Your search found 2580 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

Domnius. Allel. § VII. Ratio Officii ecclesiastici hodierni pro ecclesia et Diaecesi Spalatensi, die VII. Maii. In festo S. Domnii Episcopi et Martyris. Dupl. I. clas. cum octava. Ex proprio libello SS. Patronorum ecclesiae Metropolitanae Spalatensis, Venetiis excuso an. 1690. Ad Vesperas Antiphonae. Laetamini in Domino diem sacrum recolentes, in quo Beatus Domnius Pontifex et Martyr inclytus ad coelos ascendit. Alleluja. Psal. Dixit Dominus et c. O invictum virum, quem neque promissa Tyranni, neque minae

archiepiscopus, et alii episcopi ut sicut presbiteri et alii seniores dixerint: sit ratum et firmum, quod et factum est. Postea pereximus utrique ad testes, ego et Teobaldus, et cepimus interrogare illos ita dicentes: Sunt omnes terre iste de sancto Moysen, an non? Qui dixerunt: non omnes sed solumodo insula quę infra Montem Grassum est, pertinet sancto Moysi. Histi sunt testes qui testificauerunt: presbiter Ponesa, et frater eius Belzo, Pradano domiquo, presbiter Clemente de Srenina, et omnes Srenani.

properantes. Quasi ebrii uel amentes, nonnisi in sola fuga presidium exquirentes, nesciebant quam tutius arriperent uiam. Heu quam triste erat spectaculum miserabilium mulierum crines lacerantium, pectora genasque tundentium! Quantus erat ululatus et planctus nescientium quid potius, ignem an gladium, euitarent. VIII. Qualiter ad insulas Salonitani fugerunt 1Postquam procul iam a litore rates subduxerant, sparsim alii ad alias insulas properabant. Alii uero nec in insulis se satis tutos posse fieri arbitrantes longius remigabant.

facta sotietate cum Tragurinis et aliis Dalmatinis ponentes usquequaque custodias sibi tacite precauerunt. 5Indicta igitur solempnitate consecrationis cuiusdam oratorii, quod erat in rupibus montis Kyrieleyson appellati, cuncti se ciuitatem simulauerunt exire, experiri uolentes an uerum esset, quod eis predictus comes Adrianus patefecit secretum. Protinus ergo circa horam tertiam ceperunt, qui in turri erant, tubas clangere, uexilla erigere, per menia ciuitatis diffundi. At uero Spalatenses e latibulis exeuntes concito gradu ad turrim currunt, ignem supponunt, menia

quid consultius agerent nescientes. E uestigio autem subsecuta est clades nimie mortalitatis ita, ut non tot uiui et sani in ciuitate restarent, qui sufficerent mortuos sepelire. Iacebant miserorum cadauera in domibus et in ecclesiis inhumata, nesciebant miserandi ciues, quid potius, funerea an publica officia, procurarent. Sicque factum est, ut infelix ciuitas, suorum presidiis indefensa, in breui et de facili ab hostibus caperetur. Die autem sancti Crisogoni, qui apud illos celeberrimus habebatur, diuina ultio patuit super eos. Nam Veneti tunc de ratibus egressi cateruatim in

Saracenis. Explicatis siquidem sue militie copiis, abiit satis procul a regione maritima, expugnans castra et uillas, et obstantia queque conculcans. Sed inuida fatorum series preclara principis prepediuit incepta nec bonos ipsius successus permisit ulterius progredi. Ecce etenim, nescio an suorum an extraneorum, nefaria temeritas regis machinatur in mortem, impiaque manus diabolicis armata uersutiis uenenatum ei haustum propinat, ex quo scelere uix mortis potuit periculum euitare. Necdum uero sanitate ad integrum recuperata, redeundi cepit habere propositum, uerens se suumque

Saracenis. Explicatis siquidem sue militie copiis, abiit satis procul a regione maritima, expugnans castra et uillas, et obstantia queque conculcans. Sed inuida fatorum series preclara principis prepediuit incepta nec bonos ipsius successus permisit ulterius progredi. Ecce etenim, nescio an suorum an extraneorum, nefaria temeritas regis machinatur in mortem, impiaque manus diabolicis armata uersutiis uenenatum ei haustum propinat, ex quo scelere uix mortis potuit periculum euitare. Necdum uero sanitate ad integrum recuperata, redeundi cepit habere propositum, uerens se suumque regnum in

ergo, ut uidit agmen suum aliquantisper musitando cunctari, facta corona stetit in medio et dixit: Quid cunctamini, uiri prudentes? Ecce uictoria nobis in manibus est, si preliari uolumus, si uero declinare intendimus, spes nulla uiuendi. Deliberate igitur, quid consultius est, ignominiose mori an uincere gloriose? Maior nobis armorum copia, melior pugnantium turma. Ipsi etiam hostes hoc optime sciunt, nec proponunt se nobiscum fortitudine sed sagacitate pugnare. Impetum enim contra uos facturi sunt, quasi insuetos belli deterrendo, putant enim uos in fugam uertere. Sed si uidebunt uos ad

ad papam, quando solus erat in camera cum uicecancellario tantum. Et flexis genibus coram eo cepit cause sue seriem exponere diligenter. Ipse autem clementissimus pater benignam ei exhibuit audientiam et tanquam certus de omnibus multum ei de tot molestationibus est compassus. Et requisiuit ab eo, an uellet cum archiepiscopo de his omnibus in curia experiri. Respondit archidiaconus: Vtique, pater sancte . Tunc papa dixit uicecancellario, qui astabat: Precipe Otoni cardinali, ut causam utriusque partis audiat diligenter . Tunc archidiaconus gratias agens deosculatis eius pedibus

quod seminarium tante nequitie pullulare permiserat in ecclesia Spalatensi. Et quia non ut pastor bonus, qui animam solam ponit pro ouibus suis, se insidianti lupo opponeret, sed potius se actore inter fratres passus erat tanta scandali certamina excreuisse. Tunc requisiuit a partibus, an uellent ante diffinitionis calculum in pacis ac dilectionis redire consensum. Guncellus absque ulla cunctatione aquieuit, nil enim aliud affectabat, nisi pedem suam de laqueo eruere, in quem ipse inciderat, dum aliis prepararet. Sui uero complices, ut erant in peruersitatis proposito indurati,

conferentes, taliter deliberauerunt, ut neminem alium pro potestate eligerent, nisi nobilem uirum Garganum de Arscindis, qui testimonium habebat bonum ab omnibus. Tunc nuntii eundem Garganum adeuntes, ceperunt alloqui ipsum, exponentes ei suum propositum, quod de ipso habebant et querentes, an uellet ad unum annum uenire pro eorum regimine ciuitatis. Quibus ipse benigne respondit, quod deliberaret primo cum propinquis et amicis et tunc demum certum quid responderet. Facta autem deliberatione per aliquot dies, reuersus ad eos acquieuit uoluntati eorum. Et pacti sunt cum eo in

quantum tua abundantius confidunt prosperitate, hos terribiliori ictu in abyssum precipitas. Tuum est iuuare in te sperantium nolle obedire. Execratus igitur homo, qui in te iuste confidit. O homo, qui cinis es, cuius rei causa meos actus a bono frequentatos sic turpiter conquerendo paruipendes? An ignorantia spernibili cingeris, quod Dicor fortuna, quia non sum omnibus una, Nam si non rotarer, non fortuna uocarer. Sed certe quanto appetibiliora mundi proueniunt, tanto a uiro sapienti sunt fertilius formidanda pariter et fugienda. Non decebat illos sane lance assumere

Die 22. mensis iunii, in festo Sancti Ioannis Baptistae exercitus communis Venetiarum intravit Veronam per partem. Die 7. mensis iulii vidi quoddam animal parvulum, non bene poterat discerni an gatta fuisset, quod habebat pedes octo caput unum et caudas duas et quasi videbantur duo corpora coniuncta iuxta pectus; caput magnum ostendebat aurem, sed et cetera membrorum gatta; quod animal mortuum, proiectum erat prope ecclesiam Sancti Platonis de Iadrai.

tres Ioannis Vitezii de Zredna (1445-1448) XXI. Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio. An. 1445. Beatissime Pater et Sanctissime Domine. Communem casum communi voto relevandum, etsi persuadens apud Sanctitatem vestram locum non habuerim, litteris tamen supplex et benefidens nuper admonui, simul paucis expedivi ea vice,

cruci, vel sic perfruitura die. 39. IN SUPERFLUA QUAERITANTEM
1.39.1  Hoc unum semper quaeris: superetne Maronem
1.39.2  Tullius? an maior sit Cicerone Maro?
1.39.3  Nescio; verum illud belle scio, quod tibi nunquam
1.39.4  Est visus, Procopi, nec Maro, nec Cicero.

1.43.1  Plurima quando rapis, te convasare facetus
1.43.2  Dicis, et hoc risu sordida furta premis.
1.43.3   Convasatorem nos te invasabimus ergo,
1.43.4  Videris, an laedat poena iocosa minus. 44. IN FUREM VERGILIANUM
1.44.1  Non te ex Vergilio, sed magno dicis Homero
1.44.2  Furari, furtum

1.47.1  Scriptum in te dicis tetrastichon esse; Negamus.
1.47.2  Nomine teste probas; nomine teste nego.
1.47.3   Marcus, ais, ego sum. Vivunt hoc nomine multi.
1.47.4  An, rogo, tu phoenix esse videre tibi?
1.47.5   Daunia quot mulos, Nonacria pascit asellos,
1.47.6  Tot passim Marcos degere, Marce, puta.

87. AD GUARINUM VERONENSEM
1.87.1  Cur, Guarine, tuos, indulgentissime patrum,
1.87.2  Non cohibes natos turpibus a vitiis?
1.87.3  An nescis pridem quid fecerit unus eorum?
1.87.4  Fecit ut ancillae sis socer ipse tuae,
1.87.5  Ut vernae sis fecit avus; iam fabula tota
1.87.6  Urbe volas, et adhuc te tua probra

1.108.11  Amplius hoc, fateor, nos te ridemus, at illis
1.108.12  Maiorem incutiet tam nova forma metum.
1.108.13  Unde tamen subiti, tanta inclementia, morbi?
1.108.14  An nihil est quod non improba fata petant?
1.108.15  Certe sospes eras, certe conviva sedebas
1.108.16  Nobiscum ad festas, nuper et ipse, dapes.
1.108.17  Mortuus ecce iaces, nec

1.117.4  Quid falso virides vitro smaragdi?
1.117.5  Quid mentita Tyron lacerna prodest?
1.117.6   Sortis praestigiae beatioris.
1.117.7  An passim tibi ducis invideri?
1.117.8  Nec cuiquam esse putas cor aut ocellos?
1.117.9  Sed iam te licet esse ditiorem
1.117.10  Lydorum simul et Phrygum tyrannis

plane succenses. Lucia, nobis,
1.129.2  Prodita sit tanquam res tua voce mea. Prodita
1.129.3   voce mea non est. Unde ergo loquuntur
1.129.4  Vicini? et tota rursus in urbe sonat? An, rogo, tu
1.129.5   quenquam tam surdum existere credis,
1.129.6  Qui non ballistas audiat et tonitrus? 130. IN

136. AD PROSPERUM
1.136.1  Qui centena tuo numeravit nomine nobis,
1.136.2  Attulit is nullum, Prosper, epistolium;
1.136.3  An veritus non es centum cui credere numos,
1.136.4  Es veritus totidem credere litterulas? 137. DE AMBROSIO
1.137.1  Non instrumento

141. IN ADULTERUM
1.141.1  Cum vicina magis sectare cubilia Crispo,
1.141.2  Uxorem quare non potes, Arbe, tuam?
1.141.3  An tibi securo languet permissa voluptas?
1.141.4  Nec nisi in illicito mentula amore viget? 142. IN CYPRIANUM
1.142.1  Quo tibi

1.149.1  Si nec legitimi curas chirographa ligni,
1.149.2  Nec te nostra fides, numina nostra movent,
1.149.3   Securum faxo te praestet idoneus auctor,
1.149.4  An dubitas etiam credere pontifici? 150. AD GUARINUM
1.150.1  Perlegeres nostrum cum forte, Guarine, libellum,
1.150.2  Dixisti (ut

1.257.2  Sanguinis et clari nobilitate prior,
1.257.3  Cum melius cantem, cum pulchro pectore praestem,
1.257.4  Cur dat nulla mihi? cur tibi nulla negat?
1.257.5  An te tam gratum fecerunt balnea nuper?
1.257.6  Nempe illic multis mentula visa tua est,
1.257.7  Memmula, Sileni quantam nec vector habebat,
1.257.8  Hellespontiaco, mentula

Bibliographia locorum inventorum

Auctores varii (1080-1105) [1080], Jura sancti Petri de Gomai, versio electronica (, Split), 6348 verborum, Ed. Petar Skok Viktor Novak [genre: prosa - charta] [word count] [aavvsupetarski].

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report