Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: annos Your search found 1137 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1001-1100:1001. Škrlec Lomnički,... . Discursus in secundum membrum... [Paragraph | Section] norma constituatur. Anno 1559. cum Princeps decretum in iisdem comitiis subsidium ad sexennium constitui postulasset, status articulo 15. sic responderunt; verentur status ne, si in hos sex, vel tres postremo postulatos annos consentiant, postea per totum illud temporis spatium nullum habituri sint conventum publicum in quo ultra consueta offerri subsidia publica gravamina et necessitates suas declarare deque necessario illorum remedio
1002. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3260 | Paragraph | Section] ut ipsi successoresque ipsorum in generationum eorumdem haeredes titulo
iobbagyionatus castri Zagrabiensis perfruantur.
1003. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3320 | Paragraph | Section] Regnavit tamen frater Geyzae S. Ladislaus, et quidem, ut patriae chronica diserte habent, a
statibus electus; quod utique stabilito semel successionis ordine locum habere non potest
(d).
1004. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3320 | Paragraph | Section]
1005. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3426 | Paragraph | SubSect | Section] ita est expeditum.
1006. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3470 | Paragraph | SubSect | Section] 1492. ad octavas S. Jacobi
prorogaverit, subjungitur deinde: "eodem honore palatinatus ab ipso domino Stephano palatino
per regiam Majestatem ablato, ex ipso nobis dato."
1007. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3512 | Paragraph | SubSect | Section] minime perductus fuisse
videtur, quin nullum imposterum ejus vestigium exstet, et Mathiam ita, ut praedecessores
ejus, convocatorum tantum pro arbitrio ex iis, qui forte aderant, praelatorum, baronumque
consilio usum fuisse appareat (c).
1008. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3512 | Paragraph | SubSect | Section] celebratis unius floreni subsidium a
statibus denuo obtinuisse (l), quamquam vades de eo amplius non exigendo sistere debuerit.
1009. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3584 | Paragraph | SubSect | Section] ecclesias ita involasse ut id publica lege prohiberi debuerit (c).
oblati subsidii mentio occurrit; et cum praeter illud, quod cum stipendiario a Mathia
sibi relicto milite primo statim regni anno confecit, nullum bellum gessisset, videtur
postulandi subsidii nullam vel causam habuisse.
denariorum adeoque decreta etiam senatoribus
stipendia totusque usque adeo senatus adhaesisse.
ferme principum Europae Cameracensi foedere contra Venetos inita conspiratio
ejus recuperandae praebuit occasionem, hi aere, ut mox dicemus, redimere potuerint.
admirationem rapuerit.
fundamentali de celebrandis omni triennio
comitiis regni instituto; compulsivum illud medium, ut rege nolente palatinus aut iudex
curiae illa indicat, moribus saeculi vim suam amiserat.
a)
a Recepit hortus et ad primum in occidentem lapidem lucus (vivarium
vulgo dicunt) culturam quadam ex parte ante hos sex annos. Forsan et capellae
sunt revocatae.
1 Isp. biješku uz Epigrammata, br. 3.
6.
futura mihi.
qui si quatuor illis cameralibus millionibus addantur, Hungariae nonnisi 200.000 in beneficium cedere atque ita affluxum et refluxum pecuniae se quasi mutuo aequilibrare facile apparebit. Et vero si cuicunque provinciae vel duo milliones quotannis constanter vel accederent vel decederent, intra 50 annos aut redundare pecuniis aut ad extremam aeris inopiam reddi deberet. Nunc is est insensibilis circulationis pecuniae cursus, ut massa quidem eius in aliqua provincia vel augeri vel minui possit; ipse tamen affluxus et refluxus semper certam teneat proportionem. Si in Hungaria via commercii
Effectum enim hunc non maior affluentis quam refluentis pecuniae quantitas, sed maior eius, quae certa proportione et affluit et refluit massae, tum celerior eius circulatio, produxit. Exstat luculentum axiomatis huius in ipsa in concreto sumpta Austriaca monarchia exemplum. Hanc usque recentiores annos in commercio semper passive stetisse constat et forte in eodem statu adhuc dum versatur: et tamen in Germanicis provinciis et pretia rerum et commoda vitae et luxus, a maiori adhuc proportione continuo creverunt. Nimirum, quia id, quod via commercii effluxit per alios canales ab ipsis exteris
vel vero numerus incolarum per frequentes emigrationes decrescat 30 annorum spatio suapte soleat duplicari. In Regno iam populoso aliquibus annis in aequilibrio subsistere quandoque etiam diminui, semper tamen, nisi extrinsecum aliquod seu naturae seu legislationis impedimentum obstet, intra 50 annos in una tertia augeri solet, donec eum attingat gradum, ut aut colonias emittere aut rupta inter producentes et consumentes proportione, internis vicissitudinibus agitari debeat.
§ LXXX.
tamen cum praeiudicio proprietariorum concedi non possunt.
Caeterum ipsi etiam hi favores paucas adhuc exteras colonias allicient, nisi insuper iisdem parata domus, prima instructio et a dominalibus etiam praestationibus immunitas per aliquot annos concedatur: haec tamen non iam ad provisionem legis, sed ad liberum proprietariorum arbitrium referuntur. Qui id rationibus suis conducere intellexerint sufficientemque ad id nervum habuerint, id alioquin praestabunt: quemadmodum complures domini terrestres hactenus etiam praestiterunt. Alios
species in partibus lignis destitutis detexerit usumque eorum continue propagaverit, praeter numisma pecuniaria etiam remuneratione dignus censetur.
Cum utilium productorum usum quantocyus propagari intersit quoad novorum productorum distractionem nulli exclusivi ad certos annos favores concedantur, nisi forte ea sit producti alicuius natura, ut ipse inventor totum publicum posset providere.
Ut futura adminus generatio ad maiorem industriae gradum praeparetur, nationales scholae ita organisentur, ut iuventus, quae ad scholas Latinas transitura
effici possit, immigraturis in Regnum exteris sex Annorum ab Oneribus
Publicis Immunitas concedebatur Art. 103. Ut necessarii
Opifices et Mechanici alliciantur, horum immunitas
ad 15 plane annos extensa fuit 1723. Art. 117. Et ne hi per rurales curas in
exercitio artis suae distrahantur, Possessorium Oeconomicorum fundorum iis
vetabatur 1723. Art. 117. Ut autem tanto faciliorem habeant promeritam
laboris sui
Et ideo imposterum etiam semper huius Decennii Diametrum provocabimus.
Sane, nisi Legislatio Culturam hanc canonizet, clementia vero Principis
eadem media, quibus illam principio provexit, resummat, post paucos
Annos vix aliquod iam eius vestigium apparebit.
§.34. Ad perficiendos e plantis domesticis colores nihil hactenus actum
fuit.
Complures in
Hungarica adaequatum Germanicas inter Provincias et Hungariam
reciprocum quoad singulos Vectigalis Articuloso sustinebat.
Novum tamen pro Hungaria Vectigal nonnisi 1784. adeoque post 30 a primo
Vectigali annos emanavit. Eodem Anno Germanicum etiam 1775. Vectigal
abrogatum, novumque pro his etiam Provinciis editum fuit.
Principia Portorii Consumptionalis.
Systema Vectigalium horum a
Solo Vectigali seu manipulatio Tricesimalis seu Directio
Commercii absolvebatur: vix aliquod Vectigal prodiit cum iam per
particulares ordinationes mutari coepit. Hae adeo celerriter sibi succedere
solebant, ut intra paucos Annos maxima pars Vectigalis extra usum posita
fuerit. Ac id quidem inficiari non licet, quod in cursu commercii talis
quandoque Circumstantia se evolvit, ut vigens quoad articulum aliquem
Portorium mutari, ipsa Publicae
non sunt, hos quidem ad incitas frequenter redigant, Navigationi vero et
Commercio grave adferant detrimentum.
§.72. Navigatio per Mare Nigrum.
Ante paucos adhuc annos Terminum Navigationis Danubianae
Zemlinum efficit. Ibi omne Commercium Hungaricum desinebat,
inde Domestica Producta, quae pro Littorali destinabantur Savum subierunt;
hoc et
dicuntur pars ad recentiora usque tempora
efferebatur. Utprimum Gallicia Austriaci Iuris effecta, et in
Censum Germanicarum Provinciarum relata est, evectio haec notabiliter
decrevit. Imposito ante non multos Annos per Rempublicam Polonam Singulo
Antalkoni 4 aureorum Portorio, eius distractio longe maius adhuc accepit
detrimentum. Effertur tamen hodiedum aliqua eius Quantitas, cuius quidem
Commercii Scalam praesertim Oppida
duos
certe illos et quod superat billancis Milliones facile absummunt. Et certe
si in Hungariam vel duo Milliones via Commercii e Germanicis Provinciis
effluerent, quin per alios iterum Canales in easdem refluant, intra 50 Annos
illa peccuniis reddundare, hae vix aliquid Aeris numerare
deberent. Nunc is est Naturalis peccuniae Circulantis Cursus, ut
massa quidem eius in aliqua Provincia pro aliquo tempore vel
pro Commercialibus etiam
Institutis fundum creet, Anno * * * Salis pretium in uno grosso adauxit,
fundumque hunc promovendi Commercii usui perpetuo addixit. Incameraverat
quidem hunc etiam Fundum per aliquot Annos Augustus Iosephus 2us verum
Anno * * * eum primaevae suae destinationi Sponte iterum restituit. Et
ab hoc tempore conflatae et necdum errogatae summae effecerunt * * *
annue vero producit fundus hic * *
Vitizae redeat imperium; Saraceni vero
ejecto rege priore non amplius excesserunt ex Hispania occiso Roderico rege, et sic cursu
aliquot annorum omnes provincias Gothicas sibi retinuerunt.
hic ex veteri Gothorum regia stirpe oriundus Kindasvindae, regis Gothorum, nepos erat;
instruxit copias, collegitque armatos; vires Saracenorum divisae erant jam in plures
praefecturas et partes; pugnavit feliciter dominatumque suum extendit ulterius circa 718 et
ulteriores annos; post Pelagium subsequi duces etiam strenue se gesserunt contra Saracenos, qui
etiam ex Francia ejecti sunt per reges Francicos usque ad Eborum fluvium, unde dein principatus
Catalauniae enatus est; ex ceteris vero ditionibus, quas Saracenis extorserunt Franci, enatum
est
faciens post multas caedes duorumque annorum lapsum fregit seditiosos 1521.
bellorum; quo accessit etiam lis
de regno Navarrae per Ferdinandum Catolicum astutia Galliae avulsum, et Hispaniae connexum.
Traite de Dammes dicitur, seu
Tractatus personarum illustrium sexus foeminaei; munere etiam legatorum utebantur foeminae in
hac pace; ex una parte erat Margareta amita Caroli, ex alia persona mater Francisci Ludovica,
1529-i anno.
in ipsa quoque Gallia direpitque
transtulit in Ferdinandum Primum, qui jam prius rex regnorum a statibus electus fuit; his
terminatis monasterium S. Justi Hyeronimitanorum, in Extremadura situm, ingressus est; anno
tamen 1556. adhuc inducias fecit cum Francisco
et severitate regis vel latum unquam recedat; his tamen non tantum res
non melioratae, sed magis adhuc destructae sunt; gliscebat odium aliquot annis,
quibus plures provinciae se conjunxerunt, donec 1568. in apertum bellum erupit, quod per 80
annos duravit, una cum tempore aliquo induciarum.
est;
firmatus semel domi Henricus ad ulciscendam injuriam dein Phylippo bellum intulit quod, etsi non
omni vi et fortitudine geri potuisset, ob debilitatam tantis bellis Galliam, tamen res non
contemnendas fecit, praesertim in Belgio Hispanico.
omnia ad statum
priorem restituta sunt, pax cum Iacobo 1‑o confecta est.
qui artibus suis clam ultra 100,000 hominum sibi devicit armavitque
omnes; prorex ergo Dux de Arthos efficaces fecit dispositiones; dux eorum Angellus captus et
trucidatus est, graviminibusque eorum satisfactum est, et sic aliqua ex parte consopitae sunt
turbae; sed post aliquot annos non deerant aliqui qui saeditiosos excitarent, et sic Ianuario
Anese duce qui faber gladiorum erat, rursus exarsit rebellio, quae longe acerbior erat, cum ad
ipsam Siciliam se extenderit; plurimum autem fuit quod Galli duce Henrico Guisio juverint classe
integra Neapolitanos
suarum adducere Belgas et Anglos Ludovicus ut, licet
garantirisaverint pacem Noviomagensem, tamen non tantum Hispanos non juverint, sed potius Angli
juverunt Gallos; contra Leopoldum vero suscitavit Turcas in Hungaria, ut nec is juvare potuerit
Hispanos; Hispani ergo deserti ad 20 annos coacti sunt inducias facere cum Gallis 1684, ut nempe
duo loca munita in Belgis recipiant Hispani, cetera vero occupata a Hispanis servarent sibi
Galli; pax tamen non nisi 4 annis duravit; nam 1688. bellum restauravit; incepit autem tunc cum
imperatore Leopoldo ut sic etiam
hanc tamen servitutem Iosephus 2. anno 1781. sustulit.
partibus, tardius etiam Fridericus 3.
fecit conventiones vi cuius pro certa summa cessit Austriacis partem suam aliquem in Silesia;
Fridericus ergo rex Borussiae protestatus est contra hanc pactionem, et fere integram Silesiam
pro se praetendit; hoc bellum, licet per 8 integros annos durasset, fortitudine Hungarorum
irritum redditum est; ipsi quoque Hollandi, Angli ex parte sua non deerant; eductis enim
classibus Hispanos Gallosque fregerunt; ab anno '44‑o Galli deposita larva pro se coeperunt
vastare Belgicas provincias Austriacas; post mortem Caroli 6.
aliis minoribus terris; continuavit tricas
cum Pontifice, nihil enim cessit clero; infelix tamen erat in eo quod excommunicatus sit sicque
mortuus 1223; ei successit Sanctius 2‑us; huic non minus pacatum cessit regnum, petulantia enim
cleri de die in diem crevit; caeterum per 22 annos regnum sustinuit, tamen per Pontificem
exauctoratus est, per Innocentium 4‑um, ob obstinatiam suam; cedere ergo fratri suo Alfonso
debuit regnum; hic tamen vivo Sanctio 2‑o rex dictus non est, sed regens; anno 1248. decessit
Sanctius 2. et sic Alfonsus successit in regno
circa hostilitates, et induciae circa occupationes Hollandorum
ineatur, et sic anno sequenti etiam foedus iniverunt ad se invicem defendendas,
et hinc comparuit etiam conspicua classis Hollandica Lissabonae, ad defendendos Portugallos, ad
10 vero annos induciae factae sunt circa ditiones occupatas; has tamen inducias neutra pars
observavit; nam incolae Brasilienses rebellarunt contra Hollandos et se adjunxerunt
Portugalliae, Belgae vero in Indiis orientalibus invaserunt ceteras provincias, sic insulam
Ceilo, quam maxima ex
administravit, suasque non exiguas divitias
omnes in bonum reipublicae convertit, et 56 milliones reliquit in 6. anno regni cum anno '653.
mortuus esset; successit ei secundogenitus filius Alfonsus, nam Theodosius senior ei praemortuus
est; hic Alfonsus nomine 6‑ti venit et per 12 annos regnavit; fuit 13 annorum cum parente
privaretur; tutrix eius fuit Ludovica Guzman mater, ex stirpe illustri ducum Medinae Sidoniae.
vivax foemina, Alfonsus vero fractus,
debilis; facile ergo aures praebuit Petro et eius adhaerentibus; primos ergo passus facit
regina, quae eum inpotentem declaravit et divortium petiit; rem hanc omnibus viribus adjuverunt
monachi, remque eo adduxerunt, ut Alfonsus post 12 annos gubernii renunciaverit regno, quam
renunciationem etiam susceperunt status; Petrus ergo nomine regentis administravit regnum et
1668. Petrus duxit reginam in uxorem, Alfonsus vero arctissima custodia in remota urbe
custoditus est in insula Tercera, dein vero in urbe Sintra
Philippus discessit ex Belgio, jam enatae sunt
dissensiones et morem mandatis regiis vix gerebant Belgae; capacitata fuit gubernatrix de eo
quod hae dissensiones componi non possint, nisi cardinalis Granvellanus removeatur; datis ergo
plurimis litteris ad Philippum post aliquot annos, nempe 1564-o, publico decreto revocatus fuit
ad Hispaniam; negotia tamen administrationis per remotionem cardinalis non multum mutata et
meliorata sunt; Margareta enim consiliis aliorum usa est, qui a cardinale non multum
differebant; videns Margaretha ultra omnem modum animos
urbem Nardeam funditus deleri
curaret; haec '573. acciderunt; Philippus de hactenus actis per cursores semper certior factus,
videns causam tantorum malorum non ultimam esse severitatem nimiam ducis Albani, hinc eum
revocavit ad Hispaniam; sub hoc crudeli belliduce intra aliquot annos plus quam 18,000 Belgarum
manu carnificis ceciderunt, praeter eos qui bello occubuerunt; suffecit ei Ludovicum
Recesnensis, commendatorem ordinis equestris S. Iacobi, et gubernatorem tunc temporis ducatus
Mediolanensis; hic mitioris animi aliquantum res Hispanorum melioravit,
victus est ab eo; hoc tamen non multum obfuit Belgis; Philippus 3-us videns se viribus non
valere cogitavit de compositione harum litium pacemque ursit, quam etiam Albertus et Isabella
suasit; convenerunt ergo legati Hagam comitium, ibi cum pax fieri non potuerit, ad minimum ad 12
annos confectae sunt indutiae tamquam cum populo quasi libero; ipsi Belgae habebant magnam
causam indutias acceptandi; attritae enim erant vires eorum tantis bellis, dein coeperunt
metuere auctoritatem Mauritii principis, qui totum exercitum a nutu suo habebat populoque
gratissimus
classem, ea Brasiliam aggressi sunt, insulam
celebrem Curassao expugnarunt Hispanorumque vires cum totius Belgii commodo ubique infregerunt;
sub idem tempus Ludovicus 13. rex Galliae non destitit Austriacis et Hispanis molestias
facessere, per bellum in Germania intertentum per 30 annos; Suecos enim Galli multis millionibus
foverunt, ut bellum continuare potuerunt cum imperatore; ipsis Belgis foederatis subsidia
promisit et dedit; quae omnia mirum in modum profuerant Belgis; Vilhelmus enim interea diversa
loca expugnavit, classem Hispanorum delevit, copiasque
ceperunt.
magnum praejudicium Belgarum erat, praecipue mercatorum Amsterodamensium, habuerunt ergo spem
quod si Carolum sibi obligaverint hac re, ille vicissim hanc societatem suam exstinguere velit,
quod etiam tardius accidit; hinc se conjunxerunt cum hoc foedere quadruplici, et post aliquot
annos, cum scilicet sanctionem suam pragmaticam urgeret Carolus, exstinxit societatem hanc
mercatoriam anno '730. ut devinciret sibi Belgas.
tendat, et quod frater ultimo etiam ipsum
regnum repetere posset, copias suas traduxit in Normanniam, ut fratrem ibi compescat; reipsa
dissipatis eius copiis ipsum Robertum cepit eumque captivum in Angliam transmisit, ducatumque
Normanniae conjunxit cum Anglia, eumque per 30 annos in carceribus detinuit usque dies vitae;
conjunctio haec Normanniae cum Anglia Francis summe displicuit ob potentiam Anglorum; hinc
Vilhelmum filium Roberti instigarunt ad recuperandum ducatum suum; coactus est ergo Henricus
Clericus expeditionem in Franciam suscipere; pax
comitatum Antegavensem, provinciam Turonensem et comitatum Meduanum (Anjou, Turenne,
Maine) titulo dotis per uxorem suam Eleonoram, filiam ultimi comitis Aquitaniae
Vilhelmi; haec Eleonora nupta fuit Ludovico 7-o regi Galliae, eam tamen post aliquot annos
repudiavit, factam ergo liberam duxit Henricus perque eam conjunxit cum Anglia Aquitaniam,
Vasconiam et Pictavium (Guienne, Gascong, Poitou); Hiberniae insulam amplissimam etiam conjunxit
cum Anglia, quae modo regni titulo gaudet; ad haec etiam tempora vixerunt in hac insula
perpetui vivebant
inter se; his ergo usus turbis, unam provinciam post aliam devicit, donec totam insulam sibi
subjecisset, et ab eo tempore permansit conjuncta nomine Dynastiae cum Anglia; Henricus hic
auspicatissimum habuit regnum, nulloque bello gravatus fuit per primos viginti annos; postquam
vero cum clero suo et aula Romana in contentiones devenisset, gravissimis molestiis oneratus
est; voluit enim Henricus, ut causae ecclesiasticorum coram foris saecularibus decurrerent
contra immunitatem personalem clericorum; huic decreto se opposuit archiepiscopus
sed Iohannes cum potenti exercitu advenit eosque ad
Iuliomagum fregit; paulo post tamen coactus est Iohannes indutias facere cum Philippo ob turbas
in ipsa Anglia Hiberniaque, enatae sunt per Scotos et Valenses; redux ergo ad Angliam fregit
Scotos, Valenses et Hibernos per duos annos indutiarum; elapsis iis in Gallia fractus est
indutiasque in duos annos fecit; pressit tantis bellis subditos suos, contra privilegia
Anglorum; hinc odio esse coepit Anglis eique denegabant sumptus, in his circumstantiis accessit
etiam contentio cum Inocentio 3-o pontifice
paulo post tamen coactus est Iohannes indutias facere cum Philippo ob turbas
in ipsa Anglia Hiberniaque, enatae sunt per Scotos et Valenses; redux ergo ad Angliam fregit
Scotos, Valenses et Hibernos per duos annos indutiarum; elapsis iis in Gallia fractus est
indutiasque in duos annos fecit; pressit tantis bellis subditos suos, contra privilegia
Anglorum; hinc odio esse coepit Anglis eique denegabant sumptus, in his circumstantiis accessit
etiam contentio cum Inocentio 3-o pontifice habita ob vacantem archiepiscopatum Cantabourgensem;
jus electionis huius
monachi territi elegerunt; neuter horum cedere voluit dignitate sua, recursus fiebat ad
Inocentium 3-um; hic rejectis duobus jussit cardinalem Stephanum de Lancton eligi, qui etiam
electus est, et cum rex manuteneret episcopum, interdixit Pontifex usum omnium sacrorum, et per
tres annos obstinaciter quivis inhaesit suo plano donec tandem Ioannes cogeretur morem gerere
Pontifici, et episcopos et monachos, quos prius rex dispulsit, in integrum restituat
intermediatione Pontificis; conventus ergo legatorum habitus est Bretignii anno
'360, ubi 8-a Maji bellum, quod 24 annis arserat, terminatum est.
in eum throno restituendum, et sic per
dethronisationem Richardi Henricus comes rex est proclamatus; cum hoc rege
incepit stirps Lancastriensis regnare, quae per Eduardum 3. conjuncta fuit cum Richardo; habuit
tamen Henricus per 13 regiminis sui annos perpetuas molestias cum suis agnatis; sic vivente
adhuc Richardo exarsit conjuratio contra Henricum 4-tum ad restituendum Richardum, cui
conjurationi adstabant Galli, detectam tamen supressit Richardumque, ut pomum discordiarum,
sustuli in carceribus curavit sub initium anni
accatolicum, archiepiscopum Cantuariensem
creavit, etiam Nicolao Bacco plurimum usa est; pacem cum Gallis composuit, tamque Anglia
ceteroquin noxio in bello
Elisabethae, cladem
accepit a Hibernis; comes tamen Mond-Schoa, devictis auxiliariis Hispanis, fregit rebelles
cepitque ducem eorum Tirpoen, caput seditionis, et sic tamen circa '602. redivit Hibernia ad
obedientiam decapitato Tirpoen; anno '603, anno aetatis 70, post 45 regiminis annos, ante mortem
suam coram parlamento eo rem perduxit, ut Jacobus rex Scotiae eligeretur successor eius in
regno.
fuisse.
nimis
voluptatibus esse deditum; denique eum clancularium Chatolicum esse, praesertim cum '662.
Chatharinam regis Galliae filiam duceret in uxorem, et per eam ingens numerus Chatolicorum in
regnum inveheretur; portum Dunquercam vendidit Ludovico 14-o Galliae regi; post aliquot annos,
nempe '64, apertum foedus inivit cum Gallis, quae omnia displicebant Anglis; condescendit dein
Carolus in favorem Ludovici 14. in belli contentiones cum Belgis, inter quod tempus Ludovicus
Belgium Hispanicum oppressit; causa huius belli petita fuit ex nimio commercii
electivis adjici solent conditiones, quae mutuo
consensu roborantur, et nomine capitulationum veniunt, cuius exemplum in
Germania habemus; solebant antiquitus in electivis regnis adjici etiam puncta de duratione
regiminis, ut nempe ad tot vel tot annos habeat regimen vel ad dies vitae. Solebat adjici etiam
clausula commissoria, ut nempe tantum eousque imperium habeat, donec leges fundamentales non
violaverit imperans, ipso ergo facto violationis legum locum habet justa dethronisatio; cum
tamen haec clausula multis abusibus
statuit; tardius vero 7 055 706
prodierunt; anno 1777. nova computatio facta est, 6 354 015 prodierunt; huius imminutionis
causa est quod emigraverint Angli copiosi in Americam.
juramentum Supremaciae, quo
regem supremum caput ecclesiae recognoscunt; quod 1534. inductum est.
sessionem et reditus habet ex hac societate.
gubernator
residet Iava insula in urbe Batavia; hic est supremus gubernator et admiralis totius classis
socialis; confertur ista dignitas in annos 5, quia hi homines habent oportunitatem divitias
comparandi; ut ergo etiam alter hoc favore gaudeat, conferunt tantum in 5 annos; dein etiam ne
usurpatio fiat dignitatum.
possint, eorum loco conveniunt status generales; hoc
collegium ergo nomine delegato exercet jura.
cuprum, stannum, ferrum domi
habent sed negliguntur fodinae; praeter adamantem Brasiliensem habent domi etiam türcis,
amathist, hyacintos; habent etiam cristalla, agat, magnatem, marmorem et lapides molares; in
montibus Estrela deprehendit quidam peregrinus ante 35 annos fodinas salis nitri; salem marium
copiosum habent.
regia.
moderna tamen regina abolevit hanc legem; opificia aeque sunt neglecta,
opifices pauci sunt et ii exteri, hinc omnia necessaria ab exteris coemere coguntur; et hinc
etiam cruda naturae producta exteris vendere coguntur ob defectum fabricarum et
transformatorum; ante aliquot annos duae fabricae tentatae sunt, panni nempe et speculorum,
sed utraque interiit; non abs re est eorum conatus per Anglos interturbari, quorum interest ne
Portugalli ad florem perducant suas fabricas.
etiam ibi nomine suo exteris commercium.
esset, non solum me invisit, sed de libris meis, quos percupido adolescenti
donavi, aliquot abstulit secum. Numismata ostenderem, a me nullis hortationibus,
nec precibus impetrare potuit. Non deest caussa negandi. Sapere didici. Ante hos
annos octo, quo auctore, incertum, non leve illorum accepi detrimentum. Sunt,
qui autument servuli perfidia, qui ut auro et argento, quod saepe rogantorum
amicorum patere observavit, potiretur perscrutatus arculam, cui confidi, etiam
aenea
et scripsi? Certe amphoram vini hoc meret, amphorisque ego destitutus, statim
lagenam talem qualem lustratam a sacerdote acceperam, apportari jussi, eamque
totam ad faeces usque in memoriam tui ebibi, optans bibendo tot tibi vita annos
fore, quot guttas chyathi continebant singuli. Vive, mi Barichevich, unicum hoc
est, quod opto. Male enim vivere vir tui similis non potest. Quod si habebis
mentem sanam in corpore sano
insinuaveras? Ast ego non credulus illis. Frigus dissolvens, largius supra focum
ligna reponens
aliquem, qui ita mihi conveniens ac ille de lingua
Latina discenda, atque de lectione auctorum classicorum scribere potuisset,
cujus rei ratio in communi, quo usi sumus praeceptore, quaerenda. Prodiit enim
Schellerus, licet ad viginti annos me major natu sit, e schola
Ernestina, a qua et ego prodii.
Lego tamen in illa plagula, solutionis tempus iam effluxisse. Indica mihi, vir
reverende! si adhuc spes libri habendi supersit. Quod si res ita se habet,
tenuis mea suppelex litteraria servat. Doleo scruta te, ne carbones dicam,
inventurum, ubi thesauros speraveras. Sed qui possem, rogo Te, dives esse
librorum, qui octuogesimo nono anno, ne unicum quidem possidebam, et qui per
septem hos annos numquam ea usus sum conditione, per quam mihi coemere
libros licuisset, iis potissimum, quos fors mihi objecit, contentus? Videbis
inibi bina exempla versionis Bibliorum Venedicae, unam utriusque foederis
Budissae 1742.
capitis, et tremulos arundine
lex est dicta: si volunt tamen
Rusticus hariolus.
suos segetem provehis articulos;
ingenium.
saevo territa dente timet.
[412.] In idem argumentum.
113. De Polla et medico.
ludo futilis atque joco.
bene, quod frater superest. Rex aetheris alti,
Cardinalis Alexandri Albani epitaphium.
a gravi morbo convalescentem.
abi, versa vel mente maneto.
Quidquid ages, erit, ut jam male displiceat. 10
189. In quemdam, qui triginta annos numerans bonus puer dicebatur.
In quemdam, qui triginta annorum bonus puer dicebatur.
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].
Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus].
Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].
Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.