Your search found 14337 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 13934-13951:

Lo brami estinto? Ah no.
Insomnis tota vigilavi nocte, molesto
Languida nec potui membra levare toro.
Conspexi lucem, licuitque recedere lecto,
Cum fuit a Phaebo multa peracta via.
Febre agitor gemina; quam morbidus intulit aer,
Viribus herbarum febris abire potest;

l' altre rose,
Fuor che le due vezzose,
Che ne le guance hai tu.
Non Tej vatis flores ego lavdo, nec ipsos
Invidus exposco: nam rosa nulla caput
Illius ornavit, qua non praestantior haec sit;
Hanc non eduxit rustica cura rosam;
Sed propriis fecit manibus mea dulcis amica;
Nil melius

Tramite me solito mea pergere vota jubebant,
Dum cupio Irenem mane videre meam.
Speravi dulcem procurrens cernere vultum,
Cernere nec potui, sors mihi laeva fuit.
Spectabam cupidus solito de more fenestram;
Nec sese objecit splendida forma mihi.
Qua venturus eram, quid non tibi dixerat horam,
Tam bene quam poterat scire, dolosus amor?

mea pergere vota jubebant,
Dum cupio Irenem mane videre meam.
Speravi dulcem procurrens cernere vultum,
Cernere nec potui, sors mihi laeva fuit.
Spectabam cupidus solito de more fenestram;
Nec sese objecit splendida forma mihi.
Qua venturus eram, quid non tibi dixerat horam,
Tam bene quam poterat scire, dolosus amor? (a)

Caeruleos caeli tractus, noctemque serenam
Aspice. Quam puro candida luna nitet
Lumine! nec frondes ullis agitantur ab avris;
Cuncta silent; tantum flet Philomela vocans
Conubii sociam, viridi dum sepe relicta
Ornum adit. Ut voces audiit illa sui
Conjugis, in frondes absenti e fronde

Candidior gemma, vividiorque rosis
Illa fuit. Quasdam voces mihi protulìt: ah mens
Has nunquam posset non meminisse mea.
Sed carui sensu, voces ut protulit, aeger
Mox cecidi, nec vim non rapiebat amor. (13)
Num dulces fuerint voces, quas protulit, aurae,
Dicite, num dulces, dicite, non fuerint?
At mea damna nimis timeo; si grata fuissent,
Mulcerent animum nunc quoque

Numine qui ripas protegit Eridani,
Quem divina virum virtus exornat, et almo
Qui monstrat vultu numen inesse sibi,
Tradidit hanc citharam, lavrum concedat et ipse;
Nec lavrum tribuat vanus Apollo mihi. Sullo stesso argomento avendo già ricevuto l' Autore dallo stesso

Numine qui ripas protegit Eridani,
Quem divina virum virtus exornat, et almo
Qui monstrat vultu numen inesse sibi,
Tradidit hanc citharam, lavrum concedat et ipse;
Nec lavrum tribuat vanus Apollo mihi. Essendo scelto a Prottetore de' Fluttuanti d' Argenta il Cardinale

Numine qui ripas protegit Eridani,
Quem divina virum virtus exornat, et almo
Qui monstrat vultu numen inesse sibi,
Tradidit hanc citharam, lavrum concedat et ipse;
Nec lavrum tribuat vanus Apollo mihi. Essendo eletto dal Popolo in Venezia un novello Piovano che fuor dell'

tamen, ac iram subdola saepe mihi,
Saepe ciet largos, quam finxi, fabula fletus:
At vanis dum non decipior numeris,
Sumne magis sapiens? num mens tunc laeta quiescit?
Num non stultus amor, caeca nec ira mea est?
Non tantum fallit scribentem fabula vatem;
Mortales fallit quidquid in orbe vident.
Quid menti mea vita meae nisi somnia profert?
Illudit quidquid spemve, metumve movet.

It celeri cursu, vimque dat ipsa sibi;
Fluctibus urgentur fluctus, quos cernere suave est;
Et grato migrans obstrepit illa sono;
Nunc flexo ludens, nunc recto tramite pergit;
Nec cessat caelo liberiore frui.
Hic mea languescit virtus, fluvioque videtur
Consimilis, quem pars infima vallis habet;
Quem sol exsiccat, quem stringunt frigora; sed te,
Dum tua sacrato vellere

Nobilis hic fluvius placida pulcherimus unda,
Qui fluit illimi fulgidus e scatebra,
Non rure aprico, non vallibus errat amaenis;
Occultant queis it concava saxa vias;
Nec metuit solem, radiis dum jugera findit,
Et Libyae (32) vastos fervidus urit agros;
Nec timet ille nivem praerupto in monte solutam,
Quae ruat, et rapidis praedia inundet aquis.

Non rure aprico, non vallibus errat amaenis;
Occultant queis it concava saxa vias;
Nec metuit solem, radiis dum jugera findit,
Et Libyae (32) vastos fervidus urit agros;
Nec timet ille nivem praerupto in monte solutam,
Quae ruat, et rapidis praedia inundet aquis.
Dummodo nil turbet cursum, nihil inquinet undam,
Progreditur soli cognitus ipse sibi.
Tectus it, at

Tempus edax, avido quod deterit omnia dente,
Resque secat victor praelia falce gerens, (33)
Roma potens, monumenta tibi raptavit, et arcus
Diruit, illorum nec timuit numerum.
Haud nunc barbaricos detonso crine triumphans
Pergere per plateas, compita perque vides
Edomitos bello reges, vinclisque gravatos;
Nec consul victos it tuus ante

Diruit, illorum nec timuit numerum.
Haud nunc barbaricos detonso crine triumphans
Pergere per plateas, compita perque vides
Edomitos bello reges, vinclisque gravatos;
Nec consul victos it tuus ante duces. (34)
Aeternam sed nunc pulchrae, quas excolis, artes
Te faciunt, sic tu saecula longa domas.
Olim enses poterant totam tibi subdere terram;
Aevum

nil timet a pluviis. (66)
Illa paludosas inter non disperit undas,
Littora non illam sicca perire vident.
Non metuit boream, non frigora, sponte virescit;
Agricolae curam nec nimis illa petit.
Sic dubiae sortis qui scit tolerare rigores,
Cui firmam virtus inclita vim tribuit,
Qui sapit, et constans urget quod promere caepit,
Illius cingat pulchra corona

Sì dolce de la meta è la speranza.
Aede sua quandoque procul salebrosa viator
Ut loca conscendit, nec revocare gradum
Cogitur, emineat quamvis mons arduus, et quas
Optat adire plagas, nocte dieque petit;
Femina sic duro non haec defessa labore
Incoeptum validis viribus urget

Ah rura, et colles non tali munere dignos,
Ipse per os pulchrum, juro, tuasque manus,
Perque oculos, vocemque tuam, morumque decorem,
Fecisti intuitu vulnera tanta tuo,
Ut moriar certe, nec sit mihi vivere gratum.
Sed me quantumvis torserit acer amor,
Ullam non tribui labem tibi criminis unquam,
Vel si mens aliquid visa timore fuit,
Mox frontis lux ista metum cogebat abire:

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report