Your search found 47 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-47:

sinit facies, dum tempora vernant
40   Gaudia festino carpe abitura pede
Vtere non stabili fugiturae vere iuventae
Non curans homini quid ferat hora sequens
Praecipue aligeri fac sollicitentur amores
Arbitrio curuant dum sua tela tuo
45  Et si quando ulli talis meditaberis esse,
Ipsum ego te qualem sensi in amore meo.
Aspice purpurei formosa

2005-04-08T17:24:54 Neven Jovanovic revision 190. Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum
Humanę spacium uitę concesserat ętas
Iam medium tenerosque mihi subduxerat annos,
Per loca quum tenebris obscura atque aspera siluis
Me miserum errantem sensi gressuque represso

nam nulli addicta tyranno
Vrbs fuit haec, durum non vnquam pertulit olim
Seruitium: nunc compositis laeto ordine rebus
Sponte sua, 46) Id contigit anno 1420. non vi, non bello victa, nec armis,
Sub curam aligeri fouet otia grata Leonis.
235  Inde hic in medio plateae stat celsa columna 47) Columna Publica, etiam et hasta et carrus dicta.
Qua Veneti vexilla Ducis, magnique

2.6.22   Lintea Cecropiae numine tuta Deae.
2.6.23  Illic Euganeis vehitur digressus ab oris
2.6.24  Splendor, et Hadriacae fama Capellus aquae;
2.6.25  Creditur aligeri cui maxima cura Leonis,
2.6.26   Munere quo nullus dignior alter erat.
2.6.27  Gratantur Nimphae, superi gratantur eunti,
2.6.28   Signaque laetitiae dant manifesta

quo cuncta fluunt humanę commoda genti.
1.104  I, pater, ito diu Traguri memorandus in urbe.
1.105  105 Assint custodes almi, et comitentur euntem
1.106  Aligeri: reducemque tuis sine labe reponant
1.107  Finibus: O utinam rubeo potiare galero."

Victricisque erimus memores per secula fundę.
2.131  At quando Indigetes fueris translatus ad altos,
2.132  Hostia multa cadet nostras votiva per aras."
2.133  Protinus Aligeri antiqua Michaelis in aede
2.134  Ut venêre, parat Ioannes sacra tonanti. 42
2.135  135 Cernitur Ętherio descendens orbe columba *

6.167  Amplexu: fueratque illi cum nota molestae
6.168  Causa viae; advertit praesul quam iure putarit
6.169  Caietanum, aliquem de festinantibus esse
6.170  Aligeris, qui iussa Dei mandataque prompto
6.171  Expediunt cursu, et tenues ceu sparsa per auras
6.172  Fulgura discurrunt, cum mox redeuntia dicunt

Hac hausta damni specie, grave foedius omni
Horrerem magis angue scelus noxasque caverem.
Insuper ut scirem, quod nunc cognoscere primum
Est animus, quas Virgineae (quae vestra beati
Aligeri Regina audit) praetexere famae,
Moliri quam certus eo, de stipite laudes
Inspecto possem. Neque enim levis inde puellae
Gloria, conceptum per carmen itura, veniret:
Cernere Palladias vetito cum germine

vos dicite! Fallor!
Nec vos sydereae novistis dicere mentes,
Nec penetrare animo tantae miracula matris!
Divitias Caeli, Charites, peccare potentis
Ornamenta animi, vestras haec una, beati
Aligeri, superat flammas: quod gratia cunctis
Luminis ardorisque dedit, minus esse videtur
Huius ut augusto possit par esse decori.
Condicio hanc vestrae superet licet inclita mentis,
Caelestis quibus est

coruscat:
Talis divinae delecta puerpera proli
Regia progenies, Iesseus origine sanguis.
Hanc Deus atque unâ istius de ventre puellae
Venturum germen caelestibus ante colendum
Exhibet Aligeris. Quibus et pro principe dictum
Unigenam, Matrem, Dominam praescripsit iisdem
Reginamque coli, Mariam quam nomine dixit. 20.
Virginis

Censu etiam maiore praeit: non dedecet ergo
Nos humiles tantae frontem lunare potenti.” 24.
Dixerat haec, Reginae aliis venerantibus almum
Aligeris Mariae nomen, divina secutis
Iussa, pius mentis quos non discreverat ardor.
At reliqui, fuerat quorum pars tertia (magnus
Ille tamen nullique hominum censendus, aberrans
Virgineo a cultu numerus)

Humani levitas operis. Lex pacis in aequa
Lance sita est: pretioque pari nisi suppleat audax
Obsequii mensura scelus, consistere vera
Pax nequit aut hominibus concors cum Numine pectus.
Aligeris forsan potior terrena videtur
Conditio? Nihil excelsos miserata, Tonantis
Praeteriit genios pietas, quos iusta voluntas
Numinis extrusit caelo flammisque ligavit.
Quis tamen humanae tentet componere

Orcus erit? Nostris si forte favere velimus
Hostibus, hoc dabimus votum non triste superbis
Daemonibus caelo pulsis. Phlegetonte cremandis
Exulibus quas hic vacuas spectamus; iisdem
Sunt positae Aligeris sedes; cumque inde rebelles
Mersi Erebo cecidere animi, deserta protervis
Spiritibus repetunt alios subsellia cives.
Fine isto productus Adam, livore maligni
Flaminis impulsus prolem et se reddidit

dolosi
Aspidis infernas, timuit ludibria, technas.
Sed tamen hunc flamen caeleste frequentibus urget
Vocibus ad fidei robus: “Ne reris Adame
Me Styge damnatis unum e mendacibus esse
Aligeris: non poma tibi suadebo, negatae
Delicias plantae. Potius suadebo dolorem
Numinis offensi, quo solo assurgere possis
Ad veniam; quem non posset suadere rebellis
Angelus et quae sunt olim ventura

senecta,
Accessit caelo hausta fides, meritumque videndi.
Mystarum e numero fuerat qui diceret alter;
Unius ingressi fanum, festivius Arcam
Applausisse viri merito, notumque beatis
Aligeris animi decus, hoc celebrasse strepentis
Prodigio poenae. Fuerat sed certius Annae
Iudicium, fulgentem auro quae credidit arcam
Exultare sui penetrantis in abdita templi
Maiestate uteri et clausae

recreare maritam,
Quantumvis animi gaudens legale videret
Non sterili tandem generosa puerpera lecto
Exclusisse probrum. Laetae solacia matri
Sed soboles maiora dabat, cui prodita quondam
Aligeri monito susceptae est gratia natae.
Ut prolem aspexit genetrix, viditque venustae
Frontis ebur collique nives et rubra genarum
Coralia augustumque oris decus atque serenos
Pupillarum orbes lacrymisque

serenos
Pupillarum orbes lacrymisque madentia nullis
Lumina, ridentem foliis imitantia vernam
Labra rosam, suspensa animo stetit Anna, suaque
Fixa infante parens: tacita mox mente revolvit
Aligeri visi affatus, vultusque puellae
Cum caelo auditis gaudet componere donis. 25.
Ut longa attonitam tenuere silentia matrem,
Illa pio affari

seniles
Aeterna neque nocte teget, nunc impote fandi
Ni videam ex nata Hebraeum prodisse gigantem,
Aligero testante tuli. Quid nostra moretur
Credulitas faciles praestare loquentibus aures
Aligeris, quos veracis non arguit oris
Candor et aspecti non fallit regula veri?
Nec mea luminibus iam deficientibus aetas
Hanc damnat provecta fidem: mea luminis impos
Si fuerit pupilla, Dei promissa

magis precibus caeleste Tonantis
Subsidium, quam fecundas telluris aperta
Ora petant nubes, gratosque ex nubibus imbres. 28.
Saepe hos Aligeri caeli promissa docebant
Custodes rata stare quidem, tamen usque morantem
Statutum nescire diem, quo optata benigno
Libertas cum sole aderit: Mosaica legis
Nox tota in cursu est. Geminabant saepius

Authorisque petit cor inaccessibile vestri!
Si ferit illa Deum victumque ardore Tonantem
Attrahit atque suos (quanti est hoc pondus amoris!)
Orbis communi pro pace paciscitur ignes:
Cui vestrûm, aligeri, tantae stat gloria flammae,
Quem vestrûm tantus stimulat calor? Ite, beatae,
Vel maiora animi ructate incendia, mentes,
Vel tenerae ardoris palmam concedite Natae.
Et dubitatis adhuc terrenaque membra

Excessu maiore potest, quam summus Olympi
Aliger; et talis Maria est, cui pectora pleno,
Divinus Charitum complevit gurgite torrens.
Haec Verbi decreta parens; Verbi illius, inquam,
Quod vestra, Aligeri, lux est qua cuncta videtis:
Vosque etiam Verbo melius comprenditis isto,
Quam vos in vobis – quanto est spectare volenti
Clarior obscuro lux vespere matutina.
Deberi visa est tantae iam summa puellae,

Nacta gradum Virgo, quod post sua terga relictas
Sensisset potiore Deo splendescere mentes. 12.
Crebrius an vester, somnoque immunis ab omni,
Aligeri, num fervet amor, Mariamque soporis
Desidie mentis fax interrupta resolvit?
Non ita caelestes, residis quëis libera somni
Est pietas, censete animae, nec regia Virgo,
Quando soporiferae concedit lumina

16.
Arcae ingressa Domum Virgo oratura Tonantem
Invenit de nocte diem: qui lucis ab illo
Manabat simulacro imber fususque ministri
Aligeri fuit ore nitor, formabat adultum
Supremo Phoebi par stantis in aethere lumen.
Cernua adoravit venturi insignia fati:
Seque figurari rutilo nescire metallo
Non potuit, cultaeque umbrari aenigmate

26.
Cena levis post fila vocat, sed coepta calenti
Et completa prece: aethereae de nube coquinae
Virgineae venere dapes, quas cura ministri
Aligeri, poscente hora, praeferre solebat.
An dubitare placet? Sed si mens haesitet anceps,
Sic flectam pendentem animum dubiumque docebo.
Aligeros vitalem homini dare promptior escam
Ardor habet, quam

Numinis extremâ vitae discrimina luctâ
Sustinet, inferiora tuo dabit esse dolori
Disponit qui cuncta Deus: sine sanguine maior
Omnibus his veniet, sed non sine vulnere palma.”
His Virgo Aligeri monitis demissa reponit:
“En humilem ancillam! Quidquid divina voluntas
Immittet, non maesta feram: quin alme minister
Numinis hoc opto, veniat mihi durior ensis
Qui pectus, qui membra secet: passura

examinat omne.
Illa sed afflatâ caelo data lumina mente
Excipiens, inter prospecta pericula Numen
Consultura sacro statuit depromere templo.
Ancipites animos voti monitura Tonantem
Aligeris aperit primum demissa ministris
Pectus et arcanum quali ratione, requirit,
Adversis thalamis possit contendere votum.
Aliger huic contra: “Nihil est quod corde vacilles
Grata Deo Virgo! Taedas

Labra genasque rosae similis; cui eburnea cervix,
Frons spatiosa nives gutta Sidonide mixtas
Exhibuit. Iuveni, qui formosissimus heres
Regius, aut si quis fortassis pulchrior illo,
Par fuit Aligeri spectato in corpore vultus.
Splendida caesaries lectoque in tenuia molles
Fila pilos imitante auro; quibus addita lucis
Sphaera potens, valuit Phoebeae prodere partem
Esse comae raptosque suo de vertice

iugali
Exurget nexus, cuius contingere vota
Nonnulli poterunt, sed fructum apprendere nulli.”
Dixerat haec visus dictisque evanuit Ales.
Hausta viro facies auditaque verba loquentis
Aligeri somnoque gravis sua somnia clare
Vidit Iosephus. Tanta qui luce potitus
Librat an haec vigili, seu nocte appareat atra
Sopito rerum species; dubioque sopore
Depresso didicit, non has potuisse

Rebeccae
Progenies, geminae, tempus queis nubile, natae.
Hic Galilaea Esther cum Bethlemitide socru,
Iosippo cognatae omnes, ad proxima cuius
Foedera, sidereis sed praecurrentibus ibant
Aligeris, carmen Sponsis plausumque daturis.
Ingressi templum concessa tribulibus intrant
Atria venturumque ad pacta iugalia mystam
Supremum expectat optantque ardentius omnes
Cognatae augustos vultus cognoscere

esset
Virgineis impar; fieretque ut propria nullus
Vota verecundus non accusaret amator.
Si te, nate, pari voluit formidine pressum
Connubialis amor, castosque proinde morari,
Quiverit aligeris Virgo si par Hymenaeos,
Nil mirum, Iosippe, fuit, sed summa vetabat
Quam dare Virgineae frontis reverentia dextram
Composuit celsis descendens calculus astris.
Venturum inde orbi quondam mens augurat

formant.
Tum bona Iosippi sors, tum caelo auspice pactum
Connubium spiransque sacros Hymenaeus amores
Materies sermonis erat divinaque mirae
Flamma pudicitiae, par immortalibus ardor
Aligeris et taeda pios populata iugales
Non aliâ, quam celso ardet quae Numine flammâ. 15.
Virgo autem aspectis, quae terrae immiserat Ales

fronte procellas,
Affulsit. Qualis Borean Eurumque nivalem
In vernos aethrae risus et tenuia mutat
Murmura, quo miram placidus cum pandere rerum
Fatorumque parat seriem, vult ore videri
Aligeris. Pleno radiorum lucis et auri
Vertice mirandum eluxit; quem cernere laeti
Caelicolae iucundi haerent novitate sereni.
Splendidiore tamen et qualem natura parenti
Texuit, absimili reliquis ornatus

Iosippus somnum ut pressit pectusque priori
Deiectum languore levat libratque quid ille
Aethereo e coetu veniens patefecerat Ales:
An fuerit Morpheus, vel vera loquentis imago
Aligeri tacitus dubio sub corde volutat.
Is demum monitorem alto de vertice caeli
Demissum agnoscit: neque enim Stygis ulla potestas
Utile fert pacis monitum lumenque, quod ultra
Phoebeum aspexit, nequiit

poscesque meos servire labores.”
Haec et plura tulit Iosippus et inde pudicae
Observat voces, si quas daret ore, maritae. 14.
Interea Aligeri medium sub noctis opacae 333 opacae: apacae
Curriculum secreta novi miracula partus
Per campos vulgare hilares, pastoria primum
Procurant gratos audire mapalia

recessus
Petrosos Arabum; cavitque ignota viarum
Ludibria, aethereo sed non sine flamine Ioseph.
Huic etenim ignaro postquam pede pressa locorum
Devia, fallaces correxit semita gressus
Aligeri monstrata fide. Dextrum ille dolosi
Nam bivii dum torquet iter, non dexter in urbes
Tendebat, queis caeca infantum caede furebat
Ambitio, praesens ne, quod fugiebat, adiret
Discrimen puer. Opposito

Deserit interpres Iosippum delapsus in auras.
Ille ubi proiectos somno collegerat artus,
Mox legit apparens quae nocte locaverat Ales
In memori sibi mente notas veteremque figuram
Aligeri monitusque novos: ipsoque iuberi
Edidicit, celebres sistris crepitantibus oras
Atque ipsas Nili petere arva rigantis arenas.
Necdum Aurora polo formosi arriserat ore
Luciferi, cum divinis meditante

Infantis, pressum somni languore maritum
Alloquitur Iosippum Ales demissus Olympo:
“Surge, pater, propriosque redux invise penates;
Nam fato intentos pueri, fatum abstulit hostes.”
Vocibus Aligeri domito Nili advena somno
Auditosque sonos vultumque loquentis Ephebi
Imperiumque viae, quod se prius ille daturum,
Sopito visus reditumque spoponderat Ales,
Mente pia versat susceptaque verba per

Tantarum Charitum iustè non flere datorem?
Tantus vero fuit, quo prole calebat, amoris
Impetus; ut simili, procul est, ardore micaret
Flamma, suum authorem qua complectuntur ovantes
Aligeri: quicumque ignis comprendet abyssum
Virginei, materna illi quoque plaga patebit
Pectoris: hac levior vatum est facundia poenâ. 32.
Quis

corpus adorant.
Tum vero vacuis animam connectere membris
Aethereus cupiens Heros; per multa profusum
Poenarum loca divinum deferre cruorem
Et venas implere iubet: quae iussa sequentes
Aligeri, seu quod Solymae profluxerat ostrum,
Seu quod perfossis Calvarum in culmine plagis
Manavit, tellure legunt venisque reponunt.
Tunc simul extinctos divina accedit ad artus
Victoris Messiae anima

Numen fatalis adesse
Deliquii voluit testes tumulique paratos
Officio caros moriturae matris alumnos;
Gentibus aetherei danda pro lege Magistri
Ultima regnorum passos divortia fratres.
Aligeris data cura, procul Iordane profectos
Praecones fidei Solymaeis reddere tectis
Ignaros quo fata vocant modicaque diei
Parte per immensos aethrae transferre meatus.
Confestim non segne leves penetrare

Harum genetrix miserata dolores,
Supplicis in morem placida sic voce requirit:
“Nate, peto cunctos.” “Cunctos dabo” filius inquit,
“Et tota ad Patrem turba haec captiva volabit.”
Tum subito Aligeris iussa excipientibus infit:
“Ite, leves genii, flammisque exolvite mentes,
Lustralis quas poena tenet: satis igne piata
Haec quoque materno lux accessura triumpho
Laeta adsit caramque sequens petat

comes; nec differo nexum:
Protinus acceptis venies ad sidera membris.”
Tum subito Styge deserta, sublime volantes,
Divina cum prole parens caelique ministri
Aligeri, simul immodico lustralis Averni
Agmine (materno spolio) penetrante latentis
Adversos terrae silices et viscera dura,
Deveniunt Solymam laeti acceduntque sepulchri
Virginei marmor; tumuloque iacentia

139   „Expiraturas iam iam premit horridus arces.
140  140 „Excubat obsessae, fateor, sociale meorum
141   „ Foedus, et aligeri uigilant cum classe Leones 1 ;
142   „Sed spes immoritur damno: nimis ardua uinci est
143   „Effera barbaries, et nunc elata triumphis.

ferratosque globos signabit acuta
Cuspide, diffractasque arces: lucentia fila
Parte alia septem variata coloribus almae
In radium jungent Charites, vitroque resolvent
295  Mox iterum triquetro, at speculis ardentibus ignem
Aligeri educent pueri, atque incendia spargent.
Parte alia puram per campos Najades undam
Grandibus effundent rivis, ludentque natantes.
Aurea parietibus mille instrumenta, coruscis
Pendebunt mille e trabibus, numerique, notaeque

Zephyrus rutilantior arva,
1.1.263  Ac tremulo leviter crispans vaga caerula motu.
1.1.264   Talis acydaliae veneris, quem mille sequuntur
1.1.265  Hinc atque hinc pueri aligeri, ninguntque rosarum 265
1.1.266  Imbre super, sudo fertur levis aethere currus.
1.1.267  Talis et ille, fero laesum qui vulnere Martem
1.1.268  Sustulit ad caelum pernix,

fertur decursu,
2.7.68   Ipse soporifero murmure fota teget.
2.7.69  Omnia sint jucunda: hinc atque hinc saepe volantes
2.7.70   Aligeri fratres germina odora metant;
2.7.71  Et quacumque pedes virgo feret, imbre rosarum
2.7.72   Purpureo spargant desuper omne solum:
2.7.73  Pars niveis divae pedibus subjecta

vitium sumere tegmen amat. 445. Ad Gelliam de ejus nequitia.
5.445.1  Semper ab Idalio falli te dicis amore,
5.445.2   Posse nec aligeri vincere tela dei,
5.445.3  Igne tibi hunc multo medias torrere medullas,
5.445.4   Urere et assidua mollia corda face.
5.445.5  Flagitium pulchris praetexis, Gellia,

Bibliographia locorum inventorum

Marulić, Marko; Dante Alighieri (1450-1524; 1265-1321) [1510], Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum, versio electronica (, Split), 138 versus, verborum 974, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [marulmardante].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Mladinić, Sebastijan (c. 1561 - c. 1621) [1590], Vita beati Ioannis episcopi Traguriensis, versio electronica (), Verborum 4659, versus 746, Ed. Mladen Ivanišević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - ode; prosa - epistula - praefatio] [word count] [mladinicsvita].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Click here for a KWIC Report