Your search found 2580 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1901-2000:

parcere quisquam
302  Nempe tibi sociisque tuis, ni certa voluntas
303  Jusserit, ipsa mihi sola inviolabile numen.
304  Verum age dic, navis qua terrae in parte relicta est
305  Huc tibi subvecto; vicino an condita portu,
306  Anne procul? dic: nosse juvat. cui talia fanti
307  Contra ego (sensi etenim simulata mente loquutum)
308  Subjicio sic arte. mihi regnator aquarum
309  Cautibus illidens heic vestro

undique currunt
435  Ad sonitum, densoque specum stant agmine circum;
436  Et subito. quidnam voces Polypheme per umbram
437  Horrendas adeo jactas, trepidisque soporem
438  Excutis: invito pecudes mortalis an ullus
439  Surripit? insidiis, aut vi congressus aperta
440  Te perimit? queis ille furens: me perdidit, inquit, 430
441  O socii, insidiis Nemo, non viribus ausus.
442  Cui mox Cyclopes: te sola in rupe

ante quidem solitus florentibus agris
488  Primus inire viam, gelidoque exstinguere primus
489  Fonte sitim, primusque e pastu tecta subire
490  Vespere: nunc vero cunctis ignavior exis. 480
491  An domini luges oculum, quem perdidit una
492  Cum sociis malus hospes, ubi praecordia vino
493  Edomuit mea, Nemo? haud ille hinc vivus abiret,
494  Si modo vocalis factus tu dicere posses,
495  Eludit qua

agit? nos saeva deae penetralia adire;
448  Scilicet ut subito mutati in membra luporum,
449  Setigerique sues facti dirique leones
450  Excubias divae foribus servemus adacti? 450
451  Excidit an Cylops animis, improvida pubes
452  Hoc duce quum subiit sceleratae rupis in antrum?
453  Unius heu capitis miseram dementia tristi
454  Perdidit exitio. fundentis talia ab ore
455  Protinus educto

obeunt lymphis torrentibus amnes,
168  Oceanusque sinu vasto, quem vincere cursu
169  Non vis ulla pedum valeat; vix fortia possunt
170  Velivolae hos fluctus transmittere texta cаrinаe. 170
171  Redditus an Phrygiis nunc primum a finibus errans
172  Cum navi sociisque venis post tempore longo,
173  Necdum Ithaca, necdum formosa conjuge visa?
174  Dixerat: illi autem retuli. vis aspera cogit
175  O genitrix me

ex quo victricia campos
180  Arma tuli primum gemini bellator Atridae. 180
181  Verum age fare mihi, quo mors tua funere clausit
182  Lumina in aeternam noctem? num tabida morbi
183  Edomuit te longa lues, an laeta sagittis
184  Ipsa suis miseram stravit jaculata Diana?
185  Quid genitor? quid gnatus agit? stat pristina fama,
186  Imperiumque illis nostrum? vel fortior alter
187  Sceptra tenet me jam ratus atro

illis nostrum? vel fortior alter
187  Sceptra tenet me jam ratus atro funere mersum?
188  Dic quoque consilium, dic nostrae conjugis artes:
189  Cum puerone manet, sedesque et salva tuetur
190  Omnia, an abrepta jam quisquam gaudet Achivum? 190
191  Vix ea fatus eram, genitrix quum talia rursum
192  Voce refert: manet illa tibi, manet icta dolore
193  Corda gravi, curisque ingentibus aestuat aegra

etiam ut vidi, casu concussus amici
417  Demisi lacrimas, fudique has pectore voces:
418  O Atreo generate Agamemnon inclite regum,
419  Horrida quo leti domuit te funere Parca?
420  Obruit an pelago convolvens aequora saevo 420
421  Turbine Neptunus, nimbisque furentibus austro?
422  An longis aggressa virum gens effera terris
423  Vastantem raptosque greges, armentaque agentem;
424  Pro dulci

418  O Atreo generate Agamemnon inclite regum,
419  Horrida quo leti domuit te funere Parca?
420  Obruit an pelago convolvens aequora saevo 420
421  Turbine Neptunus, nimbisque furentibus austro?
422  An longis aggressa virum gens effera terris
423  Vastantem raptosque greges, armentaque agentem;
424  Pro dulci aut stravit pugnantem conjuge et urbis
425  Moenibus? ille mihi quaerenti talia contra

etiam in Sparta fraternae ad limina sedis?
482  Nondum etenim dius terris decessit Orestes.
483  Dixerat. huic breviter: quid talia poscis, Atrida,
484  Ignarum, vivatne haeres tibi carus Orestes,
485  An periit? dictis haud fas me fingere vana.
486  Hаc vice sermonum dum sede moramur in una
487  Solliciti ac tenero spargentes lumina fletu;
488  Ingens ante oculos Pelidae venit Achillei,
489  Et

gnati
516  Facta refer, primosne inter acer in hostem?
517  Dic quoque, si qua tuas Pelei genitoris ad aures
518  Pervenit fors fama; regit num clarus honore
519  Myrmidonas ditem per Phthiam atque Hellada; an ipsum
520  Despiciunt senio vix languida membra trahentem? 520
521  Non ego namque adsum rutili sub lumine solis,
522  Qualis eram quondam, quum circum Pergama Teucrūm
523  Agmina caedebam pro caris

cecidere animi turbataque cunctis 290
291  Pectora, et Eurylochus subita me turbidus ira
292  Increpuit: mens laeva quidem te vexat, Ulysseu,
293  Indomitumque geris robur, nulloque labore
294  Frangeris. an sociis tu ferrea corpora rere
295  Omnibus, haud patiens somno curisque gravatos
296  Optata heu miseros tandem tellure potiri,
297  Dulcibus atque epulis operari in litoris ora?
298  Scilicet obscuram

curisque gravatos
296  Optata heu miseros tandem tellure potiri,
297  Dulcibus atque epulis operari in litoris ora?
298  Scilicet obscuram per noctem errabimus undis
299  Sic temere avulsi gremio telluris; an auras
300  Praecipites non saepe polo nox turbida cogit? 300
301  Quis fugiat late tenebris horrentibus atram
302  Perniciem, si forte mari gravis incubet auster,
303  Nimbosusque ruat zephyrus, qui

215  Flevit, et ingenti concussus corda dolore
216  Percussitque femur manibus vocemque profudit.
217  Heu mihi quas hominum terras, ignotaque rursus
218  Litora deveni? crudelibus effera coeptis,
219  An justi rectique tenax gens hospita degit?
220  Has ubi divitias condam? quonam ipse viarum 220
221  Ignarus ferar? o cur me Phaeacia tellus
222  Non habet? alterius vel saltem tecta petissem

Ulysseu,
444  Regia qui flavi Menelai ad tecta profectus
445  Te quaerens reditumque tuum Lacedaemone degit
446  In viridi. sic diva; refert cui protinus heros:
447  Cur non heu miserum docuisti haec omnia; an altis
448  Ferret ut ingentes curas in fluctibus errans
449  Ipse etiam, dum tecta fero vastantur ab hoste
450  Sola relicta procis? non hic dolor haereat imo, 450
451  Pallas ait, sub corde tibi; mea

Emicat ante ipsos dextro per inania cursu.
179  Gaudent aspectu juvenes, et pectore motus
180  Concipiunt varios laeti; quos impiger inter 180
181  Nestorides regi: dic o, nosne omina divum,
182  An potius te certa petunt haec, maxime ductor?
183  Tantum effatus; et ille anceps dum corde volutat
184  Multa suo, quae rite ferat responsa petenti,
185  Occupat extemplo dubium pulcherrima Ledae

praeterit almam
324  Elida, ubi fortes late dominantur Epaei.
325  Hinc angusta subit crebris freta consita saxis,
326  Spemque metumque inter dubius regit aequore cursum
327  Telemachus, mortemne parent, an fata salutem.
328  Parte alia stabuli custos, et dius Ulysses
329  Instabant epulis, circumque affusa sedebat
330  Vernarum bona turba simul; queis cessit opimis 330
331  Postquam exempta fames dapibus,

bona turba simul; queis cessit opimis 330
331  Postquam exempta fames dapibus, vafer incipit ore
332  Sic Ithacus tentans animum senioris amici,
333  Longius hospitione velit gaudere potitum,
334  An jubeat celsam potius procedere ad urbem?
335  Accipe nunc Eumaee, et vos o cara sodales
336  Pectora, ait: roseo quum primum crastina surget
337  Lux exorta polo, vicinae ad moenia tendam
338  Urbis

Nil meritum me tale jubes, age pauca roganti
382  Fare Ithaci de matre, atque ipso in limine duri
383  Quem senii liquit cedens, patre de Laërta:
384  Vivuntne aetherii claro sub lumine solis,
385  An periere ambo, stygiasque ivere sub umbras?
386  Talia quaerenti senior: certa omnia reddam,
387  Hospes, ait. longaevus adhuc vitalibus auris
388  Laërtes fruitur, sed magnum in vota precatur
389  Usque

longe carisque parentibus aevo;
423  In tenero has demum sedes jactatus adisti?
424  Dic age vera mihi referens: hostilibus armis
425  Urbsne fuit populata, ubi quondam tecta parentes
426  Incoluere tui; an sola te in valle relictum,
427  Servantemque greges pecudum niveosque juvencos
428  Praedonum avexit pelago manus effera, et oris
429  Vendidit his captum domino, pretiumque recepit?
430  At senior

aequatus honore.
589  Quippe animis praestat longe, praeque omnibus unus
590  Ipse meae sperat genitricis amore potiri,
591  Atque Ithaci gaudere toro. sed rector olympi 590
592  Astra scit ille colens, an Parcae extrema minentur
593  Sontibus, ante suos celebrent quam laeti himenaeos.
594  Vix ea, quum dextra venit de parte superne
595  Accipiter, citus ales Apollinis: ille columbam
596  Ungue tenens

35  En, ait; has primum sedes te propter adivi
36  Praesentis cupiens jamdudum et cernere vultus,
37  Et voces audire tuas. penetralia servat
38  Cаrаne jam genitrix longis exercita curis;
39  An taedas experta novas, aliumque sequuta
40  Nupta virum cessit, thalamoque absentis Ulyssei 40
41  In vacuo texit sublimis aranea telam?
42  Vix ea, quum senior referens: immota penates
43  Illa quidem

adhuc valido virtus, nec robore fretus,
80  Si prior incessat quisquam, defendere possim. 80
81  Contra animum genitrix nunc huc nunc dividit illuc,
82  In partesque rapit varias incerta; penates
83  An teneat mecum, saevae convicia famae
84  Permetuens, veteremque torum et connubia servans;
85  An potius jam victa uni, qui maxima dona
86  Praebeat ante alios generosus, denique nubat?
87  Ergo illi,

Contra animum genitrix nunc huc nunc dividit illuc,
82  In partesque rapit varias incerta; penates
83  An teneat mecum, saevae convicia famae
84  Permetuens, veteremque torum et connubia servans;
85  An potius jam victa uni, qui maxima dona
86  Praebeat ante alios generosus, denique nubat?
87  Ergo illi, quoniam supplex tua limina venit,
88  Intextamque dabo chlamydem, tunicamque recentem
89  Aeratumque

jam pauca effarier, inquit. 100
101  Heu pereo, multoque angor praecordia luctu,
102  Talia dum pubi memoras impune procaci
103  Crimina teinvito coram tantoque licere.
104  Dic age, sponte jaces domitusne, an tristia divum
105  Supplicia expendis, saevique odia aspera vulgi?
106  An fratrum incusas animos, queis fretus ad arma
107  Prosilit, atque audax vir dura pericula spernit?
108  O ego tam juvenis mentem

102  Talia dum pubi memoras impune procaci
103  Crimina teinvito coram tantoque licere.
104  Dic age, sponte jaces domitusne, an tristia divum
105  Supplicia expendis, saevique odia aspera vulgi?
106  An fratrum incusas animos, queis fretus ad arma
107  Prosilit, atque audax vir dura pericula spernit?
108  O ego tam juvenis mentem hanc in pectore haberem,
109  Vel satus ex Ithaco, vel longo errore viarum

et nullus Achivūm
146  Audiat haec; nam saeva parant mihi funera multi
147  Insidiis. haec fatus erat, quum protinus ille:
148  Accipio sapioque, infit, nec talia mandas
149  Ignaro: tantum Laërtae, an nuncius ibo
150  Una eademque via, dic o; qui tristibus olim 150
151  Curis heu graviter pro caro fixus Ulysse
152  Spectabatque artes operum, mixtusque sedebat
153  Cum famulis vino gaudens dapibusque

illos mihi, nate, recense,
257  Fortunasque, genusque virum, patriamque stat una
258  Noscere, dein certa rationem evolvere mente,
259  Num liceat nobis contra contendere solis
260  Ullius auxilio sine; an et socia arma roganda 260
261  Filius haec contra: saepe est mihi cognita famā
262  Magna tua, o genitor, virtus; teque esse timendum
263  Audieram dextra pariter structisque per artem

si quem tua pectora versans
283  Invenias fidum comitem. tum laetus Ulysses:
284  Fabor, ait: mea dicta animo memor accipe; tecum
285  Et reputa, nobis dea num Tritonia magno
286  Cum Jove sufficiat, comes an quaerendus et alter?
287  Dixerat; at juvenis subito: non arguat ullus
288  Hos, ait, armorum socios, qui nubila caeli
289  Alta colunt, quorum supraque potentia magna
290  Est homines, supraque alios

impatiens animi, visumque referret.
497  Quem sic Telemachus prior est affatus ab ore:
498  Exspectate venis: quaenam altam fama per urbem?
499  Jam pelago rediere proci mihi fata minantes
500  Insidiis, an adhuc me frustra in gurgite quaerunt? 500
501  Huic senior: fuerat non has inquirere curas,
502  Nec propero mihi nosse animus, jussisque peractis
503  Moenia, quamprimum cupiens discedere, liqui.

adtrito illisa sonabunt.260
261  Dixerat, elatoque femur malesanus Ulyssei
262  Calce petit, turbatque via conatus. at heros
263  Restitit immotus, secumque in pectore versat
264  Inter utrumque anceps, an stricto robore vitam
265  Eripiat sonti insiliens, an turbidus alte
266  Sublatum illidat diffracto ad saxa cerebro?
267  Fert tamen, obduratque animum: tum protinus illum
268  Torva tuens, dictisque

femur malesanus Ulyssei
262  Calce petit, turbatque via conatus. at heros
263  Restitit immotus, secumque in pectore versat
264  Inter utrumque anceps, an stricto robore vitam
265  Eripiat sonti insiliens, an turbidus alte
266  Sublatum illidat diffracto ad saxa cerebro?
267  Fert tamen, obduratque animum: tum protinus illum
268  Torva tuens, dictisque minans Eumaeus amaris
269  Increpitat, tollitque manus, et

fatus: turpine canem procumbere caeno
350  Hunc sinere? ingentes artus, formamque decoram 350
351  Pulcher habet; non et video, num cursibus acer
352  Exstiterit pariter, formaeque aequarit honorem;
353  An secus? ignavi quales soloque nitore
354  Eximii regum mensis pascuntur opimis,
355  Luxuriantque domo. sic ille, atque orsa vicissim
356  Excipit Eumaeus, gemitumque e рectore ducens:

brachia tollunt
97  Ardua, et elatis assurgunt ictibus ambo.
98  Heic heros dubia secum sub mente volutat,
99  Sicne manu feriat, collapsum ut vita relinquat
100  Protinus ad manes fugiens, an temperet iras, 100
101  Prosternatque solo tantum? sententia visa
102  Haec melior, ne forte secus noscatur Achivis.
103  Continuo surgunt: dextro super imminet Irus
104  Ingeminans ictus humero; furit

habitumque atque ora tuenti;
243  Non pulcro tibi digna tamen stat corpore virtus.
244  Heu! quam triste nefas praesens impune tulisti,
245  Passus et hospitii violari es vulnere jura.
246  Quid? scelere an careas, nostris in sedibus hospes
247  Si jaceat tam dura pati fastidia jussus?
248  Nulla dies hoc tantum abolebit dedecus annis,
249  Ignavusque ibis, turpisque per ora virorum.

287  Acres esse viros, jaculo et fallente sagitta
288  Egregios, saltuque altum conscendere tergum
289  Fortis equi, ac magna solitos vi cernere Martem.
290  Incertum est, reditumne parent, an tristia fata 290
291  Di mihi apud Trojam longe: quare omnia curae
292  Sint tibi, longaevusque parens, genitrixque relicta
293  Sola domo sine me; nunc his te impensius aequum est
294  Consulere. at

fatur, aut rapto torre hoc expulsus abibis. 70
71  Illam torva tuens contra Laërtius heros
72  Excipit: infelix! in me cur pectore saevo
73  Nequidquam assurgis, miserumque haud carpere cessas?
74  An quod et informis, turpique indutus amictu
75  Aeger inops (vis namque premit) circum ostia repto
76  Per populum, rebus quod solum restat in arctis.
77  Ipse etiam felix quondam, laetusque vigebam

animum atque illuc versans, utrum anxia caro
596  Cum gnato vivamque parens, bonaque omnia servem,
597  Captivasque regam famulas, magnosque penates
598  Permetuens vulgi famam thalamumque jugalem;
599  An sociata sequar, tot lectos inter Achivos,
600  Qui meliorque viget factis, majoraque spondet 600
601  Praemia? natus adhuc fuerat dum debilis aevo,
602  Non me has linquentem sedes est nubere passus;

9  Gaudia, nocturnis assuetae fraudibus omnes
10  Laeta sequi alterno veneris solatia risu. 10
11  Exarsere ignes animo, tacitusque repente
12  Multa putat secum, praestetne insurgere contra,
13  An sinere extremum votoque ausoque potitas
14  Misceri per tecta procis? fremit ira sub imo
15  Pectore, et insanis acuit praecordia curis.
16  Ac veluti, catuli cui parvi ex ubere pendent,
17  Si qua

capiens ferro praefixum robur acuto
154  Limen adit, foribusque adstans ita fatur ab altis.
155  Dic age, cara mihi nutrix, quem dignus honorem
156  Nactus habet; thalamone hospes, dapibusque potitus,
157  An jacuit neglectus humi? non inscia recti
158  Saepe alios genitrix meritis et laude minores
159  Nostra viros large coluit; cur immemor unum
160  Scilicet hunc solito meritum sine honore reliquit? 160

una Eumaeus magnorum horrentia ducens
194  Corpora terna suum. quos intra septa relinquens
195  His Ithacum senior dictis compellat amicis:
196  Mollius aspiciunt tene o, mala pestis, Achivi,
197  Turpibus an probris velut ante incessere pergunt?
198  Talia quaerenti suspirans reddidit heros:
199  Supplicia o! divis utinam pro talibus ausis
200  Expendant sontes, aliena in sede nefandum 200
201  Dedecus aggressi;

dictis, atque increpat ultro.
188  Quae tibi, Liode, vano haec vox excidit ore
189  Stulta, inimica: subit jamque altius ira medullas.
190  Quid? dabit exitio multos, fortissima corda, 190
191  Arcus an iste, tibi quod nunc male restitit uni?
192  At non te genuit talem pulcherrima mater,
193  Tendere uti valeas nervo stridente sagittas
194  Impiger: haec alias poscunt certamina vires,
195  Quas facilis

ipse altis Ithacus vestigia tectis.
214  Hinc ubi digressi, foribus post terga relictis,
215  Constiterunt, medius sic illos inter Ulysses
216  Incipit, ac dictis animos pertentat amicis.
217  Eloquar, an sileam? sed cur morer? ipsa profari
218  Me jubet impatiens arrecta in corde cupido.
219  Ecqua fides vobis? Ithacus quid fidere possit,
220  Si veniat subito, si quis deus afferat ipsum? 220

sed cur morer? ipsa profari
218  Me jubet impatiens arrecta in corde cupido.
219  Ecqua fides vobis? Ithacus quid fidere possit,
220  Si veniat subito, si quis deus afferat ipsum? 220
221  Auxilione procis, an contra stabitis olli,
222  Dicite, et arcanos animi recludite sensus?
223  Talia quaerenti sic deinde Philetius inquit:
224  O pater, o rector superum tu maxime votum
225  Perfice; jam redeat dux ille,

cui laudis honorem
317  Fortunamque ferat; sit fas mihi munere vestro
318  Discere certanti coram, quid robore possim,
319  Quid manibus? solido num perstat corpore virtus,
320  Quae fuerat quondam membris, an pulsa recessit 320
321  Jactatoque vagoque et duris casibus acto?
322  Talibus orabat supplex: illi ocius ira
323  Infremuere gravi, veriti ne tenderet arcum
324  Victor, et insigni

licet; at juvenes inter contendere noli.
352  Atque heic Penelope: diris incessere probris,
353  Antinoë, haud equum est, quisquis dignatus amore
354  Telemachi his ultro succedat sedibus hospes.
355  An metuis, ne forte abeat certamine victor
356  Ille manu fidens, et me sibi praemia poscat
357  In patriam abducens claro comitatam hymenaeo?
358  Non ea vis misero, non haec fiducia menti
359  Addita; nec

Laërtiade sate claro e sanguine divum,
178  Ille malus rursum, quem nos jam duximus ipsi,
179  In thalamum scandit. tua sit mihi nota voluntas:
180  Exstinguine jubes, melior si robore vincam, 180
181  An vivum adduci coram, quae plurima fecit,
182  Supplicio ut longo tandem scelera omnia solvat?
183  Tantum ille; atque heros quaerenti talia reddit:
184  Heic ego Telemachusque feros cohibebimus hostes

animum nunc dividit illuc
374  Anceps, Ercaeine Jovis progressus ad aram
375  Marmore de solido structam considat, ubi exta
376  Multa boum soliti fuerant incendere flammis,
377  Laërtesque olim natusque; an cominus adstans,
378  Ac genua amplexus precibus pervincere tentet?
379  Haec potior dubio visa est sententia; jamque
380  Ponit humi soliumque inter rutilantibus aptum 380
381  Argento e puro clavis,

acclinis citharam; dein ipse volutus
383  Ante pedes Ithaci supplex ita voce profatur.
384  Haec per ego tua te genua oro, maxime ductor,
385  Insontis miserere, atque hoc te crimine solve;
386  An non ipse tuo tristis cruciabere corde,
387  Si dabis exitio celebrantem facta deorum
388  Atque hominum vatem? cantus vis insita ad omnes,
389  Non ars me instituit, sensusque in pectore fingens

93  Noscere. sic dicens tandem descendit ab altis
94  Aedibus, et vario curarum fluctuat aestu
95  Multa putans animo; dulcemne aggressa maritum
96  Eminus inclamet, capiti ferat oscula caro
97  An potius coram niveos amplexa lacertos?
98  Postquam autem venit, dubiosque in limine gressus
99  Marmoreo posuit, diversa in parte resedit
100  Parjetis alterius flammarum exposta nitori 100
101  Contra

argentoque renidentique elephanto
224  Omnia distinxi, taurinaque vellera stravi,
225  Quae circum tyrio fulgebat purpura fuco.
226  Talia signa inerant quondam; nec dicere possum
227  Certus, an haec eadem maneant, anne arbore quisquam
228  Funditus excisa, mutata in sede locavit?
229  Haec ait: illi artus subito tremuere labantes
230  Attonitae mentem, dum nulli obnoxia fraudi 230
231  Signa

Amphimedon, sors dira subire coëgit
118  Haec nigro loca senta situ? par omnibus aetas,
119  Lectaque vis: claram fortissima pectora pubem
120  Non aliam plena quisquam legisset in urbe. 120
121  Obruit an pelago Neptunus, flamina saeva
122  Ventorum longosque ciens ad litora fluctus?
123  An domuere viri vos arva aliena prementes
124  Vastantesque armenta boum raptasque bidentes?
125  Saevane pro patria

Lectaque vis: claram fortissima pectora pubem
120  Non aliam plena quisquam legisset in urbe. 120
121  Obruit an pelago Neptunus, flamina saeva
122  Ventorum longosque ciens ad litora fluctus?
123  An domuere viri vos arva aliena prementes
124  Vastantesque armenta boum raptasque bidentes?
125  Saevane pro patria pugnando vulnera passi
126  Conjugibusque? age fare; tibi sum foedere junctus

Ite, ait, o properi in sedes, epulasque parate
245  Mactantes de more suem, qui pinguior errat:
246  Experiar, memori perculsus imagine noscat
247  Mene pater, subito cernens adsistere coram;
248  An multo absentis jam tempore nesciat ora?
249  Sic dixit, famulisque dedit ferre arma vocatis
250  Martia: jamque illi properant ad limina; at heros 250
251  Si quos inveniat, viridem descendit in hortum.

265  Sub celsa stetit ille piro lacrimasque profudit.
266  Dein tacita secum defixus mente volutat,
267  Amplexusne petat, circumfususque repente
268  Expediat casusque suos reditumque parenti?
269  An prius exploret sensus, ac singula tentet
270  Ingressus vario sermone? haec exigit heros 270
271  Dum secum, satius visum est illudere primum,
272  Paullatimque senem gnati succendere amore.

quis nuper dixit, nec pectore fido,
294  Nec sat mente valens. neque enim mihi certa ferebat,
295  Audibatque meas voces, dum plurima quaero
296  Hospite de caro; superis num vescitur auris,
297  An leto domitus crudelibus occubat umbris?
298  Quondam, fabor enim (tu corde audita repone
299  Dicta memor) patriae devectum ad limina sedis
300  Excepisse virum memini, quum finibus illis 300
301  Nondum

veniens, et lumina saevus 480
481  Prima Cephallenūm Stygias detrusit ad umbras.
482  Ergo agite, atque prius Pylias quam tendat in oras,
483  Elidis aut urbes, regnataque litora Epaeis,
484  Festinemus. an et tristes et semper inertes
485  Sic erimus? quae fama, viri, nos deinde sequetur,
486  Natorum fratrumque, ulti ni dira piemus
487  Funera? jam caeli superis haud vescier auris
488  Dulce mihi; praestat

ac compescendis moderandisque humanis affectibus a natura comparata sunt, virtutes tuas oratione primum prosequi par esset. Quantus certe et quam latus mihi pateret aditus, si series tota vitae tuae foret expendenda, si domestici recessus penetrandi, si quotidianae exercitationes explorandae! An silentio tacitus praeterirem solitudinis studium ab ineunte adolescentia sponte susceptum totoque vitae curriculo ita sancte servatum, ut semper 3 sentiebant A, B: sentiant D 6 te D: omittunt A, B 12 omnipotentis Dei A, B: Summi Numinis D 31 exercitationes explorandae A,

non cum voluptate, cum iis qui se Deo, qui ecclesiae, qui civium saluti, non qui comparandis opibus, conquirendis honoribus, delectationi percipiendae natos arbitrentur. Haec ampla sunt, haec divina, haec immortalia, haec fama celebrantur, monumentis annalium mandantur posteritatique propagantur. An illos in laude positos videmus qui in id toto studio incubuerint ut frequenti famulatu, splendido apparatu, ampla domo et sumptuoso cultu victuque atque opibus plurimum abundarent? Sed haec quae ecclesiasticos viros dedecent, missa facio. Commemorabo quae nonnullam laudem mereantur. An tanti

An illos in laude positos videmus qui in id toto studio incubuerint ut frequenti famulatu, splendido apparatu, ampla domo et sumptuoso cultu victuque atque opibus plurimum abundarent? Sed haec quae ecclesiasticos viros dedecent, missa facio. Commemorabo quae nonnullam laudem mereantur. An tanti habiti sunt ut eorum memoria, sermonibus litterisque mandata ad haec usque tempora viguerit, qui templa extruxerint, refecerint, ornaverint, praedia amplificaverint, redditus auxerint, bona plurima ecclesiae comparaverint? Levia haec sunt, nec magnopere laudanda. At qui malos mores

represserunt, qui virtutem ac viros bonos formant, qui fide, qui constantia, qui magnitudine animi ecclesiam defenderunt, ii summis laudibus digni praesules, ii patres, ii lumina et decora habiti, quin eorum plures in albo caelitum relati et totius christiani orbis cultu et obsequio venerati. An commemorem Chrysostomum qui cum acriter in vitia inveheretur bis maluit de Bizantio quam de officio ac de sententia decedere? An Ambrosium quem potestas imperatoria atque majestas nunquam de suscepto cursu et severitate potuit dimovere? An Thomam Cantuariensem, illum quem nulla vis, nullae

summis laudibus digni praesules, ii patres, ii lumina et decora habiti, quin eorum plures in albo caelitum relati et totius christiani orbis cultu et obsequio venerati. An commemorem Chrysostomum qui cum acriter in vitia inveheretur bis maluit de Bizantio quam de officio ac de sententia decedere? An Ambrosium quem potestas imperatoria atque majestas nunquam de suscepto cursu et severitate potuit dimovere? An Thomam Cantuariensem, illum quem nulla vis, nullae minae, nulla invidia flectere aut labefactare potuerunt? Sed quid ego vetera atque externa, licet praeclarissima, exempla referam?

et totius christiani orbis cultu et obsequio venerati. An commemorem Chrysostomum qui cum acriter in vitia inveheretur bis maluit de Bizantio quam de officio ac de sententia decedere? An Ambrosium quem potestas imperatoria atque majestas nunquam de suscepto cursu et severitate potuit dimovere? An Thomam Cantuariensem, illum quem nulla vis, nullae minae, nulla invidia flectere aut labefactare potuerunt? Sed quid ego vetera atque externa, licet praeclarissima, exempla referam? Habuit ecclesia Ragusina viros fortes studio, ingenio, virtute praestantissimos et (ut omittam qui ab hac nostra

prudentia, quantum in providendo studium atque solertia! Quae vigilantia ne vetustis legibus et monasticis institutis observantia, ne Deo, ne templis sacrisque rebus cultus ac religio deesset! Quae sollicitudo ne imminutum solitudinis studium, ne mutua pax et concordia dissoluta concideret! An defuit animus quin non recta improbares, vitia argueres, noxios etiam justis poenis mulctares? Neque comitati obfuit severitas neque severitatem lenitas dissoluit. Sic rem omnem absolvisti ut sine ulla offensione et justa reprehensione curriculum diuturni regiminis percurreris. Testis Melitense

flens sit prosequutum tuique desiderio flagrans iterum sibi praefici expostulaverit. Testis suburbanum hoc coenobium quod tibi iterum iterumque subjici atque parere malluerit teque a sinu suo recedere numquam passum est, ex quo te fuerat assecutum. Testis... quos amplius testes ego appellem? An coenobium quod in Tauride constitutum est? Verum decebatne, quaeso, virum hujusmodi coenobio, quod nullis constaret hominibus, nisi tecto et parietibus praeficere? Qua de re eorum laudo consilium qui te regendis humanis societatibus idoneum illis tantum praefecerint, quae frequenti monachorum

donatum? Quid si tertio prorogatum regimen pronunciaverim? Verum qua ratione fieri potuit ut tertia vice eodem loco constituereris? Nonne hac antea inauditum, nonne a monachorum moribus alienum, nonne legibus vetitum? Quin a quonam constitutus es? An tuorum nutu et voluntate? Non ego rem tanti putarem: ii enim te probe norunt et ex diuturna regendi consuetudine virtutem tuam perspexere. An Ragusinorum civium suffragiis? At non magnopere mirarer: etenim licet privatis vita tua contineretur parietibus, nemo est nostrum qui tua gesta non

tertia vice eodem loco constituereris? Nonne hac antea inauditum, nonne a monachorum moribus alienum, nonne legibus vetitum? Quin a quonam constitutus es? An tuorum nutu et voluntate? Non ego rem tanti putarem: ii enim te probe norunt et ex diuturna regendi consuetudine virtutem tuam perspexere. An Ragusinorum civium suffragiis? At non magnopere mirarer: etenim licet privatis vita tua contineretur parietibus, nemo est nostrum qui tua gesta non perceperit quotidianis sermonibus relata. Mirum sane te ab eo qui procul abest, qui te nunquam viderat, qui summis et gravissimis rebus curisque

et aures pervenerit, ut ipse abs te non judicaverit leges praeterire, consuetudinem negligere, ut tibi eandem dignitatem servaret. Quid igitur tibi defuit, quin gradum facere atque hac tanta Ragusini pontificis dignitate et amplitudine augeri dignus putarere? Quae ars, quae ratio, quae disciplina? An cura, sollicitudo, vigilantia, fortitudo, prudentia? Quid igitur te praesule religionis integritati pertimescendum? Etsi enim teterrima illa pestis atque effraenis sentiendi libido longe lateque diffusa ita infecerit animos, eorum praecipue qui genere praestant aut qui sapientes videri volunt,

deplorandam, cum abjecta veteri vivendi consuetudine morumque severitate exterarum gentium nova vitia et pravos mores susceperit. Verum quid non movebis pro tua virtute atque animi fortitudine ut insita vetustate vitia obsolescant, aut ne saltem nova invehantur atque in dies magis invalescant. An ecclesiae juribus? Cum ecclesia plura divino jure sibi exposcat, plura etiam pietate imperantium et liberalitate accepta retineat; sarta tecta tueri ac conservare nonnullis propositis periculis atque laboribus umquam defatigabere. An perferes ut vis ulla, labes, injuria ecclesiastico ordini ab

aut ne saltem nova invehantur atque in dies magis invalescant. An ecclesiae juribus? Cum ecclesia plura divino jure sibi exposcat, plura etiam pietate imperantium et liberalitate accepta retineat; sarta tecta tueri ac conservare nonnullis propositis periculis atque laboribus umquam defatigabere. An perferes ut vis ulla, labes, injuria ecclesiastico ordini ab invidis improbisque inferatur hominibus? An indulgabis ut prava vivendi consuetudine cujuspiam, qui in eo sit constitutus ordine, decor nota inficiatur et macula? An male moratis, ignavis, quaeque muneris sint, scientia carentibus,

divino jure sibi exposcat, plura etiam pietate imperantium et liberalitate accepta retineat; sarta tecta tueri ac conservare nonnullis propositis periculis atque laboribus umquam defatigabere. An perferes ut vis ulla, labes, injuria ecclesiastico ordini ab invidis improbisque inferatur hominibus? An indulgabis ut prava vivendi consuetudine cujuspiam, qui in eo sit constitutus ordine, decor nota inficiatur et macula? An male moratis, ignavis, quaeque muneris sint, scientia carentibus, ecclesiae munia quae virtuti sunt proposita, praemia conferes atque elargieris? An in judiciis partium

nonnullis propositis periculis atque laboribus umquam defatigabere. An perferes ut vis ulla, labes, injuria ecclesiastico ordini ab invidis improbisque inferatur hominibus? An indulgabis ut prava vivendi consuetudine cujuspiam, qui in eo sit constitutus ordine, decor nota inficiatur et macula? An male moratis, ignavis, quaeque muneris sint, scientia carentibus, ecclesiae munia quae virtuti sunt proposita, praemia conferes atque elargieris? An in judiciis partium studio, simultati, amicitiae favori quidpiam, non aequitati concedi patiere? Sed quorsum ego tam diu singula persequar? Jam hoc

inferatur hominibus? An indulgabis ut prava vivendi consuetudine cujuspiam, qui in eo sit constitutus ordine, decor nota inficiatur et macula? An male moratis, ignavis, quaeque muneris sint, scientia carentibus, ecclesiae munia quae virtuti sunt proposita, praemia conferes atque elargieris? An in judiciis partium studio, simultati, amicitiae favori quidpiam, non aequitati concedi patiere? Sed quorsum ego tam diu singula persequar? Jam hoc est in luce omnium nostrum et scientia positum, te eum attulisse animum ut nullis umquam assentationibus atque obsequiis poterit commoveri, nullis

Gentilitios qui praestant Lucius, et Kercelichius, e manuscriptis Ritterus, Ladanius, et Marczellovicsius probantur. Horum autem nemo palmaribus his fabulis opus suum commaculavit. At nugas has ii, quos indicavi, Croatae Scriptores nihilo saecius venditabant! Verum an non jam supra stipulatus sum, ipsum rei Litterariae statum non et obscuris quibusdam Authoribus, sed ex iis, qui saniori Nationis parti plurimum probantur, aestimari debere. Ortum Kocsius vester Hunnorum a Daemonibus Incubis repetit. Fabula venditi a Zvetibald pro

Tenebras haud aequo animo ferentes. Quid Tibi opus fuit hoc rursus aculeo? Cur Tu, qui caeteris in rebus Sententiam gravi semper Iudicio promis, quoties de Croatis agitur, Declamatoris Personam induis? constat Tibi rem necdum confectam esse an majores vestri, qui in tertia emigratione Panonias insederunt, eundem cum primae et secundae emigrationis Hunnis et respective Avaribus populum constituant? Scio majori te eruditione pollere quam ut rem hanc per Prayum, et Desseritium vestros extra controversiam

hujus asservetur. Ansam credendi non nullis in Historia Patria minus versatis dedit quod cista haec ad meum usque Protonotariatum Centum 30 annis nunquam fuerit reserata. Ego ipse, quamquam falsitas diplomatis mihi probe comperta foret, subdubitabam tamen, an non in illa priorum saeculorum Caligine veterator quispiam nimis credulo alicui protonotario adumbratum Diplomatis hujus Exemplar tanquam insigne Cimelion obtruserit. Verum cum me pro Comitiis 1765 pararem, reserata hac Cista ego ipse documenta regestravi, et fide

animis eorum debet falsa hujusmodi opinio quam minuti quidam, ac imperiti Scriptores induxerunt, at firmissime teneri Slavicas illas Colonias, quae nunc Illyricum insident, ex Sarmatia Boreali advenisse. Ex his aequus Lector iudicet num ego omnibus Scriptoribus Croaticis totique genti an potius non nullis et minutis quibusdam Authoribus, ac illis demum Croatis qui vulgaribus ducuntur rumoribus fabulas illas adscribam? Iam vero quid isthic Criminis, quid injuriae latet? Tute fateris Glavinichium, Orbinum, Ratkajum, Bedekovichium illarum

Diplomatis Alexandrini a tota gente Croatica ab omnibusque Scriptoribus Croaticis recipi, sed a multis popularibus, et a minutis quibusdam Scriptoribus, quod veri simillimum esse jam demonstravi. Porro quaeris a me quales nam intelligam Scriptores qui comenta illa profligarunt, exteros an Croatas? Exteros intelligo, non Croatas; Ego enim hactenus in nullum Croatam Scriptorem incidi qui fabulas illas data opera et, ut dicunt, positive profligarit. Non dico nullum extare sed eum a me ignorari; Tu mihi gratiam feceris si de iis me edocueris. Et quid, ais, Lucius et Kerchelichius?

ipso deferre eidem non videatur, argumentis tamen positivis nequaquam illud profligat; Idem de Historia Chehi Lit. Oper. Pag. 47. ita scribit: plurimi volunt scribuntque per Chehum, Lehumque ex hac Pannoniae Croatia emigrantes Regna Bohemiae atque Poloniae constituta fuisse. Quae an ita sint, non indagamus nec asserimus. Quid demum Ritterus, Ladanius, Marcellovichius, quos tu praeter Lucium et Kerchelichium a vobis probari scribis? Hii cum Te attestante nondum editi sint, quid contineant scire nec debui nec potui. Ergo, inquis, cum ab ceteris tantum

nisi saeculo sexto aut septimo domicilium in Illyricam fixisse dicatur. Ego iis nunquam diem dicturus sum qui Hungaros ab Hunnis Attilianis et Avaribus distinguunt, neque gentis hujus gloriam auctum iri puto si praedones illos ac Latrones in Majoribus suis numero restatuatur. Caeterum an Prayus et Desericius rem hanc extra controversam posuerint, quid ad rem? Hoc certum est Prayum in primis fictis Monumentis et Historiis rem suam non egisse, sed, ut Criticum decet, ex genuinis fontibus argumentum tractasse. Pagina eadem scripsi: me a

Locum esse credibilem? Pridem scio. Scin quod unum falsum Instrumentum in Tabulario publico repertum totius Loci fidem labefactaret? Hoc Iuris consulti et critici aegre concedant sine multis exceptionibus et distinctionibus. Et quid Tibi videtur? Tabularium Apostolicum vaticanum an non publica in toto orbe authoritate gaudet? An non locus est, ut nostratum more loquar, credibilis? In hoc Tabulario originalis asservari dicitur a praestantissimis auctoribus Charta Ludovici Pii Imperatoris, qua augustus ille multas provincias Ecclesiae Romanae partim donat, partim jam donatas

Scin quod unum falsum Instrumentum in Tabulario publico repertum totius Loci fidem labefactaret? Hoc Iuris consulti et critici aegre concedant sine multis exceptionibus et distinctionibus. Et quid Tibi videtur? Tabularium Apostolicum vaticanum an non publica in toto orbe authoritate gaudet? An non locus est, ut nostratum more loquar, credibilis? In hoc Tabulario originalis asservari dicitur a praestantissimis auctoribus Charta Ludovici Pii Imperatoris, qua augustus ille multas provincias Ecclesiae Romanae partim donat, partim jam donatas confirmat. Et tamen hanc Chartam Muratorius

jam donatas confirmat. Et tamen hanc Chartam Muratorius fictam, paginis interpolatam editis Libris scribunt. Quibus non pauci alii assentiuntur. Quid Tibi magni isti litterati responderent si te dicentem audirent eos hac sua sententia fidem totius Tabularii Vaticani labefactare?... an Te hoc dicentem sustinerent? Sed Tuis Te verbis arctius constringo: haec autem sunt Percrepuerat in illis prioris saeculi Litterarum Tenebris, nescio quo pacto rumor ille, quod originale privilegii Alexandri M. in Cista privilegiorum Regni hujus asservetur. Ansam

Cista privilegiorum Regni hujus asservetur. Ansam credendi non nullis in Historia Patria minus versatis dedit quod cista haec ad meum usque protonotariatum centum 30 annis nunquam fuerit reserata; ego ipse, quamquam falsitas hujus Diplomatis mihi probe comperta foret, subdubidabam tamen an non in illa priorum saeculorum Caligine veterator quispiam alicui nimis credulo Protonotario adumbratum Diplomatis hujus Exemplar tanquam insigne Cimelion obtruserit; verum dum me pro Comitiis 1765ti pararem, reserata hac cista ego ipse omnia documenta regestravi et fide mea asseverare possum me

non prodem, sed ne quidem suspicionem ullam de existentia falsi illius Instrumenti in dicto Tabulario manifestem? Tu (quod fieri potuisse non negas) si subtrusum a veteratore quopiam et a nimis credulo aliquo Protonotario repositum falsum Diploma Macedonicum re ipsa invenisses in cista illa, an admitteres propterea totius Loci fidem labefactandum fuisse? Et ego (quod non feci) si credidissem vel suspicatus fuissem a veteratore quopiam idem Diploma subtrusum et a nimis credulo aliquo custode in Tabulario Chasmensi reconditum, totius propterea Loci fidem labefacto. Porro quod

aliquo custode in Tabulario Chasmensi reconditum, totius propterea Loci fidem labefacto. Porro quod minaris Te effecturum uti publica authoritate Tabularium Chasmense ob Diploma Alexandrium inspiciatur, quod lubet fac, per me licet: quid enim mihi detrimenti allaturus es si illic non reperiatur; an propterea verum non erit me id a non nullis Croatis audivisse? Sed idoneos ad peragendam hanc Inquisitionem Testes a me statui petis? Itane vero? Dic sodes, quibus Idoneis Testibus Tibi opus erat, ut Regni Tabularium ejusdem rei gratia inspiceres? Nonne vel mendax fama ac sparsus ab imperitis

Censorem iniquum dici patiar? Eo quod figmenta Croatarum scripsi? At, inquis, ea dici non potuisse Croatarum figmenta, siquidem fabulae hujus auctores Croatae non sint, sed aut Bohemi, aut Poloni. Do non esse Croatas primos fabulae auctores, neque in Libris meis istud asserui. An propterea figmenta Croatarum salvo verborum proprietate scribere non potui? An ignoras pace Grammaticorum iisdem vocabulis compellari et primos rei cujuspiam Auctores et strenuos propagatores? Nunquid Te auctore, non jam ultra recentium haereticorum figmenta appellabunt Theologi

ea dici non potuisse Croatarum figmenta, siquidem fabulae hujus auctores Croatae non sint, sed aut Bohemi, aut Poloni. Do non esse Croatas primos fabulae auctores, neque in Libris meis istud asserui. An propterea figmenta Croatarum salvo verborum proprietate scribere non potui? An ignoras pace Grammaticorum iisdem vocabulis compellari et primos rei cujuspiam Auctores et strenuos propagatores? Nunquid Te auctore, non jam ultra recentium haereticorum figmenta appellabunt Theologi plura eorum dogmata ab antiquis haereticis procusa et ab his adoptata ac propagata? Nunquid Te

Bonfinium, Thurocium, eo quod plurimas tabulas non ipsi procuderint, sed ex aliis exscripserint? Cum itaque exploratum sit Diplomatis Alexandrini et Chehi fabulam a vestris Scriptoribus non nullis, minutis illis quidem in Illyris esse praeseque propagatam, erroresque adeo feliciter an infeliciter dissemminatos ut Teste nuperno Panegyrista Zagrabiensi ex animis popularium Vestrorum vix evelli possint: vel severissimos Grammaticos haud intercessuros spero quod fabulas illas figmenta Croatarum appellavi; secus esset si inventa dixissem; Adde quod quid Bohemi et Poloni in

Argutior adhuc est illa, quam leniendae sequenti sententiae affers, explicatio: Praeclari rerum Sclavonicarum scriptores (per quos exteros tantum Te intelligere declarasti) fabulam Diplomatis Alexandri M. jam profligarunt frementibus Croatis (vide, an non hic totum scriptorum Croaticorum Corpus contraponas, ut primum priorem propositionum tantum ad exteros restrinxisti) qui pro illa, tamquam pro aris, et focis decertant . Hic Tu particulam qui restrictivam esse statuis, et hunc orationi illi tribuis sensum: quod illi tantum

nos particulam qui instar Causalis consideramus, quasi diceres: fremunt Croatae, quia pro veritate fabulae hujus tanquam pro aris, et focis decertant. Quis inter variantes has interpretationes decidet? Sana ratio, et Iudicium usu subactum, quod penes Te, an penes nos alios sit? A sententia Excelentissimi Arbitri praestolabor. Tertiae Tuae propositioni sensum attribuisti mihi omnino prorsus inexpectatum, nimirum Tu excusationem hoc Loco ita Texis: ut inde non obscure conficiatur, quod Sententia haec Croatae majores suos ad

argumentum ea ratione non dissolvisti, quod Gloriam Gentis Hungarae per id auctum iri non putes, si Hunnos Attilianos, praedones illos ac latrones, in majoribus suis numeret; poteram ego Tibi eodem Iure respondere si argumentum concludere existimassem: ad gloriam gentis Croaticae parum attinere an ab Illyris descendant, cum eos pyraticae adeo deditos fuisse constet ut Polybius non aliquorum sed comunes omnium hostes appellat. Caeterum de eo, an Illyri Gallicae originis Populi fuerint, dissertationem post non multum tempus accipies; e qua videbis non ita ignotas esse Croaticis

suis numeret; poteram ego Tibi eodem Iure respondere si argumentum concludere existimassem: ad gloriam gentis Croaticae parum attinere an ab Illyris descendant, cum eos pyraticae adeo deditos fuisse constet ut Polybius non aliquorum sed comunes omnium hostes appellat. Caeterum de eo, an Illyri Gallicae originis Populi fuerint, dissertationem post non multum tempus accipies; e qua videbis non ita ignotas esse Croaticis seu Illyricas seu Croaticas antiquitates ut Tu hactenus fortasse existimabas. Iam ad retorsionem Tuam, qua Tu me penitus confecisse tibi blandiebaris, ego te

illorum scopus futurus sit ut decreta tua seriatim in revisionem non assumantur, sed totum opus, tanquam novatorium et moderno tempori minus accomodum, reiciatur. 8 Et ideo ad hoc antevertum omnes tuos conatus intendere et urgere debes quod, vel ad id determinandum an opus re ipsa inidoneis huic tempori novitatibus refertum sit, decreta seriatim executi debeant. 4,8 antevertum] sic | debeant] debant 9 Si hoc impetrasti, facile efficies ut Coloczensis suam ocius sententiam

decreta seriatim executi debeant. 4,8 antevertum] sic | debeant] debant 9 Si hoc impetrasti, facile efficies ut Coloczensis suam ocius sententiam ferre iubeatur. 10 De commissione anceps haeres an illam tibi suadeam vel dissuadeam. 11 Si hanc viam ingredieris, metuo ne negotio ad plures annos extrahendo ansam praebeas. 12 Reminiscere quanto tempore vel commissio de bonis tuis Banaticis duraverit. 13 Interea possunt locales

de bonis tuis Banaticis duraverit. 13 Interea possunt locales circumstantiae eam ultro suadere. 14 Qua re hac in re consilio localium amicorum tibi utendum puto. 15 Si commissionem impetraveris an non expediret ut agas quo adversarii decreta illa, quae pro tam periculosa innovatione habeant, in specifico baptisent, tu desuper audiaris et commissio illa ante omnia determinet: an, et quae sint illa decreta, et tum primum obiecta calumniarum ingrediatur?

15 Si commissionem impetraveris an non expediret ut agas quo adversarii decreta illa, quae pro tam periculosa innovatione habeant, in specifico baptisent, tu desuper audiaris et commissio illa ante omnia determinet: an, et quae sint illa decreta, et tum primum obiecta calumniarum ingrediatur? 16 Quamcunque demum viam iniveris, praecipue tibi commendo ut in scriptis et productis tuis brevis sis et nihil seu dicas seu producas quod ad substantiam rei omnino non

Bedek. urgeas quo resolutio haec quo ocius expediatur. 3 Nisi enim pecuniam Buda ad summum usque finem Februarii accipiamus, non poterimus debito tempore continuationi aedificii manum admovere. 4> Galyuff iam heri rediit. <5 De Vukasovichio an Viennae vel alicubi in via remanserit, necdum potui explorare. 6 Prior graves cum suo statim adventu obiectiones passus est, quod res Capituli segniter curaverint. 7 At ille omnem culpam in Vukass. reiecit eumque

primum recisuram esse observaveris, author tibi sum ut praevenias tuamque typographiam 5,13 typographiam Kolanović ] typogr. MS sponte ad tuum fundum transferas. 14 Quoad secundum, scire cuperem an resolutio, qua ipsi proba imponitur, iam effective — et si ita, quando — publicata, et an eidem aliquis terminus praefixus sit? 15 Secus enim ille hoc negotium in annum extrahet. 16 Utinam res eo perduci possit ut is iuxta opinionem Consilii

5,13 typographiam Kolanović ] typogr. MS sponte ad tuum fundum transferas. 14 Quoad secundum, scire cuperem an resolutio, qua ipsi proba imponitur, iam effective — et si ita, quando — publicata, et an eidem aliquis terminus praefixus sit? 15 Secus enim ille hoc negotium in annum extrahet. 16 Utinam res eo perduci possit ut is iuxta opinionem Consilii actione coram nobis conveniatur! 17 De instantia anonymi vehementer sollicitus sum;

Bibliographia locorum inventorum

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report