Your search found 1056 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

igitur uictorem reddideritis, praeterquam quod in tuto res nostrae collocabuntur, imperii assertor una uobiscum perpetuis laudibus ferar. Haud enim in patrem iniurii existimabimur, si, quod ipse eiurat et in nos merito conferendum est, uirtute nostra occupauerimus. Immo et ipse pater mutata sententia uictorem amplectetur, fortitudinem admirabitur, et demum imperio eum dignissimum iudicabit, quem fortuna in id fastigium euexerit. Natura enim cogente pater, modo animi perturbatione uacet, omnes liberos eodem charitatis gradu habet, nisi

amicorum partim fraude, partim consternatione permotus, ac suorum militum perfidia circumuentus (iurauerant enim praetoriani se uiuo rege nihil noui consilii capturos) uoluntati eorum assensus est. Igitur duo tribuni cum aliquot centurionibus et magna gregarii militis parte, ex sententia tamen caeterorum, ad Selynem Constantinopolim deducendum proficiscuntur. Quo ad Odessum, qua Panisus in Pontum cadit, inuento (iam enim literis Mustaphae Iurisii Dalmatae, Achaiae praefecti, e Taurica chersoneso reuocatus eo peruenerat, exercitumque reparare

legati nomen uiolando, nobis pacem ultro petentibus indixere. Itaque quum omnium iniuriarum causa ab insolentia et animi elatione proficiscatur, pro certo habete Deum nihil magis quam superbiam auersari. Quod quidem et casus principis Dęmonis imprimis declarauit, et Christi sententia testatur, quem nos diuino quidem spiritu concoeptum, atque e uirgine natum, sed hominem tantum sapientissimum, Deoque accaeptissimum fuisse, et demum iudicem mortalium omnium futurum existimamus, Christiani uero ita Deo genitum, ut nunquam

ei fugae facultatem suis laborantibus praebendam, ut omnium periculo cum rege exaequato milites in resistendo essent alacriores ac maiore studio adniterentur eum conseruare, cuius salutem in eundem casum deductam cernerent. Caeterum fortuna, moris sui haud oblita, amarum suauibus atque e sententia fluentibus intermiscuit, quippe quae de gaudio Taurunensis uictoriae domestica calamitate multum dempsit Salomoni. Namque ei Hadrianopolim uersus iter habenti tristis nuntius occurrit, afferens filium eius natu maximum, qui iam nonum annum agebat, morbo extinctum

aduersus Turcas gerere, et Hungaros bello nuper lacessitos haudquaquam quieturos. Turcae igitur in suas artes uersi, ne Hungari crederent Salomonis animum orbitate fractum belli consilia ommisisse, eos populationibus terrendos statuunt. Itaque rex, ex amicorum sententia treis duces, qui prouinciis Danubio adiectis praeerant, cum suis quemque copiis, addita insuper manu praedatoria ex illis equitibus, quos alio loco diximus achangias appellari, ultra Danubium in agrum Iazigum Hungarorum praedatum misit.

homo et ab ineunte aetate pessime institutus, innumeram pecuniam pontificatus praemia esse putans in hunc modum pontifici respondisse fertur: non esse ei infamiam magnopere timendam, qui ita alios supergressus esset, ut omnia mortalia infra se posita cernat. Digna sane notho et trapezitae filio sententia, qui non ingenii solum, sed etiam nationis uitio parum admodum curans, quid de se homines sentiant, de religione lucrum sectari in animum induxerat, ne discederet ab eorum instituto, qui nimia pontificum indulgentia omnia uenalia Romae semper habuere.

(Bartolomeo Fiadoni, 1240--1327) in Continuatione S. Thomae De regno, Johannem Duns Scotum (1266--1308) in Ordinationis Prologi parte secunda, De sufficientia sacrae Scripturae Quaestione unica: Utrum cognitio supernaturalis necessaria viatori sit sufficienter tradita in sacra Scriptura. Sententia postea usi sunt e. g. William Langland in The Vision of Piers Plowman (1370), et Martin Luther Brief D. Martin Luthers wider die Sabbather an einen guten Freund (1538).

Saul agitatur spiritu immundo, et Dauide cytharam pulsante refocillatur;

que fere toti mundo natura duce liquido patent. Nam te nolo lateat potius se natura que ubique una omnium mater est bonum principem nasci, quam fortuna qua plures improbi, inpuri, crudeles abiecti et libidinosi sunt, tue uero clementiae clarissimus pater, Sententia principe digna. inuictissimus Vrbini et Sore dux, Romane urbis prefectus, non est de quo dici possit meliorem esse rem publicam et prope tutiorem in qua princeps malus est, ea in qua sunt principis amici mali. Si quidem unus malus potest a pluribus bonis

usus fuit. Non usus exemplo maiorum qui rem Romanam augebant uictos in ciuitatem accipiendo quibus et materia crescendi per summam gloriam suppeditat. Certe, ut Liuianus Camillus ait, id firmissimum longe Imperium est quo obedientes gaudent. Pulchra sententia. Sed maturo opus est quicquid statuere placet, a populo quam primum curam absolui oportet ne timeant sed ament principem et illorum animos dum expectatione stupent seu pena seu beneficio preoccupari, Principis cura pro

1.100  Despicias nec, quem nunquam spreuere parentes.
1.101  Nobilitas sub amore iacet, cui candida uirtus
1.102  Est comes, aeternum te duratura per aeuum. Poetae sententia.
1.103  Quamuis te puerum uoco, tu tamen omnibus es par
1.104  Gentibus ingenio, quo uirtus ipsa renata est
1.105  In cunis uagis, mi princeps, et tibi

2.33  Spernuntur docti, dites monstrantur ubique
2.34  Quanto quisque datur melior, tam peior habetur
2.35  Quique datur peior, melior datur ipse nocenti Poetae sententia.
2.36  Pulpita continue qui implent clamoribus istis
2.37  Vestibus est honor, excellens est gloria nummi,
2.38  Precipites fiant, qui nunc contendere cliuum

in mediis uatum est dolor, hei mihi, quare
2.93  Credite, credite, Pierides, ego uera fatebor
2.94  Maior amor numi est nunc, quam uirtutis ubique, Poetae pulchra sententia contra auaros.
2.95  Carmina nulla placent, non sunt nunc tempora prisca,
2.96  Non sunt Romani proceres, quorum omine uel nil
2.97  Imperium fuerat, nisi sola poemata uatum

opinionum diuersitas, ut luce clarius appareat impossibile fore quempiam mortalium inconcussam de his ueritatem examusim attingere. Quapropter breuiter aliquid de nobilissima Slauorum gente dicturus curabo magis aliorum quam meam in tam abdita re opinionem referre. Nam (ut mea fert sententia) haud facile mihi exiguo et indocto comperta erunt, quae solertissimos antiquitatis scrutatores latuerunt. Enimuero ea uoluntas meam mentem frequenter incessit, ut prolixiori haec sermone retexendo quorundam auctorum dicta accuratius librarem. Vicit tamen ratio, ut uana uanis relinquens

(sicut Iustinus asserit) Iusti. de uir. illust. li. XXIX. (279) sua oratione impulit, ut Romanis bellum inferret. Apud quem usque ad extremum uitae sue magno in precio habitus, dum ex sententia Philippi urbem Messeniorum ardentius oppugnat, ab hostibus interfectus fuit. Demetrius ardenter pugnando occubuit. Multa in ipsum Polybius Poly. lib. III. (280) Appianusque

foetumque dabit sanctissimus ardor.
1.82  Haec ubi, contremuit coelum quatit ardua pulsus
1.83  Sydera, nutantemque tremor concussit Olympum. ❦
1.84  Assensit natura Deo, tribus unus inhaesit
1.85  Consensus, stetit una tribus sententia simplex.
1.86  Dulcior Ambrosia per tris, et nectare dulci
1.87  Dulcior aeternum percurrit Dia uoluptas
1.88  Et trius unanimi dulcescunt gaudia sensu.
1.89  Sed neque Coelicolas fas est, umbrasque rebelles
1.90  Consilium arcanum nosse

Boreali
1.196  Riphaeo, perfert flatus a monte niuali
1.197  Puppibus apta abies, gummi nec inepta ferendo,
1.198  Talis celsa sacro consurgit uertice Virgo.
1.199  Tum grauiter circunspiciens, sic ora resoluit.
1.200  Quae tua sollicitam uersat sententia mentem
1.201  Diua soror? num te nocturna somnia ludunt?
1.202  An ne suis tellus erroribus imbuit? unde
1.203  Labe mala coeleste petis corrumpere Templum,
1.204  Progeniem foedare Dei male prouida suades.
1.205  Nonne uides quam tu

occumbere fato,
1.226  Nec labi potis, aut aliquod committere crimen.
1.227  Indignum facinus, dirum, crudele, nefandum,
1.228  Insontem pro sonte mori Claementia suades,
1.229  Scilicet ut quondam fiat Deus ipse cadauer.
1.230  O, te indigna soror sententia, sontis iniqui
1.231  Dum miseret, iustum crudeli funere mactas.
1.232  Nonne aliquem superum minus intolerabile crimen
1.233  Fata humana pati? quid Coelo trudis ab alto
1.234  Subiectum Imperio quem nullo insuescere fas

1.298  Facta ac dicta suo qui stans agit omnia nutu.
1.299  Quo dicente poli siluerunt, axis utroque
1.300  Cardine frena tulit, strauit freta caerula Pontus.
1.301  Haud uolo certatim fandi haec contentio gliscat,
1.302  Et diuersa meo surgat sententia Regno, ❦
1.303  Diuae innata Deo uis atque aeterna potestas,
1.304  Vnica progenies, quas aequo examine amamus.
1.305  Sic ego compono uestrae discrimina litis.
1.306  Haec uult ut miseri subsidant ad loca Ditis

flagello.
6.106  Comprime feruentem succenso corde furorem,
6.107  Infrenata tuas ne prodeat ira fenestras,
6.108  Ne fratrem tacito morsu, neu uoce lacessas,
6.109  Neu clamore premas, ne te premat ira seueri
6.110  Iudicis, et iusta damnet sententia poena.
6.111  Qua Mosea quidem lex truncat ab arbore ramos,
6.112  Eruit excisa nostra hanc radice securis.
6.113  Tum quum dona feres, imitabere munus Abellis,
6.114  Nam neque dona Deo, neque munera grata Caimi

10.191  Imperio, quis tam ualidus nostro incidit orbi?
10.192  Quae ratio fandi tam uehaemens, intima ferro
10.193  Quam penetralibus linguae petit ignea uirtus,
10.194  His consultandis infandi Daemones instant.
10.195  Instaurent acres stetit haec sententia pugnas,
10.196  Vt bona quo possint conatu exorsa retexant,
10.197  Vt belli praedae statuant immane trophaeum.
10.198  Ego emissa phalanx armis accincta gehaennae,
10.199  Quae phlegetontei cudunt Acheronte Cyclopes,

10.503  Quo fieri possit res haec modo credita genti?
10.504  Quam uanae illecebrae, uentosaque gloria pascit,
10.505  Quaeque beatifica solius ab arce tonantis
10.506  Regis opum pelagi manant, haud illa petantur.
10.507  Neu uos arbitrio ductos sententia fallat,
10.508  Non ego uos patrem penes incusabo maligni,
10.509  Legifer est qui uos inculpet in aethere Moses.
10.510  Omnis in hoc quanuis spes inclinata recumbat.
10.511  Sed populus Mosi si crederet iste, mihique
10.512  Crederet,

10.737  Et patrio ipse sacrum uerpis dedit ordine Moses,
10.738  Fit tamen in festo, Mosi nec soluitur ordo.
10.739  In me tela uolant, in me furit unda procellis,
10.740  Me quia totus homo sospes fit sospite festo.
10.741  Neu uos per facies hominum sententia fallat,
10.742  Iudicium uestrum sit recto examine rerum.
10.743  Tum uero ad quendam solymis e ciuibus unus
10.744  Nonne ait occidere hunc quaerunt? en astat inultus,
10.745  An resciuit eum regalis curia Christum?
10.746  Hic nazaraeus,

iugales.
11.9  Hoc ut spectaculum medio miserabile templo
11.10  Sistitur, ad Christum trudunt, ac talia fantur.
11.11  O, Rabbi haec foedum patrauit adultera crimen,
11.12  Hoc deprensa modo mulier, lex urget acerba,
11.13  Fert lapides Mosis sententia iusta seueri.
11.14  Quid uero super his tua censet trutina acuta?
11.15  Extemplo omnipotens in terram lumine fixo
11.16  Flectitur, atque humili caput a ceruice reclinat,
11.17  Inscribitque solum digito, quo legifer olim
11.18  Moseos

uultus
11.41  Flammeus erexit Iesus, stetit eruta morti
11.42  Foemina, corridet templum procul hoste repulso.
11.43  Huic ubi sunt inquit? quibus accusaris abusi
11.44  Foederis, en nemo te condemnauit. At illa
11.45  Nullus here, hic mea te sententia crimine soluit,
11.46  Perge, nec ulterius preces, id uelle caueto.
11.47  Rursus ut assedit sic incipit ore beato, ❦
11.48  Lux ego sum mundi, mea qui praecepta sequuntur,
11.49  Hii uitae fontem, fontem quoque lucis

rursus
11.219  Exprobrant, alii contra miracula tollunt
11.220  Laudibus, et sese studia in contraria sistunt.
11.221  Tunc olim caeco (tua qualis opinio) dicunt,
11.222  Vnde putas oculos tibi fecerit ille uidentes?
11.223  Stat mea nimirum sententia, nempe propheta est.
11.224  Contra hostile tumens incredulus obiice uano
11.225  Nititur inuidiae tenebris extinguere Christum.
11.226  Dum mentita putat, uocat ad miracla parentes
11.227  In medium pridem caeci, quibus improbus inquit.

11.777  Tristibus haec animis, uariaque ambage coquebant.
11.778  Vt uero subiere procax tua tecta Capharnas,
11.779  Et uectigalem Petro petiere didragmam,
11.780  Quo meditante loqui, prior hunc praeuenit Iesus.
11.781  Dic modo Petre tuae quae sit sententia menti?
11.782  Regia num proles, aut extera iure tributum
11.783  Pendeat his terrae dominis? ille extera, Christus
11.784  Rursus ait, proles igitur stat libera regum,
11.785  I, modo, littoreasque hamum demitte sub undas,
11.786  Nos et

peccauerit, argue fratrem, ❦
12.140  Solus adi solum, quod si te mente tenaci
12.141  Audierit, ualde hoc fratris laetabere lucro,
12.142  Sin, sit adhuc unus fraterno in crimine testis,
12.143  Seu duo, constat enim per tota sententia testes.
12.144  Nil si proficies, sic et conabere frustra,
12.145  Dic speculatori, et causam committe seuero.
12.146  Cui nisi parebit, tibi mox ut publicus esto.
12.147  Ille quidem quicquid terram super alliget, arces
12.148  Aetheriae

non dubitet matrem procul ipse, patremque.
12.226  Haereat ut tecum, sint et duo corpore in uno,
12.227  Nec duo iam, sunt una caro, sunt sanguis et unus.
12.228  Quos diuina ligat, non lex humana resoluat.
12.229  Transigit haec arguta malam sententia fraudem,
12.230  Ac uelut acta manu mortale phalarica pectus.
12.231  Hac sunt mosei diuortia rupta libelli,
12.232  Euersumque nefas, efractum iuris asyllum,
12.233  Argumentum ingens scelera ad maiora cauendum.

pontificum, pharisaeaque pectora cogunt.
12.667  Consedere duces procerum, populique rebelles,
12.668  Consilium uani fremitumque dedere furoris.
12.669  Moseos in regem, legumque edicta ferentem.
12.670  Haec nam prima fuit dubiae sententia mentis.
12.671  Consulite in medium, quid nunc incumbat agendum,
12.672  Quanta hic signa tacit? quali uirtute coruscat?
12.673  Quem si impune licet, si tanta intenditur aura,
12.674  Nec ratio obstandi datur, ullaue causa nocendi,

12.675  Huic populus simplex, huic gens allecta profecto
12.676  Haerescet, signis mundo credente secutis.
12.677  Tum romana phalanx iusto mauortia bello
12.678  Huc aderunt, et nostra prement loca gente subacta.
12.679  Altera pontificis fuit haec sententia Cayphae.
12.680  Non animaduerso hoc pudeat nescire, quod unam
12.681  Expedit ob populos animam dare morte necandam,
12.682  Ne gens tota simul pereat. Ventura futuro.
12.683  Tempore praedixit, sacra quod in aede Sacerdos
12.684  Summus

12.685  Namque erat in fatis diuino ex ore profectis,
12.686  Hac pro gente pati, laetoque occumbere Iesum.
12.687  Nec sola pro gente, pios sed ut undique fratres
12.688  Mystica membra suos in corpore cogeret uno.
12.689  Haec rata Pontificis sententia crimine pondus
12.690  Obtinuit, Christo insonti decretaque mors est.
12.691  Non hinc ergo palam Iesus fora turbida adibat,
12.692  Sed scelerata feri uitat commertia Iudae.
12.693  Moenia tunc Effrem propter loca sola petiuit,

sanguis,
13.380  Indigna dignam mortem pro morte rependet,
13.381  Vinea tunc aliis dabitur turrita colonis,
13.382  Qui tempestiuas fruges, atque annua soluant
13.383  Debita, sic illi referunt, affirmat Iesus.
13.384  Haec antes templi latuit sententia summos,
13.385  Donec eam densa Christi lux nube reclusit.
13.386  Non secus ac ductis ubi nubibus humidus Auster
13.387  Eripuit subito coeli conuexa diemque,
13.388  Et summa inuoluit fastigia montibus altis,
13.389  Nec capit aspectus

aethere sydus.
13.390  Donec ab oposito borealis uertice turbo
13.391  Incubuit, toto propellens nubila coelo,
13.392  Clara serenatus quo lumina pandit Olympus.
13.393  Ergo sacerdotum columen, pharisaeaque uiso
13.394  Secta die, quo magna dei sententia fulsit,
13.395  Ipsi odio lucis conati apprendere Iesum,
13.396  Laetifer at turbae timor obstitit arma minantis.
13.397  Instar adhuc etiam regni hoc orditur Iesus. ❦
13.398  Cuidam sceptra uiro fuerant ingentia

13.450  Rabbi scimus enim, quod uero lumine uerax
13.451  Ipse dei mandata doces, et ad aethera certum
13.452  Pandis iter, nec te cuiusquam cura retardat,
13.453  Non persona uiri respectu detinet ullo.
13.454  Dic igitur, rata namque tua est sententia nobis,
13.455  Caesaris haec iusta est, an non exactio census?
13.456  Hoc animaduerso simulata mente locutos,
13.457  Me quid amare dolis, quid hypocrita crimine tentas?
13.458  Ferte numisma mihi census, atque aera tributi.

13.506  Vt tuus ipse tui tibi proximus instar ametur.
13.507  Vertitur hoc omnis lex, omnis cardine uates.
13.508  Christus ut hoc illum responso proterit, omnes
13.509  Vnus Marte ciet, tenebras et luce lacessit.
13.510  Dicite de Christo quae sit sententia? cuius
13.511  Filius est? Dauid referunt. cur nominis ergo
13.512  Afflatu dominum uocat hunc hoc carmine Dauid?
13.513  Namque meo domino dominus deus inquit Olympi,
13.514  Sede meae reside super ardua sydera dextrae,
13.515  In tua

14.269  Ille est quoi panem mea dextera tradet inunctum,
14.270  Dixit et intinctam Cererem porrexit Iudae.
14.271  Post ipsam penetrat malus effera pectora Daemon,
14.272  Christus ait propere quod iam moliris obito.
14.273  Haec ignota fuit toti sententia mensae.
14.274  Continuo egreditur Iudas, et pallida noctis
14.275  Luna per umbrosas sua lumina texerat alas.
14.276  Purgata hoc mensae perfulserat area monstro,
14.277  Electos inter quum talia fatur Iesus,

tandem
14.705  Inuolat. Et mystae feralem principis aulam.
14.706  At globus hic capta ueluti Leo diuite praeda
14.707  Improbus exultat, sistique ante ora senatus.
14.708  Incubuere neci Christi, consulta feruntur,
14.709  Prouocat unanimis falsos sententia testes.
14.710  Prodibant ultro multi, nec crimine quadrant,
14.711  Defecere malo reprobi scrutamine reges,
14.712  Deserit, et causam fallax examen iniquam,
14.713  Crimine testis herae iustus damnatur Ioseph.
14.714  Melchias ad mortem

15.37  Porro in sede dei dexra, et uirtute sedebit.
15.38  Impia tum linguis exsibilat hydra trisulcis,
15.39  Filius ergo dei es? ego sum uos dicitis inquit
15.40  Iesus, ab hoc sancte dicto scelus arripit ansam
15.41  Iudicii, praeceps a quo sententia fluxit,
15.42  Quod rex ille dei proles opere, oreque luxit.
15.43  Tunc iterum Iesum rapiunt, et uincula collo
15.44  Ferrea dant, urgent manibus post terga reuincis.
15.45  Concursus inter Pilati ad praesidis aedes.
15.46  Latratus inter

singula cerne,
15.174  Diuina si luce nitent, testamur easdem,
15.175  Et benefacta uirum per tot collata phalanges,
15.176  Teque ream mendax o, tanti nosce furoris.
15.177  Sufficit examen uestris si legibus inquit
15.178  Pontius, hinc pariter sententia iure sequatur,
15.179  Tollite, conficite hunc, sceleri nec parcite tanto.
15.180  Non licet hoc nobis, dedit huic responsa sacerdos.
15.181  Nam sua fata deus sic est sortitus Iesus,
15.182  Euoluitque uices, quas iam praedixerat auctor.

nostri.
16.147  Hostibus ut mediis, mediis ut regnet in umbris,
16.148  Nec tamen hae lucis capiunt, aut laudis honorem.
16.149  Ego sacerdotum feralis curia motu
16.150  Concita tartareo iri exitiale senatus
16.151  Concilium uocat, orba duces sententia falsos
16.152  Discutit, et multo mendacia comparat auro.
16.153  Improba non satis est iniuria sanguinis empti
16.154  In te Iuda, tibi fallacia uenditur auro.
16.155  O, scelus, o, uani dementia caeca furoris,
16.156  Solem odisse recens

16.287  Pellite Christus adest inquit pax uestra timorem.
16.288  Obstupuere nouum sine pondere uisile corpus,
16.289  Turbatique putant umbram se cernere Christi.
16.290  Rursus ait, qui uos turbato pectore uersat?
16.291  Et uoluit dubiam uobis sententia mentem?
16.292  En ego, signa meis uictricia cernite palmis,
16.293  Et pedibus, quod umbra tenet, nec spiritus ullus,
16.294  Tangite membra meis indutaque carnibus ossa.
16.295  Haec ait, ostenditque pedes, et porrigit ulnas.

16.419  In galilaea decem supra unum culmina fratres.
16.420  Ii postquam summo uidere in uertice montis
16.421  In Christo praesens diuinum numen, adorant.
16.422  Non illic undena cohors ea sola uidebat,
16.423  Ast alii, quibus haud sententia defuit anceps.
16.424  Astitit hoc princeps, et Christus in agmine dixit.
16.425  Militat omne mihi coelum, datur omnis Olympus
16.426  Aetherius, datur omne solum, terraeque potestas.
16.427  Ite per omne genus, populosque docete sequaces,

coniecisset, perstilenti rabie primum ad meam statuam et Bocchi regis amicissimi populo romano summa erga me inuidia, ingratitudine uero in tantum regem inaudita penitus euertendam se accinxit. Quod ei flagitium si ex animi sententia successisset, extemplo maiorum monumentis exitium gladiatoria ferocitate intendisset. Quid tunc animi, quid sensus fuisset nobis miseris quum statuae frangerentur, imagines delerentur, disiicerentur

ad summum niti debere, ne scilicet indignioribus se pareant tum imperio potiantur: qua re nihil in terris amplius aut pulchrius hominum potestati natura tribuerit. Quodsi quispiam tacitus haec secum reputauerit, nequaquam diuersus a mea sententia recedet. Igitur ex antiquis regibus labente quotidie uita nostra in deterius facile coniectura possumus assequi quales principes habituri sint mortales. Priscis temporibus, a quibus hęc ętas degenerauit, rara documenta

amoribus operam impendere, speciosissimę uirgines adducentur: uescendum est, Sibariticis mensis accumbes. Quis prohibet aut Parthicis indulgere conuiuiis, aut, quę concupiueris, illico perficere? omnia ex animi sententia ueluti diuina uirgula suppeditantur. Proinde non desistes mihi temeritatis nomen impingere, qui haec affectarim: uide potius ne stolidi sit atque omni sensu carentis tot aceruos laudis, tantam uoluptatis ac cumulationem

expiari suppliciis, euersoribus urbium, et quorum opera publica salus oppugnata et libertas extincta sunt, credis impunitatem propositam esse? alioquin et impios Gygantum conatus spesque sacrilegas olim consensu gentium execratas iam sua sententia laudi posteritas ascribet. Quocirca (ut ad meam causam quasi postliminio reuertar) quod nequaquam inuitus aliena possessione decesserim, aequissimi atque fortissimi animi fuit. Quippe omnia pessum eunt diuinaque non dignoscuntur

tribuerunt, ac tempori obsecuti sunt. Quae res oportuna mihi uisa est, donec reipublicę status ordinaretur: erant enim plus habitura ponderis quae fuissent a uero legitimoque magistratu instituta. Proinde cunctis ex sententia perfectis dictaturam deposui, legiones reipublicę restitui, satellites dimisi rationem rerum a me gestarum ad nutum populi sigillatim redditurus, ut nemo esset, cui minus constaret me ob tutelam publice

iis, pro quibus haec passi sumus, meremur, quibus, haud scio an aliud iure imputari possit nisi quod ab eo tempore, quo Christi dei optimi maximi ductu ex Scythia venimus et fidem Christi professi sumus, fuimus semper scutum et clipeus omnium aliorum Christianorum, et quod in hoc praeclaro nostra sententia Christianitatis obsequio duos iam reges, ambos eadem Iagellonia stirpe prognatos, tot praeterea utriusque ordinis principes viros, tantum nobilitatis et militiae, tantam et tam innumerabilem populi multitudinem amisimus ipsis interim, si deo placet, bella plus quam civilia ac plus quam

et quibusdam aliis, serius tamen, quam oportebat, et eo demum vesperi, quo in sequentem diem est cum hoste pugnatum, itaque haec quoque res sicuti alia multa fuit neglecta. Aciem eo die, quo est pugnatum, qui fuit vigesimus nonus dies mensis Augusti divo Ioanni Baptistae decollato sacer, ex sententia eorum, quos paulo ante nominavimus, ita extruere placuit, ut, quanto latius extendi posset, extenderetur, in quo illud est potissimum spectatum, ne ab hoste circumveniremur. Deinde divisus est universus exercitus in duo agmina. In primo agmine duces belli erant nullo certo loco, sed ubi

Ego in tua domo magnis utor commodis et precipue domini Georgii paterna quadam indulgentia: multum ex ancipiti m recreor, accedente quotidie pristino robore atqitute. Nec aliud expecto, nisi tuum fęlicem reditum, ut vestris istic compositis ex sententia rebus (quoad eius fieri potest) Hungarię parta pace quasi triumphatis hostibus e vestigio ad intermissa mea studia reuertar paceque hac fruar et quam dominus deus Christus nobis reliquit. Tu interim pancratice viuas, et

quamprimum sanentur, erumpent, mihi crede, Beatissime Pater, nec ultra obducta teneri poterunt, vereor, ne cum totali diviciarum nostrarum ruina. Melius esset mea quidem et multorum bonorum, cum quibus ista soleo interdum mussitare, sententia partem cędere volentes, quam ut totum nolentibus et invitis eripiatur. Quod Hungaria dogma Lutheri nondum palam recęperit, Vestra Sanctitas et Sedes Apostolica nulli hoc debet, nisi nostro Serenissimo Principi et eius

assueto indulsit se gratia pręsens
1.525  Extolli tantum, solus qui debeat, unquam
1.526  Hic fuerit; non quę sententia mulctat iniqua est,
1.527  Quę superos coelo deiecit et infima tollit?"
1.528  Atque ignara rei in nubem se rettulit atram:

Ore nocens uario gnaros abscondere pectus:
1.573  Non legum doctrina uiris spernenda sacrarum,
1.574  Sed uitę mentis penitus sententia discors.
1.575  Inde Inde. . . inanes] Mt 26, 3-4

nihil et miracula flectunt,
1.669  Insontesque manus cohibere a sanguine uates
1.670  Pręcipiunt: uobis certę sententia cędis
1.671  Stat contra, tantumque cadat sub iudice Christus,
1.672  Iam non dedecori, sceleri non parcitis ulli.

coelo quę sunt coelestia: terrę
1.858  Terrenum tribue, et steterit concordia rebus."
1.859  Decepit falsos postquam sententia uoti,
1.860  Illico digressi uertunt hinc terga, docentem
1.861  Turbis collectis passim populoque

et nostri spernunt documenta senatus.
1.903  Dedecus, hoc equidem uictum si cesserit uni
1.904  Consilium, et tantos solus labefecerit ille
1.905  Conatus: agedum statuat sententia coedem,
1.906  Expediatque modum, ne circum impune pererrans
1.907  Infames faciat passimque oppugnet auaros."
1.908  Sic fatus quidam, hinc ineunt

impune pererrans
1.907  Infames faciat passimque oppugnet auaros."
1.908  Sic fatus quidam, hinc ineunt suffragia cuncti:
1.909  Obtinuit numerus, stetit et sententia tandem,
1.910  Occumbat, Occumbat. . . 914 Magistri] Mt 26, 3-5; Mc 14, 1-2; Lc 22,

degat foelix, et coelum possit adire.
2.953  Neu quis tot rerum causas quęsiuerit extra,
2.954  Diuinique operis finem putet esse caducum
2.955  Et mortale, uetus sacri hęc sententia uoti.
2.956  Filius asseruit non se sublimis in arce,
2.957  Cui par, cuique et numen idem similisque potestas,
2.958  Nec uelut inuasit regalia sceptra tyrannus.

3.176  Sed Sed. . . orbem] Ex 2, 11-22 non successit compos sententia uoti:
3.177  Pellitur hinc, fugiens Nabathęum migrat in orbem,
3.178  Huicque

3.792  Illud ut hic nobis est omni parte tuendum,
3.793  Esse quidem Christi corpus Christique cruorem,
3.794  Certaque iam demum tenuit sententia, panem
3.795  Et Bacchi laticem dicto diuersa reuerti.
3.796  Ista tene, teque hinc uno neu moueris ungue.
3.797  Accerse huc, sensus quę percipit insuper, ecquid

iam certa fides nitentis in ardua constet
4.177  Vel superis animi cunctis experta periclis.
4.178  Hoc iter ad coeli promissa sedilia uobis,
4.179  Vnde feret certam populis sententia legem
4.180  Iam pręscribentem mores pręceptaque uitę,
4.181  Virtutemque polo tollentem, rursus eandem
4.182  Mergentem

uobis actusque meos uulgantibus orbi,
4.281  Pręsenti sanctę Triados sub numine quando
4.282  Facta hominum uestro taxari examine debent,
4.283  Atque ea frenabit subter sententia Manes."
4.284  Excipit Excipit. . . 290 gressus] Io 13, 36

13, 37 tandem cunctisque minis opponere uitam,
4.292  Et te", inquit Petrus, "defendere morte parato
4.293  Obstiterit? Quocunque sequi sententia fixa est,
4.294  Non mors aut obitu peior timor ipse moretur,
4.295  Seu iam segne trahet tormentum, aut transiget ensis."

uaria sese sub lege repostum,
5.256  Qui noxę pęnas humanę sponte tulisset,
5.257  Scilicet inde pati imperium sibi stare nocentum,
5.258  Vt spectanda esset demum sententia mortis,
5.259  Regnorum contra meritis non sceptra teneri,
5.260  Sed ui quęque geri et nullo discrimine prorsus
5.261  Cuncta prophanari, sontes hinc sumere poenas

opus haud paruo uulgabant esse paratu
5.433  Vi semel inuentum pręhendi pręhensumque teneri,
5.434  Aedere quem toties norant quam mira potentem.
5.435  Vsque adeo autoris nequam sententia semper
5.436  Iuditio est damnata sui; pręlustria facta
5.437  Non pudet, humanis maioraque, tollere dicto,
5.438  Atque eadem propter tantas componere fraudes.

ampla Parentis,
5.543  Poscenti instructas acies quę fuderit armis,
5.544  Quales pręstiterint mortalia robora longe?
5.545  Hactenus at rueret canę sententia Legis
5.546  Versa retro; pateram pateram. . . 549 Dei] Io

5.799  Humanę, semper labentis casibus instat,
5.800  Et coelo quoscunque uidet uestigia ferre
5.801  Oppugnat, gaudetque nihil mactare nocentes.
5.802  Hic premere est fati sententia certa uetusti,
5.803  Quantum animi roburque ualent, contendere pergat
5.804  Orcus, et huc penitus uires exhauriat omneis.
5.805  Continuo hęrebit domitus sub lege

fastum,
6.114  Quatenus ambiguum sub certo examine pendet.
6.115  Atque utinam non multa diu pręsumeret olim
6.116  Discutienda prius uobis sententia pręceps,
6.117  Integrumque foret dicenti stringere uerbis
6.118  Omnia: quid potuit, quęso, pręscribere cuiquam?

ingressos mox atria lata receptant.
6.241  Porticus auratos niueas incincta columnas
6.242  Arcus pandebat dictis inscripta uetustis:
6.243  "Legibus aeternis hominum sententia discors
6.244  Attriuit semper misero mortalia casu".
6.245  Curia consiliis iuxta subit apta ferendis.
6.246  Atque erat antiquas species hic cernere

Vt. . . 351 loquelam] Mt 26, 69, Mc 14, 55-56; Lc 22, dixit, cunctis eadem sententia sedit,
6.349  Scitari testes et mortis quęrere causas.
6.350  Tunc delatorum subito comparuit intus
6.351  Turba frequens, facilis uenalem agitasse

colaphum incussit; gliscunt iocularia plagis.
6.491  Hic aderant lapsi superum de sedibus olim
6.492  Spectantes, quonam tandem sententia uerget
6.493  De domino humana uestito carne Deoque,
6.494  Qui tunc conspecto grauiter turbantur Iesu:
6.495  Terrentur uisis,

"Tu sublime Dei modo pignus Olympo
6.683  Aduenis inuisisque humilem nouus incola terram?
6.684  Anne Dei, deprome palam, tu filius ergo?"
6.685  "Asserit hoc", inquit, "de me sententia uestra,
6.686  Quęque obstat bene conceptis obliqua uoluntas."
6.687  Continuo insonuit clamor, caua tecta resultant
6.688  Et

Amplius. . . placerent] e marg. pro Mentem hominum propria dum sensus dimouet arte / Mortalis, raptam nigro una impellit et Orco / Turbandam, ac frustra insanos sententia fallit; v. notam ad v. 646 libri quarti haud homines, sed iam ludibria facti, 4

7.65  Fine pererrato regni, lateque uagatus
7.66  Vrgebat circum Romana repellere iussa,
7.67  Atque sibi pariter deposcit regis honorem.
7.68  Sistimus hunc ideo, ut feriat sententia sontem,
7.69  Tale impune foret neu factum audacius ulli."
7.70  Hęc fatus siluit, compresso Christus at ore
7.71  Perstabat

marg. pro Hinc agite et dicto citius deducite uinctum / Herodi cuius Galilęa est subdita sceptris. / Si iamque ut fertur uulgo Galilęus et iste agite et citius procul hinc abducite uinctum.
7.113  Illicet Herodem talis sententia spectat,
7.114  Permissa est cuius Galilęa et subdita sceptris,
7.115  Si namque, ut fertur uulgo, Galilęus et iste."

et loculos fieri scelerata, nefasque
7.569  Commiscere simul nobis utcunque libebit,
7.570  Atque animi uitium corrupti agnoscere nolle.
7.571  Hinc itum simul et cunctis sententia sedit 5
7.572  Hospitibus, uenum posuit quem figulus olim,

ortu.
7.733  His ergo auditis subita formidine pręses
7.734  Perculsus rebus componit uisa diurnis,
7.735  Cui dubia discors uariat sententia mente:
7.736  Non secus ac solis si quando liquentibus undis
7.737  Impressi radii geminant laquearibus altis,
7.738  Atque uagam lucem passim per tecta refundunt.

referens unctum populi de more uetusto.
7.766  Commouit sensim dubium turbataque mens est
7.767  Pręsidis; ingressus secum spaciatur in aula.
7.768  Plurima uoluenti tandem sententia sedit
7.769  Pro solio stanti coram cognoscere causam.
7.770  Interea

id namque bonum nil usquam ubi restat hiulcum,
7.803  Vltimus hic rerum finis fructusque laborum.
7.804  Quo ni pertingat, iam dici nemo beatus
7.805  Debet, si caueas, ne te sententia fallat
7.806  Frustra pertuso labentia uase legentem.
7.807  Hic error multos olim per inania ducit,
7.808  Nec, qui fortuna tantummodo prępete pendent,

sic in numerum fortunę dona receptent
7.811  Hic uirtute rati fęlices degere posse,
7.812  Addere fortunam cui quicdam et tollere credunt.
7.813  Non omnino malos talis sententia ludit,
7.814  Sed quibus heu fidei lumen, ceu nocte lucerna
7.815  Defuit incassum tenebris errantibus atris.
7.816  Reddere nam uirtus non est nos nata beatos,

iter et teritur, simul obuia turba salutem
8.58  Atque alia occursu reddunt bona uerba uicissim.
8.59  Hic tunc auditum, qui tota nocte labores,
8.60  Quo ductus fuerat: demum ut sententia dicta est,
8.61  Et dolor heu moestis gemitus iterabat acerbos:
8.62  "Heus Pater Omnipotens, aliena ut crimina purges,
8.63  Exigis insonti si nunc a sanguine poenas,

exoritur nouus ad prętoria clamor,
8.121  Ecce foras cum ad solium processit Iesus
8.122  Exutus trabea proprioque recinctus amictu.
8.123  Stabat, quo moris, quoties sententia ferri
8.124  Debet, pręfectus, mox mox iussa] e

Sed. . . 144 stabat] Io 19, 19; Mt 27, 37; Lc 23, 38 memor, actorum rationem lege teneri
8.141  Reddere, cur, uisum scribi, sententia dicta est,
8.142  Hinc placet elogium simulati criminis aedi:
8.143  Iudęi populi rex Nazarenus Iesus,
8.144  Atque exaratum triplici charactere

quidem non antea uisa ferebant,
8.220  Dum doctis populi retineret pectora dictis
8.221  Iudęa circum multum laudatus in omni.
8.222  Quo pręceps hodie subito est sententia uersa?
8.223  Respuat ut tandem mutata quod ante probabat!
8.224  Alternis odiis mortem pręuertimus ipsam,
8.225  Orci fraude satum, quod nos inimicat et ultro

et nota albebant ossibus antra nota alberent ossibus antra,
8.296  Terrorisque procul loca demonstrata notabant.
8.297  Depręhensis demum data mox sententia mortis,
8.298  Quos captos captos]

licuit scripti melius percurrere dicta,
8.437  Perculsus subito timuit, ne conscia culpę
8.438  Obiectę plebes fama uulgetur ad urbem.
8.439  Quippe eadem, cuius rex est, sententia plebem
8.440  Fert sontem, scriptum simul exposcitque moueri:
8.441  Non regem, sed qui regnum affectauerit, esse.

445 mouere] Io 19, 22 hos pręsesque iratus dicta refellit:
8.443  "Obiectum quoniam in causa non constitit unquam,
8.444  Atque, utcunque", refert, "potuit, sententia lata est,
8.445  Consilii Consilii. . . mouere] e

libeat, ualeant emungere tuto.
8.468  En quantum in uobis pietas iam concidit et Lex!
8.469  Ac quod non hodie tanto de crimine sumpta est
8.470  Vindicta, heu sceleris proprio sententia more
8.471  Tardat, quę grauior maturo tempore uenit.
8.472  Iam dudum uobis debent accepta referri
8.473  Cuncta tamen; feritas an sit

8.497  Extemplo reuocans socium sic ore procacem:
8.498  "Dudum debuimus uerbis moderatius uti;
8.499  Namque queri qui iam, quęso, cruce possumus ista
8.500  Si facto nobis sententia digna rependit?
8.501  At nulla hic culpa contra suspenditur insons,
8.502  Cui melior fortuna necans nos copulat una."
8.503  Et simul hęc dicens poscebat talia

Atque uoluptati positas libauit ad aras,
9.120  Et quoscunque Deos humanus miscuit error.
9.121  Vtque honor offerri cępit mortalibus ille,
9.122  Protinus euasit pendens sententia: nostrum
9.123  An sit cura Deis, animus post fata superstes
9.124  Si foret, an poenę meritorum et pręmia restent?
9.125  Iustitię potius uel sit iam nomen inane?

priscis ausus iam contradicere dictis:
9.204  Casu cuncta regi, post ultima denique fata
9.205  Nil superare, obitu deleri cuncta supremo;
9.206  Protinus hęc uarium inuexit sententia morem.
9.207  Prima uoluptatis ratio tunc cępit haberi;
9.208  Nil aliud quoque uirtutem nisi nomen inane.
9.209  Aduersus

10.531  Vt restent tantum uobis incredula corda?
10.532  At licet en hodie pręsentem cernere coram,
10.533  Neu posthac anceps cuiquam sententia nutet.
10.534   Incumbit uobis dispergi protinus oris
10.535  Ignotis, ritus longe lateque

92  Orando quo non fuerat praestantior alter:
93  Idcirco toties Legatus obiverat olim
94  Ad summos Reges, habitus non futilis auctor,
95  Ambiguo quoties sententia dicta senatu est.
96  Nec tamen ille domum viduatam prole reliquit
97  Occumbens, modo quae laetissima tempora carpit.
98  Ast hic Musarum meliori cultor in aevo

prudenter inter eos cognoscat, et stent iudicato, iudicato ] iudicatis Fe seruato more legibus pręscripto. Vindicandę fidei omnium esto unus animus, alioquin futurum, nisi fuerimus prudentiores, ut sensim ruant omnia, et qui putat esse tutissimus, deceptus animi sententia damno suo cognoscat. Hęc habui quę promerem quam breuissime potui, fidei zelo coactus, putauique mandato et iussu Dei ad hoc me cogi. Verum quamlibet cui uidear audacior tanto regi ausus ea referre, nihilominus si postremo in iudicio ex me debeant ista exigi, mallo

dominatus resideat, tecumque imperium hodie degat, non ab re uisum, si litteris submonerem, quę fieri in hoc statu operę precium censerem. Verum ante malorum origo memoria repetenda est. Nec tamen incommode exordiar a generali generali… sententia ] generali sententia FeFr quadam sententia rerum uim et robur penes unitatem consistere, unitateque destructa uires labi; porro in rebus natura constitutis ut formam esse, quę rem perficiat et rationem propriam tribuat, ita partium quoque esse propriam excellentiam peculiariaque

resideat, tecumque imperium hodie degat, non ab re uisum, si litteris submonerem, quę fieri in hoc statu operę precium censerem. Verum ante malorum origo memoria repetenda est. Nec tamen incommode exordiar a generali generali… sententia ] generali sententia FeFr quadam sententia rerum uim et robur penes unitatem consistere, unitateque destructa uires labi; porro in rebus natura constitutis ut formam esse, quę rem perficiat et rationem propriam tribuat, ita partium quoque esse propriam excellentiam peculiariaque munera. Atque inde

hodie degat, non ab re uisum, si litteris submonerem, quę fieri in hoc statu operę precium censerem. Verum ante malorum origo memoria repetenda est. Nec tamen incommode exordiar a generali generali… sententia ] generali sententia FeFr quadam sententia rerum uim et robur penes unitatem consistere, unitateque destructa uires labi; porro in rebus natura constitutis ut formam esse, quę rem perficiat et rationem propriam tribuat, ita partium quoque esse propriam excellentiam peculiariaque munera. Atque inde quam apte rerum ruina olim

menta non amicis solum, sed pluribus item perspecta, testataque redderentur. Quae et si in singulos nobis priuatos peragenda, quasi necessitate quadam huius sapientissimi Rhetoris sententia impendent, maiore quidem ratione me hoc tempore in hoc consessu uestro prestantissimi patres hoc officii genere erga uos omnes uti debere, operepretium existimaui ut, a quibus me abscentem non mediocriter exornatum esse sciam, in primo hoc congressu aliquid gratiae reposuisse

Wrancius Valentino Basoni S. Audiens te, Valentine charissime, in patriam jam rediturum tandem, summam voluptatem accepi; majore nunc afficior tristitia, quum redire differas. Si de loco ac statu tuo dubitas, frustra id agis. Nam hic tibi omnia sunt integra et ex sententia successura. Apud Joannem Statilium, episcopum Transsylvanum, avunculum meum, quemadmodum Michael Farnae tecum perfecit, poteris habere conditionem non contemnendam, apud vero regem etiam optandam consequeris. Redeas tantummodo, nec ultra immoreris, posteaquam et quae Germanus Enyo

etiam commendo. Negotium illius quonam pacto actum sit, aut, si adhuc pendet, quomodo sese habeat, vehementer ex te scire cupio. Ut autem bene et ex sententia perficiatur, conserveturque ab indignatione viri, et a publica infamia Deum etiam ac omnes superos precor et exoro. Donec enim eius rei exitum optatum intelligam, vix crederes, quantum doloris suffero, quantum molestiarum ac

Bibliographia locorum inventorum

Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Tropologica Dauidiadis expositio, versio electronica (), Verborum 5871, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - expositio] [word count] [marulmartrop].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].

Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 722, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15330801].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epistulae ad principes, versio electronica (, Dubrovnik), , 1867 verborum, Ed. Vlado Rezar [genre: prosa - epistula] [word count] [benesadepistulae].

Petrović, Nikola (1486-01-15 – 1568-04-16) [1538], Oratio salutatoria ad Rhagusinum senatum cum primum se ad illorum Vrbem contulit, versio electronica (), 984 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [petrovnorrhag].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1540], Epistulae anni 1540, versio electronica (), Verborum 996, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report