Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Ut Your search found 42890 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 901-1000:901. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 56 | Paragraph | Section] habetur
extra de votis capitulo primo,
902. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 56 | Paragraph | Section] secundum Deum, nec secundum conscientiam, nec secundum debitam equitatem absque nostro Consilio et assensu facere potuerunt, ut patet per privilegium super inde confectum sub M.CCCC.II. indictione X.-a die nono mensis Aprilis. Ne igitur humani generis hostis, cuius studium est ut sub specie boni fallat, transformat enim se, ut inquit Apostolus, in angelum lucis et sepius sub mele veneris et sub ovina pelle lupinam exercet capacitatem, sub hoc sanctitatis colore gregem nobis commissum invadere dilaniare
903. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 56 | Paragraph | Section] debitam equitatem absque nostro Consilio et assensu facere potuerunt, ut patet per privilegium super inde confectum sub M.CCCC.II. indictione X.-a die nono mensis Aprilis. Ne igitur humani generis hostis, cuius studium est ut sub specie boni fallat, transformat enim se, ut inquit Apostolus, in angelum lucis et sepius sub mele veneris et sub ovina pelle lupinam exercet capacitatem, sub hoc sanctitatis colore gregem nobis commissum invadere dilaniare mactare aut disserpere possit, principiis obstandum
904. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 57 | Paragraph | Section] angelum lucis et sepius sub mele veneris et sub ovina pelle lupinam exercet capacitatem, sub hoc sanctitatis colore gregem nobis commissum invadere dilaniare mactare aut disserpere possit, principiis obstandum curavimus; lubricus enim est, ut beatissimus Gregorius in suis Moralibus, antiquus serpens, qui nisi capite teneatur totus statim illabitur, januis enim reseratis faciliter patet ingressus, et Philosophus in primo de celo et mundo: parvus error in principio, magnus est in fine valde. Cum igitur nobis
905. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 57 | Paragraph | Section] omnia procurare, et ne dum peccata, scilicet etiam occasiones peccatorum prescindere evellere et extirpare, emunitatemque ecclesiastice libertatis pro posse tueri, ne ex nostro assensu animarum nostrarum adversario additum patefecisse videamur, nescit enim, ut inquit beatissimus Augustinus, justitia Dei patrocinium dare criminibus, de unanimi nostri Capituli matura deliberatione modum prefate provisionis nullatenus duximus acceptandum, scilicet ut, iuxta beati Petri apostoli dictum, obmutescere faciamus imprudentum dectractorum
906. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 57 | Paragraph | Section] assensu animarum nostrarum adversario additum patefecisse videamur, nescit enim, ut inquit beatissimus Augustinus, justitia Dei patrocinium dare criminibus, de unanimi nostri Capituli matura deliberatione modum prefate provisionis nullatenus duximus acceptandum, scilicet ut, iuxta beati Petri apostoli dictum, obmutescere faciamus imprudentum dectractorum ignorantiam et presumptionem, et ne quisquam cum veritate suspicare valeat nos prefatam negativam dedisse pretextu cupiditatis vel avaritie, aut velle subtrahere manus adiutrices pro
907. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 57 | Paragraph | Section] cupiditatis vel avaritie,
aut velle subtrahere manus adiutrices pro dicta fabrica sublevanda
modis debitis et honestis, in presentiarum tres modos honestissimos predicte fabrice sublevatione dicto generoso Consilio anteponere curavimus. Primus videlicet est inquisitio voluntaria ut,
iuxta Apostoli dictum, quilibet conferat ad hoc pium opus prout
ex divina inspiratione destinavit in corde suo. Secundus modus
est quem
908. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 57 | Paragraph | Section] videlicet, adhibere tantum pro centenario quantum Vobis videbitur, sub quo modo in presentiarum nos offerimus tansare nos et clerum nostrum in nostris substantiis et introitibus pro centenario in duplo illius in quo vos tansabitis vos ipsos. Tertius modus est ut relevetur dos seu fabrica prefate Ecclesie iuxta tenorem privilegii super inde confecti sub M.CC.XCVIII. indictione undecima, die XXIIII mensis Junij ex tunc quando primo dicta Ecclesia Sancti Jacobi insignita fuit titulo Ecclesie Cathedralis, et hec civitas sublimata extitit
909. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 57 | Paragraph | Section] sufficientes expensas de propria dote unde eius fabrica absque gravamine alicuius persone particularis sufficienter et ample poterit sublevari. Vos igitur, o generosi et circumspecti cives, dignitate pastorali monemus et dilectionis affectu devotissime obsecramus, ut sub aliquo predictorum modorum vel sub aliquo alio honestiori et convenientiori aut simili, si quem vestrum circumspectum consilium invenire poterit, omnes pariter conveniamus ad Dei laudem, Nostri
910. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 58 | Paragraph | Section] et convenientiori aut simili, si quem vestrum circumspectum consilium invenire poterit, omnes pariter
conveniamus ad Dei laudem, Nostri
911. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 58 | Paragraph | Section] visa est suscepisse
912. Šižgorić, Juraj... . Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 58 | Paragraph | Section] est, in gratissima corporum sospitate et in pestiferis morbi preservatione, quod certe post beatissimam domini Matrem, meritis beatissimi Apostoli Jacobi ad cuius honorem hoc templum dedicatum est, divinam clementiam egisse nulli ambiguum esse debet, ut igitur verbis utar beatissimi doctoris Gregorii in omelia super Matheum, solicite, inquit, dilectissimi, nos considerare expedit ne nos qui plus ceteris in hoc mundo accepisse aliquid cernimus, ab auctore mundi gravius inde judicemur; cum enim augentur dona, rationes
913. Andreis Trogiranin. Ad puerum forma superbientem... [page 261v | Paragraph | Section] ordo queat
914. Rastić, Nikola. Clarissimo Equiti D. Francisco... [page 196 | Paragraph | Section] est, tamen et recordatione tuarum clarissimarum virtutum, et tui amplitudine nominis, quod jam in terris quamplurimis celeberrimum est, quam maxime cоmmotus, alienum a professione mea (
915. Rastić, Nikola. Clarissimo Equiti D. Francisco... [page 197 | Paragraph | Section] namque mihi ex tempore tam libenter quam etiam necessario in illum sermonem incidere quo illos accuratissime edocerem divinam illam providentiam fortitudinemque tuam, laudatissimam rei militaris scientiam, quas omnes in ipsa Brixiensi expeditione egregie ac splendide demonstrasti. Satis namque, ut opinor, ea mihi ad dicendum notissima esse poterant, quod ex
916. Rastić, Nikola. Clarissimo Equiti D. Francisco... [page 197 | Paragraph | Section] in qua omnis eximia oratio latissime versari potuisset, aggressus fuerim; sanctius tamen, cum ita rem opportunam offendissem, loquendo nomen praesumptionis quam silendo ingratitudinis mihi subverendum esse duxi. Нaеc e multis tuae nobilitati referre visum est ut facilius Nicolaum tuum nusquam immemorem tuae dignitatis fuisse intelligas. Fatebor ingenue de tua gloria graviora testimonia saepissime extitisse, fideliora vero aut tui amantiora numquam. Quae cum ita sint, ego pro tuis in me maximis beneficiis meaque in te plurima observatione magnopere a te
917. Rastić, Nikola. Clarissimo Equiti D. Francisco... [page 198 | Paragraph | Section] atque probati viri huic meo honori deesse velis.
Dolui profecto saepissime, et
Colionus vir in
re militari non spernendus, homo sane magni animi, et utinam sapientis consilii
fuisset! susceptis maximis et amplissimis ab hoc ordine ornamentis, quae ipsum
et posteros eius plurimum honestarent (vix, ut opinio mea fert, sibi maiora
tribui poterant), praeerat summa cum potestate splendidissimo equitatui; omnium
peritorum huiusce disciplinae bellicae opinione nulla gens in tota Italia suae
genti conferenda erat. Sed tam immoderata
equitatui; omnium
peritorum huiusce disciplinae bellicae opinione nulla gens in tota Italia suae
genti conferenda erat. Sed tam immoderata cupiditas dominandi, tanta
caperet, haec animi elatio perniciosa
visa est, et a quiete publica vehementer aliena. Animus paratus ad periculum si
sua cupiditate, non utilitate communi impellitur, audaciae potius quam
certitudinis nomen habet: ut sapientes litterarum monimentis pulcherrime
tradidere. Ex hac elatione et animi magnitudine, facillime pertinatia et nimia
cupiditas principatus nascitur. A patribus conscriptis compertum est ipsum
imperata negligere, nimis alta ac
et audacem animadvertere
statuit,
exercitu, prout temporis angustiae patiebantur, ad stationem
Sagudini
Per loca angusta, qua nemo solitus esset iter facere: hostis collecta manu derepente irrupit in vallem Cetinam: ubi per omnia currens predam ingentem bovium et cuiusque modi pecudum egit: ut qui improviso facile omnia invasisset. Erat forte tum in oppido ipsi valli propinquo bannus: ut primum incursionem hostium accepit: Ratus hostem preda honustum non nisi qua intraverat egressurum: ubi facile parva manu oprimi posset: tum pręter opinionem adversariis obviam datis: tum preda impediente: tum quoque locorum amfractibus prealtis altrinsecus rupibus imminentibus transitum
perpropere nocturno itinere per avia et incertas semitas die appetente ad fauces ipsas pervenit. Offendit omnia hostili preocupata manu: incertum, sive custodiendi
Victoria anceps: et pro se quisque omni impetu urgere contendit: et adversarium loco pellere. Multitudo denique hostium prevalere cepit, vertunt nostri terga: et per montana et saltus difugere conantur. At nihil proficiunt, omnia enim preripuit hostis: et in orbem quaeque effugia interclusa tenet. Ut nostris id exploratum est: neque dari locum evadendi animadversum: conserti ex composito et cuneo facto; in hostem impetum faciunt, fit ingens utrinque clades: cadunt frequentes: donec banno capto, reliqui manus hosti dedere.
|
927. Sobota, Ivan. Johannes Sobotae Mapheo... [Paragraph | Section]
928. Sobota, Ivan. Johannes Sobotae Mapheo... [Paragraph | Section]
illa de te pollicitus sum, quae de summo viro polliceri possunt. Postquam iudicem suum te esse cognovi, ipsum bene sperari iussi. Est mea ex sententia sacerdos singulari modestia; mihi iustis de causis carissimus. Habet preterea causam (ut opinio mea fert) luce meridiana clariorem, cum diligentius consideres; pro singulari tua iuris prudentia, multarumque rerum usu facile percipies, non iure, set vi aperta et auctoritate nonnullorum causam suam oppugnari; et quod magis
929. Sobota, Ivan. Johannes Sobotae Mapheo... [Paragraph | Section]
privari. Lucianum suasi sine aliqua
hesitatione, tuae fidei omnia sua iura committat. Aegre fert bona illa abs te
sequestrari, quae ille et patronatus iure et apostolica auctoritate possidet.
Maiorem in modum rogo, ita rem suam suscipias, ut ipse intelligat me ad te hac
de re non frustra scripsisse.
Alobrogibus domum salvum te venisse magna laetitia affectus sum. Novi
excellens ingenium tuum et magnarum rerum cupidissimum; si quod priscarum
illustrium litterarum vel vetustatis insigne vestigium nactus es, rogo facito me
participem, ut extent tuae perpetuae in me benevolentiae signum et monimenta
amoris. — Si Cesarem et Philippicas ad me mittes, mihi pergratum facies. Recte
fidei Thome, iustis de causis mihi amantissimo, cesarem committere potes; qui
iterum tua
iustis de causis mihi amantissimo, cesarem committere potes; qui
iterum tua opera Galliam petere coactus est, Dalmatum ipsum aliquando esse
sinito. Patricio Karolo Mauroceno meis verbis dicito: collectis viribus omnibus
dabo operam, ut pecunia sua quam celerrime exigatur; magnitudine aegritudinis
meae factum est, ut haec exactio in hunc usque diem differatur.
opera Galliam petere coactus est, Dalmatum ipsum aliquando esse
sinito. Patricio Karolo Mauroceno meis verbis dicito: collectis viribus omnibus
dabo operam, ut pecunia sua quam celerrime exigatur; magnitudine aegritudinis
meae factum est, ut haec exactio in hunc usque diem differatur.
ad M. Vallaressum
Cige a me et diligitur et amatur;
qua ex re maiorem in modum te rogo atque etiam rogo, ita illum suscipias, ut
intelligat meam commendationem apud te tantum et ponderis et auctoritatis
habuisse, quantum scribens confidebam. Habet causam (ut opinio mea fert) iustam
et virtute tua dignissimam, umbra tantum tui presidii facile defendi poterit. Et
quia virtus tua preclara, in multis magnisque rebus mihi cognita ac spectata
est, sibi suasi ut omnem spem in singulari ac prope
scribens confidebam. Habet causam (ut opinio mea fert) iustam
et virtute tua dignissimam, umbra tantum tui presidii facile defendi poterit. Et
quia virtus tua preclara, in multis magnisque rebus mihi cognita ac spectata
est, sibi suasi ut omnem spem in singulari ac prope divina virtute tua ponat,
nec aliunde auxilium presidiumve speret.
cristianissimam a Machometo
Teucrorum principe ingenti cum iactura cristiane rei captam, tanquam ex percepto
vulnere vehementer consternati fuimus; tandem varie tumultatum est. Princeps
Bizantinus simul ac animadvertit eo ventum esse, ut nec fuge quidem locus esset,
contractis undique copiis totis viribus tanti belli discrimen aditurus, facto
iuramento cum suis optimis militibus memorabile proelium inisse dicitur; ut
opinor ignaviam quoque necessitas acuit, et saepe
Bizantinus simul ac animadvertit eo ventum esse, ut nec fuge quidem locus esset,
contractis undique copiis totis viribus tanti belli discrimen aditurus, facto
iuramento cum suis optimis militibus memorabile proelium inisse dicitur; ut
opinor ignaviam quoque necessitas acuit, et saepe desperatio causa salutis. Urbs
illa cruciata fatis hostibus virtute militari in libertatem revindicata est,
quod mihi numquam persuadere potui. Parvo interjecto tempore legatos regis
legationis munere functi sunt, venisse
nunciatum est. Qui illa tempestate, qua Bizancium expugnatum est, se illi bello
interfuisse tradunt, affirmant, urbem illam sine cujusque controversia
defecisse, 30.000 Grecorum ex Byzancio in Asiam, ut servirent, missa esse,
dicunt: urbem suo praesidio munitam, vestes et nonulla vasa christianis
sacrificiis dedicata Georgio despoti missa dono, seu insignia rei
bene
geste. Quare nobis abunde persuasum est, urbem illam defecisse; praeterea, quod
gravius longe, imperator Teucorum a Georgio despote petit, ut duo oppida sibi
tradat: Golumbac et Smedrovo, oppida munitissima, ex quibus facillimus aditus in
Panoniam est Georgius despotus vehementer trepidat. Hac tempestate dei
omnipotentis virtus invocanda est.
abs te fuerit,
nostrae consuetudinis diremptio, tuae generositati lubens, si mentem verba
sequerentur, exponerem. Verum etiam, ne assentatoris officio fungi censerer,
impraesentiarum tacendum potius, quam ullum verbum proloquerer, existimaveram. Sed
animo nequaquam quiescente, immo urgente, ut aliquid litterarum ad te
perscriberem, impellor, uti paucis tecum his praesentibus colloquar.
Maximo itaque
desiderio immensaque cupiditate, vir magnifice, superioribus diebus tuam humanitatem
visere exoptaveram tum plurimarum rerum, tum tuae benivolentiae
sed fortuna semper felicitati hominum invidente longe aliter, quam
animo meo destinaveram, effectum est — quippe nec meae nec Heliae, uti istic
accepimus, litterae tibi redditae fuerant — meque paene ignotum, qui absens tuae
humanitati notus esse cupieram, reddidit. Nihilominus tamen, ut uterque nostrum istuc
advenit, tanta te humanitate praeditum conspeximus, ut mox nobis visis te hilarem
vultuque iocundo erga nos praebueris nosque tuum in contubernium, ac si sexcentis
annis antehac convixissemus, gaudens accepisti iusque hospitii more priscorum colere
videbare. Illi etenim
meo destinaveram, effectum est — quippe nec meae nec Heliae, uti istic
accepimus, litterae tibi redditae fuerant — meque paene ignotum, qui absens tuae
humanitati notus esse cupieram, reddidit. Nihilominus tamen, ut uterque nostrum istuc
advenit, tanta te humanitate praeditum conspeximus, ut mox nobis visis te hilarem
vultuque iocundo erga nos praebueris nosque tuum in contubernium, ac si sexcentis
annis antehac convixissemus, gaudens accepisti iusque hospitii more priscorum colere
videbare. Illi etenim maximum aliquid consequi se putabant, si aliquos iure
hospitalitatis sibi
praebueris nosque tuum in contubernium, ac si sexcentis
annis antehac convixissemus, gaudens accepisti iusque hospitii more priscorum colere
videbare. Illi etenim maximum aliquid consequi se putabant, si aliquos iure
hospitalitatis sibi coniunxissent: tantaeque venerationis id nomen ipsis erat, ut nil
foedius, nil turpius, nil denique taetrius admitti posse crederent, quam hospitem
violare seu quavis affici molestia. Cuius rei et ipse Maro clarissimus omnium vates
non ignarus ipsum Iovem summum deorum gentilium, etiam hospitio praefectum
memorat. Inquit etenim: Iupiter, hospitibus
vates
non ignarus ipsum Iovem summum deorum gentilium, etiam hospitio praefectum
memorat. Inquit etenim: Iupiter, hospitibus nam te dare iura loquuntur.
Unde et sanctum et inviolatum maximeque religionis ac observantiae
nomen hospitii apud illos habebatur. Tua vero benignitas nos non ut
hospites, immo ut amicos et maxima necessitudine tibi coniunctos
tractavisti, humanissime accepisti totumque te nobis deditissimum
ostendisti, ut nequaquam tuorum morum facilitas summaque tuae
amplitudinis suavitas nostris animis imposterum excidere poterit.
Quid enim loquar? quam suavem
ipsum Iovem summum deorum gentilium, etiam hospitio praefectum
memorat. Inquit etenim: Iupiter, hospitibus nam te dare iura loquuntur.
Unde et sanctum et inviolatum maximeque religionis ac observantiae
nomen hospitii apud illos habebatur. Tua vero benignitas nos non ut
hospites, immo ut amicos et maxima necessitudine tibi coniunctos
tractavisti, humanissime accepisti totumque te nobis deditissimum
ostendisti, ut nequaquam tuorum morum facilitas summaque tuae
amplitudinis suavitas nostris animis imposterum excidere poterit.
Quid enim loquar? quam suavem quamve dulcem te
loquuntur.
Unde et sanctum et inviolatum maximeque religionis ac observantiae
nomen hospitii apud illos habebatur. Tua vero benignitas nos non ut
hospites, immo ut amicos et maxima necessitudine tibi coniunctos
tractavisti, humanissime accepisti totumque te nobis deditissimum
ostendisti, ut nequaquam tuorum morum facilitas summaque tuae
amplitudinis suavitas nostris animis imposterum excidere poterit.
Quid enim loquar? quam suavem quamve dulcem te agnoverimus in
compellendo? quam comem ac placidum in pertractando quamve benignum
ac liberalem splendide accipiendo? Tua
animis imposterum excidere poterit.
Quid enim loquar? quam suavem quamve dulcem te agnoverimus in
compellendo? quam comem ac placidum in pertractando quamve benignum
ac liberalem splendide accipiendo? Tua suavitas adeo nos tibi
coniunxit, comitas adeo devinxit, benignitas adeo obligavit, ut vix
alicui mortalium magis astringi deberive cupierimus. Nos exinde tua
humanitate ac mansuetis moribus perspectis familiarius forte, quam
convenisset, tecum egimus. Verum etsi nonnullas in ea,
quae tua dignitate ac amplitudine minus digna essent, incidimus, freti
tua
potis fuerat, protrahere
conabamur, abstracti, aegritudo animi non minima nobis
intercessit. Nanque, uti te non fugit, nocte saepe et saepenumero in
sermonibus conferendis producta vix separabamur. Ita vero in animum
induco meum, nisi et somno suas partes tribuere oportuisset, ut hinc
promptiores aptioresque ad studia reliquasque disciplinas capessendas
ac caetera officia exequenda essemus, vesperam matutino crepusculo
fando varia iunxissemus nosque dies noctis principio sermonem
ingressos prius oppressisset, quam separaremur.
hoc nostra studia, quibus incumbimus, meaque praecipue exigere
videbantur, quam aegre tulerimus quamve magno dolore affecti fuerimus,
tu, velim, ipse iudices. Corpore quidem Ferrariam versus tendebamus,
animo semper Bononiae persistenti navigando
digrediebamur. Voluntatibus connectebamur adeo, ut, quanquam ipso die
satis procul a Bononia navigassemus, tu tamen nos et nocte consequi
visus es. Quippe cum ea nocte in diversorio quodam constituti quieti
—-- siquidem illa quies appellanda fuerit, — corpora nostra
dedissemus noxque plurima sui parte lapsa fuisset, quin potius iam
dedissemus noxque plurima sui parte lapsa fuisset, quin potius iam
aurora aderat, tota ferme cum nocte antea vigilassemus somnumque oculi
non vidissent, tandem lumina defessa sopor ad diem vehementius
oppressit moxque
huius generis prae oculis se
obtulit, ut ipsa in visione ambigerem, anne Bononiae adhuc
persisterem, qui tamen pridie ea excesseram. an foris
Bononiam pernoctarem. Tua nanque benignitas mihi adesse visa est orans
atque obsecrans deum sanctosque eius angelos, ut, si abs te
digrederemur, navis, qua eramus navigaturi, aliquid pateretur
incommodi. Nobis vero tuis minime precibus acquiescere volentibus
tuaque orata irrita linquentes navim conscendere visi sumus. Ecce
autem nobis navigantibus subito tua optata rata fuere. Equidem magna
vis aquae
rimis visa est in navigium irrumpere adeoque omnes
magno timore perculsi trepidaremus
Cum vero trium
videntes diverso
genere hominum, erant etenim diversi in eadem, constituto secundum varia ingenia et
naturas aliis et aliis rebus vitiare coeperunt. Equidem nonnulli religiosi
observantes de cultu dei conferentes religiosorum vitam paene in
largioris conscientiae de ieiuniis
primum ac demum de Bacchanalibus, quod eis potius visum est, dimicantes et eius orgia
optime fuisse instituta non minimis laudibus efferebant, eum vero noctes atque dies
coli asserentes. Alii praeterea contractis membris senio podagraque confecti deum, ut
ipsis opem ferret, implorabant. Et ego cum Helia Zaepes in tanta diversitate rerum
nostras partes nostrumque munus adimplere, si licuisset, conabamur primum nonnullis
lectionibus dediti, demum facetiis, ne inter postremos censeremur ignavique ab eisdem
iudicaremur, moram navigii deducebamus.
partes nostrumque munus adimplere, si licuisset, conabamur primum nonnullis
lectionibus dediti, demum facetiis, ne inter postremos censeremur ignavique ab eisdem
iudicaremur, moram navigii deducebamus. Sed ecce, et infortunium nobis inter
huiuscemodi negotia non longe aberat; ut enim propiores puppi nos duo consederamus
loco sane amoeniori, propius iam et ipsum discrimen, nisi Helias primum
animadvertisset, nobis instabat. Nam, ut dixi, omnibus circa varia occupatis nemine
praecipiente magna aquae copia iam in navim introierat, ut etiam nonnullorum res
detrimentum
ab eisdem
iudicaremur, moram navigii deducebamus. Sed ecce, et infortunium nobis inter
huiuscemodi negotia non longe aberat; ut enim propiores puppi nos duo consederamus
loco sane amoeniori, propius iam et ipsum discrimen, nisi Helias primum
animadvertisset, nobis instabat. Nam, ut dixi, omnibus circa varia occupatis nemine
praecipiente magna aquae copia iam in navim introierat, ut etiam nonnullorum res
detrimentum paterentur. Denique nemine praevidente Helias casu se retrovertit moxque
exclamans aquas in navim vehementer irrumpere illicoque omnes, nisi providerimus,
non longe aberat; ut enim propiores puppi nos duo consederamus
loco sane amoeniori, propius iam et ipsum discrimen, nisi Helias primum
animadvertisset, nobis instabat. Nam, ut dixi, omnibus circa varia occupatis nemine
praecipiente magna aquae copia iam in navim introierat, ut etiam nonnullorum res
detrimentum paterentur. Denique nemine praevidente Helias casu se retrovertit moxque
exclamans aquas in navim vehementer irrumpere illicoque omnes, nisi providerimus,
aqua obrui naufragiumque pati. Cuncti obstupuimus nautam deprecantes, ut salutem
omnium tueretur ac
copia iam in navim introierat, ut etiam nonnullorum res
detrimentum paterentur. Denique nemine praevidente Helias casu se retrovertit moxque
exclamans aquas in navim vehementer irrumpere illicoque omnes, nisi providerimus,
aqua obrui naufragiumque pati. Cuncti obstupuimus nautam deprecantes, ut salutem
omnium tueretur ac meatus aquae occludendos curaret: nihil demum eo proficiente orare
coepimus, nos in terram exponere properaret. Ut ripas attigimus, raptis sarcinulis,
hoc est mantellis et bursis, gladiorum siquidem non memineramus, uti viciniores
periculo fuimus, primis in terram
exclamans aquas in navim vehementer irrumpere illicoque omnes, nisi providerimus,
aqua obrui naufragiumque pati. Cuncti obstupuimus nautam deprecantes, ut salutem
omnium tueretur ac meatus aquae occludendos curaret: nihil demum eo proficiente orare
coepimus, nos in terram exponere properaret. Ut ripas attigimus, raptis sarcinulis,
hoc est mantellis et bursis, gladiorum siquidem non memineramus, uti viciniores
periculo fuimus, primis in terram exilire contigit: tute iam nos videntes, cum
aliorum senum pedibus et aetate laborantibus opitulare sibi rogantibus misereri
debuerimus, fere
tibi luissemus. In eo vero discrimine illico insomnii memini
nocturnaeque visionis recordatus sum
ibi una lembo conducta
Ferrariam sole iam ad occasum vergente adnavimus, urbem ac deinde habitationem
introgressi fame membris debilitatis satis aspere nihil prompti nos ad manducandum
reperisse ferebamus, fiala tamen vitrea, quam plenam vino tuae benignitatis cocus
vester repleverat, ille, ut nosti, brevis, qui, nescio, an iam magis creverit seu
potius decreverit. Sed haec alias. Vas tamen vitreum zukka vulgariter nuncupatum
adhuc intactum meo adhaerens lateri sat me bono animo esse iubebat nunquam, quousque
gutta vel minima ex eo stillare poterit, me asserens deserturum. Sed
confecerint, proximis litteris tuam humanitatem certiorem faciam et orationem, quam
dominus Aeneas episcopus Senarum, ac capitula ibidem confecta tibi transmittam. Hoc
tantum habeas: imperator ex tota Alemania ducenta milia armatorum conficere
proposuit. Fit autem electus per totam Alemaniam, ut XXX. homines duos pedites bene
armatos, alii XXX. unum equitem armatum hanc ad militiam praebeant. Fiet iter ad
festum Michaelis, alia congregatio eorundem coadunato exercitu in unum mense Aprili
proximo in proximioribis locis Teucrorum castra ponere statuerunt. Quod utinam favore
Dei summi
in armis habere, ex
omni genere hominum conductos viros, singulari virtute et ad omne facinus
audacissimos. Dux insolentissimus horum virtute fretus et prospero eventu
superioris belli, quo Bizantium expugnaverat tantum illatus dicitur, ut orbem
spe amplexus est; trecentos currus, quibus machine expugnandarum urbium gratia
comparte deferuntur, eum habere, sunt nonulli, qui affirmant.
Illustris despotus, desperata regni tutella traiecto Danubio ad Panones,
diligentius diurnas nocturnasque excubias facere imperavit; totis viribus molem
tanti belli adire statuit. Panones tantum novitate hujus periculi commoti
traduntur adeo, ut numquam in ducibus legendis, nec in exercitu scribendo
diligentiores fuisse; vulgo fremere aut in perpetuum arma bellumque oblivioni
danda, iugumque servitutis turpissime subeundum, aut his, cum quibus de imperio
immo de vita et
principatu contentionem esse, mulieris ritu inter se desides
altercantur. Haec sunt, quae mihi digna relatu visa sunt.
Audio Johanem Albertum iurisconsultum a senatu praetorem Traguriensem designatum
esse. Hortare virum dignissimum, ut veniat, expectatus mihi crede veniet in
praesentiarum. Apud nos aer saluberrimus est, valetudo optima, urbs pristine
sanitati restituta est; nihil est, quod formidandum sit. Paulo M.
me commendatum facito. M.
Cyri pretorem designatum, metu forte pestiferi morbi perterritum, nolle
ad suam preturam venire. Scito urbem istam dei benignitate optimo in statu esse;
aerem salubrem, morbi ferme nullum vestigium relictum esse. Civitas ista
desiderat, ut ab optimo ac gravissimo pretore aliquando regi incipiat. Curato,
ut aliquando vel ille vel alter celerius, quoad fieri poterit, ad preturam
veniat. Hoc et cives desiderant, et ad dignitatem senatus satis accomodatum
erit.
ad suam preturam venire. Scito urbem istam dei benignitate optimo in statu esse;
aerem salubrem, morbi ferme nullum vestigium relictum esse. Civitas ista
desiderat, ut ab optimo ac gravissimo pretore aliquando regi incipiat. Curato,
ut aliquando vel ille vel alter celerius, quoad fieri poterit, ad preturam
veniat. Hoc et cives desiderant, et ad dignitatem senatus satis accomodatum
erit.
Rumore quodam, sine tamen certo autore, nobis significatum est: Mahometum,
significatum est: Mahometum,
Teucrorum principem superbissimum, maximis cum copiis Serviam ingenti cum
terrore invasisse. Illustris Georgius desperatis rebus, quibusdam arcibus
munitis, posito valido presidio ad Panones profectus est, ut suis fortunis
consulat. Pro viribus ortatur ad extinguendum hoc commune incendium. Si Servia
potietur, actum est de imperio Panonum; vel inviti imperata hostis facient. Si
quid preterea
manu sepe innumerabiles hostium copias barbarorum
fudere, signa cum hoste pertinacissimo contulere non minus pro amplitudine
cristiane societatis, quam pro gloria militaris discipline et dignitate imperii
illa fortitudine dimicavere, ut suae virtutis omnibus gentibus illustre ac
memorabile documentum fecerint. Tantus terror hosti illatus videbatur, ut solum
nomen Panonum bellice discipline terribile bellum faceret. Vereor vir
consultissime! ne sub hoc nomine pacis
amplitudine
cristiane societatis, quam pro gloria militaris discipline et dignitate imperii
illa fortitudine dimicavere, ut suae virtutis omnibus gentibus illustre ac
memorabile documentum fecerint. Tantus terror hosti illatus videbatur, ut solum
nomen Panonum bellice discipline terribile bellum faceret. Vereor vir
consultissime! ne sub hoc nomine pacis bellum sit involutum, grave sane ac
difficile christiane reipublice. Auctore Georgio illustri despoto, hoc fedus
oculis
effossis, viri fortissimi ac summae spei, despoti patri eorum sicuti triste ac
lugubre exemplum ita reliquis christianis principibus insigne testimonium, ne
quis fidei Teucrorum credat. Macometum illa inprobitate esse tradunt, ut ad
omnia simulanda et dissimulanda natus esse videatur; in quo nihil est sancti,
nihil veri, nulla religio, nullus dei metus, nullum jusjurandum, inhumana
crudelitas. Magno malo despoti hoc fedus ictum est; satius si consultum foret,
speret, quam bizantinum principem
habuisse intelleximus. Hostis insolens magna in anima molitur; orbem spe
amplexus est. Utinam falsus vates essem! Hactenus de his.
Magnanimus Stephanus omni studio, cura, ac cogitatione contendit, ut uxor
magnifici Petri bani sibi nubatur. Hoc coniugio in magna spe est, Crovatis
imperare posse receptis oppidis, quae bano Petro parebant. Rex et despotus
inviti et gementes imperata facturi sunt. Rex tanto periculo exterritus, ut
ut uxor
magnifici Petri bani sibi nubatur. Hoc coniugio in magna spe est, Crovatis
imperare posse receptis oppidis, quae bano Petro parebant. Rex et despotus
inviti et gementes imperata facturi sunt. Rex tanto periculo exterritus, ut
filio suo adolescenti splendidissimo nubat, enixissime contendit. Nihil adhuc
compertum habeo; si quid explorati habuero, continuo te certiorem faciam.
Magnanimus Stephanus simulate regis molitiones animadvertit;
Marco Aurelio. S. D.
Multa sunt, Marce Aureli, quae me unum in tanta interpretantium copia, ne quid ipse interpretarer, sunt hactenus dehortata, verum illud in primis, quod mea proferre quam aliena transferre, semper duxi praestantius: tamen quando ita evenit, ut institutum tandem meum transgrederer;
cui potius has primicias offeram quam tibi? qui me id negotioli suscipere, quod profecto non facile alius fecisset, crebra incitatione compulisti; qui praeterea hunc libellum, me velut in schola dictante, quasi discipulus, aut velut
qui me id negotioli suscipere, quod profecto non facile alius fecisset, crebra incitatione compulisti; qui praeterea hunc libellum, me velut in schola dictante, quasi discipulus, aut velut orante, quasi notarius excepisti. nec vero hac sola de causa potissimum tibi eum mitto; sed multo magis, ut tu homo nobis amicissimus, cum inimicitiarum utilitates a Plutarcho sapienter collectas leges, quanto uberiores sint amicitiae nostrae fructus, recognoscas. Ceterum quod ad opusculum ipsum pertinet, nec ego id tibi admodum commendo, nec emitti abs te in vulgus magnopere cupio; quoniam ex ea re
fructus, recognoscas. Ceterum quod ad opusculum ipsum pertinet, nec ego id tibi admodum commendo, nec emitti abs te in vulgus magnopere cupio; quoniam ex ea re laudem nolo consequi, quam laudis gratia non sum ingressus; vituperationem certe non debeo, cum nec doctrina mea, nec aetas ea sit, ut citra veniae meritum quicquam potuerit a nobis delinqui. Quicquid erit, equidem prober ab aliis an reprehendar, juxta aestimo; si tu tantum obsequio meo contentus es, effugi poenitentiam.
meum de eo expectas; ad superioris opusculi, cui et hoc annectendum curabis, praefatiunculam te remitto. Nam in praesentia majus quippiam tecum agere constitui. Nomen quidem istud, quod pro indice libri asscriptum vides, Aulus Gellius, opinor, in Noctibus Atticis, de hoc ipso tractans ita respuit, ut aliud statim
concinnius requirat; postremo desperata ejus inventione, quid
partim
Pannonius Galeotto Martio Narniensi. S. D.
Cum incidissent in manus meas Homerici cujusdam interpretis aliquot libri; tertius, puta, quartus et quintus;
nolui quicquam de illo temere judicare, nisi prius et meas ipse vires, in eadem, ut ita dixerim, palaestra experirer. Quod etiam eo libentius feci, ut hoc uno compendio tam Graecas literas, quam versificandi usum, longo tandem postliminio repererem; quarum duarum rerum, ab ineunte, ut nosti, pueritia, semper fueram studiosus; sed jam pridem ambas aeque intermiseram,
Cum incidissent in manus meas Homerici cujusdam interpretis aliquot libri; tertius, puta, quartus et quintus;
nolui quicquam de illo temere judicare, nisi prius et meas ipse vires, in eadem, ut ita dixerim, palaestra experirer. Quod etiam eo libentius feci, ut hoc uno compendio tam Graecas literas, quam versificandi usum, longo tandem postliminio repererem; quarum duarum rerum, ab ineunte, ut nosti, pueritia, semper fueram studiosus; sed jam pridem ambas aeque intermiseram, cum aliis occupationibus districtus, tum quod in hac nostra
nolui quicquam de illo temere judicare, nisi prius et meas ipse vires, in eadem, ut ita dixerim, palaestra experirer. Quod etiam eo libentius feci, ut hoc uno compendio tam Graecas literas, quam versificandi usum, longo tandem postliminio repererem; quarum duarum rerum, ab ineunte, ut nosti, pueritia, semper fueram studiosus; sed jam pridem ambas aeque intermiseram, cum aliis occupationibus districtus, tum quod in hac nostra barbaria, nec librorum copia dabatur, nec qui excitare studium posset, usquam applaudebat auditor. Nec vero ego nunc totam ausu temerario Iliadem
donanti
frondibus aptissime comparatur; ut jam merito desinant mortales barbarico fastu, majorum gloriam jactitare, cum prosapiam suam, medio vere nascentibus, et primo autumno defluxuris arborum foliis quam simillimam esse cogitaverint; ac nonnulla insuper adnotanda, quae legens tu ipse animadvertes. Sed ut omnia liquidius clarescant, contextum tibi poematis breviter intimabo. Praevalentibus adversum Trojanos in campo Graecis, Aeneam et Hectorem Helenus admonet vates, uti restituta quam primum acie, alter eorum, videlicet Hector, urbem petat, ac Minervam supplicationibus et donis propitiandam
Glaucus vero illi excusationem praefatus, tandem commemorat, se quidem a Sisypho et Bellerophonte Corinthiis regibus esse oriundum; sed modo ad Trojam venisse e Lycia. Quibus auditis confestim a Diomede hospes agnoscitur, et amicitia inter eos, variis pignoribus confirmatur. Proinde, ut ad eam partem unde sequentia dependent, regrediar, Hector quidem, inquit, cohortatis suis, Ilium profectus est.
VIII.
Joannes Episcopus Quinque-ecclesiensis ad Cardinalem Papiensem.
Laetus intellexi R. P. V. novam benevolentiam et humanitatem erga fratrem meum D. Varadinensem; quem ut primum sensi ex his jam esse, quos R. P. V. pro suis habet; e vestigio concupivi et ipse huic numero aggregari; ut qui cognatione jungimur invicem, etiam V. R. P. obsequio pariter dicaremur. Offero igitur mediocritatem meam R. P. V. supplicans
Laetus intellexi R. P. V. novam benevolentiam et humanitatem erga fratrem meum D. Varadinensem; quem ut primum sensi ex his jam esse, quos R. P. V. pro suis habet; e vestigio concupivi et ipse huic numero aggregari; ut qui cognatione jungimur invicem, etiam V. R. P. obsequio pariter dicaremur. Offero igitur mediocritatem meam R. P. V. supplicans eidem, quatenus et me perpetuis servitoribus suis adnumerare dignetur. Vt autem quod verbis astruo, rebus indicem, quasdam in praesenciarum
pro suis habet; e vestigio concupivi et ipse huic numero aggregari; ut qui cognatione jungimur invicem, etiam V. R. P. obsequio pariter dicaremur. Offero igitur mediocritatem meam R. P. V. supplicans eidem, quatenus et me perpetuis servitoribus suis adnumerare dignetur. Vt autem quod verbis astruo, rebus indicem, quasdam in praesenciarum meae devotionis primicias, licet exiguas R. P. V. mitto. In quibus peto mittentis magis animum pensari quam munusculi vilitatem. Cetera dicet R. in Christo P. D. Marcus, Episcopus Tinniniensis; qui etiam
D. N.
ad amicitiam invitaverit, mihique amicum
vero R. P. summi benificii loco, et quodam modo felicitatis instar mihi duxerim, quod a tanto viro, ignotus agnosci, et absens diligi, et prope inutilis aliquem in usum assumi promerui. Et certe, ut debebam, affectabamque, requisissem ego jam pridem orassemque R. P. V. ut me inter suos adnumerare dignaretur, ni me tenuitatis meae conscientia reddidisset verecundiorem. Neque enim ego is sum, qui eam opinionem implere possim, quam forte de me R. P. V. pro sua benignitate concepit. Nam quicquid de me rumor personet, ut verum ingenue fatear,
R. P. V. ut me inter suos adnumerare dignaretur, ni me tenuitatis meae conscientia reddidisset verecundiorem. Neque enim ego is sum, qui eam opinionem implere possim, quam forte de me R. P. V. pro sua benignitate concepit. Nam quicquid de me rumor personet, ut verum ingenue fatear, nec animi virtutibus adeo unquam excellui; et si quid studiorum olim in Italia hauseram, ea mihi omnia, oblivione et longa desvetudine jam effluxerunt. Quantulumcunque tamen vel natura vel fortuna valeo, sciat R. P. V. id totum obsequiis suis esse dedicatum;
in Senatum Venetum, quo gratius offitium suum redderet, discrimina maris et minas hiemis penitus contempsit. Impulit nos insuper eadem causa, que et omnes alios qui huc accessere, gratificandi sed munus nec deterrere potuit quod alios forte impedire potuisset; nam ut est in quodam trito veteri proverbio: Quis laudabit patrem nisi probi liberi? Accedit huc pecculiare vinculum quo astricti sumus Maripetrorum vi familie, ob insignem memoriam generosi illius viri Nicolai Maripetri quondam pretoris nostri, immo parentis optime meriti ac
defficiat unde proficere sperabat. Neque sane vereor brevitatem nostram laudibus tuis, Illustrissime Princeps, lesum ire, cuius gloria non solum in rebus magnifice gestis, sed etiam in altissimo dignitatis gradu collata nitet et, quod maximum est, in ipso aspectu ac forma principis digna refulget, ut amplius non egeat alicuius orationis subsidio. Magno si quidem ac ingenti gaudio afficimur tue felicissime creationis, que, cum magnis ac divinis praeconiis extollenda sit, nec dum ingenia tarda ac ieiuna, verum etiam fluvios Ciceronis exsicare potuisset!
religio in Deum immortalem, cultusque et pietas eximia huic inclite civitati divinos favores futuros promitit, cuius iusticia nedum suos continere, verum etiam alienos huic inclito et amplissimo imperio adsiscere et conciliare poterit, cuius modestia tanta ac
cuius iusticia nedum suos continere, verum etiam alienos huic inclito et amplissimo imperio adsiscere et conciliare poterit, cuius modestia tanta ac
cuius modestia tanta ac
moderari solet, ut pene nullum adverse fortune locum relinquat. Ubi enim plurimum consilii, ibi fortune parum! vii
Andreis Trogiranin (c. 1500?) [1450], Ad puerum forma superbientem elegia, versio electronica (), 48 versus, verborum 298, Ed. Bratislav Lučin; Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [andronictragelegia].
Rastić, Nikola (c. 1418.–1454.) [1451], Clarissimo Equiti D. Francisco Barbaro S., versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 532, Ed. Angelo Maria Quirini [genre: prosa oratio - epistola] [word count] [rasticnepist].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1451], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi (Venetiis, 1451-06-28), versio electronica (, Venecija), Verborum 616, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14510628].
Sagudinus, Nicolaus (fl. 1452) [1452], Fragmentum epistulae, versio electronica. (), Verborum 251, Ed. Luka Jelić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sagudinusnepist1452].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1452], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi, versio electronica (, Trogir), Verborum 251, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14520802].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1453], Johannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 134, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14530520].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1453], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi, versio electronica (, Trogir), Verborum 118, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14530630].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1453], Joannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 224, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14530724].
Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Joannis Sobote Dalmate epistola, versio electronica (, Trogir), Verborum 545, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540727].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Johannes Sobote clarissimo Patricio P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 222, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540814].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Clarissimo patricio Petro M. Joannes Sobote, versio electronica (, Trogir), Verborum 471, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14541224].
Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].
Mihetić, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458], Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica (), Verborum 2289, Ed. Antonija Vlahov [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [michetaoratio].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
930. Sobota, Ivan. Johannes Sobote Clarissimo P. M.... [Paragraph |
Section]
931. Sobota, Ivan. Johannes Sobote Clarissimo P. M.... [Paragraph |
Section]
932. Sobota, Ivan. Johannes Sobote Clarissimo P. M.... [Paragraph |
Section]
933. Sobota, Ivan. Johannes Sobotae Mapheo... [Paragraph |
Section]
934. Sobota, Ivan. Johannes Sobotae Mapheo... [Paragraph |
Section]
935. Sobota, Ivan. Johannes Sobotae Mapheo... [Paragraph |
Section]
936. Sobota, Ivan. Joannes Sobote Clarissimo P. M. S.... [Paragraph |
Section]
937. Sobota, Ivan. Joannes Sobote Clarissimo P. M. S.... [Paragraph |
Section]
938. Sobota, Ivan. Joannes Sobote Clarissimo P. M. S.... [Paragraph |
Section]
939. Sobota, Ivan. Joannes Sobote Clarissimo P. M. S.... [Paragraph |
Section]
940. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
941. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
942. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
943. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
944. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
945. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
946. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
947. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
948. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
949. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
950. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
951. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
952. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
953. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
954. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
955. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
956. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
957. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
958. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
959. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
960. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
961. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
962. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
963. Augustin... . Epistola ad Nicolaum Ostphi,... [Paragraph |
Section]
964. Sobota, Ivan. Joannis Sobote Dalmate epistola,... [Paragraph |
Section]
965. Sobota, Ivan. Joannis Sobote Dalmate epistola,... [Paragraph |
Section]
966. Sobota, Ivan. Joannis Sobote Dalmate epistola,... [Paragraph |
Section]
967. Sobota, Ivan. Johannes Sobote clarissimo... [Paragraph |
Section]
968. Sobota, Ivan. Johannes Sobote clarissimo... [Paragraph |
Section]
969. Sobota, Ivan. Johannes Sobote clarissimo... [Paragraph |
Section]
970. Sobota, Ivan. Clarissimo patricio Petro M.... [Paragraph |
Section]
971. Sobota, Ivan. Clarissimo patricio Petro M.... [Paragraph |
Section]
972. Sobota, Ivan. Clarissimo patricio Petro M.... [Paragraph |
Section]
973. Sobota, Ivan. Clarissimo patricio Petro M.... [Paragraph |
Section]
974. Sobota, Ivan. Clarissimo patricio Petro M.... [Paragraph |
Section]
975. Sobota, Ivan. Clarissimo patricio Petro M.... [Paragraph |
Section]
976. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 70 |
Paragraph |
Section]
977. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 71 |
Paragraph |
Section]
978. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 71 |
Paragraph |
Section]
979. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 72 |
Paragraph |
Section]
980. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 73 |
Paragraph |
Section]
981. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 75 |
Paragraph |
Section]
982. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 75 |
Paragraph |
Section]
983. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 75 |
Paragraph |
Section]
984. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 76 |
Paragraph |
Section]
985. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 76 |
Paragraph |
Section]
986. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 77 |
Paragraph |
Section]
Glaucus at Hippolocho satus etc.
IV.
Ioannes Episcopus
987. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 81 |
Paragraph |
Section]
988. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 82 |
Paragraph |
Section]
989. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 82 |
Paragraph |
Section]
990. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 82 |
Paragraph |
Section]
991. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 83 |
Paragraph |
Section]
992. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 83 |
Paragraph |
Section]
993. Jan Panonije. Epistulae, versio electronica [page 84 |
Paragraph |
Section]
994. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 1 |
Paragraph |
Section]
995. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 2 |
Paragraph |
Section]
996. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 2 |
Paragraph |
Section]
997. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 2 |
Paragraph |
Section]
998. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 2 |
Paragraph |
Section]
999. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 2 |
Paragraph |
Section]
1000. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 3 |
Paragraph |
Section]
Bibliographia locorum inventorum
Šižgorić, Juraj (stariji) (biskup 1437-1454) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1087, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia; prosa - epistula] [word count] [sizgorjdocumentasibenic].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.