Your search found 749 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-749:

filiis eius, qui ei fratres erant ex parte patris, rebellavit a rege una cum fratribus suis. Rex autem, quia mansuetus erat, et pacificus, noluit bellum cum eo committere, sed secessit humiliter cum filiis suis in Tribuniam regionem, ita senex et plenus dierum dormivit cum patribus suis, et sepultus est cum grande honorificentia in monasterio Sancti Petri de Campo. XLII Post haec

adeptus es . Ad hec Cededa: Quid ? inquit. Vlfus dixit: Quia te papa pontificem ordinauit . Cededa ait: Quo modo? Vlfus respondit: Tante potestatis est dominus papa, ut cuicumque aliquos pilos de barba manu sua dempserit, continuo episcopus fiat . Hoc audiens fatuus senex magno repletus est gaudio. Et mox uirgam pastoralem comparauit et anulum. 12Denique ingredientibus eis fines Chroatie compatriote audito eorum aduentu leti obuiauerunt suo pontifici eumque cum magno tripudio susceperunt. Et qui non pastor uerus erat, sed lupus rapax sub

magno tripudio cleri populique susceptus est. Cepit autem ecclesiam multa prudentia gubernare, emendare clericos, populum instruere salubribus documentis, facultates ecclesie uigilanti studio ampliare.//108 5Sed nunc ad Martinum episcopum insularum redeundum est. Hic cum esset senex, quadam ualitudine comprehensus, quasi amens effectus erat. Insulani uero eius amentiam non ferentes, expulerunt eum et accedentes ad ecclesiam Spalatensem elegerunt Lucarum, filium Duimi Cicle, archidiaconum eiusdem ecclesie. Qui presentatus Raynerio archiepiscopo consecratus est ab

ubi magna ouium multitudo pascebatur et abstulit de ouibus Spalatensium octoginta fere milia et abduxit eas in terram suam nichilque Spalatenses recuperare potuerunt. Verumtamen armato sepius nauali exercitu magnam partem terre ipsius depopulati sunt. 5Eo tempore erat quidam senex Duimus nomine, qui licet esset etate maturus, crudis tamen erat moribus insuauis. Hic cum putaret sibi factam fore iniuriam a filiis Vitalis pro eo, quod in quandam eius ancillam manus iniecerant, indignum putauit adire curiam et iudicum sententiam expectare, sed iratus uenit cum duobus

totum regnum Hungarie continuato triennio flagellatum ex diuino iudicio penam suorum expendit non mediocriter peccatorum. XL. De obitu Guncelli 1His ita gestis, regina adhuc considente in castro, Guncellus archiepiscopus ab hac luce migrauit. Vir senex et plenus dierum et ipse prefuit Spalatensi ecclesie annis uiginti duobus. Hos autem episcopos eiusdem ecclesie suffraganeos suo tempore consecrauit: Nicolaum Scardonensem quo defuncto alium ibidem consecrauit episcopum nomine Bartholomeum. Fuerunt autem ambo isti de Spalatensi ciuitate

Ludovice, cinis. 35. IN FUREM VERGILIANUM
1.35.1  Excusas sic te, cum quid furare Maroni,
1.35.2  Surripuit Chio, quod Maro multa, seni.
1.35.3  Excusatus eris, quin et laudabere vates,
1.35.4  Si modo surripias, ut Maro surripuit. 36. AD

Caesar; sed nec Fortuna videndo
1.268.4   Laeta fuit, quamvis Caesariana foret. 269. CUR AETATEM EXUANT SERPENTES, CUM SENIO INTEREANT HOMINES
1.269.1  Ab Iove perpetuam, mortalis turba, iuventam
1.269.2  Cum peteret, vanas audiit ille preces.
1.269.3   Impositum tardo, reserabat munus, asello,

Pytanen venit Thrasybulus,
1.287.2  Septena Argolico vulnera ab hoste ferens,
1.287.3   Cuncta adversa tamen, perfusum sanguine, flammis,
1.287.4  Tynnichus iniiciens, protulit ista senex:
1.287.5  Dent timidi lacrymas, ego te sine fletibus uram,
1.287.6  Nate, meum nec non et Lacedaemonium. 288. DE

venturae vix credent saecula famae,
1.326.6  Tam brevis ut teneat viscera tanta locus. 327. IN SENECAM LIPPUM
1.327.1  Quid, Seneca, obtusos, frustra causaris, ocellos?
1.327.2  Ingenium clades adiuvat ista magis.
1.327.3   Testis Democritus, qui, quo sapientior esset,
1.327.4  Luminibus tenebras intulit

tenebras intulit ipse suis.
1.327.5   Caecus erat Cyclops, calamis cum dulce creparet,
1.327.6  Cum caneret Troiam, caecus Homerus erat.
1.327.7   Caecus et ille senex, Pyrrho qui pace negata,
1.327.8  Reppulit a Latio dedecus imperio.
1.327.9   Stesichorus sonuit melius, cum lucis egebat;
1.327.10  Plus etiam Thamyrin tunc placuisse

quod et ipsa caret nitido Rhamnusia visu,
1.327.16  Omnia quae rapidae, ventilat orbe rotae?
1.327.17  Hoc tamen illa unum recte iustissima vidit,
1.327.18  Quod de te, Seneca, reddidit Oedipodem. 328. DE CORPORIBUS MATHEMATICIS
1.328.1  Punctum sit, cuius non possis sumere partem.
1.328.2  Extento

Quod longo, et lato dimensum constat et alto,
1.328.7  Tessera, seu cubus, seu quadrantale vocatum;
1.328.8  Quod promtum semper quovis consistere iactu,
1.328.9  Sena superficies, octonus et angulus ambit. 329. AD MARCELLUM
1.329.1  Quod fuit astuto pugnax Aetolus Ulixi,
1.329.2  Quod duro

368. EPITAPHIUM GUARINI
2.7.1  Calliope, Clio, Polyhymnia, flete; Guarinus
2.7.2  Ecce iacet, vestri gloria, vester honos.
2.7.3   Occiderit licet ille senex, absolvere nemo
2.7.4  Fata potest, semper vivere dignus erat. 369. AD GALEOTTUM
2.8.1  Candida seu vultu ridet fortuna

nihil est fuci, sed de radicibus imis
2.57.14  Pullulat, et penitus nascitur iste color.
2.57.15  Ergo ut vera tibi est, ita sit longaeva iuventus,
2.57.16  Nec decus hoc senio laeserit ulla dies.
2.57.17  Quae fieri e pulla potuit sic flava, meretur
2.57.18  Ut fiat nunquam candida caesaries.

opto tibi. 423. DE MARSILIO FICINO
2.62.1  Nuper in Elysiis animam dum quaero Platonis,
2.62.2  Marsilio hanc Samius dixit inesse senex. 424. DE FORTUNA AULICORUM
2.63.1  Qui modo summus erat, nunc tota est imus in aula,
2.63.2  Est hodie summus, qui fuit imus

post morsas quod recte (est) dicere lauros
2.76.14  Hippocreneo labra rigasse lacu,
2.76.15  Castaliasque sacra vidisse in valle Sorores,
2.76.16  Quas simul Ascraeus viderat ante senex. 438. DE REBELLIONE REGNI TRANSSILVANI
2.77.1  Castrorum septem crudelis et impia tellus,
2.77.2  Quid dominum contra, perfida

affectaret. Quidam vero conventuales largioris conscientiae de ieiuniis primum ac demum de Bacchanalibus, quod eis potius visum est, dimicantes et eius orgia optime fuisse instituta non minimis laudibus efferebant, eum vero noctes atque dies coli asserentes. Alii praeterea contractis membris senio podagraque confecti deum, ut ipsis opem ferret, implorabant. Et ego cum Helia Zaepes in tanta diversitate rerum nostras partes nostrumque munus adimplere, si licuisset, conabamur primum nonnullis lectionibus dediti, demum facetiis, ne inter postremos censeremur ignavique ab eisdem

Π Paulus not. lector A2 in marg. Gloriamur in tribulationibus, scientes quod tribulatio patientiam operatur. Patientia autem habet probationem, probatio spem, spes uero non confundit.

Libet hoc loco spectatissimum illius moralis theologi Senecae inducere testimonium, Π spectatissimum Senecae testimonium not. lector A2 in marg. qui hac de re disputans in libris illis, quos de prouidentia Dei ad Lucilium Lucilium] correxi ex Lucillum conscripsit,

Gloriamur in tribulationibus, scientes quod tribulatio patientiam operatur. Patientia autem habet probationem, probatio spem, spes uero non confundit.

Libet hoc loco spectatissimum illius moralis theologi Senecae inducere testimonium, Π spectatissimum Senecae testimonium not. lector A2 in marg. qui hac de re disputans in libris illis, quos de prouidentia Dei ad Lucilium Lucilium] correxi ex Lucillum conscripsit, praeclare ait: Cum mundus prouidentia Dei regatur, quare multa mala accidant

gloriae.

Sed utroque horum Iob, ille noster constantissimus, spectabilius multo dedit spectaculum, multoque Deo gratius et iucundius, Π Iob constantissimus not. lector A2 in marg. qui non mundi gloria accensus, ueluti hi quos modo enumerauit Seneca, sed Dei ipsius spectatoris reuerentia; spoliatus lautissima substantia, carissimis filiis orbatus, uniuersa priuatus familia, esca uermibus factus, atque in ipso omni miseriarum fundo constitutus, inter foetores tamen et acerbissima corporis totius uulnera gratias Deo decantabat.

cuncta ex uoto fluxerint. fluxerint] corr. lector A1 ex fluerint Nam iuxta praeclaram illam Demetrii sententiam: Nihil uidetur infelicius eo, cui nihil umquam euenit aduersi. nota not. lector A1 in marg. – Male enim, ut inquit Seneca, de illo Deus iudicauit, qui indignus uisus est a quo aliquando uinceretur Fortuna, quae ignauissimum quemque refugit, quasi dicat: Quid igitur istum mihi aduersarium assumam? Statim arma demittet; non opus est in illo tota potentia, leui commutatione

et ad negociationes et rerum publicarum statum ac vitam oportunissimam, quę nullę essent si navigatio de medio tolleretur, ut in primis ętatibus sua quisque , ut ait trogicus, norat maria 1 1 Sen. Phaedr. 531 et in propriis littoribus sepelliebantur. Magnorum siquidem animorum est multas vidisse terras et diversos homminum mores, multos domasse populos diversisque provinciis leges dedisse et ab eis annua tributa reperisse. Committendam

commodissime leuare. Nec mihi uanum hunc laborem assumpsisse puto: tametsi multa a peritissimis uiris egregia monumenta exstent in hanc rationem conscripta, ut sunt paene omnes illi et praeclari quidem Boethii De consolatione libri, et Senecae tam ille De consolatione codex insignis quam alter, quem De remediis fortuitorum appellauit. Isidori quoque Synonymorum clarissima gemmulla. Ciceronis uero si exstaret opus, quod de

des licet inualido pectus mihi robore fultum,
fama refert Imeti quale fuisse rei,
fracta cadet tantae sapientia mole ruinae;
plus ualet humanis uiribus ira dei.
Ille senex dictus sapiens ab Apolline nullum
scribere in hoc casu sustinuisset opus. Atque ita et ratione et

Hic illius sapientissimae Demetrii sententiae ueritatem intueri licet, qua dicere assolebat "Iratum procul dubio illi deum esse, ne dubita, cui uniuersa ex uoto fluxerunt." Deus quidem bonos (ut egregie etiam sentit Seneca) probat, illisque fortunam, qua eos exerceat, assignat, at imbecilles et effeminatos respuit, nec dignos ducit a quibus fortuna aliquando uincatur. Hanc sententiam primus Plato posuit, quam cum apud eum legisset

et aliis rebus fouendo, de quibus postea dicturi sumus; quae ubi singula adhibueris, et iam uulnus tractabile reddideris, tum demum illud tollere laborabis . Ista prudentia Seneca, in consolando Lucilio scilicet, accommodatissime usus est, quem cum accepisset uehementius morte Flacci amici sui commotum, principio eum dolere non prohibuit, ceterum ut id modestius faceret, diligenter admonuit: "Moleste" inquit "fers

Nascuntur fructus ut, cum maturescant, colligantur; nauigatur ut perueniatur ad portum; laboratur ut quiescere possimus; sic et uiuitur ut moriatur. Ex hac ipsa, quam tractamus, ratione Seneca in libello suo de remediis fortuitorum multa traxit sapientissime dicta, quale est illud imprimis, quod ipse quoque in fronte collocauit; cum diceretur "Morieris!" respondit: Ista hominis est natura, non poena.

quam conceperat, mali opinionem, atque ita et aegritudinis totam subuertimus sedem. Similiter faciendum est si quando quempiam bonis dolere accidat alienis, ut inuidis contingere solet. Persuadeamus illa bona non esse, sicuti fecit Seneca quando est illum consolatus qui aegre ferebat quendam magna comitatum caterua incedere; "Mel", inquit, "muscae sequuntur, cadauera uel mures uel lupi, frumenta formicae; praedam sequitur ista turba, non hominem."

Nascuntur fructus ut, cum maturescant, colligantur; nauigatur ut perueniatur ad portum; laboratur ut quiescere possimus; sic et uiuitur ut moriatur. Ex hac ipsa, quam tractamus, ratione Seneca in libello suo de remediis fortuitorum multa traxit sapientissime dicta, quale est illud imprimis, quod ipse quoque in fronte collocauit; cum diceretur "Morieris!" respondit: Ista hominis est natura, non poena.

Nascuntur fructus ut, cum maturescant, colligantur; nauigatur ut perueniatur ad portum; laboratur ut quiescere possimus; sic et uiuitur ut moriatur. Ex hac ipsa, quam tractamus, ratione Seneca in libello suo de remediis fortuitorum multa traxit sapientissime dicta, quale est illud imprimis, quod ipse quoque in fronte collocauit; cum diceretur "Morieris!" respondit: Ista hominis est natura, non poena.

quam conceperat, mali opinionem, atque ita et aegritudinis totam subuertimus sedem. Similiter faciendum est si quando quempiam bonis dolere accidat alienis, ut inuidis contingere solet. Persuadeamus illa bona non esse, sicuti fecit Seneca quando est illum consolatus qui aegre ferebat quendam magna comitatum caterua incedere; "Mel", inquit, "muscae sequuntur, cadauera uel mures uel lupi, frumenta formicae; praedam sequitur ista turba, non hominem."

quam conceperat, mali opinionem, atque ita et aegritudinis totam subuertimus sedem. Similiter faciendum est si quando quempiam bonis dolere accidat alienis, ut inuidis contingere solet. Persuadeamus illa bona non esse, sicuti fecit Seneca quando est illum consolatus qui aegre ferebat quendam magna comitatum caterua incedere; "Mel", inquit, "muscae sequuntur, cadauera uel mures uel lupi, frumenta formicae; praedam sequitur ista turba, non hominem."

quam conceperat, mali opinionem, atque ita et aegritudinis totam subuertimus sedem. Similiter faciendum est si quando quempiam bonis dolere accidat alienis, ut inuidis contingere solet. Persuadeamus illa bona non esse, sicuti fecit Seneca quando est illum consolatus qui aegre ferebat quendam magna comitatum caterua incedere; "Mel", inquit, "muscae sequuntur, cadauera uel mures uel lupi, frumenta formicae; praedam sequitur ista turba, non hominem."

8 Septimus locus a necessitate Quod si ita est, locus ergo a necessitate praecipue ad mitigandum laborem erit accommodatus; ut ostendas quam stultum sit iniquius ferre eas res quas aliter tenere non uales. Ideo Seneca ait: Stultum est timere quod uitare non possis, et Hieronymus ad Tyrasium: Non tam grauiter eos casus feramus quos nullo modo euitare possimus. Ex hac

nihil aliud referat emolumenti, illud tamen unum ac maximum esse debet ut per tolerantiam malorum potissimam uirtutum fortitudinem acquirat. Quam procul dubio nemo umquam nisi multis grauioribus perpessis malis assequi potuit. Vnde Seneca recte aegrotum est consolatus dicens: Non in mari tantum aut in proelio uir fortis apparet; exhibetur et in lectulo uirtus.

fere senibus et infortunatis et quacumque aduersa ualitudine laborantibus, quorum omnium iocundior mors esse consueuit quam uita. Praestat quoque desiderium sui amicis quam nausiam aut satietatem relinquere. Praeterea, ut recte Seneca inquit, Quicumque ad extremum sui fati uenit, senex moritur. Non enim refert quae sit hominis aetas, sed quae sit uita. Nec re multum interest quot annos habeam, sed quot acceperim; si plus uiuere non possum, haec est senectus

laborantibus, quorum omnium iocundior mors esse consueuit quam uita. Praestat quoque desiderium sui amicis quam nausiam aut satietatem relinquere. Praeterea, ut recte Seneca inquit, Quicumque ad extremum sui fati uenit, senex moritur. Non enim refert quae sit hominis aetas, sed quae sit uita. Nec re multum interest quot annos habeam, sed quot acceperim; si plus uiuere non possum, haec est senectus mea. – et Cicero: Nemo parum diu

esse uiro prudenti aegre ferendum propterea quod nihil iure diuturnum dixeris quod finem habet. Nec distare utrum hoc nunc pereat an postea, quod tandem, uelis nolis, perdere habes. Atque ut sapientissima Senecae complexione utar: Nonne tibi uidetur stultissimus omnium qui queritur quod ante annos mille non uixerit? Eque stultus est qui flet quod post annos mille non uiuit; haec paria sunt. Non eris nec fuisti: utrumque tempus alienum est. In

flatus celerrime perfert. Idem euenire nobis puta. Alios uita uelocissime adduxit quo ueniendum erat etiam cunctantibus, alios macerauit et coxit. Hic Senecae est discursus; sed ille Ciceronis non indoctior: Quae uero aetas longa est? Aut quid omnino homini longum? Nonne modo pueros, modo adulescentes in cursu a tergo insequens Nec opinantes assecuta est

tamen nihil esset praeterita longitudo quae esse desisset. Etenim inter eum qui decem uixit annos et illum qui mille, postquam idem uitae finis aduenerit et irrecusabilis mortis necessitas, transactum omne tantundem est nisi quod magis senex onustus peccatorum fasce proficiscitur. Optima quaeque dies miseris mortalibus aeui prima fugit, subeunt morbi tristisque senectus et labor et dirae rapit inclementia mortis."

– et infra: Redeamus igitur ad nos et quasi e caelo descendentes paulisper nostra uideamus. Sentisne, obsecro te, quando infans, quando puer, quando iuuenis, quando robustae aetatis, quando senex factus sis? Quotidie morimur, quotidie commutamur et tamen aeternos nos esse credimus. Hoc ipsum quod dico, quod scribo, quod relego, quod de uita mea trahitur; quot puncta notaui, tot meorum damna sunt temporum. Scribimus atque

quoniam casus naturae liber est, eum tolerant leuius; idcirco hi facilius leuantur, illi difficillime; uix enim etiam a doctissimis sapientissimisque uiris aliquid ad hunc locum accommodatum idoneumue inueniri potest. Quod quidem uel ex illis Senecae dictis intelligi potest ubi respondet ad illud quod dictum est: "Decollaberis;" – "Quid interest", ait, "an caesim moriar an punctim?" – et rursum: "Sed ferieris et multi in te gladii conuenient." "Quid

diuersitas sepeliendi inoleuit? Non certe aliunde quam ex diuersa uiuentium uoluntate aut opinione, ad quos, ut uel ex hoc ipso deprehendi potest, omnis tumulandi ratio pertinet, ad ipsos uero mortuos omnino nihil, quia, ut sapienter colligit Seneca: Si nihil mortui sentiunt, nec profecto insepulti corporis poenam; sin uero aliquis relinquitur sensus, homini sepultura tormentum est. Hoc et

quod uidet malum nullum esse nisi culpam, culpam autem nullam esse cum id, quod ab homine non potuerit praestari, euenerit. Huic sententiae accedit et Seneca qui ad Lucilium ita ait: Hoc tibi scribo, is qui amicum Serenum carissimum tam immodice fleui ut (quod minime uelim) inter exempla sim eorum quos dolor uicit. Hodie tamen factum meum damno et intelligo ut maximam mihi causam sic

certe nos, quod est dies allatura, id consilio anteferre debemus, neque expectare temporis medicinam quam repraesentare ratione possumus. Hoc ipsum attigit et Seneca Lucilium de morte filiae consolando: finem dolendi etiam qui consilio non fecerat, tempore inuenit. Turpissimum autem est in homine prudenti remedium maeroris lassitudo maerendi. Malo relinquas dolorem quam ab illo relinquaris, et

quoque elabitur eoque citius, quo est acrior, luctus desinit. Nemo libenter ad id redit quod non sine tormento cogitaturus est. Quibus rebus omnibus tam Cicero quam Seneca ostendere nituntur constantiam uiri in sua manu positam, nec multo negotio posse acquiri. Proinde ea uacare tanto fit turpius quanto haberi potest facilius. Atque ita in repressione luctus tres loci

uel quod plurimum se amari illo argumento colligit dum ceteros intuetur, et maxime non indignos, suis calamitatibus ingemiscere, tantamque ex huiusmodi amicitia suscipit uoluptatem ut iam maestitiae illi non relinquat exacerbandi locum, teste Seneca qui ait: Nihil aeque, Lucilii uirorum optime, aegrum reficit atque adiuuat quam amicorum affectus. Hinc est quod nemo lamentatur aut queritur

Nempe haec indocti quorum praecordia nullis interdum aut leuibus uideas flagrantia causis; quantulacumque adeo est occasio, sufficit irae. Chrysippus non dicit idem nec mite Thaletis ingenium dulcique senex uicinus Hymetto qui partem acceptae saeua inter uincla cicutae accusatori nollet dare. Plurima felix paulatim uitia atque errores exuit omnes prima docens rectum sapientia; quippe minuti

propriis arcesserunt manibus ac summa impietate dolorem depellere sunt conati; ut Cato Vticensis, Dido, Sardanapalus, Nero, Demosthenes, Hannibal , et alii complures. Quorum errorem probans Seneca in libris suis quos de consolatione conscripsit et nonnullis in epistulis, alias uir sapiens, hoc genus solacii extremum adhibuit atque ut eo, cum usus uenit , utantur homines et suadet et docet

I.6.17-18 omnibusque... Vnde pro multis pretiosiora quam ipse, qui rogabat, habebat. Itaque I.6.23 Sen. de rem. fort. 16,1 I.7.1 sui... amatores pro nimium amatores I.7.2 sibi pro ipsis

tollere transposuit | laborabis pro quoad poteris elaborabis II.3.2 ceterum ut pro uerum quo | post admonuit delevit ita scribens | post "Moleste" addidit inquit | Sen. epist. 63,1, ubi fero decessisse; a te om. Sen; iam om. Sen; post firmitas add. Sen. animi; post uellicabit add. Sen. sed tantum uellicabit; non... decurrerint Sen. nimiae decucurrerunt

elaborabis II.3.2 ceterum ut pro uerum quo | post admonuit delevit ita scribens | post "Moleste" addidit inquit | Sen. epist. 63,1, ubi fero decessisse; a te om. Sen; iam om. Sen; post firmitas add. Sen. animi; post uellicabit add. Sen. sed tantum uellicabit; non... decurrerint Sen. nimiae decucurrerunt II.3.3 adhibuit

II.3.2 ceterum ut pro uerum quo | post admonuit delevit ita scribens | post "Moleste" addidit inquit | Sen. epist. 63,1, ubi fero decessisse; a te om. Sen; iam om. Sen; post firmitas add. Sen. animi; post uellicabit add. Sen. sed tantum uellicabit; non... decurrerint Sen. nimiae decucurrerunt II.3.3 adhibuit

II.3.2 ceterum ut pro uerum quo | post admonuit delevit ita scribens | post "Moleste" addidit inquit | Sen. epist. 63,1, ubi fero decessisse; a te om. Sen; iam om. Sen; post firmitas add. Sen. animi; post uellicabit add. Sen. sed tantum uellicabit; non... decurrerint Sen. nimiae decucurrerunt II.3.3 adhibuit transposuit, prius post quę | conatus est

II.3.2 ceterum ut pro uerum quo | post admonuit delevit ita scribens | post "Moleste" addidit inquit | Sen. epist. 63,1, ubi fero decessisse; a te om. Sen; iam om. Sen; post firmitas add. Sen. animi; post uellicabit add. Sen. sed tantum uellicabit; non... decurrerint Sen. nimiae decucurrerunt II.3.3 adhibuit transposuit, prius post quę | conatus est ex conatus est | Sen. epist.

| post admonuit delevit ita scribens | post "Moleste" addidit inquit | Sen. epist. 63,1, ubi fero decessisse; a te om. Sen; iam om. Sen; post firmitas add. Sen. animi; post uellicabit add. Sen. sed tantum uellicabit; non... decurrerint Sen. nimiae decucurrerunt II.3.3 adhibuit transposuit, prius post quę | conatus est ex conatus est | Sen. epist. 63,16, ubi recipitque

add. Sen. sed tantum uellicabit; non... decurrerint Sen. nimiae decucurrerunt II.3.3 adhibuit transposuit, prius post quę | conatus est ex conatus est | Sen. epist. 63,16, ubi recipitque II.3.5 processit consolatio transposuit II.3.6 in cunctis

] accipies V1 | nimirum deest in V1 | ad... diriguntur ] sunt ad finem ordinata V1 II.5.7 fortuitorum ] infortuniorum V1 | diceretur correxit ex diceret | Sen. De rem. fort. 2,1,2,5 II.5.9 leuando deest in V1 II.5.10 post bona sunt delevit quam

II.17.5 Vulg. Ps. 140,5 II.17.6 Vulg. Luc. 6,24-26 II.17.7 Sen. de rem. fort. 7,1–3 II.17.8 Vulg. Mat. 6,16,4 II.17.9 Hier. ep. 41,15 | laudare

6,16,4 II.17.9 Hier. ep. 41,15 | laudare consueuerunt ] laudant V1 II.17.11 Sen. de rem. fort. 10,4 II.18.1 in... litteris pro sacris in litteris II.18.2 Iuv.

] accipies V1 | nimirum deest in V1 | ad... diriguntur ] sunt ad finem ordinata V1 II.5.7 fortuitorum ] infortuniorum V1 | diceretur correxit ex diceret | Sen. De rem. fort. 2,1,2,5 II.5.9 leuando deest in V1 II.5.10 post bona sunt delevit quam

] accipies V1 | nimirum deest in V1 | ad... diriguntur ] sunt ad finem ordinata V1 II.5.7 fortuitorum ] infortuniorum V1 | diceretur correxit ex diceret | Sen. De rem. fort. 2,1,2,5 II.5.9 leuando deest in V1 II.5.10 post bona sunt delevit quam

II.17.5 Vulg. Ps. 140,5 II.17.6 Vulg. Luc. 6,24-26 II.17.7 Sen. de rem. fort. 7,1–3 II.17.8 Vulg. Mat. 6,16,4 II.17.9 Hier. ep. 41,15 | laudare

6,16,4 II.17.9 Hier. ep. 41,15 | laudare consueuerunt ] laudant V1 II.17.11 Sen. de rem. fort. 10,4 II.13.2 timere sic II.13.2 sedente pro secundum te

II.17.5 Vulg. Ps. 140,5 II.17.6 Vulg. Luc. 6,24-26 II.17.7 Sen. de rem. fort. 7,1–3 II.17.8 Vulg. Mat. 6,16,4 II.17.9 Hier. ep. 41,15 | laudare

6,16,4 II.17.9 Hier. ep. 41,15 | laudare consueuerunt ] laudant V1 II.17.11 Sen. de rem. fort. 10,4 II.17.1 post pudor delevit et | cęcitatem ex cęcitas II.17.2

II.17.5 Vulg. Ps. 140,5 II.17.6 Vulg. Luc. 6,24-26 II.17.7 Sen. de rem. fort. 7,1–3 II.17.8 Vulg. Mat. 6,16,4 II.17.9 Hier. ep. 41,15 | laudare

6,16,4 II.17.9 Hier. ep. 41,15 | laudare consueuerunt ] laudant V1 II.17.11 Sen. de rem. fort. 10,4 II.18.1 in... litteris pro sacris in litteris II.18.2 Iuv. 10,1-6,

multis sunt humandi; rursum; morsque est finita; nequicquam afferunt; terrae est terra | post humandi addidit sunt | omnibus ex hominibus III.6.6 Sen. de rem. fort. 2,1 III.6.7 deest in V1 | absorbi sic | Hier. ep. 60,18

III.7.11 in pro a III.7.11 Cic. Tusc. 3,60 III.8.1 Sen. de rem. fort. 2,3 | Hier. ep. 40 III.8.2 Verg. Aen. 2,776-77, ubi insano iuuat

si felix; 76 uirtuti 77 uacet pro iacet... in add. Ov; 78 ualeant pro non sint... uacet pro iacet; 82 qua tua tollat; 83 facta est III.10.18 Sen. de rem. fort. 6,1 III.10.19 santissime ex pręstantissime | cf. Cic. Tusc. 2,26 (64)

nonnulla alia III.13.2 fas esse deest in V1 III.13.4 Sen. de rem. fort. 4,2 | Cic. Tusc. 1,45 (109) III.14.1 Boeth. Cons. phil. 2P3,11, ubi Quodsi; fortunatum esse, praetereunt pro cito preteribunt

6,11,2-6 III.15.2 propterea pro propter III.15.2 Sen. ep. 77,11-12, ubi fleuit pro queritur; uixerat; uiuet; quod ut extendas om. Sen. quod III.15.2 Non ergo... quantum potest Sen. ep. 70,4, ubi enim pro

III.15.2 propterea pro propter III.15.2 Sen. ep. 77,11-12, ubi fleuit pro queritur; uixerat; uiuet; quod ut extendas om. Sen. quod III.15.2 Non ergo... quantum potest Sen. ep. 70,4, ubi enim pro ergo | Citius... periculum Sen. ep. 70,6 | portus... coxit Sen. ep. 70,3-4

III.15.2 Sen. ep. 77,11-12, ubi fleuit pro queritur; uixerat; uiuet; quod ut extendas om. Sen. quod III.15.2 Non ergo... quantum potest Sen. ep. 70,4, ubi enim pro ergo | Citius... periculum Sen. ep. 70,6 | portus... coxit Sen. ep. 70,3-4 III.15.3 Cic. Tusc. 1,39-40 (94-95), ubi

ubi fleuit pro queritur; uixerat; uiuet; quod ut extendas om. Sen. quod III.15.2 Non ergo... quantum potest Sen. ep. 70,4, ubi enim pro ergo | Citius... periculum Sen. ep. 70,6 | portus... coxit Sen. ep. 70,3-4 III.15.3 Cic. Tusc. 1,39-40 (94-95), ubi Sed quia; post rata parte add. Cic. ita; breuia dicuntur;

uiuet; quod ut extendas om. Sen. quod III.15.2 Non ergo... quantum potest Sen. ep. 70,4, ubi enim pro ergo | Citius... periculum Sen. ep. 70,6 | portus... coxit Sen. ep. 70,3-4 III.15.3 Cic. Tusc. 1,39-40 (94-95), ubi Sed quia; post rata parte add. Cic. ita; breuia dicuntur; Hypanim; influit; Eo magis

percucurrerunt; quot; possim Verg. apud Hier; omnes... formas apud Verg. om. Hier; Thucydides et Sallustius; haec non uidet; beandos putamus III.16.5 Sen. de rem. fort. 2,5 III.17.1 post ergo delevit ut uideri potest; eorum ex meorum; acceperint ex acceperunt;

V1 | inopinatus addidit ] inopinatus inexpectatusque desunt in V1 III.22.3 enim etiam ] etenim V1 | accommodatum idoneumue ] idoneum V1 | Sen. de rem. fort. 3,1 III.23.2 post poena delevit scilicet | post illos delevit uero

III.24.24 in sepeliendis V1 | habuerunt ] habent V1 III.24.25 pertinet ex pertineret | cf. Sen. de rem. fort. 5,1 III.24.26 Aug. de civ. 1,12 (27-29)

III.24.26 Aug. de civ. 1,12 (27-29) III.24.27 hac de re ex de hac re | Sen. de rem. fort. 5,5 = Luc. Phars. 7,819 = Aug. de civ. 1,12 (42) III.24.28 cf. Cic. Tusc. 1,43(104)

III.27.4 accepti detrimenti ] detrimenti quod acceptum est V1 III.28.2 cf. Sen. de rem. fort. 14,1 III.28.3 Sen. de rem. fort. 14,2

est V1 III.28.2 cf. Sen. de rem. fort. 14,1 III.28.3 Sen. de rem. fort. 14,2 III.28.5 potius... existimatur ] potius esse munus V1

eleuetque; post qui om. Cic. et; ut et pro ut in; rebus humanis proprio philosophiae; cogitatio una maxime; deinde quod humana humane; IV.1.7 intelligo ut sic | Sen. ep. 63,14-15, ubi Annaeum pro amicum; post carissimum add. mihi; ante quia om. quod; subito pro cito; lege mortalia IV.1.7 Precogitati mali immutavit de

amicum; post carissimum add. mihi; ante quia om. quod; subito pro cito; lege mortalia IV.1.7 Precogitati mali immutavit de Precogitanti mihi | Sen. ep. 76,34-35 IV.1.9 Cic. Tusc. 3,13 (28), ubi morituros; ob defendendam IV.1.9 Cic.

IV.1.9 Cic. Tusc. 3,14 (29), ubi aut pro ut IV.1.10 Verg. Aen. 6,103-5, = Sen. 76,33; utrubi uirgo, noua mi; praecepi IV.1.11 comparaui ] pręcinxi V1 IV.2.1 Cic.

om. Boeth. IV.4.3 Cic. fam. 5,16,5-6, ubi eum semper te pro cum te semper; possimus IV.4.4 Sen. ep. 63,12-13 IV.4.4 tormento ] dolore V1 | Sen. ep. 63,3-4, ubi ante res add. fortuita; differo; luctus om. Sen.

5,16,5-6, ubi eum semper te pro cum te semper; possimus IV.4.4 Sen. ep. 63,12-13 IV.4.4 tormento ] dolore V1 | Sen. ep. 63,3-4, ubi ante res add. fortuita; differo; luctus om. Sen. IV.4.5 tria loca V1

IV.4.4 Sen. ep. 63,12-13 IV.4.4 tormento ] dolore V1 | Sen. ep. 63,3-4, ubi ante res add. fortuita; differo; luctus om. Sen. IV.4.5 tria loca V1 IV.4.6 Cic. Tusc. 2,13-14 (31-33), ubi mihi om. Cic;

IV.8.2 post Hic delevit autem IV.8.3 Cic. fam. 4,5,1 IV.8.4 Sen. ep. 78,4 IV.8.6 Ov. trist. 3,5,11-20, ubi 16 singultatis; 17 sum quoque; 18 carum; 19 manifestaque; 20 abitura

V1 accepit IV.11.12 decidunt... retractantur ] labuntur... intuentur V1 IV.12.2 Sen. de rem. fort. 3,2 IV.12.3 Sen. de rem. fort. 15,2 IV.12.4 Verg. Aen. 7,116

labuntur... intuentur V1 IV.12.2 Sen. de rem. fort. 3,2 IV.12.3 Sen. de rem. fort. 15,2 IV.12.4 Verg. Aen. 7,116 IV.13.1 reuocare ] abstrahere V1 | ei

IV.15.3 pręstiterunt ] dederunt V1 | ita et ] et deest in V1 | misere ] miseri V1 IV.15.3 Fortasse... votis cf. Sen. de rem. fort. 4,2 IV.15.4 Iuv. 10,240-45, ubi 242 sororibus IV.16.1 cum...ipsorum

summi pontificis papae Sixti, qui per id tempus Senis suis fratribus sacras scripturas interpretabatur. Hunc optimum Christianae militiae magistrum optimus futurus discipulus, quamuis puerili aetate, uirili tamen sensu sibi delegit; ad quem a religioso quodam sene multis exorato precibus inscia matre perductus est; diuino, ut opinor, nutu futurus ad apostolatum tam strenuus minister ad futurum sedis apostolicae mittitur antistitem. Quem ubi conspexisset Franciscus iam religionis ueste

Porrexitque suam lętus Apollo lyram,
Et tua ter sacra lustrans cunabula lauro
Ter quoque Castaliis illa rigauit aquis.
5  Hinc nondum puber, sed adhuc puerilibus annis,
Ędis iam Siculo carmina digna sene.
Si fera maturum Lachesis tibi uoluerit ęuum,
Aoniam flabis forsan et ipse tubam
Atque cothurnatis pedibus comitabere uatem
10   Qui profugos Troas, qui canit arma uirum.
Viue

Consumit tabes et mala mille premunt.
15  Inde etiam mentem solet infestare frenesis
Et fit delyrus qui catus ante fuit.
Adde quod et mortes et plurima damna suorum
Cogitur exhausto lumine flere senex:
Non natos Neleus spectasset ab hoste peremptos
20   Consumptus senium si foret ante suum;
Non uersa in cineres uidisset Pergama si non
Ętate Anchises pręteriisset auos.
Nolo

E speculis custos trepidi dat signa tumultus:
»Heu fuge« , conclamat, »pręcipitato fugam!«
Quisquis ad arma uocans se preparat, arma resultant,
Arma gerit iuuenis, currit ad arma senex.
»Pax intra muros tamen est laudanda« sed inquis,
»Hęc solet externum sępe leuare malum.«
O utinam pax ista foret, maiora sed intus

2.31.7   Tunc Charites crinem lachrymis rupisse profusis
2.31.8   Et memorant Nymphas ueluti ululasse lupas.
2.31.9   Tityrus ipse senex, puer et formosus Alexis
2.31.10   Ecce gemunt laeto, diue poeta, tuo.
2.31.11   Ecce iacent fruges campis uicieque fabaeque,

Hieronymo. Biblia utriusque Testamenti. Ouidio Methamorphoses. Seneca De philosophia morali. Plato philosophus. Dionysius Alicarnaseus. Alexandri

Resurrectio Refugium
S Sapiens Superbus Secretum Silentium Somnus Senex Sensus quinque Sol Suspitio Spurcities Sepultura Scriba Stratum Solitudo Sumptus Similitudo

quod hominum animę in his transfundantur. Ait memoria tenere bello Troiano se Euphorbum, Panthoidis filium, fuisse, quo a Menelao occiso animam in se tranfusam esse XV . SENECA
Agricola. De apibus non satis constat, utrum succum ex floribus ducant, qui protinus mel fit, an quę collegerunt in hunc saporem mixtura quadam et proprietate sui species mutent 34 .

Bona omnia, sub sęculo aureo I . Numa Pompilius efferatos bello Romanorum animos ad quietem religionemque transtulit XV . SENECA
Beneficium. Libere de beneficiis. Reddit beneficium qui libenter debet. Dans ne de recipiendo cogitet 23 . Beneficia etiam ferę sentiunt. Trium charitatum ratio.

edictum Mineruę cistellam, in qua Erictonius erat, inspexit et uulgauit, Aglaura aperiente cistellam. Hanc dea in saxum mutauit, illam a comitatu suo expulit II . SENECA
Consortium. Sumuntur a conuersantibus mores 54 . Malorum fugienda consortia 73 . De fugiendo turbę consortio 3 .

Amasam, collegam suum dolo interfecit 54 . Ioab utriusque homicidii regnante Salomone dedit poenas 55 . Mulier alteri furata uiuum filium supposuit suum mortuum 56 . Prophetes senex de Bethel decepit alterum dicens angelum sibi locutum etc. 58 . Simulatores et callidi prouocant iram Dei 107 . De uanis et falsis hominibus. Psalmus XI

Vertumnus in uarias se formas uertens Pomona, hortorum cultrice, potitus est XIIII . SENECA
Derisio. Vatinius in pedes suos plurima dicebat et in fauces concisas. Sic inimicorum urbanitatem effugit 78 . Vrbanitas mordax cauenda in eos qui uindicandi habent potestatem.

Decipimur semper longiorem uitam sibi promittentes 3 . Pueri, patres, iuuenes iuxta interiorem hominem 16 . Decrepiti etiam annum adhuc uiuere sperant 198 . Iuuenis cito potest mori, senex diu uiuere non potest. Nihil est pręterita longitudo quę esse desiit 259 . Temporis lapsus tacitus et irrequietus. Dauid: Dies uitę nostrę LXX anni 264 . Breuitas uitę propter delicta

Basilides et Martion respuunt Legem et prophetas X. Verbum fuisse creatori causam creationis. SENECA
Ęger 3 . Cęcus 3 . Quidam hoc genere ualitudinis laborare, ut ipsi sibi uideantur occurrere 89 . Suspirium uocat ęgritudinem,

quam quod doleat 110 . Ętas. Epimenides uixit annos CLVII et in totidem diebus senuit, quot annos dormierat 14. 15 . Pythagoras ętatem distinguit: puer XX annos implet, adolescens XX, iuuenis XX, senex XX. Eas anni temporibus accommodat: ueri quidem puerum, ęstati adolescentem, autumno iuuenem et hiemi senem. Adolescentem intelligit puberem, iuuenem uirum 81 . Democritus moriturus uitę spacium produxit usque in diem tertium panes

inedia curabat se, nunqqam medicis usus 448 . Maximi foeda ęgritudo 458 .
Ętas. Qui diutissime uiuant 2 . Bactri parentes senio confectos necant 4 . Musicani inter Indos centumtriginta annorum ęuum agunt 5 . Epimenides CLIIII annos natus decessit 86 . Massagetę, ubi senuerint, cum ouibus

Ętas legitima XXV annorum est 203 . Vitę longitudo non est in bonis 238 . Si annis multis uixerit homo 306 . Ętas cito decidens: mane adolescens, uespere senex 389 . LXX anni 389 . Ętas breuis 397. 429 . Enigma. Parabolarum mos apud Syros et Palestinos 165 . Inter enygma et parabolam

furacissimus XI .
Fames. Mestra et Eriston pater uiscera sua epulari coacti Cereris ira VIII . SENECA
Fortuna uaria 11 . Fata nos ducunt, et quantum cuique temporis restet, prima nascentium hora disposuit 59 . Publius ait: Cuiuis potest accidere, quod cuiquam potest

restituerunt. Tantali epulę filii uiscera VI . Linchestium , Thracię amnem, potantes ebrii efficiuntur XV . SENECA Glorię auidus Alexander 25. Cito ignominia fit superbi gloria 85. Timidus cautum se uocat, sordidus parcum 87. Omnibus sua decora sunt: Athenę eloquentia inclytę sunt, Thebę sacris, Sparta armis

GELIVS Gloria. Quidam uoce effascinantes, ut quod laudauerint, emori cogant 51. Pe laudandis infamibus materiis ingenii exercendi gratia 104. Quod turpius est frigide laudari quam acerbius uituperari 112. Gula. Cum legibus sumptuariis situ atque senio oblitteratis plerique in patrimoniis amplis helluarentur et familiam pecuniamque suam prandiorum gurgitibus polluissent, Lucius Sylla dictator legem ad populum tulit etc. 18. Bibax raro bibosus 24. Pueri impuberes, si plurimo cibo,

patri Dedalo lapsus in pelagus mari nomen dedit VIII . Adon non obediens Veneri, in uenatione ab apro interemptus est X . SENECA Iudex. Ad penitendum properat, qui cito iudicat 85. Conflagratio futura. Diluuium 100. Iudicium fallax 27. Inuidia. Si inuideris, maior es. Nam qui inuidet, minor est. Inuidia est dolor animi ex alienis commodis 87. Cestius

occidere potest 142. Placere populo non potest, cui placet uirtus 11. Insidias hominum cauere monet 51. Hominem in perniciem hominis instigant spes, inuidia, odium, metus, contemptus. Quomodo ista uitentur 52. Indoctus. Turpis et ridicula res est elementarius senex. Iuueni parandum est, seni utendum 13. Imperitis ac rudibus nuUus pręcipitationis finis est 27. Incontinens in uita uarius 100. Quicquid uirtute partum erit, intemperantiaę orruit 28. Inualidus. Non possumus quia nolumus. Nolle in causa est, non posse

Placere populo non potest, cui placet uirtus 11. Insidias hominum cauere monet 51. Hominem in perniciem hominis instigant spes, inuidia, odium, metus, contemptus. Quomodo ista uitentur 52. Indoctus. Turpis et ridicula res est elementarius senex. Iuueni parandum est, seni utendum 13. Imperitis ac rudibus nuUus pręcipitationis finis est 27. Incontinens in uita uarius 100. Quicquid uirtute partum erit, intemperantiaę orruit 28. Inualidus. Non possumus quia nolumus. Nolle in causa est, non posse prętenditur 58. Incertum.

prodest, si lateat, et si poenas non det, etiam obest 232. Honorandus certe est, qui nihil iniuratur; qui uero nec alios id facere patitur, duplici uel maiore honore dignus 285. Contra iniuriam poena 306. De iniuriis 307. Turpe est cędi senem a iuniore, iuniorem a sene non indecens. In eum qui parentes cędit. De uerberonibus 308. Minus malum existimandum est perpeti grauissimas iniurias a delinquentibus illatas quam inferre 334. Imprudens. Stupor piscis, qui hominem tangentem se stupidum reddit 7.

ab eo pręferri, liber IX, caput XI. Scipio / pecunię rationem reposcitur. Dies illi ad populum dicitur, liber III, caput VII. Ira. De ira et odio, liber IX, caput III. Septicia mater irata filiis iam anus nupsit seni, filios exheredauit, liber VII, caput VII. Iniuria. Xantippe et Socrates ut supra. Inuidia. Imprudens. Brutus insaniam simulat, liber VII, caput III. Tuditani insani testamentum pro rato habitum, quoniam filium constituerat heredem, caput

159. Infamia. Capite sanctitum , nequis alium infamet scripto 11. Ablata libertas poetis maledicendi 11. Inobedientia Adę multi perissent, nisi gratia Christi subuenisset 99. Iudeorum regnum 31. Quid de Iudeis Seneca senserit 45. Figura sacrificii, quod Abraham offerre iussus, de Iudeis erat 124. Figura commutationis regni Israhelitici 130. Israel carnalis et spiritalis 132. Pertinax infidelitas 136. Reges post Salomonem utriusque regni 137. De uario eorum

Lectio. Philomena elinguis facta manibus effinxit casum suum et intextum telę sorori misit VI . SENECA Lis. Litigantium scelus 50. Causidicorum superbia 75. Absentem lędit, qui cum ebrio litigat 83. Libertas. Hanc non alia res tribuit quam fortunę negligentia 80. Semiliberum dixit Cicero; notatur ignauię 79.

exercitationem conferre ad uirtutem capessendam 24 . Antisthenes, quod labor bonum eesset, magni Herculis ac Cyri exemplo suadebat, id a Gręcis, hoc a barbaris mutuans 54 . Diogenes, cum diceretur sibi: Senex es, iam quiesce a labore. Quid enim, ait, si in stadio currerem, ad finem oporteret cursum remittere et non magis intendere? 56 . Quandoque in foro manibus operans: Vtinam, aiebat, liceret sic

Idem 7 . Delicię adulterii causa 73 . Mollis ornatus 12 . Interior, non exterior ornatus decet 14 . Delicię seni turpissimę 46 . Delicię abominandę.
Mendax ipse in causa est, cur sibi non credatur 25 . Rumor incertus decipit. Impium esse frangi foedera

digamiam 195. Lex uetus pro monogamis et contra digamiam 196. Idem affirmat exemplis gentilium. Quidam XX habuit uxores et quędam XXXII maritos 196. Monogamiam approbat exemplis Scripturarum 197. Quantum molestiarum inest nuptiis. Marcella Careali seni se in uxorem petenti suasque pollicenti diuitias: Si nubere, inquit, uellem, maritum quęrerem, non hereditatem etc. 198. Coniugatorum tedia et modestię 207. Excusatur quę cum uiro scortatore repudium fecit 266. Valerius ad Ruffinum , ne

flentium Marsiam in fluuium Marsiam. Progne in hirundinem, Philomena in lusciniam. Tereus in upupam. Ithis in phasianum VI . Baculus Medeę in oleam baccis ornatam. Spuna aheni in uarios flores. Eson e sene in iuuenem. Liberi nutrices uetulę in adolescentulas. Aries in agnum. Iuuencus in ceruum. Neera in canem. Ceę matronę in uaccas. Archidamante filia genuit columbam. Cygnus in olorem. Herie in auem. Calaurea rex sic! cum coniuge in

feminę in uolucres. Hienna fera ex femina transit in marem. Egeria in fontem. Gleba in puerum Tagen. Esculapius in draconem. Cęsar in stellam XV . SENECA Mundus. Stellę, sol, anni tempora. Luna, planetę, nebulę, pluuię, flumina, tonitrua. Terra, planicies, montes, fluuii, nemora, animalia, aues, / urbes, segetes, fructiferę arbores, riui, sinus, littora,

quibus omnia fiunt: causam et materiam. Aristoteles putat causam tribus modis dici: prima materia, secunda opifex, tertia forma. Quarta etiam propositum operis 22. Plato quintam adiecit: exemplar, id est ideam. Mundum fecit Deus propter suam bonitatem, secundum Platonem. His causis adiicit Seneca alias: tempus, locum, motum. Sed omnes hę causę ex una pendent, quod est Deus. In his quęstionibus non esse tempus terendum dicit 22. [Cataper] Miracula quotidiana non mouent, sed noua 108. Serpens mirę magnitudinis 33.

exercitum ad Hammonem missum harena obruit 95, Moriendum est 96. Cuiusque mortis unus terminus nec aliud mortis genus alio magis timendum 104. Ingenti animo mors prouocanda est 107. Mors Ciceronis 115. De contemptu mortis 2. Mors tam seni quam iuueni ante oculos esse debet 5. Cato mortis contemptor. Item Scipio. Mors non timenda 9. Quotidie morimur. Vir fortis ac sapiens non fugere debet e uita, sed exire 10. Mors disci debet meditando. Mors cuiusque spem aliquam uitę habet, senis nullam. Viuere noluit

contemne, et iterum 13. Mors ubique prope est 16. Hoc erit, inquit, post me, quod ante me fuit. Quod sapiens non eiicitur e uita, sed exit 18. Timemus nequando moriamur, cum omne momentum mors prioris habitus sit. Vis timere, ne semel fiat quod quotidie fit 20. An seni liceat se ipsum interficere 20. Mori paratus 21. Corpus contemnit mortem, non timet 23. Exitus Reguli, Catonis, Rutilii, Socratis, Decii 24. Vror, sed inuictus. Exerce te, ut mortem excipias. Mortis immaturę stulta querela.

Mala interdum speciem honesti obtulerunt 60. Vitia contra naturam pugnant 61. Mensura. Vitiosum est quod nimium est 73. Geometria 84. Senetioni, qui omnia habebat magna, Grandio cognometum inditum 112. Geometria 38. Memoria Senecę 3. Cineę, Pyrrhi legati, memoria. Aulius tantum auditos uersus recitauit et suos esse dixit. Hortensii memoria 4. Caliphisius uolens uideri doctus emerat seruos, qui illi in memoriam reducerent uersus, quorum ipse uix principia recordabatur

filiam despondens frugi ac modestum uirum pręposuit locupleti dicens se uirum magis quam pecunias quęrere 43. Camillus iussit, ne uitarentur uiduarum connubia 45. Cato: Omnes, inquit, homines uxoribus imperant, nos omnibus hominibus, nobis autem uxores 92. Iam senex uxorem accepit. Item Pysistratus, Atheniensium tyrannus 95. Hoc uitio uertitur Catoni 96. Paulus Emilius cum Papyria diuortii causam nolens prodere , pedem porrexit dicens: Et calceus hic pulcher bonusque uidetur, sed ubi pedem intus premat, solus scio et

se ipsum educturum ex uita et patrię et amicorum causa 74 . Aristo, cum caluus esset, ęstum solis excępisse capite atque ita functum esse 77 . Cleantes iam senex inedia se confecit 78 . Chrysippum alii uino, alii risu nimio expirasse 79 . Stramenta semper habenda colligata. Peregre proficiscenti non redeundum 82 .

uxorem defunctam 136. Anuleus ab uxore gentili ad idolatriam compulsus 167. Magnanimitas Gazeorum: domos suas incenderunt, ne hostis preda potiretur. Quidam liberos et uxores interemere, ut seruituti subtraherent 119. Senex quidam suos seque peremit, ne seruire hosti cogantur 130. Maledicus Semei dat poenas 66. Mors. Tyberius filii defuncti familiares uetuit ad se accedere, ne eius recordatione moueretur 162. Mendacium Abrahę de Sara

inter deos marinos recęptus XIII . Naues Ęneę, ne a Turno comburerentur, a Cybelle in nymphas marinas uersę. Vlixis nauis fracta XIIII . SENECA Nobilis. Patres clari uirtute filiorum. Exemplum Xenophontis, Platonis, Socratis, Marci Agrippę, Octauii. Ex ignobili familia nobiles: Marius, Pompeius, Seruius rex 121. Habet enim hoc optimum in se generosus animus, quod concitatur

tacendi, tempus loqueni 85. Inter hominis uocem et pecudum 86. Silere stultus non potest 87. Verba sine auctoritate■- corpus exanime 92. Orator uerbosus 94. Vanus est qui, quę nouit, interrogat. Orator senex 19. Oratio non repetitur tardius aduenienti 88. Honos. Honorandi maiores 78. Ephori non assurgunt regibus 83. Honos mediocris melior 90. Legatum mulctauerunt, quod Antigonum regem appellasset 91. Veneranda senectus 93. Idem 94.

tributus sapienti 131. Qui stultus apparuerit , postquam exaltatus est 132. Sicut qui thesaurizat, ita qui honorificat matrem suam. Qui honorat patrem suum, iocundabitur in filiis etc. Parentibus quasi dominis seruiendum. Honor patris filii gloria. Seni humilia animam tuam et magnato caput tuum 141. Noli quęrere ab homine ducatum neque a rege cathedram honoris. Honora patrem tuum, et gemitus matris tuę ne obliuiscaris 142. Ne in uestitu uel honore extollaris; sępe

filiarum 3. Aduenam non contristabis 13. Aduenam dilige quasi indigenam 18. Amate peregrinos, quia et ipsi fuistis aduenę in terra Ęgypti 27. / Peregrino qui intra portas tuas est da ut comedat aut uende ei 27. Senex de monte Ephraim Leuitam cum uxore suscepit hospitio in Gabaa; inferentibus impiis hospiti uim, filiam uirginem offerens eum liberare cupiebat, simul ut illi leuius peccarent 39. Mulier Sunamitis Heliseum prophetam solita erat suscipere domi suę. Ob id precibus eius a Deo impetrauit

Leuitam cum uxore suscepit hospitio in Gabaa; inferentibus impiis hospiti uim, filiam uirginem offerens eum liberare cupiebat, simul ut illi leuius peccarent 39. Mulier Sunamitis Heliseum prophetam solita erat suscipere domi suę. Ob id precibus eius a Deo impetrauit prolem iariì marito sene. Idem puerum illi mortuum suscitauit 62. Foris non mansit peregrinus, hostium meum uiatori patuit 106. Ęgypti hospites in seruitutem redigebant 141. Vita nequam hospitandi de domo in domum 147. Aduenam calumniati sunt 189. Diuidetis

in stagnum redegerunt VIII . Ęneas in Delpho susceptus a Anio rege, Apollinis sacerdote XIII . SENECA
Oratio. Aiebat autem Scaurus rem ueram: non minus magnam uirtutem esse scire dicere quam scire desinere 142 . Exercitatio uocis 6 .

quo euanescit uirtus, sed quo recreatur, liber VIII, caput VIII. Atheniensis Ariopagus inquirere solebat, quo quisque quęstu sustentaretur, liber II, caput I. Appius Claudius dicere solebat negocium populo Romano melius quam ocium committi, liber VII, caput II. Masinissa senex aliquot horis in eodem uestigio perstare solitus, non ante moto pede quam consimili labore iuuenes fatigasset. Sedebat interdum tota die nullam in partem conuerso corpore in solio perdurans, liber VIII, caput XIIII. Opus imperfectum. Euphranor, dum Neptunnum

Pictor. Honos picturę et imaginum 326 . Pacuuii poetę pictura in ęde Herculis in foro boario 327 . Teutonorum legatus de pastore sene picto. Zeuzis decepit aues, Zeusim Parrhasius 329 . Zeuzis puerum uuam fenentem pinxit. Ad quam aduolante aue: Melius, inquit, [puerum pi] uuam pinxi quam puerum. Lineę Protogenis et Apellis 330 .

salus proprię pręponenda 45 . Pater patrię 69 . Quę patria nobis est? 76 . Pro laude patrię occubuit 66 . Pro patria pugnauit senex 90 . Pro ciuibus ultro se morti obtulerant 94 . Pro re publica se deuouit 69 . Peregrini ciuitate donandi

Perseuerantia. Agenor filios misit quesitum Europam filiam, hac lege, ne redirent nisi inuenta III . SENECA
Pax. Liber de tranquillitate uitę 71 . De tranquillitate animi 72 . Secundum Democritum qui tranquille uolet uiuere

In malos philosophos, et quantum operę in philosophia conterendum sit, maxime in ea quę non pertinet ad ueritatem 61 . Philosophi Pyrrrhonii uel Scheptici semper incerti. Item Academici 64 . Seneca male notans Ennium et Tullium circa uocabuli usum 69 . Poetę qui primum duri et acerbi, postea sunt mites et iocundi 74 . Aristoteles per uini significationem Menedemum et Theophrastum sibi successores

92 . Periculum absque causa subire temerarium esse 27 . Alexander ad Hamonem pergens per arenas, quibus Cambysis exercitus quinquaginta milium hominum obrutus periit 44 . Senex periculi intrepidus 52 . LACTANTIVS FIRMIANVS
Pudicicia. Foeminarum pudicissima Fauna 25 . Quis sit

104 . Philosophię partes III: canonica, physica, ethica 104 . Scientię beatitudinem ex cęlestibus corporibus huc cecidisse 105 . Et iuueni et seni philosophandum 108 .
Pictor. Plato picturę studiosus 30 .
Petitio. Bias

Poetę clari 405 . Latini oratores illustres 406 . Aiax spongię incubuisse dictus 411 . Certamen eloquentię 414 . Caligula de Seneca: arenam sine calce esse dixit 414 . Quale dicendi genus in Seneca 419 . Viri ingenio clari sub Domitiano 427 . Origenes 430 .

Aiax spongię incubuisse dictus 411 . Certamen eloquentię 414 . Caligula de Seneca: arenam sine calce esse dixit 414 . Quale dicendi genus in Seneca 419 . Viri ingenio clari sub Domitiano 427 . Origenes 430 . Origenis uelox ingenium 441 . Numerario Cęsari oratorum sui

Misinissa post septimum et octogesimum annum filium genuit. Liber VIII, caput XIIII.
Poeta. Cato sextum et octogesimum annum agens capitali crimine accusatus intrepide se defendit; iam senex litteras Gręcas didicit. Cato filius etiam in curia libros Gręcos lectitauit. Liber VIII, caput VII. Carneades cum Chrisippo disputaturus heleboro ante se purgabit. Hisocrates quartum et nonagesimum annum agens composuit librum, qui Gręce PanaJhnaďkóV inscribitur.

Liber VII, caput III. Tullus Hostilius dissimulata Metii perfidia suos ad pugnam audaciores fecit, caput IIII.
Poeta. Terentius Varro iam centenarius libros scriptitauit. Lucius Drusus iam senex et cęcus ius ciuile interpretatus est. Crassus in Asiam consul missus Gręcam linguam didicit. Roscius nunquam in scenam prodiit, nisi ante domi meditatus. Demosthenis industria mira; Pythagorę, Platonis,

Rector 131 . Rex iustus. Rex impius. Princeps impius. Impiorum dominatus et dispersio, bis. Rex iustus. Princeps audiens uerba mendacii. Seruus dominans 132 . Melior est seruus pauper et sanus rege sene et stulto, qui nescit prouidere in posterum 133 . Impii domini laudantur uiui; mortuis detrahitur 134 . Ve rex puer et principes mane comedentes 134 . Audite

Hyppolitum Esculapius medicamentis a morte dicitur suscitasse, qui deinde dictus est Virbius XV . SENECA
Religio. Non aspicias, quam plenas quisque manus Deo, sed puras admoueat. Non enim aliter nisi optimus animus pulcherrimus Dei cultus est 86 . Tutissima res est nihil

sunt, non dormiunt 122 . Tasos duo uini genera facit: unum quo somnus concilietur, alterum uero quo fugetur 146 . Lactucę omnes somnnm. parere creduntur 198 . Senex. Vetustioribus uitibus uinum melius, nouellis copiosius 159 . Sensus quinque: tactus, auditus, uisus etc. Auditus Stadisin oppidum, ubi Nilus pręcipitans se fragore auditum accolis aufert 71 .

68 . Ęgyptii lutum manibus tractant, massam panis pedibus conficiunt 311 . Sepultura. Albani cum mortuis pecuniam defodiunt; iccirco pauperes degunt 200 . Massagetę senio confectos cędunt in frusta et cum ouillis carnibus promiscue edunt 203 . Morbo extinctos feris deuorandos exponunt. Bactriani mortuos canibus exponunt 204 . Caspii parentes, cum LXX

153 . Indorum sapientes nudi ętatem agunt. Sapiens dabit se in tormenta 154 . Nec uirtutes sine beata uita nec illa sine uirtutibus. Sapientis proprium nihil quod penitere possit facere. Senex. Senectus prudentiam affert, cętera aufert 103 . Sensus in animo esse, non in corpore 95 . Sensus oculorum in animo esse 158 . Sensus aurium si deficit, non est in

est tunc se e uita egredi, cum sapere coepisset 130 . Qui iam senes in sapientię studiis floruerunt. Sophocles amentię a filiis accusatus recitata iudicibus Oedippi, quam nuper scripserat, fabula absolutus est. Cato Censorinus iam senex Gręcas litteras didicit. Nestor pene decrepitus ab Homero in eloquentia laudatur. De uanitate scientię mundialis 150 . Cani hominis prudentia eius 211 . Sapiens nunquam solus est

De silentio horis statutis seruando 152 . Senibus crescit sapientia, cętera decrescunt 130 . Qui in senectute laudatissimi sunt. Cani hominis prudentia eius 211 . In sene uigorem corporis commendat 286 . Solitudo. Vrbis frequentia aliena a quiete et proposito monachi 77 . Sedebit solitarius et tacebit etc. 134 . Anachoritę

suę, donec tentet eum in cogitationibus suis etc. Si aberrauerit, derelinquet eum et tradet eum in manu inimici sui 141 . Sapiens doceat alios. Si est tibi intellectus, responde, sin autem, tace. Disce a inuentute tua, ut senex sapias. Sapientię fructus. Sapiens eris, si dilexeris audire 142 . Seruo sensato liberi seruient. Beatus uir qui in sapientia morabitur et in iustitia meditabitur. Panis uitę et intellectus et aqua sapientię salutaris. Spiritus

lasciuitis in stratis uestris 206 . Zacharias uidit per noctem uirum ascendentem super equum ruffum etc. 212 . Somnium Iudę Machabei de futura uictoria 229 . Senex. Sperabam quod ętas prolixior et annorum multitudo doceret sapientiam. Sed ut uideo, spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam 107 . Senectus. Senes 130 . Miser est qui

Senectus. Senes 130 . Miser est qui genuit multos filios et diu uixit 133 . Memento creatoris tui ante quam senescas, deficiat uisus etc. 135 . Seni humilia animam tuam 141 . Ne spernas senem 142 . Senex fatuus. Senex sapiens 146 . Caleph, filio Iephone, dedit Dominus fortitudinem, et usque in senectutem

Memento creatoris tui ante quam senescas, deficiat uisus etc. 135 . Seni humilia animam tuam 141 . Ne spernas senem 142 . Senex fatuus. Senex sapiens 146 . Caleph, filio Iephone, dedit Dominus fortitudinem, et usque in senectutem permansit illi uirtus 150 . Sensus quinque. Aurem et oculum fecit Dominus 130 .

Memento creatoris tui ante quam senescas, deficiat uisus etc. 135 . Seni humilia animam tuam 141 . Ne spernas senem 142 . Senex fatuus. Senex sapiens 146 . Caleph, filio Iephone, dedit Dominus fortitudinem, et usque in senectutem permansit illi uirtus 150 . Sensus quinque. Aurem et oculum fecit Dominus 130 .

ualle terrę Moab: non cognouit homo sepulchrum eius usque in pręsentem diem 30 . Ebron, ante Cariatharbe, ibi inter Enachim Adam maximus situs est 33 . Thobias sepultus honorifice in Niniue iam centenarius senex 93 . Miser qui caret sepultura 133 . In mortuum produc lachrymas; contege corpus illius 149 . Iudas cadauera eorum qui apud Iamniam ceciderant, sepeliuit

supputabis 119 . Seruus bonus pręponitur filio malo. Minister intelligens. Minister inutilis 128 . Seruus sapiens. Seruus 130 . Melior est seruus pauper et sanus rege sene et stulto 133 . Dilige seruum sensatum, operarium fidelem 142 . Secundum iudicem populi sic et ministri eius. Seruo sensato liberi seruient 144 . Qui non seruiuit

et ecce apertum est templum tabernaculi testimonii in cęlo. Nemo poterat introire in templum, donec consummarentur etc. XV. Silentium. AD CORINTHIOS I: Mulieres in ecclesiis taceant; domi uiros suos interrogent XIIII. Senex. AD THIMOTEVM I: Seniorem ne increpaueris, sed obsecra ut patrem etc. V.1 AD TITVM: Senes ut sobrii sint etc. II. AD HEBREOS: Quod antiquatur et senescit, prope interitum est VIII.

uulgarunt XI .
Somni filius Morpheus Alcyonę maritum Ceicem absentem sollicite de eius salute naufragio periisse ostendit XI .
Senex. Medea Esonem senem herbis reduxit ad iuuentam VII . Mestra speciosa in piscatorem senio procliuem a Neptunno mutata seruitutem euasit VIII . Iolaus et Calyroes filii ex pueris

absentem sollicite de eius salute naufragio periisse ostendit XI .
Senex. Medea Esonem senem herbis reduxit ad iuuentam VII . Mestra speciosa in piscatorem senio procliuem a Neptunno mutata seruitutem euasit VIII . Iolaus et Calyroes filii ex pueris statim adulti IX . Sybillę anni arenę numero comparati XIIII .

X .
Solitudo. Esacus sub monte Idę educatus urbanum apparatum siluis ac labori pręposuit XI . SENECA
Sapiens. De prudentia, id est omnia esse sapientis 44 . Sapientum uoluptates modestę 61 . Ad quam rempublicam accedet sapiens

noctemque continues, mors erit 75 . Laudare solebat Attalus culcitram, quę resisteret corpori etc. 53 . In somnolentos 60 .
Senex. Nihil turpius est quam grandis natu senex, qui nullum alium habet argumentum, quo se probet diu uixisse, pręter ętatem 72 . Senex longa miseriarum tabe confectus, reductis

Laudare solebat Attalus culcitram, quę resisteret corpori etc. 53 . In somnolentos 60 .
Senex. Nihil turpius est quam grandis natu senex, qui nullum alium habet argumentum, quo se probet diu uixisse, pręter ętatem 72 . Senex longa miseriarum tabe confectus, reductis introrsus oculis 146 .

Senex. Nihil turpius est quam grandis natu senex, qui nullum alium habet argumentum, quo se probet diu uixisse, pręter ętatem 72 . Senex longa miseriarum tabe confectus, reductis introrsus oculis 146 . De bono senectutis 5 . Senectus in corpore, non in animo grauis. Senex nauigio comparatur paulatim rimis se se dehiscenti

Senex longa miseriarum tabe confectus, reductis introrsus oculis 146 . De bono senectutis 5 . Senectus in corpore, non in animo grauis. Senex nauigio comparatur paulatim rimis se se dehiscenti 11 . Zenon, Cleantes: Turpe est seni ex commentario uiuere 12 . Quod seni iam per ętatem delyro liceat se occidere 20 .

146 . De bono senectutis 5 . Senectus in corpore, non in animo grauis. Senex nauigio comparatur paulatim rimis se se dehiscenti 11 . Zenon, Cleantes: Turpe est seni ex commentario uiuere 12 . Quod seni iam per ętatem delyro liceat se occidere 20 . Gratias agit senectuti, quod se lectulo affixit 24 . Gratias agit senectuti

Senectus in corpore, non in animo grauis. Senex nauigio comparatur paulatim rimis se se dehiscenti 11 . Zenon, Cleantes: Turpe est seni ex commentario uiuere 12 . Quod seni iam per ętatem delyro liceat se occidere 20 . Gratias agit senectuti, quod se lectulo affixit 24 . Gratias agit senectuti 34 .
Sol.

Solitudo appetenda prudenti. Crates, cum uidisset adolescentulum secreto ambulantem, interrogauit, quid illic solus faceret. Mecum inquit, loquor. Qui Crates: Caue, inquit, rogo et diligenter attende, ne cum homine malo loquaris 4 . Seni iam in secessu quiescendum 7 . Solitudo mala suadet, nisi proponatur Deum esse pręsentem 10 . Laudat secessum a turba 12 . Quod umbram et ocium petierit culpantes

Somnus. Cur solis ęstus somnum adducit aliis, aliis non 16 . Cur titilatio et pruritus pedis uolarum somnum cit 21 . Senex. Cur senes tremunt 12 . Sensus quinque. Cur nec plures nec pauciores 22 . Spurcicies. Cur ex purulentis et tabidis multitudo erumpit pediculorum 20 .

dextra cubamus, somnus magis accedit 38 . Quare qui rigent maxime, dormire non ualent 39 . Quam ob rem qui grauiter et suauissime dormiunt, nihil somniant 69 . Senex. Cur qui loca ędita apertaque colunt, tardius senescunt, qui autem caua et palustria ocius 48 . Cur homines, cum senescunt, nigriores reddantur 73 . Sensus quinque. Cur propter gustum et tactum quam

Marcum Crassum foenum in cornu habere dicebant 79 . Secretum. Deum in cuius tutela urbs est, nec quęrere nec nominare fas est. Valerius Soranus male perisse dicitur nomen huius dei efferre ausus 79 . Senex. Plato: Vbi senes imprudentes sint, adolescentes quoque turpissimos esse necesse est 77 . Suspicio. Circa Capitolium habitare nemini licet 81 . Seruus. Cur Idibus Sextilis diem festum agunt serui omnes ac

Silentium. Sub Pythagorica disciplina non minus quisquam tacuit quam biennium 4 . Tacens, ubi opus est, et opportuna loquens 78 . Senex. Dis peidez ři gerontes , id est bis pueri senes 39 . Sensus quinque. Tactus et gustus omnibus animantibus communis pręterquam imperfectis 46 . Ex quinque sensibus duos esse

usus Agesilaus 26 . Alexander mollem lectum fastiditus 43 . Somnium Calphurnię6 de Cęsaris nece 58 . Somni parcus Brutus 82 . Senex. Solon qua re fretus tyranni minas non timeret, cum rogaretur: Senectute, inquit 24 . Cato in senem prauum, ne mala adderet senectuti, cum ipsa per se satis habeat mali 92 . Considius: Senectus me

iuuenes cum sumus, utimur. At cum senescere incipimus, prudentia uigemus 43 . Non esse improbandam senectutem, quippe ad quam omnes uenire cupimus 43 . Diogenes rogatus, quid esset in uita miserum: Senex, ait, egens 58 . Pythagorę sententia est seniores honorandos quodque tempore pręcederet, id honorabilius existimandum, sicuti occasu ortum, in sęculo principium fine, in uita autem generationem corruptione

Somnium uictorię 360 . Somno Lucullus neci subtractus 361 . Somnium Cęsaris 381 . Phantasma Bruto oblatum 394 . Senex. Maximus natu regnum optinet apud Arabes 16 . Solon senectute audacior factus 86 . Masinissa nonagenarius, sed adhuc uiuido corpore 328 . Sensus pingendo expressit

parricidii rei acti. Tito Celio iuxta illos in cubiculo mortuo reperto, quia dormientes tunc inuenti sunt, absoluuntur, liber VIII, caput I. Pindarus super gremium pueri capite posito sic obdormiuit, ut nunquam postea excitatus sit, liber IX, caput XII. Senex. De senectute, liber VIII, caput XIII. Senectutem reuerebantur iuuenes ducendi et reducendi officio, liber II, caput 1 . Sol. Sulpicius territum subito lunę defectu exercitum, de eius ratione disputando ad solitum animi uigorem

ORATIVS IN EPISTOLIS
Sapiens uno minor est Ioue. Vlixes uirtutis et sapientię exemplar 3 . Captat tempus, quo legenda scripta Augusto offerat 12 . Seni non conuenit quod decuit iuuenem 1 . Singula de nobis anni prędantur euntes 27 . Spes diem uideri facit longam 1 . Grata superueniet, quę non sperabitur hora

VERGILIVS
Sapientia. Felix qui potuit rerum cognoscere causas. Atque metus omnis et inexorabile fatum subiecit pedibus strepitumque Acherontis auari 33 . Senex. Omnia fert ętas 14 . Optima quęque dies miseris mortalibus ęui prima fugit, subeunt morbi etc. 35 . Spes. Sed illos expectata seges uanis elusit auenis 19 .

Contra somniorum uaticinatores 365 . Senectus multa secum et bona affert et mala 66 . Gloria senum cani sunt 162 . Pręsbiter, id est senex. Pleni dierum, decrepiti, depositi 341 . Sensus fenestrę 42 . Portę 118, 352 . Portę Niniuę. sensus corporis, porte Hierusalem. sensus spiritales

sacerdotes sint sine macula 182 . Officium 182 . Qui destruunt operibus dignitatem 192 . Senex presbiter 195 . Hoc erat inter senes et principes quod nunc inter presbiteros et episcopos 197 . Ozias leprosus, quod sibi illicitum sacerdotium uendicare uoluit 202 .

125 . Visio augustior primo incutit timorem, mox pręstat audaciam 182 . Vsque quo piger dormis 263 . Somniis non facile credas 296 . Senex. Vt ętatis grauitatem morum grauitas decoret 246 . Quales debent esse anus 247 . Cadent dentes, caligabunt oculi 306, 307 . Senectus bona

ferreum. Anni tempora quattuor: uer, ęstas, hyems, autumnus I . Pythagorę sententia cuncta temporibus mutari, abire et redire XV . SENECA
Temperentia uel continentia 2 . Temperantia uoluptatibus imperat 85 . Quid sit temperantia 38 .

Aquilo rapuit Orithiam, quę illi ab Athenis in Thraciam delata Chalaim et Zethum genuit. Eorum humeris increueunt alę, ne dissimiles patri essent VI . SENECA
Vaticinium. Pronosticum tempestatis et tranquillitatis 88 . Pronosticum uenti. Item tranquillitatis, aquę, tempestatis 89 . Pronostica

Cur multi, cum longinqua et magna non uideant, proxima et exigua uident, alii e contra 15 . PROBLEMATA ARISTOTELIS
Visus. Quam ob causam, cum et senex et luscus per imbecillitatem parum oculis ualeant, alter proxime admouet, alter procul abducit 70 . Ventus. Cur uentus cecias solus nubes ad se ducere possit. Cur aquilones anniuersarii fiant, austri non fiant. Cur auster post pruinam

31. De Gluba
1.31.1  Conclamata iacet cum coniuge Gluba sepulto,
1.31.2  Tota peregrini gurgite mersa meri.
1.31.3   Et senio et uino est bis deploratus uterque,
1.31.4  Certatimque illos mors quasi bina tenet.
1.31.5  Deprehensos lex nostra tamen uinaria punit

nefas.
3.21.65  Et quicquid sceleris conflatum est, expiet ignis,
3.21.66   Fumet odoratis diues acerra focis.
3.21.67  O diris addicte senex, quid linquere cessas
3.21.68   Templa execrandis non adeunda uiris?
3.21.69   Quid, precor, incaestas sacraria summa deorum,

4.12.9  Nec pigeat multo iactare madentia uino
4.12.10   Brachia et ad cantus flectere uerba nouos.
4.12.11  Pocula sed primum peragantur sena uicissim
4.12.12   Ad dominae nomen pernumeranda meae.
4.12.13  At neque structa thoris consurgat mensa superbis,
4.12.14   Quisque sed

nurus;
4.17.15  Non ego mutabor, nec Tyndaris ipsa nec ulla
4.17.16   Fama uetus formae est substituenda tuae!
4.17.17  Te licet et senio fatum grauiore resoluet:
4.17.18   Tunc etiam cineres cogar amare tuos.
4.17.19  Quod potius nostro tribuas, mea Flauia, busto:

uice. Praeueni ergo robur
4.23.57  Viresque anticipa mali furentis.
4.23.58  Nascens nanque domabilis, grauique
4.23.59  Inuicta est senio: labore nullo
4.23.60  Vtque incendia prima conquiescunt,
4.23.61  Mox gliscunt spatio, superstes ulla est
4.23.62  Donec materies,

5.1.144  Tu quoque torpentes, Ignauia, parce per arctus
5.1.145  Serpere, Desidiaeque nefas: cui publica cura est
5.1.146  Credita, non illum senio marcescere fas est.
5.1.147  Quod nisi, Segnities, tumidoue Superbia uultu,
5.1.148  Obstiteris, responsa uiam cursumque uorabunt

sedula cura rosas,
6.3.83  Thuraque Romuleis et non sua balsama terris
6.3.84   Protulit et caelo cinnama nata nouo.
6.3.85  Sic ego nec senio aut larualibus aestimer annis:
6.3.86   Desidis ingenii est nulla magistra dies.
6.3.87  Nam melior, dum non studium desiderat, aetas

more sonabo
6.3.164   Romuleam ingeminans terque quaterque diem,
6.3.165  Quo tantam exorsus diuis hortantibus urbem
6.3.166   Omine bis senae Romulus augur auis;
6.3.167  Semine quae paruo tanta ad fastigia creuit
6.3.168   Et sibi deuicto non minor orbe fuit.
6.3.169  

piis fouit complexibus hostes,
6.3.182   Vt mater natos officiosa suos.
6.3.183  Mox ubi consenuit, bellis ciuilibus, aeui
6.3.184   Et senio et longa pace sepulta fuit.
6.3.185  In cineres fluxit, per uasta incendia et arsit
6.3.186   Suprema, ut Phoenix, sola 3,186 sola in

5  Praesulis sedem tenuit supremam
Post necem sacram Iacobi minoris.
Pavit electum populum decenter
Pane polorum.
Symon Aegypti veniens ad oras
10  Iamque confractus senio trementi,
Vix suis sese pedibus gubernans
Sacra senectus.
Praevio Symon graditur bacillo
Spiritus sacri radio nitescens,
15  Porro qui vires

ferebant et apophoreta apophoreta referebant, sic moris est in civitate Sibenici celeberrimo Natalis domini festo, eo quidem mense, quo illi inter Saturnalia, nostri intra Christi Natalia, dempto errore gentilitatis, servare. Quocirca Seneca Seneca ad Lucilium h) corr. ex: Lucillum scribit: (22) December, inquit, mensis, cum maxime civitas sudat. Ingenti apparatu sonant omnia. Die namque Natalis solennissima festo favens alter in alterius concurrit oscula tamquam

et apophoreta apophoreta referebant, sic moris est in civitate Sibenici celeberrimo Natalis domini festo, eo quidem mense, quo illi inter Saturnalia, nostri intra Christi Natalia, dempto errore gentilitatis, servare. Quocirca Seneca Seneca ad Lucilium h) corr. ex: Lucillum scribit: (22) December, inquit, mensis, cum maxime civitas sudat. Ingenti apparatu sonant omnia. Die namque Natalis solennissima festo favens alter in alterius concurrit oscula tamquam obsides pacis salutis tempus

infestum si comminus agmen
2.216  Consererent, magni timuerunt Herculis iras.
2.217  Tum dea terrorum quae fraude exuberat omni
2.218  Mortem saeua uocat, quae postquam nocte cruenta
2.219  Prodiit, indignum uita nec amabile uulgus
2.220  In senio marcere sinit floresque iuuentae,
2.221  Immatura legit populo lachrymanda domoque
2.222  Funera praecipuosque immani absumit hiatu.
2.223  Et Dolor inclaemens aegro uestigia gressu
2.224  Admouet; his toto non est deformior ulla

instrumenta et arma, que prius pro salute defensanda proque arcendis hostibus fabricaret, ad civitatis utique servet ornamentum. Annosi eciam senes hoc tanto tamque gravi bono vehementer exhilarati sunt et baculis proiectis, quibus membra senio tremencia fulciebant, internis quibusdam nove et inaudite voluptatis aculeis exagitati atque incensi et inflammati ardore gressus ut iuvenes huc et illuc ferunt. Quibus licebit sub te rege nostro sapientissimo et fortissimo reliquum

uiderer; nisi iamdudum et animus et ipsa oratio ad alteram instituti sermonis partem festinaret. Nemo igitur miretur si iustum quandoque hominem fortune ictibus concussum aspexerit credatque iustitie et bonitatis sue coronam in celo esse repositam. Nam deus ipse immortalis (ut Seneca inquit) homines pro liberis habet: sed corruptos ac uitiosos luxuriose ac delicate patitur uiuere: quia non putat emendatione sua dignos. Bonos autem quos diligit castigat sepius et assiduis laboribus ad usum uirtutis exercet: nec eos caducis ac mortalibus bonis corrumpi ac

spe conueniendi primum quidem decepto, deinde iterum aduentanti obuiam tandem profectus, cum interrogaretur, ubinam esset Moyses abbas (nam fama tantum ipsi notus erat): Quid tibi, respondit, cum stulto illo ac deliro sene? Denique de semet quasi de alio licentius obloquendo discedere hominem compulit, non mediocriter mirantem, quod tam diuersa de illo, quem iam secundo quęsitum uenerat, sibi audire contigisset. Qui reuersus didicit ab

modestia, inde in Aquitaniam discedens operam prędicationibus dedit. In quanto enim salutis suę discrimine uersentur hi, qui cęteris pręsunt, uenusto admodum exemplo diuus Hieronymus docere aggressus: Senex quidam, inquit, eremi cultor et Spiritu Sancto plenus, nepotem suum quęrentem, utrum episcopus electus munus accipere deberet, super disco satis alte a terra errecto diu fecit uolutari. Cumque ille postremo casum se

periculo iuuenis electioni renunciauit. Aetatis uitio delirasse senem dicere possent improbi cauillatores, nisi rem saluberrimi consilii plenam miracula confirmarent. Constat enim iuuenem illum postea uita defunctum seni apparuisse et, postquam gratias egisset, dixisse: Scio, quia nunc essem de numero damnatorum, si fuissem de numero episcoporum. Idipsum oppido formidans Geminianus, Mutinensis clericus, defuncto Antonio episcopo a

oculos nonnunquam uidebar mihi interesse agminibus angelorum et lętus gaudensque cantabam: Post te in odorem unguentorum tuorum curremus. Et ad uirgines Deo dicatas scribens ait: Experto itaque seni deuote consulenti credite, filię: si semel gustastis, quam dulcis est Dominus, ad quem accedentes lapidem uiuum, ab hominibus quidem reprobatum, a Deo autem electum; poteritis ab eo illud audire: Venite, et ostendam

solitudinem reliquit, proximam ingressa ciuitatem pristinas uirtutes uitiis ęquauit, permisit libidini frenos et, quę diu uirginitatem accuratissime seruauerat, prostibuli obruta est spurciciis. Postquam uero ab ipso Abraham sene, uehementer de eius perditione solicito, diu quęsita et tandem inuenta illo hortante ad montem rediit, sanctitatis meritum, quod peccando amiserat, poenitendo recuperauit. Sic perdita ouis boni pastoris humeris reportata

Sed illa tandem a iuuene quodam solicitata, cum sceleri consensisset, patrui, sanctissimi uiri, conspectum ferre non ualens clam discessit et de uenia desperans impudicicię se dedit. Quid ageret amissa oue, pastor iam senex nesciebat et tamen quiescere prę dolore non poterat. Denique eremum relinquere, tegumentum, ne agnosceretur, mutare, urbes, quas fugerat, intrare, nihil intentatum relinquere, donec illam inuenisset, decreuit. Hoc igitur

sancteque uixit. Itaque neque ipse Pafnutius timuit in se suspicionis notam, dum in alios timet reatus poenam. Bernardinus, antequam Minorum religionem profiteretur uitam imitabatur in omni charitatis negocio assiduam. Senę pestilentia laborabant. Plerique contagiosam morbi uim timentes urbe excesserant, et illi quoque, qui resedissent, cum ea familia, in qua ęger erat, commercium habere formidabant. Solus Bernardinus sic destitutis

Postremo dicit, quod, cum febre laboraret, nec medicorum consilio nec Epiphanii episcopi suasionibus compelli potuerit, ut uinum biberet; et ipse Epiphanius ab ea exiens tantum se profecisse dixerit, ut e contrario sibi iam seni aquam bibere pene persuasum esset. Quod si hęc et langore et ętate confecta foemina uinum, in quo est luxuria, usque adeo gustare timuit, quomodo non magis timere debeant, quę et sanę sunt et iuuenilis ętatis feruore,

anxie perquisiuit. Illa enim iuuenis cuiusdam libidini semel consentiens criminisque conscia patrui conspectum ferre non ualens, clam ad urbem effugerat et iam desperatione quadam corpus uulgando pecuniam demerebat. At senex, obi tandem illam conuenit, notam incognitus aliquandiu considerauit ac deinde in colloquium euocatam, cum se prodidisset, flens exhortatus est, ut secum rediret. Rediit et multa uitę districtione commissa diluens cum

desyderio afficeretur, a parentibus compulsum ducere uxorem et iam annum undecimum cum illa in uirginitate perseuerare, ipsam denique omnibus insciis sororis, non coniugis loco habere. Quare in stuporem uersus senex protinus exclamauit non immerito talis uiri pręsentiam immundum spiritum ferre nequiuisse, cuius pudicicię constantiam ipse imitari formidaret, ne, quod illi in laudem, sibi cederet in perniciem. Tale quippe facinus

Caueat pręterea sacerdos, ne qua nimis acerba increpatione conturbet confitentem, et uulnus, quod leni fotu curandum est, durius contrectans exasperet ac suppurare cogat, ne forte et ipsi contingat, quod contigisse seni cuidam in Aegypto refert Ioannes Cassianus. Qui monachum adolescentem cum in confessione audisset libidinis incentiuis identidem urgeri, immoderata reprehensione prope ad desperationem compulit, indignum monachi nomine

prope ad desperationem compulit, indignum monachi nomine contestans, cuius pectus impudicis cogitationibus patere potuerit. Sed mox ipse iusto Dei iudicio eadem tentatione tam uehementer inquietari coepit, ut et hic senex, sicut et ille iuuenis, iam ad seculum redire secum in animo uersaret, Cęterum sapientia ac sanctitate pręditus Apollo abbas, iuuenem uultu demissum cernens, cum tristitię causam didicisset, blanditer consolatus est,

ueniam poscit. Libertinus uero et ipse in terram procidens, immo se peccasse asseuerabat et sibi magis ueniam poscere conuenire. Sic patientis discipuli humilitas magistri fregit duritiam, et cui murmuranti iracundus senex plus fortasse mali intulisset, ei malum illatum modice ferenti se subiecit. Insuper Libertinus, quo uolebat, dimissus, cum peruenisset et unde liuorem in facie haberet rogaretur, se in scabellum impegisse respondit.

horrebant genus, ut a bestiis, nedum a hominibus offensi, perpeti quam ulcisci satius putarent, illud semper animo uersantes: Mihi uindictam, et ego retribuam, dicitDominus. Vnde Cassianus de sene quodam Christiano hac patientię uirtute prędito testatur: Cum apud Alexandriam infidelium turba constipatus maledictis impulsibusque agitaretur et ab eo quęrerent, quid unquam miraculi fecisset Deus eius Christus, ipsum

si omnium insuper hominum linguę hac de re sola quotidie loquantur, semper bonum illud residuum erit, quod dici non potest quodque omnem exuperat fandi pariter et scribendi facultatem. Idem apostolus, iam fere centenarius senex, cum supremus uitę dies urgeret, sepulturam sibi parari iussit, quam, dum palam intrat, ingenti lumine diuinitus operitur. Lux recessit, sed ipse non comparuit. Locus, in quo se animam redditurus collocauerat, manna

esse parem.
49.3  Carmen ubi ardiua formatum incude recepi,
49.4  Quale Meleteus fecerat ante senex,
49.5  Fama, tace, dixi, non est hic temporis huius
49.6  Vates: umbra sub hoc corpore prisca latet.

praecipitato fugam!"
53.47  Quisquis ad arma uocans se praeparat, arma resultant;
53.48  Arma gerit iuuenis, currit ad arma senex.
53.49  "Pax intra muros tamen est laudanda, sed, inquis,
53.50  Haec solet externum saepe leuare malum."

perpetuo; totus erit immortalis ita ut iam nullo modo mori: neque, sit hic praecesserint merita, quicquam sinistri pati possit et in corpore tam dilecto constitutus videbit regem suum in decore suo, oculo quidem mentis divinitatem, carneo autem Christi humanitatem intuebitur. Nunquam senio, nunquam morbo, nunquam afficietur vel parvulo dolore. Fugiet mors, abstergeatur lacrimae, non erit luctus. Priora enim haec et huiusce miserabilis vitae conditiones, posteriora sunt gaudia exultationes tripudia. Tunc laetabimur, tunc exultabimus, tunc iocundabimur, si

Stat sua cuique dies, breve et irreparabile tempus Verg. Aen. 10, 467-468 ; et quia haec vita mors est potius dicenda quam vita: quotidie enim morimur: quotidie aliqua pars vitae nostrae deficit et minuitur et quum nos crescimus, vita ipsa decrescit; Cf. Sen. ep. 24, 20. quom igitur tum homines mori incipiant tumque mori desinant quum et vivere oportuit si vellent desinere mori ut etiam desinerent vivere et non vivunt semper ne moriantur semper. Placuit igitur auctori nostro deo nos exuere morte ut etiam non viveremus, et deinde vitam

Q. BRATONI TELEPHORI. FECIT QVINTVS BRA- TONIVS ONESIVS PATRONO PIO. VIXIT ANNOS. LXXX. INTEGER INTEGROS. 19.1. Lectio facilis, sed rarissimum profecto exemplum ut quis octogenarius senex tam prospera ualitudine utatur et integer dici queat, hoc est sanus et mente et corpore. Ex quibus si alterum est eligendum, optemus animo potius quam membris ualere. Corpus enim cum brutis commune habemus, animi autem sapientia hominis propria

legenti, felicitatem. Pater Atlas, quia astrorum motus optime calluit, ideo caelum manibus amplecti dicitur. Quod a Ptolemaeo et Alphonso, rege Hispanorum et imperatore Romanorum, compertum est satis trepidare. Forte quia, senio confectus, robore corporis molem tantam sustinere non valet. Vel forte, quia pater ipse physica cognitione non bene firmatus monitusque caelos a suo motu trepidationis firmare non potest. Quare, Federice, philosophorum acutissime et

maiorem eorum partem ęditis commentarijs exponere curauit, ut suo loco monstrabimus. In Syria cum iuuenis adhuc monachorum lustraret tuguria, ad papę Euagrij possessionem deuolutus cum Malcho monacho iam sene colloquitur, et sicuti ab ipso audierat, uitam eius conscribit. Reliquos quoque ibi monachos contemplatus imitari coepit. Tutum se fortasse ab hominum iniuria in solitudine putabat, sed etiam illic ipsum

nunquam conquiescens nisi cum somnum caperet, et iam longa ętate fractus non poterat de stratu suo sese erigere, nisi fune manu appręhenso, qui de tigno pendulus iacenti imminebat. Et tamen iam decrepitus senex, quoquo modo poterat, suo erga discipulos officio fungi nunquam cessauit. Cum enim effoeto corpore consumptisque uiribus tremebundus pedibus incędere non satis ualeret, sensuum tamen uigore in finem usque

tot diversarum rerum variis percepit eventis, hinc illius continentia parsimonia, frugalitas modestia, sobrietas clementia, liberalitas circumspectio, providentia docilitas, nec vulgaris memoria; sed qualis in Cynea aut Simonide; aut Temisthocle; aut Mitridate, sive in Seneca laudatur: sic ille, quae nunquam aut vidit aut audivit, aut legit memoriter tenebat; nihilque facilius quam injurias de more Julii Caesaris obliviscebatur: hinc illum conscia tot gestarum rerum recordatione et ^ A keziratban: pro,

pueri: servatur Conditor ingens
3.132  Foemineo panno, cunabula parva salutis
3.133  Prospiciunt nostrae, pulchro vagiente puello.
3.134  Inspiciunt sacros postes, quos servat anili
3.135  Posteritate senex, mirantur fronte superba 135
3.136  Leve puerperium, proh, lac quoque Virginis almae!
3.137   Apparitio Christi Sybillae et Augusto. Hunc quondam vidit Tarpejo colle

iuuenum sumens, tua certa uoluntas
11.125  Affuerit si forte mihi, regalia castra
Hac nocte inuadam. Populus conterritus omnis
Terga dabit, solus nostris circumdatus armis
Corruet ille senex, cuius, ne sceptra capessas,
Obstat uita tibi. Sublato salua redibit
11.130  Turba uirum. Cuncti pariter tua signa sequentur
Et iam Iudeo tutus dominaberis orbi."
Dicta quidem lęto susceperat

proposita trium malorum optione eligit pestilentiam. Vidit angelum percutientem. Statuit altare in area Areunę. Obtulit holocausta, et cessauit morbus. Regum lib. III, cap. I. Dauid senex refrixit. Abisac Sunamitis dormiebat cum illo, ut ipsum calefaceret. Ipse uero inuiolatam reliquit. Lib. XIII

14.35   Ancillę quandoque tuę Salomona futurum,
Quem tibi progenui, tua iam post funera regem?
Regnat Adonias.' Te sic cum rege loquentem
Adueniens sermone meo uerbisque iuuabo."
Ęger erat senio Dauid lectoque iacenti,
14.40   Quicquid opus fuerat, solers Abisaca ferebat.
Venit Bersabe regisque ingressa cubile,
Inclinat submissa caput. Rex coniuge uisa,
Quid uellet, rogat ipse prior. Cui protinus illa

Dauid bellator, rex, propheta
14.285   Belliger inuictus, regum rex optimus, idem
Veridicus uates. — Postquam sentire supremum
Coepit adesse diem membrisque incumbere mortem
Affectis senio, Salomoni sancta uocato
Sic orsus mandata dabat uerbisque docebat:
14.290  "Natorum Salomon charissime nate meorum
Vltimus ecce meę consumpto tempore uitę
Iste dies agitur neque me decedere fas est,

caueas, et omni prorsus animaduersione liber euades, immo et mercede, quae iustis promittitur, dignus. Caeterum, mirandumne magis an lugendum sit, nescio, cum poenitere et confiteri nemini non in promptu sit, non pauperi, non aegroto, non morboso, non longa aetate iam decrepito seni, esse tamen aliquos, qui ne hoc quidem praestare uolunt poenamque illam, omnibus, quae hic inferri queunt, acerbiorem, subire malunt quam a delinquendi obstinatione resipiscere, tam in seipsos crudeles quam erga clementissimum legislatorem Deum iniqui.

infra quatriduum expectamus, qui cum venerit curabo ut de omnibus Serenitatem Vestram admoneat. De induciis prorogatis prioribus meis scripsi Serenitati Vestrae scribunt Pontificem non bene valere et ego non parum dubito cum sit homo senex non multum in vivendo regulatus et nobis satis propitius, ne tollatur de medio, et nescimus cujus mentis esset successor: Deus omnia in melius disponat. Orator Catholici Regis qui est Venetiis transivit per Veronam ad Vice Regem

potentior inter eos, qui colocavit sororem suam in matrimonium Regi Polonie, noluit eas servare et sic Turci indignati invaserunt unam Regionem Hungarie dictam Temisvar, ex qua abduxerunt ultra iij. M. personas et usi sunt maxima crudelitate, sufixerunt pallo ultra CCCC. pueros. Rex in persona ita senex cogitur arma suscipere et progredi contra Turchos. Non dubito quin Serenitas Vestra viderit litteras Serenissimi Regis Anglie quas jam ad Caesarem scripsit imo non mitto copias earum: Commendo me humillime S. V. quam omnipotens

aduersus Israhel. Samuel obtulit holocaustum clamauitque ad Dominum pro populo. Commisso pręlio exterruit Dominus inimicos tonitru ac fragore cęsique sunt a filiis Israhel. Samuel erexit lapidem inter Masphat et inter Sen. Loco nomen inpositum Lapis adiutorii. Recepit urbes a Palestinis olim captas. Iudicabat populum, ędificauit altare in Ramatha. Cum senuisset, filios suos iudices constituit In Helem et Abiam. His

mille iuga b[ou]m, mille asinę, sed tamen ut olim septem filii et tres filię. Gratulati sunt ei amici eius, et quem ante exasperauerant, eidem nunc blandiuntur. Vixit autem Iob post flagella hęc annis CXL. Mortuus est senex et plenus dierum. HELIAS ET HELISEVS HELIAS HELIAS Thesbites, habitator Galaad, prophetię et miraculorum uirtute

in uasis, quę illa a uicinis commodato acceperat, ebulire fecit. Hinc mulier uendito oleo redemit liberos et creditori satisfecit, de reliquo ipsa cum familia sua uixit. Apud Sunam ciuitatem mulieri sterili et uiro eius iam seni, ut filium generarent, a Domino pręcibus impetrauit. Ad hunc ipsum eorum filium iam pene puberem, cum mortuus esset, misit cum baculo seruum suum Gezi, sed baculus super mortuum positus nihil profecit. Venit Heliseus, et

excellere, ut magnitudine Magnitudo eloquentiae. ac praestantia eloquentiae non obruatur? Quam rari omnibus saeculis ut inquit Cicero, Cicero integram uero (teste Seneca) Seneca nulli consecuti sunt. Maius enim affirmante Cicerone, Cicero quiddam est eloquentia, quam homines opinantur, et pluribus ex artibus studiisque

Magnitudo eloquentiae. ac praestantia eloquentiae non obruatur? Quam rari omnibus saeculis ut inquit Cicero, Cicero integram uero (teste Seneca) Seneca nulli consecuti sunt. Maius enim affirmante Cicerone, Cicero quiddam est eloquentia, quam homines opinantur, et pluribus ex artibus studiisque collecta:

— inquit — nomen eius Iesus, quod uocatum est ab angelo, priusquam in utero conciperetur. Iesus interprętatur Saluator. Vt nos ergo saluaret, et nasci uoluit in carne et in paupertate uiuere et odia impiorum sustinere. Vere autem Saluatorem esse et Symeon senex et Anna uidua de illo prophetando testati sunt, de quo quidem uenturo tot ante seculis fuerat prophetatum. Iam primum Herodis persecutionem patitur. Cum enim ille a magis didicisset natum esse regem Israhel, dubitauit illo saluo se de regni solio

somnos. Mane ergo nobiscum hac nocte, diluculo, quocunque uolueris, tute secureque abiturus. Mane nobiscum, Domine, quoniam aduesperascit, et inclinata est iam dies. His uerbis nos quoque uti operęprecium erit, cum ad supremum uitę diem peruenerimus uel senio fracti uel ui morbi oppressi. Mane nobiscum, Domine, quoniam aduesperascit, appropinquat uitę finis, et iam dies, quo in terra morati sumus, inclinatur ad occasum. Si tu nobiscum manseris, uesper nostrum illuminabitur, quia lux es, et dies, qui ad finem

assiduo callore siccet. Nequis deinde incredulus miretur terram, mare aęraque arsurum, gentilium annales idem innuere mihi uidentur et fidem hac de re uel incredulis facere. Seneca sincerissimę fidei autor lib. Naturalium quęstionum primo ait: Frequenter in historiis legimus cęlum ardere uisum ita sublime, ut inter sydera esse uideatur . Nonne sunt hęc pręludia quędam siue signa postremę huius

uiris placuit, quodam tempore defunctorum animas ad sua corpora redituras, quisquis nobis non satis credit, saltem gentilibus ueri scrutatoribus adhibeat fidem. Seneca in quadam ad Lucilium epistola: Nihil ex his, quę sunt, interire ait, sed ad sua redire principia. Ideo mors , inquit, quam pertimescimus ac recusamus, intermittit uitam, non eripit; ueniet iterum dies, qui nos

(Psal. LXV.) (Heraclytus.) (Seneca.) (Plato.) (XV.) (I.)

XV.) (XX.) (Resurrectio necessaria.) (Seneca.) (Plato.) (Theopompus.) (Aduentus Christi.)

secus ac in transfugas proditoresque instabat ― Iacobus Scytha, odio iram inflammante atque animum suggerente, equo calcaribus incenso in praefectum Transiluanum sese infert, ratus hostes aut remissuros pugnae ardorem, aut in fugam sese effusuros duce eorum occiso, nec difficilem de sene, atque ob id ad manum secum conserendam inualido, sperabat uictoriam. Quem ubi praefectus in se ire uidet, protinus in hostem equum conuertit, nullamque pugnae moram facturus lanceę ab armigero raptim sumptae innititur. Decorum enim censebat in conspectu duorum exercituum ducem multis

suas quisque sedes cum praeda, quae cuique obtigerat, repetiuere, nullo non ante libidinis ac crudelitatis genere in Rhoxanos aedito. Nam ne quid postremo calamitatis infelicissimę deesset genti, omnes qui aut ualetudine, aut senio itineris laborem pati nequibant, interfecti sunt, hoste barbaro, ac omnium immanissimo, beneficii loco saeuissimam inferente mortem, quam sane miseriarum finem, corporibus ita afflictis, praedicabant esse. Quanquam non captiuorum

illud crimen facile reuincerem, quod scilicet subornatis testibus et his hominibus, qui semper famosi, ac corruptissimi habiti sunt suffultum est. Etenim si, dum iuuenta, ut fit, incautior essem, de me nihil tale unquam auditum est, haud consentaneum est a me iam sene id esse admissum, atque eo, qui neque leges uestras ignorat, et his auctus est fortunis, quae quidem uel ferociores aetate timidos ac cautos possunt efficere. Quare uelim et te, praetor, qui hoc in magistratu regis fungeris munere, et regem ipsum rogatos esse, ne quid

Achmetes filius in regno subrogatur; Sophiarum in Asia seditio. Dum haec inter Christianos Iulii Secundi, pontificis Romani, imprimis instinctu, qui, ut diximus, huiusce dissidii auctor concitatorque extitit, geruntur, Bazethes Ottomanus, Turcarum rex, senio simul et aegritudine prope confectus, intelligens se neque regendo imperio iam parem esse, neque a fine uitae nimium abesse, constituit deposito imperio unum ex liberis in locum suum regem subrogare, quo et populares imperatore regiae stirpis non indigerent, si quis hostium pacem eorum

sed publicum emolumentum et salus quaerenda, quamquam pater, si uere regno consulendum cupit, uoluntatem iudicio dissonam habere non debet, sed animi libidinem saluti publicae subicere. Putat enim regno sibi esse abeundum, quo magis idoneus in imperium sufficiatur. Sed quid refert, dimoto sene aegroto, iuueni in umbra et ocio educato, atque ob id ignauo, imperium, et ipsum tot annorum pace languidum, incumbat? Certe praeterquam quod a uiuo rege, quod nefas est, regnum aufertur, in maius discrimen recidimus,

Vita ex insita ambitione tristiori fuit, utpote qui ne conuiuari quidem cum amicis, nisi admodum raro soleret. Quum de bello suscipiendo deliberaret, amicorum quidem sententiam exquirebat, sed in capiendo consilio suam potius sequebatur. Suspicabatur enim duces, qui praesertim sub sene Bazethe diutius uixerant, quietis quam belli studiosiores esse. Inde uox eius saepius audita se neminem habere, quocum de magnis rebus consilia agitaret. Itaque neccessario cogebatur, quae in rem essent, per se excogitare. Et erat eius solertiae, itaque

aduersus ducenta milia Alemanorum, haud procul a lacu Benacho dimicans, tantam multitudinem fudit, ut egre pars dimidia superfuerit? Centum milia Alemanorum cesa circa Lacum Benacii, Quid demum diceret, si duas legiones Illyriorum sena milia militum habentia Martiobarbulos dictas tanti momenti esse cognouisset, quod longo tempore constat per eos omnia bella strenuissime confecta fuisse usque eo, ut, dum Dioclitianus et Maximianus ad imperium uenissent, (quemadmodum Vegetius refert) Vegeti. de re

deciderunt. Quin potius ex feruore spiritus diuino cultui propensius incumbendo Dalmaticarum ritum, quo genere uestium ad hanc usque diem in missarum solemniis ubique terrarum sacrosancta utitur Romana ecclesia, Dalmatae (quemadmodum diuus testatur Thomas) Tho. IIII. sen. dist. XXIIII. q. IIII. q. III. (182) adinuenerunt. Dalmaticae in Dalmatia primum inuente. Culta enim ueste (sicuti Ioannes Balbus refert) apud Romanos utentes Dalmaticati dicebantur. Catho.

super mala imminent. Turchi deliberaverunt absorbere me et comitatum meum. Circumvicini mei comites et barones, qui sunt concordati, et qui pro concordia instant et miserunt, ut tributum tradant Turcho. Ego autem decrevi potius velle mori, quam peccare. Ego, licet senex, contra Turchas de continuo ab uno, et Ferdinandus, filius meus ab alio lateribus in custodiam et deffensionem comitatus mei invigilamus et sepe preliamur. Hoc anno Turchi ultra duas mille animas in captivitatem a comitatu meo abduxerunt. Alter filius meus,

me ab inimicis et Sanctitatis Vestre et meis. Etiam Sanctissime Pater, si suum et Sanctę Matris eclesię bellum versus istos immanissimos Turchas diriget, quod propediem (ut percepi) est directura, suppliciter eandem Sanctitatem Vestram exoro, quatenus dignetur de me seno (non tamen decrepito) et filiis meis, vestris et Vestrę Sanctę Sedis Apostolicę servulis recordari, ut pluries eadem Sanctitas Vestra policita est. Nam de bene gestis per nos et domum nostram Frangepanam sanguineque nostro pro defensione rei publice Christianae

Ioannes Bornemÿza (pater regis et omnium nostrum) incredibile est, quante amore, observantia, servitute Vestram Sanctitatem prosequatur et colat. Credo Deum ita voluisse consulere rebus nostris labentibus, ut haberemus in hoc sene aliquid sustentaculum. Reverendissimus dominus Colocensis (filius et ipse huius senis et quidem omnium charissimus) quid agat nunc, quo pacto nos ab hoste tueatur, intelliget Vestra Sanctitas ex hiis, quę dominus baro scribit. Magne

Sanctitatis in me in utramque partem late, sive bene, seu (quod Deus avertat) perperam servirem ei, ad cuius obsequia a Sanctissimo Christi vicario mittebar. Que cum ego nostro Abstemio in primo meo ex urbe reditu narrarem, non potuit senex integerrimus et Tue Sanctitatis observantissimus lachrimas pregaudio continere considerans Sanctitatem Tuam tantam de filio communi (nam et ipse regem filium sibi iure educationis vendicat) curam et sollicitudinem habere. Vestre

agc sancte Puer tua carmina teximus, hucque ❦
4.10  Alma precor fer Diua pedem, uiresque ministra.
4.11  Vos sacram Solymae quum concessistis ad aedem,
4.12  Vt sua templa Puer, ritusque piaret auitos.
4.13  Ecce senex aderat, Vatesque sacerrimus, idem
4.14  Relligione pius, cui Coeli arcana patebant,
4.15  Vtque uocatus erat Simeon, sic cultor honesti.
4.16  Huic Christi promissa dies, huic praescia sancto
4.17  Corde fides, animos non spe pascebat

spe pascebat inani,
4.18  Nec uita potuit, nisi uoti excedere compos.
4.19  Qui postquam Puerum tremulas excepit in ulnas,
4.20  Poplitibus flexis cadit, et tremebundus adorat,
4.21  Oscula sydereis iterando plurima plantis.
4.22  Hic est ille senex Pueri susceptor habendus,
4.23  Praescia quem cecinit foelici carmine mater,
4.24  Quoi Deus apparet templo, manibusque nitescit,
4.25  Haud secus infulsit fuluo lapis insitus auro,
4.26  Solis ab aduersi radiis, flammasque refudit

Cumque. . . 123 gerebant] Gn 37 iterum patri simulatum signa cruorem
3.120  Ostendunt, uerumque seni mouere dolorem,
3.121  Atque fidem incursus fecit prętexta ferarum.
3.122  At puero educto crudelia pectora fratrum

9.447  Cui iam fata sinant ueteres reparare ruinas.
9.448  Ille pererrato defessus constitit orbe,
9.449  Et tandem Solymo tenuit sua pascua tractu.
9.450  Tunc sobolemque senex in saltibus educat illis
9.451  Et docuit sacros adolendi altaria ritus.
9.452  Mox populus surgit longis ambagibus inde,
9.453  Spem fouit longam qui signa secutus auiti

64  Unde domum institui properabas artibus, Heli,
65  Ingenuis, cultu quae tunc florebat honesto,
66  Praestans ingenio gnatorum, et rebus agendis.
67  Quales vel platani, sen quercus brachia tendunt,
68  Et pecori faciunt, faciunt cultoribus umbras,
69  Et nunquam deserta manent loca sola per aestus,
70  Ventorumque minas laturae robore firmo

maiestas, maiestas] potestas FeFr et omnes sentiant in reformato imperio auctam sibi dignitatem et confirmatam rerum suarum salutem. Atque ut reuertar eo, quod exemplo proposui: utinam fuerint hi panes, qui latebant apud puerum! Quamuis tamen senex, ego ob imprudentiam merito puer possum existimari. Sed qualescunque hos utinam Christus dominus noster in totum populum partiretur, ut inde omnes satientur, tandemque cuncta pacentur! In hanc eandem materiam scripsi ad regem Francorum, hortatus principem ad perpetuę pacis et illustrissimę

Templ. S. Andreae Apostoli supra fontem S. Crucis, quondam in Clausura S. Joseph reseratum est. extrema in parte recondit
Non ingens templum, at plenis altaria donis.
290  Cui propriore tholo, sed non subducta tuetur
Templa Senex, 61) Templ. S. Antonii Abatis. ipsoque viae se limite claudit:
Hic et Magdali de nomine Magdalena. 62) Templ. S. Mariae Magdalenae sub Eccl. S. Joseph.
Tum Virgo stat cincta rotis,

aestas zima hyems Terrena. Clouik homo sena mulier zemlya terra kamen lapis driuo lignum

Ioldas, comes. Ygit, persona. Ghents, iuuenis. Kogsa, senex. Kul, seruus. Halaik, ancilla. Argath, mercenarius.

ut Psalmus inquit, consilio diuino, alios duces eligere et in Aegyptum reuerti uolebant. Quid putamus, obsecro, ipsummet C. et Hispanos et alios Papistas de ista turpissima defectione et leuitate Interimistarum et Adiaphoristarum sentire? Nempe id quod mihi Hieronymus Othitz Hispanus, senex et grauis uir et aliquanto caeteris honestior, Vuitebergae dicebat – intercesserat enim mihi cum eo familiaritas, partim propter Italicae linguae cognitionem, diu enim in Italia uixerat, et habebat in Sicilia praedia, partim quia uterque se alterum conuersurum sperabat – inquiebat igitur

a prima praesagia multa iuventa,
1.3.32   Et iam tunc laudis nuncia signa tuae.
1.3.33  Novimus ingenium, nec dum patientibus annis
1.3.34   Aemula Nelaeo verba diserta Seni.
1.3.35  Quis te mellifluis referantem pectora dictis
1.3.36   Doctius Arpino non putet ore loqui?
1.3.37  Iam Romana suas in te facundia vires,

in Idalio defixus Iupiter astro,
2.6.30   Continet et reliquos sub sua iura Deos.
2.6.31  Cesserunt Hiades, torvus concessit Orion,
2.6.32   Quiquie hebes algenti volvitur Orbe senex.
2.6.33  Aspice Amyclaei processit Castoris astrum,
2.6.34   Astrum quo tumidi concidit ira maris;
2.6.35  Et ferus Hippotades aeterno carcere clausit

experientia, si quid
4.3  In Marte ingenium, virtusque, animusque pericli
4.3  Contemptor, nulliquie obnoxia corda pavori,
4.3  Vinces Sancte senex, vinces Leo, tuque rebelles
4.3  Disiicies late volucrum Regina catervas,
4.3  Queis tantum furor, et rabies, sed

illius captae dulcedine Phocae
4.4.100  Herbarum immemores summo de gurgite dorsum
4.4.101  Extulerant: virides capti dulcedine Divi
4.4.102  Conveniunt, Phorcusque senex, iuvenisque Paloemon
4.4.103  Cimodoce simul et Glaucus, Panopaeaque virgo,
4.4.104  Et Triton pater, et Neptuni exercitus omnis,
4.4.105  Et iunctos duxere choros; laetoque

nocturnas conversus ad astra per umbras,
4.6.82  Disce puer quid fata ferant, viden horida Martis
4.6.83  Sydera, ut ensiferi Sydus secat Orionis?
4.6.84  Falciferoque seni nymbosos copulet ignes
4.6.85  Hoedus, et Icarium Phoebo supereminet astrum?
4.6.86  Haec bellum, duramque famem morbosque minantur
4.6.87  Affore, et innumeras terrarum signa

Abderites asserit, plane sanctam quandam et venerandam contineant in se sententiam et contemplationem. Si ergo visum fuerit tibi Rex, scribetur ad principem sacerdotum Hierosolymis, ut mittat ad te ex quaque tribu sex viros maxime honestate vitae, senio et prudentia legum suarum praestantes: ut ita ex pluribus per diligentem examinationem nacti consentientem et accuratam interpretationem, hos libros pręclare, ut et rei ipsius et tuae voluntatis dignitas postulat, recondamus. Sis felix

adornantur: et ob oculos ponenda, quae in vita cum decore, honestate et moderatione fuit, gerunturque, ut moderate et continenter vivas. Inest enim et in his quaedam informatio, et saepe ex minimis aliquid prosecutione dignum demonstratur. Tu vero, cum senio usuque vitae et actionum sis exercitatus, philosopharis in studio et actionibus virtutis perfectae, ex illa praestantia honoris quae tibi a Deo contigit. Delectatus oratione huius, ad nonum dixit: 70 QUAE sit vitae ratio in

odores,
224  Non ebur aut rubro quaesitos aequore conchas;
225  Has potius sectemur opes memores breuis aeui.
226  Omnia in interitum properant; manet inclyta uirtus.
227  Quis te, Ambuste senex, sileat? Quo crimine laudes
228  Transierim, Ceruine, tuas, cui maxima templi
229  Cura subest, sacrum cuius premit infula crinem?
230  Sed tamen, o nobis contraria fata deosque
231  Crudeles, iam rara legunt tibi fila sorores,
232  Tam

templi
229  Cura subest, sacrum cuius premit infula crinem?
230  Sed tamen, o nobis contraria fata deosque
231  Crudeles, iam rara legunt tibi fila sorores,
232  Tam prope mortis habes metam; cape gaudia uitae,
233  Dum licitum, uenerande senex, et subtrahe Letho
234  Quidquid id est, quod durat adhuc, si laudis abunde,
235  Si sat ob egregias partum tibi nominis artes.
236  Hinc et Ventiadae regum genus, inde Georgi
237  In diuersa trahunt. Quis Priuus ab auribus ille

utriusque ingenio ac moribus, de causis ipsorum controversiae, de difficultatibus compositionis eiusdem. Item, quod ego non essem defuturus provinciae mihi demandatae quodque sperare me in posterum idem negocium felicius tractaturus et ex sen 57 In originali: Hec. tentia confecturus accessione nominis Illustrissimae Amplitudinis Vestrae et Illustrissimi cardinalis Augustani – quo praecipue utendum

suam D: suos Z stationem neminem ex iis quos reliquerat invenit. Affuit ei soror Catharina Vitalis cum alia vidua, et quidam senes senes Z: senex D ruricolae, raptim edocet eos modum replendi pulvere sulphureo, et glandulis plumbeis duas ferreas cannas duorum amplissimae longitudinis archibusorum. Ipse unus, alternatim modo hoc, modo illo utens non tantum hostes a spe deiecit, sed

bombarderius, Andreas Vlacotinus Z: bombarderius. Andreas Riganus baiulus. Franciscus Carlius latomus. Marcus Milanconus agricola bombarderius. Andreas Vulatcotinus D Andreas Vlacotinus nauta aegrotus. Matheus Calavagna bajulus senex, Franciscus eius filius bajulus, Joannes Valentinus cerdo. Franciscus Pauli de Lesina carpentarius, et in hac expeditione papalis tormenti bombarderius valde utilis, et commendabilis, Lupus Ucatius, Franciscus Batocanius latomus bombarderius adustus.

Praeter hos, qui centum, et quinquaginta trium summam complent nemo alius manum manum Z: marium D nisi forte quisque infans, ut erat Horatius, et Annibal Vidalei in ea repertus est, quin et ex his senio confecti, et effatis viribus plerique erant. Ex omnibus nostris duos tantum invenimus interemptos, Andream Uscocium ad latus, Vincentii Rosenei, et Franciscum de Ostois obrutum ruinis maeniorum ex ictu hostili collapsorum. Vulneratos, et quidem

sic indicat autor,
10   debere a falsis ad bona uera trahi?
ut, quamuis totos per inania duxerit annos,
innixus ueri cuspide sistat homo.
Uel potius scipione bonam signare senectam
donator cupiens munere fecit idem?
15   Glabra caput senii referunt, sed et arrida corpus,
duratos cornu significante pedes.
Seu forte aetatem noscens levi egere bacillo
sphingiaci monuit tempus adesse pedis.
Et decus Illiriae per commoda quaeque fouendo
20   hac onerosa leui tempora fulsit ope.

maximo in amplissimum Romanae rei publicae cardinalium collegium Maximiliano imperatore et Rudolpho rege postulantibus asscitus. Cujus rei nuntius dum cum litteris humanissime scriptis, cumque capitis integumento purpureo in dies expectaretur, omnium maerore in ipsis rei publicae laboribus bonus senex diem suum clausit. Is fuit annus Domini 1573. dies XV. Junii. Cadaver ejus Tyrnaviam honorifice devectum in Divi Nicolai Templo conditum est, spiritus Deo vivit. Multas in eum virum natura dotes contulerat. Nam quoad

pueros ipsos, sed tantum aetatem uniuscuiusque: tamen videmus istas voces, Iuventus aut Puericia in Latino sermone facile utrique tribui, et aetati unius, et ipsi coetui eius aetatis. Praeterea Hebraeis valde usitatum est, ut abstractum pro concreto, et eius subiecto ponant: ut senecta pro sene homine, aut senibus. Sic igitur et Iuventus aut puericia, pro pueris aut iuvenibus accipitur. AZYMON. Vide in voce FERMENTUM. B BAAL, apud Haebraeos originaliter dominum, aut maritum significat: et quidem de austeriori ac tyrannico

indicet, se loqui non tantum de indignis, sed etiam ingratis, atque adeo obstinatissimis persequutorib. piorum. Canis vivus melior est leone mortuo, Eccles. 9. videtur impiorum sententiam referre, qui mortuis nihil vitae aut boni restare arbitrantur. CANICIES pro senectute, aut sene, Gen. 42, Descendere facietis caniciem meam ad inferos: pro, facietis me nunc senem mori. 1 Reg. 2, Non deduces caniciem eius pacifice in sepulchrum: id est, non permittes eum in bona senectuteraliter mori Oseae 7, Canicies sese sparsit in eo, et non novit: id est, iam est grandaevus,

veritatis: sive quia venenata satanae stercora ore, suo egerunt: sive denique, quia sic vacillant, dum hominibus aut potentibus adulantur, sicut canes motatione caudae turpiter adulari solent. Verba prophetae sunt: Excindet ergo Dominus de Israele caput et caudam, ramum et truncum die uno. Senex et authoritate suspiciendus, est caput: propheta autem docens falsa, cauda est. Vide CAPUT. CAUPONARI, et Cauponatores fuerunt, qui quaestum, idque etiam quibusvis fraudibus, praesertim autem

ipsum cor: et omnia externa, in quibus mundandis et purificandis vos tantopere laboratis, sua sponte erunt munda. Dare igitur ibi, idem quod efficere aut convertere declarat. Deo gloriam dare, est glorificare eum corde, timendo ac credendo, et ore eum celebrando: Ierem. 13. Iohan. 7. Seneca epist. lib. 15. epist. 96. Primus Dei est cultus, Deum orare, deinde illi reddere maiestatem suam, reddere bonitatem, sine qua nulla est maiestas. Vis Deum propitiare? Bonus esto. Satis illum coluit, quisquis imitatus est. Dare gladium in manus alicui Exod. 5. accusant Isralitae Moysen,

aliquando apostasian significat, Deut. 13, Defectionem מרה Sara locuta contra Dominum. Secundo, significat consumi, כלה Cala. Sic Gen. 25 legitur, Abrahamum defecisse, et mortuum esse: pro, paulatim consumptum senio, placide extinctum esse. Eadem huius verbi vis, aut certe valde huic cognata est, Psal. 119, Defecit ad salutem tuam anima mea, in verbum tuum speravi: Defecerunt ad verbum tuum oculi mei, dicendo, Quando consolaberis me? pro, prae longa, solicita ac molesta expectatione

excisione dierum meorum. id est, in decurtatione aut praecisione vitae meae, cum adhuc florens ac vigens hinc abriperer. Hostia dierum: pro, anniversaria. 1. Sam. 1. Ut offerret Domino hostiam dierum. Infans dierum: pro, qui paucis diebus vixerit. Esa. 65. Non erit inde infans dierum, et senex qui non impleverit annos suos. pro vivent diutissime. Infans dierum, cuius tantum dies, non etiam anni aut menses numerari possunt. In multitudine dierum pro, post multos dies Ecclesiast. 11. Mitte panem tuum super faciem aquarum, qui in multitudine dierum

dies: id est, post longum tempus revertente nave habebis lucrum. Alii de seminatione in solo humido, quia in illis aestibus tales agri sunt fertiles. parvus diebus. Iob 32. parvus sum diebus, vos autem decrepiti. pro, minore aetate sum quam vos. Plenus dierum, aut satur dierum. Hierem. 6. Senex cum pleno dierum. Satur dierum, Genes. 35. 1. Paralip. 23. 29. Mortuus est satur dierum. Res diei, pro demenso. Exodi 5. Perficite opera vestra rem diei in die suo: pro, demensum vestrum in singulos dies. Ibidem: Non minuetis de lateribus vestris, de re diei in die suo. Sic et Exodi

hoc, est expleta aut integra facta charitas nobiscum: perinde prorsus ac si diceret, Oritur, perficitur, aut absolvitur nostra dilectio Dei. Sequitur posterius membrum, ἵνα παῤῥησίαν ἐχωμεν ἐν τῇ ἡμὲρα τῆς κρίσεος, sen(ut ille Latine recitat) Ut fiduciam habeamus in die iudicii. ubi vocula ἵνα somnolento postillatori imposuit, putanti eam significare idem quod Ut, et accipi τελικῶς, indicare causam finalem aut effectum

addit. Et plagis filiorum hominum. In homine. Hier. 32. Posuisti signa in Aegypto, in Israel, et in homine. i. in reliquis gentibus. Non esse hominem, Oseae 9. Quod si educaverint filios, orbabo eos, ut non sint homines. i. non perveniant ad iustam aetatem. Contra 1. Sam 1 et 17 dicitur: Senex veniens inter homines. i. senectutem attingens. Homo est arbor agri, Deut. 20. i. ex arborum fructu victitat. Homo habet in Hebraeo quatuor primaria nomina, אש Is, אדם Adam,

terrae protulerunt. Num. 13 et 14, id est, aliqua singularia probra aut incommoda terrae Canaan multitudini narrarunt, et persuaserunt. INFANS, exponetur plenius in voce PUER, ac PUSILLUS. Nunc tantum locum Isaiae 65 breviter attingemus. Non erit (inquit) ultra infans dierum, et senex qui non expleverit dies suos. Videtur quidem de longaevitate loqui, tanquam quorum infantia morietur: sed forte accipiendum est de profectu, quod omnes ad plenam cognitionem regni Dei pervenient: et quod etiam senes infantes, id est imperiti, deposita inscitia veluti morientur, aut

ac ornamenta eidem [?: ] excellenti virtute praedito, optimeque merito adhibitae. Quartum quoque hisce tribus addi solet, Claritas tum in prophanis, tum et in Sacris literis: quam Seneca ita a gloria distinguit, quod gloria quidem multorum iudiciis ac laudibus constet, sed claritas bonorum. Haec quidem de hisce tribus aut quatuor vocibus ac rebus maxima ex parte ex prophanorum scriptorum usu annotavimus. Sed tam en in Sacris eodem ferme modo in genere ac plerunque

usus et utilitates distribuunt. hinc dispensatores vocati, dicente Apostolo: Sic nos existimet homo, ut ministros Christi, et dispensatores mysteriorum Dei. Significat nihilominus Dispensare, et potestatem facere agendi quod secundum legem communem vetitum erat. qua significatione dictum est a Seneca: Nunc in petulantiam et audaciam erumpet male dispensata libertas. Qua eadem significatione dicitur Dispensatio esse quaedam iuris relaxatio. Sunt autem et indulgentiae et dispensationes secundum novissimum dispensandi modum, permissiones quaedam. Sed quia peculiarem quendam permittendi

Aratus, ex quo Paulus citat. Movere manum super aliquem, aut contra aliquem. aliquando percutere, [?:-do ] autem innuere aut vocare eum significat, ut supra in voce Manus, et in Levo prolixius exposui. [?: Den--- ] alicui non moveri praesertim in senio, firmae [?: ] signum est. Sic de Moise scribitur Deuteronom. ultimo, tametsi in Hebraeo magis sit, Defecit maxilla, [?: ] vigor eius. MULIER in Sacris, sicut in prophanis sexus, [?: ] conditionis nomen est. Conditionem alioqui coniunx,

Salem integrum, sincerum ac perfectum cum Domino. ubi necessario tantum integrum aut sincerum, non autem perfectissimum aut prorsus irreprehensibilem hominem notat. Fuit enim certe ille reprehensibilis in eo, quod (ut clare indicatur) non omnia idola amoverit. Contra de Salomone legitur, quod in senio eius mulieres peregrinae inclinaverint cor eius post deos alienos, nec fuerit cor eius amplius perfectum aut sincerum cum Domino, sicut cor Davidis patris ipsius. Ubi non id dicitur, quod non fuerit absolutissimus, aut perfectissimus, sicut David, qui quidem etiam fuit peccator: sed quod cor

et quasi nauseante ad aliquarum rerum copiam. Isaiae 1, Ad quid mihi multitudo sacrificiorum vestrorum? Plenus sum, vel potius satur. Sic Plenus et satur dierum crebro coniungitur, et ponitur pro eo qui iam decrepitus est. nec cupit vivere diutius. Hiere. 6, Maritus cum uxore capientur, senex cum pleno dierum. Plenum esse ad aliquid, significat totum in eam rem ruere. pronumque ac proclivem esse. Ecclesiast. octavo: Plenum est cor filiorum homini in ipsis ad faciendum pravum. Os plenum [?: ] , item amaritudine, Psalmo nono, [decimotertio.] Plene dolo. Actor.

auxilium: possis etiam aciem intelligere. Psalmo octuagesimoquinto: Congregatio robustorum quaesierunt animam meam: id est potentum. Primo genitum notat Gen. 49. sive quia primogeniti in primo flore ac vigore procreantur: sive quia sint quasi stabilimentum et praesidium tum patri seni, tum et parvis fratribus. Robur, divitias etiam significat Hieremiae decimonono: quia in de fiunt homines potentes ac validi. Robora vires valde, Nahum 2. de augendo exercitu plerique exponunt. Posses autem complecti etiam alia ad bellum facientia. ROS CAELI, aliquando omnem

literarum. Talis fuisse legitur Esdra, scriba expeditus in lege Domini: et Christus talem scribam Matth. 13 describit, quod sit persona docta in regno caelorum, qui erga populum de thesauro suo proferat nova et vetera. Scriptura, praesertim in novo Testamento ipsas Sacras literas significat, sen verbum ac doctrinam Dei, literis comprehensum in eo volumine, quod per excellentiam Sacra Biblia, id est, sacros libros nominamus. Tribuitur autem aliquando aliquid Sacris literis aut Scripturae, quod proprie Deo convenit, Rom. 9. Dicit enim Scriptura Pharaoni: Ad hoc ipsum excitavi te, ut

[?:---- ] aliquid in solitudines sempiternas, est, ita vastare, ut [?: nunqui- ] plius reaedificetur: Ier. 25. Sic minatur Deus Iudes et vicinis gentibus. Brachia sempiterna subter, Deuter. 33. hoc est, infatigabilia Dei brachia, suum Israelem ostentantia. SENEX, sicut et apud Latinos non plane decrepitum significat. Quare additur ei aliquando aliquid, quod decrepitum denotet: ut Plenus dierum, implens dies, [?:--- ] [?:--- ] bona senectus, et similia. Ier. 6. Senex cum pleno dierum, id est, cum decrepito. Is. 65, Non

Dei brachia, suum Israelem ostentantia. SENEX, sicut et apud Latinos non plane decrepitum significat. Quare additur ei aliquando aliquid, quod decrepitum denotet: ut Plenus dierum, implens dies, [?:--- ] [?:--- ] bona senectus, et similia. Ier. 6. Senex cum pleno dierum, id est, cum decrepito. Is. 65, Non erit amplius inde infans dierum, et senex, qui non impleverit dies suos, id est, dierum me vivent. Sic Gen. 25. et 1. Paral. 23. Senex et satur dierum. 1. Sam. 1. 7. Senex veniens inter homines, scilicet senectutis, aut inter

decrepitum significat. Quare additur ei aliquando aliquid, quod decrepitum denotet: ut Plenus dierum, implens dies, [?:--- ] [?:--- ] bona senectus, et similia. Ier. 6. Senex cum pleno dierum, id est, cum decrepito. Is. 65, Non erit amplius inde infans dierum, et senex, qui non impleverit dies suos, id est, dierum me vivent. Sic Gen. 25. et 1. Paral. 23. Senex et satur dierum. 1. Sam. 1. 7. Senex veniens inter homines, scilicet senectutis, aut inter decrepitos. Sic, In senectute [?: bo- ] [?: ] di ad patres suos, Gen. 15.

dierum, implens dies, [?:--- ] [?:--- ] bona senectus, et similia. Ier. 6. Senex cum pleno dierum, id est, cum decrepito. Is. 65, Non erit amplius inde infans dierum, et senex, qui non impleverit dies suos, id est, dierum me vivent. Sic Gen. 25. et 1. Paral. 23. Senex et satur dierum. 1. Sam. 1. 7. Senex veniens inter homines, scilicet senectutis, aut inter decrepitos. Sic, In senectute [?: bo- ] [?: ] di ad patres suos, Gen. 15. pro, mori. Sic Iudic. 8, Mortuus

] [?:--- ] bona senectus, et similia. Ier. 6. Senex cum pleno dierum, id est, cum decrepito. Is. 65, Non erit amplius inde infans dierum, et senex, qui non impleverit dies suos, id est, dierum me vivent. Sic Gen. 25. et 1. Paral. 23. Senex et satur dierum. 1. Sam. 1. 7. Senex veniens inter homines, scilicet senectutis, aut inter decrepitos. Sic, In senectute [?: bo- ] [?: ] di ad patres suos, Gen. 15. pro, mori. Sic Iudic. 8, Mortuus est in

homines, scilicet senectutis, aut inter decrepitos. Sic, In senectute [?: bo- ] [?: ] di ad patres suos, Gen. 15. pro, mori. Sic Iudic. 8, Mortuus est in senectute bona, id est senio confectus. Per metonymiam Seniores vocantur, prudentiores: unde nomen Presbyteri aut Senioris in Ecclesia, sicut et Latini Senactae a senectute dixerunt. Num. 11, Congrega e LXX senioribus, quos nosti quod sint seniores populi. id est, quos nosti caeteris esse prudentiores,

ludere. Cuius digiti manuum et pedum sex et sex, viginti quatuor numero: 2. Sam. 21. id est, senos digitos habebat in singulis pedibus et singulis manibus, ut in summa essent numero 24. Dictum vero est in Regulis Generalibus, reduplicationem nonnunquam significare distributionem, sicut hic seni digiti erant in singulis membris. SEXTARE: pro, sextam partem alicuius integrae turbae incolumem servare. Ezech. 39: Conteram te, et sextabo te. pro, vix sextam tui partem servabo incolumem. SI, אם, εἰ praeterquam quôd conditionalis

se fore patrem multarum gentium: ubi Praeter spem significat, contra naturam illius rei sperandae. estque sensus, quasi diceret, in re desperata sperando credidit. Quomodo autem fuerit res desperata, exponit mox ipse textus: quia iam erat emortua vulva Sarae, et ipse quoque Abrahamus prae senio effectus erat. Quomodo item praeter spem sperando crediderit, declaratur ibidem: quia non dubitaverit, sed robustus factus fide, gloriam omnipotentiae ac veritatis Deo dederit, cum omnes secundae causae eum ad desperationem solicitarent, omnemque ei spem procreationis auferrent. Experientia

heim: Quod idem fuit ac si diceret, Frustra venisti, non indigeo tua opera. Venire alicuius precationem ad Deum, est, eam exaudiri. Psalmo 119, Veniat precatio mea coram te. Venire in pactum, est, pacisci: secundo Paralipomenon 15. Venire inter homines, primo Samuelis decimoseptimo: Senex veniens inter homines. est idem quod senescere. Sic Abraamus et Sara leguntur venisse in dies: Genesis 18 et 24. subintell. senectutis, annumerabantur senibus. Sic Zacharias et Elizabet dicuntur progressi in dieb. Iehosua senuit, et venit in dies, capite 13. Sic Regum primo. David

accipietis: pro, aequis portionibus aut partib. distribuetis. Vir et mulier ne faciat ultra opus, Exod. 36. pro, nemo posthac quicquam praeparet pro tabernaculo. Vir, pro singuli. Zach. 8, Vir scipio eius in manu eius, i. singuli manu sua tenebunt suum scipionem, ut solent senes prae senio. Iud. 20, Non ibunt vir in tabernaculum suum. Et, Non discedemus vir. i. quisquam. Ezech. 45, Sic facies, et septimus mensis pro viro. i. pro unoquoque. Multo magis hanc vim habet repetita haec vox. Num. 1, Et vobiscum erunt vir vir per tribum, vir caput domus. id est, singuli de

haeres, per Deum. Filia, anima fidelis, sive Ecclesia. In Ps. Audi filia, et vide. Proximi, fide propinqui. In Solomone: Venite, manducate, et bibite, et inebriamini proximi. Amici, concordes in Deum. In Evangelio: Vos amici mei estis. Senes, consummatae iustitiae. In Gen. Et mortuus est Abraham senex et plenus dierum. In Solomone: Cani sunt hominis sensus, et aetas senectutis vita immaculata. Et in alteram partem, de Solomone: Cumque iam senex esset, depravatum est cor eius. Iuvenes, alacres in Deum. In epist. Iohannis: Scribo vobis iuvenes, quia fortes estis, et verbum Dei in vobis

et inebriamini proximi. Amici, concordes in Deum. In Evangelio: Vos amici mei estis. Senes, consummatae iustitiae. In Gen. Et mortuus est Abraham senex et plenus dierum. In Solomone: Cani sunt hominis sensus, et aetas senectutis vita immaculata. Et in alteram partem, de Solomone: Cumque iam senex esset, depravatum est cor eius. Iuvenes, alacres in Deum. In epist. Iohannis: Scribo vobis iuvenes, quia fortes estis, et verbum Dei in vobis manet, et vicistis malignum. Et in malam partem, in Regnorum libro de Roboam: Derelicto consilio seniorum locutus est secundum consilium iuvenum.

] 512. 26 [?: ] ib. 37 [?: ] agnus ib. 51 [?: ] [?:-o-o ] Testamento 513. 1 [?: ] ib. 8. 9 [?: ] ib. 13 [?: ] sen amoti a lacte ib. 48 [?: ] ib. 54 [?:-is ] madefacere lectum 514. 1. 2 [?: ] ab aliquo amovere ib. 6 [?: ] suas a Deo in utre colligi ib. 10. 11 [?: ]

recta ibid. 21 semita alicuius ibid. 23 Sempiternus ibid. 46 sempiternum foedus ibid. 49 in-Sempiternas solitudines aliquid ponere ibid. 55. 56 Senex ibid. 61 in Senectute bona ingredi ad patres suos ibid. 69. 70 in Senectute fructificare 1121. 8 senescere ibid. 11 senectutis filii ibid. 17 Sentire

in perturbationem 174. 51 Opus manuum suarum ad vetustatem perducent electi mei 1263. 50. 51 Secede tibi, et ne me attigeris, etc. 1079. 56 Relin quetis nomen vestrum in iuramentum 487. 14. 15 Non erit ultra infans dierum, et senex qui non expleverit dies suos 447. 67 Benedicet se in Deo Amen: Iurabit in Deo Amen 35 58 66. Super latus portabimini, et super genua laetificabimini 524. 54. 55 Vermis eorum non morietur 678. 63. 64

etc. 1138. 61. 62 [?:-is ] pietas erga patrem suum Mili [?:----dem ] 15 16 [?:-um ] militare veteres cur gestaret 125. 28 [?: ] quid? 128. 13 [?:-em ] quomodo Seneca a gloria discernat 529. 3. 4 [?: ] et caecus non intrabit in donum, proverbium apud Israelites 131. 12 [?:---entis ] Alexandrini dictum de scito et illicito 573. 43 etc. ibid. [?: ]

id quod eius finis arguit. Ego enim ait, iam immolor, et tempus resolutionis meae instat. Quod autem inibi e vivis decesserit, undequaque liquet. Sed et ad Philemonem epistola inter postremas est et ipsa, eaque sub extremam illius senectam scripta. Itaque [?:--t ] : Nempe Paulus senex, nunc autem etiam vinctus Iesu Christi. Eandem tamen praecessit epistola ad Colossenses, id quod ab epistolae fine manifestum est. Colossensibus enim scribens ait. De omnibus reb. meis certiores vos faciet Tychicus, quem misi una cum Onesimo fido et dilecto fratre. Hic autem Onesimus is erat,

18 Aut Iudae proditio: sicut dicit Christus, Nonne ego vos elegi duodecim, et unus ex vobis diabolus est? 19 Aut modus tentationis et mortis aliquorum discipulorum: sicut Petro Dominus et negationem futuram praedixit, et speciem passionis, dicens: Antequam gallus cantet, ter me negabis. et, Cum senex fueris, excendes manus tuas, et alius te cinget, et ducet quo tu non vis. 20 Aut praesentia detentorum Christi, cum dicit: Surgite, eamus, ecce appropinquavit qui me tradet. 21 Aut dispersio Apostolorum: sicut est, Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis. 22 Aut pulli asinae repertio,

loquitur frater tuus Israel. Exod. 34, sic Dominus cum Mose loquitur de praeceptis suis, tanquam is sit totus populus. Atque haec est causa, quare posteri nomine suorum maiorum in sacris Literis notentur: ut Iacob, Israel, Iuda, et sic Latini: Hunc vobis exedendum propino. et: Ubi gustarit de sene, i. de eius reb. aut opulentia. 52 Nomina latiora pro angustioribus ponuntur, sive generalia pro specialibus. Ioel. 3. et Act. 2, Effundam de spiritu meo super omnem carnem, id est super omnes gentes. Gen. 6. Omnis caro corruperat viam suam. Esa. 66, Veniet omnis caro, ut

supplici se proponit Philemoni, cum ait: Qua propter quamvis multam in Christo libertatem imperandi habeam tibi id quod tui muneris est: tamen propter charitatem potius precor, cum talis sim, nempe Paulus senex, nunc etiam vinctus Iesu Christi. Precor autem pro filio meo Onesimo, quem genui in vinculis meis. Sic pulchra et quasi conspicua Hypotyposis est. Psal. 7, Nisi conversus fuerit peccator, Deus acuet gladium suum: tetendit arcum, et paravit eum, concinnavitque ei etiam tela

et verum Meschiam desiderabitis et optabitis, praesertim accedente tristi calamitate. 2 Cor. 11, Sustinetis si quis vox exedit: id est, res vestras absumit. Sic et Latini loquuntur posito possessore pro re familiari: sicut illa sunt, Hunc tibi comedendum propino, id est, opes eius. Horat. De sene gustarit: id est, de pecunia senis. Sic inquit Ovid. Viscera nostra tuae dilacerantur opes. Sic etiam in constructione aliquando aliae voces copulantur cum substantia, cum deberent copulari cum accidente: de qua re etiam in capite De perturbatione verborum aliquid dictum est.

omniaque, etiam ipsam crucem, placide excipit. Sic Ioel. 2 capite, videmus in descriptione vastationis Ierosolymorum, ac Iudaeae per Chaldaeos factae initio et in fine adscribi horrendam speciem caeli, cum nihil tale factum legatur. Cum talibus Scripturae descriptionibus convenit Seneca, qui sic inquit in Oedipo:
—Fecimus caelum nocens
Non aura gelido lenis adflatu fovet
Anhela flammis corda: non Zephyri leves
Spirant: sed ignes auget aestiferi Canis
Titan, Leonis terga Nemeaei premens.
Deseruit

Meliboee Deus nobis haec ocia fecit.
Deinde compendio exponit ille sua ocia,
Ille meas errare boves ut cernis, et ipsum,
Ludere quae vellem calamo permisit agresti. Denique eadem illa beata ocia prolixo floridoque stylo depingit:
Fortunate senex, ergo tua rura manebunt:
Et tibi magna satis: quamvis lapis omnia nudus,
Limososque palus obducat pascua iunco
Non insueta graveis tentabunt pabula foetas,
Nec mala vicini pecoris contagia laedent.
Fortunate senex, hic inter flumina nota,

depingit:
Fortunate senex, ergo tua rura manebunt:
Et tibi magna satis: quamvis lapis omnia nudus,
Limososque palus obducat pascua iunco
Non insueta graveis tentabunt pabula foetas,
Nec mala vicini pecoris contagia laedent.
Fortunate senex, hic inter flumina nota,
Et fontes sacros frigus captabis opacum.
Hinc tibi quae semper vicino ab limite sepes,
Hyblaeis apibus florem depasta salicti,
Saepe levi somnum suadebit inire susurro.
Hinc alta sub rupe canet frondator ad auras.

papisten nachfolgen solt / wo er sie nur hin bei der nasen oder bei den oren mit gewalt ziehet. Er tut aber solches durch ein Schwenkffeldische behendigkeit / nemlich das die Heilige Schrift nur ein stummer todter Buechstab seie. Sein aber und seiner mitpapisten verstandt / weisedheit und geist sen der rechte Geistliche verstandt der Schrift / dem man allein folgen sol und muess. Nun folget sein Text / den ich nach der lenge erzellen will. Wie sprichst du? Woltest du das Evangelium diser ding beschuldigen? Nicht ein meit das Evangelium / sonder

pertinentia quae 128 in Seculo hoc rationalium doctrina, quot modis peragatur 132 sedere quando Deus dicatur 199 semen Abrahae quomodo servetur 25 seminis benedicti expectatio, quid Israelitas docere debuerit 352 Seneca 234 senes cur prolixi in loquendo 281 sensus carnis cur peccatum originale 380. 381 sensum uno nomine non raro subindicari 228 sensuum ac rerum in sacris literis densitas 239. verba quid significent 184. voces quatenus Deo

a magni nominis poetis iure expectari solet. Sed cum animus in otio esse nequiret et tua insuper adhortatio, quae maximi semper ponderis apud me fuit, accederet, experiri libuit, an cum musis, quibus olim adolescens multum operae impenderam, provectiori aetate amicitiam pene renuntiaveram, iam senex et valetudine impeditus in gratiam redire possem. Et principio quidem res ipsa satis ex animi sententia procedere videbatur, carminibus nec invite, nec nimis dure fluentibus. Sed ubi opus nescio qua de causa intermissum post aliquot dies repeterem, dici non potest, quam ea ipsa, quae initio

68  Nec ratione animi, nec clara instructus ab arte
69  Regna adeat divina, Deus, Deus adsit, oportet.
70   Si quem iuvat iri per arces. 70
71  Iam senio gravis et voti reus arva tenebat
72  Phoenicum et Libano laetus spectabat ab alto
73  Subiectas Solymorum arces, spectabat et urbes,
74  Sulphureumque lacum et Iordanis sacra

113  Aspiciam, regemque meum, dominumque salutem.
114  Interea quibus ille locis, quaque ille sub umbra
115  Aspexit lucem et vagitus edidit infans, 115
116  Explorare seni fas sit.” Sic fatus in imam
117  Tendit iter vallem, et silvae succedit opacae.
118  Nec procul hinc viridi surgentem margine fontem
119  Naturae miratur opus, nam divite

te saevis defendat ab hostibus aetas. 135
136  Carpe fugam et nostris averte hoc crimen ab oris.
137  Sat sine te sceleris commisimus: hoc mihi munus
138  Magne, precor, largire, senex, nec busta requiras,
139  Busta Dei magni, aut vatum monumenta piorum.
140  Incassum labor; incertis nam sparsa ruinis 140
141  Cuncta iacent, simul et genii cessere

175  Non homini licitum, nec miles deserit arcem 175
176  Commissam, donec dux imperet et mea nondum
177  Digna satis tanto videantur facta triumpho.
178  Ergo senex patriam repetes inglorius urbem?
179  Haec animo concepta fides? Is pectoris ardor?
180  Non dabitur divum sanctas occumbere ad aras. 180
181  At Solymes saltem

mento venerabilis albo
4.63  Et nitido Christi signoque stolaque decorus
4.64  Adfatur visu per amica silentia noctis: 65
4.65  "Confice hi mea iussa, senex, nec temne quod hortor.
4.66  Non ego te falsa ceu crudis immagine ludo."
4.67  Mente herens Theodorus adit iussumque retexit
4.68  

"Salvete, o pleni divino robore manes.
4.135  135 Vos ferte auxilium Theodoro, ferte roganti
4.136  Vicinumque senem extremę reponete Diei.
4.137  Admirande Senex, cui vis cęlestis inheret,
4.138  Consueta populum Traguri pietate tuere,
4.139  Comibus Illyricas oculis et respice terras!"
4.140  

soleo, tutus ab invidorum morsibus in lucem prodeat, facis tu quidem ut virum pium, atque prudentem decet, qui novis improborum hominum opinionibus reiectis, sanam, sinceramque veterum patrum doctrinam amplexaris, atque utinam ut in re dissimili apud Ethnicum Poetam senex quidam Deum precatur, decem tui similes Christiana Ecclesia commilitones haberet: nam et perditissimos hostium conatus facilius reprimeret, et rem prope collapsam in pristinum statum restitueret: verum haec optare quidem possumus, sperare, nisi Deus

14.1  Cui donas Iber aureum libellum?
14.2  Quem tibi studium perenne laudis
14.3  Chrysippi vigilavit ad lucernam.
14.4  Ruffo? an Flaminio? an seni Faleto?
14.5  An tribus simul? Est enim leporum
14.6  Et morum pater hic triumviratus,
14.7  O factum bene. Iam licet renatos
14.8  Barbarum Samium,

amor.
1.4.21.1  Si quis Pyrrhe frui gestit florente senecta.
1.4.21.2  Ante diem (moneo) fiat ut ille senex.
1.4.22.1  Qui desiderio mollis, remoratur amicum,
1.4.22.2  Cum discedendi causa sit aequa, nocet.

in urbe sua.
1.4.55.1  Admirere dives, hic donat, et abnuit ille:
1.4.55.2  Hic Rex dives opum, pauper at ille senex.
1.4.56.1  Verberibus servos, exemplo corrige natos,
1.4.56.2  Vulgatum est, domini murmure gaudet equus.

vis est, et valet illa nihil.
1.4.83.1  Fit levis interdum nobis provecta senectus,
1.4.83.2  Cum iuvenum adsurgit turba modesta seni.
1.4.84.1  Audivere senes iuvenem me, nunc (precor) audi
1.4.84.2  Me iuvenis (nec non postulo iniqua) senem.

Eventum rerum cuivis sperare secundum
1.4.105.2  Fas sit, at in nostra non situs ille manu.
1.4.106.1  Nupsit Laura seni formosa, et casta puella,
1.4.106.2  Ah male pupillos Laura puella dabit.
1.4.107.1  Vane senex, nihil est

Laura seni formosa, et casta puella,
1.4.106.2  Ah male pupillos Laura puella dabit.
1.4.107.1  Vane senex, nihil est violentius aure tyranni,
1.4.107.2  Et tu pergis adhuc libera verba loqui?
1.4.108.1  Est sua vis signis

1.7.14.1  Qui parcit nummis, et res non curat honestas,
1.7.14.2  Si quid Aristoteli credimus, ille tenax.
1.7.15.1  Si senio affectos invasit febris in artus,
1.7.15.2  Iam iam venturae nuncia mortis adest.
1.7.16.1  Dulcis inexperto Mars vulgo

et Natura, et longo Maro tritus ab usu,
1.7.21.2  Si simul adfuerint, tersa poesis erit.
1.7.22.1  A sene grandaevo didici. qui rarior hospes
1.7.22.2  Venerit, is vernae fragrat odore rosae.
1.7.23.1  Et vetus, et trita est

ut illustret scriptor, Hetrusce velis.
1.7.109.1  Conatur manibus, pedibus, noctesque diesque,
1.7.109.2  Extorquere seni lena pecuniolam.
1.7.110.1  Escam si capiat, qui te canis ante momordit.
1.7.110.2  Mordebunt omnes te Fabiane canes.

est vitae fabula, Priscus ait;
1.8.109.1  Haeredes gaudete, pater decessit avarus.
1.8.109.2   Non sibi, sed vobis vixerat ille senex.
1.8.110.1  Electus iudex caussam defendit amici
1.8.110.2   Sic Catus, ut salva iudicet ille fide.

sibi Belga locum, dum fervet Enyo,
1.8.118.2   Aut tenet, aut anima deficiente tegit.
1.8.119.1  Quae duo verba senex incidit Graecus in auro,
1.8.119.2   Est operae pretium discere, disce mori.
1.8.120.1  Dum formica novis audax se iactat in

1.8.132.1  Natus homo mortalis, at immortalia novit
1.8.132.2   Solus, et aeterno proximus ille Deo est.
1.8.133.1  Si qua seni facta est iniuria, saevit in aegro
1.8.133.2   Pectore. non illam concoquit ulla dies.
1.8.134.1  Ut Musis inimica Cato fugit

1.8.133.2   Pectore. non illam concoquit ulla dies.
1.8.134.1  Ut Musis inimica Cato fugit ocia, sive
1.8.134.2   Ille senex Censor, sive Uticensis erat.
1.8.135.1  Facundus comes, et miscet qui seria nugis,
1.8.135.2   Diminuit longae taedia saepe

contemne hominis cultum, nam candida virtus
1.11.48  Saepe sub attrita veste latere solet.
1.11.49  Deligit Anna prius quam diligat. Aelia contra,
1.11.50  Desipit haec Seneca iudice, at illa sapit.
1.11.51  Qui caput heus uno digito scabet, absit ab urbe,
1.11.52  Dicat Aristoteles, semivir ille mea.
1.11.53  Qui cibus,

bilis,
3.29.2  Continuo radix Barbara praestat opem. Rhaponticum.
3.30.1  Pharmacopola senex. esto tibi Barbara radix
3.30.2  Haec eadem, quae sit Pontica dicta prius. Spica.
3.31.1  Solvat ut ingratum

Fistula.
3.32.1  Si ridere libet. duplex est fistula, verum
3.32.2  Altera dulce canit, altera molle cacat. Sena Alexandrina.
3.33.1  Laudo, quaeque recens, quaeque est sine pulvere, Sena,
3.33.2  Et quae Pellaei regis ab urbe venit.

3.32.2  Altera dulce canit, altera molle cacat. Sena Alexandrina.
3.33.1  Laudo, quaeque recens, quaeque est sine pulvere, Sena,
3.33.2  Et quae Pellaei regis ab urbe venit. Manna.
3.34.1  Ros tibi de foliis qui decidit ilicis altae,

volitet noctu puerorum lamia pestis.
3.73.2  Ridiculum. Nec me fabula vana movet. Pimpinella.
3.74.1  Ut Roberte senex gustes innoxia vina,
3.74.2  Pimpinella scyphis innatet herba tuis. Apium.
3.75.1  Ne tuus exiguos lumbricos

mane liquorem,
3.131.2  Hic etiam dices, stat sua Creta Iovi. Vinum Dulce in Phaliscis.
3.132.1  Clamat Belga senex, cum gustat vina Phaliscis,
3.132.2  Bacche pater Rheni dulcia musta bibo. Cervisia populis ad Boream degentibus familiaris potus.

panis? Nux pinea.
3.184.1  Pinea nux priscis coenae caput esse solebat,
3.184.2  Nubebat quoties pulchra puella seni. Morus alba.
3.185.1  Haec quia nec Thisben, texit neque Pyramon umbra,
3.185.2  Ardua morus adhuc candida poma

rara, pudicus amat. Camelus.
3.205.1  Assyriam vocem credebat Varro camelum.
3.205.2  Crederet Hebraeam verius ille senex. Gallus.
3.206.1  Ad Mediam noctem sopitos excito cantu.
3.206.2  Si sit hyems, nulla est aptior hora

Febris quartana.
3.229.1  Affectam curis febris quartana senectam.
3.229.2  Si premat, heu longa est, et iugulare solet. Febris quartana (inquiunt medici) iuveni innoxia, seni plerumque letalis. Podagra et chiragra iocatur cum amico.
3.230.1  Oppressus iaceo podagra, vereorque chiragram.

6.6.16  Militiae) proceres iussit habere suos. De origine ordinis Divi Stephani apud Tuscos.
6.7.1  Antoni pius ille senex, cui sanguinis ergo
6.7.2  Largius effusi prima corona datur.
6.7.3  Quique modo Alphaeas sublimis respicit arces,
6.7.4   Et nova turritae moenia

Post illud Modus adest Modus.
8.1  Qualis agens navim nocturna Tiphys in unda.
8.2  Cum mare turbatum est, emicat igne polus.
8.3  Ille senex, pelago donec se effundat aperto
8.4  Orta dies, oculos fixus in astra tenet.
8.5  Nec prius optatae demittit fessa quieti
8.6  Corpora, quam fida stet statione ratis.

blande, complecti comiter omnes,
10.15.2  Pauca loqui, et nulli Didace verba dare.
10.15.3  Hoc tuus a teneris ediscat Tullius annis.
10.15.4  Ante pilos magnos aequet ut ille senex. Bonus vicinus.
10.16.1  Venales aedes, venalem inscripsit et hortum,
10.16.2  Atque suburbanum

Divi invocandi.
10.42.1  Augustine tuas statuam dum ponit ad aras
10.42.2  Notus homo e nostrae littore Dalmatiae.
10.42.3  Dive senex, inquit, cui stat Noceria cordi,
10.42.4  Et qui parva colis moenia Traguriae.
10.42.5  Adsis o faelix, et res ne despice nostras.
10.42.6  Et sit praecipue cura Caserta

cliens, advena sive dabit.
11.15.15  Expediat citius. Pro quantum in rebus agendis
11.15.16  Sedulitas prodest, et nocet esse pigrum.
11.15.17  Tatte senex talis populis dat iura vocatis
11.15.18  Dux patriae magnus, magnus et ipse pater. *
11.16.1  Contentus si

dicere, multa supersint,
11.27.7.8  Et Latio dignum carmine crescat opus.
11.27.7.9  At nunc illa mihi tam multos culta per annos
11.27.7.10  Musa parum vati spirat amica seni.
11.27.7.11  Nec faciles numeros, nec splendida verba ministrat
11.27.7.12  Ergo iacent laurus, et mea plectra silent.
11.27.7.13  Quod superest, velum Timantis

11.27.10.1  Qui sanguisugam parvulum insectum vocat
11.27.10.2  Galli Lycorin rectius vocaverit.
11.27.10.3  Namque ut petenti basium dedit seni,
11.27.10.4  Hirudo qualis e lacunis Africae
11.27.10.5  Sugit misello puriorem sanguinem.

De Gregorii Budislavii libello, cui titulus Nestor.
11.27.12.1  Qui Pylon antiquam tenuit, qui Pergama vidit
11.27.12.2  Capta manu, vixit qui tria saecla senex.
11.27.12.3  Quinque graves regum solitus componere lites,
11.27.12.4  Iam cinis est, et vix nomen inane manet
11.27.12.5  At manet, et

11.27.14.10  Pacatum fertur restituisse mare.
11.27.14.11  Huius ab adverso surgit Doctore Camillo,
11.27.14.12  Et tot discipulis nobile gymnasium.
11.27.14.13  Dive senex nostrae spes, et tutela salutis.
11.27.14.14  Annue, et haec populo fac rata vota tuo.
11.27.14.15  Sit bona libertas, sit pax, sit copia frugum.

LIBER III IN ELOGIA HUBERTI Folietae, de Claris Heroibus Genuensibus.
12.1.1  Fallor? an hic Folieta senex meus ille sodalis,
12.1.2  Dum vetus hospitium Martia Roma dabat.
12.1.3  Fusca viro facies, at sermo candidus hic est.
12.1.4  Hic fluit e puro lacteus amne liquor.

12.6.12  Frigidus in duro stet tibi corde silex.
12.6.13  Bella quidem narras, et res est dura, recosto
12.6.14  Finge te blanditias, et dare verba seni. De mara meretricula.
12.7.1  Pulchra Mara est, inquis sic uero, ut nulla videri
12.7.2  Faemina, nulla queat

12.14.2   Oscula saepe viro Galla negare solet.
12.14.3  Pol sapit. haudquaquam sua dona agnoscit inepta,
12.14.4  Oscula inempta dedit si qua puella seni. Gusmana Alphonsi Castellae regis Pallaca venustissima Unius horulae spatio duos mares edidit, Henricum, Fridericumque et hic ferro

et mira venustas.
12.19.43  Si sint apta loco, rarus si temperet usus.
12.19.44  Naevus in Alcaei puero delectat, at unus.
12.19.45  Adde duos. non ille senex cantillet inepte,
12.19.46  Quae pudor ingenuus, purgataque respuat auris.
12.19.47  Si qua tibi virgo Granatae capta duello
12.19.48  Adveniat, victor dono quam miserit

praeterea numen Olympus habet.
12.21.3  Carmen ego posthac statui conscribere nullum.
12.21.4  Phoebe vale. Nec enim iam tuus esse nolo.
12.21.5  Conscribant Tatiusque senex; quique indole rara
12.21.6  Incipit Andreas proximus ire seni.
12.21.7  Et quos praeterea florens Rhacusa poetas,
12.21.8  Iussit Apollinea cingere fronde comam.

conscribere nullum.
12.21.4  Phoebe vale. Nec enim iam tuus esse nolo.
12.21.5  Conscribant Tatiusque senex; quique indole rara
12.21.6  Incipit Andreas proximus ire seni.
12.21.7  Et quos praeterea florens Rhacusa poetas,
12.21.8  Iussit Apollinea cingere fronde comam.
12.21.9  Illis ingenium velox, et nobile pectus,

IACOBI EBORENSIS CARMINUM MORALIUM, LIBER QUARTUS. Ad Franciscum Sagrium praeclarum iuvenem Et amicum singularem. Precatur Divum Blasium
13.1.1  Dive senex, dixi, qui stas sublimis in arce.
13.1.2  Si tibi sunt cordi carmina nostra, fave.
13.1.3  Audiit, et caeli vexillum e parte Serena.
13.1.4  Extulit, et coeptum currere iussit

13.24.4  Ducis, et adsiduo murmure labra moves.
13.24.5  Spargeris et lachrymis, et figis lumina terrae.
13.24.6  Tardus et incedis iussus abire domum.
13.24.7  Galle senex mutat vulpecula cauta colorem,
13.24.8  At remanent mores, et vetus ingenium. In ambitiosum censorem.

13.44.3  At cum vina refers, hoc inquam pertinet ad me,
13.44.4  Scire, quoto Chius veneat aere cadus? Qui miser, e Senecae tragoedia.
13.45.1  Et timet ad strepitum commotae frondis ab aura,
13.45.2  Gaspar, et ignavus desidet usque domi.
13.45.3  Nec putat aerumnis se posse avellier

iniurius est, nulli blanditur, in omnes
13.48.6  Alba velut tabulis linea rasilibus.
13.48.7  At quis Aristarchi vultum ferat Albinovani?
13.48.8  Aut stomachum cui non moverit ille senex?
13.48.9  Haec Romana parum vox est, ea Graecula, tolle
13.48.10  Haec, atque illa suis verba repone locis.
13.48.11  Non erat anthitetis locus hic, et syllaba

Auctor Apollo.
13.51.2  Et sapiens Graecus μέτρον ἄριστον ait.
13.51.3  Naevus in Alcaei puero delectat, at unus.
13.51.4  Insanire senex desinat, adde duos.
13.51.5  Mel quoque si nimium est, in bilem vertit amaram
13.51.6  Putet, et Hyblaeus sit licet ille favus.
13.51.7  Et meus hic iusta crevit

Non me poeniteat generis, dum nomen Aronis
13.53.6  Nobile, dum maior gloria fratris erit.
13.53.7  Absit livor iners, et cessent iurgia, certe,
13.53.8  Magnus uterque senex, charus uterque Deo.
13.53.9  At qua militiae princeps Viriatus Iberae
13.53.10  Non semel effusis hostibus emicuit.
13.53.11  Est Ebora, o sanctum nomen mihi. vidit

novum nobis nemus? et nova prata Lycei?
13.55.8  Et schola Socraticis inclyta discipulis?
13.55.9  Vera mihi invitis si fas est dicere Athenis,
13.55.10  Floruit ille senex, hic sapit ante pilos. De Italia Leandri.
13.56.1  Italiam rerum dominam, faelicia

13.58.11  Verum, et epistolium, et tristes patietur Iambos
13.58.12  Certus in antiquo Pyrrhus amore mori. De urbe Sena capta.
13.59.1  Victa iacet Lupa. nil illam iuvere Gemelli.
13.59.2  Et tulit incassum Martius ales opem.
13.59.3  At qui fortis erat Gallus fortesque Gemelli.

De Gabrionis in patriam reditu.
13.63.1  Qui modo funesta Tuneti captus in arce
13.63.2  Gabrio victoris praeda Sinonis eras.
13.63.3  Ecce senex septem liber de turribus exis.
13.63.4  Iamque iter in patriam praepete carpis equo.
13.63.5  Eridani ripas iterum, et vicina videbit

laude virum dicas, qui fecerit unum.
13.70.10  At tu (mira fides) solus utrumque facis. Ad Crispum.
13.71.1  Crispe senex, nigri custos qui fornicis olim
13.71.2  Iam novus ab Beatis flumina Divus agis.
13.71.3  Prima meretricum viridi Pansecca sub aevo
13.71.4  Haec tibi cum crotalis cymbala

te praemia stabis in auro,
13.71.14  Qui modo fumosa ligneus aede sedes. De navi Petri.
13.72.1  Hic est ille senex, olim cui retia curae.
13.72.2  Haec ratis, hi comites, hic erat ille lacus.
13.72.3  At mala tempestas, et turbidus ingruit auster
13.72.4  Et fragor in toto est, mortis et

13.78.2  Nomina famosis nota latrociniis.
13.78.3  Gothus et a prisca memoratur stirpe Philippus.
13.78.4  Iam neque Belga tibi, nec placet Austriades.
13.78.5  At pius ille senex, natum qui sistit ad aram
13.78.6  Quaeque senem sequitur inclyta progenies.
13.78.7  Magnorum regum pater Israel, et pede sicco
13.78.8  Qui mare Erythraeum transiit

14.1.5  Nam lucem dabis, alterumque scaelum.
14.1.6  Quod si rancidulum putas, et infra
14.1.7  Laudem, quam bonus appetit poeta,
14.1.8  Ne sit opprobrio seni parenti,
14.1.9  Infaelix labor, ut renatus Aiax
14.1.10  In tuam, volo spongiam recumbat. Ad

14.8.2  Sylvius bibit, et recumbit ostro.
14.8.3  Ille Sylvius ille diffatutus,
14.8.4  Et turpissimus omnium cinaedus.
14.8.5  At senex Linus, innocensque Dardus,
14.8.6  Et cum Flaminio sophista Landus.
14.8.7  Augusti mediis rigent Kalendis
14.8.8  Exclamare libet. Sed heus sileto

14.14.1  Vinosi Hendecasyllabi salutem
14.14.2  Multam dicite sobrio Benessae.
14.14.3  Si quaeret, quid agam? Ut solet, referte
14.14.4  Id vos, potat aquam senex poeta,
14.14.5  Atque his solstitii riget diebus.
14.14.6  Si vinum dabit, aridamque sylvam,
14.14.7  Gratias agite, et domum redite.

14.21.5  Nam pol languidulos refecit artus
14.21.6  Illa potio nectaris rubelli,
14.21.7  Quam tu, ne misere siti periret,
14.21.8  Misti continuo seni sodali.
14.21.9  O quem bisgenitum canit vetustas
14.21.10  Matricida puer, relinque Naxi
14.21.11  Altricis iuga, fertilesque colles.

14.27.3  At quod utriculum, et duas lagenas.
14.27.4  Plenas attuleris Trebenniani,
14.27.5  Id vere mihi gaudeo, nec ipse
14.27.6  Amico veteri, et seni poetae
14.27.7  Ut puto, cyathum brevem negabo. Ad Aelium.
14.28.1  Aeli per cineres peto novercae,

15.2.31  Solvit militiam gravem
15.2.32  Insignis meritis miles honoribus.
15.2.33  O mansura regentibus
15.2.34  Divis chare senex, nunc hilares ioci,
15.2.35  Nunc dulces epulae iuvent.
15.2.36  Donec fata sinunt, nec Lachesis manu
15.2.37  Urget letiferam colum.

15.6.19  Largitur interdum sonora
15.6.20  Cum cithara nova plectra Phoebus.
15.6.21  Quod si liquoris tu quoque nobilis
15.6.22  Donas Poetae doliolum seni,
15.6.23  Cantabit alte, quod nepotum
15.6.24  Nulla velint reticere saecla. ODE VII. DE URBE

VIII. DE EADEM URBE PESTILENTIA laborante. Ad Hieronymum Cervinum Senatorii ordinis Virum
15.8.1  Divi immortales, Laurenti, aequae, utque Sergi,
15.8.2  Et tu potente clare spiritu senex,
15.8.3  Qui pia templa tenes, et qui stas aureus arce
15.8.4  Hinc, inde gnavus urbis assertor tuae.
15.8.5  Et quos praeterea fas appellare, piumque est,

fugit improba velut
15.11.8  Viso cerva lupo, et turpis petit oscula Lyci
15.11.9  Hinc desiderium crescit mihi mortis, et abit
15.11.10  Omnis spes. Vitae miserere et consule senex. De Navicula Petri sub Greg. XIII. P. M.
15.12.1  O navis ut te pene mersam fluctibus

16.2.18.1  Flavicomo Garfiae, et purpureo Ioanni
16.2.18.2  Cum Leonora parens solveret exequias.
16.2.18.3  Flora rosa, Senae violas, canentia Pisae
16.2.18.4  Lilia, cum lachrymis dona suprema dabant.
16.2.18.5  Illa autem procul ista, inquit, procul ista facessant
16.2.18.6  Importuna meis

16.2.26.14  Arboris excidium viderit ille meae. Dilphi Lillensis Epitaphium
16.2.27.1  Dilphe senex quidquid pote clarum, et nobile dici,
16.2.27.2  Hoc poterat de te dicere Lilla tua.
16.2.27.3  At dolor, et tristes prohibent in pectore curae.
16.2.27.4  Et tua iam

Gregorii Natalis Rhacusani, ex ordine Praedicatorio, viri doctissimi, et Polygraphi Epitaphium
16.2.31.1  Hic est ille senex Gregorius, ille sacerdos,
16.2.31.2  Ille Rhacusanae gentis, et urbis honos.
16.2.31.3  Ille mei Thomae gentilis, et ille sequutus
16.2.31.4  Caliguritani candida

Maurus ab arboribus.
16.2.44.5  Maurus ab umbroso primus qui vertice Pindi
16.2.44.6  Duxit in Illyriae littora Pegasides.
16.2.44.7  Vos tumulum properate seni, vos addite carmen,
16.2.44.8  Quod legat adsidue candida posteritas.
16.2.44.9  Maure tuum nomen venturum crescet in aevum,
16.2.44.10  Donec erunt clarae moenia

16.2.55.2   Sicut erant, at iam pallidiora vides.
16.2.55.3  Caetera Fama loquax, diurnaque carmina vatum
16.2.55.4  Arguerint, cui non cognitus ille senex? Aromatarii sordissimi Epitaphium
16.2.56.1  Si quis forte roget, cur, qui loca venit in ista,

per patris vota suprema mane.
16.2.60.7  Num quia dulcis avus iamdumdum accersit in astra,
16.2.60.8  Vile pater, vile est patria, vile domus?
16.2.60.9  Qui vocat ille senex, nescis puer optime, nescis,
16.2.60.10  Ille senex illuc te iubet ire senem.
16.2.60.11  Hei mihi, quis membris tremor incidit? ecquis ocellos
16.2.60.12  Somnus

dulcis avus iamdumdum accersit in astra,
16.2.60.8  Vile pater, vile est patria, vile domus?
16.2.60.9  Qui vocat ille senex, nescis puer optime, nescis,
16.2.60.10  Ille senex illuc te iubet ire senem.
16.2.60.11  Hei mihi, quis membris tremor incidit? ecquis ocellos
16.2.60.12  Somnus habet? quonam colla reflexa labant?
16.2.60.13  Laberis

terris proprium, novus occupat haeres
16.3.166  Iugera, pallentes innatat ille lacus.
16.3.167  Qui Venetos contra patres interritus ore
16.3.168  Et stetit, et dixit libera verba senex.
16.3.169  Lucharus hic sane est, Larissae pinguis alumnus, Luchari.
16.3.170  Lucharus invicto charus Agidario.
16.3.171  Pro

16.3.172  Hostibus oppositum vovit uterque caput.
16.3.173  Salva sit, ut Laurentis, et arx pulcherrima Blasi,
16.3.174  Non neget a quovis Lucharus ense mori.
16.3.175  Ecce senex clara Gradii de stirpe Marinus, Gradii.
16.3.176  Da lachrymas, sobolis pignora quisquis habes.
16.3.177  O dolor, o fessae suspiria longa parentis,

nostrae gentis peditibus praesidio sane perexiguo, omnem illius belli ac obsidionis molem strenue animoque forti sustinendam in se assumpserat. Quem ubi hostis nec precibus flectere, nec pollicitis corrumpere, nec etiam minis in suam pertrahere potuisset sententiam, acriter uiris et armis oppugnandum statuit, iurans per inpia Mahometis numina, se illinc nisi uictorem non abscessurum. Imprimis autem execranda tempestas illa, ualidissima Janicherorum manu, in quibus omnem expugnationis spem, haud secus ac in triariis omnem

4.301  Te Ragusinis notissima mercibus Ancon
4.302  Excepit reducem, nullaque a parte marinam
4.303  Expertum rabiem, terraeque immania monstra,
4.304  Adde, quod ille senex, multumque expertus in undis,
4.305  305 Tu iuvenis primaeuus eras. Hac laetus in Vrbe
4.306  Ignitos inter uirtutum ingentia Patres
4.307  Fundamenta locas, patrioque sub aere

37  Aonio sed enim juveni congressa, citatum
38  Aurata ad Veneris munera flexit iter.
39  Nec minus, aerato quae cum fuit abdita muro,
40  Visa sat aeratio tuta puella seni;
41  40 Insolitus postquam tectum circumstetit imber,
42  Dicitur aurifero non renuisse Jovi.
43  Auro etiam poscente Notos in vela vocavit

fetus suos nimio stringunt amplexu, enecant 75 . Ita, dum filios suos nimium diligunt, perdunt. Nec filii obediunt parentibus, nisi quando sponte volunt, nec in patrum utilitatem aliquid faciunt, nec terram excolere iuvant parentes, nec domos conficere, nec aliud facere, sed quivis etiam senio confectus, nisi ipse terram excolat, fame perit. Parum est, quod scripsi nec liber sufficeret, si pessimas eorum consuetudines aut mores referrem. Quae incidunt perscribam. Ratio, consilium, prudentia, virtus hic penitus nullum locum habet, sed veluti se phantasiae illorum aliqua res

3.773  Edidit infantem, manibus coeleste Thienis
3.774  Deponit pignus, purisque amplexibus offert.
3.775  Virginis obsequio praesens adstabat, humatus
3.776  Non procul inde senex, olim Davidica nati
3.777  Cui habitanda dedit Bethlem spelaea Tonantis:
3.778  Innumerae circum mentes, miranda Thieni
3.779  Maiestas aderat. Sed quis mihi flammeus ora

Fr. Thomas Maria Ferrari Sacri Palatij Apostolici Magister, Ordinis Praedic. PRAEFATIO AD LECTOREM. Ivstissima fuit Senecae Rhetoris de intemperanti nonnullorum iudicio querela, qui nusquam reperiri subtilitatem putarent; nisi, vbi nihil, praeter subtilitatem esset . [1] Controu. lib. 1.

experirer; pro certo constitui, non posse me Musis cum ampliori tum earum dignitate, tum Lectorum approbatione operari quàm aliquo id genus argumento ad canendum suscepto. Neque longa illius in delectu ambigentem consultatio detinuit. Statim, quippe Democriti EVTHYMIA, siue, vt Seneca [2] Laert. in Vita Dem. Senec. cap. 2. de Tranq. interpretatur, Tranquillitas animi, solido intra

aliquo id genus argumento ad canendum suscepto. Neque longa illius in delectu ambigentem consultatio detinuit. Statim, quippe Democriti EVTHYMIA, siue, vt Seneca [2] Laert. in Vita Dem. Senec. cap. 2. de Tranq. interpretatur, Tranquillitas animi, solido intra semetipsum gaudio, et securâ quiete compositi, ante oculos fulsit, eximiaeque suae pulchritudinis imperiosissimâ vi stylum ad se

possint videri. Haec habui, Lector beneuole, quae in primo mei operis quasi vestibulo de illius tum materiâ, tum formâ tecum communicanda arbjtrarer: operis, inquam mei: licet dissimulare ingenuus me pudor non sinat, aliquid ex illius supellectile Authoribus alijs, vt Senecae, Virginio Caesarino, Eusebio Nierembergio, ac Sfortiae Pallauicino deberi: à quibus cum nonnulla in rem meam se se vltro offerentia mutuatus sim; ne iniquus fur potiùs quàm debitor gratus existimer; signatis publicè tabulis hoc illis iam nomen profiteor. Caeterum, si in ijs, quae

motibus Orbem?
1.517  At quid in his dignum Sapientis amore? Quid vsùs,
1.518  Vel pretij maioris habent; quàm littora circùm
1.519  Quaesitae pureis conchae, teretesve lapilli.?
1.520  Emeritum iam te senio, iugisque verendum
1.521  Astragalos pudeat, cochleasque, recentibus, et quae
1.522  Conueniunt annis, tractare crepundia: femmas
1.523  Non virides pudet, et flauentis pondera limii
1.524  Vndique

2.61  3. Non tamen hìc ideo (quantumlibet illa repostos
2.62  Iactitet arcani tripodas sententia Veri) (a) (a) Vide Epict. cap. 8. Sen. ep. 24. et 78.
2.63  Omnia quae nobis extrinsecùs aspera rerum
2.64  Adueniunt, falsò contendam inimica putari:
2.65  Naturae ceu sponte suae nil corpora

2.928  Effugias; praestat vel non metuenda cauere.
2.929  Nil ideo armorum ductori foedius inter
2.930  Bellica, dicebat Fabius, discrimina, quâm si, (b) (b) Sen. lib. 2. de ira cap. 31.
2.931  Non expectato deprensus ab hoste, recepti
2.932  Inuidiam studeat crimenque auertere damni,
2.933  Fraude repentinâ et caeco se turbine

2.964  Fortunam: nedum, qui nulla parauerit ante
2.965  Arma, locum teneat. Sententia Socratis aptè
2.966  Huc facit: impacto colaphi qui saucius ictu, (a) (a) Sen. lib. 3. de Ira cap. II.
2.967  Pol miseram vitae legem, nimiùmque molestam!
2.968  (Rettulit) ignorare homines, quo tempore frontem
2.969  Expediat fido galeae munimine

tolerant, atque inter se de victoria certant, in eo posita, quis diutius magisque perferat verbera: victoremque summa consequitur gloria. Certamen id flagellatio dicitur, et quotannis habetur. [b] [b] Sen, de Provid. c. 4.
3.1001  Exciperet puer, hunc patriâ fassi indole dignum.
3.1002  Sic et sydereus Genitor per tristia prolis
3.1003  Sumit adoptandae specimen. Qui

Mens parit: hanc, duri quaevis iniuria fati
4.156  Externas populetur opes, sit cura tueri.
4.157  Magnanimi exemplo est virtus Stilponis ab hoste [a] Sen. Epist. 9 et Laert. in eius vita.
4.158  Direptis patriae, qui, moenibus, vndique planctus.
4.159  Vndique dum tristis volitat dolor, et sua nemo
4.160  Ciuibus e reliquis

4.248  Fortiter ignarus, cuinam versatile tectum [a] Vide Laert. in vita Diog. et Cicer. in I. Tusc.
4.249  Linqueret: aut quosnam, senij deductor, in vsus
4.250   Mittendusa post se baculus foret: ignibus esca
4.251  Cederet; an viduae exciperet connubia vitis;
4.252  Sed neque, quid vacuo fieret de corpore, duxit

metens, animum simul oblectabis, et hosti
4.482  Praeripies, in te iaceret quae, tela: Vatinî
4.483  Non asperando ritu: qui, scurra disertus, [a] Sen. de. Const. Sap. cap. 22.
4.484  In faciem strumasque suas dicteria passim
4.485  Ingeminans, vix ansam Alijs, qua inuadere possent,
4.486  Vix quidquam hostili carpendum

4.727  Vitalem quicunque negas, tersura parentis
4.728  Quae miserae lacrymas Cyrneo nobilis exul
4.729  Condidit inclusus pelago, monumenta reuolue; [a] Seneca Consol. ad Heluiam.
4.730  Non spernenda tui inuenies solatia casùs.
4.731   39. Exul es. An genus id poenae nunc noscere primò
4.732  Incipis? An solus comprendi hoc nomine

Roma suo vidit pro limine, lusci
4.1075  Nec, puto, ridendam faciem sibi credidit hostis.
4.1076  Adde his Speuisippi curuum caput, Antigonique [c] Sen. de Ira lib. 3. c. 22.
4.1077  Degeneres famae vultus. Quis posthuma tanti
4.1078  Censeri doleat pars agminis? Euge: Vetustas
4.1079  Haec tibi nunc memoranda offert exempla:

32  32. Si tamen ignarum vel sic, exorta repente,
5.740  Aggrediatur. Et insanis praecordia verset
5.741  Motibus; haud vitreum (docuit quod Sextius) orbem [a] Vide Sen. lib. 2. de Ira cap. 36.
5.742  Sumere tunc iubeam: crystallo iudice, tetros
5.743  Illius vt coram possis dignoscere vultus.
5.744  Sint alij speculum, simili quos turbine

5.783  Haud alijs solitam deprendi certiùs, oris
5.784  Ac minùs in verba effusi, vocisque remissae,
5.785  Indicijs memorant. Visus cum lentior esset; [c] Vide Sen. lib. 3. de Ira cap. 13.
5.786  Succensum rapidis scires tunc pectora flammis.
36  36. Nil tamen his actum monitis, si nescia fraudis

5.837  Aduersosque obices, virtutem ignoscere credas.
5.838  Cecropij sic nempe vetus cortina lycei,
5.839  Nicomachi soboles docto pronunciat ore. [a] Vide Sen. loc. supra cit.
5.840  Nequicquam. Genus id stimulos audire recusat,
5.841  Ipsa sibi calcar, virtus. Si cordibus addit
5.842  Robur, et impauidas quaecunque ad fortia mentes

249  Artificum doctis conatibus argumentum.
250  Sed quoniam saeclis volventibus omnia cedunt 250
251  Aeraque, marmoraque, et mortalis dextera quidquid
252  Condiderit; senio tandem expugnante perire,
253  Sat nostri monimenta docent nos tristia luctus,
254  Quae magis ipse velis, in quae nil ferrea Clotho
255  Juris habet, summo tollemus in aggere Pindi

Fatidico fuerant quae non ignota Canopo,
Ignaris pariter sua credere gentibus ausi
Arcana, Hebraeis primum signata tabellis,
Postea in externas miserunt dogmata chartas.
Hinc Samio sua ducta seni sapientia; debet
Ingenii summas Phario facundus Anubi
Divitias Plato. Ne culto minus Attica sciret
Terra cane, hausta Pharo fecit doctrina, nec illam
Rectius occulti penetraret ut abdita veri,

Obsequiis, Dominaeque suos profitentur amores. 40.
At spectanti Annae celso de sidere lapsae
Portentum flammae, Simeon occurrit, honoris
Iam senii rugis, morum aetatisque verendus
Canitie Simeon: Mystes tribus iste peractis
Postea qui natam lustris haec ipsa prementem
Atria templi aris admisit et expectatum
Iam tremulis senio palmis accepit Iesum.

Iam senii rugis, morum aetatisque verendus
Canitie Simeon: Mystes tribus iste peractis
Postea qui natam lustris haec ipsa prementem
Atria templi aris admisit et expectatum
Iam tremulis senio palmis accepit Iesum.
Mox illi, ut vidit sobolem, mens lumine docta
Aethereo Christum pariturae Virginis ora
Agnoscit Mariamque silens Dominamque salutat.
Postquam autem permissa Annae interiora fuissent

Nunc laetus 965 laetus: laetns moriar: patribus tellure retentis
Adveniam gratus monitis cum talibus hospes.
Et quamvis (alios petit haec fortuna tribules)
Iam senii provecta mei caligo beatum
Non audet sperare diem, quo limine templi,
Haec suspirato suprema puerpera fato,
Messiam infantem sistat; satis illa beavit
Me genetrix vel visa semel: procul esse micantis

Nec solis cognosco faces, ubi conspicor ortae
Aurorae roseos orbi splendescere vultus.
Quando autem fiet, tantum ut clarissima mater
Excipiat fetum? Sitne hanc iuvenilibus annis
Emissura facem, senio vel proxima, matri
Non impar Annae, maiore datura senilem
Prodigio fructum? Scrutari impervia mentis
Nolo audax decreta tuae, sed mortuus inter
Isacidas, maestae positus telluris in umbra

beato
Ore frui, foveamque labris caelestibus imas
Venturi partus, urunt quae viscera, flammas.”
Anna recensitis mystae mitissima votis
Annuit, et Natae vultus offerre caduco
Crebra seni, maiora simul solacia mater
Inde parensque pius mystâ gaudente legebant.
Expletis templo votis petit Anna maritam
Nazareth et tectis non lenta iugalibus infert
Prolis delicium: crescentem sedula

Quae caelo semper statura paratur,
Non fragilis laus est: quae aevo nequit esse superstes,
Vilescit superis ruituri gloria saxi.
Mole dein summa, sed mole venustius ipsa
Conspicuum diadema stetit bis nobile seno
Stellarum numero. Lumen quod habentibus ingens
Numinis e gaza sumptis fulgere lapillis,
Dotis inaequales longe stupuere Cherubi.
Tale fuit primum Mariae quod iussit honori
Stare Deus

Depositae templo immemorem non esse puellae.
Astra licet nymphae thalamos studiosa iugales
Expediant; et nostra illam quoque cura decebit!”
Vocibus his tandem cessit Iosippus et urbem
Delubrumque seni facilis promittere patri. 15.
Cum reliquis igitur decimae prope tenvia lunae
Cornua, quae soli fas est calcare tribuli
Atria, Iosephus populis

Virginis et sparsae maiores murmure famae
Percepit virtutis opes animamque calentem
Numinis aethereumque micans per lumina pectus,
Exiliens thalamo (tunc imbecillia strato
Membra fovere senex aevo languente solebat)
Et nexas genitor sustollit ad aethera palmas,
Et sic ore refert: “Superi vim cuncta moventis
Flaminis agnosco, patriis cum aethera numquam
Difficilem monitis durum non ante

Regia, Idumaeis cunctis prior urbibus Hebron;
Nec Memphi cessura quidem, licet ista Canopi
Prima latratorem pinnis servarit Anubim,
Urbs montana feris regnata gigantibus Hebron,
Thariadaeque habitata seni: decorata sepulchris,
Quorum prima colit soboles Hebraea parentum
Nomina, Mambraeae spectatrix proxima plantae.
Clara sacerdotum sedes, ubi iunctus Elisae
Mysta gradusque sui senior praeclarus honore

plantae.
Clara sacerdotum sedes, ubi iunctus Elisae
Mysta gradusque sui senior praeclarus honore
Zacharias, mutae tolerans dispendia linguae,
Aethereae fidei reus, expectabat anilem
Ipse senex genitor sterili de coniuge prolem.
Quos oriens Solymae Titan aspexit, eosdem
Sol moriens Hebrone videt: tanta inter utramque
Fit mora, quae totas Phoebi neque computat horas.
Emenso iam sole diem cognata

latentem
Laetitiam clarere palam, multiplice matrem
Divinam obsequio, famulatu aptisque colebat
Muneribus: cui vel flores aestivaque poma,
Lecta vel aprico de colle rubentia fraga
Mysta senex, lactisve recens de flore colostrum,
Butyrum, mellisve favos niveasque columbas,
Aut teneros offerre agnos festivus amabat.
Quodque magis stupeas, cognatae Virginis ille
Visus erat mutâ lambens vestigia

Utraque erat fidei rea castigata facultas. 4.
Zacharias vates mutus, sine voce maritus,
Vocis Idumaeas late replentis arenas
Provectus senio genitor, quod dicere nomen
Non valuit sobolis, vocem excipiente tabella
Scripsit: “Ioannis proles nata nomen habebit.”
Vocis ut impressit nomen, vocem ipse recepit,
Tanta vel â scripto manabat

matri
Sedulus adferri iubeat flammisque probari.
Zacharius monitus properat gravidaeque paterna
Tecta petiturae Nymphae mandavit edulem
Opportuna viae replere ad prandia peram.
Multa senex famulaeque dabant et plura dedissent.
Parca cibi sed Virgo levi non munere spreto
Corporis exhaustas consueta resumere vires
Exigua dape, suaderi non pauca tenere
Difficilis, multum quod erat grato ore

Cerneret augustam effigiem, prospexit eodem
Lumine, divinae formam vultusque parentis.
Unde Ioachimum patrem sortitus amicum
Atque Annam sermone frequens, dum fata sinebant,
(Nam fatis cessisse, senex deflevit utrumque)
Multa super natae donis, super indole, multa
Scitatus, propriae fidei incrementa parabat.
Attamen ignarus, tantus quo tempore princeps
Gentibus ad lumen praesens veniret Idumae

Rhinoceros, factus perfecto flore pudici
Praeda sinus prodire specu temploque videri
Luce palam: quem conspiciens complectitur ulnis
Longaevus Simeon suspiratumque tot annis,
Extremo senio tenus, inter bracchia Numen
Sustinet et dulci puerum sic voce salutat:
“Expectata diu venisti caelica tandem,
O soboles! Famulumque sines lethale resolvi
Nunc me, nate, tuum pacemque datura tuorum

At prius extinctus custos matrisque iugalis
Virgineus, virtutum ingens fato additus heros
Iosippus, quem post seri fastidia morbi
Sic postrema animi cum corpore lucta resolvit.
Iam senii ter quina gravis Iosippus agebat
Lustra pater, prope tricenis in foedere lapsis
Et sponsae et sobolis curam sortitus ab annis:
Pervigil, obsequii largus patiensque laboris,
Fidus ubique comes, custos,

flammae. Charos sic conspicit ignes,
152  Fataque dum subeunt, vitam quoque cernit in illis
153  Panchei decus orbis avis, quam novimus ipsas
154  Aequantem senio stellas et saecla feraci
155  Funere lassantem, Pharia dum Solis in ara
156  Uritur, ut vivat, gaudetque oritura cremari.
157  Hoc viso ingemuit penitus

XXI. IN STATUAM ANTONINI PII IN CAPITOLIO POSITAM EPIGRAMMA 7.
1  Qua truncos senio calcant nova templa colossos
2  Et Capitolini subdita colla Iovis,
3  Lapsa sua late pensat Capitolia forma
4  Aeneus et Romam despicit altus eques,

1  Ut primum triplici fulgens terrore potestas
2  Pressit adoratum populis caput, orbis et arcem
3  Implevit Clemens, vasti spes tertia mundi,
4  Forte senex, cuius menti moderator Olympi
5  Se totum spectare dabat, flammatus ab alto
6  Prodere venturi coepit praesagia regni.
7  »Macte«, ait, »a summo Maiestas

in Achillea, dum Dardana fervet Enio,
75  Dicuntur fulsisse manu, dum sydera grandi
76  Inseruit clypeo caelumque recoxit in arma
77  Aetneus sab rupe senex, stant condita late
78  Illic, qua superae fulgor latet igneus aurae
79  Et multa gravidae consurgunt Pallade chartae.
80  Hunc figam in caeli normam,

curulem
71  Gloria et ingenuos gestat sapientia fasces.
72  O quoties mota plausit tibi cernuus urna
73  Pompilius Curiusque senex, dum cernit uterque
74  Te formidato removentem munera vultu
75  Vallantemque sacrum stabili terrore tribunal.
76  Iure beatus erit, cui non manus impia largas

1  Pieria pingues redimitus crambe capillos
2  Has inter salices Archipoeta iacet.
3  Occidit ante diem, nam per convivia Romae
4  Noluit efetus dente carere senex.
5  Obtutu fertur visos suxisse trientes
6  Ossaque ventriculo perdomuisse suo.
7  Saepe hausit Phoebum, dum fartis pocula buccis

11  Tales dicere si licet poetas,
12  Non sum, non ero, nec fui poeta,
13  Nec tales minus horreo poetas
14  Quam Iani Novius senex Calendas,
15  Uxorem Lepidus, patrem Cethegus, 15
16  Aquam Gargilius, Lupus tribunal.
17  Non est (crede mihi) poeta, non est,

Ex lustratus. cunabula lauro
Ter quoque Castaliis illa rigauit aquis.
Hinc nondum puber, sed adhuc puerilibus annis, 5
Edis jam Siculo carmina digna sene.
Si fera maturum Lachesis tibi volverit Ex voverit. aevum,
Aoniam flabis forsan et ipse tubam
Atque cothurnatis pedibus comitabere vatem

1.1506  Ancipiti semper fortuna bella geruntur.
1.1507   Utque domi feriat me quo sors dura dolore
1.1508  Me binis privat modico sub tempore Banis.
1.1509  Cùm senio, belli tum curis atque labore,
1.1510  Confectus Thomas sceptrum banale reponit,
1.1511  Officium abdicit: cui Praesul Zagrabiensis
1.1512  Ztankovaçki cum Draskovio succedit. at

Quattuor excurrunt bellantum millia Thracum,
1.1548  Et praedam ingentem captivaeque agmina plebis
1.1549  Abducunt laeti: sed nacti letha, sepulchri
1.1550  Praedones, nam cùm Senae montana tenerent
1.1551  Restituunt praedam, poenam pro crimine solvunt
1.1552  Señonibus, tanta cum pernicione gravati,
1.1553  Quòd paucos rediisse domum sua Turcia vidit.

celeri accursu Saro Chehaja meorum
2.793  Caesus, prostratus, Valdani pulsus in amnem
2.794  Sanguineum fecit, vinctas dedit ipseque palmas,
2.795  Vindice Draskovio: quanquam bis sena fuere
2.796  Millia Turcorum, sexcenti fortè meorum;
2.797  Non hominum in numero, sed robore militis acris,
2.798  Inque bona constat felix victoria causa.

boni pro parte maligna.
2.990  Hej! quò te tua fata trahunt, mea Seña: perire
2.991  Insidiis es digna tuis? ubi candor avitus?
2.992  Prisca fides, et amor ubi nunc ò Sena? tuaene
2.993  Degenerant proles, patriam meditando ruinam?
2.994  Non aliis verè est periturae opus hostibus urbi,
2.995  Si Cives hostes habeat. discordia summus

174   Interea reliquis Leopoldus uertice toto
175  175 Celsior, et Phoebum quatiens super ora comantem,
176   Henricusque senex in tecta micantia Regum
177   Comptibus 29 armisonis, et Martis imagine blandâ
178   Felicem iam sorte sua comitantur Alumnam.

nos deceperat, cum in aliis officinis non constent nisi ruspet 3. Nunc autem raptissime scribens finio iisdem, quibus tu ultimas datas ad me. Et praeterea fac valeas et vivas diu, et si amari vis, ama, hoc enim potissimum amoris remedium docet Seneca: Ut ameris, ama. Augustinus: Securitas securitate fovetur, ita amore conciliatur amor. Nazianzenus: Dogma naturae est, ut amatus ames. Quare tibi me ad

cauponis avari
322  Foedum exercentem venali corpore quaestum.
323  Olli tunc Patrui sub nomine viscera Patris
324  Exhibuit, tenerumque senex patefecit amorem;
325  Ac tandem victam precibus, lacrymisque relictae 325
326  Impulit, ut secum remearet in abdita rupis.
327   Te

832  Pendula Libra subit: chelisque sequentibus ardens
833  Scorpius attollit caudam: tergoque refulget
834  Semivir Haemonii Dux quondam fidus Achillis.
835  Herculis hic dum tela Senex squallentia tractat
836  Excidit incauto, et laevo est pede fixa sagitta.
837  Ingemuit Chiron; non lectae collibus herbae
838  Proficiunt; superat Lernaeae virus Echidnae;

1003  Scilicet ut quodvis rarum densumve ruendo
1004  Per ter quinque pedes descendat corpus eodem
1005  Tempore, quo vibrat se pulsu arteria tantum
1006  Simplice, nimirum decies pars sena quod extet
1007  Partis item decies quoque senae simplicis horae;
1008  Multorum ut vario tandem tentamine constat.

1009   Corpora praeterea, quae deorsum pondere

1004  Per ter quinque pedes descendat corpus eodem
1005  Tempore, quo vibrat se pulsu arteria tantum
1006  Simplice, nimirum decies pars sena quod extet
1007  Partis item decies quoque senae simplicis horae;
1008  Multorum ut vario tandem tentamine constat.

1009   Corpora praeterea, quae deorsum pondere aguntur,
1010  Usque suos magis atque magis celerate

aemula Grajis.
228  Moles praeterea Pueris crescentibus artus,
229  Et molles pariter fibrae sunt; progrediente
230  Ossa tamen nervique simul firmantur ab aevo;
231  Denique durescunt senio, longeque tenaces
232  Et rigidi restant; quapropter mollior aetas
233  Effigies rerum facili ratione receptat;
234  Et facili pariter, nisi tum vapor egerit aurae
235  Altius

Ludovicum Batthyan, tum apud modernum banum Carolum de Batthyan, cum eodem in Belgio etiam existentem. Josephi Hohnemer, postae Zagrabiensis magistri ac senatoris, patri fratrique Josepho aeque, ex-Jesuitae, a filia Juliana procuratae. Ista a divitiis celebri mercatori olim Josepho Zibeneg seni jam, amore deliranti, in aetate annorum 17 nupserat, formosa valde, multosque habens amasios. Paulo post vidua effecta et haeres amplissimarum facultatum, cum a multis ob formam et pecunias expeteretur, baroni Kulmer in Stiria nubit et antedictis armales exolvit. Thomae demum Chihor sunt

maximus et funus solenne. Cives pauperes juvabat maxime. Fuit statura mediocri, corpore gravi et crassiori, facie pingvi, sed pallida. | Hujus canonicatus Crisii collatus est Nicolao Thauszy, fratri germano episcopi, parocho alias in Kupinecz, homini seni ac tali, qui antea tot tantisque poenis ad saniora reducebatur. Immo privari parochia debuisset non semel, quin Carolostadii in publicis carceribus fuerat, at nunc respectu fratris non solum priora submersa, sed plane dignissimus habitus. (Novae

quoque capitulares ex decanatu. Tum duo ex capitulo canonicorum submissi,qui eidem nomine omnium gratulati; eum ad ecclesiam invitarunt pro missa decantanda, et cum | eodem, praecedentibus civibus, ad ecclesiam progressi sunt, canonicis in sacristia exteriori seni occurrentibus cum mucetis, applaudentibus, et ad interiorem sacristiam comitantibus. Ubi is pontificalibus indutus, assistentibus eidem sponte sua, et qui ab eodem invitati fuere, canonicis, modo plane eo, qui observari solet, episcopo solenniter celebranti. Sacrum uti episcopale

vero officialibus fuisset severior, et mores veteres ac consvetudines sublatas voluisset, ex junioribus capitaneis quosdam ad stabum promoveri fecit, non sine seniorum offensa. Immo vicecolonellum Pezzinger et supremum vigiliarum praefectum Tompa, | sub praetextu senii et gerendorum debite officiorum minus aptorum, ut ajunt,jubilari procuravit, non sine eorundem offensa. Qui Viennam quia profecti fuissent, ut aula videat, an adeo senes sint, quod jubilari mererentur, plurimaque contra generalem semet dicturos metuerentur; accedente eo etiam, quod

et anno 1740. Petriniâ Ivanichium, qua vicecolonellus in pedestri regimine, transiit, inde paulo post translatus Crisium. Ad enatum mortuo Carolo VI. bellum profectus est, qua occasione et suas facilitates admodum auxit et colonellus creatus est. Finito bello, constanter remansit Crisii. Et cum senex illa uxor 1754. vivere desiisset, occasione tumultus supra descripti fugiens per devia montis Kalnik, in Varasdinensis agri oppido Vinicza uxorem invenit viduam Ladislao-Patachichianam, natam baronessam Catharinam a Senweisz, quam reliquit viduam opulentiorem. Fuit aetatis circa annorum 60.

intrabat, non sine cordatorum admiratione, vulgi vero scandalo, ac proinde variis, nec honestati parcentibus, sermonibus. Kulmer longiores subiit carceres, post semialterum primo mensem a vinculis absolutus. Et postquam satis de eo liberando cogitatum fuisset, in comitissae locumtenentis gratiam senex vidua baronessa Sermage, nata baronessa Juliana Moscon, mulier apprime astuta et sagax, se culpae totius ream facit. Scribit namque bano, quod ipsa ex sangvinis nexu, quo cum Kulmer jungeretur, bonaque erga sibi junctum sangvine intentione, aliunde senior, eidem scripsisset, quod inaudiat,

Sermage Josephi ab anno 1746., die 2. Novembris. Haec me ex baptismo levavit 1715. die septima Februarii, natum die quinta festo s. Agathae. Vixit annis 78, Zagrabiae apud Capucinos sepulta. Fuit foemina formae elegantis justique ac sine defectu corporis; pulchritudo formae nec in senio defuit. Gratia naturae pollebat insigni geniique, ut vulgo ajunt, fuit jovialis sive ad hilaritatem facti, jocos scivit milleque historias ad finem aptas ac idoneas; astuta, prudens, perspicax, regulatam docens vitam, sive nec prodiga nec avara, temporibus semet accommodare gnara. Ex ginaeceo

permaneret officio, si baronatum consequeretur. Metuebat enim, non obstantibus in Hungaria exemplis, quod facta resolutione sui in baronem comes banus, Nicolao Skerlecz affici observatus, una cum statibus, aliam esse considerationem statutorum Sclavoniae ac Hungariae, sit perscripturus taliterque senex ob baronis titulum officio praesidis privaretur. Qua in re, nescirem a quo, adeo fuit confirmatus, ut, conjuge sua mihi hoc pandente et (me) sibi inanem hunc metum esse dicente, quod cognitus mihi domini Nicolai Skerlecz animus honestus a similibus eum

a suo illo mihi ignoto consiliario informatus, me etiam suspectum | habuerit, quod in favorem domini Skerlecz eundem ludam, itaque, ex baronatus ambitu filio hujusque matre gravissime decumbentibus, aliud svadere non poteram, quam ut permoveretur ab aliquo senex, ut Viennam pergeret. Quod factum etiam, sequente eum ac Viennam praecurrente filio ex eo unice metu, ne a consiliario Szvetich a baronatus cogitatione dimoveretur, utve commendaret filium pro conferendo ei baronatu, quod praestitit etiam. Observans porro senex, matris filiique petendi

quam ut permoveretur ab aliquo senex, ut Viennam pergeret. Quod factum etiam, sequente eum ac Viennam praecurrente filio ex eo unice metu, ne a consiliario Szvetich a baronatus cogitatione dimoveretur, utve commendaret filium pro conferendo ei baronatu, quod praestitit etiam. Observans porro senex, matris filiique petendi baronatus causam hanc unam allegari, quod a morte sua vilissimis muniis applicaretur, ut vicejudlium etc., quam rem utriusque arrogantia non ferebat, aut nullis plane, ut despicandus relinqueretur, parens primo efficere nitebatur, ut intra assessores

nec proposuisset, praedictosque unius sessionis mobiles nec votizare permisisset, ideo cum filio mater precibus adauctis: videret, dicebant, si, se vivente accomodationi suae resisteretur, quid a morte sua sperandum, numquid se in filio prostituendum cupit , similiaque plura, ut senex die decima Junii instantiam pro baronatu sibi atque filio suo conferendo subscripserit, quam filius celeriore tabellario ad Fabsichium relegat, statimque sive (Magdalenich et Malenich barones.) die 21. Junii Viennae resoluti

electum Syrmiensem Joannem Bap. Paxi ecclesiae ritu benedictae sunt nuptiae intra comitem Josephum Keglevich et Rosaliam Thauszy, episcopi provisoris filiam. Qua in re noveris lector, anno 1751 dum Franciscus Thauszy in Zagrabiensem episcopum resolveretur Posonii, pauper quidam inopsve ac senecio per Hungariam vagatus, ad nominatum episcopum se contulit dicens: semet credere paris cognominis episcopum sibi esse junctum sangvine; exhibuitque armales, ut vocamus, litteras, quibus caruisset episcopus. Advenam hunc pro sibi cognato agnoscit episcopus ac ad aram Zagrabiensem cum uxore

die 14. | Februarii condicit futurum consumandumque matrimonium pro die 19. Martii, die nempe nominis sui. Hinc abiens, pro die illo matrem sponsae invitat pro festo Josephi Loborinum, arcem nempe suam, efficitque, spondere senem, si ipsa ex valetudine aut senio adesse nequiret, submittendam cum fratre filiam. Arcanum hoc, ne ultra praedictos tres abeat, paciscuntur. Verum ad servandum ecclesiae morem, comes episcopo scribit, petens, dispensari in denunciationibus. Episcopus hanc sortem congruere magis Rosaliae suae ratus, bano Varasdinum detegit,

se privans, elegit voluptatem carnis ac alia. Itaque 1738. cum eadem copulatus, intra divites haberi cepit ex paupere, bonisque Milan, Gregurovecz etc. potitus, priora cessit proprietario domino comiti Rattkay, ex quibus aliisque capitalia 40 prope milium fabricavit. Vixit cum sene illa annis 18., qua demortua nactus est thori sociam Reginam Rauch, Sigismundi olim vicecomitis filiam, aeque senem et annum 50 superantem circa annum 1750., qua cum crevit divitiis, quia et bona Gregurovecz, obtinuit, Sztanjevecz item, ac Zagrabiensem domum, quae duo comiti Petro Sermage pro

capitulo revocationem factorum suorum posuit, neque praemissa cum circumstantiis suis ultra limites suspicionis hominum erant, donec Sigismundus Voikovich, jam Reginae maritus, habendi cupidine deceptus sibique consulentium leguleorum, reperto illo inscriptionis Gotthalianae (Anna Orsich Gotthalii sene conjuge aeque subscribente) contractu, ab antedicta Helena inscriptionis 12 milia florenorum per litem coram tabula judiciaria regni anno 1754. repetere non incepisset. Qua occasione satis multa praeterita vitae Gabrielis Gotthal luculenta et publica facta sunt, pluraque |

cryptis non solum nudarentur cadavera vestitusque vendatur, sed projiciantur ex tumbis educanturque foras et quandoque projiciantur, quandoque terrae foris infodiantur. Tumbae autem vendantur precio leviori, cryptas altissime persolvere est necessum. Rem hanc, juri gentium repugnantem detestans, senex constituit, ut in sepulchro claudendo subito omni ex parte muro, super inductove fornice recondatur, quod haud secus viduae permissum est, quam numeratis pro facultate fl. rh. 30, expensis solutis in fl. rh. 80, ac demum obligatione erigendae ibi arae, pro qua etiam

cogit tacere circumstantias reliquas, cum nec vulgo notae fuissent); item Josepho, de quo supra fol. 571., Johanna item antedicta. Hujus curatellam domino Nicolao Skerlecz mater commendavit in testamente, protectionem reginae ipsi, ac comiti banc. A matris morte (foeminae salacis prurientisque in senio etiam libidinis, ut relictis aliis mihi notis eventibus satis appareret ex publico illo, fol. 199 et 200 supra commemoratis; lubentissimeque monachis et ecclesiasticis succumbebat, dicens: mereri se credere, dum esurientibus carnes praeberet et famelicis provideret serviretque) Johanna

privatim vixit Berdoviczii in bonello Voikovichiano Sztari Dvor vocato et ab se titulo arendae possesso. (Diaeta Posonii, libellus Francisci Kollarii.) Posonium ad constitutum diaetae diem convenere status, festum nempe sanctae Trinitatis sen diem 17. Junii. Sub initium pro more actum de caeremoniis; lecti Viennam pro invitandis suis Majestatibus nuncii. In capite horum fuerat archiepiscopus Colocensis comes Josephus de Batthyan. Majestates suae nempe Franciscus I. imperator, Maria Theresia regina, Josephus rex Romanorum die

unde, quibuscum de dignitate aliqua iis contentio est, capitales fere reputant inimicos. His tam perditis gentis moribus servire qui recuset, novator ambitiosus, contemptor legum, patriae inimicus habetur, ni suam vivendi rationem sic instituat ut "frons" (quod ait Seneca) "populo conveniat, intus omnia sint dissimilia." Sen. Ep. 1,5,2 Quod nobis in praesens propositum est ut post explicatos gentis mores illud, quoad res fieri patietur, ostendamus qui nec iis

His tam perditis gentis moribus servire qui recuset, novator ambitiosus, contemptor legum, patriae inimicus habetur, ni suam vivendi rationem sic instituat ut "frons" (quod ait Seneca) "populo conveniat, intus omnia sint dissimilia." Sen. Ep. 1,5,2 Quod nobis in praesens propositum est ut post explicatos gentis mores illud, quoad res fieri patietur, ostendamus qui nec iis quibus ceteri vitiis volutari et a populari abesse indignatione valeamus. Ad quod cum favor superum, tum

spectanda est indoles: multos prae blando vultu severitas decet, quosdam hac ipsa magis quam omni humanitate devincias. Haec itaque attendenda sunt praeterquam quod foris gravitas, domestica inter affabilitas, et suis cuncta temporibus sint adhibenda; nam "laetitia (ut ait Seneca) iuvenem, frons decet tristis senem." Sen. Phaedr. 453. Haec universim praemissa sint; nos insistentes prioribus ad particularia iam descendamus. Omnis de modo in Croatia vivendi

quam omni humanitate devincias. Haec itaque attendenda sunt praeterquam quod foris gravitas, domestica inter affabilitas, et suis cuncta temporibus sint adhibenda; nam "laetitia (ut ait Seneca) iuvenem, frons decet tristis senem." Sen. Phaedr. 453. Haec universim praemissa sint; nos insistentes prioribus ad particularia iam descendamus. Omnis de modo in Croatia vivendi quaestio ad duo potissimum refferri potest; nempe ad publicas cuiusque actiones et ad domestica

1838  In motus virgam sensit cum serius illam
1839  Ire suos, signans nobis quam tempora praefert
1840   Machina structa rotis, quamque ipse aptaverat ante
1841  Sic patrio longam caelo, ut procurrere seno
1842  Procursu decies huc illuc qualibet horae
1843  Deberet decies in sexta concita parte;
1844  Esse moras virgae majores scilicet illic
1845   Sensit, tamque magis longos

396   Per Terrae ut convexa extantem fert rota clavum.
397  Quanquam olim at melius multis statione movere
398  Visum sit Terram, atque immotum figere Solem:
399  Post facile effluxit, Samio Sene condita caeli
400  Quae fuerit facies, atque astris reddita jura;
401   Scilicet obliti sese sunt ire per altum
402  Aethera Mortales cum Terrae corpore magno;
403  Id

595   E cunctis, interque brevissima; dimidiatis
596  Ipsa aequantur enim transversis axibus apta
597  Illarum, circum peragunt quas astra, viarum.
598   Jam tribus his, quas nunc doceo, tibi sena teneri
599  Legibus astra, nec unquam illis exsolvere sese
600   Servatum est; quin et simul ipsa secunda cieri
601  His itidem, Comites Saturni his ire, Jovisque.

debent.
644  Ipsas praeterea, queis caeli condimus acta,
645   Tempore post longo fidas non esse tabellas;
646  Nam prius astrorum monstrassent certa vagantum
647  Cum loca, post senio lapsae velut, immemoresque
648  Monstrantes eadem errabant; rursusque novare
649  Saepe necesse fuit, caeloque aptare recenti.
650   Adjice, cum primùm prospectum vitra dederunt,

664  Accumulantur ubi, et coalescunt multa, remotis)
665   Paulatim positus mutarier illius; orbem
666  Nam sinuat circum, nec jam ad loca prima revertit
667  Biscentum nisi post, decies et saecula sena.
668  Propterea quae verna, vel autumnalia puncta
669  Affigunt caelo, regredi, et simul omnia signa
670   Exinde adverso motu provecta videri,
671  Sed tarde, cum tot sint

nova priscis;
1273  Cum Veteres nil non possint docuisse videri,
1274  Ambigua in multis qui sunt ratione locuti.
1275   Haec igitur rentur Veteres novisse reperta,
1276  Qui Sene cum Samio quondam excepisse feruntur
1277  Concentus caeli divinos, harmoniamque,
1278  Si non auribus, at sensu interiore stupentes,
1279  Et mira

facit, in Lunam gravis ipsa feratur,
1394  Est opus: hoc vario tumor aequoris indicat aestu,
1395   Qui sequitur Lunae cursus, auditque moventem.
1396  Sena quoque inter se nituntur viribus astra;
1397  Proin turbare suos cursus vicina videntur:
1398  Quod noscas, subter proin cum Juppiter adstat
1399  Saturno, comitumque agitantur utrinque cohortes.

440   Aut latere aut gemina haec cum flexu scilicet uno,
441  Cum latere aut contra duo flexus simplice, possis
442  Arte haud ignota Mensoribus, omnia quae sunt
443  Prendere praeterea, et sic sena elementa videre.
444  Quapropter cum tu tractum per millia certa
445   Jam noscas dimensus, ab hoc exordia duces
446  Inde oculis signans varios ex ordine montes,
447  In

556  Jamdudum, quo quaeque videntur sidera ferri
557  Axe super (quo se convertit et annua Tellus)
558  Lenta tamen nimium: biscentum saecula gyrum
559  Conficiunt unum, deciesque his addita sena.
560   Proditus alter at est nuper, qui consit ab ipsa
561  Terrae motu, et diuturna lucis ab alto
562  Ad nos usque via; non se uno haec namque propagat
563  Temporis in

579  Ne spes sollicitos animos deludat inanis.
580   Ergo age, qui Boreae Gallorum primus ad oras
581  Protulit urbe gradum a regali mensus, eundem
582  Congruere octonis decies ad milla sena
583  Millibus adjunctis invenit, tendere et ultra
584  Plus quater ad centum quam passus, scilicet istis
585   Jam decies septem debes, atque addere binos.
586  Novimus at

748  Omnia sunt; quid enim obstiterit, queis gloria vires
749  Addit, et exagitat velut acri pectora thyrso?
750   Unius mensura gradus tunc prodita demum
751  Constitit, ipsa novem, decies et millia sena
752  Exaequans, passus si tollas inde quaternos,
753  Et decies septem. Doctae Dux signa cohortis
754  Jam movet; excedunt laeti glacialibus oris.
755   Ille nova te tellure,

1117   In spatiis, non ut tamen ante a fronte petitis,
1118  Sed Terrae a medio, et crescentibus ordine longe
1119  Inter sese alio, nimirum terna struantur
1120  Post bina ut spatia, et succedant sena repente;
1121  Ordine quo numeri cum progrediuntur, eosdem
1122   Dicimus harmoniae de nomine, quippe ubi primi
1123  Quae ratio est ad eum, qui tertius, aequa sit illi,

1189  Progredieris, at immensum tamen; utpote si tu
1190  Millia sublimi post octingenta volatu
1191  Tum quoque dena quater scandas, tam rarus ibi aer
1192   Fundetur, vix ut decies sub sena reduci
1193  Signa queat: numeris quae nomina reddita tantis?
1194   Verum a servato diversus cernitur ordo
1195  Ordine descensus interdum, pondera

400  Nempe ubi se in medio majora minoribus aequant;
401   Particulas decies quinas aequare quotannis
402  Repperit, illarum tenui quae ex ordine constant,
403  Nempe gradum decies si sena in fragmina scindas,
404  Atque iterum decies in senas quaeque resolvas
405  Fragmina particulas. Servato inventa probantur
406   Haec caelo; decies quinis his namque videmus

Ursam;
421   Non tunc conspicienda sit ut Cynosura per aequor
422  Amplius undisonum nocturno tempore nautis.
423  Demum haec cuncta loco referentur versa priori
424  Post decies sena, et biscentum saecula lapsa.
425   Non sat erat tamen hos motus pro quolibet anno
426   Astrorum, medii qui sunt, reperisse, sed ipsa
427  Vestiganda itidem discrimina cuncta, venirent

840  Sidera praeclaro mundum exornantia cultu,
841  Debuit hunc ad nos tractum replere creata
842  Luce itidem, qualis manasset sidere ab ipso
843   Praecedentia post annorum millia sena.
844  At contra saeclis si retro a pluribus una
845  De tantis caeli sit fax extincta micantis,
846  Fiat, uti fulgentem et adhuc, rutilamque tuamur.

520  Intervallum extet, pro cunctis scilicet unum
521  Purpureis; quoniam tam parvum purpureorum est
522  Intevallorum discrimen, millibus addas
523  Pauca ut ci decies, tria, sena, novenaque nempe,
524  Magnum haec in numerum postquam diverseris illum,
525  Uni intervallo, vix possis prendere quidquam,
526  Adjunctum quod erit; tum quantum proinde necesse est,

quod ipsi
966  Aedificant homines; tamen alta palatia surgunt,
967  Magnificaeque domus, et turres, atque tabernae,
968  Atque casae, circi, delubra, fora, amphitheatra.
969  Sena elementa quater, quotquot sunt, omnibus usquam
970  Sufficiunt verbis, quotquot sermone sonoque
971  Expressere homines diverso, ubicumque locati;
972  Et tot concentus melici discrimina quae sunt,

agmen deciesque novenis
1.522  Millibus adjiciens spatiorum millia quinque
1.523  Alta tenet gressusque trahit Saturnus anhelos.
1.524  Ille 31 quidem tristi senio jam fractus et ampla,
1.525  Quam retinet, capitis decus olim insigne superbi,
1.526  Nunc onus annosae frontis, premiturque corona,
1.527  Cessat et obliquo despectat lumine natum.

Atque alia positi cultores forte sub arcto.
1.646  Jam quid obest, quod tam longe palantia terram
1.647  Astra humilem fugere? patet, qua lege ferantur
1.648  Saturnusque senex et Jupiter, ambo decori,
1.649  Ambo stipati famulis; quo tramite currat
1.650  Sidus jam domiti Martis, non fortibus armis
1.651  Tydidae, ingenii sed vi: Venus aurea

2.51  Atque iterum tellus Phoebeo ardescit ab axe?
2.52  Sic etiam classem, si vera est fama, Latinam
2.53  Ille Syracosia stantem combussit in acta
2.54  Arte senex mira. magnam vim scilicet amplo
2.55  Solis ubi in speculo excepit, cui concava forma;
2.56  Collectos subito radios, ardentia tela,
2.57  Vertit in Aeneadum puppes: qui

ubi sunt Peneїa rura, 700
1.2.700  Amphrysusque, et Taygeti Juga laeta Lacaenis
1.2.701  Virginibus, Dirceque, Alphaeaque flumina, et Ascra
1.2.702  Hesiodo celebrata seni: Nemeaeaque vallis,
1.2.703  Pythonisque nemus dictum, tua Pindare fama,
1.2.704  Isthmosque, argivaeque olim stadia illa juventae 705
1.2.705  In Jovis Elaei campo. Mihi

Coepimus, et nostram agnoscere te dominam.
2.6.59  Nunc tua at immenso celebrabitur aethere fama,
2.6.60   Nunc terris nullo tempore deficiet,
2.6.61  Quin longo aetatum senio magis usque vigebit,
2.6.62   Clarescetque magis nomen ubique tuum;
2.6.63  Hesperius noscet, cultor te noscet Eous,
2.6.64   Supposita et geminis ultima terra polis

una fores veluti si foemina. Mirum
2.9.32   Ah frustra quaeris jam decus occulere;
2.9.33  Te vultus tacitam prodit tuus. Aspicis? Unam
2.9.34   Te cupit, in te inhians ille senex [d] oculis
2.9.35  In media gestit solam te visere turba.
2.9.36   Ut magnae praefert gaudia laetitiae;

1.35  Non tamen his flexit verbis Agamemnona: saevus
1.36  Ille virum totis actutum excedere castris
1.37  Imperat, ac flentem dictis incessit amaris:
1.38  Ocyus hinc abscede, senex; ne, sive manentem,
1.39  Seu puppes fuero redeuntem nactus ad altas,
1.40  Nil tibi jam prosit sceptrumve, aut insula Phoebi. 40
1.41  Quam poscis, gnatam certum est dimittere

1.315  Audierit si vos, Grajūm duo lumina, primos
1.316  Consilioque manuque, odia exercere, molesta
1.317  Et rixa implicitos jurgari mutua: verum
1.318  Audite, atque seni laeta parete minores
1.319  Mente ambo. versatus ego sum nanque virorum
1.320  In coetu quondam virtute ac robore vobis 320
1.321  Praestantum longe, nec me sprevere monentem.

1.347  Ipse orans flectam precibus; qui murus Achivūm
1.348  Est genti saevi contra discrimina belli.
1.349  Haec senior. tum sic Atrides: Vera, nec ulli
1.350  Non laudanda, senex, dicis; verum efferus iste 350
1.351  Exsultatque animis, vultque omnibus altior unus
1.352  Ire aliis, fraenare omnes, ac ducere quovis,
1.353  Regna tenens. frustra sperat sed

2.148  Et Phrygia nos urbe sinunt, opibusque potiri.
2.149  Quippe novem evolvit jam magnus Jupiter annos:
2.150  Robora jam ratibus putrescunt, jamque rudentes 150
2.151  Solvuntur senio; interea desertaque conjux,
2.152  Et flentes pueri solis nos usque requirunt,
2.153  Credo equidem, in domibus; quos heic labor improbus usque
2.154  Exercet miseros nequidquam;

2.433  Sterni Troja solo nequeat, male forte virorum
2.434  An pectus variique obsit mens inscia belli.
2.435  Haec Nestor: mirans cui talibus insit Atrides.
2.436  Magne senex, omnes et nunc, ut semper, Achivos
2.437  Eloquio dulci, prudenti et pectore vincis.
2.438  o utinam, divūm pater, et Tritonia Pallas,
2.439  Arcitenens et Phoebe, decem mihi Nestoras

Captivam ex Ephyra praestanti corpore duxit. At puer ut viridi firmavit membra juventa Aedibus in magnis nutritus, forte peremptus 180 Incauto est cari genitoris avunculus, aegre Festa trahens senio tunc membra Licymnius, olim Sed clarus bello, cum firma aetate vigebat. Ergo rates, mora nulla, citas, et vela paravit, Ingentem et comitum numerum, fugitque per undas. Ille

3.119  Atri agnam, Soli, ac Terrae: nos parte feremus
3.120  Ex alia, quae rite deum cadat hostia regi. 120
3.121  Praeterea huc Priamum duci volo, juret ut ipse
3.122  Cuncta senex, ne magna Jovis quid foedera turbet.
3.123  Gnati etenim haud metuunt divos violare, fidemque;
3.124  Et levis est, fluitansque suo sine pondere nutat

foedera turbet.
3.123  Gnati etenim haud metuunt divos violare, fidemque;
3.124  Et levis est, fluitansque suo sine pondere nutat
3.125  Mens juvenum. cum pacta senex componit, utrisque
3.126  Consulit ille, tuens quod rerum est ante, retroque.
3.127  Sic ait; at Graji laeto, Troesque probarunt
3.128  Dicta simul fremitu, tristique imponere

3.247  More nivis; non eloquio contendere Ulyssi
3.248  Esset quisquam ausus mortalis: jamque decorum
3.249  Os, formae augustum nemo et laudabat honorem.
3.250  Magnum deinde senex Ajacem vidit; et, Ille 250
3.251  Quisnam, inquit, praestans immani corpore, cunctos
3.252  Qui capite, atque humeris supereminet unus Achivos?
3.253  Illa

3.272  Sacra ferunt, agnos, album, nigramque; caprino.
3.273  Almae laetificos et vitis in utre liquores.
3.274  Fulgentem cratera Idaeus, et aurea gestat
3.275  Pocula: verba seni adveniens qui talia fatur:
3.276  Surge age, Laomedontiade, regum optime, nam te
3.277  Trojugenum, ac Danaūm proceres communiter orant,
3.278  Extra urbem in campum descendas; foedera

Junget amicitiam pacto gens foedere Graja,
3.284  Nostraque: nos Trojam placida sub pace colemus;
3.285  Illi Argos laeti ad patrium, et sua tecta redibunt.
3.286  Talibus ille: senex, perculso pectore, fidis
3.287  Jussit equos jungi a sociis: moestusque parato
3.288  Membra locat curru, et manibus molitur habenas.
3.289  Antenor currum scandit comes. ocyus una

3.336  Sustineo. cui fata parent nunc tristia letum,
3.337  Dī norunt, novit pater, et rex ille deorum:
3.338  Sic ait; imposuitque agnos, et sueta locavit
3.339  Membra senex curru, manibusque adduxit habenas.
3.340  Antenor juxta scandit, pariterque feruntur 340
3.341  Ad muros, moesto dejecti lumina vultu.
3.342  Interea hinc ingens Hector, hinc dius

4.342  Heroes prisci vastabant artibus urbes.
4.343  Haec senior longo doctus monstrabat ab usu.
4.344  Quem gaudetque tuens Agamemnon, atque ita fatur.
4.345  o utinam, venerande senex, quam vivida mens est,
4.346  Acer et iste animus, tam firmo robore subter
4.347  Genua forent, viresque aevo florente vigerent.
4.348  Sed te, quae

5.239  Compactos: obtenta omnes circumque, supraque
5.240  Vela tegunt: at equi prope stant, et candida pingues 240
5.241  Hordea vescuntur, floremque siliginis almum.
5.242  Saepe senex, bellique omni catus arte Lycaon
5.243  Saeva domo ex alta gradientem ad bella jubebat
5.244  Ducere equos, curruque instantem in praelia Troas
5.245  Hortari: at jussis renui parere

7.168  Exsuit, ipse viro quae Mars donaverat olim.
7.169  His ruere est solitus per bella Lycurgus in armis,
7.170  Aetas dum melior vires dabat: inde ubi longo 170
7.171  Defecit senio fractus, quae gesserat ipse
7.172  Arma, dedit forti famulo gestare. superbus
7.173  Haec ille induerat, Pylia et de gente jubebat
7.174  Qui vir cunque omnes praestaret robore,

7.278  Quae solidam ad clypei molem septemplicis, oras
7.279  Et superinducti stridens pervenit ad aeris;
7.280  Fulgentem et lamnam, taurinaque terga sub aere 280
7.281  Sena subit, septeno haesit tergo aenea cuspis.
7.282  Dehinc hastam jacit ingentem Telamone creatus,
7.283  Hectoreique orbem clypei ferit: hasta micantem

8.98  Tollit se arrectum, canthoque involvitur aereo,
8.99  Et socios consternat equos. abjungere curru
8.100  Quem cupiens, trepidus stricto dum lenta secabat 100
8.101  Ferro lora senex, contra Mavortius Hector,
8.102  Acer equis auriga, adversa ex parte ruebat
8.103  Turbam inter, fremitumque virūm. Miserande, jaceres
8.104  Iliaco, Nestor, campo, Tydeïus heros

8.115  Quippe cavas cursu ad naves, ac tuta petebat.
8.116  Ergo heros currum densa inter milia solus
8.117  Impulit, et primam ante aciem stetit acer in armis
8.118  Pro sene; quem blandus verbis compellat amicis:
8.119  o pater, haec duro bellatrix Marte juventus
8.120  Te premit, invictum quondam; nunc pigra senectus 120
8.121  Debilitat; fortis tibi non

8.126  Curandos famulis, nosque his invadimus hostem?
8.127  Tu senior cape lora manu; jam sentiet Hector,
8.128  Inque mea vesana manu bacchetur an hasta.
8.129  Sic ait ille; senex dictis non abnuit. ergo
8.130  Nestoreos curant bijugos, regumque capessunt 130
8.131  Jussa citi Sthenelus cum magnanimo Eurymedonte.
8.132  Tydidae currum Nestor conscendit, et

8.161  At consternati curru cecidere sub alto
8.162  Cornipedes. fugere omni variata lepore
8.163  Nestoreis lora e manibus; conterritus ipse
8.164  Corde senex pavido, Diomedem affatur; et, hinc te
8.165  Proripe, ait, Tydide; et equos ad litora verte,
8.166  Dum licet. iratus laudem negat ille deorum
8.167  Nam pater, huic hodie dexter favet:

8.168  Post decus et nobis magnum feret; ulla virorum
8.169  Nec potis est summo virtus pugnare Tonanti.
8.170  Haec Nestor: contra Tydides: vera profecto 170
8.171  Ista, senex: mihi corde dolor sed tristis in imo
8.172  Ardet. Trojugenas inter nam verba frequentes
8.173  Cum faciet, sese jactans hoc improbus Hector
8.174  Dicet: Me viso, Diomedes tuta

9.138  Muneribus victus blandis, blandaque loquela.
9.139  Talia Nelides; contra cui talibus infit
9.140  Atrides: Commissa mihi quaecunque recenses,
9.141  Vera, senex, fateor. demens mihi, et improbus ipse 140
9.142  Hanc merui noxam. multis par milibus unus
9.143  Vir pretio est, pater eximio quem curat amore
9.144  Ille deūm huic magnum ceu

9.605  Hoc animo versans; quando mihi nulla deorum
9.606  Numine nata meo obtigerat de sanguine proles,
9.607  Te generi ut nostro insererem, mihi dulcis ut esses
9.608  Filius, atque seni posses depellere quondam
9.609  Indecores obitus, et durae incommoda vitae.
9.610  Sed jam age, parce odiis: animum, fortissime, vince
9.611  Ipse tuum, quo nil majus. te non decet

9.712  Quinquaginta illic; quorum pars consita pulchris 710
9.713  Vitibus una foret, Cereri pars altera longe
9.714  Optima se curvo facilem praeberet aratro.
9.715  Ipse etiam tristi senio tum fessus, at olim
9.716  Acer equis, Oeneus supplex ad limina venit;
9.717  Ac thalami postes manibus quassabat, opertas
9.718  Ante fores orans. nec mater, turba sororum

9.774  Cum caelo exoriens, pariter statuemus uterque,
9.775  Heic perstare, domum an praestet jam classe reverti.
9.776  Sic ait; ac nutu Patroclum ponere jussit
9.777  Mollia strata seni condenso vellere; visa
9.778  Tandem oratores ut, re, tentoria celsa
9.779  Linquentes irent jam facto fine: deo par
9.780  Cum Telamoniades infit sic farier Ajax:

alacres, mora nulla, torumque
9.827  Suppositis ovium villis, stratisque superne
9.828  Vestibus, et lini candentis flore pararunt;
9.829  Fessa ubi membra senex posuit, roseamque jacebat
9.830  Auroram opperiens, curis ingentibus aeger.
9.831  Pelides etiam, celsum in penetrale recedens,
9.832  Somno membra dedit: regem juxta Diomede 830

procul inde ingens, opus admirabile, balteus,
10.99  Quo cingi suerat senior cum tristia torvus
10.100  Armabat se in bella, suas ad praelia turmas 100
10.101  Acer agens: nec enim senio cedebat inerti.
10.102  Qui, simul ac sensit venientem, sustulit alte
10.103  Cervicem, et, cubito nitens, haec ore profatur:
10.104  Quis juxtaque rates, media et per castra sub atra

10.673  Ingressi? occurrens an quis deus obtulit ultro?
10.674  Solis enim similes radiis candentibus albent;
10.675  Usque acie in Teucrum versor, nec tuta fovere
10.676  Castra senex soleo; sedenim per praelia vidi
10.677  His ego equos nunquam similes. quos jure deorum
10.678  Esse datum vobis munus reor. ipse deūm rex
10.679  Aequus enim, et Pallas Tritonia

blando affatus vulturi considere jussit.
11.802  Abnuit, ac celeri haec festinus voce profatur.
11.803  Nil opus ut sedeam; mihi nec mora libera, parce
11.804  Hortari, venerande senex. multumque verendus,
11.805  Et laedi est facilis, qui me vir misit, et unum
11.806  Scitari hoc jussit: quis saucius ille, vehebas
11.807  Quem curru? at novi, videoque Machaona

11.806  Scitari hoc jussit: quis saucius ille, vehebas
11.807  Quem curru? at novi, videoque Machaona regem.
11.808  Nuncius ergo ibo celer hoc dicturus Achilli.
11.809  Nanque, senex, scis ipse, animi quam saevus et asper
11.810  Ille sit, et culpae expertem culpare paratus. 810
11.811  Talia Patroclus. Nestor cui talibus infit:
11.812  Nam cur nunc Danaūm, passi

sibi rex illic Augeas ceperat, omne
11.870  Contra fas retinens: aurigam at multa dolentem 870
11.871  Dimisit, probrisque minax oneravit acerbis.
11.872  Haec propter maledicta senex malefactaque, toti
11.873  Iratus genti, sibi multa exemit; in omnes
11.874  Cetera dehinc jussit tribui, pars ut sua cuique
11.875  Expleret magno acceptam cum foenore noxam.

tamen ipse etiam flebit, reor, omnis Achivūm
11.947  Dardanio fuerit pubes cum perdita ferro.
11.948  o bone, nunc patris subeant tibi verba Menoetī,
11.949  Quaeque dedit praecepta senex, mittebat Atridae
11.950  Auxilio cum te patriis e finibus; ipse 950
11.951  Auribus his quae cuncta, et mecum audivit Ulysses.
11.952  Quippe ambo Pelei pulchras advenimus aedes,

laudem obliti; sed robore praestant,
12.370  Ac primos inter stant laeti, hostemque lacessunt. 370
12.371  Hoc etenim si post belli discrimen, amice,
12.372  Vitatum ambobus, senio, letoque carendum
12.373  Jam foret; haud equidem primis ego mixtus in arma
12.374  Sic ruerem, nec te verbis in pulchra cierem
12.375  Praelia. nunc, quando mortis fata undique

13.790  Euchenor, qui dives opum, fortisque Corintho 700
13.791  Venerat Iliacum ad litus, non inscius ille
13.792  Exitii, quod saeva deūm sibi fata parabant.
13.793  Saepe senex etenim Polyidus dixerat, aede
13.794  Aut morbo in patria moriturum, aut inter Achaeas
13.795  Perdomitum naves Trojano Marte: decoram
13.796  Ille magis

14.23  Huc propulsa, vel huc; aliquis dum nube solutus
14.24  Ex alta veniat ventus celer ab Jove summo:
14.25  Sic anceps animi pendebat, multa volutans
14.26  Mente senex, partesque labans distractus in ambas:
14.27  Grajorumne ferat sese inde hortator ad agmen;
14.28  An petat Atriden Agamemnona, si quid uterque

ait: hi parent dictis, juvenile secuti
14.157  Consilium; atque gradum celerant; dux ibat Atrides.
14.158  Sensit caerulei rector maris; oraque cano,
14.159  Ora, habitumque, seni similis processit, Atriden
14.160  Et prope magnanimum citus adstitit, atque prehensum 160
14.161  Dextra, sic blandis compellat vocibus ultro.
14.162  Atride, saevus nunc certe gaudet

17.404  Ipse ciet subito Aeneam, faciem Periphanti
17.405  Epytidae similis; praeco illi fidus in aede
17.406  Qui patria, prudens rerum doctusque parente
17.407  Cum sene consenuit. simulans hunc Phoebus Apollo
17.408  Adstitit Aeneae; dictisque ita fatur amicis:
17.409  Aenea, nam quī fato altum vel sine divis
17.410  Ilion eriperes tuque et Trojana

Remque meam monstrare, et servos, celsaque tecta.
19.385  Namque reor Peleum vitali aut lumine cassum,
19.386  Aut vitae jam posse ullo vix munere fungi,
19.387  Defessumque gravi senio, pressumque dolore
19.388  Assiduo, tristem infelix dum prospicit horam,
19.389  Me leto exstinctum in Phrygiis quae nunciet oris.
19.390  Haec memorans flebat Pelides; flebat et una

23.352  Primum ego. nanque mei quam cunctos robore vincant
23.353  Scitis equi; leti expertes maris arbiter alti
23.354  Quos Peleo patri Neptunus tradidit, ille
23.355  Deinde mihi senio fessus concessit habendos.
23.356  Ipse tamen maneo, caelesti et semine creti
23.357  Alipedes; moerent saeva qui morte perempto
23.358  Auriga miti atque bono, qui scilicet illis

Helenumque, Parinque, Agathonaque clarum
24.308  Pamonaque, Antiphonumque, et fortem ad bella Politen,
24.309  Deiphobumque, atque Hippothoum, Diumque: novenos
24.310  Hosce senex onerat probris; ac talia mandat: 330
24.311  Festinate, mali, segnes, expendere poenas
24.312  Digni omnes. utinam cunctos mactasset Achilles
24.313  Hectore pro solo. fatis heu natus

24.337  Et curru imponunt pulchro, cumulantque. jugales
24.338  Hinc mulos junxere, olim, non vilia dona,
24.339  Quos dederant Mysi Priamo; nutribat et ipse
24.340  Rite senex cura ingenti, praesepe revinctos; 340
24.341  Ad nitidum. hos curru jungebant, aedibus altis
24.342  Nondum etiam egressi, rex aevo fessus et una.
24.343  Idaeus, cordati ambo, rerumque

haec, laeva pelvim et subjecit: aquai 370
24.371  Humorem at purum dextra extulit. hinc ubi lavit
24.372  Rite, datam accepit pateram, saeptoque domorum
24.373  In medio stans vina senex libavit, et altum
24.374  Suspiciens caelum haec effudit pectore dicta:
24.375  Jupiter, aëriae celsis de rupibus Idae
24.376  Qui populis late imperitas, summe, optime divūm,