Your search found 9801 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1501-1600:

1.9.38   Quamque tenent gemini picta tabella Duces.
1.9.39  At levior teneras exercet cura puellas
1.9.40  Ludicra per teretes mille reperta nuces.
1.9.41  Hos inter lusus, haec inter festa, latenter
1.9.42   Nox abit, et roseis astra fugantur equis. MARTINALIA

1.13.9  Ne modo, dum charos gremio complector amores,
1.13.10   Delitias retegat lux inimica meas:
1.13.11  Et, quia adhuc priscis te suspicor ignibus uri
1.13.12   Haec ego non verear te Dea teste loqui,
1.13.13  Ire quod aeternum vellem (nisi fata vetarent)
1.13.14  Et sine te noctes, et sine fratre dies;
1.13.15  Scilicet obscuris ut saecula

2.1.7  Quo mea me fortuna vocat: vos omine laeto,
2.1.8   Laeta mihi, et nostrae dicite verba viae.
2.1.9  Iungite complexus, et nostri pignus amoris,
2.1.10   Accipite haec lachrymis oscula mista meis.
2.1.11  Este mei memores, nec vos via longa moretur,
2.1.12   Et quo non poterunt membra, sequatur amor.
2.1.13  Et vos Illirides sylvae, montesque

2.4.6   Corruit, indignum ferre coacta iugum;
2.4.7  Incessitque animis regnandi saeva libido,
2.4.8   Quae secum fraudes, que mala cuncta tulit.
2.4.9  Impulit haec natos miseros iugulare parentes,
2.4.10   Impiaque in fratres fratribus arma dedit.
2.4.11  Haec docuit rigidos ferro proscindere montes,
2.4.12   Haec bellatores trans freta

2.4.8   Quae secum fraudes, que mala cuncta tulit.
2.4.9  Impulit haec natos miseros iugulare parentes,
2.4.10   Impiaque in fratres fratribus arma dedit.
2.4.11  Haec docuit rigidos ferro proscindere montes,
2.4.12   Haec bellatores trans freta duxit equos:
2.4.13  Haec eadem Ismariis*........excivit ab oris,
2.4.14   Ut nunc occiduas

2.4.9  Impulit haec natos miseros iugulare parentes,
2.4.10   Impiaque in fratres fratribus arma dedit.
2.4.11  Haec docuit rigidos ferro proscindere montes,
2.4.12   Haec bellatores trans freta duxit equos:
2.4.13  Haec eadem Ismariis*........excivit ab oris,
2.4.14   Ut nunc occiduas sollicitaret opes;
2.4.15  Nec satis esse putat, populos quod

2.4.10   Impiaque in fratres fratribus arma dedit.
2.4.11  Haec docuit rigidos ferro proscindere montes,
2.4.12   Haec bellatores trans freta duxit equos:
2.4.13  Haec eadem Ismariis*........excivit ab oris,
2.4.14   Ut nunc occiduas sollicitaret opes;
2.4.15  Nec satis esse putat, populos quod vicit heoos,
2.4.16  Et sibi quod Lybici serviat

fines quos velit esse sui,
2.4.21  Non tamen ante suos meditatur sistere cursus,
2.4.22   Fingat ad auriferum quam sua signa Tagum,
2.4.23  Ipse sibi has metas, immo haec sibi somnia fingit,
2.4.24   Et nihil adversi Caesaris arma timet.
2.4.25  Verum longe alias versabit pectore curas,
2.4.26   Proxima quum geminae signa videbit Avis.

2.4.84  Clara quibus Marathon nobilitanda foret,
2.4.85  Nec tot deduxit, qui demens ponte soluto
2.4.86   Hellespontiacae stigmata inussit aquae.
2.4.87  Secum haec pannonicas*..... traxit in oras,
2.4.88   Et sibi coelicolas vix putat esse pares.
2.4.89  Nec minus innumeras emisit in aequora classes,
2.4.90   A quibus occiduae dirripiantur

2.4.118  Terra virum, et veterum fruge beata ducum;
2.4.119  Alpibus, et gemino circim vallata profundo
2.4.120   Dignaque quae terris imperet, atque mari.
2.4.121  Haec secum infestos Caesar deduxit in hostes
2.4.122   Agmina Barbaricis non capienda dolis,
2.4.123  Clara armis, tum virtute, atque ingentibus ausis
2.4.124   Inclyta, et immoto

2.5.36   Alteraque opposito sydera ab axe micant;
2.5.37  Et qua regna novi priscis incognita mundi
2.5.38  Abluit occiduis maxima Thetys aquis.
2.5.39  Haec est terra Deum, mediis ubi fluctibus aurum
2.5.40  Nascitur, et variis copia plena bonis.
2.5.41  Non illic fastu, non ambitione laborant:
2.5.42   Quaeritur aut ullo res aliena

2.5.56   Quas vagus ignivomis Phoebus oberrat equis:
2.5.57  Unus Pastor erit, uno qui claudet ovili
2.5.58   Innumeros CHRISTI sub pietate greges.
2.5.59  Haec ego non humili cantu (Dii vota secundent)
2.5.60   Maeonioque canam facta superba sono:
2.5.61  Nec mihi tunc Musae tribuent in carmina vires,
2.5.62   Maius at in nostro

2.6.10   Nunc poterit tristi frigore segnis hyems?
2.6.11  Quicquid id est, certe nostris ostendere saeclis
2.6.12   Nescio quid magnum fata, novumque parant.
2.6.13  Haec ego. At argutas pertentans pollice chordas
2.6.14  Reddidit hoc tenui murmure Musa sonos.
2.6.15  Non aeterna novos mutarunt sydera cursus,
2.6.16   Occupat qut Tyriae Tros puer

2.6.17  Nec sibi purpurei florentia tempora veris
2.6.18   Vendicat hirsutis horrida bruma comis.
2.6.19  Sed, si scire cupis tantae novitatis origo
2.6.20   Unde sit; haec memori pectore verba tene.
2.6.21  Aspicis Ascrivias haec lintea tensa per undas,
2.6.22   Lintea Cecropiae numine tuta Deae.
2.6.23  Illic Euganeis vehitur digressus ab

2.6.18   Vendicat hirsutis horrida bruma comis.
2.6.19  Sed, si scire cupis tantae novitatis origo
2.6.20   Unde sit; haec memori pectore verba tene.
2.6.21  Aspicis Ascrivias haec lintea tensa per undas,
2.6.22   Lintea Cecropiae numine tuta Deae.
2.6.23  Illic Euganeis vehitur digressus ab oris
2.6.24  Splendor, et Hadriacae fama Capellus aquae;

2.6.40   Propellunt celeres in vada tuta rates:
2.6.41  Alcyones placidos condunt per littora nidos,
2.6.42   Et tranquilla suae tempora pacis agunt.
2.6.43  Haec inter variis certantia numina donis
2.6.44   Venit ab occiduo Chloris odora polo;
2.6.45  Quodque potest, violas venienti, et lilia fundit,
2.6.46   Parcior huic reliquis ne

3.1.62   Alcynoique novo regna superba situ;
3.1.63  Utque per Hadriacum tandem penetravimus aequor,
3.1.64   Conditur Ascrivio quo maris unda sinu,
3.1.65  Haec, et plura meis a me referentur amicis,
3.1.66   Dummodo sint nostrae fata secunda viae.
3.1.67  Talia, dum meditor, placido mea carbasa vento
3.1.68   Plena trahunt celerem per

3.2.21  Non ego tot lachrymas, tot cogerer usque querelas
3.2.22   Fundere, nec vanas tot sine fine preces.
3.2.23  Non ego tam tristes versarem pectore curas,
3.2.24   Ureret haec animam nec fera flamma meam.
3.2.25  Sed quid ego haec repeto? repetam tamen omnia demens,
3.2.26   Ut meus ex Dominae crescat honore dolor.
3.2.27  Qualis in eoo color est

3.2.22   Fundere, nec vanas tot sine fine preces.
3.2.23  Non ego tam tristes versarem pectore curas,
3.2.24   Ureret haec animam nec fera flamma meam.
3.2.25  Sed quid ego haec repeto? repetam tamen omnia demens,
3.2.26   Ut meus ex Dominae crescat honore dolor.
3.2.27  Qualis in eoo color est perfusus olympo
3.2.28  Humida phoebeis quum Dea cedit

neque Laeda foret, neque dignor ulla priorum,
3.2.46   Esset ut in thalamis Iupiter usque tuis.
3.2.47  Ut Ganimedis avis: ut Taurus, et aureus imber,
3.2.48   Ut niveus fieres, haec meruisset, Olor.
3.2.49  Nec cantata tribus formosa Corinna libellis,
3.2.50   Nec nimius Galli flava Lycoris amor.
3.2.51  Lesbia nec docti versus celebrata Catulli,

foret Aonio notior ulla choro.
3.2.63  Si tamen ingenio, vel si magis arte valemus,
3.2.64   Quicuid id est, Dominae serviat omne meae.
3.2.65  Sit mihi velle satis, dabit haec fortasse voluntas
3.2.66   Sedula, quod summa vix daret alter ope.
3.2.67  Forsitan et seros mea Sylvia vivet in annos,
3.2.68   Nec gemet alterius nobilitate premi.

3.3.12   Aethiopes quantum qui foret inter agros.
3.3.13  Aut qui in illiacos nondum bene comperit ortus,
3.3.14   Blemius exusti pauper arator agri.
3.3.15  Haec mihi lux multos rediit celebrata per annos,
3.3.16  Hac licet effusis nectere serta comis:
3.3.17  Hac licet annoso victum titubare Lyaeo,
3.3.18  Perque mea instabili ludere

3.3.16  Hac licet effusis nectere serta comis:
3.3.17  Hac licet annoso victum titubare Lyaeo,
3.3.18  Perque mea instabili ludere rura pede.
3.3.19  Festa semel toto haec nobis celebrantur in annos
3.3.20   O veniant semper candidiora precor. AD POETAM BARBARUM
3.4.1  Dum tua

3.4.12   Virgilius stupidus, bardus Homerus erit.
3.4.13  Quos igitur dictare putem tibi carmina Divos?
3.4.14   Et tua tam tumido nectere verba sono?
3.4.15  Fallor? an haec Siculis squallens tibi dictat ab antris
3.4.16  Mulciber, irato qui struit arma Iovi?
3.4.17  Et movet Aethnaeos intra tua pectora folles?
3.4.18   Hinc tua ceu geminis follibus

3.6.26   Et cum Threicia pellice moesta soror.
3.6.27  Urit adhuc animam stimulis praesentibus aegram,
3.6.28  Quae volat ante oculos coniugis umbra tuos.
3.6.29  Haec te pervigiles cogit traducere noctes,
3.6.30   Et lachrymis viduum saepe rigare torum.
3.6.31  Spinosas serit illa tibi sub pectore curas,
3.6.32   Et claro offundit nubila

3.6.88   Aemulaque Orphaeis carmina culta modis:
3.6.89  Nanque preces, lachrymasque tuas, tua carmina venti
3.6.90   Dirripiunt, voto non potitura suo.
3.6.91  Haec quoque, crede mihi, veterum monumenta virorum
3.6.92   Finxit ad arbitrium Graecia vana suum:
3.6.93  Nam semel infernas quisquis penetravit ad undas,
3.6.94   Rursus ad

3.6.106  Vertitur, igniferum qua rotat ille caput;
3.6.107  Nec minus et pompis feralibus apta Cupressus,
3.6.108   Quam iuvat assiduus nunc velut ante dolor.
3.6.109  Haec dixisse sat est, quanvis et plura supersint,
3.6.110  Quae foret hic ingens enumerare labor.
3.6.111  Haec subeant exempla tibi, luctuque represso
3.6.112  Solentur casus damna

3.6.108   Quam iuvat assiduus nunc velut ante dolor.
3.6.109  Haec dixisse sat est, quanvis et plura supersint,
3.6.110  Quae foret hic ingens enumerare labor.
3.6.111  Haec subeant exempla tibi, luctuque represso
3.6.112  Solentur casus damna aliena tuos.
3.6.113  Est dolor hic magnus (dices) et causa doloris
3.6.114   Maior, et humanae negligit

3.6.166   Possum ego, non animo concipere ipsa meo:
3.6.167  Parce meam tristi gemitu turbare quietem,
3.6.168   Et sine me placida pace perenne frui:
3.6.169  Haec tua nanque meam turbant suspiria pacem,
3.6.170  Rumpitur hoc querulo nostra dolore quies.
3.6.171  Sed, si tantus amor, si te iuvat Attice nostro
3.6.172   Connubio aeternos

et nostri nullus amoris erit. DIALOGUS AMATORIUS
IUVENIS AD VIRGINEM
3.7  Unde tibi haec mea lux accessit lucida lampas
3.7   Fulgurat ex oculis quae velut aethra tuis?
3.7  Unde superciliis hebenum tibi? crinibus aurum?
3.7   Unde recens patula fronte

3.7   Fulgurat ex oculis quae velut aethra tuis?
3.7  Unde superciliis hebenum tibi? crinibus aurum?
3.7   Unde recens patula fronte resedit ebur?
3.7  Unde tibi haec roseis haerent coralia labris?
3.7   Insitus hic teneris est rubor unde genis?
3.7  Unde tibi haec duplici, quae format in ordine dentes,
3.7   Candidior prima candida

3.7   Unde recens patula fronte resedit ebur?
3.7  Unde tibi haec roseis haerent coralia labris?
3.7   Insitus hic teneris est rubor unde genis?
3.7  Unde tibi haec duplici, quae format in ordine dentes,
3.7   Candidior prima candida gemma nive?
3.7  Unde tuum poliunt levissima marmora pectus?
3.7   Unde tuo turgent aurea mala

tuo turgent aurea mala sinu?
3.7  Unde hic rarus odor, quem spirat anhelitus? unde est,
3.7   Qui fluit hic dulci dulcis ab ore favus?
3.7  Unde tibi parta est haec denique gratia formae?
3.7  Hic decor? hae Veneres? hi (mea vita) sales?
VIRGO
3.7  Solis Amor radios, necnon duo sydera coelo

3.7   Nec poestana suas non dedit ora Rosas:
3.7  Gratia cum geminus sua dona sororibus illi
3.7   Cuncta dedit; Veneres, et Venus ipsa suas.
3.7  Haec oculis, haec dona genis, haec dona labellis,
3.7  Inque superciliis abdidit ille meis.
3.7  His mihi delitiis, frontemque sinumque comasque
3.7   Imbuit, his totam me

3.7   Nec poestana suas non dedit ora Rosas:
3.7  Gratia cum geminus sua dona sororibus illi
3.7   Cuncta dedit; Veneres, et Venus ipsa suas.
3.7  Haec oculis, haec dona genis, haec dona labellis,
3.7  Inque superciliis abdidit ille meis.
3.7  His mihi delitiis, frontemque sinumque comasque
3.7   Imbuit, his totam me decoravit

poestana suas non dedit ora Rosas:
3.7  Gratia cum geminus sua dona sororibus illi
3.7   Cuncta dedit; Veneres, et Venus ipsa suas.
3.7  Haec oculis, haec dona genis, haec dona labellis,
3.7  Inque superciliis abdidit ille meis.
3.7  His mihi delitiis, frontemque sinumque comasque
3.7   Imbuit, his totam me decoravit Amor.

3.7   Non puer hanc Veneris, non Venus ipsa dedit.
3.7  Uno eodem partu mecum fuit edita; mecum
3.7   Vivit, et extremos est subitura rogos.
3.7  Haec mihi lascivas abigit de pectore curas,
3.7   Nullus ut introeat in mea corda calor.
3.7  Haec mihi sola sat est, ne vincar ab hostibus ullis;
3.7   Et tutam feritas me

3.7   Vivit, et extremos est subitura rogos.
3.7  Haec mihi lascivas abigit de pectore curas,
3.7   Nullus ut introeat in mea corda calor.
3.7  Haec mihi sola sat est, ne vincar ab hostibus ullis;
3.7   Et tutam feritas me mea sola facit.
IUVENIS
3.7  Haec igitur bona, quae mihi tam formosa

3.7  Haec mihi sola sat est, ne vincar ab hostibus ullis;
3.7   Et tutam feritas me mea sola facit.
IUVENIS
3.7  Haec igitur bona, quae mihi tam formosa videntur,
3.7  Nec tua; nec longos sunt habitura dies:
3.7  At tua, at assiduos tecum mansura per annos,
3.7  Gorgonea feritas non

quae tristis inter fera murmura belli
4.2.1.4   Pangimus, et raucas Martia signa tubas.
4.2.1.5  Dumque alii varias versant sub pectore curas,
4.2.1.6   Tu mecum haec hylari carmina fronte lege.
4.2.1.7  Bella gerant fortes; sed at nos lateamus inermes:

DE SPECU CORYTIO SILVA. Ad Eundem de Nemore Corytio. Sylua Tertia

4.2.2  Haec inter mediae glacialia tempora Brumae,
4.2.2   Quum terras nix alta tegat, quum frigore pontus
4.2.2  Algeat, et densa pulsentur grandine campi,
4.2.2  Impulsu

4.2.2  Corytiumque Nemus. Vos o bona pia numina coeptis
4.2.2  Aspirate meis, quibus haec inculta dicamus
4.2.2  Carmina, sed gratam certe testantia mentem.

4.2.2  Est, humiles inter quos pandit Isauria colles,

niveaeque Rosae, mistique coloris
4.2.2.43  Terra crocis adoperta latet, queis gloria prima
4.2.2.44  Gestandas nuribus vestes tinxisse latinis.
4.2.2.45  Haec passim variae per amena vireta volucres
4.2.2.46  Dulcibus aethereas mulcent concentibus auras:
4.2.2.47  Illic ante alias mutilo Philomela palato
4.2.2.48  Deflet

inter te, meque etiam, non ultima sedes
4.2.2.183  Aemiliane manet: nam tu foelicibus usus
4.2.2.184  Auspicis Venetae res prima ab origine gentis
4.2.2.185  Orsus ad haec cultis narrasti tempora libris,
4.2.2.186  Quae non indignum tanto te munere reddunt.
4.2.2.187  Ast ego (si pia fata sinant) dum vita supersit,
4.2.2.188  Nunquam

forsan tribuent post funera Sylvas.
4.2.2.191  Sed tamen, hoc ut cunque cadat; Deus optimus orbis
4.2.2.192  Conditor atque opifex, manuum miranda suarum
4.2.2.193  Haec olim saeclis linquit monumenta futuris: IN FOEDUS ICTUM INTER PRINCIPES

4.4.14  Vaticinans tales effudit pectore voces.
4.4.15  Si mihi, qui fuerat olim sub pectore sensus
4.4.16  Perstat adhuc, si vera meus mihi pandit Apollo;
4.4.17  Haec modo, Pheaciis quae plurima fertur ab oris
4.4.18  Classis ad Illiricas spatiosa per aequora terras,
4.4.19  Optatum capiet nullo discrimine portum. (luctus?
4.4.20  Sed tibi

adhuc nobis pars indiscussa tuarum:
4.4.94  Et quanuis longe maiora, et plura supersint,
4.4.95  Quam quae Phoebaeo percurrere concitus oestro
4.4.96  Hic potuit; tamen haec laudum quotacunque tuarum
4.4.97  Pars eat, et seros longum celebretur in annos.
4.4.98  Talia dum memorat flammato pectore Protheus,
4.4.99  Carminis illius captae dulcedine

superveniens, cantumque diemque diremit. AD GEORGIUM / BIZANTIUM, / ASCRIVIUM.

4.5  Haec tibi Dalmaticas inter Bizantice sylvas
4.5  Propter aquas, mediae canimus sub tempore brumae.
4.5  Tu mihi, Cecropii seu sacra inventa Solonis
4.5  Mente agitas, seu

4.5  Lenia defessam demittis ad ocia mentem.
4.5  Te Lauri virides, Myrtique, humilesque Myricae,
4.5  Te Satyri Dryadesque canent, quin omnia tollent
4.5  Haec nemora, haec arbusta tuas ad sydera laudes.

4.5  Interea iuvet haec, media quae noctis in umbra,
4.5  Dum venti, fluctusque silent, volucresque

Lenia defessam demittis ad ocia mentem.
4.5  Te Lauri virides, Myrtique, humilesque Myricae,
4.5  Te Satyri Dryadesque canent, quin omnia tollent
4.5  Haec nemora, haec arbusta tuas ad sydera laudes.

4.5  Interea iuvet haec, media quae noctis in umbra,
4.5  Dum venti, fluctusque silent, volucresque ferasque

4.5  Te Satyri Dryadesque canent, quin omnia tollent
4.5  Haec nemora, haec arbusta tuas ad sydera laudes.

4.5  Interea iuvet haec, media quae noctis in umbra,
4.5  Dum venti, fluctusque silent, volucresque ferasque
4.5  Somnus habet, vitreae Bithynnius arbiter undae
4.5  Muscosa

4.5  Et nostras rexisse diu foeliciter oras:
4.5  Vtque sit in multas primi post funera Regis
4.5  Divisum Imperium fraterno foedere, partes,
4.5  Atque haec ut gelido loca subdita cuncta Leonti,
4.5  Illyrii soboles primo Vermanus in aevo
4.5  Rexerit, insignis iaculis venator, et arcu;
4.5  Vtque suo

4.5  Et super Aonios raptum per inania montes
4.5  Gorgoneis lavere vadis; ut tempora lauro
4.5  Cinctus, et argutas pertentans pollice chordas
4.5  Dixerit haec illi divino carmine Phoebus.
4.5  Fortunate puer, prima en munuscula Musae
4.5  Hos tibi, non ulli quos attrivere priores
4.5  Dant calamos, his tu calamis impone

4.5  Versus in aeternas post ultima funera lymphas,
4.5  Quae mea perpetuo resonant per rura susurro.
4.5.1  Haec et plura suo residens Bithynnius antro,
4.5.2  Rettulit, immemores quae non tenuere puellae,
4.5.3  Et iam purpureo perfundens lumine coelum
4.5.4  Prodierat canis rorans

canes stent auribus omnia circum
4.6.4  Tuta vides: tu nescio quid miserabile tristi
4.6.5  Fronte foves, ducisque alto suspiria corde.
4.6.6  Quin age, dum laetas haec populus efficit umbras,
4.6.7  Et Zephyri movet aura nemus, tenuique susurro
4.6.8  Praeteriens vitreis Bithynnius obstrepit undis;
4.6.9  Cantando aestivi fugiamus taedia

densas porrigit umbras,
4.6.42  Nuda sed ammissis rarescit sylva capillis.
4.6.43  Iam neque floret ager, neque iam redolentibus herbis
4.6.44  Vernat humus, nec, ut ante, colunt haec prata Napeae:
4.6.45  Quinetiam solitas tellus negat arida fruges
4.6.46  Horrentesque rubos, et spiniferum Paliurum
4.6.47  Pro molli viola, pro suavi nutrit acantho.

4.6.83  Sydera, ut ensiferi Sydus secat Orionis?
4.6.84  Falciferoque seni nymbosos copulet ignes
4.6.85  Hoedus, et Icarium Phoebo supereminet astrum?
4.6.86  Haec bellum, duramque famem morbosque minantur
4.6.87  Affore, et innumeras terrarum signa ruinas.
4.6.88  Foelices, qui nostra colent haec rura, nec ullos
4.6.89  Armorum strepitus,

et Icarium Phoebo supereminet astrum?
4.6.86  Haec bellum, duramque famem morbosque minantur
4.6.87  Affore, et innumeras terrarum signa ruinas.
4.6.88  Foelices, qui nostra colent haec rura, nec ullos
4.6.89  Armorum strepitus, non classica rauca timebunt.
4.6.90  Vos inter sylvas, atque inter pascua nota
4.6.91  Pascite oves pueri, celsas furor impius

strepitus, non classica rauca timebunt.
4.6.90  Vos inter sylvas, atque inter pascua nota
4.6.91  Pascite oves pueri, celsas furor impius urbes
4.6.92  Concutiat: vobis sint haec nemora avia curae.
4.6.93  Ca. Non sic Orpheos mirata est Thracia cantus,
4.6.94  Aut Aracyntheae cantantem Amphiona rupes,
4.6.95  Ut tua Dalmaticae mirantur carmina

2.5  Flores vernantis simulacra imitantia ripae:
2.6  Cum ultra pastoris vires accensus Iolas
2.7  Numine Pieridum muscoso e margine lusit.
2.8  Sit precor haec semper species tibi; sit tua, quae nunc,
2.9  Lympha repercussis fons o divine figuris
2.10  Distincta ambabus, curratque argenteus humor,
2.11  Et laetum tibi coelum sit, fulgentiaque

2.27  Ecce meam faciem, quae in te nunc picta renidet.
2.28  Inter*.... quasque faces, et florea dona
2.29  Agnosco hanc, agnosco luce oriente parumper.
2.30  O utinam facies haec in me chara pererret,
2.31  Chara diu, et Deus hic tuus et meus augeat hac se:
2.32  O utinam propter placidum mea fistula murmur
2.33  Septenis numerosa modis sonet arte magistra:

3.63  Ah, quoties nullo cernens se robore fulctum,
3.64   Atque lacertorum disperiisse toros,
3.65  Ingemit; eque imo vellens suspiria corde
3.66   Saepius haec secum tristia verba refert.
3.67  Hae ne manus raptum alte, vinclisque petitum
3.68   Tartareum quondam perdomuere canem?
3.69  Et toties laeto sternendam viribus anguem

3.68   Tartareum quondam perdomuere canem?
3.69  Et toties laeto sternendam viribus anguem
3.70  Frangere Lernaeam non timuere suis?
3.71  Brachia Centauros nostra haec pressere furentes,
3.72   Pocula cum furens vertit in arma Pholus?
3.73  Quae si forte humeris, heu, nunc spectentur ab istis,
3.74   Fulcta olim nixu quis putet altra meo?

ejus conjuratos, quem cogere magna fama ferebatur, desineret omnino, quia si pergeret in hoc conatu rex, nec ipse, scilicet passa, amicos principis sui (non) esset deserturus. Haec XXV. ejusdem mensis per veredarios 25 regi nunciata, passa nos perofficiose salutato, navibus grandioribus vecti IIII. et comitati VI. naszadis classiario milite instructis tutelae causa, movimus e

et periculi attulerat, verum auspice Deo illaesi evasimus, Batha olim sacro sanguine, Mohacio Ludovici regis clade memorabili minime viso. Quae autem loca nos vidisse contigit, quum navium libuit rectoribus redire in justum alveum, haec sunt: Kewzeg arx familiae Orbasziorum in dextra Danubii, prorsus diruta et destituta, sitaque olim in amoeno loco, cui adjacebat claustrum Pauli Heremitae. Deinde oppida nominata Veresmarth et Lazkó. Mox Dravi fluminis ostium, a quo

Karon hegye, id est: Karontis mons et id genus alia. Karontem sequitur Zalonkemen et Titulium, arces cum oppidis ex opposito invicem Danubio utramque interfluente alveo latissimo sitae, eaque erat ditionis regiae, haec habebat praepositum, tantoque Titulium Zalonkemeno integrius et frequentius esse cognovimus, quanto de Karonte dixeramus, sed id quidem ex auditu, quia sub ipsis muris Zalonkemeni transivimus, Titulium a

tandem ostio, Zalonkemeno opposito in Danubium cadit. Adjacet in hoc loco Titulio longior quaedam quam latior palustris planities, eaque adeo humilis et depressa est ut quotiens vel Danubius vel Tibiscus excreverit, aquis tota occupatur. Haec idonea esse potest usibus bellicis, quod aliquando memini me audivisse. Eadem die ad Zalonkemenum et dein Zemlinium, quod citra Belgradum parvo spatio positum est, pervenimus. Arx olim fuit et oppidum obsidendi causa Belgradi

Belgradum sedet, porrectum et aequale jugum est, quod et arcem et urbem simul sustinet. Verum in oriente ipsa urbs quadrata, in occasu triangulari forma arx posita est, eaque parte, qua in acumen turbinatur, urbi inseritur, turribusque et haec et illa in vetustum morem pluribus ac frequentibus exaedificata. Nec dubium est veterum et Graecorum et Romanorum in vestigio fuisse Belgradum conditum, arx tamen nec ingens, nec aedificio eximia. Caeterum magis ad aquas videtur

inclusa moenibus in rotunditatem aliquot angulorum, prout ripae ejus conditio exposcebat circularis, ab ipsa summa civitate et arce ductis, ut in duobus ejus extremis angulis juxta aquas ripense propugnaculum in arcis modum existat. Et haec in septentrionem Danubio et Savo opposita sita est. Declivia jugi orientalis, ubi sunt portae civitatis superioris, et meridianam continentem, quam ad muros usque planam esse dictum est, occupant latissima et

nunc Triballorum sive Bulgarorum emporium, in XVIII. milliario ab oppido Niis positum. Loca autem ejusmodi non carent vestigiis vetustatis. Passim enim rudera et murorum ruinas ostendunt. Caeterum tota haec ora Danubii dextera munita olim erat urbibus et castellis per Romanos, in quibus praesidia tenebant militaria contra incursiones Dacorum, ut est videre in Strabone lib. VII. ubi dicit, Danubium quam longe per Dacorum agrum fluat,

liberos, vel amandant alio, donec ea lues praeterierit. Qua inclementia non utuntur victoriarum initiis, sed post ubi longius protulerint finium pomeria, et jam adepta bene constituerint. Expendant haec, qui Turcarum sceptra expetunt, et iis clementiam erga genus nostrum inesse credunt. Ducti autem sunt hoc fuco et Graeci, et Mysi, et Thraces, et reliqui quique prius subacti. Nunc jam ad nos quoque translata eorum potentia, reliquos

non habeat lapidem Romani operis indicem. Verum non ultra ibidem immorati, quam tres ultimas ejus diei horas, quo appulimus, et noctem insequentem, prohibiti interim etiam a comitibus itineris, ne pro arbitratu nostro vagaremur, vix haec pauca corripuimus verius quam collegimus. Igitur omissis his, redeo ad Niis, quod deinceps Nessum cum antiquis nominabo, situmque ejus pro virili parte mea describere conabor, sed paulo

loco, sed per totam eam viam qua Haemi juga transcenduntur. Et insuper passim locis magis infamibus vicinos pagos jussit custodiendi gratia excubias apponere, quas singuli pagani ordine inter sese partiuntur stipe e communi exhibita. Haec autem excubiae sic aguntur. Viae publicae locum in montibus deligunt eminentius imminentem, sic, ut et viam ipsam habeat sub oculis, et latissime quaque versus commode possit prospicere, in eoque casula straminea constructa, unus

et hinc in Thraciam, freti ejusmodi praesidiis, commeabant. Nec nos, puto, fallit ista conjectura, Strabo enim in VII. de hoc ipso facit mentionem, quum de Strymone amne loquitur, ad quem Philippus eandem urbem condiderat. Ejus verba haec sunt: Quoniam Philippus eximio captus studio, ut haec sibi loca vendicaret, maxima ex metallis et reliqua locorum ubertate vectigalia constituit. Ego hic Pantaliam municipium Pantalia. fuisse arbitror,

Nec nos, puto, fallit ista conjectura, Strabo enim in VII. de hoc ipso facit mentionem, quum de Strymone amne loquitur, ad quem Philippus eandem urbem condiderat. Ejus verba haec sunt: Quoniam Philippus eximio captus studio, ut haec sibi loca vendicaret, maxima ex metallis et reliqua locorum ubertate vectigalia constituit. Ego hic Pantaliam municipium Pantalia. fuisse arbitror, quantumque ex Ptolomaeo positione possum colligere,

Pantalia. fuisse arbitror, quantumque ex Ptolomaeo positione possum colligere, affirmare etiam audeo. Aliorum tamen sit judicium, qui propius rei cognitionem accesserunt, nosque pergamus ad alia. Dum haec lustramus in hoc jugo loca, cernebamus a dextra nobis Haemi latissimos vertices ingentibus circa ubique aliis montibus adjacentibus, et tantam altitudinem perinde atque humeris sustinentibus et

summa et singulari, cum seditiosis habeat commercium; ibique fortunae suae incrementa quaerit, ubi nemo nisi Turca dominatur. Non ita mihi de eo antea pollicebar, et sperabam eum meliore usurum consilio. Sed fecit aleam; nec scio, quam sit ei feliciter casura. Haec ideo ad Eam scripsi de antiquo fratre meo, quod eius vices fraterne doleam; et non solum vices ipsius, sed etiam Dominationis Vestrae, cui me amicum et fautorem offero. Viennae 22. Decembris

Agriam versus proficiscar, comitentur me, quousque infesta hostibus loca praeteriero. Quum autem novos Agriae praefectos et Capitaneos substituere me oportebit, non remanentibus iis in officiis suis, qui nunc illic agunt; decrevi inter ceteros, qui mihi ad haec loca idonei offeruntur, Stephanum Zolthay eo transferre ex Comaromio, ut virum et probum, et militarem. Dominationem Vestram Reverendissimam similiter rogo, faciat de hoc Suae Maiestati meo nomine mentionem, atque Eidem supplicet, dignetur

feci per litteras; quod autem in hanc diem distulerim, in causa fuerunt vindemiae, nam appuli recte in ipso furore vindemiarum. Porro hic viget nunc extrema omnium rerum charistia, vini mira exiguitas, fruges autem vix etiam reperiuntur, adeo ut verendum sit, ne hac hieme a fame velut ab hoste haec civitas obsidionem experiatur. Ceterum Provian szigetiben vagyon eladó egy szép ház szüleivel egyetemben, kinek mása nincsen ott; az házzal ípitéssel, kerttel, gyimücsivel, csatornakúttal és helylyel, id est, Scruanovics Péteri ki volt; de nem hiszöm, hogy

optimos filios et juvenes amiserunt. Nuper etiam soror novercae unicum filiolum amisit; mortem obiit etiam Joannes Longus alias Misich, et Franciscus Seniunich alias Ciunteta. Vina fuere paucissima, fruges carissimo pretio acquiruntur, et alia omnia desunt, ita ut a longo tempore in pejori statu haec civitas non fuerit. Caeterum nunc si utiquam alias tempus et occasio est emendi stabilia, qui sumptibus abundat. Tamen inter alia nunc prostant Ego si ibidem domum exstruere velim, uti est necesse, vix proficiam cum altera ex iis summa, cum

ex eis potiori loco constitutis certo intelligimus, ipsum imperatorem in delirium cecidisse, et vocasse majorem filium ad praefecturam adrianapolitanam, qui metu insidiarum venire noluit, et ob id incidisse in indignationem patris; quamobrem certo affirmatur, nunc utrumque filium esse in armis. Haec eadem retulit etiam baylus, qui nuper hac re versus est Venetias; licet tamen quotidie fiant apparatus bellici Constantinopoli in apparentiam futurae expeditionis. Hinc Malchoch beg ferme quotidie infestat miseram Croatiam, unde nuper defecerunt ad ipsum ad 70 domus colonorum, ut quiete vivere

Venetias; licet tamen quotidie fiant apparatus bellici Constantinopoli in apparentiam futurae expeditionis. Hinc Malchoch beg ferme quotidie infestat miseram Croatiam, unde nuper defecerunt ad ipsum ad 70 domus colonorum, ut quiete vivere possint, cum nemo pro eorum defensione advigilet. Tamen cum haec scriberem, advenerunt nova, bonam manum Turcorum profligatam esse in Ungaria circa Hathwan, ita ut ter mille desiderati sint. Certe ipsi Turcae retulerunt solummodo dazdaros 70 cecidisse eo praelio, filio autem cujusdam Murathi manum esse totaliter abscissam; quae res fuit nobis auditu

ob pauculos versus pileum argento impleverit. Omnium ore munificentia Antonini celebratur, Oppiano, ob dedicationem poematis de piscibus, patrem relegatum ab exilio restituentis: illumque tot aureis donantis, quot versus in poemate de piscibus inveniebantur. Sunt haec, aliaque complura (nec etenim singula commemorare prodest) liberalia, et benignitatis in doctos speciem egregiam habent: sed tamen si munificentiae Ptolemaei, illorumque collatio institueretur, fateri necesse esset, illorum quidem liberalitatem praedicatam, huius

a singulis explicata, in domum splendide extructam, et ab omni tumultu strepituque remotam deducti, Legis interpretationem septuaginta diebus perficiunt. Rex ergo interpretatione religiosa veneratione accepta, eos muneribus amplissimis in patriam remittit. Haec Aristeas cum cognitione dignissima censeret, literis excepta, fratri Philocrati exponit: interim magnificentiam donorum a rege pontifici missorum, civitatis Hierosolymitanae situm, terrae Iudaicae fertilitatem,templi formam, arcis munitiones, et habitum vestis

uno parium apposita esset, ea a caeteris quoque omnibus addita: vicissim, ubi quid detractum, id aequaliter ab omnibus demptum deprehenderetur. Tanta Dei, Interpretum corda dirigentis, et ad consensionem mentes inflectentis, hic gratia apparuit. Caeterum haec obiter admonuisse sufficit: demonstrationes eorum qui quaerit, eas apud Epiphanium loco prius allegato inveniet. Ad Aristeam autem quod attinet, praeter hunc, et alius liber illius de Consultationibus regiis, et cellulis atque iugis, in Pharo extat: Ioachimo id

ipsos Iudaeos extaret. Atque hanc quidem legationem studiose obivimus, ita ut inde acciperemus occasionem agendi cum rege de illis, qui ex Iudaea in Aegyptum traducti erant a patre regis, qui primum et civitate potitus est, et Aegyptum occupavit. Sunt quidem et haec digna quae tibi exponam, licet persuasum habeant te magis invitare nos ad gravitatem et mores exponendos illorum hominum, qui secundum sanctas degunt leges: id quod est praecipue instituti nostri, ita tibi exponere, ut rem totam cognoscas: quoniam nuper ex

describantur, et in tuam Bibliothecam seponantur. Tum rex: Quid ergo est, inquit, quod te prohibet facere hoc? nam tibi omnia quae ad huius rei procurationem faciunt, sunt commissa. Numerus librorum bibliothecae Philadelphicae Ad haec Demetrius respondit: Indigent interpretatione leges illae. nam Iudaei in sua regione, perinde ut Aegyptii literarum dispositione, ita illi characteribus propriis utuntur iuxta pronunciationem quam propriam habent. Putatur a nonnullis illa esse Syriaca, quod

illi pro precio a nobis deputato ea dimittant libera: neque quisquam hic callide aliquam fraudem usurpet, sed intra triduum post hoc edictum publicatum omnes profiteantur numerum suorum apud praefectos huic negocio, et simul statim exhibeant corpora ipsa. Nam ut haec ita fierent, in nostra considerata deliberatione invenimus et nobis et negocio ipsi conducere. Qui autem volet aliquem ex contumacibus deferre, ille in deprehensum ius et potestatem habebit plenam, bona vero talium recipientur in fiscum

de libris Iudaeorum describendis. nam nihil inconsiderate et temere, sed omnia ex mandato et cum magna diligentia administrantur apud hos reges. ex quo mihi visum fuit separatim exponere et eorum quae fuerunt regi exhibita, et epistolarum exempla: ad haec, et numerum et apparatum eorum quae fuerunt dono missa Eleazaro, propterea quod eorum quodque excellebat et munificentia et arte. Ad hunc autem modum Demetrius sententiam suam regi exposuit.

et tu ad nos scripseris de quibus placuerit, rem et nobis gratam, et amicitia tua erga nos dignum facies. nam nos statim effecta curabimus, de quibus nos voluntatem tuam cognoverimus. Vale. Ad hanc epistolam Eleazarus haec benigne rescripsit. Eleazarus summus sacerdos regi Ptolemaeo amico sincero Salutem. Eleazari pontifici ad regis Ptolemaei epistolam responsio Valeas et tu, et regina Arsinoe soror

Dathaeus. Ex undecima: Samuelus, Iosephus, Iudas, Ionathas, Chabeu, Dositheus. Ex duodecima: Isaelus, Ioannes, Theodosius, Arsamus, Abietes, Ezekielus. Hi omnes fuerunt numero duo et septuaginta. Atque haec quidem ad epistolam Regis sunt ita ab Eleazaro rescripta. Porro, ut promisi, explicabo etiam Munerum a rege missorum descriptio ornamenta et elaborationem munerum, quae varia et praestanti solertia

et plegmatum et coronae speciem referret. Nam laminam mensae, quam lata ea erat, adiunxerant solidam, et latitudine quatuor digitorum, ad pedes in eam inserendos, qui fibularum clausuris astringerentur, ut in utramvis partem erecta mensa, apta esset usui. Atque haec quidem in externa superficie mensae utrobique ad usum accommodata cernebantur. */*ὑπ αὐτῆς/ Supra ipsam autem conspicium meandrum fecerant, qui in medio haberet extantes lapides preciosos, ut pyliades,

mensae utrobique ad usum accommodata cernebantur. */*ὑπ αὐτῆς/ Supra ipsam autem conspicium meandrum fecerant, qui in medio haberet extantes lapides preciosos, ut pyliades, carbunculos, smaragdos, ad haec onyches, et alios qui speciei fulgore pręstarent. Iuxta meandrum erat patens quędam textura miro artificio confecta, in medio exprimens sublongam et rotundam figuram rhombo similem, quae crystallum, et quod vocant electrum, ita affabre

Nam lapides et magnitudine conspicui, et numero multi, non pauciores quinque millibus adhibiti erant: tum artis solertia omnia ita excellebant, ut quintuplo precium auri superarent lapides collati, et artificum industria navata. Ita habes et haec, quorum expositionem iudicavi necessariam. Sequens narratio, continebit iter nostrum ad Eleazarum: sed primum declarabo tibi totius regionis situm. Hierosolimae situs Postquam ergo pervenimus in loca illa, cernebamus civitatem

scaturiginem habet, et quia subtus terram sunt mira et inenarrabili arte aquarum receptacula, confecta per quinque stadia, quemadmodum apparebat undequaque circum templum, quorum singula habent fistulas infinitas, utrinque in se invicem emittentes fluxus: atque haec omnia in imo et a lateribus plumbo sunt obducta, et multa terra accurate cooperta. Sunt praeterea multa ostia in fundo et basi, quae nemo cernere potest, praeter illos quibus ministerium est commissum: per hęc impetu et effluxu supermissae aquae, sanguis

admirationem ineffabilem, propter illum sanctum habitum, qui in singulis videbatur inesse. Hinc, ut omnia cognosceremus, in Sionis arcis descriptio adiacentem civitatis arcem ascendentes, eam perlustrabamus. Haec sita in editissimo loco, munita est turribus ad summum usque longis lapidibus extructis, ad illorum quae circum templum erant locorum, ut colligebamus, custodiam: ut si quae insidiae, aut qui tumultus, aut hostium insultus existeret, ne quis posset aditum

commeatusque curatores et eorum ministros magnifaceret, legibus ordinavit, ut ne agricolae et praefecti civitatis quęstum facientes, minuerent cellas et horrea, id est, fructus agriculturae. Fertilitas terrae Iudaicae In haec autem ideo digressi sumus, quia Eleazarus ea nobis accurate demonstravit. Est ergo ibi magnum studium agriculturae: et ideo regio eorum consita est arboribus olivarum, et ferax est omnis generis frumenti et leguminum: ad haec, vineis et mellificio abundat.

terrae Iudaicae In haec autem ideo digressi sumus, quia Eleazarus ea nobis accurate demonstravit. Est ergo ibi magnum studium agriculturae: et ideo regio eorum consita est arboribus olivarum, et ferax est omnis generis frumenti et leguminum: ad haec, vineis et mellificio abundat. palmae vero, et aliae frugiferae arbores sunt innumerabiles apud ipsos: item iumenta et pecora omnis generis multa, et pascua uberrima. Itaque praeclare hoc perspicientes, ista loca multitudine hominum egere, ad hoc et

perinde ut Nilus, circa tempus messis exundans, multum terrae irrigat, et circa regionem Ptolemaeorum in alium fluvium illabitur, qui deinde in mare ingreditur. alii etiam qui vocantur Torrentes defluunt, qui loca illa ad Gazam et regionem Asotiorum inundant. Ad haec naturalibus munimentis circumdatur, cum ob angustias viarum et praecipitia ad fauces profundas, asperitatesque montium qui eam ambiunt, irruptiones excludat, nec ab aliqua multitudine invadi possit. Narrabatur etiam, ex montibus

montibus Arabiae vicinis prius metalla aeris et ferri fuisse eruta: quae postea, quo tempore Persae rerum potirentur, fuerunt intermissa: quia qui tum praeessent, culparent illa, ut inutilis et sumptuosi laboris, et per quae etiam regio posset perdi. Ac quidem haec ipsorum criminatio valuit: quia fere per potentiam illorum qui intenti iis erant, regio fuit perducta in alienas manus, cum illi inde in regionem nacti fuissent ingressum. Exposui ita strictim tibi, frater Philocrates, quae etiam de his commemoranda fuerunt.

Bibliographia locorum inventorum

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1557], Stephano Chiacchio, versio electronica (, Vienna), verborum 149, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15571222].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1557], Casimiro nepoti suo salutem, versio electronica (, Vienna), Verborum 440, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15571224].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 500, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581001].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].

Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report