Your search found 1689 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1401-1500:

praeditus, idemque literis Latinis eruditus et omni digna homine nobili doctrina excultus; verum autem poeticae facultatis laude floruit multaque reliquit carmina, quorum pleraque apud me reperiuntur. In his legitur nobilissimum epigramma Angelae Phaletrae, castissimae ornatissimaeque virgini Venetae inscriptum. Marci Maruli:
Hieronyme, Aoniae quamvis novus incola silvae,
Judice me potis es dicier esse vetus:
Nam tua jam redolent Phoebeam carmina laurum
Et serta ex

Alberti filius, patritius Spalatensis, ingenio et militaris disciplinae laude admodum clarus. Sepultus est Spalati in ecclesia cathedrali sancti Domnii, in cujus sepulcro est ejus effigies cum gentilitio stemmate et sequenti inscriptione:
Jancius hic situs est, Venetus cui clara senatus
Detulit auratae munera militiae,
Ut sua quanta foret pariter virtusque fidesque
Testaretur honos talis et ultro datus. Joannes Andreas Thomaseus,

juris peritiam adjunxit neque humaniores literas ignoravit. Multos annos praestantis advocati munus in foro obivit, postremo ad alchimiae studium se transferens summam perniciem sibi peperit. Officium parvum Beatae Virginis Mariae in Illyricum sermonem a se traductum emisit in lucem Venetiis; diem autem extremum obiit anno Domini 1624, aetatis vero suae anno 69. Nicolaus Biancovich Spalatensis, canonicus, vicarius archiepiscopalis et Apostolicus dioecesis Macarschensis et etiam Scardonensis, vere juxta Sapientis verbum

fideles magno devotionis affectu crebro solent accedere. Vitam ejus admirabilem virtutibus et signis refertam non solum Farlati tomo 4. in Episcopis Macarensibus conscripsit Latine, verum etiam vir eruditus Joannes Josephus Pavlovich Lucich, juris utriusque doctor, canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam anno 1800. typis item Venetiis [ex Venetis]

Lucich, juris utriusque doctor, canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam anno 1800. typis item Venetiis [ex Venetis] edidit.

Nicolaus de Albertis Spalatensis ab adolescentia liberalibus artibus instructus praestantissimum ingenium ad

canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam anno 1800. typis item Venetiis [ex Venetis] edidit.

Nicolaus de Albertis Spalatensis ab adolescentia liberalibus artibus instructus praestantissimum ingenium ad poesim Latinam contulit, in qua

te
Aetas nostra simul posteriorque leget! Marcus Sinovcich ex Politiensibus magnis comitibus, Spalatensis patritius, rei militaris gloria insignis, qui ob egregia praelia, quae invictus gessit pro Republica Veneta contra Turcas in Regno Cretae, non unius aut alterius populi et nationis, sed totius fere Europae laudes promeruit. Nicolaus Maphaeus Spalatensis, canonicus et poenitentiarius major Spalatensis ecclesiae, ingenio, doctrina

quidem carminis fuit summus artifex. Obiit anno 1496. florenti adhuc aetate; reliquit tamen multa carmina, et cum optimis aliorum poetarum comparanda, ex quibus plura extant apud me, duo maxime, uno quorum Vitum Ruschium, episcopum Dumnensem, patria Pharensem laudat, quorum altero Venetos ex Sibylla Ex Sybilla. Erythraea orbis dominos vaticinatus est. Francisci Martiniaci:
Vidit Erythraeo quondam responsa sub antro,

Turca ferox, alium pia cura nepotis
Abstulit; amborum sit pia cura Deo. Xarcus, eques aureatus ac optimus dux, sepultus in ecclesia cathedrali sancti Domnii est. Post memoranda adversus Turcas gesta pro Republica Veneta tandem illorum insidiis occubuit, de quo extat hoc epitaphium in sepulcrali lapide: Xarco Draxoevio Catherina Martinusia marito cariss. P. Hic aureis militiae insignibus

Gregorius de Spalato, ordinis praedicatorum Dalmaticae provinciae auctor et fundator, qui publicis ac privatis colloquiis et concionibus populum in tenebris insipientiae et umbra mortis in viam pacis aeternae vitae dirigendo oppido illuminavit. Hic enim utriusque legis doctor in saeculo Venetiis anno 1217. e manibus sancti patriarchae Dominici habitum suscepit, a quo in Dalmatiam missus Spalati eodem anno conventum extruxit titulo sanctae Catharinae virginis et martyris (connumerabatur siquidem sextus in tota religione ex tunc erectis) ibique multis ad ordinem receptis Romam

una simul et provincialis Terrae Sanctae creatur. Dum autem Justinianus cardinalis esset renuntiatus, Quintii fidelitate haud oblitus illum secretarium ascivit, quo et in officio diu Augustinus permansit. Cognita ergo per famam tanti viri dexteritate excellens Jacobus Foscarenus, supremus in mari Veneto imperator, eum sedulo flagitavit, quem et a confessione et a secretis esse decernit. Ipsum etiam Gregorius XIII. praecepto obstrinxit ut episcopatum Curzulensem reciperet, quod accidit anno 1573, praecepto, inquam, obstrinxit, quia quondam alterius episcopatus dignitatem acceptare renuit. A

sancti Pauli donavit pater frater Vincentius Dudan de Spalato ordinis praedicatorum, Dalmatiae provinciae moderator, sacrae theologiae magister. Vir utique fuit magno ingenio pollens, theologus non ignotus, concionator non vulgaris, poeta nomine clarus. Immatura et satis praepropera morte decessit Venetiis, pro secunda vice exprovincialis, anno 1703, sepultus in ecclesia sancti Joannis et Pauli. Ex relatione. Frater Jacobus de Spalato. Ex Spaleto. Anno Domini

Matthaeus Gelich olim Draxoevich Dalmata, in oppido Almisii dioecesis Spalatensis honestis parentibus natus, a patribus societatis Jesu Laureti in collegio Illyrico optimis moribus et disciplinis institutus, sanctae Justinae Venetiarum parochus, doctrinae laude ac vitae integritate et innocentia fuit conspicuus. Multa composuit tum soluta oratione tum versibus, ex quibus elegiam qua continentur Cretae regni querelae edidit Venetiis anno 1666, typis Zachariae Conzatti; de bello Batavo et pace Noviomasi composita carmen

Jesu Laureti in collegio Illyrico optimis moribus et disciplinis institutus, sanctae Justinae Venetiarum parochus, doctrinae laude ac vitae integritate et innocentia fuit conspicuus. Multa composuit tum soluta oratione tum versibus, ex quibus elegiam qua continentur Cretae regni querelae edidit Venetiis anno 1666, typis Zachariae Conzatti; de bello Batavo et pace Noviomasi composita carmen ibidem anno 1680, typis Francisci Tramontini; in natali Leopoldi Jacobi Archiducis, Leopoldi Caesaris filii, idulium ibidem apud eumdem impressorem, anno 1682; de Vienna Turcarum obsidione liberata

tota Illyrica natione benemerito, rescripta res praeclare gestas continentia destinavit. Raphael Croata. Carolus de Rossi Spalatensis habuit orationem seu panegyrim in laudem Andreae Cornelii, praefecti generalis Dalmatiae et Epyri, impressam Venetiis anno 1659, item duo epigrammata vulgata et duas elegias in laudem ipsius. Gregorius Drasich Spalatensis, Petri filius, mutata vita parentum correctione in melius, religionem fratrum de observantia ingressus est. Doctrina et eloquentia

1544; Roterodamus epist. 2. m. 125. Hieronymus Patricius fuit sacerdos Spalatensis, vir admodum doctus ac eruditus atque in patriae ac nationis suae rebus admodum versatus optimeque de ea meritus. De eo meminit Robertus Papafava, patricius Venetus, in historia de situ Carniolae et Carintiae, pag. 63. Franciscus Patricius natus est Andetrii seu Clissii Ex Clisii. in Dalmatia, dioecesis

1.50   Spem non exiguam prima mihi fronte spopondit
1.51  Sedenum saeclum Christi nascentis ab ortu
1.52  Quod pia connumero; Vladislavi namque regentis
1.53  Pannonias, contra Venetos quas moverat, iras
1.54  Praesul Alexander sanctè placavit, et arma
1.55  Threicium versùs impendere svaserat hostem,
1.56  Praeside Corvino,

versùs impendere svaserat hostem,
1.56  Praeside Corvino, nostro Prorege, Joanne,
1.57  Matthiae Regis nato; belloque parabat
1.58  Subsidium Praesul, Venetosque ligarat ad illud
1.59  Duplo praestandum majus. jàmque arma parabam
1.60  Exitio Turcis. Sed sors inversa meorum
1.61  Frustravit pia vota Ducum, pia vota juventae;

et igne. 1539.
1.410   Ast ubì vicino vicinia fida tulisse
1.411  Unanimem debebat opem; commune periclum
1.412  Qua tolli quiret; Venetus sua tella reponit,
1.413  Cum Turcis iniens, multo quam munere solvit,
1.414  Pacem. Ita quisque suae privatim prospicit aedi:
1.415  Nemo vicinum, nemo jam publica curat.

hostis:
1.925  Vel conjurato, cuj non est fidere tutum;
1.926  Ad mala nostra etenim semper vigil excubat hostis. 1574.
1.927   Jam pax cum Turco Venetos delectat. Iberos
1.928  Ex Africis turbat crudelis Barbarus oris:
1.929  Corcyram flammis vastat ferroque; Ducatum
1.930  Moldaviae Valahosque suo per sangvinis amnes

de Jure Maris persolvere Turcos,
1.987  Hebraeos, Graecos; reliquos mea Seña sinebat
1.988  Christicolas commune aequor sulcare quietos;
1.989  Quamquàm etiam reliqui quondam, Venetique potentes,
1.990  Regibus assuetum Crovatis solvere censum
1.991  Debuerint, pelagi Seña custodc Liburni.
1.992  Cuj, sese postquam vidit, nil posse nocere

1.990  Regibus assuetum Crovatis solvere censum
1.991  Debuerint, pelagi Seña custodc Liburni.
1.992  Cuj, sese postquam vidit, nil posse nocere
1.993  Thrax, Venetos socios vocat, ut terraque marique
1.994  Sic gemino Mavorte priùs cadat obruta Seña:
1.995  Nec se fortunis opponat jam unica Turcis. 1577.

1.1278  Debuerat, Señae florebat Martia pubes,
1.1279  Continuò Turcas quae sola lacessere vires
1.1280  Ausa fuit: sed Thrax ut fortior impetat urbem
1.1281  Señoniam, Venetos socia exhortatur ad arma.
1.1282  Ut tamen Hassani cedat sine sanguine praeda,
1.1283  Señonios scripto pro deditione requirit,
1.1284  Nève probent extrema pati, graviora

in terra, praeda sat grande potitur.
1.1301  Sed vix contiguum Scrissae pervenit ad aequor
1.1302  Custodis ratium, cùm Turca, in proximo agentem
1.1303  Accessit praeiens, Venetum erudiendo Thalassum
1.1304  De casu, atque illo ducenda littore praeda:
1.1305  Obsecrat occursum, qui tanta incommoda sistat.
1.1306  Appellunt septem Venetae ad mea littora naves,

Accessit praeiens, Venetum erudiendo Thalassum
1.1304  De casu, atque illo ducenda littore praeda:
1.1305  Obsecrat occursum, qui tanta incommoda sistat.
1.1306  Appellunt septem Venetae ad mea littora naves,
1.1307  Captivantque meas, et praedam cedere cogunt;
1.1308  Denegat hanc Daniçic': patria dum nactus ab Urbe
1.1309  Succursum paulò post,

meas, et praedam cedere cogunt;
1.1308  Denegat hanc Daniçic': patria dum nactus ab Urbe
1.1309  Succursum paulò post, navibus injicit ignem,
1.1310  Cum Venetisque suas comburit: ne mare tandem
1.1311  Alterutri faveat. Venetasque in littore turmas,
1.1312  De praeda simul ac vita certare coëgit,
1.1313  Et quos ense nequit fugientes,

hanc Daniçic': patria dum nactus ab Urbe
1.1309  Succursum paulò post, navibus injicit ignem,
1.1310  Cum Venetisque suas comburit: ne mare tandem
1.1311  Alterutri faveat. Venetasque in littore turmas,
1.1312  De praeda simul ac vita certare coëgit,
1.1313  Et quos ense nequit fugientes, consecrat undis,
1.1314  Sic justam victor praedam conducit in

1.1312  De praeda simul ac vita certare coëgit,
1.1313  Et quos ense nequit fugientes, consecrat undis,
1.1314  Sic justam victor praedam conducit in urbem.
1.1315   Hinc inter Venetos Senonesque offensio major
1.1316  Incrementa capit; licèt his mens nulla nocendi
1.1317  Christicolis fuit: at Venetis suspecta veniret
1.1318  Plùs semper Senonum virtus; ne

justam victor praedam conducit in urbem.
1.1315   Hinc inter Venetos Senonesque offensio major
1.1316  Incrementa capit; licèt his mens nulla nocendi
1.1317  Christicolis fuit: at Venetis suspecta veniret
1.1318  Plùs semper Senonum virtus; ne forsitan olim
1.1319  In maris imperium redeant de jure Liburni;
1.1320  Quisque amissa dolet, sua quisque ùt parta

2.53  Sustulerant: omnes gladio lacerante peremptos
2.54  Projicit in pelagum, cetoque canique vorandos,
2.55  Et rediit victrix praedis ditata latronum.
2.56   Ista ferens aegrè Venetus, qui jura Liburna
2.57  Atque Croata dein Adrium praetendit in aequor:
2.58  Tum quòd erat contra Señam stimulatus ab hoste
2.59  Ulcisci nequiente secùs millena suorum

2.123  Relligione colat. verè simulatio pacis
2.124  Ipsis saepè fuit longè damnosior armis.
2.125   Bella gerente alibi, modicùm requievimus, hoste:
2.126  Seña tamen Venetos necdum cognovit amicos;
2.127  Hinc ea sola fuit bellis implexa duobus,
2.128  Nec tamen infelix ideò: nam cedere nulli
2.129  Seña coacta fuit: reparabat damna suorum

2.129  Seña coacta fuit: reparabat damna suorum
2.130  Partibus adversis damna, et majora, rependens. 1613.
2.131  Aere merens Veneto gens Epirota triremi
2.132  Vecta meam ceu fur nocturno tempore ad oram
2.133  Appulit, insidiata viris, qui visere sacram
2.134  Tyrsactensis eò veherentur Virginis aedem,

2.151  Succedens ira, binos armata celoces
2.152  Ad Mucarum excurrit (nostri dixere Makarskam)
2.153  Neglectumque jubet Turcos praestare tributum:
2.154  Fors Epirotam aut Venetam nactura carinam.
2.155  In Suc'-jurjensem portum dum ferre tributa
2.156  Promittit Turcus, Venetis sociatus, ab alto
2.157  Aggreditur saevo nostros certamine Cives.

2.153  Neglectumque jubet Turcos praestare tributum:
2.154  Fors Epirotam aut Venetam nactura carinam.
2.155  In Suc'-jurjensem portum dum ferre tributa
2.156  Promittit Turcus, Venetis sociatus, ab alto
2.157  Aggreditur saevo nostros certamine Cives.
2.158  At velut auxiliô semper pia numina justis
2.159  Succurrunt: sic ipsa meis bino hoste gravatis

2.162  Ast ut Volari ad portum perpessa suorum
2.163  Letha pient, nec plùs scelus hoc impune relinquant
2.164  Hostibus: Arbensem proras vertere sub urbem,
2.165  Affiliunt Venetam, quae custodiverat aequor
2.166  Contra Señonios armis instructa, triremem:
2.167  Captivam ducunt occiso milite, et armis
2.168  Nudatam,

2.189  Immanis de fauce lupi: debebat amicos,
2.190  Religione sibi conjunctos, Seña timere?
2.191  Sed veniet, veniet tempus: quo Turcus et ipsis
2.192  Evadet Venetis nimiùm gravis atque molestus:
2.193  Cujus amicitiae non est quod fidat amicus.
2.194   Paulò pòst Venetam Portae Legatus ad urbem
2.195  Venit, conquestus quamplurima damna per

veniet, veniet tempus: quo Turcus et ipsis
2.192  Evadet Venetis nimiùm gravis atque molestus:
2.193  Cujus amicitiae non est quod fidat amicus.
2.194   Paulò pòst Venetam Portae Legatus ad urbem
2.195  Venit, conquestus quamplurima damna per aequor
2.196  Facta à Señoniis Otomannis navibus: orat,
2.197  Viribus unitis delerent funditus urbem

2.197  Viribus unitis delerent funditus urbem
2.198  Tantum Threïciis infestam sortibus. unde
2.199  Naviget Illyricum pelagus securus uterque.
2.200  Huc Venetis breve prostat iter: desertaque tellus
2.201  Thracibus haud durum praebebit; nec metuendum,
2.202  Ut quis succurat tam dissitae ab omnibus urbi:
2.203  Nec poterit pauco jam sola

2.202  Ut quis succurat tam dissitae ab omnibus urbi:
2.203  Nec poterit pauco jam sola resistere Cive;
2.204  Ad bellum fortuna valet, sed viribus aucta.
2.205   Arma levant Veneti, quibus Hyllis prima petita est,
2.206  In mare telluris pars exporrecta, coheręns
2.207  Japydibus: vulgo et Latiis nunc Istria dicta:
2.208  Ad quam Jasonium

2.223  Villanas cremat igne domos, spectante dolenter
2.224  Carlopoli. tanta Thrax relligione tenetur. 1616.
2.225  Ut nil Señonibus poterant Veneta arma nocere:
2.226  Magna utramque tamen patrant mihi damna per oram:
2.227  Oppida multa cremant, pagos, villasque ruinant:
2.228  Byrseçum, Vranam, Viti quoque Flumen, in isto

2.339  Ingentes pagos populatur: mille fideles
2.340  Ac bis centenos redimens, cum laude redivit.
2.341  Hinc Turcae solidant Kremen arcem, Carlopolimque
2.342  Nostri. Sed Veneti, Regum sedile meorum,
2.343  Ninum urbem veterem, Turcos metuendo furores,
2.344  Denudant muris. Sic rebus in orbe rotundo
2.345  Successus varii, finisque impendet in omnes.

justis Deus est, semper clementior armis.
2.778   Tum, postquam Joseph Comes Herberstajnius armis
2.779  Aequoreis Praeses fudisset saepius hostem
2.780  In pelago, in campo victor, Venetisque dedisset
2.781  Captivum castrum, Tvyrtkone à Rege locatum
2.782  Rizonio sinui, Castelli quod bene nomen
2.783  Servat adusque Novi, viridi stans nempe vetusta,

rei secum referebat honorem.

Utque forum plausu longe maiore sonaret,
Et populus magis atque magis repleret ovatu
Aereas crescente domos, hoc factio pacto
160   Est pugilum producta duplex, quae ludicra turbae
Aequaret Venetae nudis certamina pugnis.

E regione loci fuit huius maxima moles
In plenae plausu diversa parte plateae
Iussa fabre fieri multa compage frequentis
165   Asseris atque trabis, pontem quae visa referret
Impositum

nudis certamina pugnis.

E regione loci fuit huius maxima moles
In plenae plausu diversa parte plateae
Iussa fabre fieri multa compage frequentis
165   Asseris atque trabis, pontem quae visa referret
Impositum fluvio Venetaeve meatibus undae.
Illius in medio late porrecta iacebat
Ampla superficies modico curvata tumore,
Ut magis apta foret rebus iam iamque gerendis
170   A coetu pugnae specimen praesigne daturo.
Ascensu facili procedebatur ad

Fraudibus, atque manu debellatura vetustam
Corcyrae celebris spatiosis moenibus urbem.
Hanc nisi summe Deus caeco terrore fugasses,
Vix poterat toto nostrae molimine classis,
Et Ducis ad pugnam Veneti virtute cieri,
Sit licet illa frequens, licet ille sit inclytus ausis.
Namque fuit defensa locis, confisaque vastis
Corporibus; cuius vix pondere sustinet aequor:
Quam vix Aeolio, vehemens nisi missus ab

Trux sua constituit tandem prope moenia castra.
Sed stetit accessus multorum sanguine stirpi,
Vulneribusque, ferae: crebroque furentibus armis,
Mortibus innumeris illud decreverat agmen.
Nam subitò Veneti solertia prompta Senatus,
Bellaci veterem qui non minus indole Romam,
Ingenti quam mente refert; ut inaudiit hostes
Phaeacum tenuisse solum, submisit abundè
Subsidium tantae propugnatoribus urbis.

qui non minus indole Romam,
Ingenti quam mente refert; ut inaudiit hostes
Phaeacum tenuisse solum, submisit abundè
Subsidium tantae propugnatoribus urbis.
At Deus interea toties in vota vocatus
A Venetis, populisque piis, excivit ab omni
Adiumenta plaga, Thracas pulsura, vel ipso
Appulsu, cum visa fovent: et iussa deinde
Fama fuit Scythicas replere timore catervas.
Protinus extremo Rex Lusitanus in orbe,

Mansurae, suprema suis post funera gestis.
Dein Corcyreis irrupit proxima muris
Castra, graves ipsis ducibus, turbaeque minori
Incutiens hinc inde metus: dixitque futurum,
Vt pereant rabidave fame, Venetisve subacti
Morte luant poenas; ut quos Thetis undique claudit
In cincta tellure mari: quia classe suorum
Devicta, regressus eis omnino negatur.
Hispanas primo referebat Iapyga naves
Affore,

feruntur?
Excepit pavidos Thracas non dispare classis
Acta metu; solvitque suos festina rudentes:
Insessisque diu, vehementis flamine venti
Per fluctus propulsa maris, diffugit ab oris:
Visa sibi Venetas iam iamque venire carinas;
Et coniuratas in mutua foedera puppes.
Qui longo nobis hucusque fuere timori,
Nostrorum iam tela timent, querulique dolere
Flando suam didicere vicem, qui

rates ave; flatibus, oro,
Vt rabidis sulcetis aquas: vos fulmen adurat
Incestas veluti puppes Aiacis Oilei;
Sive procellosi pereatis ab igne Capharei
Qualem Graiugenis ostendit Nauplius ultor:
Adversus Venetos, quae consensistis in arma,
Inducias pactas non exivisse sinentes:
Quaeque per insidias urbes studuistis habere,
Quas illi didicere sibi virtute parare.
Expandis, gens diva, scelus: dignasque probroso

habere,
Quas illi didicere sibi virtute parare.
Expandis, gens diva, scelus: dignasque probroso
Vltori poenas violatae crimine pacis
Persolvis iam clade Deo: quam defore nullo
Tempore fautorem Venetis confidimus armis.
Ossa per Alcinoi campos dispersa tuorum,
Impigra quos Veneti straverunt militis arma,
Omnes divinum sunt testatura per annos
Auxilium, probrumque tui deforme furoris:
Qui

dignasque probroso
Vltori poenas violatae crimine pacis
Persolvis iam clade Deo: quam defore nullo
Tempore fautorem Venetis confidimus armis.
Ossa per Alcinoi campos dispersa tuorum,
Impigra quos Veneti straverunt militis arma,
Omnes divinum sunt testatura per annos
Auxilium, probrumque tui deforme furoris:
Qui numero, foedisque dolis, non robore pugnat,
Sed virtus, ope freta Dei, quem nostra moratur.

263   „Spreta fides, exul pietas, lex spernere legem:
264   „Euganeos fasces caudae praelator equinae
265  265 „Expulit, et Venetae famulis cessere curules.
266   „Austria, Roma taces? Superique o fertis inultum,
267   „ Spectatisque nefas? Ni forte sedendo futuras

281   „Saecula, felices proauos, cum Romula primum 261. Hancinne A, hanccine B et C. — 278. Mahume A.
282   „Virtus, mox Veneti domuit me gloria sceptri. 1
283   „Olim quin etiam si caelo undante perissem
284   „Deucalioneo non surrectura sub imbre;

„Cur fera Neupacti 1 naualia milite feruent,
325  325 „Ambracij portus 2 , sinuataque claustra Corinthi?
326   „Si nec sors Venetum, percussaque foedera quondam,
327   „ Nec uos Ismarij tangunt periuria pacti;
328   „Vestra salus moueat, moueant miseranda meorum

1.154   Irruet et raptis coget abire plagis.
1.155  Arma feret pubesque ducis generosa Sabaudi, 155
1.156   Dives et aurato quos rigat amne Tagus.
1.157  Adiungent Venetique suamque Hetruria classem,
1.158   Romanusque suam relligione potens.
1.159  Graecia prima, altis evulsis ut mille carinis,
1.160   Aequora de celso vertice prospiciet. 160

A scribendo quidem varia me revocant scribendique opportunitatem fere omnem impediunt. Verum quia amor superat cuncta, idcirco tum ut officio meo satisfaciam, tum amorem, quo semper eram in cordialissimum dominum fratrem, contester, primum vehementer lectis litteris ad me Venetiis datis commotus sum de tot casibus atque periculis, quae subiere per viam, facile conjectura assequor Omnia. Equidem non defuisse reor et sociorum discordias et maris periculum et viarum incommoda, quae omnia procul dubio nos edocebit uberius cum otii quidquam nactus fuerit...

impoliti carminis tenuitatem argumenti majestas, novitasque compensabit.
1  Qua Deus humani cordis venetur amores,
2  Et curis homines ab inanibus avocet arte,
3  Et quibus errantes vitiorum in tramite curvo
4  Ad rectum virtutis iter, moresque pudicos

nobis transacta, sodales
Ex quo segnities detinet una duos. Nascimbenium quoque, quem vix Nascimbenum Nascimbenium Ferrariensem esse crediderim, qui Ragusii olim rhetoricae praeceptor fuerat scripsitque in libros Tullii De inventione commentarios typis Venetiis editos apud Bologninum Zalterium anno MDLXIII et ab authore ipso Ragusino senatui dicatos; aetas enim vix constare videtur. Ad eum porro scribens haec habet:
Si nunc Cimmeriis agam tenebris,
Aut ultra Scythiam vagus nivalem,
Et monstra Oceani reciprocantis

quam Ennii atque Lucretii carminum habuit Virgilius. In eo Aegyptiam sagam inducit puellis de sorte sua sollicitis futura fata praecinentem. Primum e praelo exiit anno MDXCIX, subinde pluries, nec alibi quam Venetiis. Manu autem exaratum nemo est Ragusii, qui aliquam litterarum Illyricarum rationem habeat, et in musaeo suo non servet ac saepius manibus terat. Ob verborum proprietatem et candorem inter classicos linguae Illyricae authores ab Ardelio Dellabella Societatis Iesu in suo Lexico Illyrico

proprietatem et candorem inter classicos linguae Illyricae authores ab Ardelio Dellabella Societatis Iesu in suo Lexico Illyrico numeratur. Florebat initio seculi XVI. Marcus Antonius Sabellicus libro X supplementi historiarum Andreae Cibranii meminit, ubi enim Venetorum copias ad Odetum Fuxium, vulgo Lautrechium, Gallici exercitus ducem, in agro Mediolanensi accersisse memorat, haec habet: Constabant Venetae copiae mille ferme levis armaturae equitibus, in queis erant Epirotici et Graeci generis pileati peltatique circiter quingenti, Andrea Cibranio duce

Florebat initio seculi XVI. Marcus Antonius Sabellicus libro X supplementi historiarum Andreae Cibranii meminit, ubi enim Venetorum copias ad Odetum Fuxium, vulgo Lautrechium, Gallici exercitus ducem, in agro Mediolanensi accersisse memorat, haec habet: Constabant Venetae copiae mille ferme levis armaturae equitibus, in queis erant Epirotici et Graeci generis pileati peltatique circiter quingenti, Andrea Cibranio duce (2) . Nomen atque etiam aetas nostro Cibranio conveniunt, nam Odetus in Italia fuit circa XX eius

etc. etc. ad Carolostadium. Memoriae virorum illustrium summariae ab anno 1748. inclusive ad 1764. Romanus papa. Benedictus XIV. e domo Lambertini Bononiensis, ab anno 1740. 16. Augusti ad 1758. 3. Maji. Clemens XIII. e domo Rezzenico Veneta, ab anno 1758. 6. Julii papa. Imperatores. Franciscus I. Lotharingus imperator occidentis. Josephus II. ab anno 1765. 18. Augusti. Reges Europae. Hungariae. Maria Theresia rex Hungariae ab anno 1740. 20. Octobris post mortem patris sui Caroli VI.

Quoddam etiam mandatum regium multum disputatum. Vide etiam infra. (Goritiae novus archiepiscopatus.) Hoc anno Goritiae erectus est vicariatus apostolicus, eique partes omnes illae subjectae, quas hactenus patriarcha Aquilejensis, qui Venetae subest jurisdictioni, in terris Austriacis ut episcopus habuit, respective ad Dravum in Stiria et ad fines Carnioliae cum Croatia. Parebant partes istae nominetenus patriarchae, ipse autem nec per se nec per suos ullam in his jurisdictionem exercuit, nisi si quempiam ad se venientem

testamento domum et centum ut referunt milia legavit, ut ex censu horum harum partium superior vivere possit. Quibus adjunctum a regina Maria Theresia, dein Romae actum, ut partibus his provideretur. Et licet patriarcha ipse Aquilejensis tanquam cardinalis multum obsisteret, respublica etiam Veneta ita adversaretur (ratione juris, quod hac ratione in has terras se habere putabat), ut apertum cum Venetis bellum ideo futurum crederetur et passim metueretur, Benedictus tamen XIV. Romanus pontifex, ut spiritualibus morbis, qui ex harum partium neglectu fuere quam plurimi, Goritiae sub

possit. Quibus adjunctum a regina Maria Theresia, dein Romae actum, ut partibus his provideretur. Et licet patriarcha ipse Aquilejensis tanquam cardinalis multum obsisteret, respublica etiam Veneta ita adversaretur (ratione juris, quod hac ratione in has terras se habere putabat), ut apertum cum Venetis bellum ideo futurum crederetur et passim metueretur, Benedictus tamen XIV. Romanus pontifex, ut spiritualibus morbis, qui ex harum partium neglectu fuere quam plurimi, Goritiae sub specioso vicariatus, apostolici titulo episcopatum in se erigendum voluit, eique partes omnes

in Preszeka, cujusdam Baniek. Metuebat sibi Domjanich, atque illico cum patribus Paulinis conventus Crisiensis, nescio qualiter, transigit, qui primo eum in conventu illo detinebant, tum veste ordinis donatum et in monachum rasum ad Kamenszko promovent ibidemque detinent, sparso in vulgus rumore, Venetias profugisse, dein in Istriae provincia Paulinum effectum. Rei hujus fuere tantum conscii Paulini, frater suus Ignatius fratruelisque Christophorus. Citatur ad praefixum terminum Stephanus metuuntque ex contumacia convincendum. Scribit ille ad Naisichium ac Jursichium, quorum uterque

Batthyan in ea, qua erat fratruelis suus locumtenens Viennae crisi ut Kleffeldius aperto ore sit, voluit. Attamen ad extremum nec Serbellonius Julianam obtinuit. Sed haec fuit imaginaria ex parte. Kleffeldii causa, vera autem illa, quam infra describemus occasione commissionis tractatus Veneti cum Austria. Fol. 332. et 333. descriptum. (Tumultus VI. ecclesiasticorum sive capitularium contra canonicum Kercselich.) Sextus tumultus, scandalosissimus, ecclesiasticorum. Die 19. Junii obiit praepositus major ecclesiae Zagrabiensis,

patrem item actualem provincialem Georgium.... Pisac ostavio mjesto neispisano. Hi uti intra se de praedominio certabant, sic suae quivis factionis monachos habuit. Ivanovich in Venetam plane concessit provinciam. Jankovich sequenti anno 1756. ad generale profectus capitulum, Romae obiit. Duxerat secum, patrem Philippum Penich, quem confusionis reliquit haeredem. Post absolutam a Penich commissarii in hac provincia potestatem |

et instituendorum commerciorum erat Zagrabiae apud sororem meam Annam Hadrovich hospitatus, qui locumtenentem plane adivit visitavitque. Et plurimi alii. (Commissionis Goritiensis enarratio.) Hoc quoque anno celebris commissio intra Venetos et Austriam quoad limites intra utrosque, hoc demum anno absoluta terminataque in effectu est. Fuit haec ab annis prope 12 anterioribus ab una quaestione et parte ad aliam tracta, et negligentius, vel, potius dicam, ex parte Venetorum astutius protracta. Quam hic nos in tantum notamus, in

enarratio.) Hoc quoque anno celebris commissio intra Venetos et Austriam quoad limites intra utrosque, hoc demum anno absoluta terminataque in effectu est. Fuit haec ab annis prope 12 anterioribus ab una quaestione et parte ad aliam tracta, et negligentius, vel, potius dicam, ex parte Venetorum astutius protracta. Quam hic nos in tantum notamus, in quantum de illa a diversis personis religiosis et aliis audivimus, consequenter aliud notare non possumus, quam quae referri nobis audivimus. Ut autem cognosci valeat fundatius, rem altius accipere oportuit. Proinde

crearive eo facilius procuravit, quod flagrasset id temporis diuturnum schisma in ecclesia ob trium capitulorum defensionem, et Fori Julii clerus una cum Joanne electo defensioni huic insisterent, e contra Gradensis ecclesiae antistites ex horrore Longobardici dominatus subacta a Graecis maritima Venetiae et Istriae parte, prouti etiam ne possesso diu honore spoliari ecclesiam suam paterentur, in concordiam cum Romana ecclesia rediverunt, et Candianum seu Candidianum in patriarcham Gradensis ecclesiae elegerunt circa 610., Bonifacio IV. electionem probante et pallio donante. Ab hoc tempore

ne possesso diu honore spoliari ecclesiam suam paterentur, in concordiam cum Romana ecclesia rediverunt, et Candianum seu Candidianum in patriarcham Gradensis ecclesiae elegerunt circa 610., Bonifacio IV. electionem probante et pallio donante. Ab hoc tempore secuta est ecclesiae hujus divisio, dum Venetae Gradensem, Longobardi Aquilejensem sequerentur. Et quia Aquilejensis Romanam sedem pro universali episcopo agnoscere noluisset, pallio Roma misso caruit ad annum usque 759., quo Gregorius II. papa sive sponte, ut nempe opera Sereni

paparum insigni providentia destructo eversoque Longobardorum regno et occidentis imperio in Francones et Germanos remotius translato, orientis autem aliunde remoto et vacillanti, postquam intra Nicephorum orientis et Carolum occidentis imperatores reliquas inter conditiones conclusum fuisset, ut Venetiae portus utriusque imperii liber sint habeanturque, Romana curia cum republica hac Veneta indissolubile arripuerunt vinculum et semet mutuo adjuvantes ad destructi Longobardici regni rehabitionem ac intra se divisionem perpetuo intenderunt, non sine votorum suorum majori ex parte implemento,

in Francones et Germanos remotius translato, orientis autem aliunde remoto et vacillanti, postquam intra Nicephorum orientis et Carolum occidentis imperatores reliquas inter conditiones conclusum fuisset, ut Venetiae portus utriusque imperii liber sint habeanturque, Romana curia cum republica hac Veneta indissolubile arripuerunt vinculum et semet mutuo adjuvantes ad destructi Longobardici regni rehabitionem ac intra se divisionem perpetuo intenderunt, non sine votorum suorum majori ex parte implemento, ut consideranti patebit et in historiis versato clarum. Ravenna, Ferraria, Commachium

adjuvantes ad destructi Longobardici regni rehabitionem ac intra se divisionem perpetuo intenderunt, non sine votorum suorum majori ex parte implemento, ut consideranti patebit et in historiis versato clarum. Ravenna, Ferraria, Commachium pontificia sunt etiam hodie, Verona, Belunum, Udina, Istria Venetorum, Venetique totum Forojulium, Carniam, Carinthiam ad se pertinere asserunt et, ut his potiantur laborant. Foedus autem istud inter Romanam curiam et Venetos tam arctum est, ut quamvis ad illudendum potentiis aliis dissensiones persaepe habuerint, hae tamen fuere semper ad speciem, in re

ad destructi Longobardici regni rehabitionem ac intra se divisionem perpetuo intenderunt, non sine votorum suorum majori ex parte implemento, ut consideranti patebit et in historiis versato clarum. Ravenna, Ferraria, Commachium pontificia sunt etiam hodie, Verona, Belunum, Udina, Istria Venetorum, Venetique totum Forojulium, Carniam, Carinthiam ad se pertinere asserunt et, ut his potiantur laborant. Foedus autem istud inter Romanam curiam et Venetos tam arctum est, ut quamvis ad illudendum potentiis aliis dissensiones persaepe habuerint, hae tamen fuere semper ad speciem, in re autem nunquam

patebit et in historiis versato clarum. Ravenna, Ferraria, Commachium pontificia sunt etiam hodie, Verona, Belunum, Udina, Istria Venetorum, Venetique totum Forojulium, Carniam, Carinthiam ad se pertinere asserunt et, ut his potiantur laborant. Foedus autem istud inter Romanam curiam et Venetos tam arctum est, ut quamvis ad illudendum potentiis aliis dissensiones persaepe habuerint, hae tamen fuere semper ad speciem, in re autem nunquam semet deseruerunt, ut hujus loci non est deducere. Et in veritate ad servandam Italici nominis et Italiae majestatem salubrius nil cogitari

erat, sic de Sclavonia et Pannonia, quae Longobardis tributi annui loco certam summam pendere solebat, ut propterea ex Italico Sciavo regiones has Sclavoniam accepisse nomen existimem, quia nempe ut sclavi sive mancipia tributarent, ideo hi, neutri imperio semet applicatos videntes, instar Venetorum libertatem se obtinuisse suspicati, et fors etiam a Venetis instigati, tributare et dependere sive a duce Forojulii sive Dalmatiae renuerunt, | armisque hanc libertatem duce Liudevito sustentarunt. Pivssi quidem 811., item a Ludovico I. Pio 822., ast

annui loco certam summam pendere solebat, ut propterea ex Italico Sciavo regiones has Sclavoniam accepisse nomen existimem, quia nempe ut sclavi sive mancipia tributarent, ideo hi, neutri imperio semet applicatos videntes, instar Venetorum libertatem se obtinuisse suspicati, et fors etiam a Venetis instigati, tributare et dependere sive a duce Forojulii sive Dalmatiae renuerunt, | armisque hanc libertatem duce Liudevito sustentarunt. Pivssi quidem 811., item a Ludovico I. Pio 822., ast constantes et protecti modo ab orientis imperio, modo accessione

armisque hanc libertatem duce Liudevito sustentarunt. Pivssi quidem 811., item a Ludovico I. Pio 822., ast constantes et protecti modo ab orientis imperio, modo accessione aliarum ad eos provinciarum, uti hodie dictarum Serviae, Dalmatiae, Croatiae, eo creverunt, ut semet, Venetorum existimo opera, Romanis pontificibus subdentes successive proprios etiam reges acceperint, semperque occidentalis imperatoris, utpote eos ad tributa compellere intentis, vel nomen horruerint, maluerintque demum subdi Hungaris quam occidentis imperio. Sed et postquam Hungari ad tributa eos

illam provinciam currit, terminus ambarum dioecesium esset, et a ripa australi ad Aquilejensis ecclesiae rectorem, ab aquilonari ripa ad Juvavensis ecclesiae praesulem pars ipsius provinciae pertineret etc. Sane enatis successive tot vicissitudinibus et dominantium metamorphosibus, Veneta quoque potentia per has mutationes aucta existente, post quam reges illi Serviae et Dalmatiae, Croatiae item, desiissent; postquam Hungariae regum dominatus in his maris et Dalmatiae oris cessaret; postquam demum imperium ad Austriacos devolutum fuisset, Veneti, in tantis aliorum ruinis

et dominantium metamorphosibus, Veneta quoque potentia per has mutationes aucta existente, post quam reges illi Serviae et Dalmatiae, Croatiae item, desiissent; postquam Hungariae regum dominatus in his maris et Dalmatiae oris cessaret; postquam demum imperium ad Austriacos devolutum fuisset, Veneti, in tantis aliorum ruinis praetextu illo libertatis ludere scientes, dominatum suum ampliare sciverunt et ampliarunt. Et quod ipsis firmum stabileque non fuit, occidentis imperatoribus remotius existentibus id fecere firmissimum, dum vicinari sibi imperatores viderunt, et dum

id fecere firmissimum, dum vicinari sibi imperatores viderunt, et dum in metu esse amittendorum universorum debebant, in talium perpetuitate sunt confirmati. Nescio, quis aut quo anno et quali ex circumstantia Aquilejensium illorum patriarcharum Udinam se recepit, subditusque Venetorum effectus est. Re hac Venetae praetendentes et supradescripta veteri illa Paulini episcopi historia et successorum ejus, rem ad apparentiam obumbrantes, sicuti episcopum ab olim ad rempublicam spectasse, sic etiam ea, quae illius erant jurisdictionis. Et quamvis hac de re graves persaepe

dum vicinari sibi imperatores viderunt, et dum in metu esse amittendorum universorum debebant, in talium perpetuitate sunt confirmati. Nescio, quis aut quo anno et quali ex circumstantia Aquilejensium illorum patriarcharum Udinam se recepit, subditusque Venetorum effectus est. Re hac Venetae praetendentes et supradescripta veteri illa Paulini episcopi historia et successorum ejus, rem ad apparentiam obumbrantes, sicuti episcopum ab olim ad rempublicam spectasse, sic etiam ea, quae illius erant jurisdictionis. Et quamvis hac de re graves persaepe habuerint cum imperatoribus

imperium, nec illud tam facile semet obtinere posse providens, de augendis haereditariis sibi provinciis, consequenter subjuganda Hungaria,quae pars imperii occidentalis non esset, fuit semper magis solicita, ut ratione hac facilius et imperii habenas teneret, Adriatici maris imperium cessum Venetis. Immo quia Venetae, partes has occidentalis imperii non esse, docerent, Austria ad has sibi asserendas privativo haereditario jure fuit semper sollicita, et praecipue sub Maximiliano, Ferdinando etc. Sub quibus Venetae et insulis potiti sunt, et dominatum suum extenderunt per

illud tam facile semet obtinere posse providens, de augendis haereditariis sibi provinciis, consequenter subjuganda Hungaria,quae pars imperii occidentalis non esset, fuit semper magis solicita, ut ratione hac facilius et imperii habenas teneret, Adriatici maris imperium cessum Venetis. Immo quia Venetae, partes has occidentalis imperii non esse, docerent, Austria ad has sibi asserendas privativo haereditario jure fuit semper sollicita, et praecipue sub Maximiliano, Ferdinando etc. Sub quibus Venetae et insulis potiti sunt, et dominatum suum extenderunt per Istriam et Croatiae

et imperii habenas teneret, Adriatici maris imperium cessum Venetis. Immo quia Venetae, partes has occidentalis imperii non esse, docerent, Austria ad has sibi asserendas privativo haereditario jure fuit semper sollicita, et praecipue sub Maximiliano, Ferdinando etc. Sub quibus Venetae et insulis potiti sunt, et dominatum suum extenderunt per Istriam et Croatiae partes. Mortuo Carolo VI. cum ei Carolus VII., Bavariae elector, successor in imperatoria dignitate datus fuisset, et haeres Caroli VI. Maria Theresia tot bellis fuisset implicita, Venetae occasione hac plus quam

etc. Sub quibus Venetae et insulis potiti sunt, et dominatum suum extenderunt per Istriam et Croatiae partes. Mortuo Carolo VI. cum ei Carolus VII., Bavariae elector, successor in imperatoria dignitate datus fuisset, et haeres Caroli VI. Maria Theresia tot bellis fuisset implicita, Venetae occasione hac plus quam in mari piscati sunt. Equidem metu armorum Carolo VII. alleatorum, quae ad Viennam usque excurrerant, vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII.

in imperatoria dignitate datus fuisset, et haeres Caroli VI. Maria Theresia tot bellis fuisset implicita, Venetae occasione hac plus quam in mari piscati sunt. Equidem metu armorum Carolo VII. alleatorum, quae ad Viennam usque excurrerant, vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet

Caroli VI. Maria Theresia tot bellis fuisset implicita, Venetae occasione hac plus quam in mari piscati sunt. Equidem metu armorum Carolo VII. alleatorum, quae ad Viennam usque excurrerant, vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet insinuare et promittere incepit, quod res eas

sunt. Equidem metu armorum Carolo VII. alleatorum, quae ad Viennam usque excurrerant, vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet insinuare et promittere incepit, quod res eas accomodatura foret. Venetae etiam observantes res Caroli VII. inclinari et post secutam ejusdem mortem,

vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet insinuare et promittere incepit, quod res eas accomodatura foret. Venetae etiam observantes res Caroli VII. inclinari et post secutam ejusdem mortem, datumque imperium Francisco I. Lotharingiae, marito Mariae Theresiae, oportunitatem

illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet insinuare et promittere incepit, quod res eas accomodatura foret. Venetae etiam observantes res Caroli VII. inclinari et post secutam ejusdem mortem, datumque imperium Francisco I. Lotharingiae, marito Mariae Theresiae, oportunitatem videntes augendarum suarum rerum, re cum Romana curia praevie communicata et concertata, submissoque suo

lamentandi occasio, commissio ista religionis praetextu palliata exstitit defectuum videlicet tantorum, quas in ecclesiasticis rebus paterentur, cum hae partes, quae dominium quidem Austriacum venerarentur, sub patriarcha nihilominus Aquilejensi forent, qui, taiiquam Udiuae, consequenter in statu Veneto existens partes has ovesque suas respectu ex politico visitare non posset; consequenter suit praetextu accomodandorum talium defectuum et quasi unice de his tractandum foret, praetextui praebente occasionem legato quodam domini olim Codelli Goritiensi, qui centum, uti

quodam domini olim Codelli Goritiensi, qui centum, uti intellexi, milia legaverat pro fundatione episcopi Goritiensis futuri, commissio Goritiae ordinata institutaque est. Ex parte aulae Austriacae commissionis praeses fuit primo dictus comes Corbinianus Saurer, ex parte autem Veneta dominus de Dona senatorii ordinis. Comparuere Goritiam Venetae non solum oppulente, sed cum omni libertatis specie, videlicet cantatricibus pulcherrimis, | saltatricibus item, tam ex statu Veneto quam et papali electis musicis quoque, aliisque ad latus

centum, uti intellexi, milia legaverat pro fundatione episcopi Goritiensis futuri, commissio Goritiae ordinata institutaque est. Ex parte aulae Austriacae commissionis praeses fuit primo dictus comes Corbinianus Saurer, ex parte autem Veneta dominus de Dona senatorii ordinis. Comparuere Goritiam Venetae non solum oppulente, sed cum omni libertatis specie, videlicet cantatricibus pulcherrimis, | saltatricibus item, tam ex statu Veneto quam et papali electis musicis quoque, aliisque ad latus idoneis, tanquam oportunis ad movendum resciendumque omnia

praeses fuit primo dictus comes Corbinianus Saurer, ex parte autem Veneta dominus de Dona senatorii ordinis. Comparuere Goritiam Venetae non solum oppulente, sed cum omni libertatis specie, videlicet cantatricibus pulcherrimis, | saltatricibus item, tam ex statu Veneto quam et papali electis musicis quoque, aliisque ad latus idoneis, tanquam oportunis ad movendum resciendumque omnia instrumentis. Quod eis tam bene cessit, ut felicitatem hanc Goritiae invideret Vienna, plurimasque saltatricum et cantatricum illarum, applaudentibus Venetis, Viennam vocaret

item, tam ex statu Veneto quam et papali electis musicis quoque, aliisque ad latus idoneis, tanquam oportunis ad movendum resciendumque omnia instrumentis. Quod eis tam bene cessit, ut felicitatem hanc Goritiae invideret Vienna, plurimasque saltatricum et cantatricum illarum, applaudentibus Venetis, Viennam vocaret 1748. et 1749., theatrum plane novum erigendo, uti et saltatoriam in ipsa aula, operantibus omnia Italis. Sub talibus meditationibus actum omnino primo est de ecclesiasticis illis rebus et tantis defectibus, quibus ut mederetur, erectio episcopatus Goritiensis proposita.

et 1749., theatrum plane novum erigendo, uti et saltatoriam in ipsa aula, operantibus omnia Italis. Sub talibus meditationibus actum omnino primo est de ecclesiasticis illis rebus et tantis defectibus, quibus ut mederetur, erectio episcopatus Goritiensis proposita. Sed huic restitêre non solum Venetae, (poscentes, episcopi sui Aquilejensis juxta Vetera tot imperatorum, quin ipsius Caroli Magni diplomata, inique hactenus impeditam jurisdictionem restitui, idque tam exemplis a Polensi episcopo, qui Flumen cum venia aulae visitaret et sub sua haberet jurisdictione, quam et caeteris

Bibliographia locorum inventorum

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1712], Carmen ad v. c. Iacobum Candidum, versio electronica (), 351 versus, verborum 2196, Ed. W. H. Allison H. C. Schnur [genre: poesis - carmen] [word count] [matiasevcaramancarmen].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1716], Ferocia Turcarum per Christianos Compressa, versio electronica (), 262 versus, verborum 1629, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica] [word count] [matiasevcaramanferocia].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1734], Elegiae II et carmen, versio electronica (), 456 versus, verborum 3103, Ed. Tomislav Đurić [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [boskovicrel2carm].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1735], Epistolae ad amicum Matthiam Nicolaum Mesich (1735-1737), versio electronica (, San Vitale apud Bononiam; Bononia), Verborum 3852, Ed. Teodora Shek [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [krcelicbepist1735].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1738], Sanctae Margaritae Cortonensis... conversio, versio electronica (), versus 437, verborum 2735, Ed. Martin Muhek [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [djurdjevimargarita].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report