XIII.

Illyr. Dva ovna u istomu oborru stat nemoghu.

In eadem caula duo arietes manere nequeunt.

Duo arietes, et Armentarius.

Duos arietes cum balantum plurimo
Grege quum in eadem dives Armentarius
Caula locasset, mane primo venerat
Laxare septa, stansque primo in limine
Obstrepere magno murmure exaudit locum,
Oculoque rimis applicato detegit
Duris arietes invicem se cornibus
Percutere: ad illos advolavit ocyus,
Vixque ut diremit, conquievit proelium.
Cum cras aperuit septa, pertinacius
Pugnare vidit, perlitosque sanguine.
Ansam ut cruenti tolleret certaminis,
Hinc inde tortis alligatos restibus
Divisit; eadem mansit at rivalitas.
Vi namque tanta distrahebant stupeos
Nexus, at animam pene uterque elideret.
Quod ut bubulcus sensit, arietes, ait,
De principatu qui gregis delitigant,
Eadem recipere caula non potest duos:
Divisit ergo stabula, divisit gregem,
Uni adtributa portione, et alteri.
In urbe quoties ad duos res aemulos
Publica redigitur, semper illi praelia,
Ni dividantur, conserent, dum alter cadat.