Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: iterum Your search found 1566 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1134-1189:1134. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 39 | Paragraph | Section] spicis redimita comas flavescere campos
1135. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]
1136. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section] rursum resoluta vapores.
1137. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 53 | Paragraph | Section] nec mense soror regressa novato
1138. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 53 | Paragraph | Section] coelo procurrere aperto;
1139. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 83 | Paragraph | Section] vel prona inclinat ad Austrum.
1140. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 99 | Paragraph | Section] dies jam cornua fronte
1141. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 119 | Paragraph | Section] deflexum lege refringat.
1142. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 121 | Paragraph | Section] lens vitrea turgens
1143. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 123 | Paragraph | Section] vel errantes per pascua laeta capellas
1144. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] praetexet lampada velo,
1145. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 141 | Paragraph | Section] eodem,
1146. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 143 | Paragraph | Section] qui mergat in umbra
1147. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 143 | Paragraph | Section] vicibus fratrem convenerit oppositove
1148. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 147 | Paragraph | Section] quos protulit illa vetusta,
1149. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 197 | Paragraph | Section] sese, velut ab radicibus imis
1150. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 | Paragraph | Section] exortu procul usque remoti
1151. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 219 | Paragraph | Section] demum tractus incurva secaret
1152. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 223 | Paragraph | Section] tenebris
1153. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 227 | Paragraph | Section] 18
unde genis pallor. Nunc unde per umbram
1154. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 247 | Paragraph | Section] prima nigrescet opacis.
1155. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 247 | Paragraph | Section] medium medio cum corpore Cynthia ad axem
1156. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 261 | Paragraph | Section] *
* add. condidit alveo.
1157. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 261 | Paragraph | Section] *
* add. condidit alveo.
1158. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 263 | Paragraph | Section] memores, sed amore novato,
1159. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 269 | Paragraph | Section] suum natura dedit, quem singula fila
1160. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 | Paragraph | Section] decussatae lucis formamque rotundam
1161. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 | Paragraph | Section] jam tenuique acie pertunde papyrum,
1162. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 | Paragraph | Section] acie pertunde papyrum,
1163. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 291 | Paragraph | Section]
1164. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 295 | Paragraph | Section] contra,
1165. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 295 | Paragraph | Section] ac deinde receptam
1166. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 305 | Paragraph | Section] vicibus variorum fila colorum.
1167. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 317 | Paragraph | Section] circumvehis alto.
1168. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 317 | Paragraph | Section] alto.
1169. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] conjunctio sive novum novilunium non fit in eadem coeli plaga, in qua praecedens fuerat, sed in loco fere per integrum signum magis ad orientem sito, quo Sol e Terra spectatus interea progressus est, qui fere per singulos gradus progreditur singulis diebus. Quamobrem, ubi hic dicitur coeloque iterum spatiantur eodem, id non significat eodem ac prius, sed eodem communi utrique. Nam extra novilunia in diversis apparent coeli punctis. 40(39) Maxime notandi sunt hic bini
1170. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ipsam. Hinc et ex iis, quae superius sunt dicta, facile colligitur id, quod hic enunciatur et quod erit usui infra, ubi ad eclipses ipsas deventum fuerit. Nimirum, si una quaedam conjunctio Lunae cum Sole facta fuerit in aliquo nodo, in quo ea fuerit simul cum Sole in ecliptica, non posse iterum conjungi cum Sole in nodo, seu potius prope nodum, nisi in septima lunatione, incipiendo numerationem ab illa prima. Nam secunda conjunctio fit in coeli puncto remoto ab illo priore circiter per unum signum, tertia per alterum, et ita porro, ut idcirco septima fiat in loco remoto a loco
1171. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] vel ipsi satis proxima. Non autem semper totum Solem tegit, si in plenilunio sit in ipso nodo. Sed ad id requiritur, ut ejus diameter apparens non sit minor quam diameter apparens Solis et ut jaceant fere in directum centra Solis et Lunae cum oculo observatoris. Qua de re iterum infra, ubi agemus de eclipsibus totalibus et annularibus. 21 Quae diximus huc usque, ostendunt posse Solem a Luna tegi atque id debere accidere sub conditione hac, ut Luna
1172. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] juxta adn. 40*
1173. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] conscripsi in aedibus gubernatoris ejus urbis, quae pertinent ad Syracusanum excidium, dum fulgurationes perennes et immanis tonitruum fragor truces mihi ideas suggererent. 13 Iterum hic jure queror de difficultate exprimendi versibus res geometricas et calculos. Conor tamen praestare, quantum per poesim licet, praecipua attingens capita et calculos crassiores instituens numeris, ut ajunt, rotundis.
1174. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] videt Solem ipsum elevatiorem aliquanto quam revera est supra horizontem. Et ob eam causam mane apparet ortus Solis aliquot minutis citius et vespere occasus aliquanto serius quam revera accidat. At postremi, versus marginem, evitant globum Terrae et trajecti per atmosphaeram egrediuntur iterum ex ea ad auram aetheream puriorem, per quam jam progrediuntur recti, sed directione nova magis inclinata introrsum ad axem coni umbrosi, nimirum ad rectam illam lineam, quae transit per centra Solis et Terrae ac producitur ultra Terram. Hujusmodi sunt ex. gr. illi, per quos aves vident,
1175. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] centralibus, primo quidem ingreditur illud spatium, quod habet lumen simplex ex unica parte, donec nimirum versatur inter superficiem coni primi et tertii. Tum ultra hujusce tertii superficiem incedit per spatium habens lumen e binis partibus oppositis, donec ex eo tertio cono egressa deveniat iterum ad spatium, quod habet lumen simplex, et inde egrediatur ad lucem plenam. 37 Hic affirmatur viam Lunae intra primum conum dividi in tres partes fere aequales a cono illo
1176. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] altiorem atmosphaerae partem adeoque ob rationes toties dictas minus attenuatos. In media autem umbra erit multo clarior prope centrum et multo obscurior circa margines, cum in centro tum accipiat radios usque adeo acutos prope axem. Demum prope initium emersionis erit iterum obscurior circa medium et clarior circa margines, quorum alter erit adhuc in situ duplicati luminis, alter erit in situ luminis transmissi per altiorem atmosphaeram. Haec ad totum pertinent Lunae discum. Sed si consideretur unicum punctum disci lunaris, id punctum
1177. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] atmosphaeram. Haec ad totum pertinent Lunae discum. Sed si consideretur unicum punctum disci lunaris, id punctum initio, dum umbram subit, erit minus obscurum. Tum obscuritas crescet, donec deveniat ad loca luminis duplicati, ubi obscuritas decrescet usque ad medium. Tum iterum crescet usque ad certum limitem ac iterum decrescet in accessu ad marginem exteriorem prioris coni. 39 Quae diximus, pertinent ad eclipses centrales. In eclipsibus autem
1178. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ad totum pertinent Lunae discum. Sed si consideretur unicum punctum disci lunaris, id punctum initio, dum umbram subit, erit minus obscurum. Tum obscuritas crescet, donec deveniat ad loca luminis duplicati, ubi obscuritas decrescet usque ad medium. Tum iterum crescet usque ad certum limitem ac iterum decrescet in accessu ad marginem exteriorem prioris coni. 39 Quae diximus, pertinent ad eclipses centrales. In eclipsibus autem partialibus, in quibus Luna non immergitur
1179. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] a nostrae linguae cultoribus. Ac inter poemata P. Caroli Rotii, Societatis nostrae scriptoris sane non vulgaris, impressa Patavii nitidissimis Comini typis habentur binae Latinae elegiae P. Bartholomei Boscovichii, mei et natura fratris et religioso instituto socii, adhuc superstitis, recusae iterum alibi et habitae inter elegantissima recentiorum scriptorum monumenta. Usque adeo humaniores litteras Ragusini et excoluerunt semper et adhuc excolunt cum successu. 49 Quae
1180. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] dimovente possit excipere. Eo libenter profecti sumus, tum ut, si quod imminenti malo remedium se offerret, proderemus et Urbis commercio consuleremus, tum etiam, ut finitima loca et utrumque Tiberis ostium ac oram littoris et maritimarum turrium situs definiremus. Vix eo deveneramus, cum iterum imbribus assiduis confluente undique immani aquarum vi exundare amnis et alveo relicto universos circum campos obruere. Quo quidem tempore Roma iterum cymbulas vidit per Urbis compita circumcursantes (bis nimirum per eos menses intra Urbem exundavit Tibris, sed per inferiores campos
1181. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] tum etiam, ut finitima loca et utrumque Tiberis ostium ac oram littoris et maritimarum turrium situs definiremus. Vix eo deveneramus, cum iterum imbribus assiduis confluente undique immani aquarum vi exundare amnis et alveo relicto universos circum campos obruere. Quo quidem tempore Roma iterum cymbulas vidit per Urbis compita circumcursantes (bis nimirum per eos menses intra Urbem exundavit Tibris, sed per inferiores campos septies se effudit, quam ob rem posui illud: Jam toties indignatus caput extulit). Abest is locus a Portuensi urbe binis passuum millibus nec ullas fere
1182. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] motus Jovis et Saturni ac eorum satellitum potissimum circa tempus conjunctionis. De quibus perturbationibus loquens Newtonus ipse illud addit ut ad ipsas astronomi haereant. Is quidem nec earum leges definivit, quod fuit argumentum ab academia Parisiensi propositum pro praemio anni 1750, et iterum pro 1752. Qua occasione omnem earum theoriam evolvi opere, quod ibi quidem habuit illud eorum accessit, Eulero referente praemium. Sed paullo post Romae edidi, cum editio ab Academia decreta plus aequo differretur. Quae nunc demum prodibit Parisiis post annos 8, ut audio.
1183. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] semper post ejusmodi separationem eundem refrangibilitatis gradum, quem habuerunt initio, et eundem colorem. Si nimirum novis superficiebus excipiantur singula in eodem angulo alia post alia, filum, quod in prima refractione magis refractum est, semper refringitur magis et manet unicum, non iterum in plura discerptum. Servat autem eundem colorem, quem primo habuit, quotcunque novas aut refractiones aut reflexiones habuerit, et, quod infra uberius explicabitur, ubi hae proprietates, quae hic tantummodo proponuntur, confirmabuntur experimentis, si illud filum appellat ad superficiem
1184. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quia, si celeritas luminis esset prorsus nulla, nulla itidem haberetur impressio in oculum, quod pertinet ad tenebras et nigredinem. 27 Si omnia ejusmodi fila uniantur, habetur iterum color albus. Si autem plura, et non omnia, tunc oritur color aliquis ex eorum mixtione compositus. Et huc pertinet illa Newtoni constructio, de qua egimus adn. 16. Color autem compositus aliquando est admodum similis cuipiam e simplicibus ita, ut oculus discrimen non agnoscat, si eos
1185. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Id, quod est prorsus necessarium ad habendum experimentorum successum, est omnino vitri constitutio, quae debet esse penitus uniformis et carere tam venis quam bullulis inclusis, ne nimirum radii in primo ingressu in prisma separati deflectantur, dum permeant ipsam massam vitri, et iterum commisceantur. Pluribus physicis id imposuit, ut Mariotto in Gallia, comiti Rizzetto in Italia, et ea fuit potissima ratio, cur tandiu tam multi obstiterint egregiae huic theoriae Newtonianae de luce et coloribus, quae experimentis institutis per satis bona prismata apud omnes academias
1186. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] discindetur in duos nec unquam mutabit colorem suum. Et quod magis videtur mirum primo aspectu, ad quamcumque superficiem corporis cujuscumque deflectatur, semper retinebit colorem suum, uti supra innuimus adn. 25. et hic exemplis illustratur. Duo tantummodo hic iterum adnotanda: primo quidem, ut experimentum satis bene succedat, necessariam omnino esse accuratissimam exclusionem omnis alterius luminis, praeter illum radium simplicem, circa quem observatio instituitur. Aliter enim non apparebit is solus radius, sed mixtum quoddam ex eo et reliquis
1187. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] inter vitra. Porro de hac ejus fili parte constabit initio quidem ipsam, ubi excipitur prope contactum, transire ultra lamellam aeris et ingredi secundum vitrum. Deinde in certa quadam distantia a contactu incipiet reflecti et redire retro per lamellam ipsam ac ingredi iterum per superficiem secundam primi vitri. Id aliquandiu accidet. Tum in alia quadam distantia majore, in qua crassitudo lamellae est adhuc major, incipiet id filum luminis transmitti et ingredi vitrum secundum. Aliquanto ulterius incipiet regredi atque ita porro alternis vicibus jam
1188. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] dispositionum, etiam in fine lamellae est in vice facilioris transmissus et proinde pergit. At ubi crassitudo jam uni intervallo aequalis est facta, adveniens ad finem lamellae habet dispositionem oppositam facilioris reflexionis et proinde reflectitur. Ac relegens idem spatium mutat iterum et appellit ad primum vitrum cum dispositione facilioris transmissus ac ipsum ingreditur. Ulterius, ubi crassitudo est duorum intervallorum, iterum est in vice facilioris transmissus et progreditur. Adhuc ulterius crassitudo aequatur tribus intervallis et in fine lamellae habetur
1189. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] est facta, adveniens ad finem lamellae habet dispositionem oppositam facilioris reflexionis et proinde reflectitur. Ac relegens idem spatium mutat iterum et appellit ad primum vitrum cum dispositione facilioris transmissus ac ipsum ingreditur. Ulterius, ubi crassitudo est duorum intervallorum, iterum est in vice facilioris transmissus et progreditur. Adhuc ulterius crassitudo aequatur tribus intervallis et in fine lamellae habetur dispositio facilioris reflexionis et regreditur. Atque ita porro debet progredi vel regredi, prout crassitudo aequivalet numero intervallorum pari vel
Bibliographia locorum inventorumBošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.