Your search found 1909 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1501-1600:

habendum,
882  Quod, velut effigies e marmore sive elephanto
883  Aut aere aut ligno multam confecta per artem
884  Stare diu valet, atque aevi contemnere vires,
885  Quamvis docta manus signo procul absit ab illo
886  Artificis qui finxit opus, quoque non ita possit
887  Copia cunctarum haec rerum per temporis omnes
888  Circuitus per se constans servataque egere

rerum per temporis omnes
888  Circuitus per se constans servataque egere
889  Jam nihil Auctoris, qui primum existere fecit:
890  Namque horum ratio patefit diversa profecto.
891  Non manus Artificis penitus consistere fecit
892  Omne, quod in signo est, nec ab omni parte creavit;
893  Materies etenim signi omnis constitit ante
894  Aut inter silvas foliis et cortice tecta,

relicta
357  Aëra scindit adhuc pennis, oculosque fatigat?
358  Nimirum quia missa semel servaret eandem
359  Motus vim, et nunquam, si nil obstaret eunti,
360  Desineret ferri, quo tum manus impete jecit.
361  Non minus ad motum quapropter, nec magis apta
362  Corpora ad ignavam finxit Natura quietem.

363   Altera Naturae lex est, ne materiaï

381  Tutemet acceptam circum aures tempora circum
382  Fundam volve manu; lapis ipse feretur in orbem,
383  Obliquumque sequetur iter, tamen usque repugnans,
384  Vimque reluctantis sentit manus; ocyus illa
385  Et quo circumagit fundam, vim fortior auget.
386  Laxata sac deinde patescat liber habena
387  Exitus; e funda tum protinus effluet ima
388  Erumpens, quo vis illum

1001  Ut, Puer ardentem si ludens circumit ignem
1002  Eoas vultu semper conversus in oras,
1003  Nunc opus est dextrum caleat latus illius igne,
1004  Opposita nunc parte loci manus altera flammae
1005  Sentiat ardores: ast inter utrumque locorum
1006  Cum tergum flamma aut pectus peragrantis et ora
1007  Collustrat, dextrumque aeque laevumque necesse est

per aequor
1640  In Cretam: trepidans ex aequore respiciebat,
1641  Aequore dum Tauri tergo veheretur amantis,
1642  Littus respiciebat, eoque in littore Pubem
1643  Tendentemque manus iterumque vocantem;
1644  Pulchraque plus lacrymis quam fluctibus ora rigabat
1645  A magno nuptam se ferri ignara Tonante.
1646  Virginis hujus habet nomen, quae dicitur Orbis

caesariem venasque et tenuia quaeque
97  Ducet: at interea est mora temporis illius ingens,
98  Singula quo tenui studet ipsa effingere caelo.
99  Sed mage docta manus cui sit, tibi tempore signum
100  Efficiet breviore: potes deducere porro,
101  Artifici si summa sit Ars et summa Potestas,
102  Quo primum inciperet, jam illo confecta videres,

est sententia multis,
480  Nimirum Trojae non funera Trojugenûmque
481  Unam harum Electram memorant potuisse tueri,
482  Aversamque ideo vultus, oculisque pudicas
483  Opposuisse manus: quantus dolor iste fuisset,
484  Nunc quoque qui terris avertere cogeret ora!

485   Adde, quod illa ipsa poterit ratione repente
486  Apparere novum radiis orientibus

1193  In terram: si tum [quia partes dividit hastam
1194  In non aequales sulcrum ] pars longior hastae
1195  Subjectam lapidi plus partem excedat, ab ipsa
1196  Quam lapidis gravitate manus vis atque potestas
1197  Exsuperatur; erit momentum fortius ista
1198  Parte, premens quam dextra urget; lapidemque moveri
1199  Proinde gravem quamvis et vasta mole videbis.

vacua dependeat aura,
1457  Ne tangat prolapsa solum, neu parjete pondus
1458  Applicet aut alia re quavis; omnia turbant.
1459  His actis vitrum fac volvier, et manus illo
1460  Desuper incumbens subterlabente teratur,
1461  Nec mora, lamellam tubulos longamque catenam
1462  Irrigat extemplo vis mira atque imbuit omnem.
1463  Si tum ergo

1465  Scilicet in parvo simulantes ignea caeli
1466  Fulmina, cum de nube ruunt elapsa tonante.
1467  At si contingas, crepitantia fulgura cessant,
1468  Non sonus auditur, nullo manus intremit ictu,
1469  Ut prius, exiguo tonitru cum mota tremebat.
1470  At quibus ad vires magis haec est apta ciendas
1471  Natura, ut vitri sunt corpora, cum prope longo

artus.
1544  Saepe pici insistunt etiam, vel serica calcant
1545  Texta Viri junctis pedibus, dextraque catenam
1546  Protensa retinent; ergo tum ferrea frusta
1547  Admoveat Comitum manus, extensove propinquet
1548  In frontem digito in nares oculosve genasve
1549  Pectora collum humeros in brachia crura pedesve
1550  Colludens, subito crepitantes excutiuntur

1563  Vertitur a celeri, concussaque tenuia quaeque
1564  Turbineo extemplo turbantur mota tumultu.
1565  Si dextra eductum vagina porrigat ensem,
1566  Mucronique orbis tum ferreus aut manus extra
1567  Accedat, liquidas prorumpit flamma sub auras
1568  Protinus, ut torrens, summoque ab acumine prodit
1569  Latior, et celeri concinnat sibila motu.
1570  Nempe ego ab

cadentes,
1346  Quandoquidem a primo septae undique sunt Elemento,
1347  Naturam calidi subito vertantur in Ignis,
1348  Scintillaeque volent tenues. hae Saepe per altas,
1349  Quas manus excussit Pastorum improvida, silvas
1350  Paulatim ingenti flamma fulgore coorto
1351  Fulserunt, et magna dedere incendia vulgo;
1352  Omnia conficerent dum late arbusta cremantes,

orbem;
1447  Ejus uti medium penitus sit inane vacansque.
1448  Tunc latum aut coryli aut cujusvis arboris illos
1449  Fac super extendas folium; cava desuper ictu
1450  Percutiat porro manus altera: namque repente
1451  Cum crepitu folium subter scindetur ob auras
1452  Compressas, quae vi pugnant erumpere multa.
1453  Sic quoque consimili motus ratione fatendum est,

393  Quit cerebri fibras, agilem neque saepe tenere
394  Aurae animam, excurrens varios quin concitet artus.
395  Propterea multi per Somnum brachia tendunt,
396  Et jactant cum voce manus; tum saepe loquuntur
397  Magnis de rebus; proprii quoque saepe dedere
398  Criminis indicium, celataque facta tulere
399  In medium: multi de molli membra cubili
400  Corripiunt

expenderet omnem,
586  Conveniat nobis an contra; nonne videmus,
587  Id quam difficile et quam magna non sine noxa
588  Corporis efficeret? contra cum caeditur ictu,
589  Aut cum forte manus propiore excutitur igne,
590  Nonne vides, intus Sensus vis illa molesti
591  Vivida quam subito Mentem ciet, atque dolore
592  Admonet esse malam sibi rem: subito excita magnam

sine Sensu
596  Mens sola ratione malum cognosceret intus?
597  Et licet hic Sensus videatur fallere mentis
598  Propter opinatus, quos addimus, inde dolorem
599  Non animae, verum esse manus dum credimus illum;
600  Attamen hunc ipsum servandi corporis ergo
601  Protinus errorem nobis juvat insinuari:
602  Tunc etenim properamus eam, quae caeditur, igne
603  Sive

ut in manibus tergove aut crure videtur.
642  Partibus at multo magis illis vividus extat
643  Tactus, plura cutem fibrarum ubi tenuia fila
644  Intexunt; veluti manus est qua concava parti;
645  Inque pedum plantis simili ratione cientur
646  Sensiferi motus, cita Mens sentiscat ut illos;
647  Nec non membranis oculorum in tenuibus: Intus

ictus, fibrasque retexens
667  Diffuit, et cerebrum vi motus perculit acri;
668  Turbatur pariter sensu Mens aegra molesto,
669  Tristis et ingenti percellitur icta dolore.
670  Si manus in pugna permixta caede calenti
671  Abscissa a trunco cui decidat, atque trementes
672  Jam per humum digitos agitet moribunda; queretur
673  In digitis tamen atque manu sentire dolorem

si nescis rationem, forte recuses;
676  Crede tamen, quoniam id ratio quoque vincere debet:
677  Per fibras etenim cerebri e regione fluentes,
678  Queis et trunca manus constabat, fertur ab illo
679  Vulnere supremas Animaї impressus ad oras
680  Vehemens motus; uti Mens acri percita sensu
681  Vim partes ad eas referat dirumque dolorem,
682  A

oras
680  Vehemens motus; uti Mens acri percita sensu
681  Vim partes ad eas referat dirumque dolorem,
682  A queis commotae diduntur vulnere fibrae,
683  Commotae haud aliter, quam si manus adsit: oportet
684  Quapropter, dolor in digitis videatur et ipsa,
685  Quae trunco est avulsa, manu, longeque relicta.
686  Nunc qui fiat, ut hac vita defuncta relictis

gyro quocumque Sonores.
952  Hos ita permiscent, atque ordine convenienti
953  Tempore quemque suo varioque tenore morisque
954  Atque intervallis variis novere peritae
955  Elicere inde manus, ut protinus arte magistra,
956  Harmoniam Graeci quam dicunt, exoriatur,
957  Arrectas cupide penetrans quae suaviter aures
958  Pertentat tacita motum dulcedine pectus.

namque necesse est
1732  Tum varias Oculi radium percurrere partes.
1733  Corpora perceleri motu vibrata videbis
1734  Totum, per quod eunt, spatium complere; velut cum
1735  Ligna manus celeres ignita coruscat in orbes:
1736  Igneus orbis enim simul apparebit; in ipsa
1737  Quandoquidem membrana Oculi quae plaga repente
1738  Luminis impressa est, deleri tempore puncto

actam,
1750  Nequidquam periit cum te Polyphemus ab alto
1751  Vertice conspectam, media cui fronte micabat,
1752  Unicus ut caelo fulget Sol, unicus orbis.
1753  Quod si forte Oculo manus uni subdita subter
1754  Pressit eum; quoniam parti tum nervus ab illa
1755  Fit brevior, perfert neque eodem tempore motum
1756  In cerebrum; rerum, fit, ut omnia bina tuamur,

successores etiam transferetur. Quod obtinere non valens interea febri corripitur, conditoque testamento sensim deficit, ac post octo hebdomadarum infirmitatem, magna patientia toleratam, post suscepta saepius sacramenta, viatico publice delate et extrema unctione, plenus fide, spe, charitate in manus Dei resignatione, justorum preciosa morte die 28. Aprilis hora media secunda post medium noctis anno 1748. pie ad promeritam coronam justitiae ad regna coelestia e vivis translatus est, et ut dicimus mortuus. Constitutis testamenti exsecutoribus, ex capitulo quidem domino custode Stephano

fontes: ignorantia et mali animi affectus. His conturbata mens omne aequitatis et iudicii fraenum saepe adeo excutere solet, ut nullo religionis, humanitatis, aut status atque decentiae respectu in probissimos quosque ac honoratos viros, victimas passionum suarum, temerarias proterve injiciat manus. Ex nudis relationibus, omnibus probis destitutis, adeo saepe inductus est author, ut anilibus et senilibus fabellis totus liber scateat; fata vero et aerumnae, quas perpessus est, adeo atra saepe bile calamum suum imbuerunt, ut hominem se fuisse plus una vice in contextu historiae, quam et

uberrimas laudes per litteras reportarunt, sed in Senprun Suae Majestatis palatio officiales omnes prandio excepti sunt. Et quidem stabales tres cum archiduce Austriae principe Josepho et imperatoris sorore pransi sunt, reliqui autem officiales in paratis eatenus mensis. Omnes insuper ad osculum manus tam reginae quam imperatoris admissi et muneribus praemiati sunt. Et quidem Georgius Pogledich colonellus et Glinanus pro tunc commendans torque aureo, Balthasar Bussich et Nicolaus Gerlichich supremi vigiliarum praeferenti numismate aureo in una parte reginae in altera imperatoris faciem

quam imperatoris admissi et muneribus praemiati sunt. Et quidem Georgius Pogledich colonellus et Glinanus pro tunc commendans torque aureo, Balthasar Bussich et Nicolaus Gerlichich supremi vigiliarum praeferenti numismate aureo in una parte reginae in altera imperatoris faciem praeferenti, per manus comitis Leopoldi de Nadasd, Hungariae cancellarii, die 15. Octobris praemiati sunt. Capitanei vero per manus domini Kleffert, uti et laitinantii et vexilifferi aeque numismate aureo donati. Porro numisma supremorum vigiliarum praefectorum aureos Cremnicenses 20, capitaneorum aureos 10,

pro tunc commendans torque aureo, Balthasar Bussich et Nicolaus Gerlichich supremi vigiliarum praeferenti numismate aureo in una parte reginae in altera imperatoris faciem praeferenti, per manus comitis Leopoldi de Nadasd, Hungariae cancellarii, die 15. Octobris praemiati sunt. Capitanei vero per manus domini Kleffert, uti et laitinantii et vexilifferi aeque numismate aureo donati. Porro numisma supremorum vigiliarum praefectorum aureos Cremnicenses 20, capitaneorum aureos 10, laitinantiorum et vexilifferorum aureos sex aequabat. | Decuriones

et reverendissimi domini Francisci liberi baronis Klobusiczky secundus est. Quo sequentia ocurrunt ad memoriam posterorum notanda. (Bullae Roma veniunt episcopo.) Anno hoc, immo illius initio, tandem Roma bullae dari solitae Viennam ad manus eminentissirni cardinalis a Kollonics Sigismundi appulerunt. Qui cardinalis delegatus fuerat pro juramenti, nomine Sedis Apostolicae, a novo episcopo exceptore, aut eo impedito vel impotente, episcopus Neostadiensis in Austria. Cum tamen mora diuturnior in Transilvania episcopi futura

undique stante et episcopum cingente. Post haec dominus lector capituli ex officio aggratulatorio-precatoriam dixit orationem, cui episcopus ornate et | perbelle respondit, curam ecclesiae capitulo una commendando laborisque sui socios postulando. Quibus finitis, ad manus osculum canonici primum ordine suo, tum praebendarii, tandem alumni aliique ex clero profecti sunt. Dein ad sinistrum latus, videlicet cathedrae, continuata sub cantu ad chorum processio, pontifice episcopum praecedente, ductusque ad aram majorem, clero aeque populoque ad eandem aram

ad Varasdinum, a morte Caspari comitis Esterhazy 1734. secuta, et prae manibus fisci existens, conferre dignaretur. Prouti et praedium Bresane in comitatu Crisiensi, a morte Joannis Hyacinthi, aeque penes fiscum permanente. Non obstante quodam defuncti domini episcopi Braniugh statuto, ad manus capituli tradito, quo praedii Bresane et Lukanich penes Dombram collationem nullam irritamque declararet. Praevie in capitulo bis examinato et discusso, et agnito pro impotente obligandi successores, tum ex paritate tot bullarum pontificiarum, per successores pontifices revocatarum, tum quod

et Szlattina ad episcopum Zagrabiensem Carolino diplomate revindicati 1728. ac hactenus per dominium Verocza possessi atque a suprema camerali administratione Sclavonica Eszekinensi, quasi arendae titulo, quotannis in fl. Rh. 716. xg. 15 ab iisdem depositis episcopo Zagrabiensi ut ad manus episcopi deveniant, spectabilis dominus Joannes Busan comes curialis et reverendissimus dominus Balthasar Kercselich canonicus a latere, eatenus Posegam ad commissionem Sclavonicam et supremum illius commissarium dominum comitem Grassalkovich, exmissi | cum

episcopo subjecto, domum episcopos ab olim Posegae habuisse videbatur credibilius. Hinc civitatis fiscum nihil in illa praetendere posse, sed regium potius. Quare et a camera domus Posegana resignata plenipotentiariis episcopi, civitatique a commissione demandatum, ut claves ab eadem ad manus supremi inspectoris domini Josephi Dellimanich consignarent. Quod et fecerunt: cum protestatione: 1mo. Ut omnes antiquas praetensiones civitati episcopus exsolvat. 2do. Ut imposterum eandem domum suam episcopus sub omnibus consvetis civibus

Sed cum jam officiales promulgati fuissent, res serio accipi debuit. Quare ablegati Vienna reduces auditi, | qui in relatione sua non omiserunt carpere cleri ablegatus, quod suis informationibus plures praeoccupassent. Tandem diploma per ipsos sub sigillo ad manus locumtenentis ea conditione allatum, ut si in omnibus eidem non subscriberent, illud Viennam remittere debeat, lectum. In quo diplomate admodum generalibus terminis sequentia continebantur. Primo. Ut regnum octo milia hominum pugnare et bellare capacium habeat et interteneat. 2. Officialibus

septima Suae Majestates ad destinatum in campo locum et eatenus erectam ex asseribus pergulam advenerunt et Croatarum exercitio interfuerunt, jentantes ibidem etiam, quod summa laude, approbatione omnium et sui commendatione ad solatium reginae perfecerunt. Quo absoluto, ad osculum manus admissi omnes, qui volebant, ne servis quidem ac ancillis exclusis, atque inde statim, quin Petovium redirent, per Graecium qua advenerant Suae Majestates rediverunt. Donantes cuivis militum sexerium unum et domino Kleffeld promulgato ibidem colonello Costanicensi in locum Georgii Pogledich,

reposuit: Es ecclesiasticus verbaque plurima protulisti, sed meris verbis noveris nos amplius non lactari . Hinc cum a comite locumtenente ipsis mandaretur, ut Komogoviensem congressum dissolvant, officiales suos priores ad compagnias recipiant. Theodorum Khiug, cui praestabant vigilias, in manus suas traderent, ac tum de propositis per eosdem tractandum iri, constantissime recusarunt, praecipue posteriora duo. Ipsum tamen Kostaniczam invitarunt, quo et sua excellentia cum domino Patachich, Kussevich ac equestris ordinis officialibus, qui a suis pulsi non fuerant, obiverunt, habitoque

absoluta. Praecedentibus eum suis praedialibus et valde exiguis ei ex nobilitate obviantibus, ipse curru advectus est, et ex illo descendens a canonicis in ponte exceptus et ad ecclesiam sine ordine ductus. Statimque ad aram majorem progressus ad episcopale sub baldachino faldistorium sese posuit, manus osculum recipiens. Tum dictus ad eum sermo a lectore Stephano Putz, ad quem Paxianae compositionis responsionem perlegit ex charta, qua in sui laudes totus erupit. Tum factum se ecclesiae hujus dominum (quod olim sancti patres deflebant et a Pauli sententia alienum est) identidem repetebat,

(Banus offensus.) Non sine graviore resensu banus significat reliqua inter statibus: primo, cur pactata summa et per plures articulos a statibus acceptata statui militari hactenus persoluta non sit? Hinc ergo oportuit praedictam summam ad manus commissarii bellici consignari et per hunc exsoluti fuere officiales. Quo istud dolore cumprimis Busanii factum sit, describi nequit. Interea autem casserius militaris hujus cassae fuit constitutus dominus Ladislaus Kirally, senator Zagrabiensis.

decantatum, eum tormentorum explosione sub sacri initium, ad Veni sancte spiritus, ad Gloria, ad Credo, ad Sanctus, ad Elevationem, et in fine Te Deum laudamus cura eadem explosione. Finita missa, in sacristia pro more primitiantum dedit cuilibet canonicorum benedictionem, accipiens ea occasione manus osculum, sed et ipse reddens. Post haec ad domum suam comitabatur a canonicis promiscue, iterum praecedentibus civibus. Prandio excepti multi, canonici praesentes omnes, aliique, qui confluxerant, viri et nobiles foeminae, parochi item ex archidiaconatibus ejus, qui omnes fere aderant.

in conferentia conclusum fuerat, ut Samoborinum sese omnes reciperent, quoadusque cesset persecutio aut a Sua Majestate provideatur. Neque solum in officiales fuit odium, sed in parochos catholicos etiam, quos fugere oportuit et tutiora petere. Sane parochus sanctae Magdalenae Vuchetich fuga manus eorum vix evasit, parochus item in Pittomacha Szeverinszki etc. Monduram regiam in frustra posuerant, signa in petasis deposuerunt rebelles, verbo pro suo vixerunt lubitu.- In Szeverin praeside Liubojevich (qui ne caput habeatur tumultus, ad diem 20. Januarii sese vi deportari a

et Jursichio, ad systema hoc regiminis formae hortatur. Pandunt mihi anxietates comitis, Kohii epistolam, quam Althamio scripserat, omnemque in modum hortantur, orant pro optato opere. Ego deprecatus laborem sum, tanquam opus considerationis majoris, et praecipue, quod ad reginae manus venire debeat, utpote in intimo consilio perscrutandum. Insistunt saepius, tribus diebus sponte semet ad prandia venturos nunciarunt, ut me disponerent. Tandem Althamius ipse die uno ad se accersit, oblataque secum chicolatta, rogat per omnia insinuatque, sibi relatum haberi, praepositum

in carceres vel arestum, sed quia et nobiles essent et major rei exivisset fragor, protonotario tantum eatenus commissarium locutum fuisse, mihi Pecsius retulit. Et haec est sincera rei totius relatio. Caeterum systemata illa, ex tot postea rumoribus, mutandi Croatiae regiminis apparet, reginae ad manus venisse examinataque fuisse, et demum speciem illam alteram assumptam, quamvis effectu carentem. Plura de his occurrent postea. 5to. (Investigatio de praedis et talium commissione. Expeditio vicebani

fuisset; cum autem scirem, episcopum ipsi esse inimicum, volo, ut processus iste terminetur, et si annis plane quinque decurrat, praeposituram non conferam, quoadusque terminatus non fuerit. Actis pro hac clementia gratiis, et me clementiae regiae ac protectioni devovens, in manus osculo abivi. Et cum ex aula recederem, obvio Goymereczio ad mareschallum proficiscenti, ut mihi audientiam impediret, quod an promiserit, ignoro, scio autem, displicuisse eidem, quod sine ejus praegustu audientiam habuerim. In valedictione enim oggessit mihi, quod sperasset, a me sibi

quid fieri expediat, consumpserimus. Videbatur illi, ut rediremus Zagrabiam, sed, perpensa, quam ipse expertus fuerat testisque oculatus, invidia episcopi et canonicorum, metus erat, ne pro meo qua abbatis despectu, populi totius scandalo et sui prostitutione, Judaeorum instar violentas injicerent manus, pro qua re satisfactionis obtinendae spes nulla esset. Ego ternam de canonico jure requiri citationem dicebam, et ad 2. usque terminum etsi salvi conductus mandato violentiis talibus occurri posse censebam, et hujus, fateor, opinionis fueram. At bonus prudensque comes (cui Deus centuplum

plenipotentiarios Varasdinum concessi et in domibus comitis Patachich hospitatus sum. Atque illico ad supplicandum Suae Majestati pro oportunis remediis me accinxi, utve memoriale evadat fortius, ad diluenda omnia et singula actionata merita, cum reflexionibus etiam, quas exceptivas vocant, manus apposui, fratremque meum Christophorum Zagrabia evocavi pro describendo, vastumque absolvi ad diem 12. Octobris opus. Dumque finissem, accidit, Benedictum Krajachich cum Veröcensi quodam curru postali devehi, quem frater meus observans, ipsum esse, refert. Ego cum eodem constitui cupiens et

Ac demum, quae res ablatae in natura exstabant, recipere et damnificato restituere aut ad valorem reducere, ut ab accipiente solvatur. Hac eadem occasione in commissione regia convicti, vicebanus Rauch, assessor tabulae judiciariae Georgius Jellachich et dominus Raffay, convictiones suas ad manus domini Jursich deponere debuerunt. Sic nihilominus, ut animalia aut res in natura per eosdem restituenda in subtractionem convictionalis summae veniant. Ex quo iterum novorum lamentorum et repraesentationum enata fuit occasio. Domino equidem Michaele Blasekovich deputationis hujus predalis

dum certabatur, an rustici ad commissarium, vel iste ad eos, (uti a regia Majestate submissus fuisset), venire debeat. Erat in medio fonticulus quidam, ex quo et commissarius hausisset aquam et rustici. Ad hunc fontem binas ternasve deposuerant litteras rustici, ut, quemadmodum et factum est, ad manus commissarii cum aqua portarentur. His illi ruditer scriptis arguebant commissarium, quod ad eos missus ad eos non veniret. Praemissa autem omnia vidi expertusque sum, quia a tabula exmissus fueram ad cujusdam sententiae exsecutionem pro parte Jesuitarum collegii Zagrabiensis ad bona

noster, sed horum providentia sustentatus miles noster, quamvis recessisset, sese sustentavit, ut resistendo hosti abeuntem eadem, qua venerat, via Borussum viderit. Campum ipsum amisere nostri, tormenta item quaepia majoremque militis numerum. Princeps Lobkovich vulnere accepto in hostium manus cum pluribus aliis venit. Generalis comes Radicatti obiit, cujus legione virtus principis Löwenstein fuit praemiata. Comes junior Karolli (sic) plurimique alii fuere gravius vulnerati. Ex Borussis occubuerunt generales Lüdericz, de Oertzen et de Quadt. Pugnam hanc nos sic descripsimus,

litteras, in arce conclusum fuit episcopi, ut curiam meam noctu invaderent et litteras omnes raperent et me praesente in aedibus comburerentur. Hoc consilium statim mihi ab amico est revelatum. Qui ut obviem, non solum praefatas canonicorum epistolas | ad manus comitatus tradidi, verum ut hoc ipsis pateat taliterque ab involatione domus abstineant, eodem a prandiis die ipsos authentice admoneri curavi, ut, an authenticare velint, sese declarent, secus quod comitatui resignem eas omnesque litteras; et in effectu resignavi. Alia quoque universa

quibus ille oppositum tunc scripsit rogavitque, ne clerum prostituam, quia calumnia eotum adhuc prodivisset, et tot aliorum canonicorum litteras; Delinichiano autem commento praefati Jellachich coram auditoriali judicio examen, qui negavit, suam illam esse recognitionem, quam insuper falsam et manus Delinichii et datum reddunt. Datata enim est anno 1749. die 14. Septembris, quo tempore Jellachich alumnus non fuerat. Praeterea produxi vicarii generalis et judicii hujus praesidis epistolam scriptam a Georgio Reess ad fatum Andream Jellachich, postquam iste coram eodem delegate judicio

flagitarent apud principem, cum nihilominus Draskovichiani Sztenichnakienses et pro capris sibi bonificandis a Joanne Rauch sollicitare apud principem sciverint. Hoc sane vel unum est, suspicari quod faciat, aes illud miserorum rusticorum pro armalibus per plurimorum et summorum transivisse manus, multosque esse debuisse venatores, ut res haec tanto sepulta sit silentio; metuo nihilominus prodituram tam ob damnificatorum suspiria, quam occasione indagationis armalium ac pacis tempore, majori fors incommodo. Quia de falsificandis his litteris aliisque instrumentis falsis condendis arte

dicebatur, consangvineo comitis a Neiperg. Ipse etiam sic relictiis in loco quodam, ut a captivitate Borussica vix in veloci equo se salvarit, sui autem omnes, at secretarius etc., cum universis rebus et suppelectili ipsaque cancellaria in manus Borussorum devenerint. Haec aliaque multiplicia fortis vir immote sustulit; at frater ejus Leopoldus, Hungariae cancellarius, aegrius haec ferebat, utque erat aperti animi, quaerulari non cessabat. Primum interpretabantur ex errore evenisse, quod ab imperatore creditum fuerit, bani munus

gentis fortitudinem omnium aptissimum, vel propter locorum naturam opportunissimum adhuc quidem semper habitum est et fuit. Neque vero quisquam ignorat, quam multa et quam egregia facinora pro tuenda propagandaque Jesu Christi religione gessit nobilissima Hungarorum natio, quam saepe manus conseruit cum teterrimis hostibus, iisdemque ad communem christianae reipublicae perniciem erumpentibus suo veluti corpore aditum interclusit, maximasque de illis atque incredibiles victorias reportavit. Celebrantur ea | quidem fama scientiaque omnium,

magis quam fiscum, cum illa a medico Carlegg, chirurgis aliisque praeclaris viris attestationes juratas collegisset, tum, dum testamentum scriberetur a Naisichio, defunctum comitem extra sensus fuisse, neque vel commisisse scribendum testamentum, vel sibi praelectum ratificavisse, immo, dum manus per alium arrepta et ducta est, jam fuisse mortuum. His igitur testimoniis territus Naisichius eo facilius movit foeminam, ut contra suorum amicorum opinionem de transigendo quoad substantiam mobilem cum fisco regio non ageret praedictaque testimonia fisco cellaret, quod Naisichio qua

2000, Goricensatu aeque. Dum ad Kemlekatum ventura est et non nisi 1128 fl. perlegerentur, in furias actus episcopus, hoc mendacium esse dicebat. Parocho Verbovcensi Lisz loqui incoante, episcupns adeo in eum invectus est, ut cohibitus vix sit a circumstantibus, quod pro more suo manus sacratas in eum non injecerit. Jussit attamen eum duci ad carceres domus sacerdotum deficientium; pessimeque octiduo tractatus, ad preces comitis Ludovici Patachich et ab incarcerato lactam 200 fl. exsolutionem, dimissus est, addereque debuerunt ex archidiaconatu illo ultra 2000

Holstein, Moscoviae imperatorem, quem superiore anno Elizabethae successisse notavimus, postquam Austriaco foederi renunciavisset, Borusso atque Anglis conjunctus adeo, ut his militis sui suppetias submitteret; postquam item clerum schismaticum Moscoviae durius atque despotice tractasset, ut suas manus regias in archiepiscopi persona percutienda, barbaque vellenda infecisse narraretur, pulsoque schismate, Lutheri dogmata in Moscoviam inducenda procuraret, quin legitimam uxorem suam Catharinam Zerbst Anthaltinam natam, arci cuidam praeclusam repudiaturus,

Fluminensis, vulgo dictus Gerleczi, item aggregatus paris tituli dominus Emericus Vinkovich. His, ut fieri assolet tessera, vulgo mondura mutata, nam vestem superiorem germanicam officiales induerunt coloris cerulei cum tessera vel charactere ex aureis filis contextae atque vesti ab humero manus sinistrae consitae et pendentis. Generalis dominus Antonius Setwitz, de quo superius identidem, quamvis minoris crucis Theresianae eques, in accomodationibus generalium tot tantisque neglectus, post secutam sui ex captivitate eliberationem, Zagrabiam |

ob praeassumptam a comite Orsich obligationem. Volkovich metuens, ne bonis privetur, executionis specie tituloque executorio comes Orsich bona retineat, (prouti a vicecomite Spissich informatus et volebat, nisi Viennae repraehensus fuisset) molestat capitulum, et deposito interesse ad judiciarias manus, ipsas summas capitales sibi creditas offert, petitque obligatorias penes comitem Orsich existentes; hie admonitus eas recusat restituere. Confusio in capitulo gravis, quod totum antedictum de obligatoriis negotium factum quatuor canonicorum fuisset, videlicet custodis Reess, canonicorum

preces Orsich videns, semet in bonorum possessorio non relinqui, a cogitatione exequendi boni Boszilievo vigore habitarum Voikovichianarum obligatoriarum, ac in se translati debiti, jure recessit, ut nec Galliuff vigesimalitatem praetendere possit ob traditam illi ab Orsich pecuniam ad judiciarias manus, neque capitulum pro bimestri interesse sive ab Orsich sive a Voikovich, ut hac ratione capitulum a summa 22 milium fl. bimestrali interusurio carere debuerit, adeoque praeelegit carere 220 fl., quam ex facto hoc sive lites sive confusiones ex repraesentationibus; quatuor attamen

sorori meae dominae Hadrovichianae rem primo pandit, puer autem ille in schola narravit, ut die eodem quivis de apparitione illa loqueretur. Magistratus civitatis tres numero senatores potius ex curiositate ad videndum relegat, ad me ipsum allatum fuit fatum indusium, vidique optime volam manus foemineae cum digitis quinque et, ut in manu esse solet, venis et nervis expressam. Examinavi quaevis, certe opus calcographi non esse judicavi, tum quod nemo artem intelligeret, tum ob inustionem, et praecipue cum pars illa indusii lacera fuerit, ut si arte et fraude commissum quid fuisset,

mille eius defectus primum privatos inter audias, mox apud principem quoque similibus non abstinetur. Hinc inprompti erga virtutem gentilium animi ac, ut ut adsit, tegere satius videtur. Inde acerba aliorum in gentem dominatio, ipsis honor nullus, patria ipsa in exterorum manus iam iam concessit: suavia tamen haec et, ut invidiam expleas, praetereuntur; misero gentis fato quae prona iam in exitium, quid sit, quod illam eo impellat, discriminis, plane ignorat. Periimus profecto, cives, periimus, ni dii et nos meliora: at cunctis quis istud

ut ut alii existiment, ita dicendum puto, primum ut, sicut aliis omnibus in rebus, ita in hoc quoque a libera femina vel etiam viro nihil praeter dignitatem fiat. Licet illi quid rerum ubique agatur inspicere et pro potestate corrigere mutareque; at proprias labore rustico manus inquinare neque condicioni congruit et a sanioribus omnibus reprehenditur. Ego autem ne id quidem laudaverim si universum rei familiaris onus mulieri sic incumbat ut nullus sit qui eam sublevet. Alios haec cura premat, herae tantum supremum regimen comittatur. Itaque

lex, ultro in suo vigore relinqui debeat? Cum tamen in ultimis Comitiis legislatio eo mentem suam expresserit, ut omnia ad provehendas fabricas opportuna media proponantur: cum inter haec unum e praecipuis sit, ut multae a laboribus agriculturae residuae manus adsint: cum denique has in Hungaria adhuc deesse, in Elaborato status actualis §-pho 51. ostensum sit, censebat Deputatio legem illam non tantum porro etiam confirmandam, sed ad alia etiam onera publica extendendam esse.

Comitatibus, conceditur. Aliqui Comitatus tantum unius, alii ne hanc quidem immunitatem concedunt. Interest proinde ut hujus etiam intuitu fixa aliqua regula constituatur. Si res plane ad vivum resecetur, deberet distingui inter desertas, quas alioquin rustica manus excolit, et inter eas, quas ipse Dominus usuabat. Relate ad primas videtur immunitas a Contributione ne pro uno quidem anno concedi posse, ea de causa, quia hanc prior possessor etiam ab hac deserta praestabat, adeoque quotta haec decederet in massa

14. Hungarica milliaria protenditur; verum regio haec solum sterile, populationem vero copiosam habet, adeoque cum multae illi seu ab agricultura, seu a re pecuaria et vinaria residuae manus supersint, incolae ejus ad amplectendum copiosiori numero navigationis institutum eo facilius poterunt permoveri, quod in illud naturali quasi inclinatione ferantur. Ut tamen scopus hic obtineatur, debent idonei professioni huic favores indulgeri, id quod ad

§-pho 73. ostendimus; itaque haec tamquam generali navigationis plano, qualecunque demum ejus systema sit, haud obstitura, interea etiam perfici vel ideo expedit, quia his jam praevie superatis, utprimum planum illud stabilitum fuerit, statim effectuationi ejus manus poterit admoveri. § 130. Si viam repulsualem, transsectionem fluvii aut canalis, vel aliud ejusmodi pro facilitanda navigatione opus per cultum alicujus privati fundum, uti sunt agri

impediantur, quominus merces quascunque a prima manu sibi possint comparere. Opponent quidem mercatores quod id citra detrimentum status mercantilis admitti non possit. Verum in ejusmodi casibus fabricans ipse subit vices mercatoris primae manus, publicum autem non eget quaestoribus secundae manus, donec illos habere potest. Secus posset status mercantilis praetendere ut nec opificibus liceat erga paratam solutionem laborare, sed quod hi artefacta sua primo alicui mercatori

comparere. Opponent quidem mercatores quod id citra detrimentum status mercantilis admitti non possit. Verum in ejusmodi casibus fabricans ipse subit vices mercatoris primae manus, publicum autem non eget quaestoribus secundae manus, donec illos habere potest. Secus posset status mercantilis praetendere ut nec opificibus liceat erga paratam solutionem laborare, sed quod hi artefacta sua primo alicui mercatori vendere, consumens vero eadem ab hoc debeat comparare. Quoad

seu sculpto extantia buxo,
Sive coloratis fulgent depicta tabellis.
Pastorale pedum, et septem compacta cicutis
Fistula cuique sua, ac circum cava tempora laurus
65  Adstat, at innumeris variantur caetera signis.
Quid juvenum manus illa struit? Sulcatur acuti
Huic acie teli summa cerata papyrus,
Hic ebore, hic viridi varias in cortice formas,
Alter in aequali pronus designat arena.
70  Ille autem et setas jaculo praefixit acuto,
Et chonchis fucos

189  Semper et oppositis contendi, ert viribus aequis
190   A rebus, contra quas nitimur, experiemur.
191  Pressa premit digitum sic mollis cera prementem;
192  Luctantemque manus deducens arbore ramum
193  Ducier a viridi sentit se percita ramo.
194  Nitimur inflexi sic pondere corporis ipso,
195   Et pede pellentes quoque terram vincere magnum

1025   Auctoremque refert: accedit protinus olli
1026  Judiciis pars magna suis; creditque, probatque,
1027  Ut reperisse, quod est, illum, haud finxisse reatur.
1028  Prima manus et sponte dedit Germania victas.
1029  Obstiterunt contra multi, excitique Britanni,
1030   Pugnacesque suas Galli junxere phalanges,
1031  Et protecta Ducis clypeo gens utraque pugnat

469  Inter sese aliquo majori, sive minori,
470  Ut latam hanc cupiunt minus esse, magisve figuram,
471   Post ita circumfertur acus, sit ut usque trahentis
472  Vi distensa manùs pars ipsius utraque fili
473  Continuo per acum proin transcurrentis, et illa
474  Quantum increscentis, tantum hac de parte minuti.
475  Sic per humum circum species signabitur ovi

696  Planities; sed enim fuerat nix saepe viai
697  E medio evolvenda recens, quaerendaque subter
698  Firma sola; algentes tractabat pellibus undas
699  Proin frustra defensa manus, nam immobilis haesit
700   Interdum; usque adeo saevit Jove frigida crudo
701  Tempestas hyberna, ut gens quoque nata sub illo
702  Aethere saepe gelu deperdat membra secante,

nivali
768   Gaudentes focios praeclaro munere functos
769  Restituit patriae incolumes, caeloque tepenti.
770   Interea calidas Americae errabat in oris
771  Altera missa manus Comitum; terra illa, marique
772  Jactata Iliadas decimum protraxit in annum.
773   Vix fuit, ut magnam ad Quiti consideret urbem,
774  Atque ibi castra velut duro sub marte locaret;

1677   Novit ut ille brevi spatio, aut colludere longo,
1678  Excipere atque oculis illic, manibusque cadentem.
1679  At licet audaci jam tum transmittere jactu,
1680  Cum contra expectat facilis manus, exque pedita,
1681  Quaeque repercutiens, quacumque ea parte volarit,
1682   Audaci pariter jactu, longeque remittat.
1683  Expertum sic cum nostris rationibus esse

alas
603   Optat, pennigerumque in corpus dirigit ictum,
604  Dum volat emissum telum, praetervolat ales,
605  Et primum mortis linquit terga timorem;
606  Ille videns culpatque manus, arcumque trementem
607  Inscius; ipso etenim praecurrere debuit ictu,
608   Posset ubi fieri celeri celer obvia ferro.
609  Ut queat illa igitur lux pertransire foramen

si fiat, pallida rerum
1455  Effigies confit visarum, offusaque nocte,
1456  Expers nec vitio constabit machina turpi.
1457  Incuset rerum tum forsitan inscius artem,
1458  Cum manus in culpa siet, atque indocta mali mens
1459  Artificis, qui turbet opus plerumque, laborem
1460  Ad durum nisi contulerit, mentemque peritam,

usus
1146  Omnis sensuum inest aliorum pene negatus,
1147  Implicitusque; viget pro cunctis unus in omni
1148  Corpore diffusus tactus, tactuque moventur.
1149  Commotaeque manus, aliique obstantia circum
1150  Senserunt artus, interque obstantia, et artus
1151  Perceptum nihil est luctantes esse; sed artus
1152  Objectis rebus contingier, inque pediri.

1209  Contra at dimotis paulum, vis excita surgit
1210  Magna trahens, nec abire sinit de limite noto.
1211  Uno proin moto puncto, moveatur et alterum.
1212  Sic admota manus lapidi cum finibus illis
1213  Jam stetit, ad sensus spatium non accidit illud,
1214  Quod superest, ac tum tentanti ultra ire negatur

pronuntiare valeat. Magister: Solent magistri artis exhibere manum, in eaque omnes vocum derivationes articulatim explanare dicentes: Disce manum tantum, si vis bene discere cantum. Absque manu frustra, disces per plurima lustra. Verum quia eiusmodi manus minus clara videretur, ideo nos faciliorem methodum secuti (salva artis inventorum integritate) ad scalam ex 10 ut vides lineis erectam omnes vocum derivationes reducemus. In hac igitur scala vides, discipule, per ternam litterarum replicationem, (excepta F. quae bis tantum

exponere ad altos,
5.934  Qui tanto dominam rerum in discrimine ad urbem
5.935  Iret opemque malis peteret promptamque medelam.
5.936  Qualis ubi auratum vellus raptura per aequor
5.937  Se juvenum manus ignotis concredidit undis,
5.938  Attonito vultu circumspectabat euntes
5.939  Turba affusa, novi et tot certa pericula callis
5.940  Mente agitans tristi pallebat; talis et illam
5.941  Ire ratem

meumque simul mei et sodalis,
pr1.40  Sic, ut esse vides, brevem ac pusillum. IDEM AD LECTOREM.

EDO in lucem, tibique, amice Lector, in manus trado, Echo Bernardi Zamagnae, poëma cum grave ac severum, tum etiam elegans ac venustum; quo ille, Marcum Zamagnam amplissimum virum fratrem suum alloquens, eam philosophiae partem, quae ad vocem reflexam pertinet, illustravit versibus ornatissimis atque optimis. Hujus ego

nocte in caeca mergi decet, hos dare blattis
f1.18  Inclusos pluteo prandia lucifugis.
f1.19  Tu, mihi si qua fides, prodi jam lucis in oras;
f1.20  Aude age te populo credere, perque manus
f1.21  Ire hominum atque acri censorum lumine cerni.
f1.22  Nil aequo est hercle ab judice quod metuas;
f1.23  Sive legat caeli nantem in sublime carinam,

iterum, atque mei quae mitto pulchra sodalis
f1.78  Dona (tibi faveat sic tua Musa) cape:
f1.79  Cunctantemque domus tuta intra septa libellum
f1.80  Coge tuo inscriptum nomine perque manus
f1.81   Ocyus egressum perque ora incedere vulgi:
f1.82  Nemo tuo clarum nomine laedet opus.
f1.83  Fide

contemnunt. Ego vero perlibenter legi, ut mandatis Rmi Patris Thomae Ricchinii S. P. A. M. obtemperarem, cui vere sancteque confirmo, nihil iis inesse, quod Catholicae Religioni, bonisque moribus adversetur, et propterea posse quidem illa in publicam, lucem, atque in manus hominum emitti. Datum Romae die 17. Januarii 1768. Philippus Bonamicius S. Theol. Doctor. IMPRIMATUR Fr.

in his rebus tibi restat difficile unum
1.1.623  Atque novum, tanta nimirum effingere curvos
1.1.624  Mole globos, non tantum ipsi, verum addita navis
1.1.625  Vectorumque manus mercesque ut pondere cedant. 625
1.1.626  Aeris exclusae spatia extra concava massae.
1.1.627  Scilicet immani turgescant mole necesse est,
1.1.628  Immensamque trahant alvum,

alia advectas non uno nomine gentes
1.2.648  Novit; pars etiam propriis intacta tyrannis
1.2.649  Servit, et agrestes veneratur barbara mores 650
1.2.650  Externas exosa manus et non sua jura.
1.2.651  Aurea Castellae haec regio, Peruanaque regna,
1.2.652  Illaque Amazonidum tellus; Argenteus [u] amnis

memorant Ismaelis? Illum
2.10.14   Quid, nati postquam [c] sanguineas retulit
2.10.15  Exuvias fraterna manus, patrem externatum
2.10.16   Et gemitu et luctu perdito? Uterque dolor
2.10.17  Magnus, at aequandus non isti: vincis ut omnes
2.10.18   Prolis amore, ipsa et moestitia

3.1.15  Crateres ebeno picti: non murice vestes
3.1.16  Adsunt sidonio rutilae, nec mollia Serum
3.1.17  Vellera, quae tenui pulcre discreverit auro
3.1.18  Docta manus, varioque ornarit daedala cultu.
3.1.19   Carmina sunt mea dona. Utinam, dum pronuba lucet
3.1.20  Fax bona, post longum qua non felicior arsit,
3.1.21  Haec quoque conjugibus

malesuada fames, quum fata adversa premebant?
3.1.92  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.93   Testes et Venetae, testes Antenoris arces,
3.1.94  Quae toties sensere manus CLEMENTIS, et una
3.1.95  Indoluere, alio quum talem abscedere longe
3.1.96  Imperium in magnum viderunt, nec sua tantum
3.1.97  Posse, sed alterius solatia quaerere

1.524  Reclinant apte in sedem; celerique per undas
1.525  Remigio tuta sese statione recondunt.
1.526  Anchora tum jacitur, firmant retinacula puppim.
1.527  Optatum in litus juvenum manus emicat: inde
1.528  Exponunt laeti pecudes, Phoebeïa dona,
1.529  Et pulchram ad patrias ducunt Chryseïda sedes:
1.530  Ipse manu sacram Phoebi quam sistit ad aram, 530

1.533  Et jussit gnatamque tuam tibi ducere, Phoebo
1.534  Et facere, ac placare deum, qui concitus ira
1.535  Saevit, et ingenti luctu demergit Achivos.
1.536  Sic ait; inque manus patri dat: suscipit ille
1.537  Gaudens, ac tremulis oblatam amplectitur ulnis.
1.538  Interea pulchram juvenes ex ordine ad aram
1.539  Mactandas statuunt pecudes, et flumine puro

1.537  Gaudens, ac tremulis oblatam amplectitur ulnis.
1.538  Interea pulchram juvenes ex ordine ad aram
1.539  Mactandas statuunt pecudes, et flumine puro
1.540  Perfudere manus spargendaque farra tenebant, 540
1.541  Atque salem. Chryses ambas ad sidera palmas
1.542  Sustulit, ac senior sic magna est voce precatus:
1.543  Audi haec arcitenens, praesenti

jam parce, sedens et comprime vocem,
1.678  Atque meis pare dictis, ne quotquot Olympum
1.679  Divi habitant miserae nil prosint, si tibi saevas
1.680  Injiciam gliscente manus male percitus ira. 680
1.681  Haec pater: illa metu pectus conterrita sedit,
1.682  Nil contra mutire audens, iramque sub alto
1.683  Ingentem, et saevos

1.700  Blanda para: facilis flecti est; placidusque bonusque 700
1.701  Continuo fiet, nec tristes proferet iras
1.702  Longius. Haec dicens surgit de sede, rotundum
1.703  Inque manus cyathum matri dedit, atque ita fatur.
1.704  Quidquid id est, mater, ferto aequa mente, molestum
1.705  Sit licet, heic videam scissam ne forte pudendis
1.706  Verberibus, nec opem

invicto et robore vincens Ille, et equi regis currum cervice trahentes. Sed tum fluctivaga moerens in puppe jacebat 310 Atridae iratus magno: ludebat inermis Interea comitum manus omnis litore in ipso Discoque, et jaculo certans, volucrique sagitta: Alipedes at equi stabant vacuos prope currus Abjuncti; et loton segnes, apiumque palustre Pascebant: velis tecti de more jacebant

Campum ad certamen dimensi rite parabant;
3.344  Atque virūm jactas aerata in casside fortes
3.345  Quassabant, prior ingentem quis mitteret hastam.
3.346  At populi tolluntque manus, divosque precantur:
3.347  Atque aliquis: Divūm rex Jupiter, auctor utervis
3.348  Attulit hunc Troum genti, Grajisque laborem,
3.349  Da, pater, obscurum

4.246  Dum trepidant, ferro instructi procedere contra
4.247  Incipiunt avidi pugna decernere Troes.
4.248  Nec minus et Graji cingunturque aere corusco,
4.249  Expediuntque manus laeti, pugnaeque parant se.
4.250  Non heic Atriden videas Agamemnona segnem 250
4.251  Cessare, atque metu cunctari, horrere propinquam
4.252  Et Martem:

Bibliographia locorum inventorum

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Šilobod Bolšić, Mihalj (1724 – 1787) [1760], Fundamentum cantus Gregoriani, versio electronica (), 6772, Ed. Jelena Knešaurek Carić [genre: prosa oratio - dialogus scholasticus] [word count] [silobodbolsicmfundamentum].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report