Your search found 1222 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 901-1000:

nouit, desideret, ac reprehendat. Alterum argumentum est, quia non multùm seu obseruare, seu mirari solemus, nisi eos, qui nostrâ in professione videntur excellere: his verò aemulatio iniquiores nos iudices facit. Vt profectò vix vlli Mortalium eximiam apud homines, partim incuriosos, si alieni sint; partim obtrectatores, si socij, laudis, atque famae celebritatem liceat referre: stultumque adeo videatur, pro re tam incertâ, atque tenui, tot laboribus, et curis vitam absumere.

non eo; cum (ut /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 1. capite 11./ Ioannes Lucius ait) non videatur impossibile, Slavos aliis nominibus dictos ab antiquo, sicut ultra Istrum, ita etiam citra habitasse. Antiquius Crovatorum nomen facit Thomas Archidiaconus Spalatensis, qui anno Christi 1200. natus, sexaginta et octo supervixit: ubi /Capite 2. et 7./ Salonae urbium Illyricarum Reginae, captivitatem et destructionem, a Totila Gothorum Duce factam, describens ait: Venerant de

15./ Savia et ager Sirmiensis a Slavis Croatis occupata, Slavonia vocatur. Superiorem item Pannoniae partem Aeneas Sylvius, qui deinde Pius Pontifex et Stephanus Broderich Slavoniae sive Croatiae accensent. Aventinus praeterea /Libro 1./ fidem facit; quod Slavi traiecto Danubio Iustiniani I. Imperatoris tempore, occuparunt Dalmatiam, Liburniam, Pannoniam et partem Norici, quae etiamnum Slavonia dicitur. Nam et Turcae nuper dum in modernae Ungariae possessu fuissent, cis Danubianam Croatensem sive

et copiae fuerunt usque ad Principatum Cresemere. Si haec baptizatae et Maritimae tantum (ut ex Civitatum nominibus dignoscitur) quanta non fuit, unitis non baptizata Croatia Maritima, Mediterranea et Interamnia? de quibus duabus posterioribus Porphirogenitus non facit mentionem. At et Ungaricae, in Croatia, Monarchiae tempore, omnes Liburnici Maris Insulae ad Croatiae Regnum pertinebant; cum et ultimas pene illius freti, Corcyram, Tortam, Stedram, Lesinam, Issam et Bratiam, per Ladislavum sive Vladislavum Hungariae et Neapolis

Lucius, De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 1. capite 6./. At sicut Mare Dalmaticum dici non poterat, antequam ipsi Dalmatae mare attigissent, quod diu post Romanorum adventum evenisse constat: neque aliquis ex antiquis auctoribus Dalmatici maris mentionem facit, solus Ptolemaeus aliquas ex Insulis Adriaticis, quas caeteri inter Liburnicas ponunt, Dalmaticas nominavit: sic etiam, deletis Romanis et Dalmaticae Provinciae nomine sensim cessante, nec Mare Dalmaticum, nec Insulae

Bërdo dicti supremo cacumine Confinia concurrant: Abrahamo Effendi, Capigi Bassa, et Osmane Aga Portae Otomanicae, nec non Ioanne Grimani Savio, Reipublicae Venetae, Legatis Commissariis praesentibus et consentientibus conclusum est. Quod non parvum ad validum Fidei testimonium, valorem facit; ubi ultimi Partium earum Acquisitores, quo Terrae Gentisque nomine Provinciam occuparunt, eodem etiam cesserunt; videlicet Croatiae. Sic et ab amnis Verbas in Savum confluentia per Pineos montes versus Meridiem procedendo, Croatiae modernae limites non modo antiqui scriptores

viso
Doctius ut Mariae titulos ordirer ab horto.
Castigata patris sed me quia 121 quia: quam sedibus istis
Expulit ingluvies aditumque immota Tonantis
Desperare facit Nemesis, da pectore saltem
Hanc, flammis armate Vigil, comprendere rerum
Ignotam seriem: hoc, Ales venerande, revela.” 8.
126 His ita prolatis subitus per

Aut bonitas divina dare, aut sapientia posset
Concipere. Aeterni proles est unica Patris,
Fecundae soboles mentis, commune Parenti
Naturâ Verbum, nec falsa Tonantis imago,
Quam generata facit solum persona loquente
A Patre distingui: caelo hunc deponere Natum,
Hunc hominem fieri voluit Pater. Ille iubentis
Imperio non lentus adest: numquam irrita Patris
Reddidit arbitria hic Natus, quibus una

Ut nova progenies caelo mittatur ab alto,
Iam redit et Virgo. Sed quae fuit ista relicto
Orbe redux Virgo? Non est Astraea, sed ipsâ
Sanctior Astraeâ, vatem reditura Sibyllam
Divinare facit Virgo, quae simplice quondam
Rerum principio caelestia lumina, stellas
Surgentesque Chao, iuncto sibi Numine, terras
Condidit et certo libratos pondere montes,
Vallibus effosis posuit, lateque

error.
Quis locus hic veniae? Ratio quae poscit iniquo
Donari generi noxam? Num futile pomum
Delicias inter reliquas hortique superba
Illicia, aeterni vetito praeferre Tonantis
Vim facit ad palmam? Sed quem sperare maligna
Infectaque hominum poteris radice, remissi
Flagitii fructum? Si, dum fuit integra, motus
Ignara oppositi fallax immitia radix
Poma tulit; si tot Charitum stipata

Prosequitur tacitumque loquens suspendit Olympum:
“Humano scelere offenso quod nulla Tonanti
Attingens aequi pretium libraeque rigorem
Adferri valeat perimendae gratia noxae,
Conditio terrena facit: servilis inanem
Obsequii fructum, simili vilescere constat,
Quo sordet persona luto; iam perdita pomo
Vilior est meritique minor natura, laborat
Ingenitae rationis opus factura. Quid ergo

Mentiri, similes defert ad regia vultus
Lumina, nudatae fuerant quae forma maritae.
Vidit et ablutae pellectus imagine nuptae
Incaluit David. Mirum! Succensus ab ipsis
Ignis aquis, ardere facit cruciatque potentem
Iessei solii flamma sisti impote patrem.
Nuda nurus regi incauto spectata pudorem
Abstulit et tantum in lymphis invenit amantem,
Fonte Cupidineas gelido iaculata sagittas.

Extulit et volucres domui sacrae addidit alas.
Tecta volant: illis et quae meliora 775 meliora : meliore parabat
Obsequia, Adriacis Virgo vicina procellis
Tecta facit terrisque locat quibus impiger undis
Tarsia Flumigenas transmittit ad ista Liburnos
Limina, mirantes volucris portenta sacelli.
“Unde profecta? Quibus pennis? Duce, tramite quali,
Qua causa in terras

Romuleum, cessit paries legemque subivit
Quam sedes Romana tulit Petrique potestas.
Inde aditum sacram triplex concedit in aedem
Ianua: bina sibi opposito stans limine, nactis
Ingressum fuscae facit ora videre puellae.
Tertia post aram (post aram octava sacelli
Pars superest) humilem praebet spectare caminum
Quo Virgo et nati flammam nutrire solebat
Maiestas hiemique parans escisque calorem.

Cumque Stygem penetrasset atrox, inimica Mariae
Vipera, sic regem affatur: “Generose profundi
Dux Erebi, vidi laetos confinibus Orco
Spelaeis animos, recutitae semina gentis:
Insolitum facit hos ortae gaudere puellae
Natalis comperta dies; sua nomina plenus
Isacidum geminat carcer. Sed dicere nomen
Horreo; reginam dicunt matremque Tonantis,
Quina cui invisum componit littera nomen.”

quas comparat orbe,
Divina insumit decoranda ad limina gazas. 5.
Si necdum cessas insulse requirere, vates:
Dicite, Pontifices, in templo quid facit aurum?
Te fatuum unius dicet sapientia regis,
Te nequam alterius pietas, qui talia faris.
Aurea sunt vestrae quae spumant pocula cenae,
Aurea lanx fumat ventri factura saginam,

Solymis hodie tamen aemula tanti
Muneris est Virgo. Qualis, proh, Virgo! Stupete,
Caelestes animae! Nostrûm non contigit ulli
Par virtutis apex, par nulli admensa favoris,
Qui vos, Caelicolae, solus facit esse beatos,
Divini ubertas, par nulli affluxit amoris
Aetherei torrens, quali Solymaea Virago
Aestuat, assiduis cumulans praecordia flammis.
Illa quidem carnis vestitam pondere mentem

Non mihi virginitas; nostrum concurrere tantis
Si femur adscisset fatis, me nulla soluti
Coniugio, genitor, superasset flamma pudoris.
Est mihi germanus Cleophas aliique, capaces
Quos facit immensi sanguis Iesseus honoris.
Caelibe me restant multi hac pro laude tribules.” 13.
“Si tamen et vinclis te connubialibus esse
Innexum

vitae secura rediret arenas. 19.
Proxima iam niveis superaverat atria pennis
Ales et inde avidos sua signa videre tribules
Adveniens gestire facit totoque volantem
Ore sequi: primum lentis illa atria circum
Pervolitat pennis factoque ter orbe per amplum
Vestibuli spatium, pennas immota propinquat
Frontibus. Extremoque aulae pro limine stantem

Gradivi laudem postquam sic fata fuisset,
Ambitio malesana istam sic voce secuta est:
“Fata instant, pereo tristis, nisi grandior ornet
Me cumulus titulorum; quae me prisca vocari
Gloria nominibus multis facit, alget inanis
Vox, nisi quaesitae maiora vocabula famae
Accedant. Resides animos ferrique paventes
Spernit honor dextras, plorans neque pectoris imas
Dissimulat pupilla faces, non caeca superbas

Interdum Zephyris poterat comprendere motae
Quid fidei faciant ventis hiemalibus aurae.
Molle velut vernis crispatum fluctibus aequor
Exiles placata ferens ad litora spumas
Indicium non molle facit, vehementibus Austris,
Vel quas hibernis Aquilonibus excitat undas,
Non aliter verno vidit cum surgere flatu
Desertum, hibernis Iosippus motibus illud
Composuit veritusque viae brumale periclum,

60  Et raro magnae discors clementia formae.
61  Sperasses, laudande puer, si tuta timere
62  Sollicitus non nosset amor. lamque anxius ardor
63  Spemque facit sibi spemque negat, conceptaque nutrit
64  Spes votum subitusque timor velut improba vota
65  Damnat spesque timet vires auctura timendo
66  Et crescit

10  Utque ruat gravior qui nimis alta petit.
11  Celsa sequi potuisse bonum, sed gloria nolle est,
12  Omnia posse Deum, sed mage nolle facit.
13  Sic vos, o pueri, quos nostro in pectore servat
14  Cognato inscriptos sanguine purus amor,
15  Frangite degeneres, quos ambitus

caelo tandem (venientia saecla,
28  Auspicium felix sumite) gemma fluit.
29  Dumque notat gemmis regni primordia Clemens,
30  Aurea queis cedant, gemmea saecla facit.
31  At te, magne Pater, supplex rogat orbis et aether,
32  Terna velis domina stringere sceptra manu.

semet proprios hauriret lumine vultus
17  Perstaretque tuens, ut se miretur in illis,
18  Seque fruens laudet seseque fruatur amando,
19  Non aliter felix. Numen facit esse beatum
20  Sors sua, sed propriam sors est cognoscere sortem.
21  Vidi ego, queis toties Gangetica massa sub ipsa
22  Staret clausa manu multusque arderet

tenet unda, tuo dum victa tenetur amore,
6  Teque tui attactu discit amare mare.]
7  Crudeles fluctus: fallor, nam cogit amari,
8  Me miserum! iustos vos mea flamma facit.«
9  Dixerat: en multo sulcans pede caerula cancer
10  Hoc tibi, Xaveride, nobile reddit onus,
11  Seu quod, querendo dum parcis Tethios auro,

rapidas ructantia mortes,
217  Diva, doce; nitido nam tanti herois labore
218  Nescio cur subiti tendunt mihi pectora motus.
219  Sitne amor an pietas! certe facit ardor, ut illum,
220  Etsi non norim, possim novisse videri.«
221  Dixit Aloisius, risit dea et illius ora
222  Maiori superos circum pinxere sereno.

inquit, »tua vota ipsamque repulsam
10  Pensabit duplici munere numen amans.
11  Mens subiecta Deo cessando magna meretur
12  Et sublime aliquid nil faciendo facit.« LIX. DUM AUCTOR OSCULARETUR PEDES PONTIFICIS. EPIGRAMMA 31.

per se nimis alta timentur,
102  Nec tam celsa petit, sit licet ales Amor.
103  Nam si tantus amas mortalia, ten ego contra
104  Non redamem? Iustum me tua flamma facit,
105  Dum te in nostra iuvat rapidis ardentius Euris
106  Atque Gigantaeo desiluisse gradu.

LXIII. OTHO DEVICTUS PROPRIO ENSE PERIT. DISTICHON 34.
1  Post pugnam trepidum proprius ferit ensis Othonem.
2  Saepe facit nimius nil timuisse timor. LXIV. AD D. IOANNEM EVANGELISTAM IN CAELIS, CLEMENTEM UNDECIMUM IN TERRIS

20   Circumfert rapidos omnibus aequa gradus. 20
21  Vita brevis nostra est. Ne speres longius aevum,
22  Ipsa facit vitae cognita summa tuae.
23  Sis felix titulis, sis luxu divite, Sexti,
24  Sis Romae et divi Principis unus amor.
25  Iam Ditis sedes

non temere est; tu nos absolvis et aufers
52  Nomina tu studiis invidiosa meis.
53  Nam si tantus amas mortalia, ten ego contra
54  Non redamem? Iustum me tua flamma facit. XCII. D. PAULUS MICHI, IAPONICUS MARTYR, CARCERIS CUSTODEM ASSERIT CHRISTO.

madidis serpunt animalia terris,
4  Queis arcem praestat Patrocliana domus.
5  His sola illuvies pugnat, rotat arma mephitis,
6  Et tuta infesto paedor ab hoste facit.
7  Te reor his similem, qui totus iure suillo
8  Et vappa veteri, Bardocuculle, mades.
9  Tu vomis Ansanctum, te clausis, improbe, nasis

CIX. IN LISIMACHI ET ALEXANDRI CORNUTAS EFFIGIES IN NUMMIS EPIGRAMMA 62.
1  Praetulerant olim, nunc spernunt cornua reges,
2  Nam decus hoc hodie copia vile facit. CX. IN QUENDAM PAUPEREM, QUI SE A FABIIS ORTUM OSTENTABAT. EPIGRAMMA 63.

patriamque ingentis Horati,
48  Quaeque foves gelidum, mollis Abella, nemus.
49  Quid Barium referam, cuius peregrina per aedes
50  Relligio lambit limina, vota facit?
51  Quid Lupias veteres, queis mollia marmora famam
52  Conditaque egregia fana dedere manu?
53  Quidve Hydrunta loquar, quid templa Lacinia, quorum

non thure pio et posita placabilis ara
20   Aequum sollicito versat in orbe pedem.
21  Vita brevis nostra est. Ne speres longius aevum,
22  Ipsa facit vitae cognita summa tuae.
23  Sis felix titulis et luxu divite, Sexti,
24  Sis Romae et divi Principis unus amor,
25  Iam Ditis sedes nostris congesta

nec plus hic invenientur.
Nonne vides mundum miserum et in omnibus nudum? Ex undum. 5
Omnibus hoc Leo dico ne se dent inimico,
Nam sic viventes facit miseros et egentes.
Cordis in aure repone me moriente Leone. Dominus Leo de Albertis istum elegit locum suae quietis pro se et suo filio Stephano ac suis omnibus haeredibus, quo loco et quiescit sepultus. Anno Domini MCCXCVI, mense

2.515  Atque ita virtuti vires cessere triumphum.
2.516  Vt tamen hostiles poenis gravioribus ausus
2.517  Corrigat illustris Prorex; vicina Novensi
2.518  Castro, Militibus praedam facit oppida primùm,
2.519  Pòst ea Vulcano vovet. Indulgentia nunquam
2.520  Hosti danda. malo libertas applicat alas. 1658.
2.521   Ut vacuos

tempore captum,
2.815  Ad Sanae influxum, violentis occupat armis 1692.
2.816  Barbarus. Hinc Dubicam bino sub Praeside cingit,
2.817  Suggestusque facit telluris, ab unde sequenti
2.818  Ignivomis quatiat sub luce draconibus arcem.
2.819  Non praevisa mali nostros occasio terret,
2.820  Trans flumen vix tutus

2.963  Non sat defendunt obsessos moenia Cives,
2.964  Non fossae aut valli, sed fortia brachia animique:
2.965  Hi validas manibus vires certantibus addunt,
2.966  Pectoreumque facit validissima moenia robur:
2.967  Moenia nempè viri, non haec sese ipsa, tuentur.
2.968   Interno commota malo tum Seña laborat,
2.969  Ante fores jàm signa videns, minitantia

iam iamque meae mihi carmine Musae.

Separat inferna solidis a parte perennis
Strata pavimentis hanc contignatio sedem,
80   Quam ductus paries ad celsi culmina tecti
Summa bipartitu geminasque subinde diremptu
Ex una facit esse domos: per limen initur
Quaeque suum separque foris distinguit utramque,
Horrisoni conversa feros Aquilonis ad ortus.

85   Impendet quae prona mari Solemque cadentem
Aspicit, ingenti parem spatiosa receptat

cunctis a coetibus undique cerni,
Visa fuit reliquis longe magis edita moles
Aedibus apta rei, vir concitus unde deorsum
Affixus funi lapsu citiore veniret.
270   Vertice praecipuum surgit sublimis in auras
Turris apud templum, cives facit unde statarum
Et memores vocale precum longumque patentem
Respicit in spatium porrectam celsa plateam.
Huius ad aereas pars altera vincta columnas,
275   Ad mediam tensi plateam pars altera funis
Volvendos duplicis trochleae

369   „Audet, quidquid agit modo Thracia, quidquid anhelat,
370  370 „Atque profanatis molitur perfida pactis;
371   „Ante necem moribunda furit, facit esse ferocem
372   „Certa lues, rapidamque mouet breuis impetus iram.
373   „At tu qui rigido par incola degis in Haemo,

395  395 Obruat ora metus, miracula tanta videntum
396   Nobilitet pro laude stupor, nam tanta uenustas,
397   Quamuis aeternum facit ut mereatur amari;
398   Laudari ut possit, quantum laudanda meretur,
399   Nec facere ipsa potest. Sic dignae imperuia laudi

379  Quem vesana vocas! Sobolem Coelo auspice cretam
380  In tua supplicium delicta inferre puderet,
381  Usque adeo vilem te vel mortalibus ipsis
382  Culpa facit. Mirorque, in me quod concitus Orbis
383  Exerat haud istam per rauca tonitrua vocem.
384  Magna cupis; reliquas inflat sors splendida mentes,
385  Surgit in excussis tua foeda superbia

litterarum laude eximios, ubicunque essent, colere minime desiit, quorum nonnullos, veluti extremum huius narrationis actum, hic cum laude nominare operae pretium duxi; amicorum enim, quibus consuevimus, virtus nostrae laudis accessio est, quandoquidem ex veteri paraemia similes aut invenit aut facit amicitia. In primis itaque Paulum Cortesium impense coluit, sodalem suum olim, hospitem et studiorum similitudine acceptissimum, ad quem eius extat epistola, cuius initium huiusmodi est:
Ecquid ut ex oculis nostri praestantia vultus,
Sic animo pariter fluxit, amice, tuo,

quando ad fontes, aut ad vernantia prata,
42   Aut maris ad placidas me tulit error aquas,
43  Hic locus est, dico, quem visere saepe solebat.
44   Quae mora (jam sol est ortus) abesse facit?
45  Sed jam jam veniet; latet illa forte sub umbra,
46   Aut illi pietas est sua causa morae.
47  Causa morae est certe pietas: nisi fallimur, haec est,

Siccine me miserum, nunquam relictura, relinquis
4  Me miserum, et Natos, pignora cara, tuos?
5  Non te Bactra tenent, non me nunc ultima Thule,
6  Longius est spatium, nos quod abesse facit.
7  Nunc mihi, nunc cantum ventosque, amnesque morantem,
8  Nunc cuperem auditas Manibus esse fides.
9  Non summo ut faciam quercus descendere ab Aemo;

in aliud hujusmodi argumentum laborem impendere non abnuas, et Nevvtonianam etiam Philosophiam ad Musarum modos transferre aggrediaris. Novi equidem et quanta sit operis difficultas, et quam pene sit desperandum ea versibus assequi posse, quae nonnisi Mathematicorum sermone expediri videmus; sed facit, ut te horter ipsamet rei tam arduae praestantia ac magnitudo; et ex eo, quod hactenus in quamplurimis fere aeque difficilioribus praestitisti, conjiciens, idem etiam in hoc praestare te posse confido. Ne tamen imparati ad rem veniant,

plantam
117  Seu gaudentis aqua Platani seu puberis Ulmi,
118  Tunc illam si cura agrestis sedula rectam
119  Stare velit campis, multum in contraria flectit
120  Connitens, aliudque, facit, detorta sua vi
121  In latus inclinet; non quod magis optet, ut illac
122  Pendeat; ast inter geminatos oppositosque
123  Nisus, non illac non hac, at utrinque reducta

386  Ni quia perspicuam manifestamque ejus habemus
387  Notitiam, qua nos ipsum non posse videmus
388  Non extare Animum, dum vult dum percipit et se
389  Cogitat, aut aliud quodcumque facit ratione
390  Non alia certe, quam quod sit, et absit inani
391  A nihilo: quare manifesto lumine quidquid
392  Et non confusa clarebit imagine veri,
393  Verum erit usque adeo,

adepta est)
1060  Nil nisi protelum causarum continuatum,
1061  Quae per se facere haud quidquam potuere, sed omnes
1062  A prima pendent Causa, quae singula per se
1063  Et movet, et facit, ut moveant; velut ipse catenam
1064  Si parte ex una teneas, agitesque, necesse est
1065  Annellos per pendentes ad caetera motus
1066  Ordine demisso descendat, qui tamen idem

conscia dissonet illi
1324  Fortunae, et veluti districtus pendeat ensis
1325  In caput, inter opes ea tetro angore laboret?
1326  Nimirum quia nos agnoscere praeque videre
1327  Ipsa facit Natura, quid haec post fata futuro
1328  Pro vita anteacta cujusque paretur in aevo.
1329  Adde Viros, sanctae qui Relligionis amore
1330  Justitiaeque truces iras odia improba saepe

336  Ejus semper iners per se natura videtur.
337  Sed quia nos coeco circumstat corpore, in omne
338  Porrectus caelum, qui motibus officit, aether,
339  Et facit, ut deorsum se corpora quaeque volutent,
340  Quae sistunt, ubi in terram venere ruendo;
341  Propterea fit, uti videantur quaeque moveri
342  Ingenitum sese sistendi propter amorem;

tanto majori lumine crescit:
793  Namque minutatim partem, quam possumus ipsi
794  Aspicere, ad Solis convertit lampada, lucem
795  Unde haurit; donec pleno bene lumine fulsit;
796  Ut facit, igniferum cum Solem adversa tuetur
797  Exoriensque cadentem, et nocte argentea tota
798  Fertur agens currus lucentes aemula Solis.

799   Cur tamen interdum vultum

usque
877  Pareat, et terrae, proprio quae Vortice raptat,
878  Et Solis, pariter qui circumvectat eandem
879  Cum Terra: quapropter agens vis utraque semper
880  Diversa ratione facit, variante feratur
881  Et motu et spatio, neque certis orbibus erret.

882   Consimili

obarmat, quodve propinquo
1392  A Magnete rapi sursum cupis atque teneri,
1393  Exesum scabra constet rubigine; claudit
1394  Omnes namque vias rubigo, atque invia ferri
1395  Intervalla facit: quapropter viribus expers
1396  Esse Lapis, neque enim rapiet, videatur oportet;
1397  Cum labes nigro in ferro vitiumque sit omne.
1398  Quod nisi percaveas, toties experta licet te

1753  Esse, fluit celeri quod multo tardius unda.
1754  Est ratio haud simplex, possis qua noscere, quantum
1755  Humidis augescat status aëris omnibus horis,
1756  Decrescatque; facit quem sic variare vaporum
1757  Halitus ex undis liquidas sublatus in auras.
1758  Indicium festuca dabit silvestris avenae,
1759  Lignosas effert, ut tenuia cornua, fibras

1759  Lignosas effert, ut tenuia cornua, fibras
1760  Vertice quae summo: nam, cum vapor aëris illas 1750
1761  Humectat, laxantur, et orbibus evolvuntur:
1762  At facit ut redeant in spiras siccior aër.
1763  Hoc etiam organico poteris deprendere nervo,
1764  Extremos cujus fines hinc inde duobus
1765  Firmandum est clavis:

1857  Urgeri circumque premi immotasque teneri.
1858  Motu nempe sua pars e statione recedit,
1859  Ad latus ut nequeat tum parti haerere propinquae.
1860  Ergo quies retinet junctas semel, et facit, illum
1861  Ut servent, vel sola, statum, pugnentque repelli;
1862  Materiae quoniam est omni vis insita quaedam,
1863  Qua semel extiterit ratione, ut perstet eadem,
1864  Victa

lympham
204  Infundant: alibi veluti salsedinis illum
205  Magnopere imminuit plerumque haec causa saporem.
206  Praeterea inquires, vicibus cur aestuat aequor
207  Alternis, undasque facit quae causa fluentes
208  Quod tibi ut expediam, supra reminiscere dicta:
209  Nimirum circa Tellurem Vorticis uno
210  Caeli materiem correptam volvier aestu.
211  Lunaїque

volvi Flumina cursu,
491  Et celerare viam, et rapidas submittier undas.
492  Hinc etiam Natura Lacus consistere fecit:
493  Namque eadem his undas largitur causa perennes,
494  Quae facit, ut vastis decurrant Flumina terris.
495  Horum aliqui haud ullos emittunt, excipiuntque
496  Exterius Fluvios: Lacus est Thrasumenus ut ingens
497  Notus jam propter tot quondam Romulidarum

ut, cum fervescere aheno
555  Inclusos latices subjecto cernimus igne,
556  Ex undis bullae ferventibus exoriuntur:
557  Ignea vis quoniam, quae secum corripit undam,
558  Intus clausa facit, liquidum ut turgescat in orbem.
559  Haec ergo lymphae vesicula multa tumentis,
560  Cum tenuis, nostro leviorque sit aëre multo
561  (Nam pro mole minus comprendit materiaї),

vehemens
616  Exortus tenues impulsu jactet aquarum
617  Inter se bullas; has illo proinde necesse est
618  Rumpi ex conflictu, inque graves quoque solvier undas
619  Guttarum; quas tum facit aëris aura rotundas
620  Parte premens omni; non aequo hae tempore deorsum
621  Dum labuntur, ab alta aeque nec nube solutae,
622  Nec simul, et prius infernis tum forte supernae,

rigenti
790  E chalybe, in gyros iterumque iterumque voluta
791  Circum multiplices iterumque iterumque plicata:
792  Pugnat enim contra dum evolvier, exque plicari
793  Vi multa, facit ire rotas, ferrumque moveri
794  Possit uti numeris ostendere tempora certis.
795  Namque vias tum pars chalybis convexa, vel arcus
796  Dilatat, contra penitus pars concava claudit.

1041  Efficere hunc Ventum, Zonae qui temperat aestus.
1042  Nam quia Sol radiis recta impendentibus undas
1043  Percutit Oceani, magnamque calore vaporum
1044  Effert vim, rareque facit, quibus anteriorem
1045  Perpetuis agitat, protrudit et aëra plagis;
1046  Idcirco Ventus fit in his regionibus illa
1047  Perpetuus, qua Sol ferri de parte videtur.
1048  Ut magis

orbis?
1071  Inter eos tamen, et Ventum, qui frigore Zonam
1072  Temperat ardentem, quidquam discriminis esse
1073  Novimus haud aliud, nisi quod, quae causa perennem
1074  Hunc facit, haec alios eadem nunc murmura flantes
1075  Edere dat, sonitum nunc et consopit eorum;
1076  Haud secus ac eadem dat causa perennibus undis
1077  Currere per terras fluvios, contraque protervos

montis uti quoque magna Vesevi
1628  Ora recludit apex, rapidos quibus egerit igne.
1629  Est etiam Arctois in partibus insula Thule,
1630  Hecla ubi mons patulo facit e cratere voluti
1631  Expirent vastis velut e fornacibus ignes.
1632  Nec ratio est longis reddenda ambagibus: intus
1633  Subcava speluncis loca sunt, repletaque multa

summi longe Natura recessit
17  Numinis a nobis, et Majestate sua se
18  Involvit, lucemque habitat, quae impervia menti est;
19  Non minus ipsa quidem praesentem conspicuamque
20  Se facit in rebus, quas edidit, atque potenti
21  Suaviter imperio movet: et quid funditus ima
22  Conditur in terra, quid in alti gurgite ponti est,
23  Quid caelo in magno, superaque infraque quid usquam,

fervida sole colentes,
207  Vel loca, qua salso spumant liquida aequora fluctu:
208  Quandoquidem salis et magni natura caloris
209  Mobilitat tenues purgati sanguinis auras,
210  Et facit, usque magis raraeque levesque ferantur
211  Ast hinc a varia ne quis regione locique
212  Natura atque ipsis elementis denique tantum
213  Aestimet ingenia; o quoties quoque Principis artes

distent somnoque jacentes,
346  Accipe. Tunc equidem vigilamus, multa vaporum
347  Copia cum levium perniciter exagitatur,
348  Et nervos fibrasque rigat tenditque cerebri,
349  Et facit, externos commercia pervia constent
350  In sensus, multisque vacet Mens percita rebus.
351  Firma magis tum membra vigent artusque valentes
352  Corporaque ad magnos operum magis apta labores.

aquarum.
470  Excipere ore velint sitientes flumina aperto.
471  Ergo, velut doceo, variarum pabula rerum
472  Immissa in stomachum penetrans liquor undique rodit;
473  Seque, facit, vertant dissutaque disque soluta
474  Protinus albentem in succum longeque liquori
475  Consimilem lactis. Quibus id tamen esse videtur
476  Fermenti genus

653  Hoc etiam in nobis pacto dolor atque voluptas
654  Gignitur: hic geminus quanquam pugnare videtur
655  Sensus, ut in mente est, atque in contraria ferri:
656  Namque dolor Mentem facit aegram, hilaremque voluptas:
657  Attamen haud prima distant in origine multum
658  Inter se; prope enim causis oriuntur ab isdem.
659  Namque cutis tenuis textus cum tangitur extra,

802  Atque iterum atque iterum vibrari: in quaque necesse est
803  Esse ex impulsu valido tum parte tremorem:
804  Dum tremor est, poteris liquidos haurire sonores
805  Auribus: illa pari quoniam facit intremat aër
806  Commotus fremitu: porro compesce manenti
807  Chordam exultantem digito; tum protinus omnis
808  Desinet audiri Sonitus, quia sistitur aër.
809  Propterea magna

augenda ad signa diebus:
998  Primo pendentem per funem concita motu
999  Se tenui vibrant; sed ubi rediere, repente
1000  Additur a validis nova vis transmissa lacertis,
1001  Quae facit ut majus spatium magis icta peragrent;
1002  Urgent deinde novos itus tentantia vires
1003  Usque novae; quare quia tempore quaelibet apto
1004  Impellit, fit, uti momentis denique junctis

eodem
1013  Non apti tamen ad vibrandum tempore, nervi,
1014  Alter pulsato nunquam tibi consonat uno;
1015  Namque cito illius motum, quem scilicet ictus
1016  Primus inire facit, contraria sistit iniquo
1017  Tempore post veniens unda, atque ita praepedit omnem.
1018  Verum non ita fit, nervus si longior aequis
1019  Partibus extet,

longeque remotas
1173  Res, quas nunquam oculis possemus cernere nudis,
1174  Ostendant variis radiorum anfractibus intus,
1175  Et late terram et caeli nova sidera monstrent.
1176  Ars facit haec etiam, magno videantur ut auctu
1177  Corpora, quae nostros infra sunt tenuia sensus,
1178  Ut cum detegimus brevium per septa tuborum
1179  Innumera in variis animalia fervere rebus

quae late fusa per artus
1888  Mobilitat corpus, viresque educat ut omnes,
1889  Efficit, et validis audax conatibus instet,
1890  Rebus uti victor tandem potiatur amatis.
1891  Magna facit quoque Spes, inhiat dum saepe cupitis
1892  Ardenter, vapor ut vi multa pectus inundet:
1893  Proinde cruor cursu properantior usque citato
1894  Circuit, et pulsus crebros ciet: ergo ubi magna

alii, quae dira negavit
1956  Sors nobis, et jure pari concedere posset,
1957  Protinus Invidia misere marcescimus aegri:
1958  Qua monstrum in nobis non extat saevius ullum;
1959  Nam facit alterius re tabescamus opima.
1960  Hinc Dolor infestat quoque mentem, scilicet alter
1961  Quod rem posîdat, qua nos gaudere velimus,
1962  Omnibus expulsis, soli, totaque potiri.

304  Haud minus horrescunt mortem, ac plebecula vilis.
305  Hoc igitur subdit stimulos hos Gloria motus
306  Scilicet ardores hos excitat; illa laborum
307  Oblitos facit atque fui; dat prodiga vitae
308  Pectora, dum cupiunt potiori vivere vita:
309  Usque adeo ignari sectamur inania rerum!
310  Ac si jam quidquam vitaї munere functos

corpore legem
501  Saepe reluctantem supremae legibus aequis
502  Reginae, nisi cum victam se dedidit ultro.
503  Praeterea per se faciet nihil ipsa Voluntas,
504  Rem nisi, quam facit, et finem Mens noscat agendi,
505  Et quae circumstant, et in id quoque sponte feratur.
506  Quapropter Vis est atque ipsa Inscitia rerum,
507  Qua saepe a nobis nolentibus invitisque

1158  Naturam, actarum quae sunt bona pravaque rerum:
1159  Quandoquidem si rectus Amor se Numen in unum
1160  Dirigat; ut torrens, secum rapit omnia victor,
1161  Omnia recta, suo facit omnia consona fini,
1162  Atque omnes pulchris decorat Virtutibus actus.
1163  Sin contra rebus se pascat inanibus idem
1164  Cuncta quidem soli referens sibi; pravus ut ipse est,

ita omnis
1403  Nequitia, imbellesque exercet inaniter iras,
1404  Amittitque suum contemta injuria virus.
1405  Et quia Justus is est, aliis qui debita confert,
1406  Et varia in varios facit id ratione modisque,
1407  Justitia haud una ratione et nomine constat.
1408  Sic cum mente pia supremum Numen adoras,
1409  Et Majestatem, qua pollet, ob infinitam
1410  Testaris

virtute decusque paramus.
1417  Quandoquidem primas vitales hausimus auras
1418  In patria tellure; solum reptantibus illa
1419  Praebuit infirmis, alimentaque suppeditavit,
1420  Ut facit, atque malo tutatur ab hoste ferisque.
1421  Indidit hunc animis patriae Telluris amorem
1422  Natura, ut quovis sub sidere possit ubique
1423  Terra coli; sic et montes vallesque profundae

necesse est:
1544  Cum vitanda prius (Ratio sic suadet) egestas
1545  Sit propria, alterius quam sit tibi vita levanda.
1546  Et quoniam exhaurit fontem quoque Prodigus ipsum,
1547  Et facit, ulterius ne possit; saepe liberet
1548  Quod facere; idcirco sese praestare benignum
1549  Plus juvat oficiis, quam deficientibus auri
1550  Divitiis: fundum neque eis exercita Virtus

1772  Utitur his etenim, postquam gravioribus ipsis
1773  Jam satis est factum studiis: ast esse facetum
1774  Debet et ingenuum, quoniam vetat ipsa profusum,
1775  Ludendi genus omne; facit quoque corporis omnes
1776  Componi motus, et verba decentia poscit:
1777  Munda sit ut vestis, pariter sit munda supellex,
1778  Ipsa jubet, rebusque modum dat convenientem.

nec ullus
1792  Corporis ullius decor est, conferier illi
1793  Ut valeat, pulchro Sapiens quam ditat honore
1794  Virtutum. Felix, tanta qui dote coruscam
1795  Munerat, atque opibus facit hic ditescere Mentem
1796  Ast ubi crimen eam maculis suffuderit atris,
1797  Atque hoc labe decus probrosa infecerit omne;
1798  Non ita nocturnae coecus caliginis horror

1857  Reddere; quin magno cumulent angore laborum:
1858  Summaque propterea semperque manentia constant
1859  Quae bona, pro! vitae contemnit stulta futurae:
1860  Quin sibi deberi pravis facit improba factis
1861  Cunctorum aeternas post ultima fata malorum
1862  Aerumnas, miserae dira infortunia vitae.
1863  Atque utinam usque foret praesens vis tanta perîcli,

pro regendis banderiis (quae tamen, ut per canonicos regantur, insistunt) efficiantur canonici, ipsi supplicare deberent, ut Dubiczae excolantur per illius uti hactenus administrationem. Ad 3. Qvamvis Leopoldus reliquorum confiniorum administrationem regno concrediderit, Dubiczae tamen nullam facit mentionem, quin ecclesiae illam esse Zagrabiensis innuit. Uti apparebit ex ipso Leopoldino diplomate, quod productum cuperet clerus ad responsionem rationis per dominos ablegatus inductae. Si autem ex voce confinia universa ad regnum spectare praetenderetur, mirum cur confinia generalatus tam

testimonio probabat. Cujus oratione commoti testes fassi sunt, se inique et precio testes fuisse, quin mulier rea publice crimen suum confessa est, quod delicti ipsa rea fuisset, infans suus et ab illa occisus et fraudulente mortuae aedibus suppositus, ac per illam ibidem sepultus. Heu quae non facit invidia et habendi cupido. (Nefas aliud uxoricidae.) In Pokupszko quoque horrendus casus mense Decembri accidit. Vir quidam gravissime uxorem suam, causa concubinae quam habebat, persecutus est, ut ipsa ob mariti saevitiam profugeret in

eidem successor daretur, et cum me, dum Posonii fuissem, jam ad se tardius et unica duntaxat vice comparuisse vidisset, et insalutato abivisse observasset, facile suspicari cepit, me quoque eidem adversari, quin Klobusiczkianae malae in se voluntatis autorem esse, quod tamen nuspiam. Heu, quae non facit suspitio. Sciendum 7. Factis, ut superius dictum, a Sua Majestate sacratissima promotionibus cum suprafatus Bosnensis episcopus dominus Franciscus Thauszy in Zagrabiensem promoveretur, omnium studium eo conversum est, ut ejusdem forent directores suasque gratias consequerentur, illorum etiam,

elocandis. In angustiis ergo Ressius et Paxius constituti, episcopo, partium Althamianarum oratori apud capitulum primo, per canonicum episcopi fratrem Nicolaum Tauszy resistentiam meam caeterorumque canonicorum seductionem deferunt, quam episcopus confestim Althamio detegit, mihique eo magis facit inimicum, quod frater illius generalis 30 adminus milia praestolaretur, Althamiusque me sibi non adversaturum medio Bisztriczaji mihi nunciasset, quod praepositura major vacaret. Reposui nuncio, me ideo non adversari, quod sensus meos pro jurato officio aperuerim. Videbantur autem singula

impediturum. Ladislaus nihilominus Lukauszki, quo magis tanquam fiscalis episcopi, turpe episcopi odium et passionem cognoscebat damnabatque intrinsecus, quamvis ejusdem episcopi fiscalis, et, ab illo requisitus ad impediendos advocatos caeteros, fratrem meum Christophorum clam ad se accersiri facit, eidemque praemissa detegit svadetque, ut in mei absentia et vix conscio talium, ne per contumaciam convincar, quod episcopus, Paxi et Malenich unice praestolarentur, de procuratore foret solicitus, et quia nemo assumpturus crederetur sine locumtenentis mandato, svadet, ut ad locumtenentem

me mentitum in supradescripto negotio, archidiaconum Kemlek dicit, fratrem suum Nicolaum Thauszy, perjurum etiam contra me, archidiaconum Vasca, canonicum vero parochum in Mihovljan Joannem Kukuljevich. Domus Magdichii praepositurae vicinas Gaszparichio, Malenichii Delinichio confert palamque facit, nullum meritum apud se esse quam hostem mei se palam profitentium. | Promoti hi ad episcopi vota ab optione praedii canonicalis me amovendum volebant neque optionem praedii admittere, sed canonici alii id impediri non posse sustinuerunt,

cum accessoriis omnibus comes locumtenens incusato domino Ladislao Lukauszki communicavit. Qui, ut est collericus, in furias primo actus, nescirem, an cum mortalium alio, quam cum domino Jursich haec communicat. Tum intercidente abeuntis tabellarii die, secum communicata per scribas copiari facit, arreptove in furia calamo, domino comiti ab Altham, qua regiae anno superiori commissionis Zagrabiensis praesidi, scribit: se ideo, quod gravaminum conscriptor fuerit, persecutionem pati; in eversionem actorum commissionis intendi; dominum Raffay plenipotentiarium Erdoedianum esse: mandata

Kulmer longiores subiit carceres, post semialterum primo mensem a vinculis absolutus. Et postquam satis de eo liberando cogitatum fuisset, in comitissae locumtenentis gratiam senex vidua baronessa Sermage, nata baronessa Juliana Moscon, mulier apprime astuta et sagax, se culpae totius ream facit. Scribit namque bano, quod ipsa ex sangvinis nexu, quo cum Kulmer jungeretur, bonaque erga sibi junctum sangvine intentione, aliunde senior, eidem scripsisset, quod inaudiat, plus fidibus eum esse deditum, quam vigiliis etc., proinde, quod eundem eonsangvineali

Sigismundum Schytaroczi Zagrabiensem canonicum, Ladislaum Ozinderi et Georgium Dragovanich, illum vicecomitem comitatus Varasdinensis, istum judlium Zagrabiensem. Pro actuario demum Joannem Paulum Plepelich. (Stephanus Patachich iterum praetensiones facit, graviores visas.) Vix pro conscriptore nominatus est Patachich, cum secutae sunt illico biles. Quia praetendit: 1mo, sibi qua magnati majus assignandum salarium esse. 2do. Obligare se debere status, quod hos conscriptores ea

eam, quod neque praesidia hujus milite provisa sint. Praeterea et ob impossibilitatem tenendi providendique tot in locis exercitus. Hinc nec Austria ex Hungaria Silesiae adjacente molestat Borussum. Haec a me supra conjecturata causa belli hujus ex parte utraque licitum tutumque bellum facit. Principes christiani natura et jure gentium prospicere sibi suisque subditis obligantur, et praecipue dum per talia media vera et salvilica redemptis Christi sangvine proponi potest religio, horumque saluti consuli. Semperque; ex parte Austriae laudabilius et securius, si subditorum Austriae

cupiens, haud secus dimittit ex carceribus Marcum, quam ad fidejussorias civis pellionis Josephi Petrovich, quem deplumare etiam ambiebat. Conceptis itaque fidejussionalibus, imponit Marco eam Zagrabiae moram, donec per processum res revideretur. Tum sine citatione, actione aliisque legalitatibus facit se judicem et Vugerianae advocatum, protrahitve processum per octo menses, et tandem rejecto publico reipublicae Raguseae testimonio, quod Marcus debitoris in mari submersi ex tempestatibus consocius non esset, verum alii nominati per rempublicam, aeque testantis, pecunias Vugerianae defuncto

eique futuras aperiens nuptias, licet imposuisset silentium, has illa nihilominus ex gaudio fortunae suae primum ancillis, tum sibi paribus pandebat, soli herae suae dominae Jellachich rem secretam esse voluit. Ad pactatum diem comparet Keglevich. Komaromi Keglevichio favens, inscriptionem facit inter Keglevich et episcopum coram Chasmensi capitulo, sequens hujus summa est, legi enim eandem: episcopum illico 12 florenorum milia enumeraturum, | residua octo ad 13. Julii anni currentis, argento aliaque suppelectili comitem

Bibliographia locorum inventorum

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], B. Stanislai Kostkae obitus. Poema, versio electronica (), versus 355, verborum 2485, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epica; poesis - carmen; poesis - poema] [word count] [djurdjevikostka].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1712], Carmen ad v. c. Iacobum Candidum, versio electronica (), 351 versus, verborum 2196, Ed. W. H. Allison H. C. Schnur [genre: poesis - carmen] [word count] [matiasevcaramancarmen].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1728], Magdalidos liber primus, versio electronica (), versus 426, verborum 2792, Ed. Matea Mrgan [genre: poesis - epica; poesis - versio; prosa - epistula] [word count] [djurdjevimagdalidos].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Petrović, Vice [1743], Amissa uxore orbitatem suam rursus deflet, versio electronica (), verborum 688, versus 96, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia] [word count] [petrovicvamissaux].

Petrović, Vice [1743], In obitu uxoris elegia, versio electronica (), verborum 827, versus 122, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia] [word count] [petrovicvobitux].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report