Your search found 3467 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3279-3453:

et elegantiam, ab ultimis liberam scribendi rationem, imaginum splendorem, acumen, vim, et sublimitatem. Et sic perfecit, ut lingua et metrum, quod sibi comparavit, singulares differentium temporum notas et venustates complectantur, praeseferens tamen eius proprium stilum, ac indolem, licet haud raro imitatus esset classicos latinos,et italos poetas, in quorum palaestra fuit ille exercitatus. Quod manifeste testatur sui carminis inventio, dispositio, ornatus, digressionum ad operis metam recte convergentium nexus, quos miro industri artificio suo poemati intexuit, itemque admirari

quatenus strenui ducis Kerevscki libertatem ipsi ab Osmano summa generositate largitam fìnxit, quum iuxta communem hystoriae traditionem fuit ille Othmanici tyranni mandato in septem turrium carcere crudeliter iugulatus. Quamvis in genere haud multum intersit, si quod in epici carminis digressionibus historicum factum, servata tamen veri similitudine, ex parte immutetur, idque potius fiat eo consilio ut clarius poematis meta illucescat, huiusmodi ratio maiore perspicuitate operi, de quo agitur, congruit, quandoquidem ficta

60  Angitur, atque dolet, ratus istis laudibus esse 60
61  Se laesum alterius. Tibi nunc, Rex inclyte, clamat,
62  Haud equidem invideo, palmam tibi fata dedere,
63  Nec mage me cruciat, tibi quod fortuna secunda,
64  Quodque adversa mihi, nulli vitare potestas,

93  Pulvinar saxum, nix obtulit alta cubile.
94  Simplex, atque levis decorabat corpora amictus,
95  Loricâ haud tecti pugnastis pectore nudo, 95
96  Aurum spernentes, titulos, et laudis honores,
97  Ni quos vi, gladio peperisset bellica virtus.

101  Hostem dum aggreditur pugnâ vir fortis apertâ.
102  Laus erat in bello pro vestro occumbere rege,
103  Haud mors nos terret, clamantes, tempora vitae
104  Sint brevia, imperium magis auctum ut sentiat orbis.
105  Oh! quam vestra reor felicia saecla fuere! 105

104  Sint brevia, imperium magis auctum ut sentiat orbis.
105  Oh! quam vestra reor felicia saecla fuere! 105
106  Milite tam valido labor haud devincere gentes.
107  Heu! nunc inverso procedunt ordine cuncta,
108  Nulla fides ducibus, miles male fidus habetur,

151  Cuiusque atque meo vita, et mors pendeat ense.
152  Nos sumus, heu! reges, nos nostrae caussa ruinae.
153  In pretio haud nobis heros, sed mollis ephebus,
154  Qui iam luxurie vitam corrumpit inertem,
155  Bella gerat, petimus, sapiens moderetur et aequus. 155

155  Bella gerat, petimus, sapiens moderetur et aequus. 155
156  Crescant divitiae, contemnimus omnia iniqui,
157  Mercede haud heros fruitur, quam tollimus ipsi.
158  Sic est mos regum, sequitur quem turba dynastûm.
159  In castra hinc veniunt timidi de rure bubulci,

10  Flevit Alexander maius sibi deesse theatrum. 10
11  Sic ruit Osmanus collectis viribus audax,
12  Praescius haud fati, veniens quod dira minatur.
13  Ah, puer, Eoas iter, ah! ne corripe in oras,
14  Consilium a fidis repetas quoad usque

14  Consilium a fidis repetas quoad usque ministris.
15  Perspectum est illis, tibi quod non adnuit aetas, 45
16  Adsueta haud circum vigilantia lumina ferre.
17  Inconstans statuis, quod non bene prospicis ante,
18  Te nondum edocuit rerum experientia longa.

31  Praecipiti in coepto spectans discrimina magna,
32  Byzanti Caesar prius hinc quam linqueret urbem,
33  Ille suum haud voluit domino celare timorem.
34  Custode et legum, nigro ac comitante Spadone
35  Arcani sociis Osmanum promptus adivit. 35

102  Fidit sola sibi, spes illi, haec una salutis.
103  Diligit at natum, quo principe regnet in orbe.
104  Idcirco haud refugit quodcumque admittere crimen.
105  Quo cecidit solium, dum sese extollat ad altum, 105
106  Argentum, atque fidem, sanctum contemnit honorem.

105  Quo cecidit solium, dum sese extollat ad altum, 105
106  Argentum, atque fidem, sanctum contemnit honorem.
107  Haud pulchra adparet, vafras sed possidet artes,
108  Allicere adspectu, caecare et lumina amantum,
109  Illinit os

114  Quae facienda reor, tria nunc bonus accipe Princeps.
115  Si vis Byzanti secedere protinus urbe, 115
116  Haud alter maneat vitali hîc munere gaudens,
117  Caesar, namque arens leviter succenditur arbos,
118  

119  Quodcumque atque obstat, prosterne, et destrue ferro.
120  Fratres quae tangunt, sapientum effata recordor. 120
121  Haud magna, in plures quae didita flumina rivos.
122  Vezirus tacuit, custos legum addidit ista.
123  Qui regni monui virtute extendere famam,

138  Quin posce illustrem famâque et gente vetustâ.
139  Si fors te alliciat species formosior oris,
140  Connubio et iungas tibi clarâ haud stirpe puellam, 140
141  Quaenam dira tuos torquebit cura nepotes,
142  Natorum et natos, et qui nascentur ab illis.

170  Roboris Othmanici, quo gens antiqua renidet, 170
171  Fulgida deleri quin tot vestigia sensim.
172   Foemineam haud credas fas sit contemnere stirpem.
173  Degenerat proles agresti matre creata.
174  An tibi belligeris arderent pectora

184  Hac aquilae in nido draco se ratione locavit,
185  Et celebratus hymen circum fulgentibus armis. 185
186  Haud igitur sponsam, Princeps o maxime, quaere
187  Captivas inter, regali at stirpe puellas.
188  Harum conspicuas tres, quatuor elige formâ,

Parce tuos, Caesar, si extollo laudibus hostes, 235
236  Sarmaticum docuit bellum me vera fateri.
237  Illis nec stupeo quemquam haud obsistere posse,
238  E validis collecta viris sunt agmina densa,
239  Discreta et miro stant ordine cuncta parata.

248  Haec fatus tacuit, Caesar dein talia subdit:
249  Vivus sit patruus, vivis cum fratribus unâ.
250  Haud sinat Omnipotens mortali vulnere laedam, 250
251  Qui semel hoc, ut ego, solio consedit avito.
252  Ut fuit ille prius, sum nunc evectus in altum,

254  Augebo at vigiles fratrum, patruique fideles,
255  Me contra insidias tutum satis undique reddens. 255
256  Privigni natum haud mirum est odisse novercam,
257  Hoc crebro rerum contingere novimus usu.
258  Per iuga, per saltus equitet noctu impia saga,

257  Hoc crebro rerum contingere novimus usu.
258  Per iuga, per saltus equitet noctu impia saga,
259  Me fata incolumem servent, haud spectra pavesco.
260  Nunc mea qua latas se extendunt regna per oras, 260
261  Quaerendae egregiae stirpis, formaeque puellae.

140  At nunc eoâ Darsterum surgit in orà, 140
141  Solem et prospectat Nicopolis alta cadentem.
142  Haec procul haud distat Traiano a ponte, coercet
143  Qui lati tumidas Istri centum arcubus undas.
144  Aevo depereunt reges, et nomina regum,

159  Quâ strati ad fluvium superant vestigia pontis,
160  Quem vix elapso Caesar suspenderat anno. 160
161  Nam rapida haud patitur cohiberi ponte fluenta
162  Danubius, boreas ni quem sibi frigore sternit.
163  Moldaviae ingressus campos, loca tristia spectans

28  Strata at cuncta forent si haec propugnacula, posset
29  Regia progenies ea pectore sola tueri.
30  Haud opus est vallo, Princeps ubi constitit ille. 30
31  Ut mons assurgens proprias tegit undique turmas,
32  Odrysias cohibens unus sic ipse catervas

41  Bis quinque herculeis vigilûm quae millia fibris
42  Undique cingebant niveum thoraca ferentum.
43  Caesaris a castris procul haud, quae dixeris urbem,
44   Ali Ianicerum ductor tentoria fixit.
45  Agmen agens secum,

123  Fatalis campus! memoro dum tristia facta,
124  Cogor victores hostes extollere laude,
125  Illos haud equidem, sed quae sibi maxima merces,
126  Luce et candidior, virtutem ad sidera tollo.
127  Ad loca nunc redeo, quae nostrae habuere cohortes.

183  Pulchrior aurorâ, radianti et lumine solis.
184  Duxit Amazonias bis sex secum illa puellas, 185
185  Haud timida bis sociis inimica invadere castra.
186  Dextrâ hastas gestant, oculis et spicula torquent,
187  Auro dant similes ventis diffundere crines,

204  Victrices Caesar palmas cum laude referret.
205  Ceu rosa vulnificus circum micat obsita spinis,
206  Haud aliter specie virgo formosa superbit,
207  Ut quae corde trahunt, pereant suspiria amantum.
208  Pulchra placet, quamvis elata superbiat, illam

secum ille volutans,
8  Pectore sollicito lacrymas effusit obortas.
9   Osmane, haud aliter si ingenti milite viso
10  Horrida Sarmaticis intentane praelia campis 40
11  Speratam ob palmam coepisti gaudia laeta,

46  Pontem hinc traiecit comitum stipante caterva,
47  Et cursum celerans pervenit ad arva Podola,
48  Haud procul unde equitans visus dux ire per aequor,
49  Dextra hastam gestat, tegit aurea at aegide laevam.
50  Thoraca induitur niveum, galea ora recondit, 50

Krunoslava ducis Korevski strenua coniux.
53  Ex quo eius cecidit Turcarum in vincula sponsus,
54  Illa unquam haud posuit victrix, quis cingitur, arma.
55  Tractare haec virgo teneris adsuevit ab annis. 55
56  Laudis amans, semperque premens vestigia patris,

84  Ast ubi praecipitem conspexit ad arma parari,
85   Krunoslava sequi voluit, mora nulla, maritum, 85
86  Clamare haud cessans: solus quo pergere tendis?
87  Sunt quoque corda mihi, quae mors non terret acerba,
88  Otia quin temnens belli in discrimine famam

100  Mugitu horrifico qualis ruit atra procella, 100
101  Et tonitru ingeminant quum fulgura, atque ignea tela,
102  Haud secus ille furens irrupit in agmina Thracum,
103  Sanguine et hostili nigram perfusit arenam;
104  Victor et evadens inimica retunderet arma,

104  Victor et evadens inimica retunderet arma,
105  Ipsum desereret legio ni Moldava solum. 105
106  Haud victa, at segnis metuendo fugit ab hoste,
107  Et se servatum montanis abdidit antris.
108  Ad iuga celsa heros cursum properavit, ut illum

161  Antevolansque omnes clamat sic voce sonora:
162  Quisquis es, o miles, dextrâ hac morieris inultus.
163  Haud fas Osmanum tecum certamen inire,
164  Viribus ipse meis nequeas quum obsistere contra.
165  Iactat ab ore minas sic acres utraque

fulget, veluti Titanis Amazon.
238   Krunoslava petit tentoria nota coacta,
239   Moeret enim haud secum rivalem abducere victum,
240  Sic rata sollicitum posset lenire dolorem, 240
241  Quo misera ob raptum sponsum torquetur in horas.

267  Martia bellatrix duxit suspiria corde,
268  Lumina blanda licet, pulchra atque ostenderet ora,
269  Haud animi flendo potuit celare dolorem.
270  Infit; forte meum nomen memorare, meaeque 270
271  Audisti dextrae haud ingloria coepta referre,

269  Haud animi flendo potuit celare dolorem.
270  Infit; forte meum nomen memorare, meaeque 270
271  Audisti dextrae haud ingloria coepta referre,
272  At sum ignara tuas umquam an pervenit ad aures,
273  Cura meum pectus dudum quae vexet acerba,

12  Te sine quî vivam! tecum mea vita sepulta,
13  Horreo nec mortem, nisi quod te, dulcis amice,
14  Eripere haud valeo, quo langues, carcere duro.
15  Quid prosunt gemmae, quarum mihi copia dives, 15
16  Si mihi thesaurum rapuit ferus hostis iniquus?

42  Subsilit et ramis vicina columba columbo,
43  Fidum sola fugis pastorem, sertaque tecum
44  Haud sinis ad fontem nectat, ducatque choreas?
45  Me solum recreat tua primo in flore iuventa, 45
46  Mique animi sensus rapit oris dia

98  Instructa, eripias, languet quo carcere, sponsum?
99  Quo ruis at praeceps? vomeres si gutture flammas,
100  Hostiles acies soli haud superare daretur. 100
101  Armis incessens necquicquam fessa labores,
102  Ulli quin fueris visa, ac audita propinquans.

101  Armis incessens necquicquam fessa labores,
102  Ulli quin fueris visa, ac audita propinquans.
103  Diruere haud poteris sublimia moenia turris,
104  Illuc transvolites nec fas est alite pennâ.
105  Ut vi illum eripias, maneas ne inclusa, caveto. 105

134  Scilicet eoas prius ut discedat ad oras
135  Grandia molitur, curisque agitatur acutis. 135
136  Augere haud acies satis est nam milite fido,
137  Et sic Ianicerûm domitas renovare cohortes.
138  Mens sua transvolitat montes, et caerula vasta,

150  Es nonne expertus, vulgat quod fama per orbem, 150
151  Invictum robur VLADISLAVI, inclyta gesta?
152  Haud deserta ducum memoras tot corpora caesa,
153  Erectosque tuae te coram gentis acervos,
154  Fulmineo herois quum tu vix sospes ab ense

ab aestu. 30
31  Auxilium a ventis, clamans, poscebat, et alto
32  Mergite: dum redeo, properanti parcite Sestos;
33  At frustra pelagum, ventosque in vota vocabat,
34  Quos lacrymae haud tangunt, corde et suspiria ducta.
35  Hinc fato cessit spumantibus obrutus undis. 35
36  Interea Tenedos portu dux ille Spadonum
37  Provehitur, Danaûm qui olim, ceu fama, triremes

legit hinc, Andronque, Samumque,
72  Laudibus extollunt quae magnis scripta vetusta,
73  Nunc loca senta situ deserta, et pascua nuda.
74  Olim clara ortu Delos Phaebi, atque Dianae
75  Haud longe adparet, nunc muta, incultaque tellus. 75
76  Marmorei templi vestigia nulla supersunt,
77  Turbae accurrentes ubi diva oracla petebant;
78  Unde sed exibant adytis responsa

Non fugis, ANTONI, ast insectaris amantem,
154  Quam moerens refugam longe discedere cernis,
155  Te aeratae innumerae Romae haud vicere triremes, 155
156  Te vicit fugiens liquidas CLEOPATRA per undas.
157  Imperium oblitus mundi, dum pectore flagras,

156  Te vicit fugiens liquidas CLEOPATRA per undas.
157  Imperium oblitus mundi, dum pectore flagras,
158  Haud dux es fortis, caecus sed visus amator.
159  Viribus unitis hîc post Hispanicus heros
160  Christiadum adsertor mare Thracum sanguine tinxit. 160

24  Ah sine parvus oler, tenui qui palmite ludit
25  Blanda tuo e sylvâ splendori carmina pangat. 25
26  Sponso haud victrices lauros, sed te invidet unam
27   Osmanus; lauros iterum sibi posset apisci,
28  Virgine at adsimili

38  Vulgata illyricas celebrat quos fama per urbes.
39  Turcae illum exuerint quamvis ditione vetustâ,
40  Haud cultum posuit princeps, moresque decoros, 40
41  Clarum at nobilibus studuit se reddere gestis.
42  Regia virga, olim proavûm quam dextra gerebat,

72  Sors adversa brevi rapit illi, et tempore eodem,
73  Tam geminos oculos, quam dulcia pignora natos.
74  Haud Iankum cohibere valet, quin arma capessat
75  Moldaviae in bello, cadat hostis et ense peremptus. 75
76  At fera mors

128  Diffugit heu volitans tempus, simul atque iuventa.
129  Ante hyemem hinc alacres aetatis vere fruamur.
130  Cunctandum haud vobis, aurati fronte capilli 130
131  Canescant donec, minuatur lumen ocellis.
132  Vestrum quaeque capit primaevo in flore iuventae

184  Pulchra cohors sylvis felicia tempora ducens,
185  Fas gaudere tibi, laetos et pergere ludos. 185
186  Haud aliquis metuat vestras me velle choreas
187  Turbare, et cantus, ulli aut incommoda ferre,
188  Dumtaxat socius vobis adiungier opto,

235  Horrendum facinus iacturae nectitur isti.
236  Nam libertatem, atque oculos amisimus unâ.
237   Haud tulit auxilium soror impia, dignaque coniux
238   Murato: imperium stirpi quin tollere avitum
239  Cautibus

263  Atque secus minitans bellum, caedemque cruentam,
264  Stricto fulmineo gladio nam invaderet urbem.
265  Haec tamen haud illecta auro, nec territa bello 265
266  Est oblita fidem, constans servavit at illam.
267  Quod mirans Caesar clamavit voce tonanti,

298  Desperans penitus conclamat voce dolenti,
299  Huic me servasti fato, aerumnosa senectus!
300  Haud sors dura satis regiones perdere avitas, 300
301  Proque ducis sceptro pastoris sumere virgam,
302  Nec sat me caris proprio mage

318  Sensibus eripitur, nulla et suspiria ducit,
319  Effusi lacrymosa volant circum ora capilli.
320  Haud illa incedit, gestatur mortua pene; 320
321  Sed vigor ut rediit, nigram viditque cohortem
322  Concidit ex animis, rursusque expalluit ore:

2  Laudis at illa ardet regali in pectore maior,
3  Vimque tuam exsuperat, tua acuta et tela retundit.
4  Hinc quod dilectum Socolizza haud pone sequuta
5  Nil mirum, Osmanum, puduit quam nempe, vocabant 5
6  Quo cupidi sensus, illuc vestigia

30  Fronte gerit galeam signis, cristisque decoram, 30
31  Acrem flectit equum, qui anteibat cursibus auras.
32  Haud secus adparet, primo quum fulget eoo
33  Auricomus Titan, medium conscendit et axem.
34  Illius frater Casimirus,

82  Fulminis in morem cursu alite transvolat illuc,
83  Audito cantu bellatrix illa superba
84  Haud secus exclamat, quaenam sors prospera, et ingens
85  Praeda, meae sociae, sese venantibus obfert? 85
86  Huc properate alacres, spoliis potiamur

134  Huc quem sublimem virtus ad sidera tollit,
135   Vladislave, veni praedam rapturus opimam. 135
136  Haud tua nos terret dextra, atque exercitus omnis,
137  Hic cum virginibus bis sex te sola morabor.
138  Didita per terras pudor o! mox fama volabit

152  Plantarum ad truncos arcto quas compede stringunt.
153  Post haec exclamat, istos penetrare recessus
154  Credendum haud quemquam, fas arma hic ponere saeva,
155  Et dum sol medio resplendet fervidus axe, 155
156  Nos iuvat hîc vitreas ludendo nare per undas,

216  Hostiles subeant quin omni ex parte catervas.
217  Nudae quid facient? inimico robore quaeque
218  Haud cedit virgo, proprio sed victa pudore,
219  Nec capit arma, ruit praeceps sed quaerere amictum.
220  Sic venatrices praedâ, spoliantur

220  Sic venatrices praedâ, spoliantur opimâ 220
221  Et captae trepidant hostilis praeda futurae.
222  Haud secus aequoreos nantes ad litora cycni
223  Exercent ludos, et cantibus äera mulcent.
224  Ast aquilam aspiciant si fors capiti impendentem,

225  Collectis sistunt modulari, et ludere pennis. 225
226  Captivas Princeps generoso corde puellas
227  Haud vincire sinit, solum custode tueri,
228  Dux Virgo haud trepidat propriâ disiuncta cohorte,
229  Illi fulmineum sat dextrâ stringere ferrum,

226  Captivas Princeps generoso corde puellas
227  Haud vincire sinit, solum custode tueri,
228  Dux Virgo haud trepidat propriâ disiuncta cohorte,
229  Illi fulmineum sat dextrâ stringere ferrum,
230  Ob captum at coetum pectus concussa dolore 230

7  Carmine suavidico libantes pocula in orbem,
8  Regni et Sarmatici memorantes inclyta gesta.
9  Tunc Vladislavus sponsae haud oblitus amatae,
10  Prospera cuncta rogans, pleno hanc cratere salutat. 10
11  Dum venatores ducunt sic otia laeta,

69  Hostilem ut classem nanciscens gurgite mergat,
70  Kosaccûm agmen agens, spoliisque ingentibus auctus 70
71  Byzanti haud metuat penetrare ad moenia celsa,
72  Eripere et miserum Korevskum carcere duro.
73  Heros parte aliâ tendat

118  Non vis, neve metus servos in praelia ducit,
119  Lectus sponte tuus miles tua iussa facessit.
120  Longius haud sistas, clamant cuncta agmina, ad Istrum, 120
121  At patriae, diumque studens extendere nomen
122  Progreditor, lustrat Phoebus quâ lampade terras.

Krunoslava ruens ex quo illum invaserat hastâ, 135
136  Extimuit, timet et, ceu tunc, sub imagine falsâ
137  Ne quis eum haud noscens saevis nunc ingruat armis.
138  Ad Regem hinc donec praemissus nuncius illi
139  Responsum ferret, lecta, in statione manebat:

290  Sunt raptae exuviae Russenis, atque Borussis. 290
291  Multa alia extabant regum simulacra, videri
292  Quae tamen haud poterant, vivunt sed nomina clara
293  Historiae fastis, celebrant et gesta nepotes.
294  Vestibulum ante ipsum vigilis custodia stabat

52  Sponte tibi referam varias, dux inclyte, gentes,
53  Virtute hoc regnum quae servavere potenti.
54  Haud levis heroas labor est discernere cunctos,
55  Agmina nam densis clauduntur fortia castris. 55
56  Aspicito ut spatiis egressa patentibus illa,

68  In bello a tali iuvet an sperare salutem?
69  Olii subridens Sborovskus reddidit heros.
70  Haud quidquam metuit, summo qui nomine fidit. 70
71  Vir licet illustri cretus sit sanguine, mundi
72  Fastum despexit contentus paupere victu.

fugientibus instat acerbus. 220
221  Dux videt Osmanum, refugas qui ad praelia turmas
222  Impellit, queis nulla fides, quae haud iussa facessunt.
223  Mirari effigies reliquas pudor occupat illum,
224  Semet namque inter refugos agnoscit, et haeret.

274  Si fremat at subito Boreas, fluctusque retrudat,
275  Extemplo refluit, lati merguntur et agri. 275
276  Haud vestrum turres, et propugnacula regnum
277  Cingunt, ut vallis sed pectora vestra tuentur.
278  Editi ad imperium, vos clari laudis honore,

296  Posthac vos linquens Osmano blanda favebit.
297  Nedum aliquis tacito fingat sub pectore, rursum
298  Haud posse Osmanum maiores cogere turmas
299  Quaeque orbis regio bellantes sufficit illi,
300  Instructae atque omni veniunt e parte

327  At Vladislavo faveat fortuna secunda,
328  Idcirco an dabitur regni protendere fines?
329  Haud equidem, palmam devicto ex hoste tulisse
330  Te vana, ante annum veluti, laus sola maneret, 330
331  Exitiosa tamen foret haec victoria utrique,

iunctus
355   Gustvus demsit, tenus hac sibi et adrogat armis. 355
356  Iure tuo haud cedens alienis abstine dextram.
357  Adiacet en ditio Moscorum proxima regno,
358  Quae te victorem, quae natum sensit ovantem,

20  Ex quo Pannonii iuvenis sub veste nitenti, 20
21  Tecta illuc veniens proprium celavit amorem,
22  Haud ipsa argento, gemmis, auroque pepercit,
23  Vinclis eriperet quavis mercede maritum.
24  Vendidit arva, urbes, quas sub ditione tenebat,

26  Et licet immensas gazas insumpserit ultro,
27  Decepta heu! planxit, pondus nec profuit auri,
28  Nam ducis haud potuit Risvani vincere corda,
29  Qui numquam cessabat inexorabilis, acer
30  Carcere tabentem multo custode tueri. 30

50  Quod solido confectum auro micat igne corusco. 50
51  Illum ubi conspexit prior at Calinka, procacem,
52  Haud invita licet, potuit compescere risum,
53  Hoc monstrum fieri pulchrum dum velle tuetur;
54  Naturâ adparet nam quod deforme, venustum

53  Hoc monstrum fieri pulchrum dum velle tuetur;
54  Naturâ adparet nam quod deforme, venustum
55  Evenit haud ullo cultu, quin turpius exit. 55
56  Virginis ast aurum pertentat pectora visum
57   Bekirum hinc poscit, quis sic

latebris, pudor at proferre recusat.
88   Krunoslava dolet, quod fallitur altera visu,
89  Callida at ipsa satis nancisci haud segne iuvamen,
90  Molliter adspectat, vanâ et spe pascitur illam; 90
91  Quod mirans oculos extollit virgo pudica,

101   Krunoslava illi comis sic rettulit ultro:
102  Virginibus, virgo quas inter prima renides,
103  Haud plura oblitus sum ditia munera ferre,
104  Gemmea dona, aurum, rubicunda corallia, baccas,
105  Quidquid opis est nostrae pro munere suscipe grato.

104  Gemmea dona, aurum, rubicunda corallia, baccas,
105  Quidquid opis est nostrae pro munere suscipe grato. 105
106  Mercedem haud aliam posco, ni discere, degat
107  Nunc Korevskus ubi captivo compede vinctus.
108  Laetitiâ exsiluit virgo perfusa, secundam

129  Quo tabet lacrymans, haeretque in limine mortis,
130  Nec mirum, tenero virgo sic flagret amore, 130
131  Edidit aethereas illam ursa haud lucis in auras,
132  Nec fuit in sylvis educta, et montibus altis.
133  E silice excussus duro si prosilit ignis,

177  Nunc niveasque manus agitat, nunc conserit illas,
178  Et modo protendit, nunc et componit adactas,
179  At longûm haud tacuit, rupitque has pectore voces.
180  Infide o coniux, audivi tristia quaenam? 180
181  Si tibi nulla fides, cuinam iam credere fas est?

183  Tam genere heroem, quam clarum laudis honore?
184  Quanam parte fides sinceri pectoris extat?
185  Credendum haud fidei, nigrans sol, nigraque luna. 185
186  0 mea grata quies olim, nunc prodita cura,
187  Si me posthabitâ mulier te Turcica coepit!

188  Ni modo tristitiâ peream, mirabile dictu,
189  Dum quid ego mereo, quod debes, mente revolvo.
190  Pulchrum os haud turpes, nec perdas nomen honestum. 190
191  Ad me verte oculos, quaenam me foemina vincet?
192  Cui mea non species, tua cui non cognita virtus?

200  Belligera ast ubinam mea virtus? parco querelis. 200
201  Qui nequit ulcisci, lacrymas effundit inanes,
202  Quodque meum, haud patior, sibi quisquis vi agroget alter,
203  Unguibus atque sagam lacerabo protinus uncis.
204  Quam sit terribilis tua sponsa ostendet in irâ,

227  Sum germanus, ait, Korevski, strenue ductor,
228  Deserui, ut redimam captivum, catte paterna,
229  Haud metuens casus, et tot discrimina rerum:
230  Quam vis cumque, suâ pro libertate pacisci 230
231  Mercedem, solvam, renuens quod sponte, revinctum

114  Et patiemur adhuc toto crux regnet in orbe,
115  desertâ et Stygius dominetur rector in aulâ? 115
116  Haud equidem, rapidi partes properemus in omnes,
117  Flammaque sit restincta, prius quam flagret ubique,
118  Othmanidum Caesar demisse a rege Polono

121  Acceptat leges, victor quas ponit iniquas.
122  Sponte, vel invite sint talia foedera pacta,
123  Devicta haud ullâ cedent vi Tartara nigra.
124  Fors oblita manent quae grandia gessimus olim,
125  Nostra experta fuit virtus, perspectaque caelo. 125

149  Concidat, et volitet mendaci murmure fama
150   KOREVSKUM periisse, hinc pacis foedera rupta: 150
151  Cunctandum haud ultra doctis iam magna parare.
152  Vester honos, stygii vos urget gloria regni.
153  Irae, nequities, luctus, curaeque, metusque

10  Si dominum exhilaret, nactus sibi praemia digna, 10
11  Electum hinc coetum medium disponit in orbem.
12  Pulchrius haud quidquam visum, et praestantius usquam.
13  Qualis vere novo cultoris sedula dextra
14  Florum

Suncianizza super socias cultu eminet omnes, 25
26  Talis in ore novum formae splendet decus, usquam
27  Haud simile ut fuerit visum, pariterque venustum,
28  Nam lepor omnigenus coniunctus fulget in illâ,
29  Quem largita aliis partim est

35  Illi et cana pudor suffusit lilia vultu. 35
36  Manantes guttae, sparsi sine lege capilli
37  Haud speciem minuunt, oculorum vividus ignis
38  Lenior effulget, si quem dolor urgeat acris.
39  Virginis Osmanus

89  Caesaris atque manet generoso in pectore victrix.
90  Nempe voluptatem qui vincere nesciat, ille 90
91  Sub propria haud callet populos ditione tenere.
92  Virginis hinc votis indulgens Caesar ab ore
93  Rettulit haec blandis verbis, et fronte

93  Rettulit haec blandis verbis, et fronte serenâ.
94  Pone metum, virgo, vincor pietate rogantis.
95  Indole me haud saeva finxit natura tyrannum, 95
96  Non vi opto Caesar dominari, at pectora amore.
97  Me, Deus avertat genitoris fata suprema

106  Dum caelo lubeat, felicia tempora agetis.
107  Hic tacuit Caesar, somno velut excita virgo
108  Haud dictis fidit, nedum vultumque serenat.
109  Vasto nauta velut deprensus gurgite ponti,

114  Caesaris ante pedes proiecta amplectitur illos,
115  Cedit corde dolor, vultus speciesque refulget, 115
116  At fletum haud cohibet fusis per colla capillis,
117  Laetitiâ exultans subitâ tum clamat ab ore.
118  Maxime Rex regum, dextrae cui summa

mersam adspexit Risvani fraude scelectâ.
158  Arboris ut frondes quatit aura, et flectit aristas,
159  Haud aliter subitus, maiori ast impete casus
160  Perculit heu miseram, circum quae lumina volvit, 160
161  Anxia, siqua sibi transmittat

manent, nostrum et lugebis amorem.
233  At dux, cui in tenebris fulsit ceu lumine Titan,
234   Concius haud sceleris verba haec e pectore fudit.
235  O mea lux, quaeso sontem me credere parce, 235
236  Arguere atque fidem, tibi quae manet

252  Hoc tibi dumtaxat cor vivit, vivet et usque.
253  In somnis, vigilans te specto, nocte, dieque
254  Te te mente sequor spatio haud disiunctus, et horâ.
255  Quis te mi eripiet? solum lex aspera fati. 255
256  Visere te posthac aluit spes unica vitam.

264  Atque uti fert subitam pacem quandoque tumultus,
265  Laetitia et maior surgit post passa pericla, 265
266  Sic illa haud curat, densis quod volvitur umbris,
267  Est ubi iuncta viro, tranquilla et carcere degit.

parent
10  Regna, illis quamvis effulgat adorea laeta, 10
11  Rege a Sarmatico leges, et foedera pacis,
12  Quam tua iussa sequens pepigi haud inglorias, ultro
13  Adfero, dumtaxat KOREVSKUS carcere duro
14  Est mox solvendus, nimirum haec certa voluntas

15  Et procerum, et regis, rursum secus horrida bella; 15
16  Si pacem hinc optas, KOREVSKUM solve catenis.
17  Conditio haud turpis, regno nec damna timenda.
18  Officium explevi, tibi nunc decernere fas est.
19  Evehit insigni SIGMUNDUM hinc laude, professus

rutilans qui surgit ab oris,
70  Qui niveis totum radiis amplectitur orbem, 70
71  Et licet obscurâ tegat illum nube procella,
72  Deficit haud umquam, mage sed post nubila fulget.
73  Hoc tot testantur regiones, agmina multa,
74  Quae vi, quae numero mundi regna omnia vincunt.

flictu, spirante Favono;
95  Murmure quo campis messem patet esse propinquam. 95
96  Exoptans pacis componere foedera Caesar,
97  Haud mora consilium Veziri amplectitur ultro.
98  Sevocat extemplo RISVANUM, mandat et illi
99  Solvere vinclis, et carcere caeco.

auctis velox, quo duxeris, ibo,
132  Eoos lubeat seu debellare rebelles,
133  Armis in reliquas mundi aut discurrere partes.
134  Me densae haud acies terrent, nec monstra ferarum.
135  Et patiar quacumque iubes animosa labores, 135
136  Vitae, sit quodvis, discrimen adire parata,

obstante columbam.
185  At forti fortis soboles enascitur alma, 185
186  Quae generosa animis sequitur vestigia patrum.
187  Nostra erit haud umquam sic degener inclyta proles,
188  Heroum seriem virtute educta recensens.
189  His dictis virgo suffunditur ora pudore,

suffunditur ora pudore,
190  Auget qui speciem vultus, redditque decoram. 190
191  Libertatem unâ, propriumque amittere honorem
192  Haud magis illa timet, vera est nam Caesaris uxor,
193  Et curas temnit felix, passosque labores.
194  Laetis adparent oculis quae gaudia carpit;

oculis quae gaudia carpit;
195  Testatur facies expleta, antiquaque vota. 195
196  Ast ubi summus honos stirpi debetur avitae,
197  Haud humilem nimium, vel dixeris esse superbam,
198  Se gratam ut retegat, tenerum et fateatur amorem,
199  Exhibet OSMANO dextramque, et pectorâ fida,

238  Perculit alma dies KOREVSKI lumina fessa,
239  Vivida quae nequeunt radiorum spicula ferre,
240  Hinc videt haud quemquam, nec scit quâ parte moretur. 240
241  Vultus pallorem lumen, maciemque retexit.
242  Heros in putri tabescens carcere lungûm

atri, 280
281  Mercedem capti pro libertate pacisci,
282  Oratum, attuleram nam argenti pondus, et auri.
283  Sors adversa tamen me urgere haud destitit umquam.
284  Caetera praetereo, nosti, quî capta fuissem.
285  Nec misera hinc dicar, quin fortunata putabor, 285
286  Nam

302   Inclyte dux, esset dulcis mea grata voluptas,
303  Ni Rex Sarmaticus tua solvi vincla petisset,
304  Haud mora dimissum fidae te reddere sponsae,
305  Et conclusa licet sit pax hac lege, revisas 305
306  Mox patrias sedes, fateor me protinus istis

ver adparet amicum.
353  Nam virtute quies acquiritur, atque labore,
354  Splendidiorque micat post turbida nubila Phoebus.
355  Mortalem haud terrent hinc sortis tristia fata, 355
356  Poenis saepe subit requies, et gaudia luctu.
357  Sarmaticis ducibus digressis, imperat heros

ARGUMENTUM.
1  Ianicerum turmas Osmani ad iussa rebelles,
2  Audito Eoas velle hunc discedere ad oras,
3  Haud valet illorum primus compescere ductor,
4  Hinc Iahium audaces illi demittere cernunt,
5  Poscere tresque aulae plectendos morte ministros.

4  Hinc Iahium audaces illi demittere cernunt,
5  Poscere tresque aulae plectendos morte ministros.
1  Vita timendorum laeta haud, iucundaque Regum,
2  Retur uti vulgus, multis nam exercita curis,
3  Et plene tranquilla manet non tempore longo,

23  Atque ut sponte tument numquam placida aequora ponti,
24  Fluctus ni subito commiscent turbine venti,
25  Conditione humili plebs haud extollitur usquam, 25
26  Ni vir forte potens facti dux adsit, et auctor,
27  Exemplo hoc discat quisquis dominatur in orbe,

69   Nuncius advenit regali missus ab aulâ
70  Postridie eoas illum procedere ad oras. 70
71  Cunctandum haud nobis, nos fortior opprimet omnes
72  Vis unita secus, temnens temnatur, acerbe
73  Qui iugulare suos voluit, iuguletur is ante.

103  Quod iam sponte dedit, fas illi tollere rursus.
104  Rapta aliis dedit ille tibi, tibi rapta vicissim
105  Dividet atque aliis, licet haud hinc edere questus. 105
106  Caesaris at ratio, sic lex sua certa voluntas.
107  Nobilis invite patitur vir dura flagella,

124  Uti nutra fides prohibet si munere Bacchi,
125  Ecquis succenset, quum Caesar praecipit idem; 125
126  Nescit quique dolet stipendia haud aequa mereri
127  Caesareos nummos quocumque ex aere probatos?
128  Carpitur et tandem quod clarâ e stirpe puellas

212  Retro ferte gradum, iubeo ceu ferre, rebelles!
213  Nunc explere sitim lubeat si caede recenti,
214  Caesaris haud caros, sed quaerite Caesaris hostes.
215  His fatis siluit, ratus haec post iussa sequutum 215
216  Tunc fore nil aliud, ceu vespere contigit illo.

15  Fidi custodes, nostrae tutelaque vitae, 15
16   Queis onus imperii, summâ ac innititur omnis,
17  Haud audita mihi, nec visa referre necesse,
18  Ausus et usque furens sit quo procedere miles,
19  Quid poscat pridem novistis, quidque minetur.

34  Compertum, sanguis plerumque effusus ab hoste
35  Imperii est solidum fulcrum, columenque recentis. 35
36  Haud aequo Caesar dicendus iure tyrannus,
37  Periuri sceleris poenas qui sumit acerbas.
38  Improba cuncta queunt ignoscere crimina Reges,

53  Milite ab effreni sibi tolli commoda, opesque;
54  Si vero adnueris, quod poscunt agmina dira,
55  Haud magis imperites, victus parebis at ipsis. 55
56  Hinc dum tempus adest, solers tua lumina pande,
57  Nam modo quae audito trepidat plebs nomine regis,

73  Byzanto et cunctae fidae excessere cohortes.
74  Consilio is caruit, custosque remotus ab illo.
75  Difficile haud fuerat patrium tibi cingere sertum, 75
76  Iure ad te spectans, tibi solum at crimine ademptum.
77  At quoniam numerosa minax est

102  Vezirus docuit, renuas si parcere vindex
103  Criminis, evolvam, quae sint tibi damna timenda.
104  Mens eadem haud nobis, rerum sed dispicis usu,
105  Unum quod latuit, plures vidisse frequenter. 105
106  Cuiusque, at notum, sedet haec sententia menti,

109  At dubito, an potior pro crimine poena severa,
110  Sit veniae an munus, mitis quam gratia donat. 110
111  Abluere haud dextram potis est prima unda cruentam,
112  Germine secta novo crescenti pullulat arbos.
113  Prona malis audax, humano sanguine foeda

130  Sic strata interdum cautes via panditur inter, 130
131  Et iacet esca avium sylvâ leo tectus in altâ.
132  Prisca novos casus haud raro saecla tulere,
133  Propositum exemplar queis emicat utile nobis,
134  Totque ferent casus sic tempora nostra, datura

136  Nam memores fasti referunt ut coepta vetusta,
137  Sic nostra enarrent venturis gentibus orsa.
138  Te reor haud ausit vi factâ incessere miles,
139  Densa cohors aliter te fida tuebitur aulae,
140  At contra erumpet vis quaenam unita rebelles, 140

180  Caesareae id sedis maiestas alta reposcit. 180
181  Adfert communem vindex ubi poena ruinam.
182  Haud levia impendent, regno sed grandia damna.
183  Olim Mustapham, fuerant prout agmina longe,
184  Parva manus procerum solio deiecit ab

207  Servet te omnipotens crudeli morte benignus,
208  Cunctanti at tempus fugit, et fortuna secunda;
209  Haud tamen adversor, tibi quae opportuna videntur.
210  Pro te mente sedet, ceu vis, occumbere morti. 210
211  Gramina pascit ovis, caecis atque abditur antris.

211  Gramina pascit ovis, caecis atque abditur antris.
212  Ille ego, servavi qui temet ab hoste Polono,
213  Aucupor haud laudes, egi prout ipse tenebar,
214  At posthac alios, et me in certamine nosces.
215  Sunt mihi sed longe fulgentes aere cohortes, 215

Husseno credas, tua qui mandata coactis
222   Nunciet hinc turmis, eoas tendere ad oras
223  Haud te velle magis, prior est quod caussa tumultus,
224  Parcere militibus quin cunctis omine fausto.
225  Adveniet tempus, gentes quum pace

257  Pacis Vezirus, belli sed tempore ductor,
258  Hinc fuit Akmeto cognato foedere iunctus.
259  At quoniam haud virtute animi, nec robore dextrae,
260   Foemineo at cultu peperit sibi laudis honores, 260
261  Vultus ut species, et regia gratia

271  Ut fuit Osmano dulcis comes, atque coaevus,
272  Officio dominum coluit sic usque fideli
273  Cognatum haud iactans foedus, sed subdita vincla,
274  Caesaris ut veniam genitori exposceret ipse,
275  Qui Thracum evectus rector fuit inde supremus. 275

286  O te iam partâ Thracum ditione beatum!
287  An tibi scripta dedit Vezirus iussa sequenda,
288  Esse tuus quondam fuerat qui haud dignus agaso,
289  Illaque signavit noctu orgia Caesar an inter?
290  Hoc tamen est nati merces exosa, pudenda, 290

312  Arripe fortunam, tibi quae subit obvia ridens.
313  Te quocumque sequi sunt agmina cuncta parata.
314  Haud mora, quodque animo dudum stat, perfice mecum.
315  Natum redde mihi, vitae tibi munera serva, 315
316  Et tibi praereptos curans acquirere honores

316  Et tibi praereptos curans acquirere honores
317  Imperiumque meo nato largire, tuisque.
318  Fortunam haud timidus, quo te vocat ire, secunda
319  Militis auxilio, cui vis, audacia et ingens.
320   Osmano caeso,

Mustapha manebit,
325  Post sua fata tui dein nati sceptra tenebunt. 325
326  Osor foemineus sobole haud gaudebit amatâ,
327  Ni tua quaenam illi mage proxima sanguine proles?
328  Eius namque soror tua sponsa, et post sua fata

20  Tot mala, tot caedes, violentas atque rapinas 20
21  Fortes usque viri quonam patiemur inulti?
22  Eia agite, haud etenim cunctantes ulla salutis
23  Spes manet, ipse adero coepti dux, atque minister.
24  Frangite serviles, stringunt quae colla, catenas.

30  Rectos quique viros odit, sequiturque scelestos. 30
31  Tres habet uxores, quarum correptus amore,
32  Caesar uti haud regnat, servi sed nomine gaudet.
33  Captus avaritie nummos magis aestimat auri,
34   Quum proprium, atque suae generosae pubis

109  Dedecus Osmani! caput a cervice revellam,
110  Dilavere, imis lateas quacumque cavernis, 110
111  Haud mortem effugies, quae te mox certa sequetur.
112  Interea auditur turbae circum undique clamor,
113  Impete quae invadens portas, et moenia quassat.

177  Turbine corripitur, ramos qui frangit opacos,
178  Disperdit frondes, et fructus impete circum.
179  Haud secus irrumpit turba ingens moenia contra,
180  Sanguineos inter rivos cadit undique miles, 180
181  Undique et aggeritur confusae stragis acervus.

226  Atque suum ut servet comitem, hosti opponere parmam.
227  Sic vitam alterius propriâ mage diligit alter,
228  Haud timidus certae vel morti occurrere uterque;
229  Lethali ast Imbrus percussus, vulnere perdat
230  Quod vitam, haud queritur, sed quod sic

228  Haud timidus certae vel morti occurrere uterque;
229  Lethali ast Imbrus percussus, vulnere perdat
230  Quod vitam, haud queritur, sed quod sic linquat amicum. 230
231  At miser a socio si vi divellitur ille,
232  Hic etiam haud tardet crudeli occumbere morti.

230  Quod vitam, haud queritur, sed quod sic linquat amicum. 230
231  At miser a socio si vi divellitur ille,
232  Hic etiam haud tardet crudeli occumbere morti.
233  Atrox praeteriens Dervis non respicit illos,
234  Sanguineamque viam nudo sibi cuspide sternit.

286  Viscera telluris, vel te edita moenia condant.
287  Alter at excepit, mentiris, dire rebellis,
288  Haud mea clara fides te morte tuebitur usque;
289  Suscipit ille, modo disces si vera loquutus,
290  Urgere et properat Vezirum moenibus altis. 290

parcens pede conterit omnes,
60  Sanguineamque viam sternunt sibi corpora caesa. 60
61  Dira at Vezirus reiecerit agmina quamvis,
62  Haud tamen ille metu, non est curisque solutus,
63  Nedum sedatum, quin motum conspicit auctum.
64  Audit Caesareae disrumpi limina sedis.

se coram sistat et inde,
112  Qui palmam referet, potiatur virgine pulchrâ.
113  Reddit Vezirus se Caesaris esse ministrum,
114  Quaesisse haud praedas saevorum more latronum,
115  In sua regna palam penetrasse, et cuspide stricto. 115
116  Pendentem cervice super quod provocet ensem,

155  Sistit Dilaver quod clamans: regia proles 155
156  En, quam cernis, adest dulcis tua sponsa venusta,
157  Cur rapis haud illam, praedoni at linquis iniquo?
158  Quo tua nunc virtus, quonam tua gloria cessit?
159  Te ut vici, reliquos labor haud mihi vincere cunctos.

157  Cur rapis haud illam, praedoni at linquis iniquo?
158  Quo tua nunc virtus, quonam tua gloria cessit?
159  Te ut vici, reliquos labor haud mihi vincere cunctos.
160  Hinc progressus equo, quavis pietate repressâ, 160
161  Atque rotans gladium caedit, secat omnia circum.

heros,
190  Torvo dextram agitans minitanti lumine, et ore. 190
191  At quamvis rapido celeraret, et alite cursu,
192  Arripere haud potuit fugientem moenia citra.
193  Illum ubi conspexit conclamans talibus infit.
194  Quid fugis incassum, certatur cominus armis.

potuit fugientem moenia citra.
193  Illum ubi conspexit conclamans talibus infit.
194  Quid fugis incassum, certatur cominus armis.
195  Haud iuvat in varias timidum te vertere formas, 195
196  Si fas, et volucris pernices indue pennas,
197  Persequar usque mei moriturum cuspide ferri,

197  Persequar usque mei moriturum cuspide ferri,
198  Reddit Dilaver minitanti, terga dedisti
199  Me coram ante fugae, tua me haud audacia terret.
200  An fors te iactas, et laude superbis inani 200
201  Nudum hominem aggrediens, quum sis forti agmine septus?

nutet,
206  Substat at inde fremens, iunctos cunctatur et hostes,
207  Nec cuiquam est saevum virtus irrumpere contra.
208  Vezirum haud aliter metuunt invadere turbae,
209  Ille stat impavidus, clavam dextrâque coruscat.
210  Nudum quisque rotat gladium, lethumque minatur. 210

proculcans corpus sic clamat ab ore:
279  Dux magne Osmani pedibus modo subdite nostris,
280  Evome tristem animam fumanti sanguine mixtam. 280
281  Audire haud potuit miser haec crudelia dicta,
282  Qui prius oppeterat correptus frigore lethi,
283  Quod dum pennatae vulgatur murmure famae,
284  Veziri arrectas sponsae

turba imo spectans perculsa dolore.
302  Quae flens corda movet iuvenis non foemina pulchra?
303  Sauciat illa hostes, invita et pectora tangit.
304  Moesta diu haud siluit, rumpuntur corda dolore,
305  Prodit qui lacrymis stupefacta per ora volutis. 305
306  Crinibus hinc scissis dilectum terque, quaterque
307  

ac telis saevos prosternere et hostes,
342   Foeminam at adversus miseram, veniamque rogantem
343  Dumtaxat pietate vales excellere digne.
344  Haud precor ut vivum reddas, qui mortuus horret.
345  Hoc unum exoro supplex, ne corpus amatum
346  Praeda hîc heu! maneat canibus lanianda, ferisque.
347  Dein tacuit largos in

immanis flectere cordis,
349  Indole quam is terret inexorabilis, acer.
350   Dervis pauca refert: hoc ultum sanguine fuso
351  Me satis haud credas, oculis te proripe nostris;
352  Non ratio aut pietas, mihi vir, nec foemina pectus
353  Casu ullo flectent: spoliatum lumine corpus
354  Quod tibi lenimen,

354  Quod tibi lenimen, vellem si reddere, ferret?
355  Nec canibus proiecta, avibusque rapacibus esca
356  Poenam ideo patitur, voti sum compos at ipse.
357  Te cura haud teneat sponsi, dum vita manebat,
358  Caesar uti alter erat, tumuli et dignetur honore.
359  Audito at motu totam bacchante per urbem;
360  Qui magis, atque magis propius

fugit in hortos,
363  Vezirum turbae misit, primumque spadonem,
364  Ipsam dira ratus minitantem scilicet illis
365  Caesaris ut missos ausuram haud perdere ferro, 365
366  Et mage foeminei data cui custodia coetus;
367  Se detecturum quin hoc discrimine rerum,
368  Vulgum an poeniteat sceleris,

tecta vocavit,
439  Cumque hoc mane novo caris labefactus acerbis
440  Ianicerum Osmanus ductorem solus adivit. 440
441  lstae suae haud habilis gentis compescere motum
442  Pectore sollicito, tectusque manebat in aede,
443  Mente animi versans, quanam ratione, modoque
444  Ulcisci Osmanum,

propinquus
25  Qui macer, et vetulus, nudusque, atque ulcere sordens 25
26  Fors aderat, lentum et quem traxere rudenti.
27  Sic capite haud tecto, vilique indutus amictu
28   Osmanus captivus uti per compita fertur.
29  Belligeri ast ubinam alipedes, o maxime Caesar,

minando
64  Tristia fata mihi violentia sola triumphans.
65  Quod scelus admisi, trahar ut sic turpe per urbem? 65
66  Me sane haud propter, Kosaccos vindice poena
67  Plecterem ut, Othmanidis qui ingentia damna tulere,
68  Ante annum gessi bellum cum gente Polonâ,

qui ingentia damna tulere,
68  Ante annum gessi bellum cum gente Polonâ,
69  Quod primo arrisit faustum, nobisque secundum,
70  Nam vitae haud parcens me in aperta pericula misi, 70
71  Et si omnes, ut ego, pugnassent fortiter armis,
72  Vicisse haud sese iactaret Sarmata Turcas.

secundum,
70  Nam vitae haud parcens me in aperta pericula misi, 70
71  Et si omnes, ut ego, pugnassent fortiter armis,
72  Vicisse haud sese iactaret Sarmata Turcas.
73  Me, cui devovi, populus mihi talia reddit
74  Praemia? non hostes, vigilum sed me agmina vexant.

75  Anne hosti ereptus fuerim in certamine diro, 75
76  Perderem ut imperium populi motu, atque cohortum?
77  Illum ensem, haud potuit quem Sarmata vellere dextrâ,
78  Caesareae excubiae rapient, vulgique catervae?
79  Hoc ferro Othmanus peperit sibi sceptra, remotas

fuerat, custosque salutis.
129  Sic me iam cuncti liquistis, pectora cara,
130  Fas erit et tacitis haec coepta nefanda tueri? 130
131  Haud sinite antiquam fidei vos perdere laudem,
132  Dedecus atque ingens patriis adiungere signis.
133  Durior at silice, et pietate haud flectitur ullâ

131  Haud sinite antiquam fidei vos perdere laudem,
132  Dedecus atque ingens patriis adiungere signis.
133  Durior at silice, et pietate haud flectitur ullâ
134  Gens mea, turpe nefas, dirum lacrymabile fatum!
135   Osmanus miseros iactans hos pectore questus 135

222  Dum parere duces renuunt, forti hoste premente,
223  Vix procul incolumem Osmanum evasisse fugacem,
224  Quemquam divitiis sinis haud gaudere paratis,
225  Numen uti, imperitet solus dum Caesar in orbe. 225
226  Sternit at extemplo virtus divina tyrannos.
227  Caelis

reges superare potentes,
230  Vidimus at nuper, divino ut numine Caesar 230
231  Servi sub pedibus vitales liquerit auras.
232  Luxurie haud prohibes Turcas tabescere gentes,
233  Et nutrire queant quotquot, sibi ducere sponsas,
234  Nimirum ut populi mage vis, et copia crescant,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report