Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: esse

Your search found 15871 occurrences

More search results (batches of 100)
First 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 14761-15652:


14761. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

1. Poeta Jesu Puero se ipsum
1.1.1  Dona ferunt reges tibi ditia. Dic, Puer, a me,
1.1.2   Cui nihil est, ferri quae tibi dona velis.
1.1.3  Me tibi vis ipsum. Do, quod vis; nec meus esse,
1.1.4   Care Puer, jam nunc sed tuus incipio. 2. Ad Puerum Jesum
1.2.1  Stramineum, formose Puer, jam linque cubile,


14762. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te citus abde sinu.
1.2.5  Quid loquor? Hic sinus est, heu, stramine vilior ipso,
1.2.6   Hic sinus est ipsa frigidior glacie.
1.2.7  Huc tamen, huc, Puer alme, veni. Si veneris, esse
1.2.8   Nec vilis, nec jam frigidus incipiet. 3. Pueri Jesu Puero carmina
1.3.1  Ut tibi thura duces, myrrhamque, aurumque


14763. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipsi vix nato carmina coelicolae. 4. Puer Jesus Deus et homo
1.4.1  Cur Puero substat stramen? Cur stella superstat?
1.4.2   Esse hominem ut pariter noveris, atque Deum. 5. Jesus Puer Deus fortis
1.5.1  Qui jacet algenti Puer hic tremebundus in antro,


14764. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vulgo matrum nec te insere, Virgo,
1.30.2   Virgineos partus februa nulla decent.
1.30.3  Quid loquor? In medias dat se; nec casta videri
1.30.4   Ante alias omnes, casta sed esse cupit. 31. De festo Sanctae Mariae ad Nives
1.31.1  Dum stella insani multo furit igne leonis,
1.31.2   Et gravis arentes


14765. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuo, Virgo, coleris quae proxima, casum
1.42.4   Effugi duri funeris auxilio.
1.42.5  Gratus ob hoc memori fateor; testorque tabella,
1.42.6   Quod spiro et vivo, munus id esse tuum. 43. Ad Virginem Dei Matrem cultam in Esquiliis
1.43.1  Diva, meo cujus tollunt se adversa cubili
1.43.2   Et turre et


14766. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.52.9  Gonzagam intacti servantem jura pudoris
1.52.10   Indelibata virginitate frui. 53. Credo, hoc esse translatum ex Ital. epigr. Quirici Rossi Soc. Jesu, quod incipit: Presso del Mincio alle fiorite sponde . Radelja De ejusdem virginali candore


14767. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

puellari puer oscula quod negat umbrae,
1.54.2   Seque cita Lodoix proripit inde fuga:
1.54.3  Admonet exemplo contra tua tela, Cupido,
1.54.4   Unam pro clypeis omnibus esse fugam. 55. De eodem ad pueros
1.55.1  Huc agite, o pueri, cura certemus et acri
1.55.2   Magnum quis melius pingat


14768. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.57.5  Da docile ingenium, da vitam, Sancte, pudicam,
1.57.6   Cordaque nullius conscia flagitii:
1.57.7  Da, tibi quos sacro, videam post tempore parvo
1.57.8   Esse tibi et vultu et moribus assimiles. 58. Ad Carolum orantem ad aram Sancti Stanislai Kostkae
1.58.1  Carole, quas Kostkae fudisti pronus ad aram,


14769. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu contra quid postulet ille vicissim,
1.58.4   Teque mea, si fas dicere, voce rogat.
1.58.5  Qui mihi, ait, vultu par es, ne, Carole, posthac
1.58.6   Ne mihi tam dispar moribus esse velis. 59. De Sancto Stanislao Kostka depicto in hortis tyrocinii Romani Societatis Jesu
1.59.1  Hospes, quae lustras florentia septa, colebat


14770. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Humanum ut posses rite juvare genus:
1.61.7  Tu face, ut haec, eadem celebrat quae septa Lycaei
1.61.8   Trita tuo quondam tecta beata pede,
1.61.9  Qualis eras, talis non abnuat esse juventus,
1.61.10   Praebeat et se se morigeram et docilem,
1.61.11  Litterulas vano laudis ne discat amore,
1.61.12   Docta sed humano consulat ut generi.


14771. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te ipsum vivere sentis:
1.73.8   Unde trahas vitam, corde agitare piget. 74. De omnipotentia Dei.
1.74.1  In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, queis meliora fieri potuissent. In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, quae melius fieri potuissent Krša


14772. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

74. De omnipotentia Dei.
1.74.1  In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, queis meliora fieri potuissent. In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, quae melius fieri potuissent Krša
1.74.2  Quae tibi non placeant humano in corpore, quaedam
1.74.3   Esse ais et


14773. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, quae melius fieri potuissent Krša
1.74.2  Quae tibi non placeant humano in corpore, quaedam
1.74.3   Esse ais et fieri queis meliora velis,
1.74.4  Magnum spernis opus, nec scis, quam providus aptet
1.74.5   Cuncta suis mire finibus ille Pater;
1.74.6  Ille


14774. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

An exspectant, sacris operata Quiritum
1.75.4   Absolvat castas dum pia turba preces?
1.75.5  Fortunae tribuat ne quis coelestia dona,
1.75.6   Muneris actorem constet at esse Deum. VOTIVA 1. Perelai votum pro Pio Sexto Pontifice Maximo
2.1.1  Aureolum hunc Petri collem


14775. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


2.15.1  Vota pii solvunt vates, quinquenne peregit
2.15.2   Sospes et incolumis quod Pius imperium,
2.15.3  Cui non quinque annos, at saecula quinque peracta
2.15.4   Esse putat, quisquis tot benefacta videt;
2.15.5  Tam vastas operum moles, mirandaque rerum,
2.15.6   Quae vincunt quodvis carmen et ingenium;
2.15.7  Atque suis per se, vatum nihil


14776. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuo, Virgo, coleris quae proxima, casum
2.17.4   Effugi duri funeris, auxilio.
2.17.5  Gratus ob hoc memori fateor, testorque tabella;
2.17.6   Quod spiro et vivo, munus id esse tuum. 18. Pholoes votum ad deos agrestes
2.18.1  Liba Pali, flores Nymphis, thyrsumque Lyaeo
2.18.2   Dat Pholoe; multum lac


14777. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sceptra superba gerunt. 2. Ad Antonium, nimis multa discentem.
3.2.1  Quod tibi opus, tibi disce; aliis discenda relinque,
3.2.2   Esse opus, Antoni, quae sibi quisque putat.
3.2.3  Discere qui cupide vult omnia, denique nescit
3.2.4   Id, sibi quod fuerat scire opus eximie;
3.2.5  Et dici prudens alienae dum


14778. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

3. Ad Ponticum, stulte optantem divitias.
3.3.1  Pontice, divitiae, si recte utare, bonae sunt;
3.3.2   Sin contra, quis non autumet esse malas?
3.3.3  Recte utar, dicis; rem dicis, Pontice, magnam,
3.3.4   Multo et, quam reris, pol mage difficilem.
3.3.5  Unde, malum, tanta est fiducia; posse nocere


14779. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dictis, res est ubi pulchra, protervis;
3.8.2   Pulchra ubi res non est, laude nihil moveor.
3.8.3  Ipse mihi de me credo mihi conscius uni,
3.8.4   Nec studeo dici, Quinte, sed esse probus.
3.8.5  Dic quaecumque placet; vacuas tua verba per auras
3.8.6  Irrita in aërios cuncta volant Zephyros. 9.


14780. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

durum vel juveni, renuit. 16. Ad Lycorin. Foeminam non modo a probro, sed etiam a suspicione probri abesse oportere.
3.16.1  Expertem probri non est satis esse, Lycori;
3.16.2   Suspecta est probri foemina si qua, mala est.
3.16.3  Est bona, quam, si quis culparit, fama tuetur,
3.16.4   Vitaque laudatis moribus acta tegit.


14781. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.24.11  Hinc stulti sobolem Thersita patre creatam
3.24.12   Inter magnanimos ponimus aeacidas. 25. Ad Lycorin, qualem eam esse velit.
3.25.1  Rustica sis, nolo; nolo, sis blanda, Lycori;
3.25.2   Est quiddam haec inter, quod teneas, medium,
3.25.3  Officii quo plena queas, at casta probari,


14782. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ito. Scyllam et vitare Charybdim
3.25.6   Hic opus est: frustra fugeris alterutram. 26. Ad Postumum, divitias optantem.
3.26.1  Esse cupis dives, sanus magis esse labora;
3.26.2   Obsunt vesano, Postume, divitiae.
3.26.3  Nitens divitiis miserum se denique perdit,
3.26.4   Conficit atque suo quae struit


14783. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.25.6   Hic opus est: frustra fugeris alterutram. 26. Ad Postumum, divitias optantem.
3.26.1  Esse cupis dives, sanus magis esse labora;
3.26.2   Obsunt vesano, Postume, divitiae.
3.26.3  Nitens divitiis miserum se denique perdit,
3.26.4   Conficit atque suo quae struit exitio.


14784. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

37. Ad Aulum adolescentem, de muliebri consuetudine.
3.37.1  Aule, malum non est, res est modo plena pericli,
3.37.2   Usque colis juvenis quod muliebre genus.
3.37.3  Esse malum nec te dico, nec dicere fas est,
3.37.4  Sed neque mi videor dicere posse bonum.
3.37.5  Non bonus est, nimium sibi qui confidit et audet
3.37.6   Id, fieri multos


14785. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

bonus est, nimium sibi qui confidit et audet
3.37.6   Id, fieri multos perspicit unde malos;
3.37.7  Non bonus est, cura qui non sibi providus omni
3.37.8   Prospicit, esse diu possit ut, Aule, bonus. 38. De multiplici artium studio
3.38.1  Artem scit nullam, qui multas scire laborat;
3.38.2   Unam


14786. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Postumum, curari quae negligenda, negligi quae curanda sunt.
3.42.1  Quae raptim fugiunt, curamus, Postume; in omni
3.42.2  Quae mansura aevo sunt bona, negligimus.
3.42.3  Felices juvat esse, viam dum carpimus, at sors,
3.42.4   Excipiet quae nos postmodo, pro nihilo est:
3.42.5  Nimirum stulti solo rerum omnia sensu
3.42.6  Metimur, brutae non secus ac


14787. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Excipiet quae nos postmodo, pro nihilo est:
3.42.5  Nimirum stulti solo rerum omnia sensu
3.42.6  Metimur, brutae non secus ac pecudes.
3.42.7  Quod praesens non est, prorsum nihil esse videtur,
3.42.8   Nec subit, heu, praesens jam fore perpetuo. 43. De incontinentia.
3.43.1  Idalio quisquis non ponit jura


14788. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.46.2   Omnibus est aeque terra sed una parens. 47. [  275] Ad Tullam, quo pacto omnibus probari possit.
3.47.1  Tulla, rogas, quanam possis cara omnibus esse?
3.47.2   Eximie nemo si tibi carus erit. 48. Ad Varum, de hujus saeculi moribus.
3.48.1  Vare, probas teneris addicta haec


14789. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

50. De Amore litterariam palaestram ingresso.
3.50.1  Musarum domus haec et doctae Palladis: expers
3.50.2   Mentis ab hac longe sede facessat Amor.
3.50.3  Esse vel hic si vult, fiat doctusque bonusque,
3.50.4   Et sibi se praestet, quam pote, dissimilem.
3.50.5  Quid loquor? Improbulus maneat si tempore longo,
3.50.6   Musasque et


14790. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.50.6   Musasque et doctam Pallada pellet Amor. 51. De divitiis et felicitate.
3.51.1  Si dites faciat populos rex, nil reor esse,
3.51.2   Idem felices ni faciat populos,
3.51.3  Felicem nec res quemquam facit, ipse suis at
3.51.4   Quisque animi felix dicitur esse bonis.


14791. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dites faciat populos rex, nil reor esse,
3.51.2   Idem felices ni faciat populos,
3.51.3  Felicem nec res quemquam facit, ipse suis at
3.51.4   Quisque animi felix dicitur esse bonis.
3.51.5  Haec bona si desint, omnis miseros misere omnes
3.51.6   aerumna et reges opprimet et populos. 52. Ad


14792. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.52.8   Omnis quando omni crimine vita perit? 53. Ad Flaccum, quid de hominibus existimandum.
3.53.1  Fallitur hercle, bonos omnes si quis putat esse;
3.53.2   Fallitur aeque, omnes si putat esse malos.
3.53.3  Est medium in vita quiddam: nolo mihi simplex
3.53.4   Sis nimium, nolo sis mihi, Flacce, vafer.


14793. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

53. Ad Flaccum, quid de hominibus existimandum.
3.53.1  Fallitur hercle, bonos omnes si quis putat esse;
3.53.2   Fallitur aeque, omnes si putat esse malos.
3.53.3  Est medium in vita quiddam: nolo mihi simplex
3.53.4   Sis nimium, nolo sis mihi, Flacce, vafer.
3.53.5  Esse puta haud paucos, queis tuto fidere possis;


14794. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.53.2   Fallitur aeque, omnes si putat esse malos.
3.53.3  Est medium in vita quiddam: nolo mihi simplex
3.53.4   Sis nimium, nolo sis mihi, Flacce, vafer.
3.53.5  Esse puta haud paucos, queis tuto fidere possis;
3.53.6   Multos, queis magna est fidere stultitia. 54. Ad Pollam amorem tegi non posse, tolli posse.


14795. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

iterum aegrescit curis et mente recepta
3.63.12   Ipse suas ploret, Postume, laetitias. 64. Monitum salutare adolescenti.
3.64.1  Esse aliquid gestis Romana denique in urbe?
3.64.2   Veram, quam nescis, Quinte, capesse viam.
3.64.3  Nil opus est nosci multis, cursare nec usque
3.64.4   Huc illuc, jussit quo


14796. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

specie interdum decepto.
3.65.1  Grata mihi est quovis, vel foedo, in corpore virtus;
3.65.2   Verum eadem in pulchro est corpore grata magis.
3.65.3  Forma, color, vultus lepidi quiddam esse videntur,
3.65.4   Unde ipsis virtus conspicua est oculis,
3.65.5  Unde suos prodit radios, mentemque bonorum
3.65.6  Permulcens dulci vindicat illecebra.


14797. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.65.12   Forma, color, vultus et lepidi capiunt. 66. Ad Polam, de adversa fama vitanda.
3.66.1  Ut reor, es; verum non est satis esse pudicam,
3.66.2   Quod non es, vulgo si videare tamen.
3.66.3  Non res una etenim, mens et tibi conscia probri,
3.66.4   Foemineum perdit fama sed ipsa decus.


14798. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

capiat virtus, moresque bonorum,
3.69.4   Quidquid et haud sensu tangitur, ast animo.
3.69.5  Is, mirum est, senior quemquam; si captus amore
3.69.6   Carum habeat, cuiquam carus et esse velit?
3.69.7  Incestus nullo est non turpis tempore; nullo
3.69.8   (Crede mihi) est turpis tempore castus amor.


14799. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si quis, vitae noceant quae, dira venena
3.84.4   Misceat? Idne etiam negligitis facinus?
3.84.5  Corporis an vobis res magnaque dignaque cura,
3.84.6   Res nihili mentis creditur esse salus? 85. Qualem amicum sibi expetat.
3.85.1  Qui me collaudent, multos nanciscor ubique,
3.85.2   Et pronum est cuivis dicere


14800. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.85.5  Hunc ego amo ante alios; quanto et minus ille placere
3.85.6   Mi curat, tanto mi placet ille magis. 86. Ad Levinum inanem esse doctrinam sine moribus.
3.86.1  Multa legis, melior nec fis, Levine, medullas
3.86.2  Urit adhuc geminis dirus amor facibus.
3.86.3  Ira furens tumido fervet sub pectore, gliscit


14801. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

adulanti paullum reprehensor ineptus,
3.87.2   Carpit ubi verbis crimina blandiloquis.
3.87.3  Ille probat noxas, hic sublevat: omne, venuste
3.87.4   Quod carpas, vitium creditur esse leve.
3.87.5  Corrector facile quod fert, nihil esse videtur,
3.87.6   Esse aliquid tandem, cum furit, ira docet.


14802. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ubi verbis crimina blandiloquis.
3.87.3  Ille probat noxas, hic sublevat: omne, venuste
3.87.4   Quod carpas, vitium creditur esse leve.
3.87.5  Corrector facile quod fert, nihil esse videtur,
3.87.6   Esse aliquid tandem, cum furit, ira docet. 88. Ad Varum. De senectute.
3.88.1  Vare, senem spernis; cur


14803. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.87.3  Ille probat noxas, hic sublevat: omne, venuste
3.87.4   Quod carpas, vitium creditur esse leve.
3.87.5  Corrector facile quod fert, nihil esse videtur,
3.87.6   Esse aliquid tandem, cum furit, ira docet. 88. Ad Varum. De senectute.
3.88.1  Vare, senem spernis; cur sperni digna videtur


14804. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

spernis; cur sperni digna videtur
3.88.2   Sera aetas? Metam quod prope contigerit?
3.88.3  Cur pigeat vitae ad calcem venisse? Laboris
3.88.4   Anne grave est longi non procul esse modum?
3.88.5  Quam miser est cursus, qui curritur, adspice; dices:
3.88.6   Cui minus hinc superest, hunc miserum esse minus.


14805. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

venisse? Laboris
3.88.4   Anne grave est longi non procul esse modum?
3.88.5  Quam miser est cursus, qui curritur, adspice; dices:
3.88.6   Cui minus hinc superest, hunc miserum esse minus. 89. Praestare civitatem bonam esse, quam divitem.
3.89.1  Ut bona sit divesque eadem gens, Postume, nisu
3.89.2  


14806. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.88.5  Quam miser est cursus, qui curritur, adspice; dices:
3.88.6   Cui minus hinc superest, hunc miserum esse minus. 89. Praestare civitatem bonam esse, quam divitem.
3.89.1  Ut bona sit divesque eadem gens, Postume, nisu
3.89.2   Molimur frustra multa supervacuo.
3.89.3  Alterutrum possit, fieri non possit utrumque,


14807. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pulchram noscere non potui;
3.91.5  Pulchram olim, veteris jam nec vestigia formae
3.91.6  Ulla inerant, possem ut dicere: pulchra fuit.
3.91.7  Ingemui, stabili quod displicet esse tenore,
3.91.8   Quod placet, heu, celeri vertier, Acca, vice.
3.91.9  Haec tibi me Phoebus jussit narrare, leporem
3.91.10   Ob formae interdum quod nimis, Acca, tumes.


14808. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod nimis, Acca, tumes. 92. Ad Aulum, a vero desciscentem.
3.92.1  Quod semel est verum, verum non desinit, Aule,
3.92.2   Esse unquam, incertas non subit, Aule, vices.
3.92.3  Vertuntur mores hominum, rerumque, videtur
3.92.4   Longe alius, versis moribus, esse color.
3.92.5  Utque oculus videt arquati


14809. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est verum, verum non desinit, Aule,
3.92.2   Esse unquam, incertas non subit, Aule, vices.
3.92.3  Vertuntur mores hominum, rerumque, videtur
3.92.4   Longe alius, versis moribus, esse color.
3.92.5  Utque oculus videt arquati flava omnia, stulti
3.92.6   Mens vitio sic res inficit usque suo:
3.92.7  Ipse sibi foede varians


14810. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.92.7  Ipse sibi foede varians foede varians] varians2 foede1 , variare putat res,
3.92.8   Atque, prius verum quod fuit, esse negat.
3.92.9  Aule, tuos mores componat denique virtus:
3.92.10   Quod verum est, verum jam tibi semper erit. 93.


14811. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amicitiae foedus fert nomen amoris,
3.95.4   Nomen idem turpis fert, Lupe, nequitia.
3.95.5  Hinc laudatur amor toties, culpatur et idem,
3.95.6   Et vitae pestis fertur et esse salus.
3.95.7  Vox eadem fallit: res ab re dissidet hercle,
3.95.8   Quam coelum a terra dissidet astriferum. 96. Ad


14812. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.95.7  Vox eadem fallit: res ab re dissidet hercle,
3.95.8   Quam coelum a terra dissidet astriferum. 96. Ad Gallam, nihil libidinosum leve esse.
3.96.1  Nil licet obscoenum, quamvis parvum, atque pusillum,
3.96.2   Quodque solet vulgus, Galla, putare nihil.
3.96.3  Urit ubi miserum pectus vesana libido,


14813. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

stratus, quod dicere vitam
3.97.4  Possis, vinxit ubi membra animumque sopor?
3.97.5  Quid stulto sapiens, quid fortis distat inerti?
3.97.6   Quid causae est, quisquam cur velit esse aliquid?
3.97.7  Cur se illi anteferat, nullo qui natus in aevo est,
3.97.8   Et nihilum aeterno conditur in nihilo?


14814. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Pollam, de Aulo dexteram porrigente.
3.100.1  Polla, tibi dextram toties quod porrigit Aulus,
3.100.2   Desque tuam contra, cogit, ut ipsa manum,
3.100.3  In te quid possit, notum vult omnibus esse,
3.100.4   Sciri et, quam carus sit tibi et eximius.
3.100.5  Improbulo hanc de te palmam concedere noli,
3.100.6   Atque, manum frustra porrigat usque, sine.


14815. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

102. Ad Eunum, aliena consilia aspernantem.
3.102.1  Consiliis uti qui non vis ullius, Euni,
3.102.2   Te, reor, haud hominem credis et esse deum:
3.102.3  Quem tamen esse hominem nihili, solet ipsa docere
3.102.4  Gesta inconsulto res, male quum cecidit.
3.102.5  Perge miser: sapiens "Vae soli", clamat,


14816. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

102. Ad Eunum, aliena consilia aspernantem.
3.102.1  Consiliis uti qui non vis ullius, Euni,
3.102.2   Te, reor, haud hominem credis et esse deum:
3.102.3  Quem tamen esse hominem nihili, solet ipsa docere
3.102.4  Gesta inconsulto res, male quum cecidit.
3.102.5  Perge miser: sapiens "Vae soli", clamat, "habebit
3.102.6   Nil etenim, in praeceps


14817. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et proavum narras quod gesta tuorum,
3.103.6   Atque tumes vanos turgidus ob titulos.
3.103.7  Una movet virtus, pretium facit una virorum;
3.103.8   Qui caret hac, is mi dicitur esse nihil. 104. De muliere impudica et viro timido.
3.104.1  Nec mulier, thalamum laesit quae infida jugalem,
3.104.2  Nec semel


14818. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.106.11  Frustra erit, ipse alto veniat si missus Olympo,
3.106.12   Detque sua Poeon pharmaca trita manu.
3.106.13  Nemo potest alius; tibi tu potes, une, saluti
3.106.14   Esse, volens animo ponere jura tuo. 107. Ad Varum. De ejus parsimonia.
3.107.1  Tot bona, quae superi tibi dant, mi Vare, fruenda,


14819. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

116. Ad Franciscum Galliae regem, amplectentem Leonardum Vincium animam agentem.
3.116.1  Amplexu petis, heu, morientem, cui nihil isto,
3.116.2   Francisce, amplexu vilius esse potest.
3.116.3  Quod regi carus vixit, fuit utile; regi
3.116.4   Quod carus moritur, nil habet id pretii.
3.116.5  Nempe illuc properat, nulla est ubi gratia regum,


14820. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

penitus cernere particulam. 118. Ad Phyllin, de muliebri litteratura.
3.118.1  Ingenuas artes liba, Phylli optima, nec sat
3.118.2  Esse puta, docta quod bene pingis acu.
3.118.3  Jam patria deducta domo nova nupta virorum
3.118.4   Versari in mediis coetibus incipies.
3.118.5  Turpe tibi fuerit, nugas et inania


14821. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hoc juvat, hoc cupio mihi foemineum genus omne
3.124.6   Nec placeat pacto, nec male displiceat. 125. [ = Var. 234] Ad Phyllim, cujusmodi foeminam esse oporteat.
3.125.1  Blanda nimis fieri metuis, fisque aspera, Phylli,
3.125.2   Et rusco et duris sentibus horridior.
3.125.3  Hirta nimis fieri metuis, fis mollior aequo,


14822. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vultu Quintus mira omnia, praestans
3.126.2   Ingenium, mores et videt aureolos.
3.126.3  Sed videt in caro quod vultu stultus amator,
3.126.4  Vanam ultra speciem, res docet, esse nihil.
3.126.5  Ille malus certe primum ut deferbuit ardor,
3.126.6   Et verum coepit mens bona dispicere,
3.126.7  Ipse sibi dicit moestus: quae mira videbam


14823. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multos vult usque juvare;
3.140.2   Vult paucos, multos Tucca juvare potest.
3.140.3  Velle bonum praestat multo quam posse; volentem
3.140.4   Quae bona sunt, tantum dicimus esse bonum.
3.140.5  Quae bona sunt contra tantum praestare potentem,
3.140.6   Jure omnes passim dicimus esse malum.


14824. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multo quam posse; volentem
3.140.4   Quae bona sunt, tantum dicimus esse bonum.
3.140.5  Quae bona sunt contra tantum praestare potentem,
3.140.6   Jure omnes passim dicimus esse malum. 141. Ad Pollam. De forma.
3.141.1  Ajunt, esse tuam ob formam te, Polla, superbam;
3.141.2   Nec scis, quam leve sit,


14825. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sunt contra tantum praestare potentem,
3.140.6   Jure omnes passim dicimus esse malum. 141. Ad Pollam. De forma.
3.141.1  Ajunt, esse tuam ob formam te, Polla, superbam;
3.141.2   Nec scis, quam leve sit, quam breve forma bonum?
3.141.3  Nil ultra est speciem vanam, cassumque colorem,
3.141.4   Ocyor et ventis


14826. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fluxa haec praecerpere) large
3.143.8   Solventur laetis maxima in Elysiis. 144. Ad Gallam nulla sua culpa male audientem.
3.144.1  Esse bonam frustra dicis te, Galla, popellus
3.144.2   Quod te nimirum dictitat esse malam.
3.144.3  Quid? Famam praeter ventosam et nomen inane,
3.144.4   Virtutis nullum, Galla,


14827. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

144. Ad Gallam nulla sua culpa male audientem.
3.144.1  Esse bonam frustra dicis te, Galla, popellus
3.144.2   Quod te nimirum dictitat esse malam.
3.144.3  Quid? Famam praeter ventosam et nomen inane,
3.144.4   Virtutis nullum, Galla, putas pretium?
3.144.5  Id si forte putas, digna es quam quisque, popelli


14828. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

praeter ventosam et nomen inane,
3.144.4   Virtutis nullum, Galla, putas pretium?
3.144.5  Id si forte putas, digna es quam quisque, popelli
3.144.6   Dicta probans, passim dictitet esse malam. 145. Ad Cinnamum uxore uti nescientem.
3.145.1  Uxorem culpas, culpa te, Cinname. Nunquam es
3.145.2   Uxori, qualem te


14829. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

145. Ad Cinnamum uxore uti nescientem.
3.145.1  Uxorem culpas, culpa te, Cinname. Nunquam es
3.145.2   Uxori, qualem te decet esse, tuae.
3.145.3  Servus eras nuper; versa vice protinus esse
3.145.4   Coepisti vecors mente fera dominus.
3.145.5  Nunc mitis nimium, nunc saevus; stultus utroque


14830. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

145. Ad Cinnamum uxore uti nescientem.
3.145.1  Uxorem culpas, culpa te, Cinname. Nunquam es
3.145.2   Uxori, qualem te decet esse, tuae.
3.145.3  Servus eras nuper; versa vice protinus esse
3.145.4   Coepisti vecors mente fera dominus.
3.145.5  Nunc mitis nimium, nunc saevus; stultus utroque
3.145.6   Froena nimis laxans, froena nimis retrahens.


14831. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

caro quae tu tibi fingis in Euno,
3.146.2   Deme, tuus prorsum, Polla, residet amor.
3.146.3  Nec sentis, vigilem te somnia vana videre?
3.146.4  Nec sentis, quod amas, quo furis, esse nihil?
3.146.5  Nunc ego te miror stulte tua visa sequentem,
3.146.6   Abreptam et cassis, re sine, imaginibus.
3.146.7  Olim tempus erit, cum te miraberis ipsam,


14832. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

potes tua nunc perferre; tuorum
3.151.4   aequa non poteris mente tulisse mala.
3.151.5  Saepe virum at miserum plorans, vel pignora, dices:
3.151.6   Cur soli miserae non licet esse mihi? 152. Ad Postumum, de amore diuturno, atque innoxio.
3.152.1  Postume, quem ratio et virtus haud junxit amorem,


14833. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

una oculos forma severa meos.
3.153.3  Hoc est, cur, Quintilla, tuis praeponere suerim
3.153.4   Illecebris Pollae triste supercilium.
3.153.5  Ante alias Paridi visa est Venus; esse videtur
3.153.6   Formosa ante alias torva Minerva mihi. 154. Ad Tullam. De Lycida.
3.154.1  Tulla, tibi Lycidas est visus


14834. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicit: "Duc age, laeta sequor". 158. Ad Postumum stolide audacem.
3.158.1  Multa pavet sapiens, stultus nihil, omnia tuta
3.158.2   Esse putat; caecus, qua via nulla, ruit.
3.158.3  Clamo iterum atque iterum: "Serva, locus iste minatur
3.158.4   Lubricus heu certam, Postume, perniciem".
3.158.5  Omnia me terrent;


14835. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.160.7  Et multo insulsas post omnes ponitur, una
3.160.8   Contemptuque omni dignior, atque odio. 161. Ad Pollam stulte gloriantem, se nimis bonam esse ac precibus resistere non posse.
3.161.1  Esse bonam nimium dicis te, Polla, roganti,
3.161.2   Et cuivis rerum posse negare nihil.
3.161.3  Parce istis, oro, verbis. Tibi


14836. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.160.8   Contemptuque omni dignior, atque odio. 161. Ad Pollam stulte gloriantem, se nimis bonam esse ac precibus resistere non posse.
3.161.1  Esse bonam nimium dicis te, Polla, roganti,
3.161.2   Et cuivis rerum posse negare nihil.
3.161.3  Parce istis, oro, verbis. Tibi detrahis ipsa,
3.161.4   Et famam stulte laedis


14837. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sibi nequaquam displicentem.
3.167.1  Ludis, amas cura vacuus; jucunda voluptas
3.167.2   Et mentem et sensus vindicat, Eune, tuos.
3.167.3  Heu miser es, miserum nec sentis te tamen esse,
3.167.4   Quod duplo est miserum scilicet esse magis.
3.167.5  O utinam noris qui sis, doleasque; salutis
3.167.6   Nulla super spes est, ni tibi displiceas.


14838. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cura vacuus; jucunda voluptas
3.167.2   Et mentem et sensus vindicat, Eune, tuos.
3.167.3  Heu miser es, miserum nec sentis te tamen esse,
3.167.4   Quod duplo est miserum scilicet esse magis.
3.167.5  O utinam noris qui sis, doleasque; salutis
3.167.6   Nulla super spes est, ni tibi displiceas.
3.167.7  Ut miser es, miserum ni te sentire, tuamque


14839. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nil facere, incassum plurima consulere. 169. Ad Glauciam.
3.169.1  Tu te, habeas quod multa, ego me me, Glaucia, magnum
3.169.2   Esse reor, multis quod nihil indigeam. 170. De vera nobilitate.
3.170.1  Virtus nobilitas una est, atque unica; inerti


14840. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non debere res asperas nec metui nec angere. Krša
3.174.1  Aspera ego nec digna metu, nec digna dolore
3.174.2   Esse reor; nam cur aut metuam, aut doleam
3.174.3  Instare ac fieri, quo dempto, vix licet hercle
3.174.4   Forti, quo nil est pulchrius, esse viro?


14841. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nec digna metu, nec digna dolore
3.174.2   Esse reor; nam cur aut metuam, aut doleam
3.174.3  Instare ac fieri, quo dempto, vix licet hercle
3.174.4   Forti, quo nil est pulchrius, esse viro? 175. Mortis citus adventus.
3.175.1  Quam cito frugiferis arescunt gramina in arvis,
3.175.2   Cum medius siccos Phoebus


14842. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vesano tremefactus corda pavore
3.178.2   Haeres legiferis anxius in tabulis,
3.178.3  Inque tuos mores inquiris nocte dieque,
3.178.4   Nec potis es somni, nec memor esse dapis,
3.178.5  Omnia dum expendis veri momenta bonique,
3.178.6  A summo ne quid discrepet officio.
3.178.7  Curas disce, precor, nimias compescere: rebus,


14843. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nimias compescere: rebus,
3.178.8   Quem decet, in cunctis disce tenere modum.
3.178.9  Crede mihi, medium virtutis transilis, Aule;
3.178.10   Nec bonus es, nimium dum cupis esse bonus. 179. Ad Tullam se probam non haberi querentem.
3.179.1  Tulla, doles, de te multi quod multa loquuntur,
3.179.2   Qualis


14844. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

179. Ad Tullam se probam non haberi querentem.
3.179.1  Tulla, doles, de te multi quod multa loquuntur,
3.179.2   Qualis et es, nemo te putat esse probam.
3.179.3  Parce queri: tua tu debes tibi probra, quod ipsam
3.179.4   Rem tantum curas, negligis et speciem;
3.179.5  Et proba quandoquidem es, credis te posse


14845. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.180.4   Odi, atque aversor sanus amicitiam. 181. In Glauciam. Paucis contentus, satis dives. In Glauciam. Paucis contentum, satis divitem esse. Krša
3.181.1  Cellula parva mihi satis est, attritaque vestis,
3.181.2   Et tenuis facili mensa parata dape.


14846. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.187.2   Vult: fatuo vultu non placet ipsa Venus. 188. [187.] Monitum ad senes.
3.188.1  Qui senuit, nulli jucundus postulet esse,
3.188.2   Hoc satis est, nulli si queat esse gravis. 189. [188.] Ad Aulum nimium sibi, nihil amicis consulentem.
3.189.1  Ne


14847. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Venus. 188. [187.] Monitum ad senes.
3.188.1  Qui senuit, nulli jucundus postulet esse,
3.188.2   Hoc satis est, nulli si queat esse gravis. 189. [188.] Ad Aulum nimium sibi, nihil amicis consulentem.
3.189.1  Ne tibi quid noceas, dum consulis, Aule, sodali,


14848. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sperni metuis, curru modo vecta superbo,
3.193.4   Ire vias urbis si videare pedes?
3.193.5  Parce metu: non te spernet, te, Gellia, visa,
3.193.6   Fortunam si quis dixerit esse levem.
3.193.7  Atqui nil aliud sapiens pote dicere: stultus,
3.193.8   Gellia, quid dicat quaerere stultitia est.


14849. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.200.1  Divitias nactus fatue laetaris, Opimi,
3.200.2   Divitiae at multis multa tulere mala.
3.200.3  Utque ferant aliud nihil, istam num leve censes
3.200.4   Esse malum, tulerunt quam tibi laetitiam? 201. [200.] Ad Postumum, in improvisis opibus insolescentem.
3.201.1  Plorabas pauper: subito nunc dives inani


14850. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.216.1  Quo ruis? Ignota vilem de gente puellam,
3.216.2  Nec ditem, properas ducere, Crasse, tibi?
3.216.3  Nec celerem ingenio, nec pulchram corpore, nec quae
3.216.4  Esse aliquo possit grata lepore viro?
3.216.5  Hanc tibi connubio festinas jungere? Teque,
3.216.6  Atque tuam stultus dedecorare domum?
3.216.7  Quo ruis, infelix? Parce, o,


14851. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.217.1  Invidiae metuo flammam, cumque, Aule, coorta est,
3.217.2   Demittoque aures et misere excrucior.
3.217.3  Invidiam sed enim, virtus quam gignit, opimam
3.217.4   Esse reor laudem, non reor invidiam. 218. [217.] Ad Gaurum a Phyllide deceptum.
3.218.1  Imposuit mire, Phyllis, tibi, Gaure: fefellit


14852. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

221. [220.] Ad Postumum benefacta in se minime agnoscentem.
3.221.1  Non ego par cupio reddi mihi, Postume, gratum
3.221.2  Esse tibi cupio quod bene promerui.
3.221.3  Non mercor si quid feci bene, pro benefactis
3.221.4   Agnosci tantum sed benefacta volo.


14853. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

224. [223.] Praesagia infausti conjugii.
3.224.1  Quam misere optasti, nubit tibi denique, Tulle,
3.224.2   Gellia: tu divis tete ais esse parem.
3.224.3  Gaude sorte tua nunc dum licet: ocyus umbra,
3.224.4   Ocyus et vento sors fugit ista levi,
3.224.5  Nec quidquam superest parvo post tempore, praeter


14854. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.243.6   Cerne, cape, arreptum perge tenere decus. 244. [243.] Contemptus divitiarum
3.244.1  Non mihi divitias opto: sat mi reor esse
3.244.2   Mentem, qua possim spernere divitias,
3.244.3  Atque mea, quam sum, contentus vivere sorte.
3.244.4   Haec dum continget mens mihi, Croesus ero.


14855. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

256. [255.] Ad Pollam, qua arte possit tenere virum.
3.256.1  Arte virum quaeris, qua possis, Polla, tenere.
3.256.2   Polla, tuum si non duxeris esse virum,
3.256.3  Nec fidas nimium vinclo secura jugali,
3.256.4   Nec solam credas omnia posse fidem.
3.256.5  Sed velut externum quae vafra illexit amantem,


14856. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae vafra illexit amantem,
3.256.6   Illigat usque novis, quam potis, illecebris;
3.256.7  Sic tu aliquid semper facias, dicasve, tuus vir
3.256.8   Ut magis atque magis gestiat esse tuus. 257. [256.] Juvenem inter senes verecundum, non disertum esse oportere.
3.257.1  Quinte, verecundi frugem praeferre pudoris


14857. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu aliquid semper facias, dicasve, tuus vir
3.256.8   Ut magis atque magis gestiat esse tuus. 257. [256.] Juvenem inter senes verecundum, non disertum esse oportere.
3.257.1  Quinte, verecundi frugem praeferre pudoris
3.257.2   Suevi ego verbosi floribus eloquii,
3.257.3  Praesertim cum te nullas non culta per artes


14858. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Suevi ego verbosi floribus eloquii,
3.257.3  Praesertim cum te nullas non culta per artes
3.257.4  Circumstat juvenem turba verenda senum,
3.257.5  Vel Priamo coram quis Troilon esse disertum,
3.257.6   Nestore vel coram quis ferat Antilochum. 258. [257.] Facies mendax.
3.258.1  Istam odi faciem, qua vulgus


14859. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amat; rigido Phyllis memoranda pudore,
3.260.2   Phyllis foeminei gloria magna chori.
3.260.3  Phyllis amat sic, ut nec sit memor illa pudoris,
3.260.4   Gloria foeminei nec velit esse chori.
3.260.5  Siccine, Amor, vertis mentes? Sic desinit esse
3.260.6   Quod fuerat, quisquis sub tua jura venit?


14860. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gloria magna chori.
3.260.3  Phyllis amat sic, ut nec sit memor illa pudoris,
3.260.4   Gloria foeminei nec velit esse chori.
3.260.5  Siccine, Amor, vertis mentes? Sic desinit esse
3.260.6   Quod fuerat, quisquis sub tua jura venit? 261. [260.]
3.261.1  Cur qui sapiens externis non sibi sapiens sit.


14861. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

caput uxoris fertur. Quid si caput uxor
3.268.3  Sanum habeat, sano vir careat capite?
3.268.4  Recte si fiat, mutatis partibus, aequum est
3.268.5   Uxor ut incipiat jam caput esse viri. 269. [268.]
3.269.1  De virtutis dotibus.
3.269.2  Cultum odi mollem, cor molle ac mollia verba:


14862. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec mihi conveniunt, qui tua scripta lego. 275. [274.] [ = 47] Docet Tullam, quo pacto omnibus placere possit.
3.275.1  Tulla, rogas, quonam possis cara omnibus esse?
3.275.2   Eximie nemo si tibi carus erit. 276. [275.] Qualis mulier, tales sui sodales. Pares cum paribus


14863. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.276.1  Nullum nosse virum dicis te, Galla, pudicum.
3.276.2   Credo: pudicus enim te sibi quisque timet.
3.276.3  Audax vel prope te si venerit, esse pudicus
3.276.4   Nequitia victus desinet ille tua.
3.276.5  Pollam at, Galla, roga; dicet fortasse, pudore
3.276.6   Qui careat, nullum nosse, pudica, virum.


14864. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.280.10   Et dicat, quondam prodidit illa suum. 281. [280.] Utramque sortem aeque fert. Utramque sortem aeque animo ferendam esse. Krša
3.281.1  Quidquid erit rerum, sortem ferto aequus utramque.
3.281.2   Incertum est homini quid ferat hora sequens.


14865. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

hora sequens.
3.281.3  Caeca rotam versat fors; fletum in gaudia, tristes
3.281.4   Et risum vertit, quum lubet, in lacrymas.
3.281.5  Nil constans, proprium nihil est; quo dicimus esse
3.281.6   Triste quid, aut laetum tempore, praeteriit. 282. [281.] Mulier publice impudica venia caret. Mulierem


14866. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

285. [284.] Ille laudibus, divumque honore dignus, quem non opes, sed virtutes, ingenuaeque artes decorant. Illum laudibus, praecipuoque honore dignum esse, quem non opes, sed virtutes, ingenuaeque artes decorant. Krša
3.285.1  Pauperies me nuda juvat prae divite censu
3.285.2   Ridentem


14867. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mala. De humanae vitae conditione. Krša
3.297.1  Urbem agris, agros mutat Levinus et urbe,
3.297.2   Nunc peregre, in patria nunc dolet esse domo;
3.297.3  Nunquam non odit praesentia, dum sibi stultus
3.297.4   Vitam omni expertem quaeritat esse malo;
3.297.5  Nec sentit, quocumque abeat, ceu piscis in unda


14868. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

agros mutat Levinus et urbe,
3.297.2   Nunc peregre, in patria nunc dolet esse domo;
3.297.3  Nunquam non odit praesentia, dum sibi stultus
3.297.4   Vitam omni expertem quaeritat esse malo;
3.297.5  Nec sentit, quocumque abeat, ceu piscis in unda est,
3.297.6  Sic hominem in mediis degere ubique malis.


14869. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

caret illa, decus. 300. [299.] Aliud.
3.300.1  Ne tibi dissimilem lauda, Leonilla, puellam,
3.300.2   Ne quis dissimilem te putet esse tibi. 301. [300.] Haud frustra benefacta cadunt. Haud frustra benefacta cadere. Krša


14870. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.302.1  Aerumnam horremus, causas tamen addimus omnes
3.302.2   aerumnae proni quodlibet in facinus.
3.302.3  Proh scelus, haud culpae, damni piget; esse beatus
3.302.4   Quisque, malo indignus nec tamen esse cupit.
3.302.5  Heu miseri, quos usque prement rerum aspera multo,
3.302.6   Heu mage, si tales aspera nulla prement.


14871. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

causas tamen addimus omnes
3.302.2   aerumnae proni quodlibet in facinus.
3.302.3  Proh scelus, haud culpae, damni piget; esse beatus
3.302.4   Quisque, malo indignus nec tamen esse cupit.
3.302.5  Heu miseri, quos usque prement rerum aspera multo,
3.302.6   Heu mage, si tales aspera nulla prement.


14872. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.302.6   Heu mage, si tales aspera nulla prement. 303. In funere extremo quisque videt, nil cuncta fuisse. Humanam vitam somno esse similem nihilque solidi habere docet poeta. Krša
3.303.1  Vita levi est somno similis: quaecumque geruntur,
3.303.2   Raptim, cassa velut somnia,


14873. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.305.6  Quo ruit extremum semper ad interitum. 306. Vir bonus, etsi non relatâ, sibi tamen conscius gaudet laude merita. Viro bono pluris esse debere suam conscientiam, quam omnium laudes (ex Cic.). Krša
3.306.1  Quid narret vulgus mendax, quid fama loquatur,
3.306.2   Quaerat is, ad speciem cui


14874. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

debere suam conscientiam, quam omnium laudes (ex Cic.). Krša
3.306.1  Quid narret vulgus mendax, quid fama loquatur,
3.306.2   Quaerat is, ad speciem cui satis esse bono est.
3.306.3  Vir bonus haud placeat multis, nec laude relata
3.306.4   Gaudeat, ipse sibi conscius at merita.


14875. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

unum,
3.307.8   Extremos unum quod fugiet cineres! 308. Paucis contentus, satis dives. Paucis contentum, satis divitem esse. Krša
3.308.1  Parva domus, vilis mihi vestis, parcaque mensa est.
3.308.2   Id satis est; reges divitiis supero.


14876. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vilis mihi vestis, parcaque mensa est.
3.308.2   Id satis est; reges divitiis supero.
3.308.3  Multa illis desunt: aliquid mihi semper abundat:
3.308.4   Multa illi; sanus nil cupio esse mihi. 309. Tales mores, quales socii. Qualis sit unus quisque, se ex ejus amicitiis discere. Krša


14877. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

possim te dicere; nil tibi factum,
3.310.2   Nil unquam dictum novi equidem improbule;
3.310.3  Improbulos quaecumque sibi sed jungit amicos,
3.310.4   Vel non est, cito vel desinit esse proba. 311. Amicus incestus foedat famam vel castae puellae. Amicum incestum foedare famam vel castae puellae. Krša


14878. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.312.1  Incestos inter castam te vivere dicis.
3.312.2   Juratae id nequeam credere, Galla, tibi.
3.312.3  Nec vulgus credit; sed, quod res cogit, amicis
3.312.4   Esse tuis prorsum te putat assimilem.
3.312.5  Et merito; nec enim milvis gaudere columba,
3.312.6  Versari in mediis nec solet agna lupis.


14879. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.315.6   Hinc mira interdum praedita stultitia. 316. Ille dives, qui non cupit plura iis, quae habet. Vere divitem esse qui sua sorte contentus est. Krša
3.316.1  Quis dives? Facilis rerum cui supperit usus,
3.316.2   Qui, quod habet, fruitur, nec sibi plura


14880. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si semper adesse putaris,
3.318.8   Perges laudata, quam teris, ire via. 319. Quis felix. Virum constantem felicem esse. Krša
3.319.1  Multa adversa cadunt miseris mortalibus, omnes
3.319.2   Exercet variis fors inimica malis,
3.319.3  Felicem possis


14881. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.319.3  Felicem possis vel nullum dicere, solum
3.319.4   Vel, mala qui forti pectore perpetitur. 320. Vel malus jam, vel malus esse incipit, qui habet. Cavendum ab improborum hominum amicitiis. Krša
3.320.1  Hoc Deus, hoc ratio, res hoc docet ipsa, sub alto


14882. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.320.4   Vel malus est, fieri vel malus incipiet. 321. Adversa aequo animo ferenda. Adversa aequo animo ferenda esse. Krša
3.321.1  Mente bona adversam fer sortem. Lenius omne,
3.321.2   Quinte, malum leni redditur ingenio.


14883. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

poena: scelestos
3.323.4   Poena tamen claudo vel pede consequitur. 324. Ille fortis, qui se ipsum scit vincere. Illum esse fortem, qui se ipsum novit vincere. Krša
3.324.1  Fortem vulgo ajunt, alios qui vincere; fortem
3.324.2   Ajo ego, se se ipsum vincere qui


14884. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In hominum calamitosorum derisorem. Krša
3.325.1  Irridet miserum vesanus; nam bene sanus,
3.325.2  Ipse quoque incipiat ne miser esse, timet. 326. De ira nocente. Iram pluries sibi nocere. Krša


14885. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

animos, froenisque iram compesce: nocere
3.326.2   Vult aliis crebro sed nocet ira sibi. 327. Beatum esse, qui sua sorte contentus vivat.
3.327.1  Quinte, doles, tibi quod contingit parva supellex,
3.327.2   Macraque jejuni jugera pauca soli,
3.327.3  Et, quae vix possint ventos arcere


14886. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

nec rerum deest omnis. Docta carinis
4.1.8   Currere nam ponti gens vada velivolis
4.1.9  Quidquid in externis terrarum nascitur oris,
4.1.10   Id natum sibi cur non putet esse domi? 2. Rogerio Boscovichio Roma discedenti Cunichius.
4.2.1  Cur te iterum reducem conspexi, magne Rogeri,
4.2.2   Curve tuo


14887. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te blandis non potuere modis?
4.20.5  Nil scribis, frustra, Stay, tam saepe rogatus,
4.20.6  Mutus et es Phario non minus Harpocrate.
4.20.7  Saltem ne ferus, ah, dicare ac ferreus esse,
4.20.8   Si non vis illis scribere, scribe tibi. 21. [20.] Vide aliud sub n.o 22.


14888. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

habes agni solium, mitissime Clemens,
4.26.2   Quidquid agis, mores, ingeniumque refers,
4.26.3  Nec tamen Adriaci piguit meminisse leonis:
4.26.4   Ille etiam, quo nil mitius esse potest,
4.26.5  Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,
4.26.6   Horrescit, rictuque asper et ungue leo.


14889. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

XIII., ut se bonis mitem, improbis acerbum praebeat.
4.34.1  Sacrorum antistes, laudo, quod candidus agni
4.34.2   Innocuos mores, ingeniumque refers;
4.34.3  Saepe sed irati similem decet esse leonis.
4.34.4   Ille etiam, in summi qui sedet arce poli,
4.34.5  Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,
4.34.6   Horrescit rictuque asper et ungue leo.


14890. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

41. [40.] Ad Pium VI., Pontificem Maximum.
4.41.1  Jure pius dici vis nomine, quem negat omni
4.41.2   Eximie in vita nemo fuisse pium:
4.41.3  Esse pium, regni primo quem sentit in ortu,
4.41.4   Nec cohibet tacito gaudia Roma sinu,
4.41.5  Sed tibi certatim plauditque ac fausta precatur,
4.41.6   Tamque piis nil non sperat


14891. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

47. [45.] Ad Pium VI., perfecto sacrario templi Vaticani.
4.47.1  Publica quod frustra poscebant vota, peractum,
4.47.2   Sexte, sub auspiciis vidimus esse tuis.
4.47.3  Post opus hoc tantum quid poscant publica vota?
4.47.4  Magne, opere ut longum, Sexte, fruare tuo. 48.


14892. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

docet. 52. [50.] Ad Pium VI., Roma digressum.
4.52.1  Carus eras Romae praesens, o Sexte, videris
4.52.2   Nunc absens idem carior esse tamen.
4.52.3  Dulce fuit structas moles, cultuque subacta
4.52.4   Stagna loqui, atque tuae tot benefacta manus,
4.52.5  Dulce loqui magis est, quam ferti pectore pastor


14893. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

glaciem et gelidas calcare pruinas,
4.54.6   Ire nec aggesta per juga tecta nive.
4.54.7  Hoc satis est mi scire unum: quocumque cadant res,
4.54.8   Qui facit hoc, pastor noscitur esse bonus. 55. [53.] Ad Pium VI., Vindobonam festinantem.
4.55.1  Nulla mora est: gelidas curris festinus ad Arctos,
4.55.2  


14894. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.82.2   Si quis Loyolae dicere vult sobolem,
4.82.3  Quod multa illorum cumulastis laude parentem,
4.82.4  Dicturum id vere non ego diffiteor.
4.82.5  Illa tamen multo esse beatior est mihi visa,
4.82.6  Tales eduxit sedula quod juvenes,
4.82.7  Praestantes Phoebi, praestantes Palladis arte,
4.82.8   Praestantes grato pectore et ex animo


14895. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

colit quam Parma, ingens quam mox colet Ister
4.85.10   Florentem eximie laudibus eximiis,
4.85.11  Maenalio scribi gaudet sua nomina trunco,
4.85.12   Diva nec agrestis pars negat esse chori. 86. [84.] De Florentia et Dante. De Florentia et Dante Aligherio. Krša


14896. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuus dixit: nec tamen eripuit
4.86.3  Splendoris tantum quantum dedit. Illa dolentis
4.86.4   Credita non ulli vana querela jacet,
4.86.5  Sed magis, atque magis tua laus viget; esse fereris
4.86.6   Quod semper Tusci patria Moeonidae. 87. [85.] De Venetiis.
4.87.1  Dum Venetam se se jactat Neptunus ob


14897. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.92.2   Praestans eximio nupta puella viro!
4.92.3  Queis merito plaudit, quos et colit inclyta Roma,
4.92.4   Miraturque, amplis laudibus et cumulat.
4.92.5  Esse cupit vestro et surgent qui sanguine, vobis
4.92.6   Et proavis similes, fratribus et proavum. 93. [91.] Vide


14898. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.95.3  Nunc magis at miror, diae quum fulgura lucis
4.95.4   Clara illi affundis, Balthasar eximie,
4.95.5  Atque, suis olim scripsit quae Popius Anglis,
4.95.6   Vis nota esse tuis non minus Ausonidis.
4.95.7  Urge opus incaeptum, lingua et mirandus utraque,
4.95.8   His patrios fines affice muneribus,
4.95.9  Atque doce, veri quae sit forma illa


14899. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et lenes profuerint Zephyri,
4.101.11  Nec tibi decedet fesso de corpore languor,
4.101.12   Nec bene erit nobis, queis pote nil melius,
4.101.13  Nil quidquam in vita jucundius esse, valentem
4.101.14   Imperii quam te froena tenere diu. 102. [100.] Ad Pium VI. VI.] corr. ex


14900. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.104.1  Totque ac tam raris gnatam Victoria praestet,
4.104.2   Flaminia an matrem dotibus, ambigitur.
4.104.3  Hoc omnes inter sed plane constat, utraque
4.104.4   Esse nihil toto cultius et melius
4.104.5  Foemineo in coetu, nec pol fore, ni dea summis
4.104.6  Huc aliqua e coeli sedibus adveniat.
4.104.7  Jure igitur matremque olim tam laeta


14901. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

matremque olim tam laeta recepit
4.104.8   Nympharum sacras Parrhasidum in tabulas,
4.104.9  Et nata in tabulas quod nunc dat nomen easdem,
4.104.10   Parrhasii nec pars abnuit esse chori,
4.104.11  Exultat, partumque sibi testatur honorem
4.104.12   Et plausu et laetis cantibus Arcadia. 105.


14902. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

117. [115.] Ad celebrem oratorem.
4.117.1  Eloquio adsuetus Tulli, tua verba probavi;
4.117.2  I, te laudatum jam reor esse satis. vel: I, mihi laudatum te satis esse reor. Radelja 118. [116.] Ad Ignatium


14903. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

117. [115.] Ad celebrem oratorem.
4.117.1  Eloquio adsuetus Tulli, tua verba probavi;
4.117.2  I, te laudatum jam reor esse satis. vel: I, mihi laudatum te satis esse reor. Radelja 118. [116.] Ad Ignatium Veninum S. J. eximium sacrum oratorem, cum initio a paucis, sed iis


14904. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

128. [126.] Viro amplissimo Hyeronimo Juliano, oratori Veneto, ab Urbe discedente.
4.128.1  Urbis deliciae, moesta discedis ab Urbe,
4.128.2   Quae memor haud unquam desinet esse tui,
4.128.3  Tu quoque sis, facito, memor illius ac tibi semper
4.128.4  In medio haec sedes hereat alma sinu.
4.128.5  Utque tuas cupide laudes Roma usque loquetur,


14905. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

alium jam tibi quaere locum.
4.129.3  Hunc sapiens Azara locum regit, ille severus
4.129.4   aequa fovet vigili jura patrocinio,
4.129.5  Atque sibi, atque suo regi primum decus esse
4.129.6   Nil praeter justum velle piumque putat.
4.129.7  Hunc, Superi, servate urbi, pacalis olivae
4.129.8   Huic meritum sacra cingite fronde caput.


14906. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

variam rerum speciem, formasque, colores
4.134.6   Et pingi a caeco qui putat omnigenos,
4.134.7  Dum te oculis caecum frustra contendere pergit,
4.134.8   Dumtaxat caecum se probat esse animo. 135. [133.] Ad Marcum, de Homeri carmine.
4.135.1  Marce, tibi longum est divini carmen Homeri;
4.135.2   Mi magis atque


14907. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

136. [134.] In idem argumentum.
4.136.1  Carmen, Homere, tuum dico breve: mi breve, quidquid,
4.136.2  Quantumvis longum, longius esse velim. 137. [135.] Ad Josephum Taruffium. Respondet ejus elegiae incipienti "Carmina Grajorum coepit qui vertere primus" etc. Ad


14908. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

solet vox grata magis, nullumque acroama,
4.140.2   Quam sua laus nostris auribus accidere,
4.140.3  Quod si a laudata veniant praeconia lingua,
4.140.4   Tum vero optatum nil magis esse potest.
4.140.5   Munere, mi Raymunde, tuo contingit utrumque, 5
4.140.6   Nec tamen his capior dulcibus illecebris;


14909. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De suis et Hieronymi Pompej versibus. Krša
4.144.1  Carmina, Pompej, mea cum tot laudibus effers,
4.144.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid.
4.144.3  Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum
4.144.4   Non mi aliquid videor, prorsus at esse nihil.


14910. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mea cum tot laudibus effers,
4.144.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid.
4.144.3  Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum
4.144.4   Non mi aliquid videor, prorsus at esse nihil. 145. [143.] Ad Hyppolithum Pindemontium de ejus carminibus.
4.145.1  Veronae decus et nova gloria, Pindemonti,


14911. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

146. [144.] Vide aliud ad Pindemontium epigramma sub n.o 191. Radelja De Verzae Credo, hanc esse Sylviam Curtoni Verzam, de qua plura scripsit Hyppolithes Pindemonte et Balthassar Odescachi. [sic] Radelja laudibus.
4.146.1  Hic sedit, cecinit, sub lauru hac


14912. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ego. 147. [145.] Ad Amaryllin Theresiam Bandettini, inter Arcades Amaryllin Hetruscam Radelja; clari nominis poetriam, hanc esse opinor. Krša abeuntem.
4.147.1  Heic quod eras, nuper gaudebat Parrhasis ora,
4.147.2  Et vatum est tota quidquid in Arcadia.


14913. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cecropio dicta probare sale:
4.166.7  Hos nactum comites, quisquam te dicere solum
4.166.8   Audeat, urbano es quod procul a strepitu?
4.166.9  Mi certe solus nunquam minus esse videris,
4.166.10   Quam cum isto soli contigit esse modo. 167. [165.] [  384] Ad Torquatum rusticantem.
4.167.1  Nondum


14914. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

comites, quisquam te dicere solum
4.166.8   Audeat, urbano es quod procul a strepitu?
4.166.9  Mi certe solus nunquam minus esse videris,
4.166.10   Quam cum isto soli contigit esse modo. 167. [165.] [  384] Ad Torquatum rusticantem.
4.167.1  Nondum uno, Torquate, die procul urbe moratus,
4.167.2   Jam


14915. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

uno, Torquate, die procul urbe moratus,
4.167.2   Jam desiderium posse tui videor
4.167.3  Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae
4.167.4  Quam trahis, immodicam conqueror esse moram,
4.167.5  Et tardo facio soli convicia, longo
4.167.6   Et, clamo, haec anno est longior una dies.
4.167.7  Haec qui miratur, tua vel benefacta necesse est,


14916. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad nobilem Venetum juvenem cognomento Pisanum. Krša
4.171.1  Tam juvenem ad tantos quod patria tollit honores,
4.171.2  Pisane, id pulchrum quis neget esse tibi?
4.171.3  Pulchrius at multo est quae defert, omnia credit
4.171.4  Nondum etiam meritis quod satis aequa tuis.


14917. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

191. [189.] Ad Puccinum auctoris carmina recitantem.
4.191.1  Sic mea mi recitas, Puccini, carmina, ut hercle
4.191.2   Illa rear, quam sunt, esse venusta magis,
4.191.3  Ac tumeam fastu, nugas nec ludere inanes
4.191.4   Mi videar, Phoebi at numine digna loqui.
4.191.5  Fastus at hic brevis est; rursus me agnoscere


14918. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

193. [191.] vide aliud ad Pindem. epigr. sub n.o 366. Radelja Ad Hyppolitum Pindemontium.
4.193.1  Esse mei memorem te, candide Pindemonti,
4.193.2   Tam gratum est, toto laeter ut ex animo.
4.193.3  Melli etenim est, vati carum quod contigit esse,
4.193.4   Quo pote nil quidquam


14919. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Hyppolitum Pindemontium.
4.193.1  Esse mei memorem te, candide Pindemonti,
4.193.2   Tam gratum est, toto laeter ut ex animo.
4.193.3  Melli etenim est, vati carum quod contigit esse,
4.193.4   Quo pote nil quidquam carius esse mihi.
4.193.5  Vos facite, ambobus communia numina, Musae,
4.193.6  Perpetuo me sic ille, ut amatur, amet.


14920. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

memorem te, candide Pindemonti,
4.193.2   Tam gratum est, toto laeter ut ex animo.
4.193.3  Melli etenim est, vati carum quod contigit esse,
4.193.4   Quo pote nil quidquam carius esse mihi.
4.193.5  Vos facite, ambobus communia numina, Musae,
4.193.6  Perpetuo me sic ille, ut amatur, amet. 194.


14921. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.196.1  Quod tibi, quo fulges, tandem post tempora longo est
4.196.2   Partus honor, toto gratulor ex animo.
4.196.3  Sed tibi quod partum nemo non gaudet honorem,
4.196.4   Esse reor, multo gratuler unde magis.
4.196.5  Illud fortunae partim, virtutibus omne
4.196.6   Acceptum hoc debes, Guasce, referre tuis. tuis] Krša: tuae


14922. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

passim qui tua scripta notant.
4.200.3  Herculeam gestet nervosa tragoedia clavam,
4.200.4   Vi freta et molles negligat illecebras;
4.200.5  Nec Veneri, at similem se se velit esse Minervae,
4.200.6  Non pol suaviloquam, sed mage grandiloquam. 201. [199.] Ad eumdem. In idem argumentum.
4.201.1  Hirsutum


14923. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.204.1  Formosam vidit Venerem; quod carpere posset,
4.204.2   Momus et in toto pectore nil habuit.
4.204.3  Diceret ut malus ergo aliquid: Sandalia, dixit,
4.204.4   Esse deae pulchro non satis apta pedi.
4.204.5  Sic quicumque tuam, Victori magne, poesim
4.204.6   Carpere vult, ipsam carpere putidulus
4.204.7  Nec potis est: carpit verborum


14924. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.207.5  Horrore hic nimio me trux percellit; acerbus
4.207.6   Elicit haud ullas ille mihi lacrymas.
4.207.7  Deme hinc, huc adde, o, quantum decet; ista cothurno
4.207.8  Esse Sophoclaeo fabula digna potest. 208. [206.] Ad eumdem aedipodas legentem.
4.208.1  Aedipodum tristes furias et mutua fratrum


14925. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pariter tibi plaudere gaudent,
4.210.6  Itque tuum sedes nomen ad astriferas,
4.210.7  Quidquid et heic sensus, mentesque capitque beatquae,
4.210.8   Grimalde, id munus dicitur esse tuum. 211. [209.] Ad comitem Alferium. De Antigonae scriptore et auctoribus.
4.211.1  Actores digni palma, dignusque poeta,


14926. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.214.1  Hic primum Alferii Antigona commissa theatro
4.214.2  Excepta est Urbis plausibus attonitae.
4.214.3  Hic voti compos tandem caput extulit, ortum
4.214.4   Esse sibi Sophoclem sensit et Italia. 215. [213.] Ad Octaviam Odescalchiam, Nicolai Rospiliosi ducis Zagaroli uxorem, Antigonae partes mirifice agentem.


14927. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

foret jucundis gratia verbis,
4.216.4   Tam pulchrae ex oculis si fluerent lacrymae,
4.216.5  Ut lapides, ferrumque, Creon, adamantaque durum
4.216.6   Vinceret, inciperet mollior esse tamen;
4.216.7  Nec dictis miseram vellet proscindere acerbis,
4.216.8  Pacato et saevas poneret ore minas. 217.


14928. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

velim, nec possum odisse tyrannum,
4.217.2   Cujus agis partes, magne vir, egregie;
4.217.3  Ipse etenim tanto comples mihi pectus amore
4.217.4   Totum, odio ut quidquam non queat esse loci.
4.217.5  Grandiloquum admiror carmen, percellor, acuto
4.217.6  Ingenio; qui sis, non quid agas, memini. 218.


14929. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi, care, places in vita, Balthasar, ut vix
4.222.2   In scena patiar te tibi dissimilem;
4.222.3  Et cupiam ponas alienam tam bonus actor,
4.222.4   Personae incipias auctor ut esse tuae. Neque actor sum alienae personae, sed auctor meae. Cic. de oratore. Radelja


14930. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

223. [221.] In idem argumentum.
4.223.1  Gratus et in scena es mihi Balthasar; attamen ipsa
4.223.2   Mi multo in vita gratior esse soles.
4.223.3  Nullas non mire partes agis, ast ego mire
4.223.4   Tum capior, partes quando agis ipse tuas. 224.


14931. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

manum laudare memento,
4.229.10   Ingenium et magni, quisquis es, artificis.
4.229.11  Ipse animi attonitus clamo: Salve, inclute Menxi,
4.229.12  Quem sibi nec Raphael jam neget esse parem. 230. [228.] [  Sep. et Lug. 68] In imaginem Hectoris.
4.230.1  Cessantem in thalamo quo turbidus increpat Hector


14932. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

instantem confodit Roscia moechum,
4.239.2   Invicta et probrum reppulit omne manu.
4.239.3  Casta eadem et fortis, digna et quam Roma magistram
4.239.4   Officii nuptis omnibus esse velit,
4.239.5  Atque foro in celebri, saxove, aut aere, decorum
4.239.6  Exemplar sanctae stare pudicitiae,
4.239.7  Testari et nostro quo nil corruptius aevo est,


14933. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.241.10   Turpiter ignavo tam bonus, heu, domino. 242. [240.] Ad Orphytum, de Galla nequaquam indotata.
4.242.1  Dotem Galla tulit, non quae dos dicitur esse
4.242.2  A vulgo, mores at bene compositos,
4.242.3  Conjugis at cari, soli cui vivit, amorem
4.242.4  Mansurum extremas semper ad exequias,


14934. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.242.9  At genus et formam pauper tulit. Orphyte, Gallam
4.242.10   Duxti dotatam (crede mihi) eximie. 243. [241.] Ad Alexim, putantem omnes esse bonos.
4.243.1  Esse tibi similem nullum non reris, Alexi:
4.243.2   Ut bonus es, credis, quemlibet esse bonum.
4.243.3  Ergo vir innocuus, fraudis vir nescius omnis,


14935. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tulit. Orphyte, Gallam
4.242.10   Duxti dotatam (crede mihi) eximie. 243. [241.] Ad Alexim, putantem omnes esse bonos.
4.243.1  Esse tibi similem nullum non reris, Alexi:
4.243.2   Ut bonus es, credis, quemlibet esse bonum.
4.243.3  Ergo vir innocuus, fraudis vir nescius omnis,
4.243.4   Assidue fraudes,


14936. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

243. [241.] Ad Alexim, putantem omnes esse bonos.
4.243.1  Esse tibi similem nullum non reris, Alexi:
4.243.2   Ut bonus es, credis, quemlibet esse bonum.
4.243.3  Ergo vir innocuus, fraudis vir nescius omnis,
4.243.4   Assidue fraudes, damnaque perpeteris.
4.243.5  At tu crede bonum quantum vis quemque; caveto


14937. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

innocuus, fraudis vir nescius omnis,
4.243.4   Assidue fraudes, damnaque perpeteris.
4.243.5  At tu crede bonum quantum vis quemque; caveto
4.243.6   Sed, tibi ne noceat, si velit esse malus. 244. [242.] De Quartilla loqui verecundante.
4.244.1  Admiror tacitam; malo, Quartilla, pudorem
4.244.2   Quod praefert,


14938. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

exhilaras, Aegle, sermone sodales,
4.248.2  Quidquid id est, laudis non reor eximiae.
4.248.3  Eximiae hoc laudis reor, Aegle, laeta sodales
4.248.4   Exhilarans frugi, quod tamen esse facis;
4.248.5  Inque joco morem prodens veneranda severum,
4.248.6  Exemplo, virtus quam sit amanda, doces. 249.


14939. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fidi prima correptus voce sodalis
4.265.4  Flectis iter, justam nec pudet ire viam.
4.265.5  Tam docili nihil est, quod non ignoscere possum,
4.265.6   Erratum quod vis et reor esse leve. 266. [264.] Ad Quintum amicis omnibus antelatum.
4.266.1  Quinte, mihi es dulces inter tu primus amicos,
4.266.2   Tam


14940. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

266. [264.] Ad Quintum amicis omnibus antelatum.
4.266.1  Quinte, mihi es dulces inter tu primus amicos,
4.266.2   Tam primus, nemo ut proximus esse queat;
4.266.3  Tam primus longe ante alios, ut, Quinte, secundum,
4.266.4   Qui te consequitur, non reor, at decimum.


14941. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.272.1  Viator et Neptunus.
4.272.2   V. Quidnam istic, Neptune, tibi cum dulcibus undis?
4.272.3   N. Esse mari hunc fontem progenitum doceo.
4.272.4  Unde alii fontes, patior nescire, Quirites;
4.272.5   Virginis auctor aquae nosci ego discupio.


14942. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

273. [271.] De eodem.
4.273.1   V. Cur fonte in summo stas arduus, Enosigaee?
4.273.2   N. Prognatum hunc fontem glorior esse mari. 274. [272.] De eodem.
4.274.1  Neptunus fundo salsum hac de rupe liquorem,
4.274.2   Quem Romae ut dulcis contigit aura,


14943. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

"O genitor, te salvo ex ignibus uno,
4.275.4   Alta ego vix Trojae moenia versa queror".
4.275.5  Cui genitor: "Gnate, incolumi te, moenia versa
4.275.6   Numquam ego et Iliacas esse fatebor opes". 276. [274.] De Virgilio poetarum principe. (fragmentum)
4.276.1  Me neque tam variis halantes floribus horti,


14944. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

iuveni vocem, numerosque dedisti,
4.289.4   Ille tibi hanc, qua nil pulchrius est, faciem,
4.289.5  Qua visa poterat percelli scilicet ipsa,
4.289.6   Atque fugax Daphne forsitan esse minus. 290. [288.]
4.290.1  Theugenidis laus.
4.290.2  Magna, venusta eadem, vita et veneranda pudica,


14945. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

293. [291.] In tabulam Apollinem exhibentem.
4.293.1  Os Phoebi hoc almum Juno si viderit ipsa,
4.293.2   Dicet, privigno pulchrius esse nihil. 294. [292.] Vide ad Lyd. n.o 436. Radelja [  Lyd. 437] In tabulam Dianam


14946. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

306. [304.] In idem argumentum.
4.306.1  Oblitus matrem sequitur te, pulchra Lagoi,
4.306.2   Saeva gerens dextra spicula parvus Amor.
4.306.3  Et bene habet: duce sub tali puer improbus esse
4.306.4  Jam melior, versis moribus, incipiet. 307. [305.] In idem argumentum.
4.307.1  Et puerum et niveas quaerit Cytheraea


14947. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viset Roma digressa Lagois;
4.312.2   Cui formae hinc abiens regna superba dabit?
4.312.3  Cui veniens illuc adimet? Quaenam omnibus una
4.312.4   Heic erit, aut illic desinet esse prior? 313. [311.] Ad Lagoidem Neapoli Romam redeuntem.
4.313.1  Digressam flevit, reducem nunc Roma Lagoin
4.313.2  Excipit


14948. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cernere se Paphyae credidit ora deae.
4.315.3  Nec mora, formosae penna plaudente puellae
4.315.4  Optatum laetus devolat in gremium.
4.315.5  Hic se deceptum sentit, sed Phyllidis esse
4.315.6   Ille tamen mavult, quam, Cytherea, tuus. 316. [314.] Aliud.
4.316.1  Phyllida vidit Amor, matrem et vidisse


14949. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.322.3  Sed male si prodes, quo jam es correptus, Amore,
4.322.4   Fiet Juno gravi torva supercilio. 323. [321.] Inscia Delia, se pulchram et sapientem esse, miranda erit cunctis, si sibi miranda non erit. Deliae laudes. Krša
4.323.1  Et pulchra est, pulchram nec se scit Delia; mire


14950. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

duro, tam saevo nomine dixit,
4.324.2  Barbara, tam mitem, tam placidam, atque bonam,
4.324.3  Is liquidos, credo, lapides, atque aera durum,
4.324.4   Corvum album, nigram duxerit esse nivem,
4.324.5  Falsaque perversis cum dixerit omnia verbis,
4.324.6   Hoc mage perversum dixerit ille nihil. 325.


14951. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et lenes profuerint Zephyri,
4.344.11  Nec tibi decedet fesso de corpore languor,
4.344.12   Nec bene erit nobis, queis pote nil melius,
4.344.13  Nil quidquam in vita jucundius esse, valentem,
4.344.14   Imperii quam te froena tenere diu. 345. [342.] (ponendum inter votiva) Krša


14952. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

348. [345.] Ad cardinalem Ignatium Buscam.
4.348.1  Magne vir, imperii, Roma plaudente, ministrum
4.348.2   Jure sibi magnus quem jubet esse Pius,
4.348.3  Lora cape ac miseros horrenda a caede Quirites
4.348.4   Eripe, Latronum quos premit improbitas.
4.348.5  Rem serva, vitamque prius: dein aurea saecla


14953. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sollicitat mentem unica cura meorum;
4.351.8   Ipse mihi nam, dii, quid metuam aut cupiam,
4.351.9  Qui jam postremo languens in fine senectae
4.351.10   Nec felix possum, nec miser esse diu? 352. [349.] De se qui ingeniose quae in quadam pictura continebantur versibus descripserat. Krša


14954. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in quadam pictura continebantur versibus descripserat. Krša
4.352.1  Non dixi pulchram, retuli tibi carmine at ipsam
4.352.2   Sic tabulam, ut jures pulchrius esse nihil.
4.352.3  Hoc ego opus magnumque reor, dignumque poeta;
4.352.4   Pulchram, si libeat, dicere et ipse potes.


14955. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Dum licet ac praeceps, dum sinit hora, fuge. 354. [351.] Mulier virtutibus praestans satis dotata. Mulierem virtute praestantem abunde dotatam esse. Krša
4.354.1  Indotata Macro fertur nupsisse Lycoris;
4.354.2   Falsum id: quae mores namque habet egregios,


14956. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dia Amarylli,
4.355.6   Sed canit in Pindo qualia Calliope. 356. [353.] Unum pulchrum: virtus. Nil, praeter virtutem, esse pulcrum et amabile. Krša
4.356.1  Virtutem quod habet, quodque indicat, hoc ego pulchrum
4.356.2  Esse reor: virtus scilicet una placet.


14957. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nil, praeter virtutem, esse pulcrum et amabile. Krša
4.356.1  Virtutem quod habet, quodque indicat, hoc ego pulchrum
4.356.2  Esse reor: virtus scilicet una placet.
4.356.3  Una subit, mulcens mira dulcedine pectus,
4.356.4   Una oculos, mentes et capit implicitas.
4.356.5  Nec pulchrum est quidquam,


14958. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingenuas, Quinte, rubore genas.
4.359.3  An parva juvi quod te stipe saepe rogantem,
4.359.4   Quo frigus posses et tolerare famem?
4.359.5  Idne pudet nunc te jam ditem? Nec subit esse
4.359.6   Eximiae id laudi, dulcis amice, tibi;
4.359.7  Quod tua te virtus fortunae obnixa prementi
4.359.8   Illis ex vitae sordibus eripuit?


14959. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et palmam das, rapis alterutri.
4.370.5  Nec minus interea rideris, quam si puer astra
4.370.6   Si terra ignarus comparet ex humili,
4.370.7  Dicat et hoc illo majusve, aut altius esse,
4.370.8  Nec dicti caussam noverit ipse sui. 371. [368.] (ponendum inter satyrica) Krša


14960. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

es, Torquate, die procul urbe moratus,
4.384.2   Jam desiderium posse tui videor
4.384.3  Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae
4.384.4  Quam trahis, immodicam conqueror esse moram,
4.384.5  Et tardo facio soli convicia, longo,
4.384.6   Et clamo, haec anno est longior una dies.
4.384.7  Haec qui miratur, tua vel benefacta, necesse est,


14961. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(ponendum inter satyrica) Krša Quanti faciat amicitiam Auli.
4.393.1  Non flocci facio, quod me vocat Aulus amicum;
4.393.2   Unum ex sexcentis millibus esse piget. 394. [391.] (Ponendum post epigr. sub n.o 272 Enc.) Krša De aqua Romae


14962. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

401. [398.] [  144] Ad Hieronymum Pompejum.
4.401.1  Carmina, Pompei, mea quum tot laudibus effers,
4.401.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid;
4.401.3  Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum
4.401.4   Non mi aliquid videor, prorsus at esse nihil.


14963. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mea quum tot laudibus effers,
4.401.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid;
4.401.3  Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum
4.401.4   Non mi aliquid videor, prorsus at esse nihil. 402. [399.] De libro cuidam e proceribus oblato.
4.402.1  Do parvum hunc librum magno tibi. Thure pusillo
4.402.2  


14964. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non renuo tibi quod sumpsisse laborem,
4.407.2   Acceptum debes, Gellia, ferre tibi.
4.407.3  Quippe etenim es tanti, te propter sumptus ut omni
4.407.4  Mi soleat requie dulcior esse labor. 408. [405.] [  Var. 194] Ad Gerardum de fabula scenis commissa.
4.408.1  Gerarde, Actaeo tua fabula plena lepore


14965. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

virtutis, qua polles inclita, verae
4.410.8   Conspectum assiduo proderit admonitu,
4.410.9  Et mentem incendet pulchre, tua nomina gustans
4.410.10   Par tibi ut innocuis moribus esse velim. 411. [408.] Ad Amaryllim poetriam.
4.411.1  Ni tecum certent Musae, vel Delius ipse,
4.411.2  Praeripiet palmam nemo,


14966. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.413.2   Pulchra tua heic mire pingeris ipsa manu.
4.413.3  Reddidit ars, quod tempus edax tibi dempserat: haec et
4.413.4   Constans una omni vindicat a senio.
4.413.5  Esse parem superis haec te facit una deabus
4.413.6   Nullo non unquam tempore floridulam. 414. [411.] In idem argumentum.


14967. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

4. Ad Marcum. De aeliae partu inexpectato.
5.4.1  Spondebat decimo, quarto edidit aelia prolem
5.4.2   Mense tibi, postquam ducta marita domum est.
5.4.3  Esse tuum, clamas, quod natum est, Marce; sed hercle
5.4.4   Id quorsum clames, haud equidem video.
5.4.5  Non etenim uxorem purgas; tute ipse fateris
5.4.6   At probri tantum causa


14968. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.5.7  Is, Corvine, roga, quid scribat: parce rogare,
5.5.8   Quid tenui dictet mi mea Musa sono;
5.5.9  Quid soli scribam Lydae, qua judice malo
5.5.10   Esse aliquid, toto judice quam populo. 6. De tumulo Lucii Scipionis Barbati Cnaei filii censoris, detecto detecto] corr. ex dectecto


14969. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scis immodico succendi pectus amore,
5.8.2   Atque cupidinea fervere corda face,
5.8.3  Custodem ducis Varum, Quintilla, pudoris;
5.8.4   (Sensi equidem) credi casta, nec esse cupis.
5.8.5  Ni foret id, nolles uti custode, pudori
5.8.6   Insidias primus qui struat ipse tuo.
5.8.7  Pelle istum; dein sola ito quocumque libido est:


14970. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

12. [  896] Ad Attalum poetam extemporalem.
5.12.1  Ultro quae in buccam veniunt, canis, Attale, raptim;
5.12.2   Inde tumes, vates mirus et esse putas.
5.12.3  Falleris: hoc nomen potis est vix ille mereri,
5.12.4   Acri qui expendit singula judicio,
5.12.5  Quem limae exercet durus labor, usque retractat


14971. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pauci: temere quo tu canis, Attale, pacto,
5.12.8   Nemo fuit lauro dignus Apollinea. 13. Ad Sextium. De Voltaero.
5.13.1  Esse levem dixi Voltaerum, qui ruit usque,
5.13.2   Esse gravem, Sexti, dicere debueram.
5.13.3  Sic gravis est tantum: quo se cumque incitat, imum
5.13.4   Decidit errorum plumbeus


14972. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nemo fuit lauro dignus Apollinea. 13. Ad Sextium. De Voltaero.
5.13.1  Esse levem dixi Voltaerum, qui ruit usque,
5.13.2   Esse gravem, Sexti, dicere debueram.
5.13.3  Sic gravis est tantum: quo se cumque incitat, imum
5.13.4   Decidit errorum plumbeus in barathrum:
5.13.5  Idem sed levior pluma est,


14973. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed levior pluma est, fastigia rerum
5.13.6   Cum libat, veri nec subit in latebram.
5.13.7  Qui facit hoc, patiere, virum sic et mihi dici,
5.13.8   Ut passim doctis dicitur, esse levem. 14. Ad puellam nimis blandam.
5.14.1  Blanditiis nimium grassaris, Gellia; sordent,
5.14.2   Quas vulgo impertis,


14974. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

possis? Si minus id cupias. 17. Aliud.
5.17.1  Aelia dum cunctis passim blanditur inepte,
5.17.2   Hoc fit cara minus, quo studet esse magis. 18. Ad Nisum. De Lycoride nec pulchra, nec ingeniosa.
5.18.1  Praestantem ingenio quam dicis, Nise, Lycorim,
5.18.2  


14975. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

spondere illi, vere hoc promittere possum,
5.19.6   Artis ubi summum venerit ad columen,
5.19.7  Spectator mirus, verso rerum ordine, pulchrum
5.19.8   Thersiten, foedam viderit esse Helenam. 20. Ad philosophum communis vitae ignarum.
5.20.1  Plurima scis, vulgus quae nescit; vulgus et omne
5.20.2   Te passim


14976. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

21. Ad philosophos inani fastu elatos.
5.21.1  Ignorat qui se, frustra scit caetera; malim
5.21.2   Vilis in agresti rusticus esse casa,
5.21.3  Ipse mihi vilis, me spernens ipse nec ullum
5.21.4   Non hominum, quot sunt, ipse mihi anteferens,
5.21.5  Quam magnis turgere animis, vestroque, superbi


14977. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gestari quo licet, Aule, vici. 23. In dicacem.
5.23.1  Parva cutim invasit Getuli musca leonis,
5.23.2   Ac laesum rostro credidit esse suo,
5.23.3  Et cum, quos suevit, rugitus ille cieret,
5.23.4   Vulneribus, dixit, quam dolet ille meis?
5.23.5  Haec tibi scripta puta, morsu qui parvus inerti


14978. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Glauciam effraenata licentia exultantem.
5.27.1  Audax, incestus, nulla non lege solutus,
5.27.2   Nullo non turpis, Glaucia, flagitio,
5.27.3  "Quod volo", ais, "facio". Vis felix, ut reor, esse,
5.27.4   Inque diem felix es minus atque minus.
5.27.5  Ipsum te perdis misere miser; id facis ipse
5.27.6   Dum tibi, quod non vis, "Quod volo", ais, "facio".


14979. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

geris interea neglecta uxoris ob iras,
5.28.6   Infelix nondum cornua foeda vides.
5.28.7  Capro et stellanti mentem defixus, in urbe
5.28.8   Maximus, heu, tota diceris esse Caper. 29. Ad Quintum de Phyllide pulchra atque insulsa.
5.29.1  Visa procul diva est Phyllis tibi, Quinte; videri
5.29.2  


14980. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.40.1  Plurima scit Barrus. Potius dic, plurima nescit.
5.40.2   Nescit, qui partem scit modo dimidiam. 41. Ad Rullum, nulli se odio esse jactantem.
5.41.1  Esse odio nulli jactat se Rullus; opinor,
5.41.2   Sic est; quem spernit, nemo habet hunc odio. 42. Ad


14981. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Potius dic, plurima nescit.
5.40.2   Nescit, qui partem scit modo dimidiam. 41. Ad Rullum, nulli se odio esse jactantem.
5.41.1  Esse odio nulli jactat se Rullus; opinor,
5.41.2   Sic est; quem spernit, nemo habet hunc odio. 42. Ad Quintum in errore tuendo pertinacem.


14982. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ardelio, curas omnes atque omnia: solum
5.54.2   Resque tuas et te negligis, ardelio. 55. In quo constans Afra.
5.55.1  Esse levem credis: nihil est constantius Afra.
5.55.2   Quemquam alium nunquam, se modo semper amat. 56. In Glauciam inamabilem.


14983. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amas, nulli non, Glaucia, credis amari;
5.56.2   Nulli et non odio es, Glaucia, te quod amas. 57. In Cinnamum fastu gravem.
5.57.1  Esse gravem sese vult Cinnamus; et reor, illo
5.57.2   Qui vultu et fastu est, omnibus esse gravem. 58. Ad Postumum, beneficium, quod tribuit,


14984. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amas. 57. In Cinnamum fastu gravem.
5.57.1  Esse gravem sese vult Cinnamus; et reor, illo
5.57.2   Qui vultu et fastu est, omnibus esse gravem. 58. Ad Postumum, beneficium, quod tribuit, praedicantem.
5.58.1  Quod tribuo, dicis, magnum est: mihi, Postume, sed fit


14985. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gallae Quintus placet? Anne quod illi,
5.61.2   Quo magis est vecors hoc magis est similis? 62. In Glauciam illepidum.
5.62.1  Esse aliquem cui non placeas, o Glaucia, crede:
5.62.2   Non erit, ut toties tam male displiceas. 63. In Porcinam foeda dicentem.


14986. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

83. De Glaucia sene amari se a puellis judicante.
5.83.1  Ultra dena aevo progressus Glaucia lustra,
5.83.2   Pulchrum et floridulum se putat esse tamen,
5.83.3  Illius et captas forma languere puellas,
5.83.4   Certatimque illi dicere blanditias,
5.83.5  Et si qua ingemuit forte illi proxima, retur


14987. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

semper jactas tua, Cinname; jacta
5.91.2   Laudandum quod sit, si quid habes, melius.
5.91.3  Scripta quidem sperno, sint quamvis multa; disertos
5.91.4   Inter postremo te reor esse loco,
5.91.5  Ipsum hoc et video nimium tribuisse benigne,
5.91.6   Nullum postremo quod reor esse loco. 92. In


14988. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quidem sperno, sint quamvis multa; disertos
5.91.4   Inter postremo te reor esse loco,
5.91.5  Ipsum hoc et video nimium tribuisse benigne,
5.91.6   Nullum postremo quod reor esse loco. 92. In Glauciam se unum agendo consulentem.
5.92.1  Unum quidquid agit, se consulit: omnia rerum
5.92.2   Inde facit


14989. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

posse loqui; bene, Marce, tacere
5.105.2   Est opus, ingenuis coetibus ut placeas.
5.105.3  Hoc tu posterius quia nescis, Marce, molestus,
5.105.4   Quo te cumque feras, omnibus esse soles,
5.105.5  Adventuque tuo multos discedere cogis,
5.105.6   Atque sibi celeri consuluisse fuga,
5.105.7  Ast alios, quotquot non aequa mente manemus,


14990. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sis, quid opus sciri, Sis, quid opus sciri] Krša: Scis quod opus fieri Radelja qui nihili es, Licini?
5.106.3  Quem nihili esse omnes scimus, quid scire necesse est,
5.106.4   Queis ortum, infelix, duxeris a proavis?
5.106.5  Inachidam vel te quantumvis, vel, magis istud
5.106.6   Si forte arrisit,


14991. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.111.1  Dicis amicitiam, quae foeda est nempe libido,
5.111.2   Ipsum et te fallis scilicet, Antigene,
5.111.3  Incestusque Paris, caeca tibi mente videris
5.111.4   Esse tamen casto castior Hyppolito.
5.111.5  At quicumque videt, qui te audit cumque loquentem,
5.111.6   Hic miser Idalio, dicit, ab igne calet.
5.111.7  Quid? Tibi tu, Antigene,


14992. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Antigene, soli... de te tibi soli,
5.111.8   Quam toti mavis credere tu populo? 112. De Polla parum castigata jocante.
5.112.1  Esse probam dicunt Pollam, castisque pudicam
5.112.2   Moribus, at verbis ludere turpiculis.
5.112.3  Id miror; pandunt nam mores verba, vetusque,
5.112.4   Si memini, dictum est


14993. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Quintum nihil cuiquam donantem.
5.125.1  Scis, quae donantur, non perdi, Quinte; pusillis
5.125.2   Magna trahi haud raro munera muneribus.
5.125.3  Id tibi ubi fiat, si quid des, pol reor esse
5.125.4   Turpe, animo dignum nec satis ingenuo.
5.125.5  Turpius at, vel cum spe lucri, nil dare cuiquam
5.125.6   Velle tamen foedam propter avaritiem


14994. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

celer ante omnes vult Rullus haberi,
5.126.2   Ille statim quidquid quaeritur expediens.
5.126.3  At, celer immodice, libat rerum extima tantum,
5.126.4   Ingenio et passim dicitur esse levis. 127. Ad Quintum de suis amoribus loquentem.
5.127.1  Quam tibi conspecta flagret cor, Quinte, puella,
5.127.2   Nil opus


14995. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

puer est: garrit, blanditur, ineptit,
5.137.4   Atque viro dignum nil agit, aut loquitur.
5.137.5  Festivus puer est, centum et si vixerit annos,
5.137.6   Nunquam festivus desinet esse puer. 138. Ad Meniscum de carmine longo et brevi.
5.138.1  Longum ais esse, alii quidquid cecinere, Menisce;
5.138.2   Esse


14996. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et si vixerit annos,
5.137.6   Nunquam festivus desinet esse puer. 138. Ad Meniscum de carmine longo et brevi.
5.138.1  Longum ais esse, alii quidquid cecinere, Menisce;
5.138.2   Esse putas tantum, quod canis ipse, breve.
5.138.3  Est breve mi, canitur quidquid bene, quod male, longum:
5.138.4   Ilias ipsa


14997. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

desinet esse puer. 138. Ad Meniscum de carmine longo et brevi.
5.138.1  Longum ais esse, alii quidquid cecinere, Menisce;
5.138.2   Esse putas tantum, quod canis ipse, breve.
5.138.3  Est breve mi, canitur quidquid bene, quod male, longum:
5.138.4   Ilias ipsa brevis, longum epigramma tuum.


14998. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

139. Ad Cinnam, de divitiis gloriantem.
5.139.1  Divitias jactas; vitae istaec dira venena,
5.139.2   Usus contigerit ni bonus, esse reor.
5.139.3  Et malus est usus certe jactantis inepte
5.139.4   Verbis mi sua tot commoda stultiloquis.
5.139.5  Irus malim equidem fieri, quam turpiter isto


14999. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.146.2   Qui claris natum se crepat a proavis.
5.146.3  Narret se natum vel claro a sole; tenebras
5.146.4   Externa haud poterit vincere luce suas,
5.146.5  Esse nec obscurus fama, nec desinet ore,
5.146.6   Quantumvis claris editus a proavis. 147. In Ponticum de alienis flagitiis loquentem.


15000. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter doctos promo cum scripta sodales,
5.153.6   Quae dictat vati Calliopea suo,
5.153.7  Saepe, bonum ut carmen me dicam promere, dico:
5.153.8   Hoc Varro carmen judicat esse malum. 154. Ad Quintum de ejus sodali garrulo.
5.154.1  Quidquid id est, ludens quod scribo, Quinte, sodalis
5.154.2   Nec


15001. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

historico. 157. In Eunum malum re et specie.
5.157.1  Re nulli, nulli verbis es commodus, Eune;
5.157.2   Mirer, si gratus cuilibet esse queas.
5.157.3  Mirer, ni specie, ni re quicumque movetur,
5.157.4   Te coetu ex omni praecipitem ejiciat,
5.157.5  Ni pomum in flumen jaciat, foedamve cloacam,


15002. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

officium, quae gliscit foeda libido
5.160.4   Nullum non ultro deserit officium.
5.160.5  Infelix, ratio cui tantum hoc praestat, ut, omni
5.160.6   Dum malus est culpa, se sciat esse malum. 161. Ad Ponticum, narrantem, se dicto laesisse virum optimum; neque id aegre tulisse.
5.161.1  De te quod narras, turpe est tibi, Pontice. Quid


15003. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

unum, postquam omnia frustra es
5.163.8   Expertus, fari nescius ut taceas. 164. In molestum, id minime suspicantem.
5.164.1  Esse ulli dicis nunquam te, Cinna, molestum;
5.164.2   Vera loqui si vis, dic magis id te agere.
5.164.3  Hoc scis tute: tua pulsati voce sodales,
5.164.4   Nimirum quod agis, scimus


15004. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

id per te; sermonem conficis omnem,
5.169.4   Nullam alii linquis, Postume, particulam.
5.169.5  Hinc odio es coetu in quovis: laedi sua jura
5.169.6   A te, qui tacitus cogitur esse, dolet.
5.169.7  Nec dolet immerito, convivam nactus uniquum,
5.169.8   Communem solus qui vorat usque dapem. 170.


15005. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

more ferae. 171. In Aeglen superbam.
5.171.1  It subnixa Aegle, vesano et turgida fastu,
5.171.2   Delapsam et coelo se putat esse deam.
5.171.3  Ante omnes formosa alias, mira, indita, saecli
5.171.4   Fama sui et sexus gloria foeminei;
5.171.5  Haec auditque avide, ventoque inflatur inani


15006. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te doctis nunc omnibus, omnes
5.173.4   Quotquot sunt, doctos tam tibi posthabeam
5.173.5  Possim et ferre, unus tibi quod, vesane, videris
5.173.6   Alter Aristoteles, alter et esse Plato.
5.173.7  Quas noris, quaero, non quot res noris: inanes
5.173.8   Odi nugacis divitias sophiae. 174. Ad


15007. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

decuit quavis facto, dictove juvari,
5.178.4   Esset pars animi si qua tibi ingenui?
5.178.5  Nempe malae metuis contagia sortis; amicum
5.178.6   Nempe doces uni te, miser, esse tibi.
5.178.7  Heu miser atque odio nulli non dignus haberi,
5.178.8   Cui nullum est sanctae foedus amicitiae,
5.178.9  Cui jurata fides levis est, cui dulcis amicus,


15008. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.178.9  Cui jurata fides levis est, cui dulcis amicus,
5.178.10   Res fracta ut subito est, improbe, deseritur! 179. Ad Amyntam, putantem omnes esse malos.
5.179.1  Improbus esse tibi quod quisque videtur, Amynta,
5.179.2   Moribus id debes improbus ipse tuis.
5.179.3  Mores in melius, moneo, converte; bonorum


15009. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amicus,
5.178.10   Res fracta ut subito est, improbe, deseritur! 179. Ad Amyntam, putantem omnes esse malos.
5.179.1  Improbus esse tibi quod quisque videtur, Amynta,
5.179.2   Moribus id debes improbus ipse tuis.
5.179.3  Mores in melius, moneo, converte; bonorum
5.179.4   Tam passim occurrent millia multa


15010. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.179.2   Moribus id debes improbus ipse tuis.
5.179.3  Mores in melius, moneo, converte; bonorum
5.179.4   Tam passim occurrent millia multa tibi.
5.179.5  Ut sumus, esse omnes nimirum credimus; unum
5.179.6   In multis vulgo se sibi quisque videt.
5.179.7  Sic oculo arquati flavescunt omnia circum,
5.179.8   Et vitium in rebus cernitur usque


15011. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

malus.
5.180.3  In laevam tales demum procumbere suerunt;
5.180.4   Alternis subintelligitur: vicibus Radelja nec jam, semper at esse mali. 181. Ad Varum, consilio suo praefidentem.
5.181.1  Consilii satis est in te tibi, Vare, sagacis,
5.181.2   Judice te; qui


15012. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

satis est in te tibi, Vare, sagacis,
5.181.2   Judice te; qui sis, Vare, satis video.
5.181.3  Consilio prorsum caret omni, qui satis uno
5.181.4   In se consilii vir putat esse sibi.
5.181.5  In rebus credit quod veri est cunque videre
5.181.6   Unus, qui veri nil videt, insipiens. 182. De


15013. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

189. (post hoc, scribendum epigr. sub n.o 196 hujus lib.) Krša Ad Rullum, de more et lege.
5.189.1  Esse putas legem, quod mos tulit omne; quid omne
5.189.2   Si mos jam se se proruat in facinus?
5.189.3  Jura tori violet? Spreta pietate parentes
5.189.4   Extinguat? Vertat templa


15014. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et teris assiduo limina magna pede.
5.204.3  Officium id dicis; falso: nam munus omittis
5.204.4   Ipse tuum tali multus in officio.
5.204.5  Officium est, quidquid fueris, prorsum esse: diserte
5.204.6   Officium est causas dicere causidicum. 205. Ad Tullam senex opinione deceptus.
5.205.1  Addixi tibi me,


15015. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi ne fias, quem, non sine risu,
5.211.8   Et stomacho, multis magniloquum video. 212. Ad Accam, affirmantem, omnes juvenes libidini deditos esse.
5.212.1  Indice te, juvenum nemo est non perditus, Acca;
5.212.2   Omnis enim te non perditus, Acca, fugit.
5.212.3  Moribus ipsa tuis debes, quod quidquid in urbe est,


15016. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dotes mirata ullas, laudare pudica
5.213.4   Unde queat juvenes ingenuos mulier.
5.213.5  Quid placet ergo? Mali mores, praecepsque libido,
5.213.6   Aptum et nequitiae quod videt esse suae.
5.213.7  Haec propter tantum potis est pol Rullus amari:
5.213.8   Haec propter tantum Phyllis amare potest!


15017. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fateri,
5.223.6   Sponte tua et narras dedecus ipse tuum. 224. Ad Tuccam, cur ejus de suis carminibus judicium contemnat.
5.224.1  Esse aliquid videor quod carmine, Tucca, Latino,
5.224.2   Non mihi tu id, saeclo sed magis huic tribuis,
5.224.3  Quo Latias pauci tractant, noruntque Camoenas,
5.224.4   Inter quos


15018. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sub n.o 259 lib. 6.) Krša De vitio picturae, quod ab Italis vocatur "Maniera".
5.227.1  Quis modus est Italis, quo pictam saepe tabellam
5.227.2   Damnantes "plenam" dicimus esse "modo"?
5.227.3  Ille modum oblitus, quem dat natura creatrix,
5.227.4   Nempe, sibi pictor quem facit ipse, modus.
5.227.5  Hic turpis modus est; hoc foede si quis


15019. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam male flammis
5.233.6   Tradi carnificis digna manu est satyra. 234. Videndum, ut scribamus potius apte, quam nove.
5.234.1  Esse putas magnum, quod nemo dixerit unquam,
5.234.2   Id tibi si soli dicere contigerit;
5.234.3  Continget, credo, si, quae res postulat ipsa,
5.234.4   Haec tibi tu statuas dicere


15020. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

240. Ad Maevium non bonum virum, malum poetam.
5.240.1  Quam malus es vates, licuit hinc noscere, Maevi,
5.240.2   Quod, te dum vatem dicimus esse malum,
5.240.3  Iste tuus, qui, te laedi, nolebat, amicus,
5.240.4   Esse bonum haud vatem, dixit, at hercle virum;
5.240.5  Vir bonus ille quidem, puro qui pectore


15021. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.240.1  Quam malus es vates, licuit hinc noscere, Maevi,
5.240.2   Quod, te dum vatem dicimus esse malum,
5.240.3  Iste tuus, qui, te laedi, nolebat, amicus,
5.240.4   Esse bonum haud vatem, dixit, at hercle virum;
5.240.5  Vir bonus ille quidem, puro qui pectore stultum,
5.240.6   Quam mendax dictum dicere maluerit.


15022. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.241.3  Est labor iste tibi, verum irritus; hercule praestat
5.241.4   Nil facere, in studiis quam nihil efficere. 242. Ad Quintum, exprobrantem obvia esse quae scribat.
5.242.1  Quae scribo, dicis, Quinte, obvia; forsitan et sunt
5.242.2   Obvia, sed visus, Quinte, tuos fugiunt,
5.242.3  Illaque tum demum nulli non obvia sentis,


15023. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

prorsum est, multo mage sed tamen illud
5.248.4   Est, ni me fallunt omnia, difficile;
5.248.5  Lectorum in stulta nancisci denique turba,
5.248.6   Quae nova scribuntur, qui sciat esse nova,
5.248.7  Nec veterum ignoras, quod promas cunque diserti,
5.248.8   Thesauro id promi censeat e veterum. 249.


15024. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

250. Ad Ponticum, bene, sed immoderate loquentem.
5.250.1  Eloquio, fateor, praestas, mi Pontice: quisque
5.250.2   Hoc tamen a coetu te procul esse cupit.
5.250.3  Huc quoties infers te, magno moesta sodales
5.250.4   Cum gemitu ad terram lumina dejicimus.
5.250.5  Deprensi et veluti verso pallescimus ore,


15025. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Clamarem: Nulli non gravis es, Cicero. 251. De inscriptionibus.
5.251.1  Cascam odi linguam: nostro quae cognita saeclo
5.251.2   Esse volo, nostro scribere more juvat.
5.251.3  Non placet inscribi saxo, quae verba, Latine
5.251.4   Qui sciat, haud primo noverit intuitu.
5.251.5  Quaero ego, quae populus; tu,


15026. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.252.9  Marce, bonus qui nunc tantum mi diceris actor,
5.252.10   Mi dici scriptor tunc bonus incipies. 253. Ad Quintum, exprobrantem, obvia esse, quae scribat.
5.253.1  Obvia sunt, fateor, quae scribo; devia contra
5.253.2   Esse reor, quae tu scribere, Quinte, soles.
5.253.3  Hinc fit, uti dicam interdum, quod dixit Homerus,


15027. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

incipies. 253. Ad Quintum, exprobrantem, obvia esse, quae scribat.
5.253.1  Obvia sunt, fateor, quae scribo; devia contra
5.253.2   Esse reor, quae tu scribere, Quinte, soles.
5.253.3  Hinc fit, uti dicam interdum, quod dixit Homerus,
5.253.4   Aut alius vatum tot veterum e numero.
5.253.5  Tu melior, quidquid


15028. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

confraga fertur,
5.253.10   Calcat nulla alio signa relicta pede. 254. Ad Tuccam in tragoedia nunquam non grandiloquum.
5.254.1  Esse nefas, quoties tragica desaevis in arte,
5.254.2   Humano quidquam dicere more putas.
5.254.3  Et semel ut celso vinxisti crura cothurno,
5.254.4   Dignum aliquid succo promere,


15029. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

queam: verum occinit unus,
5.254.6   Unum quem multis millibus antefero:
5.254.7  "Et tragicus plerumque dolet sermone pedestri":
5.254.8   Scis qui vir quondam id scripserit; esse viri
5.254.9  Scis et dicta magis vera illius omnia, quam quae
5.254.10   Respondit sacro Pythia de tripode. 255. Ad


15030. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae
5.254.10   Respondit sacro Pythia de tripode. 255. Ad Varum. De Joanne Casa.
5.255.1  Vare, Casam dicis verbosum; quod reor esse
5.255.2   Hercle tibi, cui res praetereunt animum,
5.255.3  Aures verba unas cassa dulcedine mulcent.
5.255.4   Mentem adhibe, scriptor singula quae sapiens


15031. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.255.5  Expromit, pensa lentus; dicetur, amice,
5.255.6   Qui nunc verbosus, dic dic...] Krša: dicitur Radelja , esse brevis. 256. Ad Varum de Petri Bembi carminibus.
5.256.1  Petrarcae similem Bembum ne despue, Vare,
5.256.2   Laudem ne vitio


15032. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.258.3  Ridemus fatuos nisus, orsa irrita, parvo
5.258.4   Et magis atque magis nosceris ingenio.
5.258.5  Quinte, sat est, moneo (votum in contraria cedit):
5.258.6   Esse tuae praeco desine stultitiae. 259. Ad Antigenem, pictorem ejus generis, quod ab Italis dicitur "Manierato".
5.259.1  Pingis more tuo; naturae pingere posses


15033. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carmen: proh, Juppiter, inquam,
5.268.6   Quam caret ingenio! Quam prope mente caret!
5.268.7  Quam malus est vates! Quam nullo dignus haberi,
5.268.8   Primo qui dignum se putat esse, loco! 269. De Varo, malo scriptore, famae cupido.
5.269.1  Quidquid id est, Varus caepit quod scribere, dixit
5.269.2  


15034. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

meas aures, si quid sapis, effuge; suerunt
5.270.2   Divino Tulli vescier eloquio.
5.270.3  Quaere alium, ambrosiam qui non gustaverit, isto
5.270.4   Contentus vili possit ut esse cibo.
5.270.5  Hoc moneo: tua scripta legis tu, Vare, monenti
5.270.6   Ergo nil prorsus non mihi despuitur,
5.270.7  Nil non insulsum prorsus fatuumque videtur,


15035. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut tulit, ore canis.
5.271.3  Os praeit ingenium, sequitur manus; haud sine mente,
5.271.4   Spero equidem, scribes, qui sine mente canis.
5.271.5  Heu! Frustra moneo; mavis citus esse poeta,
5.271.6   Quam bonus et vulgo, quam placuisse mihi. 272. Ad tragoedum nimis vocalem.
5.272.1  Nec quisquam hic surdus,


15036. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.272.5  Isti parce etiam vetulae, collata videtur
5.272.6   Quae tecum vocis prorsus habere nihil.
5.272.7  Optimus in re omni modus est, scis et caput isti
5.272.8   Esse arti, ne quid, Postume, dedeceat. 273. Ad Corvinum. Vaticinium de lingua Latina.
5.273.1  Scita vides Pario sapientum in marmore


15037. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.273.7  Haec, dicet, verbis olim sunt scripta Latinis,
5.273.8   Non noscet, sibi quid verba Latina velint. 274. In negantem, quaedam verba esse usquam in Tullio.
5.274.1  "Tullius hoc nusquam scripsit?" bona verba bona verba] seu meliora loquere Radelja ; vereris,


15038. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

toties, omnibus absimile.
5.279.3  Gracculus et Phoenix nido non prodit eodem,
5.279.4   Tam dispar foetus dispari ab ingenio est.
5.279.5  Quid vis? Mendacem dicam te nunc semel esse,
5.279.6   Mendacem toties anne fuisse prius? 280. Ad Rufum. De ejus carmine.
5.280.1  Non res, verba mihi placuere in carmine


15039. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.285.7  Nec quaerit, deceat quas illum ostendere, sed quas
5.285.8   Res deceat sanctos cernere Romulidas. 286. Qualis orator esse velit.
5.286.1  Fit res parva ingens, ingens fit parva loquenti,
5.286.2   Rhetor qui mirus dicitur, Hermogene;
5.286.3  aequa mihi rebus contingat dicere, malim,


15040. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.286.2   Rhetor qui mirus dicitur, Hermogene;
5.286.3  aequa mihi rebus contingat dicere, malim,
5.286.4   Quaeque suum et teneat res mihi dicta modum.
5.286.5  Esse cavo nolim, nec curvo, quod male fallat,
5.286.6   Esse velim plano sed similis speculo. 287. Ad Musas.
5.287.1  Hic nubes


15041. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.286.3  aequa mihi rebus contingat dicere, malim,
5.286.4   Quaeque suum et teneat res mihi dicta modum.
5.286.5  Esse cavo nolim, nec curvo, quod male fallat,
5.286.6   Esse velim plano sed similis speculo. 287. Ad Musas.
5.287.1  Hic nubes captat, tellure hic reptat in ima,
5.287.2   Rarus et est


15042. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam solvat asellus,
5.292.6   Ut bonus auriculis, sic malus ingenio. 293. Ad Corvinum, poesim prae historia contemnentem.
5.293.1  Esse meras dicis nugas, Corvine, poesim,
5.293.2   Nil ubi sit, possis dicere quod solidum.
5.293.3  Esse meras, fateor, nugas tibi, quem latet, intus
5.293.4   Quidnam sub primo


15043. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

293. Ad Corvinum, poesim prae historia contemnentem.
5.293.1  Esse meras dicis nugas, Corvine, poesim,
5.293.2   Nil ubi sit, possis dicere quod solidum.
5.293.3  Esse meras, fateor, nugas tibi, quem latet, intus
5.293.4   Quidnam sub primo cortice deliteat.
5.293.5  Fabula, quae veri veri] Krša: viri Radelja


15044. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ditem ac vetulam, gestitque venire
5.295.2   Non thalamum, extremas at vafer in tabulas,
5.295.3  Utque diu sine te vivat, Leonilla, beatus,
5.295.4   Paullisper tecum sustinet esse miser.
5.295.5  Insidias necdum sentis male cauta? Nec arces
5.295.6   Instantem cano Vulturium capiti? 296. Ad


15045. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.306.7  Nugari hos, nebulas sectari et dicis inanes,
5.306.8   Unus nugator maximus et nebulo? 307. De Polla, profitente, se viris omnibus infensam esse.
5.307.1  Polla viris ait infensam se se omnibus aeque;
5.307.2   Quid ni prorsum omnes oderit illa viros,
5.307.3  Tam laevos propter mores prorsum omnibus aeque


15046. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viris ait infensam se se omnibus aeque;
5.307.2   Quid ni prorsum omnes oderit illa viros,
5.307.3  Tam laevos propter mores prorsum omnibus aeque
5.307.4   Invisam se se quae videt esse viris? 308. Ad Aulum deformem, delicias dicentem.
5.308.1  Tam foedus, tam deformis blandire puellis,
5.308.2   Nec dubitas


15047. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Tullam viris imperantem.
5.314.1  Posse putat cuivis se quidvis Tulla jubere;
5.314.2   Quod pulchrae faciunt, quod faciunt juvenes.
5.314.3  Pulchra fuit nunquam, juvenis jam desiit esse;
5.314.4   Quid tum? Pulchra sibi est, Tulla sibi est juvenis.
5.314.5  Et jubet, at risu excipitur, quoties sua venti,
5.314.6   Aeriae et nubes irrita jussa ferunt;


15048. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

315. Ad Gallum. De ejus sodalibus.
5.315.1  Improbior quanto quisque est ac nequior, ille,
5.315.2   Galle, tibi tanto carior esse solet.
5.315.3  Hoc satis est; qui sis, novi. Sibi quisque sodales
5.315.4   Moribus et vita deligit assimiles.


15049. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

decus, verax gloria negligitur. 317. Ad Marcum. De Herophila.
5.317.1  Herophilen fac, Marce, colas, mireris, amesque,
5.317.2   Esse alga ut vili vilior incipias.
5.317.3  Hoc habet Herophile: spernit, vel spernitur, ardet
5.317.4   Qui fugiunt, odit quos semel arripuit.
5.317.5  Sic petit ac petitur frustra,


15050. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

327. Ad Gelliam, nimis fastidiose de hominibus judicantem.
5.327.1  Hic tibi verbosus, verborum hic pauper et infans,
5.327.2   Hic macer, hic pinguis dicitur esse nimis,
5.327.3  Nemo non animi, nemo non turpis abundat,
5.327.4   Corporis, aut parti deficit ex aliqua.
5.327.5  Hinc odio est quivis; jam vir, jam foemina prorsum,


15051. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Aulum de Phyllidis levitate.
5.332.1  Regnabas, nunc regna alius tenet, inde tenebit
5.332.2   Tertius et quartus, qui novus adveniet:
5.332.3  Usque recens placet, Aule: recens qui desiit esse,
5.332.4   Hinc, ni vult sperni, protinus aufugiat.
5.332.5  Vana leves tantum Phyllis meditatur amores;
5.332.6   Odit constantis pondus amicitiae.


15052. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Romulea minor es tu gente, proterva
5.335.4   Istaec vox tanto te decet, Aule, minus.
5.335.5  Subjiciat quisquam vir se tibi, qui modo se se
5.335.6   Cogitat, inque animo noverit esse virum?
5.335.7  Nonne pati quidvis praestat, quam cedere inerti
5.335.8   Sponte sua et flexo procubuisse genu?
5.335.9  Bella para; malo vinci, veniaque carere,


15053. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carere,
5.335.10   Ultro quam tali me tibi subjicere. 336. De Gellia, querenti sibi virum zelotypum contigisse.
5.336.1  Zelotypum esse virum queritur sibi Gellia; caram
5.336.2   Gellia nimirum se dolet esse viro.
5.336.3  Uxor cara sua est cui namque hoc tempore, spretam
5.336.4   Quisquis non animo deferit


15054. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

336. De Gellia, querenti sibi virum zelotypum contigisse.
5.336.1  Zelotypum esse virum queritur sibi Gellia; caram
5.336.2   Gellia nimirum se dolet esse viro.
5.336.3  Uxor cara sua est cui namque hoc tempore, spretam
5.336.4   Quisquis non animo deferit immemori,
5.336.5  Neglectam et patitur cui vult se tradere amanti,


15055. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

odit, amat.
5.343.5  At bene habet: talem qui spernit, dignus amari amari] Krša: amore Radelja est; 5
5.343.6   Esse odio, talem, Postume, quisquis amat. 344. In semidoctum.
5.344.1  Curas multa nimis, nil non vis scire: Quid ergo?
5.344.2  


15056. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Indocilis dicor, quem sentis, Postume, nunquam
5.347.2   Velle tuo quidquam credere judicio.
5.347.3  Forsitan indocilis tute es, qui credere nunquam
5.347.4   Mi vis, esse tuum futile judicium.
5.347.5  Hoc mihi si docilis credas, qui dicor, amice,
5.347.6   Indocilis, dicar jam catus ac sapiens.


15057. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cuiquam, nec dicto commodus usquam,
5.351.2   Ergo odio es vulgo civibus, Aule, tuis.
5.351.3  Cui soli servis, soli es tibi carus et ipsi,
5.351.4   Tam ferus, heu, carus si potes esse tibi. 352. De medicis ac medicina.
5.352.1  Non culpo medicum, culpo artem, nil ubi firmum est,
5.352.2   Docti perpetuo quod


15058. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

360. Ad Quintum. De patrono.
5.360.1  Patronum es nactus quod magnum, Quinte, superbis;
5.360.2   Nempe tumes, quod te magna catena tenet.
5.360.3  Esse patrocinium quod dicunt, major ubi aequo est
5.360.4   Patronus, regnum verius esse puto. 361. Ad Rullum indocilem monenti.


15059. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nactus quod magnum, Quinte, superbis;
5.360.2   Nempe tumes, quod te magna catena tenet.
5.360.3  Esse patrocinium quod dicunt, major ubi aequo est
5.360.4   Patronus, regnum verius esse puto. 361. Ad Rullum indocilem monenti.
5.361.1  Quid moneam frustra? Pejor fis, Rulle, monendo;
5.361.2   Is praeceps, froenum


15060. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

stipitibus. 363. Ad Ponticum flagitiosos acriter defendentem.
5.363.1  Pugnas pro foedis non belle, Pontice, moechis,
5.363.2   Esse quibus credi vis tamen haud similis.
5.363.3  Credo equidem, at pugnas tam saevo Marte, videri
5.363.4   Ut possis pro re bella ciere tua.


15061. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

questu nec parcis inepta,
5.367.4   Visque, satis dictum quod semel est, iteret.
5.367.5  Usque adeo variat curnam sententia? Num quod
5.367.6   In re, quam loquitur, mens solet esse aliis?
5.367.7  At tibi (pace tua liceat mi hoc dicere) tota
5.367.8   Mens est in solo, Gellia, qui loquitur. 368.


15062. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

causaris: non tibi lapsu est
5.377.4   Quam profers, lapsus causa pudenda magis.
5.377.5  Foedum, equus excussit quod corpus; bruta libido,
5.377.6   Quod mentem excussit, foedius esse puto. 378. De Leonilla virum regente.
5.378.1  Cinna suae imperitat domui ferus et jubet omnes
5.378.2   Esse sibi soli


15063. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

excussit, foedius esse puto. 378. De Leonilla virum regente.
5.378.1  Cinna suae imperitat domui ferus et jubet omnes
5.378.2   Esse sibi soli morigeros domino.
5.378.3  Id ridet Leonilla, viro nec saeva repugnat,
5.378.4   Effraenem blandis at capit illecebris,
5.378.5  Et captum ducit quo vult et cassa


15064. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

382. Ad Leonillam de amoribus Lycidae.
5.382.1  Quod te incestus amat Lycidas, Leonilla, pudori,
5.382.2   Id nullum dicis dedecus esse tuo.
5.382.3  Hoc fateor, sed quod vesanos narrat amores
5.382.4   Ille tibi multis non sine deliciis,
5.382.5  Tuque audis toties tam lenta fronte, pudori,


15065. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fateor, sed quod vesanos narrat amores
5.382.4   Ille tibi multis non sine deliciis,
5.382.5  Tuque audis toties tam lenta fronte, pudori,
5.382.6   Dedecus id magnum pol reor esse tuo. 383. Ad Pollam, divitias ostentantem.
5.383.1  Divitiis ne, Polla, tume: despectior urbi es,
5.383.2   Quanto es divitiis


15066. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sic, de te fuerat quae spes, fugit omnis in auras
5.384.6   Irrita, magnum illud sic perit ingenium;
5.384.7  Teque aliquis digito monstrans ait: Improbus ille
5.384.8   Esse aliquid poterat, maluit esse nihil. 385. Ad Gallum praeproperum amatorem.
5.385.1  Tulla coli se vult primo, dein forsan amari


15067. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae spes, fugit omnis in auras
5.384.6   Irrita, magnum illud sic perit ingenium;
5.384.7  Teque aliquis digito monstrans ait: Improbus ille
5.384.8   Esse aliquid poterat, maluit esse nihil. 385. Ad Gallum praeproperum amatorem.
5.385.1  Tulla coli se vult primo, dein forsan amari
5.385.2   Maturo demum


15068. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

adulator vera es re, nomine tantum
5.392.2   Orator, solum factus ad obsequium.
5.392.3  Quod gratum semper dicis, non utile quod sit,
5.392.4   Atque comes vulgi es, quem decet esse ducem.
5.392.5  Blande, sile: mulcere aures, turbamque morari
5.392.6   Blandius, incassum, Cynname, scurra potest.


15069. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu dissimilem tibi coetum limine toto
5.394.6   Furcillis properas praecipitem ejicere?
5.394.7  Se circum tales habeat si Pallas amicos,
5.394.8   Palladius renuam scilicet esse comes. 395. Ad Quintum. De ejus libro, in quo scripsit, rem quaeri oportere, non verba.
5.395.1  In libro non verba tuo me quaerere, sed rem,


15070. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senex, quo te dejecit foeda libido,
5.396.2   Nec morum humani nec memorem ingenii?
5.396.3  Haec Urbem Capreis, Tiberi, mutare, beatum
5.396.4   Nec regem, ut reris, jussit at esse caprum;
5.396.5  Cui densas inter pecudes marcet graveolenti
5.396.6   Segnis in assiduis vita libidinibus.
5.396.7  Huic monstro humanum servit genus? Inclyta sacro


15071. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

lites ullae interea, nec jurgia gliscunt,
5.400.4   Dicitur et multa pace beata domus.
5.400.5  Bella utinam surgant! Tali mercede redempta
5.400.6   Pace quit ambobus turpius esse nihil.
5.400.7   Turpius ante, dehinc postremo tristius aevo
5.400.8   Externus quando nempe residet amor,
5.400.9  Vinclaque


15072. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

eadem spernunt taciti, ridentque legentes,
5.404.4   Jam nil patroni te juvat auxilium.
5.404.5  Dicere quae vulgo metuit, dicit sibi quisque;
5.404.6   Nulli non scriptor diceris esse malus. 405. Ad Levinum astronomum Gallam Veneri comparantem.
5.405.1  Gallam quo Venerem dicis, Levine (monenti,
5.405.2  


15073. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.406.1  Nempe tuum (causam tu noris) dissidet usque
5.406.2   Doctorum a sensu, Postume, judicium.
5.406.3  Hinc soleo, quidquid damnesve, probesve, putare
5.406.4   Esse tuum prorsus futile judicium.
5.406.5  Et miror, quinam, quod doctis dissidet usque,
5.406.6   Ipsi non tibi sit futile judicium.


15074. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non licet; heu, narras classes et praelia semper,
5.419.4   Ingrata miserum perdis et historia,
5.419.5  Usque adeo perdis, quam bella audire, molestum
5.419.6   Ut rear esse minus, jam prope bella pati. 420. Ad Cinnam, cur ab eo secedat.
5.420.1  Quod comitem assiduum fers me, Cinna optime, grande


15075. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

de cujusdam severitate ac silentio.
5.425.1  Quae sedet elinguis vultu matrona severo,
5.425.2   Nosque gravi spectat moesta supercilio,
5.425.3  Ne talem credas, qualem nunc conspicis esse,
5.425.4   Ostendi nobis, Pontice, perpetuo.
5.425.5  Garrula jam fiet, jam fiet blandior aequo,
5.425.6   Cum primum flavus venerit huc Lycidas.


15076. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.428.2   Promit veraci quaelibet ex animo,
5.428.3  Nec metuit, multos vero ne laedat inepta,
5.428.4   Quidquid at in buccam venerit, eloquitur.
5.428.5  Esse sibi hunc morem fert prae se ac jactat, amore et
5.428.6   Dignam hunc ob morem se putat eximio.
5.428.7  Qui mos quando illi mire placet, utar eodem,
5.428.8   Et sine fuco


15077. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fronti se effundere nubem,
5.438.4   Testantem in tacito vulnera facta sinu.
5.438.5  Hoc vitae praesentis amor facit, improbe; felli est
5.438.6   Quidquid id est, vitam quod monet esse aliam. 439. Ad Postumum clamatorem odiosum.
5.439.1  Quid clamas? Validam praestat submittere vocem,
5.439.2   Audiri dicis


15078. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quam te, quidquid agas, omnia dedeceant. 441. De Varrone numquam irato.
5.441.1  Irasci numquam Varro solet ac sibi laudi
5.441.2   Esse putat, multo quod riget usque gelu;
5.441.3  Hac illi stipes possit contendere laude,
5.441.4   Et lapis et sensu quidquid ubique caret.
5.441.5  Omni odio atque omni prorsus


15079. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Cinnam, poetae carmina contemnentem. Krša
5.442.1  Dicis, Cinna, meae quidquid cecinere Camoenae,
5.442.2   Esse nihil, lusus et sine mente jocos.
5.442.3  Cerne: hic sunt, vitam quae possint lecta juvare,
5.442.4   Resque bonae multum ludicra frugis habet.
5.442.5  Cerne. Quid at cernas


15080. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

443. Ad Postumum de Varo inani amico.
5.443.1  Varus amat blando vultu, blandaque loquela,
5.443.2   Et blandis tantum, Postume, te manibus.
5.443.3  Id satis esse putat, vere ut se Thesea possit,
5.443.4   Teque suum ut vere dicere Pirithoum.
5.443.5  Quaere fidem, officium, quidquid re jungit amicos,
5.443.6   Quidquid id est, nugas,


15081. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

posthabuit. 449. De Phyllidis querela.
5.449.1  Sponte viros nimio succendit Phyllis amore,
5.449.2   Deinde sibi nimium quos dolet esse graves.
5.449.3  Si tamen illa dolet, non falsa vera querela
5.449.4   Ostentat vires scilicet ipsa suas.
5.449.5  Et putat hoc magnum, frustra contemptus amator


15082. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senem, catellam plorantem.
5.451.1  Jam canus lacrymas raptae das, Quinte, catellae;
5.451.2   (Crede mihi) lacrymis dignior ipse tuis.
5.451.3  Non quod rapta catella tibi est, sed quod dolor esse
5.451.4   Jam cano tantus rapta catella potest. 452. Ad Aulum Phyllidis laudes praedicantem.
5.452.1  Te pulchrae laudes


15083. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

455. Vide aliud sub num.o 926. Radelja Ad Postumum, profitentem, se de rebus, non de verbis sollicitum esse.
5.455.1  De re sollicitum dicit se Postumus esse,
5.455.2   Verba, quibus niteat res bene, negligere.
5.455.3  Neglectum possim verborum forsitan aequo


15084. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vide aliud sub num.o 926. Radelja Ad Postumum, profitentem, se de rebus, non de verbis sollicitum esse.
5.455.1  De re sollicitum dicit se Postumus esse,
5.455.2   Verba, quibus niteat res bene, negligere.
5.455.3  Neglectum possim verborum forsitan aequo
5.455.4   Ferre animo, ut squallet corpus ubi egregium.


15085. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

res bene, negligere.
5.455.3  Neglectum possim verborum forsitan aequo
5.455.4   Ferre animo, ut squallet corpus ubi egregium.
5.455.5  Hoc ferre haud possum, de re se scilicet esse,
5.455.6   Audet qui toties dicere, sollicitum,
5.455.7  Congeret innumeras quod res; rem (proh pudor!) unam,
5.455.8   Unam, qua de agitur, negligit interea.


15086. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

463. De homine ex vulgi opinione cordato.
5.463.1  Nil audere, loqui vel nil vel paucula, vulgo
5.463.2   Cordati egregie dicitur esse viri.
5.463.3  O nimium excordes! Isto non stipes, eodem
5.463.4   Cordatus possit vel lapis esse modo? 464. De


15087. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

audere, loqui vel nil vel paucula, vulgo
5.463.2   Cordati egregie dicitur esse viri.
5.463.3  O nimium excordes! Isto non stipes, eodem
5.463.4   Cordatus possit vel lapis esse modo? 464. De Cinna homine levissimo.
5.464.1  Quid nunc Cinna velit, vis, longo doctus ab usu
5.464.2   Dicam? Vult, quod heri


15088. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

467. [466b] [  847] In Aulum. De invidia.
5.467.1  Nec tibi, nec Varo quisquam invidet, Aule: facis te
5.467.2   Hoc magni, Varo dicis et esse parem.
5.467.3  Falleris: invidiam supra volat ille; tuo tu
5.467.4   In coeno infra omnem volveris invidiam. 468.


15089. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Rulle, tibi, nec quare fidere possis
5.472.2   Quidquam est; sed fidis tu tibi, Rulle, tamen
5.472.3  Et quocumque venis, vir magnus credis haberi,
5.472.4   Nulli non ipsis carior esse oculis.
5.472.5  Omnes te laudant, omnes mirantur et optant,
5.472.6   Ingenio capti, moribus atque tuis.
5.472.7  Felix! Vecordi, si possim, cur ego demam,


15090. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gellia, te facio. 476. [475.] In Nearchum sibi uni commodum.
5.476.1  Nil obstare tibi pateris; nec scire videris,
5.476.2   Esse aliis etiam jura, Nearche, sua,
5.476.3  Nec fas esse tibi quasvis imponere leges,
5.476.4   Atque tuum quemvis flectere ad arbitrium.
5.476.5  aere para, servosque tuos rege:


15091. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

476. [475.] In Nearchum sibi uni commodum.
5.476.1  Nil obstare tibi pateris; nec scire videris,
5.476.2   Esse aliis etiam jura, Nearche, sua,
5.476.3  Nec fas esse tibi quasvis imponere leges,
5.476.4   Atque tuum quemvis flectere ad arbitrium.
5.476.5  aere para, servosque tuos rege: libera turba
5.476.6   Non damus indecori colla


15092. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.492.3  Nescio quid torvo minitari, adducere frontem,
5.492.4   Et mentem apposita saepe fricare manu,
5.492.5  Nil fari, vultu defixo ardere; furore
5.492.6   Esse malo captum, Cinname, credideram.
5.492.7  Nunc coepi ut nugas recitantem audire, furentem
5.492.8   Haud ego te credo, Cinname, sed fatuum.


15093. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.502.5  Verborum levis ad lusus demittis ineptos,
5.502.6   Vecordes fatuo quae sale detineant,
5.502.7  At sanos certe laedant, cogantque dolere,
5.502.8   Tantam esse in tanto stultitiam ingenio? 503. [502.] In Eunum medicum.
5.503.1  An ducenda uxor tibi sit, me consulis, Eune?
5.503.2   Duc


15094. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

indomito Varus tabescit amore,
5.508.2   Et gemit et moesto perluit imbre sinum,
5.508.3  Languidulosque artus aeger trahit et sibi fatum
5.508.4   Haud procul extremi funeris esse videt.
5.508.5  Gellia quid, tantos quae incendit blanda furores,
5.508.6   Atque suis miserum perdidit illecebris?
5.508.7  Aequa mente sedens pereuntem spectat, opinor,


15095. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.516.1  Omnes dum spernit, dum vitat Phyllis ineptos,
5.516.2   Nullo non facta est Phyllis inepta magis;
5.516.3  Nulli non odio est, quos et sibi cunque dolebat
5.516.4   Esse graves, cunctis se dolet esse gravem.
5.516.5  Has pendit poenas et vita pendet in omni
5.516.6   Aspera difficilis scilicet ingenii.


15096. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dum vitat Phyllis ineptos,
5.516.2   Nullo non facta est Phyllis inepta magis;
5.516.3  Nulli non odio est, quos et sibi cunque dolebat
5.516.4   Esse graves, cunctis se dolet esse gravem.
5.516.5  Has pendit poenas et vita pendet in omni
5.516.6   Aspera difficilis scilicet ingenii. 517. [516.]


15097. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

517. [516.] Quod rudis est, ultro docet omnes Cinna.
5.517.1  Quod rudis est, ultro docet omnes Cinna, docere
5.517.2   Desinet, incipiet cum minus esse rudis.
5.517.3  Errorem expertus metuet, verique timebit
5.517.4   Pro vero falsam ne arripiat speciem,
5.517.5  Ne certa incertis mutet, ne cernere credat,


15098. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Pro vero falsam ne arripiat speciem,
5.517.5  Ne certa incertis mutet, ne cernere credat,
5.517.6   Quae nondum caecis dispicit in tenebris.
5.517.7  Forsitan et quorum se nunc vult esse magistrum,
5.517.8   Se se horum subdet sponte magisterio. 518. [517.] De Rullo.
5.518.1  Rullum, quosnam habeat caros,


15099. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

die decies ploratque et ridet in uno,
5.520.2   Alternatque omnes Phyllis inepta vices.
5.520.3  Odit, amat, vitat, sequitur, probat, improbat; horam
5.520.4   Non unam potis est esse sibi similis.
5.520.5  Cui quanam placeas? Nulla est via, Postume, prorsum;
5.520.6   Ni simul incipias albus et esse niger.


15100. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sequitur, probat, improbat; horam
5.520.4   Non unam potis est esse sibi similis.
5.520.5  Cui quanam placeas? Nulla est via, Postume, prorsum;
5.520.6   Ni simul incipias albus et esse niger. 521. [520.] In hominem nullius pretii.
5.521.1  Si tibi non placeo, placeo mihi, Postume; et ipsum
5.521.2   Pol mihi ob


15101. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.524.1  Saxeus est certe Varro, vel ferreus: omnes
5.524.2   Usque audit medicos et tamen usque valet. 525. [524.] Quem putat medicorum esse optimum.
5.525.1  Quinte, rogas, quem nam primum reor esse medentum?
5.525.2   aegris, Quinte, sua qui minus arte nocet. 526.


15102. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.524.2   Usque audit medicos et tamen usque valet. 525. [524.] Quem putat medicorum esse optimum.
5.525.1  Quinte, rogas, quem nam primum reor esse medentum?
5.525.2   aegris, Quinte, sua qui minus arte nocet. 526. [525.] De Gracchi instabili ingenio.
5.526.1  Omnem, pluma


15103. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.529.4   Quod nihili est, nullo, Postume, consilio. 530. [529.] De se et Postumo.
5.530.1  Obscurus tibi sum, nec possum clarior esse,
5.530.2   Primas ni discas, Postume, litterulas,
5.530.3  Et linguae noris leges et verba Latinae.
5.530.4   Haec si perdisces, Postume, clarus ero.


15104. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se se,
5.532.6   Quamvis insipiens, ut sapere ipse putet. 533. [532.] De anu.
5.533.1  Ultro dicit anum se Gellia, quod videt esse,
5.533.2   Qui dicat contra floridulam et viridem;
5.533.3  Sit qui dicat anum, rugosaque, canaque, dicet
5.533.4   Ipsa, reor, se se floridulam et viridem.


15105. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.536.5  Foedius hoc multo est, quam si quis fine sine ullo
5.536.6   Id Is enim, ut sibi quemdam amicum, hominem crebra ejusdem carminis recitatione perquam molestum esse declararet, dixit, Italico ac vulgari modo locutus, eum sibi culum rumpere. Radelja , quod ais, pergat rumpere, amice, tibi.


15106. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

etiam inveni quemquam in tot millibus unum,
5.552.4   Ceu credi tanto dignus honore queas:
5.552.5  Ipsi qui lucem, quondam qua fulsit, honori
5.552.6   Non demptam credat sordibus esse tuis. 553. [552.] In Orestem medicum. "Plectit me visens, non, qui non visit, Orestes."
5.553.1  Aegrum non visit me, credo, ut plectat Orestes,


15107. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scire nihil. 555. [554.] In Glauciam subducto vultu incedentem.
5.555.1  Subducto incedis vultu gravis atque beatum
5.555.2   Esse putas, si quem comior alloqueris.
5.555.3  Hoc ego te aversor male spretum, Glaucia, tantae
5.555.4   Si quid forte queam demere stultitiae.


15108. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.556.1  Omnia scit Varus, nulla versatus in arte,
5.556.2   Nullum doctrina non praeit artificem.
5.556.3  Ut modo quod factum: medicus febrim autumat aegro
5.556.4   Haud esse; ille refert, esse; latere tamen. 557. [556.] In fatuum se omnia scire putantem In fatuum se omnia scire putantem] De Antigenis arrogantia


15109. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scit Varus, nulla versatus in arte,
5.556.2   Nullum doctrina non praeit artificem.
5.556.3  Ut modo quod factum: medicus febrim autumat aegro
5.556.4   Haud esse; ille refert, esse; latere tamen. 557. [556.] In fatuum se omnia scire putantem In fatuum se omnia scire putantem] De Antigenis arrogantia


15110. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In stultum sibi invideri judicantem.
5.569.1  Invidere tibi dicis me, Rulle, nec hercle
5.569.2   Diffiteor; sed scin, quid tibi, ego invideam?
5.569.3  Invideo, talem quod te non spernis et esse
5.569.4   Non risu dignum credis, at invidia.
5.569.5  Hanc tibi pol, laetum quae te, facit atque beatum,
5.569.6   Hanc tibi, ego fateor, stultitiam invideo.


15111. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

venias. 571. [570.] In idem argumentum.
5.571.1  Te serum venisse inquis: mi Postume, serum
5.571.2   Quandocumque venit, nil reor esse mali. 572. [571.] Ad Laberium. Nugarum propugnatorem.
5.572.1  Propugnas nugis: crebrae quae denique litis
5.572.2   Digna


15112. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

580. [579.] De se et medico.
5.580.1  Nescio quid morbi furit intus, quod, mihi ne jam
5.580.2   Sponte ferat misero perniciem, metuo:
5.580.3  Perniciem sed enim certam reor esse futuram,
5.580.4   Adjutor morbo si veniat medicus. 581. [580.] Ad Cinnam, de Vario. Ad Cinnam fatuum ac clamosum


15113. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nimium victor, victusque dolere,
5.582.2   Quinte, soles: hoc sors neutra secunda tibi est.
5.582.3  Nam ludus quocumque cadat, vanusque, levisque,
5.582.4   Et purus putus diceris esse puer. 583. [582.] [  Var. 113] De Glaucone et Nigello. De Nigello et Glaucone, altero clamoso, altero exili voce loquente


15114. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu gaude sapientum octavus; ineptum,
5.589.10   Et fatuum quod te dicimus eximie,
5.589.11  Et Veri expertem ante alios, cassumque vocamus,
5.589.12   Turba levis, nihil id scilicet esse puta.
5.589.13  Sperne, decet, solus tam clara in luce locatus,
5.589.14   Nostrum, nox caecat quos nigra, judicium.


15115. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi vita foret misero, si dicere quisque,
5.600.6   Quanto sis odio, candidus incipiat?
5.600.7  Si te, quem credis nulli non vivere carum,
5.600.8   Quisque sibi ingenue dixerit esse gravem? 601. [600.] In senem turpia loquentem.
5.601.1  Foede senex, quis te possit perferre, patique
5.601.2   Quae dicis,


15116. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In stultum, sibi invideri judicantem.
5.602.1  Invidisse tibi me dicis; quid tibi praeter
5.602.2   Vecordem invideam, Pontice, stultitiam?
5.602.3  Quam propter nulli non spretus, tu tamen esse
5.602.4   Te tibi persuades omnibus invidiae? 603. [602.] De Quinti natura.
5.603.1  Magnus, Quinte, foris; perparvus, perque


15117. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

603. [602.] De Quinti natura.
5.603.1  Magnus, Quinte, foris; perparvus, perque pusillus,
5.603.2   Nullius et pretii diceris esse domi.
5.603.3  Id quanam dicam causa contingere? Num quod
5.603.4   Persona eripitur, res manet ipsa domi? 604.


15118. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.609.5  Nil et habet pensi quam stulte, quam sine sensu,
5.609.6   Primas dum partes actitet assidue,
5.609.7  Quas pol agit mire, nec quemquam ex omnibus illi
5.609.8   Esse parem possis dicere vel similem.
5.609.9  Hoc si certamus: coetu quis possit in omni
5.609.10   Omnes multiloqua vincere stultitia?


15119. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

natura aures adeo concessit acutas,
5.623.4   Tam parvum vocis murmur ut excipiant.
5.623.5  Ipse quidem culicem soleo exaudire volantem,
5.623.6   Ad vocem videor surdus at esse tuam. 624. [623.] In idem argumentum.
5.624.1  Quae loqueris, Pupi, malo nescire, labore
5.624.2   Quam nimio intentis auribus


15120. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et agricola. 635. [634.] In idem argumentum.
5.635.1  Furius extruxit sibi villam; lautius illa
5.635.2   Nil est, urbanam dixeris esse domum.
5.635.3  Ergo placet multis, mihi displicet; odi ego lautas,
5.635.4   Quum me rura tenent sordida, delicias.


15121. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ipse ruit. 639. [638.] In Quintum scurrae more scribentem.
5.639.1  Ridiculum fateor, quod scribis, Quinte; facetum
5.639.2   Esse nego et doctis appositum auriculis.
5.639.3  Scurrari multum distant ac dicere salse,
5.639.4   Scriptori et mimus dissidet ingenuo.
5.639.5  Hunc fugio indignans, hic me tenet


15122. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[648.] Ad Bolanum nimis negligentem in uxore custodienda.
5.649.1  Uxori mire fidis, Bolane; puellam
5.649.2   Atque suo facilis vivere more sinis,
5.649.3  Quo vult ire, domi quicum vult esse, venusto
5.649.4   Saepe diem totum ducere cum Marato.
5.649.5  Felix! Sorte datum cui nil metuisse, virorum
5.649.6   Cetera turba suo quod metuit capiti.


15123. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.663.1  Cinna domum haud curat patriam, carosque propinquos:
5.663.2   Vel major Cinna est, vel minor est homine. 664. [663.] Non sapientem, sed stultum esse Ponticum.
5.664.1  Communem tibi quae sensum sapientia demit,
5.664.2   Est mera, crede mihi, Pontice, stultitia.
5.664.3  Nempe oculis peccat, soli cui prava videntur,


15124. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

bonos inter bonus est; virtutis amore
5.670.2   Nec tamen, ut video, ducitur ast hominum.
5.670.3  Namque malos inter cum caepit vivere, versis
5.670.4   Continuo studiis incipit esse malus. 671. [670.] In Cynnamum nihil rerum amantem.
5.671.1  Nil quod amas, ducis tibi pulchrum, Cynname, quercum
5.671.2  


15125. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tot vitae ad munia, inertim
5.671.4   Nusquam non torpens frigidior glacie.
5.671.5  Qui bene amat, laudo: prorsum qui cassus amore est,
5.671.6   Sperno equidem, nugas et reor esse meras. 672. [671.] In idem argumentum.
5.672.1  Omni cum dicis te cassum, Cynname, amore,
5.672.2   Hoc dicis, bruto te lapidi


15126. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

681. [680.] In Glauciam naturae dona vitiis omnibus corrumpentem.
5.681.1  Improbus et vitio foede corruptus ab omni,
5.681.2   Diceris ingenio scilicet esse bono.
5.681.3  Naturam laudo, culpo te, Glaucia: debes
5.681.4   In te, quod probri est, perditus omne tibi. 682.


15127. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

parvi cur fias, Pontice? Magni
5.695.2   Quod te (nec scabies haec latet) ipse facis.
5.695.3  Major eris nobis (conde hoc sub pectore dictum),
5.695.4   Incipies tandem si minor esse tibi. 696. [695.] In quemdam patrem, filio literas discente.
5.696.1  Grammaticae ut studio captum vidit pater Aulum,
5.696.2  


15128. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

versare hominum generi quod prosit et ipsam.
5.700.4   Avertat carae perniciem patriae.
5.700.5  Hoc vultu facilem ducis, fallisque popellum,
5.700.6   Tertius et multis crederis esse Cato.
5.700.7  Sed qui te norunt, nil, curas praeter inanes,
5.700.8   Vecordem fatua mente agitare, ferunt.
5.700.9  Sic miri vultus in marmore: praeter inertem


15129. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Galli, vincunt, Levine, Britanni;
5.701.2   Gaudes, dum plorat saucia relligio.
5.701.3  Roma gemit, fidae dum gentis damna, suorum
5.701.4   Et cladem cladem dum putat esse suam!
5.701.5  Nec te relligio, nec te Romana movet res,
5.701.6   Immemor heu patrii nominis et fidei! 702. [701.]


15130. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

712. [710.] In criticum imperitum.
5.712.1  Affectas, credo, qui linguae regna Latinae,
5.712.2   Haec tibi jam quisnam deferat immerito,
5.712.3  Cum dicis "servare pedes" minus esse Latinum,
5.712.4   Quam "servare caput", remve, domumve, aliud
5.712.5  Vel quidvis, pesti ereptum quod nempe solebant
5.712.6   Prisci servatum dicere Romulidae?


15131. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

724. [721.] De Lyci consilio in Phyllide colenda.
5.724.1  Gloriolam de te quaerit Lycus, optima Phylli;
5.724.2   Teque cupit dici, non cupit esse suam.
5.724.3  Crede hoc: quidquid agit blandus, vel dicit, amator,
5.724.4   Non est, Phylli, tuus, sed magis ipse suus.


15132. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

726. [723.] In Glauciam interpellatorem.
5.726.1  Cum Lyda veterum nactus me scripta legentem
5.726.2   Non sentis, quam sis, Glaucia, utrique gravis?
5.726.3  Esse gravem sentis vel si te, Glaucia, utrique,
5.726.4   Hic potes ingratas ducere, lente, moras?
5.726.5  Et longum torquere ambos? Tua plumbea dicta
5.726.6   Pro veterum et


15133. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

732. [729.] De Phyllidis et Opimii levitate
5.732.1  Quod levis est Phyllis, doleo, nec miror, Opimi,
5.732.2   Te magis et doleo, miror et esse levem.
5.732.3  Naturae vitio levis est mea Phyllis; amice,
5.732.4   Tu levis es vitio (nec pudet?) ipse tuo.
5.732.5  Illa mihi est, qualem non dedecet esse puellam;


15134. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et doleo, miror et esse levem.
5.732.3  Naturae vitio levis est mea Phyllis; amice,
5.732.4   Tu levis es vitio (nec pudet?) ipse tuo.
5.732.5  Illa mihi est, qualem non dedecet esse puellam;
5.732.6   Tu talis, qualem dedecet esse virum. 733. [730.] De mutabili Phyllidis ingenio.
5.733.1  Quinte, doles quod


15135. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vitio levis est mea Phyllis; amice,
5.732.4   Tu levis es vitio (nec pudet?) ipse tuo.
5.732.5  Illa mihi est, qualem non dedecet esse puellam;
5.732.6   Tu talis, qualem dedecet esse virum. 733. [730.] De mutabili Phyllidis ingenio.
5.733.1  Quinte, doles quod te spernit, quae nuper amabat
5.733.2   Phyllis.


15136. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te spernit, quae nuper amabat
5.733.2   Phyllis. Quid? Mulier quod sit, amice, doles?
5.733.3  Cui mage natura, quam plumae ac nubibus, aurae
5.733.4   Ventorum et tenui, contigit esse levem. 734. [731.] De impunitate Quinti inepti conviciatoris.
5.734.1  Quinte, impune potes cui vis male dicere. Verbis


15137. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

738. [735.] De Cinnamo mutuum dare recusante
5.738.1  Mutua Corvinus sextertia pauca rogavit.
5.738.2   Tu tibi ais quod des, Cinname, at esse nihil.
5.738.3  Dii faciant quod nunc foede mentiris, id olim
5.738.4   Incipias vere dicere et ex animo. 739.


15138. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

satis est miserum quod vexas tute? Gravis quo
5.751.6   Sis magis, adsciscis nempe tibi socios,
5.751.7  Ipsam et mi Lydam, quamvis ex omnibus una
5.751.8   Mi gravis esse nequit, vis tamen esse gravem! 752. [749.] Malis carminibus ulcisci malum poetam vult.
5.752.1  Nescio quid fatui scripsi modo carminis, Aule,


15139. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miserum quod vexas tute? Gravis quo
5.751.6   Sis magis, adsciscis nempe tibi socios,
5.751.7  Ipsam et mi Lydam, quamvis ex omnibus una
5.751.8   Mi gravis esse nequit, vis tamen esse gravem! 752. [749.] Malis carminibus ulcisci malum poetam vult.
5.752.1  Nescio quid fatui scripsi modo carminis, Aule,


15140. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

757. [754.] De Leonilla rubescente.
5.757.1  Multa timet, quae nil, credo, Leonilla, timeret,
5.757.2   Ni se formosam crederet esse nimis.
5.757.3  Quo juvenes inter toties pudibunda rubescit,
5.757.4   Virgineus fastu non caret ille pudor. 758.


15141. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nosse deum dixit te Cinnamus, Aule;
5.759.2   Id nigram dictum dicis ob invidiam.
5.759.3  Dicis, sed cuivis possit quis fidere dicto
5.759.4   Illius, haud ullum qui putet esse deum?
5.759.5  Vita face id clamet simul omnis, detque videndam
5.759.6   Quidquid ages vulgo se tua relligio. 760.


15142. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

plenum video te, Postume, inanem
5.763.2   Sed verae novi prorsus amicitiae.
5.763.3  Multa facis possis ne me sprevisse videri,
5.763.4   Nil facis at carus noscar ut esse tibi. 764. [761.] Cujusmodi carmine delectetur.
5.764.1  Dulce mihi carmen contingat, Vare, leporis
5.764.2   Et plenum et


15143. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te in cunctis mire tua quod probat Aegle,
5.765.2   Gaude, Albi, quidquam si probat illa boni.
5.765.3  Sin contra nil non pravi, tete ipse probandum
5.765.4   Hoc minus esse puta, quo magis illa illa] corr. ex ille probat. 766. [763.] Ad Ursum foeda versibus canentem.


15144. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

768. [765.] In hominem immerito ceteris honore praelatum.
5.768.1  Quod se praelatum longe videt omnibus Aulus,
5.768.2   Praeferri dignum scilicet esse putat,
5.768.3  Nec meminit, quo sit praelatus judice, vincat
5.768.4   Omnes quam sola Glaucia stultitia. 769.


15145. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.774.3  Nempe pudet, cunctos gestit qui vincere, tantis
5.774.4   Se toties victum quod videt officiis.
5.774.5  Atqui, turpe putat si vinci, turpe minorem
5.774.6   Esse, vir, eximiis conspicuus titulis,
5.774.7  Vincere victorem cur non studet ac facit unde
5.774.8   Major ego incipiam scilicet esse minor.


15146. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

turpe putat si vinci, turpe minorem
5.774.6   Esse, vir, eximiis conspicuus titulis,
5.774.7  Vincere victorem cur non studet ac facit unde
5.774.8   Major ego incipiam scilicet esse minor. 775. [772.] De Varo et Gellia aeque fatuis.
5.775.1  Mire cum Varo tibi, Gellia, convenit: aeque
5.775.2   Ambo estis


15147. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicta et promissa retractas,
5.779.6   Heu, stipula, heu, siccis mobilior foliis!
5.779.7  I, quemvis alium posthac tibi quaere sodalem:
5.779.8   Odi ego, qui probrum non putat esse levem. 780. [776.] Ad puellam in coetu virorum nimis loquacem.
5.780.1  O virgo in coetu nimium verbosa virorum,
5.780.2  


15148. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[780.] De Ovidii Nasonis versibus judicium.
5.784.1  Ingenium admiror; sed enim, si dicere fas est,
5.784.2   Naso, tuo interdum laedor ab ingenio,
5.784.3  Nec video arguto in versu priscum esse leporem,
5.784.4   Nec, sine quo virtus displicet ipsa, modum. 785. [781.] Ad virgunculam minus pudibundam.
5.785.1  Ingenium


15149. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.785.2   Ut placeant etiam fac pudibunda tui.
5.785.3  Virgineus quidnam poscat pudor, ista docere
5.785.4   Muta viros inter te Violanta potest.
5.785.5  Ingenio esse parem tibi quam cogere fateri,
5.785.6   Foemineo in coetu cum volet illa loqui. In lode di Violanta. Radelja


15150. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.790.1  Ignoscit pulchris: miratur Gellia foedi
5.790.2   Si quid forte viri flagitii faciunt.
5.790.3  Humanum patitur. Quis non minus improbet illud,
5.790.4   Esse videt multo quod sibi commodius? 791. [787.] In Pippum pluries victum victori cedere nolentem.
5.791.1  Prostratus decies, repetis certamina, Pippe,


15151. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.791.6   Jam toties victas nec dare velle manus. 792. [788.] In Ponticum futilis judicii censorem.
5.792.1  Sperne, licet, quam vis me, Pontice. Non minor esse
5.792.2   Mi videor, quod tu non mea scripta probas.
5.792.3  Nec, quod tu judex damnaris, futile carmen,
5.792.4   Esse tuum at credo futile judicium.


15152. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sperne, licet, quam vis me, Pontice. Non minor esse
5.792.2   Mi videor, quod tu non mea scripta probas.
5.792.3  Nec, quod tu judex damnaris, futile carmen,
5.792.4   Esse tuum at credo futile judicium.
5.792.5  Laetor et interdum, quod, magno ut priscus Homero,
5.792.6   Sic mihi nempe recens Zoilus obtigeris.


15153. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

juvenum vafro sermone jocari,
5.800.4   Blanda nec Idalio spargere dicta sale.
5.800.5  Gellia, nil horum, quae scis tu, scit mea Phyllis,
5.800.6   Sed, quod tu nescis, scit tamen esse proba. 801. [796.] In censorem indoctum.
5.801.1  Carpe (impune licet) quae scribo, Cinname. Scripti
5.801.2   Nil est, quod


15154. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.804.1  Quam placeat mihi Cinna rogas me, Gellia. Dicam:
5.804.2   Multum oculis, auri nil placet ille meae. 805. [799.] Consuetudines jungendas esse cum aequalibus.
5.805.1  Polla senes, juvenes Pollam sprevere. Quid ergo?
5.805.2   In vacua moeret sola relicta domo,
5.805.3  Nec se disparibus sperat jam posse placere,


15155. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

promit lusus et quidquid inepti est
5.809.4   Haud dubitat primus dicere, vel facere.
5.809.5  Quem malus abrumpat ni ludum, fallor? An ipsos
5.809.6   Inter jam sapiens desinet esse viros? 810. [804.] Desidiam Quinti in opibus carpit.
5.810.1  Quid tua magna domus tibi magnum, quid tibi pulchrum
5.810.2  


15156. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipsa tibi carmen condere suavidicum.
5.813.3  Tu tamen, a studiis procul et clamore Lycaei,
5.813.4   Assidue Pindo vivis in aërio;
5.813.5  Et nec philosophus vis, nec potes esse poeta.
5.813.6   Ingenium hoc, illud tu tibi, stulte, negas. 814. [808.] In idem argumentum.
5.814.1  Ingenium huc, illuc tua


15157. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

re quae subito fundo, mea carmina spernis.
5.818.2   Nec, sperni quum sint, Postume, digna, vides.
5.818.3  Dii faciant, nemo ut videat, nec scriptor ab ullo
5.818.4   Esse malus, tantum sed citus esse ferar! 819. [813.] [  380] Ad Postumum de Venere infracta conquerentem.
5.819.1  Marmoream infregit Venerem quod castus Amyntas,


15158. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fundo, mea carmina spernis.
5.818.2   Nec, sperni quum sint, Postume, digna, vides.
5.818.3  Dii faciant, nemo ut videat, nec scriptor ab ullo
5.818.4   Esse malus, tantum sed citus esse ferar! 819. [813.] [  380] Ad Postumum de Venere infracta conquerentem.
5.819.1  Marmoream infregit Venerem quod castus Amyntas,


15159. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.825.5  Quippe suos cives isto patriamque juvare
5.825.6   Haud renuat, credo, vel Catilina modo. 826. [820.] Esse sapientis posse videre id quid pulcri in foedo lateat. Krša
5.826.1  In pulcro foedi si quid se se obtulit, ipsum
5.826.2   Id lippis vulgus perspicit


15160. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod te culpant, Fabiane, Quirites,
5.827.2   Quod vere culpant, nil, Fabiane, doles.
5.827.3  Fama movet, non res, scelerate, pudetque videri,
5.827.4   Atque pudet dici, non pudet esse malum. 828. [822.] (pon. inter ludicra) Ad Fernandum de crumena sibi empta. Krša


15161. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Marcum sua in ludo praestantia superbientem Krša
5.830.1  Eximie in cunctis quod ludis, Marce, videris
5.830.2   Hoc tibi prae cunctis esse vir eximius.
5.830.3  Crede mihi, nugis qui praestat inanibus, haud vir,
5.830.4   Sed mage nugator dicitur eximius.


15162. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

potius male salsus, ineptus,
5.831.4   Dicens multa, aegro quae male displiceant?
5.831.5  Quare alii, sinito, visant; tu visere parce,
5.831.6   Si miseret, si quid commodus esse cupis. 832. [826.] De cantoribus et poetis. Krša
5.832.1  Cantibus


15163. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[834.] In senem ineptissimum. Krša
5.840.1  Jam sexagenum Varro qui venit ad annum,
5.840.2   Progressusque ultra est, se negat esse senem.
5.840.3  Et merito; nam quae loquitur, quae scribit ineptus
5.840.4   Omnia quinquennem vix deceant puerum.


15164. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dolet, hinc vatum sordent mendacia; veri
5.843.6   Hinc ortum est istud triste patrocinium. 844. [838.] Non esse secreta Glauciae comumunicanda. Krša
5.844.1  Crede aurum, gemmas, si quid pretiosius usquam est,
5.844.2   Servabit mira Glaucia cuncta fide.


15165. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  467]
5.847.1  Nec tibi, nec Varo quisquam invidet, Aule: facis te
5.847.2   Hoc magni, Varo dicis et et] corr. ex est esse parem.
5.847.3  Falleris: invidiam supra volat ille, tuo tu
5.847.4   In coeno infra omnem volveris invidiam. 848.


15166. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.852.1  Hoc agis, immodice laudas cum, Gellia, Varum,
5.852.2   Damnari possit ne tuus iste furor;
5.852.3  Nequitia ne victa tua, sed dotibus esse
5.852.4   Dicare ut juvenis scilicet eximii,
5.852.5  Quem putat eximium nemo unus, te modo dempta,
5.852.6   Quam furor iste tuus decipit eximie.


15167. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

opes mihi Marcus et amplos,
5.853.2   Queis pollet, census turgidus enumerat.
5.853.3  Hoc, puto, vult sciri, nil quod largitur amicis,
5.853.4   Fortunae haudquaquam, sed vitium esse suum. 854. [848.] Cavet amico, ne perpetuo poscens carmina in funere Sacchini fiat molestus et esse odio incipiat. Krša


15168. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Fortunae haudquaquam, sed vitium esse suum. 854. [848.] Cavet amico, ne perpetuo poscens carmina in funere Sacchini fiat molestus et esse odio incipiat. Krša
5.854.1  Sacchinum laudare tuum dum pergis, amice,
5.854.2   Carmina et invitis poscere ab Arcadibus,


15169. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.854.3  Nec modus est ullus poscendi, nec pudor; et tu,
5.854.4   Tecum et Sacchinus jam, puto, displicuit.
5.854.5  Sacro parce, precor, cineri; ne tam bonus ille
5.854.6   Esse odio per te mortuus incipiat. 855. [849.] (pon. hoc epigr. sub n.o 857.) De Polemonis instabili ingenio. Krša


15170. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

foedum ac fatuum quae deligit, in quo
5.857.8   Nil praeter cassum nomen amat proceris;
5.857.9  Irascor, cupioque, habeat sibi semper amantes,
5.857.10   Quos nihil esse queat dicere ni proceres. 858. [852.] (pon. post epigr. 843) Krša


15171. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(pon. post epigr. 843) Krša
5.858.1  Pulchra tuas renuit laudes, spernitque Lycoris,
5.858.2   Carminibus nec vult nobilis esse tuis:
5.858.3  Moribus illa suis claret, formaeque lepore,
5.858.4   Romulea et magnum nomen in urbe sonat.
5.858.5  Quod sibi jam debet, non vult debere


15172. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[861.] De Mancia foris ebrio, domi sobrio. Krša
5.867.1  Vinosusque idem et praeparcus Mancia gaudet
5.867.2   Ebrius esse foris, sobrius esse domi. 868. [862.] (pon. inter varia) De Gellia. Krša [  1375]


15173. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De Mancia foris ebrio, domi sobrio. Krša
5.867.1  Vinosusque idem et praeparcus Mancia gaudet
5.867.2   Ebrius esse foris, sobrius esse domi. 868. [862.] (pon. inter varia) De Gellia. Krša [  1375]


15174. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.873.3  Non animos, quales fuerant, non corpora ut olim
5.873.4   Firma hominum, nil non deterius fieri,
5.873.5  Inque dies labi ad casum, certamque ruinam,
5.873.6   Esse nec a tristi jam procul exitio.
5.873.7  Haec sentis? Necdum sentis, non caetera rerum,
5.873.8   Sed te mutatum te esse gravi a senio?
5.873.9  Nec tam, quae ploras, collapsa


15175. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dies labi ad casum, certamque ruinam,
5.873.6   Esse nec a tristi jam procul exitio.
5.873.7  Haec sentis? Necdum sentis, non caetera rerum,
5.873.8   Sed te mutatum te esse gravi a senio?
5.873.9  Nec tam, quae ploras, collapsa et perdita, quam te
5.873.10   Jam ruere enervi et corpore et ingenio.


15176. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

neutrum praestare potest, secedat ab omni,
5.874.6   Expelli coetu ni cupit ingenuo. 875. [869.] In Quintum se gratum esse omnibus causidentem. Krša
5.875.1  Mira sui est Quinto fiducia. Nil putat esse
5.875.2   Non gratum rerum, quas facit, aut loquitur.


15177. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

875. [869.] In Quintum se gratum esse omnibus causidentem. Krša
5.875.1  Mira sui est Quinto fiducia. Nil putat esse
5.875.2   Non gratum rerum, quas facit, aut loquitur.
5.875.3  Felix! Ingratus vivat licet omnibus, hercle
5.875.4   Id nescit, vivit gratus et ipse sibi.


15178. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

883. [877.] In Rullum. Krša
5.883.1  Aspicias Rullum, magnum quiddam esse putaris,
5.883.2   Audieris fantem, noveris esse nihil;
5.883.3  Quod si forte legas etiam quae scribit ineptus,
5.883.4   Dices quiddam ipso deterius nihilo.


15179. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

883. [877.] In Rullum. Krša
5.883.1  Aspicias Rullum, magnum quiddam esse putaris,
5.883.2   Audieris fantem, noveris esse nihil;
5.883.3  Quod si forte legas etiam quae scribit ineptus,
5.883.4   Dices quiddam ipso deterius nihilo. 884.


15180. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

e coetu visis quamcumque, Nearche,
5.887.2   Dicis "Cognato sanguine juncta mihi est".
5.887.3  Credo quidem; id miror solum, has tibi sanguine junctas
5.887.4   Esse, quibus forma contigit esse bona. 888. [882.] Tuccam satyra scripta sibi soli nocuisse. Krša


15181. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

visis quamcumque, Nearche,
5.887.2   Dicis "Cognato sanguine juncta mihi est".
5.887.3  Credo quidem; id miror solum, has tibi sanguine junctas
5.887.4   Esse, quibus forma contigit esse bona. 888. [882.] Tuccam satyra scripta sibi soli nocuisse. Krša


15182. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Oblitus dulcis nomen amicitiae,
5.892.3  Illaque tot misero quondam promissa, protervi
5.892.4   Per mare Carpathium quae tulerunt Zephyri?
5.892.5  Dicebas toties, memini, praesto esse futurum,
5.892.6   Quandocumque tua mi foret usus ope.
5.892.7  Usus erat, nec mi praesto, Serrane, fuisti,
5.892.8   Quid tum si tacui, poscere opem et puduit?


15183. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

894. [888.] (pon. inter varia) De Varrone et Moevio. Krša
5.894.1  Cur se non laudat Varro? Sibi scilicet esse
5.894.2   Quod laudatorum millia multa videt.
5.894.3  Cur laudat contra large se Moevius? Unum
5.894.4   Quod laudatorem se videt esse sibi.


15184. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se non laudat Varro? Sibi scilicet esse
5.894.2   Quod laudatorum millia multa videt.
5.894.3  Cur laudat contra large se Moevius? Unum
5.894.4   Quod laudatorem se videt esse sibi. 895. [889.] De Tucca libros coemente. Krša [  462]


15185. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[890.] In malum poetam. Krša [  12]
5.896.1  Quae primum in buccam veniunt, canis, Attale, raptim,
5.896.2  Inde tumes, vates mirus et esse putas.
5.896.3  Falleris: id nomen potis est vix ille mereri,
5.896.4   Acri qui expendit singula judicio;
5.896.5  Quem limae exercet durus labor, usque retractat


15186. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[893.] In malum tragoediae scriptorem. Krša
5.899.1  Quem veterum e scriptis totum corrasit Ulyssem,
5.899.2   Jurabat nuper Quintius esse suum.
5.899.3  Commissum at scenae, densa inter sibila postquam
5.899.4   Explodi vidit, jam negat esse suum. 900.


15187. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

veterum e scriptis totum corrasit Ulyssem,
5.899.2   Jurabat nuper Quintius esse suum.
5.899.3  Commissum at scenae, densa inter sibila postquam
5.899.4   Explodi vidit, jam negat esse suum. 900. [894.] In ingratum. Krša
5.900.1  Quid mea me benefacta


15188. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam celeri polleat ingenio,
5.901.3  Imos quam cernat sensus et quidquid inepte
5.901.4   Aut facis, aut dicis, callida pervideat.
5.901.5  Si scires, nolles, credo, tam futilis esse,
5.901.6   Atque jocos toties promere frigidulos;
5.901.7  Nolles, dum properas salsus, lepidusque videri,
5.901.8   Insulsus nosci, Postume, et illepidus.


15189. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In hominem nequam, eundemque bonum poetam. Krša
5.902.1  Turpe tibi, tua quod laudantur carmina, non tu;
5.902.2   Virque malus, vates diceris esse bonus. 903. [897.] Cur Lycoris Galbam digressum ploret. Krša


15190. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.912.1  Nomine quidque suo dicit, nec turpia pulchris
5.912.2   Obvolvens verbis contegit Antigenes.
5.912.3  Id putat ingenuum. Ingenuum sed nil reor esse,
5.912.4   Unde pudor foede laeditur ingenuus. 913. [907.] Quare Lycoris Postumo blanda sit. Krša


15191. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.913.5  Et stultum sapiens dictis permulcet, inepte
5.913.6   Ne perdat fletu lumina, stultidicis. 914. [908.] Esse in cultu quiddam medium, quod placet. Krša
5.914.1  Nec sordes laudo, nec multum in veste nitorem;
5.914.2  Est quiddam medium, quod placet, Aule,


15192. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

adulatrix. Non est. Dicatur amatrix;
5.919.10   Quo digna est, nomen dicere si libeat. 920. [914.] Nil esse in carminibus Quinti, quod prosit. Krša
5.920.1  Quinte, tuum carmen ni laudem, res facit una,
5.920.2   Una, mihi at longe maxima: fruge caret.


15193. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sua scribere carmina Quintus
5.922.2   Fertur et idcirco spernitur, Aule, tibi.
5.922.3  Non est, Aule, citus nimium, labor attulit ingens
5.922.4   Cui, citus ut tardis cultior esse queat. 923. [917.] In Bolanum hominem iracundum. Krša
5.923.1  Nemo,


15194. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et mare et Alpes
5.927.6   A Tiberi pelli ad Sequanam et ad Tamesim. 928. [922.] Non sentire Aufidium, se indignum esse fungi munere praetoris sibi dato. Krša
5.928.1  Indignis, fremit Aufidius, quod dantur honores.
5.928.2   Num sibi praeturam vult adimi Aufidius?


15195. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

932. [926.] vide aliud sub num.o 455. Radelja Ad Postumum, profitentem, se de rebus, non de verbis sollicitum esse.
5.932.1  De re sollicitum, dicis te spernere verba,
5.932.2   Postume, verba equidem spernere te video.
5.932.3  De re sollicitus quinam tamen avius erres


15196. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

iterum totam garrire ac ludere noctem:
5.936.6   Hoc est in vita, Postume, nil agere,
5.936.7  Nec prodesse hominum generi, multoque minoris
5.936.8   Vel fabro apud sanos esse, vel agricola. 937. [931.] In puerum omnia discentem.
5.937.1  Iste tuus nil non discens puer, omnia nescit:
5.937.2   Nil


15197. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.939.4   Qui credat sibi quos imposuit dominos. 940. [934.] Imparis conjugii finis infelix. Imparis conjugii finem infelicem esse. Krša
5.940.1  Quo, Phylli, heu recidit spes ingens illa? Petitam
5.940.2   Tot votis, nunc te respuit Antigenes;


15198. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.945.3  Sin mage rem veram, quam dictum quaeris inane,
5.945.4   Huc, ne sit solus, ventitat assidue.
5.945.5  Illi nam procul est cum Phyllis pulchra, videtur
5.945.6   Esse sibi solus millibus in mediis. 946. [940.] Cur Philippus laudet Puccinum. Krša


15199. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

aeque molles morum, durosque magistros,
5.948.6   In vita quidquam non placet immodicum. 949. [943.] [  Mor. 234] In Varronem, bona fortunae summa bona esse praedicantem.
5.949.1  Quae tu summa vocas, Varro, bona, nec bona dico,
5.949.2   Sed leve fortunae ludibrium instabilis.
5.949.3  Nil census et opes, nil tecta ingentia miror,


15200. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.950.5  Nimirum hoc dicis, tam praemia crescere semper
5.950.6   Virtutis, virtus quam fuat ipsa minor. 951. [945.] Ad Gelliam, non esse Accam, qualem illa putet.
5.951.1  Fabula, quae toties totam fuit Acca per urbem,
5.951.2   Judice te, nullum, Gellia, crimen habet.
5.951.3  Ipsa nihil peccat, peccat lasciva


15201. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

toties totam fuit Acca per urbem,
5.951.2   Judice te, nullum, Gellia, crimen habet.
5.951.3  Ipsa nihil peccat, peccat lasciva juventus,
5.951.4   Illam quae sequitur, nec sinit esse probam.
5.951.5  Crede mihi, solas sequitur lasciva juventus,
5.951.6   Posse sua tandem quas putat arte capi:
5.951.7  Quasvis posse capi nec sperat, sed modo quas jam


15202. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi, solas sequitur lasciva juventus,
5.951.6   Posse sua tandem quas putat arte capi:
5.951.7  Quasvis posse capi nec sperat, sed modo quas jam
5.951.8   Haudquaquam vere senserit esse probas. 952. [946.] Ne quid nimis.
5.952.1  Ingentes narras sumptus; mira omnia, nil non
5.952.2   Eximium. Id fateor, nec


15203. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

exiguis. 960. [954.] Olim sapiens, modo, Cinname, ineptis.
5.960.1  Nempe levem dicis me, Cinname, quod tibi amicus
5.960.2   Esse, ut eram, verso pectore desierim.
5.960.3  Id fateor, verti si me ventosus et idem
5.960.4   Nunc odio es, nuper qui mihi carus eras.
5.960.5  Sin male vertisti tu te, nec jam


15204. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.964.5  Quid miserum indomitis angi ac tabescere curis,
5.964.6   Quid nec ferre jugum posse, nec excutere. 965. [959.] Futilia esse amatorum judicia.
5.965.1  Nulli non dicis Tullam praestare puellae;
5.965.2   Id vero dici pol reor ex animo,
5.965.3  Nec tamen et vere dici reor, Eucrite, amantum


15205. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

967. [961.] "Quem bene non noris, tibi ne dicatur amicus."
5.967.1  Quinte, citus nimium tuus est amor. Ocyus, ut quem
5.967.2   Vidisti, fratris dicitur esse loco.
5.967.3  Atque manu arripitur, longo ceu cognitus usu,
5.967.4   Jampridem et multa junctus amicitia.
5.967.5  Id scitum ac lepidum reris. Non est, mihi crede,


15206. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.984.1  Et bonus est cuivis, uti bene si sciat, ignis,
5.984.2   Et malus est, uti ni sciat ipse bene.
5.984.3  Sic mulier magnoque eadem sapientibus usu,
5.984.4   Esse gravi fatuis et solet exitio.
5.984.5  Foemina culpetur frustra: quem foemina perdit,
5.984.6   Stultitiae id vecors imputet ipse suae.


15207. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

989. [983.] De Lyco zelotypo, ideoque misero.
5.989.1  Zelotypus nimio miserum se perdit amore;
5.989.2   Nullus et est, solus quod studet esse, Lycus. 990. [984.] In Ponticum amicitias utilitate metientem.
5.990.1  Quo tibi quisque usu sit, quaeris, Pontice; amicum


15208. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.992.4   Innumeri innumeris quod tulerunt medici. 993. [987.] Si fucum arceas, saepe servi dominis suis meliores. Servos quandoque esse dominis meliores. Krša
5.993.1  Fucum arce ac phaleras circum omnes detrahe: multos
5.993.2   Saepe suis servos anteferes dominis.


15209. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.999.4   Pix tandem puras inquinat atra manus. 1000. [994.] In Galliam. Populus lege solutus belluae Populum lege solutum belluae similem esse. Krša
5.1000.1  Philosophi regnant, nec fis, o Gallia, felix,
5.1000.2   Regnant nam solo nomine philosophi,


15210. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1005.6   Jam pulchra ut facies denique displiceat. 1006. [1000.] In idem argumentum.
5.1006.1  Pulchrior ante alias omnes vult esse Lycoris.
5.1006.2   Hoc aliis, hoc fit se quoque pulchra minus.
5.1006.3  Cultibus et modicis olim formosa, videtur
5.1006.4   Jam prope deformis cultibus immodicis.


15211. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

turris coma surgit in altae,
5.1015.6   Et pluma et velo multiplici obtegitur.
5.1015.7  Mole sub ingenti est perparvum os perque pusillum,
5.1015.8   Idque suo jam non dixeris esse loco,
5.1015.9  Quippe etenim in medio est ac tantum a vertice summo,
5.1015.10   Quantum imis distat monstrifice a pedibus.


15212. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi mihi] Krša: sibi Radelja .
5.1016.3  Quid? qui te carpit, quem dicis, Quinte, popellum,
5.1016.4   Nescis, esse omnem Romulidum populum?
5.1016.5  Millia multa cata praestantum mente virorum,
5.1016.6   Suetaque res acri expendere judicio?
5.1016.7  Huic qui displiceas populo tam


15213. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non prorsum insanis, quum tibi, Quinte, places? 1017. [1011.] Nobilitas sine cultu ingenuo nomen inane. Nobilitatem sine cultu ingenuo nomen inane esse. Krša
5.1017.1  Servilem in morem nil non facit Eucritus, orta
5.1017.2   Heroum claro a sanguine progenies,


15214. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1027. [1021.] In malum patrocinatorem.
5.1027.1  Purgasti nuper quemdam, Fabiane: nocentem
5.1027.2   Rebar, te audito, nunc reor esse magis.
5.1027.3  Credideram venia dignum, nunc, si modo vera
5.1027.4   Narras, nec veniae jam video esse locum.
5.1027.5  Crede mihi, posthac ne quem defende; reserva


15215. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nuper quemdam, Fabiane: nocentem
5.1027.2   Rebar, te audito, nunc reor esse magis.
5.1027.3  Credideram venia dignum, nunc, si modo vera
5.1027.4   Narras, nec veniae jam video esse locum.
5.1027.5  Crede mihi, posthac ne quem defende; reserva
5.1027.6   Hostibus aut solis tale patrocinium. 1028.


15216. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1029.3  Nempe times, melior si qua est, tibi scilicet illa
5.1029.4   Multo, quam tu illi, ne sit amabilior.
5.1029.5  Mirari nec enim vis quemquam, mirus at ipse
5.1029.6   Esse aliis. Tuus hoc fonte amor exoritur.
5.1029.7  Nec placet ista tibi, quam juras hercle placere,
5.1029.8   Sed stulte nimium tu tibi, Quinte, places.


15217. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miros narrat qui semper amores,
5.1043.2   Se se unum, non te, Gellia, semper amat.
5.1043.3  Te, quod ait, virtute tua si captus amaret,
5.1043.4   Non sibi morigeram vellet, at esse probam:
5.1043.5  Nec demi cuperet, quo dempto, jure vel illi
5.1043.6   Incipias ipsi vilior esse, decus. 1044.


15218. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod ait, virtute tua si captus amaret,
5.1043.4   Non sibi morigeram vellet, at esse probam:
5.1043.5  Nec demi cuperet, quo dempto, jure vel illi
5.1043.6   Incipias ipsi vilior esse, decus. 1044. [1038.] Cur aelia frustra comet et se et filiam.
5.1044.1  Nec te, nec gnatam comi est opus, aelia; comptu


15219. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ob rem, quod dignum nil habet invidia. 1050. [1044.] Ad Gelliam, "Compta nimis damno vult tamen illa suo". In Gelliam, "Compta nimis damno quod velit esse suo". Krša
5.1050.1  Compta parum foeda est, nulli sed foeda videtur,
5.1050.2   Gellia, multarum quod latet in numero.


15220. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod latet in numero.
5.1050.3  Coepit ubi comptus nimios, tum visa tuentes
5.1050.4   Omni percellit foedior e numero.
5.1050.5  Compta parum tamen illa sibi male displicet; esse
5.1050.6   Compta nimis damno vult tamen illa suo. 1051. [1045.] In Quintillam numquam ridentem.
5.1051.1  Nil ridet Quintilla.


15221. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nequeunt juvenes, videam ut, formosaque, flore et
5.1055.4   In primo vernans, quam fatua et nihili es. 1056. [1050.] In Gelliam, credentem sibi laudi esse solam. In Gelliam, credentem sibi laudi esse quod sola sit. Krša
5.1056.1  Quod sola es, laudi credis tibi. Nempe severos


15222. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1055.4   In primo vernans, quam fatua et nihili es. 1056. [1050.] In Gelliam, credentem sibi laudi esse solam. In Gelliam, credentem sibi laudi esse quod sola sit. Krša
5.1056.1  Quod sola es, laudi credis tibi. Nempe severos
5.1056.2   Ob mores linqui, Gellia, sola putas.


15223. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

glaciem, credo et rigidas, vesane, pruinas
5.1059.4   Ibis carbasea frigidus in tunica.
5.1059.5  Hoc volupe est, quando vita hoc laetaris in omni
5.1059.6   Omnibus esse aliis, quam pote, dissimilis. 1060. [1054.] Ad Postumum, semper magis magisque inepta dicentem.
5.1060.1  Multa Lupus dicit, multa et tu dicis inepte,


15224. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1066. [1060.] Fabiano, longo tempore frustra culto, valedicit. Fabiano, diu sibi culto, valedicit. Krša
5.1066.1  Non ego me primum volui, non esse secundum:
5.1066.2   Esse aliquem volui me, Fabiane, tibi.
5.1066.3  Id quando haud licuit, mihi longum culte, valeto:
5.1066.4   Spe ludi falsa tempus in omne piget,


15225. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

valedicit. Fabiano, diu sibi culto, valedicit. Krša
5.1066.1  Non ego me primum volui, non esse secundum:
5.1066.2   Esse aliquem volui me, Fabiane, tibi.
5.1066.3  Id quando haud licuit, mihi longum culte, valeto:
5.1066.4   Spe ludi falsa tempus in omne piget,
5.1066.5  Conari et frustra, nec


15226. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

velle ab eo amari, non tantum tolerari. Krša
5.1067.1  Cinna diu me fers: ferri mihi, Cinna, molestum est,
5.1067.2   Suntque graves, video me quibus esse gravem.
5.1067.3  Jam vel ama, vel ferre itidem si pergis, abibo,
5.1067.4   Talem et te posthac non ego, Cinna, feram.


15227. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quirinales. Ad Pium Sextum. Romae querela. Krša
5.1070.1  Sexte, Quirinales queritur tua Roma sodales,
5.1070.2   Non jam Romulidas esse, sed Italidas,
5.1070.3  Linguam et divini patriam sprevisse Quirini,
5.1070.4   Dignos pol ratio quos fuget e Latio.


15228. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyce". De Gellia Lycum salutante. Krša
5.1074.1  "Mi Lyce", ait primum mi viso Gellia. Miror
5.1074.2   Ingenium, quod me perspicit esse suum.
5.1074.3  Fallor, an eximiae tanta est fiducia formae,
5.1074.4   Ut quemcumque velit noverit esse suum? 1075.


15229. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ait primum mi viso Gellia. Miror
5.1074.2   Ingenium, quod me perspicit esse suum.
5.1074.3  Fallor, an eximiae tanta est fiducia formae,
5.1074.4   Ut quemcumque velit noverit esse suum? 1075. [1069.] In malum Torquati Tassi interpretem.
5.1075.1  Carmina Torquati non vertis, sed male perdis,
5.1075.2  


15230. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1078. [1072.] In Lupum, se ob pauca et fatua carmina vatem credentem.
5.1078.1  Carmina quod scripsit nec multa et stulta, videtur
5.1078.2   Esse sibi vatum jam Lupus in numero.
5.1078.3  Est certe in numero, numerus modo, nomen inane,
5.1078.4   Forma levis, volitans et sine re species,
5.1078.5  Tam verus vates, quam,


15231. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

numerus modo, nomen inane,
5.1078.4   Forma levis, volitans et sine re species,
5.1078.5  Tam verus vates, quam, pingui corpore dempto,
5.1078.6   Quae cassa est, veram dicimus esse nucem. 1079. [1073.] In Levinum, arte carentem et artificum historiam narrantem.
5.1079.1  Artificum, Levine, tenes et nomina et aevum,


15232. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

de eximiis Theonis scriptis insulse judicantem.
5.1080.1  Eximii, quae tu dixisti insulsa, Theonis
5.1080.2   Scripta lego atque mihi mirifice sapiunt.
5.1080.3  Et mire insulso te te reor esse palato,
5.1080.4   Cui sale tam multo sparsa nihil sapiunt.
5.1080.5  Mi risum haec moveant: risu tibi scurra, popellum
5.1080.6   Qui tenet in triviis, ilia concutiat.


15233. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tua, non quaero, quid peccent carmina: peccat
5.1108.6   Vita tibi, fatuus quem furor exagitat. 1109. [1103.] Esset bonus poeta Cinna, ni crederet se esse talem. Fore bonum poetam Cinnam ni crederet se esse talem. Krša
5.1109.1  Cinna bonus fieri posset fortasse, poetam


15234. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vita tibi, fatuus quem furor exagitat. 1109. [1103.] Esset bonus poeta Cinna, ni crederet se esse talem. Fore bonum poetam Cinnam ni crederet se esse talem. Krša
5.1109.1  Cinna bonus fieri posset fortasse, poetam
5.1109.2   Ni se jam factum crederet esse bonum.


15235. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Fore bonum poetam Cinnam ni crederet se esse talem. Krša
5.1109.1  Cinna bonus fieri posset fortasse, poetam
5.1109.2   Ni se jam factum crederet esse bonum.
5.1109.3  Hoc perdit miserum, dum summo in fine putat se,
5.1109.4   Quod piger in media desidet usque via.


15236. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Grajis placuere, Glycon, insulsa putari
5.1111.2   Gallorum narras carmina per populos.
5.1111.3  Id fateor; remque hanc, si desint omnia, ob unam
5.1111.4   Gallorum insulsos esse reor populos. 1112. [1106.] In ineptum de Ulysse scribentem.
5.1112.1  Tot vada qui ponti felix evasit Ulysses,
5.1112.2   Nunc


15237. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1114.3  Ille aliquem prima de classe. Hoc dicere magnum
5.1114.4   Virgilium, hoc magnum dicere Moeoniden;
5.1114.5  Haec Tulli doceat, divini haec dicta Platonis
5.1114.6   Esse eadem iisdem perlita luminibus.
5.1114.7  Vari ergo in scriptis nil carpam scilicet, unum
5.1114.8   Hoc praeter, quod nil scripserit ille suum.


15238. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

celeri superantem nubila penna
5.1115.12   Ipso stratus humi vix tu oculo sequeris. 1116. [1110.] [  1474] In Tuccam, factum criticum, quando non potuit esse poeta. In Tuccam, factum criticum, postquam non potuerit esse poeta. Krša
5.1116.1  Tu tibi, ais, sperni Musas majora sequenti;


15239. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vix tu oculo sequeris. 1116. [1110.] [  1474] In Tuccam, factum criticum, quando non potuit esse poeta. In Tuccam, factum criticum, postquam non potuerit esse poeta. Krša
5.1116.1  Tu tibi, ais, sperni Musas majora sequenti;
5.1116.2   Spretum ego te Musis, Tucca, minora sequi.


15240. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1116.1  Tu tibi, ais, sperni Musas majora sequenti;
5.1116.2   Spretum ego te Musis, Tucca, minora sequi.
5.1116.3  Factus enim es criticus tandem postquam esse poetae
5.1116.4   Conanti languens obstitit ingenium.
5.1116.5  Nam quis Aristarcho mavult, modo sanus, Homero
5.1116.6   Quam fieri, utrumvis si licet, assimilis?


15241. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

decidit Icario.
5.1117.5  Mens bona, si qua dea es, tantos compesce tumultus,
5.1117.6   Fac, regat hos coetus non furor, at ratio,
5.1117.7  Fac, pastor se se pastorem sentiat esse,
5.1117.8   Carmen lanigeras et canat inter oves,
5.1117.9  Dulce sonans tenui deductum carmen avena,
5.1117.10   Vicino plaudat cui Dryas e nemore.


15242. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1123.] Cur vati displiceant carmina Antigenis.
5.1129.1  Antigene, quiddam fecisti carminis, idque
5.1129.2   Dixi ego simpliciter displicuisse mihi.
5.1129.3  Tu nullum, clamas, verbum non esse Latinum,
5.1129.4   Nullum legitimos non cadere ad numeros.
5.1129.5  Ne clama; id fateor, sed carmen displicet istud,
5.1129.6   Communi sensu quod caret, Antigene.


15243. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1137.7  Tutus ego terra ex humili spectoque volantes,
5.1137.8   Quoque ferant nisus Icarii video. 1138. [1132.] Stultorum satis esse.
5.1138.1  Parce istis, demunt communem quae tibi sensum,
5.1138.2   Parce istis, moneo, Cinname, literulis;
5.1138.3  Istaec vel tibi habe mysteria, provenit unde


15244. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1142.6   aeque sed praestans est mihi philosophus. 1143. [1137.] In idem argumentum.
5.1143.1  Displicuit populo; mirus tamen esse choragus
5.1143.2   Dicitur et veros Cinna tenere modos.
5.1143.3  Dicatur: veros, populo at qui vendit opellam
5.1143.4   Non tenet ille modos, ni placeat populo.


15245. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ego confiteor,
5.1145.3  Aut aliis potius (nam tu qui spernere possis
5.1145.4   Jure mala, haud possis vel mala qui facere?)
5.1145.5  Sin bona sunt, Varro, pecudem brutam reor esse,
5.1145.6   Audet qui diae spernere mentis opus. 1146. [1140.] In procerem ob dona fortunae vanum et superbum.
5.1146.1  Te


15246. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1147. [1141.] In Aulum foemineas manus deosculantem.
5.1147.1  Foemineas petis, Aule, manus: incesta libido
5.1147.2   Si jubet, esse vides id, puto, flagitium.
5.1147.3  Sin amor innocuus, fatuum puto, quisquis amorem
5.1147.4   Testari solis scit fatue manibus;
5.1147.5  Bruta velut puerorum aetas, cui


15247. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1151.3  Nempe pudet, cunctos gestit qui vincere, tantis
5.1151.4   Se toties victum, quod videt officiis.
5.1151.5  Atqui turpe putat si vinci, turpe minorem
5.1151.6   Esse, vir eximiis conspicuus titulis
5.1151.7  Vincere victorem cur non studet ac facit, unde
5.1151.8   Major ego incipiam scilicet esse minor?


15248. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

turpe putat si vinci, turpe minorem
5.1151.6   Esse, vir eximiis conspicuus titulis
5.1151.7  Vincere victorem cur non studet ac facit, unde
5.1151.8   Major ego incipiam scilicet esse minor? 1152. [1146.] [  779] In Postumum datam fidem non tenentem.
5.1152.1  Quae dixi cuicumque semel, stant firma, labascit


15249. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicta et promissa retractas.
5.1152.6   Heu stipula, heu siccis mobilior foliis!
5.1152.7  I, quemvis alium posthac tibi quaere sodalem;
5.1152.8   Odi ego, qui probrum non putat esse levem. 1153. [1147.] Vita ducta in rupibus et antris praestat servitio muliebri. Praestare solam desertis in locis vitam agere quam mulieri


15250. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Flaminiam, quo terit, aureolus? 1156. [1150.] Quo Phillis se magis ad speculum fingit, eo minus pulchra. Quo se magis ad speculum fingit, eo minus pulchram esse Phyllidem. Krša
5.1156.1  Pulchra foret Phyllis, vellet ni pulchra videri,
5.1156.2   Ni faciem ad speculum fingeret usque suum,


15251. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

partes centum vilem qui disecat assem,
5.1158.2   Et lucro et damno est multus in exiguo,
5.1158.3  Attentum dicis servanda scilicet in re,
5.1158.4   Ullis ridendum sordibus esse negas.
5.1158.5  Quid? Sordis ne parum est, quod re tam dives in ampla
5.1158.6   Et lucro et damno est multus in exiguo?


15252. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pulchra est, aliis non pulchra Lycoris.
5.1164.2   Solus habes oculos? Anne cares oculis? 1165. [1159.] In quemdam affirmantem "Foeminam cuilibet viro gratam esse".
5.1165.1  Juppiter egregium doctorem, arcana latentis
5.1165.2   Omnia naturae qui penitus reserat
5.1165.3  In lucem expromens ignota atque abdita rerum


15253. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nuptae. De anu nubente. Krša
5.1172.1  Nubit anus Pholoe. Quid nuptae muneris aptum
5.1172.2   Esse reor? Nihil est aptius helleboro,
5.1172.3  Ni vincit male commotae vesania mentis
5.1172.4   Hellebori tota est quidquid in Antycira.


15254. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

deficiuntque doli.
5.1191.3  Aetas longa urget miseram, seniumque patescit
5.1191.4   Hoc magis atque magis, quo magis occulitur.
5.1191.5  Da jam victa manus; quaeque es, tandem esse fatere.
5.1191.6   Turpior est, aevo quae male pugnat, anus. 1192. [1186.] In Tuccam veniam poscentem, eo quod Aeglen ducat.


15255. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tacite dicit: Vetulo tibi non mea nata,
5.1200.4   Verum ego, jam senio perdita convenio. 1201. [1195.] Ne quid nimis.
5.1201.1  Esse bonus cantor potis est Lycus; optimus esse
5.1201.2   At nimium quod vult, desinit esse bonus. 1202. [1196.] Cur Tulla non fatua spernet amores Postumi


15256. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1200.4   Verum ego, jam senio perdita convenio. 1201. [1195.] Ne quid nimis.
5.1201.1  Esse bonus cantor potis est Lycus; optimus esse
5.1201.2   At nimium quod vult, desinit esse bonus. 1202. [1196.] Cur Tulla non fatua spernet amores Postumi potius fatui


15257. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1201. [1195.] Ne quid nimis.
5.1201.1  Esse bonus cantor potis est Lycus; optimus esse
5.1201.2   At nimium quod vult, desinit esse bonus. 1202. [1196.] Cur Tulla non fatua spernet amores Postumi potius fatui Cur Tulla spernet amores Postumi


15258. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Aulum. Tullae non vox, sed Lycidam placet. Ad Aulum. Tullae non Lycidae vocem, sed Lycidam placere. Krša
5.1203.1  Tulla tibi in vita jurat nihil esse relictum,
5.1203.2   Quod placeat, vocem ni liquidam Lycidae.
5.1203.3  Tamne placet, dicis, Lycidae vox? Dic magis, Aule,
5.1203.4   Tullae formosus tamne placet Lycidas?


15259. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Maro si redeat, non, si divinus Homerus,
5.1206.4   Magnum iterum ad pugnam suscitet aeaciden.
5.1206.5  Miror ego, scin' quid? Solum hoc, tam cassa lepore
5.1206.6   Esse vel auctori carmina mira suo. 1207. [1201.] (pon. inter varia) Krša Culpam citus elue.


15260. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(pon. inter varia) Krša In Aeglem nimis feram.
5.1210.1  Ne spernere, Aegle, nullum non spernis amantem:
5.1210.2   Mavis, quam vilis, scilicet esse fera.
5.1210.3  Consilium laudo: multorum audire querelas
5.1210.4   Fac magis usque velis, quam semel ipsa queri.


15261. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1222. [1216.] (pon. inter varia) Krša Lycoris pulchra, sed languida et frigida. Lycorim pulchram, sed languidam et frigidam esse. Krša
5.1222.1  Pulchra genas, oculo torpet languente Lycoris,
5.1222.2   Atque solet quiddam cernere frigidulum.


15262. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

praetulerat Veneri,
5.1225.3  Ut flammae posuere, tuens clamavit, inanes
5.1225.4   Quonam illa in ventos tam bona forma abiit?
5.1225.5  Haec ne alia est, alius coepi an magis esse repente
5.1225.6   Versus ego? Hisce oculis visa mihi haec facies?
5.1225.7  Certe eadem est iisdem: fuit at modo plena leporum,
5.1225.8   Nunc omni prorsus foeda lepore


15263. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1236. [1230.] Cur Lycoris dicat rudem Eunum. In Eunum. Krša
5.1236.1  Esse rudem dicis, te quod fugit, Eune, Lycorin;
5.1236.2   Id pol ni faciat, tunc reor esse rudem. 1237. [1231.] In Glauciam senem blandiloquum


15264. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicat rudem Eunum. In Eunum. Krša
5.1236.1  Esse rudem dicis, te quod fugit, Eune, Lycorin;
5.1236.2   Id pol ni faciat, tunc reor esse rudem. 1237. [1231.] In Glauciam senem blandiloquum senem blandiloquum] blandiloquum2 senem


15265. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

respondit, moestus at ingemuit. 1239. [1233.] (pon. inter varia) Krša In Orphytum dicentem, nullam spem esse sibi misero. In Orphytum ingratam puellam amantem. Krša
5.1239.1  Nulla, ut ais, misero est spes, Orphyte, jam super ut te


15266. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miseratione dignum. Ad Varum de Gellia. Krša
5.1242.1  Vare, tuum nondum si Gellia sensit amorem,
5.1242.2   Illa nil unquam stultius esse reor.
5.1242.3  Sin contra sensit, tam fidum et spernit amorem.
5.1242.4   Illa nil usquam durius esse reor.
5.1242.5  Vare, tui certe miseret, seu stulta puella,


15267. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuum nondum si Gellia sensit amorem,
5.1242.2   Illa nil unquam stultius esse reor.
5.1242.3  Sin contra sensit, tam fidum et spernit amorem.
5.1242.4   Illa nil usquam durius esse reor.
5.1242.5  Vare, tui certe miseret, seu stulta puella,
5.1242.6   Dura tibi misero seu mage contigerit. 1243.


15268. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sum cur, Gellia, vilis? An omnes
5.1243.2   Ante alios quod tu, Gellia, cara mihi es?
5.1243.3  Hoc male si miserum perdit, jam moribus istis
5.1243.4   Efficies, possim vilis ut esse minus. 1244. [1238.] Nulli ignotum scit sola Gellia. In idem argumentum. Krša


15269. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1240.] (pon. inter varia) Krša Lesbia muta, absente Quinto, eo praesente facunda. Lesbiam mutam, absente Quinto, eo praesente facundam esse. Krša
5.1246.1  Mercurium eloquii vates dixere parentem,
5.1246.2   Pinniger eloquium sed, puto, gignit Amor.
5.1246.3  Id tua,


15270. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Has mihi ego tacitus novi et praestigia multo
5.1248.4   Cum risu specto, vafra Lycori, tua. 1249. [1243.] In Postumum, qui solus dicebat, Phyllin esse rudem.
5.1249.1  Esse rudem solus dicis tu, Postume, Phyllin,
5.1249.2   Qua perhibent alii, cultius esse nihil.
5.1249.3  An rudis est uni tibi, Postume? Scilicet esse


15271. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multo
5.1248.4   Cum risu specto, vafra Lycori, tua. 1249. [1243.] In Postumum, qui solus dicebat, Phyllin esse rudem.
5.1249.1  Esse rudem solus dicis tu, Postume, Phyllin,
5.1249.2   Qua perhibent alii, cultius esse nihil.
5.1249.3  An rudis est uni tibi, Postume? Scilicet esse
5.1249.4   Id reor; id circo


15272. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1249. [1243.] In Postumum, qui solus dicebat, Phyllin esse rudem.
5.1249.1  Esse rudem solus dicis tu, Postume, Phyllin,
5.1249.2   Qua perhibent alii, cultius esse nihil.
5.1249.3  An rudis est uni tibi, Postume? Scilicet esse
5.1249.4   Id reor; id circo nec reor esse rudem.


15273. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

solus dicebat, Phyllin esse rudem.
5.1249.1  Esse rudem solus dicis tu, Postume, Phyllin,
5.1249.2   Qua perhibent alii, cultius esse nihil.
5.1249.3  An rudis est uni tibi, Postume? Scilicet esse
5.1249.4   Id reor; id circo nec reor esse rudem. 1250. [1244.] (pon. inter varia) Krša


15274. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

solus dicis tu, Postume, Phyllin,
5.1249.2   Qua perhibent alii, cultius esse nihil.
5.1249.3  An rudis est uni tibi, Postume? Scilicet esse
5.1249.4   Id reor; id circo nec reor esse rudem. 1250. [1244.] (pon. inter varia) Krša Querimonia in Tullam.


15275. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

torpentem exhibente.
5.1256.1  Vir, conjux, nati, domus omnis regia cessant,
5.1256.2   Regale in pulchra nil et agunt tabula.
5.1256.3  Quales sunt, illos, non quales convenit esse,
5.1256.4   Pinxit Apellea Sanctius ille manu. 1257. [1251.] In Leonillam propter nobilitatem generis laudatam.


15276. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1258. [1252.] In Tullam non amantem sed amare simulantem. Krša
5.1258.1  Esse tibi nunquam correptum pectus amore
5.1258.2   Dicis et id laudi tu tibi, Tulla, putas?
5.1258.3  Quid? Tibi quum simulas correptum pectus amore,
5.1258.4   Id quoque num laudi


15277. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1259. [1253.] "Quae jactas, nescis, Gellia, quid sit amor". Ad Gelliam profitentem se nunquam amasse. Krša
5.1259.1  Esse tibi nunquam succensum pectus amore,
5.1259.2   Quae jactas, nescis, Gellia, quid sit amor.
5.1259.3  Est bonus et malus est pro reque, locoque; probari est
5.1259.4   Dignus


15278. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vanam sapiens compesce querelam:
5.1261.4   Pulchrum est indecori solvere colla jugo,
5.1261.5  Nec miser est, arcere sibi quod noluit ipse,
5.1261.6   Qui procul invitus cogitur esse malo. 1262. [1256.] Nil mirum peccare, sed inter innumeros peccare, mirum. In Lycidam praecipue foeminarum amore insanientem.


15279. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fulvo conflata metallo
5.1266.2   Inflecti potius, Quinte, columna solet.
5.1266.3  Huic te (clara domus te quando insignia tangunt)
5.1266.4   Assimilem, haud illi, moribus esse velim. 1267. [1261.] In idem argumentum.
5.1267.1  Quintum jam toties ne perge ambine precando:
5.1267.2   Pone modum precibus,


15280. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1268.9  Unum exorari nunquam atrox, triste, severum
5.1268.10   Numen, qui Stygiis praesidet Orcus aquis. 1269. [1263.] Ad Quintum, judicantem, non esse foeminam in Occultorum Accademiam cooptandam.
5.1269.1  "Occultos" inter censeri, Quinte, sodales
5.1269.2   Judicio digna est foemina nulla tuo.
5.1269.3  Et merito; namque


15281. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter censeri, Quinte, sodales
5.1269.2   Judicio digna est foemina nulla tuo.
5.1269.3  Et merito; namque hos celebret si foemina coetus,
5.1269.4   Heic, reor, occulti jam queat esse nihil. Ponendum et hoc et hoc aliud epigr. inter Ludicra. Radelja 1270. [1264.]


15282. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1270. [1264.] Ad Aulum. In idem argumentum.
5.1270.1  Foemina cur coetu secluditur, Aule, virorum,
5.1270.2   Ingenio quae par noscitur esse viris?
5.1270.3  Virtutem, quod inest formoso in corpore, quanta est
5.1270.4   (Pace tua dicam) spernere barbaries!
5.1270.5  "Occultos" tanto dignos, o, crimine se se


15283. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1267.] I. In Gallam. De ejus comae fictore.
5.1273.1  Candidus ornator comit te, candida Galla.
5.1273.2   An tantum comat, quaerere vulgus amat.
5.1273.3  Quaero ego nil: miror cultum tanti esse capillum,
5.1273.4   Ut nolis famae parcere, Galla, tuae. 1274. [1268.] II.
5.1274.1  Pulchra virum manibus comi vult Galla


15284. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1279. [1273.] De Galla Varum laudante.
5.1279.1  Galla, tuum nuper coelo dum scilicet aequas
5.1279.2   Eximiis Varum laudibus, ingemui,
5.1279.3  Invidique illi, non quod est, esse videtur
5.1279.4   Sed quod prae magno magnus amore tibi. 1280. [1274.] De Orpheo et Lyco.
5.1280.1  Trax ubi pulsabat


15285. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Oderunt fratres, odit pater ipse, domusque
5.1282.4   Tota, gravem cunctis, difficilem, indocilem.
5.1282.5  Nec sentis, necdum sentis tua somnia et umbram
5.1282.6   Esse meram mores, queis peris, aureolos? 1283. [1277.] De Aegle foeda.
5.1283.1  Conspectam longe Flaccus male deperit Aeglen.


15286. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

altero ex ebore, altero ex ebeno.
5.1291.1  Cur tam dissimiles conjunxit sculptor Amores,
5.1291.2   Hunc ebore, hunc nigro scilicet ex ebeno?
5.1291.3  An quod Amor primo solet ortu candidus esse,
5.1291.4   Dein verso fieri saepe colore niger? 1292. [1286.] (inter moralia) Krša


15287. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

veniens, nunc efferus in te,
5.1292.2   Batte, venenata cuspide saevit Amor.
5.1292.3  Tu placare paras puerum. Fuge, Batte, dolosum.
5.1292.4   Ah, satis est, laesam vel semel esse fidem. 1293. [1287.] In senem male sibi cohaerentem.
5.1293.1  Sextus amat gelida fessus fractusque senecta,
5.1293.2   Et


15288. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1296. [1290.] In idem argumentum.
5.1296.1  Mentem, Quinte, orna; mores compone, tuosque
5.1296.2   Cives usque omni junge tibi officio,
5.1296.3  Esse aliquid si vis: pulchrae nitor iste juventae
5.1296.4   In ventos, moneo, non rediturus, abit. 1297. [1291.] In Antigenem non satis a flagitiis


15289. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1308. [1302.] De Gallae querelis.
5.1308.1  Zelotypum, queritur, quod nacta est Galla maritum,
5.1308.2   Quem scit zelotypum non satis esse tamen. 1309. [1303.] De Phyllidis amoribus.
5.1309.1  Phyllis amatores quaerit, non quaerit amicos.
5.1309.2   Cara cupit dici,


15290. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1322.8   Improbus in brutas vertit Amor pecudes. 1323. [1316.] De viro insipiente.
5.1323.1  Fles, te desertum quod dicis ab omnibus esse;
5.1323.2   Ast ego, tu quod te deseris, Eune, fleo. 1324. [1317.] In Glauciam dicentem, auctorem esse sibi addictum.


15291. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1323.1  Fles, te desertum quod dicis ab omnibus esse;
5.1323.2   Ast ego, tu quod te deseris, Eune, fleo. 1324. [1317.] In Glauciam dicentem, auctorem esse sibi addictum.
5.1324.1  Atque Deo possum quidvis parere jubenti,
5.1324.2   Atque homini, quem mi praeficit ipse Deus.
5.1324.3  His possum, ast aliis nequeo servire, sed audax


15292. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ast aliis nequeo servire, sed audax
5.1324.4   Pugno, gravi avertens libera colla jugo.
5.1324.5  Hoc notum volui tibi, putide Glaucia, qui me
5.1324.6   Addictum nuper dixeris esse tibi,
5.1324.7  Atque tuo generi fidens opibusque, rogari
5.1324.8   Quae timide ac modice me decet, imperitas.


15293. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1329. [1322.] Valedicit sodali Cinnamo, sibi soli amico. Valedicit sodali Cinnamo, sibi tantummodo consulenti. Krša
5.1329.1  Esse decet fido nil non commune sodali,
5.1329.2   Quodque boni acciderit, Cinname, quodque mali.
5.1329.3  Tu mala mi large impertis, sed quae bona cunque
5.1329.4   Sunt tibi, me


15294. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

impertis, sed quae bona cunque
5.1329.4   Sunt tibi, me spreto, Cinname, solus habes.
5.1329.5  Ergo vale: damni, curae, moeroris abunde,
5.1329.6   Ut nihil ipse addas, mi reor esse domi. 1330. [1323.] Cui carmina foeda, huic et vita impudica. Lasciva carmina indicere, poetae vitam esse impudicam.


15295. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1329.6   Ut nihil ipse addas, mi reor esse domi. 1330. [1323.] Cui carmina foeda, huic et vita impudica. Lasciva carmina indicere, poetae vitam esse impudicam. Krša
5.1330.1  "Musa", inquis, "male foeda mea est, sed vita pudica":
5.1330.2   Id tibi si credam, Postume, desipiam;


15296. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gaudens
5.1330.4   Musa etenim e foedis moribus exoritur. 1331. [1324.] Se ipsum regat, qui alios vult regere. Non esse aptum aliis regendis, qui se ipsum regere nesciat. Krša
5.1331.1  Te ne parem quisquam bello pacique regendae,
5.1331.2   Infelix, qui te non regis ipse,


15297. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1335.4   Tam gravis est, quam qua parva puella dolet. 1336. [1329.] In Varronem taciturnum.
5.1336.1  Usque tacet Varro: sapiens hinc dicitur esse.
5.1336.2   Et, reor, est, celat quod bene stultitiam. 1337. [1330.] In Quintum, auctoris carmina carpentem.
5.1337.1  Quinte,


15298. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et laceras laesa saevus amicitia. 1342. [1334.] In haec nostra tempora, quibus et primi vates mediocres sunt et parvi.
5.1342.1  Credo equidem et fateor, mediocribus esse poetis
5.1342.2   Augusto quondam principe non licuit;
5.1342.3  Esse loci quid enim potuisset talibus inter
5.1342.4   Illa tot Aonii lumina prima chori,


15299. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In haec nostra tempora, quibus et primi vates mediocres sunt et parvi.
5.1342.1  Credo equidem et fateor, mediocribus esse poetis
5.1342.2   Augusto quondam principe non licuit;
5.1342.3  Esse loci quid enim potuisset talibus inter
5.1342.4   Illa tot Aonii lumina prima chori,
5.1342.5  Virgilios, Flaccos, teque Albi, teque Properti?
5.1342.6   Verum hodie res ut


15300. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

teque Albi, teque Properti?
5.1342.6   Verum hodie res ut perdita Apollinea est,
5.1342.7  Et primi vatum sunt tam parvi atque pusilli,
5.1342.8   Quod tum non licuit, jam reor, esse licet. 1343. [1335.] In Cinnam nimiam dotem petentem.
5.1343.1  Cur nimiam poscis dotem tibi, Cinna? Tuae vis
5.1343.2  


15301. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cinna suam. 1346. [1338.] In Gaurum Romam contemnentem.
5.1346.1  Contemnis Romam. Magni hoc tibi, Gaure, videtur
5.1346.2   Esse animi; verum falleris egregie.
5.1346.3  Non magni est animi, rerum pulcherrima dum se
5.1346.4   Ostendunt, pulchri, Gaure, videre nihil;
5.1346.5  Nocturnae assimilem volucri,


15302. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

hoc tibi, Gaure, places.
5.1347.3  Magni namque putas animi comtemnere, quae nos
5.1347.4   Perculsi attonito lumine suspicimus.
5.1347.5  Nec sentis, tam mira videns qui praeterit, esse
5.1347.6   Non multum huic animi, sed nihil ingenii. 1348. [1340.] In Quintum omnibus maledicum, seque laedi vehementer impatientem.


15303. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

modo qui dictus, sic forte modestus
5.1351.4   Incipiet stulto dicier a populo;
5.1351.5  Stulto, namque sapit cui cor, non hercle modestum,
5.1351.6   Jactatorem alio dicet at esse modo. 1352. [1344.] In Glauciam. De falsa amicitia.
5.1352.1  Sors adversa nocetque, sua et fert commoda, quorum est
5.1352.2  


15304. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

didicit lustrans orbem Rufillus? Opinor
5.1359.2   Hoc unum: se se, solis utramque domum
5.1359.3  Quum clara late fama complesse putabat,
5.1359.4   Obscurum, ignotumque omnibus esse locis. 1360. [1352.] Lusus quidam est damni communis et Cinnae et auctori. Damnum esse commune et sibi et Cinnae, quodve


15305. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1359.4   Obscurum, ignotumque omnibus esse locis. 1360. [1352.] Lusus quidam est damni communis et Cinnae et auctori. Damnum esse commune et sibi et Cinnae, quodve irriserit. Krša
5.1360.1  Quod me sic ludis, damnum est commune: perire
5.1360.2   Spemque mihi video, Cinna, fidemque


15306. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

longo non ponere finem,
5.1369.6   Sed mihi, sed sociis obstrepere usque tuis,
5.1369.7  Si possem nihil irasci, dic: mitis, an expers
5.1369.8   Sensu omni atque merus dicerer esse stupor? 1370. [1362.] In Gallum munerantem ut multo magis remuneretur. In Gallum nil sine malitia aliis dantem. Krša


15307. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

unus et acrem
5.1371.4   Caligat misere lippus ob invidiam. 1372. [1364.] In Postumum omnium contemptorem.
5.1372.1  Te tumidum esse, ajunt, vulgo et contemnere cunctos,
5.1372.2   Atque hominum prae te despuere omne genus.
5.1372.3  Hoc passim dicit quisquis te, Postume, novit,
5.1372.4   Sed vere id dici ne


15308. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nimis laudantem suum magistrum In Tullum, nimis laudantem magistrum
5.1389.1  Usque tuum quod tam dilaudas, Tulle, magistrum,
5.1389.2   Id ne agis, ut vulgus te putet esse aliquid?
5.1389.3  An magis, ut noscant omnes, nihil esse, magister
5.1389.4   Omnem in quo mirus perdidit ipse operam?


15309. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

magistrum
5.1389.1  Usque tuum quod tam dilaudas, Tulle, magistrum,
5.1389.2   Id ne agis, ut vulgus te putet esse aliquid?
5.1389.3  An magis, ut noscant omnes, nihil esse, magister
5.1389.4   Omnem in quo mirus perdidit ipse operam? 1390. [1382.] In Cinnamum immodicum lusorem.
5.1390.1  Mirum te


15310. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1392.2   Hostem, foeda foret notior ut facies. 1393. [1385.] In Cinnam, regem se domi jactitantem.
5.1393.1  Regem Cinna domi se jactitat esse: fatemur,
5.1393.2   Regnum etiam immundo in stercore Gallus habet. 1394. [1386.] Uti res, sic desiderium sit et eris dives.


15311. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1393.2   Regnum etiam immundo in stercore Gallus habet. 1394. [1386.] Uti res, sic desiderium sit et eris dives. Quo modo pauper possit dives esse. Krša
5.1394.1  Si res parva tibi est, fac sit minor, Aule, cupido.
5.1394.2   Sic, censu quamvis paupere, dives eris.


15312. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carminibus,
5.1395.3  Parcite jam: nuper cui tristem evadere morbum
5.1395.4   Contigit, huic metuo, carmina vestra iterum
5.1395.5  Ne frigusque ferant, languoremque, ut quibus esse
5.1395.6   Nil pote frigidius, nil pote languidius. 1396. [1388.] Multa et magna loqui non es bene dicere. Multa


15313. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1395.6   Nil pote frigidius, nil pote languidius. 1396. [1388.] Multa et magna loqui non es bene dicere. Multa et magna loqui non esse bene dicere. Krša
5.1396.1  Multa loqui non est bene dicere: multa loquentem,
5.1396.2   Est nemo, qui te, Cinname, non fugiat.


15314. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ipse
5.1408.4   Laudem, nec cogar dicere, cur placeant. 1409. [1401.] In malum poetam.
5.1409.1  Consenuit Musas inter Curtillus et esse
5.1409.2   Vult aliquo vatum qualibet in numero,
5.1409.3  Sed data post Musis, miser, omnia tempora, vatum
5.1409.4   E numero ipse suis versibus ejicitur,


15315. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qualibet in numero,
5.1409.3  Sed data post Musis, miser, omnia tempora, vatum
5.1409.4   E numero ipse suis versibus ejicitur,
5.1409.5  Quos quiscumque leget, scriptorem scilicet esse,
5.1409.6   Quam vatem, citius dixerit astrologum. 1410. [1402.] In idem argumentum.
5.1410.1  Odit Pieridas Rullus male. Num


15316. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tetram odi, Pontice, barbariem
5.1414.3  Turpantem foedis rerum pulcherrima verbis.
5.1414.4   Horum sed quaeris quid mage displiceat?
5.1414.5  Primum, primum illud mage displicet, esse quod hercle
5.1414.6   Elinguis potius, quam sine mente, velim. 1415. [1408.] In Volumnium et Glauciam.
5.1415.1  Carmina cur


15317. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ponendum inter Varia. Radelja Ad Varum, ne celet, si quid mali acciderit.
5.1426.1  Si gravius quid forte tibi, Vare, incidit, omne
5.1426.2   Id mihi ego notum scilicet esse volo.
5.1426.3  Nil opus est angique meis te luctibus, inquis,
5.1426.4   Atque meis frustra fletibus adgemere.
5.1426.5  Porro opus est: mihi cum dulci communia amico


15318. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1428. [1421.] In Varronem pluries eadem dicentem.
5.1428.1  Tulla levis quam sit, non possum dicere; possum
5.1428.2   Hoc, Varro: Tullam dum toties iteras,
5.1428.3  Esse levem, jam te non Tullae scilicet uni,
5.1428.4   Quot sumus, at nobis omnibus esse gravem. 1429. [1422.] Uxorem ducturus quid velit Fabullus.


15319. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam sit, non possum dicere; possum
5.1428.2   Hoc, Varro: Tullam dum toties iteras,
5.1428.3  Esse levem, jam te non Tullae scilicet uni,
5.1428.4   Quot sumus, at nobis omnibus esse gravem. 1429. [1422.] Uxorem ducturus quid velit Fabullus.
5.1429.1  Uxorem quaerit grandi cum dote Fabullus;
5.1429.2   Id


15320. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lycotam procerum amicitiis intumescentem.
5.1431.1  Matronas crepat usque meus procerosque Lycotas,
5.1431.2   Atque tumet magnis laetus amicitiis.
5.1431.3  Jamque, cliens quorum meruit vix esse, sodalem
5.1431.4   His factum se se scilicet esse putat.
5.1431.5  Jam, fratres veluti, nullo compellat honore
5.1431.6   Esse sibi merito quos cuperet dominos.


15321. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

crepat usque meus procerosque Lycotas,
5.1431.2   Atque tumet magnis laetus amicitiis.
5.1431.3  Jamque, cliens quorum meruit vix esse, sodalem
5.1431.4   His factum se se scilicet esse putat.
5.1431.5  Jam, fratres veluti, nullo compellat honore
5.1431.6   Esse sibi merito quos cuperet dominos.
5.1431.7  Cui, vellem, haec demi possit vesania: verum


15322. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1431.3  Jamque, cliens quorum meruit vix esse, sodalem
5.1431.4   His factum se se scilicet esse putat.
5.1431.5  Jam, fratres veluti, nullo compellat honore
5.1431.6   Esse sibi merito quos cuperet dominos.
5.1431.7  Cui, vellem, haec demi possit vesania: verum
5.1431.8   Non opus est verbis, ast opus helleboro.


15323. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quanto jactas te, Glaucia, tanto
5.1441.2   Es minor atque omni sperneris a populo.
5.1441.3  Vis magnus tandem fieri, magnusque videri?
5.1441.4   Si potis es, parvum te, facito, esse putes.
5.1441.5  Sed miser haud potis es, mentem cui fastus ademit,
5.1441.6   Et veros rerum surripuit modulos.


15324. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1443. [1436.] In Tullum, se omnibus praeponentem.
5.1443.1  Vincere vis omnes, nusquam non primus haberi,
5.1443.2   Doctior esse aliis, pulchrior esse aliis,
5.1443.3  Esse aliis quavis multo laudatior in re.
5.1443.4   Verum ut contingant caetera, Tulle, tibi,
5.1443.5  Hoc non continget certe, dum


15325. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1443. [1436.] In Tullum, se omnibus praeponentem.
5.1443.1  Vincere vis omnes, nusquam non primus haberi,
5.1443.2   Doctior esse aliis, pulchrior esse aliis,
5.1443.3  Esse aliis quavis multo laudatior in re.
5.1443.4   Verum ut contingant caetera, Tulle, tibi,
5.1443.5  Hoc non continget certe, dum vincere, primus


15326. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1443. [1436.] In Tullum, se omnibus praeponentem.
5.1443.1  Vincere vis omnes, nusquam non primus haberi,
5.1443.2   Doctior esse aliis, pulchrior esse aliis,
5.1443.3  Esse aliis quavis multo laudatior in re.
5.1443.4   Verum ut contingant caetera, Tulle, tibi,
5.1443.5  Hoc non continget certe, dum vincere, primus
5.1443.6   Dum vis esse, ullo sis


15327. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Esse aliis quavis multo laudatior in re.
5.1443.4   Verum ut contingant caetera, Tulle, tibi,
5.1443.5  Hoc non continget certe, dum vincere, primus
5.1443.6   Dum vis esse, ullo sis ut amabilior. 1444. [1437.] In improbum de malevolentia querentem.
5.1444.1  Usque odia incurrens multorum tristia, fato


15328. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1444.4   Improbe, queis odium, tot mala flagitia. 1445. [1438.] In Quintum rerum omnia contemnentem.
5.1445.1  Quod tibi nil usquam rerum placet, esse videris
5.1445.2   Hoc tibi, Quinte, acri, praeditus ingenio,
5.1445.3  Intima quo penitus scrutari et noscere possis,
5.1445.4   Perque videre intus quidquid inest vitii.


15329. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

frustra sequitur voto male sanus, inani,
5.1446.8   Sed toto sapiens expuit ex animo.
5.1446.9  Ipse nec infidus peccat, sed ferre sodalem,
5.1446.10   Quem sibi non fidum comperit esse, negat. 1447. [1440.] De ludo latrunculorum, caeterisque similibus.
5.1447.1  Quem fors coeca regit, ludum spernoque, putoque


15330. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1458. [1451.] Quid sibi velit a Postumo.
5.1458.1  Quaeris, quid sit opus mihi, Postume? Scilicet unum
5.1458.2   Hoc opus est; quod scis esse opus, ut facias. 1459. [1452.] In hominem inertem libros coementem.
5.1459.1  Nam quo librorum tibi copia quaeritur, una


15331. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Monet Quintum, ut animum curet.
5.1464.1  Non magnos opta census tibi, Quinte, minorem
5.1464.2   Exiguo in censu parcus at opta animum.
5.1464.3  Qui dum tantus erit, quantus nunc dicitur esse,
5.1464.4   Ut fueris Creso ditior, Irus eris. 1465. [1458.] Seu
5.1465.1  Non magnos opta census tibi, Quinte. Minores


15332. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui se poesi infensum dixerat.
5.1474.1  Spernere te dicis Musam majora sequentem;
5.1474.2   Spretum ego te Musis, Quinte, minora sequi.
5.1474.3  Factus enim es criticus tandem postquam esse poetae
5.1474.4   Conanti languens obfuit ingenium.
5.1474.5  Nam quis Aristarcho malit (modo sanus) Homero
5.1474.6   Quam fieri, utrumvis quum licet, assimilis?


15333. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod nil non turbida miscet,
5.1475.2   Ac vitam arbitrio torquet agitque suo.
5.1475.3  Falleris: illa etenim nihil est, nisi nomen inane,
5.1475.4   Quam falso vulgus credidit esse deam. 1476. [1469.] Cur nequeat laudare Varronem.
5.1476.1  Nulli ego sum vates obnoxius. Ipse placere
5.1476.2   Mi studeo, si


15334. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Externis nosci Blanca viris renui.
6.3.3  Usque domum et dulces curavi sedula natos,
6.3.4   Luxum urbis, vanos et fugiens strepitus.
6.3.5  Ante omnes formosa alias, formam esse putavi
6.3.6   Hanc unam, innocuis moribus esse probam.
6.3.7  Haec vivae meruit mihi veram semita laudem,
6.3.8   Extinctam haec sedes duxit ad aetherias.


15335. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

domum et dulces curavi sedula natos,
6.3.4   Luxum urbis, vanos et fugiens strepitus.
6.3.5  Ante omnes formosa alias, formam esse putavi
6.3.6   Hanc unam, innocuis moribus esse probam.
6.3.7  Haec vivae meruit mihi veram semita laudem,
6.3.8   Extinctam haec sedes duxit ad aetherias. 4. Ad


15336. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


6.4.7  Quam celer ingenio, quam rebus dexter agendis,
6.4.8  Quam suadae plenus nectare suaviloquae.
6.4.9  Ultima purpureum laus est gestasse galerum,
6.4.10  Esse ortum et claro sanguine Rezzonidum. 5. I. Metastasii tumulus.
6.5.1  Ossa Metastasii lapis hic tegit: ulla poetae
6.5.2   Res


15337. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

digna, pudet. 63. [61.] Epitaphium IV.
6.63.1  Quis jacet heic? Quem si dicam, nil noscere possis,
6.63.2   Ortum ni magna scilicet esse domo. 64. [62.] Epitaphium V.
6.64.1  Heic situs est quidam, nomen quid scribere prosit?
6.64.2   Res ubi sub magno nomine


15338. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

66. [64. III.]
6.66.1  Mengsius heic jacet, heu! Plorat Pictura, nec ullum
6.66.2   Esse unquam, reparet qui sua damna, videt. 67. [65. IV.]
6.67.1  Mengsius heic situs est, quo vivo vivere rursum
6.67.2   Et visus


15339. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.9.8   Tam fessum laetis vultibus excipiam. 10. De Rullo inepte genus suum ad reges Longobardorum referente.
7.10.1  Longobardorum se natum regibus esse
7.10.2  Rullus ait. Credo; vox, oculi, facies,
7.10.3  Quidquid agit, quidquid loquitur bene convenit hirto
7.10.4   Longobardorum scilicet ingenio.


15340. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.12.2   Carmina, quae recitas, pol mihi, Quinte, placent.
7.12.3  Sed qui te novi (sit fas hoc dicere soli)
7.12.4   Carmina, quae recitas, non reor esse tua. 13. In Varum nimium in scribendis epistolis.
7.13.1  Adventu mihi, Vare, tuo nil longius unquam
7.13.2   Visum est, nulla


15341. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

23. De Lyco sene curioso.
7.23.1  Per fora, perque vias fessus, fractusque senecta
7.23.2   It Lycus et quaerit, quid sit in urbe novi.
7.23.3  Hoc reor esse novum: fessum, fractumque senecta
7.23.4   Quaerere tam cupide, quid sit in urbe novi. 24. Ad Cinnam inaniter gloriantem.


15342. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.29.3  Nec tamen explevi, quo pruris, laudis amorem
7.29.4   Atque malam videor parcus ob invidiam?
7.29.5  Quid de te dicam vis tandem, Postume? Sat ne
7.29.6   Esse putas, si te Moeonidae anteferam?
7.29.7  Si dicam Phoebumque patrem, doctasque Camaenas
7.29.8   Esse tuis victas, Postume, carminibus?
7.29.9  Atque tibi toto Pindi decedere


15343. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.29.5  Quid de te dicam vis tandem, Postume? Sat ne
7.29.6   Esse putas, si te Moeonidae anteferam?
7.29.7  Si dicam Phoebumque patrem, doctasque Camaenas
7.29.8   Esse tuis victas, Postume, carminibus?
7.29.9  Atque tibi toto Pindi decedere regno,
7.29.10   Unus ut Aonio sis decus in nemore?


15344. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.33.1  Nullam non aliam curat Mantinius artem;
7.33.2   Artem dumtaxat negligit ille suam.
7.33.3  Omni ergo sapiens alia perhibetur in arte,
7.33.4  Artis at ignarus dicitur esse suae. 34. Ad Rufinum de decreto, quo ornatus est a sodalibus.
7.34.1  Grandia Romulei stulte consulta senatus
7.34.2   Cum


15345. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

37. Ad Quintum a nuptiis abhorrentem.
7.37.1  Uxorem hoc foedo quod non vis ducere saeclo,
7.37.2   Laudo: malum est dici, Quinte, nec esse patrem.
7.37.3  Esse suam quis enim prolem sibi norit, amantum
7.37.4   Quam genuit denso foemina septa choro,
7.37.5  Foemina, quae nullo, qua vult, custode vagatur,


15346. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

37. Ad Quintum a nuptiis abhorrentem.
7.37.1  Uxorem hoc foedo quod non vis ducere saeclo,
7.37.2   Laudo: malum est dici, Quinte, nec esse patrem.
7.37.3  Esse suam quis enim prolem sibi norit, amantum
7.37.4   Quam genuit denso foemina septa choro,
7.37.5  Foemina, quae nullo, qua vult, custode vagatur,
7.37.6   Ipsa sui custos una


15347. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multa domum,
7.38.5  Et videt incertam prolem, natisque veretur
7.38.6   Sitne sibi nempe: natis sibi Radelja , qualis dicitur esse pater. 39. Ad Quintum ducentem anum divitem.
7.39.1  Qui vocat ad thalamos te vafrum, Quinte, Cupido,
7.39.2   Non Veneris,


15348. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

39. Ad Quintum ducentem anum divitem.
7.39.1  Qui vocat ad thalamos te vafrum, Quinte, Cupido,
7.39.2   Non Veneris, Pluti fertur at esse puer.
7.39.3  Non quatit ille faces, multo fulgore coruscos
7.39.4   Praeportat dextra blandus at aureolos.
7.39.5  Ergo ducis anum juvenis, nec displicet aetas,


15349. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter nam, qui certatis, amantes
7.49.4   Nil non insulsum salsa puella videt.
7.49.5  Despuit ergo omnes, te primum; nec sine risu
7.49.6   Audit, cum toties dicitur esse "tua".
7.49.7  Perge "tuam" sed tu quantum vis dicere, Quintum,
7.49.8   Non erit, Herophile dicat ut esse "suum".


15350. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ergo omnes, te primum; nec sine risu
7.49.6   Audit, cum toties dicitur esse "tua".
7.49.7  Perge "tuam" sed tu quantum vis dicere, Quintum,
7.49.8   Non erit, Herophile dicat ut esse "suum". 50. Ad Gelliam pulchram, sed insulsam.
7.50.1  Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,
7.50.2   Pulchra, sed


15351. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pectore frigidula. 51. Aliud.
7.51.1  Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,
7.51.2  Pulchra, lapis pulchro quo solet esse modo:
7.51.3  Excors, elinguis, mentem nil mi afficis ipsam,
7.51.4   Spectaclum solis frigida stas oculis. 52. Ad


15352. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.53.4  Sin mage rem veram, quam dictum quaeris inane,
7.53.5   Huc, ne sit solus, ventitat assidue.
7.53.6  Illi nam, procul est cum Phyllis pulchra, videtur
7.53.7   Esse sibi solus millibus in mediis. 54. Ad Antigenem de multiplici doctrina.
7.54.1  Philosophus, rhetor, vates, terraeque, polique


15353. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

54. Ad Antigenem de multiplici doctrina.
7.54.1  Philosophus, rhetor, vates, terraeque, polique
7.54.2   Mensor, cuncta simul scilicet, esse cupis.
7.54.3  Esto unum, si vere aliquid vis esse. Videri
7.54.4   Multa potes, fieri non potes, Antigene.
7.54.5  Conflatam tribus e formis scis nempe Chimaeram


15354. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

54. Ad Antigenem de multiplici doctrina.
7.54.1  Philosophus, rhetor, vates, terraeque, polique
7.54.2   Mensor, cuncta simul scilicet, esse cupis.
7.54.3  Esto unum, si vere aliquid vis esse. Videri
7.54.4   Multa potes, fieri non potes, Antigene.
7.54.5  Conflatam tribus e formis scis nempe Chimaeram
7.54.6   In solis vatum vivere carminibus.


15355. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cervine rogavi,
7.57.2   Id tu es, facturum te, mihi pollicitus;
7.57.3  Nec fecisse reor. Quod mittis carmen, amice,
7.57.4  Non carmen, nugas at video esse meras.
7.57.5  Quod potes ergo, velis modo si contendere curam,
7.57.6   Quoque vales, uti largiter ingenio,
7.57.7  Fac aliud mittas dignum te; ni facis, usque


15356. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dedi ego, positi foede sine honore jacebant,
7.60.6   Contempto pudor et ludibrium domino,
7.60.7  Qui miser indoluit, nec se se flore decoro,
7.60.8  Victum floridula sensit at esse gena. 61. Ad Hortalum.
7.61.1  Stultus eras juvenis, senior sapis, Hortale; miror:
7.61.2  Fructum, quae florem non tulit,


15357. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

graciles vere dixisse bacillos;
7.81.4  Judicio est, Pholoe, pulcher at ille tuo.
7.81.5  Felix! Rivalem haud metues: pulcher tibi soli,
7.81.6  Nunquam erit, ut Lycidas desinat esse tuus. 82. Ad Quintum, sua carmina ostendere nolentem.
7.82.1  Carmina, quae scripsti, gestisque ostendere multis,
7.82.2  


15358. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae scripsti, gestisque ostendere multis,
7.82.2   Oratus precibus promere, Quinte, negas.
7.82.3  Plectam ego te ut meritus, poenam dabis et mihi pendes,
7.82.4   Esse nihil gravius quo pote, supplicium.
7.82.5  Quid facies, inquis? Quae nunc tu promere non vis,
7.82.6   Cum promes, aures claudam ego carminibus.


15359. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

videntem
7.83.4  Ipsum se tumulo condere, Cinna, jubes? 84. In hospitae discessu.
7.84.1  Phyllis abit longe: sensi nunc scilicet esse
7.84.2  Hoc mea quod visum est mi domus, hospitium. 85. Ad Celiam.
7.85.1  Deduci a claudo fultam ut te, Celia, vidi;


15360. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.92.1  Tandem more tuo dicis te vivere velle,
7.92.2   Quidquid agas, uni commodus ipse tibi.
7.92.3  Cinna, vale; fugio: nam qui sibi commodus uni
7.92.4   Esse parat, nulli non parat esse gravis. 93. Ad Aulum, viros ingenio praestantes vitantem.
7.93.1  Ingenio si quis pollet, vitasque, fugisque,


15361. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

more tuo dicis te vivere velle,
7.92.2   Quidquid agas, uni commodus ipse tibi.
7.92.3  Cinna, vale; fugio: nam qui sibi commodus uni
7.92.4   Esse parat, nulli non parat esse gravis. 93. Ad Aulum, viros ingenio praestantes vitantem.
7.93.1  Ingenio si quis pollet, vitasque, fugisque,
7.93.2   Aule,


15362. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

94.
7.94.1  De Aegles mutabilitate in exercendis amoribus.
7.94.2  Mopse, doles Lycidam tua quod tibi praetulit Aegle,
7.94.3   Praeque illo jam te deputat esse nihil.
7.94.4  Parce queri. Praefert illum nunc omnibus, illi
7.94.5   Ipsum te rursus praeferet, aut alium.
7.94.6  Ut levis est, longos haud unquam exercet amores.


15363. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

96.
7.96.1  De foeminea forma Cinnae.
7.96.2  Pulcher erat juvenis muliebri corpore Cinna,
7.96.3  Esse et adhuc pulchrum se putat ille senex.
7.96.4  Fallitur: est visus quondam formosa puella,
7.96.5   Corpore nunc gracili foeda videtur anus.


15364. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hermocratem. 113. De malefactis ad pacandam Lesbiam adhibendis.
7.113.1  Quo cupio magis usque, magis quo conor, amicam
7.113.2   Esse mihi hoc video te minus atque minus.
7.113.3  Frustra est alternum quidquid progignit amorem,
7.113.4   Quidquid amicitiam jungere suevit obest.
7.113.5  Officiis parcam


15365. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Priamo rugis, multaque Menippum
7.117.2   Quem possis merito dicere canitie.
7.117.3  Foemineo in coetu stulte cum blandus ineptit
7.117.4   Omnimodis flavum dixeris esse Parin:
7.117.5  Nec tamen idcirco metuas ne corda calescat
7.117.6   Ulla Helene, blandum ne velit ulla sequi. 118.


15366. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

125.
7.125.1  Ad hominem importunum.
7.125.2  Num quid forte vacem, rogitas. Mihi Cinna (molestus
7.125.3   Quin misero tandem desinis esse?) vaco. 126. De amore Celsi et de Phyllidis fastidio.
7.126.1  Phyllida Celsus amat, Celsum fastidit et odit
7.126.2   Phyllis,


15367. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laude virum longe praeit illa minorem,
7.127.4   Ac tota late claret in urbe magis;
7.127.5  Crassus et ipse, reor, cum vult praeclarus haberi,
7.127.6  Quintillae sese praedicat esse virum. 128. In Ponticum Iliadem dono postulantem.
7.128.1  Mi versam Iliadem, poscis tibi, Pontice, dono;
7.128.2   Credo lecta


15368. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

130. Ad Marcum de sua cum eo amicitia.
7.130.1  Ne quid, Marce, nimis: primus quod dicor, amicos
7.130.2   Inter postremus suspicor esse tuos. 131. Certamen inter Tullum et Pollam.
7.131.1  Tulle, doces Pollam; te dedocet illa. Quid? Istud
7.131.2   Certamen


15369. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

148. Ad Marcum jactantem senectutem.
7.148.1  Annosam toties qui jactas, Marce, senectam,
7.148.2   Decoxisse, aliquod num decus esse putas? 149. Quid in Rullo ob stultitiam beato censeat invidendum.
7.149.1  Esse mihi invidiae dicis te, Rulle; nec hercle


15370. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senectam,
7.148.2   Decoxisse, aliquod num decus esse putas? 149. Quid in Rullo ob stultitiam beato censeat invidendum.
7.149.1  Esse mihi invidiae dicis te, Rulle; nec hercle
7.149.2  Diffiteor: sed scin' quid tibi ego invideam?
7.149.3  Invideo talis quod te non spernis et esse
7.149.4  Non risu dignum


15371. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

stultitiam beato censeat invidendum.
7.149.1  Esse mihi invidiae dicis te, Rulle; nec hercle
7.149.2  Diffiteor: sed scin' quid tibi ego invideam?
7.149.3  Invideo talis quod te non spernis et esse
7.149.4  Non risu dignum credis, at invidia.
7.149.5  Hanc tibi pol, laetum quae te facit, atque beatum,
7.149.6   Hanc tibi ego, fateor, stultitiam invideo.


15372. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quare Gellia Cinnamum spernat. Krša
7.155.1  Gellia formosum te spernit, Cinname. Quid ni
7.155.2   Spernat, nummorum cui sciat esse nihil?
7.155.3  Tu faciem interea curas: rem, Cinname, cura.
7.155.4   Odit vel pulchram Gellia pauperiem,
7.155.5  Et stultam vocat eximie, quae foemina nuptum


15373. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.161.3  Diceris orator ne qui bonus hercle, poeta
7.161.4   Jam dici multo pessimus incipias. 162. Inutilem esse Quinto curatorem. Krša
7.162.1  Additus est Quinto curator: Quintus egere
7.162.2   Curatore negat se, queriturque datum.


15374. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cara, uni cur te das, Gellia, et omni
7.166.3   Unum de coetu perpetuo alloqueris?
7.166.4  Circum alii mussant taciti, spernique dolent se,
7.166.5   Ullo tam multos esse nec in numero,
7.166.6  Nullo hercle in numero, cum solo sola videris
7.166.7   Quod tibi, longe alios esse, nec esse putas.
7.166.8  Iste, quidem fateor, nulli non dignus amari


15375. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

alii mussant taciti, spernique dolent se,
7.166.5   Ullo tam multos esse nec in numero,
7.166.6  Nullo hercle in numero, cum solo sola videris
7.166.7   Quod tibi, longe alios esse, nec esse putas.
7.166.8  Iste, quidem fateor, nulli non dignus amari est,
7.166.9   Nullum non praestat dotibus eximiis.
7.166.10  Desine, sed dulces tu desine laedere


15376. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mussant taciti, spernique dolent se,
7.166.5   Ullo tam multos esse nec in numero,
7.166.6  Nullo hercle in numero, cum solo sola videris
7.166.7   Quod tibi, longe alios esse, nec esse putas.
7.166.8  Iste, quidem fateor, nulli non dignus amari est,
7.166.9   Nullum non praestat dotibus eximiis.
7.166.10  Desine, sed dulces tu desine laedere amicos;


15377. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

171. (pon. inter varia) Krša
7.171.1  Gallo dulce vel uno oculo videre fugam hostis. Gallo dulce esse vel uno oculo videre fugam hostis. Kr š a
7.171.2  Gallo, dum sequitur fugientem fervidus hostem,


15378. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subdere calcar equo. 174. (ut supra) Krša
7.174.1  Veras esse amicitias, quas virtus formarit.
7.174.2  Gignit amicitiam virtus, virtusque tuetur.
7.174.3   Qui caret hac, falso jactat amicitias;
7.174.4  Turpibus et studiis nomen


15379. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

jactat amicitias;
7.174.4  Turpibus et studiis nomen praetendit honestum,
7.174.5   Et fucum aut aliis, aut facit ipse sibi.
7.174.6  Haec tibi dicta volo, mores, heu, perditus, esse
7.174.7   Qui tibi amicorum millia multa refers. 175. (ut supra) Krša


15380. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

176. De Glaucia turpia loquente.
7.176.1  Turpia qui loquitur te coram, Glaucia, vel te
7.176.2   Galla, bonam spernit, vel putat esse malam. 177. (pon. inter varia) Krša Non immerito Aeliam in virum suum saevire.


15381. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

180. (ut supra) Krša Tulla amatur ob virtutem; ob vitium odio est Flaccus. Tullam amari ob virtutem; ob vitium odio esse Flaccum. Kr š a
7.180.1  Tullam Flaccus amat, Flaccum Tulla odit; uterque
7.180.2  


15382. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

postremus qui venit, submovet omnes
7.185.2   Inque domo Tullae regna superba tenet.
7.185.3  Qui novus est, hunc illa unum miratur, amatque;
7.185.4   Vilescit quisquis desiit esse novus.
7.185.5  Tulla vale: procul hinc fugio. Fortasse revertar,
7.185.6   Ut fieri possim rursus et ipse novus.


15383. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.186.6  Victor et indecori subtrahe colla jugo. 187. Parvae victoriae parva gaudia. Parvae victoriae parva gaudia esse debere. Krša
7.187.1  Vicisti ludo, parva est res, Quinte. Pusillo
7.187.2   Ni vis dici animo, gaudia parva decent.


15384. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.190.1  Terdenas, ratio ni fallit ni fallit] fallit2 ni1 , Pontice, messes
7.190.2   Jam numeras, bonus et diceris esse puer.
7.190.3  Id tibi habe laudis; messes mihi displicet ante
7.190.4   Bisdenas qui non desiit esse puer. 190. In


15385. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

, Pontice, messes
7.190.2   Jam numeras, bonus et diceris esse puer.
7.190.3  Id tibi habe laudis; messes mihi displicet ante
7.190.4   Bisdenas qui non desiit esse puer. 190. In hominem nasi immanis.
7.191.1  Immanis nasus procedit: parvula nasi
7.191.2   Appendix, facies caetera jam


15386. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.201.2  Pro meritis nullo fert in amore vicem. 201. Cur Eucritus intolerabilis Varo Eucritum intolerabilem Varo esse. Krša
7.202.1  Insatiabiliter Varum colit Eucrytus: ille
7.202.2   Plectitur infelix intolerabiliter.


15387. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

male caecutis, formas nec dispicis? Omne
7.205.4   Et pulchri misero judicium periit?
7.205.5  Hoc reor et rebor, donec mihi scilicet, omni
7.205.6   Et mecum populo credidero esse oculos. 205. Gelliam monet, ut sine verborum circuitu dicat, se Thyrsim amare.
7.206.1  Dicis: "Amabilius nil flavo est Thyrside". Praestat,


15388. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.207.8   Tangit ubi admota pectus Amor facula. 207. Nec nimie rigidus nec laxus viri modus uxoris froenum est. Qualem debeat esse maritum uxorem erga. Krša
7.208.1  Nec laxa nimium, nec contrahe froena, marite;
7.208.2   Uxor ne possit, ne velit esse nocens.


15389. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Qualem debeat esse maritum uxorem erga. Krša
7.208.1  Nec laxa nimium, nec contrahe froena, marite;
7.208.2   Uxor ne possit, ne velit esse nocens. 208. Ad Lycorim marmoreae Veneri assimilem.
7.209.1  Marmoreae Veneri dixi te saepe, Lycori,
7.209.2  Assimilem:


15390. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ultra, dirum sed pellere: magnum
7.219.4  Altera supplicium est, altera res facinus.
7.219.5  Supplicium, credo, praestat perferre. Molestus
7.219.6  Adsuetae incipiet forsitan esse minus.
7.219.7   219. [218.] (inter varia) Krša
7.219.8  Quid prius mirer, mihi sum incertus.


15391. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.225.1  Te tua delectant, Mantini, praedia; libris
7.225.2  Laetor ego. His animum pascere quum licuit,
7.225.3  Divitiis Cresum supero, in parvoque cubili,
7.225.4  Esse mihi villas, praedia, regna puto.
7.225.5  Aut igitur libros me poscere desine, poscam
7.225.6   Aut ego te contra rura, domosque tuas.


15392. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

poscam
7.225.6   Aut ego te contra rura, domosque tuas. 226. [225.] In Battum, qui auctoris moecenas dicebatur.
7.226.1  Diceris esse meus moecenas, Batte: negare
7.226.2   Ipse quidem id soleo, nec, reor, immerito.
7.226.3  Scis Moecenatem nam, credo, Batte, fuisse
7.226.4  Dulce decus vati praesidiumque


15393. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.226.2   Ipse quidem id soleo, nec, reor, immerito.
7.226.3  Scis Moecenatem nam, credo, Batte, fuisse
7.226.4  Dulce decus vati praesidiumque suo.
7.226.5  Te decori esse mihi fateor; sed res ubi poscit,
7.226.6   In te nil quidquam praesidii invenio.
7.226.7  De geminis pars haec cui desit, vix licet hercle
7.226.8  Hunc moecenatem dicere


15394. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

furem simulas, Corvine, sodales
7.227.2   Inter et huic thecam surripis, huic loculos,
7.227.3  Tam foeda ut possis contritus in arte videri,
7.227.4   Nec lusor, sed fur scilicet esse merus.
7.227.5  Crede mihi, tanto famae ne lude periclo,
7.227.6   Tandem et qui non es, ne videare, cave. 228.


15395. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.227.5  Crede mihi, tanto famae ne lude periclo,
7.227.6   Tandem et qui non es, ne videare, cave. 228. [227.] De Glaucia, se fusci coloris esse dicentem.
7.228.1  Credo ego, qui fuscum dixit se Glaucia, fuscum
7.228.2   Carbonem, fuscam dixerit esse picem.
7.228.3  Credo ego, qui fuscam dixit te, Nevia, fuscum


15396. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

228. [227.] De Glaucia, se fusci coloris esse dicentem.
7.228.1  Credo ego, qui fuscum dixit se Glaucia, fuscum
7.228.2   Carbonem, fuscam dixerit esse picem.
7.228.3  Credo ego, qui fuscam dixit te, Nevia, fuscum
7.228.4   Stultus ebur, fuscam dixerit esse nivem.
7.228.5  Ergo doce, quid sit fuscum, atque irata moneto,


15397. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ego, qui fuscum dixit se Glaucia, fuscum
7.228.2   Carbonem, fuscam dixerit esse picem.
7.228.3  Credo ego, qui fuscam dixit te, Nevia, fuscum
7.228.4   Stultus ebur, fuscam dixerit esse nivem.
7.228.5  Ergo doce, quid sit fuscum, atque irata moneto,
7.228.6   Candida ne posthac, nigraque fusca vocet. Not.: scripserat is: "Fuscus ego, fuscum tu quiddam, Nevia,


15398. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.5.9  Has propter dotes cui Lyda est cara viriles,
8.5.10   Falso ego foemineo captus amore feror. 6. Ad Lydam, quo loco apud eam esse velit
8.6.1  Primo, Lyda, loco mi tu es; non dempserit ulla
8.6.2   Hunc tibi, ego veris dum capiar meritis.
8.6.3  Nec doleo, meritis tanto impar, dignus haberi


15399. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et se continuo, Galataei scilicet omnes
8.7.4   Oblitus leges, inseruit medium.
8.7.5  Sic mihi qui obtigerat cupido longe optimus hercle,
8.7.6   Continuo coepit pessimus esse locus. 8. Ad Lydam assidue doctrinae operam dantem
8.8.1  Foemineas perdit laudes brevis hora, colorque
8.8.2   Et forma in


15400. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

credere Lyda suo. 27. De Lydae responso.
8.27.1  Forte meum carmen dum gestat Lyda, rogata
8.27.2   Quid foret id, dixit scilicet, esse nihil.
8.27.3  Me Me] corr. ex Mae miserum! Quae scribo illi, donoque dicatus
8.27.4   Illi uni vates, haec putat illa nihil?


15401. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae scribo illi, donoque dicatus
8.27.4   Illi uni vates, haec putat illa nihil?
8.27.5  Sed putet usque licet: vivet mea laude perenni
8.27.6   In his Lyda tamen, quae putat esse nihil. 28. Ad Lydam, Neptunum euntem.
8.28.1  Littoream quando Neptuni tendis ad urbem,
8.28.2   Et procul hinc paullum cedere,


15402. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

avet arreptis crebro ad te currere mannis,
8.35.4   Non longam et bijugis ire redire viam.
8.35.5  Res at dura vetat. Quae res, ne quaere doceri:
8.35.6   Scis, credo, census esse mihi tenues,
8.35.7  Scis, quod adest, victu impendi, cultuque; redundans,
8.35.8   Impendi officiis quod queat, esse nihil.


15403. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vetat. Quae res, ne quaere doceri:
8.35.6   Scis, credo, census esse mihi tenues,
8.35.7  Scis, quod adest, victu impendi, cultuque; redundans,
8.35.8   Impendi officiis quod queat, esse nihil. 36. Ad Lydam, de ejus querela.
8.36.1  Non memor esse tui dicor? (Tantum excidit ore,
8.36.2   Lyda, nefas?) Dicor non


15404. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

impendi, cultuque; redundans,
8.35.8   Impendi officiis quod queat, esse nihil. 36. Ad Lydam, de ejus querela.
8.36.1  Non memor esse tui dicor? (Tantum excidit ore,
8.36.2   Lyda, nefas?) Dicor non memor esse tui?
8.36.3  De qua saepe audit me passim Roma loquentem,
8.36.4   De qua tantisper denique cum


15405. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nihil. 36. Ad Lydam, de ejus querela.
8.36.1  Non memor esse tui dicor? (Tantum excidit ore,
8.36.2   Lyda, nefas?) Dicor non memor esse tui?
8.36.3  De qua saepe audit me passim Roma loquentem,
8.36.4   De qua tantisper denique cum taceo,
8.36.5  Sermoni ut videar sociorum impendere curam,


15406. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tamen fuerit, quodcumque paratum est,
8.37.8   Illic, seu risus, seu dolor et lacrymae,
8.37.9  Illuc mente feror cupida, vel flere magis me
8.37.10   Cum Lyda, ab Lyda quam procul esse juvat. 38. De Lydae epistola.
8.38.1  Lyda suo aureolum, longe omni carius auro,
8.38.2   Lyda suo vati misit epistolium.


15407. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

42. Ad Lydam, in Tusculano rusticantem.
8.42.1  Haec te, Lyda, velim quam primum ad tecta reverti,
8.42.2   Istaec rura velim longius et colere.
8.42.3  Esse statim tecum cupio, cupioque vigentem,
8.42.4   Laetam, floridulam tardius adspicere.
8.42.5  Posterius tamen hoc malim; dum frigora cessant,
8.42.6   Dum tepidi fulgent ac sine


15408. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.45.3  Ergo illam, ut licuit, cuncti fugere, solutus
8.45.4   At tua qui fugiat fercula, nullus erit. 46. Ad Lydam, se cum illa esse in urbe, quam sine illa rusticari malle.
8.46.1  Hic mihi ager laetus, hic florea prata, susurro
8.46.2   Hic dulci arboreas quae ciet aura comas,
8.46.3  Et volucrum cantus, pastorum et


15409. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

faciant, pulchre valeas; jam divite vena
8.50.8   Hoc quodcumque mei profluet eloquii,
8.50.9  Et qui nunc mutus videor sine voce poeta,
8.50.10   Jam dicar nimium forsitan esse loquax. 51. Ad Lydam in levi morbo plus aequo sollicitam.
8.51.1  Condoluit guttur tentatum frigore, Lyda,
8.51.2   Ima tibi


15410. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.54.3  Uni salva tibi sed quod res, omnibus aeque
8.54.4   Complevit mira pectora laetitia.
8.54.5  Utile quam fuerit, non quaero: nil mage pulchrum
8.54.6   Esse tibi, quam sic vincere, Lyda, potest. 55. Ad Lydam. De carmine illius rogatu scripto.
8.55.1  Durum est, quod poscis, carmen mi condere, Lyda,


15411. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

placet gemmis ac diti Gellia veste,
8.56.2   Indiget his contra Lyda nihil phaleris.
8.56.3  Dotibus illa suis nulli non magna putatur,
8.56.4   Atque urbis rarum dicitur esse decus.
8.56.5  Hoc pulchrum est, niti semet, debere nec ullam
8.56.6   Externo laudis particulam auxilio. 57. Ad


15412. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

.
8.58.5  Sic ego sum; migrare domo ne forte molestum,
8.58.6   Queis soleo, incluso moenibus mundi Radelja , esse putes. 59. Ad Postumum. De sua erga Lydam et Rossiam benevolentia.
8.59.1  Lyda mihi cara est, cara est mihi Russa; puderet,


15413. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

59. Ad Postumum. De sua erga Lydam et Rossiam benevolentia.
8.59.1  Lyda mihi cara est, cara est mihi Russa; puderet,
8.59.2   Utraque ni cunctis, Postume, cara foret.
8.59.3  Non pudet esse unum multis de millibus, ambae
8.59.4   Quos mire miris dotibus afficiunt.
8.59.5  Non pudet eximias laudes nosse, atque videre,
8.59.6   Nec caecum dici, Postume, nec


15414. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.70.1  Ne mala scriptorum perdat me turba recentum,
8.70.2   Prospexi pulchre jam, mea Lyda, mihi.
8.70.3  Quanam, inquis? Quidquid scripserunt, non mihi scriptum
8.70.4   Esse reor, prorsum tangere ne soleo. 71. Ad Lydam, de sua spe in ea laudanda.
8.71.1  Laude tua commune magis nil est, mea Lyda,


15415. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

72. De Lyda inter viros praestanti.
8.72.1  Lyda viros inter vir facta est; demite formam,
8.72.2   Foemina foemineum praeferet illa nihil.
8.72.3  Illa viris adeo similis, vir nullus ut esse
8.72.4   Illi, si possit, non cupiat similis. 73. Ad Lydam, de Varo sollicitam.
8.73.1  Varo, Lyda, times, arreptum quem tenet


15416. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nunc jam laetor, maloque dolori,
8.76.4   Lyda, tuo finem, quam posuisse meo.
8.76.5  Rem prius at potui melius celare, fuisset
8.76.6   Nullus, qui longus desiit esse, dolor. 77. De Lyda nulli se anteferente.
8.77.1  Dotibus eximiis praestas, Lyda optima; dixi,
8.77.2   Laudari et plene te


15417. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.77.1  Dotibus eximiis praestas, Lyda optima; dixi,
8.77.2   Laudari et plene te mihi credideram.
8.77.3  Nunc id cum solum dixi, mihi laudis omissam
8.77.4   Esse tuae partem praecipuam video.
8.77.5  Nullam quod prae te contemnis, tu licet una
8.77.6   Nulli non praestes dotibus eximiis.


15418. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.79.1  Et Pollae et Lydae me, Postume, dicis amicum;
8.79.2   Dici equidem id facili pectore perpetior.
8.79.3  De Polla nemo credit, nemo improbat unus
8.79.4   De Lyda, esse nihil qua scit amabilius,
8.79.5  Quam colat omnimodis devota mente, necesse est,
8.79.6   Virtutem et mores qui colit ingenuos.


15419. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.82.3  Quid factum absenti, quaeris? Nihil hercule, inani
8.82.4   Jactatam Jactatam] Krša : Intactam Radelja ni te quod sciet esse metu.
8.82.5  Cogeturque metu te infecta saepe redire,
8.82.6   Istos, Lyda, ferat ne tibi saepe metus. 83. Ad


15420. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

84. Ad sodales, de Lydae celeri reditu.
8.84.1  Venit Aricinis de collibus et procul absens
8.84.2   Lyda diu a coetu non tulit esse suo.
8.84.3  Quamvis laetus ager, spicisque undantia rura,
8.84.4   Faecunda et varias quae dabat arbor opes,
8.84.5  Et dulces volucrum cantus, auraeque salubres


15421. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dulces volucrum cantus, auraeque salubres
8.84.6   Longa illic possent detinuisse mora.
8.84.7  Illa diu, tamen illa diu (gaudete sodales)
8.84.8   Non tulit a coetu se procul esse suo. 85. Ad Lydam, Dantis carmina legentem.
8.85.1  Carmina cui Dantis tam sunt jucunda, virile
8.85.2   Condis foemineae sub


15422. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae multa paras aliorum commoda, frangis
8.92.6   Omnia, dum te unam negligis interea.
8.92.7  Quam sibi nemo unam non praefert ac magis ipsi
8.92.8   Quam sibi, cui nemo non cupit esse bene. 93. Ad Lydam, de se ab ea tantisper digresso.
8.93.1  Tempus ad exiguum nuper te linquere, Lyda,
8.93.2   Quod potui,


15423. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Lydam. De aliis poetis eam laudantibus.
8.94.1  Usque tibi vatum crescit chorus, optima Lyda,
8.94.2   Certatim in laudes qui studet ire tuas.
8.94.3  Laetor ego mihi tot socios pulchri esse laboris,
8.94.4   Tollare ut lepidis versibus astra super;
8.94.5  Ut sciat haec aetas, aetas et postera, virtus
8.94.6   Quam te ornet miris dotibus omnigena.


15424. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

98. Ad Lydam, de muliebri forma in viris.
8.98.1  Vir, facie est similis gracili qui, Lyda, puellae
8.98.2   Judicio pulcher dicitur esse tuo?
8.98.3  Quid? Num pulchra itidem est, quaeso, te judice, Lyda,
8.98.4   Et similis fuerit si qua puella viro?
8.98.5  Forma potest eadem pulchra et non apta putari?


15425. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.98.3  Quid? Num pulchra itidem est, quaeso, te judice, Lyda,
8.98.4   Et similis fuerit si qua puella viro?
8.98.5  Forma potest eadem pulchra et non apta putari?
8.98.6   Esse potest pulchrum, quod male dedeceat? 99. Ad Lydam.
8.99.1  Quam sis grata mihi, didici te, Lyda, carendo,
8.99.2   Ipsi nam


15426. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sis grata mihi, didici te, Lyda, carendo,
8.99.2   Ipsi nam sine te sum mihi, Lyda, gravis,
8.99.3  Et caris, qui me visunt, stipatus amicis
8.99.4   Desertus videor, solus et esse mihi,
8.99.5  Nec, mihi cum solus secreta in sede relinquor,
8.99.6   Aoniis possum corda levare modis,
8.99.7  Non mi grandiloqui divinum carmen Homeri,


15427. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

101. Ad Lydam, quantae curae sibi sit.
8.101.1  Lyda, doles, doleo; laetaris, Lyda, vicissim
8.101.2   Laetor ego: variat sors mea sorte tua.
8.101.3  Esse mihi curae qui te mirabitur ergo,
8.101.4   Miretur curae me simul esse mihi. 102. Ad Lydam; ejus fratrem convaluisse gaudet.


15428. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

doles, doleo; laetaris, Lyda, vicissim
8.101.2   Laetor ego: variat sors mea sorte tua.
8.101.3  Esse mihi curae qui te mirabitur ergo,
8.101.4   Miretur curae me simul esse mihi. 102. Ad Lydam; ejus fratrem convaluisse gaudet.
8.102.1  Quod tibi convaluit frater tuus, optima Lyda,
8.102.2   Mi


15429. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

122. De Lyda et Tulla aeque cultis non aequa laude.
8.122.1  Et Lydam et Tullam multi visuntque coluntque,
8.122.2   Nec Lydae Tullam do tamen esse parem.
8.122.3  Cultores debet fortunae Tulla faventi,
8.122.4   Cultores debet, pol, mea Lyda sibi.
8.122.5  Parta sibi haec virtute sua; virtute parentum


15430. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

125. Ad Lydam. De laude, quae aliis foeminis a poeta tribuitur.
8.125.1  Si qua mihi magna est, praeter te, foemina, Lyda,
8.125.2   Magna est, quod similis creditur esse tui.
8.125.3  In te quae virtus placet integra, parte pusilla
8.125.4   In multis aliis mi placet illa sui.
8.125.5  Quare illis tribuo quam laudem, Lyda, tuae tu


15431. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut repis sexum infra: sic (mihi crede)
8.127.6   Longe foemineum Lyda supervehitur. 128. Ad Postumum, de Lyda et Rufa.
8.128.1  Esse tibi mavult, aliis quam docta videri
8.128.2   Lyda et quae nescit singula saepe rogat.
8.128.3  Rufa unquam nullam, nequid nescire putetur,
8.128.4   Doctorum lucem quaerit ab


15432. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.130.7  Sic utinam enarres, quae de te carmina condo,
8.130.8   Nomen ero in magnis vatibus eximium. 131. Ad Janum, dicentem, Lydam esse multiloquam.
8.131.1  Lydam, Jane, tuam verbosam dicere noli;
8.131.2   Multa licet dicat, nil tamen est brevius.
8.131.3  Nil non cordate, sapienter, suaviter effert,


15433. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non cordate, sapienter, suaviter effert,
8.131.4   Quidquid ait, prodest et juvat eximie.
8.131.5  Ergo alias fari parco sermone jubeto;
8.131.6   Hanc fandi parcam, si sapies, esse veta. 132. In idem argumentum.
8.132.1  Multiloquam tu, Jane, unus; nos dicimus omnes
8.132.2   Lydam, dixit ubi plurima,


15434. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

133. Aliud. In idem argumentum.
8.133.1  Jane, modum fanti cur vis imponere Lydae?
8.133.2   Digna est, quae fandi nesciat una modum.
8.133.3  Tam docte loquitur, tam belle ac suaviter, esse
8.133.4   Prorsum ut, quod loquitur, non queat immodicum. 134. Ad Lydam. De Cinna.
8.134.1  Miraris lustris octo jam, Cinna,


15435. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sanctis addictus Cinna Camoenis
8.135.2   Quod fatuos gaudet spernere, Lyda, choros,
8.135.3  Orgia bacchantis quod vitat foeda popelli,
8.135.4   In tacita mavult solus et esse domo.
8.135.5  Id te mirari, mirum est mihi, Lyda. Teneri
8.135.6   Illa non stultus quis pote stultitia?
8.135.7  Quis pote (tantillum sapiat modo corde) videre


15436. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

modo corde) videre
8.135.8   aequa mente urbem tam male desipere? 136. Ad Cinnam, de Lyda rogante, cur abstineat choreis?
8.136.1  Esse levem quod, Cinna, tuo te in carmine sensit
8.136.2   Lyda, leves rogitat cur fugias choreas?
8.136.3  Istud, credo equidem, vatem non illa rogaret,
8.136.4   Thebanam scripsit


15437. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

137. Ad Lydam, cur pingi nolit.
8.137.1  Lyda, senex pingi nolo: quid displicet, uno,
8.137.2   Quidquid id est, cerni sat reor esse modo. 138. Aliud.
8.138.1  Lyda, senex pingi nolo, doliturus, imago
8.138.2   Seu mihi dissimilis, seu fuerit similis.


15438. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sit, Postume, praedita forma?
8.142.2   Pulchra oculis, menti est pulchrior illa meae,
8.142.3  Qua visa, haud tantum possis dixisse venustam,
8.142.4   Scire sed et sanctis moribus esse probam.
8.142.5  Credo, si faciem sibi virtus fingeret ipsa,
8.142.6   Hanc faciem virtus fingeret ipsa sibi,
8.142.7  Qualis et est intra, cum se se ostenderet extra,


15439. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

at visens illam vix assequor ac te
8.144.4   Visens officium saepe supergredior.
8.144.5  Sic utramque colens, metuo cessator et illi
8.144.6   Et tibi ne videar strenuus esse nimis. 145. Ad Lydam laudatam ex animi sententia.
8.145.1  Quae mihi, Lyda, placent in te, sint digna placere,
8.145.2   An


15440. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

147. Ad Lydam. De Marci Tullii lectione.
8.147.1  Miraris, vitae requies, curaeque levamen
8.147.2   Est mihi quod libris Tullius aureolis.
8.147.3  Miraris, totum quod me sibi vindicat, esse,
8.147.4   Lyda, mei prorsum cogit et immemorem,
8.147.5  Et vultum incendit toties, mutatque legenti,
8.147.6   Et velut injecta mi ciet ossa face.


15441. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.152.6   Affusa veluti protinus ambrosia. 153. Ad Lydam, de ingenio muliebri.
8.153.1  Quisquis foemineum spernit genus et putat esse,
8.153.2   Corpore ut est, molli futile sic animo,
8.153.3  Vel semel audierit si te, mea Lyda, loquentem,
8.153.4   Clamabit: Fallor, quam vivet ingenio!


15442. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sibi congessit, quas, cum res poscere visa est,
8.153.10   Expromit docto e pectore divitias!
8.153.11  Digna coli, digna et quam propter dicere nemo
8.153.12   Audeat, esse genus futile foemineum. 154. Ad Lydam insomnem.
8.154.1  Increpui Somnum iratus: Saeve, improbe Somne,
8.154.2   Lydam angi


15443. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qua solet arte capi,
8.160.3  Dasque manum et poscis, blando illam et figis ocello,
8.160.4   Imo et languidulos corde cies gemitus.
8.160.5  Nugas tolle istas. Lydae si carior esse
8.160.6   Vis aliis; aliis, effice, sis melior?
8.160.7  Hoc habet illa: omnes contemnit et odit ineptos,
8.160.8   Et sapit et solos vult sibi, qui sapiunt.


15444. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

173. In Cinnam, objectantem nimias Lydae et Lagoi datas laudes.
8.173.1  Quae bona sunt, quae pulchra, feror quod, Cinna, probare,
8.173.2   Non probro id, laudi sed reor esse mihi.
8.173.3  Quare non Lydam, non tu mihi jure Lagoin
8.173.4   Objectas, pulchras eximie, atque bonas.
8.173.5  aequus in his quid ni lauder! Reprende, probaro


15445. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.174.2   Astra super meruit laudibus eximiis.
8.174.3  Lauda, inquam, large quantum vis; conjuge nolo
8.174.4   Dicatur melior vir tamen ille sua.
8.174.5  Esse parem satis est: Lydam praecellere laude
8.174.6   Si possit, credo, non velit ipse suam.
8.174.7  Dic ergo: Ante omnes ceu Lyda est optima nuptas,
8.174.8   Sic est ante omnes


15446. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

182. Gaudet, sua carmina Lydae placuisse
8.182.1  Est operae pretium: non frustra carmina fundo
8.182.2   Irrita lascivis ludibrium Zephyris.
8.182.3  Lyda meas aliquid nugas putat esse; perire
8.182.4   Non patitur nugas Lyda venusta meas. 183. De Lydae comitate.
8.183.1  Qui tibi cunque placet, sic excipis


15447. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

meas. 183. De Lydae comitate.
8.183.1  Qui tibi cunque placet, sic excipis hunc, mea Lyda,
8.183.2   Eximie ut carum se putet esse tibi.
8.183.3  Fallere nec quemquam vis, sed qui fallitur, hercle
8.183.4   Errorem ipse suum quo tueatur habet.


15448. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.188.4   Omnia tu visus dicere, at illa illa] corr. ex ille (AMB 244) nihil. 189. Decere Lydam non esse nimis apertam.
8.189.1  Alto Lyda, ajunt, celat sub pectore sensus;
8.189.2   Laudo, quod laudes occulit illa suas.
8.189.3  Namque ibi qui possint, sensus non laude scatere,


15449. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.192.1  Nec mirare nimis quemquam, nec sperne, putato
8.192.2   Et vitia et laudes, Lyda, hominum modicas,
8.192.3  Miscerique inter se se contraria in uno,
8.192.4   Esse viro geminas cuilibet ac facies.
8.192.5  Harum tu sapiens, moneo, sic cernito utramque,
8.192.6   Insipiens vulgus cernit ut alterutram.


15450. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quodvis mihi condere carmen;
8.193.4   Quidnam, inquis, carmen cum tua Lyda rogat?
8.193.5  Tunc non Herculeus, non magnus, non mihi parvus
8.193.6   Est labor, at prorsus desinit esse labor. 194. De Lyda Pholoen psallere docente.
8.194.1  Lyda, doces cantus Pholoen, servasque puellam;
8.194.2   Non erit ut


15451. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.198.2   Has nescis laudes forsitan, has renuis. 199. De Lupo Lydae veteri et se recenti amico.
8.199.1  Jactat amicitiam veterem Lupus et vetus esse
8.199.2   Noscitur, enervis, languida, frigidula.
8.199.3  Quam qui, Lyda, meae praefert, praeferre puellae
8.199.4   Floridulae effoetam, credo ego, possit anum.


15452. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.199.3  Quam qui, Lyda, meae praefert, praeferre puellae
8.199.4   Floridulae effoetam, credo ego, possit anum. 200. Se eo loci esse, ut Lydae amore capiatur.
8.200.1  Spernitur, aut spernit mulier. Qui spernere Lydam
8.200.2   Haud possum, restet quid misero, video.


15453. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ego, illa meo in carmine quanta foret! 207. In idem argumentum.
8.207.1  Nulli te, si quam sustollo ad sidera laudans,
8.207.2   Esse tibi dico sed, mea Lyda, parem.
8.207.3  Prima etenim haud soleo laudans aequare secundis,
8.207.4   Virgilioque parem dicere Moeoniden.


15454. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quot sunt, omnibus: uni
8.214.8   Id soli nescis mirifice Antigeni. 215. Se prae Lyda non posse colere Lagoidem.
8.215.1  Commodus esse tibi mallem si, Lyda, Lagoin,
8.215.2   Te missa, assiduus mi colere inciperem.
8.215.3  Te tamen usque colam (pergas modo ferre molestum)
8.215.4   Multo quod malo commodus


15455. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

esse tibi mallem si, Lyda, Lagoin,
8.215.2   Te missa, assiduus mi colere inciperem.
8.215.3  Te tamen usque colam (pergas modo ferre molestum)
8.215.4   Multo quod malo commodus esse mihi. 216. In idem argumentum.
8.216.1  Lyda, putat fieri si quisquam posse, Lagoin
8.216.2   Ut tibi ego quamvis floridulam


15456. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nescit, longo perdoctus ab usu
8.216.4   Quotnam in te dotes cernam ego mirificas,
8.216.5  Quam tua me totum virtus tibi vindicet, in me
8.216.6   Cuiquam alii quidquam nec sinat esse loci. 217. Se non Lagoidi, sed velle Lydae placere.
8.217.1  Nec mihi, Lyda, seni est nimium placitura Lagois,
8.217.2   Illi


15457. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.225.3  Magna etenim quae sunt mirandaque, parva videri
8.225.4   Haec facit exili frigida Musa sono. 226. Non esse, ut, si Lyda adsit, vel Lycoridis, vel ipsius Helenae Spartanae adventus desideretur.
8.226.1  Expectata diu est, nec venit pulchra Lycoris;
8.226.2   Uni equidem id Lydae displicuisse puto.


15458. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

228. Ad Lydam. Se ejus poetam profitetur.
8.228.1  Non ita me cepit, quamvis formosa, Lagois,
8.228.2   Te missa, ut vates illius esse velim.
8.228.3  Vena tibi haec uni fervet prope largior aequo,
8.228.4   Nulli non alii est tenuis et aridula.
8.228.5  Quare, aliquid si vis me scribere, poscere noli,


15459. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me spes, nec jussa potentum,
8.230.6   Sola movet nutu me mea Lyda suo. 231. Decere, Lydam in coetu perpetuo loqui.
8.231.1  Esse gravis fando, metuis, Lyda optima! Crede,
8.231.2   Una tibi est, possis qua gravis esse, via.
8.231.3  Si vites quemquam, si raro et pauca loquare,
8.231.4   Sic tantum potis


15460. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

231. Decere, Lydam in coetu perpetuo loqui.
8.231.1  Esse gravis fando, metuis, Lyda optima! Crede,
8.231.2   Una tibi est, possis qua gravis esse, via.
8.231.3  Si vites quemquam, si raro et pauca loquare,
8.231.4   Sic tantum potis es cuilibet esse gravis. 232.


15461. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fando, metuis, Lyda optima! Crede,
8.231.2   Una tibi est, possis qua gravis esse, via.
8.231.3  Si vites quemquam, si raro et pauca loquare,
8.231.4   Sic tantum potis es cuilibet esse gravis. 232. De mira Lydae in dicendo sapientia.
8.232.1  Omnia quod dicor tua dicta probare, meum ne
8.232.2   Id vitium est,


15462. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

234. Ad Hippolytum Pindemontium, qui, Lyda interprete, poetam salvere jusserat.
8.234.1  Qui memor usque tui sum, candide Pindemonti,
8.234.2   Cunichides vidici te memorem esse mei,
8.234.3  Atque mihi missam post tempora longa salutem
8.234.4   Accepi magna non sine laetitia.
8.234.5  Lyda tulit, nullis non caram laudibus ambo,


15463. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tulit, nullis non caram laudibus ambo,
8.234.6   Quam toto attoniti pectore suspicimus.
8.234.7  Haec salvere tuo jussit me nomine; carum
8.234.8   Fors et habet, carum quod videt esse tibi.
8.234.9  Perge: mei memorem semper te, semper eadem,
8.234.10   Et qua num didici, discere teste velim. 235.


15464. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur poeta nolit rusticari.
8.239.1  Cur petere, ut quondam, nolim rus, urbe relicta,
8.239.2   Hoc laeto autumni tempore, Lyda, rogas.
8.239.3  Quod tecum heic possum ruris prorsum immemor esse,
8.239.4   Rure tui assidue cogerer esse memor. 240. Se, quidquid didicerit, Lydae debere profitetur.
8.240.1  Quodnam, Lyda,


15465. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut quondam, nolim rus, urbe relicta,
8.239.2   Hoc laeto autumni tempore, Lyda, rogas.
8.239.3  Quod tecum heic possum ruris prorsum immemor esse,
8.239.4   Rure tui assidue cogerer esse memor. 240. Se, quidquid didicerit, Lydae debere profitetur.
8.240.1  Quodnam, Lyda, tibi possim solvisse minerval,
8.240.2  


15466. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

abest.
8.245.5  Fallit adulator nocuus, non fallitur ipse;
8.245.6   Non fallo, fallor forsan ego innocuus. 246. Nil esse, quod sibi placeat sine Lyda.
8.246.1  Esse putas quidquam mihi tecum, Lyda, molestum.
8.246.2   Tamne ego sum, tamne es tu tibi nota parum?
8.246.3  Crede hoc, vel Bavii mihi tecum lecta


15467. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nocuus, non fallitur ipse;
8.245.6   Non fallo, fallor forsan ego innocuus. 246. Nil esse, quod sibi placeat sine Lyda.
8.246.1  Esse putas quidquam mihi tecum, Lyda, molestum.
8.246.2   Tamne ego sum, tamne es tu tibi nota parum?
8.246.3  Crede hoc, vel Bavii mihi tecum lecta placerent
8.246.4   Carmina, vel


15468. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

248. Ad Lydam. Qua possit se ab homine molesto extricare.
8.248.1  Ingratum possis qua pellere, Lyda, requiris?
8.248.2   Ingratum se, fac, sentiat esse tibi.
8.248.3  Sentiet id certe, fuco procul ablegato,
8.248.4   Non dispar menti si tibi vultus erit.
8.248.5  Non labor est ullus, non ars opus ulla videri


15469. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

audire piget tremula jam voce loquentes?
8.252.4   Non piget alterna plurima voce loqui?
8.252.5  Atque tuo amborum mentes mulcere lepore
8.252.6   Sic, tibi se neuter credat ut esse gravem?
8.252.7  Macte ista virtute; omnis te jure profecto
8.252.8   aetas tam comem suspicit, atque colit. 253.


15470. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda, tuus cultor secedere nolo,
8.260.2   Nec metus est, abiens ne tibi displiceam,
8.260.3  Cui me tam tristem ac tacitum, cassumque leporis
8.260.4   Convictu assiduo jam reor esse gravem.
8.260.5  Hic metus est potius qui me tenet unicus, ipsi
8.260.6   A te secedens ne mihi displiceam. 261. De


15471. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.260.6   A te secedens ne mihi displiceam. 261. De Polla canente et Lyda.
8.261.1  Polla canit, perhibent quidquam nec dulcius esse;
8.261.2   Dulcius at loqueris tu, mea Lyda, mihi.
8.261.3  Illius ergo alios patior sibi quaerere cantus;
8.261.4   Hic moror eloquio laetus at ipse tuo.


15472. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

aureolis pro scriptis tam leve nobis,
8.266.4   Tam fatuum audiri possit ut alloquium?
8.266.5  Nec sentis? Necdum sentis utrique molestam,
8.266.6   Quam trahis immodice garrulus, esse moram?
8.266.7  Haec mecum iratus. Nugis superaddere inanes
8.266.8   Perstabat nugas; sensit et ille nihil. 267.


15473. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

267. Cur, praesente Aulo, ludo animum poeta intendisset.
8.267.1  Non ludus mihi, Lyda, placet, sed displicet, Auli
8.267.2   Quo mage frigidulum nil queat esse, jocus
8.267.3  Hinc laudo invitus, miser et rem vertor ad illam,
8.267.4   Quae non grata magis, sed sit acerba minus.


15474. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.273.3  Quodque jubes, pretio cum res caret ipsa, citatim
8.273.4   Exequar, ut pretium possit habere modus?
8.273.5  Dis etiam pietas grata est pro munere: magnum
8.273.6   Esse putant, magno quod dederis studio. 274. Ad Aulum, de domo Pizzellia.
8.274.1  Quod tam cara mihi domus est Pizzellia, mirum


15475. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Aule, domum.
8.274.3  Qui norunt, possint, vita ut sit carior ipsa,
8.274.4   Mirari caram caram] coram Radelja forsitan esse parum. 275. Ad Guascum, de sua in Pizzelliorum domo colenda assiduitate.
8.275.1  Usque domus colitur quod mi Pizzellia, multi


15476. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

domus colitur quod mi Pizzellia, multi
8.275.2   Materies, video, sum tibi, Guasce, joci.
8.275.3  Sed domus usque coli dum mi Pizzellia possit,
8.275.4   Materiem multi non piget esse joci. 276. De Lyda et Lesbia.
8.276.1  Quantumvis forma praestet, praestetque sagaci.
8.276.2   Lesbia mente, mihi non placet


15477. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

praecipuum
8.278.9  De te laudator possim tuus, omnia cum mi,
8.278.10   Dicere quae volui, praeripiat populus. 279. Nil esse, quod Lyda invidere, vel odisse possit.
8.279.1  Non te odio, invidia dicis non, Lyda, moveri.
8.279.2   Credo equidem, mirum nec reor id fieri.
8.279.3  Quemnam odisse queas cara omnibus?


15478. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.282.6   Commendet vestem sed tua forma tuam. 283. Ad Lydam. Levius est vati cernere, quam meminisse Lydae moerorem. Ad Lydam. Levius esse sibi cernere, quam meminisse Lydae moerorem. Krša
8.283.1  Tristis ego tristem fugi tete, optima Lyda,
8.283.2   Tristior ac multo te sine, Lyda,


15479. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.284.6   Sic juvet hic memorem, cum procul actus erit! 285. Ad Lydam. Quae sit in scribendo novitas.
8.285.1  Lyda, putas nihil esse novum quod scribimus. aedem
8.285.2   Sic etiam nullam dixeris esse novam.
8.285.3  Quippe etenim ut struimus veterum nos dicta virorum,
8.285.4   Sic fabri antiquos cura struit


15480. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

285. Ad Lydam. Quae sit in scribendo novitas.
8.285.1  Lyda, putas nihil esse novum quod scribimus. aedem
8.285.2   Sic etiam nullam dixeris esse novam.
8.285.3  Quippe etenim ut struimus veterum nos dicta virorum,
8.285.4   Sic fabri antiquos cura struit lapides.
8.285.5  Quo fit opus vetus est: operi nova forma,


15481. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.291.1  Multas, Lyda, mihi te grates dicis habere;
8.291.2   Vin' scire, ipse tibi quotnam habeo? Innumeras.
8.291.3  Quod me non dignum pateris tamen esse tuorum
8.291.4   In numero, atque tuam concelebrare domum,
8.291.5  Quod mecum evolvis veterum tot scripta virorum
8.291.6   Inclyta, quae Phoebus, quaeque Minerva probat,


15482. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.295.1  Non, Lydae ut placeam, toties tot carmina condo,
8.295.2   Sed potius mire quod mihi Lyda placet.
8.295.3  Ipse mihi haec scribo. Si quid leget illa, putabo
8.295.4   Esse satis, facili si modo mente ferat. 296. De laudibus Lydae prae Pholoe ac Phyllide.
8.296.1  Cur missa Pholoe, missa cur Phyllide, solam


15483. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

potero.
8.302.3  A te contemptus memet contemnere cogor,
8.302.4   Quippe tuum ipse meo judicium antefero. 303. Nil non esse in Lyda summa laude dignum.
8.303.1  Quaeris, quae decorant Lydam praeconia laudum.
8.303.2   Quaere magis, quaenam, Postume, non decorent.
8.303.3  Hoc uno expediam verbo; nam nulla


15484. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.305.3  Cum tu, cumque alius quivis (hoc vera loquenti
8.305.4   Pace tua liceat dicere), nil gravius. 306. Lyda in urbe degente, sibi quovis rure urbem esse longe gratiorem.
8.306.1  Quos mihi tu narras agros, quae frigida tempe,
8.306.2   Fluminaque et fontes et nemora et siluas?
8.306.3  Pictarum et cantus per frondea tecta volucrum,


15485. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

placent, sed enim nullis non gratior agris
8.306.8   Urbs erit hercle, urbem dum mea Lyda colit. 307. Se rus nunquam iturum, si sciret, se Lydae non esse molestum.
8.307.1  Ne caream te, Lyda, urbem non linquere mens est,
8.307.2   Id tibi sed potius ne grave sit, metuo.
8.307.3  Forsan et invitus linquam, teque ipse carebo,


15486. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

virum spectat et alloquitur?
8.309.5  Atque vagos sequitur per devia rura, nec usquam
8.309.6   Quo se cumque ferant non amat ire comes?
8.309.7  Isto macte animo: sic te procul esse, dolendum.
8.309.8   Quis sibi, quis pulchrum non putet esse tibi? 310. De se et Lyda, ejusque miris dotibus.
8.310.1  Nullus,


15487. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

per devia rura, nec usquam
8.309.6   Quo se cumque ferant non amat ire comes?
8.309.7  Isto macte animo: sic te procul esse, dolendum.
8.309.8   Quis sibi, quis pulchrum non putet esse tibi? 310. De se et Lyda, ejusque miris dotibus.
8.310.1  Nullus, Lyda, dies mihi tecum cedit inanis,
8.310.2   Nec perit


15488. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

312. Quaecumque de Lyda scribat, se putare ejus meritis minora.
8.312.1  Quae de te scribo vates tuus, optima Lyda,
8.312.2   Esse puto meritis cuncta minora tuis;
8.312.3  Tu majora putas. Quis nostrum fallitur? Ipsa
8.312.4   Me, contra falli te magis ipse puto.
8.312.5  Quidnam alii? Nemo; nemo est ex


15489. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

318. De se et Lyda.
8.318.1  Si qua me laesum facto, dictoque putavi,
8.318.2   Arguto soleo nempe dolore queri,
8.318.3  Nec celare animi sensus; hoc nam reor esse
8.318.4   Magnum equidem verae pignus amicitiae.
8.318.5  Tu quoque idem facias ni quando, Lyda, molestum
8.318.6   Sed quod erit, tacito pectore dissimules,


15490. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.322.5  Quis tali se se non expetat usque placere?
8.322.6   Nec, testem laudis, quaerat amicitiam? 323. Sibi pulchrum et decorum esse Lydam colere.
8.323.1  Abs te quod nusquam dicor secedere, Lyda,
8.323.2   Non probrum id, laudem sed reor esse meam.
8.323.3  Pulchrum est, si placeo; pulchrum, gravis illa severae


15491. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

323. Sibi pulchrum et decorum esse Lydam colere.
8.323.1  Abs te quod nusquam dicor secedere, Lyda,
8.323.2   Non probrum id, laudem sed reor esse meam.
8.323.3  Pulchrum est, si placeo; pulchrum, gravis illa severae
8.323.4   Virtutis cultrix si mihi, Lyda, places;
8.323.5  Pulchrum, fama vetus de me si dixerit olim:


15492. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.327.6   Et gratum est coetu quidquid in ingenuo. 328. Monet Guascum, nullam viam illi longam futuram ad Lydam venienti.
8.328.1  Guasce, domus longe tua dicitur esse, venire
8.328.2   Ad nos ne creber scilicet huc valeas.
8.328.3  Ipse quidem id fatear, nos inter ni sit et illa,
8.328.4   Nusquam nancisci cui potes assimilem.


15493. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

parva, haec tam mira eadem Carlilla, requiris,
8.336.2   Olim maturo tempore qualis erit?
8.336.3  Dicam equidem sensu ex animi: res scilicet ipsa
8.336.4   Non raro magna spe solet esse minor.
8.336.5  Si tamen aequarit, spem si res vicerit ipsam,
8.336.6   Illa futura olim, Lyda, tibi est similis.


15494. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi. 338. In idem argumentum.
8.338.1  Quod mihi laudasti carmen, mea Lyda, requiris,
8.338.2   Quale putem. Quid ni mirificum esse putem?
8.338.3  Quod tibi mirifice vidi placuisse, tuisque
8.338.4   Esse ultro elatum laudibus astra super.
8.338.5  Quae nil non pulchrum, non omni ex parte politum,


15495. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.338.1  Quod mihi laudasti carmen, mea Lyda, requiris,
8.338.2   Quale putem. Quid ni mirificum esse putem?
8.338.3  Quod tibi mirifice vidi placuisse, tuisque
8.338.4   Esse ultro elatum laudibus astra super.
8.338.5  Quae nil non pulchrum, non omni ex parte politum,
8.338.6   Exactumque omnes suspicis ad numeros;
8.338.7  Judicio quae tam polles,


15496. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tripode. 339. Gaudet, se Lydae placuisse et sibi Lydam placere velle.
8.339.1  Si laudas, mea quod laudari carmina digna
8.339.2   Esse putas, laetor me placuisse tibi.
8.339.3  Si non digna putas, laudas tamen, optima Lyda,
8.339.4   Laetor, te saltem velle placere mihi.


15497. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mire scilicet ipsa parens. 342. Ad amicum de Lyda ejus carmine mota.
8.342.1  Carmine quae nullo dixit se Lyda moveri,
8.342.2   Esse tamen motam carmine, amice, tuo,
8.342.3  Id tibi cum dixit me coram, quid mihi eadem
8.342.4   Illa opera misero dixit, amice, vides.


15498. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

343. Se officii causa molestum fuisse Lydae.
8.343.1  Peccavi officio immodicus, nimiumque molestus,
8.343.2   Lyda, tibi, gratus dum studeo esse, fui.
8.343.3  Hanc fateor culpam, culpam hanc tu plecte; molestum
8.343.4   Et, quo te laesi, laede molesta modo.


15499. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda, tibi credere nil renuo.
8.357.3  Olim foemineum sprevi genus, at, mihi postquam
8.357.4   Nosse tuum attonito contigit ingenium,
8.357.5  Nil reor eximiae laudis jam scilicet esse,
8.357.6   Foemineum quod non possit habere genus. 358. Ad Cardinalem Somaliam Lydam revisentem.
8.358.1  Quam te digresso


15500. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi debere, nec unquam
8.359.2   Quidquam pro meritis, Lyda, referre tuis.
8.359.3  Hunc mihi, quo crucior, tandem, oro; deme pudorem,
8.359.4   Atque aliquid, possim gratus ut esse, jube.
8.359.5  Si facias, inscripta meo quae in pectore servo,
8.359.6   Adscribam meritis id quoque, Lyda, tuis.


15501. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.376.2   Demetur, dein mox tertia, dein reliquae.
8.376.3  Hora etiam facta est contractior: ante placebam
8.376.4   Festine, sero nunc veniens placeo.
8.376.5  Nec queror; esse meae nec vile hoc quidquid opellae,
8.376.6   Esse gravem nec me jam tibi, Lyda, puto.
8.376.7  Sed tantum doleo, si res hoc ire tenore
8.376.8   Pergat, quod mecum nil, mea


15502. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.376.3  Hora etiam facta est contractior: ante placebam
8.376.4   Festine, sero nunc veniens placeo.
8.376.5  Nec queror; esse meae nec vile hoc quidquid opellae,
8.376.6   Esse gravem nec me jam tibi, Lyda, puto.
8.376.7  Sed tantum doleo, si res hoc ire tenore
8.376.8   Pergat, quod mecum nil, mea Lyda, leges,
8.376.9  Qua mihi cum socia sapiunt mire


15503. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.385.3  Pro re, proque loco mos est laudare vel hostem,
8.385.4   Intempestiva laude patescit amor. 386. Quo loco esse velit apud Lydam.
8.386.1  Hoc sat: amicitiae legem hanc dicamus uterque,
8.386.2   Nulla non maneat quae, mea Lyda, die.
8.386.3  Ut tu prima mihi, tibi sim non ultimus ipse;


15504. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

prima mihi, tibi sim non ultimus ipse;
8.386.4   Tu mi aliquem, ipse omnes ut tibi posthabeam.
8.386.5  Hoc mihi deberi tantum volo; quod fuat ultra,
8.386.6   Eximii ducam muneris esse loco. 387. Laudat Lydam.
8.387.1  Ex quo, Lyda, semel te novi tempore, noram
8.387.2   Quas prius, una omnes displicuere


15505. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

387. Laudat Lydam.
8.387.1  Ex quo, Lyda, semel te novi tempore, noram
8.387.2   Quas prius, una omnes displicuere mihi.
8.387.3  Nulla placet prorsum; partim placet, esse videtur
8.387.4   Si qua modo ex aliqua parte tui assimilis. 388. Ad Lydam de tonitru.
8.388.1  Optavi toties tibi quod, mea


15506. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Si qua modo ex aliqua parte tui assimilis. 388. Ad Lydam de tonitru.
8.388.1  Optavi toties tibi quod, mea Lyda, virili
8.388.2   Esse animo tandem fortis ut inciperes,
8.388.3  Id tibi perfectum laetor, quae, dum tonat axis,
8.388.4   Non cessas doctae fila movere Lyrae;
8.388.5  Fortis, seu tanto nihil es


15507. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu; se claro simul ac sol extulit ortu,
8.389.4   Cur toto apparent sidera nulla polo? 390. Ad clarissimum Credo, hunc esse Vincentium Corazzam Bononiensem, qui in nuptiis Odeschalchicis poema scripsit, quod "Orpheum" nuncupavit et apud Neapolitanos sibi domicilium comparaverat. Radelja poetam de Lyda.


15508. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuum crebro quod visis Lyda sodalem,
8.396.2   Solari dulci pergis et alloquio,
8.396.3  Mi demis morbi, quae multo est maxima, partem,
8.396.4   Convicta cogar ne procul esse tuo,
8.396.5  Neve tuis caream, queis mulces pectora, dictis,
8.396.6   Atque meram instillas auribus ambrosiam.
8.396.7  Hoc modo ne desit; videar mihi, Lyda, valere,


15509. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

402. Ad Victoriam Odescalchiam. De Lyda.
8.402.1  Cunctas pol vincis longe, Victoria, matres,
8.402.2   E cunctis Lydam sed tamen excipio:
8.402.3  Esse parem cui te soli reor et reor esse
8.402.4   Id plus, quam cunctas vincere longe alias. 403. In Leonillam. Poeta spretus ob senectutem.


15510. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

402. Ad Victoriam Odescalchiam. De Lyda.
8.402.1  Cunctas pol vincis longe, Victoria, matres,
8.402.2   E cunctis Lydam sed tamen excipio:
8.402.3  Esse parem cui te soli reor et reor esse
8.402.4   Id plus, quam cunctas vincere longe alias. 403. In Leonillam. Poeta spretus ob senectutem.
8.403.1  Est aliquid


15511. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

suos. 406. Ad Lydam. In idem argumentum.
8.406.1  Lyda, meo agnoscet qui se se in carmine laesum,
8.406.2   Audebit nemo se tamen esse queri;
8.406.3  Nam laesum incipiet si quis se dicere, probrum
8.406.4   Vesana incipiet prodere voce suum.
8.406.5  Quodque ibat vacua telum sine vulnere in aura,


15512. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

moerens constituit tumulum:
8.414.3  Forsan et Elysios Janettam ducet in hortos,
8.414.4   Inque altis faciet fulgere sideribus.
8.414.5  Queis non tam laetor rebus, quam me procul esse,
8.414.6   A dulci esse procul discrucior domina. 415. Ejusdem catellae tumulus.
8.415.1  Lydae parva comes tegor hoc Janetta


15513. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Forsan et Elysios Janettam ducet in hortos,
8.414.4   Inque altis faciet fulgere sideribus.
8.414.5  Queis non tam laetor rebus, quam me procul esse,
8.414.6   A dulci esse procul discrucior domina. 415. Ejusdem catellae tumulus.
8.415.1  Lydae parva comes tegor hoc Janetta sepulcro,
8.415.2   Rara


15514. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

certe aliquis carpsit: te carpere, ut ipsa
8.416.6   Spectatrix adsit, non queat invidia. 417. Ad eamdem.
8.417.1  Quod caput esse artis dicebat Roscius, unum Cic. de Orat. lib. 1. cap. 29. "Roscium saepe audio dicere, caput artis esse decere; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit". Radelja


15515. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

417. Ad eamdem.
8.417.1  Quod caput esse artis dicebat Roscius, unum Cic. de Orat. lib. 1. cap. 29. "Roscium saepe audio dicere, caput artis esse decere; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit". Radelja
8.417.2   Quod non posse ulla tradier arte tamen,
8.417.3  Id


15516. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

417. Ad eamdem.
8.417.1  Quod caput esse artis dicebat Roscius, unum Cic. de Orat. lib. 1. cap. 29. "Roscium saepe audio dicere, caput artis esse decere; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit". Radelja
8.417.2   Quod non posse ulla tradier arte tamen,
8.417.3  Id pol ego, quid sit, didici, Pizzellia, dum


15517. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.425.8   Saepe mihi, attonito persimilem, eripere. 426. [425.] De eximio cantu Petri Pizzellii, Mariae filii.
8.426.1  Fecisti sic, Petre, modos nil dulcius esse
8.426.2   Ut queat, ut mi, ullo tangier haud soleo
8.426.3  Qui cantu et varios vocum sentire lepores,
8.426.4   Omnem sed videor surdus ad harmoniam;


15518. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

433. [432.] De imagine Joannis Pizzellii, Mariae conjugis.
8.433.1  Leuco, tua sic est Pizzellius arte Joannes
8.433.2   Pictus, ut esse queat nil magis assimile.
8.433.3  Os idem est, idem formoso vultus in ore,
8.433.4   Toto eadem in vultu mens prope conspicua.


15519. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Violanta tibi picta est, doctissime Leucon,
8.436.2   Leucon Felsinei gloria rara soli;
8.436.3  Ut mentem pulcra defixo in imagine sit mi
8.436.4   Non verae similis visa, sed esse eadem. 437. [436.] Vide Encom. n.o 292. Radelja [ = Enc. 294] In idem


15520. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

439. [438.] De imagine Petri Aloysii Pizzellii.
8.439.1  Petrus hic est, Leuconis opus, quod magnus Apelles
8.439.2   Mireturque tuens et velit esse suum. 440. [439.] Aliud.
8.440.1  Sic Petrum, Leucon, pinxisti, ut verior ipso
8.440.2   Effigies reddi non queat e


15521. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vividus iste vigor?
8.468.8  Omnigenaeque ingens doctrinae aggesta supellex,
8.468.9   Visque alti, rerum provida, consilii?
8.468.10  Totque aliae dotes, queis nil praestantius esse,
8.468.11   Queis nil esse homini possit amabilius?
8.468.12  His tu semper eris nulli non cara, vel ipsam
8.468.13   Annorum ut vincas Deiphoben numero.


15522. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingens doctrinae aggesta supellex,
8.468.9   Visque alti, rerum provida, consilii?
8.468.10  Totque aliae dotes, queis nil praestantius esse,
8.468.11   Queis nil esse homini possit amabilius?
8.468.12  His tu semper eris nulli non cara, vel ipsam
8.468.13   Annorum ut vincas Deiphoben numero.


15523. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod rebar fieri vix posse, virorum
8.474.4   Nullum constanti non animo aequiparat.
8.474.5  Ingenio et stabili mire omnes una refutat,
8.474.6   Queis leve foemineum dicitur esse genus. 475. [474.]
8.475.1  De Lydae laudibus.
8.475.2  Qui te, Lyda, videt, coelo istam laudibus effert,


15524. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

queat ipsa probasse videtur,
8.486.6   Verax Phoebaeo Pythia de tripode. 487. [486.] De importuna hominis querimonia.
8.487.1  Esse gravem Lydae quum te indignaris, Alexi,
8.487.2   Pergis et arguto multa dolore loqui,
8.487.3  Et miseram questu assiduo vexare puellam,
8.487.4   Signaque mutati dicere cuncta


15525. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et multis sunt visi tardius ire
8.488.6   Bis duo, qui ruri vos tenuere dies.
8.488.7  Hoc scit Amor quinam fiat, brevis hora videri
8.488.8   Ut saeclo possit longior esse tamen. 489. [488.] De suis carminibus.
8.489.1  Auctor ego an placeam propter mea carmina, propter
8.489.2   An mea me auctorem


15526. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

propter mea carmina, propter
8.489.2   An mea me auctorem carmina displiceant,
8.489.3  Si quis forte roget, dicam: scit Lyda, sed hercle
8.489.4   Ignotum prorsus vult tamen esse mihi. 490. [489.] Adveniente rus Lyda.
8.490.1  Ridet ager, subita capti dulcedine ludunt
8.490.2   Passim lanigeri lata per


15527. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

497. [496.] Cur Lydam tantummodo laudet.
8.497.1  Lydam cur laudo solam? Quod sola videtur
8.497.2   Illa mihi haud impar laudibus esse meis.
8.497.3  Parcus in hac dicor: mirari et scribere si quam
8.497.4   Vellem aliam, dici prodigus inciperem. 498.


15528. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fert ubi triste aliquid. 504. [503.] Lyda collata aliis puellis cultior et formosior. Lydam collatam aliis puellis cultiorem et formosiorem esse. Krša
8.504.1  Quos prope te vidi, mihi sic placuere puellae,
8.504.2   Umbra horrens pictis ut placet in tabulis.
8.504.3  Nam


15529. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.504.1  Quos prope te vidi, mihi sic placuere puellae,
8.504.2   Umbra horrens pictis ut placet in tabulis.
8.504.3  Nam collata illis visa es formosior esse,
8.504.4   Cultior et solito tu, mea Lyda, mihi. 505. [504.] Quis vitabit senem vel insulsa loquentem si propior illi Lyda sedet.


15530. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.504.4   Cultior et solito tu, mea Lyda, mihi. 505. [504.] Quis vitabit senem vel insulsa loquentem si propior illi Lyda sedet. Neminem vitaturum esse senem vel insulsa loquentem, cui propior Lyda sedet. Krša
8.505.1  Aerumna est ingens insulsa et multa loquentem,
8.505.2   Et verba haerentem ad singula


15531. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ultra meritum laudat; laudator avarus
8.509.4   Tu nunquam exaequas laude pari meritum.
8.509.5  Me Lydae certe non poenitet: ut mage nummi,
8.509.6   Quam misere parcus, prodigus esse velim. 510. [509.] Ex oculis Lydae luentis vel non pulchrae accipiunt decus, quo carent. In idem argumentum. Krša


15532. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.510.4   Afflari an rebus, quo caruere, decus? 511. [510.] Lydam monet, ne tonitrui fremitu foemineo sit animo. Turpe esse Lydae tonitru timere. Krša
8.511.1  Turpe timore quati, vana et formidine, vasto
8.511.2   Horrida cum nubes intonuit fremitu.


15533. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

omni ditem animum sophia.
8.518.5  Nunc quod tu Lydam, te Lyda observat, uterque
8.518.6   (Quod rebar jam vix posse aliqua fieri)
8.518.7  Hercle mihi coepit multo laudatior esse,
8.518.8   Esse mihi multo coepit amabilior. 519. [518.] Ad Balthassarem Odescalchium Mariam (Pizzelliam) versibus celebrantem.


15534. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.518.5  Nunc quod tu Lydam, te Lyda observat, uterque
8.518.6   (Quod rebar jam vix posse aliqua fieri)
8.518.7  Hercle mihi coepit multo laudatior esse,
8.518.8   Esse mihi multo coepit amabilior. 519. [518.] Ad Balthassarem Odescalchium Mariam (Pizzelliam) versibus celebrantem.
8.519.1  Laudasti Mariam sic, Balthasar, ut prope,


15535. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.532.6   Et generi acceptum reddit uterque decus. 533. De laudibus Lydae et Violantae.
8.533.1  Sic matrem Violanta colit, subjectior esse
8.533.2   Ut nequeat dominae fida ministra suae.
8.533.3  Sic illi mater se indulget tota, sorori
8.533.4   Ut nequeat dulcis comior esse soror.


15536. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

matrem Violanta colit, subjectior esse
8.533.2   Ut nequeat dominae fida ministra suae.
8.533.3  Sic illi mater se indulget tota, sorori
8.533.4   Ut nequeat dulcis comior esse soror.
8.533.5  Hoc certamen habent, se se ut gerat illa minorem;
8.533.6   Haec contra ut cupide se gerat usque parem.


15537. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

candida turba domum.
8.551.3  Nec vocem, qua nil auri est jucundius, optant,
8.551.4   Nec formam, qua nil pulchrius est oculis.
8.551.5  Optant, queis menti pote nil acceptius esse,
8.551.6   Mores (heu durum discidium!) aureolos. 552. Post Violantae ad sanctas moniales discessum.
8.552.1  


15538. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

patriam nunc mage cara domum,
8.559.3  Nec quisquam est nostrum, coetu qui nempe solebat
8.559.4   Assiduo vestros concelebrare lares,
8.559.5  Cui, quamquam jucunda olim, jucundior esse
8.559.6   Reddita nunc multo non videare tamen.
8.559.7  Nam procul hinc degis dum sacris abdita septis
8.559.8   Inter virgineos, dia puella, choros,


15539. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter scopulos, tot naufraga corpora portu
8.579.8   Se, vita functus, condidit in placido.
8.579.9  Haec tibi si natae dices in funere, Lyda,
8.579.10   Maternus poterit mitior esse dolor. 580. In idem argumentum.
8.580.1  Vidi ego te vita functam, Violanta, jacere;
8.580.2   Mira inerat niveis forma,


15540. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

580. In idem argumentum.
8.580.1  Vidi ego te vita functam, Violanta, jacere;
8.580.2   Mira inerat niveis forma, leposque genis.
8.580.3  Vultus erat talis, quali reor esse futuros
8.580.4   Reddita post vitae corpora coelicolas.
8.580.5  Obstupui, flexique genu, veneranda puella,
8.580.6   Nec pro te fudi, sed tibi rite preces.


15541. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

puella,
8.580.6   Nec pro te fudi, sed tibi rite preces. 581. In idem argumentum.
8.581.1  Extinctam vidi Violantam. Pulchrior esse,
8.581.2   Quam quo vivebat tempore, visa mihi est.
8.581.3  Fallor? An hinc abiens aeternae ad gaudia vitae
8.581.4   Mens formae partem liquit in ore suae?


15542. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

adest: cari longe migrate sodales.
8.595.2   Solus vult pulsis omnibus ille coli.
8.595.3  Ille sibi Lydam solus deposcit: amicam
8.595.4   Ulli praeterea non sinit esse viro.
8.595.5  Vos migrate alio, me nulla injuria vincet,
8.595.6   Ne patiens quaevis non patienda feram. 596. Ad


15543. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.609.1  Maffei Meropen spernit Corvinus, eamdem,
8.609.2   Lyda, unam attonito pectore miror ego.
8.609.3  Nempe illi haud unquam; crebro at mihi contigit olim
8.609.4   Esse heic, mirifice quum tu ageres Meropem. 610. Lydae ubique comes. Se Lydae comitem, ubicumque ire velit, futurum. Krša


15544. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

621. [622.] Mariae Pizzelliae, sub nomine Lydae, laudes.
8.621.1  Vidisti Lydam: vise omnia quidquid in urbe est
8.621.2   Rari operis, dices, rarius esse nihil. 622. [623.] De eadem.
8.622.1  Est tibi visa Venus nuper, dum Lyda, tacebat;
8.622.2   Audieris fantem, Postume, Pallas


15545. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

distineor cura districtus ab ulla,
8.629.4   Totus perpetuo quin tibi, Lyda, vacem;
8.629.5  Cujus me virtus cepit sic, ut mihi malim
8.629.6   Nil prorsum in vita, quam tuus esse comes. 630. [631.] De Lyda et Lycoride.
8.630.1  Pulchra est, nec pulchram sentit se Lyda; Lycori,
8.630.2   Foeda es, sed


15546. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

630. [631.] De Lyda et Lycoride.
8.630.1  Pulchra est, nec pulchram sentit se Lyda; Lycori,
8.630.2   Foeda es, sed pulchram te tamen esse putas.
8.630.3  Hoc fit, ut e cunctis placeat mage Lyda; Lycori,
8.630.4   Et cuivis contra tu mage displiceas. 631.


15547. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod tibi, Lyda, placet.
8.632.3  Miror at has propter dotes quod corporis idem
8.632.4   Miro etiam fertur praeditus ingenio;
8.632.5  Dixerit et quidquid chartisque illeverit, esse
8.632.6   Dicitur id dulci dulcius ambrosia.
8.632.7  Deme genas, formamque olli, nitidamque juventan,
8.632.8   Qui deus est, fiet scurra tibi ac nebulo.


15548. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sapienter, altero stulte amante.
9.8.1  Parce amat ac timide quod Gellia, non placet Aulo,
9.8.2   Quippe parum est uni commodus ille pudor.
9.8.3  Verum aliis merito placet omnibus et memor esse
9.8.4   Quum vel amat, sancti dicitur officii.
9.8.5  Atque utinam nec amet posthac jam prorsus, amari
9.8.6   Cui tantum parce non placet ac timide.


15549. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quod videt iste oculis, id cupit iste animo. 11. De poesi extemporali.
9.11.1  Si temere fundi possunt bona carmina, vatem
9.11.2   Esse bonum statuo laudis habere nihil.
9.11.3  Sed temere fundi Sed temere fundi] Krša : Sed fundi Radelja nequeunt bona carmina,


15550. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

meam doleo, quod te mihi sustulit audax
9.12.4   Ille, tuam gaude tu tibi laeta vicem.
9.12.5  Fors et ego incipiam paccata mente molestum
9.12.6   Ferre, tuo tecum laetus et esse bono. 13. De Lacone dedititio.
9.13.1  Vendere captivum ne dic te, praeco, Laconem,
9.13.2   Cum bello est captus desiit esse


15551. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et esse bono. 13. De Lacone dedititio.
9.13.1  Vendere captivum ne dic te, praeco, Laconem,
9.13.2   Cum bello est captus desiit esse Lacon.
9.13.3  Magnanimi pulchra jacuerunt morte Lacones,
9.13.4   Colla nec hostiles supposuere jugo. 14. De Aulo,


15552. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sapit multum, scit plurima, vitam
9.14.4   Integer ante alios et colit innocuam.
9.14.5  Distrahor ergo virum semper fugiensque, petensque,
9.14.6   Nec prope sustineo, nec procul esse queo.
9.14.7  Mellis ut ambrosio trahitur qui forte sapore
9.14.8   Pastor, apum et pariter spicula saeva timet. 15.


15553. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.15.12   Servitii valido te premat illa jugo. 16. Ad Postumum, sibi ob fortunae bona nimis placentem.
9.16.1  Tu quod habes, magnum te reris; me reor esse
9.16.2   Magnum, ego quod sperno, Postume, quidquid habes,
9.16.3  Atque ostro clarum, curru dum fulget in alto,
9.16.4   Qui nihili est, nihili quod facio procerem.


15554. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.22.7  Quare nil miror, fatue quem nuper amabas,
9.22.8   Nunc odio est Varus, quod, Leonilla, tibi. 23. Ad Aulum, quali corpore vellet esse virum nobilitate generis praestantem.
9.23.1  Candidus et membris mollis languentibus, Aule,
9.23.2   Id clari credis sanguinis esse notam?
9.23.3  At non tale fuit, pernici corpus


15555. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

23. Ad Aulum, quali corpore vellet esse virum nobilitate generis praestantem.
9.23.1  Candidus et membris mollis languentibus, Aule,
9.23.2   Id clari credis sanguinis esse notam?
9.23.3  At non tale fuit, pernici corpus corpus] Krša: clarus Radelja Achilleo,
9.23.4  


15556. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

35. Ad Ponticum, de suis monitis.
9.35.1  Pontice, quae peccas, moneo; nec turbidus insto
9.35.2   Forte meis si non parueris monitis.
9.35.3  Illas namque boni partes reor esse sodalis;
9.35.4   Immitis partes hasce reor domini. 36. Ad Cinnam, amatorem senem.
9.36.1  Cinna senex, teneras jam visere


15557. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

jam visere parce puellas;
9.36.2   Necdum etiam sentis, quam grave supplicium est,
9.36.3  Quo te cumque feras, nusquam non perdite amare,
9.36.4   Multas quas et amas, omnibus esse odio?
9.36.5  Quippe habet hoc; odio tanto est mage digna senectus,
9.36.6   Ipsa cupidineo quam magis igne calet.


15558. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

blandas flectit voces, carumque puellae
9.38.6   Nomen amat variis saepe iterare modis.
9.38.7  Idalius cantum dictat puer ille, canoras
9.38.8   Ut volucres, nostrum sic facit esse genus. 39. Ad Pollam, amatricem amatoris vilium puellarum.
9.39.1  Quem tu, Polla, colis, multas colit, est tibi turpe
9.39.2  


15559. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

39. Ad Pollam, amatricem amatoris vilium puellarum.
9.39.1  Quem tu, Polla, colis, multas colit, est tibi turpe
9.39.2   Queis male postponi, Polla, vel esse parem.
9.39.3  Quae sis, nosce; tibi rivales sumere noli,
9.39.4   Quos nolis famulas forsitan esse tuas. 40. De


15560. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

colis, multas colit, est tibi turpe
9.39.2   Queis male postponi, Polla, vel esse parem.
9.39.3  Quae sis, nosce; tibi rivales sumere noli,
9.39.4   Quos nolis famulas forsitan esse tuas. 40. De amore Thyrsidis.
9.40.1  Dicitur Euryllae Thyrsis correptus amore,
9.40.2   Nec tamen id certis noscier


15561. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.42.3  Quae potis est aliquid, tibi non collata, videri,
9.42.4   Incipiat, si se se] Krša: te Radelja conferat esse nihil.
9.42.5  Crede, fugax cavet illa sibi; nec, candida Phylli,
9.42.6   Te spernit, sperni sed magis illa timet.


15562. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

respuit, Antigene.
9.47.3  Delphinum sylvis appingis, fluctibus aprum,
9.47.4   Terram astris, coelum conseris arboribus.
9.47.5  Pulchra placent, pulchrum sed quivis desinit esse,
9.47.6   Apta suis ni sint omnia pulchra locis. 48. [47.] Ad Aulum, prae philosophis poetas contemnentem.
9.48.1  Quos sapere


15563. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

florentis Homeri
9.48.12   Fama recens coeli templa supervehitur. 49. [48.] Ad Quintum, de Tucca bono viro, sed malo poeta.
9.49.1  Esse malum dixi cum Tuccam, Quinte, poetam,
9.49.2   Nil facere hunc dixi flagitii, aut sceleris.
9.49.3  Ergo bonum tamen esse virum ne, Quinte, repone;
9.49.4   Id nec opus quaeri


15564. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[48.] Ad Quintum, de Tucca bono viro, sed malo poeta.
9.49.1  Esse malum dixi cum Tuccam, Quinte, poetam,
9.49.2   Nil facere hunc dixi flagitii, aut sceleris.
9.49.3  Ergo bonum tamen esse virum ne, Quinte, repone;
9.49.4   Id nec opus quaeri est, primus ego et fateor.
9.49.5  Atque bonus quod vir, gaudet malus esse poeta;
9.49.6   Non morum culpam, sed reor


15565. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

flagitii, aut sceleris.
9.49.3  Ergo bonum tamen esse virum ne, Quinte, repone;
9.49.4   Id nec opus quaeri est, primus ego et fateor.
9.49.5  Atque bonus quod vir, gaudet malus esse poeta;
9.49.6   Non morum culpam, sed reor ingenii. 50. [49.] Ad Quintum. De arte poetica.
9.50.1  Naturae fontes priscis


15566. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.51.5  Nec quiddam afflavit, penitus quo corda cientur,
9.51.6   Et dulces oculis prosiliunt lacrymae.
9.51.7  Hoc stabant veteres; quaere hoc tibi, Pontice, grandem
9.51.8   Esse parum fuerit; sis, volo, flexanimus;
9.51.9  Flexanimus fies, facies quemcumque loquentem,
9.51.10   Sensa animi expromat si sua, nemo tua.


15567. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quisque suam tractet. Geometra poesi
9.54.2   Abstineas (moneo) quam potes, Hermogene.
9.54.3  Lineolas ducens, vir magnus, carmina scribens,
9.54.4   Exiguus contra crederis esse puer.
9.54.5  Metiri ut coelum possis dedit aequa; venustum
9.54.6   Ut carmen pangas, non dedit Uranie. 55. [54.]


15568. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.60.2   Editus iste tibi quod puer est similis.
9.60.3  Patri pol mallem similis foret; omnibus esset
9.60.4   Maternae ut testis, Galla, pudicitiae.
9.60.5  Esse tuum scimus nunc omnes; non tamen omnes
9.60.6   Scimus, quod caput est, unde sit ille tuus. 61. [60.] De rate aeria.


15569. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.63.4   Vindicat aerata janua firma sera?
9.63.5  Quid? Nihil est, intra vicina cubilia quod sunt
9.63.6   Qui veniant, si vox increpet, auxilio?
9.63.7  Esse loci haec inter furi quid possit? Inani
9.63.8   Parce, ubi nulla vides esse pericla, metu.
9.63.9  Vana loquor: Quid tu videas, cui terror inani,
9.63.10   Nulla ubi sunt,


15570. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nihil est, intra vicina cubilia quod sunt
9.63.6   Qui veniant, si vox increpet, auxilio?
9.63.7  Esse loci haec inter furi quid possit? Inani
9.63.8   Parce, ubi nulla vides esse pericla, metu.
9.63.9  Vana loquor: Quid tu videas, cui terror inani,
9.63.10   Nulla ubi sunt, pingit mille pericla metu?


15571. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

hinc nobis raro: terram abiicit infra
9.64.4   Alter, coeli alter quem super astra locat. 65. [64.] De Corvino. Cum specie indocilem, re docilem esse.
9.65.1  Corvinum moneo; suevit pugnare monenti;
9.65.2   Nec monitus prava spernere mente meos.
9.65.3  Agnoscit culpam tacitus, secumque, fateri,


15572. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

69. [68.] Ad Gallam, sorori formosae similem, nec tamen formosam.
9.69.1  Galla, tibi similis soror est, formosaque, nec te
9.69.2   Formosam quisquam dixerit esse tamen.
9.69.3  Forma eadem ambabus, fateor, sed non lepor idem,
9.69.4   Quo sine formosum dicitur esse nihil.
9.69.5  Formae, Galla, tuae, quem non potes, adde leporem;


15573. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

similis soror est, formosaque, nec te
9.69.2   Formosam quisquam dixerit esse tamen.
9.69.3  Forma eadem ambabus, fateor, sed non lepor idem,
9.69.4   Quo sine formosum dicitur esse nihil.
9.69.5  Formae, Galla, tuae, quem non potes, adde leporem;
9.69.6   Diceris, tua quod dicitur esse soror.


15574. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ambabus, fateor, sed non lepor idem,
9.69.4   Quo sine formosum dicitur esse nihil.
9.69.5  Formae, Galla, tuae, quem non potes, adde leporem;
9.69.6   Diceris, tua quod dicitur esse soror. 70. [69.] Ad solem exorientem.
9.70.1  O sol, jucundo lustras qui lumine terram,
9.70.2   Atque redis campos vecte per


15575. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

77. [76.] Ad Quintum, cur eo relicto Scaurum visat.
9.77.1  Interdum viso Scaurum te, Quinte, relicto,
9.77.2   Illi quod video me minus esse gravem;
9.77.3  Ille mihi arridet, tu vultu, Quinte, severo es,
9.77.4   Ille mihi loquitur, tu mihi, Quinte, siles,
9.77.5  Ille mihi carum sese vult esse, piget te


15576. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Illi quod video me minus esse gravem;
9.77.3  Ille mihi arridet, tu vultu, Quinte, severo es,
9.77.4   Ille mihi loquitur, tu mihi, Quinte, siles,
9.77.5  Ille mihi carum sese vult esse, piget te
9.77.6   Prae multis carum millibus esse mihi.
9.77.7  Haec fieri tu scis; scis et mirare, relicto
9.77.8   Te, interdum Scaurum visere quod soleo?


15577. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi arridet, tu vultu, Quinte, severo es,
9.77.4   Ille mihi loquitur, tu mihi, Quinte, siles,
9.77.5  Ille mihi carum sese vult esse, piget te
9.77.6   Prae multis carum millibus esse mihi.
9.77.7  Haec fieri tu scis; scis et mirare, relicto
9.77.8   Te, interdum Scaurum visere quod soleo?
9.77.9  Hoc mirum est tantum, interdum quod viso; sodalis,


15578. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

candida et Lycoride fusca sed oculis nitentioribus praedita.
9.90.1  Ex Italico Caietani Goltii.
9.90.2  Candida moerebat Phyllis, quod fusca Lycoris
9.90.3   Visa est fulgidulis pulchrior esse oculis.
9.90.4  Cui puer Idalius: quid moeres? Lux caret alma,
9.90.5   Nox una est claris praedita sideribus. 91.


15579. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ait, o genitor, te salvo ex ignibus uno,
9.94.4   Alta ego vix Trojae moenia versa queror.
9.94.5  Cui genitor: Gnate, incolumi te, moenia versa
9.94.6   Numquam ego et Iliacas esse fatebor opes. 95. [93.] Dum cogitabat valedicere Musis, poeta ad sua carmina redit. (fragmentum)
9.95.1  Mens erat Ascraeo suspendere cymbala trunco,


15580. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec tamen hic multa laude, vel ille canit. 101. [99.] Ad Petrum. Praesentia domini sit agrorum cultura melior. Domini praesentiae agro colendo necessariam esse. Krša
9.101.1  Multi multa docent, ruri quae cura colendo,
9.101.2   Quidnam amplis laetos fructibus auctet agros,


15581. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.109.5  Quas nunquam insulsa cessat vexare querela,
9.109.6   Dum narrat morbos, somnia vana, suos. 110. [107.] Ad Postumum. Phyllidi melius esse soli, quam cum illo.
9.110.1  Vidisti solam si quando Phyllida, tute
9.110.2   Id miserans, illi, Postume, das comitem:
9.110.3  Atqui te comitem quoties habet, esse videtur,


15582. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Postumum. Phyllidi melius esse soli, quam cum illo.
9.110.1  Vidisti solam si quando Phyllida, tute
9.110.2   Id miserans, illi, Postume, das comitem:
9.110.3  Atqui te comitem quoties habet, esse videtur,
9.110.4   Credo equidem, illa sibi, Postume, sola magis. 111. [108.] De Aegle, se magni faciente.
9.111.1  Dotibus


15583. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

contemnentem dignate principes viros.
9.114.1  Purpureos quot sunt contemnis, Cinname, patres,
9.114.2   Omnes et nullo dicis habere loco.
9.114.3  Dicis, quem populo res venditat una, quod esse
9.114.4   Purpurei fratrem contigit esse patris. 115. [112.] De Ciceronis praestantia inter alios scriptores aetatis suae.


15584. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quot sunt contemnis, Cinname, patres,
9.114.2   Omnes et nullo dicis habere loco.
9.114.3  Dicis, quem populo res venditat una, quod esse
9.114.4   Purpurei fratrem contigit esse patris. 115. [112.] De Ciceronis praestantia inter alios scriptores aetatis suae.
9.115.1  Tullium ut exaequet bello tibi, restat, opinor,


15585. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.131.5  Ignaros rerum species exterret inanis,
9.131.6   Multaque non ullo digna pavore pavent. 132. [129.] Seni quoque esse ab amore cavendum.
9.132.1  Postume, frigidulae nimium ne fide senectae,
9.132.2   Praestans et canos urere forma solet,
9.132.3  Nec solum indomito Pariden succendit amore,


15586. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si quis nescit sapiens, multum hercule frustra
9.133.8   Dum sapit ille aliis, nil sapit ipse sibi. 134. [131.] Non miser est, qui non miserum se cogitat esse.
9.134.1  In vita quodcumque mali est si, Quinte, dolebis,
9.134.2   Est tua perpetuus vita futura dolor.
9.134.3  Fortunam emmendet sapientia; mens bona saevum


15587. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sapientia; mens bona saevum
9.134.4   Angorem et curas, qua potis, arte levet.
9.134.5  Sicque, boni quod erit, sese hoc defigat in uno,
9.134.6   Ut memor ingrati non queat esse mali.
9.134.7  Tot casus inter, tot rerum tristia, solum
9.134.8   Non est, qui non se cogitat esse, miser. 135.


15588. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

boni quod erit, sese hoc defigat in uno,
9.134.6   Ut memor ingrati non queat esse mali.
9.134.7  Tot casus inter, tot rerum tristia, solum
9.134.8   Non est, qui non se cogitat esse, miser. 135. [132.] Cur non omnes de omnibus aeque judicent.
9.135.1  Foeda tibi, contra mihi pulchra Camilla videtur,


15589. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ne devius auferat error!
9.135.4   Te ne odium, ne me, Postume, fallat amor.
9.135.5  Quippe etenim cui mens aequato examine recta est,
9.135.6   Nec foedam, pulchram nec putat esse, Lycus. 136. [133.] De effigie Amoris, altera manu vittam, altera vellus gerentis.
9.136.1  Utile nil videt infelix, nil audit amator,


15590. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quaeris, Vare, malis qua possis arte placere;
9.149.2   Si tibi sis ipsi quam pote dissimilis.
9.149.3  Sed nihil est tanti, natura, moribus atque
9.149.4   Tam bonus, esse velis ut tibi dissimilis. 150. [147.] Graeculorum invidorum censuram contemnit.
9.150.1  Nil moveor sannis paucorum. Quae mea pauci


15591. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

158. [155.] Qualem sibi cupiat amicum.
9.158.1  Odi, percussus plagam qui celat amicus,
9.158.2   Et coecum in tacito pectore vulnus alit;
9.158.3  Quem laesum nescis, cum laeseris; esse videtur
9.158.4   Qui laetus, moesta cum tibi mente tumet.
9.158.5  Hic mihi contingat, quo possim scire tacente,
9.158.6   Esse nihil factum possit ut ille queri.


15592. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.158.3  Quem laesum nescis, cum laeseris; esse videtur
9.158.4   Qui laetus, moesta cum tibi mente tumet.
9.158.5  Hic mihi contingat, quo possim scire tacente,
9.158.6   Esse nihil factum possit ut ille queri. 159. [156.] [ = Sat. 1110]
9.159.1  Quaenam pulchra sint.
9.159.2  Quae sint pulchra, rogas?


15593. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est; ipsa refutat.
9.162.6   Sese languidulo frigida lingua sono. 163. [160.] Ad Avienum cultorem falsae amicitiae.
9.163.1  Esse mihi infensum, qui te mihi dicit amicum
9.163.2   Nescire haud possum, possum, Aviene, pati.
9.163.3  Qui nescire queam, verbis contraria quod res,
9.163.4   Discendi haud


15594. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vigil, mitis, nulli non cara catella,
9.174.8   Quam colis et servas digna catella domo,
9.174.9  Non ego te ignotam saeclis, Janetta, futuris,
9.174.10   Inque meis nullam versibus esse feram.
9.174.11  Sed scribam de te, tibi quod passerque Catulli,
9.174.12   Teii et invideat pulchra columba senis.


15595. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

175. [172.] Ad malum quemdam poetarum ducem.
9.175.1  Quem legere ducem sibi vates, munere fungi
9.175.2   Qualis cumque tuo vis tamen egregie?
9.175.3  Esse jube veterum similes ubi carmina condent,
9.175.4   Atque tui contra, quam pote, dissimiles. 176. [173.] In Quintum contemnentem carmina, si minime nova


15596. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.186.3  Jamque sibi totam victor te vindicat. Omnes,
9.186.4   Quot sumus hic, soli, Gellia, deserimur.
9.186.5  Unum audis, uni respondes. Cetera turba
9.186.6   Expers esse tui cogimur alloquii.
9.186.7  Non placet hac mercede aures requiescere nostras,
9.186.8   Quidquid vult, nobis garriat ille iterum.


15597. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

suetus,
9.187.8   Interdum antiquis ut tamen anteferam. 188. [185.] Ad Glauciam, ob genus, divitiasque superbientem.
9.188.1  Esse putas nihili, cui nec genus aequa, nec amplas,
9.188.2   Ut tibi, fors tribuit, Glaucia, divitias.
9.188.3  Crede mihi, nihili est, hominum quo res manet omnis
9.188.4   Publica


15598. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.189.5  Haec tam magna legens cepit, quae, commoda, quid ni
9.189.6   Plurima, quae legit, legerit utiliter? 190. [187.] Ad Quintum, nullam puellam esse magis aptam suo ingenio quam Tullam.
9.190.1  Nulla est pulchra magis, magis omni plena lepore,
9.190.2   Dotibus et raris digna puella coli:
9.190.3  Hoc tu de Tulla, de Galla hoc dicit


15599. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

192. [189.] De hospitis et civis officio.
9.192.1  Et patriam lauda, lauda et, quas incolis, urbes;
9.192.2   Sic hospes poteris, civis et esse bonus. 193. [190.] Patris desiderium pueri cuiusdam nomine.
9.193.1  Nam quid abes, genitor, tam longo tempore? Quid me


15600. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.193.3  Ah miserum, ah flentem frustra, frustraque timentem
9.193.4   Triste aliquid, semper numina magna deum
9.193.5  Pro dulci orantem reditu? Jam desine gnato
9.193.6   Esse dolor, qui te diligit, atque oculis
9.193.7  Ambobus praefert: tandemque aut ipse redito,
9.193.8   Aut istuc ego jam, te mora si qua tenet,
9.193.9  Dic, veniam. Tecum vel


15601. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fremituque virum, plausuque faventum
9.209.6   Lucus et Alphei flumina pulsa sonant.
9.209.7  Quod mihi speratae veniant si proemia palmae,
9.209.8   Quid ni vel superis me rear esse parem? 210. [207.] Poeta de se suoque erga antiquos amore. Krša
9.210.1  Irrides, vatum quod laudo


15602. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miramur, quam coelo attollimus, aetas
9.210.8   Parne illis quidquam protulit aut simile?
9.210.9  Moeonidae confer quos laudas cumque, Maroni
9.210.10   Vel magno, nugas dixeris esse meras. 211. [208.] Ad Balthassarem Odescalchium, ne, dum ipse rusticatur, vatem sui oblitum credat.
9.211.1  Quamvis rura colas ipsa vicina sub urbe,


15603. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

frustratus et expes
9.212.4   Irato digitum dente momordit Amor. 213. [210.] Mediocri fortuna contentum se beatum esse. Krša
9.213.1  Mene jubes dubio vitam committere ponto,
9.213.2   Et dare non sanis vela ferenda Notis?
9.213.3  Non


15604. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

puellam
9.222.2   Foedus: nec Martem, Cinna, tibi metuis? 223. [220.] Amicus amice de defectu moneatur. Amici officium esse amicum, si quid peccet, monere. Krša
9.223.1  Ne vivam, si te quidquam mihi carius uno est,
9.223.2   Atque ego ni cupio carus et esse tibi.


15605. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Amici officium esse amicum, si quid peccet, monere. Krša
9.223.1  Ne vivam, si te quidquam mihi carius uno est,
9.223.2   Atque ego ni cupio carus et esse tibi.
9.223.3  Non tamen irasci numquam, possemve probare
9.223.4   Quidquid vel dicas, Postume, vel facias.
9.223.5  Istaec derisor possit: me dicere amica


15606. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui dicta foras eliminat, absit
9.227.2   Hic coetu longe pulsus ab ingenuo;
9.227.3  Huic patulas nemo quidquam committat in aures,
9.227.4   Nec dignum affatu, nec putet esse aditu.
9.227.5  Per quem libertas omnis perit et perit omne
9.227.6   Eversum sanctae foedus amicitiae. 228. [225.]


15607. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

exuvias, quercu suspendit ab alta
9.229.6   Aeneas, Marti munera, Dardanides;
9.229.7  Quae moneant omnes olim conspecta tyrannos,
9.229.8   Sontibus ultorem post caput esse deum. 230. [227.] Amor quem fecit virtus, semper manet. Amorem quem fecit virtus, semper manere Krša


15608. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

utile, quid non,
9.233.4   Ipsum ridebis doctior Hippocratem. 234. [231.] [ = Mor. 125]
9.234.1  Ad Phyllin, cujusmodi foeminam esse oporteat.
9.234.2  Blanda nimis fieri metuis, fisque aspera, Phylli,
9.234.3   Et rusco et duris sentibus horridior.
9.234.4  Hirta nimis fieri metuis, fis mollior aequo,


15609. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

valeas. vel: Foemina quam, quae sit, dicere non valeas. Radelja 235. [232.] Docet non esse aggrediendum quod fieri nequeat. Docet non esse tentandum quod fieri nequeat. Krša
9.235.1  Irrita me tota luserunt somnia nocte,


15610. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

valeas. Radelja 235. [232.] Docet non esse aggrediendum quod fieri nequeat. Docet non esse tentandum quod fieri nequeat. Krša
9.235.1  Irrita me tota luserunt somnia nocte,
9.235.2   Dum conor, possum coepta nec efficere:


15611. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me tota luserunt somnia nocte,
9.235.2   Dum conor, possum coepta nec efficere:
9.235.3  Quoque magis conor speratum attingere finem,
9.235.4   Tam magis atque magis me video esse procul.
9.235.5  Et vigilem huic similis ne me labor urgeat usque,
9.235.6   Optatis pono jura modumque meis. 236.


15612. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.237.7  Quae nisi contingant visenti rura, quid, oro,
9.237.8   Est aliud, quod tam visere rura velis? 238. [235.] Esse quiddam in rebus medium.
9.238.1  Ludicro solidum decies expendis in uno,
9.238.2   Dum metuis dici sordidus, Antigene.
9.238.3  Sed scopulum haud vitas diversa in parte latentem,


15613. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.240.5  Omnia non rerum sunt omnibus apta: placere
9.240.6   Pars opera, cassis pars pote blanditiis. 241. [238.] Monendum esse amicum ne peccet, si melior fieri potest.
9.241.1  Quod peccat caro, dic primum, Quinte, sodali,
9.241.2   Id modo si peccat, quod pote corrigere.
9.241.3  Ni potis id facere est, quidquam


15614. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.243.2   Magna vir utiliter parva gerit mulier. 244. [241.] Ea forma pulcherrima, quae omnibus formis apta magis est cuique. Eam formam pulcherrimam esse, quae unicuique formae magis apta sit. Krša
9.244.1  Quae sit forma, rogas, pulcherrima. Nempe cuique
9.244.2   Una est quae formis omnibus apta


15615. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

judex et Priamus pariter,
9.246.3  Juno foret Priamo, Pallas foret Hectore, credo,
9.246.4   Quoque fuit solum judice pulchra Venus.
9.246.5  Cuique solet multas inter praestantior esse
9.246.6   Forma etenim, ingenio quae magis apta suo est. 247. [244.] Docet pictorem quo modo sibi velit pingi


15616. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

251. [248.] Dic hosti sibi aliquid fuisse boni;
9.251.1  Dic amico id quod est et erit boni. Quidquid cuique est boni cum amico communicandum esse. Krša
9.251.2  Quinte, boni si quid fuit, hosti dicito; amico
9.251.3   Id quod erit, quod et est, dicere ne dubita.


15617. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

264. [261.] Vera profundo condita sunt puteo.
9.264.1  Huc, illuc volitat, nec re consistit in ulla;
9.264.2   Hoc celer ingenio dicitur esse Lycus.
9.264.3  At levis est potius, nec firmus, possit ut acrem
9.264.4   Obtutum primam figere sub faciem,
9.264.5  Scrutari et penitus res, ut sunt. "Vera profundo",


15618. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

adi, contende aciem, longumque morare
9.264.8   Vix aliquid longus protrahet inde labor. 265. [262.] Nil esse in Alexi, quo quisquam offendi possit. Krša
9.265.1  Nil habet, offendi quo quisquam possit, Alexis.
9.265.2   Hanc si quis laudem non putat eximiam,


15619. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

266. [263.] De senectute.
9.266.1  Qui senuit, gestitque aevum producere vivax,
9.266.2   Ipse sibi, atque aliis nempe amat esse gravis,
9.266.3  Nec vitae (nulla est post actam vita juventam)
9.266.4   Mortis at infelix tempora longa cupit.
9.266.5  Haec mihi ego, haec senior tu met tibi dicito,


15620. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senii demere stultitiam. 267. [264.] Tempore luctus et irae ne cape consilium. Qui aliquid consilii capere velit, ab ira et angore vacuum esse debere. Krša
9.267.1  Turbidus et luctu, saeva externatus et ira,
9.267.2   Quaeris, quod tibi dem, Pontice, consilium?


15621. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non ego amicis
9.271.4   Vivo, non patriae, non bonus ipse mihi? 272. [269.] Grave damnum amittere amicum. Grave esse damnum amittere amicum. Krša
9.272.1  Qui facile amissi damnum reparabile amici
9.272.2   Credit Credit] Krša:


15622. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša: Perdit Radelja , vim verae nescit amicitiae,
9.272.3  Quid sit nancisci, prae se quem diligat ipso,
9.272.4   aeque cui carus gaudeat esse, virum.
9.272.5  Thesauri genus hoc vita pars maxima in omni
9.272.6   Numquam, vix aliquis vel semel inveniat.
9.272.7  Hoc ubi perdideris, spes fracta est omnis; inanes


15623. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laedit numerus; laedunt convicia, rixae,
9.276.4   Clamores, exlex, vanaque laetitia,
9.276.5  Quidquid et insanit vulgus: fac, talia desint,
9.276.6   Me nunquam in solis videris esse locis. 277. [274.] Veram fidem ignorare qui putet eius cultores et hostes niti judicio aeque firmo. Krša


15624. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

veram, nec scit, Deus auctor
9.277.6   Quam claro nobis lumine se se aperit:
9.277.7  Quam contra nihil est illis, cur credere possit
9.277.8   Quisque, sui auctorem dogmatis esse Deum.
9.277.9  Haec ego clamabam: non intellecta volabant.
9.277.10   Necquicquam campos dicta per aërios;
9.277.11  Nec potui rixae studio revocare calentem,


15625. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudem detrahere. In idem argumentum. Krša
9.287.1  Hostem ni laudes, laudem tibi detrahis ipse,
9.287.2   Te victum vitio dicis et esse tuo.
9.287.3  Quod genus invidiae? Victor ne forte putetur
9.287.4   Esse aliquid, tu te sponte ais esse nihil. 288.


15626. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.287.1  Hostem ni laudes, laudem tibi detrahis ipse,
9.287.2   Te victum vitio dicis et esse tuo.
9.287.3  Quod genus invidiae? Victor ne forte putetur
9.287.4   Esse aliquid, tu te sponte ais esse nihil. 288. [285.] In Varum sibi morbos imaginantem.
9.288.1  Aegrotat Varus: quaeris, quo, Pontice, morbo?


15627. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ni laudes, laudem tibi detrahis ipse,
9.287.2   Te victum vitio dicis et esse tuo.
9.287.3  Quod genus invidiae? Victor ne forte putetur
9.287.4   Esse aliquid, tu te sponte ais esse nihil. 288. [285.] In Varum sibi morbos imaginantem.
9.288.1  Aegrotat Varus: quaeris, quo, Pontice, morbo?
9.288.2   Quem


15628. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.289.1  Istam, Guide, domum linquis? Non poenitet ipsam
9.289.2   Sponte tua egressum deseruisse domum?
9.289.3  Quam mihi si facilis pandat Deus, esse beatus
9.289.4   Mi videar, toto laeter et ex animo.
9.289.5  Quae mihi tu narras ultro citroque meantum
9.289.6   Murmura? Quos somnum rumpere ais strepitus?


15629. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vestis non apta placet, nec verba probarim
9.302.4   Si fuerint rebus non satis apta suis.
9.302.5  Exigua exigue, dic magne magna. Decere
9.302.6   Omnimodis artis nam reor esse caput. 303. [300.] De Fortibus et quommodo nomen magnum acquiere possunt. De Fortibus, sive de academia literraria vulgo dicta "Fortium".


15630. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša:deo Radelja; Achilli Krša . 307. [304.] Se sibi invisum esse ex quo amico displicuerit. Krša
9.307.1  Certe displicui tibi, Postume, nec scio quare.
9.307.2   Hoc scio, me certe displicuisse tibi,


15631. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

308. [305.] De Varo nullam sui fiduciam habente. Krša
9.308.1  Nulla sui est Varo fiducia; nil putat esse
9.308.2   Gratum ulli rerum, quas facit, aut loquitur.
9.308.3  Infelix! Quamvis mire placet omnibus hercle;
9.308.4   Id fieri ignarus displicet ipse sibi.


15632. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.311.4   Tecta modo ut fuerit cura videre mihi. 312. [309.] Foemineum consilium res plena pericli. Fidere mulieris consilio periculosum esse. Krša
9.312.1  Extimui taurum spatio conclusus in arcto;
9.312.2   Inveni at celeri mi pede profugium.
9.312.3  Tutus


15633. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

taurum spatio conclusus in arcto;
9.312.2   Inveni at celeri mi pede profugium.
9.312.3  Tutus eram; laesit miserum sed foemina, monstrans,
9.312.4   Quo possem longe tutior esse loco.
9.312.5  Huius ego nimium docilis praecepta secutus
9.312.6   Distraxi nisu crus lacerum a subito,
9.312.7  Atque malo doctus didici, quam plena pericli


15634. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est furor omnes,
9.315.2   Nullum ut censorem spernere stultitia est. 316. [313.] Nec risui nec fletui indulgendum esse. Krša
9.316.1  Qualiscumque venit, seu clara luce serena,
9.316.2   Seu tristis nigro turbine, carpe diem.


15635. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

blanda es, nequeo laudare sed, usque
9.317.4   Spondens ingratas quod trahis usque moras,
9.317.5  Et quae facturam cras dixti, crastina venit
9.317.6   Quum lux, facturam cras ais esse iterum. 318. [315.] Ad Coecilianum donantem potius, quam credentem nummos amico.
9.318.1  Quod, sibi quos credi nummos poscebat amicus,


15636. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.321.5  Monstrat nativo cultam, comptamque lepore.
9.321.6   Jungit equis gryphos cui furor est sapere. 322. [319.] Poetam decere esse philosophum.
9.322.1  Ut lymphas Baccho, sophiam sic jungere Musis,
9.322.2   Exitio ne sint, Antemidore, decet. 323. [320.]


15637. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.327.8   Quod non haec mecum rura, Paneme, colis.
9.327.9  Huc ades: October jam praeterit, otia ruris
9.327.10   Jam tristi rumpent aera timenda sono.
9.327.11  Huc ades: esse queam nisi tecum heic longius una,
9.327.12   Tecum una ut saltem laetius hinc abeam. 328. [325.] Forti animo ferenda esse vitae incommoda.


15638. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.327.11  Huc ades: esse queam nisi tecum heic longius una,
9.327.12   Tecum una ut saltem laetius hinc abeam. 328. [325.] Forti animo ferenda esse vitae incommoda.
9.328.1  Aspera tot rerum tam lento pectore possim
9.328.2   Qui ferre, admirans, Postume, saepe rogas.
9.328.3  Dicam equidem ingenue, res est quod vera, gravabor


15639. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.328.3  Dicam equidem ingenue, res est quod vera, gravabor
9.328.4   Intima nec mentis pandere sensa meae.
9.328.5  Aspera ego nec digna metu, nec digna dolore
9.328.6   Esse reor; nam cur aut metuam, aut doleam,
9.328.7  Instare, aut fieri, quo dempto, vix licet hercle
9.328.8   Forti, quo nil est pulchrius, esse viro.


15640. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

digna metu, nec digna dolore
9.328.6   Esse reor; nam cur aut metuam, aut doleam,
9.328.7  Instare, aut fieri, quo dempto, vix licet hercle
9.328.8   Forti, quo nil est pulchrius, esse viro. 329. [326.] De Minerva in distribuendis officiis.
9.329.1  Bina viris duplex ponit certamina Pallas:
9.329.2   Nam quos


15641. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

329. [326.] De Minerva in distribuendis officiis.
9.329.1  Bina viris duplex ponit certamina Pallas:
9.329.2   Nam quos ingenio viderit esse bono,
9.329.3  Voce jubet pulchre, aut calamo certare loquaci,
9.329.4   At quos ingenio viderit esse malo,
9.329.5  Bella jubet ferro, ut validis tractare lacertis,


15642. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viris duplex ponit certamina Pallas:
9.329.2   Nam quos ingenio viderit esse bono,
9.329.3  Voce jubet pulchre, aut calamo certare loquaci,
9.329.4   At quos ingenio viderit esse malo,
9.329.5  Bella jubet ferro, ut validis tractare lacertis,
9.329.6   Immanes tractant qualia bella ferae. 330.


15643. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.329.5  Bella jubet ferro, ut validis tractare lacertis,
9.329.6   Immanes tractant qualia bella ferae. 330. [327.] Qualem decet esse justitiam. Qualem deceat esse justitiam. Krša
9.330.1  Quae geminam abjecit lancem Themis et gerit ensem,
9.330.2   Credite, non


15644. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

lacertis,
9.329.6   Immanes tractant qualia bella ferae. 330. [327.] Qualem decet esse justitiam. Qualem deceat esse justitiam. Krša
9.330.1  Quae geminam abjecit lancem Themis et gerit ensem,
9.330.2   Credite, non Themis est, sed mala Thisiphone.


15645. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Themis et gerit ensem,
9.330.2   Credite, non Themis est, sed mala Thisiphone.
9.330.3  Quae geminam gestat lancem Themis et caret ense,
9.330.4   Quid monstri est? Certe desinit esse dea,
9.330.5  Et gentes perdit miseras, urbesque, domosque,
9.330.6   Non secus ac fieret si mala Tisiphone. 331.


15646. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi, virtus lena fuit vitii. 339. [336.] Quid sibi velit ab amico.
9.339.1  Es mihi jucundos inter qui primus amicos,
9.339.2   Esse tibi cupio, Postume, vel decimus.
9.339.3  Id mihi quum posco, nimium si poscere credor,
9.339.4   Esse tibi cupio, Postume, saltem aliquis:
9.339.5  Esse, inquam, dici nam


15647. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.339.1  Es mihi jucundos inter qui primus amicos,
9.339.2   Esse tibi cupio, Postume, vel decimus.
9.339.3  Id mihi quum posco, nimium si poscere credor,
9.339.4   Esse tibi cupio, Postume, saltem aliquis:
9.339.5  Esse, inquam, dici nam tantum nil moror hercle,
9.339.6   Nec verbis soleo credere, at officiis.


15648. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.339.2   Esse tibi cupio, Postume, vel decimus.
9.339.3  Id mihi quum posco, nimium si poscere credor,
9.339.4   Esse tibi cupio, Postume, saltem aliquis:
9.339.5  Esse, inquam, dici nam tantum nil moror hercle,
9.339.6   Nec verbis soleo credere, at officiis. 340. [337.] Est pulchrum quodcumque suis est usibus


15649. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dabis; nam deperit omnis
9.347.2   Longum dilati gratia promeriti. 348. [345.] Ad Gelliam.
9.348.1  Me quando in numero vis dici ac esse tuorum,
9.348.2   Atque tua dignum dicis amicitia,
9.348.3  aequum hoc, ni fallor, posco mihi, Gellia, primo
9.348.4   Tu mihi ut es, medio sim tibi ut ipse loco.


15650. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

etiam dignum videri, Postume, credas?
9.349.6   Id ne etiam plausu laetifico excipias?
9.349.7  An capiti et scapulis metuis modo; quamlibet omnis
9.349.8   Jacturam famae reris et esse nihil? 350. [347.] Ad amicos inter coenandum.
9.350.1  Haec licet effuso nigrescens horreat imbre,
9.350.2   Squalleat et


15651. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

veluti summo delapsam ex aethere divam
9.354.6   Nemo non te unus diligit, atque colit.
9.354.7  Contigerit felix cuivis ubi vita, jubebo,
9.354.8   Hic patriam sapiens credat ut esse suam. 355. [352.] Aliud.
9.355.1  Phylli, mane: vita est ubi laeta et clara, jubebo,
9.355.2   Hic sapiens patriam credat ut


15652. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

esse suam. 355. [352.] Aliud.
9.355.1  Phylli, mane: vita est ubi laeta et clara, jubebo,
9.355.2   Hic sapiens patriam credat ut esse suam. 356. [353.] Cur Postumum raro visat poeta.
9.356.1  Raro te inviso, quamquam te invisere saepe
9.356.2   (Di mihi sunt


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
First 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.