Your search found 3265 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 801-900:

Caeterum Turcarum rex metu defectionis Aegypti liberatus, expeditionem in Valachos parat. quo si Rex profectus fuerit, actum esse non solum de Valachis, Moldouitisque, quod Dacas appellatos superius dixi, sed procedente tempore de Vngaris, Polonisque plerique arbitrantur, quippe cum nullos apud Vngaros apparatus, quibus tanto Principi restiterent, cernant. Si uero quempiam ex suis miserit, Transyluanis uoletibus, Moldouitisque ad id

eis aliquando imperasse non dubitamus, peculiariter Macedonum gentes esse perhiberi, quoniam Thraces, Myssii ac Illyrii eiusdem generis eiusdemque sermonis, sicut et modo sunt, cum Macedonibus exstiterunt. Macedones ergo, sicut et Histri, Thyrae sunt posteritas, tametsi, per quos aut quo in tempore simul cum multis aliis nationibus ab eo descenderint, minime ualuerim reperire, quamquam (quemadmodum papa Pius Papa Pius in Histo. Bohe. (61) ac Mechouita Mech. de duabus Sarmatiis Annalesque

uir strenuissimus bellorumque Sabellico teste Sab. Aenea. VII. lib. IX. (86) calentissimus, ad quem Claudiani poetae Claudia. poeta. (87) exstant lucubrationes, Honorii quarti Augusti tempore Romanorum comes, ex inbelli Vandalorum gente (ut Orosius tradit) Oro li. VII. (88) oriundus fuit. Efrenis tamen (ut Blondus praedicat), Blon. de prime. lib. II. (89) quam

paternum regnum est assecutus, ac per Argonem, (152) Pleurati filium, ipsiusque coniugem Theutam, quae (sicut diuus contra Iouinianum inquit Hieronymus), Hier. contra Iouinianum capi. XXVII. (153) ut fortissimis uiris Dalmatis longo tempore imperaret et Romanos saepe bello frangeret, miraculo utique meruit castitatis, et per Demetrium Pharium nostratem ac per Scerdelaidam, Illyriorum reges, de quibus, praecipue de Demetrio Phario, accuratius tractant Polybius Poly. lib. II. et

fudit, ut egre pars dimidia superfuerit? Centum milia Alemanorum cesa circa Lacum Benacii, Quid demum diceret, si duas legiones Illyriorum sena milia militum habentia Martiobarbulos dictas tanti momenti esse cognouisset, quod longo tempore constat per eos omnia bella strenuissime confecta fuisse usque eo, ut, dum Dioclitianus et Maximianus ad imperium uenissent, (quemadmodum Vegetius refert) Vegeti. de re mi. lib. primo cap. XVII. (160) pro merito uirtutis hos

XXXII fratres ordinis praedicatorum martyres. Pro quorum sanctitatis ostensione (quemadmodum in Cronica ordinis praedicatorum legitur) Cronica ordinis praedicatorum. singulo quoque anno in loco, ubi submersis sunt, longo tempore triginta duo luminaria in die occisionis eorum apparuerunt. Ex his horumque similibus luce clarius manifestum esse existimo optimas Dalmatarum corporis et animi naturales dotes caelestis gratiae donis abunde perfici et augeri, quando quidem iuxta incarnati uerbi dei sententiam maiorem hac

in domorum templorumque structuris duo alii maritimam oram sortiti uici in diesque magis ac magis excrescunt. Largitatis et opulentiae indigenarum monasterium diui Petri Martyris Monasterium sancti Petri Martyris ordinis pradicatorium. breui tempore excellenter ab eis exstructum necnon et frequentes in singulis quoque uicis ualde pulchre nostris diebus erecte ecclesie fidele praebent testimonium, praecipue hoc in tempore, in quo iuxta certissime ueritatis uaticinium refriguit charitas multorum. Math. XXIIII.

diui Petri Martyris Monasterium sancti Petri Martyris ordinis pradicatorium. breui tempore excellenter ab eis exstructum necnon et frequentes in singulis quoque uicis ualde pulchre nostris diebus erecte ecclesie fidele praebent testimonium, praecipue hoc in tempore, in quo iuxta certissime ueritatis uaticinium refriguit charitas multorum. Math. XXIIII. (239) Quid, si omnes huius agri fructus eorum essent? Potior enim fructuum ibidem collectorum ad hanc, in qua sumus, urbem (nam uester iste fere

qua sumus, urbem (nam uester iste fere totus ager est, illi autem coloni sunt) pars defertur. Neque ommittendos existimo lembos seu miorones cum caeteris minoribus nauibus ac retibus octuagenarium numerurm supra centum apud eos excedentibus (aestiuo duntaxat tempore) piscationibus deputatos, quorum usu singulis annis ex piscibus magnam pecuniae summam sortiuntur. Aptissimam enim piscationi hanc insulae partem esse constat tum ob frequentes amplosque maris sinus, tum quia nullibi circa insulam mare est sordidum aut lutosum, sed ubique ob notabilem circa

totusque locus iste a nautis optimus portus aestimetur. Per quem necesse est, praesertim in hyeme, ex Venetiis ad Graeciam Siciliamque et ad caetera orientis loca nauigantes uel inde Venetias uersus tendentes, si maxima uolunt maris discrimina euitare, suum iter dirigere, quamquam (estiuo duntaxat tempore) aliquando nonnulli nautarum inter has insulas et Issam, cuius supra meminimus, octo millibus passuum ab his distantem nauigare non uereantur. Tendentibus enim hac Venetias uersus ex Graecia huius tractus in principio tribus clausus monticulis, medio caeteris eminentiore

regina Illyriorum. imperium dereliquit. Quae (sacuti ex diuo Hieronymo supra diximus) magna praedita castitate frequenter cum Romanis feliciter decertauit. Huius auspitiis Demetrius Pharius, postea Illyriorum rex, agros Eliensium et Messeniorum tempore primi belli Punici populabundus percurrit Phaenicemque, faelicissimam (ut Polybius scribit) Poly. lib. II. (258) Epiri urbem, diripuit fusisque posthaec aperto Marte Epirotis, omnibus Graecorum maritimis ciuitatibus magno timore

praeterea et caeteris rebus ad bellum necessariis abundans, centesime quadragesime olympiadis anno primo, hoc est anno ante incarnationem filii dei ducentesimo sexagesimo secundo, Anno ante incarnationem filii Dei ducentesimo sexagesimo secundo Pharum fuit euersum quo tempore fidissimam illam Saguntum in Hyspania cepit Hannibal, callide Pharenses opprimens ad extremum excidium perduxit. Intempeste enim noctis silentio in densissima prope urbem sylua copias delitescere iubens, Stratagema Emilii contra Pharenses. postero die

aprime eruditus. Qui post doctissimas de ueri sacerdotis offitio lucubrationes, ipsius patre febribus egrotante, cum triremi preesset, gesto apud Liburnum prope Pisas cum Genuensibus praelio sic amicos in spem erexit, quod nisi immatura mors eum e medio sustulisset, eternum sibi breui tempore (quemadmodum omnes opinabamur) strenuitate nomen fuisset assecutus. Sed nec Andreae Bonini Andreas Boninus. naualiumque sociorum suae triremis, Turcis Calcidem obsidentibus, mors incruenta fuit, qui ad unum caesi, ingenti Turcarum strage

a fame pariter comorari, quia pecunię (quas Maiestas Regia pro dandis stipendiis militibus, quę iam meruerant et pro restauro populi miserat) in itinere occisis Suę Maiestatis nuntiis a latronibus direptę fuerunt et ab eo tempore citra nullum subsidium a Regia Maiestate usque in hodiernum aut militibus aut populo exhibitum fuit. Et dum ego Segnię aliquod praesidium regium aut Sanctitatis Tuę iuxta eiusdem promissa perdiu expectassem, nec eo ab ulla

hostibus ob eorum continuas incursiones atriti resistere minime poteramus. Et Sanctitas Sua comissarium suum cum non parvo praesidio ad nos miserat, qui nomine Sanctitatis Suę nos hortatus est, ut ęquo animo hostibus resistentes pro tempore ad tates 34 perferremus, quia Sanctitas Sua neque castrum neque eius populum unquam erat derelictura, imo sub protectione Sanctitatis Suę recoeptura. Et id omne factum fuit de scientia et ordine

ut Hesperidum liber hic fert aurea mala,
10  Bractea quae argenti textaque fila tegunt.
11  Haec legat assidue puer, haec iuuenesque, senesque,
12  Scire et quisquis auet tempore multa breui.
13  Haec legito et tu, qui uere bona noscere quaeris,
14  Et quae animas perimunt, proiice cuncta procul.

6.457  Optima quaeque bono de semine germina surgunt,
6.458  Optima facta uirum ueniunt a corde benignae
6.459  Indolis, os hominisque interno fonte redundat.
6.460  Omne nefas qui non animo luit anxius aegro,
6.461  Quique dato nunquam meditatur tempore iustum
6.462  Legis opus sanctae, mortem speculatus amaram,
6.463  Cui non alta suas oratio concitat alas?
6.464  Non laudes canit, aut superis grates agit ullas.
6.465  Qui nec honesta docet, non illum poenitet actis
6.466  Indulsisse

est praenuncius angelus astri,
8.309  Praeuius ipse iubar qui gentibus indicat almum.
8.310  Nemo uiro et muliere satus maiore micauit
8.311  Stemmate uirtutum Ioanne, at maior eodem
8.312  Qui minor est regno, magnorum arce deorum.
8.313  Tempore non alio coeli regno intulit alter
8.314  Arma uir, aut hominum mouit uiolentia bellum,
8.315  Vsque modo hinc patitur Coelum, rapiturque uirum ui.
8.316  Omnibus hic legis diuinae uatibus olim
8.317  Meta datur, Coelo uolat

o, pulcherrima cultu,
8.357  Nunquid sydereas penes exaltabere sedes?
8.358  Infoelix, ingrata, superba, sub alta recumbes
8.359  Tartara quum Barathro stygis immergere profundo
8.360  Quandoquidem Sodomis, aut gens infanda Gomorris
8.361  Tempore tunc illo si tot uirtutibus ingens
8.362  Hausisset facinus, clarum et memorabile lumen
8.363  Auribus atque oculis, in te quod fulsit abunde,
8.364  Forsan adhuc essent, hinc tu torquebere pluri,
8.365  Et te paena manet supremo examine maior.

inter eundum
9.165  Protinus occurrunt famuli. natumque parenti
9.166  Conualuisse ferunt hesterna luce, reuulsum
9.167  Faucibus e mediis, e dirae gutture mortis,
9.168  Hocque repens egit septena punctus in hora.
9.169  Tum pater aduertit quia tempore comminus illo
9.170  Exierat uerbo uitali e pectore uirtus,
9.171  Scilicet et Christi quod regnet ubique potestas.
9.172  Vnde fides iu amore Dei ceu glutine nectar
9.173  Inseritur, channa Iesu manante secundo.
9.174  Inde Thyberiadis

error,
10.97  Qui necat immani malesanam uulnere mentem,
10.98  Impetit, et sanctum iaculis oppugnat amorem,
10.99  Impia quo uibrat mors irreuocabile telum,
10.100  Quo cor durescit, uitae nec poenitet actae,
10.101  Tollitur id nulla uenia, neque tempore crimen.
10.102  Aut det amineus dulces mihi pampineus uuas,
10.103  Aut ferat immites inculta labrusca racemos,
10.104  Omnis enim foetu proprio cognoscitur arbos.
10.105  Inuida gorgoneis o, gens imbuta uenenis,
10.106  Quum tua cerbereo

lustris,
10.388  Foeda situ et langore trementia membra trahebat,
10.389  Cui deus ille latens humano in corpore fatur.
10.390  Visne ualere? uolo, uegetaberis integer, ille
10.391  Rursus ait, mihi nullus adest tam promptus, ut aequo
10.392  Tempore me adiutet, ductumne in flumine mertet,
10.393  O, here, ego postquam adrepti, subit alter in undas.
10.394  Surge alacer, ualidusque tuum tibi tolle grabatum,
10.395  Atque inuade uiam, deus imperat, ille supernas
10.396  Haud mora nil animi dubius

nobilis inclyta regni,
10.686  Ne tua discipulos lateant molimina, nam quis
10.687  Occulit ipse suas laudes? qui laudibus ardet.
10.688  Ergo age, iam totum phama celebresce per orbem.
10.689  Christus ad haec magni lux et sapientia pars,
10.690  Tempore non isto mihi gloria quaeritur ulla,
10.691  Nec mea iam momenta fluunt, haec ipsa parantur
10.692  Iam uobis, iam tempus adest, haec hora, diescit.
10.693  Quod hic amare solet mundus, me uexat, et odit,
10.694  Qui fas, atque nefas

tactu procul asseris arcet,
12.180  Quin proculcat aquis, et ab aequore deprimit alto.
12.181  Atque leui ceruice iugo uolat ille soluto.
12.182  Mox huic et quidam fit debitor obuius ipsi,
12.183  Qui soluisse quidem centena denaria multo
12.184  Tempore debebat, prenso cui gutture fixis
12.185  Vnguibus, ut capto lepori canis acer inhaesit,
12.186  Debita redde mihi, iam iam mihi reddita redde.
12.187  Procidit ille genu, miseranda et uoce rogabat
12.188  Inducias, spatium tanto requiemque

abysso.
12.477  Et procul elisiis Abramum uidit in oris,
12.478  Tuta sinu largo, et peramoena uireta tenentem,
12.479  Foelices animas, fortunatosque recessus.
12.480  Te quoque se quanto mutatum lazare uidit,
12.481  Et sero agnouit transacto tempore frustra.
12.482  Tum cruda exclamat, uocemque emittit inanem.
12.483  Abra pater precor o, tanti miserere furoris,
12.484  Mitte tuum, neue hic nostras horrescat Erines
12.485  Lazarus, extremum digiti tenus alluat unguem,
12.486  Frigida

loca gente subacta.
12.679  Altera pontificis fuit haec sententia Cayphae.
12.680  Non animaduerso hoc pudeat nescire, quod unam
12.681  Expedit ob populos animam dare morte necandam,
12.682  Ne gens tota simul pereat. Ventura futuro.
12.683  Tempore praedixit, sacra quod in aede Sacerdos
12.684  Summus erat, tanti diae fuit infula uittae.
12.685  Namque erat in fatis diuino ex ore profectis,
12.686  Hac pro gente pati, laetoque occumbere Iesum.
12.687  Nec sola pro gente, pios sed ut undique

patrio uos crimine testes.
13.614  Vos quoque uestrorum cumulos implete parentum,
13.615  Semen echidnaeum, sinuosi a stirpe Marassi,
13.616  Quo fugietis enim tetricae tormenta gehennae?
13.617  Ecce nouos igitur uobis surgente prophetas
13.618  Tempore, clara uirum, et scribarum lumina mittam.
13.619  Quorum uos alios truncabitis, inque trabalis
13.620  Figetis alios ligni fera cornua tensos.
13.621  Conciliis atrox alios Synagoga profanis
13.622  Sternet humo uirgis caesos, aut urbe fugabit,

summis et ab arcibus, usque ad
13.738  Littora terrarum Neptuno amplexa uocabit.
13.739  Incipient ubi fata geri, capita ardua supra ❦
13.740  Tollite, uestra salus superis aduentat ab oris.
13.741  Nam uelut elapso gelidae quo tempore brumae
13.742  Transit hyems, et terra tepet quom sole propinquo
13.743  Ficus agit gemmas, atque omnis pullulat arbos,
13.744  Vernat et omnis ager, qui lucida frugibus aestas
13.745  Adproperat, tranquilla sinuque arridet onusto.

choreas
13.767  Et lautas epulis mensas, hymenaeaque sacra
13.768  Occulte irrepsit pluuiis accincta cruentis,
13.769  Quom lamechides foecundam semine pinum
13.770  Omnigeno occlusit, reparandi conditor orbis.
13.771  Quom genus infelix illo tum tempore finem
13.772  Quo non crediderant experti strage suprema,
13.773  Quae terras omneis simul uno funere mersit.
13.774  Alter adest Noas uirtutum, conditur Arca
13.775  Altera, sed cuncto par clades imminet orbi.
13.776  Tum duo proscindent

merces.
13.792  At si corde malo Domini mora longa uidetur
13.793  Venturi famulo, nunc hos, nunc uerberet illos.
13.794  Ebria tum crapula distendat uiscera multa,
13.795  Compotos inter temulenta per Orgia demens,
13.796  Adueniet Dominus quo tempore nesciit, hora
13.797  Qua non sperauit, tunc illum diuidet ultro.
13.798  Portio cui dabitur populi cum gente relicta.
13.799  Illic ignis aget lachrymas, et torua cruento
13.800  Lumina rotabunt imbri, frigusque peruret

Hinc data quinque sibi pepererunt altera quinque.
14.38  Et duo qui coepit, duplam dedit is quoque fortem.
14.39  Ast unum, quia forte fuit contentus in ipsa
14.40  Occuluit, Domini et defossum condidit aurum.
14.41  Qui simul ac rediit longo post tempore, seruos
14.42  Accersit, ratio quibus haec subducta refertur.
14.43  Primus enim pondus duplicati protulit auri,
14.44  Tradita quina sibi, lucrataque quina recenset.
14.45  Macte bona uirtute puer, meus euge fidelis

14.167  Inflexa ceruice gerens, uestigia cuius
14.168  In quamcunque domum concesserit, ite secuti.
14.169  Dicite tunc Domino qui praesidet aedibus illis
14.170  Nomine sic nostro, mea nam prope uoluitur hora,
14.171  Te penes accumbam celebrando hoc tempore paschae
14.172  Cum sociis, uos ille sua in caenacula ducet
14.173  Ampla, super tripodes ingens strato aequore mensa
14.174  Astat, ibi quascunque dapes aptate necesse est.
14.175  His illi auditis actutum iussa facessunt,
14.176  Nec

caeli prius omnibus astris,
14.455  Quam lux ulla sinu magni radiaret Olympi.
14.456  Non te iuste pater gentes nouere profanae,
14.457  Ast ego te noui, nec non hi te quoque norunt,
14.458  Me quoque te missum norunt, his nomine patrem
14.459  Tempore te feci notum, faciamque futuro,
14.460  His mecum ut sit amor quo te transfusus amabar.
14.461  Inde foras abiit diuina laude peracta,
14.462  Egressique ducem socii de more sequuntur.
14.463  Ille noua uirtute nouis inuictus in armis

decussit Abellem.
14.599  Ait ea tum Iesus non aspernatus, amico
14.600  Ore uenenatam quin est affatus Echidnam,
14.601  Cuius in ore nefas simulato immane retexit.
14.602  Framea tum Petri uibrata a uertice summo
14.603  Auriculam dextro deiecit tempore Malchi,
14.604  Malchi pontificis famulantis in aede uetusta,
14.605  Non tali auxilio nobis opus inquit Iesus
14.606  Petre, reduc enim uagina, aut siste paternum
14.607  Craterem, mihi quem genitor dedit ipse bibendum.
14.608  Omnis enim

14.778  Crudescit magis, et liuens tumor in cute surgit.
14.779  Mox alia ex aliis instaurant arma ministri.
14.780  Insurgunt iterum capiti noua praelia sancto.
14.781  Per ludibria dant alapas, o, maxime uates
14.782  Cuius hic est efare tuo et cane tempore flictus?
14.783  Multaque cornupetae iactabant ore cerastae.
14.784  Ingeminant ictus, et uersis uerbera pugnis,
14.785  Ii barbam uellunt, aut flauos uertice crines.
14.786  Opprobrant illi, fit plebi abiectio Christus,
14.787  Haud secus

ipsas,
15.505  Flete super natos, uester quasque edidit aluus.
15.506  Namque dies aderunt, quibus illae talia dicent,
15.507  O, uentres steriles qui non genuere beati,
15.508  Quaeque sibi nullos lactarunt ubera natos.
15.509  Incipient illo tum tempore montibus altis
15.510  Dicere, uos innosin nos utinam conuersa cadatis
15.511  O, iuga, nos etiam colles et saxa tegatis.
15.512  Arbore nam uiridi si sic accenditur ignis,
15.513  Arida quae tandem tum

amen inquam, tibi quum minor extitit aetas,
16.400  Te cinctu aptabas, et te tua crura ferebant,
16.401  Quo uoluere, grauis sed quum tibi uenerit annus,
16.402  Brachia laxa dabis, te nec mora cinxerit alter,
16.403  Te quoque quo non uis ducet, Sic tempore Christus
16.404  Hic cecinit Petri clarissima fata futuro.
16.405  Exin se tollit, sensimque elapsus abibat,
16.406  Hoc dicens, i, tu mea post uestigia Petre.
16.407  Dum uenit hic, uidit Christi quoque terga sequentem
16.408  Dilectum, qui

16.470  Millia, quos oculis mortalibus ulla uidendi
16.471  Copia, non ullo sensu concessa facultas,
16.472  Nomine quos Christi lucis consorpsit Abyssus.
16.473  Tum quidam Iesum moribundo ex agmine poscunt
16.474  Talia, restituat regnum si hoc tempore Iudae.
16.475  Iis ait, haud uestra est inter labentia nosse
16.476  Tempora, uel motus patria uirtute meantes,
16.477  Ast ubi uos uirtus afflauerit ignea sancti
16.478  Numinis interne, coleoque allapsa fouebit.

16.537  Conuenere locum, quo spiritus indicat ardens,
16.538  Et fragor intonuit celsi super arce Sionis,
16.539  Tum solyme una suae sobolis captiua propagans
16.540  Germina per populos late protenderat omneis.
16.541  Illa pios festi solenni tempore templi
16.542  Relligione uiros attraxerat undique Mater,
16.543  Alma sion magnum coeli porrecta sub axem.
16.544  Vocibus auditis ingens affluxerat agmen,
16.545  Omnibus et linguis ex ore sonantibus uno
16.546  Stat diuersa suis ibi gens

Pars datum subsequens ipso a Stephano Broderico scripta est. 30 Bonsagnum Hippolytus Estensis secum in Hungariam tulit. Iam anno 1512 in regno se continet, anno 1516 gubernator episcopatus Agriensis, anno 1528 legatus regis Hungariae apud Venetos. Anno 1529 praepositus Varadiensis, in testimonio Stephani Broderici eodem tempore dato ut olim episcopus Chanadiensis invenitur.

invidia, mille denique aliis maximis atque incredibilibus difficultatibus? Nihil tamen pretermittam, usque ad capitis discrimen, quod a me fieri possit. Adeptus sum, clementissime Clemens 31 , hunc magistratum difficilimo tempore, sed fortasse Deus ex sua misericordia rumpet hos difficultates et aperiet mihi viam serviendi. Quę spes nisi me foveret, iam diu ob causas supradictas et ob valetitudinem eciam, qua non satis prospere fruar, cessissem huic

cum perplexis cogitationibus ac rara quiete nocturna, somniisque turbulentis atque terrificis: nec tamen in hunc ordinem refero iudicia, foedera, edicta, consultationes, sunt enim uel ocioso peculiaria et pacis quoque tempore quotidiana. Porro quum onus ipse solus belli sustineat, quum totus unius humeris exercitus incumbat, fit ut mentem in discipienda mille negocia disperciat. Antequam de acquirenda uictoria consilium ineatur (quoniam

miseram erga suum corpus diligentiam? Quid infęlix et abominantum regis Massinissę custodia suae uitae commentum recenseam? quorsum attinet solitudines Mithridatis et anthidota referre partim a tua memoria remota, partim hoc tempore non satis apud te ponderis habitura, quam oculorum sensu non cernantur, cui te maiorem auctoritatem quam animi iudicio tribuere nuper indicasti? Ecce Plutonem aspice, qui licet deus inferorum et princeps uastissimi

haec quid tu, Sylla? SyL. Quamquam, Minos, non dubito tuam sententiam irreuocabilem esse, tamen, ut retundam insolentem Caesaris temeritatem, breuiter respondebo. Quo tempore, Caesar, Gallia tibi prouincia decreta fuit, iam populus Romanus pollens potensque totius imperator Italię, Siciliae, Sardiniae, Corsicę, Hispaniarum expugnauerat Pęnos, domuerat Numidas, dominabatur Illyriis,

Christi religione et pro aliis Christianis ponere, de hoc tam bono et sancto opere non solum non laudamur sed etiam lapidamur, et non saltem misericordiam aliquam tantae nostrae miseriae ab iis, pro quibus haec passi sumus, meremur, quibus, haud scio an aliud iure imputari possit nisi quod ab eo tempore, quo Christi dei optimi maximi ductu ex Scythia venimus et fidem Christi professi sumus, fuimus semper scutum et clipeus omnium aliorum Christianorum, et quod in hoc praeclaro nostra sententia Christianitatis obsequio duos iam reges, ambos eadem Iagellonia stirpe prognatos, tot praeterea

concedant et se cum exercitu regio coniungi patiantur. Ita sequenti die castra nostra cum castris illorum medio fere milliario infra Mohachium coniuncta fuerunt sic tamen, ut et ibi nostri illis non miscerentur, sed esset parvum intervallum inter nostra et illorum castra relictum. Eodem tempore venerunt ex Buda naves tormentis bellicis maioribus et minoribus, pulvere item bombardico et quibusdam aliis ad pugnam necessariis plenae, novem etiam machinas a Viennensibus missas advehentes. Venerunt et Alexii Thurzonis ducenti fere pedites cum aliquot machinis, nam ipse cum episcopo

copiarum hostilium quam in posterum diem cum toto exercitu congredi, non esse de victoria dubitandum. Ad quam vocem rex statim signa canere iubet, et simul cum tubarum clangore et tympanorum sonitu exoritur clamor vel cantus potius nostrorum Iesu salvatoris nomen de more invocantium. Et eodem tempore vidimus ingentem copiarum hostilium vim de colle illo, qui nobis oppositus erat, sese sensim demittentium, ubi caesar etiam Turcarum erat. Tum demum regis capiti galea est imposita, quo tempore magnus in eius ore pallor apparuit quasi futuri mali praescius. Signo belli dato viriliter cum

sonitu exoritur clamor vel cantus potius nostrorum Iesu salvatoris nomen de more invocantium. Et eodem tempore vidimus ingentem copiarum hostilium vim de colle illo, qui nobis oppositus erat, sese sensim demittentium, ubi caesar etiam Turcarum erat. Tum demum regis capiti galea est imposita, quo tempore magnus in eius ore pallor apparuit quasi futuri mali praescius. Signo belli dato viriliter cum hoste concurrere hii, qui in prima acie erant, bombardae quoque nostrae omnes fuerunt emissae parvo tamen hostium damno. Fit certamen multo acrius quam pro numero nostrorum; plures ex hostibus

inclinare cornu dextrum coepit, et plerique ex eo cornu fugam capessere tormentis, credo, quae hostis tunc primum iaculari coeperat, exterriti, quae res et globorum iam nostris etiam, qui penes regem eramus, capitibus supervolantium crebri ictus non parum terroris omnibus incusserunt. Et eo ipso tempore rex in ordine nostro non comparuit, sive priores illos ordines, quos ante ipsum fuisse diximus, progressus (quod antea ita erat statutum, ne rex eodem in loco staret), sive sublatus ex acie ab hiis, quos ei post tergum fuisse diximus, nam utrumque fieri potuit. Nec desunt, qui dicunt eum

atque ibi viriliter cum hoste pugnasse, quod ego neque affirmare ausim neque aperte inficiari. Illud mihi certo constat eum tunc a nostro ordine et a suo loco abfuisse, quando tormenta hostilia tonare coeperunt, et quando ex cornu dextro fuga fieri coepit. Secundum ex eodem ordine pene eodem tempore, quo regem, sensimus abfuisse archiepiscopum Strigoniensem et nonnullos alios regi propinquos. Ego regis amissi culpam neque in eos ausim conferre, qui ei custodes fuerunt adhibiti, neque in eos, qui eum fortasse intempestive ex acie subduxerunt, sed infelici cuidam nostro fato, ut rege

huius urbis iacturam fecimus, nos inquam Reuerendi patres, integerrimos grauissimosque collegas nostros eodem anno amisimus. Vos Honorandi Aduocati, totidem collegas uestros, super quartum, quem superiori anno tota haec Curia deplorauit uiros nempe doctissimos consummatissimosque eo ipso tempore perdidistis. Vobis quoque causarum patroni, uobis insuper Tabelliones et Notarii professionis uestrae damna non defuerunt. Sed unde hęc quaeso? Quasue ob causas tot et tam grauissima incommoda nobis euenere. Nempe, quia omnis caro corruperat uiam suam, eramus omnes ciues et inhabitatores,

uerba demonstrationem huius uerbis magis specificam non exigunt, cum haec flagitia (etsi ubique fere regnent) hic tamen sedem et Imperium habent. His tot et tantis flagitiis praeuaricationibusque illius enumeratis, subiungit seuerissimam Dei sententiam, quae contra nos hoc tempore funestissimam executionem sortita est. Formula autem sententiae haec est. Quoniam peruenerunt peccata illius usque ad coelum, et recordatus est Dominus iniquitatum, ideo in una die uenient plagae eius, mors, luctus, et fames desolatam facient illam et nudam, et ipsam

Hier. vir. ill. Marc. ((I Petr. 5, 13) Postremo si his locupletissimis testibus non credimus, scilicet per Babylonem urbem hanc significari, effectibus saltem hoc tempore lamentabiliter subsecutis credere oportet. Ex quibus manifestissime constat, quot plura et longe peiora, ut inquit Beatus Gregorius in his nostris tribulationibus uidimus, quam in nostris Codicibus inuenimus. Nam sanctuaria quoque suo,

subsecutis credere oportet. Ex quibus manifestissime constat, quot plura et longe peiora, ut inquit Beatus Gregorius in his nostris tribulationibus uidimus, quam in nostris Codicibus inuenimus. Nam sanctuaria quoque suo, ministrisque sacrorum hoc tempore non pepercit Deus. Ducti sunt indecenter per uicos urbis Cardinales, capti Episcopi, Presbyteri interfecti, sacrę uirgines stupratae ad altaria, in Apostolicoque palatio stabulati equi, Martyrum effossae reliquiae, aperta imo fracta mortuorum sepulchra, et denique quod animus luctu

Mitius olim egit noster Imperator, dum seruato templo et illęsis sacerdotibus templi sat habuit, eiicere ex castris suis, hoc est e templo ementes et uendentes, asserens domum suam non negociationi, sed orationi fore destinatam. At hoc lachrymoso nostro tempore, templa, orationes et sacrificia nostra despexit et aspernatus est. Cur quaeso tam seuere, et absque ulla pietate et misericordia? Profecto audiamus ipsum Dominum per Prophetam tantae seueritatis suę reddentem causam. Quoniam inquit manus uestrae sanguinis plenae sunt.

Nusquam audiuimus, aut legimus, in ulla ciuitate capta, tantam licentiam exercitus uictoris fuisse, ut tot diebus nullis Magistratibus regeretur, aut coerceretur. Accepimus et ante Romam captam esse, primum a Gallis, deinde post multa secula a Gotthis: Verum multo grauius hoc tempore afflicta uidetur. Galli quomodo gesserint in urbis Romae expugnatione. Galli tantum in desertas aedes sęuierunt. Ciues partim in Capitolium se receperant, partim Veos profugerant, intenti in occasionem rei bene gerendae. Nam arcem urbs, non Imperium, non

ergo uictos. Postea Gotthos, quanquam ex longinqua obsidione irati uehementius essent, legimus ita moderatos esse in uictoria iram, ut edictum etiam propositum pacis, ut parceretur his, qui in templa Christianorum confugissent, et ut urbs sine caede diriperetur. Atqui hoc tempore tantum abfuit, ut a sacris rebus abstinuerint uictores, ut non cupidius aliunde praedati sint. Hispanorum et Germanorum dira auaritia. Caedes factae tota urbe miserorum ciuium: bona ciuitatis pars incendio deleta: studia omnium honestarum rerum, quae ibi

ab illa accepimus, id fieri debet. Ius nobis cum uulgo commune est, studia optimarum artium non sunt communia, quae longe antecellunt aliis omnibus humanis rebus. Vos igitur uere Quirites, quoties tam funestam luctuosamque patriae direptionem recordamini, expendite quae a uobis officia tali tempore requirantur. Bona uulgi pars ridet Sardonium risum in aliena calamitate, et triumphat, quasi re bene gesta, a quorum opinione longissime uos abesse conuenit. Neque enim intelligunt, quid illi urbi debuerint, aut quid detrimenti ex eius interitu Respublica acceperit. Deinde cum in

Dic age, crudelis cur optas Austria toto
Pectore, nostra tuo subdere colla jugo?
Quis Deus hoc ferret? quae coeli tanta fuisset
Impietas? tantum Di prohibete nefas.
Scis bene, quod nunquam dominae sum passa superbae
Imperium, scis te saepe fuisse meam,
Tempore Corvini, scis, quando laeta triumphum
Egi, fracta meo cum fueras populo.
Maesta triumphales tunc cum procedere currus
Jussa, orbi toto ludibrio fueras.
Tempore Joannis longe pejora videbis,
Jam poenas sceleris, jam scelerata dabis.
Improba captivam

Scis bene, quod nunquam dominae sum passa superbae
Imperium, scis te saepe fuisse meam,
Tempore Corvini, scis, quando laeta triumphum
Egi, fracta meo cum fueras populo.
Maesta triumphales tunc cum procedere currus
Jussa, orbi toto ludibrio fueras.
Tempore Joannis longe pejora videbis,
Jam poenas sceleris, jam scelerata dabis.
Improba captivam speras me reddere posse,
Undique desertam cum modo me esse vides,
Cum juvenum vires fractas, qui sanguine pro te
Complerunt campos prataque ubique mea,
Cumque

non patientur aquis.
Thelephus ut vulnus suscepit cuspide Achilis,
Ejusdem post hac sensit et auxilium.
Sic mihi qui nocuit, nunc idem proteget ipse.
Hostis qui fuerat, summus amicus erit.
Oblita es, quantos ego sum perpessa labores,
Improba, jam a longo tempore, vel simulas?
Cum daret assiduos ictus meus aereus umbo,
Tam te, quam Christi populum, dum tueor,
Tu laetas choreas ducebas juncta puellis,
Ast ego ducebam corpora ad arma mea;
Te curis vacuam securus somnus habebat,
Tradentem molli pinguia membra

258. Alia querela Ungariae adversus Austriam
O coelum, o terra, o fulgentia lumina solis,
O Phoebe, o celsi sidera clara poli,
Cum vestrae tot jam ducuntur saecula vitae
A nati mundi principio atque Chao,
Ecquem vidistis tam longo tempore tantis
Cladibus oppressum seditione sinum,
Ecquem tot quondam populis opibusque superbum
(Hei mihi!) vidistis tam subito ruere?
Si mihi causa mali tanti foret advena quisquam,
Leniri posset forsitan iste dolor.
Nunc cum consumunt heu me mea

dominationi scribere, Majestati sue, Dei optimi nutu, omnia prospera succedunt, Dominationem Vestram intellexisse existimo, quantos et quam forti manu, tum terra quam Danubio, rex Bohemie Ferdinandus fuerit superioribus diebus agressus a Sua Majestate; atque id eo tempore, cum ex altera parte pro concordia nobiscum ineunda ageret, et pro hoc tam apud Serenissimum Polonie regem, quam apud invictum ac potentissimum imperatorem Turcorum oratores suos haberet; et quamvis Majestas regia videre hostium vires et apparatum esse

omnia vitę meę spacia in servitiis eius consumere, nec voluntate quidem mea, nec ulla culpa principis, sed acerbitate illius, qui nuper decessit, coactus sum alienari ex aula regia: indignitas et contemptio plerumque vel sanctos homines transversos agit. Sed tamen ita me gessi hoc toto tempore, quo absens fui, quasi seruitute non abiisem: ac tantum abest ut vel incomodum aliquod ei optarim, vel ad hostes eius profugerim, ut cum iis, quos existimaui esse ipsi maleuolos, ne colloquia quidem consociare atque commiscere voluerim: semper aule ac ubique sue

quod scripsisti cogitare te uelle aut Tragurium esse uenturum, aut me ad arcem Stenisynak ad te accersiturum, et ego quum statuissem ad festum Ascensionis Domini Venetias petere, ac post festum decimo illius die redire in patriam, eram ualde solicitus ut hunc animum primo quoque tempore declararem, ne tu huius inscius, aut me accersires ad se, aut venires Tragurium. Itaque anxie quesiui si quis nauigaturus esset Bucharim uersus. nemo fuit Tragurii, Jadram profectus sum, itidem non erat Jadre. Cepi tandem iter versus Bucharim, ut ipse mearum litterarum tabellarium essem.

iam enim certus erat sibi amicitiam Thurci esse paratam. Ambo enim iam antea legationem ad Turchum miserant pacem petitum, sed Joannes non prius, quam Ferdinandi littere manu eius subscriptae fuerint interceptae, id a Turca perdamnificatum. Potentes ambo igitur fere eodem tempore cum pro hoc ad Turcam misissent, Turchus Joannis amplectitur amicitiam, 42 Litterae sex – circiter in longitudine 2 cm – sunt illegibiles. 43 Abbreviatio – in longitudine circiter 0,5 cm – legi non potest. 44 Locus

Segr. Stato, Principi, 7, f. 324. Sanctissime ac beatissime in Christo pater et domine, domine colendissime! Post humilem commendacionem et pedum oscula beatorum. Novit Sanctitas Vestra, quatenus tempore discessus mei e domo mea ad urbem miserant ad me Clissienses unanimes et concordes unum ex meis servitoribus cum illis litteris Gritti, quas Sanctitati Vestre ostendimus. Alias etiam ad me litteras scribendo, qualiter Clisium idem

subveniendo hominibus, exculentis et pulvere bombardarum ac bonis bombardariis, quia Turcę propter iniuriam eis per nos factam toto conatu insistent ad perditionem nostram, quum non est auditum a seculo, quod aliquis evertit ullo unquam tempore nullam civitatem per Turcas extructam, veluti nos divina gratia et benedictione Sanctitatis Vestrę hanc evertimus. Itaque iterum atque iterum per passionem domini nostri Jesu Christi rogamus et supplicamus, nolit nos

periculo expositum. Deus Optimus Maximus Sanctitatem Vestram semper conservet felicem et incolumem. Ex Quinqueecclesiis, 8. Maii 1533. Eiusdem Vestrę Sanctitatis humillimus servulus et capellanus Stephanus Brodericus Sirmiensis manu propria 33 Familia de Casaliis legationibus insignis fuit. Eo tempore Franciscus, Gregorius et Iohannes connexus habebant cum legatis Iohannis regis. Franciscus et Iohannes et in Hungaria versabantur, ubi hic a rege Ferdinando anno 1535 deprehensus est.

Reges, Beatissime Pater, nolunt nunc regi, ut olim Theodosius et quando vident se contemni irritantur pocius quam emendantur et ex hiis nihil sequitur nisi apostolice sedis diminucio et contemptus, qui presertim in hoc regno et hoc tempore non deberet admitti, immo pocius cum ex una parte habeamus Turchas ex altera Lutheranos, deberent Hungari qui dure cervicis sunt omnibus blandimentis unacum principe eorum in officio contineri, facilius est enim hominem preservare,

domino Andreae Corsino supervenerunt ad me littere Vestrae Sanctitatis de negocio Luterano, de quo ego nullam aliam ob causam scripseram ad Vestram Sanctitatem, quam ut Vestra Sanctitas simul cum suo sapientissimo senatu dignaretur in tempore providere hiis rebus hoc morbo in tantum ubique exaggerato, et nunc quoque hoc idem tanquam humillimus servulus Vestre Sanctitatis et isti Sacrosancte Sedi addictissimus consulo. Nunc, quomodocunque est Vestra Sanctitas de hoc

Quin. . . 337 cicutę] Lc 2, 8-20 timuit circum noctis uicinia lucem
1.332  Maiorem mirata die, quo tempore Mater
1.333  Illum utero fudit, uolucres cum uisa per auras
1.334  Coelestum trepidis nituerunt agmina siluis.
1.335  Territus audito

Iamque olim] suprascr. pro iam dudum olim perculsa dedit, quo tempore Moses 14
1.459  Sęuibat

eggressi gentes docuere remotas.
1.601  Iam tunc ille recens uestigia rettulit Orco.
1.602  O nimium dilecte Deo, o iam tempore natus
1.603  Optato, eductum rursus fera Tartara coelo
1.604  Restituunt! Totas ea fama uagata per urbes,

Exortam. . . aeuo] Io 8, 12 lucem referebant insuper aeuo,
1.993  Quodque expectatum est tam longo tempore, regnum
1.994  Venturum, ut laxent patribus fera Tartara claustrum:
1.995  Esse quidem rupto sublata repagula coelo,

comes ipsa uoluptas,
2.871  Quam citra sine laude operam consumit inanem.
2.872  Sancta Dei iccirco manat pax illa secundo,
2.873  In qua complacuit sine tempore Filius olli.
2.874  Quantus et ipse Pater, quantusque est Filius, esse
2.875  Tantus debet amor, qui tali prodiit ortu.
2.876  Quantumque huic adimis, subito subducitur

Excipit. . . 290 gressus] Io 13, 36 inde petens Petrus, secedere quonam
4.285  Cogitat; hic illi uetitum, nec tempore tali
4.286  Permissum sese comitari, dicit, euntem.
4.287  "Sed non longa manet quę te iam duxerit hora
4.288  Quo non

solitum promotis uiribus ultra,
4.856  Sublimi terris qua lapsus origine noscar.
4.857  Hinc tuus altus amor manans amplectitur illos
4.858  A partu exorsus geniti sine tempore Verbi.
4.859  Insuper Insuper. . . 862 ] Io 17,

5.407  Vendere principibus soliti suffragia paruo
5.408  Et iuxta facere atque pati turpissima lucro.
5.409  Longus honor, nec non congestę tempore multo
5.410  Diuitię in populo doctę seruare timorem,
5.411  Quęsitus studio tum proximus usus honoris
5.412  Vsque noui, postquam fortunę iniuria morem

subito dicenti exordia turgent.
6.398  Diruta templa solo, multo tamen ante paratam
6.399  Materiam, exhaustos tot rursus in aedita sumptus,
6.400  Perfectum referebat opus uix tempore longo.
6.401  Insuper his magnis contendens uocibus addit:
6.402  "Illum ego miscentem quicquid uenale per aedem,
6.403  Impulsos agere et trepidis instare flagello,

7.43  "Non Non. . . 47 quiuit] Io 18, 30 tam maturo frustra tot tempore, prętor,
7.44  Adsumus, et uinctum stipati milite multo
7.45  Offerimus, pridem

tanto studio frustra modo perdere uultis,
7.324  Defuit haud quicquam quamuis, indagine cuncta
7.325  Dum uestigo viri curaque inquiro sagaci.
7.326  Mos tamen ex multo seruatus tempore uitę
7.327  Ecce reum tenuit dimitti carcere uobis.
7.328  Delectu iccirco datur optio libera uestro:
7.329  Barrabas an, dudum quo non uiolentior alter

7.615  Velluntur crines, et barba euellitur omnis.
7.616  Pro solio cedunt inhonesto uerbere regem:
7.617  Densior haud tectis hiemali tempore grando
7.618  Incidit, ut tonitrus coelo stetit, amplius antris
7.619  Ingeminans uacuis infra nec terra remugit,
7.620  Quamprimum nubes manante resoluitur imbre

in uobis pietas iam concidit et Lex!
8.469  Ac quod non hodie tanto de crimine sumpta est
8.470  Vindicta, heu sceleris proprio sententia more
8.471  Tardat, quę grauior maturo tempore uenit.
8.472  Iam dudum uobis debent accepta referri
8.473  Cuncta tamen; feritas an sit

artus,
8.565  Et condat leges, adimatque repagula coelo,
8.566  Et Manes secum iam parta in regna reducat.
8.567  O me foelicem, si nostro tempore nasci
8.568  Contingat, pariterque uiri si gesta Deique
8.569  Narrantes audire nouique piacula ritus."
8.570  Et promissa Deum uoto poscebat ab omni:

8.629  Semper ad occasum quo tendit mundus ab ortu.
8.630  Hinc coeli faciem mutari constet ut ampli
8.631  Atque breui celeres uariari tempore uultus,
8.632  Maturet quando gressu tardissimus orbis,
8.633  Atque gradu tardo iccirco cito cuncta uehuntur.
8.634  Videre ergo Syri et casus timuere futuros,

mut. e uobis
10.602  Vita et lux, oculi, ut fertur, sibi prodiit ictu,
10.603  Quod studio petitur, pariter quod tempore longo.
10.604  Attamen haud rerum sic certa scientia constat,
10.605  Lumine

simultatibus inuicem geratis pręlia et in exitium mutuum ruatis. Quod cogitanti eo molestius fuit, quod originem huiusce mali eodem referri putabam, unde rerum omnium exitium manabat: scilicet tunicam Christi apud nostri seculi principes peius diuelli, quam diuulsa fuit a carnificibus tempore necis eiusdem, quippe nefas uisum dissipari, cum esset inconsutilis. At hodie nauci haberi, dum homines rebus suis consulunt, publicaque administrari, quam optime priuatis pro singulorum ratione cedant, tametsi publica pessime gerantur, et inde commune omnium exitium sequi debeat.

qua diu est ex quo factus audacior per litteras multa dissero de re Christiana. Cumque casus rerum eam hodie mihi ad eum scribenti materiam suggereret, e re uisum cum Maiestate Tua quoque iisdem de rebus hodie agi. Quid inquam? Non mihi dicendi ampla pręstatur facultas, ut et pro tempore et pro auditorii ratione conditionem deplorem status Christiani. Ei scilicet nomini ereptam Aphricam, Aegyptumque et Asiam amissas, olim in Europam penetratum, cuius amplissima regna pacatissime diu Maumetanis teneri; quinimmo nuper Rodum Pannoniasque deuictas, aditam Germaniam, et ingentes

velamina corpus
148   Rustica, velamen nunc mihi molle nocet!
149  O facies, quae me laedet, si ignobilis esset:
150   Vae miserae, contra me mea forma facit! (150)
151  Vt formosa suo facies fert tempore fructus
152   Tempore non apto sic quoque damna capit.
153  Esto, vim patiar, mentem vis vincere nescit:
154   Turpe facit corpus mens scelerata suum.
155   Ah modo ne ante diem virides mors auferat

Rustica, velamen nunc mihi molle nocet!
149  O facies, quae me laedet, si ignobilis esset:
150   Vae miserae, contra me mea forma facit! (150)
151  Vt formosa suo facies fert tempore fructus
152   Tempore non apto sic quoque damna capit.
153  Esto, vim patiar, mentem vis vincere nescit:
154   Turpe facit corpus mens scelerata suum.
155   Ah modo ne ante diem virides mors auferat annos, (155)

25  Proh, quantas, vrbs illa, acies, quae praelia vidit,
Quas olim Illyrij hic Turcis, quas Turca vicissim
Illyriis strages dedit, Hispanaeque cohorti!
Vel cum Xerzegum propriis Mahumetus ab oris
Expulit hinc, longo vel cum post tempore 7) a. d. 1538. Turcam
30  Clauigeri arma patris, Caesar, Venetique fugarunt.
Aut mox Hispanas dum Barbarussa 8) Ariadenus aenobardus recte Hair-Eddin Barbarossa, summus turicae classis imperator

menta non amicis solum, sed pluribus item perspecta, testataque redderentur. Quae et si in singulos nobis priuatos peragenda, quasi necessitate quadam huius sapientissimi Rhetoris sententia impendent, maiore quidem ratione me hoc tempore in hoc consessu uestro prestantissimi patres hoc officii genere erga uos omnes uti debere, operepretium existimaui ut, a quibus me abscentem non mediocriter exornatum esse sciam, in primo hoc congressu aliquid gratiae reposuisse perspiceretis. Et quum in ea re plurima mihi sese offerunt, in

caeteris mortalibus datus est, quem colere, quem observare, quem vereri, quem non offendere, cui demum per omnes numeros obtemperare debeam propter difficiliorem ejus naturam et severitatem nulli hominum parem. Apud eum te non exigua authoritate pollere, aditum ad illum, facileque colloquium omni tempore, non observatis momentis, secum habere, ac desideriorum compotem ab ipso semper discedere scio. Quare saepius ad te scribere et secretarum rerum mearum curam confidentius inducor commendare, cujus amorem ac benevolentiam erga me, saepenumero perspectam habui. Rogo itaque,

Reliquum est: Hieronymo Lasky, oro, commendes me et ita in gratiam ejus restituas, ut quicquid a maligno vel potius mendaci quodam homine ex Francia mali animi in me contraxerat, totum in bonum convertat, efficeque, ut me diligat, quemadmodum, si potest fieri, charissimos soleat; scis me eo etiam tempore ipsum semper coluisse et magnifecisse, quo illi cum avunculo meo non conveniebat, idque memor certe sapientis illius sententiae: ita amicis, inimicisque utendum esse, ut ex inimicis amicos, ex amicis inimicos sciremus nos aliquando habituros; quod nunc videre est inter hunc ipsum Lasky et

Antonius Wrancius Petro Porembio. S. Accepi litteras tuas per Erasmum Gyerlachonzchy regis mei secretarium datas, quae mihi eo quidem jucundiores exstiterunt, quo diutius fuerunt exspectatae. Visus sum hoc tempore, quo non mediocriter varia hujus regni fortuna affligimur, maximo gaudio affici, intelligens, te et vivere, et bene valere, esseque optimo loco, et auctum beneficiis ac dignitate conspicua atque insigni. Illo enim triduo, quo Cracoviae persistens nuper in amicitiam tecum concessi, tam

observantia in me tua in dubium veniam, facis tu quidem amice et ex humanitate, facileque abs te quanti fio, et quam vehementer me amas, perspicio, verum scito, nunquam meum cor ejusmodi ambiguitate fluctuasse, quamquam existimavi te Cracovia excessisse aut vita decessisse, quod nemo unquam ab eo tempore, quo ab invicem discessimus, ubi locorum ageres, nuncium mihi afferre potuerit; quum nullus istinc orator, aut quivis privatus civis ad nos venit, quem de te non quaesierim, litteras vero quot ad te dederim, ipse Erasmus testis sit. Sed nunc tu recte, mi Petre, et dignum amicitia nostra

idque propter praesentes tumultus bellicos, quibus tum equi plures tum majus famulitium est mihi alendum, nec mihi ipse deesse possum aut debeo, nec secus facere licet, nisi ex aula secessero, quod quidem nec per principem mihi, nec per avunculum meum, communem praesulem datur. Quare si ullo alio tempore quampiam rem gratam in me contulisti, hanc profecto longe gratissimam conferes, si aurum, ut dicunt, urburarum mearum ad festum divi Michaelis per te accipiam. Quod si praestiteris, omnes veri amoris erga me tui numeros explebis, et amicitiam nostram mutuam immortalem facies, meque magis

Si autem id mihi ob instantis temporis iniquiorem conditionem condonabis, ego nihilominus operam dabo, ut imposterum per occasionem tum honoris, tum officii mei recorder, et liberalitatem, gratiam, benevolentiamque tuam angusto ac dubio tempore in me collocatam, memoria non praeteream. Oro itaque, velis talem mittere, cui vitam meam credere secure possim in periculo; quemque mihi caeteri omnes amici mei pernegarunt, tu, quem domini loco habeo, dare non recuses, praesertim cum petita recusare magnis viris indecens ac humile esse

causam hanc meam difficiliorem iniquioremque reddidisset; itidem oro, velis aures huic obturare, et mihi pro humano huiusmodi excessu ea clementia veniam dare, quam in omnes homines, ut hostes, sicarios, insidiatores, proditores, et jure damnatos praeteream, omni tempore, cum exemplo admirando animi magnitudinis, quotidie diffundis. Cui Deus Optimus et Omnipotens omnia fausta, prospera atque felicia cum optata incolumitate

Bibliographia locorum inventorum

Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].

Kružić, Petar (m. 1537) [1525], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 490, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpetarepist15251005].

Kružić, Petar (m. 1537) [1525], Petrus Crusich comes dominus cives et universitas populi Clisiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 502, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15251005].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 568, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260326].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, castra regia prope Erd ad Danubium posita), Verborum 350, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260727].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1531], Epistula ad Francescum di Nobili dictum Cheream, versio electronica. (, Buda), Verborum 523, Ed. Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15310125].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusitch castellanus Clissii Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 561, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320922].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Pečuh), Verborum 239, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15330508].

Frankapan, Franjo (m. 1543) [1533], Franciscus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 805, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanfepist15330705].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 427, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15331210].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epistulae ad principes, versio electronica (, Dubrovnik), , 1867 verborum, Ed. Vlado Rezar [genre: prosa - epistula] [word count] [benesadepistulae].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1535], Error devius virginis Ruthenae, versio electronica (), 1194 verborum, 178 versus, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [vrancicmerror].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Petrović, Nikola (1486-01-15 – 1568-04-16) [1538], Oratio salutatoria ad Rhagusinum senatum cum primum se ad illorum Vrbem contulit, versio electronica (), 984 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [petrovnorrhag].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1540], Epistulae anni 1540, versio electronica (), Verborum 996, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report