De Malpho, illiricè ∫Zaton. VI.
Gravosa egressis dextra de parte cadentem
In solem distans haud longo tramite Malphi
Panditur insignis portus, quo tuta carinis
Est statio, et placido subsidunt aequora fluctu,
Cum notus Hadriacum miscet mare, nec sinit aut hac,
Aut illac ratibus procedere. Turbida verùm
Vix ubi composuit melior freta, velivolae uno
Egressa puppes hinc tempore conspiciuntur
Credere se pelago, et cursus iterare relictos.
Hic austro objectus locus est, gaudetque salubri
Temperie, quamquam juga claudant ardua circum
Nam matutinis Eurus refrigerat auris
Quottidie autumni per tempora, qui tribus horis[ERROR: no link :] Observatum hoc fuit, quod si quo anno per eam tempestatem hic ventus non flaverat, locus ipse insalubris, et morbis obnoxius fuit.
Magna ubi perflavit rabie, fera murmura ponit.
Haud facies inamoena soli, nam littore ab ipso,
Quà leni incipiunt colles assurgere clivo,
Cuncta tenet late frondescens Palladis arbos,
Mille cados olei dare in annum commoda, baccas
Si bene crescentes oleaginus impleat humor.
Nec verò et vallis quà pars jacet ima supinae,
Egregii desunt fructus, pars venditur urbi,
Pars inopes Cererem obliti vescuntur agrestes.
Sunt quibus in virides salientis rivulus undae
(Quippe scatent multi hîc latices) illabitur hortos.
Uberior qui longe aliis, erumpit ad ipsum
Penè mare: hîc olim frigus captare per aestum
Multae ego consueram protectus ab arboris umbra:
Excisis exin, Cereri structa apta terendae
Constitit hîc moles, plerumque at inutilis, astri
Cum furor Icarii sitientes fervidus agros
Exurit, segnesque rotas depressior unda
Haud agitat: parva ergo viris lucra inde trahuntur,
Vicinis allata licet sic commoda pagis.
Nulla magis pisces, neque certius aequora celant,
Quam sinus hic, nec vile genus stabulatur, et unum.
Pars nassis capiunt, pars retibus, altaque quosdam
Fuscina per noctem taedis ardentibus atram
In cephalos armat, queis hîc sapor optimus, et qui
Prorsus abest aliis, quos diversa educat unda.
Saepe etiam huc thynnos adnare videmus ab alto
Aequore, et hîc aliquis mage duro cannabe texta
Lina sub aequoreas mittit non vana lacunas.
Quinquaginta focis colitur rus omne sub ipsum
Littus penè sitis, tantum Vaerbiza recessit
Eoum in solem vergens, vix nomine digna.
Ornant tecta locum quoque civica, laetaque multis
Est facies, atque ampla patent, nam condita avorum
Temporibus, proprias cum puppes pagus habebat
Hic quoque, opesque mari referebat navita ab alto.
Hîc ego saepe moram autumni per tempora traxi,
Arrisitque locus; naturae ad munera sed nil
Addidit ars. Quod si pedibus mare propter obiri
Hic omnis posset sinus, et vestigia ferri
Longius, alliceret plures, blandeque teneret;
Nec me vicini stringentem littoris oras
Vano exerceret cessantem cymbula motu.
Editiore jugo scatet algidus humor, ab alno [ERROR: no link :] Voda ad johe Illyricè
Nomen habet: leviorem aliis, potuque salubrem
Quod memorant, puerum hinc urnas deferre jubebam,
Fama nec illius laticis mihi vana reperta.
Incola frumenti penè hîc nil emetit, atque
Area propterea siqua est, magis apta choreis,
Agrestes agitant festa quas luce puellae.
Nulla boum videas armenta hîc pascere: vaccam
Siquis habet (sed rarus habet) lac vendit, agellis
Ingeritur dein pingue fimum: nec multus abundat
Laniger hîc, multaeque locus neque prodigus herbae.
Hoc ego pauperius nil vidi rure, meaeque
Hîc esto finis, quoniam jam longa, Camoenae.