Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].
IACOBI BONI RACVSAEI
SVB FIGVRA HERCVLIS CHRISTI PRAELVDIVM
DEDICATVM LEONI X PONT. MAX. LIBER PRIMVS: AGLAIA
Taenarias fauces et debellata profundi Regna Iouis soliumque canam, quo clauiger heros Tergeminum Multa prius saeuae qui prodigiosa nouercae Monstra Mycenaeo Victor, et Oechalicas euertit funditus arces. Adsis, o Helicona tuens Iouis alma propago, Numine, Phoebe, potens uario, siue aurea princeps Astra tenes, seu bella geris, seu candida circum Pieridum te turba choro ludente coronat Enthea uocali modulantem carmina plectro, Seu tua Latoo potius cunabula Cyntho Flammiferae seu templa colis Patarea Chimaerae. Non te ad uulgatum Thymbraee uocamus Apollo Carmen et ad dictas acies. Quis namque Gigantum Aut fera Titanum belli conamina nescit? Quoi non Romulidum referuntur proelia, quoi non Perfida Carthago deuictaque Pergama flammis Argolicis et si qua prior uulgauerit aetas? Sed Furiis commota canam noua proelia, namque Sic prius hoc bellum nulli cecinere priorum. Est prope in obiectu rabidae spelunca Maleae, Spartano praetenta sinu, qua Ditis anhelat Spiritus ater olens uasto et fremit Orcus hiatu. Hac chaos Alcides nigra formidine mersum Inuasit Stygiique ferox sacraria regni Et caligantes Erebi deuenit ad umbras. Quamuis inferni trita est uia, uos tamen Orci Numina diique omnes, animis qui limen utrumque Panditis et Phlegeton quos gurgite lustrat adusto, Et uos Tartareae secreta silentia noctis Adsitis: sequor Andini uestigia uatis. Principio ad fauces tetri stabulantur Auerni Centauri, gens mixta feris partusque biformes, Scyllaque, Circaeis quoi latrant inguina monstris, Infoelix stat uirgo procul, centumque mouentur Aegaeone manus, linguisque sonantibus instat Parrhasius serpens, ignisque Fumantes horrenda globos terno ore Chimaera. Quid uarias species diuersaque monstra ferarum Exequar? Harpyiaeque et Phorcidos umbra Medusae Stant prope, Gerionesque triceps procul aufugit hostem, Ceu caua quum tractis sonuit spelunca iuuencis. Sternunturque toris Gemitus, infaustaque lugent Funera, nec longe fugientia Gaudia distant, Et macie confecta graui flagrantibus alis Agmina Curarum uolitant, gressuque propinquat Exangues inter Morbos odiosa Senectus. Hic Dolor, hic Metus, hic immanem pandit hiatum Improba Auarities, nullo saturabilis auro, Et miseranda Fames humilique infirma grabato Pauperies recubat foedo turpissima uisu. Postibus aduersis stimulo Bellona cruento Eumenides in bella ciet fremituque lacessit Horrisono, furibunda ruit Discordia iuxta, Demissos lacerata sinus uittisque cruentis Anguiferas depressa comas, et proelia poscit. Hic subito Alcides nodoso robore circum Fulmineos acer rotat imperterritus ictus Praecipitesque fuga tenues diuerberat umbras Et, qua pandit iter, se fert Iamque propinquabat Stygiae qua portitor undae Caerulea puppi manes transuectat humatos Quoi fera terribili sordet pedore senectus Hirtaque canities incultaque, feruidus ignis Luminibus, fauces lata fornace fathiscunt. Auritum caput et nigra ferrugine corpus Quem circum innumerae uolitant ripasque per omnes Turba inhumata ruit, quantus ruit aethere densis Imber aquis quantaeque cauo tolluntur arenae Gurgite Alcides tenuit uestigia pressa parumper, Cognoscat tanto si quos in turbine manes. Cernit ibi plures tristi quos miserat Orco: Agmina praecipue Centaurica nubigenarum Atque Pelectronios Atque cruentatam Pharii Busiridis umbram. Et te cernit, Hyla puer: "O Hyla", ipse repente, "Hiccine maestus ades?" dixit. "Quis te mihi saeuus Auratam et faciem dulci candore nitentem, Vix roseas agnosco genas. Heu, quis tibi uultus Hei mihi, rapte puer, nunquam te has ire Crediderim nec posse mori florentibus annis! Immo equidem rebar niueis te ad sidera cycnis Sublatum Te, puer, ambrosiaeque suae fecisse ministrum. Quem non heroum demens quos uexerat Argo Fatidica argueram furti rixasque mouebam Impatiens! Quoties fallax mihi dixerat Orpheus Flumina te propter nymphas rapuisse Napaeas! Ipse uelut Furiis praeceps agitatus adibam Antra, lacum Dryadumque domos et lustra ferarum Causabarque deos furto. Mihi per Styga cuncti Iurabant nil scire tui. Scit Mysia quantum Quaesierim te, chare puer, quantosque Montibus ediderim gemitus, scit tristis imago Vociferans nostros planctus lamentaque nostra. Quas ego non sortes, quae non oracula diuum Tentaui? Sed uana mihi responsa dederunt. Quin etiam Phoebi tripodes inimica canebant Numina Nayadum te sub sua regna tulisse. En quoque me falso frater delusit Apollo!" Tunc tristis laetatus Hylas stetit Hercule uiso Atque ait: "O magni Alcide, neque te frater neque Thracius Orpheus [ERROR: no link :]❦ Nec falsis responsa deum lusere figuris. Nam tibi (quandoquidem fatis conuenimus altis) Ipse meos casus fabor mortemque nefandam: Hellespontiacos portus Argoa carina Quum tot onusta deum genitis intrarat, Iason Quos secum auricomam cupientes carpere pellem Colchon, et Oethei ducebat Phasydos undas, Tum (bene si memini) quum tota in puppe corona [ERROR: no link :]❦ Heroum accubuit mensae circumque ministri Aurea uasa, dapes et dulcia uina ferebant, Ipse ego iussus eram gelidis e fontibus urnam In uada proieci, frigentes flumine lymphas Vt caperem. Tunc ecce procul sub sole calenti Candida siccabat madidos Arethusa capillos, Gurgite pube tenus uirgo stans nuda supremo. Bis subito liquidas sese Bisque Euocat: extemplo nudatas aequore toto Nayadas aspicio spumantes ire per undas. Obstupui humoremque mihi Sanguineum formido repens, gelidosque per artus Pallor iit, nox orta oculis, labefactaque terram Membra petunt, sopita cadit mens corde Me tunc exanimo similem chorus omnis abegit In caua Nayadum spumosae Doridos antra." "Ergo uera pii dicebant omina uates", Alcides Quae mihi delitias nimium rapuistis inique, Non bene in Alcidae consultae damna Verum age, quum duri casus aduersaque fata Nocte sub hac odiosa tuos ostendere manes Decreuere mihi, dicas, puer, ordine tristes Euentus quibus, heu, Stygias detrusus ad undas Omnia tu nostrae fregisti gaudia mentis. [ERROR: no link :]❦ Quoi puer: "Interea uacuae clamore cauernae Monte sonant gelidoque madent aspergine uultus Pallentes, tum membra mihi frigentia torquent Et stringunt per crura, manus et brachia nodos. Haec fert Ast alia ampullis costum depromit olentem, Spargit Et cum purpureo myrrham styrace madentem. Attoniti redeunt sensus et pristina uirtus Membra subit. Feror in thalamos tum protinus altae Doridos; huic laetae me dant pro munere nymphae. Illa tuas ingressa fores proruptaque nuper Limina, in Hispanam Calpen qua surgit Abyla Quaque tui O Hymenaee, tibi magno pulcherrima Nereo Nupserat ingentique thoro noua nupta sedebat Et noua progenies circum, fluuiique lacusque Nympharumque chori, uasto genetricis in antro Carmina rauca canunt ultro citroque Protoque Meliteque Amphitoique comis in candida colla solutis, Et Chlymene, Turba pharetratae nec adhuc uitiata Dianae, Atque Thoi atque Amatis atque aurea Gallianira, Candida succinctae collecto syrmata nodo. Inter quas Protheus cythara recinebat eburna Foedera prima deum narrans festosque hymenaeos, Praecipue Oceani thalamos, ipsoque canebat Progeniem fluxisse deo quaecunque creata est. Sed dicam breuius, ne dillabatur inani Temporis hoc spatium sermone. Vt me ipsa recoepit Doris ait meque in gremio complexa tenebat: Egregium decus hoc, nymphae, munusque parente Dignum erit Oceano. Ite, citos mihi ducite currus, Delphinas stimulate uagos! Cristalla ferantur Praeduro concreta gelu, quo conditus altos Possit inoffensus nobiscum cernere fluctus Et quod pontus habet iam prospectare Dixit, et haud segnes referunt Alpinis extracta iugis, ac plaustra Sistunt delphines magnae prope limina portae. Interea genitor mensas instruxerat omnes Oceanus magnoque tubae clangore uocabant Aequoreos ad nota deos conuiuia: pontus Antraque clamosis resonabant intima conchis. Progreditur regina toro currumque iugalem Scandit et aurata palla uestita resedit. Maeraque prima nouos experta cupidinis ignes Et cythara Dianassa sonans miranda tricordi Apseudisque Ianiraque et hispida corpore Meni, Omnes inflabant roseis caua buxa labellis. Tresque simul iuuenes: Glaucis nitidisque Pherusa Conspicienda comis matrique simillima Doris Dulcia crispabant tenera modulamina uoce. Meque sub ingentis Defigunt, intus diuinaque pocula ponunt Ambrosiasque dapes, uitreo Qualis ubi in domibus magnis auis Inda puellis Delitium humanas meditatur promere uoces, Argento contexta domus quam paruula claudit Fixaque Iam uada sulcabat prouectus in aequora currus Altaque Arionius scindebat caerula delphin Tergore pinnifero, uolucri quom Nerea curru Agmina nam propior cupiebat iungere Nereus Atque rotis altas paribus perlabier undas Miscerique simul, ueluti trieterica Bacchae Orgia quom celebrant euantes tygribus "Euan!" Taygetis si quando iugis descendit amantes Virginibus satyros cupiens miscere Lacaenis. Nereidum sic laeta cohors fluuiique sonantes Nerea delapsi uastum comitantur in aequor Immixti nymphis: Strymon, Et flauus Tybris cornuque Achelous adempto Et septemgeminus secreto Nilus ab ortu Auratoque Tagus uultu Rhodanusque bicornis, Omnigenosque ferens pisces Dalmaticus Naron, Phasis Phrygiusque Caycus, Laurifer Eurotas et nigro excussus ab Orco Corniger Eridanus, Liparis, Moedusque Nyphates Smyrneusque Meles et multo Marte notatus Ister et Illyrico ueniens a littore Narbon. Iamque uias utraeque pares tenuere quadrigae Marmore demersae in medio. Quae monstra natantum, Quos pelagi populos et Longa est haec series; quod si mihi guttura mille, Mille modis Vix equidem unius numerarem tempore mensis. Omnia nam magno quaecunque sub aethere tellus Concipit et pulchri profert in lumina solis, Omnia multiparens Nascunturque alto uasti sub gurgite ponti. Sunt nemora et celso consurgunt uertice montes, Sunt lati fundi, sunt rubra corallia messes, Et uirides errant diuersa armenta per agros Pastorumque greges per pascua laeta uagantur. Verum haec quid referam? Nam quamuis marmore toto Plurima sint passim uiuis magalia saxis Tectaque nympharum et palatia magna deorum, Exitium crudele tamen memorare iuuabit Atque animae miserae tam lamentabile fatum" Alcides imo suspiria corde trahebat Torua piis lachrymis humectans ora genasque. Vocis et antiquo uerborum ardebat amore Pectore percipiens notae uestigia flammae. Et quanquam sese quod saeuo Acheronte manebat Forti animo uoluebat opus, tamen ipse loquentem Instigat coeptis peragat fata impia dictis. At multum miserandus Hylas male cognita ponti Numina narrando luctus solatur acerbos, Supplicii uelut immeriti sortisque nefandae: "Foelix Troianus Phrygia uenator ab Ida" Mox ait, "ad caelum raptus, quoi Dardana pubes Inuidet et superis qui dulcia pocula praebet! Foelix ille puer Phrygiis in montibus Atys, Cymbala quoi tollunt moestas resonantia curas Atque leues Gallae et furibundae sacra Cybelles. Ast ego qui dulci priuatus lumine uitae --- Heu, nimium infoelix --- Stygias inhumatus arenas Incolo, nec Vlla datur, sed dira agit inclaementia tetros Daemonas inque meos iactant incendia manes. Scilicet hoc pulchras prodest uidisse Napaeas Nereidumque choros et Doridos antra marinae, Hoc currum Nerei, Quin et caelicolas omnes omnesque tenentem Oceanum terras magnis discumbere mensis Regna per Aethiopum. --- Postquam genitoris adiuit Atria grandaeuus pulchra cum coniuge Nereus, [ERROR: no link :]❦ Stabant ter centum currus et mille iugales Laeta per arua ferae pastu implebantur opimo: Quae magnum uexere Iouem rerumque parentem Oceanum mentemque Iouis cum coniuge saeua, Quae Tethym et Neptunum et te, Tritonia Pallas, Insignem clypeo et picto cum cuspide peplo, Quae prolem, Latona, tuam stridente sub ipsis Marmore quadriiugis. Et te, Gradive, tulerunt Thraces equi et Veneris niuei pascuntur olores; Quattuor atque rotae, domitrix quas atra deorum Nox tulit, adfugiens Et picti Bromii lynces et plaustra leonum, Alma quibus uehitur diuum Berecynthia mater. Vexerunt et te gelidi, Saturne, iugales. Et celer annexis Cum patulo pennata gerit qui crura galero Atque soporiferam laetali cuspide uirgam Qua regit Elysium, qua Tartara quaque Fas Phlegetonte tenet placidoque in flumine Laethes Elicit hinc manes, hic Ventum erat ad sedes, ubi conuenit omne deorum Tum pater undisonus sobolem complectitur almam Plurima laetanti testatus gaudia uultu. Me quoque transpicui coniectum carcere uitri Accepit dono. Postquam saturata libido est Magna deum mensaeque dapes et uasa remota Delibata procul, laeti discedere diui Coeperunt hilarique uagi sermone fremebant, Quale solet siluis insurgere murmur opacis Et foliis crepitare nemus saltusque sonantes, Aut matutino quom purpurat aequora flatu Horrificans Boreas gelidae sub uirginis ortu, Quom freta tum leuibus uentis agitata tumescunt, Quale sonant fragiles curuato in littore fluctus. Insiliunt igitur currus atque astra capessunt Exortusque petunt alii bipatentis Olympi, Qua tuus aurato pandebat limine Cancer Moenia caelicolumque domos et lucida templa, Complexu quae cuncta suo clauduntque teguntque. Ast alii latebras terrarum et concaua saxis Antra adeunt magnoque cauant cum murmure montes."
Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.