Your search found 50 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

3.2.47   Plus ego Tithono quamvis et Nestore vivam,
3.2.48  Et mea praetereat saecula terna colus.
3.2.49  Ante Padus gelidas cursum reflectet ad Alpes,
3.2.50  Ante petet vetitum Parrhasis ursa mare,
3.2.51  Quam cesset mea Musa tuas percurrere laudes,
3.2.52  Et te qua poterit concelebrare lyra.
3.2.53  Praecipias; saevis pro te freta turbida

1.232  Non hoc Teutonici rabies insana furoris
1.233  cum Latias invasit opes, non Gallicus ausus
1.234  ille furor, non tot Geticaeque Hunnaeque phalanges
1.235  nil vetitum quamvis inconcessumque putarent.
1.236  Heu, solis humiles Venetis et gurgite vili
1.237  manamus, solis iungendi ponte videmur!
1.238  Cui pater aetherius placido sic ore profatur:

lubrica proles,
2.97  Cur vos hic posuit, nisi quod sibi nulla propago,
2.98   Virtus mali vetiti Quam fecit, similis sit: proh, proh, flebile foedus
2.99  Inter vos olim! Vetitum facit arbore pomum,
2.100  In quo namque suae stat tota potentia vitae. 100
2.101  Pervulgata satis timido sermone revolvo,
2.102  Dilanior cupidus

dicere more:
2.108  “Est ne hoc verum, quod tu narras, callide serpens?”
2.109   Decipitur insana muliere. “Vera loquor”, dixit. Succincta veste recedens
2.110  Ascendit vetitum ramum, pendentia mala 110
2.111  Colligit et gustat; nil dulcius ore virago
2.112  Cepisse unquam dixit, cui post perfidus ille
2.113  Subridens Pluto, aeterno cruciandus ab igne,
2.114  

plura in IUVENTUS. ADVENA, vide in voce PEREGRINUS. ADIAPHORON Graece, Latine indifferens seu res media dicitur. Vox vero haec in sacris literis non reperitur, cum de ipsa re plurimus sermo fiat. Vocatur autem sic in Ecclesia, quicquid per sese nec probatum nec improbatum, vetitum aut mandatum est a Deo, praesertim vero in religione: ut, certum tempus constituere rebus sacris agendis, vestitus, musica, pulsus, lectiones, ordo partium ac caeremoniarum in concionibus et sacramentis administrandis, in coniungendis novis nuptis, et similibus: in quibus tamen omnibus

et ethnicus infidelem quemvis significat. Lumen in revelationem gentium, et gloriam plebis tuae Israel: Luc. 2. id est, ad illuminandas gentes, ad docendas ac erudiendas eas. Sic Petro obiicitur quod ad gentes introiverit: id est, familiarius commercium cum exteris habuerit, quod erat lege vetitum. Sic Gal. 2. Paulus dicitur esse Apostolus gentium, et Petrus coegisse Gentiles iudaizare. Gentilis natura et Iudaeus natura, pro natus gentilis aut Iudaeus: Rom. 2. Gal. 2. Indicabant igitur Iudaei hac voce omnes alias gentes, sicut Graeci et Romani voce Barbari. 1. Cor. 5,

mandata necessario homo, ut suum carnificem, odit ac detestatur. Sic igitur tum desperatio in homine per legem excitatur, tum etiam extremus fremitus ac veluti furor quidam contra Deum, ut suum longe immanissimum carnificem. Quinto, verissimum est etiam in communi vita, quod omnes nitamur in vetitum, cupiamusque negata, ut inquit Poeta: quodque quamprimum aliquid nobis prohibeatur, mox idipsum tanto maiori desiderio ardeam 9: sicut Salomon dicit, Panem furtivum. i. iniuste partum, dulcem esse. Et Ovidius: Gaudet furtis Venus. Innumera experimenta hanc nostram perversitatem quotidie

familia oeconomi, res communes ad singulorum usus et utilitates distribuunt. hinc dispensatores vocati, dicente Apostolo: Sic nos existimet homo, ut ministros Christi, et dispensatores mysteriorum Dei. Significat nihilominus Dispensare, et potestatem facere agendi quod secundum legem communem vetitum erat. qua significatione dictum est a Seneca: Nunc in petulantiam et audaciam erumpet male dispensata libertas. Qua eadem significatione dicitur Dispensatio esse quaedam iuris relaxatio. Sunt autem et indulgentiae et dispensationes secundum novissimum dispensandi modum, permissiones

potest, cum nulla sit damnatio iis qui sunt in Christo IESU: nec etiam a lege excitari aut irritari, ut tanto plures cupiditates in homine cieat. Absque lege mortuum esse dicitur peccatum, quia nec agnoscitur sine ea, praesertim originale, nec ita servet pravis cupiditatibus. nitimur enim in vetitum: nec etiam perinde irascimur ac fremimus contra Deum, ignorantes eum nobis impossibilia mandare, impossibilemque iustitiam [?: flagitar- ] , et propter non praestitam eam nos ira sua et aeterno exitio onerare. Lutherus habet elegantem similitudinem: Sic originale peccatum veluti

vel potius, Peccatum sumpta occasione per mandatum, genuit in me omnem cupiditatem: i. venenum illud diabolicum, infusum homini, seu innata malitia (quam peccatum originale vocamus) intelligens a Deo per legem severissime quaedam prohiberi, et contra alia mandari, tanto magis coepit niti in vetitum, et contrarias illi divinae normae cupiditates in me excitare: quae pestis alio qui sine lege a Paulo dicitur mortua, i. multo quietior, minusque sensibilis. Mox iterum dicit, Peccatum occasione legis seduxisse se, et interfecisse: i. prorsus regnare ac grassari. sibique ita dominari

dicit, Peccatum occasione legis seduxisse se, et interfecisse: i. prorsus regnare ac grassari. sibique ita dominari coepisse, ac si plane iam nihil esset ipse, nullumve in se ius ac dominium in semetipsum haberet. Occasio autem illa est causa per accidens, seu abusus rei bonae, quod nitamur in vetitum. Sic enim ea latens pestis fortius occasione legis sese exerit: sicut ignis in calce viva latens, si aqua perfundatur stridet. et in fumum ac pene flammam erumpit: qua similitudine Luth. p. m. in Galatis utitur. 2 Cor. 5 dicit Paulus, se occasionem gloriationis suppeditare Corin. ubi

sumpta occasione legis, genuit omnem cupiditatem: peccatum sine lege mortuum est: et peccatum lege veniente revixit. Ubique significat ipsum peccatum originale: illud enim nisi arguatur et accusetur a lege, ignoratur, sicutid ab omnibus sapientibus est ignoratum: tum etiam non perinde nititur in vetitum, ac non furit contra Deum, eius mandatum ac verbum, quod plane ignorat. Sed veniente lege, tum agnoscitur, tum excarnificat conscientiam, tum denique furit ac impellit hominem, ut miserum mancipium suum, contra Deum et eius legem. Quod ergo hic dicit, peccatum sine lege esse mortuum, et per

et quod supra dixerat, peccatum sine lege non imputari: item Ubi non est lex ibi nec peccatum: significat quendam quasi soporem peccati: quod scilicet lege non accusante, peccatum non cernatur conscientiam nostram non excruciet, et denique Originalis aut innata malitia non ita perdite nitatur in vetitum, grassetur ac furiat. Ibidem: Sed peccatum ut appareat peccatum, per bonum mihi operans mortem, ut per legem fiat peccatum excellenter peccatum, seu reum: id est, ut peccati magnitudo ac foeditas, eiusque poena per legem agnoscatur. 1. Corinth 15 Stimulus mortis peccatum est, virtus autem

dum sanguis hircorum et circumcisio carnis non tollit peccatum. Contra autem verus ac genuinus spiritus sensus, proprie voluntatem Dei indicat, et tandem ad veram pietatem deducit. Secundo, tota lex occidit, vel falsam iustitiae ac vitae umbram ostentado: vel etiam magis veterem Adamum, ut ruat in vetitum, irritando: vel denique in certam damnationem ac desperationem adducendo, et (ut loquitur scriptura) ad inferos deducendo. Contra Evangelium et adiunctus spiritus vivificat hominem, veram pietatem in eo excitando, eique iustitiam, naturae instaurationem, et vitam aeternam offerendo. Tertio,

312. 41 vestis nuptialis quid 1263. 14 Vespasianus 626. 69 vetus et novus homo quid 1263 55 etc. vetus Testamentum 1264. 16 veteris Testamenti pleraeque res, quare figurae dictae 330. 26 in Vetitum ruimus omnes, cupimusque negata, hoc plurib. exemplis confirmatur 547. 34 vigiliae apud veteres 1273. 15 vigiliarum seu custodiarum ratio apud Iudaeos 194. 47 Vinariensis disputatio 209. 50 virgines quare occultae seu absconditae

in anno ieiunandum statuerit. ibid. item quater. ibid. calor Iudaeae 344 Caluini locus 377 Canaan, montosa regio 331 Cananaeae situs 338 Canticum Salomonis cur a iunioribus apud Hebraeos legi vetitum 59 Cantici Salomonis scopus. ibid. caro quid Paulo 375 carnis opera 376. quis in homine faciat. ibid. carnis et spiritus lucta 375. 376. sensum complecti intellectum et non voluntatem.

moesta Minerva comis.
16.2.25.5  Frangeret et calamos, et plectra sonantia Phoebus,
16.2.25.6  Et tener in pullis vestibus iret Amor.
16.2.25.7  At quoniam vetitum, faxint tibi funera vates
16.2.25.8  Digna, coronatus coelet et ossa lapis,
16.2.25.9  Carmen et incidant, iuvenis qui clauditur urna,
16.2.25.10  Vincere

2.243  Amittit non iussa suum victoria nomen.
2.244  Victor erat, vetitis iuvenis nisi Manlius armis
2.245  Pugnasset, quemque intrepidi vigor extulit ensis,
2.246  Depressit vetitum patris; cui bellica grandes
2.247  Gloria spondebat lauros, patris ira cupressos
2.248  Erexit, natique scelus mucrone piavit.
2.249  Interdum generosus ovat sine sanguine

2.253  Significata tuba, dextram, gladiumque repressit:
2.254  Qui melius, tulit, esse hosti quoque credere vitam,
2.255  Iussa Ducis monitas quam detrectare phalanges,
2.256  Et vetitum hostili satiare cadavere ferrum.
2.257  Non aliter Caietanus, cui pectoris omne
2.258  Subdidit arbitrium, Mystae demissus obedit.
2.259   10 Roma

nobis vindemia? Quas ego plenis
1.1041  Iam tunicis praedas, et quae spolia ampla referrem?
1.1042  At mihi Aloidûm nil corpore, subijcit alter,
1.1043  Nil opus in dulces Smyrnaeo carmine praedas.
1.1044  Si vetitum arboreos sublimi carpere dextrâ;
1.1045  Sublimi haud vetitum iactu prosternere foetus.
1.1046  Inuida quos manibus longè Natura remouit,
1.1047  Ad nostros iam iam aequa

1.1042  At mihi Aloidûm nil corpore, subijcit alter,
1.1043  Nil opus in dulces Smyrnaeo carmine praedas.
1.1044  Si vetitum arboreos sublimi carpere dextrâ;
1.1045  Sublimi haud vetitum iactu prosternere foetus.
1.1046  Inuida quos manibus longè Natura remouit,
1.1047  Ad nostros iam iam aequa pedes solertia ponet.
1.1048  Haec vbi dicta, humeri proiecto tegmine, saxum

5.984  Exitia. Incauti dum papilionis ad instar,
5.985  Obtutu cupido circùm sua fata volantes,
5.986  Eximia repetunt lumen spectabile formae,
5.987  Securo subitas rapuerunt pectore flammas.
5.988  Tu vetitum cerni credas, quod amare vetaris:
5.989  Nec gladiatorum crudli in gymnade tantùm, [a] Tac. de German. Primi in omnibus praelijs oculi vincuntur.

Properate ad publica, ciues,
6.744  Gaudia. Quidquid alit tellus, fas omnibus aequè,
6.745  Seu fruges, seu poma hilari decerpere dextrâ.
6.746  Nocte, dieque patens aditus: custodia nusquam:
6.747  Nil vetitum, et Domini proprium. Quin ipse, morari
6.748  Impatiens, sua vulgus inops dum limina quaerat,
6.749  Aerumnisque ardens cessantibus obvius ire,
6.750  Profuso quos aere leuet, per compita passim

siue fabulâ Nucis, quae fertilitatem, qua olim gloriabatur, serò tandem, vt noxiam, deuouit. Succedunt postremò eâdem ab radice, pullulantes animorum teterrimae pestes, arrogantia, vecordia, crudelitas, communisque iuris impatiens, et nihil sibi vetitum ferens libido. Haec autem omnis Fortunae indulgentis malignitas à contrario luculentiùs ostenditur: compositâ cum infelicibus praesentis aeui diuitijs, innocentiâ et securitate, quae veteris aureae aetatis pauperiem beauit.

Torsit Adameos cineres oculisque petita
Fatalis species os inconcessa fefellit.
Hinc manibus vindex populata nocentibus arbor
Felici de sede ream procul egit orexim.
Sed spectasset Adam vetitum sine crimine germen
Cavissetque scelus, nisi quae temeraria suasit
Delictum coniux, ne quid deberet Adamo,
Pomum pro accepta properâsset reddere costa.
Durum principium, mulier, tibi contigit, unde

Quo multo minor iste, meo qui clauditur horto
Est decor et gustus. Virgo tamen omnibus istis
Propositis rerum illecebris, quas tanta bonorum
Colligeret moles, procul est ut lumine solo,
Si vetitum divinum inerat, dignata fuisset.
Finge pari numero poenas et verba dolorum
Omnia, quae Numen pro lege subire iuberet,
Post minimae maculam labis; durasset in istis
Virgo malis potius, quam sese exolveret

Posteritas animanda pari subiecta flagello
Numinis irati, non cessatura trahebat
Supplicia, aeterno poenae doctura labore
Quam durum est pecasse semel, iustissima laesi
Quam graviter vetitum crimen ferit ira Tonantis. 17.
Omnibus aerumnis sed saevior illa nocebat,
Placandi aversum quod nulla potentia Numen,
Auxilii spes nulla

Bisgeminos voluit mediam stipare Cherubos,
Templi author monitis doctus caelestibus Arcam.
Aequa Domus votis; sed qua ratione puellae
Fas erat augusti (quo bis totius in anni
Curriculo primae vetitum fuit ire tiarae)
Ingressum tentare loci? Qua lege potestas
Ulla, precatura tenera pro Virgine sacras
Reclusit valvas, quas ipsa Aronica tantum
Obiecto poterat velo spectare senectus?

iugalis
Ignorans thalami, genitor mea viscera dicam?
Ludere sed verum nequeo: tamen esse fatetur
Se patrem, propriae fetum si coniugis, uno
Nutriat effusum tecto. Commune maritis
Nec vetitum legale sinit convivere, postquam
Quae peperit, puro patuit peperisse marito.
Quid faciam? Tectis abigam infamesque puellae
Reiectae tabulas et acerba repudia scribam?
Sed procul hoc: potius nostris

Posegam advenientes, non reperta ibidem adhuc commissione, Poseganum senatum amice requisiverunt, de domibus episcopalibus restituendis, et si praetensionis quidpiam haberent aut juris, de accomodandis amice rebus. Sed non tantum dominos plenipotentiarios nullo responso dignati sunt, sed insuper vetitum sub amissione officii, ne ullus senatorum vel loqueretur cum episcopi plenipotentiariis. Quare judicialiter admoniti, an domum resignare vellent, reposuerunt, se ad illegitimum nihil debere respodere. Quo non intellecto responso exspectanda erat commissio, cui ad Kuttievo itum

jurisdictioni, in terris Austriacis ut episcopus habuit, respective ad Dravum in Stiria et ad fines Carnioliae cum Croatia. Parebant partes istae nominetenus patriarchae, ipse autem nec per se nec per suos ullam in his jurisdictionem exercuit, nisi si quempiam ad se venientem ordinasset. Immo vetitum fuerat eum pro episcopo harum partium recognoscendi, hinc nullae unquam fuere visitae defectusque, ut fieri solet, plurimi. Quibus ut mederetur, baro Codelli, vir magnarum | facultatum, testamento domum et centum ut referunt milia legavit, ut ex censu horum

et effective accidit, nam a capitularibus fuerat interceptus tanquam spihorum quispiam et vicario traditus, ab eodem in domo deficientium inclusus, examinatus fassus est, se Styrum esse, neque fine alio appulisse Zagrabiam, quam causa consequendi jubilaei. Hic tamen sacrificare eidem fuit vetitum, quod fidem ut ajunt sacerdotii non habuisset. Per decem ut dixi dies patri Pertold confitebatur, qui confessarius causa circumstantiarum non solum suorum in collegio opiniones exquirebat, sed sub...... casum describens opinionem Reess et vicarii generalis Wolffgangi Kukuljevich expetiit.

quinque ducebatur processio, tum aliis quinque superioris civitatis parocho ejusdem concionante, ac cum Te Deum laudamus et campanarum compulsu die 31. Octobris publicae devotioni huic finis impositus. In Hungaria episcopus Vesprimiensis Martinus Biro (qui librum etiam, severe ab aula vetitum, contra haereticos typis hoc anno dederat) Romam consuluit, an cathedralis ecclesiae visitatio necessaria sit? vel sufficiat, parochiales visitasse ac in iis jubilaeum consequi? Responsum accepit, necessariam esse cathedralis visitationem. Quod ipse occasione diaetae aliis etiam promulgavit

Kanisae trimestri integro commissio, unice in examinibus morata, et sive pro eruenda veritate sive pro poena minus reis dictabat, plurimos verberibus baculorum afficiendos, plurimisque dati fuere. Ad monstrandum populo affectum officialibus Kanisam, nisi qui vocarentur, venire fuit vetitum ipsique verbis a praeside durius habiti. Tandem absoluto examine, septemdecim morti adjudicati sunt et Kanisae expediti, Liubojevich proscriptus, universis confiscatis, ac in perpetuos damnatus est carceres cum secretario suo et laitinantio Valacho Boichetta. Quibus absolutis, generalis

qui in comitatu Posegano a barone Wöber dominii Sztraseman medietatem emerat, alteram autem medietatem ab Ignatio Vojkovich defectu statutionis idem perdidit, receptis a fisco regio suis pecuniis; capitulum quoque Zagrabiense intuitu navalis ad Siscium telonii fuit molestatum, istudque primo vetitum, tum dissimulatum. (Inquisitio Segniana contra episcopum.) In causa episcopi Segniensis, Romae cum Domazetovichiana jam ab anno 1760. litigantis, ordinata fuit per nuntium apostolicum Viennensem Vitellianum Borromaei inquisitio atque

Casus iste inauditus fuit, ut vestigium ejus in legibus a sancti Ladislai tempore non reperiretur, neque lex ulla esset de falsis seseque intrudentibus judicibus ab epocha s. regis Ladislai; quae nunc lex per sententiam fuit renovata, a Szallio autem subtilizante factum lege vetitum. Quinto. (Jesuitica.) Postquam Erdoediorum liberalitate olim constructa in Jesuitarum Zagrabiensi templo d. virginis Catharinae major ara vetustate consumpta fuisset, et Jesuitae 3700 florenos coram tabula judiciaria olim legata

Felix Keglevich, ut, quod industria, educatio, natura sibi negassent, titulo solo comitis sit assecutus, restitutaque majoribus suis in eo taxa, quam olim pro honore comitis numeravissent, mater Rosaliae, mendicabulum episcopalis arcis, comissa vel intueri comitem filiam non fuit; quin huic vetitum, ne eam pro matre sua recognoscat, habeat, tractet. Quod Rosalia ex fastu fortunae suae egregie observat, alias deformis et morum pessimorum. (Consecratur episcopus Syrmiensis Paxi.) Dominica secunda post Pascha, cadente in diem 17.

tributorum accessio: lamenta inde, exsecrationes, querelis omnia ignavis resonant. Interea nemo est qui vocem mittere, tentare remedium, exorare principem audeat, cum utriusque aeque intersit, et huius ut unde accipere, et illius ut unde solvere possit habeat. Ne nunc quidem vetitum omne commercium est; quotus tamen quisque est qui sibi inde primum, mox etiam patriae prospiciat? Immo contra obnitimur iisque, qui haec exercent, infamiam nescio quam aspergimus prorsusque detestamur. Rem arduam! et quae saepius mihi mentem in contraria

1.1.271  Hoc subito ad caeli properes adsurgere terra
1.1.272  Ex humili. Quondam liquidas ennabis ad auras,
1.1.273  Nunc vetitum frustra conanti. Pondere pressa
1.1.274  Cymba suo, quamvis invitent flamina cursum,
1.1.275  Terrae adfixa manet, necdum levis evehit illam 275
1.1.276  Aeris aura gravem.

2.5.84   Nunc tantum bruto grata domus pecori,
2.5.85  Thure olim dignanda atque ipsis aemula stellis
2.5.86   Regales multo vincet honore lares.
2.5.87  Dicere plura mihi vetitum; immortalia musae
2.5.88   Mortali prohibent facta docere sono.
2.5.89  Et jam concussit flagrantem lumine fausto

B: sane laudo D donatum? Quid si tertio prorogatum regimen pronunciaverim? Verum qua ratione fieri potuit ut tertia vice eodem loco constituereris? Nonne hac antea inauditum, nonne a monachorum moribus alienum, nonne legibus vetitum? Quin a quonam constitutus es? An tuorum nutu et voluntate? Non ego rem tanti putarem: ii enim te probe norunt et ex diuturna regendi consuetudine virtutem tuam perspexere. An Ragusinorum civium suffragiis? At non magnopere mirarer: etenim licet privatis vita tua contineretur parietibus,

64  Fulmine gaudentem saevaque ita voce loquutum.
65  65 Iapetionide, longe magis omnibus astu
66  Heu vafer! audaci nequidquam fraude superbis,
67  Ac vetitum gaudes ignem furatus. id ipsi
68  Quippe erit exitioque tibi sobolique nepotum,
69  Pro rapto queis igne dabo mala, scilicet omnes
70  70 Vt laeti exultent animo sua damna

sum haud ignarus eodem iure posse, ut ait Clericus, terminos significare. Hac de
922  Quae vetitum movisse loco vel tangere cuiquam,
923  Assideat, neque enim fas est. id reddit inertem
924  Nempe virum: pariterque nocet, duodena volutae
925  925 Tempora si lunae primo

positi sunt articulis hujus diaetae 60. 61. et 62; negotium decimarum magis adhuc regulatum fuit ab articulo 49. usque 54; quoad acquisitionem bonorum saecularium clero meta praescripta fuit art. 55. et 65; ne plura beneficia ecclesiastica in unam personam congerantur vetitum fuit articulo 56; ab officio conservatoris coronae clerus excludebatur per articulum 25, a munere vero supremi comitis articulo 57-o. 23> Caeterum ne hae quidem leges in effectum abiverunt. <24

dicitur. Tranquillum, nam numquam agitant saeva aequora, dicunt
Institor Olchinius, Rhacusae accedere portus.
Cui vetitum, nequid turbarum suscitet, alnos
Huc vehit omnigenis oneratas frugibus, atque,
Utilitas illi populo quae maxima, vendit.
Haud minor a positu venit altera, quidquid in Urbem
Fertur ab

urbanaeque inhiant jam obsonia mensae.
Insignem his piscem tanti, qui viderat, emptum
Me docuit, quanti haud emeret ditissimus urbis.
Parcius id tamen, et recolunt cum propria quaedam
Festa loci, et bove tum vetitum sit, et ariete vesci.
Copia quae Bacchi tum absumitur! Orgia credas,
Non sacrum celebrare pio solemne Patrono.
Nec tamen ingeniove carent, tempusve quod agri
A cultu vacuum turpi patiuntur abire

per ignes,
1.15.239  Et procul innexam olfacere, aut innectere fraudem.
1.15.240  Consessu in gelido tacuit nunc garrula lingua:
1.15.241  Nunc surdae aures: nunc didicisse novas vetitum res:
1.15.242  Nec quaesisse juvat: patet actis nulla diurnis
1.15.243  Janua: sed veteres fasti, veterumque tenentur
1.15.244  Pollice nocturno historiae Heroum atque

turbas:
4.4.45  Dicet lacaenam magnanimi torum
4.4.46  Subisse Thesei jam prius ac foret
4.4.47  Experta Trojani calores
4.4.48  Conjugis, et vetitum cubile:
4.4.49  Vulcaniis et ridiculum artibus
4.4.50  Fuisse Martem Diis; et Adonidi
4.4.51  Junctam Diones filiam; sed

parce, 235
236  Arguere atque fidem, tibi quae manet aequa, perennis.
237  Mendax fama fuit, vetitum quae finxit amorem,
238  Usque tibi fidus, liber sim, aut compede vinctus.
239  Tu mea cura vetus, posthac et sola manebis,

133  Sed quid plura loquor frustra? vis Caesaris ingens
134  Nulli ignota manet, cui magna potentia dextrae,
135  Illi nil vetitum, fert ut sua quaeque voluntas. 135
136  Othmanidum accingens ensem toto imperat orbe,
137  Eoum imperium longo tenet ordine avorum,

Bibliographia locorum inventorum

Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Click here for a KWIC Report