Your search found 518 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 391-487:

Quinquaginta citis ad Trojam puppibus olim
16.208  Venerat Aeacides: in puppi quaque sedebant
16.209  Quinquaginta viri; ductores quinque regendae
16.210  Praepositi pubi, clari virtute fideque, 210
16.211  Ante alios: magno cunctos fraenabat Achilles
16.212  Imperio, sceptrique potens, et maximus armis.
16.213  Primum agmen vario insignis thorace coërcet

16.335  Myrmidones, socii Pelidae fortis Achillei,
16.336  Esse viri, atque animos validasque expromite vires.
16.337  Nunc decus eximium regi laudemque paremus,
16.338  Qui Danaos virtute omnes et viribus anteit,
16.339  Atque habet egregios Martem conferre ministros.
16.340  Ipse suam agnoscat noxam nunc major Atrides, 340
16.341  Primum Grajugenum quod nullo

queis egregius, quanquam advena, magnum
16.670  Urbis erat columen; multis quod lecta juventus 670
16.671  E populis fuerat venientem ad bella secuta,
16.672  Ipse quod et primos inter virtute ferebat
16.673  Eximiam pugnans laudem. concordibus ergo
16.674  Cuncti animis recta in Danaos, iraque feruntur
16.675  Incensi; praeit indignans et morte sodalis

17.399  Jamque adeo Teucri Grajo sub Marte subirent
17.400  Iliacos trepidi muros, ac tuta domorum, 400
17.401  Ignava mentem capti formidine, ferrent
17.402  Eximiam et Danai virtute ac robore laudem
17.403  Praeter fata Jovis: sed fortem in praelia Phoebus
17.404  Ipse ciet subito Aeneam, faciem Periphanti
17.405  Epytidae similis; praeco illi fidus in aede

nam quī fato altum vel sine divis
17.410  Ilion eriperes tuque et Trojana juventus? 410
17.411  Quod facere ipse alios vidi olim, robore fretos,
17.412  Et virtute sua, et numero, nactosque timoris
17.413  Expertem populum; si nunc, victoria nobis
17.414  Cum datur, haud aequo Danais Jove, corda pavore
17.415  Perculsi fugitis, torpentque ad

17.436  Vulnere, pastorem populorum; genuaque solvit.
17.437  Venerat hic Trojae sacras bellator ad arces
17.438  Paeonia e pingui magni comes Asteropaei,
17.439  Deterior paullo virtute ac fortibus armis.
17.440  Exstinctum hunc miserans Mavortius Asteropaeus 440
17.441  Provolat, ipse etiam cupiens invadere pugnam
17.442  Et conferre manum: frustra; Graji undique

17.629  Ajaces Danaūm ductores, et Menelae,
17.630  Patrocli exanimum corpus servare jubete, 630
17.631  Proque viro pugnare, hostique obsistere Grajos
17.632  Praestantes virtute alios: vos tristia vivis
17.633  Ocyus at nobis fata o depellite. nanque
17.634  Huc rapido adventant cursu per tela virosque
17.635  Hector et Aeneas,

18.9  Heu metuo adversi ne laevo numine divi
18.10  Re mihi complerint misero, quos caerula mater 10
18.11  Portendit quondam luctus; dixitque futurum,
18.12  Myrmidonum ut primus virtute ac fortibus armis,
18.13  Me vivo, solis jucundum lumen, et auras
18.14  Linqueret, Iliaco prostratus Marte. Menoetī
18.15  Occidit heu proles bello fortissima! leto

620
21.601  Bella tamen tentare placet, pugna ocyus, ut jam,
21.602  Noris, ego quanto sim fortior, improba; quae me
21.603  Par veluti virtute, audes consistere contra.
21.604  Sic effata, manum laeva comprendit utramque:
21.605  At dextra pharetram ex humeris detraxit, et ambas
21.606  Circum aures multo pulsabat non sine

23.456  Antevolant, fulvae se tollit nimbus arenae.
23.457  Postremo sedenim cursus in fine, retrorsum
23.458  Cum sese ad litus verterunt, quisque valeret
23.459  Quid virtute sua perspectum est denique, equorum
23.460  Et fuga se intendit magis et magis usque. volabant 460
23.461  Tum Pheretiadae prae cunctis, turbinis atri
23.462  Instar, equae. post has

alius, quidnam patrasti? meque pudore
23.680  Indecorem afficiens, et equos mihi fraude volucres 680
23.681  Impediens cursu in medio, pejoribus actis
23.682  Ante tuis; victor non tu virtute, sed astu?
23.683  Verum agite, Argivūm quotquot regesque ducesque,
23.684  Aequum heic ambobus jus dicite, gratia neutri
23.685  Prosit; ne Grajūm quis dicat: vicit Atrides

23.776  Tum medios inter stans haec effatur Achivos:
23.777  Atridae, Grajique omnes, Mavortia pubes,
23.778  Horum ergo duram nunc caestu invadere pugnam
23.779  Praestantes virtute duos, atque arte jubemus.
23.780  Annuerit Phoebus cui laudem, et victor Achaeo 780
23.781  Agnitus a coetu fuerit, sibi laetus ad altas
23.782  Hanc agito naves mulam, validamque,

ferens, circo in medio, clypeumque nitentem
23.952  Et galeam, queis Patroclus Sarpedona dium
23.953  Exuerat: stans in mediis dehinc talia fatur:
23.954  Haec ut dona ferant sibi nunc virtute, jubemus
23.955  Reges Marte duo praestantes cingier armis,
23.956  Vulnificumque manu adversos attollere ferrum
23.957  Heic Grajūm ante oculos. tum, qui

tibi post urbem maneant servata? pavore
24.465  Deseritis sacram perculsi anne Ilion omnes?
24.466  Talis enim leto periit vir, sanguine cretus
24.467  Ille tuo, nulli Grajūm virtute nec armis
24.468  Impar. Haec fantem miratus, talia rursus
24.469  Laomedontiades: Juvenum longe optime, quisnam es?
24.470  Unde tibi genus est? gnati cui fortia facta. 370

temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque illos Horatii versus;
Nec virtute foret clarisve potentius armis,
Quam lingua Latium, non offenderet unum
Quemque poëtarum limae labor et mora etc. mihi esse dictos judicavi. Itaque omnem in eo posui

multi periere Pelasgum.
379  Si renuis; tua pensa colum telamque revise 380
380  In thalamum scandens, operique instare puellas
381  Cura sit una tibi, non haec sunt auribus apta
382  Femineis, sed digna virum virtute meaque
383  Ante alios, uni cui summa heic tradita rerum est.
384  Dixerat: at gnatum genitrix mirata loquentem
385  Continuo paret dictis, thalamumque repostum
386  Scandit, ubi lacrimans famulantum

genitor te clarus Ulysses
335  Penelopi junctus, vitae fudisset in auras,
336  Non spes ulla foret, tantis te emergere posse
337  Fluctibus, ac duros fortunae vincere casus.
338  Rara etenim soboles aequat virtute parentes,
339  Plurima deterior: pauci, quos aequus amavit
340  Juppiter, ingentes animos generosaque vincunt 340
341  Facta patrum. tu fide tamen: quum pectoris acre
342  Consilium, magnique tibi

Et natae, et matrum suxerunt ubera mecum,
836  Caelicolae irati voluere ex omnibus unam
837  Infandos me ferre magis sine more dolores.
838  Amisi prius ipsa virum fortemque, bonumque,
839  Insignem virtute, atque omnes inter Achivos 840
840  Eximium, famaque per Argos et Hellada notum.
841  Nunc etiam abreptus nimbis turbantibus aequor
842  Unigena abscessit carus, matremque reliquit
843  Ignaram. nec

longo tramite distans.
929  Curve eadem cessare jubes a fletibus, actam 930
930  Tristibus heu curis, miserae quae pectora torquent?
931  Amisi prius ipsa virum fortemque bonumque,
932  Insignique auctum virtute, atque inter Achivos
933  Eximium, notumque omnem per et Hellada et Argos.
934  Nunc etiam abscessit volitantibus aequore velis
935  Unigena ignarusque virum ignarusque laborum
936  Infelix. nostri

humeris capitique afflarat honores,
20  Majoremque habitu dederat, plenaque juventa 20
21  Insignem, ut carus populis spectantibus „Specctantibus“ heros
22  Adforet eximia virtute, et victor abiret
23  Exercens durae certamina multa palestrae
24  Florentes inter juvenes. queis rite locatis
25  Alcinous placido coepit sic farier ore.
26  Egregii o proceres, quae sit sententia

gravi: Neleïus illi
536  Nestor egoque, pares visi contendere soli.
537  At quoties ferro cernebant praelia Graji,
538  Millibus haud ille in mediis, turbaque manebat;
539  Sed longe antevolans, nulli virtute secundus
540  Bellator, passim tollebat caedis acervos. 540
541  Haud autem numero possim comprendere, et omnem,
542  Quam dederit leto pugnans, evolvere turbam.
543  Eurypilus scit Telephides quo

sic quemque hortatus ab ore.
220  O juvenes, neque enim ignari sumus ante malorum, 220
221  Exitium nec majus adest, quam dira Cyclopis
222  Experti quum facta cavo trepidavimus antro;
223  Hinc tamen et virtute mea et sollertibus ausis
224  Fugimus: horum etiam quondam meminisse juvabit.
225  Quare agite et nullus dictis parere recuset:
226  Vos rapidos remis fluctus per transtra locati
227  Scindite, si mortem

stygias raptum tenebras, sua quaeque relicti
230  Divisere sibi, et partem cepere bonorum 230
231  Sortibus eductis nati: mihi pauca dedere
232  Ingenti de gaza, et solas insuper aedes.
233  Parta tamen virtute mihi ditissima conjux
234  Obtigerat; neque enim fueram vel futilis auctor
235  Consiliis habitus, nec bello segnis, et armis.
236  Omnia nunc periere aevo dilapsa; sed ipsa
237  E stipula qualis

ardenti nectare plenam
135  Tendit ita affatus: salve o! pater hospes, et alma
136  Copia te laetum post tristia damna revisat,
137  Cui Laërtiades: magni non laude videris
138  Degener, et clara, dixit, virtute parentis,
139  Amphinome. eximio Nisus celebratur honore
140  Dulichio in pingui, cujus de sanguine cretum 140
141  Te perhibent, justique tenax, et rebus abundans.
142  Multa tibi cultae super et

talia posthac 420
421  Objicies mihi probra. at nunc in jurgia saevus
422  Turpia nequidquam dementi pectore surgis,
423  Teque aliquid fors esse putas, quod mixtus inerti
424  In turba potior socia virtute superbis.
425  Quod si Ithacus patria tellure potitus adesset,
426  Hi tibi nunc lato surgentes limine postes
427  Protinus angusti fierent, portisque negarent
428  Effugium trepido perque atria

contra bissex quaerebat abactas
27  Acer equas, totidemque notho de sanguine pullos
28  Exitii heu caussam; Jovis almo e semine postquam
29  Magnanimum Alciden adiit, super aethera notum
30  Indomita pariter virtute et grandibus ausis; 30
31  Qui miserum dulci spoliavit lumine vitae
32  Improbus, haud superos veritus, mensamque sacratam,
33  Quam posuit venienti, ipsoque in Tartara misso
34  Cornipedes

tentantum plurima frustra
207  Deficiunt vanae defesso in corpore vires.
208  Antinous numero ex omni restabat, et acer
209  Eurymachus, nondum experti: praestantibus ambo
210  Viribus, et multa ante alios virtute superbi. 210
211  Interea Eumaeus sociusque Philetius olli
212  Additus exivere domo; quos pone sequutus
213  Extulit ipse altis Ithacus vestigia tectis.
214  Hinc ubi digressi, foribus post terga

Agelaus ad arma ciebat, 260
260  Eurynomusque, atque Amphimedon, Demoptolemusque,
261  Pisanderque Polyctorides, expertus et armis
262  Una ingens Polybus, soli praestante relicti
263  Ante omnes longe virtute, ipsaque furentes
264  Certabant de vita: alios nam letifer arcus
265  Straverat, ac missae glomerata in caede sagittae.
266  Inter quos Agelaus ibi: dabit, inquit, amici,
267  Indomitas dabit ille

qui dignus honos Acheronte sub imo est.
217  Talia finierat referens. miratus Atrides
218  Exclamat, gemitumque imo de pectore ducens:
219  Fortunate, inquit, proles Laërtia, Ulysseu,
220  Macte tuae magna virtute o conjugis! uni 220
221  Di dederunt talem diro sine crimine mentem
222  Penelopi, in solo flagrans quae semper Ulysse
223  Certa fidem tenuit. dignae virtutis imago
224  Numquam tanta cadet, nec

magni sint experiendi labores, acres inimicitiae adeundae, graves subeundae tempestates cum multis audacibus, improbis, nonnumquam etiam potentibus dimicandum. Est labor utique pericula magna fateor. Sed mihi omnis oratio est cum virtute, non cum dessidia, cum sapientia, non cum voluptate, cum iis qui se Deo, qui ecclesiae, qui civium saluti, non qui comparandis opibus, conquirendis honoribus, delectationi percipiendae natos arbitrentur. Haec ampla sunt, haec divina, haec immortalia, haec fama celebrantur, monumentis

nunquam de suscepto cursu et severitate potuit dimovere? An Thomam Cantuariensem, illum quem nulla vis, nullae minae, nulla invidia flectere aut labefactare potuerunt? Sed quid ego vetera atque externa, licet praeclarissima, exempla referam? Habuit ecclesia Ragusina viros fortes studio, ingenio, virtute praestantissimos et (ut omittam qui ab hac nostra aetate longius abfuerunt) cives nostros quos ipsi novimus, quorum ora aspeximus, quorum gesta sumus admirati, Gallani, Franchi, Miglcovich, Lupi, Pugliesi, quorum laudem et gloriam nulla temporis diuturnitas nec ulla rerum vicissitudo delere

Equidem doleo hanc optimo cuique civium quam bene morati ac sapientes viri saepe alibi deflere solent, hujus urbis calamitatem esse deplorandam, cum abjecta veteri vivendi consuetudine morumque severitate exterarum gentium nova vitia et pravos mores susceperit. Verum quid non movebis pro tua virtute atque animi fortitudine ut insita vetustate vitia obsolescant, aut ne saltem nova invehantur atque in dies magis invalescant. An ecclesiae juribus? Cum ecclesia plura divino jure sibi exposcat, plura etiam pietate imperantium et liberalitate accepta retineat; sarta tecta tueri ac conservare

nostrum et scientia positum, te eum attulisse animum ut nullis umquam assentationibus atque obsequiis poterit commoveri, nullis injuriis atque inimicitiis labefactari quin ecclesiam rite excolas moresque Ragusinos perpolias et ad rectam vivendi rationem informes. Utere igitur ista tua eximia virtute atque animi magnitudine ut spei, in qua erecta est jamdiu, fructum capiat uberrimum Ragusina civitas et jucundissimum. Tibi omnia concredita sunt: tibi conservanda religio, pravi mores comprimendi, propaganda virtus; tuum est, si quid non rectum, corrigere, quod sacrum, ne defluat, ac

curat. 8 Iuridica extra sphaeram quidem Consilii constituuntur. 9 Cum tamen de eo providere, ne alicui iustitiae administratio denegetur et ut eadem praescripta legibus forma administretur, ad politicam pertineat manipulationem, virtute benignae Consilio elargitae instructionis duo haec puncta deberent quidem per illud manipulari, usus tamen invaluit ut Consilium in eiusmodi obiecta, nisi per positivum benignum Mandatum huc invientur, se non imittat. 10 Proinde si res in

in aliorum culpam conferre; at eos ipsos causam funesto sane illi bello dedisse quis non videt? 4 Adfuit rursus cum tercentis armatorum milibus pro Zapolio Solimmannus stetissetque caro Austriacis una muliercula ni plus quam stupenda universo orbi Nicolai Zrinii virtute tam diu ad Szigethum fuisset detentus donec fato suo secutam Zrinii mortem abunde compensavit. 5 Tum vero facile fuit Maximiliano a Selymo, qui Solimanno successerat, homine minime bellicoso et alioquin vel invito in Venetos tendenti pacem impetrare, qua

manus altera ex praetendens a morte eius Transylvaniam, quae iam olim ad Ungariam spectaverat, ad se redire debere praetendebat. 10 Igitur quo eam in provinciae formam redigeret, misit validas adversus Rakoczium copias, quas tamen ille insigni virtute profligavit. 11 Nec ultra Suevicis rebus distento caesari Transylvaniae vacare integrum fuit. 12 Verum enimvero vix rebus contra Gallos Suevosque prospere compositis ilico in oppressionem tantum

subiugaret. 2 Data ei occasio est; nempe mortuo Apafio patre, etsi vivo adhuc eo filius eius in principem sit electus, tamen, quod Turca pro Tökölio 21,2 Tökölio] Tekelio armis agere incepisset, eo insigni Eugenii principis virtute profligato vi foederis Carloviczensis, quod immediate secutum est, eam retinuit, quasi habuisset aliquod Turca caesari, ut Transylvaniam retineret, ius permittendi. 3 Id quoque foedus absque Ungarorum consensu ictum non postremum despotici imperii facinus

quodam ministro proditus, 29,2 in principio postea additum | post proditus del. auctor ni Ungarica fortitudine satellites evasisset dabatur iam caesaris legato in poenam, cum ille insigni virtute, caeso uno, satellites evasit in monasteriumque se tacitus recepit. 3 Rakoczius postquam Varsoviam appulisset, ignotis illi, ut in peregrina urbe, omnibus rebus Gallum se professus de sacerdote eius linguae ilico est sciscitatus deductusque ad unum,

antiquio— rem praeferre suae consueverunt. 241... sopor quoque natus ab illa etc. Praeter Fatum Parcain Mortemque Nox genuit Somnum atque somnia suapte virtute. Nox enim, in qua propter tenebras ereptumque solis lumen a labore diur110 desistimus, nos ad somnum allicit, facitque ut dormientes somniemus diversis rerum caussis agitati. Hinc etiam illa Virgilii: » Et

et ingens
485  485 Robur, et inspirat per fortia membra vigorem,
486  Queis referant dignae victores praemia palmae;
487  Et laetos hilarent gnati virtute parentes.
488  Nec non et turmis equitum favet; et regit, undas
489  Caeruleas qui nave secat, durumque laborem
490  490 Exercet votis ipsam

747  Hinc autem horrisona Titanes voce phalangas
748  Firmabant alacres, manibusque et pectore freti
749  Durum Martis opus multa virtute ciebant 737 Quam prius inctnd.it etc. Iupiter sibi adiuncto hoc auxilio acrior cum Titanibus Saturnoque congreditur,

hac familia est superstes; reliquis ejus fratribus, Bartholomaeo, qui Rogerium, utpote natu major, in Societatem Jesu anteiverat, Joanne, qui Praedicatorum regulam professus erat, Natali ac Petro jamdudum vita functis. Omnes praestantissimo ingenio ac singulari virtute ornati fuere. De illis vide Rogerium ipsum De Solis ac Lunae defectibus lib. 4. in not. 48. sub. fin. lectissimae amicorumque sinum sic aegrum atque afflictum deduceres. Et quamvis ipsum non exoraveris, cepisti tamen civicae caritatis

atque amicitiae stimulis permotos in urbem magnam frumenti copiam ex illa specie etiam, quae Holcus Sorgum dicitur onerariis navibus intulisse, idque viritim dispensasse nulla alia mercede sibi proposita, quam quae in virtute sita est; huic deinde accessit altera: nam Rhacusani nullos civitate nobilitateque donandos potius censuerunt, quam eos, qui cives nullo sibi emolumento proposito suis opibus insperato servaverant. Utinam quibus artibus

§ 40 Maria 40. tit Maria: Mariae B et Andreae et omnium praedecessorum regum constitutiones confirmavit, sed non tempore coronationis, ast serius. 1 Maria virtute comitialis, quod memoravimus, 1378. decreti post obitum patris absque omni impedimento solium conscendit. 2 Quod inaugurale deposuerit iuramentum vix dubitari potest, quanquam nullum adhuc ejus rei vestigium erutum sit. 3 Capitulationi tamen

ad jus ejus provincias et regna, tamquam praematurum ejus obitum jam tum praesagiret, praecoci spe jam tum destinaverit. 2 Maluit itaque bellum cum Hungaris experiri quam hunc et coronam regni iis reddere; fractus tamen virtute Hunyadis, regem ipsis demum restituit, coronam autem non dimisit. 3 Quare Hungari coronationi illi, quam Ladislaus adhuc in cunis subiverat, acquiescentes eum Posonium deductum 1453. regem salutarunt. 4 Obtento nihilominus quod in

Tales sunt leges de indivisibilitate regni Castiliani, 2--a de jure primogeniturae in successione; anno '252. sunt hae leges latae, quae omni tempore confirmatae sunt. 3 Carolus 5. et Phylippus 2. ad universam extenderunt Hispaniam has leges, virtute harum legum tota monarchia est haereditaria pro utroque sexu, imprimis succedit primogenitus cum suis descendentibus et repraesentantibus, in defectu marium succedunt feminae, et hae excludunt fratres suorum genitorum.

dignitatisque potestatem adhibuit, ut nihil aliud eluceat in ejus vitae instituto nisi quadam morum actionumque ratio ad verae absolutaeque virtutis pulchritudinem conformata. Quo factum est ut non minus ille sibi vindicaverit de parta dignitate honoris, quam ipse dignitati rependerit de sua virtute operis ac laboris. Praeclara admodum virtutis species! Pulchra dignitatis conditio! Hanc maxime suspicimus et admiramur et hanc Gregorius tota animi sui contentione est semper prosequutus. Verum quo ordine, qua ratione, quo tandem progressu? Eo nimirum, ut suae ecclesiae et morum praefuerit

juventutis copiam non modo ad ingrediendum suscipiendumque sacri ordinis institutum mirum in modum excitavit hortando, verum etiam sua potissimum cura in virtutis curriculo excoluit atque firmavit? Quare quos sibi religione adscitos communi quodam agendi vinculo sibi devinxit, eos quoque sua virtute imbutos atque efformatos tamquam ornamenta reparati ordinis praestantissima post obitum relinquenda curabat. Sed quidnam intueor? Quas inter ipsa laetissima tanti operis exordia impendentium malorum circumspicio procellas! Proh dolor! Quonam fato nescio, aliena actum est invidia, ut tanti

rerum coarctata angustiis, aut temporum circumscripta vicissitudinibus superest fato ac sepulcro, ita et Gregorius tantae virtutis sectator praestantissimus nihil moriendo de sua gloria, nihil de animi magnitudine sentit amisisse. Vivit in iis Benedicti filiis, quos suo spiritu genitos, quos sua virtute imbutos huic Congregationi acquisivit. Vivit in integra integerrimae suae vitae memoria, qua de eo celebrare non conticescet, quod olim de Ezechia proditum est. Operatus est bonum et rectum et verum in universa cultura domus Domini, et prosperatus est. Si prosperatus, felix ille apud Deum;

de eo celebrare non conticescet, quod olim de Ezechia proditum est. Operatus est bonum et rectum et verum in universa cultura domus Domini, et prosperatus est. Si prosperatus, felix ille apud Deum; nam ei in caelis admotus non afficitur de interitu tristitia, sed gloriam refert de justitia, sed de virtute laetatur repensa. Si prosperatus, felix ille et apud homines, quos inter diuturna consuetudine commoratus ea sibi condidit monumenta rerum, quae ad ecclesiae utilitatem, Melitensis hujusce congregationis decus suorumque civium admirationem et exemplar perpetuo manebunt.

Cui dives: amor in filios sic anxiam
Me cogit operam ponere, ut sit maxima
Haereditatis singulorum portio.
Tunc ille, sobolis si tuae est animus, ait,
15  Virtute vera praeditus, haud opibus eget,
Quas tu relinques; pectora at si sordibus
Infecta vitii, sic parabis fomitem,
Evadat ut adhuc illa depravatior.

Ambo recedunt munere. Hic recta lares 20 Petit paternos, nominisque gloriam Honesti adauget; zonae at alter ebrius Prae gaudio aureae egit avius pedem, Qua silva densis horret arboribus vetus: Caeso heic latrones detrahunt zonam mali. 25 Virtute praestat, quam opibus inclarescere. Priciza IX. Pr. Bogljeje dobar ghlas, neghli ſlatan pâs. Merkurio, i dva brata. Merkuria ù stara Jove Bogh vremena Scglje k' gljudem s' dva dara ſa gnih namjegnena. Jedan jes

fastus est invisi: at inclytam
Post se relinquens nominis famam sui
Formica vivit succini in pellucida
25  Inclusa lacryma, regiae splendor domus.
Qui genere digna nobilis non gessit suo,
Obscurus moritur; virque saepe ignobilis
Virtute nomen clarum acquisivit sibi. Priciza XXXVIII. Pr. Nie plemena do slavna imena. Muha, i Mrav. Beſocno tasctima Muha uſch?ogljena, Dicise dobrima, i tragom

1.51.4   Ora tumens, torvos igne micans oculos,
1.51.5  Adstaret lateri quamvis jam tortor, acuto
1.51.6   Innocuum et peteret jam ferus ense caput.
1.51.7  Gaude ista virtute; tuus, fac, cultor eodem
1.51.8   Atque animo quaevis dura et acerba feram;
1.51.9  Atque Deo addictus constanti pectore vitam
1.51.10   (Res ubi sic poscat) projicere haud

3.65.8   Interdum his credo noscere ab indiciis,
3.65.9  Et mihi dum videor verae virtutis amator,
3.65.10   Virtutis falsis ludor imaginibus,
3.65.11  Dumque capi virtute reor, non me capit illa;
3.65.12   Forma, color, vultus et lepidi capiunt. 66. Ad Polam, de adversa fama vitanda.
3.66.1  Ut

90. Ad Tullam amori obsistentem.
3.90.1  Te malus urget amor; stas contra, Tulla, protervo
3.90.2   Nec pares, forti mente sed imperitas.
3.90.3  Perge pari virtute, fugam dabit ille; ferere
3.90.4   Victrix indomitum tu domuisse deum. 91. Ad Accam. De formae instabilitate.
3.91.1  Obvius

Commutat cives nec levis hospitibus.
3.111.5  Judicio expensos ratio quoscumque probavit,
3.111.6   Vera etenim hos semper vera probat ratio;
3.111.7  Qui placuere, sua digni virtute placere,
3.111.8   Hi (virtus aevo non perit) usque placent. 112. De Polla visa in scena, atque extra scenam.
3.112.1  In

3.216.9  Heu loquor incassum! Ratio, quae praecipit, heu heu,
3.216.10   Despuit ac vecors omnia difflat amor. 217. [216.] Laudat invidiam ex virtute coortam.
3.217.1  Invidiae metuo flammam, cumque, Aule, coorta est,
3.217.2   Demittoque aures et misere excrucior.
3.217.3  Invidiam sed enim, virtus quam gignit, opimam

firmo stat tamen ille gradu.
3.249.3  Fors varie circum ludit: dat, detrahit, extra
3.249.4   Quae sunt; prorsum intus, quod fuit, ipse manet;
3.249.5  Seque sua involvens penitus virtute, ruat si
3.249.6   Orbis, in extremo non pavet exitio. 250. [249.] Amator sapiens.
3.250.1  Cura mihi est Phyllis prae

3.288.5  Nec serus dolor est, risu traducta profano
3.288.6  Si modo vita pias desinat in lacrymas. 289. [288.] Veram nobilitatem virtute constare.
3.289.1  O proceres, proceres, vulgum ne spernite: in imo
3.289.2  Vestrum etiam vulgo millia multa jacent.
3.289.3  Nec census quemdam, veterum nec sanguis

Sospite quo sospes nil sibi Roma timet,
4.73.3  Libertas quo dira fugam victore capessit,
4.73.4   Relligio et celsum tollit ad astra caput.
4.73.5  Vivat, io, servetque suos virtute suorum
4.73.6   Fretus et externas videat usque minas.
4.73.7  Haec eat, haec Romae totum vox impleat orbem,
4.73.8   Intremet et justo Gallia tacta metu.

Quid tibi tu divos, dia puella, velis?
4.89.7  Hoc precor, hoc posci tibi vis, reor, ipsa: paternae
4.89.8   Omnigena cedat nil tua laude domus,
4.89.9  Virque tuum tuus exaequet virtute parentem,
4.89.10   Tuque tuae matris tot decora aequipares,
4.89.11  Et, quae nascetur proles tibi multa tuorum,
4.89.12   Sit fratrum eximiis dotibus assimilis.

4.161.4   Dicere et eximii fortia facta ducis
4.161.5  Eximio aequasti cantu, cui magnus Homerus,
4.161.6  Ipsaque cui merito Calliope invideat?
4.161.7  Macte tua virtute, ingens, macte, o Doriclea,
4.161.8   Felicis pulchris ausibus ingenii,
4.161.9  Gallia queis plausit, plaudit nunc maxima Roma,
4.161.10   Nullo non plaudet tempore

4.186.5  Et dixi: Magni parvo concedite; quoquo est
4.186.6   Sanguine prae cunctis dignior ille coli est. 187. [185.] De virtute nunquam in Delia cum aetate senescente.
4.187.1  Multas post messes vidi te, Delia, longo
4.187.2   Fessam aevo, at caram, cara ut eras juvenis.
4.187.3  Nil etenim rarae, solam quam

4.285.6   Balthasar et laetus ad tua rura venit. 286. [284.] Ad Celsum. Virtus sola facit magnum virum. Ad Celsum. Se homines sola virtute metiri. Krša
4.286.1  Ingentes laudo sumptus, laudo acre videndis,
4.286.2   Quo mire polles, artibus ingenium;

4.346.4   Magnum aliquid patriam qui juvat, est iuvenis. 347. [344.] Gratulatur Pontico honorem suae virtutis proemium. Gratulatur Pontico honorem virtute partum. Krša
4.347.1  Gratulor eximium tibi, Pontice, laetus honorem,
4.347.2  Quem fers, virtutis proemia digna tuae;

4.353.14   Dum licet ac praeceps, dum sinit hora, fuge. 354. [351.] Mulier virtutibus praestans satis dotata. Mulierem virtute praestantem abunde dotatam esse. Krša
4.354.1  Indotata Macro fertur nupsisse Lycoris;
4.354.2   Falsum id: quae mores namque habet egregios,

4.392.4   Assiduus magnas quem juvat inter opes,
4.392.5  Cui non tam quidquam cordi est, quam nulla diei
4.392.6  Doctrinae addicto segnis ut hora fluat.
4.392.7  Macte tua virtute: labor veram tibi laudem,
4.392.8  Et parat ingentes divitias animi,
4.392.9  Queis sine quid magni sensus, quid regia prosint
4.392.10   Tecta, quid heroum sanguine ducta

4.403.4   Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt." 404. [401.] Clarissimo viro Philippo Honorato. Maria Pizzellia de Burrone.
4.404.1  Macte, Honorate, tua virtute et fortibus ausis.
4.404.2   Burronum debet maxima Roma tibi.
4.404.3  Tu facis, Orphea patriam doctissimus arte
4.404.4   Possit ut ille suis usque beare modis.

Cum tibi jam stulti praeteriere dies,
5.102.5  Quod tibi nec seris prudentia venit ab annis,
5.102.6   Rugoso ut formae fugit ab ore lepor,
5.102.7  Quod vitia aetatum jungens, virtute remota.
5.102.8   Fis magis atque magis foedaque et insipiens. 103. In Cinnam nequiter simplicem
5.103.1  Nil tegit atque

303. Ad Accam, Lycidae virtutes praedicantem.
5.303.1  Virtutem Lycidae miraris multa; Lycotae
5.303.2   Virtutem, major sit licet, usque taces.
5.303.3  Virtute haud ulla nimirum duceris una
5.303.4   Tantum, crede mihi, duceris a facie.
5.303.5  Cui pulchra est facies, nemo non magnus habetur,
5.303.6   Qui caret hac, alga est

5.677.5  Tolle tibi hoc dictum, Gargili, dicere suevi
5.677.6   Quem fatuum, fiat quo tua culpa minor. 678. [677.] In Rullum, se propter honores, non virtute partos, magni facientem.
5.678.1  Navus et experiens quaesitum Rullus honorem
5.678.2   Quod tulerit, parta ceu sibi laude, tumet,
5.678.3  Ignosco; multo facio sed pluris, honorem

Quod tulerit, parta ceu sibi laude, tumet,
5.678.3  Ignosco; multo facio sed pluris, honorem
5.678.4   Qui sibi non quaerit navus et experiens,
5.678.5  Seque sua involvens virtute, haud curat haberi
5.678.6   Insignis pulchras scilicet ob phaleras. 679. [678.] Ad Quintum, spernentem veteres et quaerentem novos amicos.

5.1013.8   Sancta tuae cladi, Gallia, relligio. 1014. [1008.] In Antigenem dementi amore Gallam prosequentem.
5.1014.1  Quod Gallam colis et multa virtute puellam
5.1014.2   Captus amas, mirum nil facis, Antigene.
5.1014.3  Hoc mirum est, veniaque caret, quod totus in una
5.1014.4   Galla nec nostri nec memor ipse tui es.

1043. [1037.] In jactantem suos amores.
5.1043.1  Iste, tibi miros narrat qui semper amores,
5.1043.2   Se se unum, non te, Gellia, semper amat.
5.1043.3  Te, quod ait, virtute tua si captus amaret,
5.1043.4   Non sibi morigeram vellet, at esse probam:
5.1043.5  Nec demi cuperet, quo dempto, jure vel illi
5.1043.6   Incipias ipsi vilior esse,

foeminae Epitaphia Lucillae lectissimae foeminae 33. [31.] Epitaphium I.
6.33.1  Haud ulli forma, ingenio, virtute minorem
6.33.2  Lucillam brevis haec (proh, dolor!) urna tegit. 34. [32.] Epitaphium II.
6.34.1  Hic Lucilla jacet: vivam

putari,
6.59.4  Transferri ad superos dignior illa choros. 60. [58.] Epitaphium Glauciae ignavi.
6.60.1  Heic jaceo proavum clarus virtute meorum,
6.60.2  Atque mea obscurus Glaucia desidia. 61. [59.] Epitaphium II.
6.61.1  Hoc facio in tumulo, vita quod semper

8.122.2   Nec Lydae Tullam do tamen esse parem.
8.122.3  Cultores debet fortunae Tulla faventi,
8.122.4   Cultores debet, pol, mea Lyda sibi.
8.122.5  Parta sibi haec virtute sua; virtute parentum
8.122.6   Illa sibi, atque opibus tradita regna tenet. 123. Ad Lydam, de Tucca nequaquam ad loquendum excitando.

Nec Lydae Tullam do tamen esse parem.
8.122.3  Cultores debet fortunae Tulla faventi,
8.122.4   Cultores debet, pol, mea Lyda sibi.
8.122.5  Parta sibi haec virtute sua; virtute parentum
8.122.6   Illa sibi, atque opibus tradita regna tenet. 123. Ad Lydam, de Tucca nequaquam ad loquendum excitando.

163. De Lydae laudibus.
8.163.1  Lyda est, quam curo, studeo cui, Guasce, probari;
8.163.2   Deme hanc, nulla animo est foemina grata meo,
8.163.3  Haec nisi me teneat virtute ac moribus aureis,
8.163.4   Et rari omnigenis dotibus ingenii.
8.163.5  Crede, alia quavis possim praesente, referre
8.163.6   Degentem in solis Bellorophonta locis.

8.252.4   Non piget alterna plurima voce loqui?
8.252.5  Atque tuo amborum mentes mulcere lepore
8.252.6   Sic, tibi se neuter credat ut esse gravem?
8.252.7  Macte ista virtute; omnis te jure profecto
8.252.8   aetas tam comem suspicit, atque colit. 253. Lydam mirifice et loqui et scribere.

Lydam rogat, ut sua opera uti velit.
8.290.1  Nil mandas, mea Lyda, mihi, cupere omnia quem scis
8.290.2   Nempe tibi, atque aliquo velle placere modo,
8.290.3  Ingenioque tuo, multa et virtute, tuisque
8.290.4   Tot, quas admiror, dotibus attonitum.
8.290.5  Manda multa; mea nihil est tibi forsan opella,
8.290.6   Est opus at jussis mi, mea Lyda, tuis.

8.473.4  Id fateor, quoties alii, mea Lyda, loquuntur,
8.473.5   Sed cum tu loqueris, tum prope diffiteor. 474. [473.] De Lydae in virtute constantia.
8.474.1  Qualis Lyda die primo est mihi cognita, multas
8.474.2   Talem post messes, atque hyemes video.
8.474.3  Foemina, quod rebar fieri vix posse, virorum

8.484.3  Tanto etenim praestas, quanto praestare videtur
8.484.4   Fulgida pallidulis Cynthia syderibus. 485. [484.] De Lydae constantia in virtute.
8.485.1  Fluxa levis mulier; non tu. Virtus tulit alte
8.485.2   Supra foemineum te, mea Lyda, genus. 486. [485.] De Lydae

8.575.4   Moesto languidulos ore cies gemitus,
8.575.5  Ne tuus in vacuas moeror si prodeat auras
8.575.6   Moestitia totam compleat iste domum.
8.575.7  Macte tua virtute, omni mihi laude locari
8.575.8   Inter magnanimos digna puella viros. 576. De die, quo obiit Violanta.
8.576.1  Quo se

2.44  Rursum aliud sensus. Cave, ne siet istud habendi
2.45  Dirus amor; cave, ne transversum a limite recti,
2.46  Quae nunc exagitat passim juvenesque, senesque
2.47  Desertaque virtute, et honoris laude relicta,
2.48  Raptet avaritiae rabies mala bellua, quaeque
2.49  Multas in facies se vertit, cordaque fallit,
2.50  Turpis avaritia est: nil sit cim sordibus,

Ornamenta bonae? Jamajam, dum nostra juventus
11.80  Segnitie turpi atque ingrati difluit oti.
11.81  Illecebris, Scythico florens gens maxima coelo
11.82  Auspiciis excita suae et virtute potenti
11.83  Regnatricis, amat quae nata ad grandia quaeque
11.84  Una sibi cunctas cunctorum adjungere laudes,
11.85  Pacifera non arte minus quam clara triumphis,

voluptas. AD BENEDICTUM STAJUM VIRUM CL., ATQUE AMPLISS. PRAESULEM
15.1  O qui Nestoream non longa aetate senectam
15.2  Sed multa virtute ac mentis acumine, Staji,
15.3  Longe antecellis, num forte videbor ineptus,
15.4  De lingua tecum si fabor pauca Latina?
15.5  Hujus tu antistes cunctis praestantior; in quem,

Cap. 17. 1
Utrinque en magno concurritur impete: primus
Hostilem in puppim se ferre Octavius, alter
Ut vidit, jubet antennas demittier, atque
Rem virtute gerit, quando illi est navibus impar.
Jamque omnes coiere rates, et cominus armis
Depugnant, milesque Vatinî haud deside saltu
In puppes ruit adversas, jamque ipsa carina
Deprimitur

ducentem acies infringere bello 31 Junius de Georgiis Patricius Rhacusanus. 31
Otmanidas, scit Scodrae urbem virtute meorum
Defensam haud potuisse capi, meque insuper ipsam
Regibus Europae se contra in foedera junctam.
Atque ea turbata secum dum mente revolvit,
Conqueriturque furens, urbs o

conjuncta semper manet. Tam singularium vocabulorum Croaticorum et Slavonicorum collectiones, quam diversa in his linguis carmina, et libri impressi existunt complures; quae omnia amplum perhibent testimonium, quanta amoenitatis et gravitatis virtute patrium hocce idioma niteat; ad cujus majorem perfectionem jam olim celebres viri sua industria multum contulerunt; et quidem in Croatica dialecto, quantum constat, primus Habdelić Georgius per Dictionarium Graecii 1670 impressum: postea Belostenec

genio jucunda sequutus,
Et mentem blandis pavit imaginibus.
Sensit at ardenti, cum venit serior aetas,
Succendi verae laudis amore animum:
Incertumque fuit, doctrinae lumine pulcro,
An virtute magis fulgeret omnigena.
Quam recti justique tenax, quam largus egenis,
Quam fuit integrae relligionis amans!
Comis praeterea non fastu turgida gessit
Pectora, non tectum nube supercilium;

hoc caput, haec mei origo libelli est.
1.1.11   Donec erunt homines, vitiorum uberrima semper
1.1.12  Messis erit: cognata lues mortalibus haec est.
1.1.13  Quam neque de virtute diu et praeclara locuti
1.1.14  Philosophi evellant animis, neque saeva securis
1.1.15  Lictoresve tui, Dictator, tollere possint;
1.1.16  Ut medici mortem et duros avertere

Glaucus pressit pede: Phyllidos Aruns
1.2.191  Implicuit manibus digitos, teneroque revincti
1.2.192  Nexu ambo appellant virtutem: ita foedere certo
1.2.193  Virtutem virtus ipsa virtute rependit.
1.2.194   Qui sapit, exemplis mecum bene colliget istis
1.2.195  Nil, nisi amicitiae hoc addisci foedera ludo.
1.2.196  Certe ita stultitiae grex autumat, et docet.

ut Pythia de tripode. At rudiores
1.13.37  Callida nulla aeque ridere puella puellas,
1.13.38  Errorumque apices, cultusque notare vetustos
1.13.39  Nulli ignoscendos, nulla et virtute piandos.
1.13.40   Ergo diva potens Clymenes sub imagine falsa
1.13.41  Forte ambas in coetu quodam nacta sodales
1.13.42  Ariculus hoc clam instillavit nescio cujus.

per serica pulvinaria formosarum
1.18.37  Aspasias inter graecari molliter unus
1.18.38  Voltairi quale, aut Russaei est nobile fatum.
1.18.39   Dic age, quali confisus virtute patere
1.18.40  Hos aditus tibi posse putes? Heu! candida morum
1.18.41  Simplicitas te, urbanae et pura modestia frontis,
1.18.42  Ingenuique animi castus pudor ejicit

Bettera, est et Betondius acer,
1.18.119  Ferriadae vis, Appendinus uterque, leporum
1.18.120  Artifices incorrupti omnes, arbitri et iidem.
1.18.121  Hos facile expugnes, quali es virtute. Sed heus tu?
1.18.122  Dic, qua dote illorum demerearis amorem?
1.18.123  Non satis esse meum est, tu forte ut reris inepte.
1.18.124  Tu ne Latine coram istis orabis? et

Bibliographia locorum inventorum

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1787], Oratio in funere Rogerii Josephi Boscovichii, versio electronica (), Verborum 4192, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [zamagnabboscovichoratio].

Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Kordić, Marko (m. 1806) [1792], In funere D. Gregorii Lazzari Archiepiscopi Ragusini oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3282, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kordicmfunerelazzari].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Vrhovac, Maksimilijan (1752-1827) [1813], Ad sacerdotes epistula, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [vrhovacmpoziv1813].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report