Your search found 1161 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

Parasceue 2 Parasceue: Aelii Lampridii Ceruini poetae laureati Liber secundus. Parasceue
2.2.1  Si mihi purgauit cunabula prima sacerdos
2.2.2  Sacris, Christe, Tuis infantiaque imbuit ora,
2.2.3  Nunc quoque sidereos mihi largius ingere fontes,
2.2.4  Dum Tua sacra cano; neque enim mortalia posco

2.2.287  Sputa libens, colaphos, spinas et mille tulissem
2.2.288  Verbera, carnifices si possem auertere diros
2.2.289  Et membris prohibere Tuis, grauiora nec essent
2.2.290   Vulnera nostra Tuis. Tantos miseranda dolores
2.2.291  Mutari cum morte uelim, mihi muneris instar

2.2.288  Verbera, carnifices si possem auertere diros
2.2.289  Et membris prohibere Tuis, grauiora nec essent
2.2.290   Vulnera nostra Tuis. Tantos miseranda dolores
2.2.291  Mutari cum morte uelim, mihi muneris instar
2.2.292  Mors mea sola foret, si Te superesse parenti

elementa notas.
3.1.97  Scilicet auspiciis conspirant cuncta secundis
3.1.98   Caelestisque fouet publica uota fides
3.1.99  Syderibusque tuis caelum sanescit et aestus
3.1.100   Icariique fremit mitius ira canis.
3.1.101  Certa nec ignarum fallunt praesagia caelum

ira canis.
3.1.101  Certa nec ignarum fallunt praesagia caelum
3.1.102   Et passim incolumes esse iubentur aquae,
3.1.103  Florescitque tuis incessibus obuia tellus,
3.1.104   Cunctaque recturo principe uernat humus.
3.1.105  Idalii nec si detur noua copia luci,

uerna facit.
3.1.109  Hinc tibi nec priscis ingloria laudibus Ancon
3.1.110   Torua Cleonaeę temperat ora iubae,
3.1.111  Aestiuisque tuis indicit amabile frigus,
3.1.112   Donat et intactas Vmbria cana niues,
3.1.113  Transmittitque tuos glaciem Appeninus in usus,

3.2.34   Durior o quouis, Pausa, labore mihi.
3.2.35  Quid tamen immitem querimur? Pellacia damno est,
3.2.36   Tetrior illecebris nulla procella tuis.
3.2.37  Nec mage Syrenum cantus laetale uenenum est,
3.2.38   Nec qui Sardoo risus ab angue uenit,
3.2.39  Nec te praetenta fallacior

3.4.12   Deficit auditis rebus iniqua fides.
3.4.13   Nam licet augescant mendacibus omnia Musis,
3.4.14   Par tamen est titulis nulla Camoena tuis,
3.4.15  Quo mage fama loquax tanti sub honore laborat
3.4.16   Principis et uulgi murmur inane leuis.
3.4.17  Qui liceat passim

3.4.36   Ne uidear non te, sed tua uelle sequi.
3.4.37  Fortunam neque enim quam te spectare laboro,
3.4.38   Aeternum meritis sit tamen aequa tuis,
3.4.39  Semper inoffensum felix habitura tenorem,
3.4.40   Ne meus aduersa sorte probetur amor.
3.4.41  Nanque reportantur quod de te

umbra tuus?
3.5.31  Si nescis, gremio Felix consedit auito,
3.5.32   Fulgurat et patrio lucida stella sinu.
3.5.33  Hic pro te natisque tuis sine fine precatur,
3.5.34   Maternasque preces pondus habere facit.
3.5.35  Quare age, moesta parens, ingratos comprime questus,

3.5.36   Flecte uel offensos ore gemente deos,
3.5.37  Vt quae laesisti, lachrymis pia numina places:
3.5.38   Haec gutta ex oculis stillet honesta tuis. 6. Epitaphium eiusdem
3.6.1  Qui modo dicebar, nunc sum, mihi credite, feelix:

3.9.38   Et per te renouant monstra priora fidem,
3.9.39  Feelix sorte tua: neque enim, puto, clarior esses
3.9.40   Si meritis caelum dentur et astra tuis. 10.
3.10.1  Non quia communi sortitus origine nomen
3.10.2   Turcharum aut

3.10.8   Praescia sic generi fata dedere tuo.
3.10.9  Nam tua uenturae uox est praenuncia sortis,
3.10.10   Debentur sceptris Turchica regna tuis.
3.10.11  Nomina sic olim magnis celebranda triumphis,
3.10.12   Quae modo sors tribuit, prospera bella dabunt.
3.10.13  Quid mirum?

3.10.14   Vinci a Gonzaga principe posse doces,
3.10.15  Qui modo, dum meritis tecum certare laborat,
3.10.16   Attamen officiis uincitur ille tuis.
3.10.17  Nec tibi largitor par est, sed cedere passus,
3.10.18   Europam atque Asiam iactitet ille licet,

3.11.10   Finis inexpletis luctibus ecquis erit?
3.11.11  Quid, precor, aeterno cruciaberis anxia fletu?
3.11.12   Intumuit lachrymis Mincius ecce tuis.
3.11.13  Moestaque lugubris creuerunt stagna Padusae,
3.11.14   Flumineas auxit fletus herilis aquas.
3.11.15  O Sypili saxo

3.13.12   Crux omnes terras classis et una tegit.
3.13.13  Hoc orbis uallo, hoc praecluditur obice rerum,
3.13.14   Adnixa est humeris terra fretumque tuis.
3.13.15  Quid Superos igitur pro te, Grimane, precemur,
3.13.16   Digne hoc uexillo, uindice digne Deo?
3.13.17  Vt uincas quem nunc

3.13.16   Digne hoc uexillo, uindice digne Deo?
3.13.17  Vt uincas quem nunc sustentas comminus hostem:
3.13.18   Dignior est Venetis laurea nulla tuis. 14.
3.14.1  Sanguine quod surgis Romano, hinc, Barbe, tuorum
3.14.2   Ostentare

3.16.6   Vix capit innumeras mensa superba dapes.
3.16.7  Vix, puto, splendidior domus haec aut structior esset,
3.16.8   Acciperes mensis numina magna tuis.
3.16.9  Nil tectis uulgare tuis: conuiuia sunt haec
3.16.10   Regia, sunt magno fercula digna Ioue.
3.16.11  Quid mirum? Veneti

3.16.7  Vix, puto, splendidior domus haec aut structior esset,
3.16.8   Acciperes mensis numina magna tuis.
3.16.9  Nil tectis uulgare tuis: conuiuia sunt haec
3.16.10   Regia, sunt magno fercula digna Ioue.
3.16.11  Quid mirum? Veneti maiestas tanta senatus
3.16.12   Cum

3.16.20   Summere, Phidiaca digna uel esse rota,
3.16.21  Aut ueteris possent mentiri Mentoris artes –
3.16.22   Aedibus id, Princeps, cernitur omne tuis:
3.16.23  Altilium et quodcunque sagina domestica pascit,
3.16.24   Et quascunque feras sylua ministrat aues,
3.16.25  Egregium et

3.21.94   Nunc male fucandis ingeniosa dolis,
3.21.95  Arpiis eadem trucibusque rapacior Euris
3.21.96   Discolor et uitiis digna perire tuis,
3.21.97  Non impune feres, ut cessent fulmina, nec te
3.21.98   Tincta Lycambaeo spicula felle petant:
3.21.99  Quod merita es per tot

3.27.16   Nec deerunt meritis emolumenta piis?
3.27.17   Quid tibi portendit tantarum gloria rerum,
3.27.18   Necdum tormentis meta futura tuis,
3.27.19  Cum Memphys illi, cum barbara texerit Helle
3.27.20   Siue Semiramia Persia diues acu?
3.27.21  Nanque triumphato uirtus

3.27.28   Et debellatis foeda per ora comis
3.27.29  Squallebis tanti non ultima pompa triumphi,
3.27.30   Excrucianda oculis ossea forma tuis.
3.27.31  Ast ego solemnis uates altaria circum
3.27.32   Caelitibus summis debita uota canam:
3.27.33  Hoc decus, hoc utinam nostro

uerum improbus ille
4.3.6   Nunc iterat saeua uulnera mille manu
4.3.7  Visceribusque meis, incertum, uictor iniquus
4.3.8   Luminibusne tuis spicula plura ferat.
4.3.9  Nec uacuae sentit dispendia multa pharetrae
4.3.10   Vt uatem telis obruat ille suis;
4.3.11  Impulsuque

4.3.54   Ac uelut ad medicam confugit aeger opem,
4.3.55  Infęlix perii, qui dum mea uulnera curo,
4.3.56   Vulneror estque oculis plaga nouata tuis.
4.3.57  Nec tot Ituraeas armare uenena sagittas
4.3.58   Quaeque uolant retro Parthica tela ferunt,
4.3.59  Quot lasciua tuis et caeca

plaga nouata tuis.
4.3.57  Nec tot Ituraeas armare uenena sagittas
4.3.58   Quaeque uolant retro Parthica tela ferunt,
4.3.59  Quot lasciua tuis et caeca feruntur ocellis
4.3.60   Nec nisi uisceribus spicula nota meis.
4.3.61  Vtque petens uenantis opem male cerua saluti

4.4.18   Crimina nequitiae dissimulanda meae.
4.4.19  Ergo mihi toties uultus offerre uenustos
4.4.20   Desine; blanditiis, Flauia, parce tuis,
4.4.21  Nequa sinistra meum perstringat fabula nomen,
4.4.22   Differat et uulgi uoxque leuisque sonus.
4.4.23  Quis uero fera bella

4.6.14  Vlla nec in terris gaudia pluris erunt,
4.6.15  Qualia nec solio Cyri, nec mercibus Indis,
4.6.16  Mutarim, aut opibus, diues Erythra, tuis.
4.6.17  Nam mihi quid prosit preciosi massa metalli,
4.6.18  Aut quae Milesi lana colore rubet,
4.6.19  Si patienda mihi longae

4.6.22  Aduersa et pariter prospera fata mihi.
4.6.23  Aetherea nec luce magis nec nectare caeli
4.6.24  Quam pasci ex oculis, Flauia, posco tuis.
4.6.25  Te solam intueor, tibi seruio deditus uni,
4.6.26  Te solam ante omnes noster Apollo colit.
4.6.27  O tecum liceat soles

4.8.52   Cum capularis anus, triste cadauer, eris.
4.8.53  Iamque tui cunctos offendet anhelitus oris
4.8.54   Quaeque fluent labris dira uenena tuis,
4.8.55  Et tibi rugosam speculo exprobrante senectam
4.8.56   Non unum flebis posse redire diem,
4.8.57  Nec tibi profuerit uultus

4.10.4   Te modo uenturam, Punica lingua fuit?
4.10.5  Ast ego caelestes cordi tibi meque putabam
4.10.6   Credulus et uerbis pondus inesse tuis.
4.10.7  Tu potius sequeris periuria, linquis amicum,
4.10.8   Et rapiunt celeres irrita uerba nothi.
4.10.9  Scilicet ultrices

4.10.68   Stultitia e manibus lapsa fuere meis.
4.10.69  Non ego pro certis incerta capessere rebus
4.10.70   Debueram et uerbis credulus esse tuis.
4.10.71  An male certus eram quod inania semper amantum
4.10.72   Et uento et liquida dicta notentur aqua?
4.10.73  Non tamen haec

Hyache, leuas!
4.12.23  Tu nimio sanas obnoxia corda dolori
4.12.24   Atque aegras mentes, Bacche, ualere facis!
4.12.25  Muneribus perfusa tuis ergastula rident
4.12.26   Et dura uinctum compede seruitium.
4.12.27  Corpora et assiduo mulces confecta labore
4.12.28   Eluiturque

superesse meae.
4.17.21  Quam uerear nequid suprema in uoce uacilles,
4.17.22   Neue antiqua meo cedat amore fides,
4.17.23  Parcere neue tuis cogare inuita querelis
4.17.24   Et tumulum siccis praeteriisse genis!
4.17.25  Dum licet, interea laeti uiuamus amantes:

ore tui.
4.18.35  Vsque adeone tibi male temperat ardor habendi
4.18.36   Vt tibi sim uili uilior ipse mero?
4.18.37  Fece cadisque tuis leuior tibi gratia nostra est?
4.18.38   Heu, pluris quam me sordida musta facis!
4.18.39  Hinc corrugaris tam tristi nubilus ore

4.18.64   Haec dea supplicio iusta carere uetat,
4.18.65  Poenituisse sat est, satis est commissa fateri,
4.18.66   Delictis satis est ingemuisse tuis.
4.18.67  Sic placare piae poteris sacraria mentis
4.18.68   Candoremque animi conciliare tui;
4.18.69  Sic paullum laxata fides

4.19.28   Nec renuis spurcum turpiter empta latus,
4.19.29  Vlcere nec foedo manantia labra recusas,
4.19.30   Viscanda et labris usque fouenda tuis.
4.19.31  Heu, quorum abstineant tactu coruique lupique,
4.19.32   Quae facerent auidis tedia uulturibus,
4.19.33  Nec bilem aut

Aelius Lampridius Ceruinus suo Mario Bonae salutem Pollicitus sum mea persica locutura, quae muta ad te uenerunt. En, loquuntur ultro, et quod admonent, cupiunt persuadere ut exemplo suo tuis ignibus consulas. Vale!
4.24.2.1   Quae sunt in patrio uenena caelo,

5.3.8  Nec mea cum subitis grando sociata procellis
5.3.9   Vitibus offecit, foetus aut contudit ullos;
5.3.10  Me neque enim spirante tuis florentia ramis
5.3.11  Poma fluunt, non aura tuum mea pauperat annum
5.3.12  Maturosque facit subito marcescere fructus.
5.3.13  Tu

5.3.86  Praemia? Maturas tibi grandine Scorpius uuas
5.3.87  Contundat, pereat rubigine quaelibet arbos,
5.3.88  Et nullo quassante tuis marcentia ramis
5.3.89  Poma fluant, uel, ne tua crimina saeua colonos
5.3.90  Offendant miseros, alieno tempore fructus

est
5.4.59  Milite et auxiliis tantis nunc aula triumphat.
5.4.60  Quod si nobilitas et caetera facta deessent
5.4.61  Rebus, Roma, tuis, nostro praetendere saeclo
5.4.62  Si nihil antiquum posses uilisque iaceres
5.4.63  Atque obscura parens, una fęlicior esses

axe;
5.4.119  Teque Herimanthaeus torua cum matre Bootes
5.4.120  Pulcraque Dictaeae stupuerunt astra puellae.
5.4.121  Te nascente tuis caelum meruisse lacertis
5.4.122  Malle Leo potuit, tibi Pleias orta serena est,
5.4.123  Signa nec Oleniae pluuiali nube capellae

5.4.145  Dona togae stimulant animos et praemia belli.
5.4.146  Inde uigent artes, tenerisque adoleuit ab annis,
5.4.147  Ac ueluti cognata tuis Victoria fatis
5.4.148  Et tecum nutrita comes. Vix te alma fouebat
5.4.149  In gremio Lucina suo, cum uoce feroci
5.4.150  Protinus

pharetras
5.4.155  Munus et exiguos arcus largita Diana est,
5.4.156  Et toties blandos Venus exarmauit amores
5.4.157  Quo leuiora tuis aptaret taela lacertis.
5.4.158  Vixdum natus eras miles, sed roboris expers,
5.4.159  Bellatrix nec adhuc saeuoque accommoda Marti

Mincius undis,
5.4.412  In bellum coiere duces, nec foedere iuncto
5.4.413  Vrbs Venetum, Adriaci dominatrix maxima ponti,
5.4.414  Esse tuis praesto cessauit, Hetruria, rebus.
5.4.415  Tunc tibi bellandi quantus flammauerat ardor
5.4.416  Pectora, collatis quantum concurrere signis

5.4.448  Non uallum, non castra queant. Tu Pelion Ossae
5.4.449  Erueres, uel si qua polos noua machina surgat
5.4.450  Despectura, tuis rursus procumberet armis.
5.4.451  Quis tecum, princeps, primo de culmine laudis
5.4.452  Contendat? Nullus miles tibi robore nec dux

5.4.457  Quae campis acies, quae uallis idonea fraudi,
5.4.458  Quo tibi sint faciles aditus, imperuia quo sint
5.4.459  Hostibus atque inopina tuis loca, singula belli
5.4.460  Quid momenta uelint, quis te solertius unquam
5.4.461  Prospicit, aut quae sit rapienda occasio rebus

belli
5.4.460  Quid momenta uelint, quis te solertius unquam
5.4.461  Prospicit, aut quae sit rapienda occasio rebus
5.4.462  Tempestiua tuis? Quid narrem singula? Miles
5.4.463  Ductorem praestare potes, dux munus obire
5.4.464  Militis, et geminis pro rebus sufficis unus,

5.4.468  Titanum tantum uarios aequare labores
5.4.469  Sufficerent, et quod rarum est in corpore forti,
5.4.470  Contingit cognata tuis prudentia membris
5.4.471  Ingeniique simul uires et corporis in te
5.4.472  Conueniunt. Feelix igitur te sospite nullos

et corporis in te
5.4.472  Conueniunt. Feelix igitur te sospite nullos
5.4.473  Scipiadas, nullos suspiret Roma Camillos:
5.4.474  Nanque tuis rursus sese reuirescere sentit
5.4.475  Auspiciis rursusque noua de gente Quirinus
5.4.476  Regna recaepturum cernit florere nepotem

machina rerum
5.5.7  Auctoremque suum mundus gestare laborat,
5.5.8  Te matrem tulit esse suam rerumque potestas
5.5.9  Vestiri gauisa tuis et crescere membris;
5.5.10  O sublime decus, gaudentia sidera Christum
5.5.11  Et postliminium caeli cui saecula debent, 5,10-11 vv. in margine

5.9.8   Auspicium feelix et Bonus omen eras.
5.9.9  Sic mensem probitate tua patriamque secundas:
5.9.10   Debentur meritis prospera cuncta tuis. 10. Antonio Gotio Rectori
5.10.1  Quis, precor, ignorat Septembris munera laeti?

et populi rogationes
6.6.34  Et praetoria iussa principumque
6.6.35  Tot decreta, tot acta, tot senatus
6.6.36  Consulta exciderint tuis medullis,
6.6.37  Naturae quoque iura, nationum.
6.6.38  Ergo iussimus hoc, pares amici,
6.6.39  Vestri memnosinon sodalis esse

6.8.16   Quis, rogo, desidiam dogmata sancta uocet,
6.8.17  Aut tumido insimulet fastu, aut obliuia fingat,
6.8.18   Deneget aut curis ocia parua tuis?
6.8.19  Nam tua quae fuerit, studiose, industria semper,
6.8.20   Pomponi, quae non bibliotheca docet?
6.8.21  Quae regio nescit

6.26.2   Laetabar, captus credulitate mea.
6.26.3   Nunc doleo quod me non fallis uoce fideli:
6.26.4   Interimor, seruor fraudibus ipse tuis. 27.
6.27.1  Quaerendis opibus uigil, paratu
6.27.2  Multo splendidus et

6.29.22   Adicit, et mundos gaudet habere nouos.
6.29.23  Hic tibi non solum laudi est, Messana, triumphus
6.29.24   Famaque Romanis inuidiosa tuis,
6.29.25   Quam tibi dat consors Hispania, sed decus astris
6.29.26   Parturit et caeli laurus in axe sonat.

6.34.6   Inque uicem ornari quaerit honore tuo,
6.34.7  Virtutisque tuae meritum suspirat et ambit
6.34.8   Auctior officiis illa futura tuis.
6.34.9  Sed quia complicibus foedatur curia multis,
6.34.10   Iamque diu senuit colluuione sua,
6.34.11  Nec curare potes

7.2.2   Hic feelix reliquos torquet honore suo.
7.2.3  Si prisci remeent, Euandria curia, patres,
7.2.4   Non esset frenis Roma pudenda tuis;
7.2.5  Teque ultro cuperent sellae uectare curulles,
7.2.6   Ambirent trabeam rostra uerenda tuam,
7.2.7  Nec te respuerent magnorum

7.2.14   Aspires uati, Roma pusilla, tuo!
7.2.15  Quod si digna manent uestigia stemmate prisco,
7.2.16   Si patria est proauis digna ferenda tuis,
7.2.17  Haec hylari capienda legas munuscula uultu
7.2.18   Quae tibi sacramus consule dicta Boni.

7.4.12  Indulgentior! Heu nos nimius iustitiae rigor
7.4.13  Desperare uetet: uipereos hinc abigas dolos
7.4.14  Exoraque Deum et concilia supplicibus tuis! 5. Ad Sanctum Blasium pro Rhacusa
7.5.1  Rhacusae pater, o Blasi, clientem

11. Epitaphium uxoris Blasi S.
7.11.1  Parce meum, coniunx, fletu uiolare sepulcrum!
7.11.2   Offendor lachrymis umbra beata tuis.
7.11.3  Nanque mei compos et libera corpore uiuo:
7.11.4   Extinctam, Blasi, tu tamen esse putas.
7.11.5  Viuo equidem nec me probitas

7.11.5  Viuo equidem nec me probitas et gratia morum,
7.11.6   Nec sine labe prior uita perire sinit.
7.11.7   Qui pluit inde tuis uxorius imber ocellis,
7.11.8   Est grauior mortis conditione meae:
7.11.9  Suspires licet absentem caeloque profectam,
7.11.10   Me

claustra tyranni
7.13.32   Totque relaxatos reddidit Orcus auos,
7.13.33  Purgatumque Tua uirtute refloruit aeuum
7.13.34   Et reserata Tuis gressibus astra patent,
7.13.35  Vectibus auulsis et fracto carcere serpens
7.13.36   Incisa uomuit millia multa gula,
7.13.37  Et

7.26.44   Hinc uolat Alpinis cuspis hyulca iugis.
7.26.45  Tot uolucres coetu conuexa obnubimus uno,
7.26.46   Pascimur et ramis, quercus opaca, tuis,
7.26.47  Alituumque cohors suspensa per aera summum
7.26.48   Porrigimus nostro 26,47 nostro suprascriptum: summo fulmen et arma Ioui.

30.
7.30.1  Ecce liber genium supplex, prostratus adoro,
7.30.2   Aduoluor genibus, pagina parua, tuis.
7.30.3  Peccaui, fateor, sed te meminisse meorum
7.30.4   Erroris fratrum gratia magna uetat.
7.30.5  Scis bene quam de te meruerunt,

39. In eundem
7.39.1  Inuidet, o Iuli, Mors immortalia facta,
7.39.2   Inuidet et uotis obstat acerba tuis,
7.39.3  Post Gallum et Venetos ne non tua fata doleres,
7.39.4   Turca quod intactus palma fuit melior.

Docto Salutem Dicit Epistola XCVI. / Scriptionis tarditatem excusat propter occupationes literarias, seque commendat. Nomine negligentiae a te dignissimo Viro accusari non dubito, cum ad re respondendum tardiuscula tuis ornatissimis literis fuerim. Sed malo tarditatis culpam agnoscere, quam apud te negligentiae suspecta esse. Posteaquam me a teneris annis ad literarum studia contulissem, et ad me literae tam crebro afferantur ut a componendo desistere nequeam, et intra meos parietes dignissimis continue uiris

adesset
2.58  Ius quoque, quo propriis exutas artubus umbras
2.59  Attrectasse queam tristesque refringere poenas
2.60  Et diuinarum decreta adamantina legum,
2.61  Tu uotis fruere fruerere tuis, foret alter Olympo
2.62  Iuppiter Alcides, Saturnia regna redirent.
2.63  Sed si uictorem spoliis Acherontis iniqui
2.64  Me superi aspicient, faxo tua sentiat umbra
2.65  Non tantum inferias tristes et nomen inane
2.66  Sarcophagi:

3.201  Implacata domus, non amplius insonat ultrix
3.202  Verbera Tisiphone, tacitae stant ignibus umbrae.
3.203  Styx tacet atra palus, mutescunt triste sonantis
3.204  Pallentes Acherontis aquae, silet igneus amnis
3.205  Et ripis, Cocyte, tuis graue labile flumen.
3.206  Deinde deos Erebi precibus compellat amicis:
3.207  "Summe pater rerum, uacua qui Gorgonis aluo
3.208  Stas, quem scire palam uel cuius nomen in aures
3.209  Ferre nefas, res prima, Chaos, quae rite silendo

Et si me splendor ciuitatis meas has istuc ad te dare nugas absterret: tua in me tamen officia innumera compulere: ut tibi uel hoc munusculo gratificarem: non ut eruditos ullatenus prouocare ausim: sed ut tibi potius familiaribusue tuis cum ab negocio cessares iocunditatis materiam exiberem: est enim fabellae ueluti huius a me ridiculae describendae sumpta prouintia: tum quod idonea qua animus auocaretur a malis in quae fortuna me (ut nosti) impegit uisa est: tum

25 Symon Selymbrius Vitum Ruschium laudat
Christe faue: Viti Ruschi nam dicere laudes
Aggredior: nunquam ille tuis discessit ab aris,
Sacrorumque modum uix pubescentibus annis
Hausit, et attonso sese tibi crine dicauit.
5   Iamque ministerio uirtus matura uideri
Tunc potuit, uiridis nisi se

onus! Te, Vite, regente
20   Illa quidem tuto post multa pericula portu
Se recipi gaudet. Turcarum quassa procellis
Aegra laborabat dudum regionibus illis:
Nunc humeris suffulta tuis, celeberrime praesul,
Stare loco discit, sumit rediuiua priorem
25  Paullatim uultum, Mahometis spernere ritus
Audet, et in media te consultore fatetur
Christum barbarie, strictos

toto laudum iam uertice supra es.
O mihi si qua forent prisci modulamina cantus,
Pieriamque tubam concederet o mihi si quis,
Qua pius Aeneas, uel qua cantatus Vlysses,
60  Ipse ego, Vite, tuis terram, mihi crede, polumque
Laudibus implerem: nec adhuc satiata uoluntas
Vltra et terras, fieri si posset, et ultra
Sidera tentasset Viti protendere nomen.

Verbis enim ducimur, exemplo autem impellimur quodammodo et cogimur ad bene beateque vivendum. Itaque verius dicendum est te in hac quoque parte sapientiae studiosis iuvenibus tradenda non minus quam in duabus illis elaborasse, omnesque philosophiae partes discipulis tuis, partim vita, partim lectione explicasse, ut scilicet qui te audirent continuo doctrina, qui imitarentur, moribus philosophari inciperent. Et quoniam ubique esse non poteras, excogitasti viam qua in hoc genere philosophiae industria tua foret etiam absentibus maximo emolumento.

translationem necessarium erat, servato alioqui religiosissime sensu commentaria ipsa Aristotelis sermoni, vel ipsius Leonardi Aretini traductioni coaptata, librariis imprimenda tradidisti, qui mille et quingenta volumina uno tenore, summa cura, summaque diligentia expresserunt cum tuis illis conclusionibus vel argumentis, quae sub nomine reverendissimi atque optimi principis mei Francisci Piccolhominei cardinalis Senensis in fine cuiusque libri iusseras apponi; egregium sane commentum et quod legentibus incredibilem utilitatem sit allaturum, et

qui et sapienter imperandi, et, cum oporteat, etiam parendi artem tenere possint. Quod quidem unum omnes urbes, omnes res publicae et omnia regna quasi nexu quodam indissolubili constringit et sustinet. Quapropter agende quidem tibi sunt immortales gratiae, qui in maximis tuis occupationibus nullo parcens labori duos fere menses hac in re, ut humano generi prodesses, consumpsisti. Agende etiam reverendissimo et integerrimo principi Oliverio Carapha cardinali Neapolitano, patrono tuo, cuius doctrinam, gravitatem, sanctimoniam omnes boni admirantur et ob hoc vel

orbe nostro festinato casura: quamvis illi nobilissimis gentibus, ferocissimis populis, bellicosissimis nacionibus non minus armis quam prudencia a te superatis mirum in modum inclaruerint, verum enimvero morem geram omnino progenitoribus tuis, si hoc precipuum afferam, quod eorum nomini maxime conducit, quod te scilicet talem ac tantum protulere principem, qui debeas Romani nominis nutancia fata suscipere et tanti conatus subire molem. Sed ut te a puero aspiciam,

et existis, quas geris in dies mentis oraculo, ut virtutes illas, quas sub patre tuo, rege olim sapientissimo, et dum Boemiam tantum frenares, comparasti, tanto regni huius fastigio reddas clariores simulque et hoc regnum virtutibus tuis efficias sublimius. Veluti enim ardens gemmarum purpura, quanto puriori auro insidet, tanto redditur oculis nostris fulgencior aurumque, quo habitat, exprimit comercio suo nitidius feliciusque. Ita et ipsa virtus una cum

procella reiectus infecto eciam voto rediit in Epirum. Tu vero et superata itinerum tempestate et traducto in Pannoniam exercitu victoria es magna tui cum gloria potitus. Nunc itaque rebus tuis clarissime gestis et victor frueris et triumphator. Sed est, est, inquam, ac recedat Quinti Fabii Maximi et ob Hannibalem mora fractum Cunctatoris appellati, summus de Liguribus triumphus! Excidat a memoratu C.

gignit voluptatem, quorum alterum victuros homini dies, alterum affert perituros. Tu itaque Alciden Iove natum imitatus erexisti nomini tuo altissimam conspicuamque arcem opere magnifico, quam nulla vis, nulla unquam expugnabit etas. Si tuis igitur temporibus magnus ille Pompeius viguisset, te sibi parem ultro nimirum delegisset, si Gaius Cesar, te libens tulisset superiorem, si denique Porcius Cato, vite sue pro viribus te dominante consuluisset, ne dicam mortem sibi

frigus separavit aut interfusa equora a nostro disterminarunt comercio. Non Indos latum Oceani mare et tumidi fluctus securos, non Bosphoranos aspera hyems inmunes, non Arabes demum medius calor ab armis tuis intactos (modo animum ad hoc intenderis) reddere potest. Predicetur igitur terra Cretensis parvi Iovis illustrata cunabulis, qui terrigenas Gigantes virium inmanitate celos infestantes fulminavit, assurgat in fastus

habemus et te plura fuisse daturum, veluti per litteras celsitudinis tue ingenue nobis confessum est te in nulla re nobis unquam defuturum, quam vel honori vel usui nostro conducturam deprehenderes. Pro hiis igitur beneficiis et promissis tuis maximis atque inmortalibus habemus tibi, clementissime rex, gracias maximas et inmortales et si quando detur occasio, referreus, imo habebimus, dive rex. Quis enim tanto principi referre potest? O Ragusam felicissimam, o beatissimam

sit. Ceterum civitatem nostram, que semper radiantibus sanctissime Pannonum corone fulgoribus dedita fuit, tue maiestatis arbitratui morigeram exponimus et quo ad natum tanti principis flexibilis teneraque ducatur, exhibemus pedibusque tuis ita commendamus, ut eius tutande curam peculiariter suscipere dignatus omnibus gentibus, rex noster, innotescas, in cuius culturam et veneracionem propensi et penitus profusi inauditis quibusdam

Nunquid non ipse pater tuus, qui possedit et fecit et creauit te, nonne ipse deus tuus est qui tibi mari in medio siccum iter aperuit, in quo tibi salus, inimicis fuit interitus? qui te annis quadraginta in deserto cibauit manna, qui te in argento et auro eduxit et non erat in tribubus tuis infirmus; qui te umbra nubis per diem desuper tegebat; qui tibi aquarum fluuios de petra, qui auium multitudinem de celo emisit? quid dicam bella orationibus gesta? quid hostium mortes per femine manus factas? quid uictorias sola dei inuocatione quesitas? Illud autem quomodo narrabo

potest, datum. Et, si his, qui sub seruitute Legis erant, tanta ac talia concessa sunt, quid eorum precibus non concessum dicemus, quibus sub Euangelio dies illuxit libertatis, de quibus in psalmo dicitur: Pro patribus tuis nati sunt tibi filii; constitues eos principes super omnem terram. Memores erunt nominis tui, Domine, in omni generatione et generatione. Propterea populi confitebuntur tibi in ęternum, et in seculum

siue bibitis siue aliud * add. quid agitis, omnia in gloriam Domini facite. ** corr. ex facientes Et Prophetę uerba dicentis: A mandatis tuis intellexi. Vt, postquam mandata complesset, tunc se sciret mereri intelligentiam Scripturarum. Quod et alibi legimus, quia coepit Christus facere et docere. Erubescit enim quanuis pręclara doctrina, quam propria

saluasti de necessitatibus animam meam. Nec conclusisti me in manibus inimici. Et in alio Psalmo: Benedic, anima mea, Domino et noli obliuisci omnes retributiones eius. Qui propiciatur omnibus iniquitatibus tuis, qui sanat omnes infirmitates tuas, qui redimit de interitu uitam tuam, qui coronat te in misericordia et miserationibus. Et paulo post: Misericors et miserator Dominus, longanimis et multum misericors.

gressibus eius. Adulator enim non coercet malos, dum palpat, sed licentiores effcit. Hoc uitio facile carebit, qui omnibus rebus antetulerit ueritatem et cum Psalmista dicere poterit: Loquebar de testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar. Sic etiam Helias propheta Achab regi irato ac dicenti: Tune es ille, qui conturbas Israhel? — audacter respondit: Non ego turbaui Israhel, sed tu et domus

in auro rutilat, quia caput Christi Deus est et caput Ecclesię Christus. Oleo sanctificationis consecrantur, ut eundem significent, de quo et prędictum est: Vnxit te Deus, Deus tuus, oleo lętitię prę consortibus tuis. Et, si tanta pontifici et sacerdotibus Dei tribuuntur, ut mundum totum uirtutesque omnes contineant et simul mundi uirtutumque Dominum nobis exibeant, quis non eos ante cunctos mortales, qui in terra sunt, ponendos

mea signaculum certum, ut non cadam in ipsis et lingua mea perdat me? Hoc ipsum periculum, quod in se deprehenderat, alios cauere iubet dicens: Aurum tuum et argentum tuum confla, et uerbis tuis facito stateram, et frenos ori tuo rectos, et attende, ne forte labaris in lingua et cadas in conspectu inimicorum insidiantium tibi, et sit casus tuus insanabilis in mortem.

ęquare castitati, si coniugatos alloqui noluit Deus, nisi per triduum sere continuissent? Antehac Moysi in monte Oreb de rubo loquens Dominus dixisse scribitur: Non appropies huc; solue calciamentum de pedibus tuis! Locus enim, in quo stas, terra sancta est. Itidem dictum est ad Iosue, cum transmisso Iordane in agrum urbis Hierico peruenisset. Calciamentum autem solui ei, qui nuptiis propinquitatis iure sibi oblatis

non esse id, quod uidetur. At in sacramento isto panis et uinum, sicut oculis uidentur, ita et sensibus cęteris pariter percipiuntur. Statuarius ergo in ęris uel lapidis materia potuit obiicere oculis tuis animalis speciem, non poterit Christus in corpore suo panis et uini, sicut oculis ita et naribus et palato et tactui? Non uis plus Deum posse quam hominem, et cunctorum autorem quam creaturam? Quod si ille artifex efficere

se conseruat, non quę carnis et sanguinis, cum tamen caro et sanguis sit, immo idem ille, qui natus est de Virgine, qui pependit in cruce, qui surrexit de sepulchro, qui ad dexteram Dei sedet in cęlo? Denique, noli sensibus tuis credere, qui falli decipique possunt. Crede illi, qui nec falli nec fallere potest, quo nihil est uerius, nihil certius, a quo uel minimum dissentire perniciosissimus error est. Et quid mirum, si ille tibi in panis et

Quod nos defugientes, fidelium ac prouidorum consultorum monitis discamus acquiescere, non ea temera diiudicare. Salomonis quoque sententia est: Audi consilium et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in nouissimis tuis! Nunc Euangelicę institutionis exempla, quę ad propositum quicquam spectare uidebuntur, colligemus. Dominus noster Iesus Christus Iudeorum in iudicando maliciam arguens:

Caput IX / DE MORTIS MEDITATIONE Perseuerantiam autem boni honestique commodissime in nobis conseruabit mortis meditatio, iuxta illud: In omnibus operibus tuis memorare nouissima tua, et in ęternum non peccabis. Haud igitur incongruum erit, si nunc exponere aggrediemur, quemadmodum hi quoque, quos imitari cupimus, ultimum uitę diem semper ante oculos habuerint menteque

orauit et fleuit diuinaque miseratione additi fuere uitę eius quindecim anni, dicente Domino: Audiui orationem tuam et uidi lachrymam tuam, et ecce sanaui te. Die tertia ascendes templum Domini, et addam diebus tuis quindecim annos. Ex quo instruimur tunc maxime precibus et poenitentię moerore nobis opus esse, cum mortis instet dies, ut pleniore uenia peccatorum impetrata addantur nobis uitę anni, non quandoque finiendi, sed

horas, dies, menses, annos, uer, ęstatem, autumnum, brumam; per me distinxit mundi ętates ętatumque secula; per me certorum temporum ordinem rerumque uices tenuit et obseruauit. At idem donorum tuorum oblitus iussis tuis non paruit, legem tuam implere neglexit.« Postremo et ANGELI et SANCTI, qui cum Christo erunt, arguent peccatorem. Angelus inquiet: »Ad custodiam huius hominis, Domine, ego per te missus

Utinam — inquit Esaias — dirumperes cęlos et descenderes, a facie tua montes defluerent, sicut exustio ignis tabescerent, aquę arderent igni, ut notum fieret nomen tuum inimicis tuis, a facie tua gentes turbarentur. Cum feceris mirabilia, non sustinebimus. Desyderat aduentum Iudicis propheta, quia tunc demum se plenam beatitudinem consecuturum sperat. Et tamen non sustinebimus inquit, ut

de tabernaculo tuo et radicem tuam de terra uiuentium. Contra superbos: Exalta te, qui iudicas terram; redde retributionem superbis! Et iterum: Increpasti superbos; maledicti, qui declinant a mandatis tuis! Contra Ecclesię persecutores: Confundantur et conuertantur retrorsum omnes, qui oderunt Syon. Fiant sicut foenum tectorum, quod, priusquam euellatur, exaruit. De quo non implebit manum suam, qui metet, et

Dei uidisset et salutem tam animę quam corporis perpetuam perennemque fuisset assecutus. Moysi Dominum in flamma rubi apparuisse legimus atque ad se accedenti dixisse: Non appropies huc! Solue calciamentum de pedibus tuis! Locus enim, in quo stas, terra sancta est, et ego sum Deus patris tui, Deus Abraham, Deus Isaac, Deus Iacob. Expauit ille tanti nominis horrore perculsus nec iam aspicere flammam audebat, ad

Bibliographia locorum inventorum

Mihetić, Ambroz; Cassandra Fedele (c. 1420-post 1487; c. 1465-1558) [1487], Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis epistulae, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Iac. Philippus Tomasinus [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [michetacassand].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Selimbrić, Šimun (m. 1496) [1490], Vitum Ruschium laudat, versio electronica (), 70 versus, verborum 554, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [selimbricsvit].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report