Your search found 529 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

deinde saeculo quarto jam inito Alexander quidam Episcopus veteri solemnique ritu consecravit, cum S. Sylvester Romanum Pontificatum gereret, imperium vero Constantinus Magnus administraret. Joannes autem asperrimae vitae institutum aggressus brevi apud incolas magnam virtutis et sanctimoniae laudem sibi conciliavit. Quocirca celebritatem hominum, famamque sanctitatis ut vitaret, in patriam redeundi consilium cepit; quo cum venisset, egregiam religionis causa mortem oppetiit. rediit in patriam, et Martyrii palmam adipiscitur. Ex Antonio Beatillo de

mansuetus et blandus, nullus poterat esse ita pauper et uilis qui non facilem ingressum haberet ad eum et qui propere sui iuris non consequeretur effectum. In penis autem pro maleficio inferendis non erat tepidus sed rigidus, ut nullus daretur criminibus locus. Ad uindictam siquidem malefactorum laudem uero bonorum portabat gladium iudiciarie potestatis. Tunc etenim ueraciter uidebat bonus bonitatem sibi prodesse, quando suam malitiam malis cernebat obesse. Multi namque ex habilitate sue nature fierent boni, sed ex impunitate criminum efficiuntur mali. E contrario uero quidam ex quodam

sapientem uirum, dominum Perceualum Johannis, de nobili et honorabili ciuitate Firmana, peritum in iure canonico et ciuili, honorabilem potestatem ciuitatis Spalati sub anno domini Millesimo trecentesimo duodecimo, indictione decima; tempore sanctissimi principis domini Clementis papę quinti, ad laudem et reuerentiam omnipotentis Dei et beatę Marię semper uirginis, specialiter beati Domnij martiris et sancti Anastasij, patronorum dictę ciuitatis, quorum pręsidio et defensione Spalatina ciuitas in pacifico statu gubernatur, et aliorum omnium sanctorum et sanctarum Dei, quorum

Dicitur a sylva, quia sylva fuit locus ille,
In quo nunc urbs est et Dubrava sylva vocatur. (2)
Ad decus et laudem Stephani protomartyris extat
Castellum, et templum fundant et corpora condunt
Sanctorum, quorum sunt nomina scripta, subaudi
Nerei, Achilei, Domitillae Petronillaeque,
Quae

cum eorum complicibus et maioribus tyronibus ipsius exercitus potius crumenam auro et numismate Venetico, que in tam longo itinere erat excussa, elegerunt resarcire quam tam excellentem gloriam et laudabilem decorem velle suo naturali domino asscribere sicut ille qui magis dedecus quam laudem aquirit. Sed, o collega amantissime, sicut Aristotiles philosophus et Porphirius in eorum dialeticis et conclusionibus expresse attestantur, animalitatem rationalitatemque fore essentialiter hominis ac risibilitatem proprium eius, sic manifeste Venetis insit

interim est vobis contra potentiores arma leuare, cum grandis pars orbis Venetorum subiaceat imperio, et vos rudes bellicosis magisteriis ad salubre intentum imputo vos fęliciter peruenire. Quare hortor vniuersos et meis consiliis et petitionibus dignis asuescere intendatis, ut benedictionis laudem ab omnibus aquiratis. Cuius sermonis seriem prefati Iadertinorum nuntii consulte iuxta eorum commissionem plenarie intellexerunt. Tale responsum eidem dederunt: Strenue Princeps et inclyte domine, dum erat Iadertinis facultas cum Venetorum collectione

calles linguas, docte Guarine, duas,
1.26.3  Quo iam tot fuimus sub praeceptore per annos;
1.26.4  Hospes ut in cena nunc meus esse
1.26.5   velis. Quam dedit Evandro laudem Tirynthius hospes,
1.26.6  Hanc dabis ipse mihi, si meus hospes eris. 27. REFELLIT GUARINICAM EXCUSATIONEM
1.27.1  Seria sunt,

hinc platanis conciliatur honos.
4.13.25  Vos ego proceri, moneo, pulcherrima trunci
4.13.26  Ligna, quibus late brachia longa patent;
4.13.27  Pomiferam cultis laudem ne quaerite in hortis,
4.13.28  Sit vobis sterili fronde virere satis.
4.13.29  Poma gravamen habent, et se gestantibus obsunt,
4.13.30  Innocui foliis forma decoris adest.

devotissime obsecramus, ut sub aliquo predictorum modorum vel sub aliquo alio honestiori et convenientiori aut simili, si quem vestrum circumspectum consilium invenire poterit, omnes pariter conveniamus ad Dei laudem, Nostri Illustrissimi Dominii honorem, nostrarum profectum animarum et ad huius reipublice celeberrimam ubique terrarum diffundendam, ut prefata laudabilis fabrica continuum recipiat incrementum, ne vicinorum nostrorum mordeamur invidia, quia merito nobis

ut tu homo nobis amicissimus, cum inimicitiarum utilitates a Plutarcho sapienter collectas leges, quanto uberiores sint amicitiae nostrae fructus, recognoscas. Ceterum quod ad opusculum ipsum pertinet, nec ego id tibi admodum commendo, nec emitti abs te in vulgus magnopere cupio; quoniam ex ea re laudem nolo consequi, quam laudis gratia non sum ingressus; vituperationem certe non debeo, cum nec doctrina mea, nec aetas ea sit, ut citra veniae meritum quicquam potuerit a nobis delinqui. Quicquid erit, equidem prober ab aliis an reprehendar, juxta aestimo; si tu tantum obsequio meo contentus

urbis potissimum ad tuam redundat gloriam! Ornamenta eius reticere 59 non possum, que quanto magis magisque considero, tanto magis obstupefio admirorque; nam profecto tantum praestat inter alias urbes, et tam alte caput extulit, ut nullam iam ad eius laudem accedere posse videatur. Iam si locum situmque contempleris, admirabilis, si opportunitatem et opulentiam rerum consideres, inauditum quidem, si templorum ornamenta cultumque divinum conspitias, religiosissima! Si lata 60 palatia, atria pulcra, structuram

tormenta, quibus deputati sunt, in mortali uita incipit infligere; non numquam mala inducit, quo in depellendis illis manifestiora opera sua faciat. Haec autem singula partitur certo inscrutabilique consilio, cui quae expediant distribuendo.

Expedit namque uiris fortibus laudem et gloriam propria uirtute comparare. Π audi gloriam propria uirtute comparandam not. lector A2 in marg. Nec in ipsis terrestrium rerum curis digne quispiam dicitur coronari, nisi qui legitime certauerint. Idcirco et apostoli ibant gaudentes a conspectu

tuarum gratissima est, declarat enim sumam beniuolentiam coniunctam pari prudentia, tamen illum fructum ex his litteris uel maximum coepi quod te praeclare res humanas contemnentem et optime contra fortunam paratum cognoui; quam quidem laudem sapientiae tuae statuo esse maximam, nec aliunde pendere nec extrinsecus aut bene aut male uiuendi suspensas habere rationes.

laudat nisi quae diligit; homines autem mundani, nisi quae mundi sunt, aliud diligunt nihil; porro qui mundi est, non est dei. Nonne uides hac eadem ratione uae et illis esse, qui a malis cupiunt laudari, siquidem qui scelestorum laudem affectat, se quoque scelestum esse manifeste profitetur. Hinc ille cui dictum est: "Male de te locuntur homines", sapientissime respondit: "Si boni mouerer quidem, sed boni male loqui nesciunt. Sin mali equidem gaudeo, quippe quibus

laudat nisi quae diligit; homines autem mundani, nisi quae mundi sunt, aliud diligunt nihil; porro qui mundi est, non est dei. Nonne uides hac eadem ratione uae et illis esse, qui a malis cupiunt laudari, siquidem qui scelestorum laudem affectat, se quoque scelestum esse manifeste profitetur. Hinc ille cui dictum est: "Male de te locuntur homines", sapientissime respondit: "Si boni mouerer quidem, sed boni male loqui nesciunt. Sin mali equidem gaudeo, quippe quibus

laudat nisi quae diligit; homines autem mundani, nisi quae mundi sunt, aliud diligunt nihil; porro qui mundi est, non est dei. Nonne uides hac eadem ratione uae et illis esse, qui a malis cupiunt laudari, siquidem qui scelestorum laudem affectat, se quoque scelestum esse manifeste profitetur. Hinc ille cui dictum est: "Male de te locuntur homines", sapientissime respondit: "Si boni mouerer quidem, sed boni male loqui nesciunt. Sin mali equidem gaudeo, quippe quibus

laudat nisi quae diligit; homines autem mundani, nisi quae mundi sunt, aliud diligunt nihil; porro qui mundi est, non est dei. Nonne uides hac eadem ratione uae et illis esse, qui a malis cupiunt laudari, siquidem qui scelestorum laudem affectat, se quoque scelestum esse manifeste profitetur. Hinc ille cui dictum est: "Male de te locuntur homines", sapientissime respondit: "Si boni mouerer quidem, sed boni male loqui nesciunt. Sin mali equidem gaudeo, quippe quibus

– dicendum enim est saepius – studiosissimi appetentissimique honestatis. Cuius si quando quasi lumen aliquod aspexerimus, nihil est quod, ut eo potiamur, non parati simus et ferre et perpeti. Ex hoc cursu atque impetu animorum ad ueram laudem atque honestatem illa pericula adeuntur in proeliis. Non sentiunt uiri fortes in acie uulnera, uel si sentiunt, sed mori malunt quam tantummodo de dignitatis gradu dimoueri. Fulgentes gladios hostium uidebant Decii cum in aciem eorum

tutatus gubernatusque uixisti securus, nunc tibi in te ipso spes omnis relicta est: fac te uirum probes. Tempestas gubernatorem et stricta acies militem probat. Vir quoque fortis miseria examinatur." Hae consolationes omnes ad laudem inuitant, habentque locum dumtaxat in publicis aut apertis casibus, et qui in conspectu populi sunt constituti; ceterum quid de priuatis occultisque dicemus malis et quae intra cubiculum uel domus uel cordis patimur? Sed consolatori

esse uolebat. IV 3 Secundus locus ab exemplo Ad haec subicere conueniet exempla illorum qui eiusmodi aut etiam grauiores casus constantissime pertulerunt magnamque ex eo laudem et admirationem sunt consecuti. Vt fuit Pericles princeps Atheniensium, qui cum intra quadriduum duobus praestantissimis filiis esset spoliatus, nullum neque in uultu neque in sermone signum maeroris ostendit, quin immo eundem ornatum

est atque ut hanc quoque uirtutem suscipiat, cum ceterae suppetent, diligentius admonendus. Quod egregie Sulpicius ad Ciceronem attigit. "Vidimus", inquit, "aliquotiens te secundam pulcherrime ferre fortunam magnamque ex ea re te laudem adipisci; fac aliquando intelligamus aduersam quoque te aeque ferre posse, ne id maius quam debeat tibi onus uideri, ne ex omnibus uirtutibus tibi haec una uideatur deesse."

persecutoribus ac calumniatoribus suis. Cuius rei honestatem etiam falsae religionis cultores uiderunt atque comprobauerunt. Vnde cum Demosthenes saeuientem in Athenienses Alexandrum mitigare cuperet, non habuit maiorem laudem ad quam eum adhortaretur aut quod ei pro clementia ipsius dignum pretium polliceretur quam quod ait: "Nihil habet fortuna tua maius quam ut possis, nec nostra melius quam ut uelis conseruare quam plurimos." Quam sententiam propter

tuis,
Efficis ut comptę mirer dictata Camenę
Ipsaque Phoebea uerba sonanda lyra.
5  Cingent Aonię lauro tua tempora Musę
Teque colit pręsens posteriorque dies.
Hęc dico non ut laudem pro laude rependam,
Sed quia me semper dicere uera iuuat.
Hęc ego si taceam, taceant si deniqui cuncti,
10   Incipient siluę mutaque saxa loqui.

uirtutis Achille,
Cęsar es officiis Attiliusque fide.
Iam sperare licet, quod non sperauimus ante,
10   Principe sub tali prospera cuncta fore. In laudem eiusdem
Si qua fides uatum, formosus Parthenopeius,
Prouidus ingenio dux Itacensis erat.
Inuicta uirtute ferox memoratur Achilles,
Hannibal armorum pręditus arte fuit.

2.28.19   Floribus tellus rubeis et albis
2.28.20   Graminibusque.
2.28.21   Festa florenti facie iuuentus
2.28.22   In tui laudem facient triumphi
2.28.23   Nobiles cursus agitans equorum
2.28.24   Ludet et hastis.
2.28.25   Ducet et festas pariter

simul nostris celebranda Musis
2.28.40   Gorgia proles.
2.28.41   Hec tibi nostre cecinere Musae
2.28.42   In tuam laudem, uenerande rector,
2.28.43   Esto nunc foelix simul iste cetus
2.28.44   Tempus in omne.

3.12.8.2   Augustus festas et dabit ipse dies.
3.12.8.3   Augusti nobis Nonarum tempora prestant
3.12.8.4   Virginis ad laudem festa beata nimis.
3.12.8.5   Laurifer aduenit decima cum luce leuita,
3.12.8.6   Qui fuit ardenti martyr in igne grauis.

3.12.9.3   Tercia post Nonas, sacratus uirginis ortus,
3.12.9.4   Cantabit toto carmen in orbe nouum.
3.12.9.5   Idibus ad laudem nostrum natale Tonantis
3.12.9.6   Surgit et ad magni gaudia sacra dei.
3.12.9.7   Post Idus octaua dies preclara nitebit,

3.12.12.6   Qua concepta die uirgo serena fuit.
3.12.12.7   Tercia post decimam lux est ueneranda Lucie,
3.12.12.8   Protinus ad laudem facta, Lucia, tuam.
3.12.12.9   Post Idus octaua dies fulgebit in euo
3.12.12.10   Ad decus electi, uulnera qui tetigit.

spes. Psalmus XXXII. Timete eum, et eripiet uos; gustate quia suauis est etc. Psalmus XXXIII 111 . Cor contritum et humiliatum. Psalmus L 112 . Inuitat ad laudem Saluatoris Christi. Psalmus XCIIII. Qui diligitis Dominum, odite malum. Psalmus XCVI. Iubilate Deo, omnis terra. Psalmus XCVIIII 117 . In toto corde exquisiui te. Psalmus CXVIII. Ibidem: Statue seruo tuo

116 . Item Psalmus XCI. Item Psalmus XCII. Magnus Dominus et rex super omnes etc. Psalmus XCIIII. Omnes dii gentium demonia, Dominus autem cęlos fecit. Psalmus XCV. Inuitat ad laudem Dei. Psalmus XCVIIII 117 . Item Psalmus CII, CIII, CIIII, CV 118 . Item CXII. Deos gentium detestatur. Psalmus CXIII 119 . Deus magnus prę omnibus diis,

Gentium simulachra insensibilia et qui confidunt in eis. Psalmus CXXXIIII 123 . Laudes Dei. Psalmus CXLIIII 124 . Item Psalmus CXLV, CXLVI, CXLVII. Omnes creaturas inuitat ad laudem Dei. Psalmus CXLVIII. Laudes Dei. Psalmus CL 125 . Turris fortissima nomen Domini etc. Dei uoluntas permanet. Non est sapientia etc. contra Dominum 130 .

et electi, et fideles XVII. Vidi angelum descendentem de cęlo, id est Christum, habentem potestatem magnam; et terra, illuminata est a gloria eius etc. XVIII. Salus, et gloria, et uirtus Deo nostro est: quia uera, et iusta sunt iudicia eius etc. XIX. Laudem dicite Deo nostro omnes serui eius, et qui timetis Deum pusilli et magni. Testimonium enim Iesu est spiritus prophetię. Vidi, et ecce equus albus, et qui sedebat super eum uocabatur Fidelis et Verax, et cum iustitia iudicat et pugnat. Oculi autem eius sicut flamma ignis,

meus et Deus meus 322 . Sine peccato, iustus, innocens. Resurrectio. Ascensio. Christus gloria et honore coronatus. Omnia Christo subiecta. Ex ore infantium perfecisti laudem 324 . Sacramenta Christi. Salutare Dei 325 . Missus propter gemitum eorum qui in inferno erant 327 . Mons. Lapis 328 .

Legis uincula confregit. Christus sanat 402 . Imperat uentis et mari. Paratum cor meum, Deus Christus liberator. Veritas usque ad nubes, id est apostolos et sanctos 403 . Descendit ad inferos. Deus, laudem meam ne tacueris 404 . Omnia quę hominis erant suscepit pręter peccatum 406 . Christus petra de qua erumpunt flumina euangelicę doctrinę 409 . Redemptor

spiritu intelligentię replebit illum etc. 149 . Vniuscuiusque conseruabit bona. Et quis satiabitur uidens gloriam eius? Corpora ipsorum in pace sepulta sunt, et nomen eorum uiuet etc. Sapientiam ipsorum narrent populi, et laudem eorum nunciet ecclesia 150 . Dabit uobis pro labore mercedem uestram in tempore suo 151 . Post LXX annos erit Tyro quasi canticum meretricis etc. Erunt negotiationes eius

liberauit IIII. In Christo Iesu neque circumcisio aliquid ualet neque prępucium, sed fides quę per caritatem operatur V. AD EPHESIOS: In quo et credentes signati estis Spiritu promissionis sancto, qui est pignus hęreditatis nostrę, in redemptionem acquisitionis, in laudem glorię ipsius I. Gratia enim saluati estis per fidem; et hoc non ex uobis, Dei enim donum est; non ex operibus, ut nequis glorietur. Nunc autem in Christo Iesu, uos qui aliquando eratis longe, facti estis prope in sanguine Christi. Ergo iam non estis hospites et

De laude et detractione uitanda 230. Nec laude extollitur nec uituperatione frangitur miles Christi 233. Alexander ad Achillis tumulum felicem dixit, quod Homerum uirtutum suarum pręconem sortitus esset 236. Hilarion gloriam calcauit fugiendo 239. Si humanam laudem quęrimus, diuinam amittimus 255. Doctissimi Gręcorum accepta mercede regum uel principum laudes dicebant 286. Gula. Conuiuia sęcularium uitanda 132. Sunt qui in religione lautius uictitant quam uixeirint in sęculo 148.

supplicauit 57. Salomon dona accepit a regina Saba, sed plura dedit 76. Esdras gratias egit Deo pro beneficiis a rege acceptis 84. Thobias enarrat beneficia Dei erga se. Idem gratus erga ductorem suum, pro omnibus gratias agit Deo. Iudith prostrato Holopherne soli Deo dat laudem uictorię suę 96. Cantauit canticum Domino Iudith: Cantate Domino in cymbalis etc. 97. Iudith abram, seruam suam, dimisit liberam eo quod fidelis sibi fuerit in pericula eunti 97. Assuerus gratiam aliquando relaturus Mardocheo iussit litteris mandari,

Sparta armis 112. Vulgi laudatio multi facienda 11. Quid lętaris quod ab hominibus his laudatus es, quos non potes ipse laudare? 17. Adulationibus credens corrigi negligit 21. Gloria umbra uirtutis est 31. Alexander magnus in pusillo 42. Inter laudem et laudationem. Inter claritatem et gloriam. Laus utrum laudati an laudantis sit 50. Qui uirtutem suam publicari uult, non uirtuti laborat, sed glorię 56. Gloria uanum et uolatile quiddam est 62. Gula. Vinum incendit iram, quia calorem auget pro cuiusque

figurando oculi uitium abscondit 233. Dissidium inter Syllam et Marium, dum quisque sibi gloriam uindicat Iugurtę capti 346. In conspectu necessariorum Germani pugnare solebant, ut ipsi testes glorię essent aut honeste morientium aut fortiter uincentium 347. Nascentem laudem comitat fauor, contemptus senescentem 356. Gemitus Cęsaris ad Alexandri statuam 367. Nero deorum emulus 418. Gula. Noe ebrius 2. Troiani mensas comedunt 42. Arpię 42. Vinum foeminis interdictum 70. Mandane

136. Capuę colonos festi diei epulis et uino graues adorti Samnites expugnant 162. Caleni uino et epulis sopiti capiuntur 208. Alexander coquos a Carię regina sibi dono missos repudiauit 213. Quam impudice Babylonii conuiuantur 219. Alexander uirtutis laudem conuiuiis et immodica temulentia foedare coepit 220. Bessus intempestiuis conuiuiis de bello consultans 222. Alexander ebrius Clytum occidit 226. Bacehatur uictor Alexandri exercitus 228. / Promachi bibacitas

odio habetur 6. Onan, ne fratri suscitet semen, ingressus ad Thamar proiicit semen in terram 7. Prophetantibus Heldad et Medad Iosue ait Moysi: Prohibe eos. Respondit: Quid emularis pro me? 21. Ephraim ingrati in Gedeonem inuident uictorię eius, et ipse cęssit eis laudem belli 36. Ephraim inuidentes uictorię Ieptę insurrexerunt in eum, et percussi sunt 37. Inuidia Saul erga Dauid, quia dicitur: Pecussit Saul mille et Dauid X milia. Percussit Dauid CC Philisteos, ut gratificaretur Sauli. Ille magis timuit eum, et factus est ei inimicus

patres uestri abierunt post uanitatemobliti beneficiorum Dei? Et inducti in Terram promissionis contaminastis eam in Baal et idolis 167. Sicut adhęret lumbare ad lumbos uiri, sic agglutinaui mihi omnem domum Israel et Iuda, ut essent mihi in populum et in nomen et in laudem et in gloriam, et non audierunt 170. Nunquid redditur pro bono malum? 172. De benefìciis Dei et populi inobedientia 176. Contra Ammonitas ingratos erga Abraham, qui contulit beneficia patri eorum 180. Hierusalem arguitur ingratitudinis 185. Iudea

a se donum, alter noluit 19. Argentum mittit pro amico ab exilio redimendo 22. Gratias agit Mutius accipienti. Munera mittit 30. Ad eos qui sibi largitionem exprobrabant 31. Arguit de se benemeritum, quod renuat a se dona accipere 34. Munera dantis esse laudem, recte his uti accipientis 37. Dolet quod boni a se dona non accipiant 42. Talenta quinque dat doti Philodemi filię 44. Ędes donat 46. Filii in amicos liberalitatem commendat 60. Lis. Controuersia, uter nequior de duobus 19.

exterminandi 67. Inutilia et superflua eiicienda 70. Nouissima peiora prioribus 82. Attici sciunt honesta, Thebani agunt 93. Malus nihil turpe reputat 94. Improbum, dum poenas dat, alloquitor 24. Malus, etsi bene quid egerit, non meretur laudem 91. Turpi non sapit uirtus 95. Maledicus 6. Detrahens meliori 7. Reprehensores iusti audiendi 20. Cauillationes timere ignaui est, non eas fugere 34. Coreptores remunerandi 18. Culpans alios quod ipse facit

eorum non acquieuit etc. 36. Saul, cum sortitus esset regnum, latuit, sed inuentus adductusque suscepit 43. Samuel exposuitlegem regni 43. Ioabiam expugnaturus urbem Rabbat, uocauit Dauid mallens regi quam sibi dari uictorię laudem 51. Assuerus sedens in solio extendit uirgam, et Hester regina accedens summitatem illius osculata est. Aman inuitus honorauit Mardocheum iussis regis urgentibus et pedes ante ipsum equo uectum cucurrit uoce contestans sic honorari regis amicos 98. Quare Mardocheus noluit

Doce me, confirma me; uiam iniquitatis ammoue a me; noli me confundere. Psalmus CXVIII. Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo. Psalmo eodem 120 . Clamaui in toto corde meo: Exaudi me etc. Septies in die laudem dixi tibi. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo. Psalmo eodem 121 . Vanum est uobis ante lucem surgere nisi gratia comitante. Psalmus CXXVI. De profundis clamaui ad te, Domine. Psalmus CXXIX

dimisi tibi, quoniam rogasti me. Procidens enim orasse dicitur XVIII. Omnia quęcunque petieritis in oratione credentes, accipietis XXI. Veh uobis qui comeditis domos uiduarum orationes longas orantes XXIII. Orate, ut non fiat fuga uestra hyeme uel sabbato XXIIII. Orati o ad laudem Dei unguentum effusum super caput Domini. Solitudo requiritur orationi, unde dicitur: Sedete hic, donec uadam illuc et orem. In monte orauit, ut oremus pro cęlestibus. In uilla orauit, ut orando humilitatem seruemus. Procidit in faciem suam orans. Non sicut ego uolo,

Omnem gemitum cessare feci 241 . Et uocabit Deus Dominus exercituum in die illa ad fletum 243 . Exite de Tyro et Sydone 244 . Carmen meretricum uertens in laudem Dei. Septenarius et septuagesimus numerus signat perfectam penitentiam 248 . Possederunt nos domini absque te 249 . Si reuertamini et quiescatis, salui eritis 259 .

mea Domino reddam in conspectu omnis populi eius 411 . In tribulatione inuocaui Dominum, et exaudiuit me 412 . Clamaui in toto corde: Exaudi me, Domine 418 . Septies in die laudem dixi tibi. Oratio non in uocis elatione, sed in humilitate exauditur 419 . De profundis clamaui ad te, Domine 421 . In noctibus

Senacherib 213 . Regis Babylonis superbia ad terram detracta 219 . Audiuimus superbiam Moab; superbus est ualde 220, 221 . Assyrii uictorię laudem sibi arrogarunt 225 . Nihil sic offendit Dominum quam post peccata errecta ceruix 227 . Superbia diaboli 229 . Mitescere faciam superbiam infidelium

inter uos maior fieri, sit uester minister, et primus sit uester seruus. Sicut Filius hominis non uenit ministrari, sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis XX. Dominus super asinam sedens. Sternunt uestimenta sub pedibus eius. Ex ore et lactentium perfecisti laudem. Pueri laudant, principes indignantur XXI. Nolite uocari rabbi: unus est magister uester. Qui autem se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliauerit, exaltabitur XXIII. Quam diu uni de his fratribus minimis fecistis, mihi fecistis XXV.

4.3.81  »Flauia, quae uita fuerat mihi carior ipsa,
4.3.82   Causa immaturae mortis acerba fuit.«
4.3.83  Hanc tibi – crede mihi – parient mea funera laudem!
4.3.84   Ah, tantum poteris lenta uidere nefas?
4.3.85  Nec mihi, cum pheretro portabor inane cadauer,
4.3.86   In cineres lacrimas

6.3.51   Maeonidae uates et magni fama fatigat
6.3.52   Vergilii et ueteris nomina clara tubae.
6.3.53  Nunc sequimur laudem et foecundae munera pacis
6.3.54   Et modo Pellaei facta imitanda ducis.
6.3.55  Sectamur quod quisque probat nec uillia tangunt:

artibus, et non lanificio muliebri, aut operi mechanico. Nam iuxta Lactantium Firmianum in tenebris et morte uersabuntur qui animi bona negligunt et corporis amplectuntur. Fuerunt Amazones bellatrices et Camilla Virgo bellatrix, eae ausae in certamine bellorum cum uiris concurrere; tamen maiorem laudem esse duco cum uiris non corpore aut manu, uerum etiam animo ac peritia bonarum literarum certare, ut tu soles, Virgo felix, et famam non ui corporis, sed uirtute animi quaerere, in quibus rebus excellere (ut Cicero noster testatur), pulchrum et laudabile putamus. Nihil enim conducibilius nec

Lusimus claudum celeremque iambum
Bile concessa satyram notanti,
15  Movimus nostro pariter precatu
Numina caeli.
Personat cantu lyrico Camoena
Ad dei laudem misero faventis,
Emulum pectus, caput et superbum
20  Dantis ad ima.
Christe sacrato residens Olympo,
Cuncta qui cernis simul et gubernas,
Ipse da castam sine labe vitam

gessit
Inter illustres socios laborum.
Qui deum toto sonuere mundo
Virgine natum.
Inclyto regno fruitur polorum
30  Et triumphali solio Tonantis,
Cuius in laudem Sibenica tellus
Phana coronat. DE IOANNE EVANGELISTA
Fervido Christus retinens amore
Consecrat dono nimio Ioannem,

rudimentis oblectari. Vale. Ad lectorem Hel. Lam. Cer. P. L. in laudem Baptistini
Saepe sacerdotes legatos saepe professus.
Qui fallax multos luserat ante duces.
Hic nostros ciues operosa fraude fefellit.
Pseudo Baptistini principis ora gerens.

deseruisti; in qua religione quantum brevissimo temporis spacio et vitae sanctimonia et optimis artibus, quae sine probitate non discuntur, excreveris, nemo, qui aetatis tuae conscius est, ignorat. Quemadmodum postea Patavii, Venetiis, Perusiae, et in Bononiensi urbe versatus sis, quantamque inde laudem reportaveris, quales fructus legendo ad maturitatem usque perduxeris, facile vel ex eo coniectari potest quod in hac florentissima urbe, in qua philosophiam theologiamque paulo ante publice profiteri exorsus es, mirificam utilitatem Romanae iuventuti ceterisque scholam tuam frequentantibus

Maximum habito perbenignum et fauorabile iudicium, cumque poscere te in scriptis eadem illa uerba, que ipse in concione protuleram, mira quadam humanitate animaduerti. Qua ex re non sum profecto nescius quantam sit meo nomini summa tua auctoritas et amplitudo uel laudem uel utilitatem allatura. Cuius grauissimo testimonio (o deus bone) que tandem opes? quod aurum? que dignitas est preferenda: quin etiam, ut trabali (quod aiunt) clauo beneficium hoc affigeres, paruitatem meam Apostolico culmini non uulgariter commendasti.

Hic mox Palladium meum sequatur
Claras lampadas et faces ferentem
Non sic semita claruit per orbem
Quaerenti Cereri abditam rapinam:
Vt docti tenebrae nitent Catulli
Claras Palladio faces ferente. In laudem Antonii Grimani Donati Civalelli
Mille rates Danaum Atride duo fortis Achilles
verum pugnavit validis Mars ipse lacertis

IV / DE INANI GLORIA FVGIENDA Nunc, quoniam periculum est, ne piis operationibus inanis glorię surrepat appetitio, de iis dicendum uidetur, qui, ut iactantiam uitarent, aut occultari magnifice facta uoluerunt aut eorum laudem aliis, non sibi attribuere, ne se existimantes stare, in pręcipitium elationis ruerent et gloriam quęrentes hominum, gloriam, quę a Deo est, amitterent. Huiusce rei documenta exibere

ac noctibus, quibus eum suppliciter deprecabar, ne deleret uos, ut fuerat comminatus. Vtinam nos nostris peccatis tam impense atque perseueranter ueniam posceremus quam ille alienis! Septies in die laudem Domino dicens, ipse sanctus propheta Dauid septem canonicarum horarum, quas nunc seruat Ecclesia, orandi documentum reliquit. Quali autem quantoue mentis affectu orauerit, testatur dicens: Deprecatus sum faciem

supplicare debet, qui grauius delinquit. Porro, Bartholomeum imitatus Apollonius abbas et ipse centenis genu flexionibus die noctuque precationes repetisse perhibetur. In repetendo assiduitas, in genu flectendo laudem meretur humilitas. Antonius abbas, et ipse non nisi submissis genibus orans, sępe diem noctemque peregisse dicitur precatione perpetua. Nescio, quod maius miraculum, an illo corporis gestu tandiu immotum perstitisse,

puero iudicante damnatos senes. Spiritus enim, ubi uult, spirat cordaque hominum, non annos metitur, quibus lumen sapientię suę infundat. Et interdum quidem, ut uirtutem suam ostendat, ex ore infantium et lactentium perfecit laudem. Ionas ad Niniuitas prophetare iubetur, et fugit. Quam autem inconsyderate divinę reluctatus uoluntati sit, casus ostendit. Nauigat, tempestate concutitur, in mare pręcipitatur, a pisce deglutitur. Sed cito

suo, cum obuiam occurrisset: Salue, mi frater, inquiens, faciem ad osculum applicuit, sicam ad latus unoque ictu miserum nihil timentem confecit, ob hoc solum, ne militaris glorię secum particeps esset. Illi inuidit laudem, sibi perpetuam perfidię comparauit notam, minus in hostem quam in socium ferox. Merito postea et ipse a Salomone rege occidi iussus malignę impietatis poenas dedit. Godolias, per Nabuchodonosor regem, sicut in

non coniugis loco habere. Quare in stuporem uersus senex protinus exclamauit non immerito talis uiri pręsentiam immundum spiritum ferre nequiuisse, cuius pudicicię constantiam ipse imitari formidaret, ne, quod illi in laudem, sibi cederet in perniciem. Tale quippe facinus omnium prędicatione dignum esse, sed non ab omnibus experiendum, cum semper inter castimonię obseruatores is, qui foeminarum familiaritatem deuitat, securior sit,

facie mea, sicut proieci omnes fratres uestros, uniuersum semen Ephraim. Valde pręterea horrendum est, quod pro his ne orare quidem permittit. Sequitur enim: Tu ergo noli orare pro populo hoc nec assumas pro eis laudem et orationem, et non obsistas mihi, quia non exaudiam, te. Et rursum ait: Mane consurgens contestatus sum et dixi: Audite uocem meam, et non audierunt nec inclinauerunt aurem suam, sed abierunt

electa, ut nomine eius, cui irrogabatur, pulchre conueniret. Hippolitus quippe Gręca compositio, si in nostrum uertatur sermonem, »equo discerptum« sonat. O felicem uirum, qui quoties nominatur, toties patientię suę laudem simul proferri sentit, id pro Christo passus in corpore, quod a parentibus accepit in nomine. Cyprianus, Carthaginiensis episcopus, cuius multa religiose et eleganter scripta extant, Carthagine passus est sub

17.26  Conuenit: hic multo celsior inuidia est. 18. in laudem Ioannis Baptistae Mullini, Spalatensium praetoris dignissimi
18.1  Bella, fames, morbus totum sub legibus orbem
18.2  Constituisse suis, cum uoluere, queunt:

19.147  Quae tu continuo benignus auges. 20. in laudem clarissimorum uirorum Marci Antonii Mullae nec non Bernardini Nauagerii, Dalmatiae censuram gerentium hendecasyllabon
20.1  Censura exoriens Catoniana,
20.2  Qualem non homines

31.168  Nulla dies, nullus quem reticescet honos. 32. in laudem eiusdem
32.1  Dandulus iste quis est? Veneti generosa senatus
32.2  Curia quem iactat. Dandulus iste quis est?

32.28  Quisquis is est, uiuat Dandulus iste precor. 33. in laudem Aloysii Capelli, praetoris Spalatensium dignissimi
33.1  Parcite caelestes, non solum curia diuos
33.2  Vestra tenet: Veneta sunt et in urbe dei.

44.18  Nec umquam poterit subire Lethem. 45. in laudem Marci Antonii Canalis, urbis Spalatinae praetoris dignissimi
45.1  Splenduit cuius celebris per orbem
45.2  Fama, seu diuus fuit ille seu uir;

46.220  Signa, fouent populos nam pietate suos. 47. in laudem Augustini Mullae, censuram seu legationem gerentis, sapphicum
47.1  Praemia ob clarae celebrata uitae
47.2  Quod magos Persae posuere caelo,

ad Franciscum Martiniachum 62. in laudem Bernardini Rippae, praetoris Spalaeti dignissimi
62.1  Innuerit si quis Rippam secedere iusto
62.2  Exuere et ueri iudicis officium:

62.10  Aeternus mundi corruat ante globus. 63. in laudem Dauidiados Marulianae
63.1   Aeneis in toto memorabitur orbe perennis
63.2  Tolleturque tuum nomen in astra, Maro.

quod Quod si non primus, Marce, secundus eris. 64. in laudem Symonides Basantii
64.1  Iupiter horrendo celebratur fulmine, Mauors
64.2  Cuspide, dulcisona pulcher Apollo lyra;

2013-02-24 Početna verzija. Bernardi Pimae Delmatae Tetrastichon in laudem Domici Palladii Sorani.
1.1  Phoebus ab Eois non hic tibi nascitur oris;
1.2  Non Cyrrha, hunc potuit gignere Sora sibi.
1.3  Sora sibi genuit, totus nunc possidet

atque Pater. Iacobus Bonus Hieronymo Caluo S. Calue mi Charissime, homunculus hic libentius bona suscipit, quam mala, lucem, quam tenebras, laudem quam contumeliam, licet medius inter utraque uersetur. Quum tamen (quod saepe fit) contigerit eum premi contrariis, aequo animo sustinet. Quidni pro Christo? pro quo sane grauia saepe et difficilia multa pertulit. Laudes itaque tuas

Correxi ex ITER P. S. F. C. Sex uir Interamnatum Correxi ex Iteramnatum pecunia sua faciundum curauit. 103.2. Arcum puto ei posuerat qui uictorię laudem testaretur hoste perniciosissimo sublato. 104. A 77v/1, ubi deest COS.; L. D. D. pro L. D. D. D.; cf. CIL

(Tabellę ęneę) Has autem tabellas nunc tu, Dominice, dono tibi datas in deliciis habes, quasi heres eorum quibus olim in testimonium uirtutis ab imperatore traditę fuere. Nec iniuria id facis, quando quidem auorum gloria ad nepotum redundat laudem, tantoque ad te magis quanto plenius eos expresseris et militię studio et animi uigore. Dum enim uirenti adhuc ętate floreres, equos alere, arma tractare et nunc hasta, nunc ense pugnę simulacra cum ęqualibus ciere magnopere te delectabat. Quin etiam,

pati contigit, toties obuiam hosti cum armatorum manu prodibas, contempto uitę periculo pro patrię honore. Post hęc in classe Veneta triremis pręfectus Ottomanico bello ita te gessisti ut iam emeritis stipendiis domum reuersus domesticis laudem attuleris, amicis lętitiam, patrię decorem. 125.2. Non uereor nequis me adulari existimet: omnibus nota loquor magisque timeo ne uerecundiam tuam offendam quam ne aliorum aures grauem. Te enim tuo merito et summi diligunt et medii amplectunt et

Nec nitidis aurum cedit iaspidibus.
Sic iuvenes superat cunctos probitate, lepore,
Doctrina, ingenio, robore, Chrysonus. Matthaei Bini Veneti in libri laudem
Hoc speculo speculemur; habet speculator hic, unde
Perspicias quicquid mens generosa potest. Marci Antonii Cyprii in eundem
Vivere teque deis statuit seiungere

Tecum mihi commune sit. De hoc autem, quod nunc in manu est, ut perficere possim, Tu me pręcibus Tuis adiuua! Quando quidem non modicę speculationis est de imitatione Christi uelle scribere et uitę perfectioris disciplinam tractare. Si mihi Dominus, in cuius laudem talia euoluuntur, adiutor fautorque fuerit, spero infra anni spacium de illo, sicuti postulasti, me Tibi satisfacturum; et iam satis (ut puto) fecissem, nisi me domesticę rei cura fratre absente impedisset. Nunc in eius aduentu hac molestia liberatus operi

ab re est animi bona corporis et externa commoda recensere: neque quicquam quod domi aut foris militiaeve privatus aut in potestate gesserit conticescere. Ut tamen ordine quo quaeque pars exposita est transigatur, a virtute primum: quae sola est animi laus, incipiendum, cujus contemplatio laudem procreat, admirationem parit et immensum illius comparandae studium accendit: sed ab illa primum quae semideos facit cujus meritis non unus Hercules in coelum relatus est: hoc est fortitudine sumemus initium cujus heroicae virtutis undeviginti natus A

Vicit Amonitas, ut turmas fuderit acres
Amalechitarum, quum regem cępit Agagum.
2.450   Plura etiam dicturus erat, sed percitus igne Saul in Dauidem
Rex Saul inuidię, Dauidis nomine laudem
Ipse suam uinci cernens, exarsit in iras
Feruidus et raptum magno conamine pilum
Torsit in aduersum cantantis pectus, at ille
2.455   In latus accliuo uitauit corpore telum.
Vitatam paries

6.325   Nullius insidias metuant, sed iam omnia sperent
Ad uotum fluxura sibi iocundaque semper.
His aliisque simul celebrabant undique uerbis
Virtutem animumque ducis. Tamen ipse suorum
Gestorum laudem cęli terręque potenti
6.330   Attribuit domino semper gratesque peregit.
Diuersisque locis quum munera mitteret, inquit:
"Ista deus nobis indulsit, non mea uirtus,
Quę uobis mittenda quidem curauimus ipsi,

habeto:
Non tibi uincla manus strinxerunt, ferrea suras
Non tetigit compes. Pręstantis militis instar
7.350   Occumbis liber, lethali saucius ictu. nota
Capta dolis uirtus laudem non perdit et illum
Indicat imbellem, libuit cui fraudibus uti."
Quum conclamato remeassent corpore, Dauid,
Sic uelut in procerum magnorum morte dolenda
7.355   Mos erat, indixit, nequis sua pabula gustet

Aut, ars ista magis quem commendauit, Appellis.
8.55   Hę tamen effigies fuerant non mollis amoris
Aut luxus exempla mali, sed multa colendę
Virtutis species ueterum collecta uirorum
Et stimuli ad ueram laudem famamque perennem.
Quumque forent cunctis exactę in partibus ędes,
8.60   Seu formam, seu quis precium bene computet, illis Dauidis laus
Plus fulgere sui tunc uisa est gloria regis,

Non iuste quęsita para, grauis esto parenti,
11.325  Tale impune scelus si pertulit Absalon ipse! Absalonis colossus
Quanuis ille sibi non longe a moenibus urbis
Nomen marmoreo, laudem famamque colosso
Quęsierit posito. Quis non simulachra uidendo
Rettulit ad mentem uel tanti criminis ausum,
11.330  Vel plectente deo tam dignam crimine poenam?
Quum iam reliquias uictę certamine gentis

laticem, uitę discrimine partum?
13.120   Abstinui potu delataque pocula libo
Cęlicolum regi. Coepit minus esse molesta
Ipsa sitis, gaudente animo uirtute uirorum,
Quorum nulla quidem reticebunt sęcula laudem.
Pręterea reliqui fortes certamine belli
13.125   Cantandi occurrunt, tribus his sed laude minores: Ioab
Saruiades nostri dux agminis ipse Ioabus
Bellator robustus

resedit factusque est remissior, et laborem pertesus telam, cui texendae tanto studio incubuerat, imperfectam dimissit. Hic autem, qui in eiusmodi negocio minus strenuus uidebatur, quia tamen coepto operi manum nunquam subtraxerat, eo peracto boni prudentisque textoris laudem reportauit. Haec parabola admonet saepe contingere, ut religiosae uitae propositum mutent, qui, dum proficere immodestius affectant, supra uires sese laboribus grauant. Ediuerso autem moderate laborantium temperies constans ac firma permanet, et cum semper eodem uitae tenore

extitisse apparuisset, capite mulctaretur, cuius autem uitia uirtutibus uicta fuissent, coronam honoris pro merito referret. Cum ergo duo id aetatis homines in custodia publica, donec iudicis in se sententiam acciperent, seruarentur non ignari multa se commisisse, ob quae partim poenam, partim laudem mereri potuissent, suspensis inter spem metumque animis uehementer afflictabantur. Timebant enim, ne forte damnati amisso honore supplicium subire cogantur. Adueniente igitur iudicii die trepidi exanimatique coram sistuntur. Iudici uisum est alterum poena, alterum honore afficiendum esse.

ex industria in Lateranensis ecclesiae synodo ad id in prima sessione congregatis. Quam quidem orationem, Marce Marule, amicorum doctorumque uirorum rarissime ad te praecipue mittere uisum est, ut cui tu in illo tuo praeclaro opere de imitatione Christi eruditionis atque ingenii laudem tribuisti singularem, dignumque censuisti cui ipsum opus praecipue dedicares, eius nunc non minus commendes erga rempublicam Christianam studium atque curam, cum perspexeris qualibus ipse argumentis, quanta animi uerborumque concitatione totus in eo sit, ut bella inter Christianos principes

omnes catholici doctores: Matth 11 Cecinimus uobis et non saltastis, lamentauimus et non planxistis. Quid enim aliud omnes diuinę continent Scripturę | nisi uirtutum laudem uitiorum-que detestationem atque querelam ? Porro, ipsis etiam, qui sacra eloquia uel audire renuunt | uel si audiant, secundum ea uiuere nolunt, nequiores sunt, qui eadem audiendo coram arguere | atque iisdem

pręcipit? respondemus quia alibi de se tanquam de homine silentium imponendo iactantiam uitandam docuit. hic autem quasi de Deo narrari oportere non dissimulauit. ut et nos quicquid bene agimus, non ad nostram sed ad Dei laudem referamus. itaque non dixit | "quanta ego", sed "quanta tibi fecit Deus". Illud quoque qualiter accipi debeat, nunc indagandum occurrit, quod in Marco scriptum legimus: Mar7 Et ingressus domum neminem uoluit scire, et non

pręcipiebat ut tacerent, tanto plus prędicabant | et eo amplius admirabantur dicentes: Bene omnia fecit, et surdos fecit audire | et mutos loqui. pręcipiebat sane ut tacerent, sed tamen prędicantes non increpuit. Quo etiam nos opera nostra | et ad laudem nostram latere uelimus | et ad profectum aliorum non latere. Sciebat enim ille, cui etiam futura pręsentia sunt, quia magis prędicaturi erant, quod multis profuturum esset | et nequaquam ex hac causa silentium imperabat, sed ex ea, qua inanem gloriam non admittebat.

ut uideamini ab eis. per hoc enim quod subiunxit: ut uideamini ab eis, ostentationem facti prohibet, non spectaculum. Eadem ratione et elemosinam fieri iubet in occulto | et orationem in abscondito, ut totum optimi cujusque studium sit | non suam laudem, sed Dei quęrere. Huiuscemodi occultationem et parabola illa nobis insinuat: Matth13 Simile est regnum cęlorum thesauro abscondito in agro, quem qui inuenit homo

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem].

Milecije (c. 1340) [1340], Miletii versus, versio electronica (), 91 versus, verborum 573, Ed. Stjepan Krasić [genre: poesis - historia] [word count] [miletversus].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Šižgorić, Juraj (stariji) (biskup 1437-1454) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1087, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia; prosa - epistula] [word count] [sizgorjdocumentasibenic].

Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].

Mihetić, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458], Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica (), Verborum 2289, Ed. Antonija Vlahov [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [michetaoratio].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Mihetić, Ambroz; Cassandra Fedele (c. 1420-post 1487; c. 1465-1558) [1487], Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis epistulae, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Iac. Philippus Tomasinus [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [michetacassand].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Civalelli, Donat (floruit 1496) [1496], In Palladii Fusci Commentarios Endecasyllabon et In laudem Antonii Grimani epigramma, versio electronica (), 10 versus, verborum 60, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hendecasyllabi] [word count] [civaldendecasyll].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Pima, Bernard [1498], Bernardi Pimae Delmatae Tetrastichon in laudem Domici Palladii Sorani, versio electronica (), 4 versus, verborum 38, Ed. Johannes Baptista Sessa Neven Jovanović [genre: poesis - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [pimabepig].

Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].

Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 328, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15070404].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].

Niger, Toma [1512], Doctissimo et integerrimo Marco Marulo nobili Spalatensi epistula, versio electronica (), verborum 720, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio; prosa - paratextus] [word count] [nigertepistmarul].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report