XXIX.

Illyr. Cjemse Vuk usere, Ovza utece.

Ovis viso Lupi stercore fugit.

Ovis.

Imbellem et umbra territat periculi.
Balans a stabulis evagata longius
Gramen in amoena laetum solitudine
Carpebat alacris; jamque in illa clanculum
Abire crebro cogitabat pascua,
Pastori irascens, in salubria qui minus,
Herbaeque solitus parciora ducere.
Heic dum licenter errat, ecce cespitem
Vidit lupinis inquinatum faecibus.
Misella totis contremiscens artubus
Tum fugere coepit, arbitrata in proximo
Lupum esse, cumque continente se fuga
In tuta tandem contulisset, haud emo
Tanto, inquit, gramen laetius discrimine.