Your search found 1360 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1301-1360:

6.95  Caietani animum, commune intrare sequenti
6.96  Aurora Odeum; sociis ubi fratribus, ardens
6.97  Isacio pectus ructaret carmine soli
6.98  Coelipetae laudes, hebraei, Epinicia plectri.
6.99  Non levis hanc, inquit, pudor est, concedere nocti
6.100  Adversae palmam; modicis quae sistere pigrum
6.101  Me potuit tenebris, tanti ut sublime

Suspirabis opes, munit quas flammeus ense
Ales et augustas cingunt quas ignea sedes
Valla, reo sceleris speras attingere sensu?
Scire sat est, quae nosse sacri tibi Codicis author
Prodidit Hebraeus, vel quae ratione sagaci
Ingeniive potes conatu addiscere, tenta.
Quod vero Dominae Reginarumque supremae
Maiores Mariae posses educere laudes
Palladiae trabis aspectu, tam suave virentis

33.
Isacidum qui culta patrum mysteria Nilo
Adiecêre popae veterumque volumina vatum
Fatidico fuerant quae non ignota Canopo,
Ignaris pariter sua credere gentibus ausi
Arcana, Hebraeis primum signata tabellis,
Postea in externas miserunt dogmata chartas.
Hinc Samio sua ducta seni sapientia; debet
Ingenii summas Phario facundus Anubi
Divitias Plato. Ne culto minus Attica sciret

Carnem assumpturi Matrem decernere Verbi,
Par fuerat, tanto quae essent dignissima fetu
Viscera, Virgineo summi Patris aemula nato. 11.
Gens Hebraea, vetus veniens a stemmate sanguis
Cui dederat pretium virtus, ad iussa Tonantis
Prompta et pura fides, cuius de stipite natae
Tot venere animae, plures nec ut aequor arenas,
Caelica nec plures numerant

Imperium caeleste viis, cum cerneret ore
Promissae telluris opes, cui lactea rivi
Doris erat suetaeque amplos manare per amnes
Dulces mellis aquae) collectis viribus obstant
Et populi et reges, ne gens Hebraea trophaeis
Adderet et palmas domito Iordane madentes.
Sed frustra est palmis, etiam regalibus armis
Obniti, quas fata volunt: bibit ore repulso
Promissas Hebraeus aquas; calcavit Idumen

Et populi et reges, ne gens Hebraea trophaeis
Adderet et palmas domito Iordane madentes.
Sed frustra est palmis, etiam regalibus armis
Obniti, quas fata volunt: bibit ore repulso
Promissas Hebraeus aquas; calcavit Idumen
Arentesque siti fauces Iordane rigavit.
Tanti erat in Iudae lumbis haesisse Mariam,
Qua caeli, terraeque decor prodiret Iesus.

Arentesque siti fauces Iordane rigavit.
Tanti erat in Iudae lumbis haesisse Mariam,
Qua caeli, terraeque decor prodiret Iesus. 23.
Nunc soboles Hebraea vide, praesente priorem
Fortunam metire probro, dispersa per orbem
Exulis in morem; iam se tibi subtrahit uni
Ipse aër; nescis ideo te vivere tantum,
Ut sis ludibrium populorum et flebile sortis

Isacide, caelo tua largitore superba
Vota tulere satis: natum de sanguine Numen
Cerne tuo, et supplex venerare; daturus honorem
Non alii, fratrum quam venditione, datisque
Frugibus Hebraeus quem praesignavit Ioseph.
Sed semper stolidus Iuda; modo caecus in ipsum
Insurgis solem, cuius levis umbra fideli
In servo Aegypti conservatore placebat.
Si bove signatum Pharia colis improba vatem

fideli
In servo Aegypti conservatore placebat.
Si bove signatum Pharia colis improba vatem
Posteritas, cur non signorum ingentibus omnem
Implentem radiis orbem, generique faventem
Divinum Hebraeo iuvenem verique fatorem
Et Numen sub carne latens factisque probantem
Esse Deum, nullo cultu, non laudibus ullis
Provehis; hunc muto fusoque ex arte deinde
In cineres trito renuens praeferre Serapi?

decus parere, probrum legale ferebat
Laeta. Nec indocilem formare hoc dogmate mentem,
Forte paraturis sobolem suspenderat astris. 4.
Tergemina Hebraeae fuerant sollemnia legis
Festa, Deo sacra, Solymae quibus omnis in aede
Instaurare litaturus consueta quotannis
Vota iubebatur populus. Donaria sacris
Addebant aris, nec fas sine munere cuiquam

Et castigatae carnis ieiunia, novit
Legalis tolerata probri tormenta, tuasque
Suscepit lacrymas; qua re de coniuge gratam
Accipies sobolem, qualem sed nulla tulere
Saecula, nulla ferent: Hebraeae maximus illa
Stirpis honos, ingens populorum gloria, terrae
Prodigium, cuius nomen tibi pando – Maria est.
Haec tibi divinum Iessea e stirpe nepotem,
Promissumque dabit germen, Iudaeque Leonem.

recepit
Virginis auspicium pietas; Michole furorem
Impietas ridente trahit: sic regia Iudae
Taeda, pias, Stygiasque faces accendit, et unus
Davidis thalamus caluit tam dispare flamma,
Hebraei Iessea throni cum Gloria David
Sublimes arcae saltu describit honores:
Postremi vatis post septem saecula terram
Pressuri laetos signavit regia saltus
Exempli pietas. Quos verae Numinis Arcae

Felicem subiere domum, quo didita tanti
Fama puerperii pietasque agnata vocabat.
Quaesitum genitae nomen fuit: inclita sexus
Nomina feminei explorant, quëis maior inesset
Stirpis ab Hebraeae generosa Heroide virtus.
Sara aliis, aliisque placet Susanna, placebat
Ast aliis Esther, aliae voluere Rebeccam,
Rachelemque aliae. Materna voce volebant
Annam aliae dici; sed postquam certa

Occupat et simili fauces sermone fatigat:
“Tartarei fratres, quos provida iussa secutos,
In vacua posuit Dominari Lucifer aura,
Ad nova crudeles animos convertite Ditis
Imperia: Hebraeis infans iacet edita cunis,
Flore ubi nativo sese Galilaea coronat
Nazareth et rubeis cingit caput alta rosetis.
Hanc, meministis enim, nobis habitanda dedisse
Tartara et illustres (turpis victoria!)

Orci
Intremeret grandesque sua compage revulsi
Montis in herbosa starent radice molares.
Postea se cunctis iterum diffundere terris
Solliciti, quivis notas festinat in oras
Spiritus, Hebraeae minitans bella aspera Natae. 36.
Ante tamen sedes peteret quam quisque relictas,
Pentapolitano surrexerat horrida stagno
Tempestas, piceis

Maiestate, beatificum ceu praepete nectar
De torrente bibit: superis par mentibus illi
Concessa est felix animum satiare voluptas. 38.
Lex erat Hebraeis iussu sancita Tonantis:
Materno egrediens utero si filia lucem
Aspiciat, bis dena super sex dena dierum
Intervalla sacro non pura puerpera templo
Abstineat, donec partum comitante fluoris

Me primûm illatae templo quod sera puellae
Promissum Isacidis manibus contingere germen
Fata sinent oculosque peplum fatale seniles
Aeterna neque nocte teget, nunc impote fandi
Ni videam ex nata Hebraeum prodisse gigantem,
Aligero testante tuli. Quid nostra moretur
Credulitas faciles praestare loquentibus aures
Aligeris, quos veracis non arguit oris
Candor et aspecti non fallit regula veri?

Si fuerit pupilla, Dei promissa videbo.
Mors non fera prius, non me prius opprimet horror
Funeris, Isacio videam quam sanguine cretum
Lumen, Ephrataeus quo primum arsurus horizon,
Adversa Hebraeis tanget quoque totius orbis
Climata caelesti, non circumcisa, sereno.
Quas tibi summe hominum Sator et tutella pusillus
Debitor exolvam grates, quae munera tanto
Congrua fautori referam, promissa quod

Erectis circa xystis, Libanitide cedro
Desuper in gyro stantes onerante columnas.
Hoc vulgi commune forum; sese obvia templi
Hinc sacra porta dabat, quae non subeunda profanis
Gentibus, Hebraeos ducebat in atria mystas,
Moseique libri populos; fueratque secundum
Vestibulum, gradibus ter quinque, aliunde profectis
Saxicolis licito sublimius atque superbis
Porticibus cinctum, quorum laquearia

Hinc Lebnae turres, hinc praetereunda Garizim
Fana, profanatae cultu Iovis Hospitis arae.
Inde petunt Machmas, ubi cena secunda profectam
A patria excepit Triadem: labor inde diei
Simplicis Hebraeae primam fert gentis in urbem.
Attulit huc omnes vesper, proprioque penatum
Limine Iesseos vidit lux sera tribules. 20.
Proxima spondebat

Simon
Reddidit: “Aprici quae fixa est culmine montis
Nazareth, optat ubi fuso torrente rigari
Terra Zabulonis, Natae huius origine gaudet,
Cui Ioachimus genitor, quem sanguine cretum
Hebraeo, primos dat fama propagine reges
Tangere Iesseos, ipsumque ad stemma vocare
Ingentem Davida volunt. Sed regibus impar
Est census: tamen hoc tantis prostrata ruinis
Spirat adhuc Iessaea Domus. Nec mitis

visâ splendoris Eoi
Lucifer occumbit flammâ: non ille propinquum
Expectare solet, nec natum cernere solem.
Talis erat Ioachimus, caligine priscae
Legis olorino morum candore refulgens;
Hebraeae cernens Eoa crepuscula noctis,
Splendidus expirat, contentus ad usque serenam
Fulsisse Auroram legalis Phosphorus umbrae.
Iam nocturnorum legis praecesserat ingens
Astrorum numerus, quibus obtigit

Iam nocturnorum legis praecesserat ingens
Astrorum numerus, quibus obtigit eminus istam
Suspirare facem: reliquis o pulchrior astris,
Phosphore, signorum fax ultima nocturnorum,
Multa Hebraearum stellarum nomina sortem
Optavere tuam, geminae sub pondere legis
Visa micare quidem, sed quae splendore beari
Non valuere, tibi cuius data copia, flammae.
Hac ignota abiit lacrymantis Pleias

Effigiemque magis formae caelestis habentem
Quam speciem moriturae, agnoverat Anna susurro
Flaminis interni, caeli hanc suffragia Matrem
Poscere, felici cuius de sanguine Princeps
Prodeat Hebraeus, Diti quoque iura daturus.
“O bona sors, quam laeta venis!” ait Anna, silenti
Ore quidem; tamen expressit simulacra latentis
Laetitiae iucunda oris frontisque serenae
Maiestas: “Iam specto tuum,

quibus est prior excellentia, flammas. 11.
Dicite, caelestes animae, quas alta polorum
Evehit astrorum radiis animata curulis,
Forsitan Hebraeae vobis certare puellae
Est calor? En veluti teneris vibrat aurea fibris
Spicula, pectoribusque ignes flammasque coruscat,
Authorisque petit cor inaccessibile vestri!
Si ferit illa Deum victumque ardore

caliginis Arcam
Spectat et ignitos fundentem oracula sedem
Eiectare globos, prae nubibus impote cerni
Auxiliatoris solio. Quo talia tectus
Dein responsa Deus, genius vel protulit ales:
“Hebraei generis Virgo, Davidica proles
Plena Deo, oratus moneo parere meorum
Pontificum iussis. Voto mea cura pudori
Invigilat; tibi si templi connubia praeses
Suaserit, Antistes quod velle videbitur, illud

Ipse Theophilides, postquam sibi mira puellae
Gratia, donorum cumulus morumque venustas
Indole terrena maior rumore patebat,
“Numinis hoc,” ait, “est donum” magnumque parari
Hebraeis hac luce decus cognoscere felix
Terrenum hunc solem, de quo decernere caeco
Consilio “frustra est, inquit: qui protulit orbi,
Et templo inclusit, faciet comprendere quales
Hoc Charitum caeleste penu

Culmina, ubi clivis surgit vernantibus Hermon,
Isacidum regio. Adverso se vertice tollunt
Celsa Zabulonis iuga, Phoenicumque superba
Litora, Sidoniusque alia pro margine pontus
Aestuat, Hebraeas aequor quod terminat oras.
Limitibus conclusa istis urbs eminet alto
Una iugo, florum fecit cui copia nomen,
Nazareth. Hic domus est servantis avita puellae
Limina, connubio iunctae; castumque

Una utriusque venit soboles communis Iesus.
Et quoniam ille tuo manans a sanguine, vera
Progenies Davidis erit; succedet avitis
Fascibus, aeternus Iudaeae regibus haeres.
Hunc dabit Hebraei Numen sublime sedere
Maiestate throni patrisque aeterna Tonantis
Dicetur soboles, aliis cui regibus impar
Prosperitas. Non ille suo peritura tenebit
Imperio regna, invictis sed fascibus aevum

Et praecursoris lucem expectare prophetae.
Imperium grave: quis cupidae patris aede morari
Montanum potuisset iter suadere puellae?
Quis lunis haerere tribus, quis adesse parenti
Occiduae, Hebraeis parientem Phosphoron umbris?
Quis male moratae plebis quaesita cavere
Sollicitam, quae causa novae teneraeque maritae
Subsit opis vacuo procul â consorte vagari
Tergeminasque domo externa consumere

Nec Memphi cessura quidem, licet ista Canopi
Prima latratorem pinnis servarit Anubim,
Urbs montana feris regnata gigantibus Hebron,
Thariadaeque habitata seni: decorata sepulchris,
Quorum prima colit soboles Hebraea parentum
Nomina, Mambraeae spectatrix proxima plantae.
Clara sacerdotum sedes, ubi iunctus Elisae
Mysta gradusque sui senior praeclarus honore
Zacharias, mutae tolerans dispendia linguae,

His dictis animi plenus, velut auribus hausto
Virgineo rumore, puer materna fatigat
Viscera et exiliens, soboles semestris, Elisam
Erudiit matrem, praesens quod sanctior Arca
Adforet, Hebraeus quam Rex olim ipseque Regum
Ex pastore Parens, silvestris imagine ligni
Expressam venerans saltu, sua sera praeivit
Gaudia, quae vivae praesentis Numinis Arcae
Exhibet et clauso blanditur saltibus

32.
Pax tamen interea niveis devecta quadrigis
Visebat vacuas Martis formidine gentes
Et laetis populorum animis ostendere verum
Laetitiae fontem, Hebraeae de ventre puellae
Emanaturum Numen festiva parabat. 33.
Mos erat antiquo in Latio populisque probatus
Albanis ritus sibi postea maxima

Aequius, ipsius quod sit quoque regula recti,
Quod digitis sceptrum. Contectus casside frontem
Iudicii recta librat terrena staterâ
Atque parem mirando operum molimine, dicunt,
Esse Deo. Hebraeis promissum fascibus aiunt
Fata, nimis Solymae, populoque haerentia fata.
Intremuit iustum metuens Heroa tyrannus.
Novit enim Solymi possessor iniquus honoris
Quod gemino nec Phoebo aether, neque regna

Quid clarus de nocte dies signatque sereno
Quid maius quoque sole iubar splendorque, reposcunt.
Ut primum collecti animi, mox agmina quisque
Caelicolûm spectasse refert, memorantia natum
Hebraeis promissum ingentem Heroa suasque
Ad cunas, illos superûm sermone cieri.
Omnibus ire statim calor est omnesque petendam
Bethlem et divini censent praesepe puelli.
Post alios vero senior sic voce

Libertate sibi dempta, iuga solvere Iudae.
Subicit infantem cultro primamque Latini
Sanguine divino lucem discriminat anni.
En tibi, Roma, novus scribi quo murice Consul
Postulet, Hebraeo fusus spectatur in antro!
Si tamen istius pretium tibi vile cruoris
Creditur, adveniet tempus cum sanguinis isto,
Non modo conscriptos laetaberis imbre Quirites
Perfusos primas anni signare

Sidere mortales Verbi deprenderet ortus. 27.
Chaldaei, cui mula loquax oracula vatis,
Memnoniis celebrata plagis, natale ferebant
Principis Hebraei signum, cui tota subesse
Debeat Isacidûm tellus, illustre futurum
Sidus, Iesseum designans luce monarcham.
Memnonidae aspecta radiante per aëra stella,
Gentilis subito vatis meminere, ferentes

Gentibus ad lumen praesens veniret Idumae
Ad libertatem, Simeon, studiosus avorum
Scrutator vatum, stare hunc in limine sensit.
Iam siquidem Iudam summis sine fascibus esse
Vidit et Hebraeas stringi a raptore secures;
Iam prope Chaldaeae scriptas super aggere ripae
Hebdomadas numero compleri et cedere novit,
Ut veniens quaecumque sibi lux credita talis
Iam fuerit, nati quae proderet ora

resolvi
Nunc me, nate, tuum pacemque datura tuorum
Verborum stat plena fides, pupilla salutem
Praesentem dum sera videt clareque tuetur
Lumen ut illius cunctis se flamma revelet
Gentibus Hebraeaeque ingens sit gloria plebis.” 37.
Hic iterum mirata parens, miratus Ioseph,
Artubus humanis praesens testantia Numen
Prodigia et populo

ausis tentare necem frustrato ut omnis
Quaesiti labor infantis remque ordine pandunt. 44.
Hic princeps augere metum famamque putare
Non falsam Hebraei pueri, quem fata furenti
Eriperent regnumque fuga facesque pararent.
Depositurus erat rabiem, ratus esse potenti
Nequicquam obniti fato, nisi dira priores
Principis irati flammas acuisset Erinnys.

Proculcetque fides? Puerum tua sceptra petentem
Occulit et tacitis hunc regno extollere votis
Plebs infida cupit lumenque orientis adorat?
Perfidiae neque causa deest: Iesseius ille
Creditur, Hebraeum solium qui postulat heres,
Davidis soboles iusteque putatur avitos
Poscere ab externo possessos principe fasces.
Hunc populi suspirat amor, tibi plebis apertum
Est odium! Nisi te ferro tuearis,

ista
Iessiaci, nostrae prolis tradenda periclo
Quaeritur? Ignaram pueri quae territa urbem
Pernicies? Non is puerum, vult iste cruentus
Parricida suo speciem praebere furori,
Quo genus Hebraeum iugulet nosterque parabit
Initium ferale error primumque recentes
Destinat ad caedem fetus, ut postea vulgus
Impius in reliquum ferro grassetur et igni!”
Nulla timoris erant, luctusque ignara

At quia nec liquidos tellus dabat arida fontes,
Nec sterilis natura cibos, quam nullus ibidem
Commendat, pecudum fetus, nulla herba calenti
Germinat in sabulo, ne 170 ne: nec stirps Hebraea periret,
Hac veniente dati fontes caelumque recenti
Pane pluit, quem roris uti medicata coacti
Fragmina, cunctorum (sat erat voluisse) saporum
Illecebras, quaevis populo lux orta ferebat.

Protinus obsequium gratesque referri paranti
Iosippo sequitur iuvenis: “Considite, quaeso,
Nobiscum, peregrini, istâ quae substat arenâ
Et pera allatas una consumite fruges
Et lympham. Nam nota mihi est Hebraea propago:
Saepe mei, vestrae fines telluris obivi
Lege Ducis pluresque mei sum nactus amantes
Isacidas: vos oro, rudem ne spernite mensam!”
Vir contra obnixus stabat iuvenemque futurae

Seu certi adventus signum, seu nominis aeque
Fragrantis specimen, fuerint seu praevia dignae
Praemia mercedis, sudantes balsama virgas.
Hos etenim dans iura duci regina Latino
Non tulit Hebraeo frutices Cleopatra superbas
Engaddi florere solo. Iubet illa marito
Non fidei, sed labe thori; iubet ille fideli,
Non animi, sed spe regni, qua flectitur omnis
Ambitio, Herodi, soli concessus Idumae

Visus erat: quantum Scythico bis torta lacerto
Praepes arundo volat, longum his radicibus hortum
Plantat, ubi orbatae spolium deponit Idumae
Feminei aeterno luxus Cleopatra trophaeo.
Hebraei vero fruticis fons Isidis agrum
Intrabat medius; cuius crescentia gratum
Marginis adversae sensere fruteta liquorem.
Phoebopolitanis quod non ea dissita longè
Lympha foret tectis, pro matre et prole

Occurrit primus Solymaeis ritibus ingens
Festorum paschalis apex; ubi menstrua lampas
Quatuor atque decem lumen solare diebus
Integra collegit tangens superansque priorem
Aequidiem, verno Hebraeis quae sole ferebat
Initium noti fastis popularibus anni.
Paschae autem festos, hilari complebat Idume
Hebdomas una dies, faciens memorare solutos
Aegypto et profugos divisa per aequora patres.

remotam
Maiorem a Solyma zonam, pervenit ad Indos,
Dives ubi occiduis Phoebi laetatur arenis
Marsinga et sacrum Didymi Calamina cruorem
Hausit, ubi fixos voluit vernare minister
Aliger Hebraeos, horti miracula, flores.
Haec ita divino venit de sanguine nata
Floris in occiduos Indorum gratia fines.
Nomine flos caruit, donec telluris avarus
Scrutator pelagique audax sulcator ibidem

quas tota perennè reponet
Posteritas, fato necdum resoluta videret. 30.
Vitales genetricis adhuc morientia flatus
Viscera captabant illamque Hebraea tenebat
Praesentem tellus: condi 929 condi: candi sibi templa petentem
Quando Numantino surgens urbs clara sepulchro,
Cui propria Augustus concessit nomina Caesar,

Licaeque suis, Mukarumque vetustum
1.985  Adstrinxit: veterem cogens et ab aequore censum,
1.986  Adriaci de Jure Maris persolvere Turcos,
1.987  Hebraeos, Graecos; reliquos mea Seña sinebat
1.988  Christicolas commune aequor sulcare quietos;
1.989  Quamquàm etiam reliqui quondam, Venetique potentes,
1.990  Regibus assuetum Crovatis

imperii et administrandae justitiae inducta fuisse videatur, in substantia tamen aliud non erat, quam idea evertendi imperii. Equidem hi duces vel affectum obtenturi erant populi, vel non; si primum, a subjectione semet eximendi alas habituri sunt, eo velociores, quod Romanus pontifex Hebraeorum condam pontificum autoritatem usurpasset, creandorum nempe instar Samuelis olim regum et distribuendorum in orbe catholico imperiorum; si alterum, per novorum obtrusiones jurgia imperatori cum populo ac in eum etiam indignatio, quod tales claret duces, qui populo exosi forent, uti hoc

ut video, hac in re vetustatis magistrum modo egisti. Age ultro, et dic quaeso: ad quas deinde nationes tam nobilis ars pervenisse traditur? Magister: Imprimis ad Aegiptios, ab illis ad Graecos, a Graecis ad Latinos, praesertim vero per Hebraeos, per quos ut plurimum musicalia instrumenta in utilitatem hominum et laudem Dei inventa esse scribunt historici. Discipulus: Ergone ais utilem homini et gratam esse Deo musicam? Magister:

Ergo Hesiodus et pastor fuit et pastoritiam vitam egit; quod nullam tum natalium infamiam denotabat, sed tantum vigentem adhuc antiquissimorum temporum auream illam vitae simplicitatem, quam et in loeupletissimis Hebraeorum Patriarcliis admiramur, et in maximorum regum filiis apud Homerum. Quid quod „ Pavit et Admeti tauros formosus Apollo etc? Caeterum ego crediderim, fuisse Hesiodum a puero pascendis gregibus destinatum, sed quum

134  Atque Amor, ille deos inter pulcherrimus omnes, locatur. Vbicumque sit, Clericus docet vocem phoeniciam tarahh tarahh derivari a radice hebraea et arabica tarakh , et sianificare mo lestiam creare et longe amovere. Itaque Tartarus erit molestissimus ac remotissimus locus, quum

arabica tarakh , et sianificare mo lestiam creare et longe amovere. Itaque Tartarus erit molestissimus ac remotissimus locus, quum repetitio radicalium sit apud Hebraeos superlativi loco. Huic explicationi ea, quae Hesiodus de Titanum carcere dicit, favere maxime videntur. 134 Atque Amor, ille etc. Amor iste caussa est, opinor,

ac proindfi caelo propinquaverit? Illa autem aquarum congregatio, quae in maximum telluris hiatum resedit, Oceanum efTecit, cuius nomen vel repetatur ab antiquissima graecorum voce Q^yriv vel ab hebraea Aggan , vel a chaldaica Ogan , sonat lacum , crate— rem , cavitatem etc. Vide

aliquid de eiusdem nomine. Iris deorum est nuncia, uti notum, quae res ex eo fortasse ficta, quod Iridis arcus ad caelum usque a terra pertingere \idetur, quamdamque liominibus cum diis communionem efficere. Clericus notat ab Hebraeis vocari Hirim vel Irim vigiles aut monitores, quos eosdem esse vult, ac eos, qui Angeli a Graecis appellantur. Ego Iridis nomen malim derivare cum Scholiaste

quod maximum diis erat. Ego vero graecam vocem retinui, eamque fonti accommodavi; quod nulla fiat sententiae mutatio, sive adiungatur fonti, sive iuriiurando. Consule, si vacat, Clericum in adnot. ad hunc versifrn de aqua zelotypiae apud Hebraeos; de qua et Prideauxius loquitur in Hist. Iud. 892 Fontibus , heic fincs etc. Eosdem

dove te lascio, solitus qui claudere Mensam,
116   Rosoline potens, ubi te, Ciocolata Sorella?
117  Quae te praesentas ad Capezzale bibendam
118  Cum biscottinis ac marzapanibus atque
119  Linguadis, opus Hebreae admirabile dextrae?
120  Quid condita loquar persicatique catastas,
121  Quid Mostacciones memorem et genus omne Dragarum,
122  Quae guastant alibi stomachum, all'incontroque sanos
123  Hìc reddunt Homines, nec

litteris cursivis notari placuit. Cum pro ratione huiusmodi editionis nullum commentarium scribere in animo habuissemus, nullas notas criticas textui subiungendas putavimus. Ad quod compensandum Marulianas nominum Hebraeorum scripturas, quot et quales sint, prout et alia quaedam communia verba, quorum forma ab usitata discrepat vel a nostro auctore minus recte allata sunt, in calce operis litterarum ordine adscripsimus adiectis necessariis emendationibus.

Bibliographia locorum inventorum

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Šilobod Bolšić, Mihalj (1724 – 1787) [1760], Fundamentum cantus Gregoriani, versio electronica (), 6772, Ed. Jelena Knešaurek Carić [genre: prosa oratio - dialogus scholasticus] [word count] [silobodbolsicmfundamentum].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1800], Carnovalis Ragusini Descriptio Macaronica et Descriptio Cucagnae, versio electronica (, Dubrovnik), 335 versus, 2183 verborum, Ed. Šime Demo [genre: poesis - satura; poesis - macaronica] [word count] [fericdcarnovalis].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report