Your search found 2415 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1800:

et vobis iam liceret, ex Aliorum limatiorum scriptis et laboribus, hoc ipsum delibare, sed cum, iniuriane temporum, vel negligentia hominum, Vel autem quod nemo nostratium, etiam tam levi et minuta opella Patriae, et Amicis, nescio quare prodesse voluerit, cognoscere non licuerit, neque liceat, dolendum potius est, quam invidendum, Et optandum adhuc, atque expectandum, ut Aliqui maiore pollentes ingenio, his crepundiis maiora olim et elegantiora posteritati

Festa haec Paschalia negotia omnia suspenderant, unde etiam ego uacare debui circa Bullarum sollicitationem, praesertim cum adhuc semel tentare intendam, si illas per uiam secretam habere ualuero; nam quando Proposita fuit Ecclesia, uti nuper scripsi, nihil superinde factum fuit a Sacro Collegio, quare etiam addideram in meis Propositionem ita factam fuisse, ut nulli praeiudicium aliquod inde potuisset prouenire. Dedi Sacro Collegio Aureos centum, pro Bullis impendam stoƷe bude naymanye moglo, a day Boshe dabÿe iƷsunya daly; atque ubi primum expeditas

Domini. Mihi parum interest si hominibus ignotus sum et in obliuione iaceam, cum mea optima uoluntate spero me merito ultra condignum a Domino fraudari minime. Siquidem si non in patria, alibi certe etiam uitam proposuerim amittere pro salute Schismaticorum, praesertuim qui nostri sunt Idiomatis. Quare sciat me non mutasse sententiam, sed in proposito firmissime manere: det solummodo Deus gratiam et uota secundet, sine quo possumus nihil. Quae ad me scribit de tribus Consiliariorum opinionibus, ea sibi persuadeat, ex mea potissimum ad Caesaris Confessarium missa instructione

versatis, hominis formam diabolum assumere posse et alibi in assumpta forma comparere; unde si tali visioni crederetur, justus perire deberet, cum et justissimi hominis formam assumere poterit, quae omnia sicuti et reliqua circa eiusmodi casus contingentia prudenti uberius judicanda relinquuntur. Quare idem procurator I. petit ex praemissis suis aequissimis rationibus reservando sibi cum solemnissima protestatione cautelam agendi et procedendi contra delatricem, ipsum fiscum seu magistratum, cum nullam prorsus validam ac sufficientem inquisitionem habent, contra I.

sufficere diceret. Kitonich enim suo modo unum fortassis testem cum caeteris adminiculis utpote praesumptiones graves et fortes et alia id similia accederet, confessatio, ut praemissum est, nulla et legitima et a jure requisita ut prudenti bene ruminanti ac consideranti judicandum relinquitur. Quare referendo se ad priores suas alegationes petit ut supra. Et ruminari bene dominos judices easdem bene, idque signanter quod diabolus formam assumere et etiam verberare poterit, prout id saepius expertum est. Procurator fisci dicit Kitonicium non egere glossationes nam clarus est.

verberatus extitisset ipse solus personam eiusdem imbuens semet ipsum verberatum confessatus extitisset, quem capetaneus non vidisset nec ex ore ejusdem quicquid audivisset, sed ipsam I. visibiliter in lecto ob nocturnam verberationem jacentem prouti id in inquisitione clareret, quare peteret ut supra. Procurator I. dicit assumptionis formae diabolicae procuratorem A. non bene intelligere, qui a non requiritur diabolo physicum totum corpus localiter sive de loco ad locum ut secum habeat, velut formam assumere solet. Confessatio vero,

semel non est sufficiens, sed ubi repetitis vicibus sponte ac libere sine omni metu, etiam reverentiali in ipso judicio et figura judicii ad interrogata propria oris confessatione quis confessatus fuerit, quod hic ne in minimo factum extitit, cum nunc primo in judicio I. respondeat; quare inhaerendo prioribus et reservando sibi cautelam, petit ut supra. Procurator fisci dicit: bene se declarasse, diaboli transmutationem et alterius corporis inbuitionem, quam si imbuisset eiusdem I. et verberatus fuisset ac fassus se verberatum fuisse, vel evanuisset

tum et vita dextrâ TUA spoliâsti. Prodromi nempe haec eorum, quae dignitatibus auctus facturus eras, quae postmodum Hungaria, et Italia à TE fieri spectavit, singulis enarrandas minimè sufficimus, quare compendium ceterorum teneat victoria illa ad Vipalancam de 30. Turcorum, Tartarorûmque millibus exiguô TUORUM 600. manipulô relata, ubi insigni stratagemate ad summam Nomini TUO accessionem tam numerosum hostem in fugam

Illyricae obsequium à Ven. Conventu Lepoglavensi reassumptum, iteratò ex Commiissine Superiorum Religionis à duobus idiomatis gnaris SS. Theologiae Doctoribus revisum, nullíque errori obnoxium, imò proficuum fore, et proelo subjiciendum judicatum est. Quare eam (quae ad nos pertinet) facultatem damus, ut ad publicam utilitatem lucem è proelo aspiciat. Dabamus in Conventu solitae Residentiae Nostrae Mariae Tallensi. Die 5. Octobris. Anno millesimoseptingentesimo trigesimo septimo.

3.623  Contemnis solus, ludis mea vota Thiene;
3.624  Et mage quod mirum est, in me mea tela retorques,
3.625  Meque unam contra, quo te magis insequar, instas.
3.626  Agnosco causam, quare soror aemula flammis,
3.627  Et iaculis non vana suis, repetivit amaram
3.628  Tisyphone delusa Stygem: Plutonia testor
3.629  Regna, et Avernales Ditis quas incolo sedes,

5.752  Illicium, proprii non excusabitis imbres
5.753  Luminis, humano cordi venit unde volandi
5.754  Impetus; ipse leves humeris dum fabricat alas
5.755  Visae lucis amor: quare ne spernite vestris
5.756  Adiungi facibus, spreto quod corpore pectus
5.757  Immiti trahitur tanti magnete nitoris.
5.758  Quin gratae potius volucrem per inania flammam

videtur huiusce poematis concinnator, dum ad amoliendam e salubri, quam propinat, potione amariciem, vsus industrio (vt cecinit ille alter) Camoeanae lenocinio, Prius oras pocula circum Illiniit mellis dulci flauoque liquore. Quare cum operi huic nihil inesse repererim, quod regulis Indicis refragetur, publici iuris faciendum puto, tum vt Pieridum mundiciei consulatur, tum ob id etiam, vt apud versatos in amoena eiusmodi literarum Sparta, Omne ferat punctum qui miscuit

quae vertice, primis:
1.1215  Quà libuit, temere associant vestigia: rupis
1.1216  Et siue vna iugum scandat; seu praecipitet se
1.1217  In foueam; reliquum porro ruit ocyùs agmen,
1.1218  Securum quò, vel quare ducatur; eatque?
1.1219  Prima Mali hinc Homini labes: hoc funditus omnem
1.1220  Euertit vitam. Nemo sibi desipit vni:
1.1221  In commune mali sumus, abreptique, sequentes
1.1222  Abripimus. Fatui semper

nomine Provinciae a Romanis ita appellatae contentum, a Croatiae Ungariaeque Regibus honoris gratia Regni Croatiae titulo (uti etiam Ramae et Serbiae) adiunctum est. In nullis namque vel Rex, vel Banus praecise Dalmatiae, memoriis hactenus repertus nominatur: Slavonicorum proprie et proprie Maritimorum abundante Banorum memoria. Quare, in defectu meliorum de finibus Regni Dalmatiae probarum, Venetis (quibus, uti pro eodem praetenso Regno proba incumbit) solo eatenus Dalmatiae nomine contentos esse, opus est.

At nihil excusat noxam qua corruit Ales.
Criminis immani pretio si dicis Adamum
Solvendo non esse parem; nec reddere tantum
Possit homo, quantum potuit se involvere culpa
Faenoris excessu; quare securus amicos
Numquam iungit amor, peccans nisi ponderet aequum
Offensae pretium pravoque aequale furori
Adiciat pondus, totam quod supprimat iram;
Hoc mihi librandum non est, sed limite sisto

Non meruit vernas. Quamvis hostile minantem
Sint mea regna ortam semper sensura puellam,
Persequar hanc etiam, nec enim loca segnis Averna
Occupo, nec nostros evadet femina casses.
Quare agite, o comites, superas properate sub auras
Et socias, vacuum quae replent aëra, turmas
Imperiis armate meis, immitis ut ista
Ambitiosarum suprema creaturarum,
Imbellisque animi crudeles femina

ipsa reorum
Spirituum labes: natura his omnia posse
Concessit quod sola potest, rude caetera robur.
Nec nostrum nos fallit ephod, quo scimus iisdem
Fata maritales taedas decernere signis.
Quare age, Iosippe, et postquam te crastina Phoebi
Exolvet strato lampas, comitatus amicis
In sacra templa redi, nexisque in foedera dextris
Connubio iungam stabili precibusque piabo.”
Haec effatus abit

suorum.
Haec castigato poenis, domitoque tot annis
Corpore promeruit sibi mox implenda patere
Venturi promissa Ducis; matremque stupendum
Electam ad partum Mariam cognovit anilis
Religio: quare hanc abeuntem affata seorsim:
“Filia vade,” inquit, “mater cum prole beata
Ad templum festina redi! Mihi lumina claudi
Supremo nequeunt fato, te donec onustam
Pondere divino Dominam reverenter

Se cubito tenus erexit lacrymisque modesta
Ora rigavit anus discessuramque parentem
Numinis affata est matrum sibi more novarum
Lumen adhuc duplicis iussam vitare diei
Lege dati partus. Quare sibi muneris instar
Venturum orabat, cognatis cedere tectis
Parceret atque duos praesens daret hospita soles.
Accessit votis Virgo donatque petitam
Cognatae prolique moram, nato utile vati

Accessisse comes, cordis caligo superbi,
Ambitio, quarum par est fortuna, lucroso
Saepe quod his felix Martis cadit alea talo.
Crescere proscripto non plus sua lucra Gradivo,
Exclamant; quare hunc tota tellure requirunt,
Inventumque specu eripiunt ferroque solutum
Ad privata aptum revocant compendia Numen. 29.
Immitis primum Ira

aethereus, Pharias ut abiret in oras,
Aliger, exurgit trepidans monitaque pericli
Coniuge compositis dubio non aethere iussae
Quae poterant apta esse viae, non visus abivit.
Tunc altus sopor urbis erat; quare ille nec unum
Vicinum quem tecta dabant affatus amicum,
Ne qua viae fieret mora, vel deprensa pateret
Causa fugae, tellusque fugae praefixa. Volentem
Terga sequi, ignarum biviis ut falleret hostem,

Aggredereris iter; nec, quod satis esse putabas
Ut secura Arabum tellus Petraeque tenerent
Impavidum cives. Te Memphin et Isidis arva,
Te volui spectare Pharon iussique fluentem
Nilon ut amne bibas! Quare his, ubi lutea noctem
Adveniens Aurora premet, te proripe terris
Subditaque Isiacae, iubeo, pete rura iuvencae.”
Caelicus his dictis memorique in corde repostis
Deserit interpres Iosippum delapsus in

In puerum et motâ, ignotum quae, dicere linguâ
Verba videbantur. Mariam dein voce salutant
Atque virum, metamque viae sermone requirunt.
Iosippus contra “Pharus est, quo tendimus” inquit.
“Quare agite, ô iuvenes, siquidem vos inde profectos
Non dubito, monstrate viam, quae recta Canopum
Respicit adversasque istas quo tramite rupes
Vincere, quove modo saxa haec superanda, docete.”
Horum unus

Lumina promisi: qui te modo sustinet, hic est
Plus reliquis fecundus ager fideique receptae
Virtutisque ferax, mea quem materna fovendum
Suscipiet pietas aderitque ad vota potestas.
Quare age, in hoc ipso, quo me tua lumina cernunt
Stare loco, victura meis altaria sacris
Attolle et mollire domum qua cinge faventes,
Propitiasque meum nomen celebrantibus aras.”
Dixit et ascensu nubis non

Pater frater Augustinus Quintius de Spalato, ordinis praedicatorum, in sanctorum patrum doctrina versatissimus probatus fuit, ita ut mirari fas esset quicumque illum disputantem audire poterat. Romae et Bononiae hanc sui raram scientiam studio comparavit; quare a magistro generali ordinis fratre Vincentio Justiniano carissime Ex charissime. dilectus prior Chiensis efficitur, quo et linguam Graecam didicit. Verum tali in regimine a Turcis captus Constantinopolim

Jastrebarsko mediae syllabae naturâ breves, nullâ positione corripiendae fuerunt. tanto minùs Nominum patriorum genera peregrinae consuetudinis gratiâ immutari debebant. Ita etiam et litteras pro possibili conformavi. Quare ç, pro cs vel ts: c', pro ch vel tj: c semper eandem acutam vocem faciente, quam apud Latinos ante i et e habet:

locuti sunt et dominus frater obmutescit. Nescio, quid rei sit? Et edoceri vellem, si quid adhuc inveni gratiae in oculis amatoris mei. Et haec non tantum mei est sententia, sed et reverendissimi domini rectoris, qui Te silentiarium obstupescit. Sed jocamur, carissime frater. Quare haec nollim reprehendas, sed vel citissime rescribas, praecipue ratione materiae, koteru jeste hoteli imati, ar se gospod. rector diriguvati ne znaju, naimre kakovu hočete i kuliko bi Vam je triba. Pisztolle jesu vam ove dneve kupili za dva

aufertur, non differtur. Cechinos, quos mihi dominus frater per reverendissimum dominum novum rectorem mittet, uis litteris involvat et alicui (si non ipsi novo rectori) committat, nam non vellem, ut eos domino reverendissimo avunculo meo Ztipanich daret (sub rosa et arcane Tibi revelo, quare) quia anno superiori, quod aliquibus aliqua miseram et res meas dederim, pessime contentabatur, uti mihi nunciavit per Aloisium Szudinich, et praecipue de rokolor, kojega sem bil tebi 3 moje posudil, zato ne demus hominibus occasionem aliquo

remedium docet Seneca: Ut ameris, ama. Augustinus: Securitas securitate fovetur, ita amore conciliatur amor. Nazianzenus: Dogma naturae est, ut amatus ames. Quare tibi me ad sacras preces commendo. 29. maii 1736. Bononiae. Tuus totus, sicut et tu totus meus. Balthasar. Manu propria. P.S.

tantos coniunx miseranda dolores,
Quae mihi primaevi floris adempta fuit. Liber 1. Elegia ad regem Ladislaum. X. Porro ex uxoris morte tantum hausit dolorem, ut iacentem animum nulla omnino ratione confirmare posset; quare rebus humanis utcunque valere iussis, ecclesiasticae militiae nomen dedit, ex Deo, cui se mancipabat, solatium deinceps capturus sacerdotiumque in Ragusina ecclesia, quod canonicatum vocant et solis nobilibus viris aditus ad illud patet, obtinuit. Rem illi copiosam fuisse, pro certo habeo;

virum agere creditur. Sane in Floria ea vis ingenii; is litterarum amor, ea poeticae facultatis praestantia, ea bonarum artíum peritia enituit, ut si in viro, etiam assiduis studiis addicta reperiretur, admirationi esset. Hinc facile intelliges, quare summorum ea aetate virorum et admirationem et benevolentiam sibi conciliaverit merueritque summis etiam laudibus celebrari. Nonnulla laudum eius monumenta placet hic describere. Caetera, ne longior

vitream transmissis: ea figura per nervum Opticum cerebrum Animae sedem concuti, Animamque percipere. Porro cognosces, cur quidam, praesertim Senes, propriora minus distincte videant, nonnulli contra remotiora: et quo pacto rerum, quas tuemur, distantias percipiamus; et pro variis distantiis quare varia nobis eorum magnitudo figura et motus videatur; et cur duobus oculis singulae res non duplices appareant. A vers. 1784. Affectum originem tradens, Admirationis, Amoris, Odii, Desiderii, Tristitiae, et Gaudii naturam essectus describit. Postremo dissolvi oportere Hominum

144  Cum minus intersit, flavo ne fallar in auro,
145  Quam ne quid falso mens judicet, incertumque
146  Fluctuet in tenebris ignara et luce maligna.

147   Quare age, et errorum fontes penetremus ad ipsos,
148  Illorum et causas penitus nos insinuantes
149  Evolvamus: erit multae id seges utilitatis,
150  Pectora doctrinae sancto dum lumine gaudent

longe mutabimur aevo.
301  Quin et saepe die pugnantia sector eodem:
302  Nimirum modo flectit amor, modo concitat ira,
303  Et modo lenem animum reddit jucunda voluptas.
304  Quare nostra modis variis mens mota, necesse est,
305  Ut varium tueatur, et in diversa feratur.

306   De plano potes hinc igitur cognoscere, longe
307  Quam nos a Veri

longe
307  Quam nos a Veri regionibus absistamus
308  Multis in rebus: quapropter, fallere multae
309  Res quoniam possunt, simili ratione cavendum est,
310  Ne fallant omnes: quare omnibus est adhibendum
311  Rebus, ut est illis, quas circa erramus aperte,
312  Nimirum verae pro vi rationis ut omnes
313  Rursum

350  Principum veri, quod nos ad caetera ducat
351  Paulatim a primis et notis progredientes
352  Ad non nota et ope alterius noscenda prioris.

353   Quare age, quae nostrae primordia notitiai
354  Sint, et quam solidae nitantur caetera moli,
355  Percipe: nempe omnis ratio hinc exordia sumit,
356  Non Animum, quamvis de cunctis ambigat anceps,

posse videmus
388  Non extare Animum, dum vult dum percipit et se
389  Cogitat, aut aliud quodcumque facit ratione
390  Non alia certe, quam quod sit, et absit inani
391  A nihilo: quare manifesto lumine quidquid
392  Et non confusa clarebit imagine veri,
393  Verum erit usque adeo, non unquam ut fallere possit:
394  Nam si posset, eadem illum ratione valeret

est totum, parque omnibus esse.
402  Caetera de genere hoc tibi possim commemorare
403  Plurima; sed facile a paucis tibi commemoratis
404  Tutemet agnoscis, quo verum defluat amne.
405  Quare, perspicua in se mens quodcumque receptat
406  Notitia, vinco verum debere fateri
407  Omnino: nam, si menti subtraxeris illam,
408  Cuncta sub incertis latitabunt mersa tenebris.

percussa repente.
434  Denique saepe malo turbatur moesta dolore
435  Saepe metu, et nunquam votorum in fine quiescit
436  Propter egestatem, sibi quae cupit ipsa, bonorum.
437  Quare deficere in multis se conscia novit:
438  Quod nullo posset de se cognoscere pacto,
439  Ni Summi nullaque ex parti deficientis
440  In se notitiam cohiberet; protinus a quo,

sint longe deteriores:
466  Quo magis a Summo cunctas distare fatendum
467  Res, nec notitiam illus procudere posse.

468   Quare, quod superest, Summi quam mente tenemus
469  Notitiam, a Primo Summoque recepimus ipsa.
470  At Summum hoc merito Numen vocitare Deumque
471  Suemus; namque illo majus nihil esse putandum.

500  Tum, si plura forent paria haec, quae Summa vocamus,
501  Diversa inter se natura disque gregata,
502  Distarent aliquo; nam quod foret alterum, id alterum
503  Haud foret omnino: quare consistere neutrum
504  Sic posset Summum, quod non nisi convenit Uni.

505   Consimili ratione nequit de partibus ullis
506  Componi Summum: neque enim tune quaelibet

521  Vertat se in pejus; quod Summum utrumque refutat.
522  Adde, quod hoc fines nullos habet, unde recedat
523  Egrediens; nec habet, quo se deferre, quod ipsum
524  Non sit idem, possit: quare immutabile Summum est.
525  Et pariter debes proinde immortale fateri.

526   Qui tibi possit item Pulchrum Verumque Bonumque
527  Non id, quod Summum est, summa ratione

fine, sibi par denique semper.

574   Non alibi inquiras, quid sit Sapientia: nusquam
575  Illa, nisi in Summo est; quod, cum se noverit intra,
576  Omne quod est, novit: quare Sapientia summa est
577  Infinitaque Mens, hujus cui scena Profundi
578  Tota quidem paterit, quam vasta est quantaque tota.
579  Haec rerum formas cunctarum continet in se.

607   Praeterea summi debet Natura videri
608  Numinis Omnipotens, ut possit, quodquod in illa
609  Menta gerit, facere: at rerum gerit omniparentes
610  Cunctarum formas; quare omnia posse fatendum est.
611  Non illi labor ullus erit facere atque creare;
612  Nam, quaecumque velit, subito facta atque creata
613  Exoriuntur, et e nihilo venientia constant.

summa reperta est,
652  Caetera perspicua poteris, quaecumque supersunt,
653  Luce palam cognosse; velis convertere tantum
654  Huc aciem mentis, quo te mea dicta vocabunt.
655  Quare age, corporea quae praedita mole videntur,
656  Pervideamus, utrum constantia sint in rebus.

657   Principio, semper cum mentem ad corpora verto,
658  Nil aliud novi

681  Saepe tamen sensu, quae non velit ipsa, reluctans
682  Percipit, ut propiore manus cum laeditur igne.
683  Non igitur, quamvis mens omnia sentiat, omnis
684  Ipsa sibi causa est sensus: quare esse fatendum est
685  Quiddam extra, sensus quod concitet impellatque:
686  Quod porro extensum nisi sit, non possit, opinor,
687  Hac ratione animum pariter sensumque movere.

950  Esse Deum, quoniam non possent illa moveri
951  Diversis translata locis, nisi semper ab illo
952  Diversis eadem illa locis sarvante creentur.
953  Quare cum peragi videamus cuncta movendo,
954  Omnis qui motus causa est, agat omnia, oportet.

955   Hinc facile agnosces, quam scilicet avius erret,
956  Qui penitus nulla

imitari possumus arte.
1033  Hunc igitur tenuem contextum, haec corpora parva
1034  Condere nec primo potuit fors, nec potuisset
1035  Semper eodem eadem constans servare tenore.
1036  Quare opus est etiam atque etiam fateare, quod omnis
1037  Haec rerum Summa a suprema Mente regatur.

1038   Hic tibi multa quidem falso conficta feruntur:
1039  Nam, quia

poscunt motum, res quaeque moventur ab Uno,
1076  Quod primam dixi modo Causam; namque ita fuêrunt
1077  Dicere; cum certe non prima, sed unica constet.
1078  Quare opus est, caveas, Naturae ne tibi nomen
1079  Sit fraudi, fuit ut multis, qui plurima rerum
1080  Dum fieri in terris pariter caeloque tuentur,
1081  Omnem vim rebus Naturam suppeditare, et

geri quae
1261  Cumque vides: non est ut possis credere non est
1262  Posse eadem extenso peragi haec a corpore, sic ut
1263  Corporis atque animi natura sit una eademque.
1264  Quare Mens non est corpus neque corporis ullus
1265  Est modus, ast longe differre ab utroque fatendum.
1266  Hinc tibi perspicuum est, grajo qui nomine Mentem
1267  Harmoniam dicunt, procul usque per avia

1418  Scilicet in quovis ratio indita corpore quaedam est,
1419  Ex uno transire statu qua deinde per omnes
1420  Ordine perpetuo se debeat excipientes.
1421  Quare cum nostro fiunt in corpore motus,
1422  Ut cum oculos circum, seu crura manusve movemus,
1423  Tantum corporea a natura educier illos
1424  Est opus, ut fierent Anima quoque sponte sine ulla.

media regione cerebro
1508  Insit, proinde magis Mens illa parte tenetur:
1509  Sentit, et externos impulsus excipit illic,
1510  Illinc, quos libut, motum dispertit in artus.
1511  Quare Animae est sedes cerebrum, a quo sensus in omne
1512  Defertur corpus diffusis undique nervis.

1513   Quapropter jam multa vides communia habere
1514  Inter se Mentem

50   Et primo triplicem mensuram poscere corpus;
51  Nam triplici extensum quodvis ratione necesse est,
52  Scilicet in longum et latum atque excurrit in altum.
53  Quare ubicumque triplex fuerit mensura, fatendum est
54  Corpus id esse, licet minimum; velut haud minus aër
55  Illud erit, parva possis quod claudere testa,
56  Quam quod in immenso circum diffunditur orbe.

et edita crescunt.
277  Vere novo Tellus herbarum vivida mater
278  Profert res teneras, gremioque educit in auras,
279  Aptaque, uti crescant, paulatim alimenta ministrat.
280  Quare nonne vides Naturae multa moveri
281  Esse opus omnino? sine motu ingloria staret.

282   At porro motus fit, ubi vicina relinquens,
283  Quaeque quieta manent,

nunquam per se queat incipere ire repente
332  Externa sine vi: contra si forte moveri
333  Incipiat semel, amissa mutare quiete
334  Haud poterit, donec sistat vis externa, motum.
335  Quare seu corpus moveatur, sive quiescat,
336  Ejus semper iners per se natura videtur.
337  Sed quia nos coeco circumstat corpore, in omne
338  Porrectus caelum,

res esset, causaque motum
375  Obliquans, quo coepit, eo procurreret usque
376  Materies; quae cur partem se vertat in hanc, quam
377  Adversam potius, nil intus habere videtur:
378  Quare opus est, teneat medium, rectaque feratur,
379  Si nihil obsit, et in diversum cogat abire.
380  Neve meis quidquam possis diffidere dictis,
381  Tutemet acceptam circum aures tempora circum

Virum procul ipse remotus,
446  Non illum Pueris te coram adstantibus ausis
447  Conferre et tenui constantem dicere mole;
448  Quanquam oculi et Pueris tibi mostrant esse minorem.
449  Quare vestiganda tibi est distantia primum,
450  Quae sit ea a nobis ad sidera; quae quia valde
451  Ad Lunam brevis est, neque caetera mole videtur
452  Luna sua tantum superare, exceditur ipsa

et terra et lapidum gravitate vel undis;
533  Quae partes vario pro textu dissimilique
534  Non una ratione valent non viribus aequis
535  Ad nos Phoebeae radios reflectere lucis:
536  Quare hi languidius contingere, fortius illi
537  Irruere in terram visumque lacessere nostrum:
538  Hinc intermixtas tuimur fulgoribus umbras.

539   Assimili ratione licet

circa vertier illos
556  Post referam, opposita Soli cum parte feruntur,
557  Amissa penitus conduntur luce; quod ulla
558  Non fieret ratione, nisi Astrum umbraret opaca
559  Mole sui, quare propria non luce coruscat.

560   Denique consimili cur non ratione putemus,
561  Quandoquidem solida est radiisque impervia Tellus,
562  Ipsa quod et lucem revomat,

618  Littore ab hesperio processerit, instabilisque
619  Qua sit parte viae defunctus, quaeque supersit.
620  Forsan et haec ventura aliis mox deteget aetas.

621   Quare age, et intenta jam percipe mente, quod instat.
622  Principio Solem propria qui luce coruscat,
623  Ut supera ostensum est, nostrae fac ut esse rearis
624  Assimilem flammae, quae vi motuque agitatur

ab omni exclusimus omnem
645  Naturam vacui, et pugnare ostendimus ante,
646  Si sit inane super, queis posset viribus astra,
647  Quae vaga sunt, circa Solem obluctantia ferre?
648  Quare etiam atque etiam fluidum est caelum omne liquensque,
649  Et penitus pleno quoque corpore constet, oportet;
650  Ut, quia commotum est, et Solis circuit Astrum,
651  Vi transferre sua solidissima corpora

est
724  Saturni; visus modo namque rotundus, et idem
725  Se modo in oblongum flectebat lucidus orbem;
726  Nunc veluti geminis excurrens auribus ibat
727  Hinc ansatus et hinc: quod quare appareat, audi.
728  Illum ingens medium quidam circum annulus ambit
729  Sat latus crassusque parum: qua propter, ut astrum
730  Nobis se varia de parte obvertit, oportet

839  Exanimem excepit caelum. Mox Aegocerotis
840  Aurea, mox geminis resplendent sidera rivis:
841  Deinde loci subeunt Pisces, extremaque claudunt.

842   Quare per caelum, qua late extenditur ingens
843  Signiferi via circuitus, a turbine Solis
844  Rapta suum sibi iter poterit fecisse videri
845  Terra (quia hac medio properantem e Sole videres

necesse est,
896  Terra sit; hujus item, quia opaco corpore constat,
897  Parte ex adversa Solis protensa per illam
898  Umbra cadat caeli regionem, qua meat Orbis
899  Lunae tempore eo; quare perlabitur umbras.
900  Et quoniam ipsa suo non fulgit Luna nitore,
901  Sed radiis Solis, quos aspicit, interrumpi
902  Tunc opus est Solis radios lumenque profusum;
903  Ora ibit

vertitur, axis
1019  Est opus hunc nostrum magis illo tempore tingi
1020  Solis luce Polum, quia ab parte magis se
1021  Ad Solis radios inclinat Terra, Boreas
1022  Obvertitque plagis: quare tum servida nostris
1023  Saevet a Sole illabens regionibus aestas.
1024  Tum nudi arentem proscindent vomere terram
1025  Agricolae, campisque metent frumenta perustis;

1448  Collustrat radiis Gentes Sol, deinde remotas,
1449  Post alias, quarum regio mage distat ab ortu;
1450  Quoque aliis lucem profert, in nocte relinquit
1451  Tempore eodem alios: quare non plana videri
1452  Debet in Occasum Nabathaeo a littore tellus.

1453   Consimili ratione nequit tibi plana videri,
1454  Qua sese in Boreae regionem extendit ab

1459  In pelagus sensim ruere, et depressa videntis
1460  Effugere ex oculis tandem, pontumque subire.
1461  Quae fieri non posse putem, si plana sit illa
1462  Tellus parte tibi; quare omni a parte rotunda est.

1463   Huc accedit, uti, qui terras puppe relinquunt
1464  In mare progressi, primo navalia portus
1465  Littoraque auferri cernentibus

nobis, veramque fateri?
128  Dum tamen omne, quod ex illa deducere pergo,
129  Rebus, quas caelo fieri terraque tuemur,
130  Conveniat, neque secum in re quoque discrepet ulla.
131  Quare age jam, Mundi quae sint Primordia, dicam.

132   Totius hanc, constant unde omnia, materiaï
133  Summam, ubi de nihilo jam extabat condita,

si correpti sese in contraria volvant,
219  Officiente inter se cursu praepedientur
220  Mutua; et hac magni fient ratione tumultus
221  Materiae tanta in turba celerique rotatu.
222  Quare, quod superest, ita debent esse locati
223  Inter se, ut gemina medius tibi parte polorum
224  Contingat Vortex alios regionibus illis,
225  Quas geminis utrinque polis distare videmus.

Ad medium Autumnum proinde enumerabis, ab ipso
302  Quam conta Autumno nimirum ad tempora Veris.
303  Nec tibi propterea est illud mirabile habendum,
304  Quare Terra magis, cum distat longius, igne
305  Usta calet Solis; quoniam aestas tempore tali
306  Rectius a radiis fit descendentibus, atqui
307  Et mage condensis, gelido quam frigore brumae,

ambitus, orbem.
333  Adjice praeterea, quod, quae regionibus errant
334  Extremis, urgentur, et impelluntur ab ipsis,
335  Extra contigui qui sunt, spatiumque coarctant,
336  Vorticibus: quare est motus violentior illic.

337   Nunc, quoniam docui, quae prima secundaque rerum
338  Sint Elementa, et qua motus ratione ferantur,

vitri anfractus pura super ipse papyro
412  Objecta facies parvo clarescere in orbe.
413  Protinus hac longe tenues longeque minutas
414  Diffundi maculas in Solis imagine cernes.
415  Quare opus est, labes etiam fatearis in ipsa
416  [Nec secus id fieret] reperiri lampade Solis.

417   Illinc scire licet se circa vertier Astrum:
418  Haerentes illi maculae

exire, superque undas innare videbis
431  Non ratione alia, quam quod permixa liquori
432  Materies alienigenis ex rebus eadem
433  Vi nequit ignis agi, qua concita lympha cietur:
434  Quare ferventi ex humora exire necesse est
435  Illam, ipsisque undis disjungi, conque ligatam
436  Haerere inter se, supraque extare liquores.

437   Et quoniam,

motus vi debet earum
589  Vorticis in medium trudi impellique Pilarum:
590  Dumque intro trudetur, idem vim debet âpisci
591  Sese in circuitum pariter cum Turbine toto
592  Volvendi: quare, prius ac descendat ad illas,
593  Languidiore meant quae motus impete, partes,
594  Si circum majore pilis, quas tangit, agi vi
595  Incipiat, nimium solido quia corpore constat,

856  Effugere e medio; faciemque voluta, necccesse est,
857  Propterea vertat, cui sit minor impetus, intro.

858   Porro non illud poterit mirabile dici,
859  Quare Signiferi semper declinet ab axe
860  Orbis hic, errantem Terram qui sustinet, axis,
861  Propterea, quoniam est eadem positura situsque
862  Terrae utrisque poli nunc, ut fuit ante, suo dum

862  Terrae utrisque poli nunc, ut fuit ante, suo dum
863  Vortice constabat tellus, Astrumque nitebat:
864  Atque eadem extremis nunc finibus aspicit axis,
865  Aspiciebat eo quae tempore, sidera: quare
866  Non est mirandum sese inter uterque quod axis
867  Mutua declinet; quoniam nec conveniebat
868  Inter eos, etiam dum Tellus constitit Astrum.

mentem magis ipse necesse est
926  Quaerendi labor alliciat; praestantius ejus
927  Nam desiderium est, et mentibus altius haeret;
928  Ulla nec est specie Veri res aptior ipsis.
929  Quare ne nostro pigreris carmine; quanquam
930  Desunt multa, placent quae fors audita Poëtis
931  Ex aliis; neque enim pugnata sub Ilio alto
932  Bella cano, nec habet teneros hoc carmen amores,

tantum Puerorum mentibus atque
940  Mollibus ingeniis post se tractanda reliquit.
941  At quibus est Animi vis auctior, illa refutant,
942  Vestigantque avidi veras rerum rationes.
943  Quare age, cunctarum si jam primordia rerum
944  Certa tenes, porro, quae caetera cumque supersunt,
945  Evolvamus ab his, unde ipsa exorta videntur.

946   Et quoniam docui,

1224  Possit se gelidam convertere semper ad Ursam,
1225  Et tactum mirae chalybem vis participare:
1226  Proin paulum haud longis ambagibus est abeundum.

1227   Quare particulas, ut diximus ante, striatas
1228  Cardine ab alterutro Terrae transir polorum
1229  Cardinem ad oppositum recta regione rearis,
1230  Circuituque polos introire, exire perenni,

de cardine terrae
1236  Egressa est, superas vel aquas transire vel auras
1237  Luctatur magno nisu: neque enim invenit illic,
1238  Pervia quae pateant moli intervalla retortae:
1239  Quare vi sibi scindat iter rumpatque, necesse est.

1240   Haec ubi constiterint bene confirmata, videbis,
1241  Magnes cur certa semper se parte nivalem
1242  Ad Boream

peragrantis materiaï
1281  Particulae: prorsus quo Terrae corpora pacto
1282  Circumeunt illae redeundo a cardine rursum
1283  Cardinem in oppositum, superaque infraque meando.
1284  Quare si gemini prope sint, nec mutua sese
1285  Contingant genus hoc Lapides, ut scilicet alter
1286  Obvertat partem, qua corpora materiaï
1287  Introeunt, latus id, datur unde his exitus, alter;

tanto calor auctior extet:
1625  Illo sed contra languescente inque minuto
1626  Elanguescere item tuimur minuique calorem.
1627  Hac modo perfacile est ratione exsolvere nobis,
1628  Quare perceleri interdum rota concita cursu
1629  Concipiat flammas, medio qua jungitur axi.
1630  Namque opus est, ut, cum revoluta manente teratur
1631  Axe

efficit, ut majori
1674  Se spatio extendant: quoniam cum pigra quies est
1675  Corporibus, pars una aliam plus tangit inhaerens,
1676  Quam cum perceleri pars motu quaeque cietur.
1677  Quare opus est, in majus uti sese explicet augmen
1678  Corpus; ubi privas in partes insinuatus
1679  Ejus corripuit rapido quamque impete motus.
1680  Hinc quanta aestivi calor aëris augmina sumat,

particulas religant, motumque fluentum
1720  Sistunt undarum; glacies ut dura geluque
1721  Fiat, et immoto nectantur frigore lymphae.
1722  Forsitan inquires, quare glaciatus in auctum
1723  Majorem concrescat aquae liquor, aerea saepe
1724  Possit uti clausus disrumpere vasa, superque
1725  Extet jam levior, motis atque innatet undis.

optem perferre laborem;
43  Verbaque in obscuras res sufficit, atque perennem
44  Deducit medio ex Helicone in carmina venam;
45  Ut tibi saltem aliqua possim ratione placere.
46  Quare age multarum, quae restant, percipe rerum
47  Naturam et vires, et qua ratione gerantur
48  Plurima, quae coram fieri quoque cernimus ipsi
49  Persaepe, et prima Naturae in fronte locantur.

tenuissimus aër
145  Insinuatus in os minus obstet; sive quod Undae
146  Particulae obrepant in rara foramina vitri,
147  Ejus et adfixae paulum quoque sustineantur
148  Parjetibus; quare consurgunt altius illinc.
149  Ex his apta fidem ducit res, saepe quod alte
150  Insiliat per se tubulis inclusus Aquae fons.
151  Nam saepe a montis radicibus erumpentem

vis sordibus aëra multis
719  Abluit; omnigenis nam novimus aëra mixtum
720  Corporibus; quid enim e terris non surgit in auras
721  Evectum vel sponte sua, vel solis ab igne?
722  Quare post imbrem longe purissimus aër
723  Pellucet, radiisque micantibus exoritur Sol
724  Pulchrior, et claro revirescunt prata colore,
725  Laetius et vernae juvenescunt undique plantae.

diximus, ex Elementis,
748  Omnibus atque locis rebusque intersita vulgo est.
749  Sunt porro oblongae partes, ut fila pilique:
750  Nam secus haud valeas rationem reddere dictis;
751  Quare compressus subita vi polleat Aër
752  In spatia ampla magis se protinus expandendi.
753  Ut, cum folliculis Juvenum socia agmina ludunt,
754  Impelluntque leves alte jactantque per auras;

1288  Sursum flamma levis fertur, quia particularum
1289  Corporis accensi vis fortior aëre constat,
1290  Et levior, primo quia raptae sunt Elemento:
1291  Quare opus est aër deorsum tum proinde prematur,
1292  Illa leves contra sursum eluctetur in auras:
1293  Dum salit, imminui tenui sed acumine debet,
1294  Propterea, quia jam contritae turbine partes

in auras:
1293  Dum salit, imminui tenui sed acumine debet,
1294  Propterea, quia jam contritae turbine partes
1295  Corporis haud valida possunt removere prementem
1296  Aëra vi; quare in coni tenuatur acumen.
1297  Utque a contactu gemina undae gutta liquentis
1298  Jungitur, inque unam pariter coit; ipsa, necesse est,
1299  Sic quoque flamma duplex, cum mutua tangitur, unum

illa,
28  Undique qua constant cuncta, omniparente profectum
29  Mente putes, Hominis quam sit natura? videtur
30  Divinis decorasse hanc dotibus, effigiemque
31  Hanc finxisse Sui. Quare hinc gradus ultimus extat
32  Summi ad notitiam, atque hinc redditur ejus imago.
33  Nonne Homines igitur Divûm genus atque utinam omnis
34  Nostra foret

externis itidem nos visere nostra, et
42  In nosmet rediise juvat, nostrumque minorem
43  Mole, tamen longe praestantem caetera, Mundum
44  Undique lustrantes animo peragrare sagaci.
45  Quare age, quidnam Hominis natura, quid intus agatur,
46  Percipe, nec credas istis promittere velle
47  Me tibi, nec porro me posse exsolvere speres
48  (Quae neque, si centum linguae sint, edere possim);

si conveniant et partes partibus omnes,
541  Pro, quam incerta forent confusis omnia formis!
542  Ergo ut dissimiles sumus, inquam, extrinsecus ipsi,
543  Quare dissimiles pariter non sumus et intra?
544  Non sit dissimile in nobis ut multa, palatum?
545  Transfer id ad Sensus alios quoque, transfer ad ipsos,
546  Quos reliquis praefers, Oculos: distare fatendum

aequali videas tu tollier auctu,
567  Ac ego? communis nulla est mensura, queamus
568  Cui conferre; pari siquidem non illa videri
569  Mole utrique potest, illam cum cernimus ambo.
570  Quare hunc, si quis inest errorem haud possumus unquam
571  Detegere, aut ullis manifestum reddere verbis:
572  Quandoquidem rerum de mole haud judicat ulla
573  Mens ratione, aliis referens nisi rebus, ut

rore, recenti
764  Vel pluvia, haud ulli vulgo sparguntur Odores:
765  Particulis quoniam manantibus interceptum
766  Est iter, et liquida conclusa foramina lympha,
767  Unde fluunt; quare tectae obstructaeque tenentur.
768  Ast ubi sublatas radiis consumserit undas,
769  Reclusisque viis suavem Sol moverit extra
770  Educens fluctum, redolebunt floribus horti,

repente
1000  Additur a validis nova vis transmissa lacertis,
1001  Quae facit ut majus spatium magis icta peragrent;
1002  Urgent deinde novos itus tentantia vires
1003  Usque novae; quare quia tempore quaelibet apto
1004  Impellit, fit, uti momentis denique junctis
1005  Pluribus illarum quatiantur pulsibus aera,
1006  Et Sonitus magnam pervulget protinus urbem

agit se nervus ab ictu.
1021  Nam tum divisae mediis (res mira!) coruscant
1022  Immotis partes punctis, redduntque Sonorem.
1023  Hinc facilis veram ad rationem se via pandit;
1024  Quare, cum quaedam resonant prope corpora, nostri,
1025  Nec mora, inhorrescant artus, atque ossa tremiscant:
1026  Vitra quoque, immittunt quae clausas lumen in aedes
1027  Saepe agitentur, ubi Sonitus quid fundere

siquidem foecundant omnia late
1039  Omnibus et vires et vitam suppeditantes;
1040  Nec non e rebus sibi jungunt tenuia quaeque
1041  Abrasa, in varios atque exhalata vapores.
1042  Quare non poterit per partes aëris omnes
1043  Transferri nostras certus Sonus undique ad aures,
1044  Sed quas in certos natura dat ire tremores,
1045  Illis nempe pares, quos consona corpora reddunt;

1199  Haud secus, ex aliqua quam si pila parte superne
1200  Jacta pavimentum feriat, resilire videbis
1201  Protinus opposita sursum regione repulsam.
1202  Percipe praeterea, quare videatur imago
1203  Tantum ultra Speculum, quantum res ipsa locata est
1204  Citra; quod genus est, sub terris impete tanto
1205  Cum caelum in Speculo cum caeli nubila subter

gignuntur particularum
1280  Circa se mage vel celeri, vel languidiori.
1281  Forsitan et varia distant quoque mole, nec aequo
1282  Pondere particulae lucis nec viribus extant:
1283  Quare dissimili motu impulsuque cieri
1284  Quamque sua pro natura debere fatendum;
1285  Corpora proin vario collustrant tincta lepore.
1286  Haec veris propiora, tamen non vera fateri

Bibliographia locorum inventorum

Levaković, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639], Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica (), Verborum 6550, Ed. Šime Demo [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [levakovrepist].

Anonymus (floruit 1657.) [1657], Actiones duo de maleficis, versio electronica (), Verborum 2758, Ed. Ivan Krstitelj Tkalčić [genre: prosa - acta iuridica] [word count] [nnactiones1657].

Belostenec, Ivan; Glavinić, Sebastijan; Anonymus (1593./1594. - 1675) [1675], Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica (), 3558 verborum, 12 versus, Ed. Damir Boras [genre: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [belostenecigazophylaciumded].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1735], Epistolae ad amicum Matthiam Nicolaum Mesich (1735-1737), versio electronica (, San Vitale apud Bononiam; Bononia), Verborum 3852, Ed. Teodora Shek [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [krcelicbepist1735].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report