Your search found 5998 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5236-5241:

qui novis operibus legendis delectantur, longe plures esse, qui iis carpendis linguas suas intentent aliosque censurare, cavillare, iudicare audeant, praesumant, etsi fors nec opus auctoris viderint. Eiusmodi Zoilos ego quoque, licet minimus, ut evitarem, scripturus, suspensam identidem tenui manum, atque etiam calamum abieci, abiectum tamen, suffragio gratiosi Moecenatis ac patroni mei resumpsi, qui ex Platone monitum me esse volebat: Nos nobis natos non esse;

ergo Iubal musicam posteritati tradere poterat? Magister: Provide equidem poterat. Nam antequam Deus sceleratum mundum punivisset, Iubal in spiritu praevidit igne vel aqua puniendum. Ne ergo cum malo mundo bona quoque musica periret, Iubal inventae a se artis servantissimus custos duas columnas erigi curavit, marmoream unam, latericiam alteram, utramque musicae principiis ideo insignitam, ut si marmorea igne absumeretur, latericia maneret. Vicissim, si latericia aqua dissiparetur,

tempore in usu fuisse. Crescente vero tempore, crevit etiam scala. Quod modo de praecepto quattuor lineae produci debeant, de consilio autem etiam quinque produci possint. Quarum infima, est ordine prima, et quae sequitur secunda, deinde tertia, quarta, etc. Eodem passu ipsa quoque spatia numerare noveris. Sic nempe: Discipulus: Video, magister, erectam scalam, video etiam seriem linearum, sed quid ad lineas ponatur nihil video. Magister: Si videres veterum cantus, nihil aliud

in mutatione quartae, in ascendendo cantu b-molli, post fa, prius canitur sol, deinde re, et in descendendo prius mi, deinde la. In mutatione autem ± 6 opposito ] apposito quintae in ascendendo cantu b-molli, post fa, statim canitur re, et in descendendo la. Haec quoque regula declaratur in exemplis. Mutationes in cantu b-molli Discipulus: In scala cantus generali docuisti, magister, quod infra F. grave ad litteram b non possit alia vox dici quam mi. In praemissis tamen exemplis cantus b-mollis infra F.

alios autem, qui paribus scribuntur, esse plagales. Quae omnia ut eo tenacius memoria retineas, iure magistri hos tibi versus trado: Fines cunctorum, cantor, dignosce tonorum. Nam finem primi D. continet atque secundi. Tertius E. regitur et quarti finis habetur. Quintus in F. finem, sextus quoque ponit eundem. Septimus octavusque tonus cognoscitur ex G. Discipulus: Si ita est, ut doces, magister, quod tonus authenticus et plagalis in una eademque littera terminentur, quomodo ergo dignosci poterunt?

Forte non frustra, nec sine ratione antiphonae et psalmi, per octo tonos decantantur, qui per unum decantari possent? Magister: Minime gentium frustra decantantur. Sed ex diversitate materiae, atque rerum, diversos quoque et varios convenit esse tonos. Primus enim tonus Dorius dictus partim tristis, partim iucundus; convenit ergo, ut contineat materias graves et sententiosas. Secundus Hipodorius est flebilis, et gravis; appropriabit ergo sibi res tristes et lamentabiles. Tertius

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report