Ad Virginem
Tanta se ueteres non iactant uirgine uates,
Quanta ego, delicie uirgo serena mee.
Tu, mea Callyope, des nostro in carmine uires,
Dedico dum carmen, dum tibi, uirgo, meum.
Perfoelix esset, si te nouisset Homerus,
Qui cecinit placidis plurima ficta iocis.
Te caneret solam, soli tibi carmina libans
Te solam, uirgo, crederet esse deam.
Tu pia, tu clemens, tu quam castissima uirgo,
Tu decus eternum, tu mea, uirgo, salus.
Et tua, uirgo, deum portarunt uiscera summum,
Quem mare, quem tellus sydera quenque colunt,
Virgo, malam remoue nostro de pectore labem
Et faueas Musis carminibusque meis.