Your search found 749 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 401-500:

dulcis avus iamdumdum accersit in astra,
16.2.60.8  Vile pater, vile est patria, vile domus?
16.2.60.9  Qui vocat ille senex, nescis puer optime, nescis,
16.2.60.10  Ille senex illuc te iubet ire senem.
16.2.60.11  Hei mihi, quis membris tremor incidit? ecquis ocellos
16.2.60.12  Somnus habet? quonam colla reflexa labant?
16.2.60.13  Laberis

terris proprium, novus occupat haeres
16.3.166  Iugera, pallentes innatat ille lacus.
16.3.167  Qui Venetos contra patres interritus ore
16.3.168  Et stetit, et dixit libera verba senex.
16.3.169  Lucharus hic sane est, Larissae pinguis alumnus, Luchari.
16.3.170  Lucharus invicto charus Agidario.
16.3.171  Pro

16.3.172  Hostibus oppositum vovit uterque caput.
16.3.173  Salva sit, ut Laurentis, et arx pulcherrima Blasi,
16.3.174  Non neget a quovis Lucharus ense mori.
16.3.175  Ecce senex clara Gradii de stirpe Marinus, Gradii.
16.3.176  Da lachrymas, sobolis pignora quisquis habes.
16.3.177  O dolor, o fessae suspiria longa parentis,

nostrae gentis peditibus praesidio sane perexiguo, omnem illius belli ac obsidionis molem strenue animoque forti sustinendam in se assumpserat. Quem ubi hostis nec precibus flectere, nec pollicitis corrumpere, nec etiam minis in suam pertrahere potuisset sententiam, acriter uiris et armis oppugnandum statuit, iurans per inpia Mahometis numina, se illinc nisi uictorem non abscessurum. Imprimis autem execranda tempestas illa, ualidissima Janicherorum manu, in quibus omnem expugnationis spem, haud secus ac in triariis omnem

4.301  Te Ragusinis notissima mercibus Ancon
4.302  Excepit reducem, nullaque a parte marinam
4.303  Expertum rabiem, terraeque immania monstra,
4.304  Adde, quod ille senex, multumque expertus in undis,
4.305  305 Tu iuvenis primaeuus eras. Hac laetus in Vrbe
4.306  Ignitos inter uirtutum ingentia Patres
4.307  Fundamenta locas, patrioque sub aere

37  Aonio sed enim juveni congressa, citatum
38  Aurata ad Veneris munera flexit iter.
39  Nec minus, aerato quae cum fuit abdita muro,
40  Visa sat aeratio tuta puella seni;
41  40 Insolitus postquam tectum circumstetit imber,
42  Dicitur aurifero non renuisse Jovi.
43  Auro etiam poscente Notos in vela vocavit

fetus suos nimio stringunt amplexu, enecant 75 . Ita, dum filios suos nimium diligunt, perdunt. Nec filii obediunt parentibus, nisi quando sponte volunt, nec in patrum utilitatem aliquid faciunt, nec terram excolere iuvant parentes, nec domos conficere, nec aliud facere, sed quivis etiam senio confectus, nisi ipse terram excolat, fame perit. Parum est, quod scripsi nec liber sufficeret, si pessimas eorum consuetudines aut mores referrem. Quae incidunt perscribam. Ratio, consilium, prudentia, virtus hic penitus nullum locum habet, sed veluti se phantasiae illorum aliqua res

3.773  Edidit infantem, manibus coeleste Thienis
3.774  Deponit pignus, purisque amplexibus offert.
3.775  Virginis obsequio praesens adstabat, humatus
3.776  Non procul inde senex, olim Davidica nati
3.777  Cui habitanda dedit Bethlem spelaea Tonantis:
3.778  Innumerae circum mentes, miranda Thieni
3.779  Maiestas aderat. Sed quis mihi flammeus ora

Fr. Thomas Maria Ferrari Sacri Palatij Apostolici Magister, Ordinis Praedic. PRAEFATIO AD LECTOREM. Ivstissima fuit Senecae Rhetoris de intemperanti nonnullorum iudicio querela, qui nusquam reperiri subtilitatem putarent; nisi, vbi nihil, praeter subtilitatem esset . [1] Controu. lib. 1.

experirer; pro certo constitui, non posse me Musis cum ampliori tum earum dignitate, tum Lectorum approbatione operari quàm aliquo id genus argumento ad canendum suscepto. Neque longa illius in delectu ambigentem consultatio detinuit. Statim, quippe Democriti EVTHYMIA, siue, vt Seneca [2] Laert. in Vita Dem. Senec. cap. 2. de Tranq. interpretatur, Tranquillitas animi, solido intra

aliquo id genus argumento ad canendum suscepto. Neque longa illius in delectu ambigentem consultatio detinuit. Statim, quippe Democriti EVTHYMIA, siue, vt Seneca [2] Laert. in Vita Dem. Senec. cap. 2. de Tranq. interpretatur, Tranquillitas animi, solido intra semetipsum gaudio, et securâ quiete compositi, ante oculos fulsit, eximiaeque suae pulchritudinis imperiosissimâ vi stylum ad se

possint videri. Haec habui, Lector beneuole, quae in primo mei operis quasi vestibulo de illius tum materiâ, tum formâ tecum communicanda arbjtrarer: operis, inquam mei: licet dissimulare ingenuus me pudor non sinat, aliquid ex illius supellectile Authoribus alijs, vt Senecae, Virginio Caesarino, Eusebio Nierembergio, ac Sfortiae Pallauicino deberi: à quibus cum nonnulla in rem meam se se vltro offerentia mutuatus sim; ne iniquus fur potiùs quàm debitor gratus existimer; signatis publicè tabulis hoc illis iam nomen profiteor. Caeterum, si in ijs, quae

motibus Orbem?
1.517  At quid in his dignum Sapientis amore? Quid vsùs,
1.518  Vel pretij maioris habent; quàm littora circùm
1.519  Quaesitae pureis conchae, teretesve lapilli.?
1.520  Emeritum iam te senio, iugisque verendum
1.521  Astragalos pudeat, cochleasque, recentibus, et quae
1.522  Conueniunt annis, tractare crepundia: femmas
1.523  Non virides pudet, et flauentis pondera limii
1.524  Vndique

2.61  3. Non tamen hìc ideo (quantumlibet illa repostos
2.62  Iactitet arcani tripodas sententia Veri) (a) (a) Vide Epict. cap. 8. Sen. ep. 24. et 78.
2.63  Omnia quae nobis extrinsecùs aspera rerum
2.64  Adueniunt, falsò contendam inimica putari:
2.65  Naturae ceu sponte suae nil corpora

2.928  Effugias; praestat vel non metuenda cauere.
2.929  Nil ideo armorum ductori foedius inter
2.930  Bellica, dicebat Fabius, discrimina, quâm si, (b) (b) Sen. lib. 2. de ira cap. 31.
2.931  Non expectato deprensus ab hoste, recepti
2.932  Inuidiam studeat crimenque auertere damni,
2.933  Fraude repentinâ et caeco se turbine

2.964  Fortunam: nedum, qui nulla parauerit ante
2.965  Arma, locum teneat. Sententia Socratis aptè
2.966  Huc facit: impacto colaphi qui saucius ictu, (a) (a) Sen. lib. 3. de Ira cap. II.
2.967  Pol miseram vitae legem, nimiùmque molestam!
2.968  (Rettulit) ignorare homines, quo tempore frontem
2.969  Expediat fido galeae munimine

tolerant, atque inter se de victoria certant, in eo posita, quis diutius magisque perferat verbera: victoremque summa consequitur gloria. Certamen id flagellatio dicitur, et quotannis habetur. [b] [b] Sen, de Provid. c. 4.
3.1001  Exciperet puer, hunc patriâ fassi indole dignum.
3.1002  Sic et sydereus Genitor per tristia prolis
3.1003  Sumit adoptandae specimen. Qui

Mens parit: hanc, duri quaevis iniuria fati
4.156  Externas populetur opes, sit cura tueri.
4.157  Magnanimi exemplo est virtus Stilponis ab hoste [a] Sen. Epist. 9 et Laert. in eius vita.
4.158  Direptis patriae, qui, moenibus, vndique planctus.
4.159  Vndique dum tristis volitat dolor, et sua nemo
4.160  Ciuibus e reliquis

4.248  Fortiter ignarus, cuinam versatile tectum [a] Vide Laert. in vita Diog. et Cicer. in I. Tusc.
4.249  Linqueret: aut quosnam, senij deductor, in vsus
4.250   Mittendusa post se baculus foret: ignibus esca
4.251  Cederet; an viduae exciperet connubia vitis;
4.252  Sed neque, quid vacuo fieret de corpore, duxit

metens, animum simul oblectabis, et hosti
4.482  Praeripies, in te iaceret quae, tela: Vatinî
4.483  Non asperando ritu: qui, scurra disertus, [a] Sen. de. Const. Sap. cap. 22.
4.484  In faciem strumasque suas dicteria passim
4.485  Ingeminans, vix ansam Alijs, qua inuadere possent,
4.486  Vix quidquam hostili carpendum

4.727  Vitalem quicunque negas, tersura parentis
4.728  Quae miserae lacrymas Cyrneo nobilis exul
4.729  Condidit inclusus pelago, monumenta reuolue; [a] Seneca Consol. ad Heluiam.
4.730  Non spernenda tui inuenies solatia casùs.
4.731   39. Exul es. An genus id poenae nunc noscere primò
4.732  Incipis? An solus comprendi hoc nomine

Roma suo vidit pro limine, lusci
4.1075  Nec, puto, ridendam faciem sibi credidit hostis.
4.1076  Adde his Speuisippi curuum caput, Antigonique [c] Sen. de Ira lib. 3. c. 22.
4.1077  Degeneres famae vultus. Quis posthuma tanti
4.1078  Censeri doleat pars agminis? Euge: Vetustas
4.1079  Haec tibi nunc memoranda offert exempla:

32  32. Si tamen ignarum vel sic, exorta repente,
5.740  Aggrediatur. Et insanis praecordia verset
5.741  Motibus; haud vitreum (docuit quod Sextius) orbem [a] Vide Sen. lib. 2. de Ira cap. 36.
5.742  Sumere tunc iubeam: crystallo iudice, tetros
5.743  Illius vt coram possis dignoscere vultus.
5.744  Sint alij speculum, simili quos turbine

5.783  Haud alijs solitam deprendi certiùs, oris
5.784  Ac minùs in verba effusi, vocisque remissae,
5.785  Indicijs memorant. Visus cum lentior esset; [c] Vide Sen. lib. 3. de Ira cap. 13.
5.786  Succensum rapidis scires tunc pectora flammis.
36  36. Nil tamen his actum monitis, si nescia fraudis

5.837  Aduersosque obices, virtutem ignoscere credas.
5.838  Cecropij sic nempe vetus cortina lycei,
5.839  Nicomachi soboles docto pronunciat ore. [a] Vide Sen. loc. supra cit.
5.840  Nequicquam. Genus id stimulos audire recusat,
5.841  Ipsa sibi calcar, virtus. Si cordibus addit
5.842  Robur, et impauidas quaecunque ad fortia mentes

249  Artificum doctis conatibus argumentum.
250  Sed quoniam saeclis volventibus omnia cedunt 250
251  Aeraque, marmoraque, et mortalis dextera quidquid
252  Condiderit; senio tandem expugnante perire,
253  Sat nostri monimenta docent nos tristia luctus,
254  Quae magis ipse velis, in quae nil ferrea Clotho
255  Juris habet, summo tollemus in aggere Pindi

Fatidico fuerant quae non ignota Canopo,
Ignaris pariter sua credere gentibus ausi
Arcana, Hebraeis primum signata tabellis,
Postea in externas miserunt dogmata chartas.
Hinc Samio sua ducta seni sapientia; debet
Ingenii summas Phario facundus Anubi
Divitias Plato. Ne culto minus Attica sciret
Terra cane, hausta Pharo fecit doctrina, nec illam
Rectius occulti penetraret ut abdita veri,

Obsequiis, Dominaeque suos profitentur amores. 40.
At spectanti Annae celso de sidere lapsae
Portentum flammae, Simeon occurrit, honoris
Iam senii rugis, morum aetatisque verendus
Canitie Simeon: Mystes tribus iste peractis
Postea qui natam lustris haec ipsa prementem
Atria templi aris admisit et expectatum
Iam tremulis senio palmis accepit Iesum.

Iam senii rugis, morum aetatisque verendus
Canitie Simeon: Mystes tribus iste peractis
Postea qui natam lustris haec ipsa prementem
Atria templi aris admisit et expectatum
Iam tremulis senio palmis accepit Iesum.
Mox illi, ut vidit sobolem, mens lumine docta
Aethereo Christum pariturae Virginis ora
Agnoscit Mariamque silens Dominamque salutat.
Postquam autem permissa Annae interiora fuissent

Nunc laetus 965 laetus: laetns moriar: patribus tellure retentis
Adveniam gratus monitis cum talibus hospes.
Et quamvis (alios petit haec fortuna tribules)
Iam senii provecta mei caligo beatum
Non audet sperare diem, quo limine templi,
Haec suspirato suprema puerpera fato,
Messiam infantem sistat; satis illa beavit
Me genetrix vel visa semel: procul esse micantis

Nec solis cognosco faces, ubi conspicor ortae
Aurorae roseos orbi splendescere vultus.
Quando autem fiet, tantum ut clarissima mater
Excipiat fetum? Sitne hanc iuvenilibus annis
Emissura facem, senio vel proxima, matri
Non impar Annae, maiore datura senilem
Prodigio fructum? Scrutari impervia mentis
Nolo audax decreta tuae, sed mortuus inter
Isacidas, maestae positus telluris in umbra

beato
Ore frui, foveamque labris caelestibus imas
Venturi partus, urunt quae viscera, flammas.”
Anna recensitis mystae mitissima votis
Annuit, et Natae vultus offerre caduco
Crebra seni, maiora simul solacia mater
Inde parensque pius mystâ gaudente legebant.
Expletis templo votis petit Anna maritam
Nazareth et tectis non lenta iugalibus infert
Prolis delicium: crescentem sedula

Quae caelo semper statura paratur,
Non fragilis laus est: quae aevo nequit esse superstes,
Vilescit superis ruituri gloria saxi.
Mole dein summa, sed mole venustius ipsa
Conspicuum diadema stetit bis nobile seno
Stellarum numero. Lumen quod habentibus ingens
Numinis e gaza sumptis fulgere lapillis,
Dotis inaequales longe stupuere Cherubi.
Tale fuit primum Mariae quod iussit honori
Stare Deus

Depositae templo immemorem non esse puellae.
Astra licet nymphae thalamos studiosa iugales
Expediant; et nostra illam quoque cura decebit!”
Vocibus his tandem cessit Iosippus et urbem
Delubrumque seni facilis promittere patri. 15.
Cum reliquis igitur decimae prope tenvia lunae
Cornua, quae soli fas est calcare tribuli
Atria, Iosephus populis

Virginis et sparsae maiores murmure famae
Percepit virtutis opes animamque calentem
Numinis aethereumque micans per lumina pectus,
Exiliens thalamo (tunc imbecillia strato
Membra fovere senex aevo languente solebat)
Et nexas genitor sustollit ad aethera palmas,
Et sic ore refert: “Superi vim cuncta moventis
Flaminis agnosco, patriis cum aethera numquam
Difficilem monitis durum non ante

Regia, Idumaeis cunctis prior urbibus Hebron;
Nec Memphi cessura quidem, licet ista Canopi
Prima latratorem pinnis servarit Anubim,
Urbs montana feris regnata gigantibus Hebron,
Thariadaeque habitata seni: decorata sepulchris,
Quorum prima colit soboles Hebraea parentum
Nomina, Mambraeae spectatrix proxima plantae.
Clara sacerdotum sedes, ubi iunctus Elisae
Mysta gradusque sui senior praeclarus honore

plantae.
Clara sacerdotum sedes, ubi iunctus Elisae
Mysta gradusque sui senior praeclarus honore
Zacharias, mutae tolerans dispendia linguae,
Aethereae fidei reus, expectabat anilem
Ipse senex genitor sterili de coniuge prolem.
Quos oriens Solymae Titan aspexit, eosdem
Sol moriens Hebrone videt: tanta inter utramque
Fit mora, quae totas Phoebi neque computat horas.
Emenso iam sole diem cognata

latentem
Laetitiam clarere palam, multiplice matrem
Divinam obsequio, famulatu aptisque colebat
Muneribus: cui vel flores aestivaque poma,
Lecta vel aprico de colle rubentia fraga
Mysta senex, lactisve recens de flore colostrum,
Butyrum, mellisve favos niveasque columbas,
Aut teneros offerre agnos festivus amabat.
Quodque magis stupeas, cognatae Virginis ille
Visus erat mutâ lambens vestigia

Utraque erat fidei rea castigata facultas. 4.
Zacharias vates mutus, sine voce maritus,
Vocis Idumaeas late replentis arenas
Provectus senio genitor, quod dicere nomen
Non valuit sobolis, vocem excipiente tabella
Scripsit: “Ioannis proles nata nomen habebit.”
Vocis ut impressit nomen, vocem ipse recepit,
Tanta vel â scripto manabat

matri
Sedulus adferri iubeat flammisque probari.
Zacharius monitus properat gravidaeque paterna
Tecta petiturae Nymphae mandavit edulem
Opportuna viae replere ad prandia peram.
Multa senex famulaeque dabant et plura dedissent.
Parca cibi sed Virgo levi non munere spreto
Corporis exhaustas consueta resumere vires
Exigua dape, suaderi non pauca tenere
Difficilis, multum quod erat grato ore

Cerneret augustam effigiem, prospexit eodem
Lumine, divinae formam vultusque parentis.
Unde Ioachimum patrem sortitus amicum
Atque Annam sermone frequens, dum fata sinebant,
(Nam fatis cessisse, senex deflevit utrumque)
Multa super natae donis, super indole, multa
Scitatus, propriae fidei incrementa parabat.
Attamen ignarus, tantus quo tempore princeps
Gentibus ad lumen praesens veniret Idumae

Rhinoceros, factus perfecto flore pudici
Praeda sinus prodire specu temploque videri
Luce palam: quem conspiciens complectitur ulnis
Longaevus Simeon suspiratumque tot annis,
Extremo senio tenus, inter bracchia Numen
Sustinet et dulci puerum sic voce salutat:
“Expectata diu venisti caelica tandem,
O soboles! Famulumque sines lethale resolvi
Nunc me, nate, tuum pacemque datura tuorum

At prius extinctus custos matrisque iugalis
Virgineus, virtutum ingens fato additus heros
Iosippus, quem post seri fastidia morbi
Sic postrema animi cum corpore lucta resolvit.
Iam senii ter quina gravis Iosippus agebat
Lustra pater, prope tricenis in foedere lapsis
Et sponsae et sobolis curam sortitus ab annis:
Pervigil, obsequii largus patiensque laboris,
Fidus ubique comes, custos,

flammae. Charos sic conspicit ignes,
152  Fataque dum subeunt, vitam quoque cernit in illis
153  Panchei decus orbis avis, quam novimus ipsas
154  Aequantem senio stellas et saecla feraci
155  Funere lassantem, Pharia dum Solis in ara
156  Uritur, ut vivat, gaudetque oritura cremari.
157  Hoc viso ingemuit penitus

XXI. IN STATUAM ANTONINI PII IN CAPITOLIO POSITAM EPIGRAMMA 7.
1  Qua truncos senio calcant nova templa colossos
2  Et Capitolini subdita colla Iovis,
3  Lapsa sua late pensat Capitolia forma
4  Aeneus et Romam despicit altus eques,

1  Ut primum triplici fulgens terrore potestas
2  Pressit adoratum populis caput, orbis et arcem
3  Implevit Clemens, vasti spes tertia mundi,
4  Forte senex, cuius menti moderator Olympi
5  Se totum spectare dabat, flammatus ab alto
6  Prodere venturi coepit praesagia regni.
7  »Macte«, ait, »a summo Maiestas

in Achillea, dum Dardana fervet Enio,
75  Dicuntur fulsisse manu, dum sydera grandi
76  Inseruit clypeo caelumque recoxit in arma
77  Aetneus sab rupe senex, stant condita late
78  Illic, qua superae fulgor latet igneus aurae
79  Et multa gravidae consurgunt Pallade chartae.
80  Hunc figam in caeli normam,

curulem
71  Gloria et ingenuos gestat sapientia fasces.
72  O quoties mota plausit tibi cernuus urna
73  Pompilius Curiusque senex, dum cernit uterque
74  Te formidato removentem munera vultu
75  Vallantemque sacrum stabili terrore tribunal.
76  Iure beatus erit, cui non manus impia largas

1  Pieria pingues redimitus crambe capillos
2  Has inter salices Archipoeta iacet.
3  Occidit ante diem, nam per convivia Romae
4  Noluit efetus dente carere senex.
5  Obtutu fertur visos suxisse trientes
6  Ossaque ventriculo perdomuisse suo.
7  Saepe hausit Phoebum, dum fartis pocula buccis

11  Tales dicere si licet poetas,
12  Non sum, non ero, nec fui poeta,
13  Nec tales minus horreo poetas
14  Quam Iani Novius senex Calendas,
15  Uxorem Lepidus, patrem Cethegus, 15
16  Aquam Gargilius, Lupus tribunal.
17  Non est (crede mihi) poeta, non est,

Ex lustratus. cunabula lauro
Ter quoque Castaliis illa rigauit aquis.
Hinc nondum puber, sed adhuc puerilibus annis, 5
Edis jam Siculo carmina digna sene.
Si fera maturum Lachesis tibi volverit Ex voverit. aevum,
Aoniam flabis forsan et ipse tubam
Atque cothurnatis pedibus comitabere vatem

1.1506  Ancipiti semper fortuna bella geruntur.
1.1507   Utque domi feriat me quo sors dura dolore
1.1508  Me binis privat modico sub tempore Banis.
1.1509  Cùm senio, belli tum curis atque labore,
1.1510  Confectus Thomas sceptrum banale reponit,
1.1511  Officium abdicit: cui Praesul Zagrabiensis
1.1512  Ztankovaçki cum Draskovio succedit. at

Quattuor excurrunt bellantum millia Thracum,
1.1548  Et praedam ingentem captivaeque agmina plebis
1.1549  Abducunt laeti: sed nacti letha, sepulchri
1.1550  Praedones, nam cùm Senae montana tenerent
1.1551  Restituunt praedam, poenam pro crimine solvunt
1.1552  Señonibus, tanta cum pernicione gravati,
1.1553  Quòd paucos rediisse domum sua Turcia vidit.

celeri accursu Saro Chehaja meorum
2.793  Caesus, prostratus, Valdani pulsus in amnem
2.794  Sanguineum fecit, vinctas dedit ipseque palmas,
2.795  Vindice Draskovio: quanquam bis sena fuere
2.796  Millia Turcorum, sexcenti fortè meorum;
2.797  Non hominum in numero, sed robore militis acris,
2.798  Inque bona constat felix victoria causa.

boni pro parte maligna.
2.990  Hej! quò te tua fata trahunt, mea Seña: perire
2.991  Insidiis es digna tuis? ubi candor avitus?
2.992  Prisca fides, et amor ubi nunc ò Sena? tuaene
2.993  Degenerant proles, patriam meditando ruinam?
2.994  Non aliis verè est periturae opus hostibus urbi,
2.995  Si Cives hostes habeat. discordia summus

174   Interea reliquis Leopoldus uertice toto
175  175 Celsior, et Phoebum quatiens super ora comantem,
176   Henricusque senex in tecta micantia Regum
177   Comptibus 29 armisonis, et Martis imagine blandâ
178   Felicem iam sorte sua comitantur Alumnam.

nos deceperat, cum in aliis officinis non constent nisi ruspet 3. Nunc autem raptissime scribens finio iisdem, quibus tu ultimas datas ad me. Et praeterea fac valeas et vivas diu, et si amari vis, ama, hoc enim potissimum amoris remedium docet Seneca: Ut ameris, ama. Augustinus: Securitas securitate fovetur, ita amore conciliatur amor. Nazianzenus: Dogma naturae est, ut amatus ames. Quare tibi me ad

cauponis avari
322  Foedum exercentem venali corpore quaestum.
323  Olli tunc Patrui sub nomine viscera Patris
324  Exhibuit, tenerumque senex patefecit amorem;
325  Ac tandem victam precibus, lacrymisque relictae 325
326  Impulit, ut secum remearet in abdita rupis.
327   Te

832  Pendula Libra subit: chelisque sequentibus ardens
833  Scorpius attollit caudam: tergoque refulget
834  Semivir Haemonii Dux quondam fidus Achillis.
835  Herculis hic dum tela Senex squallentia tractat
836  Excidit incauto, et laevo est pede fixa sagitta.
837  Ingemuit Chiron; non lectae collibus herbae
838  Proficiunt; superat Lernaeae virus Echidnae;

1003  Scilicet ut quodvis rarum densumve ruendo
1004  Per ter quinque pedes descendat corpus eodem
1005  Tempore, quo vibrat se pulsu arteria tantum
1006  Simplice, nimirum decies pars sena quod extet
1007  Partis item decies quoque senae simplicis horae;
1008  Multorum ut vario tandem tentamine constat.

1009   Corpora praeterea, quae deorsum pondere

1004  Per ter quinque pedes descendat corpus eodem
1005  Tempore, quo vibrat se pulsu arteria tantum
1006  Simplice, nimirum decies pars sena quod extet
1007  Partis item decies quoque senae simplicis horae;
1008  Multorum ut vario tandem tentamine constat.

1009   Corpora praeterea, quae deorsum pondere aguntur,
1010  Usque suos magis atque magis celerate

aemula Grajis.
228  Moles praeterea Pueris crescentibus artus,
229  Et molles pariter fibrae sunt; progrediente
230  Ossa tamen nervique simul firmantur ab aevo;
231  Denique durescunt senio, longeque tenaces
232  Et rigidi restant; quapropter mollior aetas
233  Effigies rerum facili ratione receptat;
234  Et facili pariter, nisi tum vapor egerit aurae
235  Altius

Ludovicum Batthyan, tum apud modernum banum Carolum de Batthyan, cum eodem in Belgio etiam existentem. Josephi Hohnemer, postae Zagrabiensis magistri ac senatoris, patri fratrique Josepho aeque, ex-Jesuitae, a filia Juliana procuratae. Ista a divitiis celebri mercatori olim Josepho Zibeneg seni jam, amore deliranti, in aetate annorum 17 nupserat, formosa valde, multosque habens amasios. Paulo post vidua effecta et haeres amplissimarum facultatum, cum a multis ob formam et pecunias expeteretur, baroni Kulmer in Stiria nubit et antedictis armales exolvit. Thomae demum Chihor sunt

maximus et funus solenne. Cives pauperes juvabat maxime. Fuit statura mediocri, corpore gravi et crassiori, facie pingvi, sed pallida. | Hujus canonicatus Crisii collatus est Nicolao Thauszy, fratri germano episcopi, parocho alias in Kupinecz, homini seni ac tali, qui antea tot tantisque poenis ad saniora reducebatur. Immo privari parochia debuisset non semel, quin Carolostadii in publicis carceribus fuerat, at nunc respectu fratris non solum priora submersa, sed plane dignissimus habitus. (Novae

quoque capitulares ex decanatu. Tum duo ex capitulo canonicorum submissi,qui eidem nomine omnium gratulati; eum ad ecclesiam invitarunt pro missa decantanda, et cum | eodem, praecedentibus civibus, ad ecclesiam progressi sunt, canonicis in sacristia exteriori seni occurrentibus cum mucetis, applaudentibus, et ad interiorem sacristiam comitantibus. Ubi is pontificalibus indutus, assistentibus eidem sponte sua, et qui ab eodem invitati fuere, canonicis, modo plane eo, qui observari solet, episcopo solenniter celebranti. Sacrum uti episcopale

vero officialibus fuisset severior, et mores veteres ac consvetudines sublatas voluisset, ex junioribus capitaneis quosdam ad stabum promoveri fecit, non sine seniorum offensa. Immo vicecolonellum Pezzinger et supremum vigiliarum praefectum Tompa, | sub praetextu senii et gerendorum debite officiorum minus aptorum, ut ajunt,jubilari procuravit, non sine eorundem offensa. Qui Viennam quia profecti fuissent, ut aula videat, an adeo senes sint, quod jubilari mererentur, plurimaque contra generalem semet dicturos metuerentur; accedente eo etiam, quod

et anno 1740. Petriniâ Ivanichium, qua vicecolonellus in pedestri regimine, transiit, inde paulo post translatus Crisium. Ad enatum mortuo Carolo VI. bellum profectus est, qua occasione et suas facilitates admodum auxit et colonellus creatus est. Finito bello, constanter remansit Crisii. Et cum senex illa uxor 1754. vivere desiisset, occasione tumultus supra descripti fugiens per devia montis Kalnik, in Varasdinensis agri oppido Vinicza uxorem invenit viduam Ladislao-Patachichianam, natam baronessam Catharinam a Senweisz, quam reliquit viduam opulentiorem. Fuit aetatis circa annorum 60.

intrabat, non sine cordatorum admiratione, vulgi vero scandalo, ac proinde variis, nec honestati parcentibus, sermonibus. Kulmer longiores subiit carceres, post semialterum primo mensem a vinculis absolutus. Et postquam satis de eo liberando cogitatum fuisset, in comitissae locumtenentis gratiam senex vidua baronessa Sermage, nata baronessa Juliana Moscon, mulier apprime astuta et sagax, se culpae totius ream facit. Scribit namque bano, quod ipsa ex sangvinis nexu, quo cum Kulmer jungeretur, bonaque erga sibi junctum sangvine intentione, aliunde senior, eidem scripsisset, quod inaudiat,

Sermage Josephi ab anno 1746., die 2. Novembris. Haec me ex baptismo levavit 1715. die septima Februarii, natum die quinta festo s. Agathae. Vixit annis 78, Zagrabiae apud Capucinos sepulta. Fuit foemina formae elegantis justique ac sine defectu corporis; pulchritudo formae nec in senio defuit. Gratia naturae pollebat insigni geniique, ut vulgo ajunt, fuit jovialis sive ad hilaritatem facti, jocos scivit milleque historias ad finem aptas ac idoneas; astuta, prudens, perspicax, regulatam docens vitam, sive nec prodiga nec avara, temporibus semet accommodare gnara. Ex ginaeceo

permaneret officio, si baronatum consequeretur. Metuebat enim, non obstantibus in Hungaria exemplis, quod facta resolutione sui in baronem comes banus, Nicolao Skerlecz affici observatus, una cum statibus, aliam esse considerationem statutorum Sclavoniae ac Hungariae, sit perscripturus taliterque senex ob baronis titulum officio praesidis privaretur. Qua in re, nescirem a quo, adeo fuit confirmatus, ut, conjuge sua mihi hoc pandente et (me) sibi inanem hunc metum esse dicente, quod cognitus mihi domini Nicolai Skerlecz animus honestus a similibus eum

a suo illo mihi ignoto consiliario informatus, me etiam suspectum | habuerit, quod in favorem domini Skerlecz eundem ludam, itaque, ex baronatus ambitu filio hujusque matre gravissime decumbentibus, aliud svadere non poteram, quam ut permoveretur ab aliquo senex, ut Viennam pergeret. Quod factum etiam, sequente eum ac Viennam praecurrente filio ex eo unice metu, ne a consiliario Szvetich a baronatus cogitatione dimoveretur, utve commendaret filium pro conferendo ei baronatu, quod praestitit etiam. Observans porro senex, matris filiique petendi

quam ut permoveretur ab aliquo senex, ut Viennam pergeret. Quod factum etiam, sequente eum ac Viennam praecurrente filio ex eo unice metu, ne a consiliario Szvetich a baronatus cogitatione dimoveretur, utve commendaret filium pro conferendo ei baronatu, quod praestitit etiam. Observans porro senex, matris filiique petendi baronatus causam hanc unam allegari, quod a morte sua vilissimis muniis applicaretur, ut vicejudlium etc., quam rem utriusque arrogantia non ferebat, aut nullis plane, ut despicandus relinqueretur, parens primo efficere nitebatur, ut intra assessores

nec proposuisset, praedictosque unius sessionis mobiles nec votizare permisisset, ideo cum filio mater precibus adauctis: videret, dicebant, si, se vivente accomodationi suae resisteretur, quid a morte sua sperandum, numquid se in filio prostituendum cupit , similiaque plura, ut senex die decima Junii instantiam pro baronatu sibi atque filio suo conferendo subscripserit, quam filius celeriore tabellario ad Fabsichium relegat, statimque sive (Magdalenich et Malenich barones.) die 21. Junii Viennae resoluti

electum Syrmiensem Joannem Bap. Paxi ecclesiae ritu benedictae sunt nuptiae intra comitem Josephum Keglevich et Rosaliam Thauszy, episcopi provisoris filiam. Qua in re noveris lector, anno 1751 dum Franciscus Thauszy in Zagrabiensem episcopum resolveretur Posonii, pauper quidam inopsve ac senecio per Hungariam vagatus, ad nominatum episcopum se contulit dicens: semet credere paris cognominis episcopum sibi esse junctum sangvine; exhibuitque armales, ut vocamus, litteras, quibus caruisset episcopus. Advenam hunc pro sibi cognato agnoscit episcopus ac ad aram Zagrabiensem cum uxore

die 14. | Februarii condicit futurum consumandumque matrimonium pro die 19. Martii, die nempe nominis sui. Hinc abiens, pro die illo matrem sponsae invitat pro festo Josephi Loborinum, arcem nempe suam, efficitque, spondere senem, si ipsa ex valetudine aut senio adesse nequiret, submittendam cum fratre filiam. Arcanum hoc, ne ultra praedictos tres abeat, paciscuntur. Verum ad servandum ecclesiae morem, comes episcopo scribit, petens, dispensari in denunciationibus. Episcopus hanc sortem congruere magis Rosaliae suae ratus, bano Varasdinum detegit,

se privans, elegit voluptatem carnis ac alia. Itaque 1738. cum eadem copulatus, intra divites haberi cepit ex paupere, bonisque Milan, Gregurovecz etc. potitus, priora cessit proprietario domino comiti Rattkay, ex quibus aliisque capitalia 40 prope milium fabricavit. Vixit cum sene illa annis 18., qua demortua nactus est thori sociam Reginam Rauch, Sigismundi olim vicecomitis filiam, aeque senem et annum 50 superantem circa annum 1750., qua cum crevit divitiis, quia et bona Gregurovecz, obtinuit, Sztanjevecz item, ac Zagrabiensem domum, quae duo comiti Petro Sermage pro

capitulo revocationem factorum suorum posuit, neque praemissa cum circumstantiis suis ultra limites suspicionis hominum erant, donec Sigismundus Voikovich, jam Reginae maritus, habendi cupidine deceptus sibique consulentium leguleorum, reperto illo inscriptionis Gotthalianae (Anna Orsich Gotthalii sene conjuge aeque subscribente) contractu, ab antedicta Helena inscriptionis 12 milia florenorum per litem coram tabula judiciaria regni anno 1754. repetere non incepisset. Qua occasione satis multa praeterita vitae Gabrielis Gotthal luculenta et publica facta sunt, pluraque |

cryptis non solum nudarentur cadavera vestitusque vendatur, sed projiciantur ex tumbis educanturque foras et quandoque projiciantur, quandoque terrae foris infodiantur. Tumbae autem vendantur precio leviori, cryptas altissime persolvere est necessum. Rem hanc, juri gentium repugnantem detestans, senex constituit, ut in sepulchro claudendo subito omni ex parte muro, super inductove fornice recondatur, quod haud secus viduae permissum est, quam numeratis pro facultate fl. rh. 30, expensis solutis in fl. rh. 80, ac demum obligatione erigendae ibi arae, pro qua etiam

cogit tacere circumstantias reliquas, cum nec vulgo notae fuissent); item Josepho, de quo supra fol. 571., Johanna item antedicta. Hujus curatellam domino Nicolao Skerlecz mater commendavit in testamente, protectionem reginae ipsi, ac comiti banc. A matris morte (foeminae salacis prurientisque in senio etiam libidinis, ut relictis aliis mihi notis eventibus satis appareret ex publico illo, fol. 199 et 200 supra commemoratis; lubentissimeque monachis et ecclesiasticis succumbebat, dicens: mereri se credere, dum esurientibus carnes praeberet et famelicis provideret serviretque) Johanna

privatim vixit Berdoviczii in bonello Voikovichiano Sztari Dvor vocato et ab se titulo arendae possesso. (Diaeta Posonii, libellus Francisci Kollarii.) Posonium ad constitutum diaetae diem convenere status, festum nempe sanctae Trinitatis sen diem 17. Junii. Sub initium pro more actum de caeremoniis; lecti Viennam pro invitandis suis Majestatibus nuncii. In capite horum fuerat archiepiscopus Colocensis comes Josephus de Batthyan. Majestates suae nempe Franciscus I. imperator, Maria Theresia regina, Josephus rex Romanorum die

unde, quibuscum de dignitate aliqua iis contentio est, capitales fere reputant inimicos. His tam perditis gentis moribus servire qui recuset, novator ambitiosus, contemptor legum, patriae inimicus habetur, ni suam vivendi rationem sic instituat ut "frons" (quod ait Seneca) "populo conveniat, intus omnia sint dissimilia." Sen. Ep. 1,5,2 Quod nobis in praesens propositum est ut post explicatos gentis mores illud, quoad res fieri patietur, ostendamus qui nec iis

His tam perditis gentis moribus servire qui recuset, novator ambitiosus, contemptor legum, patriae inimicus habetur, ni suam vivendi rationem sic instituat ut "frons" (quod ait Seneca) "populo conveniat, intus omnia sint dissimilia." Sen. Ep. 1,5,2 Quod nobis in praesens propositum est ut post explicatos gentis mores illud, quoad res fieri patietur, ostendamus qui nec iis quibus ceteri vitiis volutari et a populari abesse indignatione valeamus. Ad quod cum favor superum, tum

spectanda est indoles: multos prae blando vultu severitas decet, quosdam hac ipsa magis quam omni humanitate devincias. Haec itaque attendenda sunt praeterquam quod foris gravitas, domestica inter affabilitas, et suis cuncta temporibus sint adhibenda; nam "laetitia (ut ait Seneca) iuvenem, frons decet tristis senem." Sen. Phaedr. 453. Haec universim praemissa sint; nos insistentes prioribus ad particularia iam descendamus. Omnis de modo in Croatia vivendi

quam omni humanitate devincias. Haec itaque attendenda sunt praeterquam quod foris gravitas, domestica inter affabilitas, et suis cuncta temporibus sint adhibenda; nam "laetitia (ut ait Seneca) iuvenem, frons decet tristis senem." Sen. Phaedr. 453. Haec universim praemissa sint; nos insistentes prioribus ad particularia iam descendamus. Omnis de modo in Croatia vivendi quaestio ad duo potissimum refferri potest; nempe ad publicas cuiusque actiones et ad domestica

1838  In motus virgam sensit cum serius illam
1839  Ire suos, signans nobis quam tempora praefert
1840   Machina structa rotis, quamque ipse aptaverat ante
1841  Sic patrio longam caelo, ut procurrere seno
1842  Procursu decies huc illuc qualibet horae
1843  Deberet decies in sexta concita parte;
1844  Esse moras virgae majores scilicet illic
1845   Sensit, tamque magis longos

396   Per Terrae ut convexa extantem fert rota clavum.
397  Quanquam olim at melius multis statione movere
398  Visum sit Terram, atque immotum figere Solem:
399  Post facile effluxit, Samio Sene condita caeli
400  Quae fuerit facies, atque astris reddita jura;
401   Scilicet obliti sese sunt ire per altum
402  Aethera Mortales cum Terrae corpore magno;
403  Id

595   E cunctis, interque brevissima; dimidiatis
596  Ipsa aequantur enim transversis axibus apta
597  Illarum, circum peragunt quas astra, viarum.
598   Jam tribus his, quas nunc doceo, tibi sena teneri
599  Legibus astra, nec unquam illis exsolvere sese
600   Servatum est; quin et simul ipsa secunda cieri
601  His itidem, Comites Saturni his ire, Jovisque.

debent.
644  Ipsas praeterea, queis caeli condimus acta,
645   Tempore post longo fidas non esse tabellas;
646  Nam prius astrorum monstrassent certa vagantum
647  Cum loca, post senio lapsae velut, immemoresque
648  Monstrantes eadem errabant; rursusque novare
649  Saepe necesse fuit, caeloque aptare recenti.
650   Adjice, cum primùm prospectum vitra dederunt,

664  Accumulantur ubi, et coalescunt multa, remotis)
665   Paulatim positus mutarier illius; orbem
666  Nam sinuat circum, nec jam ad loca prima revertit
667  Biscentum nisi post, decies et saecula sena.
668  Propterea quae verna, vel autumnalia puncta
669  Affigunt caelo, regredi, et simul omnia signa
670   Exinde adverso motu provecta videri,
671  Sed tarde, cum tot sint

nova priscis;
1273  Cum Veteres nil non possint docuisse videri,
1274  Ambigua in multis qui sunt ratione locuti.
1275   Haec igitur rentur Veteres novisse reperta,
1276  Qui Sene cum Samio quondam excepisse feruntur
1277  Concentus caeli divinos, harmoniamque,
1278  Si non auribus, at sensu interiore stupentes,
1279  Et mira

facit, in Lunam gravis ipsa feratur,
1394  Est opus: hoc vario tumor aequoris indicat aestu,
1395   Qui sequitur Lunae cursus, auditque moventem.
1396  Sena quoque inter se nituntur viribus astra;
1397  Proin turbare suos cursus vicina videntur:
1398  Quod noscas, subter proin cum Juppiter adstat
1399  Saturno, comitumque agitantur utrinque cohortes.

440   Aut latere aut gemina haec cum flexu scilicet uno,
441  Cum latere aut contra duo flexus simplice, possis
442  Arte haud ignota Mensoribus, omnia quae sunt
443  Prendere praeterea, et sic sena elementa videre.
444  Quapropter cum tu tractum per millia certa
445   Jam noscas dimensus, ab hoc exordia duces
446  Inde oculis signans varios ex ordine montes,
447  In

556  Jamdudum, quo quaeque videntur sidera ferri
557  Axe super (quo se convertit et annua Tellus)
558  Lenta tamen nimium: biscentum saecula gyrum
559  Conficiunt unum, deciesque his addita sena.
560   Proditus alter at est nuper, qui consit ab ipsa
561  Terrae motu, et diuturna lucis ab alto
562  Ad nos usque via; non se uno haec namque propagat
563  Temporis in

579  Ne spes sollicitos animos deludat inanis.
580   Ergo age, qui Boreae Gallorum primus ad oras
581  Protulit urbe gradum a regali mensus, eundem
582  Congruere octonis decies ad milla sena
583  Millibus adjunctis invenit, tendere et ultra
584  Plus quater ad centum quam passus, scilicet istis
585   Jam decies septem debes, atque addere binos.
586  Novimus at

748  Omnia sunt; quid enim obstiterit, queis gloria vires
749  Addit, et exagitat velut acri pectora thyrso?
750   Unius mensura gradus tunc prodita demum
751  Constitit, ipsa novem, decies et millia sena
752  Exaequans, passus si tollas inde quaternos,
753  Et decies septem. Doctae Dux signa cohortis
754  Jam movet; excedunt laeti glacialibus oris.
755   Ille nova te tellure,

1117   In spatiis, non ut tamen ante a fronte petitis,
1118  Sed Terrae a medio, et crescentibus ordine longe
1119  Inter sese alio, nimirum terna struantur
1120  Post bina ut spatia, et succedant sena repente;
1121  Ordine quo numeri cum progrediuntur, eosdem
1122   Dicimus harmoniae de nomine, quippe ubi primi
1123  Quae ratio est ad eum, qui tertius, aequa sit illi,

1189  Progredieris, at immensum tamen; utpote si tu
1190  Millia sublimi post octingenta volatu
1191  Tum quoque dena quater scandas, tam rarus ibi aer
1192   Fundetur, vix ut decies sub sena reduci
1193  Signa queat: numeris quae nomina reddita tantis?
1194   Verum a servato diversus cernitur ordo
1195  Ordine descensus interdum, pondera

400  Nempe ubi se in medio majora minoribus aequant;
401   Particulas decies quinas aequare quotannis
402  Repperit, illarum tenui quae ex ordine constant,
403  Nempe gradum decies si sena in fragmina scindas,
404  Atque iterum decies in senas quaeque resolvas
405  Fragmina particulas. Servato inventa probantur
406   Haec caelo; decies quinis his namque videmus

Ursam;
421   Non tunc conspicienda sit ut Cynosura per aequor
422  Amplius undisonum nocturno tempore nautis.
423  Demum haec cuncta loco referentur versa priori
424  Post decies sena, et biscentum saecula lapsa.
425   Non sat erat tamen hos motus pro quolibet anno
426   Astrorum, medii qui sunt, reperisse, sed ipsa
427  Vestiganda itidem discrimina cuncta, venirent

840  Sidera praeclaro mundum exornantia cultu,
841  Debuit hunc ad nos tractum replere creata
842  Luce itidem, qualis manasset sidere ab ipso
843   Praecedentia post annorum millia sena.
844  At contra saeclis si retro a pluribus una
845  De tantis caeli sit fax extincta micantis,
846  Fiat, uti fulgentem et adhuc, rutilamque tuamur.

Bibliographia locorum inventorum

Stepanić Selnički, Nikola; Stjepan Medak (1553-1602; c. 1596.) [1596], Historia obsidionis Petriniae et cladis Szerdarianae, versio electronica (), Verborum 3031, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [stepnobsid].

Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1657], Junio Palmottae S. P. D., versio electronica (), 395 verborum, versus 60, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - elegia; poesis - epistula] [word count] [gradicsepistpalmot].

Rattkay, Ivan (1647–1683) [1683], Relatio Tarahumarum Missionum eiusque Tarahumarae Nationis Terraeque Descriptio, editio electronica (), 9250 verborum, Ed. Ludwig Fladerer [genre: prosa oratio - relatio] [word count] [rattkayitarahum].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], B. Stanislai Kostkae obitus. Poema, versio electronica (), versus 355, verborum 2485, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epica; poesis - carmen; poesis - poema] [word count] [djurdjevikostka].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1735], Epistolae ad amicum Matthiam Nicolaum Mesich (1735-1737), versio electronica (, San Vitale apud Bononiam; Bononia), Verborum 3852, Ed. Teodora Shek [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [krcelicbepist1735].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1738], Sanctae Margaritae Cortonensis... conversio, versio electronica (), versus 437, verborum 2735, Ed. Martin Muhek [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [djurdjevimargarita].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report