Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
-- 274 --
habuisset, et pro se quisque regi ac patriae tempus commodare in animum induxisset,
recepturi mox, quum pecunia in ęrario esset, quae in communem salutem contulissent. [1]
Ferunt autem legatum Hungarorum uerba in hunc modum apud 328 pontificem
fecisse:
Omnibus qui Christiano nomine censentur, Pater Beatissime, opem tuam implorantibus, te adesse et auxilium conferre decet. Tu enim omnes Christianos aeque ac parens
liberos fouere, hisque consulere debes, nec modo externa et fortunae bona pro his erogare,
sed etiam, ut Christus ait, uitae proprie, si res poposcisset, non parcere. Quandoquidem
princeps es Christianae reipublicae et pastor ouium, pro quibus ipse Christus cruci affixus
sanguinem suum fudit, tuaeque Ecclesiae res decoquit, quam immanis hostis sibi adiungit. Nulla tamen unquam gens, absit uerbo inuidia, Hungaris dignior auxilio Sedis
Apostolicae extitit, quippe qui, ne foedere cum Christiani nominis hoste iungerentur, bellum grauissimum in terram suam accepere. Et quia res improuisa accidit ― fama enim satis
constans erat Turcam in Asiam cum copiis profecturum ― Hungarorum animi ita consternati sunt, ut in maximum periculum hostili fraude sese coniectos putent, quandoquidem
nulla ferme re, qua uim hostilem arcerent, se instructos esse animaduertunt.
Quare, Pater Beatissime, aeque censent Hungari, uti se pecunia, qua exercitum hosti
obiciendum parent, iuues, ne quid interim, dum consilia eorum re subita torpent, regnum
Christianae reipublicae deditissimum, ualdeque ad contundendam hostium ferociam ob
propinquitatem opportunum, detrimenti capiat. Quo facto non modo Hungaros ad sese
tutandum excitabis, sed etiam hosti ingentem inicies metum, cogesque illum non de
Christianis oppugnandis, sed de se ipso defendendo cogitare. Nempe ubi ille intellexerit
rem Hungaricam tibi curae esse, statim animo concidet. Non enim illum fugit pontificem
Romanum principem esse Christianae reipublicae, eamque Sedi Apostolicae esse apud
Christianos auctoritatem, ut iure imperii Christianos reges in communem hostem possit
concitare. Porro nulli dubium est Turcam nihil magis timere quam Christianorum principum coitionem: ille enim probe nouit se non tam industria sua quam Christianorum
discordia imperium auxisse.
Quodsi senserit Turca Hungaros a pontifice Romano neglectos, a coeterisque
Christianis destitutos, multo maiorem audaciam alacritatemque, ac studium ad regnum
Hungariae oppugnandum assumet, euocatisque Asiaticis quoque copiis, totis imperii
uiribus ad bellum Hungaricum incumbet. Vnde Hungaris, non separantibus quidem consilia sua a coeteris Christianis, sed aduersis rebus et atroci negocio coactis, neccessario e
duobus alterutrum 329 subeundum erit: aut enim aliquid de finibus suis hosti obuiam
non eundo deperdent, aut foedus conditionibus ab hoste latis inibunt. Quod si ― quam
pestem Christus auertat ― usu uenerit, non modo ad Hungariam subigendam hostibus
prope diem aditus patebit, sed etiam ad Italiam imperio Turcaico adiungendam gradus
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
|