Your search found 9801 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 9429-9443:

Non Tej vatis flores ego lavdo, nec ipsos
Invidus exposco: nam rosa nulla caput
Illius ornavit, qua non praestantior haec sit;
Hanc non eduxit rustica cura rosam;
Sed propriis fecit manibus mea dulcis amica;
Nil melius Veneris ferre vireta queunt.
Flos tamen hic roseum nescit superare colorem,
Lucent,

queis celebrem, nequicquam carmina Phillis
Postulat; Irenem carmina nostra canunt.
Accipiat flores, sive herbas Phillis olentes;
Carmina non tradam, sit mihi testis amor.
Haud alias celebrat, sed vult haec muta manere,
Vel solam Irenem concelebrare chelys.
Protinus Irenes laudato nomine plaudit,
Jamque silere die, nocte silere negat.

O Satyre, arrepto teneo te denique collo;
Non rapiet nostris te fuga de manibus.
Haec te mulctabit fustis, tibi donec ab armo
Prosiliat sanguis. Carpere tene meos
Conspexi lauta pendentes vite racemos
Ungue fero? Has uvas, o scelerate, scias
Ireni placuisse meae, cui tradere

Quae propria Venus alma manu formasse videtur
E labijs cantus aethereos referens
Vox exit; nemo nunc hiscat; gaudia colles,
Haec vox dum resonat, prata, nemusque beant.
Mobilis avra silet, revirescunt gramina: quid non
Premere de pharetra tela, Cupido, libet?
Quae mora te cohibet? Feriant tua tela canentem;
Quid cessas?

la foresta?
Rispetta un’ Ombra mesta
E lasciala dormir.
Haec pia terra, meum te non stimulare dolorem,
Terra tegens gelidi corporis ossa jubet.
Huc nunquam accedas. Hyacinthos ipse recuso,
Quos mihi fers, lacrymas ipse recuso tuas.
Non flore, aut

Quid paucis opus est lacrymis? Dum flere videbas,
Impia, me vivum, debueras aliquam
Tradere opem vivo; mutos requiescere manes
In tumulo liceat; sollicitare meos
Fas cineres, fas haec turbare silentia non est:
Sylva silens somnos det mihi posse sequi.

Aeternam capiti nostro si forte coronam
Te cogat noster suppeditare labor;
Non hanc ille Deus, flavam qui fertur habere
Caesariem, nobis praebeat; ille tuus
Audiat haec, abeatque Deus. Marcellus, amico
Numine qui ripas protegit Eridani,
Quem divina virum virtus exornat, et almo
Qui monstrat vultu numen inesse sibi,
Tradidit hanc citharam, lavrum

Aeternam capiti nostro si forte coronam
Te cogat noster suppeditare labor;
Non hanc ille Deus, flavam qui fertur habere
Caesariem, nobis praebeat; ille tuus
Audiat haec, abeatque Deus. Marcellus, amico
Numine qui ripas protegit Eridani,
Quem divina virum virtus exornat, et almo
Qui monstrat vultu numen inesse sibi,
Tradidit hanc citharam, lavrum

Aeternam capiti nostro si forte coronam
Te cogat noster suppeditare labor;
Non hanc ille Deus, flavam qui fertur habere
Caesariem, nobis praebeat; ille tuus
Audiat haec, abeatque Deus. Marcellus, amico
Numine qui ripas protegit Eridani,
Quem divina virum virtus exornat, et almo
Qui monstrat vultu numen inesse sibi,
Tradidit hanc citharam, lavrum

perdei.
O quae scis partes humani corporis, et quae
Vincla ligant partes dinumerare manus;
Mira licet fragilis nos haec structura superbos
Efficit; haec nobis nota fit artis ope,
Quam tibi mens acris dictat. Quis calluit artem
Hanc melius? Quisnam tam bene quae latitant,
Eruit, et cultro solers evolvit

O quae scis partes humani corporis, et quae
Vincla ligant partes dinumerare manus;
Mira licet fragilis nos haec structura superbos
Efficit; haec nobis nota fit artis ope,
Quam tibi mens acris dictat. Quis calluit artem
Hanc melius? Quisnam tam bene quae latitant,
Eruit, et cultro solers evolvit acuto?
Rimari latebras tam bene quis

Plantarum ex numero magno, quas terra ministrat,
Eurysthee, stupes, mespilus alma suis
Quidnam serta paret seris gratissima pomis?
Haec tempestatum temnere saevitiem
Planta scit, illius didicit durescere cortex;
Nil a sole sibi, nil timet a pluviis. (66)
Illa paludosas inter non disperit undas,
Littora non

sua quandoque procul salebrosa viator
Ut loca conscendit, nec revocare gradum
Cogitur, emineat quamvis mons arduus, et quas
Optat adire plagas, nocte dieque petit;
Femina sic duro non haec defessa labore
Incoeptum validis viribus urget opus.
Tam cito progreditur quo tramite pergere coepit,
Ut praereptam oculis cernere non liceat
Illa viam subiit, fuerat quae

O quae venisti formae celebranda nitore,
Ceu nube, aut velo corpore amicta latens
Ad nos de caeli regionibus, alma puella,
Hos modo quae colles, haec modo rura beas,
Ah rura, et colles non tali munere dignos,
Ipse per os pulchrum, juro, tuasque manus,
Perque oculos, vocemque tuam, morumque decorem,
Fecisti intuitu vulnera tanta tuo,

Ad praestantissimam pulchritudine feminam.
Si grajas inter pictor te forte puellas
Vidisset Grajus; (a) sufficit ista mihi;
Non alia est pulchri pictor dixisset imago;
Haec est ipsa Venus, pulchrior aut Venere. Notum est, grajum pictorem, cum pingere Venerem vellet, multas pulchritudine praestantes puellas inspicere voluisse, ut ex tot pulchris unum aliquid pulcherrimum effingeret.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report