XXXVIII.

Illyr. Da nebj Orla, aerghjavo-bismo proscli.

Nisi adfuisset Aquila, de nobis actum fuisset.

Milvus, et Passeres.

Milvus per auras insecutus Passerum
Agmen jam aduncis avolantem segnius
Pene arripuerat unguibus passerculum.
Superior Aquila, quae parabat Milvio
Dolos, opacis desuper se e nubibus
Horrendo in illum concitavit impetu,
Vanoque questu perstrepentem strangulans
Eviscerare coepit: ut periculum
Evasit illud Passer, ad socios volat
Adhuc timentes; namque se a tergo putant
Ferocem habere Milvium haud ausi retro
Oculos referre; cumque fessi in intima
Densae abdidissent se cupressus brachia,
Passer sodales adsecutus, ponite
Metum, inquit: Aquila quae praedavit Milvium
Nos ab voraci liberavit alite.
Infirmiorem dum virum insequitur potens,
Potentioris non semel periit manu.