Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: igItUr Your search found 4316 occurrences
First 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1217-1252:1217. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sunt, si monitis non obtemperarint, minis uerberibus-que persequimur, non nocendi causa, sed gratia iuuandi. ut qui sponte sese corrigere noluerint , corrigantur saltem inuiti, ne pereant. Ira igitur ista, quia ratione nititur, non modo non culpanda est, sed etiam necessaria. Charitati enim proxima est, dum per eam hominum saluti consulitur, medicorum more, qui putrescentia hulcera incisionibus cauterio-que curare aggrediuntur
1218. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Audi psalmistam dicentem:
1219. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1220. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Nos ergo talem ante omnia benedictionem tam proximis nostris quam nobis ipsis impartiri semper optemus et precemur. qua impetrata | nec aduersa efficere poterunt, ut indignemur, nec prospera ut lasciuiamus. Bona igitur et dicamus omnibus | et optemus, ita tamen, ut semper animę ratio habeatur magis quam corporis. ut quod cuique ad beatitudinem adipiscendam accommodatius futurum sit, hoc etiam in pręsenti tempore contingat, siue id triste
1221. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] accommodatius futurum sit, hoc etiam in pręsenti tempore contingat, siue id triste putatur, siue lętum. cum nihil tam graue sit, ut id non eleuet spes bonorum quę promissa nobis expectamus. Sic igitur benedicatur omnis homo qui timet Dominum, ut exhuberet frugibus uirtutum, ut bonorum operum foecundus sit, ut animę sanitate perfruatur, ut hostes inuisibiles uincat | et omnes carnis molestias superet, fide firmus, spei plenus, charitate feruidus, et ad bona tandem
1222. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] duo quędam se fando emisisse,
quę emissa nollet,
et ait:
1223. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uitę,
quę autem immoderata est,
conteret spiritum.
et rursum:
Responsio mollis frangit iram,
sermo durus suscitat furorem. lingua sapientum ornat scientiam,
os fatuorum ebullit stulticiam.
Quę igitur malum dementia est ,
cum tui arbitrii sit linguam facere bonam,
committere potius ut facias malam?
Beatus es si cum beato Iob dicere poteris:
dicere ulli erit emolumento,
nisi compti et exculti uirtutibus incesseritis.
Neque uobis qui in bicipiti somniastis Parnaso,
in componendis poematibus Homero atque Vergilio esse pares usui erit,
nisi profligata uitiorum labe | morum puritatem atque munditiam retinueritis.
Huc igitur uota,
huc studia uestra conferantur,
ut si minus liceat eruditionem simul et uirtutem possidere,
magis optetis probitatem sine doctrina quam sine probitate doctrinam.
Quod si fidem,
spem |
atque charitatem
quanta pręparauit suis cultoribus Deus,
profecto ista quę oculis cernimus,
quę auribus excipimus,
quę mente complectimur,
illis quę omnem sensum superant,
nullo modo ualent comparari.
Nihil igitur uobis ad summam felicitatem defuturum speretis,
si non defuerit uirtus.
Cuius quidem leges atque pręcepta in his libris satis (ut reor) abunde-que a me relata sunt.
non ea inquam pręcepta,
quę homines qui errare possunt
nouissima praeda sex tantillis auenae modiis, tertius uno, quartus una placenta a Turcis redempti sunt, ita ut minima auri aut argenti parte, quod nimia cura custodimus, ne dum totam illam praedam redimere, sed, ne caperetur etiam, obsistere potuissemus.
14. Quis igitur te accingente gladium super femur tuum, potentissime, potentissime commatibus interclusi (cf.
16. Accepisti igitur, Pater beatissime, calamitatum nostrarum et angustiae statum; accipe item supremae necessitatis excusationem. Tu uero, Deus omnipotens, indiuidua Trinitas, sancta relligio, cui illibatam incontaminatamque fidem in maximis
iustum uindicem atque ęquum prorsus utraque in parte
remuneratorem. denique ut manifestum sit, hunc solum super omnia et amandum
esse, quia bona bonis cęlestia largitur, et timendum quod iniquos atque impios
poena punit ęterna. Igitur eodem domino fauente atque adiuuante, ab ipsius
protoplasto, hoc est a primo humani generis parente initium capiamus.
uendidere XX argenteis. Tunicam autem eius in sanguine
hedi intinctam obtulerunt patri a fera deuoratum mentientes.
Madianitę secum abductum uendunt Phutifaro eunucho, militię pharaonis
magistro. Ioseph igitur, cum domini sui domum gubernaret, ab uxore eius
adamatus manuque pręhensus relicto effugit palio. Ab eadem
tentati adulterii insimulatus mittitur in carcerem.
coram
Iuda. Iubetur comburi, sed prolatis in medium, quę ab eo acceperat, donis
liberatur dicente Juda: Iustior me est, quia non tradiderim eam filio meo
Selę . Gemelli Illa igitur
gemellos peperit: Phares, qui prior est natus, et Zaram, qui prior uisus est
manum protulisse. A Juda ultra non fuit cognita. De illo pater
prophetauit: Iuda, inquit, adorabunt te filii patris tui ... et
Ille
indignatus ei post hęc accessum ad se interdixit. Moysi uero Dominus pręcepit,
ut a uicinis et amicis accepta mutuo supellectile discederent. Et: Adhuc,
inquit, una plaga tangam pharaonem, et dimittet uos. Igitur onne
primogenitum morte sublatum est, dimisitque populum pharao. Illi autem mutuatis
uasis ac uestibus abierunt de Ramesse in Sochot, uirorum sexcenta ferme milia,
pręter famulos ac mulieres. Habitauerant in Aegypto annos
iussu die illo interfecerunt uigintitria fere milia honinum. Benedixit eis et
reuersus Deum obsecrauit: Aut dimitte eis, inquit, aut dele me de
Libro! Respondit: Qui peccauerit, delebo eum, tu autem uade!
Igitur percussit populum pro reatu uituli. Ad Moysen uero: Ascende,
inquit, in terram, quam patribus promisi. Ego non ascendam tecum, quia
populus durę ceruicis es, ne forte disperdam te in uia. Hoc audito
populus
et a Domino traditi sunt sub Palestinorum potestate
seruieruntque eis annis duodeuiginti. Clamauerunt ad Dominum, et non
exaudiuit eos. Deinde confitentes peccata sua idola de finibus suis
proiecerunt, et placatus est Dominus. Igitur Ammonitę tentoria sua fixere in
Galad. Israhelitę autem castrametati sunt in Masphat proponentes, ut, qui
primus dimicare coeperit aduersus hostem, ille dux sit populi Galad. Iepte
itaque dux creatus positis in Masphat
fuerant, tertio clauum alte
in terra defixum, cui per septem capillos alligatus fuerat, euulsit.
Postremo, quia nazareus erat, id est consecratus Domino ab utero matris suę
raso capite captus est mulieris proditione. Captum igitur oculisque orbatum
Gazam adducunt et immolantes deo Dagon gratias agunt. Ipsum autem in
carcerem coniiciunt. Deinde eductum ignominię causa inter duas columnas,
quibus conuiuantium domus
populus petiit sibi regem. Moleste id tulit Samuel.
Quęsiuit a Domino, quid facto opus esset. Iussit Dominus, ut obsequeretur eis
in ipsorum perniciem, eo quod spreuerant Deum spernendo a Deo electum
Samuelem. Samuel igitur prędixit eis, quali seruitutis iugo opprimendi erant
sub rege. In proposito pertinaciter manentibus Saulem unxit regem Domino
ita iubente exposuitque ei legem regni. Mox ad populum: Constitui,
SAVL
SAVL, filius Cis, de tribu Beniamin, primus Hebreorum rex fuit. Cis, pater
eius, perdiderat asinas. Misit Saulem cum puero illas quęsitum. Quęrendo
igitur transierunt per montem Ephraim, per Salissa, per Salim, per Gemini,
et non inuenerunt. Veniunt in agrum Suph. Diuertunt ad Samuelem, ut sibi de
asinis diuinet. Samuel Sauli inuentas esse dixit et ipsum fore
in Hebron, qui eos quidem morte
mulctauit. Caput autem, quod attulerant, sepeliri iussit. Cunctę tribus in
Hebron conuenientes Dauidem regem salutauerunt. Cum omni igitur
Israhelitarum comitatu uenit Hierosolymam. Iebuseos inde expulit. Arcem Syon
muniuit. Ab Hiramo, Tyri rege, accepit materiam ad regiam construendam.
Duxit etiam alias uxores. Palestinos bis superat in Raphidim. Arcam ab
Abisac Abisac, Sunamitis puella, cum ipso cubans
eum calefaciebat; neque ab eo fuit uitiata. Adonias, Dauidis ex Agitha
filius, appetiit regnum, cum ipse iurasset Salomonem post se regnaturum.
Viuente igitur rege Salomon inungitur et in solio collocatur. Id uidentes
qui cum Adonia erant, metu perculsi effugere. Adonias uero supplex exorat
ueniam et Salomonem regem salutat. Dauid moriens dat pręcepta Salomoni: ut
Deum colat,
falsitatis conuictos interfecit
ascenditque uerticem Carmeli, et terra irrigata est imbribus. Achab abiit in
Iezrahel. Benadab, rex Syrię, obsedit Samariam. Propheta consolatus est
Achab regem promittens ei uictoriam. Meridie igitur egressus Achab fudit
fugauitque Syros. Anno sequenti commissum est pręlium in Aphec et de Syris
desyderata sunt peditum centummilia die uno. Reliqua XXVII milia, quę
confugerant in oppidum
accidit sicut primo. Tertium seruauit
humiliatio: adueniens flexit genua et ueniam est pręcatus. Tunc Helias
angeli monitu descendit securus et simul cum illo adiit regem atque ita
fatus est, sicut antea dixerat. Mortuus est igitur Ochozias, cum regnasset
annis II. Ioram frater successit ei in regno.
IORAM
IORAM, Achabi filius, Ochozię frater, rex Israhel, sustulit statuas Baal,
aduersus Azahel, regem Syrię,
in Ramoth Galad saucius rediit uenitque, ut curetur, in Iezrahel. Ochozias
inuisit ęgrotantem. Interim Heliseus Iorami seruum Iehum ungi fecit in regem
Israhel, ut disperdat domum Achab. Iehu igitur coniurauit contra Ioram et
profectus est in Iezrahel. Ioram autem cum Ochozia, rege Iuda, exiens
occurrit ei in agro Naboth Iezrahelitę et ait: Pax est Iehu?
Respondit ille: Quę pax? Territus Ioram
Percuties domum Achab, domini tui. Iezabel autem
comedent canes in agro Iezrahel nec erit, qui sepeliat eam. Tunc
serui Ioram posuerunt palia sub pedibus Iehu, cecinerunt tuba atque
dixerunt: Regnabit Iehu! Hinc igitur coniuratione facta in Ioram
profectus est in Iezrahel, ubi erat Ioram. Quem obuiam egressum moxque in
fugam conuersum appetiit sagitta atque confecit iussitque proiici cadauer in
agro Naboth. Ochozias autem, rex Iuda,
Deinde, cum fingeret sacrificare se uelle
idolo Baal et congregati essent sacerdotes et prophęte Baal in templo, misit
milites, qui illos occiderunt. Statuam Baal combusserunt et eodem in loco
fecerunt latrinas. Iehu igitur deleuit quidem Baal de Israhel, sed tamen
nequaquam dereliquit uitulos ęneos Hieroboam. Dixitque illi Dominus: Quia
omnia, quę erant in corde meo, fecisti contra domum Achab, filii tui
usque ad quartam
PHACEIA
PHACEIA, filius Manahen, regnauit super Israhel annis II. Fecit enim malum,
et Phacee, Romelię filius, cede oppręssit illum et qui cum illo erant uiros
L. Erat autem ductor militum eius. Eo igitur per dolum sublato regnare
coepit.
PHACEE
PHACEE, Romelię filius, dux militum Phaceię regis erat, quando illo
interempto regnum arripuit.
OSEE, filius Hela, interfecto Phacee rege suscepit regnum Israhel. Impius in
Deum fuit, et factus est tributarius Salmanasar, Assyriorum regis. Qui
rebellare uolentem obsedit, captum atque uinctum misit in carcerem. Regno
igitur potitus omnes transtulit in Assyrios. Peccauerat enim Israhel
lapsus in cunctis gentium immundiciis. Seruiebant idolo Baal, consecrabant
filios et filias per ignem, diuinationi operam dabant et auguriis nec audire
ei per litteras Helias propheta, quod eum populumque eius percussurus
esset Dominus plaga magna, liberos insuper et uxores et substantiam eius,
ipsum uero uteri langore affectum emissis uitalibus periturum. Palestini
igitur et Arabes afflixerunt Iudam, domum regis desolauerunt, liberos quoque
et uxores diripuerunt. Vnus ex liberis, qui minimus natu fuerat, reliquus ei
fuit, nomine Ioachaz. Ipse autem alui profluuio consumptus extabuit. Non
se mala super
Hierusalem eamque deleturum. Cęterum ille multum sanguinis innoxii effudit
in Hierusalem. Post hęc captus ab Assyriis poenitentiam egit coram deo
patrum suorum, et restituit eum Dominus in regnum. Correctus igitur omnem
impietatem abiecit, fit ex pessimo optimus. Altare Domini, quod olim
destruxerat, instaurauit immolauitque super illud, simulque populo Iudę
pręcepit, ut seruiant Domino,
in se prouocauit iram. Ob hoc quidem Caldeorum
exercitus Hierosolymam uallauit obsidione. Et cum ipse rex Nabuchodonosor
urbem oppugnaturus superuenisset, egressus Ioachin se suaque eius tradidit
potestati. Nabuchodonosor igitur anno regni sui VIII uinctum illum abduxit
in Caldeam transtulitque omnia ab Hierosolymis ad Babylonem pręter pauperes
plebis. Constituit autem Matthaniam, patruum eius, Iudę regem, et
hoc suppresso
non imponatur uectigal
nec tributum. Esdras autem constituat iudices et pręsides populo.
Tunc Esdras: Benedictus, inquit, Dominus deus patrum
nostrarum, qui dedit hoc in corde regis. Congregatis igitur qui
redire cupiebant de Babylone, prędicauit ieiunium, ut Dominus dirigat uiam
eorum. Auxilium autem a rege poscere supersedit, ne Dei sui potentię minus
confidere uideretur apud regem. Delectis XII sacerdotibus
die illo neque comedit neque bibit lugens
transgressionem eorum, qui uenerant de captiuitate. Vi Iuda et Beniamin,
consensere, ut cum uxoribus, quas de gentibus acceperant, faciant diuortium
et ab iis genitos abdicent. Eiecere igitur uxores suas cum filiis earum, ut
legi Dei obedirent.
------------------------
NEEMIAS
NEEMIAS, Helchię filius, erat Susis
Nam et ipse erat de tribu Neptalim. Tobias recipit uxorem Sarram, eius filiam,
quę iam septem uiris fuerat orbata, antequam ab ullo illorum fuisset contacta.
Quicunque enim ei copulari uolebat, a demone Asmodeo necabatur. Tobias igitur
peracta cęna ad sponsam introductus partem iecoris dudum capti piscis ponit
super prunas ad demones effugandos. Asmodeus ab angelo ligatur in deserto. Ipse
cum sua sponsa primis tribus noctibus pręcationi uacarunt, antequam
Ac proinde Egeo eunucho datum est
negocium, ut puellas quasque pulcherrimas perquireret et, quę ex illis magis placeret regi, in locum repudiatę
succederet. Hanc igitur Hester, quia forma spectabilis erat, obtulit
Mardocheus eunucho. Quam cum ille decenti uestitu ornatam introduxisset, eam
rex ex omnibus sibi elegit uxorem. Porro Mardocheus, dum forte ad regię
domus ianuam staret,
Kožičić Benja, Šimun [1516], De Corvatiae desolatione, versio electronica (, Roma), verborum 1764, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [begniusscorvatiae].
Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.