Your search found 1574 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

Ystrie et detulit eas Romam ad predictum papam Iohannem. Qui uenerabilis pontifex eas reuerenter suscipiens recondidit apud ecclesiam beati Iohannis Lateranensis, ubi est fons baptisterii et ibidem iuxta fecit depingi ymaginem beati Domnii cum pallio et ceteris pontificalibus indumentis totum ex musio aureo. Similiter fecit ymaginem beati Anastasii inter alios sanctos. 4Per idem fere tempus quidam aduene, ut ferunt, Romana urbe depulsi, non longe ab Epitauro ratibus applicuerunt. Erat autem Epitauros episcopalis ciuitas, Salonitane ecclesie suffraganea. Quod ex epistola

Domnii et Anastasii, que inculto fuerant antiquitus sermone conscripte, luculenta faceret compositione nitere. Quod ille gratanti corde consentit sumptoque temate a ueteribus ystoriis legendas utriusque martiris lepido satis dictamine innouauit. Ymnos etiam composuit et quicquid de beato Domnio musice canitur metrico sermone conscripsit. 4Per idem tempus uacante ecclesia Traguriensi electus est quidam Iohannes, natione Ytalicus, et presentatus Laurentio episcopo munus ab eo consecrationis accepit. Hic pre ceteris episcopis aput Laurentium maioris dilectionis et

uidebatur eis posse descendere, unde ascenderant, quia ita erat locus conclusus, ut nulla daretur tuta uia cedentibus. Erat autem uir ille, sub quo militabant equites comitis, monoculus quidem, sed ualde strenuus multumque exercitatus in armis. Is ergo, ut uidit agmen suum aliquantisper musitando cunctari, facta corona stetit in medio et dixit: Quid cunctamini, uiri prudentes? Ecce uictoria nobis in manibus est, si preliari uolumus, si uero declinare intendimus, spes nulla uiuendi. Deliberate igitur, quid consultius est, ignominiose mori an uincere gloriose? Maior nobis armorum

uiri reuerentiam utraque ciuitas de facili ad concordiam declinaret. Resignantes itaque Tragurienses quicquid ex bonis Spalatensium iure priuilegii uendicabant suos recepere captiuos. 3Sed antequam relaxatio ad integrum fieret captiuorum, ceperunt Spalatenses penitere crebris mussitationibus ad inuicem sussurrantes, quod huiusmodi compositio in derogationem honoris et iuris urgeret ciuitatis. Quod cum audiret Gyrardus, multum moleste ferebat, nec tamen cessabat obsecrando et monendo eorum animos allicere ad amorem dicens, quod per quam partem pacis huius uiolabitur

eorum sentiunt, parant se ad pugnam. Nunc isti, nunc illi crebra iacula iactant et tela, multi ex Venetis recedunt sauciati, tandem partes vicissim se miscuunt, fit sonitus ensium et tumultus vocum. Multi ex Venetorum stipendiariis pereunt, non indulget pars parti ictus, denique nutu partium musculorum lassati, ipse partes quieti dant operam. Sed Iadertini hortantur mero saporabili, illi egestatem mellifluę potionis patiuntur. Surgunt Iadertini in multo furore contra aduersarios impetumque in ipsos facientes dupplicant vires, crebrant ictus ictibus, instringunt missilia et tela in

ipsam anodauerunt et cum gyraculis dirimerunt et ad fretum S. Iacobi usque pertraxerunt. Nunc aperitur et fit spatiosus portus. Quamuis hostes Iadertini gemitu et dolore nimio turbati discurerunt, galleę tectę per ipsum insultando accedunt faces, tiniunt multa genera musicorum instrumentorum. Assummunt audatiam, vilescunt Iadertinorum probitates de tam grandi obtento triumpho. In maximo tumultu per portum remigant. Denique quędam ex eis ad quandam classem se vertunt et relique ad duas inimicorum galleas,

bastidam obsedit quantum trabuchus attingere cum conamine non ualebat. Sed cum ipse exercitus sua erigebat tentoria, intueatur quisquam, quale Iadertini gaudium suscipiebant. Hoc iudicio lectoris est relinquendum. Certe clangunt tybicines et tubę, et nolę ad stornium pulsant plurimaque musicorum instrumentorum genera citarizant. Coreę astilidiaque equestria per vrbem uagant discurrendo et uniuersus mediocris populus, miserabiles uiduatęque femine ac orbati parentes elegicas exuunt vestes nuptialesque nimio assumunt solatio. Omnia eis prospera uidentur et nihil

per ipsos electam Iadertini locant in possessione, turres fortiliciasque ciuitatis eorum manibus consignant descenduntque a littore tam terrestris quam maritimus capitaneus innumerabili comitiua hominum cum simphoniis, tubis ac timpanis et cęteris musicorum instrumentis per valuas arsanę ciuitatem ingrediuntur suosque gressus ad basilicam pastoris urbis protrahunt et ibi senior ac plurima vigens sapientia capitaneus terrestris ascendit pulpitum in multa ciuium, et nobilium et plebeiorum, ac aduenarum societate oratorios prorupit sermones,

de Pago per alios Pagenses et ductus fuit in Pagum aliquibus vulneribus vulneratus et cras de mane dominus Paulus de Georgiis, comes Pagi, fecit ipsum suspendere per ipsius famulum ad furcas. Eodem anno nulla parva avicula, prout passeres et similia, apparebat apud nos, muschae infestae ac ultra solitum modum gignitae duraverunt per totam aestatem, pulices paucissimae; et iam sequenti hyeme fuerunt maxime siccitates, ita quod de aqua in puteis vix poterat reperiri, venti septentrionales a festo Sanctae Luciae de mense decembris quasi per dies centum cum asperrimis

fuerunt portatae in ecclesia fratrum minorum cum maxima solemnitate et comitata domino archiepiscopo, omni clero, rectoribus, militibus et nobilibus multis civibus et forensibus ac popularibus dominabus et foeminis puellis, virginibus et maritatis, cum magnis cautionibus ecclesiasticis et musicis instrumentis et cum multa effusione lachrymarum pro devotione, ubi consecratae fuerunt per dominum archiepiscopum cum solemnitate missarum, quo die idem Francolus magnum fecit et solemne convivium nuptiarum ad instar ipsius beatae Virginis ob reverentiam.

simul, et facetiarum,
1.10.4  Prae cuius sale, Plautus ipse verna est,
1.10.5  Qua possum, sequar in meis libellis.
1.10.6  Nec Phoebum libet, aut vocare Musas,
1.10.7  Ut coeptis properent adesse nostris.
1.10.8  Unum te omnibus e deis vocamus;
1.10.9  Tu tantum, licet aemulo poetae,

32. DE VERSIBUS MARCELLI A SE LATINE EXPRESSIS
1.32.1  Saepe suas flammas, veteres flevere poetae
1.32.2  Cuilibet et, pro se, Musa diserta fuit.
1.32.3  Nos in amore rudes, Marcelli lusimus ignes,
1.32.4  Quos modo vulgari luserat ille lyra.
1.32.5  Sive voles cultos, Itala testudine, rhythmos,

vacuo, pagina nostra, tibi. 33. DE EODEM PAULO ALITER
1.33.1  Saepe suos ignes, veteres cecinere poetae,
1.33.2  Cuilibet et, pro se, Musa diserta fuit.
1.33.3  Ipse in amore rudis, Marcelli incendia lusi,
1.33.4  Ille ego Pannoniae, gloria prima, meae.

1.45.8  Non carie et putri, Bartholomaee, situ.
1.45.9  Quid pro perversis adeo tibi moribus optem?
1.45.10  Haec opto quamvis exitiosa parum:
1.45.11  Plus sapiat musto, vetus ut tibi vappa Falerno,
1.45.12  Nec gustare nisi marcida poma velis.
1.45.13  Dormiat et tecum formosa Polyxena nunquam,
1.45.14  Verum Hecube, sed iam non anus, imo

1.50.22   Titani radios, Stygi tenebras,
1.50.23   Qui vafro queat amovere furto.
1.50.24   At possunt tineae, potest teredo,
1.50.25   Ac mus improbus, et situs putrescens.
1.50.26   Quare si sapies, amice Iuli,
1.50.27   Captivos ita detinere versus
1.50.28  Parces, ut capitis reos nocentes.

nos, fallis, cum nos ea credere credis.
1.130.2  Credere tute, alio quae referente, neges.
1.130.3  Desine mentiri, iam desine dicere, demens,
1.130.4  Quae vix crediderit morio Musicius. 131. IN CAROLUM
1.131.1  Aureolos abs te peterem cum forte novenos,
1.131.2  Utebar multis, Carole,

1.177.16  Rauca praedicat altus e cathedra
1.177.17   Albertus pater et loquax Rubertus,
1.177.18  Gaudens lacrymulis anicularum;
1.177.19  Dilectis, age, dic valere Musis,
1.177.20  Sacras rumpe fides, et alma Phoebi
1.177.21  Claudo carmina da fabro Deorum.
1.177.22  Nemo religiosus et poeta est.

1.180.16  Sic tamen, ut redeat, cum revocabit herus. 181. EIUSDEM AD EUNDEM
1.181.1  Desine, quaeso, meas, Aenea, poscere Musas
1.181.2  Auribus et dignas esse putare tuis.
1.181.3  Non radios Phoebus Lunari sumit ab umbra,
1.181.4  Nec petit a rivis maxima Tethys aquas.

Tu structae petis unctiore mensae,
1.208.11  Turdos, sumina, Phasidas, botellos;
1.208.12  Lambis crustula, devoras placentas,
1.208.13  Nec potas, nisi de priore musto.
1.208.14  Quare morio verus est habendus,
1.208.15  Qui te censeat esse morionem. 209. DE UVA

in angusto quid agam? quae Numina clamem?
1.220.4  Sunt, puto, sed miseris dura favere negant.
1.220.5  Te precor, affer opem, Mutinae placidissime praesul,
1.220.6  O decus! o Musis, prime patrone, meis!
1.220.7   Non tamen aut Boreae pulsurum flabra cucullum,
1.220.8  Aut mulae posco mollia terga tuae,
1.220.9   Nec frenum, aut sellam, nec quicquam tale;

226. AD MARCELLUM
1.226.1  Non ego te idcirco vatem, Marcelle, negarim,
1.226.2  Vulgares numeros quod tua Musa sonat.
1.226.3  Quid refert qua quis scribat bona carmina lingua?
1.226.4  Laudamus mutam, si bene cantat, avem.

Praeses Romanae diligit Ecclesiae,
1.256.7  Quare age cum dominam terrarum intraveris urbem,
1.256.8  Ne mea Lethaeis, nomina trade, vadis.
1.256.9  Esto memor Musae, quae te cecinitque canetque,
1.256.10  Succurrant animo, munera nostra, tuo. 257. IN UGONEM
1.257.1  Divitior cum sim, cum sim

1.292.3   Proximus ingentem traxit per pulpita pallam,
1.292.4  Aeschylus, et fictas addidit arte genas. 293. HYMNUS IN MUSAS, APOLLINEM IOVEMQUE, AB HOMERO PUERO EDITUS, LATINUS FACTUS JANO PANNONIO INTERPRETE. AD LUDOVICUM CYPRIUM
1.293.1  Vos o Thespiades, et carminis auctor Apollo,
1.293.2  Et tu stelliferi pater ac moderator Olympi,

nitentia donans.
1.293.10  Ille tamen cunctis felicior, ille beatus,
1.293.11  Scilicet, et merito fortunatissimus ille est,
1.293.12  Dulcia cui doctae, tribuerunt carmina, Musae,
1.293.13  Cui dedit ipse suum, iaculator Apollo, furorem.
1.293.14  Illi nectareus sacro de pectore sermo
1.293.15  Svavio et flavi manat dulcedine mellis;

1.316.1  Urbis Arimineae modicus Malatesta tyrannus,
1.316.2  Caesaribus summis maior in orbe sonat.
1.316.3  Sic e formica faciunt elephanta poetae,
1.316.4  Cogunt et muscas fulmina ferre Iovi. 317. EPITAPHIUM IN BARTHOLOMAEUM MONTAGNAM PHYSICUM
1.317.1  Qui fueras medicae doctor celeberrimus artis,

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report