XVIII.

Illyr. Nijedna tugha samodrugha.

Calamitas nunquam unica advenit.

Fortuna rerum humanarum arbitra.

Fortuna ab ipsis facta ut hominibus est potens,
Qua lege placuit, ordinavit singula.
Aggesta in unum quae videbat gaudia,
Semota longo disgregavit tramite,
Ad nosque tardis ire jussit gressibus.
Nexu reliquit continente paucula
Bona copulata, quae suo mortalibus
Raris fruenda destinavit tempore.
Quodcumque luctus et miseriarum uspiam est,
Contraxit una foedere tenaci ligans.
Hinc cura simulac intulit prior pedem,
Hanc ferme alia, mox alia subsequi solet.