Your search found 1993 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1800:

somnos,
2411  Auratamque domum, laxosque habitare penates,
2412   Affluere atque esca regali, deliciisque;
2413  Num minus exagitet quaedam vis insita mentem,
2414  Et faciat, vitam socialem ut protinus istis
2415  Praeferat? Haud ulla est sociis sine pura voluptas;
2416  Crescunt, cum sociis partimur gaudia nostra,
2417   Curaque dividitur narrata, minusque dolores

771  Lux nostrum ob motum, quamvis pernice feramur
772  Campis alipede, aut spumoso gurgite puppi.
773   Omnia quapropter terrestria corpora, nostram
774  Cominus afficiunt quae vitam, non regione
775  Apparent alia, quam vere qua sita constant.
776  Ast extra Terram a nobis quae corpora distant,
777  His causis perquam paulum abducuntur ab ambis
778  

2087  Intuimurque itidem corpuscula rubra cruoris,
2088  Qua sint forma, auctu, concursu, concilioque.
2089  In nostris quot multiplices deprendimus usus
2090  Visceribus, quot sunt ad vitam inventa tuendam,
2091  Quot morbos ad pellendos, aegrosque dolores?
2092  At quot adhuc superesse videmus, quo neque vitris,
2093  Increscant quorum mage vires, est adendum,

et tenuere, profusis
21  Muneribus quos interdum sapientia ditat,
22  Illustres animas, raras tamen: artibus illi
23  Scilicet inventis, educta et lampade clara
24  Doctrinae vitam collustravere locantes
25  Altius humanam: patuit natura repente
26  Perdomita, et generis distentum est undique nostri
27  str. 493
28  Imperium res in varias, quas

movere,
34  Et vexare reluctantem, et torquere silentem;
35  Tum vice regnandi versa parere docenti,
36  Omnia servare, atque imitari, atque omnia adire.
37  Extemplo spoliis vitam ditamus opimis,
38  Commodaque inferimus mortali plurima stirpi;
39  Imperio veluti naturae, opibusque potiti.
40  Europae magnas oculos circumfer in urbes,
41  Et qui sint

67  Extollunt simul, et factis laetarier omnes,
68  Et pollere suis gaudent: sic luminis almi
69  Sol effundit opes in terram prodigus imam,
70  Et fovet, et cunctis dat vitam rebus, et auctum
71  Jamque horum tentata virûm, confectaque bella,
72  Exuviaeque triumphales, et adorea multa
73  Dum canitur nobis, utinam sint carmina digna,
74  Cedro

ex horum enim disciplinis ad poetarum artificia delati tanquam e rudibus tectis in ampla ac illustria domicilia, ebore, auro, picturis instructissima, virgula illa Minervae repente traductos nos esse mirabimur. Quippe soli demum poetae vitam atque animum rebus, ac divinitatem fere quamdam tribuunt. Cum haec suis illi comptibus attigerunt, non intervalla corporum tantummodo, magnitudines, celeritates cognoscimus, sed ad ipsam naturae molitionem coram intuendam adducimur,

65  At Baldovinum flagrare cupidine dira, 65
66  Mirantem quae vana homines mirantur et optant;
67  Tancredum Idalio correptum pectus amore
68  Vitam indignari et miseris tabescere curis;
69  Regna Bohemundum sua condere, magna locantem
70  Fundamenta, alias leges imponere victae 70
71  Et mores alios genti, quas postulat

6.870  Extrahit ac vectas peregrino e littore merces.
6.871  Hac olim, Angligenum qui maximus astra tueri
6.872  Sive opus et varios numeris supponere motus
6.873  Seu ponto et dubiis vitam concredere ventis
6.874  Naturamque alio servare sub orbe latentem,
6.875  Aeternum Hallejae gentis decus, ima profundi
6.876  Scrutatus pelagi sese demiserat alte
6.877  Mersus aquis: steterant venti

1.1.298  Aspicis, ut pueri quum stagna per humida nerei
1.1.299  Nare timent, discuntque tamen: ne pondere mersi
1.1.300  Aequoreis vitam ponant sub fluctibus, utrem 300
1.1.301  Vel tumidum dorso pavidi prius addere suerunt,
1.1.302  Subere vel molli inniti. Sic aequora tentant,
1.1.303  Hac ope se librant:

2.9.46   Albus olor, resonant et nemora et silüae:
2.9.47  Tu quoque sic nimium felix jam morte sub ipsa
2.9.48   Fatidica ad suaves ora modos aperis.
2.9.49  Scilicet haud vitam [e] producere longius optas,
2.9.50   Quum jam pollicitam videris aetherio
2.9.51  Semine progeniem,

habeat, manuumque laborem,
3.2.48  Nil moror: at sanctae rupis stet gloria semper,
3.2.49  Semper honos stabuli. Rapiat ferus omnia praedo,
3.2.50  Heic ego felicem possim traducere vitam;
3.2.51  Hoc precor, hoc unum puer o concede precanti.
3.2.52   Quid loquor ah demens? Alias captivus in oras
3.2.53  Abripiar: linquenda domus, qua vagiit Infans

demissus ab alvo.
3.2.69  Jamque necem cupio: extincti miserebitur hostis,
3.2.70  Et tumulo nostrae caussam necis addet. Alexis
3.2.71  Heic recubat pastor, qui letho amittere vitam
3.2.72  Maluit, hoc absens quam longum vivere ab antro. IDYLLIUM

Venus quem magnanimo Anchisae 300
5.301  Edidit, Aeneas. retro nunc flectere paullum
5.302  Praestat equos; primam nimium ne strenuus, oro,
5.303  Ante aciem exsulta, dulcem nec prodige vitam.
5.304  Haec fantem fortis Diomedes lumine torvo
5.305  Adspiciens: Ne vero, inquit, ne perge profecto
5.306  Hortari frustra, dem terga ut territus hosti.

vel, quam liqui, carissima conjux.
5.818  Talia Sarpedon. contra nil Hector, at acer
5.819  Praeterit Argivamque ardens depellere pubem,
5.820  Eripere et multis aerata cuspide vitam. 820
5.821  Avectum longe socii Sarpedona, pulchra
5.822  Sub Jovis aegisoni fago posuere, vetusto
5.823  Acclinem trunco. telum cui fortis ahenum

Dicta viri. contra quem numina sancta deorum
6.162  Exarsere ira: nec Solis lumina sontem
6.163  Clara frui longum sivit Saturnius; ipsam
6.164  Nec longo infelix produxit tempore vitam,
6.165  Invisus cunctis tanto pro crimine divis.
6.166  Hujus ego exemplo superos incessere nolim.
6.167  Sin magis es numero ex hominum, qui munera terrae

famulumque. immani vulnere ab alto
8.142  Volvitur excussus curru; lapsusque fragore
8.143  Terret equos, retro subita formidine versos,
8.144  Et dulcem exspirat, resoluto robore, vitam.
8.145  Indoluit rapto auriga Priameïus heros,
8.146  Et cari fato ingemuit sub corde, sodalis.
8.147  Quem stratum liquit tamen atro in pulvere, quaerens

9.498  Conjugio, simul atque mea cum compare, tristi
9.499  Vivere semotus bello, curisque solutus,
9.500  Atque frui, mihi quae congessit plurima Peleus.
9.501  Nullum vitam aequat pretium: non quidquid habebat 500
9.502  Ilios, ut fama est, cum longa in pace vigeret,
9.503  Argolicis nondum bello tentata carinis;
9.504  Non quidquid solido constructum

10.554  Sive abeas nobis dimissus, rursus Achaeam
10.555  Aut furtim ad classem venies speculator, aperto
10.556  Aut Grajos contra pugnabis Marte: meis at
10.557  Si manibus domitus vitam cum sanguine fundes,
10.558  Non erit ut posthac Argivos laedere possis.
10.559  Dixerat ille: Dolon dextram admovere trementem
10.560  Suppliciter mento coepit, blandaque morari

Ire nec optantes bellum ad crudele sinebat.
11.415  Frustra; nam patrios monitus sprevere. cruentam
11.416  Parca etenim ad mortem saeva inter bella trahebat.
11.417  His rigida vitam Diomedes abstulit hasta,
11.418  Exanimesque solo radiantibus exuit armis.
11.419  Hippodamum Laërtiades, et Hyperochon Orco
11.420  Misit; at exsuvias victor sibi cepit opimas. 420

Non aderant. longe vesana mente relictus
11.428  Has, dominum frustra quaerens, auriga tenebat;
11.429  Ille pedes per bella ruebat, pulvere in atro
11.430  Dum cecidit, multo et vitam cum sanguine fudit. 430
11.431  Hos procul ut vidit sternentes agmina, clamans
11.432  Horrendum cursu rapido volat obvius Hector:
11.433  Quem comitans Trojana phalanx ruit agmine

prostrata cadunt, quacunque furentes
12.173  Convertere viam: frendent immania saevis
12.174  Dentibus ora; gravi cuspis dum missa lacerto
12.175  Transfossis multo eripiat cum sanguine vitam:
12.176  Sic horum circa pectus fulgentia densis
12.177  Ictibus aera sonant, acri dum Marte resistunt,
12.178  Vique sua freti, et saxis, quae crebra superne

si te cessare vel ipsum,
12.289  Vel timidis videam verbis avertere ab armis
12.290  Quenquam alium; mora nulla, mea confossus ab hasta 290
12.291  Indecorem fundes multo cum sanguine vitam.
12.292  Dixit; et antetulit gressum, quem pone secuti
12.293  Immensum socii clamorem ad sidera tollunt.
12.294  Tunc adeo tonitru gaudens et fulmine, celsis

12.500  Purpureo sparsae Danaūm, Troumque cruore. 500
12.501  Usque urgent Lycii; manet usque Argiva juventus.
12.502  Foemina ceu, tolerare colo tenuique Minerva
12.503  Vitam sueta, duas aequato examine lances
12.504  Attollit, pondusque et lanam pensitat aequans,
12.505  Justa, suisque parans mercedem sedula gnatis
12.506  Exiguam: sic pugna anceps

nobis at quisquam suaserit, hosti
15.633  Quam conferre manus, tristique occurrere pugnae
15.634  Cominus. hoc certe praestat, semel ire sub umbras,
15.635  Aut vitam pulso dulcem servare periclo,
15.636  Quam longo implicitos angi ac tabescere bello
15.637  Paullatim, fortesque hosti succumbere inerti.
15.638  Sic fatus, pugnae cunctos incendit

Patroclum haud potuit; sed Pedasus ictum,
16.575  Fortis equus, dextro venientem excepit in armo;
16.576  Atque ruens altum ingemuit, se pulvere in atro
16.577  Et volvens, vacuas vitam dispersit in auras.
16.578  Dissultant bijugi, stridunt juga, lora jacentem
16.579  Propter equum confusa: malo sed protinus acer
16.580  Automedon finem imposuit, non segnis acutum

Dirum animis, cupidusque sitim restinguere uterque
16.1016  Multa Patroclum sic Troum caede superbum
16.1017  Priamides, hasta confossum cominus, Hector
16.1018  Fudit humi, vitam eripiens; idemque perempto
16.1019  Adstitit, ac tales effudit pectore voces:
16.1020  Patrocle, Iliacam sperasti evertere fundo 1020
16.1021  Posse

hunc, tamen affatur sic inclytus Hector:
16.1057  Tu mihi triste canis letum, Patrocle; sed ante,
16.1058  Formosae Thetidis dium genus, altus Achilles
16.1059  Ipse mea quid si vitam efflet fixus ab hasta?
16.1060  Sic ait; extraxitque alto de vulnere telum, 1060
16.1061  Stratum calce premens corpus; retroque supinum
16.1062  Repulit aerata propulsum a cuspide.

victorem praemia pugnae
17.19  Ferre sine, in Teucris multa et clarescere laude.
17.20  Cede, iterum hinc, moneo, stulta ne mente furenti 20
17.21  Eripiam dulcem, transfosso pectore, vitam.
17.22  Infremuit, gemituque Atrides talia reddit:
17.23  Jupiter ut foeda est ventosae gloria linguae!
17.24  Non pantera, leo non efferus, aut aper audax

e manibus; tum supra cernuus ipse
17.373  Concidit exanimum corpus, vitamque reliquit
17.374  Larissa longe a pingui; carosque parentes
17.375  Haud potuit juvisse, vicem nec reddere, vitam
17.376  Lege brevem dura Parcarum nactus, et aevo
17.377  Florente Ajacis magni confossus ab hasta.
17.378  Tum petit Ajacem stridenti cuspide saevus

Esse queat rapto quid nunc mihi dulce sodali 100
18.101  Patroclo? colui quem semper, semper amavi
18.102  Ut caput ipse meum, misero mihi raptus acerbo est
18.103  Funere. qui vitam eripuit ferus Hector, ademit
18.104  Arma idem spolians, ingentia, pulchra, tuentum
18.105  Mira oculis; dederunt ipsi, dona inclyta, quondam
18.106  Quae Peleo divi, qua te, dea,

spolians, ingentia, pulchra, tuentum
18.105  Mira oculis; dederunt ipsi, dona inclyta, quondam
18.106  Quae Peleo divi, qua te, dea, luce cubili,
18.107  Injecere viri mortalis. degere vitam
18.108  Aequoreas inter nymphas te morte carentem
18.109  Aequius at fuerat: thalamo sibi jungere Peleum
18.110  Mortali de gente aliquam. non, diva, doleres 110

22.576  Munera: languentis frigentia membra sorores
22.577  Hectoreae, atque nurus Priami collapsa tenebant
22.578  Inter se, luctu attonitae; dulcemque timebant
22.579  Vitam exhalaret saevo ne absumpta dolore.
22.580  Ut rediit tandem ad sese, mentemque recepit,  580
22.581  Crebra gemens inter moestas haec Troadas infit:
22.582  Hector, me miseram! fato

23.373  Illam Agamemnoniam, proprium hunc. Aethen Echepolus
23.374  Olim Anchisiades majori munus Atridae
23.375  Praebuit, Iliacas iret ne miles ad arces,
23.376  Segnis at in patria vitam oblectaret inertem
23.377  Sede manens. magnas dederat nam Jupiter olli
23.378  Divitias, laetusque amplam Siciona colebat.
23.379  Hanc junxit, rapido

est, postquam Trojae sacram urbem evertit.
Multorum vero hominum vidit urbes, et mores cognovit;
Multosque idem in mari passus est dolores suo in animo
Juxta aestimans suamque vitam et reditum sociorum.
Sed neque sic servavit socios tametsi cupiens:
Sua enim ipsorum insipientia perierunt,
Stulti, qui boves sublimis solis

Clymeni gnatarum maxima, voces.
505  Adstantes famuli lata ut tellure jacentem
506  Erexere bovem, jugulo Pisistratus ensem
507  Abdidit. erupit postquam de vulnere sanguis,
508  Deseruitque calor vitam, trepidantia membra
509  Divisere alacres, et rite in frusta secarunt. 510
510  Hinc ubi texerunt multa pinguedine circum
511  Cuncta involventes, iterumque iterumque plicantes,
512  Ligna super libans

Lesbo, quum surgens arduus ictu
404  Stravit humi Philomeliden, gavisaque turba
405  Insonuit plausu, totamque implevit arenam.
406  Talem o! se referat, turbamque aggressus inertem
407  Ingratamque simul vitam sperataque rumpat
408  Connubia insanae falsa inter gaudia mentis. 410
409  Illa autem, quae poscis, ego haud mendacia fingens,
410  Expediam, fuerint quaecumque; auditaque pandam,
411  Quae docuit

relictus,
626  Non quisquam Aegisthi: cuncti occubuere sub isdem
627  Sedibus, adversis confossi рectorа telis.
628  Dixerat: ipse gravi fixus praecordia luctu
629  Stratus humi flebam, nec jam producere vitam 630
630  Longius optabam, nec solis cernere lumen.
631  Atque ubi sordentique artus in pulvere versans,
632  Effusoque madens explevi tristia fletu
633  Ora diu, curas his coepit demere dictis

concurrunt agmine cuncti:
333  Mors instat vicina. o terque quaterque beati
334  Inachidae, magnis queis coram occumbere Atridis
335  Contigit iliacae pugnando ad moenia gentis!
336  Mene illo exstinctum vitam hanc effundere in auras
337  Non potuisse die, quum me contra aspera tela
338  Troës ad exanimi jactabant corpus Achillei?
339  Tunc mihi apud Grajos ingens et parta fuisset
340  Gloria, et inferiae

sedes
50  Incolere. haud illic ventorum flamina gliscunt, 50
51  Haud pluviae incanaeve nives; at pura sereno
52  Aura polo sine nube viget, circumque coruscat
53  Lumine purpureo, qua laeta per otia vitam
54  Caelicolae ducunt aeterna pace potiti.
55  Illuc tum volucri fugiens per inania cursu
56  Sese diva tulit, postquam est affata puellam,
57  Aurora interea formosa in veste nitentem

o magni Rhexenoris inclita proles,
165  Teque tuumque virum supplex, infandaque passus
166  Exitia, adjuro; vos et clarissima regni
167  Lumina, convivae lecti (sic numina vobis
168  Dent facilem vitam, partasque relinquere gnatis
169  Divitias, laudemque, et primos urbis honores)
170  Reddite me patriae, meque hinc deducite salvum 170
171  Ocyus. heu longo distractus tempore caris
172  A sociis diro

Alcinoi sata claro o sanguine nympha,
507  Sic reducem sistat patriis me Juppiter oris,
508  Jactatumque diu tranquilla per aequora ducat;
509  Semper honore meo, semper celebrabere votis 510
510  Diva velut; vitam tu virgo namque dedisti.
511  Haec ait, et sponda sedit compostus in aurea
512  Magnanimum juxta regem, jamque incita pubes
513  Partiturque dapes et vina liquentia miscet.
514  Nec minus et carum

veluti carum luget quum femina sponsum
579  Collapsum patriae celsis sub moenibus urbis 580
580  Dum cladem a gnatis carisque a civibus arcet:
581  Illa videns multo lapsantem in sanguine, et aegrum
582  Vitam exhalantem super incubat anxia tristes
583  Ingeminans questus. contra hostes vulnera telis
584  Adjiciunt, caeduntque humeros et colla retrorsum,
585  Captivumque trahunt: tanto magis aestuat illa,

mersit. 210
211  Nam neque me telo numquam fallente Diana
212  Perculit in domibus jaculata, nec aspera morbi
213  Corripuit vis ulla, artus quae virus in aegros
214  Insinuans tenuem potuisset solvere vitam;
215  Sed me cura tui, tua virtus maxima, Ulysseu,
216  Et pietas erepta has me duxere sub umbras
217  Exstinctam. sic illa gemens dicebat: at ipse
218  Nequidquam volui matris comprendere manes,

talia postquam
510  Edideram, graviter suspirans ille reponit: 510
511  Ne vero exstinctum solare, o fortis Ulysseu;
512  Malim ego vel tenui ductus mercede colonus
513  Pauperis ad nutum domini nunc degere vitam,
514  Quam regere imperio heic populos tellure sub ima
515  Sceptra tenens. potius memorans mihi fortia gnati
516  Facta refer, primosne inter acer in hostem?
517  Dic quoque, si qua tuas Pelei

sub umbras?
386  Talia quaerenti senior: certa omnia reddam,
387  Hospes, ait. longaevus adhuc vitalibus auris
388  Laërtes fruitur, sed magnum in vota precatur
389  Usque Jovem invisam cupiens abrumpere vitam
390  Artubus edomitis quamprimum. scilicet illum 390
391  Heu nimis amissae prolis jam torquet amaror,
392  Conjugis et carae luctus, quae funere rapta
393  Perdidit una magis miserum, tristemque

fatis agitatus iniquis.
553  Sed pater ille deūm cladem solatus acerbam
554  Scilicet est, sedes qui te contingere tandem
555  Has voluit, regemque dedit tibi multa parantem
556  Commoda: nunc facilem vitam trahis; ipse per urbes
557  Advenio multas, et multa per aequora vectus.
558  Talibus alterni lenibant pectora dictis;
559  Dein somnum petiere brevem: nam lumina terris
560  In croceis invecta rotis

sonabunt.260
261  Dixerat, elatoque femur malesanus Ulyssei
262  Calce petit, turbatque via conatus. at heros
263  Restitit immotus, secumque in pectore versat
264  Inter utrumque anceps, an stricto robore vitam
265  Eripiat sonti insiliens, an turbidus alte
266  Sublatum illidat diffracto ad saxa cerebro?
267  Fert tamen, obduratque animum: tum protinus illum
268  Torva tuens, dictisque minans Eumaeus amaris

vidit,
283  Incolumesque suos Ithacus: jam spicula, dixit,
284  Scilicet et nobis emittere tempus in hostes,
285  Crimina prisca novo qui crimine caedis acerbant,
286  Atque ipsam nostro poscunt cum sanguine vitam.
287  Vix ea fatus erat breviter: cunctique repente
288  Intorsere simul tenues librata per auras
289  Tela manu. Demoptolemum jam fortis Ulysses
290   Dejicit, Euryaden ingenti

scelerosaque furta sequuntur?
464  Cui nutrix: equidem dicam vera omnia, gnate;
465  Quinquaginta intus famulae, haud ignara Minervae
466  Pectora, stant niveas assuetae carpere lanas,
467  Et duram longo vitam tolerare labore.
468  Quarum bissenae sanctum violare pudorem
469  Aggressae nec me dignantur honore neque ipsam
470  Penelopen. vixdum natus pubescit, et ante 470
471  Haud passa impubem est genitrix

bellum parant, si reis supplicia poenasque decernant, non nisi ut tranquillitati Reipublicae et saluti consulant. Verum qui haec omnia fieri possunt, quin diligantur tanquam filii quorum causa haec fiunt? Aut quid amplius parentes filiis charissimis praestare poterunt? Si enim parentibus, quod vitam et spiritum hausimus, referre debeamus, quod vita felici et tuta fruamur imperantibus; quod si a parentibus enutriti, hoc ipsum imperantium est, quorum studio vitae necessariis abundamus; quod si a parentibus honore et divitiis aucti, non sine imperantium favore et beneficio qui haec

genuina tractandae Historiae notitia destitutis; id autem in aliis etiam rebus publicis quandoque usu venire Tute probe nosti ut honoris gradus non semper Litterarum usui respondeat; haec ego non argumenti causa, sed veritatis g[r]atia; mihi enim arctior cum Kerchelichio necessitudo per omnem ejus vitam intercessit; nam eodem Moderatore etiam studiorum meorum usus sum, atque adeo idoneum me de mente ejus Testem habere potest; praesertim postquam ille in praefatione ad Hist. Eccl. Zagr. eandem sat luculenter expressit. In re ipsa legebantur a popularibus meis inde a saeculo

memor, heu, mecum tolerare labores,
Solari et tristes animo depellere curas?
Uva perit!—Superi, rapuistis nostra laboris
15   Ecce leuamina! Iam proles quoque tollite; postquam
Nil reliquum est, dulcem nequeunt producere vitam. Jolas
Quid querulas frustra voces ad sidera iactas?
Unum est solamen meminisse et dicere cladem.
Immisere Dii, quibus hoc placuisse videtur. Filii

40 Atque, ut omnia haec perficiam, non nisi biennio, aut ad summum triennio opus habeo. 41 Quare si haec omnia iis, qui ad clavum sunt, debite ob oculos ponas, agnoscent indubie publici interesse ut ego per hoc adminus tempus (si adhuc Deus tam diu vitam prolongare dignatus fuerit) in officio conserver. 42 Ut autem id re ipsa praestes, per veteranam nostram amicitiam te etiam atque etiam oro. Vale. Jakovlye, 16. Octobris

meditari. 9 Caesar consultaturus de eius gerendi ratione comitia indixit ac, quoniam ad opprimendam, ut meditabatur, Ungariam multum interfuit extraneo Ungariam milite compleri, specioso auxilii praetextu id potissimum ab Ungaris flagitavit, necessaria ut ii ad vitam suppeditarentur. 10 Ungari probe gnari, quo isthaec aulae consilia spectarent, id acriter negavere, cumque secretos quodpiam aulam inter et Turcas tractatus intercedere conspexissent, non potuerunt non queri caesarem

eum iustissime impulit. 23,3 innotuiset] pro impulisset scriptum | eum postea additum | impulit pro coegit scriptum 4 Quod antequam expedio, vitam eius brevissime perstringendam putavi. § 24. 1 Rakoczius patre Georgio et matre Helena Zrini natus, postquam haec ad vota Tökölii transivisset, omnem statim in prima aetate fortunae furorem est expertus

impetratam a caesare veniam aetatis ostendens facile eam umbram delicti dissipavit. § 25. 1 25 § 25.] § 24. Iamque attacta aetate viri ducebat quietam in bonis suis vitam cum eius subditi a caesareo milite, qui omnes Rakoczii arces pridem repleverat, admodum pressi tumultuarunt. 2> Ingentem ille in iis componendis navavit operam. <3 At caesar vel ea occasione laetus, quem sedatorem tumultus

seu patruele Persa homine maxime rapaci ac litium cupido magna ex parte fuerunt adempta. Eam autem exercuit facultatem, quae admodum paucos quovis tempore locupletavit, poesim nimirum, divinam artem sed inopem. Pastoritiam in ipso aetatis initio vitam egit: quod iis temporibus, quibus et ipse vixit et Homerus, nec ipsis regum filiis (1) Ita ipse Hesiodus Oper. et Dier. v. 46 inquit: Iam

vim, et caeli irrigatione et calore indigere, et curam praeterea adhibendam in colendis arvis, ferroque proscindendis, usu processuque temporis didicerunt? Nonne solum maria fluviosque, quum iam alia nova fieri desiissent, iidem maximam sibi ad vitam victumque utilitatem conferre coegerunt? Hoc illae e caeli foedo vulnere guttae sanguineae in terram decidentes ac coalescentes, et illa in mari spuma concrescens vitaque praedita, quae Venus est appellata, significabant: quocumque enim apta

et illa in mari spuma concrescens vitaque praedita, quae Venus est appellata, significabant: quocumque enim apta inciderant semina, uberrimae foecunditatis indicia habebantur. Porro homines arte parandi producendique ea, quae ad vitam alendam conservandamque pertinebant, satis iam instructi multiplicatique varias sese in regiones insulasque diviserunt, quo quemque vis aut tempestas adegerat: Graeci autem et potissimum Athenienses se oivrox&oyots

pastores, probra virorum, 23 pascentem in saltubus agnos etc. Ergo Hesiodus et pastor fuit et pastoritiam vitam egit; quod nullam tum natalium infamiam denotabat, sed tantum vigentem adhuc antiquissimorum temporum auream illam vitae simplicitatem, quam et in loeupletissimis Hebraeorum Patriarcliis admiramur, et in maximorum regum filiis apud Homerum

immenso subter tenebrosa recessu, ille Homil. vl. Sed si hoc cogitasset poeta, dicit optime Clericus, caussam aliquam commeatus esset, a qua genitum Chaos dixisset. Addo ego, si et vitam ipsi denegasset, quiddam aliud in scenam produxisset, cuius efficacia atque vi omnia prodierunt: saltem adduxisset fortuitam illam Epicuraearum atomorum concursationem, de qua passim Lucretius. Nec tamen defuerunt, qui heic veram

Sortes et Parcas immites . Sortes autem et Parcae unum idemque sunt, tan— tumque rebus diversis, quibus praeesse credebantur, distinguuntur, ab iisque nomen accipiunt. Parcae enim non solum vitam hominum curare, tempusque vivendi omnibus praefinitum tueri dicebantur; sed omnia, quae iisdem in vita, seu laeta seu adversa contingebant, efficere atque administrare; ac tum proprie erant Sortes. Hinc ea quae

quod dicam, nisi velim ineptire cum Iohanne Diacono, qui ideo Nereum a poeta dictum veracem placidumque putat, quod ii qui in mari degunt, quum sibi quotidie mortem instare timeant periculis usque maximis agitati, re-. cte vitam instituere soleant eo metu perterriti. Bonus iste Diaconus minime sane norat nautarum mores, qui, ut leviter dicam, non optime solent audire. Clericum ipsum hoc loco non moror, qui has laudes repetit ab iis phoenicum

Pontus Euxinus, cuius ipse filius, multis magnisque fluminibus in se confluentibus celebris est? Clericus suspicatur, quemadmodum alias nymphas statuerat animas defunctorum, ita etiam hasce animas eorum esse, qui aut in mari vitam amiserunt, aut insulas primi coluerunt. Ne mirere autem heic Oceanum ab Hesiodo dici fluvium; nam et ab Homero saepe hoc nomine insignitur, propter aestum, credo, quo agitatur moveturque. 276

non levem importabit calumniam. Nam et mihi illa tantum dicenda erant, quae non a Virgilio, sed ab Hesiodo dicta sunt; et ipse Hesiodus, quum magna ex parte in hoc opere de iustitia, de religione, de industria, deque rebus universis, quae ad vitam recte administrandam pertinent, cum fratre disserat, quem ad laborem exhortatur, ab otioque removet, saepe styli severitatem ac prope philosophorum spinosam illam austeritatem sequatur necesse est. Nec vero omnis fert omnia tellus, nec

inter vox haec sonat omnibus una:
6  O faciles nobis demite caelicolae
7  Demite vos vitam nobis; at reddite matrem,
8   Reddite Caesareis dulce decus laribus,
9  Reddite solamenque inopum, columenque senectae,
10   Iucundum cunctis reddite praesidium.,

dignam et vituperio ostendit, reiicit; alteram vero ut rebus prae ferat omnibus, fratrem suum Persen monet: quod altera in fori molestiis omne fere tempus ponit; altera autem quae honesta est et bona, solo labore cum iustitia, quae ad vitam requiruntur, sibi comparat. Postquam enim mentis, ut Poeta loquitur, vaferrimae (1) Prometheus, Iovi ignem, hoc est, vitae abundantiam (sicut huc alludens ait alibi divinus Plato) furtim surripuisset,

erant necessaria, facile comparabantur et ad manus erant, Saturnus enim primum omnium genus quoddam aureum fabricabat hominum, cui sua sponte omnia suppeditabat terra. Hoc genus leni ac iucunda morte, quum hac vita defungeretur, vitam daemonum et nomen post obitum consequebatur. Hoc autem alterum est sequutum, quod argenteum dixerunt: quod ut aureo in omnibus deterius, ita purius fuit quam sequentia. Iupiter ergo, hoc est, Fatum, etiam hoc genus aufert: quod

et nomen post obitum consequebatur. Hoc autem alterum est sequutum, quod argenteum dixerunt: quod ut aureo in omnibus deterius, ita purius fuit quam sequentia. Iupiter ergo, hoc est, Fatum, etiam hoc genus aufert: quod defunctum, vitam eorum ducit, quos Beatos subterrestres vocat. Ita ad tertium, aereum nimirum transit, quod scelestum esse et impetuosum docet, qui quidem homines caede mutua et imprudentia cecidere: caeterum nec nomen, nec ut alii certam vivendi

Sed potius retro, fuerint quaecumque, remittat
101   Perniciem terris arcens; prius aspera sensit,
102  Quam potuit solvi monitus, iam peste recepta.
103  Namque olim in terris vitam mortalia secla
104  Degebant facilem tranquilla per otia longe
105  105 A curis morbisque feris duroque labore,
106  Queis domiti languent homines metamque senectae

miseri, quam tempora poscant. 103 Namque olim etc. Nimirum priusquam sese homines effroenato mulierum amori dederent, meretriciamque vitam decepti amplecterentur. Nil aliud certe superiora significare videntur: nam suspicari, Hesiodum viros heic mulieribus antiquiores voluisse fingere, plane desipere est. Quis autem dubitet, hinc mala vel maxima in hominum vitam

vitam decepti amplecterentur. Nil aliud certe superiora significare videntur: nam suspicari, Hesiodum viros heic mulieribus antiquiores voluisse fingere, plane desipere est. Quis autem dubitet, hinc mala vel maxima in hominum vitam derivari potuisse?
108  At manibus virgo plenae postquam ora resolvit

124   Aurea prima virum gens est sata munere magno
125  125 Caelicolum, quum regna polo Saturnus haberet,
126  Vivebantque deum vitam, nullumque laborem,
127  Aerumnasque graves laeta inter gaudia mentis
128  Noscebant. non ulla aderat vis dura senectae,
129  Sed pedibus semper similes manibusque

eadem largis tua frugibus horrea vincat.
351   Ignavo namque atra viro penuria edendi
352  It comes; invisumque odere hominesque deique,
353  Lentus agit quicumque ingrata per otia vitam,
354  Assimilisque inhiat fucis. non cura nec ullus
355  355 Ardor agit; resident aliena ad pabula segnes,
356  Absumuntque apibus, multo quae parta labore,

negat, nae ille parum in ea, quae accidere quotidie videmus, intendit mentis aciem. Vera item et sapientiae plena, quae de mutuo, de largitionibus, de liberalitate, de parsimonia, de re augenda conservandaque, deque ceteris ad vitam recte in hominum societate administrandam pertinentibus heic a poeta congeruntur.
422  Ne pigeat. da

vituperandum esset, plane non video. Negari enim non potest, multos homines incommoda maxima, quae secum fert navigatio, ob solam etiam visendarum regionum cupiditatem, libenter suscipere, qui alioquin beatam in patria vitam commodisque omnibus abundantem possent securi degere. Hinc male dicerentur divitiarum opulentiaeque pertaesi? Nonne etiam antiquis illis temporibus piraticam exercere apud Graecos, ut ex Homero aliisque constat, ipsis

mulieribus initio facto, recensuit genera, et ex quanam quisque natus fuerit . Seorsim vero poemate descripta ab illo est Theologia una cum Theogonia . Seorsim denique vitam iuvant opera quae facienda, et dies quibus facienda . Hactenus Clericus, amice Lector, cuius verba exscribenda putavi: eadem fere reliqui omnes interpretes habent, ex (,) quibus etiam nonnulli dubitarunt, utrum esset

boum. quo tempore supplex
14  Finibus e patriis Cadmaeam venit ad urbem
15  Hospitio exceptus pulcra cum virgine, ubi aegram
16  Duxit acidaliae Veneris sine munere vitam
17  Amphitryon. neque enim carum fas ante cubile
18  Scandere erat, geminos nymphae quam maximus ultor
19  Placasset bello fratres, ferroque superbas

impressit ann. 1497. ad manus haberem, in eoque, ut usus fuit illorum temporum, plurima in unum volumen coagmentare, praeter C. Val. Flacci Argonautica, M. Antonii ex Plutarcho vitam, et Nicolai Feretti Foroliviensis praecepta rhetorices, Hymnos etiam et Epigrammata Marulli invenissem, delectatione legendi captus in quartum hujus poetae librum incidi, in quo solemnis ejus hymnus habetur de laudibus

praeter defensionem coronae bona quoque sua conservari intersit, et nec secus naturalis admittere aequitas videatur ut nobilis, cuius annuus in plura exurgit census, nullam maiorem habeat obligationem atque ille cui praeter vitam et libertatem, quod tueatur, nihil superest. Inde exurgit realis illa obligatio ut nobiles possessionati a proportione bonorum suorum pro ratione maioris minorisve discriminis plures aut pauciores praestare aequites obligentur.

quibus illae dotatae sunt et quae porro etiam, velut dotes ipsarum, in perpetuum pro illis conservari administrarique debent, saltem tantum pro singillativis beneficiatorum dignitatibus exscindatur, quantum sive pro magnificentia praesulum, sive pro presbiterorum honorifica vitam sustentandi ratione suffecturum fore ex aequo et iusto iudicaverint Patres Patriae in comitiis congregati; alioquin non proprietario, sed usufructuario iure bona ecclesiarum metropolitanarum, cathedralium, conventualium, collegiatarum, abbatialium, praeposituralium,

3 Postremo quod ad hoc, ut commembra nationis ad militandum propriis sumptibus cogi possint, debuerint ipsis terrae, et quidem ab omni alio onere exemptae in vicem stipendii conferri; nimirum, ut ex earum fructibus et vitam tollerare et sumptus belli sustinere possint. 4 Et hinc deinde enatum est principium illud quod omnis terra Hungarica sit libera, et soli militandi oneri obnoxia, ut adeo, etiam si illam possessor non a rege, sed a privato donationis,

pacto retinendi liberi sui status Regno immigrarunt, partim domestici servi a heris suis perfecte manumissi; et hi sub castris regiis se potissimum illocabant. 3 Verum si hi solum agriculturae institutum professi sunt ut vitam sustentent, cogebantur obnoxiam alicui servitio castri terram assumere, et tunc, ut supra innuimus, castrenses vocabantur et ad statum conditionarium reciderunt. 4 Alii opificio aliquo, minuto quaestu, aut ingenuo quopiam servitio

vitam sustentent, cogebantur obnoxiam alicui servitio castri terram assumere, et tunc, ut supra innuimus, castrenses vocabantur et ad statum conditionarium reciderunt. 4 Alii opificio aliquo, minuto quaestu, aut ingenuo quopiam servitio vitam tollerabant, et hi iam suburbani, iam burgenses, iam civiles, iam etiam cives castri talis in veteribus chartis compellantur, et statum liberorum hominum ultro retinuerunt.

contextu non obscure dici videtur, quod Ruthenus hic nunc primum terra donetur. 11 Quare ego impetratorem hunc liberum hominem nullius conditionaria aliqua servitute affectae terrae possessorem vitam quaestu tolerasse, exhoc notabilem illam pro aevo illo auri summam conquisivisse, et per donationem expressae in diplomate terrae nunc primum ad gradum servientis regii evectum fuisse puto. 12 Neque obstat quod diploma hoc clausula exemptionis

exemptae fuissent, impetratores diplomatum horum aut hoc porro etiam jam qua nobiles sustinere, aut terram dimittere debuissent. 5 Posterius inde mihi minus credibile videtur quia aevo illo conditionarii plerique omnes unice e fructibus terrae suae vitam sustentabant; proinde vix aliquis eorum nobilitatem tanto pretio sibi comparaturus fuisse videtur ut unicum sustentationis suae fundum dimmittat. 6 Quod primum attinet, equidem non me latet quod usque Ludovici I art. 11 inter ipsos nobiles quoad

belliger adplicat?
1.1.3.10  10 Heu me! Quid genui? Quid mea per novem
1.1.3.11  confovere sinu viscera Cynthias?
1.1.3.12  Te vitam senio, gnate, putaveram
1.1.3.13  adfectae genetrici et fore gaudium
1.1.3.14  aetati, solitum patribus, ultimae.
1.1.3.15  15 Tu matri miserae tolleris е sinu

ni Pater optimus
1.1.8.28  conatu faciat sonos.
1.1.8.29  O, huic da modulos, hunc, cheli, concine,
1.1.8.30  30 qui vitam tibi dat, quove revixeras
1.1.8.31  auctore; huic tenerum redde Patri melos
1.1.8.32  et gratum cane canticum,
1.1.8.33  ut, qui vita fuit proxima nervulis

arma dolosa iuvant.
1.2.2.33  Quis Prussus miles, qui aequo decernere Marte
1.2.2.34  formidans silvis abdita latro petit?
1.2.2.35  35 Percursat Boios et vitam vivere nostris
1.2.2.36  pergit agris, donec Pannonio ense ruat.
1.2.2.37  Audebant Albim nuper potare Borussi,
1.2.2.38  at Pregelam Austriaca est mox bibitura

4. De Tomoraeo, cum pro altera Human. cathedra ageremus, Zagrab. XII Kal. Sext. 1788.
1.3.4.1  Quae fugis arma inter Monachos, Tomoraee, quietam
1.3.4.2  ducturus vitam, cogeris illa tuae
1.3.4.3  adlaturus opem patriae (si ferre valeres)
1.3.4.4  sumere, Colociae praesul; iniqua tibi
1.3.4.5  5 fata dedere aliud: ducens ut victima

Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec dederant, sed tempora lauro
1.3.6.10  10 cincta dabunt vitam perpetuumque decus. 7. Ad Silvam Parnassi Pannonii.
1.3.7.1   Silva

hic quoque provinciale a Turcis per Statum militarem intercluditur; et cum montosae saxosaeque partes illae omnibus pene naturae beneficiis destituantur, manualem vero industriam ipsum Systema militare non admittat, quo plagae illius incolae per minutum adminus commercium (Stich-Handel) dictum, vitam tolerare possint, Generalatui Carolostadiensi peculiares per vectigal tricesimale favores sunt concessi. In hac linea primum Vuna ad Jeszenovacz tum Colapis ad Sziszek Savo illabitur. Ac Vuna quidem usque Kostaniczam in Confinito Banali, Colapis usque

plane partibus, quae maxime desertae videntur, illocatio eam relate ad agriculturam, vitiosam acceperit directionem, ut rara quidem, sed ultra modum vasta oppida et possessiones, veluti Ketskeméth, Vásárhely etc. exsurrexerint, quorum numerosi incolae, cum re agraria et pecuaria vitam unice sustentent, magna utique egent terreni extensione. Dein, quod in montanis ac praesertim septemtrionalibus comitatibus maior sit populatio, quam ut eam, seu minus fertilis soli illius procreatio seu domestica industria, sustinere possit, et ideo quod magna incolarum regionis illius pars

vitam unice sustentent, magna utique egent terreni extensione. Dein, quod in montanis ac praesertim septemtrionalibus comitatibus maior sit populatio, quam ut eam, seu minus fertilis soli illius procreatio seu domestica industria, sustinere possit, et ideo quod magna incolarum regionis illius pars vitam suam, non secus quam impendendarum tota aestate in praedia et latifundia haec, manualium operarum pretio sustentare possit. § XXVIII. Status alimentationis. Alimentatio populi, sicut in aliis regnis, ita etiam in Hungaria, ad novem

natura seu agrariam seu vinariam seu pecuariam rem exercendi facultatem negavit, nimirum Barsiensis, Zoliensis et Gömöriensis, Szathmariensis et Krassoviensis. Marmarossiensis, salem fodendo et promovendo, ut plurimum vitam sustentat. Manualibus operis Reliqui septemtrionales comitatus Trenchin, Arva, Liptó et Thurócz, manualibus, ut iam vidimus, quas in praediis et latifundiis inferiorum comitatuum per aestatem praestare solent, operis, se ut

seu vinariam seu pecuariam, ut iam vidimus, exercet; sicut vicissim sparsi per pagos opifices, quaestores, imo et fabricae reperiuntur. Opificia et quaestus potissimum vigent in Posoniensi, Soproniensi, Budensi, Pestiensi, Cassoviensi, Temesvariensi et Carolostadiensi civitatibus. Ad vitam ruralem plurimum accedunt Bazinium, Modra, St. Georgius, Rusth, Debrecinum, Theresianopolis, Kaproncza et Crisium. § XXIX. Proportio inter producentes et consumentes. Omnes civium classes, in

statum. Debet tamen legislatio providere, ne integrae civium classes aut nullum aut precarium alimentationis statum consectentur. Cum enim precaria subsistentia saepe deficere soleat, debet tunc talis civium classis ad furta, praedas, usuras aliaque bono publico noxia media se convertere, ut vitam sustentare possit. Mala deinde haec eo difficilius a magistratibus reprimuntur, quod non a paucis sceleratis, sed ab integra incolarum classe patrentur; hanc vero non tantum animi depravatio, sed ipsa etiam imperiosa sustentandae vitae necessitas ad id impellat. §

laboris et merendi occasio. Caeterum legislatio de procuranda non tantum integris civium classibus, sed singulis etiam individuis alimentatione curam suscipere, exstirpare mendicitatem, otiosos ad laborem cogere; constitutis autem ad tempus extra servitium domesticis talem, quo vitam sustentare possent, laborem suppeditare debet. Omnia haec rite ordinatam laboratoriam domum et institutum pauperum, quod per pie defunctum Imperatorem et Regem iam introductum in praesens tantisper labascere coepit, obtineri possunt. Sed horum organisatio publico-politicae Deputationi

Vestigiorum; Subsidia ad Historiam Bibliographico-Litterariam Legislationis et Iurisprudentiae, Praenotiones Iuris Municipalis. Erit quidem, ut spero, superis cura ut tuam, publico adeo utilem vitam producant. Vereor tamen ut, quaecunque tibi adhuc superest aetas, omnibus his sufficiat. Quare et tui honoris, et publici causa te amice denuo hortor ne tanta simul suscipias quae deinde perficere non possis. Non

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1760], Ex libro primo Italici poematis Torquati Tassi, versio electronica (), 143 versus, verborum 995, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicrtasso].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1780], Eclogae, versio electronica (), Verborum 2018, Ed. Olga Perić [genre: poesis - ecloga] [word count] [baricevaaeclog].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Discursus in secundum membrum propositionum regiarum seu opinio de insurectione in Regno Hungariae, versio electronica (), Verborum 10693, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendisc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report