Your search found 1733 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

XXXII. De Gregorio comite 1Illis temporibus mortuo comite Petro Spalatenses prefecerunt sibi in comitem nobilem uirum Gregorium Berberiensem. Hic erat uir potens et diues et in administrandis rebus satis circumspectus et strenuus, ualde siquidem fortune prosperitas in prolis fecunditate et in omni rerum felicitate sibi arriserat. Nec erat in tota prouintia Chroatie qui tanta potentie prerogatiua polleret, omnes enim inimicos suos superauerat nec erat qui ad res ipsius et fratrum suorum extendere manum auderet. 2Cum ergo

admisso equo ferri cepit in hostes. Sperabat enim prospere sibi succedere, quia de ipsis palam uictorie pluries reportarant. Cuccurrerunt et alii post ipsum, quibus ardentius extuabat animus ciuitatis iniurias uindicare. Potestas uero cum ceteris nolentes in dubiis rebus ludum attemptare fortune a longe substiterunt. Tunc permixti hostium cunei ceperunt uiriliter preliari. Sed quia non habuerunt succursum a suis, facile pauci a multis superati sunt. Nam quos diuina ultio punire decreuerat, non uniformiter audere poterant uel timere, sed cum essent ab inuicem corde et corpore

ut a uita priuati, tandem dolum illius tam excelsi principis et tam appetibilem suorum baronum auaritiam, quodsi illo die unanimiter omnes capite mutilati fuissent, maiori merore non deflerent. 10. Lamentatio Iadertinorum aduersus radios fortunę et ad alios Nec illis ualet conquestus ad radios fortunę, quam magno uociferabant ululatu ac inquirunt: O mirabilis fortuna et inconstans, o machina mundi condita! Que celestium et terrenorum locorum iuste principatum tenes quidue sic sagaciter tuas metas resignasti? Cur in

appetibilem suorum baronum auaritiam, quodsi illo die unanimiter omnes capite mutilati fuissent, maiori merore non deflerent. 10. Lamentatio Iadertinorum aduersus radios fortunę et ad alios Nec illis ualet conquestus ad radios fortunę, quam magno uociferabant ululatu ac inquirunt: O mirabilis fortuna et inconstans, o machina mundi condita! Que celestium et terrenorum locorum iuste principatum tenes quidue sic sagaciter tuas metas resignasti? Cur in diurnorum non dilatasti prospera euo tua, sed sic repente

capite mutilati fuissent, maiori merore non deflerent. 10. Lamentatio Iadertinorum aduersus radios fortunę et ad alios Nec illis ualet conquestus ad radios fortunę, quam magno uociferabant ululatu ac inquirunt: O mirabilis fortuna et inconstans, o machina mundi condita! Que celestium et terrenorum locorum iuste principatum tenes quidue sic sagaciter tuas metas resignasti? Cur in diurnorum non dilatasti prospera euo tua, sed sic repente curriculo illos insontes Iadertinos, qui tanta fidelitate

hos terribiliori ictu in abyssum precipitas. Tuum est iuuare in te sperantium nolle obedire. Execratus igitur homo, qui in te iuste confidit. O homo, qui cinis es, cuius rei causa meos actus a bono frequentatos sic turpiter conquerendo paruipendes? An ignorantia spernibili cingeris, quod Dicor fortuna, quia non sum omnibus una, Nam si non rotarer, non fortuna uocarer. Sed certe quanto appetibiliora mundi proueniunt, tanto a uiro sapienti sunt fertilius formidanda pariter et fugienda. Non decebat illos sane lance assumere letitias, que cum iubilo ad magnum ischiros

in te sperantium nolle obedire. Execratus igitur homo, qui in te iuste confidit. O homo, qui cinis es, cuius rei causa meos actus a bono frequentatos sic turpiter conquerendo paruipendes? An ignorantia spernibili cingeris, quod Dicor fortuna, quia non sum omnibus una, Nam si non rotarer, non fortuna uocarer. Sed certe quanto appetibiliora mundi proueniunt, tanto a uiro sapienti sunt fertilius formidanda pariter et fugienda. Non decebat illos sane lance assumere letitias, que cum iubilo ad magnum ischiros resonare, ne in

Contra eos uidetur insurgere gladius biceps, nempe eorum cithara scissa est et organum letitię in flentis lachrymas defectum patitur, mens succumbit, ratio hebetat, intellectus reclamat, memoria titubat et tremit sensus, imaginatio in tantis non sufficit. O vtinam illa sapida fortuna, cum alimoniam prestabat, repente sors excelsa descendisset! Prothoplausti pęnas experiri putantur immitemque sententiam metuunt. Mutarunt statum de libertate ad mancipatum, de gloria ad uituperium et de honore ad nullius generis probitatem. Ob hoc homo, cum in honore esset, non

dolor augeretur, precor te simul ac licite, mi Baptista, ut etiam laeta conscribas; turbinem reppulisti et animum meum ad laeta etiam audienda disposuisti. Iam in cicatricem uersum est uolnus, tua potius prudentissima sollertique in me cura quam meo aliquo opere. Et licet cotidie saeuientis in me fortunae iacula perpetiar, his tamen a te instructus clipeum oppono ne laedant et, dum me offendere temptat, ambone percusso fracta resiliunt. Dumque eas concludere curarem, nobilis uir affinitate et caritate mihi coniunctus Joannes

Sanctissime Domine. Communem casum communi voto relevandum, etsi persuadens apud Sanctitatem vestram locum non habuerim, litteris tamen supplex et benefidens nuper admonui, simul paucis expedivi ea vice, quid, quantumve senserim de conflictu novissimo, in quo fortunam magis, quam vires nobis interruptas sustulimus; id et nunc mihi cordi est et pro lucidiori avisamento repetam pauca, praesertim quod videam, contra hostes pugnasse hactenus, deinceps contra pericula fidei, bello mihi opus esse, et quidem iudicia Dei iustissima ferre, quis nesciat? eaque

ac Principis nostri clarissimi, item venerandi toti mundo patris, Domini Juliani Legati, quorum solidae virtutis digna auctoritas salutem huius populi propriis humeris gestare videbatur. Sed cum suasum mihi saepius reminiscor, nihil magni in bello sine periculo confici posse, iterum habeat nutans fortuna regressum, dolor ipse incitabit audaciam ad futura, quamquam et id, quod nunc accidit, neque malitia nostra, neque Teucrorum virtus effecerit, dum pene vacue facto viris et armis campo non hostilis militiae, sed iudicii divini plagam retulimus, nostrisque peccatis barbari tunc mansere

1.119.4  Culpa non vocat ille, qui meretur
1.119.5  (Insons sit licet) esse sons putari. 120. IN INCONSTANTEM
1.120.1  Fortunae non hac tantum ratione videris
1.120.2  Filius, assidue quod favet illa tibi;
1.120.3  Sed quod proposito nec tu persistis in uno,
1.120.4  Evehis et pravos, pellis ad ima

179. AD AENEAM SYLVIUM
1.179.1  Si Bilbitani tibi sunt epigrammata vatis,
1.179.2  Protinus huc ad nos, fac precor, illa volent,
1.179.3   Nonne vides quantos moveat Fortuna tumultus?
1.179.4  Nec sperare sinat nos meliora timor?
1.179.5  Tempore sollicito tragicos deponere luctus
1.179.6  Convenit, et levibus pellere maesta iocis.

268. DE POMPEIO MAGNO
1.268.1  Quod nuper Magni, quod erat simul orbis et urbis,
1.268.2  Obtulit ut socero perfida dextra, caput;
1.268.3  Ingemuit Caesar; sed nec Fortuna videndo
1.268.4   Laeta fuit, quamvis Caesariana foret. 269. CUR AETATEM EXUANT SERPENTES, CUM SENIO INTEREANT

omne tuum. 275. VERBA ANDROMEDAE, PUGNANTE DIVERSUS CETUM PERSEO
1.275.1  Me miseram! quae triste manet fortuna duellum?
1.275.2  Cur mea nunc gravius quam modo corda pavent?
1.275.3  Haerebam duris, fateor, minus anxia saxis;
1.275.4  Propugnator adhuc cum mihi nullus

ornas pulchro diademate reges,
1.293.9  Imperiale decus et sceptra nitentia donans.
1.293.10  Ille tamen cunctis felicior, ille beatus,
1.293.11  Scilicet, et merito fortunatissimus ille est,
1.293.12  Dulcia cui doctae, tribuerunt carmina, Musae,
1.293.13  Cui dedit ipse suum, iaculator Apollo, furorem.
1.293.14  Illi nectareus sacro de

licet ille senex, absolvere nemo
2.7.4  Fata potest, semper vivere dignus erat. 369. AD GALEOTTUM
2.8.1  Candida seu vultu ridet fortuna sereno,
2.8.2  Seu praefert tristes nubila fronte minas,
2.8.3  Semper habe fidi secretum pectus amici,
2.8.4  Affectus credas cui Galeotte tuos:

rutilum sit, Galeotte, caput?
2.57.3  Non magis intonsi, radiat coma torta, Sicambri,
2.57.4  Nec si quam Crathis perluit aut Sybaris.
2.57.5  Quae, precor, ars istud, vel quae fortuna peregit?
2.57.6  An potius Divum nobile munus habes?
2.57.7  Hoc mirum, posset mutatis addere formis,
2.57.8  In nova discrevit qui rude membra chaos.

2.58.2  Sed tamen alipedis concidit ense dei;
2.58.3  Nec tibi sit mirum bifrontis lumina Iani,
2.58.4  Non expectatis succubuisse dolis.
2.58.5  Quin etiam nobis damnum fortuna redemit,
2.58.6  At nunquam fieri viribus ipse potest! 420. AD TRIBRACHUM POETAM
2.59.1  Tribrache, candentes (si nos ea cura

DE MARSILIO FICINO
2.62.1  Nuper in Elysiis animam dum quaero Platonis,
2.62.2  Marsilio hanc Samius dixit inesse senex. 424. DE FORTUNA AULICORUM
2.63.1  Qui modo summus erat, nunc tota est imus in aula,
2.63.2  Est hodie summus, qui fuit imus heri.
2.63.3   Tene juvat rebus, Fortuna, ita ludere

424. DE FORTUNA AULICORUM
2.63.1  Qui modo summus erat, nunc tota est imus in aula,
2.63.2  Est hodie summus, qui fuit imus heri.
2.63.3   Tene juvat rebus, Fortuna, ita ludere nostris?
2.63.4  Regia vel potius ludere corda suis? 425. IN CRISPUM
2.64.1  Hispani

427. DE AMYGDALO IN PANNONIA NATA
2.66.1  Quod nec in Hesperidum vidit Tirynthius hortis,
2.66.2  Nec Phaeaca, Ithacae dux, apud Alcinoum,
2.66.3   Quod fortunatis esset mirabile in arvis,
2.66.4  Nedum in Pannoniae frigidiore solo;
2.66.5  Audax per gelidos en! floret amygdala menses,
2.66.6  Tristior et veris germina fundit hyems.

Praestamus caris tantum leve carmen amicis,
3.19.102  Et rude cum crepuit si quid inepta chelys.
3.19.103   Hoc est quod de me pretium carissime speres;
3.19.104  Caetera fortunae conditione iacent.
3.19.105  Scripta modo...... senecta,
3.19.106  Nomen in ore tuum posteritatis erit.
3.19.107  Te sine non prosam, sine te non carmina

4.7.46  Vertimus ad patrias, frena retorta, domos.
4.7.47  Sed quoniam pratis etiam nunc herba virebat,
4.7.48  Nec fera militiam praepediebat hyems,
4.7.49  Fortunam ulterius placuit tentare secundam,
4.7.50  Nec tam praesenti tam cito deesse Deo.
4.7.51  Pars fuit Illyrici, quam nunc vocat incola Bosnam,
4.7.52  Dura sed argenti

tantum non sonuere tubae.
4.9.13  Sic gravis, heu! miserum flammaverat hemitritaeos,
4.9.14  Tantus in accensis ossibus ardor erat.
4.9.15  Saevior en rursus capiti Fortuna minatur,
4.9.16  Incolumi tanquam faverit illa diu.
4.9.17  Quippe velut telis, costae punguntur, acutis,
4.9.18  Sputa simul large sanguinolenta fluunt.

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jurjević, Juraj (fl. 1400) [1418], Doctrina rebusque gerendis ornatissimo uiro Baptistae Bauiloquae Georgius de Georgiis plurimam salutem dicit, versio electronica. (, Venecija), Verborum 755, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [jurjevicjepist14180601].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report