Your search found 6117 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1901-2000:

13.3.6  Fusa meat, tota mente colenda venit.
13.3.7  Ut sceleris puram liceat traducere vitam,
13.3.8  Omnis et a sanctis moribus exstet honor.
13.3.9  At cum summa dies aderit, volet ocyus illa
13.3.10  Aura levis sedes, et loca nota patens. De amore timoreque erga Deum.

13.4.1  Optima pars animae, princepsque scientia rerum,
13.4.2  Si tuus a summo numine pendet amor.
13.4.3  It comes huic uni timor haud servilis amori,
13.4.4  At qui turpe nefas, et scelus omne fugit. Quae vita optanda.
13.5.1  Nemo mihi, nemo Cumaeos optet et anos,

In eandem sententiam ex Herodoto desumptum. Cum rapit ingentes externa in bella cohortes Medus, et epotis flumina siccat aquis. Illachrymat tamen, et secum non asper ut hostis, Dignus at ut magno Socrate discipulus. Ecce dies venient, cum de tot millibus inquit, Arma licet essent impia, nullus erit. De puerorum indole.

et historias, et canit arma virum.
13.10.5  Cum tamen ille sibi factam rem credidit, alte
13.10.6  Decidit, et praeceps volvitur ille lapis.
13.10.7  At Numa nec curat, montes seu vergat in altos,
13.10.8  Seu fluat ex altis montibus Eridanus.
13.10.9  Ebrius ante diem, vel noctem stertit ad ipsam.
13.10.10  Evigilat si fors,

13.11.8  Nescit, et heus inquit, gignere Scilla rosam.
13.11.9  Si prudens (licet huic rara est prudentia sexu)
13.11.10  Illa viro leges, et dare iura velit.
13.11.11  At si mentis inops, procul hinc, procul illa facessat.
13.11.12   Iam ruet e summo culmine lapsa domus.
13.11.13  Legit ut haec quidam, contentus coelibe vita

ut haec quidam, contentus coelibe vita
13.11.14  Aonidum fontes, et loca sacra colit. Coniugii commoda.
13.12.1  At tibi qui casti derides foedera lecti,
13.12.2   Durior adsit Amor, nec sit amica Venus.
13.12.3  Nec tua fors melior, quam cuius

amor. Vera nobilitas ex Sallustio.
13.15.1  Miles erat, Graecas Marius nec doctus in artes,
13.15.2  At populo coram non male rhetor agit.
13.15.3  Quid mihi maiorum titulos et stemmata iactas?
13.15.4  Et tua quae non sunt, haec tua dona putas?
13.15.5  Non ut opes, virtus haeredem

in ignes
13.16.2  Laecius, et cives aspera quaeque pati.
13.16.3  Stat lapis ut Sipyles, vere est, quod dicitur olim.
13.16.4  Parva premunt, magnis at stupor altus inest. Spartana severitas.
13.17.1  Graeculus hoc quidam, cum fortior ingruit hostis,
13.17.2  Vir

respersus adhuc de sanguine regis Etrusci
13.18.2  Mutius, et victo fumat ab igne manus.
13.18.3  Ut pater imperium rerum Romanus haberet,
13.18.4  Non cruor, aut caedes, ignis at ille dedit. Qui verus civis.
13.19.1  Qui collabenti patriae vult esse superstes,
13.19.2  Ille meo nunquam

13.24.5  Spargeris et lachrymis, et figis lumina terrae.
13.24.6  Tardus et incedis iussus abire domum.
13.24.7  Galle senex mutat vulpecula cauta colorem,
13.24.8  At remanent mores, et vetus ingenium. In ambitiosum censorem.
13.25.1  Prandia lauta tibi, et lautae sunt Phosphore coenae,

graves inter pocula Fabricios.
13.25.5  Surgis et in mores, et saecula prisca retractas,
13.25.6  Scilicet et patriae iam cupis esse pater.
13.25.7  Pone iterum calices, at grandia pocula. nunquam
13.25.8  Qui censoris eget Phosphore, censor erit. Quaelibet terra artificem alit.

tellus alit, odit inertem,
13.26.2  Ille apis, hic fuci desidis instar agit.
13.26.3  Hoc Phemis, hoc Phoebus, canit hoc longaeva Sibylla
13.26.4  Dissipat hic cellas, implet at illa favis. Non semper arma cedunt togae.
13.27.1  Cedunt arma togae, quoties qui iura ministrat

Non semper arma cedunt togae.
13.27.1  Cedunt arma togae, quoties qui iura ministrat
13.27.2  Vir gravis, ingenio, iudicioque valet.
13.27.3  At cum sceptra manu iuvenis gerit, ilicet ipsa
13.27.4  Mars quatit arma ferox, et toga victa iacet. Miles gloriosus.

13.30.1  Divitias, et opes, et equos, et praedia, et agros,
13.30.2  Et tot praeterea stemmata clara domus.
13.30.3  Haec moriens Nicon, haeres meus, inquit, habeto,
13.30.4  At sibi splendorem nominis ipse petat. Uxor nomen dignitatis, non voluptatis.
13.31.1  Sit foecunda licet, sit dives, et ore venusto

13.36.2  Civis et egregius noster Alonsus erat.
13.36.3  Hunc tamen excepit Caecina tricongius haeres.
13.36.4  Pro quam dissimilis filius ille patris.
13.36.5  At qui naturam rerum scrutantur, id ipsum
13.36.6  Non temere, aut casu saepe venire docent.
13.36.7  Et caussam assignant, et multa exempla petuntur,
13.36.8  Credo equidem. Verum

In avarum simulatorem.
13.37.1  Mutua mittebant, et erat certamen honoris.
13.37.2  Carmina Virgilius, munera Tuscus eques.
13.37.3  At nunc bellus homo. nolo quem dicere versu,
13.37.4  Quamvis ipse satis notus in urbe sua est.
13.37.5  Carmine dum natum titulos sectatur inanes,
13.37.6  Fingere amicitias, et

Civis ignavus.
13.40.1  Quattuor hic obolis conductus fertur in hostem,
13.40.2  Certus si sit opus mille subire neces.
13.40.3  At tu inter gemitus patriae labentis in ignes,
13.40.4  Pro pudor ignavus civis in arce sedes. Pacis praemium.

Quae ad nos nihil pertinent, non inquirenda.
13.44.1  Cum bellum narras, nihil ad me pertinet, aio.
13.44.2  Vincat, an Otthomanno sub duce Persa cadat.
13.44.3  At cum vina refers, hoc inquam pertinet ad me,
13.44.4  Scire, quoto Chius veneat aere cadus? Qui miser, e Senecae

In gloriosum militem.
13.47.1  Pyrgopolinicen Fabius se iactat, et ipsum
13.47.2   Hectora Priamiden vincit, et Aeaciden.
13.47.3  At semel inspecti vultum sic effugit hostis,
13.47.4  Cervus uti tigres, aut vaga dama lupos. De duobus Criticis

13.48.4   Praeterea emunctae naris, et albus homo est.
13.48.5  Nulli iniurius est, nulli blanditur, in omnes
13.48.6  Alba velut tabulis linea rasilibus.
13.48.7  At quis Aristarchi vultum ferat Albinovani?
13.48.8  Aut stomachum cui non moverit ille senex?
13.48.9  Haec Romana parum vox est, ea Graecula, tolle
13.48.10  Haec, atque illa suis

ea Graecula, tolle
13.48.10  Haec, atque illa suis verba repone locis.
13.48.11  Non erat anthitetis locus hic, et syllaba peccat.
13.48.12  Hoc poterat ferri carmen, at arte caret.
13.48.13  Grande quidem sophos, et critico res digna magistro
13.48.14  At mihi non libeat discere grande sophos.

erat anthitetis locus hic, et syllaba peccat.
13.48.12  Hoc poterat ferri carmen, at arte caret.
13.48.13  Grande quidem sophos, et critico res digna magistro
13.48.14  At mihi non libeat discere grande sophos. Poeta figulo similis.
13.49.1  Qui figulo similem Sagri putat esse poetam,

13.51.1  Decidit e coelo ne quid nimis. Auctor Apollo.
13.51.2  Et sapiens Graecus μέτρον ἄριστον ait.
13.51.3  Naevus in Alcaei puero delectat, at unus.
13.51.4  Insanire senex desinat, adde duos.
13.51.5  Mel quoque si nimium est, in bilem vertit amaram
13.51.6  Putet, et Hyblaeus sit licet ille favus.

13.53.6  Nobile, dum maior gloria fratris erit.
13.53.7  Absit livor iners, et cessent iurgia, certe,
13.53.8  Magnus uterque senex, charus uterque Deo.
13.53.9  At qua militiae princeps Viriatus Iberae
13.53.10  Non semel effusis hostibus emicuit.
13.53.11  Est Ebora, o sanctum nomen mihi. vidit avorum
13.53.12   Tempora. Natalem vidit et

De urbe Sena capta.
13.59.1  Victa iacet Lupa. nil illam iuvere Gemelli.
13.59.2  Et tulit incassum Martius ales opem.
13.59.3  At qui fortis erat Gallus fortesque Gemelli.
13.59.4  Et fuit eximiis viribus illa Lupa.
13.59.5  Sed fuit infaelix verbum, et lugubre doctis.
13.59.6  Troia fuit.

13.70.5  Illic parta tuis atavis insignia servat,
13.70.6  Quae de Threicio Strimone venit avis.
13.70.7  Illa monet, ne quis somno se dedat inerti,
13.70.8  At vigil et pacem, fortiaque arma gerat.
13.70.9  Dignum laude virum dicas, qui fecerit unum.
13.70.10  At tu (mira fides) solus utrumque facis.

13.70.7  Illa monet, ne quis somno se dedat inerti,
13.70.8  At vigil et pacem, fortiaque arma gerat.
13.70.9  Dignum laude virum dicas, qui fecerit unum.
13.70.10  At tu (mira fides) solus utrumque facis. Ad Crispum.
13.71.1  Crispe senex, nigri custos qui fornicis olim

De navi Petri.
13.72.1  Hic est ille senex, olim cui retia curae.
13.72.2  Haec ratis, hi comites, hic erat ille lacus.
13.72.3  At mala tempestas, et turbidus ingruit auster
13.72.4  Et fragor in toto est, mortis et umbra freto.
13.72.5  Pone metum Bariona tibi res magna peracta est.
13.72.6  Nam salvi

Sylvii epitaphium
13.73.1  Sylvius hic situs est. Centum qui calluit artes.
13.73.2  Et dubium, quanam clarior extiterit.
13.73.3  At si prisca fides animi, si iuris, et aequi
13.73.4  Cultus, et niveo pectore simplicitas.
13.73.5  Artes sunt dicendae, et quadrant nomina rebus.
13.73.6  Non dubium, quin his

sonat in cunctis annulus articulis.
13.75.11  Quaeque tua impietas, multos mercede recepta
13.75.12  Ante diem Stygios cogis adire lares.
13.75.13  Negligis, et rides. at sit tibi panis in arca
13.75.14  Sordidus, et vappam lippa ministret anus. Ad Marinum Cabogam.
13.76.1  Erigit

sint verba parum, blaesaque lingua tibi.
13.77.7  Hoc vicium multis inquis, commune ferendum est.
13.77.8  Nil adeo impugno Pamphile, iusta petis.
13.77.9  At gravis in laxa cum turgeat hernia bracca.
13.77.10  Quale solet cucumer grande iacere solo.
13.77.11  Cur mea sollicitas lascivis vota libellis?
13.77.12  Cur furtiva sinu munera

13.78.2  Nomina famosis nota latrociniis.
13.78.3  Gothus et a prisca memoratur stirpe Philippus.
13.78.4  Iam neque Belga tibi, nec placet Austriades.
13.78.5  At pius ille senex, natum qui sistit ad aram
13.78.6  Quaeque senem sequitur inclyta progenies.
13.78.7  Magnorum regum pater Israel, et pede sicco
13.78.8  Qui mare Erythraeum

13.86.2  Quas meruit poenas rege iubente dedit.
13.86.3  Nunc resonat plausu domus omnis, et undique currus
13.86.4  Munera, servati sic voluere patres.
13.86.5  At mihi non aurum, non regum purpura donum,
13.86.6  Non ebur, aut rubris eruta concha vadis.
13.86.7  Nam fortuna tenax primis me vexat ab annis.
13.86.8  Et vagus huc, illic

De Zerlino musico.
13.88.1  Dum nova plectra quatit delphine invectus Arion,
13.88.2  Obstupuere maris numina Nereides.
13.88.3  At Zerline tuae captus dulcedine vocis
13.88.4  Stat pater attonitis Adria cinctus aquis. De Adolpho Germano puero pulcherrimo et abstemio,

Carmen villae inscribendum.
13.93.1  Cum subeunt urbis fastidia, fervet et aetas,
13.93.2  Huc herus, et coniux, saepe venire solent.
13.93.3  At cum bruma redit, redeunt quoque taedia ruris
13.93.4  Illi abeunt, et me villica servat anus. FLAVII IACOBI EBORENSIS

14.2.7  Quidam Marcus epistolas trecentas,
14.2.8  Aut plures (puto) docte, et expedite,
14.2.9  Et plenas salis, et leporis omnes.
14.2.10  At duas mihi perbreves volenti
14.2.11  Scribere (ut soleo) meis amicis
14.2.12  Desunt non modo splendida, et diserta
14.2.13  Sed vulgaria verba. Abite

14.2.17  Nam cur thura feram, aut novis Kalendis
14.2.18  Laeta fronde tuum tegam sacellum.
14.2.19  Iam non gratus, ut antea sacerdos?
14.2.20  At vos Flaminii venite manes,
14.2.21  Adeste o placidi, senique Pyrrho
14.2.22  Iocundum date, candidumque carmen.
14.2.23  Quod sic invidiae superstes, et quod

14.4.2  Sed Phoebi tamen innocens sacerdos
14.4.3  Hunc Vulcane tibi dicat caminum
14.4.4  Nodo sastrue roboris nitentem.
14.4.5  At tu incendia saeva, tu molestum
14.4.6  Sis memor pater amore fumum,
14.4.7  Sic oblita graves viri catenas
14.4.8  Mutua Venus ardeat favilla.

patentes
14.5.3  Permittit digitos videre lucem.
14.5.4  Totus mel merum, et Atticos lepores
14.5.5  Spirabat male calceatus ille.
14.5.6  At postquam horribili, gravique cura
14.5.7  Pannosi patris ambulat togatus
14.5.8  Tollit cornua, et hinc, et inde diro
14.5.9  Torvus lumine neminem salutat,

14.8.2  Sylvius bibit, et recumbit ostro.
14.8.3  Ille Sylvius ille diffatutus,
14.8.4  Et turpissimus omnium cinaedus.
14.8.5  At senex Linus, innocensque Dardus,
14.8.6  Et cum Flaminio sophista Landus.
14.8.7  Augusti mediis rigent Kalendis
14.8.8  Exclamare libet. Sed heus sileto

14.9.2  Et patrum genus explicat libellus,
14.9.3  Hunc tuus tibi Sarmatas in urbes,
14.9.4  Mittit munere Didacus poeta.
14.9.5  At tu candide Thoma, si sodalis
14.9.6  Misertum senis, et nivim timentis.
14.9.7  Mitte laevia Zibellinna, mitte
14.9.8  Molles pelliculas cuniculorum.

14.16.5  Nam pol versiculis inest venustas,
14.16.6  Et multum salis, et leporis aeque,
14.16.7  Et linguae mera puritas Latinae.
14.16.8  At qualis liquor ille? quem bibenti
14.16.9  Nec Iovi Phrygius puer ministrat. Ad Camillum.
14.17.1  Oro, si

Antonium Medum.
14.19.1  Antoni ille tuus poeta Pyrrhus,
14.19.2  Iamdumdum cubat aeger, et salutis
14.19.3  Incertus, calet omnibus medullis,
14.19.4  At tu incendia, saeva, tu calores
14.19.5   Intensos cohibe pater vel uno
14.19.6  Cretici cyatho meracioris.

miserat.
14.26.1  Antonine decus novem sororum
14.26.2  Vellem, quam mihi carmen expolitum,
14.26.3  Tam meram quoque lachrymam dedisses.
14.26.4  At nunc tu bonus ambulas poeta.
14.26.5  Infaelix ego potor aestuantis
14.26.6  Ventris torminibus premor. nec ulla
14.26.7  Apparet requies mei laboris.

14.26.14  Sic uror novus Hercules in Oeta.
14.26.15  Tu salsissime me poeta rides.
14.26.16  Rides hendecasyllabos inermes.
14.26.17  At mane mane, et ocyus videbis,
14.26.18  Quid nostri valeant truces Iambi. Ad Vesallium.
14.27.1  Vesalli

Ad Vesallium.
14.27.1  Vesalli tibi gratulor, quod urbem
14.27.2  Salvus Rhagusiam, et tuos revisis,
14.27.3  At quod utriculum, et duas lagenas.
14.27.4  Plenas attuleris Trebenniani,
14.27.5  Id vere mihi gaudeo, nec ipse
14.27.6  Amico veteri, et seni poetae

14.30.1  Si vindemia suppetit Benesse,
14.30.2  Ut vis, et volumus, bene est, et omnes
14.30.3  Gratantur tibi candidi sodales.
14.30.4  At dum fervet opus, domusque tota
14.30.5  Fescennina canit, leges poema
14.30.6  Inter vina mihi, iocosque natum.
14.30.7  Rides forsitan, et subinde laxum

15.2.38  Te splendens ebore, et marmore, et aur
15.2.39  Tectis Cyriaci domus
15.2.40  Manet, clara tuis carminibus domus.
15.2.41  At me, quod pudeat loqui.
15.2.42  Me vicinus ager fluctibus Adriae,
15.2.43  Quem propter laceram Notis
15.2.44  Mercator religat Dalmaticus ratem,

15.3.10  Non mihi consilium perituras
15.3.11  In lachrymas ire, et lachrymis superaddere vota,
15.3.12  Vota Notis rapienda protervis.
15.3.13  At compressa sinus fatis venientibus ultro,
15.3.14  Occurri. Sic isse sub undas
15.3.15  Dulce mihi, patrumque malis solamen in ipsis.
15.3.16  Iamque dies hic tertius, ex quo

Volux; impure Volux, periure Lycoti.
15.3.24  Sat vestras explicuimus iras.
15.3.25  Fugimus intentas flammas, incurrimus undas.
15.3.26  At non saevo iudice coram
15.3.27  Diximus, et nullo convictae crimine caussa
15.3.28  Excidimus, non ora minacis
15.3.29  Carnificis, non sanguineos expavimus enses.

15.3.41  Officii, magni deducta e sanguine Mori
15.3.42  Salberis. hoc Susanna precatur.
15.3.43  Illa quidem nondum teda coniuncta iugali,
15.3.44  At Lucio promissa marito.
15.3.45  Infaelix Luci superes ne, an te quoque noster
15.3.46  Casus agit, raperisque sub undas?
15.3.47  Vive precor, sed vive meae memor usque

gravis incubat
15.5.2  Ventorum rabies Carpathio freto.
15.5.3  Nec semper patrium ad Tagum
15.5.4  Tempestiva legunt Lilia virgines.
15.5.5  At rebus suus omnibus
15.5.6  Praescriptus modus est. Has melior Deus,
15.5.7  Has Natura probat vices,
15.5.8  Tu decisa tamen stamina Maurii,

15.5.15  Crudeli attribuit viro.
15.5.16  Incassum attribuit. pendula proxima
15.5.17  Responsat soror aesculo,
15.5.18  At cur non hilares hunc potius diem,
15.5.19  Quo Regina puerpera
15.5.20  Dis offert geminos munere turtures,
15.5.21  Festum ducimus, et cadis

Laudet diserto carmine, quod tuum
15.6.11  Canale Phaeacum viretis
15.6.12  Praeferat, Hesperidumque sylvis.
15.6.13  Id vere amico gratulor at Iovis
15.6.14  Quod nectar idem largius hauriat,
15.6.15  Pyrrho molestum, quem clientem
15.6.16  Esse suum voluit Lyaeus,
15.6.17  Et cui

15.7.23  Large reponens tura, non costum focis.
15.7.24  Non quam revendit institor
15.7.25  Myrrham Sabaeus, aut vagus spicam Cilix.
15.7.26  At mente praeter numinis
15.7.27  Cultum superni, et fas, et hospitam fidem.
15.7.28  Parum morante caetera.
15.7.29  Quin lecta pueri turba, lectae virgines

15.8.16  Nec acta caste vita liberet senem.
15.8.17  Hic pater impubis procurat funera nati,
15.8.18  Proli superstes quod suae vivat gemens.
15.8.19  At nurus icta genas, et longos scissa capillos
15.8.20  Nil audientem fletibus sponsum ciet.
15.8.21  Vellet et illa quidem communi occumbere fato.
15.8.22  Ni iussa matris aequa

15.10.38  Mercator, ut spes improbas
15.10.39  Praetextatus alat iam filius, omnis in aurum
15.10.40  Intentus, et rogum patris.
15.10.41  At ratio diversa viri quem quaerimus, et quem
15.10.42  Praeesse sacris inclyti
15.10.43  Martyris, et dignis ornare altare coronis,
15.10.44  Mens certa vobis insidet.

De Navicula Petri sub Greg. XIII. P. M.
15.12.1  O navis ut te pene mersam fluctibus
15.12.2  Iactant procella ut umbra mortis involat
15.12.3  At nil verere navis, en qui nubila
15.12.4  Vultu serenat Pontifex Gregorius
15.12.5  Clavo haereto, ille te per omnes Cycladas
15.12.6  Per quicquid

Superna visit regna, Coelitum sedes.
16.2.7.4  Mosella corpus abluit. Naumurs servat.
16.2.7.5  Gaudete Belgae, res peracta vobis est.
16.2.7.6  At quis caducis spem reponat in rebus? Ioannis Portugalliae regis Epitaphium
16.2.8.1  Quem tellus

Portugalliae regis Epitaphium
16.2.9.1  Dum pia funebrem Connimbrica dedicat aram,
16.2.9.2  Di meliora velint, absit et omen, ait.
16.2.9.3  At quia res dura est, et vita incerta Sebasti,
16.2.9.4  Ponitur haec, Manes, placet ut ara Deos. Aliud in eundem.

Aurii. Epitaphium
16.2.16.1  Auri docte tuum stat circum Fama sepulchrum,
16.2.16.2  Et quatit adsidue, nec tamen inde volat.
16.2.16.3  At si forte loco decedat nuncia veri,
16.2.16.4  Non satis in cineres tantula terra tuos. Mariani viri magnanimi

16.2.17.2  Sparsa nec Aegaea Barbara classis aqua.
16.2.17.3  Omnia quae prima vicisti pene iuventa.
16.2.17.4  Dux bonus, et prompta miles in arma manu.
16.2.17.5  At soles, hyemesque diu sub pellibus actae,
16.2.17.6  Dum toties dubias isque redisque vias.
16.2.17.7  Et modo Threicias orator missus in oras
16.2.17.8  Exequeris regis

modo ad Insubres, Euganeosque redis.
16.2.17.11  Sic procul a patria nos deseris. Et breve saxum
16.2.17.12  (Heu lachrymae) cineres caelat, et ossa tua.
16.2.17.13  At quocunque solo, coeli quocunque sub axe
16.2.17.14  Maior et invidia, grandis et umbra iacet. Decessit Mantuae Carpetanorum in Hispania, incredibili Philippi regis dolore, cui ille charus, Acceptusque erat. Elatus

iacet, hanc morriens pressit Amatus humum.
16.2.22.5  Lusitana domus. Macedum tellure sepulchrum.
16.2.22.6  Quam procul a patrio conditur ille solo?
16.2.22.7  At cum summa dies, fatalis et appetit ora
16.2.22.8  Ad Styga, et ad Manes undique prona via est. Labeonis pueri

et effusis moesta Minerva comis.
16.2.25.5  Frangeret et calamos, et plectra sonantia Phoebus,
16.2.25.6  Et tener in pullis vestibus iret Amor.
16.2.25.7  At quoniam vetitum, faxint tibi funera vates
16.2.25.8  Digna, coronatus coelet et ossa lapis,
16.2.25.9  Carmen et incidant, iuvenis qui clauditur urna,

Lillensis Epitaphium
16.2.27.1  Dilphe senex quidquid pote clarum, et nobile dici,
16.2.27.2  Hoc poterat de te dicere Lilla tua.
16.2.27.3  At dolor, et tristes prohibent in pectore curae.
16.2.27.4  Et tua iam longum lingua diserta silet.
16.2.27.5  Lilla dolet, tua lingua silet. ne funeris ergo
16.2.27.6  

domum sera nocte redibat ovis.
16.2.33.11  Sors inimica tamen dilectis expulit arvis.
16.2.33.12  Iussit et externo claudere rure diem.
16.2.33.13  At nunc ille poli meliore in parte receptus
16.2.33.14  Lucet, et antiqui pascua videt agri. Bonifacius homo Rhacusanus e Divi Francisci Familia Minoritarum coenobio, quod Hierosolymis visitur, diu

Caecinnae Epitaphium
16.2.40.1  Credidit omne bonum Caecinna in pene gulaque,
16.2.40.2  Ut fuit ingenio sordidus, esse suum.
16.2.40.3  At sceleris poenas dignas dedit igne perustus.
16.2.40.4  Et cineres praeceps in mare Mosa tulit.

fuit in Stagno praesul moderamine magno.
16.2.46.3  Vir rara doctrina, et de meliore farina.
16.2.46.4  Nomen erat Petro prose, et memorabile metro.
16.2.46.5  At domus illustris longinquis Gozzia lustris.
16.2.46.6  Septuaginta annos habuit sensus bene sanos.
16.2.46.7  Postea dormivit in pace, funus obivit
16.2.46.8  Ragusianorum

cupit hic longum vivere, vitet aquas.
16.2.47.3  Vitat aquas ergo. nec traiicit aequora, quamquam
16.2.47.4  Strata silent, quanquam spirat et aura levis.
16.2.47.5  At perit infaelix Caecinnae extinctus in unda,
16.2.47.6  Sic dum fata fugis, fata subinde petis. Marco Marullo homini Graeco, et magni nominis Poetae, Genethliaci fatalem aquam praedixerant. Mare itaque de

Procilli hominis sordidissimi et avarissimi Epitaphium
16.2.49.1  In nemus Elysium nuper venisse Procillum
16.2.49.2  Rumor erat, rumor vanus at ille fuit.
16.2.49.3  Haeret enim ad ripam Stygiae miser ille paludis,
16.2.49.4  Dum dare, quae poscit portitor, aera negat.

16.2.53.4  Venit et e caelo protinus ultor equus. Hircani Epitaphium
16.2.54.1  Hic Hircane iaces. at quam ferus hostis adisti,
16.2.54.2  Illa gravis tellus opprimat ossa tua. In imaginem Petri Ligorii vita functi.

In imaginem Petri Ligorii vita functi.
16.2.55.1  Hic est ille Petrus Ligorius; illius ora,
16.2.55.2   Sicut erant, at iam pallidiora vides.
16.2.55.3  Caetera Fama loquax, diurnaque carmina vatum
16.2.55.4  Arguerint, cui non cognitus ille senex?

Marini Georgii Epitaphium
16.2.58.1  Coenatus hilare, et sobrie Georgius
16.2.58.2  Dormitum abivit, at perennem dormiit
16.2.58.3  Noctem misellus, nec revisit amplius
16.2.58.4  Solis supernum lumen, et laetum diem.
16.2.58.5  Vere est, ut olim dicitur proverbio,

lumen, et laetum diem.
16.2.58.5  Vere est, ut olim dicitur proverbio,
16.2.58.6  Homo liquescens bulla, et umbra somnii.
16.2.58.7  At nunc sodali (pro dolor) lectum, et faces
16.2.58.8  Parant sodales, funebremque naeniam. Symonis Aurii Dominici

16.2.65.2  Quod mirum est, morbo rex Iacobe cadis,
16.2.65.3  Namque tuae gentis crudeli caede Tyrannos
16.2.65.4  Ad generum Cereris quattuor isse ferunt.
16.2.65.5  At quae nata tibi successit in aurea sceptra,
16.2.65.6  Caede viri incestas polluit illa manus
16.2.65.7  Scota Clytemnestre, sceleris sed vindice ferro

16.2.66.6  Quae pietas, et qui relligionis amor,
16.2.66.7  Omnia promittunt nobis faelicia, certe
16.2.66.8  Non ea de nihilo spes bona corde sedet.
16.2.66.9  At desiderio dulcis tabescit alumni,
16.2.66.10  Et velut ad nati busta Rhacusa gemit.
16.2.66.11  Intempestivi gemitus, da serta iacenti,
16.2.66.12  Quisquis es, et plena

16.2.67.5  Non qua vigebat plurimum facundia,
16.2.67.6  Iuvere quicquam, vis avara numinis
16.2.67.7  Praecidit omnes omnium spes civium.
16.2.67.8  At tu viator imprecare mortuo
16.2.67.9  Pacem, et quietem post vale longum, et vale. Sylvae, qui in acie

16.3.48  Et vos, et vestrum nomen in astra ferat.
16.3.49  Ingratus labor, et frustra tentatus Apollo
16.3.50  Quidquid agat, surdis auribus ille canet.
16.3.51  At vos annorum memores evolvite fastos,
16.3.52  Dicere simpliciter nomina mi sat erit.
16.3.53  Et, si quid narrem prolixius, id locus, aut res,
16.3.54  Aut gravis exempli postulet

iam hostis omnes propemodum confecerat cuniculos, de castris uero, quia illa ea ipsa nocte (sicuti postea ex captiuis est cognitum) inuadenda proposuerat, de regni autem reliquiis, quia expugnata Petrinia et deletis nostris copiis, regni munimentis, non nisi ultimum sequebatur excidii periculum: At ex tantis periculorum fluctibus, multum adiuuante Colapi, plurimum Dei immortalis super suos fideles uigilantis, et pro illi pugnantis benignitate, qui cum omnibus belli casibus intersit, tum praecipue eis, quibus nihil ratione potuit administrari, erepti sumus. Nam dum nostri obsidionem illam

uersus simulant, ea tamen intentione ut cum hoste flumine Cuppa aliter Colapi traiecto congrediantur et obsessis subsidium quoquo modo ferant. Hostis uisa nostrorum simulata fuga conclamat et nostros quo quisque praestantior miles et uideri et haberi uoluit, traiecto flumine in nostros irruit. At nostri inuocato nomine Iesus in hostem arma conuertunt, fortissime congrediuntur hostemque fundunt fugantque. Mansere in hoc conflictu Turcarum duo millia, quorum tamen maior pars in Colapi submersi fuere, nostris paucissimis desideratis. Turca uisa suorum clade nocte soluta obsidione summo cum

Chrysogonus Caballinum sibi conciliat.
1.1  Te licet audiuerim celebrem uirtute putabam
1.2  Histius tantum temporis esse uirum.
1.3  At simulac sensi, postquam sentire loquentem
1.4  Accidit, extemplo mens mea uersa fuit.
1.5  Admirans dixi perculso corde stupore
1.6  Nascitur hic certe Belorophontis aquis,

qui de Dalmatiae regibus inscribitur e Slovina a Marco Marulo in Latinam linguam conversus. Quę quidem historia sicut tum ex hoc, tum ex illo probato auctore excepta est, ita facilius et dulcius in parvum volumen redacta leguntur, quae sparsim hinc inde colecta sunt at praeterea clarius et uberius. Si quidem ex variis nostrae provintiae privilegiis et literis publicisque instrumentis addidi plurima, quae et uberiorem et pulchriorem meum hunc laborem reddidere fidemque auctoribus a me citatis, unde

honores euehendus, in ea constitueris dignitate; in qua pro sacrosancta Ecclesia nunquam non excubando, in peramplo tot illustrium vitorum Theatro non alienae gloriae spectator, sed actor tuae consistas. Tu vero, quod rarum est, laudem sapientiae, quae vix ullos habet at terminos, humanitatis tuae terminis circumscribis; et exponis omnibus; ut ex tanto sonte perennes ad omnium ordinum homines fluuii deducantur. Felix qui solidae felicitatis causam et initium in re constitutum ita foues, ut cum alijs illam communicando, non imminuas, sed

corona aurea patefecit. de quae re suo loco ego tractabo, et facilem monstrabo viam, quae vel argentum in aure, vel quod vis metallum in quolibet admistum deprehendi queat, et alterum ab alieno discerni et simul explicabo, quo pacto ex auri grauitate qualitas, at perfectio intelligi possit. Tati vere opusculo nomen ab Archimede, quem Ducem sequor, imposui Nam cum ille, ut erat summus Magister, setis habuisset hunc, totum quasi fabricum posito fundamento delineare in primo lib. vbi agit

44, superat numerum 20, numero 24, erit grauitas aquae habentis magnitudinem aequalem utrisque corporibus cerae et plumbi 24, sed grauitas aquae magnitudinem habentis aequalem plumbo F, est 2, ergo reliquum quod est 22, erit grauitas, aquae magnitudine aequalis propositae cerae A. At vero si propositum fuerit aliquod corpus solidum magni ponderis, ita ut difficile possit ponderari in aqua, hac via inuenietur aquae quaesita grauitas. Sit aliquod corpus plumbeum A, cuius grauitas 2300, et oporteat in uenire grauitatem aquae magnitudinem habentis

dictum est in antecedentis problematis exemplo: sit igitur ea inuenta grauitas 2, et fiat ut 2, ad 23, ita 100, ad alium numerum qui sit 1150, is igitur numerus erit grauitas plumbi magnitudinem habentis propositae aquae B, aequalem, hoc est illius plumbi, quod in vase continetur. At vero si propositum fuerit inuenire quanta erit grauitas cerae, aut ligni, aut cuiuscunque solidi leuioris quam aqua, nihil diuersi in opere accidet, nisi quod ratio inueniendi grauitatem aquae magnitudinem habentis aequalem corpori solido leuiori,

quantum e vase effluxerat ad unguem, nam reposita aqua in vase, non possumus affirmare ipsum vas esse plenum, nisi aqua incipiat effluere, cum autem incipit, effluit aliquando totus fere cumulus, itaque vel plus aquae additur eo, quod deficit, vel minus, nisi coniectura assequatur: at vero coniectura pro veritate non accipitur. praeterea exempta corona, vel aurea massa, vel argentea, eximitur etiam simul cum ipsa aliquantum aquae, quae circum ipsam remanet, atque huiusmodi defectus errorem inducit sensibilem. Neque per collectionem quaesita aquae

4/5, pro grauitate portionis auri. Vel si pro tertio proportionis termino sumatur differentia inter 11, et 19, quartus terminus 136 4/5, erit grauitas portionis auri, qua ablata ex totali corporis misti grauitate, reliquum 34 1/5, dabit grauitatem portionis aereae. At vero huiusmodi ratiocinationem ad discernendum argentum ab auro, vel aliud metallum ab altero metallo, recte esse institutam, sequenti Theoremate demonstrabitur. THEOREMA X. PROPOS. XIX. Si trium corporum aeque

huius. germanam qualitatis auri pronuntiationem requiritur, ut supra multis ostendimus, reuocanda erit ad partes vigesimas quartas hoc est ad partes, qualium tota proposita massa est 24, quod factu non est difficile. Nam si fiat ut tota grauitas massae propositae 5301, at grauitatem auri puri 4638 45/116, velvt 272, ad 238, cum utrobique eadem sit ratio ita 24, ad alium numerum. procul dubio quartus numerus proportionalis, erit ille qui quaeritur. Est autem hic quartus numerus 21. Quare aurum massae propositae appellabitur partium 21.

narrationem, quae vel decoris gratia, vel indicandae Genealogiae illius familiae ergo, repeti videtur, ad Similitudinem literarum Fassionalium, et Procuratoriarum, in quibus longa series genealogiae saepenumero denotari solet. At intermissis ultimo, vel etiam intermediantibus Actoribus, huiusmodi Condescensio causae, nihil valet, et Iudiciales etiam ob id condescendere solent. Ita iudicatum est

Sed in hac Proclamatione Forensi, quomodo fit Prohibitio, si Reus non comparuerit? Primis tribus diebus, eodem tamen semper die, fit sine onere: Quarto autem, cum onere, Trium scilicet florenorum. At aliis sequentibus diebus, semper duobus, ac duobus, sine onere: Tertio autem, cum onere. Ubi Nota: quod literae Sententionales, per non-venientiam Rei emanatae, ante Decem dies non debent extradari: Art. 39. anni 1545.

prius fuerit ipsi, per (I) submissum, ex quo reiectio necessario sequi posset. Prouti et in Causa Illustr: Domini Comitis Erdödi, contra Venerabile Capitulum Zagrabiense deliberatum est, Anno 1610. Posonii. At Corporales, seu Integrae Possessiones, sub inclusionibus, quarumcunque Literarum Metalium, annihilari et occupari non possunt, quia tempore Condescensionis, non fuit reclamatum per eum, ad quem talis Terra, vel Meta

quam etiam proventibus talium Bonorum, dicta mala fide possessorum, interea temporis perceptis, satisfacere debet, et tenetur. III. Malae fidei possessorem, Iure Civili quidem praescribere non solere; at Iure nostro, omnino: uti iam dictum est de bonis. QUAESTIO VIGESIMA QUARTA. / Recense breviter et summarie, Quot species

evidentiam accessio. Ut cum quispiam visus sit, sero, nocte illa, qua furtum commissum est, circa domum clam obambulare, et studiosius statum ipsius deforis considerare, est suspicio, ipsum tale furtum commisisse. At si postea pecuniam profusius expenderit, nec sciri possit, undenam illam habere potuerit; tanto facilius de ipso praesumi potest, quod ex tali comisso furto, ipsam sibi comparaverit. Verum necdum his plena fides datur: Quia

gravaminum, qualitercunque in ea subsequendorum. Ubi Nota, quod si talis Translatio causae facta fuerit in hospitio coram Magistro Protonotario, poterit habere suspirium petens id, transferens in iudicio; at si praecise in ipso Iudicio fiet, tunc absque omni suspirio causa discuti debebit. Ita Iudicatum est Posonii Anno 1612. inter Dominos Batthyani et Zechii. Et ratio huius

Iuridica remedia, per se vim illam respondendi habet, et non mutuatur illam a tali Novo iudicio, quia sic remediorum remedia essent, et daretur in infinitum progressus, quod absurdum esset. At ut ut fit, usus iam sic obtinuisse videtur, ut uberius videre licebit infra quaest. 28. cap. huius, formula quarta ad finem, et 6. Vlad. art. 14. et non ut nove Decius

Varossi, aliter Zabo, non est admissa Eperiessini anno 1611. contra Franciscum Deseöffi, cuius Procurator volens Prohibita uti, ulterius ipsum defendere nolebat: at quia in tali casu Reus statim convinci solet, ideo petente Procuratore dicti Actoris, sibi executionem administrari, contra personaliter astantem Reum, statim capi iubebatur. De quo supra quoque dictum est. quaest. 7.

contra se Inquisitionem debebunt se expurgare; ita videlicet, ut si levis contra ipsos Inquisitio obiecta fuerit, et ipsi vel caput submiserint, vel ipsam per Magistratum doceri cupiverint, cum medio homagio. At si fortis extiterit, et eam vel simpliciter negaverint, vel etiam sui innocentiam probandam praeassumpserit, cum pleno homagio abiurare tenebuntur. Ubi etiamsi se plene expurgaverint, vel abiuraverint, in nullo

Dumque tuos spectant orchestris tecta cothurnos,
Viue sonant, nostri gloria, Lope soli.
Magnum equidem hoc opus est, homines mansuescere maius
Id tamen Hispani sit quoque Vatis onus.
Orphea te Tellus, te censet Ariona Nereus:
At si te audierint, sidera? Numen eris. Ad Licentiatum Ironiam de Conculcabis Pseudopoetam clarissimum
Zoyle quam vano vibras tua spicula nixu,
Cum Phoenix nulla morte perire queat.
Nata fuit

Bibliographia locorum inventorum

Stepanić Selnički, Nikola; Stjepan Medak (1553-1602; c. 1596.) [1596], Historia obsidionis Petriniae et cladis Szerdarianae, versio electronica (), Verborum 3031, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [stepnobsid].

Kabalin, Grgur [1600], Tres invicem epigrammata, versio electronica (), Verborum 257, versus 40, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma] [word count] [aavvepigrtres].

Zavorović, Dinko; Suričević, Toma (1540-1608; floruit 1602) [1602], Praefatio et epistulae in libris de rebus Dalmaticis, versio electronica (), Verborum 876, Ed. Iva Kurelac [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [aavvpraefepistrebusdalm].

Getaldić, Marin (1566-1626) [1603], Promotus Archimedes seu De variis corporum generibus gravitate et magnitudine comparatis, versio electronica (), Verborum 19625, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus] [word count] [getaldimpromo].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Slavat, Vicko (floruit 1627) [1627], Duo epigrammata, versio electronica (), 16 versus, verborum 133, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epigramma] [word count] [slavatvepigr].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report