XXXVI.

Illyr. Kogaje ſmja upekla, boj-se i guscterize.

A vipera admorsus et lacertum timet.

Asinus, et Lacertus.

In prato Asellus dum virente roscidas
Attondet herbas, e supino cespite
Fugax lacertus provolavit flexili
Cauda Rudentis leviter adtingens pedem.
Metu ille trepidus celeriter fugam capit:
Contra Lacertus his Asello vocibus
Faciebat animos: tutus hoc mane loco,
Decerpe gramen quam libet; non te dolis
Aggrediar ullis; immo nec noxam queam
Inferre, quamvis id voluntas suadeat.
Ad haec Asellus dicta retinuit pedem,
Metuque posito, quod fugam arripui hinc, ait,
Id absque causa ne fuisse existimes.
Me namque ab illo quo momordit tempore
In hoc eodem dira prato Vipera,
Quodcumque serpit, horreo; suspectaque
Vel ipsa tellus, pono qua vestigia.
Qui semel in aliquod incidit gravius malum,
Vel minima species hunc pericli territat.