Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: UEnEt.* Your search found 1689 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1-1689:1. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | Section] extollens Beatus Domnius. Allel. § VII. Ratio Officii ecclesiastici hodierni pro ecclesia et Diaecesi Spalatensi, die VII. Maii. In festo S. Domnii Episcopi et Martyris. Dupl. I. clas. cum octava. Ex proprio libello SS. Patronorum ecclesiae Metropolitanae Spalatensis, Venetiis excuso an. 1690. Ad Vesperas Antiphonae. Laetamini in Domino diem sacrum recolentes, in quo Beatus Domnius Pontifex et Martyr inclytus ad coelos ascendit. Alleluja. Psal. Dixit Dominus et c. O invictum virum, quem neque promissa Tyranni,
2. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | SubSect | Section]
3. Galopa, Antonije. Carmen in libro statutorum... [page 1 | Paragraph | Section]
4. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] est etiam hec prouintia Illiris a quadam regina Amazonum, que ibi regnauit, de cuius stirpe dicuntur illi populi traxisse originem. Per mare huius prouintie transiuit Antenor Troyanus, qui sue urbis euadens excidium, cum gente Dalmatica prelia multa commisit, ad ultimum peruenit ad partes Venetiarum. Et inde progrediens super oras Padi fluminis edificauit ciuitatem Patauium, que nunc Padua nuncupatur, sicut in Virgilio legitur.
5. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] protoflamines, fecit ordinari episcopos, in metropoles uero prouintiarum, ubi erant archiflamines, archiepiscopos censuit statuendos. Unde per horas Adriatici sinus tres direxit pontifices: Apollinarem Rauenne, que est metropolis totius prouincie Emilie, Marcum euangelistam Aquilegie, que preerat Venetie et Ystrie; Domnium uero in Salonam direxit, que caput erat Dalmatie et Croatie. In qua denique ciuitate diutius predicans, multosque per totam prouintiam a gentilitatis errore conuertens, non paruam Christo ecclesiam adunauit, ibique agonem sui martirii felici cruore peregit. Ab huius ergo
6. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] quas nunc habet Signiensis ecclesia, que non erat tunc episcopalis sedes. Omnes enim ciuitates predicte ad regnum Chroatie pertinebant. Iaderensis episcopatus non magnam habuit parochiam propter uicinitatem Nonesis et Belgradensis episcopatuum. Cum autem Belgradensis ciuitas destructa fuisset a Venetis, mutauit sedem suam in Scardonam. Traguriensis episcopatus, quia sue metropoli uicinior erat, maiorem diocesim sortitus est, uidelicet castrum Sibinicense cum tota sua iupa, protendebatur enim fere usque ad fluuium Cetinensem. Fuit etiam episcopalis sedes apud Mucarum eratque sua parochia a
7. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] Qui uolens eos sibi pacatos efficere uni consensit episcopatum Apsarensem, quem cum duobus aliis episcopatibus, scilicet Vegliensi et Arbensi a subiectione Spalatine ecclesie subtraxerat. Martinum uero fecit eligi ab insulanis, expulso archipresbitero ecclesie Spalatensis, nam comes predictus cum Venetis earundem occupauerat dominium insularum. Et quamuis Martinus potestate Iaderensis comitis fuisset electus, noluit tamen Iadere consecrari, sed profectus Ragusium consecrationem suscepit ab Andrea archiepiscopo Ragusino et ab episcopis Dulcinensi et Suacensi. Et nullam subiectionem faciebat
8. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] ut presensit Raynerius archiepiscopus preparatis nauibus multis cum magno comitatu cleri et nobilium ciuitatis uenit ad eum, defferens ei cibaria et exenia multa. Temptabat rogare ipsum, ut ad Spalatensem urbem, que prope erat, diuertere dignaretur, sed non acquieuit papa. Festinabat enim ire Venetias ad componendum cum Frederico imperatore. Nauigauit ergo inde et uenit Iaderam. Fuit autem Raynerius archiepiscopus cum eo.
9. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] ut omnes Christiani ad succursum terre sancte se potenter accingerent fecitque indulgentiam omnium peccatorum, quoscumque ibi pro spe uite eterne mori contingeret.
10. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] fecitque indulgentiam omnium peccatorum, quoscumque ibi pro spe uite eterne mori contingeret.
11. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section]
12. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] ac nauibus persoluenda, Veneti eis expediuerunt quinquaginta galeas et totidem magnas naues ac totidem alias ad subuectionem equorum et uictualium et armorum. Preter hec autem fuerunt et aliarum nauium expeditiones priuatim conductarum factusque est stolus naualis exercitus copiosus. Hoc etiam Veneti conditionaliter Francigenis studuerunt apponere, ut ubicumque ipsi uellent cum toto exercitu applicare, tenerentur ex pacto contra omnes homines Venetos adiuuare.
13. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] armorum. Preter hec autem fuerunt et aliarum nauium expeditiones priuatim conductarum factusque est stolus naualis exercitus copiosus. Hoc etiam Veneti conditionaliter Francigenis studuerunt apponere, ut ubicumque ipsi uellent cum toto exercitu applicare, tenerentur ex pacto contra omnes homines Venetos adiuuare.
14. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] conductarum factusque est stolus naualis exercitus copiosus. Hoc etiam Veneti conditionaliter Francigenis studuerunt apponere, ut ubicumque ipsi uellent cum toto exercitu applicare, tenerentur ex pacto contra omnes homines Venetos adiuuare.
15. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] Hoc etiam Veneti conditionaliter Francigenis studuerunt apponere, ut ubicumque ipsi uellent cum toto exercitu applicare, tenerentur ex pacto contra omnes homines Venetos adiuuare.
16. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] ad nequitie sue cumulum addiderunt, ut catholice fidei normam spernerent et heretica se permitterent tabe respergi. Nam pene omnes, qui nobiliores et maiores Iadere censebantur, libenter recipiebant hereticos et fouebant.
17. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] anno domini millesimo ducentesimo tertio, mense octubri, et uenientes circa oras Ystrie, intrauerunt in Dalmatiam, applicuerunt prope Iaderensium ciuitatem.
18. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] nesciebant miserandi ciues, quid potius, funerea an publica officia, procurarent. Sicque factum est, ut infelix ciuitas, suorum presidiis indefensa, in breui et de facili ab hostibus caperetur. Die autem sancti Crisogoni, qui apud illos celeberrimus habebatur, diuina ultio patuit super eos. Nam Veneti tunc de ratibus egressi cateruatim in ciuitatem irruerunt, quam in momento captam et aliquamdiu hospitatam in recessu totam in solitudinem redegerunt. Dirruerunt enim omnes muros eius et turres per circuitum et uniuersas domos intrinsecus, nil nisi solas ecclesias relinquentes. Inde autem
19. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] enim omnes muros eius et turres per circuitum et uniuersas domos intrinsecus, nil nisi solas ecclesias relinquentes. Inde autem recedens omnis illa classium multitudo perrexit Constantinopolim et cepit eam.
20. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] intrinsecus, nil nisi solas ecclesias relinquentes. Inde autem recedens omnis illa classium multitudo perrexit Constantinopolim et cepit eam.
21. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] aties armatorum, prohibebant Iaderenses ciuitatem ingredi eos per mare undique insequentes.
22. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] Cum ergo Gagetani archiepiscopo acquiescerent, facta pactione de stipendio percipiendo abiit archiepiscopus Vranam, et accepit quandam argenti quantitatem, quam rex aput templarios deposuerat; et soluto stipendio coadunauerunt se Iaderenses cum Gagetanis et abeuntes ceperunt pugnare fortiter cum Venetis, qui erant in castro. Et tandem Veneti impares uiribus, defecti iam et languentibus dextris resistere nequiuerunt. Tunc Iaderenses cum Gaietanis potita uictoria, quotquot Venetos in castro illo inuenerunt, omnes gladio peremerunt destructoque totius munitionis illius edificio, Iaderam
23. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] facta pactione de stipendio percipiendo abiit archiepiscopus Vranam, et accepit quandam argenti quantitatem, quam rex aput templarios deposuerat; et soluto stipendio coadunauerunt se Iaderenses cum Gagetanis et abeuntes ceperunt pugnare fortiter cum Venetis, qui erant in castro. Et tandem Veneti impares uiribus, defecti iam et languentibus dextris resistere nequiuerunt. Tunc Iaderenses cum Gaietanis potita uictoria, quotquot Venetos in castro illo inuenerunt, omnes gladio peremerunt destructoque totius munitionis illius edificio, Iaderam intrauerunt. Et tunc ruinas domorum suarum,
24. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] deposuerat; et soluto stipendio coadunauerunt se Iaderenses cum Gagetanis et abeuntes ceperunt pugnare fortiter cum Venetis, qui erant in castro. Et tandem Veneti impares uiribus, defecti iam et languentibus dextris resistere nequiuerunt. Tunc Iaderenses cum Gaietanis potita uictoria, quotquot Venetos in castro illo inuenerunt, omnes gladio peremerunt destructoque totius munitionis illius edificio, Iaderam intrauerunt. Et tunc ruinas domorum suarum, ut poterant, instaurantes, habitauerunt in eis. Miserunt autem Venetias et fecerunt pacem cum ipsis, iurantes eis subiectionem perpetuam et
25. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] nequiuerunt. Tunc Iaderenses cum Gaietanis potita uictoria, quotquot Venetos in castro illo inuenerunt, omnes gladio peremerunt destructoque totius munitionis illius edificio, Iaderam intrauerunt. Et tunc ruinas domorum suarum, ut poterant, instaurantes, habitauerunt in eis. Miserunt autem Venetias et fecerunt pacem cum ipsis, iurantes eis subiectionem perpetuam et fidelitatis constantiam obseruare.
26. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] munitionis illius edificio, Iaderam intrauerunt. Et tunc ruinas domorum suarum, ut poterant, instaurantes, habitauerunt in eis. Miserunt autem Venetias et fecerunt pacem cum ipsis, iurantes eis subiectionem perpetuam et fidelitatis constantiam obseruare.
27. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] concilii perlegit et exposuit.
XXV. De passagio Andree regis
28. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] uero legatus Acontius in Bosnam contra hereticos profectus, multo ibi tempore pro statu catholice fidei laborauit.
29. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] ceperant, minora. Pacti sunt autem, quod numquam ad latrocinandum exirent, iuramenti se uinculi astringentes et obligantes, quod, si quando in contrarium facerent, tenerentur soluere Spalatensibus duo millia iperperorum, et quod ab offensione istorum precipue abstinerent, uidelicet Spalatensium, Venetorum et Anconitanorum; imperatori namque obsides dederant, ut nullam in toto regno Appulie lesionem inferrent. Iurauerunt etiam, ut omnibus amicis et iuratis Spalatensium eadem pacis federa obseruarent. Et sic eorum captiui relaxati sunt omnes. XXXVI. De peste
30. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] regimen tardus.
XLII. De secunda captione Iadre
31. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] potentia et diuitiis sublimati, fastidio habere ceperunt nauticis lucris incumbere, uoluerunt militie pompas inaniter experiri. Constructis nempe uillis et oppidis gaudebant militari equitatu uolare. Quam ob rem rupto federe dominationis antique, iuramenti religione contempta, manifestos se hostes Venetis ostenderunt.
32. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] ceperunt nauticis lucris incumbere, uoluerunt militie pompas inaniter experiri. Constructis nempe uillis et oppidis gaudebant militari equitatu uolare. Quam ob rem rupto federe dominationis antique, iuramenti religione contempta, manifestos se hostes Venetis ostenderunt.
33. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] et magnum et multis machinis fabricatis, pluribus instrumentis bellicis adaptatis, circa festum beati Petri in magna classium multitudine Iadre applicuerunt. Quam undique impugnantes machinis et balistis acre certamen eis iugiter inferebant. Fecerunt etiam Iaderenses machinas contra machinas Venetorum habebantque magnas oppugnantium copias Sclauorum et Hungarorum cum quibus, quantum poterant, hostili uiolentie resistebant. Octo autem siue decem diebus elapsis contigit banum Dyonisium saggitte ictu paululum uulnerari. Hunc rex ad auxilium Iaderensibus miserat, ut esset dux et signifer
34. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] Iaderensibus miserat, ut esset dux et signifer exercitus militaris. Quo uulnere pauefactus fecit se extra ciuitatem a militibus deportari. Quo uiso Iaderenses timor et ebetudo mentis cecidit super eos putantes banum esse mortuum nec sperabant absque Hungarorum adminiculo posse resistere uiolentie Venetorum. Qua de re statim relinquentes pugnam terga uertunt et quicquid poterant de domibus rapientes cucurrerunt ad portam et infringentes ianuas exierunt. Et quia magna erat oppresio multitudinis fugientium, ceperunt alii murum scandere et religatis ad propugnacula funibus dimittebant se
35. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] pugnam terga uertunt et quicquid poterant de domibus rapientes cucurrerunt ad portam et infringentes ianuas exierunt. Et quia magna erat oppresio multitudinis fugientium, ceperunt alii murum scandere et religatis ad propugnacula funibus dimittebant se certatim ex menibus et abibant. At uero Veneti uidentes suos hostes in fugam uersos continuo armati de ratibus descendunt et incedentes pedetentim nullamque cedem facientes ex eis permiserunt omnes abire. Et sic tota ciuitas capta est ferme absque ulla strage alterutrius partis. His breuiter prelibatis ad materiam
36. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] mortis incursum. Cum autem ad suum dominum reuersus fuisset, cepit idem cardinalis ad ipsius promotionem satis uigilanter intendere, et ipsum in notitiam et gratiam domini pape deuenire fecit.
37. Perceval Ivanov iz... . Prohemium statutorum Spalati,... [Paragraph | SubSect | Section] Salonę in insulis fugientes accesserunt prudenter ad palatium Spalatinum et ibi postmodum habitauerunt. Ex quibus Salonitanis ciuibus nati sunt Deo auctore successiuis temporibus nobiles Spalatini. Et ideo uero sunt nobiles et uera fama nobilitatis eorum, quum ortum a nobilibus habuerunt, sicut Veneti, Paduani et alij quam plures nobiles habuerunt eorum antiquam originem a Troyanis et alijs nobilibus huius orbis. De nobili autem ciuitate Salona fit mentio in iure canonico in multis decretis inuestigatis per ipsum dominum Perceualum,
38. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 4 | Paragraph | Section] ostendit potentiam, et quondam in extasi sue mentis positus uerba in principio proposita titubabat: Domine, quid etc. Uti reuera ipsum elegicum carumque, manu forti denodatum, tripartitam aut alegoricam presignat censuram. Iadera utique, quę tantis ignominiis et molestiis Venetorum multo iam temporis profluxo curiculo extitit dirissime cepsitata, quod non solum mamonam temporalem, quam homines presenti seculo ducunt uitam, consumere nitebatur, verum etiam, quod deterius est, corpore et uita cupiebat priuare, decus nec gloriam
39. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 5 | Paragraph | Section] uitam, consumere nitebatur, verum etiam, quod deterius est, corpore et uita cupiebat priuare, decus nec gloriam recolens, sed eas procul a se abiiciens tanquam iustitiam suffocans atque studiosam politicam, quam summus Monarcha gelatus est, uelut tegens in antro. Illi Veneti Iaderanorum urbem, quę principatum inter ciuitates regionis Dalmatię dicitur obtinuisse, delere de terra uiuentium proposuerunt ac anguste et horrende dissipare, nullum genus sceleris atribuentes eidem, sed dethrahentium linguis fidem adhibentes spiritum contentum non gerere de imperii
40. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 5 | Paragraph | Section] in ea comperientes, sicuti lupus immisericors rapit agnum. Quot insontes adhuc ubere alitos ipsorum motionis casu ualuas per orbis girum erumnando direxerunt! Quot egregios, quot alterius conditionis, qui forte adhuc potirentur uita, spiritum naturę ad superiora fecerunt conuolare! Equum nomen Venetię sibi assumpserunt, quia omnes uenatur, ut absorbeat, et numquam gurgitatum refundens. Nam sermo eius numquam fixus in ore habitat, sed ut uaga per aera fertur auis, geminata perutitur parabola, id quod decentiores et elegantiores oratores statuunt et
41. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 7 | Paragraph | SubSect | Section] uestre beniuolentię rogatu, quo sincero uestro scripto crebrius auxistis flagitandum, ut motionis casus et condecens memorate nostrę patrie discordiasque habitas inter emulos seriatim uobis segniter festinarem legare. Secundo, ne tam horrendus excessus per Venetos exactus in prolixitate defluat temporis, sed ut posteris eorum crudelitas reminiscentię comendetur, curaui actus militiam agonesque partium per capitula singillatim et distincte in his scriptis pertractare. Explicit prologus et epistola.
42. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 10 | Paragraph | SubSect | Section] potestati. Et accipiente dicta comitiua itinere, cum incolumitate peruenit in fines Bihach, ibi castrametatus est fere per decem et octo diebus. Omnes Slaui sublimes, mediocres et infimi aduentum regis intelligentes, timuerunt quippe, necnon ciuitates maritime, quas tunc temporis Venetorum potentia gubernabat, vehementer conceperunt formidinem, atque ad eum omnes Croati preter tantum duos, quos confestim nominabo, transmearunt debitam reueren- tiam impendentes ac claues castrorum cunctarumque suarum uallationum et possessionum
43. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 11 | Paragraph | SubSect | Section] reuersione uniuersi ingenui atque plebei uehementem conceperunt cordis turbationem increpantes eosdem de ipsorum itineris reuersione, quamuis alter eorum S. Michael tirannis apponebat, sed quia duo ut maior pars et uis, oportuit aquiescere eorum uoluntati. Immensam suscipientes Veneti letitiam propter regis reuersionem, clare estimantes nullos alios miscuisse regis motionem preter Iaderanorum industriam ac asserentes Iadram fore fidelem regis ac eius inductu omnia castra Croatica regi tradita ipse uiriliter gubernat. Propter quod inanimati ipsi Veneti dirissimum furorem
44. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 11 | Paragraph | SubSect | Section] Immensam suscipientes Veneti letitiam propter regis reuersionem, clare estimantes nullos alios miscuisse regis motionem preter Iaderanorum industriam ac asserentes Iadram fore fidelem regis ac eius inductu omnia castra Croatica regi tradita ipse uiriliter gubernat. Propter quod inanimati ipsi Veneti dirissimum furorem contra Iadertinos eructarunt, sicut Deo concedente studui propalare.
45. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 11 | Paragraph | SubSect | Section] inductu omnia castra Croatica regi tradita ipse uiriliter gubernat. Propter quod inanimati ipsi Veneti dirissimum furorem contra Iadertinos eructarunt, sicut Deo concedente studui propalare.
46. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 11 | Paragraph | SubSect | Section] inanimati ipsi Veneti dirissimum furorem contra Iadertinos eructarunt, sicut Deo concedente studui propalare.
47. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 12 | Paragraph | SubSect | Section] classibus in detrimentum illorum fuisse, per quos aduenerant, penitus epistolas plumbeis apositione sigillis in membranis tenoris infrascripti mandarunt. Prima epistola Andreas Dandulo, Dei gratia Venetiarum, Dalmatię atque Croatię dux, dominus quarte partis et dimidii totius imperii Romanię, nobili et sapienti uiro Marco Cornario, de suo mandato comiti Iadrę, ac prudentibus uiris iudicibus, consilio et comuni Iadrę, fidelibus dilectis salutem et dilectionis affectum.
48. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 12 | Paragraph | SubSect | Section] cum uestram conseruationem totis uiribus affectemus et intendamus modis omnibus procurare. Data in nostro ducali palatio die XVIII Iunii, XIII indictione. Prima epistola Andreas Dandolo, Dei gratia Dux Venetiarum et cetera ut supra, salutem et dilectionis affectum. Curis assiduis ad conseruationem uestram et aliorum nostrorum fidelium et terrarum misimus ad uos et ad partes Slauonię nostros prouisores, ut circa ea, quę sunt honoris nostri et
49. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 13 | Paragraph | SubSect | Section] Paramus duas galeas armatas, quas celeriter mittimus ad partes illas. Datum in nostro ducali palatio die penultimo Iunii, XIII indictione. Tertia epistola Andreas Dandolo, Venetiarum, Dalmatię et cetera ut supra, salutem et dilectionis affectum. Habuimus per litteras prouisorum nostrorum existentium in partibus Slauonię plenam notitiam de constantia et fidelitate, quam ad nostrum dominium prompte geritis et habetis, de quibus fidelitatem uestram
50. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 13 | Paragraph | SubSect | Section] et bonum, ac degente et alio necessario subsidio uobis subueniri intendimus, sicut fuerit opportunum. Datum in nostro Ducali palatio die X Iulii, XIII Indictione. Quarta epistola Andreas Dandolo, Dei gratia Venetiarum, Dalmatię atque Croatię Dux et cetera ut supra, salutem et dilectionis affectum. Tam per litteras uestri comitis, quam prouisorum nostrorum, quos destinauimus ad partes Slauonie, fidem et deuotionem, quam ad nostrum commune geritis et
51. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 14 | Paragraph | SubSect | Section] uiribus anhellamus tamquam illi, qui statum uestrum prosperum uelud proprium omni tempore peroptamus. Datum in nostro Ducali palatio die XVIII Iulii, XIII Indictione. Quinta epistola Andreas Dandolo, Dei gratia Venetiarum et Dalmatię et cetera ut supra prima epistola, salutem et dilectionis affectum. Denotamus uobis, quod ad uestram et ad aliorum nostrorum fidelium et terrarum Slauonię securitatem et conseruationem totis viribus elligere et facere nostrum Capitaneum Generalem, quem cum
52. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 14 | Paragraph | SubSect | Section] Et morantibus ipsis prouisoribus Iadrę tantum uno naturali die, uersus reliquas maritimas ciuitates Dalmatie transfretarunt ibidem fideles eorum hortantes, ut fidelitatem, quam ceperant, constantiorem efficerent.
Epistolas quidem superius perscriptas ac prouisores ipsi Veneti ad ipsas partes destinarunt nondum ipso Ludouico rege a finibus Bihacii sequestrato.
53. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] efficerent.
Epistolas quidem superius perscriptas ac prouisores ipsi Veneti ad ipsas partes destinarunt nondum ipso Ludouico rege a finibus Bihacii sequestrato.
54. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] Veneti ad ipsas partes destinarunt nondum ipso Ludouico rege a finibus Bihacii sequestrato.
55. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] De Venetorum fraudulenta perpetratione Et quamplures alias epistolas dicti Veneti dictis Iadertinis mandarunt, ut in fidelitate, quam semper de eis optarunt, deberent constantius perseuerare, ut uberiorem gratiam possent coram Ducali dominatione promereri. Hec autem ipsi Veneti inique et fraudulenter peragebant, ut possent aptius eorum perfidam conceptionem efficaciter terminare, certe Deum, qui est causa causarum et primum ens, pre eorum oculis minime circumponentes nec aliquod genus coloris iustitię inspicientes sicut illi, qui sine lege erumpnosam ducunt
56. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] Quorum nobilium progenies excellentior illis diebus in ipsa urbe minime reperiebatur atque ipsorum populariorum plebeitas tutior non extimabatur nec probior. Et tam istos, quam illos Pagi sic detentos cum tuta comitiua Nonam transmiserunt et, ibidem per aliquot dies captiuatis manentibus, Venetias eos destinarunt. Quibus Venetiis manentibus ductis nocte tenebrosa, ipsos in aspero clauserunt ergastulo. Grandem equidem copiam uirorum armatorum in ciuitate Nonę, tam peditum quam equitum, ipsi Veneti stabilierunt, omnesque ciuitatum homines ac castra regionis Croatię et
57. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] excellentior illis diebus in ipsa urbe minime reperiebatur atque ipsorum populariorum plebeitas tutior non extimabatur nec probior. Et tam istos, quam illos Pagi sic detentos cum tuta comitiua Nonam transmiserunt et, ibidem per aliquot dies captiuatis manentibus, Venetias eos destinarunt. Quibus Venetiis manentibus ductis nocte tenebrosa, ipsos in aspero clauserunt ergastulo. Grandem equidem copiam uirorum armatorum in ciuitate Nonę, tam peditum quam equitum, ipsi Veneti stabilierunt, omnesque ciuitatum homines ac castra regionis Croatię et Dalmatię contra Iadram arma sumpserunt
58. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] tuta comitiua Nonam transmiserunt et, ibidem per aliquot dies captiuatis manentibus, Venetias eos destinarunt. Quibus Venetiis manentibus ductis nocte tenebrosa, ipsos in aspero clauserunt ergastulo. Grandem equidem copiam uirorum armatorum in ciuitate Nonę, tam peditum quam equitum, ipsi Veneti stabilierunt, omnesque ciuitatum homines ac castra regionis Croatię et Dalmatię contra Iadram arma sumpserunt et in tutelam Venetorum, nec non Ragusienses, Spalatenses et Arbenses atque Tragurienses, quilibet eorum unam classem seu galeolam in obsidium et iacturam Iadrę in
59. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] ductis nocte tenebrosa, ipsos in aspero clauserunt ergastulo. Grandem equidem copiam uirorum armatorum in ciuitate Nonę, tam peditum quam equitum, ipsi Veneti stabilierunt, omnesque ciuitatum homines ac castra regionis Croatię et Dalmatię contra Iadram arma sumpserunt et in tutelam Venetorum, nec non Ragusienses, Spalatenses et Arbenses atque Tragurienses, quilibet eorum unam classem seu galeolam in obsidium et iacturam Iadrę in fauoremque Venetorum armauerunt. Alieque ciuitates parauerunt lebulos armatos iuxta eorum dignam possibilitatem.
60. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] stabilierunt, omnesque ciuitatum homines ac castra regionis Croatię et Dalmatię contra Iadram arma sumpserunt et in tutelam Venetorum, nec non Ragusienses, Spalatenses et Arbenses atque Tragurienses, quilibet eorum unam classem seu galeolam in obsidium et iacturam Iadrę in fauoremque Venetorum armauerunt. Alieque ciuitates parauerunt lebulos armatos iuxta eorum dignam possibilitatem. [7.] Qualiter Veneti obsederunt Iadram per mare Mane quidem facto
61. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 16 | Paragraph | SubSect | Section] seu galeolam in obsidium et iacturam Iadrę in fauoremque Venetorum armauerunt. Alieque ciuitates parauerunt lebulos armatos iuxta eorum dignam possibilitatem. [7.] Qualiter Veneti obsederunt Iadram per mare Mane quidem facto duodecimi diei ipsius mensis Augusti dictus Petrus, Capitaneus generalis decem galearum, iussu Ducali ex parte quirinali portus Iadrę ultra Sagularum obsedit Iadram, ita quod exeuntibus et intrantibus penitus erat uia artissima. Ad
62. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 16 | Paragraph | SubSect | Section] completum, quorum nomina sunt: Petrus de Matafarro et Martinussius de Butouano. Et ad ipsius Capitanei conspectum presentati causam rumoris per ipsum illatam diligenter inquisierunt ac ut si aliquis ciuium uel commune aliquo errore est mandatus, correctio cedat iuxta uoluntatem communitatis Venetiarum, sed mirum, quare tam aspera contra Iadram perpetrantur. Dicito: Quid cupit Ducalis sublimitas a fidelibus Iadertinis, forssan uoluntati Venetiarum se adherebunt. Capitaneus, his auditis, tale responsum suorum uerborum cepit " proferre: Ea, que per eum illata
63. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 16 | Paragraph | SubSect | Section] ipsum illatam diligenter inquisierunt ac ut si aliquis ciuium uel commune aliquo errore est mandatus, correctio cedat iuxta uoluntatem communitatis Venetiarum, sed mirum, quare tam aspera contra Iadram perpetrantur. Dicito: Quid cupit Ducalis sublimitas a fidelibus Iadertinis, forssan uoluntati Venetiarum se adherebunt. Capitaneus, his auditis, tale responsum suorum uerborum cepit " proferre: Ea, que per eum illata feruntur, iussu Ducalis excellentię perpetrat et exercet, non sponte sed coacte et uiolenter, si qua iussu suo agantur. Cuius responsionem nobiles
64. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 17 | Paragraph | SubSect | Section] retulit idem legatus ea, quę a Capitaneo didicerat, Iadrensi Consilio. De quo Iadertini valde gauisi tres honoratos elegerunt viros, quorum primus dominus Nicolaus, Dei gratia Iadrensis archiepiscopus, alius Martinusius predictus et vltimus Thomas Iacobi de Petrizo vocati sunt, qui Venetias transfretare celeriter studeant, admirrantes coram Duce et Consilio Venetiarum de nouitate eisdem facta et damno Iadertinis perpetrato, spondentes volentes statuere eorum correctioni, si aliquo errore forent inquinati. Et ipso die nominatus Capitaneus per eius galeas publice iussit voce
65. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 17 | Paragraph | SubSect | Section] Consilio. De quo Iadertini valde gauisi tres honoratos elegerunt viros, quorum primus dominus Nicolaus, Dei gratia Iadrensis archiepiscopus, alius Martinusius predictus et vltimus Thomas Iacobi de Petrizo vocati sunt, qui Venetias transfretare celeriter studeant, admirrantes coram Duce et Consilio Venetiarum de nouitate eisdem facta et damno Iadertinis perpetrato, spondentes volentes statuere eorum correctioni, si aliquo errore forent inquinati. Et ipso die nominatus Capitaneus per eius galeas publice iussit voce preconis peruulgare, vt omnes Veneti Iadrę morantes pariter cum eorum mobili
66. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 17 | Paragraph | SubSect | Section] studeant, admirrantes coram Duce et Consilio Venetiarum de nouitate eisdem facta et damno Iadertinis perpetrato, spondentes volentes statuere eorum correctioni, si aliquo errore forent inquinati. Et ipso die nominatus Capitaneus per eius galeas publice iussit voce preconis peruulgare, vt omnes Veneti Iadrę morantes pariter cum eorum mobili et bonis omnibus vsque per quatuor continuos dies debeant a ciuitate Iadrę recedere. Et si qui ad terminum predictum abire non festinauerint, non ut ciuis Venetus habebitur sed ut eius infidelis erit ab omnibus
67. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 17 | Paragraph | SubSect | Section] galeas publice iussit voce preconis peruulgare, vt omnes Veneti Iadrę morantes pariter cum eorum mobili et bonis omnibus vsque per quatuor continuos dies debeant a ciuitate Iadrę recedere. Et si qui ad terminum predictum abire non festinauerint, non ut ciuis Venetus habebitur sed ut eius infidelis erit ab omnibus habendus. Et si qui recedere curauerunt, tuti relaxati sunt nec aliquis ipsorum extitit detentus.
68. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 17 | Paragraph | SubSect | Section] terminum predictum abire non festinauerint, non ut ciuis Venetus habebitur sed ut eius infidelis erit ab omnibus habendus. Et si qui recedere curauerunt, tuti relaxati sunt nec aliquis ipsorum extitit detentus.
69. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 18 | Paragraph | SubSect | Section] cum insontes se fore sentiant. Nondum naturalis dies suum cursum terminauit, quod, a vobis obtenta licentia, Iadertini tres vel plures ad Ducalem dignitatem deuote destinent legatos in cuius conspectu condiciones ipsorum fideliter patefacient offerentes se executuros quicquid Venetorum potentia iusserit exercendum, cedentia honori eius statuique ciuitatis Iadrę. Quamobrem dicti ciues humiliter ut domino speciali deuote supplicant, quatinus dignetur vestra nobilis Dignitas ab horum perpetratione actuum cessare, nec talia dispendia eos velle pati, quousque Ducali
70. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 18 | Paragraph | SubSect | Section] libera potestas. De duobus vnum eligant: Aut huius vrbis omnia męnia circumualata funditus euertant nec non omnia castra fortitudinesque, tam sitas intra quam extra ciuitatem Iadrę, tradere ac designare sine alicuius ambiguitatis obstaculo velint in potentiam Ducis et totius comunis Venetiarum hoc addito, quod tribuant comiti electo per ipsum "# nostrum comune liberum et expressum dominium in omnibus iustitiam meditando iuxta ipsius nutum et voluntatem, nihilominus rura possessionesque eorum omnes in vsum et vtilitatem iuxta ipsorum beneplacitum et
71. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 19 | Paragraph | SubSect | Section] comiti electo per ipsum "# nostrum comune liberum et expressum dominium in omnibus iustitiam meditando iuxta ipsius nutum et voluntatem, nihilominus rura possessionesque eorum omnes in vsum et vtilitatem iuxta ipsorum beneplacitum et libitum conuertant- aut ipsi contra Venetorum potentiam viriliter procurent resistere, cum multo plus puto fore sanctius eis velle ad primum applicare partitum. Percipiensque tales rumores nuntius cum comitatu ciuitatem rediit relationemque ipsis ciuibus indicauit. Decernentes pro sanctiori velle potentię resistere Venetorum quam
72. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 19 | Paragraph | SubSect | Section] ipsi contra Venetorum potentiam viriliter procurent resistere, cum multo plus puto fore sanctius eis velle ad primum applicare partitum. Percipiensque tales rumores nuntius cum comitatu ciuitatem rediit relationemque ipsis ciuibus indicauit. Decernentes pro sanctiori velle potentię resistere Venetorum quam tunc eorum videre ciuitatem in ruinam precipitare, nec tali consentire pacto et ad talem deuenire conditionem.
73. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 19 | Paragraph | SubSect | Section] nec tali consentire pacto et ad talem deuenire conditionem.
74. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 19 | Paragraph | SubSect | Section] conamine mutuo disputant. Vnusque illorum generosus prosapia, digniori suffultus industria, inter eos indicto silentio audacter faminauit Diserti Iadertini, hic flos, hic vniuersa ciuitatis perspicacitas est cumulata. Nullus nostrum ignorare debet, quale nobis instat periculum de Venetorum odio, sed grauius est discrimen nostram vrbem nostris oculis intuentibus dissolatam videre. Hortor vos vniuersos huius vrbis egregios ciues, ut primitus cruce premuniti Christi arma sumamus, cum primum Deus superbiam odio habeat, que precipue in nostris abundat ęmulis. Tutamque
75. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 21 | Paragraph | SubSect | Section] in magna clade se immiscunt et ad arctissimas perueniunt conditiones, ut Deo condonante gratiam satis lucide propalare studemus. Regnante vero vespere diei XV i20 Augusti predicti mensis, quidam classem seu galellam, in qua vltra decem potentiores viri de ciuitate Tragurii, qui Venetis transfretare extimabantur, in Vallem magistrorum applicauit. Quam Iadertini cum duabus barcis armigeratis cęperunt omnesque eius nobiliores et aliquos eius plebeios in carcerem detruserunt pro eo, quod et ipsi Tragurini quamplures Iadertinos in eorum ciuitate repertos absque causa
76. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 22 | Paragraph | SubSect | Section] supplicando eidem, vt dilectione fratris germani, Ludouici predicti, cuius Iadertini sunt fideles subditi, dignetur aliquem fauorem impendere tam clasium quam etiam ęris ac reliqua oportuna ciuitati obssessę, que causa expeditionis postponimus. Veneti utique putant per portum spaciari, sed cathena non permittit, nimio dolore comprimuntur. Cupiunt intentum suum efficacitati adimplere, sed dum quadam die, sexto dicti mensis Septembris memoratus Capitaneus clasium obsedentium Iadram versus cathenam cum duabus suis galeis
77. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 23 | Paragraph | SubSect | Section] galeis mirifice ornatis se direxit, quam conatus est infringere, clangit altior nola S. Chrysogoni, que ad stornium. Iuuenes et mediocres in multa animositate cordis induunt lucentia arma, ad fretum portus se disponunt, ut defensent cathenam. Ibi partes mirabiliter inter se pugnant: Veneti cum dictis galleis a boreali parte, Iadertini cum quibusdam crapulis ex australi. Pars parti crebrat ictus, et Veneti tantam copiam innumerabilem iaculorum inimicos prosiliunt, quod ibidem aer caligine offuscatus putabatur. Sed Iadertini nobilius se defendebant tam cum quadam machina
78. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 23 | Paragraph | SubSect | Section] Iuuenes et mediocres in multa animositate cordis induunt lucentia arma, ad fretum portus se disponunt, ut defensent cathenam. Ibi partes mirabiliter inter se pugnant: Veneti cum dictis galleis a boreali parte, Iadertini cum quibusdam crapulis ex australi. Pars parti crebrat ictus, et Veneti tantam copiam innumerabilem iaculorum inimicos prosiliunt, quod ibidem aer caligine offuscatus putabatur. Sed Iadertini nobilius se defendebant tam cum quadam machina constructa in campo magni castri, quod Venetorum vocatur castrum, que quinquies in galleis iactauit, sed neutram
79. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 23 | Paragraph | SubSect | Section] Iadertini cum quibusdam crapulis ex australi. Pars parti crebrat ictus, et Veneti tantam copiam innumerabilem iaculorum inimicos prosiliunt, quod ibidem aer caligine offuscatus putabatur. Sed Iadertini nobilius se defendebant tam cum quadam machina constructa in campo magni castri, quod Venetorum vocatur castrum, que quinquies in galleis iactauit, sed neutram valuit attingere, quam etiam variorum generum ingeniorum ipsam cathenam defensabant. Sed probiores ipsarum gallearum viri veraciter considerantes eorum intentionem non posse aliqualiter effectui producere nec valentes
80. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 24 | Paragraph | SubSect | Section] ciuitas ingenti exultat gaudio. Nunc cantica suauia cum melodiis, campanis ac tubis totam vrbem circumeundo discurrunt, quo inimici in multa animi admirratione compelluntur, petunt, nullum responsum suscipiunt. Quantam enim potestatem et dominium Venetorum ipsi affectabant, quod qui iam post ipsius epistolę susceptionem nomen Ducis potius quam Regis ascendebant Sed adhuc roboriores ipsi Veneti in eorum iniqua petitione et proposito efficiebant. Intelligentes quidem Iadertini eorum voluntatem non posse mutare alia susceperunt
81. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 24 | Paragraph | SubSect | Section] in multa animi admirratione compelluntur, petunt, nullum responsum suscipiunt. Quantam enim potestatem et dominium Venetorum ipsi affectabant, quod qui iam post ipsius epistolę susceptionem nomen Ducis potius quam Regis ascendebant Sed adhuc roboriores ipsi Veneti in eorum iniqua petitione et proposito efficiebant. Intelligentes quidem Iadertini eorum voluntatem non posse mutare alia susceperunt carbasa. Venetorum dominium protinus abiiciunt, tota mente et cordis affectione dominum naturalem commemorant. Ducem remouent, venerabile nomen regium
82. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 24 | Paragraph | SubSect | Section] ipsi affectabant, quod qui iam post ipsius epistolę susceptionem nomen Ducis potius quam Regis ascendebant Sed adhuc roboriores ipsi Veneti in eorum iniqua petitione et proposito efficiebant. Intelligentes quidem Iadertini eorum voluntatem non posse mutare alia susceperunt carbasa. Venetorum dominium protinus abiiciunt, tota mente et cordis affectione dominum naturalem commemorant. Ducem remouent, venerabile nomen regium intitulant in clypeis, galleis et aliis togis armorum in signum fidelitatis insigne cum mixtis coloribus epigramant et depingunt. Cumulatur exercitus
83. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 24 | Paragraph | SubSect | Section] heretice prauitatis alumnus, prout et eius regio tali errore a prolixitate iam temporis asseritur et, prout rei est veritas fore mandata, est prefectus. Congregataque ipsa militia in multo cuneo nominatus dum suum iter aripuit imperio regis, cępit deambulare in tutelam Iadrę lento gressu eo quod Veneti animi (quod est naturale) impleuerunt aurea ęra. Secundum nuntium nomine fratrem Marinum Minorum ordinis Iadrensem, qui multa scientia ac sapientia incomendabili fuerat presignitus, dicti ciues Iadrę ad dictum eorum regem sagaciter destinarunt roborando sponsionem ac
84. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 25 | Paragraph | SubSect | Section] humiliter ab eo postulando iuuamen, per quod inimicis resistere valerent, et alia, que ad presens dimitto. Cui rex benignum se reddidit ac suam gratiam vberiorem spopondit se exhibiturum.
85. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 26 | Paragraph | SubSect | Section] iam Iadertini liberationem sue patrię infalibiliter percepissent.
86. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 26 | Paragraph | SubSect | Section] partes. Nunc Veneti affectant et requirunt velle fędus inire et tam crudelia suffocare, ne adhuc pestilentior inimicitia oriatur, sed Iadertini eorum inquisitionibus adhęrere non curant, parrant quamplures parones, quas latenter in offensionem inimicorum transmittunt, enormia dispendia inferunt Venetis ac eorum aduersarios, siquos reperiunt, pestiferę morti tradunt. Nam cum quadam vigesima quinta die ipsius Septembris mensis quedam paro discurrens per mare, in qua erant fere viri Iadertini circa triginta, quendam angromagum Raguseorum alto pellago detexerunt, ipsum cum
87. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 26 | Paragraph | SubSect | Section] lętalibus ictibus impremerunt exceptos tres, quos captiuatos detinuerunt, ipsumque angromagum in sui vsum conuerterunt. Et hiis similibus infinitis per Iadertinos inimicis illata sunt.
88. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 26 | Paragraph | SubSect | Section] Et hiis similibus infinitis per Iadertinos inimicis illata sunt.
89. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 27 | Paragraph | SubSect | Section] gladio et alia quamplurima iniqua exercerent. Sed hiis omnibus Iadrenses curam sollicitatam gerebant. Nullum in vrbem sinebant sine cautione introire. Obumbrante nempe nocte vigesima septima ipsius mensis Septembris dum animalia suaue recipiunt somnum, Veneti, vltra sexingentos electos et probos viros, in vallem S. Eufemię in insulis in eorum clasibus latenter duxerunt et ibi vsque ad horam tertiarum sequentis diei in loco vocato Briacel Verh latuerunt. Cum ipsa dies vigilie dedicationis principis Michaelis archangeli suam lucem
90. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 27 | Paragraph | SubSect | Section] sexingenti, inter quos mutuo elegerunt centum et triginta pugillatores excellentiores et probiores aliis, assummunt magno loricas gaudio, cingunt se frameis atque caput tegunt casside et versus inimicos audacter se dirrigunt in multa animositate cordis. Quos Veneti audiunt et gressus eorum sentiunt, parant se ad pugnam. Nunc isti, nunc illi crebra iacula iactant et tela, multi ex Venetis recedunt sauciati, tandem partes vicissim se miscuunt, fit sonitus ensium et tumultus vocum. Multi ex Venetorum stipendiariis pereunt, non indulget pars parti ictus,
91. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 27 | Paragraph | SubSect | Section] loricas gaudio, cingunt se frameis atque caput tegunt casside et versus inimicos audacter se dirrigunt in multa animositate cordis. Quos Veneti audiunt et gressus eorum sentiunt, parant se ad pugnam. Nunc isti, nunc illi crebra iacula iactant et tela, multi ex Venetis recedunt sauciati, tandem partes vicissim se miscuunt, fit sonitus ensium et tumultus vocum. Multi ex Venetorum stipendiariis pereunt, non indulget pars parti ictus, denique nutu partium musculorum lassati, ipse partes quieti dant operam. Sed Iadertini hortantur mero saporabili, illi
92. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 27 | Paragraph | SubSect | Section] inimicos audacter se dirrigunt in multa animositate cordis. Quos Veneti audiunt et gressus eorum sentiunt, parant se ad pugnam. Nunc isti, nunc illi crebra iacula iactant et tela, multi ex Venetis recedunt sauciati, tandem partes vicissim se miscuunt, fit sonitus ensium et tumultus vocum. Multi ex Venetorum stipendiariis pereunt, non indulget pars parti ictus, denique nutu partium musculorum lassati, ipse partes quieti dant operam. Sed Iadertini hortantur mero saporabili, illi egestatem mellifluę potionis patiuntur. Surgunt Iadertini in multo furore contra aduersarios impetumque in ipsos
93. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 27 | Paragraph | SubSect | Section] Sed Iadertini hortantur mero saporabili, illi egestatem mellifluę potionis patiuntur. Surgunt Iadertini in multo furore contra aduersarios impetumque in ipsos facientes dupplicant vires, crebrant ictus ictibus, instringunt missilia et tela in eorum spatulis ac ensibus cruentatis non parcunt. Veneti fugam arripiunt, hostes eos insequuntur et inuadunt usque ad fretum ęquoris et ibi viriliter Iadertini mutilant inimicorum membra. Qui multi ex Venetorum parte in mari se disponebant, quos equor absorbebat nulla interueniente pietate.
94. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 27 | Paragraph | SubSect | Section] crebrant ictus ictibus, instringunt missilia et tela in eorum spatulis ac ensibus cruentatis non parcunt. Veneti fugam arripiunt, hostes eos insequuntur et inuadunt usque ad fretum ęquoris et ibi viriliter Iadertini mutilant inimicorum membra. Qui multi ex Venetorum parte in mari se disponebant, quos equor absorbebat nulla interueniente pietate. Defecitque ibi in ipso bello ex Venetorum gente tam mari suffocatos, quam framea crudeli iugulatos plusquam quingenti. Ex opposita parte nemo pręterquam tres qui ex sua
95. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 28 | Paragraph | SubSect | Section] et inuadunt usque ad fretum ęquoris et ibi viriliter Iadertini mutilant inimicorum membra. Qui multi ex Venetorum parte in mari se disponebant, quos equor absorbebat nulla interueniente pietate. Defecitque ibi in ipso bello ex Venetorum gente tam mari suffocatos, quam framea crudeli iugulatos plusquam quingenti. Ex opposita parte nemo pręterquam tres qui ex sua becillitate morti se disposuerunt. Itaque Veneti conflicti et debellati, Iadertini ad montem suę habitationis cum obtento triumpho alacriter
96. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 28 | Paragraph | SubSect | Section] quos equor absorbebat nulla interueniente pietate.
Defecitque ibi in ipso bello ex Venetorum gente tam mari suffocatos, quam framea crudeli iugulatos plusquam quingenti. Ex opposita parte nemo pręterquam tres qui ex sua becillitate morti se disposuerunt. Itaque Veneti conflicti et debellati, Iadertini ad montem suę habitationis cum obtento triumpho alacriter redierunt.
Inchoauitque ipsa pugna ab hora nona et vsque ad vesperas durauit.
97. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 29 | Paragraph | SubSect | Section] aduersarii crebrius concordiam postulant ab aduersariis, ad quos ipsi minime aquiescere atemptant, ne iactu grauiori conturbentur. Nunc partes sepius conficiunt scaramucias, inter quas fere semper Iadertini vexillum ab inimicis asportant. Nunc pyrate Iadertini per mare nauigant, quempiam Venetum reperiunt, post tergum manibus complicatis in equore crudeliter submergunt, nullum genus vel speciem misericordię aspiciunt. Enormem iacturam ipsi Veneti per mare supportant, quod idem Veneti dispendio graui coacti eosdem pyratas insequuntur. Hii fugam arripiunt et in castro de
98. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 29 | Paragraph | SubSect | Section] scaramucias, inter quas fere semper Iadertini vexillum ab inimicis asportant. Nunc pyrate Iadertini per mare nauigant, quempiam Venetum reperiunt, post tergum manibus complicatis in equore crudeliter submergunt, nullum genus vel speciem misericordię aspiciunt. Enormem iacturam ipsi Veneti per mare supportant, quod idem Veneti dispendio graui coacti eosdem pyratas insequuntur. Hii fugam arripiunt et in castro de monte Sanctorum Cosmę et Damiani ad insulas, vbi nunc cęnobium tenetur, sibi locarunt statum eorumque lembos sub ipso oppido violento lacerto subducere compelluntur.
99. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 29 | Paragraph | SubSect | Section] Iadertini vexillum ab inimicis asportant. Nunc pyrate Iadertini per mare nauigant, quempiam Venetum reperiunt, post tergum manibus complicatis in equore crudeliter submergunt, nullum genus vel speciem misericordię aspiciunt. Enormem iacturam ipsi Veneti per mare supportant, quod idem Veneti dispendio graui coacti eosdem pyratas insequuntur. Hii fugam arripiunt et in castro de monte Sanctorum Cosmę et Damiani ad insulas, vbi nunc cęnobium tenetur, sibi locarunt statum eorumque lembos sub ipso oppido violento lacerto subducere compelluntur. Ad quos galeę Venetorum accedere
100. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 29 | Paragraph | SubSect | Section] supportant, quod idem Veneti dispendio graui coacti eosdem pyratas insequuntur. Hii fugam arripiunt et in castro de monte Sanctorum Cosmę et Damiani ad insulas, vbi nunc cęnobium tenetur, sibi locarunt statum eorumque lembos sub ipso oppido violento lacerto subducere compelluntur. Ad quos galeę Venetorum accedere nequaquam valuerunt. Sed viri inde in terram descendentes versus lembos se disponunt conantes ipsos abstrahere et ex oppido ipsi Iadertini eosdem tuentes. Sic isti, sic illi grauissimos tollerant iactus. Denique Iadertini lassati ipsos lembos
101. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 30 | Paragraph | SubSect | Section]
102. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 30 | Paragraph | SubSect | Section] et reuersione ad propria Prestolantur Iadertini cum apparatu maximo exercitum iussu regio collectum, qui sexto mensis Nouembris in Mogoroua Dubraua castramentatus est. Fabricant ingenia contra Venetorum bastidam, arma et loricas cassidesque suffulciunt in multa letitia cordis. Sed Venetiani satagunt, ne hostibus appetitus mente reducatur. Grandes sumptus Iadrenses pro militia recreanda tollerant ac minimis minime parsimonizant. Inimici quidem sticatum roborando non cessant: duos altissimos trabuchos in ipso construunt, quorum
103. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 30 | Paragraph | SubSect | Section] eos rogatu et prece astantissima supplicassent, ut domini regis edictum perficiant, pro quo in suffragium subditorum regie excellentię fuerant congregati. Sed ille Stephanus banus cum eorum complicibus et maioribus tyronibus ipsius exercitus potius crumenam auro et numismate Venetico, que in tam longo itinere erat excussa, elegerunt resarcire quam tam excellentem gloriam et laudabilem decorem velle suo naturali domino asscribere sicut ille qui magis dedecus quam laudem aquirit. Sed, o collega amantissime, sicut Aristotiles philosophus et
104. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 31 | Paragraph | SubSect | Section] qui magis dedecus quam laudem aquirit. Sed, o collega amantissime, sicut Aristotiles philosophus et Porphirius in eorum dialeticis et conclusionibus expresse attestantur, animalitatem rationalitatemque fore essentialiter hominis ac risibilitatem proprium eius, sic manifeste Venetis insit naturaliter excitare simoniam ac eius proprietas Vngaricęque turbę cum simonia somnium appetere. Bene ergo diffinitio hominis descripta ab amatoribus scientię, inquantum tangit illos sceleratos viros, deberet augumentari, non autem
105. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 31 | Paragraph | SubSect | Section] prout ex premissis luculenter designatur. Duces vero totius exercitus memorati multas occasiones ac irrationabiles excusationes ipsis legatis allegabant ad dictorum Iadertinorum suffragium nolle accedere proponentes ac conferentes tantam copiam virorum bellatorum in sticato Venetorum eorum aduentum expectasse, quod potentia horum si dupplicata fuisset, discriminosum esset vlterius ab illis finibus procedere. Et cum dicti missi, qui propter Iadertinorum ad illos destinati fuerant mandato dominationis Iadrę, ipsos simoniacos seu numo sicoratos non valuissent ab illorum
106. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 31 | Paragraph | SubSect | Section] passi fuerint, nihilominus adhuc fiduciam spemque infallibilem in ipso rege intrinsecus retinentes, eo quod ipsis dictus rex affirmauerat eos non relinquere, sed, si neccesse fuerit, solus personaliter in eorum suffragium vere futurus et cum sua potentia accelerabit. Clamabant Veneti voce preconia per Iadertinos eligenda velle applicare, ad quam hostes non tantum exaudire gliscunt, sed nec pręconis intonationem eorum aures student audire. Irrogant grauissimas iacturas Iadertinis aduersarii malos usque a stipite oliuarum fructuumque aliorum euellunt
107. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 32 | Paragraph | SubSect | Section] locum existimaret. Et quamuis Iadertini tam enorme deplorent damnum et asperimum, nihilominus firmiorem hortationem assummunt ac sperant fiduciam in illo benigno hero, qui sub protectione sui eos amplexatus est.
Nullum ergo pacis et concordię cum Venetis optant offitium, pro quo ipsorum dominium in ciuitate Iadertina principaretur.
108. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 33 | Paragraph | SubSect | Section] naturalis dominus Vienensis, qui arcta sanguinis affinitate dicto Lodouico regi fuerat alligatus, cum duabus suis galleis congruenter apparatis, cum quibus versus partes Turchenas cupiebat transfretare, eo quod iussu apostolico erat dux et capitaneus exercitus Christianę gentis, et ad sticatum Venetorum applicauit et ibidem cum Venetis in multorum prolatione sermonum fertur protexisse. Sed ea, que mutuo contulerunt, iudicio lectoris disposuimus relinquere. Et sexto Kalendas Decembris fere hora proxima meridiei prefatus Delphinus ex quirinali parte
109. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 33 | Paragraph | SubSect | Section] arcta sanguinis affinitate dicto Lodouico regi fuerat alligatus, cum duabus suis galleis congruenter apparatis, cum quibus versus partes Turchenas cupiebat transfretare, eo quod iussu apostolico erat dux et capitaneus exercitus Christianę gentis, et ad sticatum Venetorum applicauit et ibidem cum Venetis in multorum prolatione sermonum fertur protexisse. Sed ea, que mutuo contulerunt, iudicio lectoris disposuimus relinquere. Et sexto Kalendas Decembris fere hora proxima meridiei prefatus Delphinus ex quirinali parte portus cum dictis suis galleis se
110. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 34 | Paragraph | SubSect | Section] copiosaque turba disposita est hoc sanctum et laudabile iter transfretare ad tam grande pręmium accepturum, quod ipse apostolicus deique vicarius vere pęnitentibus et confessis veniam cunctorum peccatorum ad dictum viagium se disponentium instituit. Quare hęc discordia illorum Venetorum et vestri Iadertinorum redundat in validum detrimentum appetentium tam altissimum consequi meritum. Et ut noster accessus ad ipsas partes magis fidei Christiane augeat beneficium salutis, postulo, immo rogatu affectuosissimo precor coniunctionem aliquam fęderis, in qua partes eligere
111. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 34 | Paragraph | SubSect | Section] aliquam fęderis, in qua partes eligere magis concupiuerint velle conscendere, cum nimis discriminosa sint guerre iudicia tam animę, quam corporis vituperabilia. Durum interim est vobis contra potentiores arma leuare, cum grandis pars orbis Venetorum subiaceat imperio, et vos rudes bellicosis magisteriis ad salubre intentum imputo vos fęliciter peruenire. Quare hortor vniuersos et meis consiliis et petitionibus dignis asuescere intendatis, ut benedictionis laudem ab omnibus aquiratis. Cuius sermonis seriem prefati
112. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 35 | Paragraph | SubSect | Section] ut benedictionis laudem ab omnibus aquiratis. Cuius sermonis seriem prefati Iadertinorum nuntii consulte iuxta eorum commissionem plenarie intellexerunt. Tale responsum eidem dederunt: Strenue Princeps et inclyte domine, dum erat Iadertinis facultas cum Venetorum collectione fędera firmare, illi recusando spernebant. Sed cum vrbs hęc Iadre extitit tradita in protectione liberalis et naturalis domini Lodouici, regis Vngareorum, cuius sanguine vos participatis, nunc putant Veneti Iadertinos eorum velle submitti dominio. Sed hoc necquaquam
113. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 35 | Paragraph | SubSect | Section] Princeps et inclyte domine, dum erat Iadertinis facultas cum Venetorum collectione fędera firmare, illi recusando spernebant. Sed cum vrbs hęc Iadre extitit tradita in protectione liberalis et naturalis domini Lodouici, regis Vngareorum, cuius sanguine vos participatis, nunc putant Veneti Iadertinos eorum velle submitti dominio. Sed hoc necquaquam effectum habebit, nisi prius habita et expressa licentia Illustrissimi regis nostri memorati. Nam hęc est ciuitas non iam Iadertinorum, sed naturalis domini, quam ipsi pollicitauimus. Dum nobis
114. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 35 | Paragraph | SubSect | Section] fidelibus notum propallare. Ad quorum petitionem spopondit se facturum hortans eosdem Iadertinos dilectissimis sermonibus, ut fidelitatem, quam inceperant, constantius obtineant, cum talis herus sit ille, qui in sui protectione ipsos acceptauit, qui in multo maiori potentia quam sit Venetorum abundat. Ipsumque Delphinum dicti nuntii honorifice pro parte comunitatis exeniauerunt et, accepto ab eo commeatu, inde abierunt. Ille ab hiis confinibus secedens suum propositum exequi cupiebat.
115. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 35 | Paragraph | SubSect | Section] honorifice pro parte comunitatis exeniauerunt et, accepto ab eo commeatu, inde abierunt. Ille ab hiis confinibus secedens suum propositum exequi cupiebat.
116. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 36 | Paragraph | SubSect | Section] sunt pęnitus reuocati. Quod si ipsi Iadertini prognosticationis speciem agnouissent, ipsum salubre consilium non tam repente abiecissent, immo totis viribus mente perduxissent. Sed dum horreum sonat legumine, futura in corde non proponuntur. Sed ipsi Veneti omnem facultatem in agrum spargunt, ut possint eorum voluntatem fini adherere. Conficiunt in quibusdam eorum nauigiis, que Latini nunchupare solent marana, machinas, quibus quarto Nonas Decembris inchoant per mare vrbem machinare, et demum aliquibus diebus reuolutis, super similia nauigia
117. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 36 | Paragraph | SubSect | Section] quibusdam eorum nauigiis, que Latini nunchupare solent marana, machinas, quibus quarto Nonas Decembris inchoant per mare vrbem machinare, et demum aliquibus diebus reuolutis, super similia nauigia sex trabuchos fabricauerunt et cum hiis suum offitium exercebant. Ex quo ergo Capitaneus Venetarum galearum oppidum S. Michaelis demittere, ubi Veneti crudeliter fuerunt conflicti, obtinere pluribus argumentis intentus nequiretur, saltem aliquo ingenio aliud oppidum, qui est Sanctorum Cosmę et Damiani, arbitratus est occupare. Cum quadam nocte vnus ex capitaneis seu
118. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 36 | Paragraph | SubSect | Section] machinas, quibus quarto Nonas Decembris inchoant per mare vrbem machinare, et demum aliquibus diebus reuolutis, super similia nauigia sex trabuchos fabricauerunt et cum hiis suum offitium exercebant. Ex quo ergo Capitaneus Venetarum galearum oppidum S. Michaelis demittere, ubi Veneti crudeliter fuerunt conflicti, obtinere pluribus argumentis intentus nequiretur, saltem aliquo ingenio aliud oppidum, qui est Sanctorum Cosmę et Damiani, arbitratus est occupare. Cum quadam nocte vnus ex capitaneis seu gubernatoribus dicti oppidi Iadram transfretaretur et,
119. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 36 | Paragraph | SubSect | Section] castri diligenter perscrutatę sunt, et confestim iussit aliquas ex galleis parare, in quibus viros bellatores fere quingentos locare et eos in obsessum dicti castri mane mandauit. Clarescenteque die, hoc est secundo Idus Decembris, dicti Veneti parauerunt se ad pugnam et etiam ex opposito aduersarii ordinant acies. Hii, qui ex parte Venetorum affuerant, cingunt quaque ipsum oppidum, iactant missilia, dirigunt se versus menia eiusdem, grande damnum inferunt obstantibus. Adulatoriis sermonibus ac fictitiis
120. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 36 | Paragraph | SubSect | Section] in quibus viros bellatores fere quingentos locare et eos in obsessum dicti castri mane mandauit. Clarescenteque die, hoc est secundo Idus Decembris, dicti Veneti parauerunt se ad pugnam et etiam ex opposito aduersarii ordinant acies. Hii, qui ex parte Venetorum affuerant, cingunt quaque ipsum oppidum, iactant missilia, dirigunt se versus menia eiusdem, grande damnum inferunt obstantibus. Adulatoriis sermonibus ac fictitiis ac instabilibus pollicitationibus spondent, ut castrum liberum relinquatur. Ad quas ipsi Iadertini
121. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 37 | Paragraph | SubSect | Section] Ad quas ipsi Iadertini nequaquam adhibent fidem, sed ipsos cum crebrorum percusione saxorum ac sagittarum in fugam repellunt. Et illi frequentant iacere lapides cum eorum trabucho, quem ibidem locauerant. Sed ex utraque comitiua plurimi saucia feriuntur. Sed ipsi Veneti certamen exercendo, crebrando componunt ex flebili magisterio quendam catum ligneo laboratum artifitio, quem ad menia ipsius castri protrahunt, in quo homines murum eiusdem fodere procurant. Sed hostes, multo assumpto cordis vigore, quamplures
122. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 37 | Paragraph | SubSect | Section] eiusdem fodere procurant. Sed hostes, multo assumpto cordis vigore, quamplures crepidines in ipsum premunt, quod multos ibidem latentes letali morbo cruentant, nec secundario cum simili ingenio accedere presumebant. Arbitrantibusque prefatis Venetis, quod ipsum castrum illa virtus hominum obtinere non poterat, suo naturali esse studuerunt et intentioni suę tribuere effectum. Quosdam, qui magis cupiditatem auri amabant quam suę patrię gloriam mundalem velle assciuere, ipsi Veneti coinquinauerunt et reliquos sub
123. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 37 | Paragraph | SubSect | Section] Arbitrantibusque prefatis Venetis, quod ipsum castrum illa virtus hominum obtinere non poterat, suo naturali esse studuerunt et intentioni suę tribuere effectum. Quosdam, qui magis cupiditatem auri amabant quam suę patrię gloriam mundalem velle assciuere, ipsi Veneti coinquinauerunt et reliquos sub fiducia incolumes relaxare promiserunt. Et quamdiu ipse partes in agonia vigilantes, quidam ex castro, qui iam scelus perpetratum executioni volebat finire, in cauponato, vbi falernum ipsius oppidi conseruabatur, clam cum quibusdam cęnobitis
124. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 37 | Paragraph | SubSect | Section] facinore, vexillum effigiei S. Marci ab inimicis assumunt et super edificia erigunt. Innocentes vero oppidi stupefacti ammittunt vires, percutiunt pectora. Nimia amaritudine torqueri videntur talem dolum et perditionem a suis factam fore. Quibus Veneti fiduciam pollicitantes, duo castellani nobiles inimicis donauerunt claues eiusdem castri, quas aduersarii gratanter susceperunt. Intrant castrum, siquibus obuiant insulanis, mucrone membra mutilant et occidunt, sponsionem cum fiducia minime recordantur, nulla misericordia mouentur, ultraquam
125. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 38 | Paragraph | SubSect | Section] gratanter susceperunt. Intrant castrum, siquibus obuiant insulanis, mucrone membra mutilant et occidunt, sponsionem cum fiducia minime recordantur, nulla misericordia mouentur, ultraquam quadraginta viros insulanos lętali ictu interimunt. Illosque duos castellanos captiuatos Venetias transmittunt, quorum vnum aliquo tempore retroacto sanum ad patriam conduci fecerunt, reliquum usque ad executionem operis in duro carcere cum reliquis captiuis nexauerunt. Stipendiarios oppidi cum salute custodiunt Venetiasque captiuatos deducunt. A meridie
126. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 38 | Paragraph | SubSect | Section] ictu interimunt. Illosque duos castellanos captiuatos Venetias transmittunt, quorum vnum aliquo tempore retroacto sanum ad patriam conduci fecerunt, reliquum usque ad executionem operis in duro carcere cum reliquis captiuis nexauerunt.
Stipendiarios oppidi cum salute custodiunt Venetiasque captiuatos deducunt.
A meridie inchoauit pugna et vsque ad solis occasum terminauit.
127. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 39 | Paragraph | SubSect | Section] cibariis recentibus, tam esu carnium quam etiam meri liquore crebro Iadra alebatur, quibus nunc priuationem patitur. Ibi parones portum salutis adueniebant, nunc quidem arcta via eis conceditur, immo timore preuenti ad locum illum accedere non presumunt. Et quanto Veneti supereminentiorem assequntur prosperitatem, tanto ipsi asperius contra hostes acuunt vires. Custodes spargunt nocte arctius, ne victus prebeatur inimicis. Sed ut ipsis leuior habeatur custodia, alium sticatum vltra portum Iadrę extensum ab ecclesia Sancti Petri versus ecclesiam
128. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 40 | Paragraph | SubSect | Section] subtilium alimentorum appetentium morbo languido.
Nihilominus tantus ac tam intimior amor ac Iadertinorum fiducia erat prefixa et in eorum mentes stabilita in Lodouico, ipsorum rege, quod tunc temporis potius eligerent fame, siti ac vita priuari quam Venetorum principatu subiugare se velle.
129. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 41 | Paragraph | SubSect | Section] fere quinque trabuchos ob defensionem ipsius cathenę tensos versus ipsas girauerunt. Circaque tertia vigilia noctis tenebrosę eiusdem Iadertini in quibusdam eorum crapulis decore armigeratis ac cum quadam magna gallea, in qua constructa erant eminentissima propugnacula, ad dictum Venetorum maranum, locatum in dicta valle S. Iacobi, audacter transfretauerunt. Quas aduersarii pęnes se concernentes, in multa cordis formidine sunt occupati. Plurima signa larium reliquis Venetorum clasibus in valle magistrorum tunc congregatis,
130. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 41 | Paragraph | SubSect | Section] erant eminentissima propugnacula, ad dictum Venetorum maranum, locatum in dicta valle S. Iacobi, audacter transfretauerunt. Quas aduersarii pęnes se concernentes, in multa cordis formidine sunt occupati. Plurima signa larium reliquis Venetorum clasibus in valle magistrorum tunc congregatis, secundum inter eos fuerat decretum, propalauerunt. Intuens autem Petrus Cifranus, Capitaneus generalis Venetarum gallearum, neccesitatem suorum iussit duas galleas in subsidium sui nauigii transfretare. Et cum due galleę ad prefatam
131. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 41 | Paragraph | SubSect | Section] Quas aduersarii pęnes se concernentes, in multa cordis formidine sunt occupati. Plurima signa larium reliquis Venetorum clasibus in valle magistrorum tunc congregatis, secundum inter eos fuerat decretum, propalauerunt. Intuens autem Petrus Cifranus, Capitaneus generalis Venetarum gallearum, neccesitatem suorum iussit duas galleas in subsidium sui nauigii transfretare. Et cum due galleę ad prefatam cathenam et vltimam accessissent, tutum mare putabant nauigare, sed obstante cathenę edificio non siniuit. Atque ipse machinę tense in ipsas galleas crebrabrant
132. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 41 | Paragraph | SubSect | Section] tactu accedere dubitabat. Sed iam gallea et crapuli Iadrę ad classem marani se adheserant et neminem nautarum ibidem comperisse testificatur eo quod omnes equori se disposuerant, quos mare crudeliter conglutinasse dicimus. Et mane facto diluculo Veneti ipsos a mari haurierunt absque spiritu rationabili. Quod nauigium ablatum pariter et cum eius machina, in quo etiam multa carbassa, amplustras et perticas nec non alia oportuna et superabundantia instrumenta reperierunt ipsi hostes insultando in sui portum conduxerunt.
133. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 42 | Paragraph | SubSect | Section] Iadrę, qui, auidi numismate hostium, pretereuntem numerum trecenarium tam egregiorum quam infimatum virorum vrbis Teronię in sui collegio ad conficienda cum aduersariis certamina conduxerunt, vt saltem aliquem ex magnatibus vel mediocribus ciuibus possent in manibus prodere inimicorum. Fit Venetorum ibidem potestas abundantior quintupla parte. Et cum dictę partes mutuo se miscuissent, cruentaliter se hostes adinuicem deprimunt. Sed Iadertinorum turba non collectim, sed distinctim certat, quibus malefici instantissime persuadentibus, ut non diuisi et dispersi altercarentur, sed
134. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 42 | Paragraph | SubSect | Section] idem de vrbe vicissim coadunati fuissent, prout moris est et ut regula et modus docet bellandi, nullus eorum fere fugam arripere valeret nec ad patriam tutus posset accedere, quin in hostium incideret voluntatem.
Acta sunt hęc penes Meltam, in quo certamine quamplurimi ex parte corruerunt Venetorum, ex contrariis paucissimi, quamuis vnicus nobilium membratim extitit mutilatus.
135. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 42 | Paragraph | SubSect | Section] quin in hostium incideret voluntatem.
Acta sunt hęc penes Meltam, in quo certamine quamplurimi ex parte corruerunt Venetorum, ex contrariis paucissimi, quamuis vnicus nobilium membratim extitit mutilatus.
136. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 43 | Paragraph | SubSect | Section] occidit. Sed quanto ipsi Iadertini commitunt, tanto altissimus sator eos grauiori confibulat pondere, ut cognita vltione via gradiantur tutissima. Cum iam hora octaua vigesimę tertię noctis consumasset Ianuarii mensis eodem anno Domini, indictione, quibus superius descripsimus, Veneti, qui cunctas suas vires eructant in hostes, clam due lembulos igne accensos a fretu ecclesię S. Petri fabricati vltra portum cum rabioso flatu venti septentrionalis, qui eadem nocte afflauerat, versus classes inimicorum penes vrbem impulerunt.
137. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 43 | Paragraph | SubSect | Section] a fretu ecclesię S. Petri fabricati vltra portum cum rabioso flatu venti septentrionalis, qui eadem nocte afflauerat, versus classes inimicorum penes vrbem impulerunt. Quibus aduersarii austerrime aduersantes, cum ipsorum actum detexissent, ut Venetorum delerent intentum, et ipsos lembulos lympha offuscauerunt suosque anquiromagos fortiori ceperunt studio custodire. Sequenti clarescenti diei polo illa proterua incolarum conceptio, de qua paulisper intonauimus, per quosdam consortes, qui hac radice etiam participabant,
138. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 43 | Paragraph | SubSect | Section] positi proditionem et tam grande facinus sic confessi sunt, ut presentibus instruimus, quod videlicet illam conspirationem, iam superius in pręcedenti capitulo expressam, fini adhęrere non possent commode. Saltem eo die, quo pugna foret mota ad cathenam infringendam per Venetos, studuissent ac procurassent vnam vel plures turres Iadrę prodere ac designare in eorum manibus. Quę si ipsi malefici compleuissent, ut memoratur iuxta eorum spontaneam loquellam, munus dignum ab eis erant percepturi. Multifarie multisque
139. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 43 | Paragraph | SubSect | Section] studuissent ac procurassent vnam vel plures turres Iadrę prodere ac designare in eorum manibus. Quę si ipsi malefici compleuissent, ut memoratur iuxta eorum spontaneam loquellam, munus dignum ab eis erant percepturi. Multifarie multisque argumentis Veneti ipsam vrbem conati sunt sub eorum suppetere dominio. Quam si quauis via cępissent, iuxta ipsorum firmatam rationem, ordinationem et statutum omnis ciuis, immo quilibet repertus in ipsa, sub crudeli succumberet gladio. Sed Iadertini, in quantum diuina permittebat gratia,
140. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 44 | Paragraph | SubSect | Section] et statutum omnis ciuis, immo quilibet repertus in ipsa, sub crudeli succumberet gladio. Sed Iadertini, in quantum diuina permittebat gratia, potenter contrastabant ipsosque maleficos sub duro detruserunt carcere. Deficiente quidem sexta hora ipsius vigesimi tertii diei Capitaneus Venetarum gallearum cum nouem galleis mirabiliter pręparatis, quarum sex erant tabulis tectę, prout superius expressimus, ac cum quadam turre lignea operata fabricatione in quodam carabo lato fere cubitorum octo, quam Italici burgum seu plathum vocant Mantuanum,
141. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 45 | Paragraph | SubSect | Section] non parsimonizant, multi partium corruunt vulnerati. Iactant sex trabuchos in hostes, Iadertinorum neminem attingere valent. Nititur ille plathus cum turri ad cathenam applicare, quem aduersarii crebribus sauciant ictibus. Fit ibidem multa Venetorum strages, quod ipse plathus ex crebra impressione aliquantulum retro secessit. Qui aliquantulum recreatus magna clade se disposuit, audacter omni pauore humanę fragilitatis postposito ad dictam cathenam se adhęsit. Cui Iadertini obiicere nitentes nequaquam valuerunt. Et homines ipsius
142. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 45 | Paragraph | SubSect | Section] Iadertini in mari submergere conabantur, ut tutiores ibidem permanerent, sed illę galleę, quę ad dictam classem se disposuerunt, celeriter cupiunt ipsam cremari. Sed hostes imponunt vires, terribiliter inimicos impellunt. Multorum saxorum et telorum impressione multi ex Venetorum populo cadunt lętaliter inplagati et ex contrariis fere nullus spiritus defectum passus est, sed plurimi crebra sagittarum iactione percussi. Et tunc eedem galleę reliquis succurendum et ut subsidium preberent transnatarunt. Fit ibi agonia lętalissima. Ex parte
143. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 45 | Paragraph | SubSect | Section] ex Venetorum populo cadunt lętaliter inplagati et ex contrariis fere nullus spiritus defectum passus est, sed plurimi crebra sagittarum iactione percussi. Et tunc eedem galleę reliquis succurendum et ut subsidium preberent transnatarunt. Fit ibi agonia lętalissima. Ex parte Venetorum grandem defectum gentis patiuntur tam hic quam etiam ex meridionali plaga vrbis. Qui confidentes de illis proditoribus et stipendiariis incolis eorum sponsionem effectui perductam, sub meniis et turribus currebant ac cum aduersariis
144. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 45 | Paragraph | SubSect | Section] eorum sponsionem effectui perductam, sub meniis et turribus currebant ac cum aduersariis austerrime certantes. Quos Iadertini ita fortissime plaga percusserunt, quod ibi plurimi naturę debitum persoluerent. Quorum maleficorum carcerationes ipsi Veneti penitus ignorabant. Tunc quidem omnes Venetorum galleę, que sursum tecte fuerant, versus galleas inimicorum rogum porrigunt, ut consuptę nihil damni patiantur. Extitit tunc ibidem pestifer defectus Venetorum. Opponunt se anquiromagi Venetorum, sępissimis
145. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 46 | Paragraph | SubSect | Section] ac cum aduersariis austerrime certantes. Quos Iadertini ita fortissime plaga percusserunt, quod ibi plurimi naturę debitum persoluerent. Quorum maleficorum carcerationes ipsi Veneti penitus ignorabant. Tunc quidem omnes Venetorum galleę, que sursum tecte fuerant, versus galleas inimicorum rogum porrigunt, ut consuptę nihil damni patiantur. Extitit tunc ibidem pestifer defectus Venetorum. Opponunt se anquiromagi Venetorum, sępissimis mutatim sauciis, inficiunt Iadertinos. Fit murmur, iactus lapidum, fit
146. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 46 | Paragraph | SubSect | Section] naturę debitum persoluerent. Quorum maleficorum carcerationes ipsi Veneti penitus ignorabant. Tunc quidem omnes Venetorum galleę, que sursum tecte fuerant, versus galleas inimicorum rogum porrigunt, ut consuptę nihil damni patiantur. Extitit tunc ibidem pestifer defectus Venetorum. Opponunt se anquiromagi Venetorum, sępissimis mutatim sauciis, inficiunt Iadertinos. Fit murmur, iactus lapidum, fit etiam vtrarumque partium crebris emmissio spingardorum, spiculorum et aliorum bellicorum instrumentorum. Et ex hac et illa parte conantes Venetiani perficere
147. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 46 | Paragraph | SubSect | Section] carcerationes ipsi Veneti penitus ignorabant. Tunc quidem omnes Venetorum galleę, que sursum tecte fuerant, versus galleas inimicorum rogum porrigunt, ut consuptę nihil damni patiantur. Extitit tunc ibidem pestifer defectus Venetorum. Opponunt se anquiromagi Venetorum, sępissimis mutatim sauciis, inficiunt Iadertinos. Fit murmur, iactus lapidum, fit etiam vtrarumque partium crebris emmissio spingardorum, spiculorum et aliorum bellicorum instrumentorum. Et ex hac et illa parte conantes Venetiani perficere id, quod cupiebant, cum multa minutione
148. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 46 | Paragraph | SubSect | Section] pestifer defectus Venetorum. Opponunt se anquiromagi Venetorum, sępissimis mutatim sauciis, inficiunt Iadertinos. Fit murmur, iactus lapidum, fit etiam vtrarumque partium crebris emmissio spingardorum, spiculorum et aliorum bellicorum instrumentorum. Et ex hac et illa parte conantes Venetiani perficere id, quod cupiebant, cum multa minutione gentis a portu recesserunt. Adhuc crastino patefaciente die hora nona atque sexto exeunte die Ianuarii ibidem extitit agon occasione angromagorum Iadrę et taliter Venetis solutis, quod materiam
149. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 46 | Paragraph | SubSect | Section] ex hac et illa parte conantes Venetiani perficere id, quod cupiebant, cum multa minutione gentis a portu recesserunt. Adhuc crastino patefaciente die hora nona atque sexto exeunte die Ianuarii ibidem extitit agon occasione angromagorum Iadrę et taliter Venetis solutis, quod materiam pugnandi sanctam non habuerunt vlterius de abstractione clasium et ipsarum crematione. Et cum Veneti ipsas Iadertinorum galleas in sui vsum conuertere non valuerunt, versus quandam classem, de qua superius propalauimus, remigauerunt. Et ibi sponte Iadertini
150. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 46 | Paragraph | SubSect | Section] crastino patefaciente die hora nona atque sexto exeunte die Ianuarii ibidem extitit agon occasione angromagorum Iadrę et taliter Venetis solutis, quod materiam pugnandi sanctam non habuerunt vlterius de abstractione clasium et ipsarum crematione. Et cum Veneti ipsas Iadertinorum galleas in sui vsum conuertere non valuerunt, versus quandam classem, de qua superius propalauimus, remigauerunt. Et ibi sponte Iadertini propter discriminosum eorum certamen consentierunt ipsam ab eorum portu auferre. Amisit itaque idem Capitaneus Petrus
151. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 46 | Paragraph | SubSect | Section] pro eo, quod fortioribus magisteriis et propugnaculis urbem studuerunt munire confeceruntque (ut diximus) plusquam XV trabuchos in vallatione ciuitatis. Architectant multos spingardos in gyro civitatis, vbi flebilioris apparebat virtutis. Eminentissima fabricauerunt edificia, que Veneti procurantes eorum machinis in ruinam pręcipitare, sed ab astris facultas eis non fuit concessa. Item illi fraudulentes mense exeunte Iani quanto dignum pręmium eorum exigentibus meritis tollerauerunt et in fastigium quinque turrium Iadrę fundatarum ex austro eis
152. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 48 | Paragraph | SubSect | Section] cymbas, que aliquantulum longius distabant. Unusque formosi aspectus iuuenis, qui ibi in dicto platho repertus extitit, qui postulans, ne interimeretur, sed Iadertini nulla versi compassione, letaliter fuit interfectus. Sed dum hic agon inter inimicos altercabatur, nullus angromagus Venetorum, forsan pauore perterriti, presidium aliquod prębere curabatur, sic quod omnes reliqui in dicto carabo existentes mari sunt conglutinati, qui erant numero vltra duouiceni, viri omnes natione Venetiarum. Ipsumque carabum cum dicta turri ipsi ciuitatem et iuxta męnia vrbis deduxerunt,
153. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 48 | Paragraph | SubSect | Section] fuit interfectus. Sed dum hic agon inter inimicos altercabatur, nullus angromagus Venetorum, forsan pauore perterriti, presidium aliquod prębere curabatur, sic quod omnes reliqui in dicto carabo existentes mari sunt conglutinati, qui erant numero vltra duouiceni, viri omnes natione Venetiarum. Ipsumque carabum cum dicta turri ipsi ciuitatem et iuxta męnia vrbis deduxerunt, vociferantibus quibusdam super męniis ciuitatis aliquibus de inimicis ad Meltam causa offensionis aduenientibus ignorantibus ipsorum conflictionem ac
154. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 48 | Paragraph | SubSect | Section] Omnes iussu capitanei de bastida insurgunt ad arma, festinanter versus vrbem se dirigunt cum scalis inspicientes, que illarum esset turris, quę capta putabatur, nec inueniebant. Tunc Iadertini, cum hostem sentiunt prope ciuitatem appropinquare, super muros ascendunt, multo cruore Venetos vulnerant, qui ibidem plurimi semiuiui relicti sunt, quod voluntatem vllius similem non habuerunt. Et adueniente die Nono Kalendas Februarii mensis quidam decorus trabuchus fabricatus in cymitherio S. Chrysogoni Iadrę propter ineptitudinem
155. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 48 | Paragraph | SubSect | Section] decorus trabuchus
fabricatus in cymitherio S. Chrysogoni Iadrę propter ineptitudinem magistrorum pertica cum brachiis in terram deuenit et ruptus, sed aliquibus modo retroactis diebus extitit reparatus.
Et die penultimo Februarii Marinus Faletro Venetus aduenit in obsessum Iadre.
Capitaneus nouem gallearum nihilominus Petrus Cifrano erat generalis capitaneus maris.
156. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 49 | Paragraph | Section] Summe igitur tibi, Iadertinorum vrbs, illa tria arma cęlestia, et versutias ac insidias inimici dyaboli, qui dupplex dicitur morsellus, superare valebis et de omnibus angustiis et tribulationibus liberata permanebis. Tuis hostibus, antiquo pariter et dyabolus, qui iam diu te afflixit, Veneticus recitatur populus. Sit quippe tuum proprium scutum in tuo ore veritas virtuosa, sit etiam tua lorica in pectore et iecore prefixa comendabilis charitas atque tua sit galea in capite stabilita humilitas benigna. Et hiis tribus virtutibus tua pestifera tria vitia procul remouebis et
157. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 51 | Paragraph | SubSect | Section] magnis fidelitatibus vestris regalem gratiam et dilectionem condigne meruistis, et petimus, vt ipsam laudabilem fidelitatem vestram, quam multo tempore tenuistis et diseruastis, modo in fine non uioletis et gloriosa vestra merita non perdatis, sed viriliter Venetis, nostris et vestris inimicis, resistatis et subdere uos non debeatis. Nam nos id, quod per priores litteras nostras vobis promisimus, totaliter et omnino adimplebimus, immo propensius adimplere curabimus. Ecce etenim cum tota potentia nostra parati sumus, sine omni mora
158. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 52 | Paragraph | SubSect | Section] offerentibus sacrificium vinculo anatematis quotidie, tam feriato quam non feriato die, humiliter in missarum officio pio ore explicare, que omnia alacriter perficiebantur.
159. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 52 | Paragraph | SubSect | Section] non feriato die, humiliter in missarum officio pio ore explicare, que omnia alacriter perficiebantur.
160. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 52 | Paragraph | SubSect | Section] et turribus ac eam cingi muro cemento linito, a boreali quidem parte turres ligneę seu decem propugnacula, ab australi totidem. Sed ex orientali plaga erant numero quatuordecim et a parte quirinali inane nullaque fortilicia ab hac plaga erat instructa ex eo, quod illic tuti fore ipsi Veneti reputabantur propter ipsorum classes et galleas, quae ibi continue applicabant et sibi portum eligebant. Nam si euentu eos contigisset et nimia oppressione essent hostium conflicti seu aliquorum non posse resistere potentię, eorum erat meditamen in dictas classes fugam arripere et
161. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 52 | Paragraph | SubSect | Section] minantibus eos debere cum illa impugnari. Sed ex hoc nullum hostes genus formidinis summentes, sed semper sperabant de regis fauore et eorum futuro remedio. Quamuis ipsa edificia frustra sint laborata, cum nullum hostibus prestitit detrimentum nec cum ea pugnare ausi sunt nec Veneti conantur durioribus affici doloribus. Cum decem et septem trabuchis ciuitatem deuastabant. Nam quodam die Nonas Aprilis mensis, cum illo magno trabucho confecto in septentrione bastide sęuioris iactare non cessassent, diuina concedente pietate, in terram precipitauit. Et
162. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 52 | Paragraph | SubSect | Section] Et eodem die bis duę naues maxime trium tectorum, quibus vrbs Iadrę debebat impugnari, causa conficiendi super eas ingeniorum edificia in scopulo mali consilii applicarunt. Quas hostes inspicientes deridebant confidentes in presidio diuini solii, quod eisdem erat concessurus. Parant et Veneti tam in equore, quam in terra propugnacula. Iubent tertio Idus Aprilis vltraquam quinquaginta plathos Mantuanos in obsessum ciuitatis peruenire. Et tertio Madii Kalendas grande extitit hostium in sticato exactum, per quod illa edificia miri decoris, de quibus in huius capitulo
163. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 53 | Paragraph | SubSect | Section] machinabant.
Multa quidem habitacula in valle magistrorum stipendiati construxerunt, et tam isti, quam omnes, qui in obsessum erant ciuitatis, cum quibus erat ipsa bellanda, erant homines vltra viginti quinque millia exceptis illis, qui a remotis partibus venerant audientes, quod vrbs agone Uenetianis erat conculcanda.
164. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 53 | Paragraph | SubSect | Section] illis, qui a remotis partibus venerant audientes, quod vrbs agone Uenetianis erat conculcanda.
165. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 56 | Paragraph | SubSect | Section] inimicorum propugnacula, sic nunc nimia deficiebat breuitate ibique aleuiatum extitit illud certamen. Sed in reliquis partibus magis continue augmentabatur, pręcipue supra ianuam S. Marię sic nominatam. Illic pars parti ictus non breuiabat, plurimi ex Venetis sauciati tam sagittarum, quam lapidum adhesione deficiebant. Mutantur illic in naui commodiores ad certamen et plurimi accedentes spiritus defectum patiuntur. Tunc aduersarii maiores suscipiunt uires aspicientes sic Uenetos mortaliter deficere. Iactant isti et illi ollas
166. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 56 | Paragraph | SubSect | Section] nominatam. Illic pars parti ictus non breuiabat, plurimi ex Venetis sauciati tam sagittarum, quam lapidum adhesione deficiebant. Mutantur illic in naui commodiores ad certamen et plurimi accedentes spiritus defectum patiuntur. Tunc aduersarii maiores suscipiunt uires aspicientes sic Uenetos mortaliter deficere. Iactant isti et illi ollas calce infertas, fundunt Iadertini vasa sordida tabe et fetibili stercore, quod aduersarios ex suaui aromate per antifrasim reprimunt omniaque illorum arma coinquinando depingunt. Et quanto altius Titan polum circuibat, tanto
167. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 57 | Paragraph | SubSect | Section] calce infertas, fundunt Iadertini vasa sordida tabe et fetibili stercore, quod aduersarios ex suaui aromate per antifrasim reprimunt omniaque illorum arma coinquinando depingunt. Et quanto altius Titan polum circuibat, tanto partes adinuicem asperius suas uibrabant lanceas. Nunc Veneti inchoant et plus conantur murum ciuitatis fodere, quos hostes terribiliter ex meniis cum saxis percutiunt, nunc Veneti frequentant hostia vrbis comburrere, quos Iadertini accurate vulnerant, nunc adherent muro altissimas scalas, quas Iadertini in abyssum precipitant. Extitit talis tumultus
168. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 57 | Paragraph | SubSect | Section] aromate per antifrasim reprimunt omniaque illorum arma coinquinando depingunt. Et quanto altius Titan polum circuibat, tanto partes adinuicem asperius suas uibrabant lanceas. Nunc Veneti inchoant et plus conantur murum ciuitatis fodere, quos hostes terribiliter ex meniis cum saxis percutiunt, nunc Veneti frequentant hostia vrbis comburrere, quos Iadertini accurate vulnerant, nunc adherent muro altissimas scalas, quas Iadertini in abyssum precipitant. Extitit talis tumultus illorum, qui sub isto ponte in terram descenderant, vbi erant viri prope tria milia, quod tonitruum excelsi poli
169. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 57 | Paragraph | SubSect | Section] domos spiritualium personarum eorum edificia, ut nauium partes tamen attingendo plus laborarent. Fit et dira strages prime classis pugnantis penes castrum, quę potentissimos non audens tollerare ictus girauit proram, et ibidem prope horam nonam pugna quieuit. Sed mirabilius agonizant Veneti in secunda acie nauis S. Demetrii. Sagatiores ibi insurgunt, minantur verbis, sed iaculorum coniectatione non parcunt multosque illic ex Iadertinis vulnerant et in tantum superant, quod nisi tunc celerius aliquale suffragium esset eis
170. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 58 | Paragraph | SubSect | Section] emisione, quam cęterorum, qui ad reliquas certabant partes. Sed Spiritus S. virtute mirabiliter obiiciebant nec reliquos sinebant ire męnia violare. Extitit adhuc impius agon ad particulam borealem vrbis Iadre, vbi unus ex plathis cum ponte bellum exercebat. Veneti facibus accensis, omni abiecta formidine, versus ipsum hostiolum causa id igne consumere sepius se disponebant. Quos hostes ita viriliter flagelarunt, quod quamplures absque spiritu in campum se prostrabant. Ex Iadertinis et ibidem multi arduis vulneribus sunt occupati, sed alii eorum
171. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 58 | Paragraph | SubSect | Section] alii eorum supplebant defectum, licet pauci. Altercantur etiam mirabiliter illi, qui intus et sub illa rada extiterant, ex quibus ingens copia deficit. Ad portam autem Campi, de qua iam in hoc capitulo prelibauimus, cum illo ponte plurimi ex partium gente fuerunt letaliter vulnerati. Idem Veneti ampliarunt virtutes et cum quodam catto ligneo debilis naturę confecto ad ipsam ianuam se protraxerunt, ut eam comburerent uel forsan funditus euerterent. Sed ita eos inimici a męniis horribilium saxorum et spingardorum ac balistarum iactatione
172. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 58 | Paragraph | SubSect | Section] ut eam comburerent uel forsan funditus euerterent. Sed ita eos inimici a męniis horribilium saxorum et spingardorum ac balistarum iactatione percutiunt, quod multi intereunt, ac ipsum cattum in infinitas partes diruperunt et hos, qui intro se clauserant, mortaliter occiderunt. Ibique Veneti innumerabilem sui populi delinquerunt partem. Sed ipsa excelsa turris Venetorum in ipsis binis fabricata plathis cupiens et putans excedere cacumen turris Iadre hedificate in angulo ad Babbas, que Saulare transiens formidans iuxta eam accedere inde recessit. Ex eo, quod ipsa turris
173. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 58 | Paragraph | SubSect | Section] a męniis horribilium saxorum et spingardorum ac balistarum iactatione percutiunt, quod multi intereunt, ac ipsum cattum in infinitas partes diruperunt et hos, qui intro se clauserant, mortaliter occiderunt. Ibique Veneti innumerabilem sui populi delinquerunt partem. Sed ipsa excelsa turris Venetorum in ipsis binis fabricata plathis cupiens et putans excedere cacumen turris Iadre hedificate in angulo ad Babbas, que Saulare transiens formidans iuxta eam accedere inde recessit. Ex eo, quod ipsa turris Iadre circa cubitos sex altitudine illam inimicorum excedebat, cepit per equor huc et
174. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 59 | Paragraph | SubSect | Section] nullam misericordiam conspiciunt, nemini parcunt, quos possunt, terribili nece submittunt. Iactant nobiliter septem machine Iadertinorum in hostes, sed laudabilius tangunt inimicos, testimonium reddebatur solum ex trabuchorum tactu. Hoc die plures quam sexaginta ex Uenetorum turba ad superna conuolasse dicuntur et quanto ipsum certamen versus solis occasum procedebat, tanto Veneti maiorem sustinebant conflictum et, cum iam sol minabatur suam lucem claudere, illa maior compacta pugna, de qua iam sepius est in presenti
175. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 59 | Paragraph | SubSect | Section] hostes, sed laudabilius tangunt inimicos, testimonium reddebatur solum ex trabuchorum tactu. Hoc die plures quam sexaginta ex Uenetorum turba ad superna conuolasse dicuntur et quanto ipsum certamen versus solis occasum procedebat, tanto Veneti maiorem sustinebant conflictum et, cum iam sol minabatur suam lucem claudere, illa maior compacta pugna, de qua iam sepius est in presenti sarcasmos memoratum, cepisset clangere dehortando hostes, omnes aduersarii Iadertinorum fessi et nimio labore occupati ipsum sonitum audientes fugam in
176. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 59 | Paragraph | SubSect | Section] plaga sauciatos et morti traditos prope octingenti, ex obsessis quippe numquam excessit numerus bis denarius exceptis vulneratis, de quibus copiosa extitit turba. Fuerunt balistarii et arcuarii, qui in detrimentum vrbis uenerant, octo milia et plus, ex Iadertinis fere ducenti, sicut ipso die ipsi Veneti percussi sunt a suis hostibus plaga magna, prout in huius seriei capitulo breuiter sunt connotata.
177. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 59 | Paragraph | SubSect | Section] et arcuarii, qui in detrimentum vrbis uenerant, octo milia et plus, ex Iadertinis fere ducenti, sicut ipso die ipsi Veneti percussi sunt a suis hostibus plaga magna, prout in huius seriei capitulo breuiter sunt connotata.
178. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 60 | Paragraph | SubSect | Section] pro rei veritate inuestiganda XIII Kalendas Iunii illum fratrem Marinum minorum ordinis, qui iam primitus pro legato ad Lodouicum regem fuerat transmissus, nunc sero ad eundem festinanter est delegatus et missus, qui regi humiliter exponeret pro parte fidelium, studeat de bello durissimo moto per Venetos, inimicos regii diadematis, et de eorum arcta neccesitate, cum ipsi fideles regalis sceptri hesitent, immo hesitando consummuntur, si euentu serus agon per ipsos maleficos Uenetos exortus erit, eos non posse tam excelse resistere potentie, quin incidant in libitum
179. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 60 | Paragraph | SubSect | Section] et missus, qui regi humiliter exponeret pro parte fidelium, studeat de bello durissimo moto per Venetos, inimicos regii diadematis, et de eorum arcta neccesitate, cum ipsi fideles regalis sceptri hesitent, immo hesitando consummuntur, si euentu serus agon per ipsos maleficos Uenetos exortus erit, eos non posse tam excelse resistere potentie, quin incidant in libitum hostilitatis Venetorum. Qui nuncius vicenoseptimo Madii mensis dictum Lodouicum regem cum sui valida potentia in fines Clochot reperiit, cui suę legationis formam deuote indicauit. Quem benigne idem
180. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 60 | Paragraph | SubSect | Section] inimicos regii diadematis, et de eorum arcta neccesitate, cum ipsi fideles regalis sceptri hesitent, immo hesitando consummuntur, si euentu serus agon per ipsos maleficos Uenetos exortus erit, eos non posse tam excelse resistere potentie, quin incidant in libitum hostilitatis Venetorum. Qui nuncius vicenoseptimo Madii mensis dictum Lodouicum regem cum sui valida potentia in fines Clochot reperiit, cui suę legationis formam deuote indicauit. Quem benigne idem rex audiens tam grandem fidelitatem intendens, mane crepusculo facto aliquot tubiculas equestres per
181. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 61 | Paragraph | SubSect | Section] destuere, quod quarto Kalendas Iunii quicquam ex eis integrum non remansit, et simili modo Kalendis Iunii illos duos trabucellos, qui penes S.
Iacobum fuerant stabiliti, delere fecerunt. Item tertio Nonas Iunii celeriter
illud minus sticatum, situm vltra portum, ipsi Ueneti partem igne combusserunt et partem destruxerunt, quod ipso die post solis occasum locus uacuus ibidem inuentus est.
182. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 61 | Paragraph | SubSect | Section] et crebrius cum iuramento affirmasse visus est, potius suum velle corpus Iadre condere sacrofago quam constantissimos Iadertinos velle desolatos relinquere. De duobus erit vnum iuxta ipsius pronuntiationis sermonem: Aut epithaphium ossa eius Iadrae concludet aut ipsi Iadertini a manibus eruantur Uenetorum. Hęc idem rex suo proprio ore multoties coram multis suis baronibus et nobilibus Iadrę ibidem astantibus attestatus est. Nunc Iadertini decorant vrbem et tres nuntios egregios ad ipsum regem in dicta confinia Selmenici castramentantem vndecimo die eiusdem mensis
183. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 62 | Paragraph | SubSect | Section] Sticatum Quos rex benigne suscipiens policitauit eorum petitioni cito tribuere effectum et veniente die septimodenario Kalendas Quintilis mensis pręfatus rex mouit uniuersam militiam et peruenit in confinia Iadrę. Artissime et anguste Uenetorum bastidam obsedit quantum trabuchus attingere cum conamine non ualebat. Sed cum ipse exercitus sua erigebat tentoria, intueatur quisquam, quale Iadertini gaudium suscipiebant. Hoc iudicio lectoris est relinquendum. Certe clangunt tybicines et tubę, et nolę ad stornium pulsant
184. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 63 | Paragraph | SubSect | Section] Iam Iadertinis lata et spatiosa uia conceditur, tuti gradiuntur, iam repellitur a Iadra spernibilis penuria omnique bono fęcundatur. Sed in breui tempore durabilis, nec plus constantiores in regis fidelitate persistunt. Nunc firmiores contra Uenetorum potentiam assumunt uires, nullus preteritarum reminiscitur calamitatum, quilibet credit a tyrranico liberari imperio. Rectoresque ciuitatis cum pluribus ingeniis disertioribus ad dictum regem adiuerunt et procidentes ante eum et detectis capitibus et genibus flexis.
185. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 64 | Paragraph | SubSect | Section] illi exeunt ex sticato, versus aduersarios concurrunt mixtimque partes certant et, nisi tunc Ungarorum quedam particula, que in ciuitatem Iadre causa recreationis uenerat, suis presidium intulisset, quia celeriter illuc equitauerunt, copiosa gens ex Iadertinorum parte defecisset. Sed quamplures ex Uenetis morti traditi, ex oppositis nullus visus est. Aduenerat etiam in comitiua huius exercitus Bertandus presbyter, Aquilegiensis patriarcha, qui uiceno die Iunii Iadram uisitare prouidit a ciuibusque honorifice extitit cum exeniis susceptus. Iubetque rex undecim trabuchos, cum
186. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 65 | Paragraph | SubSect | Section] excellentiores barones totius exercitus adueniebant et ibi toto die naturali in equis et sonipedibus ascensis ad estum morabantur et interdum recreationis causa in vrbem introibant. Nemo reperiebatur, qui occasione refrigerii guttam liquoris porrigeret seu falerni. Sępius per Venetorum missos rex exquisitus fuerat, ut ipsi possent cum dicto rege aliquos conferre sermones. Quibus rex nec licentiam accedendi tribuebat nec ipsos tantum audire consentiebat. Sed ex quo Veneti cum ipso rege oretenus fari non presummerent, cum
187. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 65 | Paragraph | SubSect | Section] guttam liquoris porrigeret seu falerni. Sępius per Venetorum missos rex exquisitus fuerat, ut ipsi possent cum dicto rege aliquos conferre sermones. Quibus rex nec licentiam accedendi tribuebat nec ipsos tantum audire consentiebat. Sed ex quo Veneti cum ipso rege oretenus fari non presummerent, cum sublimioribus Vngaris ac bano Bosnensi ceperunt adinuicem amicari nec non inter se conficientes quoddam proditionis et conspirationis genus, quod statim indicare promittimus. Imperio ipsius regis tres cattos ligneos fortibilis
188. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 65 | Paragraph | SubSect | Section] fecerunt. A quoque ipsorum quoddam longum lignum in lance, quo menia bastide et propugnacula funditus erant destructura. Nec idem rex vrbem ingredi uoluit, donec ciuitas ex hostibus foret liberata.
189. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 65 | Paragraph | SubSect | Section] dum volucres suarum vocum inchoant suauia modulamina, prefatus rex plusquam octingentos prefecit tyrones militari cingulo confibulatos, ex quibus quattuor Iadertinos ordinauit, quorum non expedit recitare nomina, cum quibus et aliis suis ordinatis aciebus parauit se expugnaturum contra bastidam Uenetorum, in qua erant constituti ad ipsius defensionem plusquam sexdecim milia pugiles. Resonat mandato regio tubicula pedestris per urbem, insurgunt Iadertini alacriter, induunt bellica arma, plusquam tria milia hominum cum eorum edificiis precedente vexillo S. Martyris Grisogoni,
190. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 66 | Paragraph | SubSect | Section] procurant eorum edificia affinius penes sticatum adherere, aliqui trabuchos mirabiliter exercent et aliqui turres seu inimicorum propugnacula accendere procurant et quamplures balistarum et spingardorum properant opponere. Sed iam Veneti pręparati sicut illi, qui nouerant temporis dispositionem, ascenderant sua edificia, certamen mirabiliter officiant, obstant uiriliter hostibus, copiosos ex ipsis vulnerant et ex opposito isti asperius imprimunt et repellunt et in tantum superant, quod tres turres seu propugnacula
191. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 66 | Paragraph | SubSect | Section] tres turres seu propugnacula relicta intuita sunt nec super ipsis agonizare audent propter sepissimos ictus. Et cum isti conspicerent neminem pugnasse in ipsis tribus pugnis, accedunt ad turrim seu propugnaculum situm inter illa tria relicta, in flamam eandem incendunt. Sed Veneti sagaciter super illam scandunt, obstant combustioni, fundunt lympham et cum grauitate eam extingunt. Maxima pars istius igne extitit consumpta. Iactant etiam Uenetorum tres machinę ęquoris in hostem, neminem preter unum incolam letaliter vulnerant. Non cessant etiam alii trabucelli
192. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 66 | Paragraph | SubSect | Section] pugnasse in ipsis tribus pugnis, accedunt ad turrim seu propugnaculum situm inter illa tria relicta, in flamam eandem incendunt. Sed Veneti sagaciter super illam scandunt, obstant combustioni, fundunt lympham et cum grauitate eam extingunt. Maxima pars istius igne extitit consumpta. Iactant etiam Uenetorum tres machinę ęquoris in hostem, neminem preter unum incolam letaliter vulnerant. Non cessant etiam alii trabucelli constructi in sticato, qui erant ultra septeni, prohicere, sed frustra eorum concertatio cernebatur. Cum autem eiusdem diei nondum tertiarum hora lapsa
193. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 67 | Paragraph | SubSect | Section] athletarum necnon Stephani, Bosnensis bani, Belialis alumni, in multa stupefactione cordis commouentur, amittunt vires, nesciunt quo pergant, cruorem in se non sentiunt et tanto merore punguntur, quod plurimi ciuitatem ingredientes quasi semiuiui comperti sunt. Ipseque multitudinis cuneus Uenetorum versus cattos machinasque et alia Ungarorum et Bosnensium tegimmenta accelerant, student eas frequenter cremare septemque trabuchos ac quatuor spingardos in conspectu regis totiusque suę inumerabilis potentię, quos in obsessum bastidę iussu regio erexerant, nullo precincti timore
194. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 68 | Paragraph | SubSect | Section] Eorum gaudium, o Rex, quod ex tuis epistolis percipiebant, in exaustiorem tristitiam est conuersum. Hęc est illa uestra sponsio infixa, quam Iadertini de uobis prestolabantur, quam munitam ingenti cęreo sigillo ipsis insontibus destinari asserebas: Grande Iadertinos percipere brauium, si Uenetis uiriliter obsistere curauerint. Certe eorum tristitiam quilibet speculetur tam famosi regis suorumque baronum cupiditate seductorum sagacem perfectionem sponsionis suis intimis fidelibus operatę. Et nisi tunc idem rex per suos speciales legatos illos ciues hortatus fuisset, quod de
195. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 68 | Paragraph | SubSect | Section] accedunt humiliter ad eum, ut, ex quo sic contigit casus, saltem eos reconciliare studeat cum antiquis hostibus. Ad quorum supplicationem voluntarium se obtulit, sed effectum minime tribuit. Dissimulans se uelle, treguam proclamauit cum Uenetis, sed post ad quid hec tregua? Nonne es tu continue concors cum Uenetis, quos asserebas inimicos mortales propter participationem interitus Andreę, regis Neapolitani, vestri germani fratris? Putatis vestrum scelus sub tegimento claudere, sed magis serenum quam Phebus apparet in polo.
196. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 68 | Paragraph | SubSect | Section] ad eum, ut, ex quo sic contigit casus, saltem eos reconciliare studeat cum antiquis hostibus. Ad quorum supplicationem voluntarium se obtulit, sed effectum minime tribuit. Dissimulans se uelle, treguam proclamauit cum Uenetis, sed post ad quid hec tregua? Nonne es tu continue concors cum Uenetis, quos asserebas inimicos mortales propter participationem interitus Andreę, regis Neapolitani, vestri germani fratris? Putatis vestrum scelus sub tegimento claudere, sed magis serenum quam Phebus apparet in polo. Et non suffecit hęc, sed die secundo Iulii crastino reliquos
197. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 69 | Paragraph | SubSect | Section] Phebus apparet in polo. Et non suffecit hęc, sed die secundo Iulii crastino reliquos trabuchos exercitus siniuit per illos incendere preterquam unum, quem olim Nicolaus, banus Slauonie, quem rex ab officio banatus ignominatum deiecit, Iadertinis transmisit. Nunc appetit rex Uenetorum colloquia forte baronum formidine, dulcia prouerbia profatur Iadertinis, sed patet per effectum operis nullam habere efficatiam. Elegit in legatum quempiam ex suis commilitonibus ad urbem Uenetiarum sub specie confirmandi reconciliationem, quam Iadertini instigauerant regem. Sed
198. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 69 | Paragraph | SubSect | Section] quem rex ab officio banatus ignominatum deiecit, Iadertinis transmisit. Nunc appetit rex Uenetorum colloquia forte baronum formidine, dulcia prouerbia profatur Iadertinis, sed patet per effectum operis nullam habere efficatiam. Elegit in legatum quempiam ex suis commilitonibus ad urbem Uenetiarum sub specie confirmandi reconciliationem, quam Iadertini instigauerant regem. Sed nihilominus veritas fixa habetur, quod non hac de causa, sed certius et credibilius ipsum transfretasse suscipiendum eius laboris premium et tanti ignominiosi uituperii solutionem, quia idem rex
199. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 71 | Paragraph | SubSect | Section] fabricas opprobrium, ingens scelus in illos, qui te ut dominum colebant. Inbecilem te reputas nec camum mordibilem super tuos commisisti. Asserebas enim illos cum iuramento tanta charitate dilexisse, quod, licet dimidii tui regni thesaurus esset distrahendus, decet, ut illi liberentur a Venetorum imperio deteriusque foret regio sceptro ab exordio et medio eos renuere quam finem tam terribilem maculare. Minus facinus committeres tuo proprio ipsos iugulare lacerto quam in tanta calamitate et discrimine affici uelle. Hoc quidem est premium illud tam speciosum, quod
200. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 72 | Paragraph | SubSect | Section] uos irruentem, penitus ignorastis, quid petere nesciuistis.
201. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 72 | Paragraph | SubSect | Section] odit filium. Ubi erat quidem congeries plebeiatorum, totum eorum murmur et tumultus erat aduersus urbis pretores, concordiam per hostes eligendam illos nolle asserebat. Sed veritatis stilus ab eorum ore prosiliebat, cum generosi illud iugum, quod Ueneti affectabant, possibilitas non denegaret, protinus abiiciebant. Quodam vero die XIIII-o Kalendas Sextilis mensis imfimus populus grandi comitiua in maiori publico foro certis armis protinus bellicosis amicti stabilierunt locum grandisque uocibus resonans ac
202. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 74 | Paragraph | SubSect | Section] Sed hi, qui hos ictus supportabant, nullum indignationis inditium propalare publice presumebant. Quodam vero decimonono Iulii hoc contigit: Vniuersa plebs armis latentibus amicta in publico ciuitatis mercato cum valido strepitu et uocis clangore adiuit: prorsus appetere principem Venetianum. Quorum minis ingenui ciues nimiam cordis formidinem sumpserunt, ex dolore ingenti et pauore precincti uerba pro statu pacifico eructare non ualebant. Sed nedum eiusdem diei hora bis tertia consummasset, cephas quidam plebis de eorum conditione
203. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 74 | Paragraph | SubSect | Section] facta borgella, sumpserunt, illud vulgus in senatum tamquam capite detruncato per uicos gradiebatur. Sed nemo pretorum seu oratorum in aliquem eorum manum extendere presumebant. Et dum idem dies penes vesperorum cantum appropinquasset, duos trabucellos in metis S. Mathei extra urbem dicti Ueneti erexerunt, quibus inimicos sepius offendebant. Et dum ipsi pretores et cęteri eorum consentanei ac urbis suę fideles in tanta essent agonia positi, quod huius uite tedium iam habebant, nemo eorum putabat a tanto euadere posse discrimine, quin in manibus corruat inimicorum. Sed ille, a quo
204. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 76 | Paragraph | SubSect | Section] Tale enim crudele commissum ipsi iniqui conceptores decreuerant effectui perducere, ut hostibus illo die, quo iustitiam compleuerunt, aliquas ex turribus maioribus sitis ex boreali plaga urbis hostibus designare ianuasque ciuitatis, per quas Venetorum exercitus ciuitatem ingredi debebat, reserare. Sed nutu permittente diuino nec isto nec illo gaudere potuerunt intentu.
205. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 76 | Paragraph | SubSect | Section] hostibus designare ianuasque ciuitatis, per quas Venetorum exercitus ciuitatem ingredi debebat, reserare. Sed nutu permittente diuino nec isto nec illo gaudere potuerunt intentu.
206. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 76 | Paragraph | SubSect | Section] debebat, reserare. Sed nutu permittente diuino nec isto nec illo gaudere potuerunt intentu.
207. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 76 | Paragraph | SubSect | Section] quod ipsam anchoram nutu magni Tonantis hostes infringerant et quod illa conspiratio dirę conceptionis integraliter extitit iustitia suadente punita, confestim mane lucescente magna pars exercitus pugillum de bastida et particula cunei classium et gallearum propter ineffectum conspirationis Veneti accelerant pontesque illarum ingentium nauium, quibus ciuitas extitit agonizata festinater dissipare inchoarunt ipsoque die quoddam batifollum cum monos machina vltra portum, vbi primitus extitit sticatum, reedificarunt.
208. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 76 | Paragraph | SubSect | Section] inchoarunt ipsoque die quoddam batifollum cum monos machina vltra portum, vbi primitus extitit sticatum, reedificarunt.
209. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 76 | Paragraph | SubSect | Section] machina vltra portum, vbi primitus extitit sticatum, reedificarunt.
210. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 76 | Paragraph | SubSect | Section]
211. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 77 | Paragraph | SubSect | Section] machinas rogumque ab ipsis instruunt et inextinguibili flama incendunt duasque perticas ibidem repertas securibus particulatim infringunt. Insurgunt obsidentes ad arma, ad defenssandos trabucellos incendunt, quos hostes sentiunt, retrocedere compelluntur et valuas vrbis intrant. Satagunt Veneti trabuchos ignea liberari potentia, sed tanta uis flammę ardoris eos occupauerat, quod eos uix defensarent fere totos lare defectos. Quos et ipsi postmodum et quod residuum incombustum fuerat in ruinam subuerterunt et aduersus ipsi conflicti fasceninas ciuitatis concurrunt, quos hostes a
212. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 77 | Paragraph | SubSect | Section] capitaneus oppidi S. Michaelis Zoillus de Vrsulino nomine vocatus, cupiditate seductus castrum reliquit et ad hostes obsidentes aufugit conficiens conspirationem quamdam proditionis castri. Ac eodem solis cursum agente die nobilium vnus ex Venetis tres ingenuos quosdam ex Iadra duosque plebeiatos sub fide sponsionis a cymba ultra portum ibidem aduenientes in terram conscendere precatus est. Cui fide adhibita paratur complacere illius rogantis voluntati et nondum large ab arcella in terram saltum fecerant, ecce quidam ex
213. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 78 | Paragraph | SubSect | Section] fiduciam acceperunt, forsitan ab aliis, qui hac carent auctoritate. His auditis episcopus in urbem accelerat cum obtento commeatu responsiuam pretoribus, pro quorum parte erat destinatus, legaliter indicauit. Illosque captiuos post aliquibus inde retroactis diebus cum reliquis ciuibus Venetis associarunt. Parant Veneti, qui in obsessum oppidi S. Michaelis conuenerant, ad pugnam, quam quinto Idus Sextilis ab ortu solis inchoant grauissimasque vibices supportant et in magna strage deficiunt. Nam ipsum castellum nullum belli genus pati poterat propter rupium et
214. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 78 | Paragraph | SubSect | Section] ab aliis, qui hac carent auctoritate. His auditis episcopus in urbem accelerat cum obtento commeatu responsiuam pretoribus, pro quorum parte erat destinatus, legaliter indicauit. Illosque captiuos post aliquibus inde retroactis diebus cum reliquis ciuibus Venetis associarunt. Parant Veneti, qui in obsessum oppidi S. Michaelis conuenerant, ad pugnam, quam quinto Idus Sextilis ab ortu solis inchoant grauissimasque vibices supportant et in magna strage deficiunt. Nam ipsum castellum nullum belli genus pati poterat propter rupium et altitudinem saxorum in vallatione dicti
215. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 78 | Paragraph | SubSect | Section] valuerunt ipsum superare. Adusque horam sextam ipse agon dicitur perdurasse. Atque eodem Idus insontes quosdam infantullos et inocentes egenos, qui valuas elemosynando circuibant extra vrbem egressi, ut alibi saltem eorum vitam sustinerent largius, idem Veneti nulla rationis preuia causa eos hostiliter ceperunt, cum multis flagitiis et verberibus eos colaphizarunt et postmodum nulla moti misericordia nec sanctae pietatis intuitu rogum cum ingenti flamma componunt eosque crudeliter in ipsum iactant et in cinerem redigi
216. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 79 | Paragraph | SubSect | Section] et in cinerem redigi faciunt. Quid ergo isti iuuenculi mali fecerunt? Non arma contra illos sumpserant, non vltionem appetebant. Sed certe istud horrendum ad astra conuolasse dicitur, pro tanti criminis uindictam postulasse. Sed forsan grauius pondus est Iadertinorum quam sint scelera Venetorum. Die immediate subsequenti, scilicet solemnissimi Christi athletę Laurentii, dum hostes parauerant se ad aliam pugnam, sponte defensores illius castri S. Michaelis nullo patiente agone, numo obcecati hostibus tradiderunt castrum incolumesque promissas seruando, quod ipsi
217. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 80 | Paragraph | SubSect | Section] assertione, qui ipsum depictum in clypeo primitus despexerant, nunc splendidiori corruscatione splendescere. Nam sicut profari mendatium, sic occultari miraculum veritatis diuinę est. O quam subito athleta gloriosus ultus est facinus tam horrendum, quod idem Venetorum exercitus contra illos insontes adolescentulos commisit, quos pridie leuitę Laurentii festo igni adiudicarunt. Non distulit censuram cunctorum inspector in diurniori curriculo labi.
218. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 80 | Paragraph | SubSect | Section]
219. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 81 | Paragraph | SubSect | Section] mensibus, inchoando a Sextili et vsque ad metam penultimi terminando, extitit exactum. Iam pro falerno utuntur aceto, inedia ingens carnium fit recentium et sola spes habetur in regis sponsione. Item quidam pessimi urbem reliquerunt. Postmodum suasu capitaneorum exercitus Venetorum tertio Nonas septimi mensis ciuitatem ingrediuntur. Quos obsessi ceperunt funem laqueatum Nonas Septembris in eorum collo appenderunt, vitę finierunt terminum. Ipsoque die recens capitaneus gallearum obsidentium cum suis decem galleis aduenit et venerit vetus
220. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 82 | Paragraph | SubSect | Section] de aliis nouitatibus Iadrę, si essemus penes vos, et quando placebit dominationi vestre, venimus ad uos tamquam ad patrem. Multa scripsissem vobis, sed non presummo, verumtamen mittimus vobis fratrem Gregorium, monachum nostrum, qui fuit captiuatus Venetis et, quia data fuit illi licentia a rectoris Iadrę, per menses iam duos egrotauit et nihilominus congrue posset recedere. Sed intelleximus de aduentu vestro, idcirco fecimus eum prestolari, donec venissetis. Quapropter dictum monachum informauimus, qui vobis seriem enarabit per
221. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 83 | Paragraph | SubSect | Section] discordię captiuus mansit.
222. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 83 | Paragraph | SubSect | Section] sed deteriori proposito executionis, exercitu Venetorum Iadram transfugauit, quem edicto rectorum Iadertini ceperunt. Et Kalendis Octobris mensis quendam angromagulum Iadrę pyratarum inimici inane ceperunt, quem in sui conuerterant vsum. Dirumpunt Veneti machinis cęnacula hostium, ex quibus vna in maiori sticatu confecta iactando precipitauit pro paucis ebdomadis elapsa rursum reparari iussa est. Concupiscunt aggressi sentire semitas exercitus coadunatis metis termini, sed oberrare nequeunt propter artissimum firmatum obsessum, quod nec
223. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 84 | Paragraph | SubSect | Section] Quidam Iadertini pro inferenda inimicis grauiora dispendia ac propriam patriam aliquali recreationis esu suffulcire, fabricarunt paronem monos transtrorum viginti et trium, quem die prescripti mensis decima e terra in mare natare student, et iam fere medius in equore pulsus. Veneti cernunt, in nimia cordis angustia mouentur. Ornat octo galleas capitaneus maris tectas laneis armis lausis, ne offensionem balistę spiculorum paterentur, cum quibus audacter se mouit festinanter erga illum paronem, sed more femineo abscessit nihil probitatis ostensus et cum
224. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 87 | Paragraph | SubSect | Section] extitit commotum. Sed mox sumpto prandio sero Consilium cumulatur et insurgens vnus nobilium vltra septenarium prouectus in locum constitutum ascendit, primitus lachrymis irriguis profluit, demum coram omnibus sui conceptum pollito sermone taliter est prolocutus: Statuuntque penitus se velle Venetorum subiicere dominio, cum eorum alitus vicinior sit morti quam huius sęculi vitę. Legant quosdam ciues, quosdam conciues ad vtrosque obsidentes capitaneos intentionemque eorum expresse patefacere compelluntur, qui aures videntur inclinasse et alacriter auscultasse.
225. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 88 | Paragraph | SubSect | Section] Denique pro inienda conuentione exhibere obsides quos in pontificis Nicolai celebritate consignant amplius beniuolo comeatu vtrorumque capitaneorum, scilicet Marci Iustiniano et Andreę Maureceno, sub quorum dominio vniuersus exercitus Venetorum habebatur, in custodia. Ipsi Iadertini sexto Idus Decembris solemnes sex conciues eligunt insignes in missos, quorum nomina sunt hęc: Paulus Stani de Varicassis, Petrus de Matafaris, Bartholus Petri de Sloradis, Nicolaus de Gallelis, Marinus de Calcina et Michael de Cedulinis, ad
226. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 88 | Paragraph | SubSect | Section] exposcendum, quatenus dignetur eorum mellifluam impendere gratiam, cum homini naturale sit deuitare errores, nam pignus prouocat genitorem et creatura creatorem nihilominus cognito sui facinore et infusa penitentia offensa crimina delentur. Denique manibus Venetorum se tradendum. Et ingrediuntur isti vrbem Venetiarum. Omnes eius conciues concurrunt festinanter ad intuendam Iadertinorum mansuetudinem et multa admirratione cordis commouentur. Ingens iocunditas multiplicatur in ipsa ciuitate, exponunt honorem manthelis extortis ac humili sermone suę
227. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 88 | Paragraph | SubSect | Section] impendere gratiam, cum homini naturale sit deuitare errores, nam pignus prouocat genitorem et creatura creatorem nihilominus cognito sui facinore et infusa penitentia offensa crimina delentur. Denique manibus Venetorum se tradendum. Et ingrediuntur isti vrbem Venetiarum. Omnes eius conciues concurrunt festinanter ad intuendam Iadertinorum mansuetudinem et multa admirratione cordis commouentur. Ingens iocunditas multiplicatur in ipsa ciuitate, exponunt honorem manthelis extortis ac humili sermone suę legationis seriem coram Duce Andrea Dandolo ac
228. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 89 | Paragraph | SubSect | Section] absque alicuius impedimenti obstaculo. Promiserunt illi personas et mamonas ciuitatis sex fidelium incolumes seruare, publica roborauerunt priuilegia interueniente hoc fędere nuntiato ratificantesque mutuo pacta et conditiones Iadertinorum, quos Veneti sub potenti deputarent custodia. Vnus eorum Iadram adiuit, ut quod per illos roboratum fuerat, per hos efficaciter impleatur. Et dum iste patriam introiuit, vniuersum vulgus iocundatur. Adherent velle parere quicquid sindici et legati Venetis compromiserunt. Ipsosque die, quo idem
229. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 89 | Paragraph | SubSect | Section] mutuo pacta et conditiones Iadertinorum, quos Veneti sub potenti deputarent custodia. Vnus eorum Iadram adiuit, ut quod per illos roboratum fuerat, per hos efficaciter impleatur. Et dum iste patriam introiuit, vniuersum vulgus iocundatur. Adherent velle parere quicquid sindici et legati Venetis compromiserunt. Ipsosque die, quo idem nuntius vrbem est reuersus, videlicet solemmitate apostoli Thomę seu vicesima prima die mensis Decembris, circa horam vesperorum vniuerse value, quę erant in ciuitate Iadre clausę cementoque fundatę, reserantur et vtrosque capitaneos et cunctam
230. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 90 | Paragraph | SubSect | Section] effigiem S. Marci in vexillo depictam in ipso cum laudis iubilatione erigunt. Tandem iunior capitaneus maris, scilicet Andreas Maureceno in logia maiori imposito silentio amonuit vniuersos ciues, ut fidelitatem, quam spoponderant, in perpetuum obtineant et quod per eos ac comune et Ducem Venetiarum stabilitum et ratificatum fuerat cum sindicis comunis Iadrę effectualiter erit obseruatum, nec aliquis formidet, sed quilibet suis vtatur vt uult et debet. Et dum hęc acta fuissent et completa usque crepusculum, ad grande theatrum
231. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 90 | Paragraph | SubSect | Section] erit obseruatum, nec aliquis formidet, sed quilibet suis vtatur vt uult et debet.
Et dum hęc acta fuissent et completa usque crepusculum, ad grande theatrum comunis ipsi capitanei ascenderunt.
Iam gubernatur Iadra, diligentius custoditur et feruentius. Gaudent plurimum Veneti de obtenta victoria et iam per eos diu desiderata suasque constitutiones et nouas ordinaciones in ipsa ciuitate proclamant et statuunt per quosque infalibiliter ac efficaciter obseruari.
232. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 90 | Paragraph | SubSect | Section] et feruentius. Gaudent plurimum Veneti de obtenta victoria et iam per eos diu desiderata suasque constitutiones et nouas ordinaciones in ipsa ciuitate proclamant et statuunt per quosque infalibiliter ac efficaciter obseruari.
233. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 91 | Paragraph | SubSect | Section] tremore dicti conciues, et ecce repente, scilicet in Kalendas nono Februarii exiit edictum a capitaneis, vt vniuersa ciuium arma describerentur pariter et auferantur. Nec non hęc dum perfecta erant, et ecce aliud mandatum Ducale intonuit, quinquaginta elegantiores ac nobiliores ciues Venetias debere celeriter adire, qui sexto Kalendas Februarii ad locum eis constitutum suum iter in galleis Venetorum arriperent. Fit grandis meror in vrbe, fit priuatio tantę nobilitatis, quę in ipsa tempore felici vigebat. Vbi nunc
234. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 91 | Paragraph | SubSect | Section] ciuium arma describerentur pariter et auferantur. Nec non hęc dum perfecta erant, et ecce aliud mandatum Ducale intonuit, quinquaginta elegantiores ac nobiliores ciues Venetias debere celeriter adire, qui sexto Kalendas Februarii ad locum eis constitutum suum iter in galleis Venetorum arriperent. Fit grandis meror in vrbe, fit priuatio tantę nobilitatis, quę in ipsa tempore felici vigebat. Vbi nunc eorum palia muricis coloris, vbi eorum indumenta variis suffulta cutibus? Certe faciliter respondetur: sicut elegerunt et
235. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 91 | Paragraph | SubSect | Section] Numquam credas inimico reconciliato. Hoc est illud frenum, de quo miserabiles Iadertini a multo iam elapso tempore formidarunt, hic est ille biceps mucro non solum corpus corruptibile sed etiam animam inmortalem videtur et epar infelicium pertransisse. Quam cito iuramentum ipsi Veneti infringerunt, ac si sine lege vt Caldei vitam ducerent, non ęquum videtur tam stupendum nouum per eos exactum fore. Vniuersa per Iadertinos illis collata inanientes pariter et delentes et nunc recentia fędera contuentur insurgere. Sed non presumendum,
236. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 92 | Paragraph | SubSect | Section] Precipitantur etiam vtraque sticata atque eorum tabernacula in ruinam destruuntur. Fulciuntque ciuitatem anona et lignamine, si neccesse foret in ciuitate exercendum.
Et adueniente die octauodecimo Martii mensis denarios nobiles a ciuitate Iadrę ablatis reliquis nobilibus Venetiis quiescentibus associarunt, vt numerus sexagenarius adimpletus fuisset, qui eodem tractatu Venetorum prout illi quinquaginta deputati sunt.
237. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 92 | Paragraph | SubSect | Section] anona et lignamine, si neccesse foret in ciuitate exercendum.
Et adueniente die octauodecimo Martii mensis denarios nobiles a ciuitate Iadrę ablatis reliquis nobilibus Venetiis quiescentibus associarunt, vt numerus sexagenarius adimpletus fuisset, qui eodem tractatu Venetorum prout illi quinquaginta deputati sunt.
|
238. Madijev de... . De gestis Romanorum imperatorum... [Paragraph | Section]
habitaverunt. Ex quibus Salonitanis Civibus nati sunt Nobiles Spalatini et ideo vere Nobiles sunt, quia ex generoso sanguine procreati ortum a Nobilibus habuerunt: sicut fuit Severus Magnus, et alii quamplures Nobiles Salonitani, et sicut Veneti, et Paduani, et alii multi Nobiles habuerunt antiquam originem eorum a Trojanis, et aliis Nobilibus hujus orbis, de antiqua et Nobili Civitate Salonae fit mentio in jure Canonico, et in multis decretis investigatis per sapientes,
239. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 4 | Paragraph | SubSect | Section]
1381.
240. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 11 | Paragraph | SubSect | Section]
et die veneris sequentis ivi ad (civitatem) Nonam, et die crastino, die sabbati, locutus fui maiestati suae, et die lunae immediate recessi a Nona, licentiatus ab ea. Inde postea
creatus fui in rectorem Iadrae una cum ser Blasio de Soppe et ser Georgio de Zadulinis.
primo mensis octobris
subsequentes modo cessavit terraemotus, et deinde die
hora vesperarum, et cras post celebrationem missae solemnis in ecclesia cathedrali, pacem et unionem inter utrosque sacramento solemni firmaverunt.
imperatoribus Constantinopolitanis novi cives Braciani pacificam vitam ducebant factis inter se conventionibus et legibus ad usum civitatis Salonae pro bono et tranquillo statu insulae. At hunc bonum statum perturbaverunt Narentani, qui ut agrestes et barbari piraticam artem exercebant et cum Venetis multa proelia fecerunt
barbari ingressi in oppidum domos spoliaverunt et destruentes moenia, igne etiam omnia consumaverunt. Tunc cives noluerunt amplius habitare ad littus, nec prope mare, sed omnes per montanos et humiles locos se locaverunt, quia Narentani duris conditionibus illos tenebant et frequenter visitabant, donec a Venetiarum duce Narentani fuerunt victi et destructi, ita deo permittente, ut illi, qui multos per multos annos vincebant, ab ipsis quoque victi et destructi essent. Post destructionem Narentanorum Braciani ceperunt
lacessitum iniuriis ancillarum domesticarum
abste profugisse. Reliquum est ut omnibus nostris me commendes: N
disciplina viros illo execrando morbo esse consumptos, sed eos non nominas; qua ex re perlubens nomina eorum scire vellem. Reliquum est ut mihi significes quo in loco sit elloquentissimus M. Donato cęterique illi patritii viri. Clarissimum iuris consultum dominum Andream Ven
144. EPITAPHIUM VALERII MARCELLI
VALLAM
fertur pertimuisse suum.
297. COMPARATIO MARCELLORUM, VENETI ET ROMANI
Albano in monte triumphos,
eadem dici seditiosa potest.
305. DE VINCENTINO NAVIGANTE
admirere; referri
iam dite, petas amplius, e Latio.
est Princeps, Mutina clara, tuus.
genuit Bartholomaeus eam,
Nec mala venturi iam documenta dabam,
M.CCCC.XLVIIII
241. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
242. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 22 |
Paragraph |
SubSect | Section]
243. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 26 |
Paragraph |
SubSect | Section]
244. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 40 |
Paragraph |
SubSect | Section]
245. Hranković, Dujam. Braciae Insulae Descriptio, versio... [Paragraph |
Section]
246. Hranković, Dujam. Braciae Insulae Descriptio, versio... [Paragraph |
Section]
247. Sobota, Ivan. Epistulae V ad Mapheum... [page 57 |
Paragraph |
Section]
248. Sobota, Ivan. Epistulae V ad Mapheum... [page 57 |
Paragraph |
Section]
249. Sobota, Ivan. Epistula ad Mapheum Vallaressum... [Paragraph |
Section]
250. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.144.1 Improba ni tenerum, Valeri te, fata tulissent,
1.144.2 Esses Marcellae, fama secunda, domus.
1.144.3 Tecum spes Venetum, tecum solatia matris,
1.144.4 Tecum deliciae disperiere patris.
1.144.5 Si probitas, si forma, Deos, si lingua moveret,
1.144.6 Nestoris aetatem vivere dignus eras.
251. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.296.1 Ipse Deas ausus reprehendere Valla Camenas,
1.296.2 Iudicium fertur pertimuisse suum.
297. COMPARATIO MARCELLORUM, VENETI ET ROMANI
1.297.1 Si Marcellorum componas facta duorum
1.297.2 Romani Venetus, vincet avi acta nepos.
1.297.3 Transeo quam praestet servatam Brixia Nolam,
252. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.297.1 Si Marcellorum componas facta duorum
1.297.2 Romani Venetus, vincet avi acta nepos.
1.297.3 Transeo quam praestet servatam Brixia Nolam,
1.297.4 Quantum septenas, perpetuae, trabeas;
1.297.5 Nunquam illi visas, toties hic
253. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.297.12 Posse sua hic nunquam plus voluit patria.
1.297.13 Alter Virdumari tulit, alter opima Philippi,
1.297.14 Si palmam pendas hoste, prior Venetus.
1.297.15 Hic urbem obsedit Ligurum, Romam ille potentem,
1.297.16 Vallari Libycis pertulit agminibus.
1.297.17 Primo illi Poenus cessit, Picininus at isti.
254. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.305.1 Vincentinus eques, tumidi rudis ante profundi,
1.305.2 Miratus Venetae, dum redit, urbis opes,
1.305.3 Post vomitus crebros, et versum paene cerebrum,
1.305.4 Post fractum, rigido robore, molle latus,
1.305.5 Contigit ut litus; Non me vehet
255. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.332.3 Hic te complexus moduler sed rupe sub alta,
1.332.4 Inter oves, Siculum prospiciens pelagus.
333. DE MARCELLO VENETO
1.333.1 Hoc mihi Marcellus, sacri quod vatibus aevi,
1.333.2 Pollio, Maecenas, et Proculeius erant.
1.333.3 Hoc ego Marcello, quod Xerxi Choerilus olim,
256. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1.344.4 Gratia tunc debet, cum satis aequa potest.
345. EPITAPHIUM IN FRANCISCUM BARBARUM
1.345.1 Heu! qualem Veneti Francisci funere civem,
1.345.2 Amittunt! qualem gens Barbara perdit alumnum!
1.345.3
Quantus doctrina fuerit, gesta inclita monstrant;
1.345.4 Quantus iustitia, sex
257. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.85.3 Tota tibi in varios Oenotria certat honores,
2.85.4 Quaelibet et proprias, ora ministrat, opes:
2.85.5 Aurum, Roma parens, Veneti sua serica mittunt,
2.85.6 Praebet cornipedes Appulus, arma Ligur.
2.85.7 Contulerat nullum, Florentia sola, tributum,
2.85.8 Quae nunc Marmaricas, obtulit, ecce,
258. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.3.185 Seditiosa gerit civile Bononia bellum,
3.3.186 Par Genuae status est; haec memorare potes.
3.3.187 Florentina potes, Venetum potes arma referre,
3.3.188 Et potes anguigenum concelebrare ducem.
3.3.189 Ecce autem gentes adversum iusta profanas,
3.3.190 Numine pro vero Pannones arma ferunt.
259. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.15.27 Vir gravis et prudens, fortis, moderatus et aequus,
3.15.28 Multum Principibus gratus et inde suis.
3.15.29 Cum foret orator Venetam legandus in urbem,
3.15.30 Anguigerumve ducem; Bartholomaeus iit.
3.15.31 Omnes vero, quibus Ferraria pulchra superbit.
3.15.32
Costabilem
260. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
4.5.105 Cum tuus Ausonias tradit me frater ad oras,
4.5.106 Longinquo et Musas quaerere in orbe iubet.
4.5.107 Illius impensa Venetas celebravimus urbes,
4.5.108 Dum sol undecies per sua signa redit.
4.5.109 Quod desiderium tanto tibi tempore nostri?
4.5.110 Quanta inter dubios gaudia saepe metus?
261. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
4.7.88 Anglia gentili seditione ruit.
4.7.89 Improba conventus Germania cogit inanes,
4.7.90 Permutat merces, Itala terra, suas,
4.7.91 Nec quenquam praeter Venetos ea cura remordet,
4.7.92 Quos iungunt satis, foedera parta, meis.
4.7.93 Hos dudum audimus moliri nobile bellum,
4.7.94 Horum iam multa Nerea classe tegi.
262. Jan Panonije. Epigrammata et elegiae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
4.7.136 Posse, ubi tot populos, tot liquet esse duces.
4.7.137 Sunt illic acres, Genuae discordis, alumni,
4.7.138 Oppida sunt Tuscis, libera multa, plagis.
4.7.139 Sunt Veneti, dominos gens aequatura Quirites,
4.7.140 Unde volant toto, rostra Liburna, mari.
4.7.141 Est illic, veteris retinet qui frena Tarenti,
4.7.142 Est magni Alfonsi regia
263. Grad Šibenik. Documenta de ecclesia Sibenicensi... [Paragraph |
Section]
264. Grad Šibenik. Documenta de ecclesia Sibenicensi... [page 55 | Paragraph | Section]
Convocato et congregato generali Consilio Nobilium civium civitatis Sibenici in sala inferiori palatij Comitatus Sibenicensis
more solito, de mandato et licentia Magnifici viri domini Christofori Marcello pro
265. Biličić, Stjepan. Scripta varia, versio electronica [Paragraph | Section]
et nomine reverendissimi in Christo patris domini Niceni Cardinalis 12 sanctorum apostolorum.
Obijt Simon Matafarich de Jadra
266. Biličić, Stjepan. Scripta varia, versio electronica [Paragraph | Section]
madij 1452 hora meridia.
267. Biličić, Stjepan. Scripta varia, versio electronica [Paragraph | Section]
Sibenici fuit combusta maiori parte aborea.
Dominus Jacobinus Baduario natione venetus, arciepiscopus Spalatensis obijt
divinam illam providentiam fortitudinemque tuam, laudatissimam rei militaris scientiam, quas omnes in ipsa Brixiensi expeditione egregie ac splendide demonstrasti. Satis namque, ut opinor, ea mihi ad dicendum notissima esse poterant, quod ex
Neven Jovanović Početna verzija.
iudicatus est. Nihil praeter haec relatu dignum gestum est.
haud omnino debitum, libere et gratis persolvisse; tum nostra
48 49
Fortasse quod Fortasse orationem vel gratulationem
singularis observantia in Senatum Venetum, quo gratius offitium suum redderet, discrimina maris et minas hiemis penitus contempsit. Impulit nos insuper eadem causa, que et omnes alios qui huc accessere, gratificandi sed munus nec deterrere potuit quod alios forte impedire potuisset; nam ut est in
ad bene beateque vivendum. Quantum itaque Numa Pompilius praefuit Romano imperio legibus et religione, quantum Tulius Hostilius aut Ancus
Justicie unicum exemplum et virtutum specimen singulare, cuius nedum iusticiam potentiamque timent universi sed etiam admodum
dignitatis quam auctoritatis virum, denique maiores civitatis, postremo universos alios ordines eius qui semper in fide et offitio huius imperii permansere. Eos oro, Illustrissime Princeps, suscipias more maiorum et iura eorum deffendas, serves et amplifices, qui sepius pro nomine Veneto terra marique strenue
72 73 74 75 76 77
Soli insignia: sola insigna Fortasse unius est Grecia (in margine): gratia (gra) Ulti: utiti Tum demum: eum temum(?) Marcum: Marcus
pugnantes sanguinem
facultates fortunasque nostras exponentes, quandoquidem beneficencia vestra et solum imperio vestro
Jovanović
SENATUM VENETORUM DE NAVIGATIONE LIBER INCIPIT
nos ediderunt. Neque enim solis Cretensibus Minos neque Atheniensibus Solon neque Lacedemoniis Ligurgus leges condidere, aut Romani et Numma Pompilius eas sibi tantum in XII redegerunt tabulas, neque Iustinianus eas sibi per
populos diversisque provinciis leges dedisse et ab eis annua tributa reperisse. Committendam litteris eiusdem navigationis disciplinam instituimus vobisque eam destinare curavimus, serenissime dux et inclite senatus, vobis, inquam, quibus maritimarum rerum cura omnis et dominium est, ita ut Veneti maris domini merito nuncupemini mareque undique vestrum est. Quę enim civitas unquam antea fuit post inclinatam, ne iam dicam extinctamque Atheniensium urbem, quę satis late quondam mare tenuisse dicitur- aut Carthaginensium, qui permultum classe maritimisque rebus valuerunt, aut
bene honesteque gesserunt, probe cognoscere et eque iudicare possitis. Quo fit, ut ea, quę conscribere institui, iam multo ante vobis excogitata et penitus cognita esse non dubito. Non tamen ob id ipsum terrear, quominus institutum ad finem prosequar. Quin immo alacrior ire pergam, ut ea, quę Veneti virtute ac industria duce preclare studioseque gexissent, idoneus ipse existimer qui oratione amplectar. Quis est, inquam, tam ebetis ingenii et immemor, qui delirans dignitatem gloriamque nominis vestri existimare non debeat virtutumque ac morum quin immo legum vestrarum non
populo priuata, diu quae
et nostro nimium letaris amica
natura ipsa designasset, qui sapientiam, qui animi magnitudinem factis magis prae se ferret quam dictis. Sed haec una et communis erat cunctis gentibus exultandi ratio. At regem nostrum cum universis pariter nostratibus etiam peculiaria quaedam exhilarabant. Sciebat Beatitudinem tuam amplissima Venetiarum urbe oriundam, et patriae, ut par est, amantissimam, cives suos, socios nostros et eodem, quo nos, in discrimine sitos, minime deserturam. Meminerat, qua benevolentia, quantis favoribus sacratissimae recordationis Eugenius Papa Quartus, praedecessor et propinquus tuus, illustrem quondam
annalium evolvere otium tibi esset P. B. invenires profecto, nullos unquam principes, nullos populos, (pace aliorum dixerim,) Apostolicae Sedi tam obsequentes, tam deditos extitisse, quam Ungaros, et reges Ungarorum. Gentili adhuc errore, Hunnorum natio tenebatur, cum potentissimus ille Atila Venetam provinciam ingressus, ac omnia Padum usque amnem ferro et igni populatus, obvium sibi Leonem Papam, in tanta veneratione habuit, ut eius monitis et interventu, omisso ad Urbem itinere, confestim Italia excesserit. D. deinde Stephanus, qui primus nostros ad fidem Catholicam convertit,
et erit uentosus pectore tractus,
nunc te, mea nuncia, cultum;
amplectebatur affectu. Vnde sibi curandum statuit ut tam excellens
ingenium per bonas artes excoleretur. Itaque docto cuidam grammatico Latinis eum
litteris Vicheriae imbuendum tradidit, quibus mira celeritate perceptis mox Ticinium,
deinde Patauiuum, subinde Venetias, Bononiam, Perusium, Senam, Ferariamque misit ut,
quaecumque in tam celeberrimis Italiae
idoneus imperator designatur
ob animi magnitudinem et belli peritiam clarus habetur. Quapropter et strenuus imperator senatorque optimus, et ciuis bonus semper existimatus est.
Itaque accepto imperio armata trireme festine atque sine mora nauem conscendit intraque paucos dies fauonio flante
et naues inualidas reficere, et alias circum
bellum contra
posset, uel, tempus trahendo, atrocitatem
cladis lenire, usus opera atque ministerio nouercae suae mulieris christianae,
itinere
enim ne barbarus hostis, bello lacessitus, oratoribus, uiris nobilibus atque innoxiis, manus inferret. Igitur, iam instante hieme, dux regiae classis
studio reficere ac restituere curauit, praesidiumque militum quos ex
qui sumpto magistratu naues conscendunt, ad imperatoremque se mature conferunt. Ubi, habito simul colloquio, communi consensu statuunt praeter nauales copias decem equites in singulas naues accipere.
Per omnes enim urbes
ad imperatoremque se mature conferunt. Ubi, habito simul colloquio, communi consensu statuunt praeter nauales copias decem equites in singulas naues accipere.
Per omnes enim urbes
ac portuosam, quam nunc
Ibi omnem praedam exposuit, elegitque tres quaestores ex praefectis nauium, duos
ipse et tota classis, celeumate ac caeteris quae laetitiam animi exprimere et ostendere solent, legati aduentum excipiunt. Deinde imperator ad legatum se contulit.
Quo
Quo
opulentissimas barbari hostis regiones, omnia ferro igneque prosternendo pecore ac colonis expoliaui, nunc, quia ades, tuo ductu atque auspiciis caetera agentur .
Tum
quia ades, tuo ductu atque auspiciis caetera agentur .
Tum
delatus est.
quibus
legato, cum reliquis naualibus copiis a parte continentis urbem oppugnare iubet. Equitibus mandat ut proximum collem urbi praesidii causa capiant. Omnes monet essent memores pristinae uirtutis, pugnaturi contra barbarum hostem imbellem atque imparatum pro religione christiana ac maiestate
prosternendo deuastant. Quibus impigre peractis, imperator inde soluens intra paucos dies Rhodum uenit. Qui dum Rhodi esset, aduenit Usunasani, regis Persarum, orator, qui, Cardinalem ac imperatorem et reliquos principes classis adiens, narrat suasionibus ac monitis Katarini Zeni, uiri patricii, Venetorum oratoris, regem Persarum ad opprimendum Othomanum in expeditione esse, et iam eius duces cum expedita manu magna audacia Armeniam minorem Othomano subditam inuasisse, Tocatque, ualidissimam urbem eiudem regionis, et nonnulla alia oppida cepisse. Deinde affirmat Persas equis,
Deinde affirmat Persas equis, uiris satis superque abundare; Persas quoque hasta, ense, sagittis ad pugnam
idoneos, caeterum reliqui instrumenti bellici ignaros atque expertes esse. Proinde Pontificem Romanum, Venetos atque alios principes christianos se adire uelle dicit, oraturus uti regem suum tormentis, ad expugnandas urbes et ad
summouendum eminus hostem necessariis, iuuarent. Cardinalis ac imperator cum reliquis principibus oratoris uerba benigne accipiunt, et ad impetranda quae
principes egregia tua gesta audientes me referente obstupescent et admirabuntur. Perge, uir magnanime, ut coepisti: tua enim gloria immortalis futura est . Imperator etiam maiora, quam quae ipse de se sperabat, pollicitus
est, modo christiani principes
egregium facinus ausus sum, et utinam mihi in caput tuum idem liceret! .
est. Interim, dum imperator ad muniendam urbem
ad muniendam urbem
Praeterea ad haec regi deferenda oratorem designant uirum patricium
ignarum. Tum omnia parata in tres naues magnas imponunt, quae, etsi remis aguntur, onerariae potius quam actuariae dicendae sunt. Habent enim
parat. Quibus expeditis, omnes copias de
maritima oppida obsidere (audierat etiam maiorem fratrem ex
fratribus (
se cum ualidissima classe in subsidium tibi uenisse. Quapropter a te doceri uult quo in statu res sint, quidue primum agendum sit, ut ex communi consilio quid potissimum in re sit agat . Tum
a te doceri uult quo in statu res sint, quidue primum agendum sit, ut ex communi consilio quid potissimum in re sit agat . Tum
oppidum ergo situ munitum, opere et defensoribus inualidum
esse. Quapropter uel expugnatione oppido potiri, uel ad deditionem hostem adduci posse affirmat. Quibus acceptis imperator
receptui signo dato ab oppugnatione destitit. Nam et muri praealti et aditus ad muros, per praerupta saxa ac decliuas semitas, oppugnationem difficilem
praebebant. Oppidani, tametsi multi ex eis ceciderant, quasi uictores elato animo iactabant: Ite, Veneti, mari et piscibus dominamini, imperium continentis et urbium Othomano relinquite . Magister ergo imperatori refert nihil se absque bombardis proficere posse: si oppido potiri uult, bombardarum ministerio opus esse affirmat. Imperator sequenti die caduceatorem ad
et urbium Othomano relinquite . Magister ergo imperatori refert nihil se absque bombardis proficere posse: si oppido potiri uult, bombardarum ministerio opus esse affirmat. Imperator sequenti die caduceatorem ad
uult, bombardarum ministerio opus esse affirmat. Imperator sequenti die caduceatorem ad
Tum rex: Vides- inquit-, clarissime imperator, me ex afflictione grauissimi morbi ad extremum uitae esse perductum. Vitalem enim spiritum me deficere sentio: igitur uxorem meam grauidam cum postumo haeredem instituo. Ea est filia
Vitalem enim spiritum me deficere sentio: igitur uxorem meam grauidam cum postumo haeredem instituo. Ea est filia
instituo. Ea est filia
rogo atque obtestor, si mors me occupauerit, haeredes meos et regnum ab iniuria defende . Imperator de ualitudine regem bene sperare iubet: nam et aetate integra et corpore robusto facile morbum superaturum affirmat. Tum si (ut est uita mortalium incerta) diem suum obierit, pollicetur et
Oratores imperatori referunt
et foederati Venetorum
armis atque uirtute regna in ius principum cedere; regnum autem non tantum sorori, uerum etiam
qui multo tempore meliorem partem insulae per tyrannidem occupatam tenebant, propria uirtute recuperasse, ac iure possedisse affirmat. Nunc reginam, per adoptionem
posse affirmat.
eum trucidant, uestibusque expoliatos nuda corpora relinquunt, quae quidam dispensator
quae quidam dispensator
Erat tunc praetor
Erat tunc praetor
occisum narrant: se in fide reginae et in
et imperatori scribat
apud
Quibus peractis, unam ex regiis triremibus cum illo regio nuntio qui cum archiepiscopo uenerat, uti
nuntiaret, quoniam imperator audiuerit
legatus cum octo triremibus uenit, extra portum naues reduxit, nec ipse urbem intrare uoluit. Duo ex coniuratis accepta fide ad legatum ueniunt:
pollicentur. Legatus, tametsi uerba factis non conuenire aduerteret, tamen, si consilio eos ad resipiscentiam reuocare posset, tentare statuit. Igitur coniuratis respondit
assumit, duas triremes magnas, quae classi necessaria subministrare solent, cibariis ac tormentis ad expugnandas urbes necessariis onerat; equitum etiam quantum ferre poterant imponit. Tum per omnes urbes atque insulas
tyrannidem et componendum regni statum uenire maturaret. Imperator, lectis litteris reginae ac legati, diligentique aestimatione omnibus pensitatis, cum omni apparatu
Imperator, inito numero copiarum, naues mercatorias caeterasque omnes quae undique euocatae aduenerant, praeter rostratas suae classis, soluit. Equites cuiusque generis cum militibus ex praesidiis deductis domum remisit, sagittarios
cognita causa ex bonis tyrannorum remunerauit.
Et iam ab imperatore omnia composita et regnum pacatum ac quietum erat, cum redduntur ei litterae
allocutus,
legato cum reliqua classe
intellecta obsidione
uexati, propriam sedem relinquentes, in tutiori loco aedificarunt.
Imperatores
Imperatores
ac paene inhabitata est; multa tamen monumenta egregiae urbis in ea adhuc manent, inter quae statua equestris aenea, ad portam quae continentem spectat, posita est. Hanc, quoniam sine inscriptione est, alii
ex aduerso
uectigal exigere solent. Itaque classiarii, ultra progredi non ualentes, in primo aditu fluminis cum
plures integros submittebat, omnes hortabatur obtestabaturque per unicum uerum
atque immortalem christianorum
Nam fama rerum gestarum imperatoris
satiant. Hic multi aqua repleti stupidi rigentibus membris statim mortui conciderunt.
Imperator audito hostis discessu, cum neque medici neque
omnia reliquisset, classem dissoluit. Praefectis nauium mandat uti se ad salubriora loca conferant, suam et naualium turbae sanitatem procurent; nam paene omnes
sanitatem procurent; nam paene omnes
Nam praeter urbes captas et prouincias ab eo desolatas atque euersas multae naues onerariae
onustae et supra quadraginta biremes cum lembis piraticis interceptae sunt. Piratas omnes captos supplicio affecit. Naues uel igne consumpsit uel ad commodum urbium quae
functus est.
Imperium administrans absens
frequenti
est, quae dignitas prima post
ducatum apud
apud
hanc sententiam concurrente
qualibet patricia familia, modo moribus et uirtute praestet, ducem suum creant.
Nunc ego summum immortalemque Deum precor, uti
atque dux suo ductu atque auspiciis
animique pręstantia Dominici Manlipetri, Venetę classis pręfecti,
cum Pisas obsedione liberauit iuuitque frumento
habent.
Cęsar:
Venetorum principem bene meritum nuperrime
creatum
Grittus habet:
Cunctorum uotis consilioque patrum.
non iam tandem speret sub principe tali
Bromius uuas
Barbyton moui facilem canendo
Ad Marcum Bollanum pretorem
nauibus bellatum inter Romanos et Carthaginienses 258.
Penitet Catonem eo se naui uectum, quo pedibus ire potuisset 320.
Mille et septingentę naues sub Syllę imperio 354.
Cilices pyratę auratis rudentibus, purpureis uelis, remis argento munitis. Naues mille 357.
Venetorum nauale 372.
Octauii classis concrematur 398.
Octauii naufragium 441.
Necessitas. Vis et necessitas Atheniensium numina 132.
Nomen. Collatinus Tarquinius solo nomine suspectus et ob id exactus 102.
Ne in Manlia gente quisquam Marci
Neven Jovanović
Početak rada.
cumulum accedere potest, cuius
incredibilis magnitudo et singularis animi moderatio tantusque omnium laudum ac virtutum
concentus et concordia in oculis totius Italiae ac in auribus omnium gentium omniumque
nationum obversetur, nec ulla sit tam remota barbaries cui Venetum nomen non sacrosanctum
habeatur? Quo magis fit, vel rerum magnitudine a scribendo deterreantur, vel in ipsis
principiis statim suscepto oneri scriptores succumbant et veluti quadam mole obruantur.
Ceterum, gloriosissime princeps, cum felicissimi Imperii tui
CCCCLXXXII, pridie Idus
Decembris.
socer innumeros qui prata per Apula bellis
Latias invasit opes, non Gallicus ausus
humiles Venetis et gurgite vili
PRONOSTICON
decus tantum properantibus annue diuis:
forma Dionen
rupit aper:
13.
precemur,
hinc, Barbe, tuorum
togae.
quam uertice, non haec
magna tuis.
et regno saluis et rege marito
satis est sibi crista, nec infula, thorax:
27. In Inuidiam pro Venetis
orba suis,
misit ab amne,
Euan,
procos.
35. In eundem
39. In eundem
te et tuo studio praedicantur celebranturque, quae non solum in foemineo sexu, uerum etiam in uirili stupore forent. Magna uis Virtutis est atque doctrinae, ut in quocumque loco sit, latere non possit nomen tuum. Multa te commendant, Virgo egregia: excellens in orbe terrarum Patria, Vrbs inclyta Venetorum, Ingenium, Parentes; Dii tibi formam, Dii tibi diuitias dederunt. Sed in his multos communes habes, Ingenio autem ac eruditione liberali paucos, quibus Patriam tuam irradias insuper et parentes tuos illustras, qui si minus hactenus cogniti fuerunt, per te magis fulgebunt.
obseruo. Manda igitur, impera filiae Cassandrae: iussa capessere filiae erit. Quod me usque ad sidera extollis, minime mirandum est: paterno enim officio functum fuisse cognoui. Filiam literarum studiis incitatam laudibus inflammas: ecquid autem filiola mea? inquies. Semper quidem, sed
Početna verzija.
ponderes.
crimen,
Apollo clarus.
ANTE ŠUPUK
quidem turrito et fortissimo muro circumsepta et oppugnationem minime reformidans. Intra quod vetustum extat sacellum, nuper intimo tantum ornamento novatum, ubi Christi matris figura celeberrimis clarescit miraculis.
Est quoque inferius ad forum et ad aream Veneti vexilli alligero leone signati et ad episcopium et praetorium basylica, Basylica quae miro artificio, ut arbitror, nostro saeculo surgit Iacobo maiori, Christi apostolo, dicata.
Sunt et primariorum ordinum in religione constructa coenobia.
Compostella. Compostella
C. XVI.
DE STATU SIBENICI
Quintum supra decimum perficitur lustrum, lustrum quo Illustrissimus Venetorum senatus Sibenicum Sibenicum habuit et in eo vexillum erexit volitantis et coronati leonis
contendebant. Et utinam illud saeculum in argenteum, aereum et ferreum,
ut tradunt poetae, paulatim non descenderet hominum malitia!
Verum aetate nostra quid foelicius quam sub Venetorum Veneti ditione vitam degere? Quorum civitas semper extat libera, numquam tributo mancipata, semper Christiana, numquam ydolorum superstitione foedata, pelagi regina, diviciarum omnium officina, mundi deliciae, iustitiam semper fovens et religionem.
in argenteum, aereum et ferreum,
ut tradunt poetae, paulatim non descenderet hominum malitia!
Verum aetate nostra quid foelicius quam sub Venetorum Veneti ditione vitam degere? Quorum civitas semper extat libera, numquam tributo mancipata, semper Christiana, numquam ydolorum superstitione foedata, pelagi regina, diviciarum omnium officina, mundi deliciae, iustitiam semper fovens et religionem.
Et tempore isto quid
non potuissent corcurre recepto merentes domum reuersi sunt
omniaque uti euenerant suis narauere. quorum sane qui
adhuc dicerent non defuere circumscriptorem eum minime esse si abdita contemnens
oppida iadram uel uenetias recta proficiscetur. Quibus rebus diu mecum
cosideratis quam fuerit temeraria nebulonis huius audatia quam stolida
nonnullorum pertinatia: quam denique crassa lachromensis abatis negligentia:
quam ceterorum quoque innanis
doctissimum hominem, imitari obstinatius contenderes, charissima quaeque deseruisti; in qua religione quantum brevissimo temporis spacio et vitae sanctimonia et optimis artibus, quae sine probitate non discuntur, excreveris, nemo, qui aetatis tuae conscius est, ignorat. Quemadmodum postea Patavii, Venetiis, Perusiae, et in Bononiensi urbe versatus sis, quantamque inde laudem reportaveris, quales fructus legendo ad maturitatem usque perduxeris, facile vel ex eo coniectari potest quod in hac florentissima urbe, in qua philosophiam theologiamque paulo ante publice profiteri exorsus es,
Vestra secus disposuerit. Que
quocumque iusserit, ibo iussaque sedulus exequar, quia eius mandato
fulcitus et auctoritate tutus irem tutusque redirem composque petiti
fierem. Cum Sanctitate Vestra labor iste manebit disponendi. A dextris
vero, qua flat Auster, fortis armatus custodit patriam Venetus ipse
christianissimus miles et gloriosus. Media tamen, ut dixi, via patet
hostibus, quam hactenus Croati et Sclavoni protexerunt: hęc ipsa est,
ut brevibus agam, et periculo et detrimento rei publicę christianę
poterit esse. Insperata enim accidunt magis sępe quam quę speres: ac
quam nocuere feri.
dies, nullus quem reticescet honos.
32. in laudem eiusdem
33. in laudem Aloysii Capelli,
praetoris Spalatensium dignissimi
Quicquid ab Assyricis diues Panchaia campis,
illum continuo cursu certatim ornauerit uirtus tamen fortunam, non fortuna uirtutem quodammodo praeuenit; nisi generis et patriae fortunam, quae illius industriam praecessisse necesse fuit, referre uelimus; quod illi neutrum indecorum fuit. Nam patria est caput Illuriae in sinu Adriatico secunda (Venetis enim
semper primas partes tribuo), Illuriam autem ab Illuro et suis posteris denominatam omnium provinciarum
ac uicarii Spalatensis in
creatione fausta Serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani.
omnipotens trinus et unus idem.
Martis probitas ingenitusque uigor,
cano, verum dicere uterque iubet.
SERENISSIMO PRINCIPI VENETO LEONARDO LAURETANO THOMAS NIGER DELMATA ARCHIPRESBYTER ET VICARIUS SPALATENSIS SALUTEM.
Scander, ab Histricola milite caesus erat,
ni forte suis ventos furibundus ab antris
Ne gens veridicis quondam praedicta prophetis
moras rabidumque ruas furibundus in hostem,
Pannoniae generosaque turba Boaemi
ruat in praeceps subito telluris hiatu
Leonarde, tuo iam nulla veremur
permoveant manifesta pericula Martis,
mortale canens lyrico modulamine carmen
praeteritis nexa futura notat,
deus et genitus ingenitusque simul.
tua perdendos aperit facundia Turcas,
Novo,
unificirano zaglavlje.
in quovis Italiae gymnasio contigit, quae res
quam tibi apud tuos auctoritatem adauxerit, vel hinc unicuique
patet, quod inter omnes regni Pannonii episcopos ac proceres unus
nondum vigesimum aetatis annum transgressus electus es, qui orator
adventui serenissimae reginae occurreres et cum Veneto senatu de
rebus maximis ac dificilimis ageres. Haec itaque quum in te vero
veriora unusquisque agnoscat, visum est hoc qualecunque opusculum
meae summae erga celsitudinem tuam observantiae testem offerre,
quod si tibi acceptum erit, mecum praeclarissime actum existimabo
omnes
Špoljarić
IDVS IVLIAS.
M. LOLLIO PAVLINO VALERIO ASI-
ATICO SATVRNINO. C. ANTIO IV-
LIO QVADRATO. COS. COHORT.
tractare et nunc hasta, nunc ense pugnę simulacra cum ęqualibus ciere magnopere te
delectabat. Quin etiam, quoties incursiones pati contigit, toties obuiam hosti cum
armatorum manu prodibas, contempto uitę periculo pro patrię honore. Post hęc in classe
Veneta triremis pręfectus Ottomanico bello ita te gessisti ut iam emeritis
stipendiis domum reuersus domesticis laudem attuleris, amicis lętitiam, patrię decorem.
125.2. Non uereor nequis me adulari existimet: omnibus nota loquor magisque timeo ne
Aldus to give the volume to the Hungarian King’s envoy, who is to arrive at Venice, if it has been printed.
sicut Vestra Serenitas ab ipso intelliget, sed in his quoque parva est spes ponenda, si Deus pacem aut indutias inter principes non posuerit, tota salutis communis ratio in hac una re posita esse videtur. [2.] Ex Croatia habemus ex litteris comitis Spalatiensis ad illustrissimum dominum Venetorum 4 V. Februarii datis Bassam sive Zanzacum Boznae iam praemisisse non parum peditum numerum ad obsidendum Clyzium 5 subsecuturum ipsum quoque brevi cum valido equitatu. Habuerunt Veneti et ex Constantinopoli litteras VIII. Ianuarii datas Turcum
habemus ex litteris comitis Spalatiensis ad illustrissimum dominum Venetorum 4 V. Februarii datis Bassam sive Zanzacum Boznae iam praemisisse non parum peditum numerum ad obsidendum Clyzium 5 subsecuturum ipsum quoque brevi cum valido equitatu. Habuerunt Veneti et ex Constantinopoli litteras VIII. Ianuarii datas Turcum facere ingentes apparatus et terra et mari, aggressurum omnino Hungariam primo quoque tempore. Sanctissimus Dominus Noster 6 mittit ad succursum Clyzii commeatum, si intromitti poterit, et alia ad defensionem necessaria.
in September 1523. 3 The Turkish army kept Klissa, the important fortress in Dalmatia under siege from early February 1524. Finally they did not succeed in capturing it, because the rescue army of Constable of Zengg Péter Krusics defeated them in April.
Venetum oratorem Sanctitati eius narras praedixisse, propediem subsequantur. Id tamen nulla profecto nostra vel incuria vel negligentia accedere poterit, sed quoniam haec exigua unius Hungariae vectigalia tuendis amplissimis finibus sufficere nullatenus poterunt. Non parvi reditus ex Bosnia
Ozthrowyczam, et alias arces antea fuisse amissas, sed inopiam et vectigalium nostrorum tenuitatem (de qua tam diu apud Sedem Apostolicam querimur) et superioribus et impendentibus etiam malis causam attulisse. [3.] Gratum est nobis mandasse Sanctissimum Dominum Nostrum legato suo, qui apud Venetos agit, ut de frumento in Croatiam misso, in quos abierit usus, 5 percontetur. Nam nos quoque homini nostro fido ac diligenti dedimus provinciam loca illa perlustrandi ac ad nos fideliter referendi, quomodo sit illud frumentum distributum. Dabimusque operam, ne in hac quoque parte
sese conventum pro libito suo armatos facturos rebusque regni aliter consulturos. Scribunt decimas, quae praelatis ecclesiarum debebantur, eos suspendisse (hoc enim vocabulo scribitur), atque ad fines a Turca tutandos expensuros. 5 Velle omnino, ut orator caesaris 6 et Venetorum 7 abeat cum omnibus Alemannis, qui in aula regia vel reginali versantur. Factam esse praedam de Iudaica tota et de domo etiam cuiusdam servitoris reginae praedivitis superioribus annis facti ex Iudeo Christiani. 8 Venerant iam oratores Bohemorum pro conclusione
Početna verzija.
metalla,
Laurentius Bruscus doctor collegii Patavini in eundem
Špoljarić
adeo diversum est robur et prudentiam vires corporis et
ingenii conjunxit. Nec solum Ulyssem aut Ajacem, sed
utrumque rarissimis dotibus praestitit. Quid dicam de rebus
extraneis, patria, parentibus, patrimonio; patria illius caput
Illyrici est; in sino Adriatico Venetis secunda. Nam semper
illis primas partes tribuo. Illyriam vero ab Illuro et suis
posteris denominatam omnium provinciarum amplissimam et
numero gentium et diluvio quodam populorum affluentissimam
esse nemo est qui nesciat.
qui teneo assiduo sub verbere tergum
Helicone sacro Pharnensibus antris,
celsa, Titam
Titan qui celum pro cui deceptio paradisi pro descriptio consiliis
quid consilii, nautra pauonis pro natura. Errores ex secundo, inuocat
stetu a fletu, uxores conditio uxoris
stetu a fletu, uxores conditio uxoris
secretis Stephano Ponchierio Reverendissimo Episcopo Parisiensi salutem.
Ludovicus Helianus, qui a Christianissimo Francorum Rege vestro hic apud invictissimum Caesarem nostrum oratorem agit, habuit orationem de Caesare, proceribus Germanisque omnibus adversus Venetianos ac Turcas concitandis, deque factiosis quibusdam concilium ac sanctissimam Principum confederationem interrumpere conantibus comprimendis. Non memini audire neque legere orationem nostra tempestate priscorum oratorum facundiae propius accedentem. Nam has nationes, maxime autem Caesarem
Pasce quum fuerunt date littere nihil actum fuerat, ob
aliqualem egritudinem Pontificis, laboravit podagra cum profluvio et aliquali
febricula, in die tamen Pasce prodiit ad benedicendum populo: Exercitus suus est
in Bondeno, et cum eo Veneti: Exercitus Gallorum est ei propinquus ad jactum
Bombardae qui intra munitiones Pontificis exercitus, accepit aliqua signa
militaria et complures ex Pontificiis interemit et cepit: ab aliquo latere Dux
Ferrariae locata artellaria
aliqua signa
militaria et complures ex Pontificiis interemit et cepit: ab aliquo latere Dux
Ferrariae locata artellaria ultra Padum, eundem exercitum Pontificium multum
vexat adeo quod arbitrantur quod prefatus exercitus Pontificius et Venetus vel
cogetur ad pugnam progredi, vel retrocedere. Construxerant etiam idem Pontificii
et Veneti unum Pontem supra Siclam fluvium prope Concordiam per quem
stradiote Veneti infestabant omnem illam Regionem, usque ad
locata artellaria ultra Padum, eundem exercitum Pontificium multum
vexat adeo quod arbitrantur quod prefatus exercitus Pontificius et Venetus vel
cogetur ad pugnam progredi, vel retrocedere. Construxerant etiam idem Pontificii
et Veneti unum Pontem supra Siclam fluvium prope Concordiam per quem
stradiote Veneti infestabant omnem illam Regionem, usque ad agrum
Mantuanum: Galli eum destruxerunt, et complures stradiotos
interfecerunt et
arbitrantur quod prefatus exercitus Pontificius et Venetus vel
cogetur ad pugnam progredi, vel retrocedere. Construxerant etiam idem Pontificii
et Veneti unum Pontem supra Siclam fluvium prope Concordiam per quem
stradiote Veneti infestabant omnem illam Regionem, usque ad agrum
Mantuanum: Galli eum destruxerunt, et complures stradiotos
interfecerunt et ceperunt: Pontifex intendebat redire Ravennam. Infra triduum
scribit Dominus
scribit Dominus Gurcencis quod erat clare perspecturus si erat
futura Pax vel bellum: scribunt omnes Pontificem valde obstinatum in quibusdam
suis fantasiis.
Terremotus fecit notabile damnum Venetiis, et plus terruit eos quia id habuerunt
pro prodigio, et licet Terremotus sit res naturalis, tamen certe non est sine
prodigio, habuerunt etiam in Pado, sicuti credo me prioribus meis scripsisse,
satis magnam cladem ab Duce
qui ubi occeperint adolescenturire, se totos dedant, dedicentque belluinis uoluptatibus, quibus litterariorum gymnasium carcer est, doctrina supplicium, qui spretores sunt studiorum, osores studiosorum. At Archipraesul noster in amplissimis, uti praedixi, fortunarum bonis constitutus, praecipuo Veneti senatus genere praefulgens, stemmata suorum tum summorum Pontificum, tum Cardinalium, Patriarcharumque, affatim numerans, a teneris, ut Graeci aiunt, unguiculis ad hanc usque aetatem, litterarum studia scienter amplexus est, datque iugiter operam, ut natalium suorum splendor eruditione magis
de Urrea Ambassadeur du
Roy d' Aragon. et omnium aliorum ob instantes et urgentes
necessitates, cogitur festinanter venire ad Caesaream Majestatem et ita ipsum
prestolamur, scribit quod Comes Cariati Orator Catholici Regis Venetiis, erat in
puncto prorogandi inducias inter Caesaream Majestatem et Venetos usque ad xvi.
diem Martii proxime venturi: si sunt bone, mihi placent et ego plurimum gaudeo,
si male, Deus eas faciat bonas, interim constringitur practica
instantes et urgentes
necessitates, cogitur festinanter venire ad Caesaream Majestatem et ita ipsum
prestolamur, scribit quod Comes Cariati Orator Catholici Regis Venetiis, erat in
puncto prorogandi inducias inter Caesaream Majestatem et Venetos usque ad xvi.
diem Martii proxime venturi: si sunt bone, mihi placent et ego plurimum gaudeo,
si male, Deus eas faciat bonas, interim constringitur practica inter eos et
Helvetios et Gallos ac Ferrarienses et forte alios et usque
De xxvj. ejusdem mensis venerunt alie omnino prioribus contrarie quod idem Illustrissimus Vice Rex statuerat retrocedere in Regnum Neapolitanum et revocabat undequaque gentes suas ad retrocedendum, ex qua fama et retrocessu credebatur quod Cremona iam esset perdita, et quod Veneti qui non erant remote ab ea, potiti fuissent civitate: Mediolani fuit tumultuatum, et Civitas fecit indutias cum Arce ad x. dies et quod pro illis x. diebus darentur victualia Arci ex Civitate, et eadem die fuerunt data, ut arbitror, plus quam pro x. mensibus. Dominus Andreas de
contra Gallos, quod consuleret persone sue: cito venerunt deinde alie littere de xxvij. quibus scribunt advenisse litteras ex Urbe * *Il entend la ville de Rome. per quas nunciabatur Pontificem aperte se declarasse pro Duce Mediolani et contra Venetos, et deposuisse pecunias pro solutione Helvetiorum, et jusisse ut quanto citius Armigeri sui accelerarent ad Lombardiam, ex quo novo Vice Rex substitit et est Placentia, nec progreditur nec retrocedit, nec satis scitur quid facturus sit.
Sacramorus Vice Comes, et
et revocaverat omnes suos undequaque existentes.
Preter illos Helvetios qui sunt cum Duce Mediolani, xxvij. praeteriti, octo milia eorum receserunt, qui externa Hesterna. die debent fuisse in Como et arbitror quod isti opponent se Venetis, petunt a Caesare xvj. M. Florenos Rheni in mense, mile equestres et artellariam et volunt progredi contra Venetos.
Veneti trajecto Athesi per pontem quem construxerant ad Albaredum, recepta a nostris Pischeria et Valesio *
xxvij. praeteriti, octo milia eorum receserunt, qui externa Hesterna. die debent fuisse in Como et arbitror quod isti opponent se Venetis, petunt a Caesare xvj. M. Florenos Rheni in mense, mile equestres et artellariam et volunt progredi contra Venetos.
Veneti trajecto Athesi per pontem quem construxerant ad Albaredum, recepta a nostris Pischeria et Valesio * *Il y a dans le Veronois deux lineux l' un appelé Valegio pres de Peschiera et l' autre nommé Valése, scitué
receserunt, qui externa Hesterna. die debent fuisse in Como et arbitror quod isti opponent se Venetis, petunt a Caesare xvj. M. Florenos Rheni in mense, mile equestres et artellariam et volunt progredi contra Venetos.
Veneti trajecto Athesi per pontem quem construxerant ad Albaredum, recepta a nostris Pischeria et Valesio * *Il y a dans le Veronois deux lineux l' un appelé Valegio pres de Peschiera et l' autre nommé Valése, scitué entre Verone et
et Glaram Abdue.
Nostri exiverunt Veronam, et interfecto presidio quod hostes reliquerant pro subsidio vel retroguardia in sancto Bonifacio et Villanova combuserunt illa loca et oppugnabant Colloniam que expugnata ibant ad exurendum Vincentiam, inde ad rumpendum Pontem Venetorum ad Albaredum, quo rupta volebant se firmare ibidem et impedire reditum Venetis: si Vicerex et Helvetii vel una pars progredietur contra Venetos spero cito habebimus finem belli Veneti et in hoc statu res sunt Italie: que ulterius contingent scribam Serenitati Vestrae cujus benignitati me
presidio quod hostes reliquerant pro subsidio vel retroguardia in sancto Bonifacio et Villanova combuserunt illa loca et oppugnabant Colloniam que expugnata ibant ad exurendum Vincentiam, inde ad rumpendum Pontem Venetorum ad Albaredum, quo rupta volebant se firmare ibidem et impedire reditum Venetis: si Vicerex et Helvetii vel una pars progredietur contra Venetos spero cito habebimus finem belli Veneti et in hoc statu res sunt Italie: que ulterius contingent scribam Serenitati Vestrae cujus benignitati me humillime commendo:
in sancto Bonifacio et Villanova combuserunt illa loca et oppugnabant Colloniam que expugnata ibant ad exurendum Vincentiam, inde ad rumpendum Pontem Venetorum ad Albaredum, quo rupta volebant se firmare ibidem et impedire reditum Venetis: si Vicerex et Helvetii vel una pars progredietur contra Venetos spero cito habebimus finem belli Veneti et in hoc statu res sunt Italie: que ulterius contingent scribam Serenitati Vestrae cujus benignitati me humillime commendo:
illa loca et oppugnabant Colloniam que expugnata ibant ad exurendum Vincentiam, inde ad rumpendum Pontem Venetorum ad Albaredum, quo rupta volebant se firmare ibidem et impedire reditum Venetis: si Vicerex et Helvetii vel una pars progredietur contra Venetos spero cito habebimus finem belli Veneti et in hoc statu res sunt Italie: que ulterius contingent scribam Serenitati Vestrae cujus benignitati me humillime commendo:
conventum est quod statim debeant cum eis confligere, si autem non descenderent, sicuti creditur quod non descendent, cum certo relatum est ipsos non ita esse dispositos ad descendendum, quod progredientur ad montes et capient passus et claustra montium, et eis bene munitis convertent se contra Venetos qui se confederarunt cum Gallis et noluerunt aliquam pacem cum Caesare: contra Venetos munita est Cremona et Brixia, ulterius, status Mediolani facit ccc. lanceas et totidem equos levis armature, qui etiam opponentur Venetis.
Caesarea Majestas providit quod ultra
creditur quod non descendent, cum certo relatum est ipsos non ita esse dispositos ad descendendum, quod progredientur ad montes et capient passus et claustra montium, et eis bene munitis convertent se contra Venetos qui se confederarunt cum Gallis et noluerunt aliquam pacem cum Caesare: contra Venetos munita est Cremona et Brixia, ulterius, status Mediolani facit ccc. lanceas et totidem equos levis armature, qui etiam opponentur Venetis.
Caesarea Majestas providit quod ultra gentes que sunt in Verona etiam ulterius missa sunt ij. M. peditum et datus ordo in
passus et claustra montium, et eis bene munitis convertent se contra Venetos qui se confederarunt cum Gallis et noluerunt aliquam pacem cum Caesare: contra Venetos munita est Cremona et Brixia, ulterius, status Mediolani facit ccc. lanceas et totidem equos levis armature, qui etiam opponentur Venetis.
Caesarea Majestas providit quod ultra gentes que sunt in Verona etiam ulterius missa sunt ij. M. peditum et datus ordo in Comitatu Tirolis, quod si Veneti ponerent obsidionem ante Veronam irent subito ad succurendum ei x. vel xij. M. et quantum opus
Cremona et Brixia, ulterius, status Mediolani facit ccc. lanceas et totidem equos levis armature, qui etiam opponentur Venetis.
Caesarea Majestas providit quod ultra gentes que sunt in Verona etiam ulterius missa sunt ij. M. peditum et datus ordo in Comitatu Tirolis, quod si Veneti ponerent obsidionem ante Veronam irent subito ad succurendum ei x. vel xij. M. et quantum opus fuerit hominum ad succurendum Verone: Pontifex autem videns imminens periculum Italiae, statuit una cum statu Florentinorum succurrere Italiae et deliberarunt quod per Vice Regem
pro exercitu, et impensa artellarie, et Pontifex dabit suam artellariam quam habet in immolla: ulterius Pontifex et Florentini facient tot lanceas quod inter suas et Vice Regis sint ij. M. lanceae, ex quibus illa pars quae videbitur necessaria ibit cum Vice Rege ad montes, reliqui opponentur Venetis: a Caesare petunt duo, sed erunt contenti quod alterum eorum faciat, videlicet quod mittat iiij. vel v. M. peditum Veronam cum sufficienti numero equitum, ad impediendos Venetos ne transeant in Lombardiam, vel quod rumpat in Burgundia, quo igitur ad statum Italie iste videtur bonus ordo si
sint ij. M. lanceae, ex quibus illa pars quae videbitur necessaria ibit cum Vice Rege ad montes, reliqui opponentur Venetis: a Caesare petunt duo, sed erunt contenti quod alterum eorum faciat, videlicet quod mittat iiij. vel v. M. peditum Veronam cum sufficienti numero equitum, ad impediendos Venetos ne transeant in Lombardiam, vel quod rumpat in Burgundia, quo igitur ad statum Italie iste videtur bonus ordo si servabitur et facile obsistet Gallis et prohibebitur eis ingressus et Veneti cito humiliarentur: scripsit etiam Sanctissimus Dominus noster unum Breve Caesaree Majestati
videlicet quod mittat iiij. vel v. M. peditum Veronam cum sufficienti numero equitum, ad impediendos Venetos ne transeant in Lombardiam, vel quod rumpat in Burgundia, quo igitur ad statum Italie iste videtur bonus ordo si servabitur et facile obsistet Gallis et prohibebitur eis ingressus et Veneti cito humiliarentur: scripsit etiam Sanctissimus Dominus noster unum Breve Caesaree Majestati ratificando et approbando foedus initum inter suam Caesaream Majestatem et faelicis recordationis Julium predecessorem suum, praeterea dicit se omnia se omnia facturum pro Caesarea Majestate et rebus
15. Avril. 1513.
Madama.
Humillimam comendationem: mitto cum hiis copiam Brevis quod jam scripsit modernus Pontifex Caeraree Majestati ex quo Serenitas Vestra intelliget animum Pontificis ad Caesarem licet Galli et Veneti faciant maximas practicas ut adjugatur eis: Quum jam idem Galli fecerunt pacem cum Venetis et ligam contra Caesarem et Regem Catholicum sicuti credo quod sit avisata Serenitas Vestra per Caesarem et alios qui sibi scribunt, summarium conventionis eorum est quod Galli habeant statum Mediolani
Humillimam comendationem: mitto cum hiis copiam Brevis quod jam scripsit modernus Pontifex Caeraree Majestati ex quo Serenitas Vestra intelliget animum Pontificis ad Caesarem licet Galli et Veneti faciant maximas practicas ut adjugatur eis: Quum jam idem Galli fecerunt pacem cum Venetis et ligam contra Caesarem et Regem Catholicum sicuti credo quod sit avisata Serenitas Vestra per Caesarem et alios qui sibi scribunt, summarium conventionis eorum est quod Galli habeant statum Mediolani cum Cremona, reliqua omnia Veneti, quos adjuvabunt Galli ad recuperandum Brixiam et
ut adjugatur eis: Quum jam idem Galli fecerunt pacem cum Venetis et ligam contra Caesarem et Regem Catholicum sicuti credo quod sit avisata Serenitas Vestra per Caesarem et alios qui sibi scribunt, summarium conventionis eorum est quod Galli habeant statum Mediolani cum Cremona, reliqua omnia Veneti, quos adjuvabunt Galli ad recuperandum Brixiam et Veronam et lucrari Valem Tridentinam: In Regno Neapolitano, quod rehabeant illas civitates quas prius habebant: ecce que rependunt boni Veneti Catholico Regi qui salvavit eos ex interitu et pernicie: actum erat de Venetis quando exercitus
scribunt, summarium conventionis eorum est quod Galli habeant statum Mediolani cum Cremona, reliqua omnia Veneti, quos adjuvabunt Galli ad recuperandum Brixiam et Veronam et lucrari Valem Tridentinam: In Regno Neapolitano, quod rehabeant illas civitates quas prius habebant: ecce que rependunt boni Veneti Catholico Regi qui salvavit eos ex interitu et pernicie: actum erat de Venetis quando exercitus Caesaris erat, in obsidione Tervissi quum in ipsis Venetiis tunc erat tumultus: amiserant Forum Julii, Trevisium jam jam erat futurum in manu Caesaris, cum subito supervenit liga et publicatio
cum Cremona, reliqua omnia Veneti, quos adjuvabunt Galli ad recuperandum Brixiam et Veronam et lucrari Valem Tridentinam: In Regno Neapolitano, quod rehabeant illas civitates quas prius habebant: ecce que rependunt boni Veneti Catholico Regi qui salvavit eos ex interitu et pernicie: actum erat de Venetis quando exercitus Caesaris erat, in obsidione Tervissi quum in ipsis Venetiis tunc erat tumultus: amiserant Forum Julii, Trevisium jam jam erat futurum in manu Caesaris, cum subito supervenit liga et publicatio ejus inter Pontificem, Regem Catholicum et Anglie cum Venetis sub titulo
et Veronam et lucrari Valem Tridentinam: In Regno Neapolitano, quod rehabeant illas civitates quas prius habebant: ecce que rependunt boni Veneti Catholico Regi qui salvavit eos ex interitu et pernicie: actum erat de Venetis quando exercitus Caesaris erat, in obsidione Tervissi quum in ipsis Venetiis tunc erat tumultus: amiserant Forum Julii, Trevisium jam jam erat futurum in manu Caesaris, cum subito supervenit liga et publicatio ejus inter Pontificem, Regem Catholicum et Anglie cum Venetis sub titulo defensionis Ecclesiae et in rei veritate pro salute Venetorum et ruina rerum
et pernicie: actum erat de Venetis quando exercitus Caesaris erat, in obsidione Tervissi quum in ipsis Venetiis tunc erat tumultus: amiserant Forum Julii, Trevisium jam jam erat futurum in manu Caesaris, cum subito supervenit liga et publicatio ejus inter Pontificem, Regem Catholicum et Anglie cum Venetis sub titulo defensionis Ecclesiae et in rei veritate pro salute Venetorum et ruina rerum Caesaris, et nihilominus sua Majestas, nonobstante hac et multis aliis gravissimis offensis, semper Caesar, pro satisfactione Catholici Regis fuit contentus condescendere ad illam pacem quam Veneti
Tervissi quum in ipsis Venetiis tunc erat tumultus: amiserant Forum Julii, Trevisium jam jam erat futurum in manu Caesaris, cum subito supervenit liga et publicatio ejus inter Pontificem, Regem Catholicum et Anglie cum Venetis sub titulo defensionis Ecclesiae et in rei veritate pro salute Venetorum et ruina rerum Caesaris, et nihilominus sua Majestas, nonobstante hac et multis aliis gravissimis offensis, semper Caesar, pro satisfactione Catholici Regis fuit contentus condescendere ad illam pacem quam Veneti proposuerunt et pecierunt, et quam ter mutarunt, sicuti
Anglie cum Venetis sub titulo defensionis Ecclesiae et in rei veritate pro salute Venetorum et ruina rerum Caesaris, et nihilominus sua Majestas, nonobstante hac et multis aliis gravissimis offensis, semper Caesar, pro satisfactione Catholici Regis fuit contentus condescendere ad illam pacem quam Veneti proposuerunt et pecierunt, et quam ter mutarunt, sicuti faciunt fraudulenti contrahentes qui nolunt concludere, et credat Serenitas Vestra quod Veneti nunquam acceptabunt aliquam, quamvis optimam pacem pro eis, neque umquam conquiescent commiscere Orbem Christianum, donec
multis aliis gravissimis offensis, semper Caesar, pro satisfactione Catholici Regis fuit contentus condescendere ad illam pacem quam Veneti proposuerunt et pecierunt, et quam ter mutarunt, sicuti faciunt fraudulenti contrahentes qui nolunt concludere, et credat Serenitas Vestra quod Veneti nunquam acceptabunt aliquam, quamvis optimam pacem pro eis, neque umquam conquiescent commiscere Orbem Christianum, donec expellant ex tota Italia, Gallos, Hispanos, et Germanos, quos ipsi Barbaros appellant, et ipsi rerum potiantur et si eo tunc quando nuper repudiarunt pacem Rome, prius
ex tota Italia, Gallos, Hispanos, et Germanos, quos ipsi Barbaros appellant, et ipsi rerum potiantur et si eo tunc quando nuper repudiarunt pacem Rome, prius per eos petitam, fuisset acriter progressum contra eos, quod bene poterat fieri, ad hanc diem res fuisset perfecta, et conjunctis manibus Veneti accepissent illam pacem quam placuisset Caesari et Regi Catholico eis dare, et non in hiis laboraremus, sed Veneti tamdiu fascinabunt oculos Principum donec fraudibus et immortalitate eorum * *Les Res publiques ne meurent point. opprimant
quando nuper repudiarunt pacem Rome, prius per eos petitam, fuisset acriter progressum contra eos, quod bene poterat fieri, ad hanc diem res fuisset perfecta, et conjunctis manibus Veneti accepissent illam pacem quam placuisset Caesari et Regi Catholico eis dare, et non in hiis laboraremus, sed Veneti tamdiu fascinabunt oculos Principum donec fraudibus et immortalitate eorum * *Les Res publiques ne meurent point. opprimant omnes, si modo Principes non provideant rebus eorum.
Cardinales Sancti Crucis et Sancti
de Medicis fratri Pontificis, sed credo cum fuerint in statu Ecclesiae deponent vella faustus eorum, verum est quod res est eis cum Pontifice nimis miti et benigno.
Res status Mediolani sunt in maximo turbine et confusione, istud etiam produxit procrastinatio coertionis Venetorum, que si fuisset facta in tempore quando debuit et potuit fieri, nec status Mediolani periclitaretur sicuti periclitatur.
Scribunt ex Rhodo Tyrannum Turchorum, qui delevit fratrem quem tuebantur Sophiani, convertere omnia arma contra Rhodios et parare
et ego hoc Serenitati Vestrae nuntiare: xx. presentis fecit deditionem et ingresse sunt gentes Ducis in ea et Galli exiverunt: Arx etiam Cremone fere eisdem conditionibus fecit deditionem quibus Arx Mediolani, scilicet si non subveniatur sibi infra certum tempus reddet se.
Veneti in ipsis Venetiis sunt in extrema necesitate et desperatione, imo ad evitandam ruinam imminentem miserunt mandatum sanctissimo Domino nostro componendi eos cum Caesarea Majestate, et Pontifex per bina brevia requisivit Vice Regem ut abstineat ab offensa Venetorum, et hoc ut Veneti eximantur
Vestrae nuntiare: xx. presentis fecit deditionem et ingresse sunt gentes Ducis in ea et Galli exiverunt: Arx etiam Cremone fere eisdem conditionibus fecit deditionem quibus Arx Mediolani, scilicet si non subveniatur sibi infra certum tempus reddet se.
Veneti in ipsis Venetiis sunt in extrema necesitate et desperatione, imo ad evitandam ruinam imminentem miserunt mandatum sanctissimo Domino nostro componendi eos cum Caesarea Majestate, et Pontifex per bina brevia requisivit Vice Regem ut abstineat ab offensa Venetorum, et hoc ut Veneti eximantur extra
reddet se.
Veneti in ipsis Venetiis sunt in extrema necesitate et desperatione, imo ad evitandam ruinam imminentem miserunt mandatum sanctissimo Domino nostro componendi eos cum Caesarea Majestate, et Pontifex per bina brevia requisivit Vice Regem ut abstineat ab offensa Venetorum, et hoc ut Veneti eximantur extra necessitatem. Idem Pontifex practicat ut fiat liga inter eum, Ducem Mediolani, Florentinos et Helvetios, et policetur Helvetiis pensionem ad aliquod tempus per Florentinos solvendam.
Scriptum est mihi ab aliquo quod idem
Veneti in ipsis Venetiis sunt in extrema necesitate et desperatione, imo ad evitandam ruinam imminentem miserunt mandatum sanctissimo Domino nostro componendi eos cum Caesarea Majestate, et Pontifex per bina brevia requisivit Vice Regem ut abstineat ab offensa Venetorum, et hoc ut Veneti eximantur extra necessitatem. Idem Pontifex practicat ut fiat liga inter eum, Ducem Mediolani, Florentinos et Helvetios, et policetur Helvetiis pensionem ad aliquod tempus per Florentinos solvendam.
Scriptum est mihi ab aliquo quod idem sanctissimus Dominus
ayant epouse Philiberte de Savoye, et la fille de ce Duc de Milan ayant esté mariée à Sigismond Roy de Pologne. et cum eo volebant ire cum magno apparatu Cardinales de Aragonia, qui ex sanguine Regum Neapolitanorum est, ex bastardo tamen, item Cardinalis Ferariensis, Cardinalis Cornerius Venetus et Cardinalis de Petrutiis Senensis, fuit eis inhibitum per Oratorem Catholici Regis et hic substiterunt.
parum
dubito cum sit homo senex non multum in vivendo regulatus et nobis satis propitius,
ne tollatur de medio, et nescimus cujus mentis esset successor: Deus omnia in melius
disponat.
Orator Catholici Regis qui est Venetiis transivit per Veronam ad Vice Regem
Mediolanum et dicit se ad Caesarem venturum, quae attulerit, si mihi nota erunt,
admonebo Serenitatem Vestram itidem est intentionis Illustrissimus Vice Rex veniendi
ad Caesarem mirum tamen mihi
Serenissima Madama.
Humillima commendatio: hodie venerunt litterae ex Verona ab Episcopo Tridentino
et ex Inspruk ab Oratoribus Hispanis videlicet Urrea et Comite Carriati qui est
Orator Regis Catholici apud Venetos, et qui ambo simul veniunt ad Caesarem, quod
per unum nuntium quem miserant Fochari, intellerant quod Papa die xx.
mensis Februarii preteriti inter x. et xi. horam expiraverat, et uterque tam
Episcopus quam Oratores
Deum omnipotentem sint
terroris et fuge et coguntur converti ad omnia Consilia desperata: Rome, Pontifex qui alias adheserat Caesari et Confederatis cogitur accipere illas leges quas sibi prescribet Christianissimus Rex, itidem Florentini et reliqua Italia, que iterum cogitur subire jugum Gallicum et Venetum,
que ulterius contingent, qualicumque erunt scribam Serenitati Vestrae cujus benignitati me humillime commendo, et quam diu faeliciter valere cupio:
Gallis, nisi renuncient et abstineant a rebus Italie, videbimus quamdiu persistent in hoc constantes.
Dux Ferrarie et Bentivoli habuerunt salvum conductum a Pontifice et vadunt Romam, similiter Dux Urbini et vadit ad Urbem.
Scribuntur ex Verona, quod Veneti habent paucissimas immo quodam modo nullas gentes et si volent Hispani, actum esse de eis et cito terminaretur bellum, hoc scribit Caesari Tridentinus Episcopus *Il se nommoit George de Neydeck et est mort en 1514. locum
immo quodam modo nullas gentes et si volent Hispani, actum esse de eis et cito terminaretur bellum, hoc scribit Caesari Tridentinus Episcopus *Il se nommoit George de Neydeck et est mort en 1514. locum tenens Veronae: Cum eisdem Venetis expirarunt indutie ultima preteriti, nisi sint prorogate per Comitem Carriati +Il estoit Ambassadeur du Roy d' Aragon à Venise. qui habuit mandatum a Caesare prorogandi eas per unum mensem vel per duos ad plus, vel novas faciendi ad
se et Regem Anglie, nolle servare indutias factas inter Regem Arragonum et Franciae, item nova a Pontifice quod volebat facere omnia pro defensione status Mediolani et jam Helvetii etiam descendebant, profecto jam actum esset de statu Mediolani et forte de majori parte Italiae, quam Galli cum Venetis diviserunt ad invicem, sed, Deo ita volente, res fuerunt sedate: Dux Mediolani progrediebatur contra illas copias Gallorum que descenderunt in Italiam, et sunt solum Italice et pauce, tamen intraverunt Alexandriam, quo Dux mittebat aliquas lanceas Hispanas et suas ad recuperandam eam et
conjungi Helvetii, etiam veniebant gentes Pontificie quas Vicerex expectabat Placentie et promiserat omnes gentes suas: post Ducem versus Alexandriam, miserat autem mile Pedites in Cremonam et cum eis Illustrissimum D. Prosperum de Columna pro presidio civitatis quum dubitabant Venetos aliquid contra illam civitatem molituros.
Veneti trajecto per pontem quem construxerant Athesi, sicuti nunc relatum est, occuparunt nobis Valesium et Pischeriam que est fortissima, quid ulterius facient intelligemus: gentes Pontificis quotidie expectantur, Helvetii
Placentie et promiserat omnes gentes suas: post Ducem versus Alexandriam, miserat autem mile Pedites in Cremonam et cum eis Illustrissimum D. Prosperum de Columna pro presidio civitatis quum dubitabant Venetos aliquid contra illam civitatem molituros.
Veneti trajecto per pontem quem construxerant Athesi, sicuti nunc relatum est, occuparunt nobis Valesium et Pischeriam que est fortissima, quid ulterius facient intelligemus: gentes Pontificis quotidie expectantur, Helvetii etiam ultra illos qui sunt in statu Mediolani: descendunt viij. M. ex eis
Athesi, sicuti nunc relatum est, occuparunt nobis Valesium et Pischeriam que est fortissima, quid ulterius facient intelligemus: gentes Pontificis quotidie expectantur, Helvetii etiam ultra illos qui sunt in statu Mediolani: descendunt viij. M. ex eis et credo quod ibunt versus Bergomum contra Venetos, petunt a Caesare mille equites aliquam artellariam et xvj. M. Florenos Rheni in mense et progredientur quocumque Caesar voluerit.
Pontifex tenuit septimam sessionem in Concilio Lateranensi in qua approbavit indictionem Concilii factam per Julium et omnia acta in eo
qui fuerunt cum Pontifice discesserunt (ut audio) ab eo male contenti, et sicuti relatum est, cum multa inhonesta peterent, nihil ab eo obtinuerunt: jam per Ducem, Dominum Gurcensem et Vice Regem incumbitur pro compositione et bona ordinatione illius status Mediolani.
Cum Venetis nulla est spes pacis, et jam in fine Januarii sunt terminate indutiae, et si voluerint Hispani, sicuti certo spero facient, brevi terminabitur illa expeditio.
Quae de Turcis habita sunt videbit Serenitas Vestra ex copia hiis annexa, ulterius scriptum est Caesareae
Serenissima Madama.
Humillima commendatio, licet nunquam fuerit tanta facilitas, vel totaliter humiliandi Venetos, vel eos saltem ad debitas conditiones pacis compelendi, sicuti nunc est, nihilominus ita volente Beatitudine Pontificis constringitur haec pax Veneta, pro qualitate rerum, satis iniquis pro Caesare conditionibus: cum ex hac pace datur vita ipsis Venetis et utinam non fomentum ad pristinum omnia deducenda: conditiones autem, que missae sunt ex Urbe, includuntur hiis. Ad eas Caesar respondit se eas comprobare, dummodo quilibet retineat id
vel totaliter humiliandi Venetos, vel eos saltem ad debitas conditiones pacis compelendi, sicuti nunc est, nihilominus ita volente Beatitudine Pontificis constringitur haec pax Veneta, pro qualitate rerum, satis iniquis pro Caesare conditionibus: cum ex hac pace datur vita ipsis Venetis et utinam non fomentum ad pristinum omnia deducenda: conditiones autem, que missae sunt ex Urbe, includuntur hiis. Ad eas Caesar respondit se eas comprobare, dummodo quilibet retineat id quod ad presens tenet, et quod Pontifex legitime caveat se in ea re non arbitraturum nisi ex voluntate
Špoljarić
EVANGELISTARIVM.
Iesus Christus. Venerabili Presbytero Francisco Lucensi Cantori ecclesiae Venetae sancti Marci. M. Marulus. S. P. D.
Librum, quem de imitatione Christi ędidi, Tibi mittere
pollicitus fueram,
et certe misissem,
sed is mihi (ut nosti) ab illo fuit interceptus,
cui reluctari non potui |
neque si possem debui.
altera roma vniuersae Thraciae iugum imposuerunt. Deinde Thraciae fortunam sequuntur Gentes a thurcis deuictae. Peones / Triballi / Macedones / Thessalli / Magnesii / Achaei / Boetii / Opuntii / Graeci / Aetholi / Locri / ac tota Peloponnesus / excepta vnica Venetorum ciuitate Neapoli. Eadem procella distrinxit Prouinciae a thurcis in europa acquisitae. Epirum / Illyridem / Dalmatiam / Liburniam /
Dardaniam / vtrasque Misias ad Tauricam Chersonesum. Idem Thurca superioribus duobus annis per Syriam /
ad priuata arma concursum est: et / quod minus crederetur / rustici contra nobiles impetum fecerunt / Rusticorum furor contra nobiles. alios trucidantes / aliis patria ac bonis interdicentes. Quae res quum primo in Dalmatia Dalmatia. sub Venetorum dominio impune succaederet / in idem scelus traxit Istros / Istri Carnos Carni. Hungaros Hungari. quoque ne episcopis quidem parcentes. Solus autem Rex Hispaniae aduersus infideles prospere pugnando fidem
Sic graeci Asiae / Illirii graecorum malis laetabantur / nunc nostrae vos clades oblectant. At quidem non risit Carniola / Carniola. non Stiria Stiria. repagula domus Austriae: non risit Forum Iulium Forum Iulium. Venetiarum horreum / quum
nullo repellente ferocissimus Thurca more fulminis omnia ferro flammaque protereret: potuistis audire miserorum gemitus / ac Vlulantium hostium terribilem clamorem: vndique fumantia tecta cernebantur. Ardet vicinia / ignis iam proxima quaeque populatur /
ac pene totam Galliam et Hispaniam,
ut magna pars eorum in Italia concideret. Parum erat solos Christianos inter se
depugnasse, iam et barbaris Barbari in Italiam
introducti. patefactum est iter in Italiam, quos Veneti deduxerant, ut melius
Gallorum impetus sustinerent ac repellerent. Deus quemlibet populum intra suos fines
pulcherrime concluserat: separauerat Hispanos a Gallis Pyreneis montibus: Pyrenaei montes. ab his
lachrymis temperare non potui. Ferocissimus
quidem ac infensissimus hostis instat nostris ceruicibus: atque vt eodem tempore litora
omnesque oras infestet / ingentes et terrestres / et nauales exercitus vndique cogit.
Superioribus annis / quum adhuc esset infirmior / Venetis olim potentissimo terra marique
populo / tunc etiam Gallorum / Hispanorumque / ac aliis auxiliaribus copiis potentiori
munitissimas in Euboea / Grecia / Achaia / Istmo / Peloponneso / Epiro ciuitates vi
ademit: Dalmatiam aut deuastauit / aut occupauit / aut
provjeriti- *<-->
qui peccatores
nos esse non negamus, ueniam pręstet confitentibus seque pro peccatoribus crucem sua sponte
subiisse probet, cum nobis ignouerit, et non nostris meritis, sed sua miseratione ab inimici
potestate nos erruere et in libertatem uindicare uoluisse. Qua ergo pietate captiuos redemit,
illa in Iudicio saluet redemptos. Deo gratias. Amen.
qui peccatores
nos esse non negamus, ueniam pręstet confitentibus seque pro peccatoribus crucem sua sponte
subiisse probet, cum nobis ignouerit, et non nostris meritis, sed sua miseratione ab inimici
potestate nos erruere et in libertatem uindicare uoluisse. Qua ergo pietate captiuos redemit,
illa in Iudicio saluet redemptos. Deo gratias. Amen.
sit, quomodo sibi constet, ut facile appareat non sine numine tam diu posse subsistere.
Utcumque tamen vigilat et observat quantum fieri potest in angusto, et in regione prope
desolata, ut exclamare possit, unde mihi auxilium nisi a Domino.
uiuerent id consilii
coeperunt, quo quidem neque ipsi seruitutem effugerunt et patriam alienae
ditioni subiicientes sibi pariter et posteris suis perpetuam inusserunt notam.
Erat inclyta eo tempore Veneti populi, non tam imperii, quod
admodum tenue erat, quam iustitiae caeterarumque ciuilium artium fama. Huc
accedebat publicum simul et priuatum hospitium cum Veneto senatu
Rhacusanis: priuatum mercaturae societate, e qua haud parum
notam.
Erat inclyta eo tempore Veneti populi, non tam imperii, quod
admodum tenue erat, quam iustitiae caeterarumque ciuilium artium fama. Huc
accedebat publicum simul et priuatum hospitium cum Veneto senatu
Rhacusanis: priuatum mercaturae societate, e qua haud parum emolumenti ad
utrosque perueniebat (id enim temporis omnia fere promercalia in
mediterraneum Illyricum a Rhacusanis mercatoribus ad Slouinos regulos
Rhacusanis: priuatum mercaturae societate, e qua haud parum emolumenti ad
utrosque perueniebat (id enim temporis omnia fere promercalia in
mediterraneum Illyricum a Rhacusanis mercatoribus ad Slouinos regulos
importanda Venetiis in diem accepta petebantur), publicum quia inde leges,
quibus nunc quoque in litibus dirimendis Rhacusani utuntur, descriptas
attulerant, quamquam Rhacusani, temporibus ita postulantibus, ad Venetas
leges multas ipsi a se latas
ad Slouinos regulos
importanda Venetiis in diem accepta petebantur), publicum quia inde leges,
quibus nunc quoque in litibus dirimendis Rhacusani utuntur, descriptas
attulerant, quamquam Rhacusani, temporibus ita postulantibus, ad Venetas
leges multas ipsi a se latas addiderunt.
Itaque nihil ueriti Venetorum fraudem mandant Benessae ut praetextu
negotiationis proficiscatur Venetias, auxilium a Veneto senatu aduersus
nunc quoque in litibus dirimendis Rhacusani utuntur, descriptas
attulerant, quamquam Rhacusani, temporibus ita postulantibus, ad Venetas
leges multas ipsi a se latas addiderunt.
Itaque nihil ueriti Venetorum fraudem mandant Benessae ut praetextu
negotiationis proficiscatur Venetias, auxilium a Veneto senatu aduersus
tyrannum petiturus. Qui quidem amicorum opera in senatum introductus (erat
enim illi cum plaerisque senatorii ordinis
quamquam Rhacusani, temporibus ita postulantibus, ad Venetas
leges multas ipsi a se latas addiderunt.
Itaque nihil ueriti Venetorum fraudem mandant Benessae ut praetextu
negotiationis proficiscatur Venetias, auxilium a Veneto senatu aduersus
tyrannum petiturus. Qui quidem amicorum opera in senatum introductus (erat
enim illi cum plaerisque senatorii ordinis Venetis mercaturae commercio usus
familiaris) ostendit se publice a
ita postulantibus, ad Venetas
leges multas ipsi a se latas addiderunt.
Itaque nihil ueriti Venetorum fraudem mandant Benessae ut praetextu
negotiationis proficiscatur Venetias, auxilium a Veneto senatu aduersus
tyrannum petiturus. Qui quidem amicorum opera in senatum introductus (erat
enim illi cum plaerisque senatorii ordinis Venetis mercaturae commercio usus
familiaris) ostendit se publice a Rhacusanis missum opem
Venetorum fraudem mandant Benessae ut praetextu
negotiationis proficiscatur Venetias, auxilium a Veneto senatu aduersus
tyrannum petiturus. Qui quidem amicorum opera in senatum introductus (erat
enim illi cum plaerisque senatorii ordinis Venetis mercaturae commercio usus
familiaris) ostendit se publice a Rhacusanis missum opem imploratum ad
tyrannum e patria pellendum societatemque cum Venetis iungendam.
Veneti, ne a mercatorum
amicorum opera in senatum introductus (erat
enim illi cum plaerisque senatorii ordinis Venetis mercaturae commercio usus
familiaris) ostendit se publice a Rhacusanis missum opem imploratum ad
tyrannum e patria pellendum societatemque cum Venetis iungendam.
Veneti, ne a mercatorum moribus desciscerent, quorum proprium est
nulla honesti ratione habita omnia utilitate metiri, ut gratuitam operam
praestarent haudquaquam in animum
senatorii ordinis Venetis mercaturae commercio usus
familiaris) ostendit se publice a Rhacusanis missum opem imploratum ad
tyrannum e patria pellendum societatemque cum Venetis iungendam.
Veneti, ne a mercatorum moribus desciscerent, quorum proprium est
nulla honesti ratione habita omnia utilitate metiri, ut gratuitam operam
praestarent haudquaquam in animum inducere, sed officium suum aliena
seruitute mutare omnino
uero uel domesticae
tyrannidis odio, uel quia inuidebant, ut fit, uni ex ciuibus principatum, uel quia
literarum ignorantia parum idoneos sese ad ciuitatis regimen existimarent, uel
quia arbitrarentur in ciuili dissidio rempublicam suam Venetorum potestati
commitendo neque de sua ipsorum libertate quicquam demptum iri neque
imperatori Constantinopolitano iniuriam inferri, sed potius Venetorum tutella
rempublicam sibi et imperio Constantinopolitano conseruaturos, iugum
regimen existimarent, uel
quia arbitrarentur in ciuili dissidio rempublicam suam Venetorum potestati
commitendo neque de sua ipsorum libertate quicquam demptum iri neque
imperatori Constantinopolitano iniuriam inferri, sed potius Venetorum tutella
rempublicam sibi et imperio Constantinopolitano conseruaturos, iugum ferre
Venetorum non modo imprudenter, sed etiam non sine defectionis nota
accepere, nihil enim consulto imperatore Constantinopolitano, ad quem tunc
commitendo neque de sua ipsorum libertate quicquam demptum iri neque
imperatori Constantinopolitano iniuriam inferri, sed potius Venetorum tutella
rempublicam sibi et imperio Constantinopolitano conseruaturos, iugum ferre
Venetorum non modo imprudenter, sed etiam non sine defectionis nota
accepere, nihil enim consulto imperatore Constantinopolitano, ad quem tunc
Dalmatia una cum ipsa Veneta ciuitate spectabat, eo quod illud imperium ita
iam attritum esset,
sibi et imperio Constantinopolitano conseruaturos, iugum ferre
Venetorum non modo imprudenter, sed etiam non sine defectionis nota
accepere, nihil enim consulto imperatore Constantinopolitano, ad quem tunc
Dalmatia una cum ipsa Veneta ciuitate spectabat, eo quod illud imperium ita
iam attritum esset, ut ne sese quidem posset ab hostibus defendere, nedum
sociis opem ferre, pacti sunt cum Venetis ut exturbato illorum ope tyranno
praetorem singulis annis Venetiis
consulto imperatore Constantinopolitano, ad quem tunc
Dalmatia una cum ipsa Veneta ciuitate spectabat, eo quod illud imperium ita
iam attritum esset, ut ne sese quidem posset ab hostibus defendere, nedum
sociis opem ferre, pacti sunt cum Venetis ut exturbato illorum ope tyranno
praetorem singulis annis Venetiis peterent. Atque ita externae potestati fideique
inexpertae sese commitunt ut magis alium dominum quaesisse quam tyrannum
effugisse et ipsi paulo post satis
cum ipsa Veneta ciuitate spectabat, eo quod illud imperium ita
iam attritum esset, ut ne sese quidem posset ab hostibus defendere, nedum
sociis opem ferre, pacti sunt cum Venetis ut exturbato illorum ope tyranno
praetorem singulis annis Venetiis peterent. Atque ita externae potestati fideique
inexpertae sese commitunt ut magis alium dominum quaesisse quam tyrannum
effugisse et ipsi paulo post satis perspicerent, dum pro continuo ciuis sui
imperio quotannis alium atque
post satis perspicerent, dum pro continuo ciuis sui
imperio quotannis alium atque alium dominum, et hunc externum, sortirentur.
Et quia ui aperta pelli urbe tyrannus non poterat- id enim temporis
Veneti nullas fere, ut dictum est, uires habebant- rem astu hunc in modum
aggrediuntur. Per speciem legationis ad Constantinopolitanum imperatorem
mittendae creantur duo oratores, quibus singulis singulae triremes armis ac uiris
Per speciem legationis ad Constantinopolitanum imperatorem
mittendae creantur duo oratores, quibus singulis singulae triremes armis ac uiris
instructae attribuuntur iussique sunt nauium praefecti Rhacusano parere. Nam
et Benessa, una cum Venetis atque iisdem etiam nauibus, in patriam est
regressus. Vbi Rhacusam uentum est, adit tyrannum gener, fingit naues
Venetas legatos Constantinopolim uehere diuertisseque Rhacusam amicitiae
secum iungendae causa. Orat Venetos domum
instructae attribuuntur iussique sunt nauium praefecti Rhacusano parere. Nam
et Benessa, una cum Venetis atque iisdem etiam nauibus, in patriam est
regressus. Vbi Rhacusam uentum est, adit tyrannum gener, fingit naues
Venetas legatos Constantinopolim uehere diuertisseque Rhacusam amicitiae
secum iungendae causa. Orat Venetos domum hospitaliter inuitet, esse inter
suos primarios uiros, amicitiam eorum honori simul et utilitati futuram.
Benessa, una cum Venetis atque iisdem etiam nauibus, in patriam est
regressus. Vbi Rhacusam uentum est, adit tyrannum gener, fingit naues
Venetas legatos Constantinopolim uehere diuertisseque Rhacusam amicitiae
secum iungendae causa. Orat Venetos domum hospitaliter inuitet, esse inter
suos primarios uiros, amicitiam eorum honori simul et utilitati futuram.
Tyrannus, nihil minus quam generi fraudem timens, libenti animo eius
paruit
hospitaliter inuitet, esse inter
suos primarios uiros, amicitiam eorum honori simul et utilitati futuram.
Tyrannus, nihil minus quam generi fraudem timens, libenti animo eius
paruit uoluntati. Venetos in aedes suas benigne inuitatos apparatis accipit
epulis. Habitabat autem Demianus modicis aedibus ad portam urbis, paludi
quae tunc ibi erat adiacentem, in ea regione ubi nunc Lixiua familia a gente
Ceruaria aedes habet.
Habitabat autem Demianus modicis aedibus ad portam urbis, paludi
quae tunc ibi erat adiacentem, in ea regione ubi nunc Lixiua familia a gente
Ceruaria aedes habet.
Post epulas monet socerum gener Venetos uti e conuiuio reuertentes
ad naueis usque officii gratia prosequatur. Neque enim tyranni dignitas ea re
minui uidebatur quandoquidem Veneti oratores locum senatus sui legationis
munere obtinerent. Posteaquam ad naueis accessere
Ceruaria aedes habet.
Post epulas monet socerum gener Venetos uti e conuiuio reuertentes
ad naueis usque officii gratia prosequatur. Neque enim tyranni dignitas ea re
minui uidebatur quandoquidem Veneti oratores locum senatus sui legationis
munere obtinerent. Posteaquam ad naueis accessere Veneti, uti a Rhacusano
edocti erant, rogant tyrannum uelit nauim Venetam ascendere, muneraque a
senatu Veneto ad imperatorem
Venetos uti e conuiuio reuertentes
ad naueis usque officii gratia prosequatur. Neque enim tyranni dignitas ea re
minui uidebatur quandoquidem Veneti oratores locum senatus sui legationis
munere obtinerent. Posteaquam ad naueis accessere Veneti, uti a Rhacusano
edocti erant, rogant tyrannum uelit nauim Venetam ascendere, muneraque a
senatu Veneto ad imperatorem Constantinopolitanum missa inspicere,
simulque animi laxandi causa naui paulum uehi. Tyrannus, genero praesertim
prosequatur. Neque enim tyranni dignitas ea re
minui uidebatur quandoquidem Veneti oratores locum senatus sui legationis
munere obtinerent. Posteaquam ad naueis accessere Veneti, uti a Rhacusano
edocti erant, rogant tyrannum uelit nauim Venetam ascendere, muneraque a
senatu Veneto ad imperatorem Constantinopolitanum missa inspicere,
simulque animi laxandi causa naui paulum uehi. Tyrannus, genero praesertim
idem suadente, Venetorum uerbis dolum haud subesse ratus nauim
minui uidebatur quandoquidem Veneti oratores locum senatus sui legationis
munere obtinerent. Posteaquam ad naueis accessere Veneti, uti a Rhacusano
edocti erant, rogant tyrannum uelit nauim Venetam ascendere, muneraque a
senatu Veneto ad imperatorem Constantinopolitanum missa inspicere,
simulque animi laxandi causa naui paulum uehi. Tyrannus, genero praesertim
idem suadente, Venetorum uerbis dolum haud subesse ratus nauim Venetam
conscendit, ubi ei uincula
edocti erant, rogant tyrannum uelit nauim Venetam ascendere, muneraque a
senatu Veneto ad imperatorem Constantinopolitanum missa inspicere,
simulque animi laxandi causa naui paulum uehi. Tyrannus, genero praesertim
idem suadente, Venetorum uerbis dolum haud subesse ratus nauim Venetam
conscendit, ubi ei uincula extemplo indita nauesque sublatis anchoris altum
petiere. Tyrannus animaduertens se non modo dominatione, sed et libertate
priuatum, accusata Venetorum
Venetam ascendere, muneraque a
senatu Veneto ad imperatorem Constantinopolitanum missa inspicere,
simulque animi laxandi causa naui paulum uehi. Tyrannus, genero praesertim
idem suadente, Venetorum uerbis dolum haud subesse ratus nauim Venetam
conscendit, ubi ei uincula extemplo indita nauesque sublatis anchoris altum
petiere. Tyrannus animaduertens se non modo dominatione, sed et libertate
priuatum, accusata Venetorum fraude ac generi parricidio puppi caput illisit.
suadente, Venetorum uerbis dolum haud subesse ratus nauim Venetam
conscendit, ubi ei uincula extemplo indita nauesque sublatis anchoris altum
petiere. Tyrannus animaduertens se non modo dominatione, sed et libertate
priuatum, accusata Venetorum fraude ac generi parricidio puppi caput illisit.
Itaque interiit amissi imperii magis quam Christiani officii memor.
Hic exitus fuit Demiani Iudae, cuius imperium si ciues pati potuissent,
dominatum magis ut erigeret patriae fortunam quam ut orbus
praesertim uirili stirpe tyrannidem in suos exerceret.
Sublato tyranno de medio bonisque eius in publicum redactis
Rhacusani praetorem a Venetis ex pacto missum in urbem accepere, qui
quidem princeps duntaxat in senatu Rhacusano esset, caeterum nullum ius in
ciuem Rhacusanum haberet, suaeque leges, sui magistratus Rhacusanis essent.
quidem princeps duntaxat in senatu Rhacusano esset, caeterum nullum ius in
ciuem Rhacusanum haberet, suaeque leges, sui magistratus Rhacusanis essent.
Igitur ciuitas ad insitam animis humilitatem sordidis Venetorum artibus
adiectis- nempe principum suorum mores populi imitantur- coepit esse non
paruo apud finitimos contemptui. Hunc contemptum Veneti, ne
Rhacusanorum opes augerentur, consulto fouere, his suadendo ut potius
Igitur ciuitas ad insitam animis humilitatem sordidis Venetorum artibus
adiectis- nempe principum suorum mores populi imitantur- coepit esse non
paruo apud finitimos contemptui. Hunc contemptum Veneti, ne
Rhacusanorum opes augerentur, consulto fouere, his suadendo ut potius
emundis atque uendundis mercibus incumberent quam ulli negotio libero
homine digno intenti essent. Itaque accolis, feris gentibus, iniuriam per
cuius os Phariam, seu, ut nunc dicitur, Lesinam excipit insulam; qua austrum
spectat, ei Melyte et Corcyra Nigra adiacent.
Quin etiam eadem fere tempestate Lodouicum Hungarorum regem, Caroli filium, eum
qui cum Venetis bellum gessit, amicitiam cum Rhacusanis instituisse comperio.
Etenim quum Ludouicus rex ex quibusdam maritimae Dalmatiae urbibus Venetos
expulisset, Rhacusanos liberos et suis legibus in perpetua tamen Hungarorum
societate, in qua
Quin etiam eadem fere tempestate Lodouicum Hungarorum regem, Caroli filium, eum
qui cum Venetis bellum gessit, amicitiam cum Rhacusanis instituisse comperio.
Etenim quum Ludouicus rex ex quibusdam maritimae Dalmatiae urbibus Venetos
expulisset, Rhacusanos liberos et suis legibus in perpetua tamen Hungarorum
societate, in qua ad hanc diem integerrima fide permanserunt, aetatem agere
permisit, iussos duntaxat quingentos aureos nummos annui census nomine
omnino orbum liberis decessisse, sed filiam sibi superstitem reliquisse.
Quanquam multis ante annis primi Hunni, mox Vcri Magere duce Dalmatiam
de Romanis deletis Salonis, coeperant suoque regno adiecerant. Occupauerant
autem Veneti quasdam in litore Dalmatico urbes, cum quorundam regum
ignauia, tum intestina Dalmatarum seditione.
Porro ferunt hanc Ludouici regis societatem Rhacusanis magno
extitisse splendori atque
Porro ferunt hanc Ludouici regis societatem Rhacusanis magno
extitisse splendori atque emolumento, cum apud caeteros Dalmatas, tum
maxime apud Bossinates reges, apud quos sane, pulsis e litore Dalmatico
Venetis, summam coeperant obtinere auctoritatem, magnusque his honos
fidesque praecipue ob integritatis famam est habita.
Caeterum ciuitas Venetorum imperio liberata parum abfuit quin haud
multo
reges, apud quos sane, pulsis e litore Dalmatico
Venetis, summam coeperant obtinere auctoritatem, magnusque his honos
fidesque praecipue ob integritatis famam est habita.
Caeterum ciuitas Venetorum imperio liberata parum abfuit quin haud
multo post quorundam adolescentium, leuitate animi et egestate, ut fit,
uenalium, proditione diriperetur, quos quidem nominatim tradere familiae
dignitas, in qua nati sunt, prohibet. Tulit
Ad haec, ne belli quidem
iure seruato, licitati sunt hostis caput, pecunia percussori promissa.
Nec ex altera parte Stephanus destitit externis auxiliis Rhacusanos
oppugnare. Pactus est enim cum Venetis ut expugnata Venetorum ope urbe
Rhacusa praeda rerum omnium Stephani esset, urbs uero Venetis cederet.
Quod ubi sensere Rhacusani, misso Romam quodam monacho Basilio, qui
postea ob hanc operam strenue nauatam Tribuliensium praesul
quidem
iure seruato, licitati sunt hostis caput, pecunia percussori promissa.
Nec ex altera parte Stephanus destitit externis auxiliis Rhacusanos
oppugnare. Pactus est enim cum Venetis ut expugnata Venetorum ope urbe
Rhacusa praeda rerum omnium Stephani esset, urbs uero Venetis cederet.
Quod ubi sensere Rhacusani, misso Romam quodam monacho Basilio, qui
postea ob hanc operam strenue nauatam Tribuliensium praesul creatus est,
Nec ex altera parte Stephanus destitit externis auxiliis Rhacusanos
oppugnare. Pactus est enim cum Venetis ut expugnata Venetorum ope urbe
Rhacusa praeda rerum omnium Stephani esset, urbs uero Venetis cederet.
Quod ubi sensere Rhacusani, misso Romam quodam monacho Basilio, qui
postea ob hanc operam strenue nauatam Tribuliensium praesul creatus est,
deferunt ad Nicolaum V., Romanum pontificem, querelam, Venetos impietatis
Stephani esset, urbs uero Venetis cederet.
Quod ubi sensere Rhacusani, misso Romam quodam monacho Basilio, qui
postea ob hanc operam strenue nauatam Tribuliensium praesul creatus est,
deferunt ad Nicolaum V., Romanum pontificem, querelam, Venetos impietatis
in Christianum nomen accusant, rogantque Pontificem ut ipsos Venetos a
Stephani Cossacii, schismatici hominis, societate et Rhacusanae urbis
oppugnatione arceat. Pontifex literas ad Venetos extemplo conscribit, hisque
quodam monacho Basilio, qui
postea ob hanc operam strenue nauatam Tribuliensium praesul creatus est,
deferunt ad Nicolaum V., Romanum pontificem, querelam, Venetos impietatis
in Christianum nomen accusant, rogantque Pontificem ut ipsos Venetos a
Stephani Cossacii, schismatici hominis, societate et Rhacusanae urbis
oppugnatione arceat. Pontifex literas ad Venetos extemplo conscribit, hisque
rebus diuinis interdicit si ullum auxilii genus aduersus Rhacusanos Bossinati
V., Romanum pontificem, querelam, Venetos impietatis
in Christianum nomen accusant, rogantque Pontificem ut ipsos Venetos a
Stephani Cossacii, schismatici hominis, societate et Rhacusanae urbis
oppugnatione arceat. Pontifex literas ad Venetos extemplo conscribit, hisque
rebus diuinis interdicit si ullum auxilii genus aduersus Rhacusanos Bossinati
homini praestitissent. Atque ita Veneti metu Pontificiae censurae quieuere.
Sed nec
schismatici hominis, societate et Rhacusanae urbis
oppugnatione arceat. Pontifex literas ad Venetos extemplo conscribit, hisque
rebus diuinis interdicit si ullum auxilii genus aduersus Rhacusanos Bossinati
homini praestitissent. Atque ita Veneti metu Pontificiae censurae quieuere.
Sed nec quies Venetorum belli finem fecit. Nam filius Stephani, quem a
patre defecisse demonstrauimus, ita inimico animo regiones ad patris imperium
extemplo conscribit, hisque
rebus diuinis interdicit si ullum auxilii genus aduersus Rhacusanos Bossinati
homini praestitissent. Atque ita Veneti metu Pontificiae censurae quieuere.
Sed nec quies Venetorum belli finem fecit. Nam filius Stephani, quem a
patre defecisse demonstrauimus, ita inimico animo regiones ad patris imperium
spectantes Turcaica manu sibi adiuncta deuastando peruagatus est ut hoc in
primis certamen Turcis aditum
repositam condebat, ita quaestui deditus erat, ut ne a mercatura
quo quidem neque
ipsi seruitutem effugerunt, et patriam alienae ditioni subicientes sibi
pariter et posteris suis perpetuam inusserunt notam. Erat inclita eo tempore
Veneti populi non tam imperii, quod admodum tenue erat, quam iustitiae
caeterarumque ciuilium artium fama. Huc accedebat publicum simul et priuatum
hospitium cum Veneto senatu Rhacusanis. Priuatum mercaturae societate, e qua
suis perpetuam inusserunt notam. Erat inclita eo tempore
Veneti populi non tam imperii, quod admodum tenue erat, quam iustitiae
caeterarumque ciuilium artium fama. Huc accedebat publicum simul et priuatum
hospitium cum Veneto senatu Rhacusanis. Priuatum mercaturae societate, e qua
haud parum emolumenti ad utrosque perueniebat ― id enim temporis omnia fere
promercalia in mediterraneum Illyricum a Rhacusanis mercatoribus ad Slouinos
regulos
Priuatum mercaturae societate, e qua
haud parum emolumenti ad utrosque perueniebat ― id enim temporis omnia fere
promercalia in mediterraneum Illyricum a Rhacusanis mercatoribus ad Slouinos
regulos importanda Venetiis in diem accaepta petebantur ―
publicum, quia inde leges, quibus nunc quoque in litibus dirimendis
Rhacusani utuntur, descriptas attulerant, quamquam Rhacusani temporibus ita
poscentibus ad Venetas leges multas ipsi a
importanda Venetiis in diem accaepta petebantur ―
publicum, quia inde leges, quibus nunc quoque in litibus dirimendis
Rhacusani utuntur, descriptas attulerant, quamquam Rhacusani temporibus ita
poscentibus ad Venetas leges multas ipsi a se latas addiderunt. Itaque nihil
ueriti Venetorum fraudem mandant Benessae, ut praetextu negotiationis
proficiscatur Venetias auxilium a Veneto senatu aduersus tyrannum petiturus.
Qui quidem
quia inde leges, quibus nunc quoque in litibus dirimendis
Rhacusani utuntur, descriptas attulerant, quamquam Rhacusani temporibus ita
poscentibus ad Venetas leges multas ipsi a se latas addiderunt. Itaque nihil
ueriti Venetorum fraudem mandant Benessae, ut praetextu negotiationis
proficiscatur Venetias auxilium a Veneto senatu aduersus tyrannum petiturus.
Qui quidem amicorum opera in senatum introductus (erat enim illi cum
plaerisque
utuntur, descriptas attulerant, quamquam Rhacusani temporibus ita
poscentibus ad Venetas leges multas ipsi a se latas addiderunt. Itaque nihil
ueriti Venetorum fraudem mandant Benessae, ut praetextu negotiationis
proficiscatur Venetias auxilium a Veneto senatu aduersus tyrannum petiturus.
Qui quidem amicorum opera in senatum introductus (erat enim illi cum
plaerisque senatorii ordinis Venetis mercaturae commertio usus familiaris)
ostendit se publice
attulerant, quamquam Rhacusani temporibus ita
poscentibus ad Venetas leges multas ipsi a se latas addiderunt. Itaque nihil
ueriti Venetorum fraudem mandant Benessae, ut praetextu negotiationis
proficiscatur Venetias auxilium a Veneto senatu aduersus tyrannum petiturus.
Qui quidem amicorum opera in senatum introductus (erat enim illi cum
plaerisque senatorii ordinis Venetis mercaturae commertio usus familiaris)
ostendit se publice a Rhacusanis missum
mandant Benessae, ut praetextu negotiationis
proficiscatur Venetias auxilium a Veneto senatu aduersus tyrannum petiturus.
Qui quidem amicorum opera in senatum introductus (erat enim illi cum
plaerisque senatorii ordinis Venetis mercaturae commertio usus familiaris)
ostendit se publice a Rhacusanis missum opem imploratum ad tyrannum e patria
pellendum societatemque cum Venetis iungendam. Veneti ne a
in senatum introductus (erat enim illi cum
plaerisque senatorii ordinis Venetis mercaturae commertio usus familiaris)
ostendit se publice a Rhacusanis missum opem imploratum ad tyrannum e patria
pellendum societatemque cum Venetis iungendam. Veneti ne a mercatorum moribus desciscerent, quorum proprium
est nulla honesti ratione habita omnia utilitate metiri, ut gratuitam operam
praestarent, haudquaquam in
senatorii ordinis Venetis mercaturae commertio usus familiaris)
ostendit se publice a Rhacusanis missum opem imploratum ad tyrannum e patria
pellendum societatemque cum Venetis iungendam. Veneti ne a mercatorum moribus desciscerent, quorum proprium
est nulla honesti ratione habita omnia utilitate metiri, ut gratuitam operam
praestarent, haudquaquam in animum inducere, sed officium suum aliena
seruitute mutare
tyrannidis odio, uel quia inuidebant, ut fit, uni ex ciuibus principatum,
uel quia literarum ignorantia parum idoneos sese ad ciuitatis regimen
existimarent, uel quia arbitrarentur in ciuili dissidio rempublicam suam
Venetorum potestati committendo neque de sua ipsorum libertate quicquam
demptum iri, neque imperatori Constantinopolitano iniuriam inferri, sed
potius Venetorum tutella rempublicam sibi et imperio Constantinopolitano
existimarent, uel quia arbitrarentur in ciuili dissidio rempublicam suam
Venetorum potestati committendo neque de sua ipsorum libertate quicquam
demptum iri, neque imperatori Constantinopolitano iniuriam inferri, sed
potius Venetorum tutella rempublicam sibi et imperio Constantinopolitano
conseruaturos, iugum ferre Venetorum, non modo inprudenter, sed etiam non
sine deffectionis nota accepere. Nihil enim consulto imperatore
Constantinopolitano, ad
committendo neque de sua ipsorum libertate quicquam
demptum iri, neque imperatori Constantinopolitano iniuriam inferri, sed
potius Venetorum tutella rempublicam sibi et imperio Constantinopolitano
conseruaturos, iugum ferre Venetorum, non modo inprudenter, sed etiam non
sine deffectionis nota accepere. Nihil enim consulto imperatore
Constantinopolitano, ad quem tunc Dalmatia una cum ipsa Veneta ciuitate
spectabat (eo quod illud imperium ita iam
et imperio Constantinopolitano
conseruaturos, iugum ferre Venetorum, non modo inprudenter, sed etiam non
sine deffectionis nota accepere. Nihil enim consulto imperatore
Constantinopolitano, ad quem tunc Dalmatia una cum ipsa Veneta ciuitate
spectabat (eo quod illud imperium ita iam attritum esset, ut ne sese quidem
posset ab hostibus defendere, nedum sociis opem ferre) pacti sunt cum
Venetis ut, exturbato illorum ope tyranno, praetorem singulis
Constantinopolitano, ad quem tunc Dalmatia una cum ipsa Veneta ciuitate
spectabat (eo quod illud imperium ita iam attritum esset, ut ne sese quidem
posset ab hostibus defendere, nedum sociis opem ferre) pacti sunt cum
Venetis ut, exturbato illorum ope tyranno, praetorem singulis annis Venetiis
peterent. Atque ita externae potestati fideique inexpertae sese committunt,
ut magis alium dominum quaesisse quam tyrannidem effugisse et ipsi paulo
ciuitate
spectabat (eo quod illud imperium ita iam attritum esset, ut ne sese quidem
posset ab hostibus defendere, nedum sociis opem ferre) pacti sunt cum
Venetis ut, exturbato illorum ope tyranno, praetorem singulis annis Venetiis
peterent. Atque ita externae potestati fideique inexpertae sese committunt,
ut magis alium dominum quaesisse quam tyrannidem effugisse et ipsi paulo
post satis perspicerent, dum pro continuo ciuis sui imperio quotannis
effugisse et ipsi paulo
post satis perspicerent, dum pro continuo ciuis sui imperio quotannis alium
atque alium dominum, et hunc externum sortirentur.
Et quia ui aperta pelli urbe tyrannus non poterat, id enim temporis Veneti
nullas fere, ut dictum est, uires habebant, rem astu hunc in modum
aggrediuntur. Per speciem legationis ad imperatorem Constantinopolitanum
mittendae creantur duo oratores, quibus singulis singulae triremes armis ac
legationis ad imperatorem Constantinopolitanum
mittendae creantur duo oratores, quibus singulis singulae triremes armis ac
uiris instructae attribuuntur, iussique sunt nauium praefecti Rhacusano
parere. Nam et Benessa una cum Venetis atque iisdem etiam nauibus in patriam
est reuersus. Vbi Rhacusam uentum est, adit tyrannum gener, fingit naues
Venetas legatos ad imperatorem Constantinopolitanum uehere, diuertisseque
Rhacusam amicitiae secum iungendae
uiris instructae attribuuntur, iussique sunt nauium praefecti Rhacusano
parere. Nam et Benessa una cum Venetis atque iisdem etiam nauibus in patriam
est reuersus. Vbi Rhacusam uentum est, adit tyrannum gener, fingit naues
Venetas legatos ad imperatorem Constantinopolitanum uehere, diuertisseque
Rhacusam amicitiae secum iungendae causa. Orat, Venetos domum hospitaliter
inuitet, esse inter suos primarios uiros, amicitiam eorum honori simul et
iisdem etiam nauibus in patriam
est reuersus. Vbi Rhacusam uentum est, adit tyrannum gener, fingit naues
Venetas legatos ad imperatorem Constantinopolitanum uehere, diuertisseque
Rhacusam amicitiae secum iungendae causa. Orat, Venetos domum hospitaliter
inuitet, esse inter suos primarios uiros, amicitiam eorum honori simul et
utilitati futuram. Tyrannus nihil minus quam generi fraudem timens, libenti
animo eius paruit uoluntati, Venetos in aedes sua
causa. Orat, Venetos domum hospitaliter
inuitet, esse inter suos primarios uiros, amicitiam eorum honori simul et
utilitati futuram. Tyrannus nihil minus quam generi fraudem timens, libenti
animo eius paruit uoluntati, Venetos in aedes sua benigne inuitatos
apparatis accipit epulis.
Post epulas monet socerum gener Venetos
animo eius paruit uoluntati, Venetos in aedes sua benigne inuitatos
apparatis accipit epulis.
Post epulas monet socerum gener Venetos
uti e conuiuio reuertentes ad naueis usque officii gratia prosequatur. Neque
enim tyranni dignitas ea re minui uidebatur, quandoquidem
Veneti oratores locum senatus sui legationis munere obtinerent. Postea
Post epulas monet socerum gener Venetos
uti e conuiuio reuertentes ad naueis usque officii gratia prosequatur. Neque
enim tyranni dignitas ea re minui uidebatur, quandoquidem
Veneti oratores locum senatus sui legationis munere obtinerent. Postea quam
ad naueis accessere, Veneti, uti a Rhacusano edocti erant, rogant tyrannum
uelit nauem Venetam ascendere, muneraque a senatu Veneto ad imperatorem
ad naueis usque officii gratia prosequatur. Neque
enim tyranni dignitas ea re minui uidebatur, quandoquidem
Veneti oratores locum senatus sui legationis munere obtinerent. Postea quam
ad naueis accessere, Veneti, uti a Rhacusano edocti erant, rogant tyrannum
uelit nauem Venetam ascendere, muneraque a senatu Veneto ad imperatorem
Constantinopolitanum missa inspicere, simulque animi laxandi causa naui
paulum uehi. Tyrannus genero
dignitas ea re minui uidebatur, quandoquidem
Veneti oratores locum senatus sui legationis munere obtinerent. Postea quam
ad naueis accessere, Veneti, uti a Rhacusano edocti erant, rogant tyrannum
uelit nauem Venetam ascendere, muneraque a senatu Veneto ad imperatorem
Constantinopolitanum missa inspicere, simulque animi laxandi causa naui
paulum uehi. Tyrannus genero praesertim idem suadente, Venetorum uerbis
dolum haud subesse
quandoquidem
Veneti oratores locum senatus sui legationis munere obtinerent. Postea quam
ad naueis accessere, Veneti, uti a Rhacusano edocti erant, rogant tyrannum
uelit nauem Venetam ascendere, muneraque a senatu Veneto ad imperatorem
Constantinopolitanum missa inspicere, simulque animi laxandi causa naui
paulum uehi. Tyrannus genero praesertim idem suadente, Venetorum uerbis
dolum haud subesse ratus, nauim Venetam conscendit. Ibi ei
erant, rogant tyrannum
uelit nauem Venetam ascendere, muneraque a senatu Veneto ad imperatorem
Constantinopolitanum missa inspicere, simulque animi laxandi causa naui
paulum uehi. Tyrannus genero praesertim idem suadente, Venetorum uerbis
dolum haud subesse ratus, nauim Venetam conscendit. Ibi ei uincula extemplo
indita, nauesque sublatis anchoris altum petiere. Tyrannus animaduertens se
non modo dominatione, sed et libertate priuatum, accusata
muneraque a senatu Veneto ad imperatorem
Constantinopolitanum missa inspicere, simulque animi laxandi causa naui
paulum uehi. Tyrannus genero praesertim idem suadente, Venetorum uerbis
dolum haud subesse ratus, nauim Venetam conscendit. Ibi ei uincula extemplo
indita, nauesque sublatis anchoris altum petiere. Tyrannus animaduertens se
non modo dominatione, sed et libertate priuatum, accusata Venetorum fraude
ac generi parricidio puppi caput
Venetorum uerbis
dolum haud subesse ratus, nauim Venetam conscendit. Ibi ei uincula extemplo
indita, nauesque sublatis anchoris altum petiere. Tyrannus animaduertens se
non modo dominatione, sed et libertate priuatum, accusata Venetorum fraude
ac generi parricidio puppi caput illisit. Itaque interiit amissi imperii
magis quam Christiani officii memor.
Sublato tyranno de medio, bonisque eius in publicum redactis, Rhacusani
ac generi parricidio puppi caput illisit. Itaque interiit amissi imperii
magis quam Christiani officii memor.
Sublato tyranno de medio, bonisque eius in publicum redactis, Rhacusani
praetorem a Venetis ex pacto missum in urbem accępere, qui quidem princeps
duntaxat in senatu Rhacusano esset, caeterum nullum ius in ciuem Rhacusanum
haberet, suaeque leges, sui magistratus Rhacusanis essent. Igitur ciuitas ad
insitam
urbem accępere, qui quidem princeps
duntaxat in senatu Rhacusano esset, caeterum nullum ius in ciuem Rhacusanum
haberet, suaeque leges, sui magistratus Rhacusanis essent. Igitur ciuitas ad
insitam animis humilitatem sordidis Venetorum artibus adiectis ― nempe
principum suorum mores populi imitantur ― coepit esse non paruo apud
finitimos contemptui. Hunc contemptum Veneti, ne Rhacusanorum opes
augerentur, consulto fouere, his suadendo, ut potius
Rhacusanis essent. Igitur ciuitas ad
insitam animis humilitatem sordidis Venetorum artibus adiectis ― nempe
principum suorum mores populi imitantur ― coepit esse non paruo apud
finitimos contemptui. Hunc contemptum Veneti, ne Rhacusanorum opes
augerentur, consulto fouere, his suadendo, ut potius emundis atque uendundis
mercibus incumberent quam ulli negocio libero homine digno intenti essent.
Itaque accolis, feris gentibus, iniuriam per
spectat, ei Melyte et Corcyra Nigra adiacent.
Quin etiam eadem fere tempestate Lodouicum Hungarorum regem, Caroli filium,
eum qui cum Venetis bellum gessit, amicitiam cum Rhacusanis instaurasse
comperio. Etenim cum Ludouicus rex ex quibusdam maritimae Dalmatiae urbibus
Venetos expulisset, quingentos duntaxat aureos annui census nomine
Rhacusanos pendere
Quin etiam eadem fere tempestate Lodouicum Hungarorum regem, Caroli filium,
eum qui cum Venetis bellum gessit, amicitiam cum Rhacusanis instaurasse
comperio. Etenim cum Ludouicus rex ex quibusdam maritimae Dalmatiae urbibus
Venetos expulisset, quingentos duntaxat aureos annui census nomine
Rhacusanos pendere iussos, caetera liberos et suis legibus, in perpetua
tamen Hungarorum societate, in qua ad hanc diem integerrima fide
permanserunt, aetatem
affinitatis iure
Dalmatiam imperio suo adiunxerant, ipsius Seuropyli filia, quum is uirili
stirpe careret, regi suo in matrimonium accaepta. Occupauerant autem Veneti
quasdam in litore Dalmatico urbes, quum quorundam regum ignauia, tum
intestina Dalmatarum seditione. Ferunt autem hanc Lodouici regis societatem
Rhacusanis magno extitisse splendori atque emolumento, quum
seditione. Ferunt autem hanc Lodouici regis societatem
Rhacusanis magno extitisse splendori atque emolumento, quum
apud caeteros Dalmatas, tum maxime apud Bossinates reges, apud quos sane
pulsis e Dalmatia Venetis summam coeperant obtinere auctoritatem, magnusque
his honos fidesque, praecipue ob integritatis famam, est habita.
Quo autem studio
usus, inutiles militum ingentes copiae, omnia uel recte excogitata male cessura his, quos
Deus uult esse destitutos. Quod profecto, quum saepe alias, tum nostra aetate in tribus,
ut nunc est Italorum captus, opulentis Italiae imperiis, Neapolitano, Mediolanensi, et
Veneto declaratum est, quorum mutationem, et miserabiles casus, quoad res susceptae
permiserint, suo loco opportune narrabimus.
fere Christianum orbem hi uersiculi passim
decantabantur:
sese gerens
inconsulte irruit (alterum enim
Hungarorum cornu, cui Ianus Chugniades, Mathiae Coruini pater, praefuerat, Turcas
aduersos in fugam coniecerat) interfectus est, una cum Iuliano Caesarino, cardinali sacerdote, magna Veneti populi infamia.
Porro Veneti, ne Hungaris Grecorum urbs Constantinopolitana uoluntate traderetur
- tunc enim denuntiabant Graeci se eam urbem aduersus Turcam defendere non posse dicuntur Turcaicum exercitum clam Christianis in Europam ex Asia suis nauibus
traiecisse, quo
inconsulte irruit (alterum enim
Hungarorum cornu, cui Ianus Chugniades, Mathiae Coruini pater, praefuerat, Turcas
aduersos in fugam coniecerat) interfectus est, una cum Iuliano Caesarino, cardinali sacerdote, magna Veneti populi infamia.
Porro Veneti, ne Hungaris Grecorum urbs Constantinopolitana uoluntate traderetur
- tunc enim denuntiabant Graeci se eam urbem aduersus Turcam defendere non posse dicuntur Turcaicum exercitum clam Christianis in Europam ex Asia suis nauibus
traiecisse, quo Homurathes maioribus copiis
Turcaicum exercitum clam Christianis in Europam ex Asia suis nauibus
traiecisse, quo Homurathes maioribus copiis Hungaris occureret. Iam enim Hungari
Graecis opem allaturi in Inferiorem Moesiam ad Mesembriam (Varnum incolae dicunt)
castra posuerant. Malebant autem Veneti sibi potius quam Hungaris Constantinopolim
dedi. Quae quidem improba cupiditas Venetos et in odium Christianorum regum semper induxit, et maximis cladibus saepius affecit. Quandoquidem regibus ualde deforme
uidetur mercatores armorum imperitos, et qui uitae humilitate, pudendis artibus,
quo Homurathes maioribus copiis Hungaris occureret. Iam enim Hungari
Graecis opem allaturi in Inferiorem Moesiam ad Mesembriam (Varnum incolae dicunt)
castra posuerant. Malebant autem Veneti sibi potius quam Hungaris Constantinopolim
dedi. Quae quidem improba cupiditas Venetos et in odium Christianorum regum semper induxit, et maximis cladibus saepius affecit. Quandoquidem regibus ualde deforme
uidetur mercatores armorum imperitos, et qui uitae humilitate, pudendis artibus, sordido quaestus genere, caeteris opificibus pares sunt, imperium amplecti, atque regum
Lodouici Tuberonis Dalmatae abbatis
Commentariorum de temporibus suis
liber septimus
manu Christianos uexare, uerum totis imperii uiribus cum his congredi statuit, nullo non
Christianorum hoste destinato;
caeterum sicuti uniuersos magnifacere ac timere, ita singulos uehementer contemnere. Quum igitur aegre ferret Venetos, cum quibus sane pacis
tempus iam exierat, quasdam urbes maritimas in Graecia atque Illyrico possidere ipso
mediterraneis regionibus imperitante, omni studio ad eas in potestatem redigendas
incumbit, eoque magis, quod ad custodiam regni sui pertinere arbitrabatur
Octauo aduentus, quum praesertim eum haud lateret Christianis, qui in eius ditione essent (est autem horum maxima per uniuersum regnum multitudo) non animum, sed ducem ad defectionem deesse.
Habebant autem in potestate
Veneti praeter quaedam ignobilia in Illyrico oppida
Naupliam, Methonem, et Coronem in Peloponeso, in Aetolia Naupactum, Corciram
quoque insulam Epeiro adiacentem. Ad haec accedebat suspicio aduersus ipsos Venetos
nuper exorta: audiuerat enim Bazethes eos cum Gallis pace facta nouum foedus
autem in potestate
Veneti praeter quaedam ignobilia in Illyrico oppida
Naupliam, Methonem, et Coronem in Peloponeso, in Aetolia Naupactum, Corciram
quoque insulam Epeiro adiacentem. Ad haec accedebat suspicio aduersus ipsos Venetos
nuper exorta: audiuerat enim Bazethes eos cum Gallis pace facta nouum foedus percussisse, atque Lodouici Sfortiae odio, per quem sane stetit, ne Veneti Pisis (ea est Ethruriae
urbs) potirentur, Lodouicum Genebium seu Aurelianensem, Francorum regem, in
Circumpadanam Italiam accire.
et Coronem in Peloponeso, in Aetolia Naupactum, Corciram
quoque insulam Epeiro adiacentem. Ad haec accedebat suspicio aduersus ipsos Venetos
nuper exorta: audiuerat enim Bazethes eos cum Gallis pace facta nouum foedus percussisse, atque Lodouici Sfortiae odio, per quem sane stetit, ne Veneti Pisis (ea est Ethruriae
urbs) potirentur, Lodouicum Genebium seu Aurelianensem, Francorum regem, in
Circumpadanam Italiam accire. Etenim Turcae, quamquam Venetos contemptui
habebant, Gallorum tamen, quos nondum nouerant, arma haud paruifacere. Caeterum
ne, dum ipse arma in
enim Bazethes eos cum Gallis pace facta nouum foedus percussisse, atque Lodouici Sfortiae odio, per quem sane stetit, ne Veneti Pisis (ea est Ethruriae
urbs) potirentur, Lodouicum Genebium seu Aurelianensem, Francorum regem, in
Circumpadanam Italiam accire. Etenim Turcae, quamquam Venetos contemptui
habebant, Gallorum tamen, quos nondum nouerant, arma haud paruifacere. Caeterum
ne, dum ipse arma in Venetorum urbeis moueret, Hungarus occasionem secutus eius
consilia turbaret, cum Vuladislauo Hungarorum rege, haud sane ob segnitiem inuito, per
biennium renouat
Pisis (ea est Ethruriae
urbs) potirentur, Lodouicum Genebium seu Aurelianensem, Francorum regem, in
Circumpadanam Italiam accire. Etenim Turcae, quamquam Venetos contemptui
habebant, Gallorum tamen, quos nondum nouerant, arma haud paruifacere. Caeterum
ne, dum ipse arma in Venetorum urbeis moueret, Hungarus occasionem secutus eius
consilia turbaret, cum Vuladislauo Hungarorum rege, haud sane ob segnitiem inuito, per
biennium renouat foedus, principibus Hungaris huic paci tum propter Turcarum perfidiam aduersantibus, tum quia eum Turcis foedere coire
Hungaris huic paci tum propter Turcarum perfidiam aduersantibus, tum quia eum Turcis foedere coire haud honestum esse uidebatur.
Turca igitur pace cum Hungaro composita ad res maritimas animum adiecit.
Caeterum quum Venetos longarum nauium numero reique nauticae peritia haud
parum ualere, uenturosque suis subsidio arbitraretur, atque ob id ad rem aggrediendam esset cunctantior, hortatu quorundam purpuratorum suorum, quorum princeps
erat Alexander Trapezuntius,
Dalmata, trecentarum nauium
classem in Bythinia et reliqua Propontidis atque Hellesponti ora aedificari iussit, ut scilicet,
quod suorum peritiae deesset, numero nauium dependeretur. Porro Alexander, ut
plaerique Graeci, odio in Latinae literaturae gentem insito in Venetos inuehebatur.
Cossicius uero Venetis infensus erat eo quod, quum Bazethis auspiciis aduersus
Aegiptyos bellum in Cilitia gereret, captusque forte esset in praelio, regem Aegyptium
Venetorum instinctu de se necando cogitasse opinabatur. Accendebat praeterea
Achimathis
in Bythinia et reliqua Propontidis atque Hellesponti ora aedificari iussit, ut scilicet,
quod suorum peritiae deesset, numero nauium dependeretur. Porro Alexander, ut
plaerique Graeci, odio in Latinae literaturae gentem insito in Venetos inuehebatur.
Cossicius uero Venetis infensus erat eo quod, quum Bazethis auspiciis aduersus
Aegiptyos bellum in Cilitia gereret, captusque forte esset in praelio, regem Aegyptium
Venetorum instinctu de se necando cogitasse opinabatur. Accendebat praeterea
Achimathis odium suspicio quaedam, qua credebat
Porro Alexander, ut
plaerique Graeci, odio in Latinae literaturae gentem insito in Venetos inuehebatur.
Cossicius uero Venetis infensus erat eo quod, quum Bazethis auspiciis aduersus
Aegiptyos bellum in Cilitia gereret, captusque forte esset in praelio, regem Aegyptium
Venetorum instinctu de se necando cogitasse opinabatur. Accendebat praeterea
Achimathis odium suspicio quaedam, qua credebat non nihil paterni thesauri apud
Venetos esse, quem sane uxor Latcouii fratris, qui ultimus Cossiciorum in Illyrico regnauit, secum Venetias attulisse
quum Bazethis auspiciis aduersus
Aegiptyos bellum in Cilitia gereret, captusque forte esset in praelio, regem Aegyptium
Venetorum instinctu de se necando cogitasse opinabatur. Accendebat praeterea
Achimathis odium suspicio quaedam, qua credebat non nihil paterni thesauri apud
Venetos esse, quem sane uxor Latcouii fratris, qui ultimus Cossiciorum in Illyrico regnauit, secum Venetias attulisse ferebatur. Illa enim, amisso uiro regnoque, eo sese cum
paruo filio ex Latcouio genito habitatum contulerat. Exasperabat insuper animum ipsius
fratris Latcouii filius eo quod, quum
praelio, regem Aegyptium
Venetorum instinctu de se necando cogitasse opinabatur. Accendebat praeterea
Achimathis odium suspicio quaedam, qua credebat non nihil paterni thesauri apud
Venetos esse, quem sane uxor Latcouii fratris, qui ultimus Cossiciorum in Illyrico regnauit, secum Venetias attulisse ferebatur. Illa enim, amisso uiro regnoque, eo sese cum
paruo filio ex Latcouio genito habitatum contulerat. Exasperabat insuper animum ipsius
fratris Latcouii filius eo quod, quum ipse puerum per nuntios multa ei pollicendo, ut ad
sese ueniret, saepius hortatus esset,
genito habitatum contulerat. Exasperabat insuper animum ipsius
fratris Latcouii filius eo quod, quum ipse puerum per nuntios multa ei pollicendo, ut ad
sese ueniret, saepius hortatus esset, illeque ad patruum ire abnuerat, ne eius coactu a
Christiana descisceret religione, putauit Venetorum id factum esse consilio.
Sed et quidam Christiani principes, ut fama est, occulte Venetum coquentes bellum
Turcaica arma concitabant. Cuius quidem belli furia et fax erat Lodouicus Sforcia
Maurus cognomento, Mediolanensium tyrannus, flagitiosus homo atque ad
quum ipse puerum per nuntios multa ei pollicendo, ut ad
sese ueniret, saepius hortatus esset, illeque ad patruum ire abnuerat, ne eius coactu a
Christiana descisceret religione, putauit Venetorum id factum esse consilio.
Sed et quidam Christiani principes, ut fama est, occulte Venetum coquentes bellum
Turcaica arma concitabant. Cuius quidem belli furia et fax erat Lodouicus Sforcia
Maurus cognomento, Mediolanensium tyrannus, flagitiosus homo atque ad perturbandam Italiam natus. Nam societatem etiam cum Turca inierat, dum Venetos simul timet,
simul eis tantum
principes, ut fama est, occulte Venetum coquentes bellum
Turcaica arma concitabant. Cuius quidem belli furia et fax erat Lodouicus Sforcia
Maurus cognomento, Mediolanensium tyrannus, flagitiosus homo atque ad perturbandam Italiam natus. Nam societatem etiam cum Turca inierat, dum Venetos simul timet,
simul eis tantum inuidet imperium.
et fax erat Lodouicus Sforcia
Maurus cognomento, Mediolanensium tyrannus, flagitiosus homo atque ad perturbandam Italiam natus. Nam societatem etiam cum Turca inierat, dum Venetos simul timet,
simul eis tantum inuidet imperium.
ad perturbandam Italiam natus. Nam societatem etiam cum Turca inierat, dum Venetos simul timet,
simul eis tantum inuidet imperium.
humani
generis odio, sibi uendicabant, Turcas tantam classem parare, et ipsi ad rem maritimam
solito maiorem curam conuertunt. Nihil tamen aperte factum est, priusquam Turcae
animus ac consilia satis cognita sunt. Itaque misso ad Turcam ueluti ad amicum cum
donis regiae Venetaeque item fortunae congruentibus legato Andraea Zancano, uiro
magis stolida facundia quam literis insigni, placuit Turcaico ritu ab eo querere, utrum in
pace a parente eius facta, deinde ab ipso renouata permaneret, et quid tanti maritimi
uiro
magis stolida facundia quam literis insigni, placuit Turcaico ritu ab eo querere, utrum in
pace a parente eius facta, deinde ab ipso renouata permaneret, et quid tanti maritimi
apparatus sibi peterent, quandoquidem esset foederi adscriptum inter Venetos et
Turcam facto, ne classis Turcaica per pacem inconsulto senatu Veneto Ionium pelagus
attingeret. Etenim Veneti quum caeteris insulis, tum Corcyrae uehementer timentes, suspicabantur Turcam eo classem missurum: sane satis compertum habebant Bazethem
ualde cupere Corcyra insula
eo querere, utrum in
pace a parente eius facta, deinde ab ipso renouata permaneret, et quid tanti maritimi
apparatus sibi peterent, quandoquidem esset foederi adscriptum inter Venetos et
Turcam facto, ne classis Turcaica per pacem inconsulto senatu Veneto Ionium pelagus
attingeret. Etenim Veneti quum caeteris insulis, tum Corcyrae uehementer timentes, suspicabantur Turcam eo classem missurum: sane satis compertum habebant Bazethem
ualde cupere Corcyra insula propter Italiae propinquitatem potiri.
Rex, tametsi admodum insolens
eius facta, deinde ab ipso renouata permaneret, et quid tanti maritimi
apparatus sibi peterent, quandoquidem esset foederi adscriptum inter Venetos et
Turcam facto, ne classis Turcaica per pacem inconsulto senatu Veneto Ionium pelagus
attingeret. Etenim Veneti quum caeteris insulis, tum Corcyrae uehementer timentes, suspicabantur Turcam eo classem missurum: sane satis compertum habebant Bazethem
ualde cupere Corcyra insula propter Italiae propinquitatem potiri.
Rex, tametsi admodum insolens ea percunctatio esset uisa, nihil tamen
tum Corcyrae uehementer timentes, suspicabantur Turcam eo classem missurum: sane satis compertum habebant Bazethem
ualde cupere Corcyra insula propter Italiae propinquitatem potiri.
Rex, tametsi admodum insolens ea percunctatio esset uisa, nihil tamen asperius ad
ea, quae Venetus sciscitatus erat, respondit, ne non oratorem modo, sed et hospitem
contra Turcarum morem contumelia affecisse uideretur, quandoquidem dona Veneti
senatus nomine allata, quae sane non nisi ab amicis Turcae accipere solent, haud aspernatus erat, quin etiam accepisse
Italiae propinquitatem potiri.
Rex, tametsi admodum insolens ea percunctatio esset uisa, nihil tamen asperius ad
ea, quae Venetus sciscitatus erat, respondit, ne non oratorem modo, sed et hospitem
contra Turcarum morem contumelia affecisse uideretur, quandoquidem dona Veneti
senatus nomine allata, quae sane non nisi ab amicis Turcae accipere solent, haud aspernatus erat, quin etiam accepisse iniuriam, non autem intulisse uideri uolebat. Nam
Turcae semper fraudi honestatem praetexunt, simulationeque omnes fere mortales
superant. Caeterum
intulisse uideri uolebat. Nam
Turcae semper fraudi honestatem praetexunt, simulationeque omnes fere mortales
superant. Caeterum Achimathes Cossicius (et ipse enim colloquio intererat) cognito regis
animo ad oratorem conuersus, Quae est , inquit, haec insolentia, Veneti, a rege omnium
maximo suarum actionum ac consiliorum rationes exquirere, quum uobis satius sit uel
quacunque conditione pacem cum Bazethe habere, modo liceat uobis mercaturam uestram exercere, quam ei nequicquam, et cum maximo uestro obluctari detrimento? Nam
si ei stomachum
Quare
inducite tandem in animum uos intra pelliculam, ut dicitur, continere, et discite mercatori imperium conuenire perinde ac asino ephippium!
Caeterum neque Zancano animus ad respondendum defuit ― his enim uerbis eum
tunc usum ferunt: etsi senatus Venetus nihil magis optet, quam ut rex pacem et amicitiam a parente eius institutam, deinde ab ipso renouatam, atque tot annos a Venetis integra fide cultam, conseruet, tamen si pergat lacessere, Venetis quoque nec opes, nec animum unquam defuturum, non modo ad sese ab hostibus tutandum, uerum
conuenire perinde ac asino ephippium!
Caeterum neque Zancano animus ad respondendum defuit ― his enim uerbis eum
tunc usum ferunt: etsi senatus Venetus nihil magis optet, quam ut rex pacem et amicitiam a parente eius institutam, deinde ab ipso renouatam, atque tot annos a Venetis integra fide cultam, conseruet, tamen si pergat lacessere, Venetis quoque nec opes, nec animum unquam defuturum, non modo ad sese ab hostibus tutandum, uerum etiam ad fines
imperii sui proferendos.
Orator ab hoc colloquio e regia egressus triremem,
Zancano animus ad respondendum defuit ― his enim uerbis eum
tunc usum ferunt: etsi senatus Venetus nihil magis optet, quam ut rex pacem et amicitiam a parente eius institutam, deinde ab ipso renouatam, atque tot annos a Venetis integra fide cultam, conseruet, tamen si pergat lacessere, Venetis quoque nec opes, nec animum unquam defuturum, non modo ad sese ab hostibus tutandum, uerum etiam ad fines
imperii sui proferendos.
Orator ab hoc colloquio e regia egressus triremem, qua Constantinopolim aduectus
erat, repetebat, quum eum regius
Orator ab hoc colloquio e regia egressus triremem, qua Constantinopolim aduectus
erat, repetebat, quum eum regius lictor consecutus regis uerbis iussit quam primum soluta naui extra fines regni enauigare. Non desunt insuper, qui dicant quasdam naueis a
rege submissas, ut Venetam triremem Hellesponto egredientem adorirentur, atque si
possent una cum uectoribus submergerent. At ego tantum scelus Bazethem iussisse haud
arbitror, quandoquidem et Zancanus ne uiso quidem ullo hoste in patriam cum
comitibus suis incolumis regressus sit, et rex ille ita
submergerent. At ego tantum scelus Bazethem iussisse haud
arbitror, quandoquidem et Zancanus ne uiso quidem ullo hoste in patriam cum
comitibus suis incolumis regressus sit, et rex ille ita iustitia insignis uixerit, ut hanc fere
solam laudem ab omnibus semper tulerit.
Veneti animaduerso Bazethis hostili animo, qui classi praeesset Antonium
Crimanum, uirum sicut mercatura ac diuitiis, quibus sane rebus Veneti imprimis student,
insignem, ita bellicae artis prorsus rudem creant. Nam Veneti licet in terrestribus expeditionibus externis et militibus et
cum
comitibus suis incolumis regressus sit, et rex ille ita iustitia insignis uixerit, ut hanc fere
solam laudem ab omnibus semper tulerit.
Veneti animaduerso Bazethis hostili animo, qui classi praeesset Antonium
Crimanum, uirum sicut mercatura ac diuitiis, quibus sane rebus Veneti imprimis student,
insignem, ita bellicae artis prorsus rudem creant. Nam Veneti licet in terrestribus expeditionibus externis et militibus et ducibus utantur, e suo tamen corpore homines nauibus
praeficiunt. Quinque et uiginti triremes e nauali suo, in quo ad centum aedificatas naueis
semper
uixerit, ut hanc fere
solam laudem ab omnibus semper tulerit.
Veneti animaduerso Bazethis hostili animo, qui classi praeesset Antonium
Crimanum, uirum sicut mercatura ac diuitiis, quibus sane rebus Veneti imprimis student,
insignem, ita bellicae artis prorsus rudem creant. Nam Veneti licet in terrestribus expeditionibus externis et militibus et ducibus utantur, e suo tamen corpore homines nauibus
praeficiunt. Quinque et uiginti triremes e nauali suo, in quo ad centum aedificatas naueis
semper habere dicuntur, deducunt, instructasque nautis ac classicis militibus
triremes e nauali suo, in quo ad centum aedificatas naueis
semper habere dicuntur, deducunt, instructasque nautis ac classicis militibus in
Corcyram insulam proficisci iubent. Eodem paucis post diebus Crimanus quoque profectus est, imperatis Istriae ac Dalmatiae maritimis urbibus, quae in Venetorum ditione
erant, circiter decem triremibus, totidem Cretae insulae, quinque Corcirae, Apuliae ciuitatibus, quas pignoris nomine id temporis Veneti tenebant, quatuor.
Iam Turcarum classis omnibus necessariis rebus instructa in Cherronesum Thracium
contracta erat, signumque
Corcyram insulam proficisci iubent. Eodem paucis post diebus Crimanus quoque profectus est, imperatis Istriae ac Dalmatiae maritimis urbibus, quae in Venetorum ditione
erant, circiter decem triremibus, totidem Cretae insulae, quinque Corcirae, Apuliae ciuitatibus, quas pignoris nomine id temporis Veneti tenebant, quatuor.
Iam Turcarum classis omnibus necessariis rebus instructa in Cherronesum Thracium
contracta erat, signumque proficiscendi expectabat.
Itaque Bazethes designato classis
praefecto Thaude Cossicio imperauit
apparatum, multiplicia armorum
ac tormentorum genera, ligneam insuper turrim Turca contulerat, quam frustatim circumferri promontorioque Patrensi, quod ex aduerso Aetoliae mille circiter passuum
interuallo a Naupacto distat, imponi constituerat, quo inde Venetos Corinthiacum
sinum cum nauibus ingredi, suppetiasque Naupacto ferre, quam sane urbem oppugnare
statuerat, facilius prohiberet.
constituerat, quo inde Venetos Corinthiacum
sinum cum nauibus ingredi, suppetiasque Naupacto ferre, quam sane urbem oppugnare
statuerat, facilius prohiberet.
si usus postulasset, auxilia suis posset submittere. Statuerat enim non nisi ui capta,
aut oppidanorum uoluntate dedita Naupacto ex illis regionibus abscedere. Nam quum
totum Corinthiacum sinum, quem nunc Patrensem uocant, in ditione haberet,
Naupactum in faucibus ipsius sinus sitam a Venetis obtineri aegerrime ferebat.
Venetus imperator ubi cognouit Turcarum classem soluisse atque Aegeum mare
petere, relicto Corcirae satis firmo praesidio in Peloponesum Methonem uersus cum
omnibus nauibus, quas compararat, contendit, senatumque Venetum de
submittere. Statuerat enim non nisi ui capta,
aut oppidanorum uoluntate dedita Naupacto ex illis regionibus abscedere. Nam quum
totum Corinthiacum sinum, quem nunc Patrensem uocant, in ditione haberet,
Naupactum in faucibus ipsius sinus sitam a Venetis obtineri aegerrime ferebat.
Venetus imperator ubi cognouit Turcarum classem soluisse atque Aegeum mare
petere, relicto Corcirae satis firmo praesidio in Peloponesum Methonem uersus cum
omnibus nauibus, quas compararat, contendit, senatumque Venetum de Bazethis terrestri itinere eiusque classis
sinus sitam a Venetis obtineri aegerrime ferebat.
Venetus imperator ubi cognouit Turcarum classem soluisse atque Aegeum mare
petere, relicto Corcirae satis firmo praesidio in Peloponesum Methonem uersus cum
omnibus nauibus, quas compararat, contendit, senatumque Venetum de Bazethis terrestri itinere eiusque classis magnitudine ac profectione certiorem facit, numerumque
nauium sibi augeri petit, tametsi nauium numero, ut fama erat, Turcaicae classi haud
multum impar esset, quum ea ex biremibus magna ex parte constaret, arte uero
profectione certiorem facit, numerumque
nauium sibi augeri petit, tametsi nauium numero, ut fama erat, Turcaicae classi haud
multum impar esset, quum ea ex biremibus magna ex parte constaret, arte uero nautica,
cuius Turcae non admodum tunc periti erant, longe superior. Quapropter Veneta id arte
a Crimano factum esse plerique putabant: solent enim illi, pro insita prudentia, quam
quidam timiditatem atque ignauiam malunt appellare, et boni militis inopia, hostem
magis apparatu et specie ipsa rerum quam ueris uiribus terrere, magisque consilio uel
auro,
magis apparatu et specie ipsa rerum quam ueris uiribus terrere, magisque consilio uel
auro, quod mercatorum omnino est, quam armis imperium augere. Atque iccirco sicut
ad hanc diem haud saepe ex suis expeditionibus magnam reportarunt uictoriam, ita nec
multum iacturae fecerunt.
Veneti igitur ad eas triremes, de quibus dictum est, sexdecim longas eius generis
naues, quibus ipsi ad conuehendas merces utuntur, et ipsae terno ordine remis aguntur,
grossas uulgo uocant, armis militibusque instructas cum onerariis sexaginta adiungunt,
Methonemque ad Crimanum
Iam Bazethes cum suis copiis in Thessalia, ut dictum est, substiterat, quum Thaudes
Cossicius, praefectus regiae classis, qui amissis naufragio circa Euboęam quinque et uiginti longis nauibus Sunium promontorium praeteruectus ad Munychiam, Atticae locum,
iam appulerat, eum per nuntium docet Venetam classem nauium numero haud multum
infra Turcaicam (erant enim ad centum et quinquaginta naues) Methone statiua habere.
Per eundem quoque nuntium, quid sibi faciundum, quoue cum classe progrediendum
esset sciscitatur. Rex tametsi eo nuntio admodum motus esset ― neque enim Venetos
docet Venetam classem nauium numero haud multum
infra Turcaicam (erant enim ad centum et quinquaginta naues) Methone statiua habere.
Per eundem quoque nuntium, quid sibi faciundum, quoue cum classe progrediendum
esset sciscitatur. Rex tametsi eo nuntio admodum motus esset ― neque enim Venetos tam
breui temporis spacio tot naues confecturos putarat ― tamen missis duodecim millibus
partim peditum, partim equitum cum Achimathe Cossicio, id muneris sibi ultro
deposcente, qui et classicis, si res posceret, supplemento forent, et Peloponesi litoribus
obequitando
breui temporis spacio tot naues confecturos putarat ― tamen missis duodecim millibus
partim peditum, partim equitum cum Achimathe Cossicio, id muneris sibi ultro
deposcente, qui et classicis, si res posceret, supplemento forent, et Peloponesi litoribus
obequitando maritimas Venetorum urbes territarent, hostilesque naues, si possent, aliqua ex parte distinerent. Iubet classem Corinthiacum sinum, quem Rhion scriptores
uocant, petere Achimathemque ducem ita sequi, ut imperium magis communicatum cum
illo quam Thaudi ademptum uideretur, ne is collegam sibi
Per idem quoque tempus mandat
Alexandro Trapezuntio (is eius Dalm
quam uulgo Bossinam dicunt,
satrapes erat) Iadestinum agrum, quo Veneti pluribus in locis hostilia arma sentirent,
populari, qui quidem latronis ritu Diomedis promontorium ex improuiso adortus ― nondum enim bellum Venetis Bazethes de more indixerat ― tanta clade eam regionem uastauit, ut supra quinque millia agricultorum capita cum septuaginta millibus pecorum inde abegerit, frumenta insuper omnis generis, uineas, oliueta, et caetera id genus,
unde Iadestinis maximi
iter faceret, clam seiunctis a caetero exercitu quibusdam equitibus aliquot Sicensis agri agrestes excipi iussisse. Quod ubi praetor
Sicensium cognouit, confestim ad Turcam mittit, qui iniuriam coram expostularet, captosque
ex foedere repeteret: nondum enim Bazethes bellum Venetis, ut paulo ante dictum est, indixerat. Satrapes Graeco astu ― Trapezo enim, ut supra demonstrauimus,
Graecorum colonia erat oriundus ― simulata amicitia uultuque ita composito, ut prae se
ferret grauem in praedones indignationem, captiuos conquiri, repertosque statim reddi
quum aduerso uento coorto
iter prosequi nequisset, in
insulam tribus millibus passuum a Methone distantem, Sophiam uocant, sese cum classe
recępit, locatis ad fauces portus, in quo substiterat, omnibus onerariis ac turritis nauibus.
Venetus imperator cum prope in conspectu hostis erat, classe e portu educta duo millia
passuum in altum cum omnibus suis nauibus prouehitur, conuersisque in hostem proris
ueluti pugnaturus atque ex latiore maris spatio naues suas remis concitaturus consistit.
At Turcae existimantes Venetos pugnae
nauibus.
Venetus imperator cum prope in conspectu hostis erat, classe e portu educta duo millia
passuum in altum cum omnibus suis nauibus prouehitur, conuersisque in hostem proris
ueluti pugnaturus atque ex latiore maris spatio naues suas remis concitaturus consistit.
At Turcae existimantes Venetos pugnae se haud commissuros ― neque enim eos latebat
senatum Venetum solere suis ducibus in expeditionem proficiscentibus mandare ne
unquam summam rerum fortunae atque uniuersi certaminis periculo committant ― e
portu Sophiae tertia diei hora progrediuntur; naues quae
e portu educta duo millia
passuum in altum cum omnibus suis nauibus prouehitur, conuersisque in hostem proris
ueluti pugnaturus atque ex latiore maris spatio naues suas remis concitaturus consistit.
At Turcae existimantes Venetos pugnae se haud commissuros ― neque enim eos latebat
senatum Venetum solere suis ducibus in expeditionem proficiscentibus mandare ne
unquam summam rerum fortunae atque uniuersi certaminis periculo committant ― e
portu Sophiae tertia diei hora progrediuntur; naues quae remis agebantur, propter litora cursum dirigebant, onerariis illarum
committant ― e
portu Sophiae tertia diei hora progrediuntur; naues quae remis agebantur, propter litora cursum dirigebant, onerariis illarum latera in hostem uergentia claudentibus.
Quum ita Turcae haud minus formidantes quam formidolosi nauigarent, Andraeas
Lauredanus, uir, ut inter Venetos non militiae, sed mercaturae deditos, audacia insignis,
suane sponte an imperatoris iussu ― parum mihi constat, cum tribus ingentis magnitudinis
nauibus, quibus ipse praeerat, Turcaicam nauim, eam ipsam, quam tormentis oneratam supra demonstrauimus, a caeteris aliquantum
qua ipse Lauredanus uehebatur, appellabatur. Prima igitur Armeria, mox
Pandaurea ex alio latere in hostilem nauim impetum facit, Cretensis uero nauis, dum se
quoque Turcaicae naui celeriter admouere conatur, hostilis tormenti ictu depressa pessum iuit.
Quum igitur duae Venetae naues Turcaicam nauim circumstetissent ferreisque
manibus iniectis colligatae essent, acerrimum inter se excitarunt certamen, neutro classis
duce suis subsidia submittente, siue mutuo metu, siue quia utrique ducum forte mandatum erat, ne cum uniuersa classe concurrerent. Itaque quum
idoneos putant, prius diligenter excussos
subinde interficere atque in mare
interficere atque in mare
Turcis capitur; Massiliensis classis se Venetae coniungit;
Gallicus praefectus Grimano Veneto suam ignauiam exprobrat.
interuallo iactis anchoris constiterunt, deliberaturi quid nam postero
die esset agendum: neque enim Turcas ibi praeter unam noctem, ut euenit, moraturos
arbitrabantur. Eodem die paulo ante solis occasum Massiliensis classis, quam a rege
Francorum missam supra docuimus, se cum Veneta classe coniunxit, maximoque clamore ac plausu, laetitiae indice,
ita ut Turcae quoque haud laeto animo id audirent,
excaepta est.
Igitur praefectis nauium, quos
id audirent,
excaepta est.
Igitur praefectis nauium, quos
longis nauibus uelocitate haud comparandae, ita robore multo
superiores ― deinde Gallicas emittere in hostem naueis, quibus sane hostis (tantum his
roboris inerat) rostro suarum nauium nocere non poterat, neque etiam propter altitudinem oppugnatu faciles erant; Venetus demum imperator cum reliqua classe in perturbatum hostem ― ita enim futurum arbitrabantur ― impetum citra periculum faceret,
totamque rem ex tuto gereret.
Ibi Gallus, Massiliensis classis praefectus, sublato risu, Rectum sane ,
hostem ― ita enim futurum arbitrabantur ― impetum citra periculum faceret,
totamque rem ex tuto gereret.
Ibi Gallus, Massiliensis classis praefectus, sublato risu, Rectum sane , inquit, ac
salutare consilium a uobis initum est, Veneti: sed quid prosunt bene consulta, nisi ea
fueris mature executus? Immo, sicut extremi ingenii est non excogitare, quae in rem sunt,
ita turpissimum, modo adsit efficiendi facultas, a recte adinuentis per ignauiam desistere.
Putasne, Antoni Crimane, ad te nihil agentem ultro
Antoni Crimane, ad te nihil agentem ultro accessuram uictoriam? Scito igitur
neque eum, qui non iaculatur, signo unquam potiturum, neque eum, qui non pugnat, uictoriam consecuturum.
Turcae siue per occultos nuntios, siue coniectura aliqua, siue fama timoris, quo
Veneti in committendis praeliis utuntur, cognito Christianorum consilio, tertia fere uigilia subsolano leniter flante, sublatis uelis e portu sensim atque sine ullo strepitu
(Gallorum enim auxilia uehementer timebant) procedunt Patrasque oppidum uersus,
inde Rhion intraturi
causa motionis, atque iccirco ab ea regione, ad quam sol inclinat, uentus etiam utplurimum exoriri
consueuit.
Turcae igitur a uento in malacia ac tranquilitate destituti uix sese iam commouere
poterant.
Qua re conspecta Veneti in postremas hostium naues e tormentis missilia
eminus adigere, seque ad pugnam expedire coeperunt. At Turcae neccessitate animos
acuente proras in hostem conuertunt, ita demum concursuri, si ad littora, quae quidem
a suis copiis subsidii ferendi causa insessa erant,
naues e tormentis missilia
eminus adigere, seque ad pugnam expedire coeperunt. At Turcae neccessitate animos
acuente proras in hostem conuertunt, ita demum concursuri, si ad littora, quae quidem
a suis copiis subsidii ferendi causa insessa erant, effugium non pateret. Caeterum Veneti,
ubi animaduertere Turcas dimicationem, ut ipsi credebant, haudquaquam subterfugere,
statim in pelagus prouecti puppes hosti dederunt, nec praelium ulla ex parte committere
ausi sunt. Quos Turcae eorum formidine abusi, dum per quatuor modo stadia probra
ingerendo insecuntur, unam
Turcas dimicationem, ut ipsi credebant, haudquaquam subterfugere,
statim in pelagus prouecti puppes hosti dederunt, nec praelium ulla ex parte committere
ausi sunt. Quos Turcae eorum formidine abusi, dum per quatuor modo stadia probra
ingerendo insecuntur, unam ex onerariis Venetam triremem, quas diximus
reliquae enim
institutum tenentes iter Cylennium promontorium, quem locum uulgo
uulgo
distantem sensim petebant.
numero nauium ac hominum multo
maior, Gallicam nauim adorta est. Magna utrinque strages tormentis ac missilibus iam
aedita erat, quum quidam Turcarum ― etenim hostibus admoti rem lanceis ac gladiis
comminus gerebant ― in Venetam transiliunt nauim. Quod ubi nauis gubernator animaduertit, qui quidem Illyricis parentibus Venetiis ortus erat, haudquaquam animum
demisit. Itaque praefecti magis quam gubernatoris munus obiens (praefectus enim genere
Venetus ordineque patritius, atque ideo belli prorsus
adorta est. Magna utrinque strages tormentis ac missilibus iam
aedita erat, quum quidam Turcarum ― etenim hostibus admoti rem lanceis ac gladiis
comminus gerebant ― in Venetam transiliunt nauim. Quod ubi nauis gubernator animaduertit, qui quidem Illyricis parentibus Venetiis ortus erat, haudquaquam animum
demisit. Itaque praefecti magis quam gubernatoris munus obiens (praefectus enim genere
Venetus ordineque patritius, atque ideo belli prorsus insuetus metu imminentis periculi
in inferiorem partem nauis sese abdiderat) cohortatur suos, ut praesenti animo
rem lanceis ac gladiis
comminus gerebant ― in Venetam transiliunt nauim. Quod ubi nauis gubernator animaduertit, qui quidem Illyricis parentibus Venetiis ortus erat, haudquaquam animum
demisit. Itaque praefecti magis quam gubernatoris munus obiens (praefectus enim genere
Venetus ordineque patritius, atque ideo belli prorsus insuetus metu imminentis periculi
in inferiorem partem nauis sese abdiderat) cohortatur suos, ut praesenti animo pugnarent, atque hostes temere insilientes repellerent, cogerentque praecipites ruere in
undas,
nec formidarent periti rei nauticae imperitissimos.
Haud irrita cohortatio fuit: Christiani enim totam in uirtutem spem reponentes
negotio non defuerunt.
Itaque magna ui in hostem conuersi Turcas, qui in Venetam
nauim transgressi erant, partim obtruncant, partim exturbant, non sine manifesta Dei
ope. Nam quum acerrimam treis fere horas Veneta triremis oppugnationem sustinuisset,
subito uentus e terra coortus
eam in altum
spem reponentes
negotio non defuerunt.
Itaque magna ui in hostem conuersi Turcas, qui in Venetam
nauim transgressi erant, partim obtruncant, partim exturbant, non sine manifesta Dei
ope. Nam quum acerrimam treis fere horas Veneta triremis oppugnationem sustinuisset,
subito uentus e terra coortus
eam in altum abripuit, cum suisque coniunxit. Eodem
quoque uento Gallica nauis usa sese ad suos recepit, octo longis hostium nauibus tormentorum ictibus
inuia efficitur, quandoquidem ex utroque eius latere
nihil aperti
patet, et propugnatores a missilibus tuti redduntur.
Postridie eius diei Turcae missis quatuor tantumodo triremibus ― adeo Venetos iam
coeperant contemnere ― quae de proximo hostibus ignauiam obiciendo illuderent, atque
ad parem nauium numero pugnam eos prouocarent, e Cyllenio promontorio soluunt, in
Corinthiacumque sinum, quem diximus Patrensem uocari, cum reliqua classe ingrediuntur. Venetus
― adeo Venetos iam
coeperant contemnere ― quae de proximo hostibus ignauiam obiciendo illuderent, atque
ad parem nauium numero pugnam eos prouocarent, e Cyllenio promontorio soluunt, in
Corinthiacumque sinum, quem diximus Patrensem uocari, cum reliqua classe ingrediuntur. Venetus imperator, conspicatus quatuor hostium triremes longo a suis interuallo
diductas, tuti tantumodo, mercatorum ritu, memor, in eas duodecim longas naueis ex
suis emisit. Turcae siue hostis contemptu, siue effugium desperantes, in aduersas
Venetorum acerrime
classe ingrediuntur. Venetus imperator, conspicatus quatuor hostium triremes longo a suis interuallo
diductas, tuti tantumodo, mercatorum ritu, memor, in eas duodecim longas naueis ex
suis emisit. Turcae siue hostis contemptu, siue effugium desperantes, in aduersas
Venetorum acerrime inuehuntur naueis. Christiani quoque e diuerso suas triremes in
hostem tam temere irruentem concitant remis. Itaque ui magna telorum eminus utrinque
coniecta confligunt. Caeterum Turcae, quum tres eorum triremes ex concursu grauiter
laborarent iamque collabefierent,
Naupactus ab incolis desperantibus deditur; Turcae depraedationibus suis Aquileiam
usque, et ultra excurrunt; ultimum tamen agmen in reditu ab Albanesiis mulctatur.
ultra excurrunt; ultimum tamen agmen in reditu ab Albanesiis mulctatur.
Graeci qui Naupacti erant, quod quidem solum oppidum in Corinthiaco sinu, ut dictum
est, Veneti obtinebant, ubi Turcaicam classem praeter spem suam urbi appropinquare
conspexerunt, rati Venetos profligatos, remque Christianam perditam esse, ad Bazethis
ducem Mustapham, Naupactum iam obsidentem, qui cum eo de deditione agerent, confestim mittunt, Venetis quoque, qui urbi atque arci praeerant, proditionis metu assentientibus. Non enim ausi sunt Graecis, qui Romani ritus
sinu, ut dictum
est, Veneti obtinebant, ubi Turcaicam classem praeter spem suam urbi appropinquare
conspexerunt, rati Venetos profligatos, remque Christianam perditam esse, ad Bazethis
ducem Mustapham, Naupactum iam obsidentem, qui cum eo de deditione agerent, confestim mittunt, Venetis quoque, qui urbi atque arci praeerant, proditionis metu assentientibus. Non enim ausi sunt Graecis, qui Romani ritus hominibus ualde infensi sunt,
aduersari, hoste praesertim uictore pene in urbem admisso. Et quoniam Mustapha
Graecis parentibus ortus erat, eo
Mustapha
Graecis parentibus ortus erat, eo deprecatore apud regem dedititii usi nihil fere priuatae
rei urbe in Turcarum potestate redacta amisere. Iussi insuper sunt omnes urbem incolere per quinquennium ab omni immunes tributo, post quinquennium uero his conditionibus, quibus dum in Venetorum essent ditione uixerant.
Turca potitus Naupacto confestim Alexandro Trapezuntio, Bossinae, ut dictum
est, satrapae, per literas, quod ipse ultro postulauerat, mandat, ut per Dalmatiam, ac
Liburnos Istrosque terrestri itinere ad
ditione uixerant.
Turca potitus Naupacto confestim Alexandro Trapezuntio, Bossinae, ut dictum
est, satrapae, per literas, quod ipse ultro postulauerat, mandat, ut per Dalmatiam, ac
Liburnos Istrosque terrestri itinere ad intimas Italiae Venetaeque ciuitati appositas
regiones cum exercitu penetraret, agrosque eorum omni clade peruastaret, quo et amissae Naupacti dolor hostibus alia insuper augeretur calamitate, magisque hostiles infringeret animos, et militibus suis praede non deesset occasio. Alexander igitur coactis
Qui ubi Christianos praelium subterfugere,
nec morti sese credituros cognouit, dextrorsum in Carnorum montanam caesareae ditionis regionem iter flectit, atque inde aliquot millia passuum uersus Opiterginos montes
processit, Liquentiae fluuii, quem traicere cupiebat, uestigans uada, quo latius Venetum
uastaret agrum. Quem ubi uado transire nequit, quicquid erat Carnici agri Venetae ditionis, inter Tergeste et Liquentiam late populatus est.
Caeterum quoniam pro uicorum cultorumque frequentia haud quaquam occurebat
praeda, regionum incolis in loca tuta dilapsis ― neque enim eo
dextrorsum in Carnorum montanam caesareae ditionis regionem iter flectit, atque inde aliquot millia passuum uersus Opiterginos montes
processit, Liquentiae fluuii, quem traicere cupiebat, uestigans uada, quo latius Venetum
uastaret agrum. Quem ubi uado transire nequit, quicquid erat Carnici agri Venetae ditionis, inter Tergeste et Liquentiam late populatus est.
Caeterum quoniam pro uicorum cultorumque frequentia haud quaquam occurebat
praeda, regionum incolis in loca tuta dilapsis ― neque enim eo Turcae improuise accesserant ― in pagos ac uillas saeuitum est, nullo
Tergeste et Liquentiam late populatus est.
Caeterum quoniam pro uicorum cultorumque frequentia haud quaquam occurebat
praeda, regionum incolis in loca tuta dilapsis ― neque enim eo Turcae improuise accesserant ― in pagos ac uillas saeuitum est, nullo Christianorum prohibente, tametsi Veneti his
in locis, ut paulo ante dictum est, exercitum tunc haberent numero Turcis praedonibus
longe superiorem. Sed quum et copiae his non ex ueterano ac belli perito milite, uerum
collectitiae essent, et legatus ipse ad exercitum Andraeas Zancanus sola lingua, ut
plaerique Veneti,
tametsi Veneti his
in locis, ut paulo ante dictum est, exercitum tunc haberent numero Turcis praedonibus
longe superiorem. Sed quum et copiae his non ex ueterano ac belli perito milite, uerum
collectitiae essent, et legatus ipse ad exercitum Andraeas Zancanus sola lingua, ut
plaerique Veneti, satis strenuus, animo uero quum suapte natura timido, tum propter
nullum militiae usum ob imminens periculum prorsus abiecto, haudquaquam ausi sunt
cum inermi fere congredi hoste, utpote ad praedam, non autem ad praelium a domo profecto, ac longi itineris labore omnium rerum
pesti a graui seruitute
et sanguinarii praedonis manibus morbus, quasi beneficii loco forte datus, eriperet.
Dalmatae qui maritimas Venetae ditionis incolebant urbes, Sicenses imprimis
- et hi sane inter Italodalmatas urbium cultores sese putant esse fortissimos ― quum percepissent Turcas simul itineris difficultate frumentique inopia, simul Albanesiorum equitum propulsationibus in Veneto agro male habitos fuisse, rati eos haud omnino inuictos
esse, contractis circiter quadringentis hominibus finitimam mediterraneae Dalmatiae
Turcaicae ditionis regionem inuadunt, dumque abacto, quod sors obtulerat, pecore
domum reuertuntur, Turcae, nonaginta dumtaxat ex his,
uiuus capi haud sustinuit, non inulti procubuere,
non magis hostili uirtute quam suorum fuga ac metu superati. Fuga autem a maritimis
Dalmatis coepit, qui quidem, quod fere omnes mercaturae
Venetorum ritu student, cultumque et humanitatem Venetam imitantur, imbelles sunt, praeter illos, qui in
agris suis uicatim habitant, Hungaricaeque sunt ditionis. Hi enim caeteris Illyricis uirtute
praestant, propterea quod continuis fere praeliis cum Turcis contendunt, nec ulla adeo
re, quae ad
non magis hostili uirtute quam suorum fuga ac metu superati. Fuga autem a maritimis
Dalmatis coepit, qui quidem, quod fere omnes mercaturae
Venetorum ritu student, cultumque et humanitatem Venetam imitantur, imbelles sunt, praeter illos, qui in
agris suis uicatim habitant, Hungaricaeque sunt ditionis. Hi enim caeteris Illyricis uirtute
praestant, propterea quod continuis fere praeliis cum Turcis contendunt, nec ulla adeo
re, quae ad effoeminandos animos pertinet, utuntur.
Quae quidem castella ubi in iustam erecta magnitudinem, tormentisque ac militibus instructa esse intellexit, a Scopis Philippopolim uersus (ea Thraciae urbs est Hadrianopoli proxima) mouit. Ibi quum aliquot substitisset
dies, ex literis Alexandri Trapezuntii, quae in Veneto atque Carnico agro gesta erant
cognoscit, propterea quod ubi primum ille prouinciae suae fines attigit, munera cum
breuibus literis, ut Turcis mos est, in hanc ferme sententiam exaratis ad Bazethem misit:
Alexander Bazethi regi salutem. Tandem multas
misit:
Alexander Bazethi regi salutem. Tandem multas perpessi erumnas reuersi sumus in
Bossinam. Si quid autem incommodi in hanc expeditione accaepimus, neque uirtuti neque
etiam felicitati suae adscribere hostis potest, quippe cuius armati ignauiam, dum agrum
Venetum populamur, omnino contempsimus, eum partim impune lacessendo, partim non
sine risu spectando oneratum magis quam munitum armis. Ibi enim obuiam habuimus
uim Venetorum equitum haud quidem primo aspectu spernendam, nisi maluissent sese
ferrea simulacra quam uiros ostendere.
expeditione accaepimus, neque uirtuti neque
etiam felicitati suae adscribere hostis potest, quippe cuius armati ignauiam, dum agrum
Venetum populamur, omnino contempsimus, eum partim impune lacessendo, partim non
sine risu spectando oneratum magis quam munitum armis. Ibi enim obuiam habuimus
uim Venetorum equitum haud quidem primo aspectu spernendam, nisi maluissent sese
ferrea simulacra quam uiros ostendere.
Sed forte iccirco gloriari atque efferri
Veneti possunt, quod uis tempestatum, commeatusque penuria nos
oneratum magis quam munitum armis. Ibi enim obuiam habuimus
uim Venetorum equitum haud quidem primo aspectu spernendam, nisi maluissent sese
ferrea simulacra quam uiros ostendere.
Sed forte iccirco gloriari atque efferri
Veneti possunt, quod uis tempestatum, commeatusque penuria nos uehementer afflixit, posteaquam agros eorum omni clade euastauimus, magnaque ex parte mortales in illis regionibus inuentos abduximus. Ex quibus
quidem adducta sunt in Bossinam circiter quatuor millia
sexus,
qui forma et aetate conspectiores uisi sunt, selectos tibi muneri misimus, praeter eos, qui
e communi praedae aceruo ad quaestorem tuum de more relati sunt. Accipies igitur, regum maxime, hilari uultu munera tuorum militum sudore parata, et quae in agro
Veneto gessimus, Deo duntaxat et tuae accaeptum referes felicitati.
Rex simul his donis, simul rei haud omnino praeter uotum in hostico gestae nuntio
admodum laetus Hadrianopoli hibernatum concessit, ibi per hyemem de bello aduersus
Venetos magna iam contentione suscepto cum
militum sudore parata, et quae in agro
Veneto gessimus, Deo duntaxat et tuae accaeptum referes felicitati.
Rex simul his donis, simul rei haud omnino praeter uotum in hostico gestae nuntio
admodum laetus Hadrianopoli hibernatum concessit, ibi per hyemem de bello aduersus
Venetos magna iam contentione suscepto cum suis de integro
patre regnum Neapolitanum per sese fere administraret (rex enim
ingrauescente aetate haud inuitus filio mox in regnum successuro publica munera
demandabat) tantis saepe cogitationibus animum fatigasse dicitur, quonam modo sibi ac
posteris regnum stabiliret, atque contra molem Venetae fortunae in dies magis, magisque
crescentem sese redderet firmiorem. Is igitur, ratus adiuncta nouae affinitatis necessitudine sese in Italiam uiribus multo ualidiorem fore, Ioanni Galeacio, Mediolanensium
duci, admodum puero, atque iccirco sub tutela Lodouici Sforciae patrui
laudat, in quo
beneficentia desideratur, uel si caeteris uirtutibus sit praeditus, quum e contrario multa
uitia aut omnino contegat splendore suo liberalitas, aut minus conspecta faciat?
flagitia ne pro dedecore quidem apud
ipsos habeantur. Inde Italiae accidere solet, ut quicunque illam armatus fere attigerit,
sine ullo certamine in deditionem redigat, quum procul dubio nulli nationi ingenio,
opibus ac hominum multitudine illa gens cedat.
Caeterum Veneti aegre ferentes Gallos tantam Italiae partem spe celerius sua occupasse, sibique insuper timentes (uox enim regis hostilis ac mali in Venetos animi Gallica
leuitate saepius erat audita), Lodouicum Sforciam, qui iam, ut fama est, fratris filio
Mediolanensium duce ueneno sublato,
sine ullo certamine in deditionem redigat, quum procul dubio nulli nationi ingenio,
opibus ac hominum multitudine illa gens cedat.
Caeterum Veneti aegre ferentes Gallos tantam Italiae partem spe celerius sua occupasse, sibique insuper timentes (uox enim regis hostilis ac mali in Venetos animi Gallica
leuitate saepius erat audita), Lodouicum Sforciam, qui iam, ut fama est, fratris filio
Mediolanensium duce ueneno sublato, inter Italiae motum Mediolanense inuaserat
imperium, ab amicitia Gallorum auertunt, atque cum eo ineunt societatem, tametsi
qui iam, ut fama est, fratris filio
Mediolanensium duce ueneno sublato, inter Italiae motum Mediolanense inuaserat
imperium, ab amicitia Gallorum auertunt, atque cum eo ineunt societatem, tametsi
Lodouicus, ut paulo post demonstrabitur, pro ingenii sui calliditate ita Venetis obsecutus sit amicitiam cum his iungendo, ut neque regem eo facto uellet offensum uideri,
neque ipsorum Venetorum fortunam efficere auctiorem. Quod ubi palam factum est, ferunt Alfonsum, ut sunt plaerique Neapolitani Hispana iactantia infecti, paucis
inuaserat
imperium, ab amicitia Gallorum auertunt, atque cum eo ineunt societatem, tametsi
Lodouicus, ut paulo post demonstrabitur, pro ingenii sui calliditate ita Venetis obsecutus sit amicitiam cum his iungendo, ut neque regem eo facto uellet offensum uideri,
neque ipsorum Venetorum fortunam efficere auctiorem. Quod ubi palam factum est, ferunt Alfonsum, ut sunt plaerique Neapolitani Hispana iactantia infecti, paucis
diebus Francorum regi, ad iter se in Galliam iam accingenti, cuniculum
cauea inclusum ex Sicilia, queis sane quadrupedibus ea insula abundat, dono misisse, qua
scilicet re significaret Gallicam stoliditatem Italico astu in insidias praecipitatam.
Nec profecto, quantum in Venetorum animo fuit, falsus extitit uates. Comparatis
etenim ingentibus copiis Veneti Francorum regi Gallias repetenti obuiam ire, iterque eius
legionibus obstruere constituunt. Peruenerat iam rex in agrum Parmensem, quum allatum est ad eum uiam, qua eundum esset, a Veneto exercitu
cauea inclusum ex Sicilia, queis sane quadrupedibus ea insula abundat, dono misisse, qua
scilicet re significaret Gallicam stoliditatem Italico astu in insidias praecipitatam.
Nec profecto, quantum in Venetorum animo fuit, falsus extitit uates. Comparatis
etenim ingentibus copiis Veneti Francorum regi Gallias repetenti obuiam ire, iterque eius
legionibus obstruere constituunt. Peruenerat iam rex in agrum Parmensem, quum allatum est ad eum uiam, qua eundum esset, a Veneto exercitu interclusam. Rex arbitratus
Venetos, utpote bello nequaquam indicto, nihil
profecto, quantum in Venetorum animo fuit, falsus extitit uates. Comparatis
etenim ingentibus copiis Veneti Francorum regi Gallias repetenti obuiam ire, iterque eius
legionibus obstruere constituunt. Peruenerat iam rex in agrum Parmensem, quum allatum est ad eum uiam, qua eundum esset, a Veneto exercitu interclusam. Rex arbitratus
Venetos, utpote bello nequaquam indicto, nihil hostilis rei in se facturos, misit satis
molli sermone sciscitatum, an per Venetos liceret iter coeptum persequi. Cui quum
Veneti exercitus
falsus extitit uates. Comparatis
etenim ingentibus copiis Veneti Francorum regi Gallias repetenti obuiam ire, iterque eius
legionibus obstruere constituunt. Peruenerat iam rex in agrum Parmensem, quum allatum est ad eum uiam, qua eundum esset, a Veneto exercitu interclusam. Rex arbitratus
Venetos, utpote bello nequaquam indicto, nihil hostilis rei in se facturos, misit satis
molli sermone sciscitatum, an per Venetos liceret iter coeptum persequi. Cui quum
Veneti exercitus imperator legatorum instinctu, qui quidem
Peruenerat iam rex in agrum Parmensem, quum allatum est ad eum uiam, qua eundum esset, a Veneto exercitu interclusam. Rex arbitratus
Venetos, utpote bello nequaquam indicto, nihil hostilis rei in se facturos, misit satis
molli sermone sciscitatum, an per Venetos liceret iter coeptum persequi. Cui quum
Veneti exercitus imperator legatorum instinctu, qui quidem patritii Veneti erant, uulgo
qua eundum esset, a Veneto exercitu interclusam. Rex arbitratus
Venetos, utpote bello nequaquam indicto, nihil hostilis rei in se facturos, misit satis
molli sermone sciscitatum, an per Venetos liceret iter coeptum persequi. Cui quum
Veneti exercitus imperator legatorum instinctu, qui quidem patritii Veneti erant, uulgo
utpote bello nequaquam indicto, nihil hostilis rei in se facturos, misit satis
molli sermone sciscitatum, an per Venetos liceret iter coeptum persequi. Cui quum
Veneti exercitus imperator legatorum instinctu, qui quidem patritii Veneti erant, uulgo
rei in se facturos, misit satis
molli sermone sciscitatum, an per Venetos liceret iter coeptum persequi. Cui quum
Veneti exercitus imperator legatorum instinctu, qui quidem patritii Veneti erant, uulgo
Francorum regi iter precario petendum,
nec uel fortissimorum hostium, nedum mercatorum arma Francis timenda esse, immo, ut
uiros decet, ferro iter aperiendum. Quo dicto aciem extemplo instrui, et signum pugnae
dari iubet.
Veneti tum suorum multitudine fręti, tum Gallorum paucitatem contemnentes,
ac
de uictoria per imperitiam artis bellicae fere certi, et ipsi haud inuiti cum Gallo manus
conserunt, Francisco Gonzaga, duce Veneti exercitus, pro captu
Veneti tum suorum multitudine fręti, tum Gallorum paucitatem contemnentes,
ac
de uictoria per imperitiam artis bellicae fere certi, et ipsi haud inuiti cum Gallo manus
conserunt, Francisco Gonzaga, duce Veneti exercitus, pro captu Italorum satis strenuo,
consilium ualde improbante, et quod nullam iustam belli causam uideret, et quod suis
copiis magna ex parte ex opificibus coactis parum admodum fideret. Sed quum legatis
ad arma pertinaciter uocantibus resistere nequiret, aciem qua Franci
consilium ualde improbante, et quod nullam iustam belli causam uideret, et quod suis
copiis magna ex parte ex opificibus coactis parum admodum fideret. Sed quum legatis
ad arma pertinaciter uocantibus resistere nequiret, aciem qua Franci transituri erant ex
aduerso direxit. Statuerant autem Veneti uanis animis uictoriam sibi, ut diximus, pollicentes Gallos ab inuadenda Italia aut regis nece captiuitateue, aut magna Gallici exercitus strage deterrere, quo scilicet, submotis externis hostibus, fractisque Neapolitanorum
regum opibus, totius Italiae facilius potirentur. Quae quidem
autem Veneti uanis animis uictoriam sibi, ut diximus, pollicentes Gallos ab inuadenda Italia aut regis nece captiuitateue, aut magna Gallici exercitus strage deterrere, quo scilicet, submotis externis hostibus, fractisque Neapolitanorum
regum opibus, totius Italiae facilius potirentur. Quae quidem Venetorum cupiditas non
modo stultitiam ipsorum indicat, quoniam quum mercaturae dediti sint, alienis armis
conductisque uiribus imperium Italiae obtineri posse putarunt, sed etiam Italorum principum socordiam atque ignobilitatem arguit, quorum sane ignauia Veneti fraeti tam
Quae quidem Venetorum cupiditas non
modo stultitiam ipsorum indicat, quoniam quum mercaturae dediti sint, alienis armis
conductisque uiribus imperium Italiae obtineri posse putarunt, sed etiam Italorum principum socordiam atque ignobilitatem arguit, quorum sane ignauia Veneti fraeti tam
improbam spem concępisse feruntur.
Comisso igitur praelio Itali, utpote magna ex parte collectitii milites, primo hostium
impetu
pulsi fugantur, amissis ex suo exercitu, magis in fuga quam in certamine,
fuga quam in certamine, circiter
septem millibus hominum. Galli parua suorum cęde, centum enim et quinquaginta dumtaxat ceciderant, regem suum incolumem in agrum Astensem enecti prope fame
reduxerunt, haud sane tam propria uirtute, licet et ea non mediocris extiterit, quam
Veneti exercitus ignauia, Lodouicique Sforciae seu dolo, seu metu, ne si res parum processisset, Gallum in se merito prouocaret, propterea quod Galli tum commeatus
inopia, tum locorum iniquitate deleri poterant, si et Venetus postridie quam pugnatum
est, hostem
et ea non mediocris extiterit, quam
Veneti exercitus ignauia, Lodouicique Sforciae seu dolo, seu metu, ne si res parum processisset, Gallum in se merito prouocaret, propterea quod Galli tum commeatus
inopia, tum locorum iniquitate deleri poterant, si et Venetus postridie quam pugnatum
est, hostem
deleri poterant, si et Venetus postridie quam pugnatum
est, hostem
pelleretur, constituto in eius locum consobrino suo Lodouico
Genebiorum duce, quam ciuitatem nunc Aureliensem uocant. Hic est Lodouicus, qui
postea Francorum rex creatus Mediolanense imperium iure haereditario ad se spectans
armis sibi uendicauit.
Hoc praelio Veneti praeter famae ac tot millium hominum iacturam, licet ipsi ritu
mercatorum nulla honesti habita ratione omnia utilitate metiantur, totam Galliarum
nobilitatem in se, nescio stolidius, an sceleratius concitarunt, sibique infestam ita
fecerunt, ut nulla unquam postea
nulla honesti habita ratione omnia utilitate metiantur, totam Galliarum
nobilitatem in se, nescio stolidius, an sceleratius concitarunt, sibique infestam ita
fecerunt, ut nulla unquam postea fideli societate una iungi potuerint. Galli enim eo
iniquiore animo Venetorum iniuriam tulere, quia praeterquam quod sine ullo in Venetos
maleficio iter per Italiam fecerant, non indicto de more bello praelio lacessiti fuerant,
unde omnes cogitationes suas in ultionem iniuriae contulerunt, quam quum aliquandiu
coxissent animis, tandem, ut suo loco demonstrabitur,
totam Galliarum
nobilitatem in se, nescio stolidius, an sceleratius concitarunt, sibique infestam ita
fecerunt, ut nulla unquam postea fideli societate una iungi potuerint. Galli enim eo
iniquiore animo Venetorum iniuriam tulere, quia praeterquam quod sine ullo in Venetos
maleficio iter per Italiam fecerant, non indicto de more bello praelio lacessiti fuerant,
unde omnes cogitationes suas in ultionem iniuriae contulerunt, quam quum aliquandiu
coxissent animis, tandem, ut suo loco demonstrabitur, per occasionem ea acerrime usi
sunt. At Veneti, quibus sane mos
quod sine ullo in Venetos
maleficio iter per Italiam fecerant, non indicto de more bello praelio lacessiti fuerant,
unde omnes cogitationes suas in ultionem iniuriae contulerunt, quam quum aliquandiu
coxissent animis, tandem, ut suo loco demonstrabitur, per occasionem ea acerrime usi
sunt. At Veneti, quibus sane mos est magis consilio quam uiribus rem gerere, clade, quam
in praelio acceperant, dissimulata, famam de industria extra Italiae fines, apud Turcas
maxime, quo huius cladis nuntium nondum peruenisse credebant, ingenti eorum, quibus
res cognita erat, risu, dissipant se uidelicet
fuisse, abusi plane
imprudenter subita regis post praelium profectione. Qui quidem, quod satis constat, tum
ne coeptum interrumperet iter, tum fame, ut dictum est, urgente, coniectos in fugam
hostes nequaquam est persecutus.
et pacem bello, bellumque pace
mutare ― simul Gallorum insolentia externum iugum auersari caeperant, cum paucarum
nauium classe ex insulis Campaniae adiacentibus, ad quas, dum Gallorum impetum euitat, sese receperat, Neapolim rediit, atque intra paucos menses Venetorum ope regnum,
praeter quasdam urbeis ad mare Superum positas, quas ipsi Veneti pro auxiliis aduersus
Gallos allatis pignoris nomine retinuerant, recuperauit, Gallorum quoque praesidio,
quod eorum rex ibi reliquerat, in potestatem suam deditione redacto. Quo facto celebrata in
Gallorum insolentia externum iugum auersari caeperant, cum paucarum
nauium classe ex insulis Campaniae adiacentibus, ad quas, dum Gallorum impetum euitat, sese receperat, Neapolim rediit, atque intra paucos menses Venetorum ope regnum,
praeter quasdam urbeis ad mare Superum positas, quas ipsi Veneti pro auxiliis aduersus
Gallos allatis pignoris nomine retinuerant, recuperauit, Gallorum quoque praesidio,
quod eorum rex ibi reliquerat, in potestatem suam deditione redacto. Quo facto celebrata in Italia ad illam diem Gallorum fortitudo ad ludibrium redisse uisa est,
libenter subit, atque eo minus, quia ex rebus bene gestis solum fere regem decus et gloria manet.
Carolus amisso Neapolitano regno, quod sane, ut dictum est, non tam armis quam
uoluntaria incolarum deditione occupauerat, suisque ex tota Italia pulsis, secundam in
Italos, Venetos imprimis, decernit expeditionem, quam dum maximo conatu parat,
neruorum resolutione, quem morbum Graeca uoce
procul dubio uictori futuro partim sese propalam aggregarent, partim clam auxilia submitterent.
Quin etiam hac ex parte hi duo principes comparem exitum habuisse dicuntur,
propterea quod quemadmodum Lodouicus in expellendo e regno Alfonso Gallis
praestiterat opem, ita Veneti eo ipso ab iisdem Gallis de imperio eiciendo omne studium
contulerunt, quum propter eam iniuriam, qua Veneti se ab illo in rebus Pisanis affectos
esse, ut supra demonstratum est, arbitrabantur, tum uel maxime propter nefarium foedus, quod ille aduersus ipsos Venetos cum Bazethe
etiam hac ex parte hi duo principes comparem exitum habuisse dicuntur,
propterea quod quemadmodum Lodouicus in expellendo e regno Alfonso Gallis
praestiterat opem, ita Veneti eo ipso ab iisdem Gallis de imperio eiciendo omne studium
contulerunt, quum propter eam iniuriam, qua Veneti se ab illo in rebus Pisanis affectos
esse, ut supra demonstratum est, arbitrabantur, tum uel maxime propter nefarium foedus, quod ille aduersus ipsos Venetos cum Bazethe Turcarum rege percusserat. Iam
insignibus duorum principum casibus ad regum documentum qualicunque oratione
praestiterat opem, ita Veneti eo ipso ab iisdem Gallis de imperio eiciendo omne studium
contulerunt, quum propter eam iniuriam, qua Veneti se ab illo in rebus Pisanis affectos
esse, ut supra demonstratum est, arbitrabantur, tum uel maxime propter nefarium foedus, quod ille aduersus ipsos Venetos cum Bazethe Turcarum rege percusserat. Iam
insignibus duorum principum casibus ad regum documentum qualicunque oratione ante
oculos legentium propositis ad institutarum rerum regrediar narrationem.
cum Bazethe Turcarum rege percusserat. Iam
insignibus duorum principum casibus ad regum documentum qualicunque oratione ante
oculos legentium propositis ad institutarum rerum regrediar narrationem.
partim in Peloponeso, partim circa maritima Illyrici loca limiti hostium praepositi erant, ne hyemem sine ullo praelio segnem omnino transigerent, crebro cum
hostibus leuia conserebant certamina.
Est oppidum in Troezenio agro Venetae ditionis, ab ipsis Venetis instauratum, natura pariter et operibus perquam munitissimum,
Naupliam scriptores uocant. Hunc locum praeter caeteros ciues ad mille
Albanesiorum equitum incolebant, qui eo ex diuersis Peloponesi atque
circa maritima Illyrici loca limiti hostium praepositi erant, ne hyemem sine ullo praelio segnem omnino transigerent, crebro cum
hostibus leuia conserebant certamina.
Est oppidum in Troezenio agro Venetae ditionis, ab ipsis Venetis instauratum, natura pariter et operibus perquam munitissimum,
Naupliam scriptores uocant. Hunc locum praeter caeteros ciues ad mille
Albanesiorum equitum incolebant, qui eo ex diuersis Peloponesi atque Achaiae regionibus
interclusos conuertunt equos, circunuentosque ita magna ex parte trucidant. Pauci etenim ex mille hominibus per nota
diuerticula incolumes in urbem elapsi sunt.
Per idem fere tempus Turcaica biremis e Corinthiaco sinu, hostilem classem exploratum egressa, circa Cephaleniam insulam in Venetam forte incidit triremem. Turcae
primo fugere conati, deinde ubi celeritate Christianae nauis iam uinci coeperunt, omisso remigio arma expediunt, plane aut pugnando periculum euasuri, aut cruentam hosti
praebituri uictoriam. Veneti, arbitrantes Turcas desperata fuga uiuos
exploratum egressa, circa Cephaleniam insulam in Venetam forte incidit triremem. Turcae
primo fugere conati, deinde ubi celeritate Christianae nauis iam uinci coeperunt, omisso remigio arma expediunt, plane aut pugnando periculum euasuri, aut cruentam hosti
praebituri uictoriam. Veneti, arbitrantes Turcas desperata fuga uiuos deditione in
hostium uenturos potestatem, ne in concursu biremem rostro discuterent, latus suae
triremis cum latere Turcaicae nauis iniecta manu ferrea coniungunt, nondum uelis per
securitatem subductis, quum alioqui classici
arcere, pars salute desperata circumspicere qua
in hostilem transilirent nauim, ibique pugnando inter hostium corpora ab se occisa
caderent.
Tandem quinque ex Turcis, animaduertentes Christianos segnius prae timore, quem
hostium insperata incusserat audacia, decertare, in Venetam transiliunt triremem,
funesque, quibus antemnae malo adnectuntur, abscindunt; uela una cum antemnis neccessario collapsa hostium capitibus incidunt, oculosque ac manus eorum obtegunt,
simulque implicant. Non desunt occasioni Turcae, itaque occisis aliquot hostium
grauiter uulneratis, uinculoque ferreae manus, quam hostes iniecerant,
abrupto, nauim suam strenuo repetunt saltu, hosteque
omnibus uerborum probris lacerato in Corinthiacum regrediuntur sinum, suis mox renuntiant Venetorum classem
nulla ex parte imminutam cum nouo imperatore Malchione Treuisano (Antonio enim
Crimano, ignauia notato, abrogatum erat imperium) partim in Corcyra, partim circa
Echinades insulas esse, Christianosque parare irruptionem in Rhion eo consilio, ut
erat imperium) partim in Corcyra, partim circa
Echinades insulas esse, Christianosque parare irruptionem in Rhion eo consilio, ut hostilem, si possent, incenderent classem.
Qua re accepta Bazethes et supplementum militum eo confestim misit, et de ignominia Crimani ualde gauisus est, Venetorum simul imprudentiam, simul intestina odia
ac simultates ex eo colligens. Censebat enim ducem exercitus non nisi ob infidelitatis ac
proditionis crimen plectendum esse; caetera ducum errata non tam ipsis obicienda quam
eorum suffragatoribus, qui quidem summum imperium per stultitiam ad
imperii sui locis naueis fabricandas, ueteresque reficiendas constituit.
Itaque ad eas naueis, quas superiore anno aedificauerat, circiter sexaginta nouas addidit.
Quas sane partim in sinu Ambracio, partim in flumine Aeante ad Aulonem oppidum construi iussit, hac uel maxime causa, ut Veneti eo terrore desperationeque resistendi compulsi animum ad pacem petendam flecterent, maritimisque Graeciae ac Illyrici locis, ad
quae ex Apulia et Calabria breuis transitus esset, caederent, ut scilicet Gallorum rex, si
forte subacto Neapolitano regno uellet traicere in Graeciam,
illatorum uulnerum foeditate suam hostiumque uirtutem metiens, quippe non praelium, sed puerorum iocum
existimat, in quo abscissis manibus pedibusque, aut tota ceruice desecta, corpora minime
detruncantur.
sed puerorum iocum
existimat, in quo abscissis manibus pedibusque, aut tota ceruice desecta, corpora minime
detruncantur.
in potestatem redigendam animum adiecit,
quum ut, si forte res ad euentum respondisset, maiorem apud suos Crimano inuidiam
moueret, quocum sane non sine publico detrimento priuatam habebat simultatem, tum
ne inbellem inglorius gereret magistratum, atque eo magis ut hostibus, apud quos Veneti
contemptui erant, ostenderet se quoque armatos esse atque ad uim inferendam haud
imparatos. Iacet haec insula in Ionio mari, fauces Rhii uno latere prospectans, hinc ab
Acarnania, inde a Peloponeso pari fere spatio submota: trecenta enim circiter et uiginti
stadia ab utroque
cum tota classe ad Cephaleniam contendit, oppidumque ibi eiusdem nominis oppugnare
adortus est. In qua quidem oppugnatione, tametsi totum pene oppidum muris dirutis
nudasset munimentis, summa tamen uirtute a Turcis, qui in praesidio erant, defensum
est. Quum itaque totam fere hyemem Venetus ad Cephaleniam, eo quod remige tantum
classem instructam, milite uero inopem habebat, nequicquam absumpsisset, amissis
duobus circiter millibus, promptissimo quoque classicorum, tandem irrito incaepto inde
abscessit morbo ex animi aegritudine contracto, quo quidem paucis post diebus
amissis
duobus circiter millibus, promptissimo quoque classicorum, tandem irrito incaepto inde
abscessit morbo ex animi aegritudine contracto, quo quidem paucis post diebus peropportune extinctus est, ne eadem inuidia, quam Crimano conflabat, ipse conflagraret.
Etenim apud Venetos ex euentu, quod quidem maxime ab aequo abhorret, duces et laudari et uituperari solent, propterea quod ipsi Veneti mercatorum ritu solo lucro, ut alio
loco diximus, omnia metiuntur, nec animaduertunt, rei bellicae prorsus ignari, etiam
peritissimis militiae ducibus, nedum e
ex animi aegritudine contracto, quo quidem paucis post diebus peropportune extinctus est, ne eadem inuidia, quam Crimano conflabat, ipse conflagraret.
Etenim apud Venetos ex euentu, quod quidem maxime ab aequo abhorret, duces et laudari et uituperari solent, propterea quod ipsi Veneti mercatorum ritu solo lucro, ut alio
loco diximus, omnia metiuntur, nec animaduertunt, rei bellicae prorsus ignari, etiam
peritissimis militiae ducibus, nedum e mercaturae officina ad regendum exercitum
assumptis, haud semper in bello euentus respondere.
Praeter
loco diximus, omnia metiuntur, nec animaduertunt, rei bellicae prorsus ignari, etiam
peritissimis militiae ducibus, nedum e mercaturae officina ad regendum exercitum
assumptis, haud semper in bello euentus respondere.
Praeter haec nihil ferme dignum memoratu a Turcis Venetisque per hyemem actum,
nisi quod Turcae ad Sasonem insulam, quae ab Orico octo fere millia passuum abest, non
minore astu quam audacia Istricam triremem expugnatam, tribus Venetis longis nauibus
prope inspectantibus, Aulonem auexerunt.
Allatum erat ad Venetos crebros nuntios
exercitum
assumptis, haud semper in bello euentus respondere.
Praeter haec nihil ferme dignum memoratu a Turcis Venetisque per hyemem actum,
nisi quod Turcae ad Sasonem insulam, quae ab Orico octo fere millia passuum abest, non
minore astu quam audacia Istricam triremem expugnatam, tribus Venetis longis nauibus
prope inspectantibus, Aulonem auexerunt.
Allatum erat ad Venetos crebros nuntios inter Bazethem et Fridericum
Neapolitanum regem Turcaicis lembis commeare. Porro Fridericus, ut fama est, dolore
agitatus propter Apuliae urbeis, quas Veneti pignoris
dignum memoratu a Turcis Venetisque per hyemem actum,
nisi quod Turcae ad Sasonem insulam, quae ab Orico octo fere millia passuum abest, non
minore astu quam audacia Istricam triremem expugnatam, tribus Venetis longis nauibus
prope inspectantibus, Aulonem auexerunt.
Allatum erat ad Venetos crebros nuntios inter Bazethem et Fridericum
Neapolitanum regem Turcaicis lembis commeare. Porro Fridericus, ut fama est, dolore
agitatus propter Apuliae urbeis, quas Veneti pignoris praetextu, ut ante dictum est,
obtinebant, Bazethem ad urgendos bello Venetos
expugnatam, tribus Venetis longis nauibus
prope inspectantibus, Aulonem auexerunt.
Allatum erat ad Venetos crebros nuntios inter Bazethem et Fridericum
Neapolitanum regem Turcaicis lembis commeare. Porro Fridericus, ut fama est, dolore
agitatus propter Apuliae urbeis, quas Veneti pignoris praetextu, ut ante dictum est,
obtinebant, Bazethem ad urgendos bello Venetos uehementer incitabat. Missae igitur
sunt ad intercipiendos hostiles lembos ab Hieronymo Contareno ad classem legato
quatuor triremes, e quibus una Istrica, treis reliquas
erat ad Venetos crebros nuntios inter Bazethem et Fridericum
Neapolitanum regem Turcaicis lembis commeare. Porro Fridericus, ut fama est, dolore
agitatus propter Apuliae urbeis, quas Veneti pignoris praetextu, ut ante dictum est,
obtinebant, Bazethem ad urgendos bello Venetos uehementer incitabat. Missae igitur
sunt ad intercipiendos hostiles lembos ab Hieronymo Contareno ad classem legato
quatuor triremes, e quibus una Istrica, treis reliquas antecedens, regionibus explorandis
praemissa ad Sasonem insulam accessit (inde Brundusium breuis traiectus
tentoriis de
more integunt, mox quietem hostium prorsus securi capiunt. Erat in insula Graecus
quidam, solitariam uitam ducens, uulgus Graeca uoce ita degentes
omnia eo magis replent, quod praefectus nauis Ister (et est ea gens, ut plaerique Dalmatae ferocioris animi) Norica bipenni,
quam forte inter tumultum somno excitus arripuerat, puppim aliquamdiu, dum incolumis stetit, non sine hostium caede defenderat.
Exortu aurorae, Turcae, ne a Venetis triremibus, quas haud procul esse sciebant,
opprimerentur, expugnatam nauim Aulonem, remulco cursum eius adiuuantes, raptim
pertraxerunt. Et tumultuatum in Venetis nauibus fuerat, ut Istriae triremi irent subsidio,
sed dum metu segniter cunctabundique suas moliuntur naues, putantes se
puppim aliquamdiu, dum incolumis stetit, non sine hostium caede defenderat.
Exortu aurorae, Turcae, ne a Venetis triremibus, quas haud procul esse sciebant,
opprimerentur, expugnatam nauim Aulonem, remulco cursum eius adiuuantes, raptim
pertraxerunt. Et tumultuatum in Venetis nauibus fuerat, ut Istriae triremi irent subsidio,
sed dum metu segniter cunctabundique suas moliuntur naues, putantes se non tam auxilio perditis fore quam semet in discrimen coniecturos, si hostis insequi pergeret, Turcas
e manibus emisere.
sed dum metu segniter cunctabundique suas moliuntur naues, putantes se non tam auxilio perditis fore quam semet in discrimen coniecturos, si hostis insequi pergeret, Turcas
e manibus emisere.
quam semet in discrimen coniecturos, si hostis insequi pergeret, Turcas
e manibus emisere.
manibus emisere.
aegissent; se insuper, Istris exploratum loca
praemissis, praelio non interfuisse, sed re iam transacta superuenisse asseuerabant. Qui
quidem quum sese parum purgasse uisi essent, acerbissima primo lacerati sunt a legato
oratione, deinde cathenę his iniectae, uinctique Venetias missi ibique in carcerem coniecti, tandem post aliquos menses mulcta dicta dimissi. Etenim senatus Venetus, tametsi
illos pro desertoribus haberet, poenam tamen ultimi supplicii eis remisit, non ausus capitalis in patritios animaduersionis inuidiam subire. Seniores enim apud
iam transacta superuenisse asseuerabant. Qui
quidem quum sese parum purgasse uisi essent, acerbissima primo lacerati sunt a legato
oratione, deinde cathenę his iniectae, uinctique Venetias missi ibique in carcerem coniecti, tandem post aliquos menses mulcta dicta dimissi. Etenim senatus Venetus, tametsi
illos pro desertoribus haberet, poenam tamen ultimi supplicii eis remisit, non ausus capitalis in patritios animaduersionis inuidiam subire. Seniores enim apud Venetos iuniorum suffragia in petendis magistratibus aucupantes iuuenibus suis ambitione corrupti
uehementer
Venetias missi ibique in carcerem coniecti, tandem post aliquos menses mulcta dicta dimissi. Etenim senatus Venetus, tametsi
illos pro desertoribus haberet, poenam tamen ultimi supplicii eis remisit, non ausus capitalis in patritios animaduersionis inuidiam subire. Seniores enim apud Venetos iuniorum suffragia in petendis magistratibus aucupantes iuuenibus suis ambitione corrupti
uehementer indulgent, ut fere fit in omnibus rebus publicis, ubi populi studiis honores
mandantur.
Accedit ad hoc, quod illi desertionis rei non ciues, sed socios ab
iuuenibus suis ambitione corrupti
uehementer indulgent, ut fere fit in omnibus rebus publicis, ubi populi studiis honores
mandantur.
Accedit ad hoc, quod illi desertionis rei non ciues, sed socios ab hostibus circumuentos deseruerant, quorum plane uiliora sunt capita Venetis quam ciuium. Nam licet
Veneti sociis ac plebi etiam suae hac ex parte uideantur esse pares, quod cum his connubio iungantur, tamen quia soli patritii, si mercatores eo nomine appellandi sint, non
modo ad imperia ac magistratus admittuntur, sed etiam suffragii ferendi in comitiis ius
habent,
corrupti
uehementer indulgent, ut fere fit in omnibus rebus publicis, ubi populi studiis honores
mandantur.
Accedit ad hoc, quod illi desertionis rei non ciues, sed socios ab hostibus circumuentos deseruerant, quorum plane uiliora sunt capita Venetis quam ciuium. Nam licet
Veneti sociis ac plebi etiam suae hac ex parte uideantur esse pares, quod cum his connubio iungantur, tamen quia soli patritii, si mercatores eo nomine appellandi sint, non
modo ad imperia ac magistratus admittuntur, sed etiam suffragii ferendi in comitiis ius
habent, longe maioris precii sunt apud
sociis ac plebi etiam suae hac ex parte uideantur esse pares, quod cum his connubio iungantur, tamen quia soli patritii, si mercatores eo nomine appellandi sint, non
modo ad imperia ac magistratus admittuntur, sed etiam suffragii ferendi in comitiis ius
habent, longe maioris precii sunt apud Venetum senatum quam caeteri extra patritiorum
corpus positi, siue hi sunt socii, siue ciues. Infimae enim prope fortunae apud Venetos
habentur, cum quibus illi imperium non communicant, nec honorem impertiuntur.
Quamquam Christianae nobilitati Venetorum imperium ualde monstrosum esse
si mercatores eo nomine appellandi sint, non
modo ad imperia ac magistratus admittuntur, sed etiam suffragii ferendi in comitiis ius
habent, longe maioris precii sunt apud Venetum senatum quam caeteri extra patritiorum
corpus positi, siue hi sunt socii, siue ciues. Infimae enim prope fortunae apud Venetos
habentur, cum quibus illi imperium non communicant, nec honorem impertiuntur.
Quamquam Christianae nobilitati Venetorum imperium ualde monstrosum esse uidetur,
quippe qui praeterquam, quod militiam haud per se exerceant, sed mercenario et externo milite utantur, idem sunt et
ius
habent, longe maioris precii sunt apud Venetum senatum quam caeteri extra patritiorum
corpus positi, siue hi sunt socii, siue ciues. Infimae enim prope fortunae apud Venetos
habentur, cum quibus illi imperium non communicant, nec honorem impertiuntur.
Quamquam Christianae nobilitati Venetorum imperium ualde monstrosum esse uidetur,
quippe qui praeterquam, quod militiam haud per se exerceant, sed mercenario et externo milite utantur, idem sunt et senatores et mercaturae dediti. Vnde Venetis nunquam
fere contingit sua uirtute, sed hostium uitio rem bello bene gerere.
illi imperium non communicant, nec honorem impertiuntur.
Quamquam Christianae nobilitati Venetorum imperium ualde monstrosum esse uidetur,
quippe qui praeterquam, quod militiam haud per se exerceant, sed mercenario et externo milite utantur, idem sunt et senatores et mercaturae dediti. Vnde Venetis nunquam
fere contingit sua uirtute, sed hostium uitio rem bello bene gerere.
Quod quum et ipsos, qua sunt prudentia, non fugeret, puderetque irriti ad
Cephaleniam incoepti, missis legatis cum muneribus ad Ferrandum, Ioannis Arragonii
filium, Hispaniorum regem,
muneribus ad Ferrandum, Ioannis Arragonii
filium, Hispaniorum regem, suppliciter petierunt, ut eius permissu liceret Consaluo
Adigario, clarissimo sua aetate duci, cum his Hispanorum copiis, quas ipse in Sicilia id
temporis habebat, ad Cephaleniam proficisci, atque inde pulsis Turcis Venetorum ditioni
insulam adiungere. In quam quidem sententiam quum regem facile induxissent,
numerata Hispanis militibus ingenti ui pecuniae Cephaleniam una cum Consaluo
repetunt. Ibi dux Hispanus expositis in terram militibus, situmque
situmque ac moenia oppidi
prius contemplatus, turrim ligneam, quae muros oppidi altitudine adaequaret celerrime
exstruxit, qua muris admota, hostibusque, qui obsistebant, missilibus submotis, oppidum
intra paucas horas, postea quam oppugnari coeptum est, ui coepit.
Quo in potestatem Venetorum reddito, ipse cum militibus suis captiuisque Turcis, et
caetera omni praeda, quam in oppido nactus fuerat, in Siciliam, unde profectus erat,
confestim enauigauit, ne ab iniquo bello abesset, quod aduersus Fridericum
Neapolitanum regem, qui Ferrandino in regnum
in
uulgus se iccirco regnum Friderico ereptum ire, quo ex propinquo commodius in Turcas
arma mouerent, quasi non posset cum Turcis bellum geri Friderico in regno suo
manente, et ad hanc expeditionem operam suam ultro pollicente, armatis Massiliae ad
duodecim turritis nauibus eas Venetis auxilio misit. Quibus Veneti classi suae adiunctis
Lesbum insulam inuasere, ubi cum Galli Mytilenem urbem aliquandiu oppugnassent, Turcis eam acriter defendentibus, re infecta inde abscessere, obiecta Venetis, ut
est Gallorum natio ualde
Friderico ereptum ire, quo ex propinquo commodius in Turcas
arma mouerent, quasi non posset cum Turcis bellum geri Friderico in regno suo
manente, et ad hanc expeditionem operam suam ultro pollicente, armatis Massiliae ad
duodecim turritis nauibus eas Venetis auxilio misit. Quibus Veneti classi suae adiunctis
Lesbum insulam inuasere, ubi cum Galli Mytilenem urbem aliquandiu oppugnassent, Turcis eam acriter defendentibus, re infecta inde abscessere, obiecta Venetis, ut
est Gallorum natio ualde suspicax, proditione, eo quod
Massiliae ad
duodecim turritis nauibus eas Venetis auxilio misit. Quibus Veneti classi suae adiunctis
Lesbum insulam inuasere, ubi cum Galli Mytilenem urbem aliquandiu oppugnassent, Turcis eam acriter defendentibus, re infecta inde abscessere, obiecta Venetis, ut
est Gallorum natio ualde suspicax, proditione, eo quod quingenti Turcae e proximo continente lembis clam aduecti, per armatam Vasconum custodiam, Mytilenem irruperant,
Venetis per id maxime tempus cum quadraginta longarum nauium classe oram Asiae custodientibus, ne quod subsidium
Mytilenem urbem aliquandiu oppugnassent, Turcis eam acriter defendentibus, re infecta inde abscessere, obiecta Venetis, ut
est Gallorum natio ualde suspicax, proditione, eo quod quingenti Turcae e proximo continente lembis clam aduecti, per armatam Vasconum custodiam, Mytilenem irruperant,
Venetis per id maxime tempus cum quadraginta longarum nauium classe oram Asiae custodientibus, ne quod subsidium obsessis inde transportari posset.
Lodouici Tuberonis Dalmatae abbatis
Commentariorum de temporibus suis
oram Asiae custodientibus, ne quod subsidium obsessis inde transportari posset.
Lodouici Tuberonis Dalmatae abbatis
Commentariorum de temporibus suis
liber octauus
Lodouici Tuberonis Dalmatae abbatis
Commentariorum de temporibus suis
liber octauus
oratore Sebastiano Iustiniano, oratione quam maxime miserabili (ipsi etenim eam aeditam uidimus) detegendo clades sibi ab hostibus illatas hortati sunt regem, non suo solum
nomine, quod quidem supplices infimis praecibus egerunt, sed etiam Romani pontificis,
Francorumque ac Hispaniarum regum, ad Venetos auxilio iuuandos bellumque communibus uiribus aduersus hosteis gerendum. Sed quum rex ex oratione et postulatis Veneti
oratoris ad concilium principum retulisset, nemini fere praeter Thomam, Strigoniensium
pontificem et Romanae Ecclesiae cardinalem, uisi sunt Veneti armis defendendi. Quod
ab hostibus illatas hortati sunt regem, non suo solum
nomine, quod quidem supplices infimis praecibus egerunt, sed etiam Romani pontificis,
Francorumque ac Hispaniarum regum, ad Venetos auxilio iuuandos bellumque communibus uiribus aduersus hosteis gerendum. Sed quum rex ex oratione et postulatis Veneti
oratoris ad concilium principum retulisset, nemini fere praeter Thomam, Strigoniensium
pontificem et Romanae Ecclesiae cardinalem, uisi sunt Veneti armis defendendi. Quod
enim meritum in se Venetorum esse pro se quisque dicebat, ut pro illis aduersus Turcas
arma sumant? Contra satis sese
ac Hispaniarum regum, ad Venetos auxilio iuuandos bellumque communibus uiribus aduersus hosteis gerendum. Sed quum rex ex oratione et postulatis Veneti
oratoris ad concilium principum retulisset, nemini fere praeter Thomam, Strigoniensium
pontificem et Romanae Ecclesiae cardinalem, uisi sunt Veneti armis defendendi. Quod
enim meritum in se Venetorum esse pro se quisque dicebat, ut pro illis aduersus Turcas
arma sumant? Contra satis sese scire Venetos Hungarico regno ualde esse iniurios,
quippe qui maritimae Dalmatiae quasdam urbeis, iuris
bellumque communibus uiribus aduersus hosteis gerendum. Sed quum rex ex oratione et postulatis Veneti
oratoris ad concilium principum retulisset, nemini fere praeter Thomam, Strigoniensium
pontificem et Romanae Ecclesiae cardinalem, uisi sunt Veneti armis defendendi. Quod
enim meritum in se Venetorum esse pro se quisque dicebat, ut pro illis aduersus Turcas
arma sumant? Contra satis sese scire Venetos Hungarico regno ualde esse iniurios,
quippe qui maritimae Dalmatiae quasdam urbeis, iuris procul dubio regni Hungarici,
post mortem Ludouici
oratoris ad concilium principum retulisset, nemini fere praeter Thomam, Strigoniensium
pontificem et Romanae Ecclesiae cardinalem, uisi sunt Veneti armis defendendi. Quod
enim meritum in se Venetorum esse pro se quisque dicebat, ut pro illis aduersus Turcas
arma sumant? Contra satis sese scire Venetos Hungarico regno ualde esse iniurios,
quippe qui maritimae Dalmatiae quasdam urbeis, iuris procul dubio regni Hungarici,
post mortem Ludouici regis nefarie occupatas tenerent; reddant igitur prius, quae ad ius
Hungarorum pertinent, deinde se
quippe qui maritimae Dalmatiae quasdam urbeis, iuris procul dubio regni Hungarici,
post mortem Ludouici regis nefarie occupatas tenerent; reddant igitur prius, quae ad ius
Hungarorum pertinent, deinde se auxilio ab Hungaris iuuari postulent. Quod quum
Thomas pontifex, quem Veneti magnis muneribus cultum sibi conciliarant, animaduertisset, accersitum ad se Venetum legatum docet non esse cum Vuladislauo Hungarisque
uerbis sed auro agendum, quippe, ut fere fit, suo ipsius animo gentis suae animum
metiebatur; eius esse Vuladislauum ingenii, ut malit
Hungarici,
post mortem Ludouici regis nefarie occupatas tenerent; reddant igitur prius, quae ad ius
Hungarorum pertinent, deinde se auxilio ab Hungaris iuuari postulent. Quod quum
Thomas pontifex, quem Veneti magnis muneribus cultum sibi conciliarant, animaduertisset, accersitum ad se Venetum legatum docet non esse cum Vuladislauo Hungarisque
uerbis sed auro agendum, quippe, ut fere fit, suo ipsius animo gentis suae animum
metiebatur; eius esse Vuladislauum ingenii, ut malit aurum quam gloriam, nihil non
illum spe pecuniae, cuius esset auidissimus,
quippe, ut fere fit, suo ipsius animo gentis suae animum
metiebatur; eius esse Vuladislauum ingenii, ut malit aurum quam gloriam, nihil non
illum spe pecuniae, cuius esset auidissimus, facturum.
Itaque Venetus promissis (sic enim domi mandatum erat) in singulos annos centum
millibus nummum aureorum Hungaris pendendis, donec bellum esset Venetis cum
Turca, ubi autem debellatum esset, paxue cum hoste aequis conditionibus composita,
triginta solum millia nummum
nihil non
illum spe pecuniae, cuius esset auidissimus, facturum.
Itaque Venetus promissis (sic enim domi mandatum erat) in singulos annos centum
millibus nummum aureorum Hungaris pendendis, donec bellum esset Venetis cum
Turca, ubi autem debellatum esset, paxue cum hoste aequis conditionibus composita,
triginta solum millia nummum Veneti perpenderent, cum Vuladislauo foedus icit,
non
quidem ut bellum totis regni
Venetus promissis (sic enim domi mandatum erat) in singulos annos centum
millibus nummum aureorum Hungaris pendendis, donec bellum esset Venetis cum
Turca, ubi autem debellatum esset, paxue cum hoste aequis conditionibus composita,
triginta solum millia nummum Veneti perpenderent, cum Vuladislauo foedus icit,
non
quidem ut bellum totis regni uiribus cum Turcis gereretur, sed potius ut umbra
Hungarici auxilii Veneti tegerentur. Tanta nimirum erat et apud Turcas Hungaricae uirtutis
cum hoste aequis conditionibus composita,
triginta solum millia nummum Veneti perpenderent, cum Vuladislauo foedus icit,
non
quidem ut bellum totis regni uiribus cum Turcis gereretur, sed potius ut umbra
Hungarici auxilii Veneti tegerentur. Tanta nimirum erat et apud Turcas Hungaricae uirtutis opinio, et Venetis in ea gente spes reposita, tametsi Veneti, dum a Turcis bello
urgentur, saepius conquesti sint Hungaros magis spem auxilii ostendere quam re socios
iuuare. Qua quidem in re Venetos
cum Vuladislauo foedus icit,
non
quidem ut bellum totis regni uiribus cum Turcis gereretur, sed potius ut umbra
Hungarici auxilii Veneti tegerentur. Tanta nimirum erat et apud Turcas Hungaricae uirtutis opinio, et Venetis in ea gente spes reposita, tametsi Veneti, dum a Turcis bello
urgentur, saepius conquesti sint Hungaros magis spem auxilii ostendere quam re socios
iuuare. Qua quidem in re Venetos imprudenter conquestos esse arbitror: neque enim
Veneti suo duntaxat aerario totas
non
quidem ut bellum totis regni uiribus cum Turcis gereretur, sed potius ut umbra
Hungarici auxilii Veneti tegerentur. Tanta nimirum erat et apud Turcas Hungaricae uirtutis opinio, et Venetis in ea gente spes reposita, tametsi Veneti, dum a Turcis bello
urgentur, saepius conquesti sint Hungaros magis spem auxilii ostendere quam re socios
iuuare. Qua quidem in re Venetos imprudenter conquestos esse arbitror: neque enim
Veneti suo duntaxat aerario totas Hungarorum uires, quas id bellum postulabat,
auxilii Veneti tegerentur. Tanta nimirum erat et apud Turcas Hungaricae uirtutis opinio, et Venetis in ea gente spes reposita, tametsi Veneti, dum a Turcis bello
urgentur, saepius conquesti sint Hungaros magis spem auxilii ostendere quam re socios
iuuare. Qua quidem in re Venetos imprudenter conquestos esse arbitror: neque enim
Veneti suo duntaxat aerario totas Hungarorum uires, quas id bellum postulabat, conducere poterant, nec rursus Hungari centum millium aureorum precio Turcarum arma
in se auertere seque pro alienis uastandis obicere censebant.
Hungaricae uirtutis opinio, et Venetis in ea gente spes reposita, tametsi Veneti, dum a Turcis bello
urgentur, saepius conquesti sint Hungaros magis spem auxilii ostendere quam re socios
iuuare. Qua quidem in re Venetos imprudenter conquestos esse arbitror: neque enim
Veneti suo duntaxat aerario totas Hungarorum uires, quas id bellum postulabat, conducere poterant, nec rursus Hungari centum millium aureorum precio Turcarum arma
in se auertere seque pro alienis uastandis obicere censebant. Turcae enim sicut ad pugnam collatis signis ineundam statarii
aestate, aut quiescentibus Hungaris aut ad arma mouenda nondum paratis, classem e
Rhio, ubi id temporis hyemabat, eductam cum his nauibus, quas in Ambracio sinu, ut
ante dictum est, aedificari iusserat, coniungeret, Methonemque inde oppidum ac caetera
Venetorum in Peloponeso loca iret oppugnatum.
Itaque quum ex Hungaria, legato a Vuladislauo, licet nouo exemplo, in gratiam
Christianorum retento, neque certum bellum, neque res quietae nuntiarentur, Iacobum
Eunuchum ― is erat ex regiis purpuratis haud postremus ―
Eunuchum ― is erat ex regiis purpuratis haud postremus ― classe utraque ei attributa,
omnibusque rebus, quae ad nauale bellum usui essent instructa, Methonem petere iubet,
satis gnarus se terreri tantum suisque artibus ab Hungaro peti. Non enim illum fugiebat
eam mercedem, qua Veneti, ut Turcas bello Hungarico aliqua ex parte occuparent, cum
Hungaris pacti erant, ad equos eorum calciandos, nedum ad iustum exercitum conducendum uix sufficere. Ferunt autem hanc classem trecentarum nauium numerum explesse, praeter illas naues, quae ad Aulonem constructae in Aoum
effluenti
occurentibus os amnis exaggeretur, nec fit nauibus peruium, nisi quum unda ad summas
excreuit ripas. Ad haec accedebat Turcis ad Aulonem alia quoque haud minor his difficultas, quae eos quominus e flumine exirent, seque cum suis coniungerent prohibebat,
propterea quod Veneti, ut est ea gens ad occurendum consiliis hostium solers, obiectis
sex partim onerariis, partim longis nauibus ostio
amnis eo facilius Turcas exitu arcebant,
quod non nisi singulae naues propter fluuialis aluei angustias, et hae ne
atque aucupio dedit operam, nec caeteris principum uenari feras prohibuit, quoad et
luna inchoaretur, quod quidem incipiendis rebus auspicatissimum Turcae credunt, et
classem suam Peloponnesum iam attigisse nuntiaretur.
iam attigisse nuntiaretur.
de incolumitate classis suae gestientis ad Deum oratio.
mare erumpit, adiacens ― quo, ne hostium coactu praelium
ac missilibus hosteis eminus urgeret,
ostenderetque Venetos tot naues haud frustra comparasse, nec, ut Turcae exprobrabant,
omnino hostilem formidare conspectum.
Turcae, dum puppeis acrior fauonius, qui quidem a meridie per aestatem oritur,
impellebat, Venetos missilibus tantum lacessentes, nec sese pugnae per metum committentes contemnere eorumque ignauiam irridere, nec coeptum intermittere cursum. Vbi
uero lenior uentus flare ― is enim sub occasum solis languescere solet ― uelaque mox
flaccescere
per metum committentes contemnere eorumque ignauiam irridere, nec coeptum intermittere cursum. Vbi
uero lenior uentus flare ― is enim sub occasum solis languescere solet ― uelaque mox
flaccescere coeperunt, subductis uelis proras in hostem conuertunt. Veneti metu pugnandi ingenito, quamquam ipsi non formidine, sed consilio se certamen subterfugere
prędicant, confestim altum petunt. Turcae eos paruo spatio insecuti duas ex hostium
uectoriis nauibus, quas a Venetis grossas uocari triremes ante dictum est, aut per
coeperunt, subductis uelis proras in hostem conuertunt. Veneti metu pugnandi ingenito, quamquam ipsi non formidine, sed consilio se certamen subterfugere
prędicant, confestim altum petunt. Turcae eos paruo spatio insecuti duas ex hostium
uectoriis nauibus, quas a Venetis grossas uocari triremes ante dictum est, aut per classicorum temeritatem ultro restitantes, aut quia mole sua tardiores longarum nauium cursum remis aequare nequissent, adepti sunt, expugnatasque haud parua suorum cęde ad
ducem, non praeda modo, sed et omine futuri successus laetum, uacuas
nihil, quod defensioni opportunum uidebatur, omittere, sese
mutuis adhortationibus excitare suis satis uiribus confidere, nec tamen diuinam opem
non implorare; interdum, ut fit, ingeniorum leuitate probra etiam in hostem iacere.
Dum haec aguntur, nouus Venetae classis imperator, Benedictus Pisauriensis, in
Trauisani suffectus locum, ad Strophades insulas cum omnibus nauibus rei exitum
opperiebatur. Itaque ueritus ne, si oppidum terra simul et mari, ut accidit, oppugnari
coeptum esset, manus oppidanorum tantis hostium
proficisci oppidanis subsidio
iubet. Consilium, ut ipse sentio, haud improbandum, tametsi omnia euentu uulgus
metiatur: nam si obsessis omnino succurrendum erat, quo illi ciuilibus subleuati auxiliis
et tutiores forent, et iccirco erectiore animo hosti repugnarent, per Venetum ducem
haud stetit, quin prouide simul et strenue circumsessę subueniretur urbi. Et id re uera
subsidium, si eo oppidani uti sciuissent, saluti obsessis procul dubio fuisset, Marte huius
superuentu auxilii utrinque propter locorum angustias prope aequato, propterea quod
licet hostiles
duplicem inde laudem ac decus reportaturos, et egregie uidelicet in
oppidum irruptionis per oppositas hostilium nauium stationes, et eius defensionis, quam
quidem praesentis simul et potentissimi regis oppugnatio nobiliorem erat factura.
accepturi, identidem
admonendo. Hosteis insuper, ut erat stolida et procaci lingua, quod sane uitium
plaerisque nouis inest hominibus ― erat enim ex humili ordine ad eum gradum promotus
- uerbis obterit: luxum, mollitiem, rei militaris imperitiam, sordidae mercaturae arteis,
quas Veneti, ut plaerique maritimam incolentes oram, promiscue exercent, obicit. Quin
euadatis, inquit, in muros, fortissimi uiri, et regi nostro inspectanti, uirtutisque ac
ignauiae nostrae arbitro, operam praestatis? Neque enim ipse more Veneti principis domi
in urbanis deliciis
imperitiam, sordidae mercaturae arteis,
quas Veneti, ut plaerique maritimam incolentes oram, promiscue exercent, obicit. Quin
euadatis, inquit, in muros, fortissimi uiri, et regi nostro inspectanti, uirtutisque ac
ignauiae nostrae arbitro, operam praestatis? Neque enim ipse more Veneti principis domi
in urbanis deliciis procul ab hoste agit, uerum nobiscum militiae una graues sustinet
labores, nobiscum imbres, pariter et aestus patitur feruorem, atque ad ipsos prope hostilium telorum ictus exponitur, haud plane alia magis causa quam ut illi largior suppetat
imbres, pariter et aestus patitur feruorem, atque ad ipsos prope hostilium telorum ictus exponitur, haud plane alia magis causa quam ut illi largior suppetat
uestrae uirtutis remunerandae facultas. Eia agite, commilitones, irrumpite in urbem,
quam quidem Graeci, nobis multo magis quam Venetis dediti, incolunt! Nil uos terreat
oppidanis adiunctus miles: is enim non ex eo genere est, quos Christiani aerarios appellant eosdemque militiae peritos putant, sed magna ex parte e lupanari atque meretricum
contubernio euocatus, sicut
prorsus ad militiam usus, atque adeo gentis quoque uitio imbellis, ut ne foeminis
quidem nostris sit conferendus. Nec sane praefectum se meliorem ille miles sortitus est:
latet is in praetorio abditus, procul a proelio submotus, ne conspectus quidem hostilis
patiens. Nimirum Venetus est ciuis, cuius proprium est merces alias aliis permutare
mercibus, et postea quam mercaturae munus obierit, ueneri et gulae indulgere, omnique
luxus genere etiam cum perditissimis certare.
consistere.
Praetor urbis metu exanguis in cubiculo, quo se primo captae urbis tumultu contulerat, inuentus est, spondae lecti prae lassitudine ac moerore innixus, atque ut erat
armatus, non sine risu ducentium, ac si foemina gladio cincta duceretur. Veneti enim
militantes suis ipsorum militibus, nedum hostibus risui sunt. Ad regem incolumis deductus est, a quo non modo uiolatus non est, uerum etiam contra spem omnium benigne
excaeptus. Quin etiam quum rex eum adhibito interprete per se interogasset, cur in
defendenda urbe
erant seque deduxerant, ad coenam inuitat. Vbi quum quidam uictoriam eius
diei uerbis per assentationem, ut fit, extollerent, rex affirmauit multo melius quam sperarat rem Dei munere contigisse. Etenim , inquit, hosteis putaui aereos, plumbeos inueni .
Nempe Turcam Methone ui capta Venetorum contemptus perinde incesserat, ac si uictoriam non magna ex parte casus, sed uirtus omnino sibi uendicare posset. Quae quidem
uerba literis quoque, quibus huius expeditionis successum quibusdam amicis scripsit,
inseri iussit, usus sane solutiore quam eius mos erat dicacitate,
in conspectu productis eos admonuerant, neque insueta Turcis singularique in Coroneos
humanitate compelli ad defectionem potuerunt. Vi autem urbem aggredi haudquaquam
uisum est, quum ne, si incoepta minus successissent, notae aliquid praesenti inureretur
uictoriae, tum ne nimia Venetos oppugnandi auiditate reliquos in se Christianos
concitaret, cogeretque hostes inuidia inter se dissidentes metu communis periculi una
coire.
Porro Turcae haud alia magis re quam Christianorum regum fraeti discordia nos
oppugnant, quod plane quum ex multis
furore non modo nostrae occasioni desumus,
sed etiam suam communibus hostibus
occasionem. Sed de hoc
latius alias dicemus, quum huiusce quęrelae in commodiorem inciderint locum.
ritu sicut uel paruo compendio immodice
efferri, ita minimo e contrario detrimento uehementer angi solent, amissa Methone
ingens moeror incessit; simul his cura iniecta, ne hostis eo magis se contemneret, quod
a caeteris Christianis nullis omnino auxiliis subleuarentur. Itaque Venetus ad classem
imperator, quo Turcis ostenderet Venetos neque aduersis rebus infringi, et per sese
absque ullo etiam externo auxilio posse hosteis bello urgere, cum decem longis nauibus
Ambracii sinus fauces de improuiso irrupit. Vbi quum tresdecim tantum hostiles triremes
armis
minimo e contrario detrimento uehementer angi solent, amissa Methone
ingens moeror incessit; simul his cura iniecta, ne hostis eo magis se contemneret, quod
a caeteris Christianis nullis omnino auxiliis subleuarentur. Itaque Venetus ad classem
imperator, quo Turcis ostenderet Venetos neque aduersis rebus infringi, et per sese
absque ullo etiam externo auxilio posse hosteis bello urgere, cum decem longis nauibus
Ambracii sinus fauces de improuiso irrupit. Vbi quum tresdecim tantum hostiles triremes
armis hominibusque uacuas litori alligatas nactus esset, eas omnes
hosti eriperent. Itaque in ducentos circiter Christianos, qui aut praeda occupati nondum
naueis repetierant, aut armis graues nandiue ignari
sese undae credere ausi non sunt,
impetu facto partim trucidarunt, partim uiuos coeperunt, Venetis extra iactum teli litore
submotis atque inspectantibus.
Imperator Venetus triduo per Ambrachium sinum uagatus magno cum periculo per
fauces euasit. Etenim e castellis in faucibus ipsius sinus utroque ex latere positis ingenti
tormentorum ui est petitus. Omnes tamen naues,
nondum
naueis repetierant, aut armis graues nandiue ignari
sese undae credere ausi non sunt,
impetu facto partim trucidarunt, partim uiuos coeperunt, Venetis extra iactum teli litore
submotis atque inspectantibus.
Imperator Venetus triduo per Ambrachium sinum uagatus magno cum periculo per
fauces euasit. Etenim e castellis in faucibus ipsius sinus utroque ex latere positis ingenti
tormentorum ui est petitus. Omnes tamen naues, praeter unam Dalmaticam, fortunae
beneficio integras inde eduxit, quae quidem et
positis ingenti
tormentorum ui est petitus. Omnes tamen naues, praeter unam Dalmaticam, fortunae
beneficio integras inde eduxit, quae quidem et ipsa haud eo loci percussa fuit, ut aut ita
undam acciperet, ut pessum iret, aut difficulter refici posset. Egressus sinu Ambracio
Venetus imperator oppidum in Leucadii litoris peninsula situm ― locus est opere accolarum a continenti nunc abscissus, uulgo Sanctam Mariam uocant ― adoritur, atque haud
magno certamine expugnat, classicis recenti naualium sociorum ac commilitonum nece
irritatis. Leucade pręsidio imposito ad
in insidiis latente excępti sunt, atque ad unum omnes fere aut caesi, aut capti,
praeter paucos unius scaphae nauales socios, qui notitia fluuialis aluei, simulque audacia
repugnandi hostibus ripas fluuii obsidentibus magna cum laude effugerunt. Nam huius
hostis manus tunc effugisse apud Venetos decus maximum erat, utpote quos Turcae
praedam uerius quam hostem existimabant. Reliqui primo Turcarum irruentium aspectu conterriti arma proicientes, seseque supplices dedentes ueluti pecora ab immani hoste
trucidati sunt.
est missus, quo ex talium uirorum
captiuitate praefecti uictoria apud regem esset illustrior. Multum enim Turcae natiuae
feritatis interdum obliti gloriae tribuere solent.
Per idem fere tempus trecenti circiter Dalmatae Hungaricae ditionis equites, adiunctis sibi totidem Albanesiis, Venetorum mercenariis equitibus, quum ipsorum Venetorum
instinctu, tum spe praedae, neglecta induciarum fide ― erant enim inter Hungaros et
Turcas id temporis induciae ― proximos Turcarum fines circa Naronem amnem adorti
sunt. Qui quidem dum ingentem pecorum hominumque praedam
praefecti uictoria apud regem esset illustrior. Multum enim Turcae natiuae
feritatis interdum obliti gloriae tribuere solent.
Per idem fere tempus trecenti circiter Dalmatae Hungaricae ditionis equites, adiunctis sibi totidem Albanesiis, Venetorum mercenariis equitibus, quum ipsorum Venetorum
instinctu, tum spe praedae, neglecta induciarum fide ― erant enim inter Hungaros et
Turcas id temporis induciae ― proximos Turcarum fines circa Naronem amnem adorti
sunt. Qui quidem dum ingentem pecorum hominumque praedam securi hostium abducunt,
cum ducentis obscurioribus uiris desiderati
sunt, meritasque dedisse poenas uisi, quum negligentia ac securitate sua in hostico, tum
induciarum fide uiolata.
sua in hostico, tum
induciarum fide uiolata.
exulem quendam Albanesiis ducem accersunt, qui pro Venetis primum rem
bene gerit, paullo tamen post ad Turcas deficit.
in insulam, quam mare litori obiectum et
Drinon amnis duobus ostiis in salum effluens efficit, ab ipsis ciuibus
nequicquam plane traductum. Nam Scodra a Turcis de Venetis capta Lyssum
quoque barbarorum iugum haudquaquam
effugit, quanquam ante bellum, quod nunc Turcae cum Venetis gerunt,
tributarium magis barbaris quam in eorum erat ditione. Hoc autem
efficit, ab ipsis ciuibus
nequicquam plane traductum. Nam Scodra a Turcis de Venetis capta Lyssum
quoque barbarorum iugum haudquaquam
effugit, quanquam ante bellum, quod nunc Turcae cum Venetis gerunt,
tributarium magis barbaris quam in eorum erat ditione. Hoc autem bello
exorto eius oppidi ciues Turcarum auersati tyrannidem sese Venetis
tradiderunt, quum Christianorum classe ac maritimis auxiliis fraeti, tum
effugit, quanquam ante bellum, quod nunc Turcae cum Venetis gerunt,
tributarium magis barbaris quam in eorum erat ditione. Hoc autem bello
exorto eius oppidi ciues Turcarum auersati tyrannidem sese Venetis
tradiderunt, quum Christianorum classe ac maritimis auxiliis fraeti, tum
insita Albanesiis temeritate atque in Turcas odio. Porro haec loca licet
Illyricae sint regionis, tamen magna ex parte ab his, quos uulgo
maritimis auxiliis fraeti, tum
insita Albanesiis temeritate atque in Turcas odio. Porro haec loca licet
Illyricae sint regionis, tamen magna ex parte ab his, quos uulgo Albanesios
uocant, incoluntur.
Veneti permunito Lysso praesidioque firmato statuunt a Cathareno atque
Antibarensi agro, honoratioribus sociis magis consulentes, praedones Turcas
eo auertere. His enim maxime ciuitatibus Turcae Scodra excurrentes agrosque
Cathareno atque
Antibarensi agro, honoratioribus sociis magis consulentes, praedones Turcas
eo auertere. His enim maxime ciuitatibus Turcae Scodra excurrentes agrosque
uastantes permolesti erant. Itaque quum haec cura intentos Venetorum animos
haberet, Albanesios, qui eum tractum incolebant, Lyssi defectione haud parum
erectos sibi conciliant. Verum dux rei incipiendae idoneus deerat, qui
profecto, si minus opibus rem eorum iuuare posset, nulla tunc
interitum, at
saltem nominis claritudine ac familiae dignitate et suis spem
daret, et hostibus non esset contemnendus. Nemo igitur ad hoc aptior uisus
quam is, qui ex eius gentis regulo esset progenitus. Itaque Veneti
adolescentem quendam Alexandrum nomine ad se e regno Neapolitano, ubi id
temporis cum patre in quodam Calabriae oppidulo eorum uictui a rege
Ferdinando attributo degebat, accersunt, mox cum duabus triremibus Lyssum
uaria fortuna gessit,
dum hosteis regno suo arcet, ac demum conscientia egregia patriae, quoad
uixit, defensae interiit, sagitta ictus ueneno imbuta, opera quidem cuiusdam
ex suis, fraude uero ac consilio, ut fama obtinuit, Venetorum, dum
castellum, quod incolae Croiam dicunt, eorum custodiae aliquando creditum
repetit.
Albanesii igitur talem ducem nacti tandem non dubitant Turcis hostes propalam fieri,
finesque eorum ultro
quum apud se multos Albanesios haberet, linguae commertio per occulta colloquia ingentibus promissis iuuenem genere nobilem, auique gloria illustrem, nullis apud
Christianos praeditum fortunis, aetate fluxum, atque praesentis tędio fortunae in
oblatam spem flecti promptum, non modo Venetis ademit, sed etiam sibi eo facilius
assumpsit, quia satis constabat illum de Venetis ualde conqueri atque ferre aegerrime,
quod se ob sua in eos merita proque opera abs se proximo praelio nauata nullis decorassent donis. Et profecto Christianae nobilitati satis persuasum est
iuuenem genere nobilem, auique gloria illustrem, nullis apud
Christianos praeditum fortunis, aetate fluxum, atque praesentis tędio fortunae in
oblatam spem flecti promptum, non modo Venetis ademit, sed etiam sibi eo facilius
assumpsit, quia satis constabat illum de Venetis ualde conqueri atque ferre aegerrime,
quod se ob sua in eos merita proque opera abs se proximo praelio nauata nullis decorassent donis. Et profecto Christianae nobilitati satis persuasum est Venetos opera nobilium in bello necessitate magis quam uoluntate uti, uirtutem uero eorum, quia
ademit, sed etiam sibi eo facilius
assumpsit, quia satis constabat illum de Venetis ualde conqueri atque ferre aegerrime,
quod se ob sua in eos merita proque opera abs se proximo praelio nauata nullis decorassent donis. Et profecto Christianae nobilitati satis persuasum est Venetos opera nobilium in bello necessitate magis quam uoluntate uti, uirtutem uero eorum, quia mercaturae dediti arma per se non exercent, semper suspectam habere.
ambigunt, an idem sit, cum eo amne, quem Plinius Drilonem
uocat, uisum est haud absurdum paululum excedere ad demonstrandum hunc amnem et Drilonem, quem uulgo
Boianam dicunt, eundem non esse, quamuis Hermolaus Barbarus Venetus in Plinianis
castigationibus eundem esse uelit, deceptus cum uocabuli similitudine, tum quia apud
ueteres scriptores Boianae nomen nusquam extat. Et Plinius forsan, quia de Drinone nullam mentionem facit, hos duos procul dubio amnes unum esse putauit, hac maxime, ni
fallor,
condidisse supra
demonstrauimus. Et profecto urbes quoque ea lege statuuntur, ut aliquando, aeque ac
caetera mortalium opera, consenescant atque etiam intereant, quamquam urbes ipsas
restitui ac reuiuiscere interdum uidemus.
opera, consenescant atque etiam intereant, quamquam urbes ipsas
restitui ac reuiuiscere interdum uidemus.
praedicans
crudelissime necatur.
recusabant. Videbant enim damno magis quam emolumento illis id bellum esse:
nam praeter quam quod nullo stipendio a rege accepto, sed suo ipsorum sumptu ac pecunia ex agrorum, quos precario possident, reditibus contracta semper militant, in ea expeditione nihil fere praedae obueniebat, quum nec Venetus terra, nec Turca mari bellator
esset. Turcarum autem opes in mancipiis, caeterisque rapinis magna ex parte consistunt.
Sed quia Veneti a Turcis contemptui habebantur, pacem per sese petere, ne hostes ea re
elati iniquas pacis conditiones ferrent, haudquaquam ausi sunt. Itaque agunt
suo ipsorum sumptu ac pecunia ex agrorum, quos precario possident, reditibus contracta semper militant, in ea expeditione nihil fere praedae obueniebat, quum nec Venetus terra, nec Turca mari bellator
esset. Turcarum autem opes in mancipiis, caeterisque rapinis magna ex parte consistunt.
Sed quia Veneti a Turcis contemptui habebantur, pacem per sese petere, ne hostes ea re
elati iniquas pacis conditiones ferrent, haudquaquam ausi sunt. Itaque agunt cum
Hungaris, ut uulgata noua militum conscriptione territarent Turcas, ita tamen re in
speciem composita, ut Hungarum
non minus pacis quam belli cupidum esse appareret,
eoque modo tentarentur hostes, an ad pacem animos uersos haberent.
Quos quum ad quietiora consilia et arma deponenda inclinatos animaduertissent, et
ipse non suo tantum nomine, sed etiam perinde ac pacificator a Venetis adhibitus, ad
pacem his conditionibus componendam Bazethem fere coegit: ut Veneti deducto
Leucade praesidio oppidum Turcis redderent, Cephaleniam tamen insulam per bellum
captam tenerent; Turca uero item quicquid in continenti de Venetis coepisset, sibi belli
iure haberet,
an ad pacem animos uersos haberent.
Quos quum ad quietiora consilia et arma deponenda inclinatos animaduertissent, et
ipse non suo tantum nomine, sed etiam perinde ac pacificator a Venetis adhibitus, ad
pacem his conditionibus componendam Bazethem fere coegit: ut Veneti deducto
Leucade praesidio oppidum Turcis redderent, Cephaleniam tamen insulam per bellum
captam tenerent; Turca uero item quicquid in continenti de Venetis coepisset, sibi belli
iure haberet, atque eo die populandi uexandique Venetos tam terra quam mari finem
faceret.
nomine, sed etiam perinde ac pacificator a Venetis adhibitus, ad
pacem his conditionibus componendam Bazethem fere coegit: ut Veneti deducto
Leucade praesidio oppidum Turcis redderent, Cephaleniam tamen insulam per bellum
captam tenerent; Turca uero item quicquid in continenti de Venetis coepisset, sibi belli
iure haberet, atque eo die populandi uexandique Venetos tam terra quam mari finem
faceret.
Eodem fere tempore accidit Constantinopoli res mira et rari exempli, atque ob id
literis mandanda, quaeque maxime argumento esset uerum
conditionibus componendam Bazethem fere coegit: ut Veneti deducto
Leucade praesidio oppidum Turcis redderent, Cephaleniam tamen insulam per bellum
captam tenerent; Turca uero item quicquid in continenti de Venetis coepisset, sibi belli
iure haberet, atque eo die populandi uexandique Venetos tam terra quam mari finem
faceret.
Eodem fere tempore accidit Constantinopoli res mira et rari exempli, atque ob id
literis mandanda, quaeque maxime argumento esset uerum Dei cultum coelitus
infundi, purgatamque
nam quidam Turca Illyricae nationis eiusdem gentis Christiano
homini omnia, uti gesta erant, narrauit. Quae quum multorum affirmatione, uera esse
cognouissem, huic hystoriae inserenda censui.
cum omnibus suis, quos inter quidam
Columnenses equites, uiri, ut nunc est Italorum uirtus, satis strenui, se in oppido obsidendum permisit, atque eo tandem inopiae deuenit, ut in sola fuga spem omnem salutis
collocaret. Iamque naues, Hispanos fugientes auecturae, paratae erant, quum Veneti,
nullo socialis fidei respectu ― erant enim cum Gallo rege tunc foedere iuncti ― aduersus
Francos clam mittunt nauibus ad Consaluum cum commeatu ac stipendio sexingentos
circiter Heluetios milites, quos haec aetas
Veneti,
nullo socialis fidei respectu ― erant enim cum Gallo rege tunc foedere iuncti ― aduersus
Francos clam mittunt nauibus ad Consaluum cum commeatu ac stipendio sexingentos
circiter Heluetios milites, quos haec aetas
nauibus ad Consaluum cum commeatu ac stipendio sexingentos
circiter Heluetios milites, quos haec aetas
ab secundis rebus, ut fit, magis solito incautiores esse, ac ueluti ipsi obsessi
fame macerarentur, non autem hostes clausos obsiderent, labores detrectare, moram ac
dilationem certaminis aegre ferre, in casum uniuersae pugnae obsidionis taedio Hispanos
prouocare. Hostium enim noua auxilia a Venetis, ut dictum est, submissa ignorabant,
nec consilium Hispani ducis animaduertebant. Qui quidem quod uiribus deerat, id
fraude supplendum ratus, quum aliquandiu metum simulasset, tandem ostendit se ualde
cupidum dimicandi, uerum edicto regis sui prohiberi, affirmans
cuiquam uideretur, excusata
ualetudine, quam, ut ferunt, simulauerat, Mantuam sese recępit, atque ad regem literas
conscripsit, quibus et Gallos solutae militaris disciplinae accusauit, et sibi exercitum non paruisse conquestus est.
Per idem tempus Veneti, semel felicem perfidiam Barletano praelio aduersus Gallos
experti, simulque occasione utendum rati, cum Bartholomeo Liuiano duce exercitus sui
consilium ineunt, ut is simulata defectione cum trecentis equitibus conferat se ad regnum
Neapolitanum, ac praetextu transfugae adiungat se
ac regi Hispano fortem operam nauandi curet
incolumes. Quosdam etiam ex hostibus illustriores
uiros, Christiana ac rara uictoris in deuictos usus benignitate, ne in itinere necessariarum
rerum inopia deficerent, memor humanarum rerum uiatico iuuit.
suppetias; Alexandri pontificis morte ditionem suam
augent.
Francorum regi clades suorum alia super aliam nuntiata iram in Venetos ob
eorum infidam societatem adeo accendit, ut statim consilium coeperit de bello cum
Hispano rege finiendo, quo facilius Venetorum iniurias ulcisceretur. Nihil enim regem
latebat eorum, quae Veneti aduersus Gallos in Italia moliti fuerant, Ioanne Laschare, qui
regii oratoris nomine apud Venetos id temporis agebat, omnia Venetorum consilia et callidissime explorante, et ad regem per occultos nuntios deferente.
Francorum regi clades suorum alia super aliam nuntiata iram in Venetos ob
eorum infidam societatem adeo accendit, ut statim consilium coeperit de bello cum
Hispano rege finiendo, quo facilius Venetorum iniurias ulcisceretur. Nihil enim regem
latebat eorum, quae Veneti aduersus Gallos in Italia moliti fuerant, Ioanne Laschare, qui
regii oratoris nomine apud Venetos id temporis agebat, omnia Venetorum consilia et callidissime explorante, et ad regem per occultos nuntios deferente. Itaque non modo pacem
cum Hispano composuit, sed etiam affinitatem contraxit,
infidam societatem adeo accendit, ut statim consilium coeperit de bello cum
Hispano rege finiendo, quo facilius Venetorum iniurias ulcisceretur. Nihil enim regem
latebat eorum, quae Veneti aduersus Gallos in Italia moliti fuerant, Ioanne Laschare, qui
regii oratoris nomine apud Venetos id temporis agebat, omnia Venetorum consilia et callidissime explorante, et ad regem per occultos nuntios deferente. Itaque non modo pacem
cum Hispano composuit, sed etiam affinitatem contraxit, data illi in matrimonium sororis
suae filia. De regno autem Neapolitano, cuius sane possessio,
ut statim consilium coeperit de bello cum
Hispano rege finiendo, quo facilius Venetorum iniurias ulcisceretur. Nihil enim regem
latebat eorum, quae Veneti aduersus Gallos in Italia moliti fuerant, Ioanne Laschare, qui
regii oratoris nomine apud Venetos id temporis agebat, omnia Venetorum consilia et callidissime explorante, et ad regem per occultos nuntios deferente. Itaque non modo pacem
cum Hispano composuit, sed etiam affinitatem contraxit, data illi in matrimonium sororis
suae filia. De regno autem Neapolitano, cuius sane possessio, si aut uis abesset, aut iure
matrimonio filius susceptus esset, totum
regnum Neapolitanum illi cederet. Sin autem rex Hispanus nihil liberorum ex hoc connubio relinquens decessisset, ad regnum ipsum nihil obstante priore foedere Francorum
rex perueniret.
Pace, quo diximus modo, inter Gallum et Hispanum facta, atque ad Venetos literis
legati sui, qui apud Hispanum regem erat, perlata, ingenti ex conscientia perfidiae metu
perculsi sunt. Itaque quo
et ipsi alicuius Christiani regis amicitia sese munirent, omnibus
tentarunt artibus Maximilianum Caesarem,
et ipsi alicuius Christiani regis amicitia sese munirent, omnibus
tentarunt artibus Maximilianum Caesarem, Friderici filium, hominem satis notae leuitatis, in societatem pellicere, aut saltem a caeteris Christianis regibus auertere. Nihil
enim Veneti et Romani etiam pontifices magis sibi timendum censent quam
Christianorum regum coitionem. Metus autem utrisque hinc oritur, quia neutros sane
Christiani reges imperio dignos existimant, alteros, quia mercaturae dediti sunt, alteros,
quia non profanis, sed sacris ac
sua pecuniis odium indixere, non modo poscendis
nummis non saciari, sed etiam sub paupertatis gloria multo maiora acquirere, quam quae
plęrique eorum religionis ritu capti reliquerant. Sed de hoc alias.
Vt uero animaduerterunt Veneti, non caeteros modo Christianos principes fere sibi
esse infensos, sed ipsum quoque Maximilianum ab se auersum, omni spe in propriis
uiribus reposita, audacia sese tutos reddere constituunt, nulloque honestatis respectu,
quod ut plurimum ab his a condita eorum
uires ac potentiam collecturam. Quod profecto improbum consilium tandem destituit fortuna, tametsi satis
laetis initiis coepta eorum uisa sit fouere. Fortunam autem uim quandam diuinae appellamus constitutionis, qua humana negocia agi censemus. Nam quum in idem tempus,
quo Veneti huius modi consilia animo uoluebant, mors Alexandri Sexti, pontificis
Romani, peropportune incidisset, multas Italiae urbes pontificis Romani uectigales partim a possessoribus pecunia emptas, partim uoluntaria deditione traditas in ditionem
redegerunt. Quas sane urbes
nam morbo implicitus nihil negocii per sese obire potuit, quum res sua ipsius non
modo opera, sed et praesentia indigeret. Itaque intra paucos dies urbes Ecclesiae
Romanae uectigales, partim antiquum imperium respicientes pulsis Caesarinis praesidiis
principes suos reuocarunt, partim Venetis, ut dictum est, sese dediderunt.
principes suos reuocarunt, partim Venetis, ut dictum est, sese dediderunt.
Nauarriam nuncupat (inter Vascones et Cantabros sita est) bellum exortum esse, et inde
illi uxor erat titulusque dignitatis, ocii impatiens eo confestim contendit, ibique a quodam Cantabro hoste dimicans interfectus est.
Iulius Secundus, Romanus pontifex, aegre ferens Venetos eo audaciae progressos, ut
ne a rebus ad Romanum
ut urbes Romanae Ecclesiae uectigales deductis inde praesidiis restituerent, nec iniquis augescerent incrementis; uiderent, ne expeditius sit
quaedam rapere quam continere,
reputarentque nimias opes magnae locum facere iacturae. Veneti praesenti inflati fortuna haud fere reputare secundas res in aduersas facile
conuerti. Itaque pontificis postulata paruifacere, interdum ei etiam minari, inuidiam
nequaquam uereri, immo sermonibus propalam ferre sacerdoti rerum imperium haud
conuenire, quasi illud mercatori
in aduersas facile
conuerti. Itaque pontificis postulata paruifacere, interdum ei etiam minari, inuidiam
nequaquam uereri, immo sermonibus propalam ferre sacerdoti rerum imperium haud
conuenire, quasi illud mercatori magis quam sacerdoti conueniret.
Pontifex animaduersa Venetorum pertinacia profundaque imperii ac diuitiarum
cupidine, uerbis nihil profecturis desistendum ratus, armis ius suum tandem prosequi statuit. Sed quia suis duntaxat armis ac per se Venetos, ueritus eorum potentiam, lacessere
non audebat, querelam ad omnes fere Christianos reges
haud
conuenire, quasi illud mercatori magis quam sacerdoti conueniret.
Pontifex animaduersa Venetorum pertinacia profundaque imperii ac diuitiarum
cupidine, uerbis nihil profecturis desistendum ratus, armis ius suum tandem prosequi statuit. Sed quia suis duntaxat armis ac per se Venetos, ueritus eorum potentiam, lacessere
non audebat, querelam ad omnes fere Christianos reges partim literis, partim legationibus defert. Accusat Venetos aeque ac sacrilegio contactos, hortatur ipsos reges, ut non
modo Romanae Ecclesiae iniurias, sed et suas ulciscantur, nec sinant
cupidine, uerbis nihil profecturis desistendum ratus, armis ius suum tandem prosequi statuit. Sed quia suis duntaxat armis ac per se Venetos, ueritus eorum potentiam, lacessere
non audebat, querelam ad omnes fere Christianos reges partim literis, partim legationibus defert. Accusat Venetos aeque ac sacrilegio contactos, hortatur ipsos reges, ut non
modo Romanae Ecclesiae iniurias, sed et suas ulciscantur, nec sinant mercatores regna
per scelus occupare, undique Venetis bellum concitat. Iam coeperant Christiani principes
pontificis uerba non modo auribus, sed et animis
audebat, querelam ad omnes fere Christianos reges partim literis, partim legationibus defert. Accusat Venetos aeque ac sacrilegio contactos, hortatur ipsos reges, ut non
modo Romanae Ecclesiae iniurias, sed et suas ulciscantur, nec sinant mercatores regna
per scelus occupare, undique Venetis bellum concitat. Iam coeperant Christiani principes
pontificis uerba non modo auribus, sed et animis admittere: nam praeterquam quod
reges natura ipsa, cuius uis maxima est, uitae ac fortunae, ut fit, dissimilitudine populorum imperium auersantur, utilia simul et honesta
pontificis uerba non modo auribus, sed et animis admittere: nam praeterquam quod
reges natura ipsa, cuius uis maxima est, uitae ac fortunae, ut fit, dissimilitudine populorum imperium auersantur, utilia simul et honesta suadebat.
Itaque Francorum regem per se quoque in Venetos male animatum rogat, ut se
octingentorum equitum auxilio ad Bononiensem expeditionem iuuaret. Decreuerat
autem Iulius pontifex, quo Venetis aliena calamitate metum incuteret, ostenderetque se
iam coepisse res ecclesiasticas repetere, capto aut pulso Ioanne Bentiuola
ut fit, dissimilitudine populorum imperium auersantur, utilia simul et honesta suadebat.
Itaque Francorum regem per se quoque in Venetos male animatum rogat, ut se
octingentorum equitum auxilio ad Bononiensem expeditionem iuuaret. Decreuerat
autem Iulius pontifex, quo Venetis aliena calamitate metum incuteret, ostenderetque se
iam coepisse res ecclesiasticas repetere, capto aut pulso Ioanne Bentiuola importuni
tyranni dominatu Bononiam liberare, atque iuri Romanae Ecclesiae urbem omnino
restituere, magis irae suae in ipsum Ioannem,
uel
hoc exilium argumento erit. Diuus Gregorius, ne arma in Longobardos moueret passus est
eos Italiam uexare, asserens se Dei timore ab armis arceri; Iulium uero pontificem exercitum per sese ad oppugnandam Bononiam, quod nemo unquam pontificum fecisset,
duxisse. Quod ubi Venetis nuntiatum est, qui quidem malebant Bononiam a Bentiuola
quam a Romano pontifice teneri, uocato in senatum Ioanne Laschare, Graeco homine ac
Francorum regis oratore, multis uerbis expostulant eo quod rex, Veneto senatu inconsulto pontificem, Venetis infensum, in oppugnanda Bononia
Bononiam, quod nemo unquam pontificum fecisset,
duxisse. Quod ubi Venetis nuntiatum est, qui quidem malebant Bononiam a Bentiuola
quam a Romano pontifice teneri, uocato in senatum Ioanne Laschare, Graeco homine ac
Francorum regis oratore, multis uerbis expostulant eo quod rex, Veneto senatu inconsulto pontificem, Venetis infensum, in oppugnanda Bononia suis iuuisset auxiliis. Et
perinde ac eo facto societas uiolata esset, homines insolentissimi adiciunt haud mirandum esse si regem poenitebit.
Laschares admiratus Venetorum temeritatem inquit se nihil a
pontificum fecisset,
duxisse. Quod ubi Venetis nuntiatum est, qui quidem malebant Bononiam a Bentiuola
quam a Romano pontifice teneri, uocato in senatum Ioanne Laschare, Graeco homine ac
Francorum regis oratore, multis uerbis expostulant eo quod rex, Veneto senatu inconsulto pontificem, Venetis infensum, in oppugnanda Bononia suis iuuisset auxiliis. Et
perinde ac eo facto societas uiolata esset, homines insolentissimi adiciunt haud mirandum esse si regem poenitebit.
Laschares admiratus Venetorum temeritatem inquit se nihil a rege habere, quod illis
responderet, sed
multis uerbis expostulant eo quod rex, Veneto senatu inconsulto pontificem, Venetis infensum, in oppugnanda Bononia suis iuuisset auxiliis. Et
perinde ac eo facto societas uiolata esset, homines insolentissimi adiciunt haud mirandum esse si regem poenitebit.
Laschares admiratus Venetorum temeritatem inquit se nihil a rege habere, quod illis
responderet, sed si his uideretur, se regem de hac expostulatione certiorem facturum, et
quod ab illo rescriptum fuerit, Venetis indicaturum. Rex cognitis Venetorum non modo
quaerelis, sed etiam minis, iram in tempus magis opportunum
esset, homines insolentissimi adiciunt haud mirandum esse si regem poenitebit.
Laschares admiratus Venetorum temeritatem inquit se nihil a rege habere, quod illis
responderet, sed si his uideretur, se regem de hac expostulatione certiorem facturum, et
quod ab illo rescriptum fuerit, Venetis indicaturum. Rex cognitis Venetorum non modo
quaerelis, sed etiam minis, iram in tempus magis opportunum differens, seu forte ea re
non admodum motus, mandat Laschari, Venetos perhumano exciperet sermone,
diceretque his se, quod pontificem auxilio iuuisset, nihil aduersus
adiciunt haud mirandum esse si regem poenitebit.
Laschares admiratus Venetorum temeritatem inquit se nihil a rege habere, quod illis
responderet, sed si his uideretur, se regem de hac expostulatione certiorem facturum, et
quod ab illo rescriptum fuerit, Venetis indicaturum. Rex cognitis Venetorum non modo
quaerelis, sed etiam minis, iram in tempus magis opportunum differens, seu forte ea re
non admodum motus, mandat Laschari, Venetos perhumano exciperet sermone,
diceretque his se, quod pontificem auxilio iuuisset, nihil aduersus socialis fidei religionem fecisse
sed si his uideretur, se regem de hac expostulatione certiorem facturum, et
quod ab illo rescriptum fuerit, Venetis indicaturum. Rex cognitis Venetorum non modo
quaerelis, sed etiam minis, iram in tempus magis opportunum differens, seu forte ea re
non admodum motus, mandat Laschari, Venetos perhumano exciperet sermone,
diceretque his se, quod pontificem auxilio iuuisset, nihil aduersus socialis fidei religionem fecisse ― neque enim foederi adscriptum esse, ne sibi maiorum suorum instituto
Romanae Ecclesiae res curę essent ― quum praesertim nihil interesset
Venetos perhumano exciperet sermone,
diceretque his se, quod pontificem auxilio iuuisset, nihil aduersus socialis fidei religionem fecisse ― neque enim foederi adscriptum esse, ne sibi maiorum suorum instituto
Romanae Ecclesiae res curę essent ― quum praesertim nihil interesset Venetorum, quod
pulso tyranno urbem suam Romanus pontifex recoepisset.
enim foederi adscriptum esse, ne sibi maiorum suorum instituto
Romanae Ecclesiae res curę essent ― quum praesertim nihil interesset Venetorum, quod
pulso tyranno urbem suam Romanus pontifex recoepisset.
res curę essent ― quum praesertim nihil interesset Venetorum, quod
pulso tyranno urbem suam Romanus pontifex recoepisset.
Venetorum, quod
pulso tyranno urbem suam Romanus pontifex recoepisset.
regni Neapolitani amoueret, simul ut urbes Appuliae oppignoratas
regno Neapolitano reddi curaret. Porro Ferdinandus connubii iure ad regnum Ulterioris
Hispaniae, quam incolae a Castulone, urbe quondam nobili, dictam Castiliam uocant,
peruenerat. Qui dum Neapoli ageret, Venetos amicis uerbis saepius admonuit, ut urbes
Apuliae restituerent.
Et licet id surdis auribus nequicquam caneret,
iniuriam tamen tacitus ferebat.
Neque enim urbes illas per se armis repetendas censebat, caeteris
saepius admonuit, ut urbes
Apuliae restituerent.
Et licet id surdis auribus nequicquam caneret,
iniuriam tamen tacitus ferebat.
Neque enim urbes illas per se armis repetendas censebat, caeteris regibus, qui aduersus
Venetos secum sentiebant, nondum ad gerendum bellum satis paratis, quippe Venetos
tanti tunc faciebant Hispani (nondum enim imbecillitatem uirium eorum in rebus bellicis detexerat fortuna) ut eos non nisi fractis prius a rege Gallo opibus eorum aggredi ausi
sint. Nam Veneti, antequam Galli et
id surdis auribus nequicquam caneret,
iniuriam tamen tacitus ferebat.
Neque enim urbes illas per se armis repetendas censebat, caeteris regibus, qui aduersus
Venetos secum sentiebant, nondum ad gerendum bellum satis paratis, quippe Venetos
tanti tunc faciebant Hispani (nondum enim imbecillitatem uirium eorum in rebus bellicis detexerat fortuna) ut eos non nisi fractis prius a rege Gallo opibus eorum aggredi ausi
sint. Nam Veneti, antequam Galli et Hispani, hi regnum Neapolitanum, illi
Mediolanense, non magis
regibus, qui aduersus
Venetos secum sentiebant, nondum ad gerendum bellum satis paratis, quippe Venetos
tanti tunc faciebant Hispani (nondum enim imbecillitatem uirium eorum in rebus bellicis detexerat fortuna) ut eos non nisi fractis prius a rege Gallo opibus eorum aggredi ausi
sint. Nam Veneti, antequam Galli et Hispani, hi regnum Neapolitanum, illi
Mediolanense, non magis armis quam cognationis iure obtinuissent, toti fere Italiae
moderabantur: tantum sane ualebat Venetorum consilium aduersus reliquos Italos
ignauia simul ac discordia eneruatos.
fortuna) ut eos non nisi fractis prius a rege Gallo opibus eorum aggredi ausi
sint. Nam Veneti, antequam Galli et Hispani, hi regnum Neapolitanum, illi
Mediolanense, non magis armis quam cognationis iure obtinuissent, toti fere Italiae
moderabantur: tantum sane ualebat Venetorum consilium aduersus reliquos Italos
ignauia simul ac discordia eneruatos. Itaque Philippo Morino intra paucos dies febri
extincto, quem diximus ab Hispanis principibus regem designatum in Ulteriorem
Hispaniam accessisse, Ferdinandus re, quae ad Apuliae urbes
consilium aduersus reliquos Italos
ignauia simul ac discordia eneruatos. Itaque Philippo Morino intra paucos dies febri
extincto, quem diximus ab Hispanis principibus regem designatum in Ulteriorem
Hispaniam accessisse, Ferdinandus re, quae ad Apuliae urbes Venetis oppignoratas
spectabat, infecta, Hispanias repetiit, reuocantibus eum his ipsis, qui paucis ante mensibus, dum genero fauent, pene expulerant.
Fama est satis constans hunc regem, dum in Hispaniam reuertitur, inter nauigandum
Ostiam
(ita uocant oppidum ab Anco rege Romano conditum, qua Tyberis in Tuscum
mare influit) primum diuertisse, atque cum Iulio Secundo, Romano pontifice, collocutum esse; deinde Sauonae (urbs est in Ligustico litore sita) cum rege Gallo congressum,
cum utroque autem de bello Venetis inferendo sermonem contulisse. Per idem enim
tempus Francorum rex Genuam haud procul a Sauona distantem, quae, ut fama est,
Venetorum in primis instinctu defecerat, per se eo cum exercitu accedens deditione
ciuium recaeperat. Non enim senatus Genuensis, sed
Romano pontifice, collocutum esse; deinde Sauonae (urbs est in Ligustico litore sita) cum rege Gallo congressum,
cum utroque autem de bello Venetis inferendo sermonem contulisse. Per idem enim
tempus Francorum rex Genuam haud procul a Sauona distantem, quae, ut fama est,
Venetorum in primis instinctu defecerat, per se eo cum exercitu accedens deditione
ciuium recaeperat. Non enim senatus Genuensis, sed plebs, in cuius manu res Genuensis
est, ab officio decesserat.
Caeterum Maximiliano, qui et ipse Venetis sese acerrimum hostem prae se ferebat,
a Sauona distantem, quae, ut fama est,
Venetorum in primis instinctu defecerat, per se eo cum exercitu accedens deditione
ciuium recaeperat. Non enim senatus Genuensis, sed plebs, in cuius manu res Genuensis
est, ab officio decesserat.
Caeterum Maximiliano, qui et ipse Venetis sese acerrimum hostem prae se ferebat,
ingenti uulnere filii morte icto, bellum Venetum, quoad is elugeret, dilatum est, eo magis
quia Maximilianus uano spiritu inflatus primas aduersus Venetos partes sibi deposcens
tam in regem Francorum quam in Iulium pontificem
per se eo cum exercitu accedens deditione
ciuium recaeperat. Non enim senatus Genuensis, sed plebs, in cuius manu res Genuensis
est, ab officio decesserat.
Caeterum Maximiliano, qui et ipse Venetis sese acerrimum hostem prae se ferebat,
ingenti uulnere filii morte icto, bellum Venetum, quoad is elugeret, dilatum est, eo magis
quia Maximilianus uano spiritu inflatus primas aduersus Venetos partes sibi deposcens
tam in regem Francorum quam in Iulium pontificem mobili esse animo habebatur,
propterea quod ita Venetis, quas in Italia
plebs, in cuius manu res Genuensis
est, ab officio decesserat.
Caeterum Maximiliano, qui et ipse Venetis sese acerrimum hostem prae se ferebat,
ingenti uulnere filii morte icto, bellum Venetum, quoad is elugeret, dilatum est, eo magis
quia Maximilianus uano spiritu inflatus primas aduersus Venetos partes sibi deposcens
tam in regem Francorum quam in Iulium pontificem mobili esse animo habebatur,
propterea quod ita Venetis, quas in Italia tenebant urbes, eripi uolebat, ut etiam a iure
pontificis Francorumque imperio Italia eximeretur, atque
filii morte icto, bellum Venetum, quoad is elugeret, dilatum est, eo magis
quia Maximilianus uano spiritu inflatus primas aduersus Venetos partes sibi deposcens
tam in regem Francorum quam in Iulium pontificem mobili esse animo habebatur,
propterea quod ita Venetis, quas in Italia tenebant urbes, eripi uolebat, ut etiam a iure
pontificis Francorumque imperio Italia eximeretur, atque imperator Alemanus, quem
quidam Germani principes regem Romanum dictum in imperatorem Christiani exercitus designant, in sua ditione Italiam solus haberet. Vnde
gerere.
Itaque Maximilianus contractis circiter decem millibus peditum equitumque in agro
Tridentino consedit primo tempore Italiam ingressurus. Non enim deerant quidam
Patauinorum, Vicentinorum, Veronensium, Taurisanorum, qui ei hanc expeditionem
suscipiendam odio in Venetos ita suaderent, ut defectionem a Venetis pollicentes certam
spem uictoriae ― adeo mortalibus fiduciam ira attollit ― augurarentur. Sed quoniam,
quoad superatis Alpibus, quae Italos a Germanis dirimunt, in Italiam transcenderet, dissimulare bellum tutius uidebatur quam illud
contractis circiter decem millibus peditum equitumque in agro
Tridentino consedit primo tempore Italiam ingressurus. Non enim deerant quidam
Patauinorum, Vicentinorum, Veronensium, Taurisanorum, qui ei hanc expeditionem
suscipiendam odio in Venetos ita suaderent, ut defectionem a Venetis pollicentes certam
spem uictoriae ― adeo mortalibus fiduciam ira attollit ― augurarentur. Sed quoniam,
quoad superatis Alpibus, quae Italos a Germanis dirimunt, in Italiam transcenderet, dissimulare bellum tutius uidebatur quam illud aperte indicere, seu uiribus suis, seu
fiduciam ira attollit ― augurarentur. Sed quoniam,
quoad superatis Alpibus, quae Italos a Germanis dirimunt, in Italiam transcenderet, dissimulare bellum tutius uidebatur quam illud aperte indicere, seu uiribus suis, seu fidei
illorum, qui eum in Italiam uocabant, diffisus misit ad Venetos nuntium se iter Romam
habere, quo ibi a Romano pontifice imperii insignia de more acciperet; uelle sibi
Venetorum permissu liceret per agrum Venetae ditionis exercitum ducere. Veneti, ut qui
in deliberando ad tutiora semper inclinant, uel forte alicuius Alemani ipsorum pecunia
in Italiam transcenderet, dissimulare bellum tutius uidebatur quam illud aperte indicere, seu uiribus suis, seu fidei
illorum, qui eum in Italiam uocabant, diffisus misit ad Venetos nuntium se iter Romam
habere, quo ibi a Romano pontifice imperii insignia de more acciperet; uelle sibi
Venetorum permissu liceret per agrum Venetae ditionis exercitum ducere. Veneti, ut qui
in deliberando ad tutiora semper inclinant, uel forte alicuius Alemani ipsorum pecunia
corrupti enuntiatione consilio Maximiliani perspecto, respondent imperatorem multis
militum copiis, quibuscum Romam
bellum tutius uidebatur quam illud aperte indicere, seu uiribus suis, seu fidei
illorum, qui eum in Italiam uocabant, diffisus misit ad Venetos nuntium se iter Romam
habere, quo ibi a Romano pontifice imperii insignia de more acciperet; uelle sibi
Venetorum permissu liceret per agrum Venetae ditionis exercitum ducere. Veneti, ut qui
in deliberando ad tutiora semper inclinant, uel forte alicuius Alemani ipsorum pecunia
corrupti enuntiatione consilio Maximiliani perspecto, respondent imperatorem multis
militum copiis, quibuscum Romam iret, haud indigere, se paratos esse in
aperte indicere, seu uiribus suis, seu fidei
illorum, qui eum in Italiam uocabant, diffisus misit ad Venetos nuntium se iter Romam
habere, quo ibi a Romano pontifice imperii insignia de more acciperet; uelle sibi
Venetorum permissu liceret per agrum Venetae ditionis exercitum ducere. Veneti, ut qui
in deliberando ad tutiora semper inclinant, uel forte alicuius Alemani ipsorum pecunia
corrupti enuntiatione consilio Maximiliani perspecto, respondent imperatorem multis
militum copiis, quibuscum Romam iret, haud indigere, se paratos esse in eius gratiam,
cum suo exercitu
Romam iret, haud indigere, se paratos esse in eius gratiam,
cum suo exercitu illum, quo uellet, deducere.
Hoc nuntio ad Maximilianum remisso exercitum suum eo proficisci iubent, unde
Germanos in Italiam irrupturos putabant. Maximilianus satis intelligens se suis artibus a
Venetis peti, cum paucis equitibus e Tridento in Ulteriorem Alemaniam, relictis ibi castris, proficiscitur, quo maioribus copiis coactis rediret, Venetosque indicto bello urgeret.
Videbatur enim illi iure imperatorio urbes Venetis parentes repetitum iri, propterea
quod Gregorius Tertius,
remisso exercitum suum eo proficisci iubent, unde
Germanos in Italiam irrupturos putabant. Maximilianus satis intelligens se suis artibus a
Venetis peti, cum paucis equitibus e Tridento in Ulteriorem Alemaniam, relictis ibi castris, proficiscitur, quo maioribus copiis coactis rediret, Venetosque indicto bello urgeret.
Videbatur enim illi iure imperatorio urbes Venetis parentes repetitum iri, propterea
quod Gregorius Tertius, Romanus pontifex, abrogato Leoni Constantinopolitano
imperio, eo quod haud recte de religione sentiret,
irrupturos putabant. Maximilianus satis intelligens se suis artibus a
Venetis peti, cum paucis equitibus e Tridento in Ulteriorem Alemaniam, relictis ibi castris, proficiscitur, quo maioribus copiis coactis rediret, Venetosque indicto bello urgeret.
Videbatur enim illi iure imperatorio urbes Venetis parentes repetitum iri, propterea
quod Gregorius Tertius, Romanus pontifex, abrogato Leoni Constantinopolitano
imperio, eo quod haud recte de religione sentiret, ius Romani Imperii in Francos primum transtulerat, Luithprando
paruo admodum Christianae reipublicae emolumento, quandoquidem nusquam Christiani nominis hostibus proximi sint, tametsi ea
gens et opibus, et uirtute nulli Christianorum secunda sit.
Interea Germani, qui in Tridentinis castris statiua habebant, ac si Maximilianus
Venetis bellum indixisset, excursiones facere, in Venetorum agros crebro irrumpere,
praedas pecorum simul et hominum agere; Veneti ex aduerso obuiam hosti ire, suum
agrum tutari, cum praedatoribus ex occasione manum conserere, eosque haud parua
cęde ab incursionibus
quandoquidem nusquam Christiani nominis hostibus proximi sint, tametsi ea
gens et opibus, et uirtute nulli Christianorum secunda sit.
Interea Germani, qui in Tridentinis castris statiua habebant, ac si Maximilianus
Venetis bellum indixisset, excursiones facere, in Venetorum agros crebro irrumpere,
praedas pecorum simul et hominum agere; Veneti ex aduerso obuiam hosti ire, suum
agrum tutari, cum praedatoribus ex occasione manum conserere, eosque haud parua
cęde ab incursionibus deterrere.
gens et opibus, et uirtute nulli Christianorum secunda sit.
Interea Germani, qui in Tridentinis castris statiua habebant, ac si Maximilianus
Venetis bellum indixisset, excursiones facere, in Venetorum agros crebro irrumpere,
praedas pecorum simul et hominum agere; Veneti ex aduerso obuiam hosti ire, suum
agrum tutari, cum praedatoribus ex occasione manum conserere, eosque haud parua
cęde ab incursionibus deterrere.
Gallos insuper (cum quibus foedus et societatem rex
Lodouicus nondum
Lodouicus nondum ruperat), quo et Galli in causam descendentes Alemanico illigarentur
bello, rogare, ut cum Maximiliano bellum pro sociis ex foedere suscipiant. Et quoniam Francorum rex cupiens sibi cum Maximiliano omnia integra esse, conscripto
exercitu nihil auxilii Venetis portabat, sed Mediolanensis imperii fines quietis stationibus
tantumodo tutabatur, apparebatque haud aegre laturum Gallum, si clade aliqua
Maximiliani animus minueretur, quamquam Gallus non minus optabat de ferocia
Maximiliani demi quam noua aliqua causa inter
Venetis portabat, sed Mediolanensis imperii fines quietis stationibus
tantumodo tutabatur, apparebatque haud aegre laturum Gallum, si clade aliqua
Maximiliani animus minueretur, quamquam Gallus non minus optabat de ferocia
Maximiliani demi quam noua aliqua causa inter Venetum et Alemanum offensam
exoriri, quo Venetis maius omni ex parte odium conflaretur.
Igitur Veneti, abusi Maximiliani absentia, Carnos Histrosque, quatenus hae gentes
ad Maximilianum pertinebant, suis per se copiis inuadere statuunt. Itaque nullo hoste
occurente intra
fines quietis stationibus
tantumodo tutabatur, apparebatque haud aegre laturum Gallum, si clade aliqua
Maximiliani animus minueretur, quamquam Gallus non minus optabat de ferocia
Maximiliani demi quam noua aliqua causa inter Venetum et Alemanum offensam
exoriri, quo Venetis maius omni ex parte odium conflaretur.
Igitur Veneti, abusi Maximiliani absentia, Carnos Histrosque, quatenus hae gentes
ad Maximilianum pertinebant, suis per se copiis inuadere statuunt. Itaque nullo hoste
occurente intra paucos dies, quicquid oppidorum ac uicorum in
haud aegre laturum Gallum, si clade aliqua
Maximiliani animus minueretur, quamquam Gallus non minus optabat de ferocia
Maximiliani demi quam noua aliqua causa inter Venetum et Alemanum offensam
exoriri, quo Venetis maius omni ex parte odium conflaretur.
Igitur Veneti, abusi Maximiliani absentia, Carnos Histrosque, quatenus hae gentes
ad Maximilianum pertinebant, suis per se copiis inuadere statuunt. Itaque nullo hoste
occurente intra paucos dies, quicquid oppidorum ac uicorum in finibus Veneti imperii
Alemanus tenebat, partim ui, partim
maius omni ex parte odium conflaretur.
Igitur Veneti, abusi Maximiliani absentia, Carnos Histrosque, quatenus hae gentes
ad Maximilianum pertinebant, suis per se copiis inuadere statuunt. Itaque nullo hoste
occurente intra paucos dies, quicquid oppidorum ac uicorum in finibus Veneti imperii
Alemanus tenebat, partim ui, partim hostium uoluntate, arcium praefectis pecunia corruptis, in potestatem redegerunt. Fuere autem ad septuaginta prope loca muris septa,
quae in Carnico atque Histrico agro de Maximiliani patrimonio Veneti tunc coeperunt.
Hac uictoria,
quicquid oppidorum ac uicorum in finibus Veneti imperii
Alemanus tenebat, partim ui, partim hostium uoluntate, arcium praefectis pecunia corruptis, in potestatem redegerunt. Fuere autem ad septuaginta prope loca muris septa,
quae in Carnico atque Histrico agro de Maximiliani patrimonio Veneti tunc coeperunt.
Hac uictoria, tametsi illa in senatu Veneto belli huius suasoribus maximo honori
ob praesentem laetitiam fuerit, quosdam seniores Venetorum, uacuo a perturbatione
animo futura prudentius perpendentes, fleuisse dolore
uoluntate, arcium praefectis pecunia corruptis, in potestatem redegerunt. Fuere autem ad septuaginta prope loca muris septa,
quae in Carnico atque Histrico agro de Maximiliani patrimonio Veneti tunc coeperunt.
Hac uictoria, tametsi illa in senatu Veneto belli huius suasoribus maximo honori
ob praesentem laetitiam fuerit, quosdam seniores Venetorum, uacuo a perturbatione
animo futura prudentius perpendentes, fleuisse dolore accepimus, quos quidem futuri
euentus uates fuisse certum est. Quippe hoc bellum Venetis, alioqui ob
septuaginta prope loca muris septa,
quae in Carnico atque Histrico agro de Maximiliani patrimonio Veneti tunc coeperunt.
Hac uictoria, tametsi illa in senatu Veneto belli huius suasoribus maximo honori
ob praesentem laetitiam fuerit, quosdam seniores Venetorum, uacuo a perturbatione
animo futura prudentius perpendentes, fleuisse dolore accepimus, quos quidem futuri
euentus uates fuisse certum est. Quippe hoc bellum Venetis, alioqui ob cupiditatem finium proferendorum graui oneratis inuidia, adeo auxit odium, ut non minorem illis
illa in senatu Veneto belli huius suasoribus maximo honori
ob praesentem laetitiam fuerit, quosdam seniores Venetorum, uacuo a perturbatione
animo futura prudentius perpendentes, fleuisse dolore accepimus, quos quidem futuri
euentus uates fuisse certum est. Quippe hoc bellum Venetis, alioqui ob cupiditatem finium proferendorum graui oneratis inuidia, adeo auxit odium, ut non minorem illis paulo
post cladem, quam Alemano ignominiam tunc intulerit, propterea quod omnes fere
Christiani principes pro se quisque fremere regum maiestatem in ordinem coactam esse,
pro se quisque fremere regum maiestatem in ordinem coactam esse,
mercatores imbelles ex argentaria officina ad imperia prodire, domi resides alienis oculis,
alienis manibus in bello uti, regum ignauiam atque discordiam in consilio habere, hisque
oscitantibus rerum potiri: itaque nisi Venetis mature occuratur, totam Italiam sub
imperium eorum breui cessuram, atque infima summis aequatum iri.
Lodouici Tuberonis Dalmatae abbatis
Lodouici Tuberonis Dalmatae abbatis
Commentariorum de temporibus suis
liber nonus
temporibus suis
liber nonus
suspitionibus, aut dissimulatis simultatibus aduersus communem regum hostem facile coituros,
eos iterum legationibus fatigare institit. Cuius quidem auctoritas opera Margaritae,
Maximiliani filiae, apud Christianos principes multo ualidior fuit, quandoquidem illa iniuriis patri a Venetis illatis concitata non dubitauit uel per sese principes adeundo orare,
ut sociatis armis repeterent a Venetis, quae per iniuriam occupata possiderent, nec
Romano imperatori tantam ignominiam inustam uellent, quum praesertim nemo
Christianorum regum sit, quem illi non
legationibus fatigare institit. Cuius quidem auctoritas opera Margaritae,
Maximiliani filiae, apud Christianos principes multo ualidior fuit, quandoquidem illa iniuriis patri a Venetis illatis concitata non dubitauit uel per sese principes adeundo orare,
ut sociatis armis repeterent a Venetis, quae per iniuriam occupata possiderent, nec
Romano imperatori tantam ignominiam inustam uellent, quum praesertim nemo
Christianorum regum sit, quem illi non lacessierint. Igitur octauo et quingentesimo supra
milesimum humanae salutis anno, auctore Iulio Secundo, Romano
sit, quem illi non lacessierint. Igitur octauo et quingentesimo supra
milesimum humanae salutis anno, auctore Iulio Secundo, Romano pontifice, omnes fere
Christiani principes partim per se, partim per legatos indicto concilio Samarobrinam
conuenere, ibique inter illos ad internitionem Veneti nominis foedus ictum est.
Porro Samarobrinam nunc quidam Cameracense, alii diui Quintini oppidum appellant. Et quoniam pontifici nihil prius potiusque uidebatur quam Francorum regem sibi
adiungere, utpote eas uires allaturum quibus hostes
pontifici nihil prius potiusque uidebatur quam Francorum regem sibi
adiungere, utpote eas uires allaturum quibus hostes haud quaquam pares essent
futuri, ipsum imprimis regem ad hoc bellum suscipiendum enixe hortatus est, tametsi
nolebat Venetorum opes ita frangi, ut externi reges Italiam sibi uendicarent. Vnde ferunt
ipsum pontificem legato, quem ad regem Francorum, Lodouicum Duodecimum, misit,
mandasse, ut apud illum ita perplexe uerba faceret, ut si rex, cuius solius uires, nempe
uicini et ualidi regis, Veneti formidabant,
est, tametsi
nolebat Venetorum opes ita frangi, ut externi reges Italiam sibi uendicarent. Vnde ferunt
ipsum pontificem legato, quem ad regem Francorum, Lodouicum Duodecimum, misit,
mandasse, ut apud illum ita perplexe uerba faceret, ut si rex, cuius solius uires, nempe
uicini et ualidi regis, Veneti formidabant, aduersus communem hostem uictor extitisset,
nihil sibi assumendum existimaret, praeterquam quod illi pontifex, qui suo praescripto
omnia agi uolebat, permisisset.
Itaque societate inita cum Maximiliano Caesare, Lodouico Aureliensi, Ferdinando
Aragonio, altero
non liceat pace frui, nisi eam armis quaesieris, non solum bellum honestum est, sed etiam
neccessarium, modo id ita geratur, ut omnibus testatum sit non alia causa susceptum esse,
quam ut eo suum cuique restituatur. Iam quartus annus circumactus est, ex quo Iulius
pontifex nunquam Venetos hortari destitit, ut tandem latrocinio suo finem imponerent,
redderentque Romanae Ecclesiae saltem illas urbeis, quas recens in Flaminia occuparunt.
Praeces adhibitae sunt, minae etiam adiunctae, nihil denique, quo illos ad saniora consilia reuocare posset, praetermissum. Qui, quoniam olim
ac utilitate pensant, nec his humana ulla iura, aut diuina obstant, quin cuncta sibi
per scelus uendicent, trahant, excidantque, bello perinde ac communes omnium gentium
hostes urgendi sunt. Permittunt enim leges, fasque est, si a uolentibus nequeas, ab inuitis
ius expetere.
Sed quia Venetorum uiribus pontifex per se impar est, mandauit mihi, ut te, rex
Lodouice, hortarer, uelis maiorum tuorum instituto Ecclesiae Romanae adesse, nec sinere
eam quicquam de rebus suis ullius latrocinio deperdere. Ex nulla expeditione maiorem
laudem ferre potes, quam ex ea,
defensio maxime illustres
atque apud omnes gentes celeberrimos reddidit, Christianissimos cognominari fecit.
Dices forsan, Lodouice regum religiosissime, non esse muneris pontificii res ecclesiasticas a Christianis bello repetere, sed potius iure disceptare. Id ita se habere non inficiamur, sed Veneti magis simulant se Christianos esse quam re ipsa ostendunt, quippe qui
iustitiam, pietatem, innocentiam nihili ducunt; rursus modo utilitas affulgeat, fraude niti,
fidem uiolare, foedus frangere pro summo bono semper habuere. His artibus tot urbes in
Circumpadana Italia imperio suo
pares uires desunt, tibi, Ecclesiae Romanae filio natu maximo, hanc ultionem pontifex delegat.
Diffiteri nequeo nihil magis celsi animi esse, nihil quod Christianum ita deceat, quam
iniuriae obliuisci. Quare tuas, rex Lodouice, iniurias, quibus te nulla socialis fidei ratione
habita Veneti toties affecere, haud inhoneste etiam condonare potes, modo absit ignauiae
suspicio, et id clementia potius sit atque humanitas quam animi remissio ac dissolutio.
Ecclesiae certe detrimenta negligere, nisi a tuis maioribus degenerare uelis, non potes.
Supra demonstraui pontificem
inhoneste etiam condonare potes, modo absit ignauiae
suspicio, et id clementia potius sit atque humanitas quam animi remissio ac dissolutio.
Ecclesiae certe detrimenta negligere, nisi a tuis maioribus degenerare uelis, non potes.
Supra demonstraui pontificem quietis consiliis apud Venetos nihil profecisse, eius auctoritatem
apud omnes Christianos sanctam Venetis ludibrio esse. Horum contemptus
caue ne latius emanet, neue a Romano pontifice ad reges facili descensu perueniat. Et profecto persuasum habent Veneti regum maiestatem in uulgus redigi
quam animi remissio ac dissolutio.
Ecclesiae certe detrimenta negligere, nisi a tuis maioribus degenerare uelis, non potes.
Supra demonstraui pontificem quietis consiliis apud Venetos nihil profecisse, eius auctoritatem
apud omnes Christianos sanctam Venetis ludibrio esse. Horum contemptus
caue ne latius emanet, neue a Romano pontifice ad reges facili descensu perueniat. Et profecto persuasum habent Veneti regum maiestatem in uulgus redigi posse, atque etiam ad
ima praecipitari. Igitur nefandis illorum consiliis mature occurrendum est, suis
pontificem quietis consiliis apud Venetos nihil profecisse, eius auctoritatem
apud omnes Christianos sanctam Venetis ludibrio esse. Horum contemptus
caue ne latius emanet, neue a Romano pontifice ad reges facili descensu perueniat. Et profecto persuasum habent Veneti regum maiestatem in uulgus redigi posse, atque etiam ad
ima praecipitari. Igitur nefandis illorum consiliis mature occurrendum est, suis ipsorum
cladibus aequo iure cum caeteris mercatoribus uiuere docendi sunt,
sub
consiliis mature occurrendum est, suis ipsorum
cladibus aequo iure cum caeteris mercatoribus uiuere docendi sunt,
sub legibus, sub
regum imperio tenendi.
Nec putes factu esse difficile Venetorum spiritus infringi: in bello alienis oculis,
alienis manibus utuntur, quippe mercenarios non modo milites, sed etiam duces habent.
Si uno praelio haud incruenti abierint, statim cognoscent se non sua uirtute, sed aliena
ignauia fortunatos ac felices fuisse, licet nunc cum regibus ex aequo
militaris peritia, militum tum uirtus, tum multitudo, de
uictoria nihil dubitandum est. Quam quum consecutus fueris, Lodouice, humanitatem,
quae uirtus reges maxime ornat, hac uel imprimis causa non exues, ut scilicet te non
praedae cupidine, sed iniuriae propulsandae causa bellum Venetis intulisse omnes intelligant. Quod profecto toto Christiano orbi facile persuasurus es, si uictoriam, cuius spes
magna omnes tenet, adeptus intra fines tuos te continueris, nec tuis duntaxat, sed, quod
proprium magni regis est, amicorum et ipsorum etiam hostium rationibus
est, si non quantum fortuna suadebit, sed quantum aequitas permiserit et
ipse pontifex annuerit, tibi assumpseris.
Haec apostolicus legatus. Contra rex (tametsi intelligebat, qua mente pontifex modestiam ei suaderet: nempe, ut demonstrauimus, pontificis consilium erat Venetorum
spiritus submitti, non autem Francorum uires in Italia augeri) se primas huius belli partes
libenter sumpturum respondet, daturumque operam, ut Veneti dignas improbitate sua
poenas luant, seque ita in potestate Romani pontificis futurum, ut caeteris quoque
Christianis testatum
Contra rex (tametsi intelligebat, qua mente pontifex modestiam ei suaderet: nempe, ut demonstrauimus, pontificis consilium erat Venetorum
spiritus submitti, non autem Francorum uires in Italia augeri) se primas huius belli partes
libenter sumpturum respondet, daturumque operam, ut Veneti dignas improbitate sua
poenas luant, seque ita in potestate Romani pontificis futurum, ut caeteris quoque
Christianis testatum sit Lodouicum, Francorum regem, nihil sua seorsum causa facere,
sed omnia ad communem utilitatem referre.
luant, seque ita in potestate Romani pontificis futurum, ut caeteris quoque
Christianis testatum sit Lodouicum, Francorum regem, nihil sua seorsum causa facere,
sed omnia ad communem utilitatem referre.
Ripaltaque ab hostibus recepta
Cassianum cum exercitu aduolat.
cum exercitu aduolat.
nomine (et ita inter
socios conuenerat) bellum denuntiauit. His autem uerbis nuntium, qui hoc bellum
indixit, usum esse ferunt:
Lodouicus Duodecimus, Francorum rex, magnis ac multis iniuriis uestris irritatus,
Veneti, uobis bellum indicit, quippe qui foederis religionem saepius uiolastis, hostes eius
auxiliis modo ac pecunia iuuando, modo, quod his haud minus sceleratum est, cum amicis regibus eum committendo. Vnde non qui prior arma mouet, sed qui prior foederis iura
uiolat, is et fidem frangit, et
Christiano principi, praesertim Maximiliano Caesari ac regno Neapolitano
quouis modo pactioneue unquam ademistis, restituatis; praeterea quoscunque agros,
quascunque urbes Philippus Vicecomes, Mediolanensium dux, tenuit, imperio
Mediolanensi reddatis.
Senatus Veneti princeps Leonardus Lauredanus, priusquam a Gallo rege nuntius
accessisset, satis gnarus, quibus cum mandatis mitteretur, consuluerat senatum, quid regi
esset respondendum. Itaque uultu ita composito, ut nullam animi formidinem prae se
ferre uideretur, Gallo hunc in modum
formidinem prae se
ferre uideretur, Gallo hunc in modum ex senatus sententia paucis respondisse dicitur:
quum apud Christianos ualde impium habeatur socios prodere, se uehementer mirari
Lodouicum regem in animum inducere, ut Iulii pontificis Romani, scelerati hominis, persuasu credat Venetos quicquam hostile seu aduersum foedus in se cogitasse, et ob solam
suspitionem tantum sceleris concipere, ut uelit sociis ac amicis arma inferre, quum probe
sciat rex nullam causam Venetos praebuisse, cur deberet iure dirimi societas; quare se
regem uelle monitum esse, ut cum Venetis in
mirari
Lodouicum regem in animum inducere, ut Iulii pontificis Romani, scelerati hominis, persuasu credat Venetos quicquam hostile seu aduersum foedus in se cogitasse, et ob solam
suspitionem tantum sceleris concipere, ut uelit sociis ac amicis arma inferre, quum probe
sciat rex nullam causam Venetos praebuisse, cur deberet iure dirimi societas; quare se
regem uelle monitum esse, ut cum Venetis in societate permaneat, nec lacessat bello gentem Christiani orbis potentissimam.
Ad ea Gallus subridens, Leonarde , inquit, scito Francorum regem nihil de Venetis aut
temere
credat Venetos quicquam hostile seu aduersum foedus in se cogitasse, et ob solam
suspitionem tantum sceleris concipere, ut uelit sociis ac amicis arma inferre, quum probe
sciat rex nullam causam Venetos praebuisse, cur deberet iure dirimi societas; quare se
regem uelle monitum esse, ut cum Venetis in societate permaneat, nec lacessat bello gentem Christiani orbis potentissimam.
Ad ea Gallus subridens, Leonarde , inquit, scito Francorum regem nihil de Venetis aut
temere credere, aut aduersus eos inconsulte facturum. Satis enim compertum habet, qua
religione amicitiam
rex nullam causam Venetos praebuisse, cur deberet iure dirimi societas; quare se
regem uelle monitum esse, ut cum Venetis in societate permaneat, nec lacessat bello gentem Christiani orbis potentissimam.
Ad ea Gallus subridens, Leonarde , inquit, scito Francorum regem nihil de Venetis aut
temere credere, aut aduersus eos inconsulte facturum. Satis enim compertum habet, qua
religione amicitiam ac societatem foedere iunctam coluistis, nec praeterea eum latet
Venetos opibus beatos esse, et auro mercaturis quaesito abundare. Sed haec parua imperii
uestri munimenta
potentissimam.
Ad ea Gallus subridens, Leonarde , inquit, scito Francorum regem nihil de Venetis aut
temere credere, aut aduersus eos inconsulte facturum. Satis enim compertum habet, qua
religione amicitiam ac societatem foedere iunctam coluistis, nec praeterea eum latet
Venetos opibus beatos esse, et auro mercaturis quaesito abundare. Sed haec parua imperii
uestri munimenta fore putat, nisi uos ferrum texerit, praesertim aduersus eos hosteis,
apud quos tanti estis, ut fortunis uestris citra ullum periculum se potituros arbitrentur.
Proinde opus uobis
hosteis,
apud quos tanti estis, ut fortunis uestris citra ullum periculum se potituros arbitrentur.
Proinde opus uobis est aut pari robore, aut obsequio in regem, quod solum, ut propediem per uos intellecturi estis, uos tutari potest.
Amice monuerat Venetos hostis, sed illi, militiae simul imperitia, simul praesenti fortuna sublati uires non militum uirtute, uerum multitudine pensantes, cum rege bellicoso
et optimi generis equite succincto manum conserere statuerunt, quum nullo modo eis
praelium committi expediret, sed aut bellum
incumbere, nec terra marique
regendis imperiis implicari, propterea quod nihil minus tutum est quam ingentes opes
nullis aduersus hostem propriis armis munitae. Nam hae, ut alio loco dictum est, alienis
armis et milite externo aere conducto tutae esse nequeunt.
Vt is, qui bellum Venetis indixerat, Mediolanum ad regem est reuersus, rex in
Cremonensem agrum confestim contendit,
qui dum eo iter faceret, audiens Triuilium,
Rhipaltamque, Glareabduani agri oppida ab hostibus recoepta atque incensa ― haec enim
Mediolanum ad regem est reuersus, rex in
Cremonensem agrum confestim contendit,
qui dum eo iter faceret, audiens Triuilium,
Rhipaltamque, Glareabduani agri oppida ab hostibus recoepta atque incensa ― haec enim
oppida indicto Venetis bello ad regem defecerant ― Cassianum aduolauit. Ibi re prius ad
consilium ducum suorum relata Abduam ponte iunxit, copiasque hoste prohibere non
auso traicit, seque illic sub fragoribus hostilium tormentorum, metum simulans, ne
hostes praelium subterfugerent, quatriduo
bello ad regem defecerant ― Cassianum aduolauit. Ibi re prius ad
consilium ducum suorum relata Abduam ponte iunxit, copiasque hoste prohibere non
auso traicit, seque illic sub fragoribus hostilium tormentorum, metum simulans, ne
hostes praelium subterfugerent, quatriduo continuit. Dux Veneti exercitus Bartholomeus
Liuianus, regem loco iniquo inclusum esse existimans, literas ad Venetos ferocibus dictis refertas, suo et legatorum nomine, qui ex Venetis ciuibus secum in exercitu erant,
conscribebat, quibus propediem fore affirmabat, ut barbaros fuga dissipatos
Abduam ponte iunxit, copiasque hoste prohibere non
auso traicit, seque illic sub fragoribus hostilium tormentorum, metum simulans, ne
hostes praelium subterfugerent, quatriduo continuit. Dux Veneti exercitus Bartholomeus
Liuianus, regem loco iniquo inclusum esse existimans, literas ad Venetos ferocibus dictis refertas, suo et legatorum nomine, qui ex Venetis ciuibus secum in exercitu erant,
conscribebat, quibus propediem fore affirmabat, ut barbaros fuga dissipatos regemque
ipsorum captum uiderent. Gaudebant illi ea uerborum contumelia exultabantque uana
et mox in
illic sub fragoribus hostilium tormentorum, metum simulans, ne
hostes praelium subterfugerent, quatriduo continuit. Dux Veneti exercitus Bartholomeus
Liuianus, regem loco iniquo inclusum esse existimans, literas ad Venetos ferocibus dictis refertas, suo et legatorum nomine, qui ex Venetis ciuibus secum in exercitu erant,
conscribebat, quibus propediem fore affirmabat, ut barbaros fuga dissipatos regemque
ipsorum captum uiderent. Gaudebant illi ea uerborum contumelia exultabantque uana
et mox in contraria cessura spe. Verebatur rex, ut demonstrauimus, ne Veneti praelium
qui ex Venetis ciuibus secum in exercitu erant,
conscribebat, quibus propediem fore affirmabat, ut barbaros fuga dissipatos regemque
ipsorum captum uiderent. Gaudebant illi ea uerborum contumelia exultabantque uana
et mox in contraria cessura spe. Verebatur rex, ut demonstrauimus, ne Veneti praelium
uitando ducerent bellum.
fore affirmabat, ut barbaros fuga dissipatos regemque
ipsorum captum uiderent. Gaudebant illi ea uerborum contumelia exultabantque uana
et mox in contraria cessura spe. Verebatur rex, ut demonstrauimus, ne Veneti praelium
uitando ducerent bellum.
ne Veneti praelium
uitando ducerent bellum.
suos in primam aciem aduolauit, atque cum omnibus suis turmis, quod
roboris in exercitu Gallico erat,
impetu in hostem facto confestim aduersarios in
fugam coniecit, capto Liuiano caesisque ex Veneto exercitu quatuordecim millibus
hominum, paucissimis ex suis desideratis.
Quo facto uisum est Italis, qui praelio interfuerunt, aciem Venetorum prorsus inermem et sine dextris fuisse, Gallos uero centimanos extitisse;
in hostem facto confestim aduersarios in
fugam coniecit, capto Liuiano caesisque ex Veneto exercitu quatuordecim millibus
hominum, paucissimis ex suis desideratis.
Quo facto uisum est Italis, qui praelio interfuerunt, aciem Venetorum prorsus inermem et sine dextris fuisse, Gallos uero centimanos extitisse; quanquam Bazethes Othomanus, Turcarum rex, audito huius certaminis euentu Gallos fortunatos appellauit, qui opificem hostem ad fugam plane quam ad
pugnam aptiorem habuerint.
Profligato exercitu
Venetorum prorsus inermem et sine dextris fuisse, Gallos uero centimanos extitisse; quanquam Bazethes Othomanus, Turcarum rex, audito huius certaminis euentu Gallos fortunatos appellauit, qui opificem hostem ad fugam plane quam ad
pugnam aptiorem habuerint.
Profligato exercitu Veneto princeps Petilianus, cui summa imperii in exercitu permissa erat, cum reliquis copiis in Brixianum agrum urbem ingressurus contendit. Brixiam
non admissus Venetias uersus abiit atque ad oppidum, quod Venetiis tribus millibus passuum distat (incolae Mestrim uocant) consedit.
fortunatos appellauit, qui opificem hostem ad fugam plane quam ad
pugnam aptiorem habuerint.
Profligato exercitu Veneto princeps Petilianus, cui summa imperii in exercitu permissa erat, cum reliquis copiis in Brixianum agrum urbem ingressurus contendit. Brixiam
non admissus Venetias uersus abiit atque ad oppidum, quod Venetiis tribus millibus passuum distat (incolae Mestrim uocant) consedit. Interim Bergomates, Cremenses,
Brixiani, Cremonenses sese regi permiserunt, Piscariensium quoque munimentis expugnatis fines Mediolanensis imperii ad
ad fugam plane quam ad
pugnam aptiorem habuerint.
Profligato exercitu Veneto princeps Petilianus, cui summa imperii in exercitu permissa erat, cum reliquis copiis in Brixianum agrum urbem ingressurus contendit. Brixiam
non admissus Venetias uersus abiit atque ad oppidum, quod Venetiis tribus millibus passuum distat (incolae Mestrim uocant) consedit. Interim Bergomates, Cremenses,
Brixiani, Cremonenses sese regi permiserunt, Piscariensium quoque munimentis expugnatis fines Mediolanensis imperii ad Mincium producti sunt. Eo Veronenses
rex non minorem modestiae laudem quam
uictoriae tulit, tametsi hac animi moderatione totum uictoriae fructum pene effuderit.
Nam tunc haec ferebatur opinio: si cum uictore exercitu Mestrim progressus esset,
respublica Veneta ultimum fuisset passura, propterea quod illius ciuitatis plebs, quae
magna ex parte ex conuenis et externis hominibus constat, Slauenis, Albanesiis, Graecis
et Circumpadanis Italis, nihil magis tunc optabat quam dari sibi opportunitatem opes
Venetorum, publicas simul et
esset,
respublica Veneta ultimum fuisset passura, propterea quod illius ciuitatis plebs, quae
magna ex parte ex conuenis et externis hominibus constat, Slauenis, Albanesiis, Graecis
et Circumpadanis Italis, nihil magis tunc optabat quam dari sibi opportunitatem opes
Venetorum, publicas simul et priuatas, diripiendi. Quod quidem senatoribus eorumque
liberis, qui et per se imbelles sunt, improuiso malo consternatis factu facillimum futurum
fuisset, si rex castris ad Mestrim in litore Venetiis proximo positis pronunciasset eorum,
qui diripuissent, praedam
Italis, nihil magis tunc optabat quam dari sibi opportunitatem opes
Venetorum, publicas simul et priuatas, diripiendi. Quod quidem senatoribus eorumque
liberis, qui et per se imbelles sunt, improuiso malo consternatis factu facillimum futurum
fuisset, si rex castris ad Mestrim in litore Venetiis proximo positis pronunciasset eorum,
qui diripuissent, praedam futuram.
At ego crediderim Deum maluisse Venetos illa clade admonere iustitiae, cuius alioquin eos ingens obliuio coeperat, quam funditus perdere, quandoquidem non magis
Francorum regis modestia quam
Quod quidem senatoribus eorumque
liberis, qui et per se imbelles sunt, improuiso malo consternatis factu facillimum futurum
fuisset, si rex castris ad Mestrim in litore Venetiis proximo positis pronunciasset eorum,
qui diripuissent, praedam futuram.
At ego crediderim Deum maluisse Venetos illa clade admonere iustitiae, cuius alioquin eos ingens obliuio coeperat, quam funditus perdere, quandoquidem non magis
Francorum regis modestia quam Maximiliani mora, deinde inter ipsos reges dissidium
rem Venetam subleuarit. Vnde Venetos tot regum coniuratione non
diripuissent, praedam futuram.
At ego crediderim Deum maluisse Venetos illa clade admonere iustitiae, cuius alioquin eos ingens obliuio coeperat, quam funditus perdere, quandoquidem non magis
Francorum regis modestia quam Maximiliani mora, deinde inter ipsos reges dissidium
rem Venetam subleuarit. Vnde Venetos tot regum coniuratione non obrutos fuisse
diuinae claementiae potius quam ipsorum regum errori procul dubio tribuendum.
Nihil enim refert ad salutem Venetae ciuitatis suone consilio, an hostili errore excidium
euitarit,
At ego crediderim Deum maluisse Venetos illa clade admonere iustitiae, cuius alioquin eos ingens obliuio coeperat, quam funditus perdere, quandoquidem non magis
Francorum regis modestia quam Maximiliani mora, deinde inter ipsos reges dissidium
rem Venetam subleuarit. Vnde Venetos tot regum coniuratione non obrutos fuisse
diuinae claementiae potius quam ipsorum regum errori procul dubio tribuendum.
Nihil enim refert ad salutem Venetae ciuitatis suone consilio, an hostili errore excidium
euitarit, quum Deus omnia fere per
modestia quam Maximiliani mora, deinde inter ipsos reges dissidium
rem Venetam subleuarit. Vnde Venetos tot regum coniuratione non obrutos fuisse
diuinae claementiae potius quam ipsorum regum errori procul dubio tribuendum.
Nihil enim refert ad salutem Venetae ciuitatis suone consilio, an hostili errore excidium
euitarit, quum Deus omnia fere per secundas agat causas, nec minus uitiis hominum
quam uirtutibus, perinde ac uoluntatis suae instrumentis, utatur, tametsi ille nullius uitii
sit causa. Nam si Venetorum res ex alieno odio
Nihil enim refert ad salutem Venetae ciuitatis suone consilio, an hostili errore excidium
euitarit, quum Deus omnia fere per secundas agat causas, nec minus uitiis hominum
quam uirtutibus, perinde ac uoluntatis suae instrumentis, utatur, tametsi ille nullius uitii
sit causa. Nam si Venetorum res ex alieno odio penderet, iam diu corruisset, quum nemo
fere Christianorum principum adeo mitis sit ingenii, quin Venetos aeque ac publicam
nobilitatis pestem, fraudum ac insidiarum nidum, excidendos censeat ― nempe quorum
ciuitatem officinam euersionum appellant ―
secundas agat causas, nec minus uitiis hominum
quam uirtutibus, perinde ac uoluntatis suae instrumentis, utatur, tametsi ille nullius uitii
sit causa. Nam si Venetorum res ex alieno odio penderet, iam diu corruisset, quum nemo
fere Christianorum principum adeo mitis sit ingenii, quin Venetos aeque ac publicam
nobilitatis pestem, fraudum ac insidiarum nidum, excidendos censeat ― nempe quorum
ciuitatem officinam euersionum appellant ― finitima quaeque loca recensentem tanquam
ad praedam exposita. Et sane testantur morum eius gentis periti meliorem ac
pestem, fraudum ac insidiarum nidum, excidendos censeat ― nempe quorum
ciuitatem officinam euersionum appellant ― finitima quaeque loca recensentem tanquam
ad praedam exposita. Et sane testantur morum eius gentis periti meliorem ac sapientiorem, et reipublicae studiosiorem apud Venetos haberi, qui inter consultandum docuisset nefaria, modo magnitudo utilitatis quaeratur. Nolim autem petulantior in scribendo
uideri, quod ita Venetorum mores nudarim: nulla mihi iniuria haec gens cognita est. Ipse
autem, quum Christianus sim, odio neminem habeo: ut rerum
tanquam
ad praedam exposita. Et sane testantur morum eius gentis periti meliorem ac sapientiorem, et reipublicae studiosiorem apud Venetos haberi, qui inter consultandum docuisset nefaria, modo magnitudo utilitatis quaeratur. Nolim autem petulantior in scribendo
uideri, quod ita Venetorum mores nudarim: nulla mihi iniuria haec gens cognita est. Ipse
autem, quum Christianus sim, odio neminem habeo: ut rerum qualiscunque scriptor,
quae in meam aetatem incidere narro, plaeraque, ne uerbis quidem immutatis, uti accepta sunt transcribens.
uerbis quidem immutatis, uti accepta sunt transcribens.
Mantuae marchio sua recuperant; urbes
Neapolitanae a Venetis ad Hispanos redeunt; Dalmatae defectionem minantur; Vladislaui
regis ignauia; Veneti in Dalmatia plebem concitant, quae optimatum armis sopitur;
Verona et Patauium imperatori, sed Germanis mox pulsis Patauium iterum cedit Venetis;
pacis conditiones Maximilianus reicit; Patauium frustra obsessum deserit.
ignauia; Veneti in Dalmatia plebem concitant, quae optimatum armis sopitur;
Verona et Patauium imperatori, sed Germanis mox pulsis Patauium iterum cedit Venetis;
pacis conditiones Maximilianus reicit; Patauium frustra obsessum deserit.
Patauium frustra obsessum deserit.
Dum haec in
Veneto agro geruntur, Iulii Secundi Romani pontificis exercitus Rauennam accessit,
ciuibusque eam dedentibus recaepit, centesimo et quadragesimo fere anno posteaquam
Polentanis fide interposita in uincula coniectis eam Veneti occupauerant. Inde Ceruiam,
Fauentiam, Cesenam, Ariminum, et quicquid eo in tractu locorum ad Romanam
Ecclesiam unquam pertinuit, uoluntaria item omnium deditione in potestatem pontifex
redegit. Eodem quoque tempore Alfonsus Ferrariensium dux, Franciscusque Mantuanus
marchio,
occupauerant. Inde Ceruiam,
Fauentiam, Cesenam, Ariminum, et quicquid eo in tractu locorum ad Romanam
Ecclesiam unquam pertinuit, uoluntaria item omnium deditione in potestatem pontifex
redegit. Eodem quoque tempore Alfonsus Ferrariensium dux, Franciscusque Mantuanus
marchio, quicquid Veneti de eorum imperio ad illam diem tenuerant, recuperarunt.
Vrbes item regni Neapolitani pignori, ut supra demonstrauimus, datae pulsis Venetis in
fidem Hispani regis uenerunt. Satis creditur Cretenses Cypriosque descituros fuisse si, ad
quem deficerent, habuissent; idem consilium
item omnium deditione in potestatem pontifex
redegit. Eodem quoque tempore Alfonsus Ferrariensium dux, Franciscusque Mantuanus
marchio, quicquid Veneti de eorum imperio ad illam diem tenuerant, recuperarunt.
Vrbes item regni Neapolitani pignori, ut supra demonstrauimus, datae pulsis Venetis in
fidem Hispani regis uenerunt. Satis creditur Cretenses Cypriosque descituros fuisse si, ad
quem deficerent, habuissent; idem consilium maritimae Dalmatiae urbes coepissent, nisi
Vuladislaui Casimiri regis ignauia obstitisset.
Porro non solum mediterranea Dalmatiae, sed etiam
idem consilium maritimae Dalmatiae urbes coepissent, nisi
Vuladislaui Casimiri regis ignauia obstitisset.
Porro non solum mediterranea Dalmatiae, sed etiam maritima eius regionis loca ad
Hungaricam ditionem, ut alio loco diximus, antiquo iure spectare certum est. Quod
quum Veneti non ignorarent, timerentque illarum urbium defectionem, ne quid
Dalmatiae optimates respectu pristini et regii imperii moliri possent, in eos plebem clam
concitasse in suspitionem uenerunt. Nempe nobilitas sub ius alienum neccessario
posita longe
concitasse in suspitionem uenerunt. Nempe nobilitas sub ius alienum neccessario
posita longe inclinatior est ad regium quam ad populi imperium, quandoquidem dignitate domini minus turpis uideatur esse seruitus.
Hoc igitur exorto seu fortuito tumultu, seu Venetorum consilio ― neque enim id pro
comperto habeo ― Phariae insulae, quam et Lesinam
uocant, nobilitas pene deleta est, ea
partim interfecta, partim domo sedibusque patriis extorri. Illius enim insulae plebs, auctore quodam
uocant, nobilitas pene deleta est, ea
partim interfecta, partim domo sedibusque patriis extorri. Illius enim insulae plebs, auctore quodam eiusdem corporis sacerdote, adiunctis sibi agricultoribus, prima omnium
Dalmatarum arma in optimates sumpsit. Hoc morbo in reliquos Venetae ditionis
Dalmatas quasi contagione quadam uulgato multi Antiuarensium principes a plebe sua
interfecti sunt. Cathareni, multitudine ac uiribus suis aduersariis ualidiores, audacia
etiam se ab impetu plebis facile tutati sunt. Nam quum conspexissent plebem una coire,
sumptis armis
plebis facile tutati sunt. Nam quum conspexissent plebem una coire,
sumptis armis eam inuadunt atque e foro in domos citra caedem et sanguinem compellunt, quo facto res Catharena subita seditione turbata composita est. Caeteris Dalmatiae
ciuitatibus magis metus, ne quid noui consilii aduersus Venetos inirent, intentatus est,
quam ulla insignis calamitas ad hanc diem per plebem illata, seu id Veneto de industria
agente, ne fraude sua plebem concitatam fuisse appareret, seu ipsi Veneti ad Dalmatiae
optimates in officio continendos eo terrore satis profectum arbitrati.
Maximilianus
e foro in domos citra caedem et sanguinem compellunt, quo facto res Catharena subita seditione turbata composita est. Caeteris Dalmatiae
ciuitatibus magis metus, ne quid noui consilii aduersus Venetos inirent, intentatus est,
quam ulla insignis calamitas ad hanc diem per plebem illata, seu id Veneto de industria
agente, ne fraude sua plebem concitatam fuisse appareret, seu ipsi Veneti ad Dalmatiae
optimates in officio continendos eo terrore satis profectum arbitrati.
Maximilianus ubi accepit res Venetorum uno praelio aduerso uehementer accisas
esse, ratus occasionem
seditione turbata composita est. Caeteris Dalmatiae
ciuitatibus magis metus, ne quid noui consilii aduersus Venetos inirent, intentatus est,
quam ulla insignis calamitas ad hanc diem per plebem illata, seu id Veneto de industria
agente, ne fraude sua plebem concitatam fuisse appareret, seu ipsi Veneti ad Dalmatiae
optimates in officio continendos eo terrore satis profectum arbitrati.
Maximilianus ubi accepit res Venetorum uno praelio aduerso uehementer accisas
esse, ratus occasionem sibi quoque oblatam adiungendi imperio suo quicquid urbium in
Circumpadana Italia a Gallo
est,
quam ulla insignis calamitas ad hanc diem per plebem illata, seu id Veneto de industria
agente, ne fraude sua plebem concitatam fuisse appareret, seu ipsi Veneti ad Dalmatiae
optimates in officio continendos eo terrore satis profectum arbitrati.
Maximilianus ubi accepit res Venetorum uno praelio aduerso uehementer accisas
esse, ratus occasionem sibi quoque oblatam adiungendi imperio suo quicquid urbium in
Circumpadana Italia a Gallo rege relictum erat, misso Veronam quodam Alemano episcopo urbem ciuium uoluntate in suam ditionem redegit. Veronae
imperio suo quicquid urbium in
Circumpadana Italia a Gallo rege relictum erat, misso Veronam quodam Alemano episcopo urbem ciuium uoluntate in suam ditionem redegit. Veronae defectione Patauini
quoque Alemanicum praesidium intra urbem accępere, praetore Veneto sine iniuria
emisso. Caeterum dum et Maximilianus contrahendo exercitu in Germania moratur, et
rex Gallorum Mincium amnem Benacumque lacum imperio suo terminum constituit,
Veneti paulum a terrore collecti, Patauina plebe eorum coepta adiuuante ― plebs enim
senatui suo semper
defectione Patauini
quoque Alemanicum praesidium intra urbem accępere, praetore Veneto sine iniuria
emisso. Caeterum dum et Maximilianus contrahendo exercitu in Germania moratur, et
rex Gallorum Mincium amnem Benacumque lacum imperio suo terminum constituit,
Veneti paulum a terrore collecti, Patauina plebe eorum coepta adiuuante ― plebs enim
senatui suo semper aduersatur ― Patauium recipiunt, pulso Alemanorum praesidio, quod
numero hominum eo minus firmum fuerat, quia Alemani, Patauinae nobilitatis uoluntate
ac amicitia confisi, nihil sibi a
Veneti paulum a terrore collecti, Patauina plebe eorum coepta adiuuante ― plebs enim
senatui suo semper aduersatur ― Patauium recipiunt, pulso Alemanorum praesidio, quod
numero hominum eo minus firmum fuerat, quia Alemani, Patauinae nobilitatis uoluntate
ac amicitia confisi, nihil sibi a Venetis tanta strage infractis timendum putabant, ignorantes Venetorum animos non ita mercatura corruptos, quin existiment interdum fortunae esse obluctandum.
Iam Maximilianus, contracto simul peditum, simul equitum iusto exercitu,
fines Italiae
coepta adiuuante ― plebs enim
senatui suo semper aduersatur ― Patauium recipiunt, pulso Alemanorum praesidio, quod
numero hominum eo minus firmum fuerat, quia Alemani, Patauinae nobilitatis uoluntate
ac amicitia confisi, nihil sibi a Venetis tanta strage infractis timendum putabant, ignorantes Venetorum animos non ita mercatura corruptos, quin existiment interdum fortunae esse obluctandum.
Iam Maximilianus, contracto simul peditum, simul equitum iusto exercitu,
fines Italiae ingressurus erat, quum Venetorum oratores ad eum
timendum putabant, ignorantes Venetorum animos non ita mercatura corruptos, quin existiment interdum fortunae esse obluctandum.
Iam Maximilianus, contracto simul peditum, simul equitum iusto exercitu,
fines Italiae ingressurus erat, quum Venetorum oratores ad eum accesserunt, infimis
praecibus petentes, ut sibi ad se adeundi dicendique potestatem faceret. Qui magis
ueteris Romani imperii maiestatis quam suae fortunae memor, et ob id elatior, aditum
Venetis negauit. Permisit tamen mandata, quae praetulerant,
equitum iusto exercitu,
fines Italiae ingressurus erat, quum Venetorum oratores ad eum accesserunt, infimis
praecibus petentes, ut sibi ad se adeundi dicendique potestatem faceret. Qui magis
ueteris Romani imperii maiestatis quam suae fortunae memor, et ob id elatior, aditum
Venetis negauit. Permisit tamen mandata, quae praetulerant, scriptis edere. Quae
huiuscemodi fuisse dicuntur: Venetos amicitiam ac societatem uelle cum Maximiliano
iungere, eique omnibus Italiae urbibus, totoque continenti cedere; polliceri insuper quinquaginta millia nummum
petentes, ut sibi ad se adeundi dicendique potestatem faceret. Qui magis
ueteris Romani imperii maiestatis quam suae fortunae memor, et ob id elatior, aditum
Venetis negauit. Permisit tamen mandata, quae praetulerant, scriptis edere. Quae
huiuscemodi fuisse dicuntur: Venetos amicitiam ac societatem uelle cum Maximiliano
iungere, eique omnibus Italiae urbibus, totoque continenti cedere; polliceri insuper quinquaginta millia nummum aureorum in singulos annos perpetuo se pensuros, modo ille
aduersus Gallos arma sumat. Alemanus animaduertens Venetorum
dicuntur: Venetos amicitiam ac societatem uelle cum Maximiliano
iungere, eique omnibus Italiae urbibus, totoque continenti cedere; polliceri insuper quinquaginta millia nummum aureorum in singulos annos perpetuo se pensuros, modo ille
aduersus Gallos arma sumat. Alemanus animaduertens Venetorum postulatis manifestam
subesse fraudem, nec eos quicquam aliud quaerere quam sociorum regum dissidium, eos
re infecta ab se dimisit, exercitumque Patauium admouit. Nam Venetis toto continenti
uere et ex animo cedentibus, receptisque a quoque sociorum regum, ut inter ipsos conuenerat, suis
nummum aureorum in singulos annos perpetuo se pensuros, modo ille
aduersus Gallos arma sumat. Alemanus animaduertens Venetorum postulatis manifestam
subesse fraudem, nec eos quicquam aliud quaerere quam sociorum regum dissidium, eos
re infecta ab se dimisit, exercitumque Patauium admouit. Nam Venetis toto continenti
uere et ex animo cedentibus, receptisque a quoque sociorum regum, ut inter ipsos conuenerat, suis rebus, haud quaquam pugnare inter se regibus, utpote sublata causa,
necesse erat.
Veneti Maximiliani sibi conciliandi spe deiecti, existimantes Patauio
dissidium, eos
re infecta ab se dimisit, exercitumque Patauium admouit. Nam Venetis toto continenti
uere et ex animo cedentibus, receptisque a quoque sociorum regum, ut inter ipsos conuenerat, suis rebus, haud quaquam pugnare inter se regibus, utpote sublata causa,
necesse erat.
Veneti Maximiliani sibi conciliandi spe deiecti, existimantes Patauio retento continentis quoque possessionem haud uideri amissam, faciliusque caetera loca inde recuperatum iri, eo magnam uim commeatus, priusquam Maximilianus Patauinum agrum
attigisset, importarant, ualidoque praesidio
agrum
attigisset, importarant, ualidoque praesidio urbem munierant, data eius tutandae cura
principi Petiliano, cui, ut ante dictum est, summa etiam imperii tradita erat. Patauina
urbs ad Meduacum amnem posita quinque et uiginti millia passuum a mari abest, tribus
fossis a Venetis perductis cingitur, quae aqua ex proximo
flumine campestribus locis
deriuata, completae sunt. Vnde non solum militum praesidio, sed etiam opere Patauium
egregie emunitum erat. Itaque Maximilianus, quum duos menses
absumpsisset ― nihil enim dignum dictu egit ― dato documento nomen caesareum sine
uiribus inane esse, a militibus inopia stipendii pene desertus in Alemaniam est reuersus.
consilia, cum Venetis reconciliatur,
Ferrariae duci bellum indicit; irritum in Gallia celebratur concilium; pontifex a
Mirandula repellitur, Hispanos rupto foedere in Gallos concitat.
Iulius Secundus, pontifex
Romanus, uidens totam profligati Veneti gloriam penes Lodouicum Duodecimum,
Francorum regem, haud immerito esse, simul Ligustico ingenio, unde originem ducebat,
quietis impatiens, ad haec aegre ferens, sibique ac Ecclesiae Romanae metuens si externi
et maximi regum armis opprimeretur Italia, satis gnarus pontificiam maiestatem
hominis officio fungi curauit, dum Francos ex
Italia pellere conatur, non communi quidem Christianorum utilitati, ut pontificem decet,
inseruiens, sed quo securior ipse luxui ac superbiae amoto censore indulgeret. Itaque uana
spe inflatus cum Venetis in gratiam rediit, omniumque Christianorum principum animos
in regem Francorum sollicitare instituit. Et quia Alfonsum Hestensem, Ferrariensium
ducem, ut secum in regem Gallum coniuraret, inducere nequiuerat, ei bellum indicit,
crimine impudentissime obiecto,
inimicitiis incitatus, magno Bentiuolas odio prosequebatur, seu animi morbo indulgens nam ex hominibus, et his interdum minime studiosis, fiunt pontifices ― seu tyrannidi
ipsius familiae infensus.
minime studiosis, fiunt pontifices ― seu tyrannidi
ipsius familiae infensus.
― seu tyrannidi
ipsius familiae infensus.
intellexerunt, missis auxilio quinque Vasconum cohortibus, Bononiam aduersus Hispanos egregie tutati sunt. Nam quum Hispani per ruinas murorum, quos tormentis demoliti erant, urbem ingredi conarentur, multis suorum amissis primo a muris
repulsi, mox etiam in castra redacti sunt. Veneti duorum Christiani orbis potentissimorum regum insania abutendum rati, et terra et mari rem pro uiribus gerere constituunt.
Itaque decem et septem triremes nautis ac remigibus magis quam militibus instructae
ostium
Alfonso nunciatum est, confestim armat suos ― et erant id temporis
Ferrariae quidam etiam Galli milites ― atque hanc manum trifariam diuisam aduersus
hostem educit. Vnam partem populatoribus obsistere, aliam praecludere fugam hosticis
nauibus iubet, cum tertia ipse Venetas naues aggreditur. Itaque praedatoribus partim caesis, partim fugatis, ex decem et septem nauibus quindecim capiunt, duae reliquae, quae
agmen coegerant, nec multum ab ostio
Padi processerant, in altum refugerunt.
Alfonsus
coegerant, nec multum ab ostio
Padi processerant, in altum refugerunt.
Alfonsus tractis Ferrariam captiuis nauibus, naualia his exaedificauit, eoque eas,
monimentum naualis uictoriae, omnibus conspiciendas magno Venetorum dolore subduxit. Quippe qui tantam rerum commutationem aegerrime ferebant, recordantes se,
antequam de suis opibus rex Gallus bello illato non parum dempsisset, sub ditione fere
sua Ferrarienses habuisse. Sane Veneti impudenti quadam arrogantia praetorem quotannis, duce
monimentum naualis uictoriae, omnibus conspiciendas magno Venetorum dolore subduxit. Quippe qui tantam rerum commutationem aegerrime ferebant, recordantes se,
antequam de suis opibus rex Gallus bello illato non parum dempsisset, sub ditione fere
sua Ferrarienses habuisse. Sane Veneti impudenti quadam arrogantia praetorem quotannis, duce Ferrariensium inuito, qui et ducis consilio interesset, et ius Venetae nationi
diceret, Ferrariam mittebant. Ad hoc dictu quidem ridiculum, sed quod de maiestate ducis multum detraheret: non
aegerrime ferebant, recordantes se,
antequam de suis opibus rex Gallus bello illato non parum dempsisset, sub ditione fere
sua Ferrarienses habuisse. Sane Veneti impudenti quadam arrogantia praetorem quotannis, duce Ferrariensium inuito, qui et ducis consilio interesset, et ius Venetae nationi
diceret, Ferrariam mittebant. Ad hoc dictu quidem ridiculum, sed quod de maiestate ducis multum detraheret: non licebat duci tuba signum, sed cornu Ferrariae canere,
quum praetor Venetus in eadem urbe, quoties signum canendum esset, tuba
inuito, qui et ducis consilio interesset, et ius Venetae nationi
diceret, Ferrariam mittebant. Ad hoc dictu quidem ridiculum, sed quod de maiestate ducis multum detraheret: non licebat duci tuba signum, sed cornu Ferrariae canere,
quum praetor Venetus in eadem urbe, quoties signum canendum esset, tuba uteretur.
Porro Veneti cum aliquando Ferrariensium dissensionibus fraeti urbem fraude occupassent, coactu pontificis Romani, quibus diximus conditionibus, praesidium inde
deduxere, urbe Hestensibus restituta.
Ferrariam mittebant. Ad hoc dictu quidem ridiculum, sed quod de maiestate ducis multum detraheret: non licebat duci tuba signum, sed cornu Ferrariae canere,
quum praetor Venetus in eadem urbe, quoties signum canendum esset, tuba uteretur.
Porro Veneti cum aliquando Ferrariensium dissensionibus fraeti urbem fraude occupassent, coactu pontificis Romani, quibus diximus conditionibus, praesidium inde
deduxere, urbe Hestensibus restituta.
Iisdem fere temporibus Veneti, hac maritima infelici expeditione in inscitiam
quoties signum canendum esset, tuba uteretur.
Porro Veneti cum aliquando Ferrariensium dissensionibus fraeti urbem fraude occupassent, coactu pontificis Romani, quibus diximus conditionibus, praesidium inde
deduxere, urbe Hestensibus restituta.
Iisdem fere temporibus Veneti, hac maritima infelici expeditione in inscitiam atque
ignauiam praefecti classis coniecta ― semper enim apud Venetos res bello male gesta
ducibus adscribitur ― dissimulataque consternatione, terrestres copias, licet hae admodum tenues essent, Brixiam, quae iam Gallicum
fraude occupassent, coactu pontificis Romani, quibus diximus conditionibus, praesidium inde
deduxere, urbe Hestensibus restituta.
Iisdem fere temporibus Veneti, hac maritima infelici expeditione in inscitiam atque
ignauiam praefecti classis coniecta ― semper enim apud Venetos res bello male gesta
ducibus adscribitur ― dissimulataque consternatione, terrestres copias, licet hae admodum tenues essent, Brixiam, quae iam Gallicum iugum gentis insolentia ac libidine
excutere cupiens ad defectionem spectabat, inscientibus Gallis admoueri iubent.
constabat. Galli, audita Brixiana defectione, Brixiam duce Castone Foisio accurrunt atque per arcem, quam Gallicum praesidium adhuc tenebat, urbem ingrediuntur,
dispositis prius ad omnes urbis portas militum satis ualidis stationibus, ne quis hostium
fuga elaberetur. Venetus exercitus fraetus Brixianorum uoluntate ad arcem, ubi Galli
hostem instructa acie opperiebantur, et ipse ad pugnam paratus accedit.
Itaque utraque ex parte clamore sublato,
acerrimum primo concursu
acerrimum primo concursu accenditur
certamen ― et est campus intra urbem arci subiectus, mediocribus explicandis aciebus non
admodum incommodus.
Porro neutra pars iustum exercitum habebat, propterea quod
Venetorum res iam accisae erant, Galli uero copias suas minuerant, milite in multa distributo praesidia. Sed Venetus exercitus per se a Gallo facile uinci assuetus, utpote mercenarius et pro aliena republica dimicans, ubi uidit Brixianos armatum hostem non
sustinere, sed acie paulatim
subiectus, mediocribus explicandis aciebus non
admodum incommodus.
Porro neutra pars iustum exercitum habebat, propterea quod
Venetorum res iam accisae erant, Galli uero copias suas minuerant, milite in multa distributo praesidia. Sed Venetus exercitus per se a Gallo facile uinci assuetus, utpote mercenarius et pro aliena republica dimicans, ubi uidit Brixianos armatum hostem non
sustinere, sed acie paulatim excedere, atque arma ab hoste auertere, quosdam etiam
fugae sese mandare, et ipse eodem terrore
auertere, quosdam etiam
fugae sese mandare, et ipse eodem terrore correptus terga hosti dedit. Et quia exitus ex
urbe non patebat, cedes omnia obtinuit: milites Itali ad unum fere omnes cum magna
Brixianorum parte trucidati sunt, urbis fortunae direptae, Andraeas quoque Grittius,
ciuis Venetus, qui mercatura intermissa cum exercitu Veneto Brixiam ingressus fuerat,
uiuus captus. Nam is suorum acie inclinata in hospitis cuiusdam aedem pauidus
profugerat atque ita, hostium furori spatio dato, praeter captiuitatem nihil in eum
grauius consultum est.
et ipse eodem terrore correptus terga hosti dedit. Et quia exitus ex
urbe non patebat, cedes omnia obtinuit: milites Itali ad unum fere omnes cum magna
Brixianorum parte trucidati sunt, urbis fortunae direptae, Andraeas quoque Grittius,
ciuis Venetus, qui mercatura intermissa cum exercitu Veneto Brixiam ingressus fuerat,
uiuus captus. Nam is suorum acie inclinata in hospitis cuiusdam aedem pauidus
profugerat atque ita, hostium furori spatio dato, praeter captiuitatem nihil in eum
grauius consultum est.
Cardinalis San Seuerinas Flaminiae urbes Gallici consilii nomine occupat; Hispani
ad Pampelonam belli sedem constituunt; Maximilianus imperator copias suas a Gallis
reuocat; hinc Galli ex Italia migrare coguntur; Hispanorum praesidia eis ubique succedunt; Helueti, auxiliares Venetorum, tumultuantur et gressum referunt.
sed confestim domum repetituros, nefas existimantes aduersus eum dimicare,
cuius paulo ante milites extitissent. Quorum mentes si Maximilianus, eorum princeps, ut
debuerat, esset imitatus, haud sane ab officio ita facile discessisset, destituendo iniuria
regem socium ac de se aduersus Venetos optime meritum, nisi forte honestius, simul et
utilius uisum est pontificis Romani ac regis Hispani, neccessarii sui, morem gerere uoluntati quam sinere regem Gallum, opibus Italiae adauctum, super caeteros reges
eminere, inuidia, quae animum uehementer mordebat, hac honestatis
Hispani, neccessarii sui, morem gerere uoluntati quam sinere regem Gallum, opibus Italiae adauctum, super caeteros reges
eminere, inuidia, quae animum uehementer mordebat, hac honestatis specie obtecta.
Eodem quoque tempore ad duodecim millia Heluetiorum a pontifice Venetisque
mercede conducta in Circumpadanam Italiam cum filio Lodouici Mauri, cui
Mediolanense imperium Gallorum rex paucis ante annis abstulerat, irrumpunt. Nec
Morini et reliqui Belgae, qui nepoti Maximiliani tunc parebant, Britannusque rex ab hac
coniuratione aduersus Gallos
ab Alfonsi Hestensis imperio auertit, quandoquidem
Alfonsus, ut a rege Gallo descisceret, adduci non poterat, existimans Gallorum
societatem, quoad hi Mediolanum retinerent, maximo rebus suis aduersus omnes hostes
munimento fore.
Interea ab Heluetiis, pontificis et Venetorum conductitiis, quum iam dies stipendii
accipiendi uenisset, atque forte Veneti et pontifex ambigerent, quis eorum pecuniam
militibus numerare deberet, procacius stipendium flagitatur, atque eo seditionis peruentum est, ut Venetos ad exercitum legatos Heluetii uincirent, quos mox
ut a rege Gallo descisceret, adduci non poterat, existimans Gallorum
societatem, quoad hi Mediolanum retinerent, maximo rebus suis aduersus omnes hostes
munimento fore.
Interea ab Heluetiis, pontificis et Venetorum conductitiis, quum iam dies stipendii
accipiendi uenisset, atque forte Veneti et pontifex ambigerent, quis eorum pecuniam
militibus numerare deberet, procacius stipendium flagitatur, atque eo seditionis peruentum est, ut Venetos ad exercitum legatos Heluetii uincirent, quos mox accepto stipendio
liberos abire permiserunt. Ipsi uero latronum ritu grassantes
fore.
Interea ab Heluetiis, pontificis et Venetorum conductitiis, quum iam dies stipendii
accipiendi uenisset, atque forte Veneti et pontifex ambigerent, quis eorum pecuniam
militibus numerare deberet, procacius stipendium flagitatur, atque eo seditionis peruentum est, ut Venetos ad exercitum legatos Heluetii uincirent, quos mox accepto stipendio
liberos abire permiserunt. Ipsi uero latronum ritu grassantes multis Venetis oppidis ac
uicis direptis in suas sedes redierunt, dato documento eos, quibus nihil ciuilis roboris est,
imperio potiri, ut alio loco diximus, non
et pontifex ambigerent, quis eorum pecuniam
militibus numerare deberet, procacius stipendium flagitatur, atque eo seditionis peruentum est, ut Venetos ad exercitum legatos Heluetii uincirent, quos mox accepto stipendio
liberos abire permiserunt. Ipsi uero latronum ritu grassantes multis Venetis oppidis ac
uicis direptis in suas sedes redierunt, dato documento eos, quibus nihil ciuilis roboris est,
imperio potiri, ut alio loco diximus, non posse. Nam nihil aliud est externos milites conducere quam tyrannos ac dominos propria mercede paratos habere.
nos concitandi, ex quibus
Francorum ac Hispanorum reges lumina mundi appellant, quorum alter iam multos
annos aduersus nostrae religionis gentem, Aphricae incolam, felici incoepto bellum gerit,
alter nihil aliud meditatur quam deuicta Italia, cuius iam maiorem partem habet in potestate, Venetisque sub iugum missis, nobis arma inferre. Et affirmant Gallicae nationis periti Francos, qui sane ab ultima origine Sarmatae sunt, eos esse bellatores, qui nostrae
genti facile conferri possint, nec multum Hungaris, grauibus
de temporibus suis
liber decimus
res perscriberem. Lodouicus Duodecimus, Francorum rex, existimans Iulii pontificis
morte multum de hostium uiribus in Italia demptum esse, decem millia peditum cum
quadringentis fraenatis equitibus in Italiam, Mediolanense imperium recuperaturus,
misit, prius cum Venetis non modo pace composita, sed etiam societate inita, credens
illorum auxiliis sibi adiunctis Alemanos atque Hispanos e Circumpadana Italia pelli
posse. Et quo Venetis eximeret dubitationem se de pace ac societate cum fide agere, eis
Bartholomaeum Aluianum, strenuum ac
cum
quadringentis fraenatis equitibus in Italiam, Mediolanense imperium recuperaturus,
misit, prius cum Venetis non modo pace composita, sed etiam societate inita, credens
illorum auxiliis sibi adiunctis Alemanos atque Hispanos e Circumpadana Italia pelli
posse. Et quo Venetis eximeret dubitationem se de pace ac societate cum fide agere, eis
Bartholomaeum Aluianum, strenuum ac nobilem ex Vrsina gente uirum, et Andraeam
Grittium, ciuem quidem Venetum ac mercatorem, atque ob id belli artium rudem, sed
animi magnitudine cuilibet summae fortunae uiro parem,
illorum auxiliis sibi adiunctis Alemanos atque Hispanos e Circumpadana Italia pelli
posse. Et quo Venetis eximeret dubitationem se de pace ac societate cum fide agere, eis
Bartholomaeum Aluianum, strenuum ac nobilem ex Vrsina gente uirum, et Andraeam
Grittium, ciuem quidem Venetum ac mercatorem, atque ob id belli artium rudem, sed
animi magnitudine cuilibet summae fortunae uiro parem, sine precio dimissos restituit.
Horum alter, ut supra demonstratum est, in receptione Brixiae quum ad Venetos defecit,
a Gallis captus fuerat; alter in praelio ad Abduam cum hoc ipso
ac nobilem ex Vrsina gente uirum, et Andraeam
Grittium, ciuem quidem Venetum ac mercatorem, atque ob id belli artium rudem, sed
animi magnitudine cuilibet summae fortunae uiro parem, sine precio dimissos restituit.
Horum alter, ut supra demonstratum est, in receptione Brixiae quum ad Venetos defecit,
a Gallis captus fuerat; alter in praelio ad Abduam cum hoc ipso rege infeliciter commisso, quippe quo Venetorum opes fractae sunt, in hostium uenerat potestatem.
artium rudem, sed
animi magnitudine cuilibet summae fortunae uiro parem, sine precio dimissos restituit.
Horum alter, ut supra demonstratum est, in receptione Brixiae quum ad Venetos defecit,
a Gallis captus fuerat; alter in praelio ad Abduam cum hoc ipso rege infeliciter commisso, quippe quo Venetorum opes fractae sunt, in hostium uenerat potestatem.
alter in praelio ad Abduam cum hoc ipso rege infeliciter commisso, quippe quo Venetorum opes fractae sunt, in hostium uenerat potestatem.
cum hoc ipso rege infeliciter commisso, quippe quo Venetorum opes fractae sunt, in hostium uenerat potestatem.
caeterique omni
ex parte pellerentur et Germanis aduersariorum trepidatione crescerent animi, terga
Galli, relictis hosti omnibus tormentis, ita dederunt, ut nusquam cis Alpes consisterent.
Huius certaminis fortuna elati Alemani in gratiam Maximiliani Caesaris arma in
Venetos conuertunt. Quos quum aequo campo congredi non ausos Patauinis muris inclusos cognouissent, adiunctis sibi Hispanis sociis urbem obsidere instituunt. Et quia ea
urbs, utpote ualido praesidio ac operibus, ut supra demonstratum est, munita, difficilis
oppugnatu uisa est, relicta
ausos Patauinis muris inclusos cognouissent, adiunctis sibi Hispanis sociis urbem obsidere instituunt. Et quia ea
urbs, utpote ualido praesidio ac operibus, ut supra demonstratum est, munita, difficilis
oppugnatu uisa est, relicta obsidione Hispani praesertim ad populationem Veneti agri
conuersi sunt. Quem adeo per triennium fere euastarunt, ut Vincentia, nobili eius regionis urbe, ab omnibus principibus, qui genere ac diuitiis clariores erant, excessum sit, partimque Venetias sese recęperint, partim Veronam abierint. Eo sane hi maxime profecti
sunt, qui et
munita, difficilis
oppugnatu uisa est, relicta obsidione Hispani praesertim ad populationem Veneti agri
conuersi sunt. Quem adeo per triennium fere euastarunt, ut Vincentia, nobili eius regionis urbe, ab omnibus principibus, qui genere ac diuitiis clariores erant, excessum sit, partimque Venetias sese recęperint, partim Veronam abierint. Eo sane hi maxime profecti
sunt, qui et Venetorum imperium, nobilitati aduersum, auersati sunt, et eorum fidei
parum credebant. Id autem temporis Veronam Maximilianus praesidio tenebat.
Hae sociorum clades
Veneti agri
conuersi sunt. Quem adeo per triennium fere euastarunt, ut Vincentia, nobili eius regionis urbe, ab omnibus principibus, qui genere ac diuitiis clariores erant, excessum sit, partimque Venetias sese recęperint, partim Veronam abierint. Eo sane hi maxime profecti
sunt, qui et Venetorum imperium, nobilitati aduersum, auersati sunt, et eorum fidei
parum credebant. Id autem temporis Veronam Maximilianus praesidio tenebat.
Hae sociorum clades Bartolomaeum Aluianum, Veneti exercitus ducem, Patauio inuitum extraxere, atque cum manu, qua
partim Veronam abierint. Eo sane hi maxime profecti
sunt, qui et Venetorum imperium, nobilitati aduersum, auersati sunt, et eorum fidei
parum credebant. Id autem temporis Veronam Maximilianus praesidio tenebat.
Hae sociorum clades Bartolomaeum Aluianum, Veneti exercitus ducem, Patauio inuitum extraxere, atque cum manu, qua urbem tutabatur, hosti obuiam ire coegerunt.
Itaque quum multis praeliis inter se factis non modo Hispanus nusquam inferior extitisset, uerum etiam Aluianus saepius uictus atque profligatus abisset, Veneti
Veneti exercitus ducem, Patauio inuitum extraxere, atque cum manu, qua urbem tutabatur, hosti obuiam ire coegerunt.
Itaque quum multis praeliis inter se factis non modo Hispanus nusquam inferior extitisset, uerum etiam Aluianus saepius uictus atque profligatus abisset, Veneti tandem tot
aduersis infracti consiliis belli depositis ad pacem petendam animum adiciunt, statuuntque Maximilianum, grauem finibus suis accolam, auro, quando armis nihil prospere
cederet, aggredi. Nec consilio fortuna defuit, quamquam
quamquam Maximilianus non tam
auidus quam indigus pecuniae erat, quippe quam inconsultis sumptibus ita absumebat,
ut ei stipendium militibus dandum nunquam fere suppeteret, unde expeditiones magno
conatu susceptas inopia stipendii saepius omittere cogebatur. Hos Maximiliani mores
Veneti in consilio habentes, rege Gallo pacificatore adhibito inducias primo impetrant.
Mox numerata Maximiliani praesenti summa ducentorum millium nummum aureorum,
pactique item ut quinque et uiginti millia in singulos annos Romano imperatori tributi
nomine perpetuo penderent, uoluntate ipsius
conditionibus restituta est, ut scilicet omnibus Veronensibus, qui
Maximiliani partes secuti essent, tuto domi esse liceret, foederi adscriptum est, ne per
inducias ullum urbi nouum munimentum iniussu ipsius Maximiliani adderetur.
Quae quidem res argumento est inter Maximilianum et Venetos tunc de pace haud
quaquam conuenisse, induciasque, ut dictum est, factas, non autem certam pacem compositam fuisse, quo scilicet Maximilianus aut, quum ei uideretur bellum instaurandum,
sublatis induciis libera fide illud cum Venetis gereret, infidis sane sociis hostibusque
Quae quidem res argumento est inter Maximilianum et Venetos tunc de pace haud
quaquam conuenisse, induciasque, ut dictum est, factas, non autem certam pacem compositam fuisse, quo scilicet Maximilianus aut, quum ei uideretur bellum instaurandum,
sublatis induciis libera fide illud cum Venetis gereret, infidis sane sociis hostibusque
imbellibus, aut metu belli de integro inferendi eos in officio contineret. Solent enim
plaerique regum crebris sermonibus ferre populos urbibus inclusos suisque legibus, non
regum arbitrio aetatem agentes, nisi aeque ac agrestes metu
sed operis
faciundis colonos mercede conducunt, quum e contrario Transmontana nobilitas procul
ab urbibus in suis praediis uicatim habitet, solius regis sui dicto audiens.
Atque hanc puto causam regi Matthiae Chugniadi Coruino extitisse, ut Venetos,
quoties in eos ira accenderetur, non ignobiles modo plebeosque, sed etiam rusticos uocitaret, asserens fortunam genus haud quaquam mutare, quum praesertim Veneti nulla
ex parte nobilibus essent adaequandi, et quia omnes mercaturae student, et quia militiae,
quae est
sui dicto audiens.
Atque hanc puto causam regi Matthiae Chugniadi Coruino extitisse, ut Venetos,
quoties in eos ira accenderetur, non ignobiles modo plebeosque, sed etiam rusticos uocitaret, asserens fortunam genus haud quaquam mutare, quum praesertim Veneti nulla
ex parte nobilibus essent adaequandi, et quia omnes mercaturae student, et quia militiae,
quae est potissima, quod satis constat, nobilium ars, operam nauare non solent.
Proprium autem seruorum atque infimae conditionis hominum esse, rex Matthias
quae est potissima, quod satis constat, nobilium ars, operam nauare non solent.
Proprium autem seruorum atque infimae conditionis hominum esse, rex Matthias arbitrabatur, regium nomen, quos apud omnes gentes tam sanctum quam necessarium est,
auersari. Nihil autem ambigitur apud Venetos reges inuisos esse, eo quod eorum cupiditati, qua illi in proferendis finibus feruntur, semper obuiam ierunt, existimantes mercatoribus nauticam magis quam imperium conuenire ― quippe quae conuehendis
mercibus ualde commoda est ― quum imperium sine armis ac uiribus, et
Scytha octoginta
millia agrestium ad bellum sacrum Turcis inferendum congregat; plebs furibunda Georgio
duce regnum ambiente arma in nobilitatem conuertit.
armis quatriduo occupabit. Quis enim illi
cunctantibus inopia stipendii Hungaris obstabit? Quibus regionibus subactis confestim
arma Italiae inferet, finitima quaeque ditionis suae faciendo rerumque serie tractus iungendo. Nempe quum Arsia fluuius Illyricum ab agro Aquileiensi et Veneto dirimat, continens imperium usque ad Italiam, Inferiore Dalmatia in potestatem redacta, habebit. Quot
autem dierum iter, ut omittam breuissimum e Macedonia in Italiam traiectum, inde
Romam sit, in qua Vrbe templum Deo suo erigere Selynes, Salomonis pater, uouerat, per
te ipsum,
abiturum fuisse ferunt; Moesorum proditione, hostili fraude ― quippe Hungaris bellum
de more omnium gentium Turca haud quaquam indixerat, quo ante expectatum eos
adoriretur.
Quamquam plaerique Hungarorum suam culpam, ut fit, in alios transferentes crimen
amissi Tauruni in Venetos, falso, ut ego sentio, coniciunt, quos suspicantur Salomoni
persuasisse, ut Taurunum oppugnaret, ne Hungari et Boëmi bello in se ipsos auerso
Carolo Augusto, eidemque Hispaniarum regi, adiungi possent, dum is aduersus Gallos
in Circumpadana Italia per duces suos
inter Hungarorum regem et Caesarem contractae, et docendo nimiam Augusti potentiam
e re haudquaquam esse Turcaica, putantes eo consilio suae reipublicae egregie consultum iri. Quam quidem atrocitatem apud Hungaros sermonibus iactatam magis attigi, ne
uiderer omisisse, quam quod crederem a Venetis admissam.
Quis enim adduci potest,
ut credat quenquam Christianum adeo insanae mentis esse, perditumue, morisque
Turcaici imperitum, ut aut malit Turcaicum quam Christianum supra modum crescere
imperium, aut nesciat a
de
Romanis, deletis Salonis, ceperunt, suoque regno adiecerunt.
** post habita
app. ed. Crau.: Caeterum ciuitas, Venetorum imperio
liberata, parum abfuit, quin haud multo post, quorundam adolescentium
leuitate animi, et, egestate, ut fit, uenalium, proditione, diriperetur;
quos quidem nominatim tradere, familiae dignitas, in qua nati
patremque Turcarum incursionibus uexet. Ad haec, ne belli
quidem iure seruato, licitati sunt hostis caput, pecunia percussori promissa.
Nec altera parte Stephanus destitit externis auxiliis Rhacusanos oppugnare:
pactus est enim cum Venetis, ut expugnata Venetorum ope urbe Rhacusa, praeda
rerum omnium Stephano, urbs uero Venetis cederet. Quod ubi sensere Rhacusani,
misso Romam quodam monacho Basilio, qui postea, ob hanc operam strenue nauatam,
Tribuliensium praesul
incursionibus uexet. Ad haec, ne belli
quidem iure seruato, licitati sunt hostis caput, pecunia percussori promissa.
Nec altera parte Stephanus destitit externis auxiliis Rhacusanos oppugnare:
pactus est enim cum Venetis, ut expugnata Venetorum ope urbe Rhacusa, praeda
rerum omnium Stephano, urbs uero Venetis cederet. Quod ubi sensere Rhacusani,
misso Romam quodam monacho Basilio, qui postea, ob hanc operam strenue nauatam,
Tribuliensium praesul creatus est, deferunt ad
sunt hostis caput, pecunia percussori promissa.
Nec altera parte Stephanus destitit externis auxiliis Rhacusanos oppugnare:
pactus est enim cum Venetis, ut expugnata Venetorum ope urbe Rhacusa, praeda
rerum omnium Stephano, urbs uero Venetis cederet. Quod ubi sensere Rhacusani,
misso Romam quodam monacho Basilio, qui postea, ob hanc operam strenue nauatam,
Tribuliensium praesul creatus est, deferunt ad Nicolaum V. Romanum Pontificem
querelam: Venetos impietatis in
Stephano, urbs uero Venetis cederet. Quod ubi sensere Rhacusani,
misso Romam quodam monacho Basilio, qui postea, ob hanc operam strenue nauatam,
Tribuliensium praesul creatus est, deferunt ad Nicolaum V. Romanum Pontificem
querelam: Venetos impietatis in Christianum nomen accusant, rogantque
Pontificem, ut ipsos Venetos, a Stephani Cosacii, schismatici hominis,
societate, et Rhacusanae urbis oppugnatione, arceat. Pontifex literas extemplo
ad Venetos conscribit, hisque
quodam monacho Basilio, qui postea, ob hanc operam strenue nauatam,
Tribuliensium praesul creatus est, deferunt ad Nicolaum V. Romanum Pontificem
querelam: Venetos impietatis in Christianum nomen accusant, rogantque
Pontificem, ut ipsos Venetos, a Stephani Cosacii, schismatici hominis,
societate, et Rhacusanae urbis oppugnatione, arceat. Pontifex literas extemplo
ad Venetos conscribit, hisque rebus diuinis interdicit, si ullum auxilii genus
aduersus Rhacusanos Bossinati
querelam: Venetos impietatis in Christianum nomen accusant, rogantque
Pontificem, ut ipsos Venetos, a Stephani Cosacii, schismatici hominis,
societate, et Rhacusanae urbis oppugnatione, arceat. Pontifex literas extemplo
ad Venetos conscribit, hisque rebus diuinis interdicit, si ullum auxilii genus
aduersus Rhacusanos Bossinati homini praestitissent. Atque ita Veneti, metu
Pontificiae censurae, quieuere; sed nec quies Venetorum belli finem fecit. Nam
filius
hominis,
societate, et Rhacusanae urbis oppugnatione, arceat. Pontifex literas extemplo
ad Venetos conscribit, hisque rebus diuinis interdicit, si ullum auxilii genus
aduersus Rhacusanos Bossinati homini praestitissent. Atque ita Veneti, metu
Pontificiae censurae, quieuere; sed nec quies Venetorum belli finem fecit. Nam
filius Stephani, quem a patre defecisse demonstrauimus, ita inimico animo
regiones ad patris imperium spectantes, Turcica manu sibi adiuncta,
arceat. Pontifex literas extemplo
ad Venetos conscribit, hisque rebus diuinis interdicit, si ullum auxilii genus
aduersus Rhacusanos Bossinati homini praestitissent. Atque ita Veneti, metu
Pontificiae censurae, quieuere; sed nec quies Venetorum belli finem fecit. Nam
filius Stephani, quem a patre defecisse demonstrauimus, ita inimico animo
regiones ad patris imperium spectantes, Turcica manu sibi adiuncta, deuastando
peruagatus est, ut hoc in primis certamen, Turcis
habemus quod nondum oppida ipsa Delmatiae
nostrae obsideantur atque oppugnentur, intercedente nescio quo
adumbratae pacis foedere. Solis ergo urbibus parcitur;
cetera omnia predae rapinisque exposita sunt. Tunc autem
et urbes ipsas perfidus ille procul dubio inuasurus est et
dominis nostris Venetis, quibus nunc se amicum simulat, bellum
aperte indicturus cum aliorum regna oppresserit. Pax Maumetana cum Christianis Quomodo enim ullius Christiani
amicus esse potest qui Christo aduersatur, qui neque
religione neque legibus neque moribus nobiscum conuenit?
Profecto
iudicetur quam nihil aliud est laudare nisi eius laudes proferre non posse.
Hoc tantum addam ne pro eius pietate ingratus uidear, patrem habuit Franciscum Mariam Mantue principem, summum ducem, cui adeo fortuna tribuit, ut et Venetus Senatus, fulminante in eum grauissima cede Iulio pontifice Maximo et fere totius imperii eorum exitio, in eo spem totam poneret. Tanti erat in bello gerendo consilii, tanteque fortitudinis ut Turcarum Cesar, eum non hominem, sed in homine latitantem Martem diceret, et ita gloriaretur huius
et filia una, Marcus uidelicet, Simeon, Petrus, Ioannes, Alexander, Valerius et Birra. Quibus omnibus Marcus ut aetate ita doctrina et uitae integritate praefulsit, licet omnes uiri probi ac singulari fide insignes extiterint. Petrus, Ioannes et Valerius triremis praefectura donati naualia apud Venetos stipendia meruerunt, quamquam Ioannes infelici auspicio primis praefecturae diebus ex humanis excaesserit. Simeon uero equestri militia de senatu Veneto benemeritus ex Italia rediens in patria tandem mortuus est. Alexander liberis procreandis operam dedit, qui et omnibus superuixit. Birra
praefulsit, licet omnes uiri probi ac singulari fide insignes extiterint. Petrus, Ioannes et Valerius triremis praefectura donati naualia apud Venetos stipendia meruerunt, quamquam Ioannes infelici auspicio primis praefecturae diebus ex humanis excaesserit. Simeon uero equestri militia de senatu Veneto benemeritus ex Italia rediens in patria tandem mortuus est. Alexander liberis procreandis operam dedit, qui et omnibus superuixit. Birra autem, maritale connubium aspernata, caelibem uitam agens in monasterio diui Benedicti, a
uidelicet: Dominicus Grimanus, miseratione diuina episcopus Portuensis et cardinalis diui Marci reuerendissimus, Petrus Berislaus, Vesprimiensis episcopus et Coruatiae banus inclytus, Christophorus Marcelus, archiepiscopus Corcirensis, Augustinus Mula, patritius Venetus generosus, Barnardus Zane, artium et sacrae teologię magister, archiepiscopus Spalatensis metropoliticus, et multi alii quorum nomina celeberrima breuitatis causa in presentiarum omittimus.
Secundum opptinuerunt locum uiri probi ac honorati, minus tamen docti,
Dalmatiae, Liburniaeque tractum delendum praeberet. quippe omnia,
quae ad hunc tractum pertinent paulo a mari recedentia, usque ad castellum
Ostaruicae hac hyeme Vngaris ereptum, quod super Iaderam est Liburniae
ciuitatem Venetis subditam, Turcarum sunt, ex quo loco in Italiam, immo
Venetias sex dierum iter est. viden quantum appropiquant Italiae? Spalatum
oppidum Dalmatiae, aliquando Diocletiani Augusti palatium per tria milliaria
a Salonis,
quae ad hunc tractum pertinent paulo a mari recedentia, usque ad castellum
Ostaruicae hac hyeme Vngaris ereptum, quod super Iaderam est Liburniae
ciuitatem Venetis subditam, Turcarum sunt, ex quo loco in Italiam, immo
Venetias sex dierum iter est. viden quantum appropiquant Italiae? Spalatum
oppidum Dalmatiae, aliquando Diocletiani Augusti palatium per tria milliaria
a Salonis, quae ciuitas nunc solo est aequata, distat. Dicunt Turcae ab
ORATIO
FRATRIS VINCENTII PRIBOEVII SACRAE THEOLOGIAE PROFESSORIS ORDINIS
PRAEDICATORVM
DE ORIGINE SVCCESSIBVSQVE SLAVORVM.
li
VI. c
est, his praecipue infelicissimis nostris temporibus, Othomani posteritatem Slauorum aciae regna superare, imperia obtinere, munitissimas urbes expugnare, euertendo Romano imperio incumbere orthodoxamque religionem, nisi omnipotentis dei manus suppetias attullerit, destruere et pessundare. Veneta res etiam, praesertim per aequora, hoc milite suis se hostibus frequenter terribilem exhibuit, nec quisquam unquam Slauos segnes ad pgnam inuenit. O igitur felicisamam Slauorum nationem, quae tot millibus annorum magnam Europae partem et haud spernendam Asiae portionem
de quo infra (ut policiti sumus) loquemur. Nerenta (195)
Narenta.
etiam, a Plinio Narona dicta,
re mili. lib. IIII. capitu. (199)
Liburniae domina, de re publica Romanorum, sicut in commentariis Caesaris dicitur,
saeuiunt, situm est, licet totum hoc maris spatium inter Pharam et praefatas insulas, ipsis insulis tumentium undarum fluctus propulsantibus, tutum nauibus praestet hospitium totusque locus iste a nautis optimus portus aestimetur. Per quem necesse est, praesertim in hyeme, ex Venetiis ad Graeciam Siciliamque et ad caetera orientis loca nauigantes uel inde Venetias uersus tendentes, si maxima uolunt maris discrimina euitare, suum iter dirigere, quamquam (estiuo duntaxat tempore) aliquando nonnulli nautarum inter has insulas et Issam, cuius supra meminimus, octo millibus
et praefatas insulas, ipsis insulis tumentium undarum fluctus propulsantibus, tutum nauibus praestet hospitium totusque locus iste a nautis optimus portus aestimetur. Per quem necesse est, praesertim in hyeme, ex Venetiis ad Graeciam Siciliamque et ad caetera orientis loca nauigantes uel inde Venetias uersus tendentes, si maxima uolunt maris discrimina euitare, suum iter dirigere, quamquam (estiuo duntaxat tempore) aliquando nonnulli nautarum inter has insulas et Issam, cuius supra meminimus, octo millibus passuum ab his distantem nauigare non uereantur.
Tendentibus
uersus tendentes, si maxima uolunt maris discrimina euitare, suum iter dirigere, quamquam (estiuo duntaxat tempore) aliquando nonnulli nautarum inter has insulas et Issam, cuius supra meminimus, octo millibus passuum ab his distantem nauigare non uereantur.
Tendentibus enim hac Venetias uersus ex Graecia huius tractus in principio tribus clausus monticulis, medio caeteris eminentiore arcem inaccessibilem ualidissimo firmatam muro praeruptis
Vrbs Pharum describitur.
(ut Sabellicus inquit)
li.
aenea. IX. libro II.
ne quid seruile eis accideret,
experiri parati, anno domini nongentesimo octuagesimo septimo ab Vrseolo, duce Venetiarum, euersa funditus eorum urbe, quam pro moenibus fortissime, quamdiu licuit, tutati sunt, uicti fuere.
Vrseolus dux Venetorum Pharum euertit anno domini DCCCCLXXXVII.
Variis posthaec uniuersa Dalmatia ob inextinguibiles inter Venetos et Ligures inimicitias casibus agitata, aucto mirum immodum Venetorum imperio, reedificata prius per uos urbe uestra, inito cum eis perpetuae pacis foedere, praecipuis
septimo ab Vrseolo, duce Venetiarum, euersa funditus eorum urbe, quam pro moenibus fortissime, quamdiu licuit, tutati sunt, uicti fuere.
Vrseolus dux Venetorum Pharum euertit anno domini DCCCCLXXXVII.
Variis posthaec uniuersa Dalmatia ob inextinguibiles inter Venetos et Ligures inimicitias casibus agitata, aucto mirum immodum Venetorum imperio, reedificata prius per uos urbe uestra, inito cum eis perpetuae pacis foedere, praecipuis ornati priuilegiis (nam et senatum habetis et quaestores ipsi deligitis uestrique iuris est aerarium), multis donati
urbe, quam pro moenibus fortissime, quamdiu licuit, tutati sunt, uicti fuere.
Vrseolus dux Venetorum Pharum euertit anno domini DCCCCLXXXVII.
Variis posthaec uniuersa Dalmatia ob inextinguibiles inter Venetos et Ligures inimicitias casibus agitata, aucto mirum immodum Venetorum imperio, reedificata prius per uos urbe uestra, inito cum eis perpetuae pacis foedere, praecipuis ornati priuilegiis (nam et senatum habetis et quaestores ipsi deligitis uestrique iuris est aerarium), multis donati immunitatibus, gratissima potiti libertate Venetis usque ad hoc tempus
agitata, aucto mirum immodum Venetorum imperio, reedificata prius per uos urbe uestra, inito cum eis perpetuae pacis foedere, praecipuis ornati priuilegiis (nam et senatum habetis et quaestores ipsi deligitis uestrique iuris est aerarium), multis donati immunitatibus, gratissima potiti libertate Venetis usque ad hoc tempus fidelissime coniungimini. Qui etsi, dum aequam in Republica partem singuli queritis, in uarias saepe discenssiones deueneritis, semper tamen uirili strenuoque contra aduersarios usi estis animo, cum is omnium Pharensium, et nobilium et plebeorum nec non et ruralium, mos
Turcarum superfuerunt. Postremo Turcis pugna detractantibus, nonnullis ex nostris desideratis caeterisque fere omnibus magnis confectis uulneribus, Pharenses clara potiti uictoria ad suos regressi sunt. Quamobrem Nicolaus Paladinus (quemadmodum nos ipsi uidimus) Senatus Veneti consulto militari honore togaque aurea ob suscepta uulnera pugnandique constantiam donatus, diuitiis et immunitatibus simul cum caeteris naualibus sotiis pro meritis auctus fuit.
Taceo filium eius Paulum, uirum utique, si ingenium, si eruditionem, si forme specimen
mediam Turcharum classem remulcho illapsus, suppetiis allatis, capta urbe,
quam cum suis diu constanti animo tutatus fuit, grauiter sauciatus Turcharum captiuus esse didicit. Magna deinde pecuniae summa a suis redemptus, ob praecipuam eius uirtutem a Venetis aequitis aurati insigniis sublimatus, magno in praecio usque ad ultimum uitae suae ab eisdem Venetis habitus est. Sed nec Petri Blasei,
Petrus Blasius.
consobrini mei, partam de piratis uictoriam tacebo. Cui ampla et ad pugnam oneraria sua naue apta Aphricum
quam cum suis diu constanti animo tutatus fuit, grauiter sauciatus Turcharum captiuus esse didicit. Magna deinde pecuniae summa a suis redemptus, ob praecipuam eius uirtutem a Venetis aequitis aurati insigniis sublimatus, magno in praecio usque ad ultimum uitae suae ab eisdem Venetis habitus est. Sed nec Petri Blasei,
Petrus Blasius.
consobrini mei, partam de piratis uictoriam tacebo. Cui ampla et ad pugnam oneraria sua naue apta Aphricum littus sulcanti (Angliam enim uersus tendebat) cum allatum esset tris Venetas rostratas naues a quodam
ad ultimum uitae suae ab eisdem Venetis habitus est. Sed nec Petri Blasei,
Petrus Blasius.
consobrini mei, partam de piratis uictoriam tacebo. Cui ampla et ad pugnam oneraria sua naue apta Aphricum littus sulcanti (Angliam enim uersus tendebat) cum allatum esset tris Venetas rostratas naues a quodam pirata Hispano uastissimam habente nauim in Carthaginensi portu longa obsidione fatigari, ita iniquo tulit animo, ut postposita propriae salutis cura (febribus enim laborabat) neque hostium multitudinem (trecenti enim fuisse dicuntur) neque nauis aduerse notabilem
in flumen saltu salutem suam quaerere compulsum. Qui innumera Turcarum multitudine in eum ruente memorans se Pharensem esse seuientis more leonis toruo tello, magna hostium caede, propriam mortem ultus inter aceruos a se trucidatorum expirauit. Enimuero (ut fama fuit), si mille in castris Venetorum Vitto similes uiri fuissent, minime tam faeda plaga Christianum nomen affectum, minime tot castra, tot pagi, tot uille conflagrate, minime innumerabilis multitudo hominum et pecudum fuisset abducta. Nec silentio praetereundum esse puto recentem octo ruralium ex Pharensibus nautarum prius
Pars datum subsequens ipso a Stephano Broderico scripta
est.
30 Bonsagnum Hippolytus Estensis secum in Hungariam tulit. Iam anno
1512 in regno se continet, anno 1516 gubernator episcopatus Agriensis, anno 1528
legatus regis Hungariae apud Venetos. Anno 1529 praepositus Varadiensis, in
testimonio Stephani Broderici eodem tempore dato ut olim episcopus Chanadiensis
invenitur.
Quid aliud causae latro dicat, cur uiatorem occiderit? Olim Gallos propemodum iusta ira pertraxit ad urbem: Nam legatus Romanus contra ius gentium in acie pugnauerat. Isti latrones nihil causantur aliud, quam pecuniam non esse datam, quam flagitarunt. Non igitur tentata urbs est, quia Gallis et Venetis esset alieno animo erga Caesarem, quia Gallis et Venetis esset aequior. Nihil in gratiam Caroli susceptum est. Auaritia et amplissimae praedae spes perpulerunt, ut transgressi Apenninum, maximis itineribus summa celeritate confectis ad urbem properarint. Nec dierum
Olim Gallos propemodum iusta ira pertraxit ad urbem: Nam legatus Romanus contra ius gentium in acie pugnauerat. Isti latrones nihil causantur aliud, quam pecuniam non esse datam, quam flagitarunt. Non igitur tentata urbs est, quia Gallis et Venetis esset alieno animo erga Caesarem, quia Gallis et Venetis esset aequior. Nihil in gratiam Caroli susceptum est. Auaritia et amplissimae praedae spes perpulerunt, ut transgressi Apenninum, maximis itineribus summa celeritate confectis ad urbem properarint. Nec dierum aliquot inedia, nec hostis a tergo, et a lateribus remoratus
hic exercitus maiorum nostrorum fuit? Quam longe degenerauit a ueterum modestia? Maiores nostri nihil praeter uictoriae laudem cupiebant domum reportare. Itaque nec priuatorum fortunas diripiebant, tantum abest, ut attingerint res sacras. Nec procul exempla continentiae requirenda sunt. Quis toto Veneto bello a Maximiliani exercitu unum oppidum audiuit direptum esse? Nemo profecto. Et Maximilianus ipse cum esset in puniendis delictis lenissimus, tamen in uindicanda auaritia militum acerrimus fuit. Etenim cum in eo bello capta Vincentia, Maximilianus in uindicanda auaritia acerrimus, quidam
capitaneus est regis Ferdinandi, sed et intimus consiliarius ipsius Caroli imperatoris.
Hic erat dux et caput exercitus, qui Majestatem regiam obsidebat. Hoc etiam ea causa volui
ad Vestram dominationem perscribere, ut serenissimo Principi et domino domino duci
Venetiarum, domino nostro gratioso, Vestra dominatio ostendere velit, et etiam dominis
meis observandissimis oratoribus regum Francie et Anglie.
pecuniam mittas. Paulus Jovius recens edidit librum de imaginibus clarorum virorum inter quos et nomen tuum breviter perstrinxit, quod ut perscriptum est, ad te mecum afferam, si librum ipsum ferre non potuero.
nactus fidelem nuntium, vel ipse mihi significet, in cuius manus illud daturus sim, ne me arguat obliuionis aut negligentie. Negocium totum de prepositura tuę bonitati comitto.
Ut antea scripseram, Luterani autem iam ceperunt nationale concilium celebrare Frankfordie ad Menum fluuium. Nihil aliud dignum est ut scribatur.
perfeceris, perficies autem quod e re mea putabis, gratum et ratum habebo. Episcopum Jauriensem si tibi uidetur, postquam strenue improbus et iniustus est, citabo Romam in judicium: omnia tamen ex tua voluntate faciam.
Duo hec audiui ex quodam magno et probo viro Cesarem petiisse a Venetis ut liceret ei per Tridentum in Italiam mittere
tibi uidetur, postquam strenue improbus et iniustus est, citabo Romam in judicium: omnia tamen ex tua voluntate faciam.
Duo hec audiui ex quodam magno et probo viro Cesarem petiisse a Venetis ut liceret ei per Tridentum in Italiam mittere
pacem simulatam cum Cesare, sed totum se conuerteret ad bellum serio gerendum, eoque summam rei experiretur. Rex
Veniam autem subsarcinatus rerum nouarum. Te autem, quemadmodum optaui, facturum esse omnia non dubito.
Thurcis nihil habeo certi quod scribam. Et ab his quidem Thurcis, qui nobis confines sunt, ueritas omnis ignoratur de rebus Asiaticis prope magnam et longam absentiam principis; alioquin non ommisissem ad te scribere, neque deinceps omittam si quid intelligam quod te dignum putem. Quę Venetias perferuntur scio ad te scribi diligenter. Crebrius ad te scriberem si aut inuenirentur sępe quibus recte dari possent literę, aut acciderent eiuscemodi negocia quibus ipse delectari posses. Nam occupari te nugis dumtaxat et inanitate verborum qui distringeris muneribus publicis dementis
dies detentus fui, hasque litteras cuidam mercatori Pharensi commisi ut Petro denti redderet, is enim mercator Bucharim petit. Sed diu ex hac insula propter uentos contrarios non potest discedere. Rogo quam primum significes an accersas me, an venias ad nos, ne ego petam Venetias. Si neutrum feceris, effice apud Antonium Sarkan, ut pensionem sequentis anni mittat ad me Venetias. quemadmodum illi scripsi, erit enim opus mihi illa pecunia. Miror quod nullam fecisti mencionem de illo medicamento; non putes nugas, illud quoque mecum feram Venetias uel si uolueris ad te
redderet, is enim mercator Bucharim petit. Sed diu ex hac insula propter uentos contrarios non potest discedere. Rogo quam primum significes an accersas me, an venias ad nos, ne ego petam Venetias. Si neutrum feceris, effice apud Antonium Sarkan, ut pensionem sequentis anni mittat ad me Venetias. quemadmodum illi scripsi, erit enim opus mihi illa pecunia. Miror quod nullam fecisti mencionem de illo medicamento; non putes nugas, illud quoque mecum feram Venetias uel si uolueris ad te ipsum. Gelatina ueris aduentu regelata et destructa est. Polipos distraximus, quia diu nihil
venias ad nos, ne ego petam Venetias. Si neutrum feceris, effice apud Antonium Sarkan, ut pensionem sequentis anni mittat ad me Venetias. quemadmodum illi scripsi, erit enim opus mihi illa pecunia. Miror quod nullam fecisti mencionem de illo medicamento; non putes nugas, illud quoque mecum feram Venetias uel si uolueris ad te ipsum. Gelatina ueris aduentu regelata et destructa est. Polipos distraximus, quia diu nihil respondebas. hic annus ut in aliis, sic in prouentu piscium fuit infelicissimus quamquam retia sero mergamus tamen uix tantum piscium capimus, quod
et patrone semper obseruandissime felicitatem.
Multa sum passus aduersa in hoc itinere, ac uix XVI-o die Venetias ueni malis equis: nam et albus gradarius in uia decessit, et ego calce percussus equi nunc etiam male affectus claudico. Quamobrem continerem me Venetiis aliquot diebus dum vulnus coiret, nisi mihi properandum esset in Dalmatiam propter Zaladiam, ut seruitutem meam saltem hoc genere officii testatum tibi faciam. Nec fraudabor spe mea, si cito prestabit sese mare nauigabile, ac si etiam prospera utar nauigatione, quippe quum hyems hactenus
Nunc profecto non licuit hinc ad te res mittere in ea copia, quemadmodum ego destinaueram. nam et hic equus in quo famulus reuertitur uix equitem ipsum istuc reducet, et ille quem Petrus seruitor tuus dedit, partim quod macilentus est admodum, partim etiam quod valde iuuenis, egre potuit ad litus Venetum appelli. Mitto cauiarem, farcimina, butargas, acus ducentas et filum album, paria perspicillorum 14, maluasiam, duas scatulas cidoniati, et alias duas domino Georgio, pistachia quoque adiunxi maluasię. Que sane omnia curauimus, nescio an perfecimus, ut essent optima. Fideli et diligenti
induciis. Sed Turcus, ut aiunt, misit ad regem Persarum pro tractanda pace, quo expeditior sese in Hungariam conferat: quod deus auertat, et conatus impios demoliatur. Hec, ut accepi, ita scripsi.
fuit consilium mittere semiplenum, corrumperetur enim in uia; preterea misi satis bonam copiam lauri. Hec omnia si tibi reddita sunt integra et incorrupta, facias me certiorem rogo, et si quid aliud uelis significes.
Narrantias, garum et farcimina, pro quibus diligenter scripseram Venetias, nondum habere potui; credo consumpta esse uetera, et noua in dies expectari. Hic Thurcis autoribus murmuratur a principe Thurcorum filium Mustafam et eius paruum filium et Rostanbassam interfectum esse ob suspitionem rerum nouarum. Classis Thurcica, ut antea scripsi, recepit se
ut antea scripsi, recepit se Constantinopolim. Corsica potitus est Gallus, relicto duce Salerni ad tutelam insule cum presidio. Genuenses pro recuperanda insula parant expeditionem, iamque eo miserunt
esse cautos in rebus uestris. Turchus instruit triremes octuaginta preter piraticas.
fuit in stipendiis nostri regis cum aliquot equitibus quidam Dalmata qui olim militabat apud regem Anglie. Nuper enim comoratus est in oppido
In hunc errorem incidi quod sum profectus Venetias antequam mihi responderes, propterea quod tarde sunt redditę litterę tuę, quas iam desieram expectare. Peruenerunt enim ad meum fratrem quarto die ante
uestigiisque tuis nostram patriam illustrares, et nos uicissim te piscatione oblectaremus. Nihil noui est alicuius momenti, nisi quod Galli et Angli non dubiam inter se pacem habent.
circiter septemdecim – in longitudinem 7 cm – sunt illegibiles.
50 Desideratur in longitudine 2 cm locus litterarum circiter quinque.
Ferdinando pacem non negat, sed ita: Ferdinandus prius libere in Hungariam
permittat, deinde Polono et Venetis sit amicus, postremo regi Christianissimo reddi curet. Ferunt
additum in responso illo [nescio?], quid et de pontifice Romano –
quae quidem nisi Ferdinandus faciat, bellum sibi paratum esse intelligat. Ferdinandus nihil iis
belli rationibus deterritus
Quod felix faustumque sit eidem et ovibus suis.
Quae diu faelix bene valeat in utroque homine, et tandem plena annis vita potiatur
aeterna.
Christianum FeFr statum futurum spes erit. Ipse Te apicem sentiat, Maiestas Tua illum filium, dignitatique eius accedat ex aula imperii in meliorem formam restituti, ut qui hodie proximi Maiestati Tuę sunt loco decedant illoque subeant maiores honores. Rex Francorum, rex Romanorum, Senatus Venetus, rex Anglię, si cum Sede Apostolica sibi sibi ] ei Fe conuenit, rex item Portugalię, deinceps cęteri. cęteri] cęteri, ut nemini dignitas deteratur, sed omnibus crescat sine priuato detrimento publicę Christianismi curę sub
et dolus nemini patrocinari debent, sed, ut iuste vivamus, Dominus innuit dicens: Quod tibi fieri non vis etc. Deinde consequenter mihi describas, infra quod futurum tempus pecunia hactenus missa sustentari possis, quo per suffragia non procedamus. Item si tempus vacabit, accedas Venetias sine tumultu, et per consequens ad officinam Lucantonium de Giunta, Florentinum librarium, qui olim impensa Johannis Pap, librarij Budensis de anno Domini quingentesimo quinto sub presulatu Luce Episcopi Zagrabiensis Patroni Breviarium stampavit, interrogesque ab eo vel suis heredibus,
hic Turcis, quas Turca vicissim
nec armis,
apparatibus nostris, si modo tanta bellua exiguitate nostra terreri possit. Quod si quid insequenti molietur contra nos novi, aut etiam si non, speramus nos Pauli
Deinde interrogavit de numero gentium: quis eas mitteret, an venirent cum voluntate V.re M.tis? Ego non potui negare, quin cum voluntate V.re M. venirent. Declaravi etiam numerum militum et unde mitterentur. Que omnia confessus est Jonus Beg, se Venetiis audisse. Addidi preterea, christianos principes et status Imperii constituisse, tandiu bellum alere, etiam si per decennium opus esset, donec Budam recuperent.
Quid ita? inquit. Existente, inquam, Buda in manibus Christianorum nemo se commovit. Nunc vos ubi eam
memetipso dicam, non ex
Imperatoris voluntate. Consulo igitur, ut Rex mittat oratores, spero, non autem promitto,
quod optinebit pacem, si quatuor illas civitates dederit unacum iis machinis, que nunc in
illis sunt. Ego me interponam apud Imperatorem sicuti feci pro Venetis. Nolebat videre nec
audire legatos Venetos Imperator. Effeci tamen, ut ad ipsum Imperatorem venirent. Postea
toium negocium composui; quare suadeo regi tuo, ut quamprimum, si vult oratores mittere,
mittat pro salvoconductu per
Consulo igitur, ut Rex mittat oratores, spero, non autem promitto,
quod optinebit pacem, si quatuor illas civitates dederit unacum iis machinis, que nunc in
illis sunt. Ego me interponam apud Imperatorem sicuti feci pro Venetis. Nolebat videre nec
audire legatos Venetos Imperator. Effeci tamen, ut ad ipsum Imperatorem venirent. Postea
toium negocium composui; quare suadeo regi tuo, ut quamprimum, si vult oratores mittere,
mittat pro salvoconductu per
factum putem, tuncque magis
adhuc credam, id mihi contigisse, quum intentius priorem vitam, et nobilissimae
stirpis consortia, amicorum convictus et consuetudines, contubernia,
sodalitatesque mecum recolam, quibuscum in ista urbe Veneta summa voluptate
studiorum litterariorum juventutem excolebam. Quod quam verum sit, tam tibi
mirandum videri minime debet. Quandoquidem ut plantae et semina, quod Cyrus ad
suos Persas campestres olim sedes peroptantes, fertur dixisse
alienos, modestiam dein jucunditati, comitatemque
affabilitati copulatam; musicae postea scientiam, in qua sic
voce, sic pollebas fidibus, ut quum seu Lydios modos, seu Jovios addam, et
reliqua, quibus facile cedunt, Venetos movere maluisses, Ariona vincere et Argum
sopire posse haud dubie mihi videbaris; ingenuitatem postremo ac elegantiam
actionum, quam in Te tam solidam tam raram cognovi, ut a Trojana nobilitate, a
qua multi Reges, plurimaeque
vetus ac proprium nomen gentis adhuc illis durat) paucas arces, quae adhaeserunt Regi Romanorum, exceptis Carnis et parte Liburnorum, qui principum Austriae imperata faciunt. Non connumeratis maritimis Dalmatiae civitatibus, quae proximo bello aegre defensae, ammissis tamen agris, aut evastatis in Venetorum potestate remanserunt. Ragusini quidem nec integra libertate potiuntur, nec omnino serviunt. Reliqua omnia nostri nominis, Scordiscos, Dardanos, Triballos, utraque Moesias, et Thraciam inter Aemum montem et Danubium, ac totum Illyricum Thurcus suae ditionis fecit: eisque superbe, avare,
pietate erga captiuos.
MOrtis
ut quos ad uelitarem tantum pugnam idoneos cognoscunt. Hostes uelut aues procul missilibus impetunt: si non eo terrore fuga fit, ipsi fugiunt. Praeter clypeos et galeas plerique nudi sunt: ad manum uenire non audent.
Vulnera stantibus non ingerunt, nisi eminus. Quod si iam Veneti et Lusitani nauales suas copias conferant, Angli, Poloni, caeterique principes militem subministrent, praesertim tali Caesare rerum gubernacula tenente, non diutius obsisteret Solymannus Carolo, quam Darius Alexandro, Xerxes Themistocli, Antiochus Iudae Machabaeo. Ita sentiunt omnes captiui
ExItalorumregione sumex
Cap. III.
OPPIDANI per seruos eorum agros colunt, decimam dependunt suo Imperatori. Opifices uero artibus mechanicis se sustinent. Qui ocium colunt, fame contabescunt. Mercaturam quoque strennue exercent. Asiam minorem, quam nunc Natoliam uocant, Arabiam, Aegyptum peragrant, ad Venetos sese deferunt. Balnea in singulis ciuitatibus habent, ubi solenni more, bis,
12 Ad eundem Nicolaus Albertus Spalatensis
componebat
In tantum nostris refrixit pectore uirtus,
et amens,
summo discrimine, nusquam est.
AD ILLUSTRISS. ET DOCTISS.
magno Hadriacas corpore obumbrat aqua;
Nec magis est tibi partus honor Grimanne decori,
Infrenes ausus, insanaque comprime corda.
iocosque inter ludosque perennes.
Iamque animo totum terrarum concipit orbem
Venetos, Phaeacumque obsidet arces,
Cuius honoratum spatiosa per aequora nomen
IO. FRANCISCI MARIAE MOLSAE AD BENEDICTUM ACCOLTUM CAR. ELEGIA
potui. Porro ipse dominus orator se et officia sua plurimum commendat ei, et nescio quid mihi de romana legatione attigit, quod quidem et ab aliis quibusdam in aula audio dici aliquando.
Hoc anno fiunt ubique maximi apparatus. Turca emittit 130 triremium classem; Venetus 80; rex Philippus naves rotundas armatas 60, praeterea contra Gallum numerosissimum exercitum. Idem Gallus contra tam equitatu quam peditatu ferme par viribus accedit. Inter alia fertur in Francia tam magnam multitudinem Lutheranorum inundasse, ut jam frustra jure animadverti in eos
reverendissimus Strigoniensis, me autem idem, ego me nil scire retuli. Sed, ut fertur, non dabitur dominationi vestrae reverendissimae quietis locus, et ad meridiem, puto, paratur legatio. Nos omnes hic bene valemus qui reliqui sumus. E Dalmatia nil habeo. Oratores duo veneti exspectantur, Capellus quidam et Navagerius, qui fuerunt capita decem. Classis turcica petit Melitam magna vi, quam tamen reperient bene munitam neapolitanis militibus. Gallus et rex Philippus in castris sunt. Fruges Venetiis minuerunt pretium.
hic bene valemus qui reliqui sumus. E Dalmatia nil habeo. Oratores duo veneti exspectantur, Capellus quidam et Navagerius, qui fuerunt capita decem. Classis turcica petit Melitam magna vi, quam tamen reperient bene munitam neapolitanis militibus. Gallus et rex Philippus in castris sunt. Fruges Venetiis minuerunt pretium.
ac illustrissimo domino Antonio Verantio, episcopo Agriensi, perpetuo comiti Hevesiensi, consiliario caesareae majestatis, domino observandissimo.
Salutem et felicitatem.
Cum Vienna discessissem prima die Augusti, ejusdem mensis die 14. Venetias attigi incolumis cum omni comitiva et jumentis. Eadem die intellexi parentem nostrum cum omnibus aliis sanum et sospitem, tamen ex recenti vulnere moestiorem; quem spero volente Domino, adventu meo
mitigaturum suam tristitiam. Accepit etiam consors mea
mitigaturum suam tristitiam. Accepit etiam consors mea ex unici fratris morte non vulgare damnum; sed et ego, nam eum loco fratris habui; de ejus familia aeque ac mea cura erit agenda, omnes enim parvuli sunt; mater vero juvenis et inconstans ac inutilis. Hic Venetiis Zacharias et Leonardus Scavonelli bene valent, meque domi eorum exceperunt amicissime et honorificentissime, omniaque pro voto dominationis vestrae reverendissimae promto animo effectum dederunt. Ceterum Zacharias petiit, ut eandem certiorem facerem de ejus servitute, quam in
Tamen mihi constitit, ita ut ferme exhaustus hinc abibo. De ejus legatione futura plena est civitas, et multi exoptant, praesertim amici. Ego hinc hoc triduo discedam in Dalmatiam, unde copiosiores litteras a me exspectet. Oratores hujus dominii ad caesaream majestatem heri hinc moverunt.
quae perficienda fuerant mihi injuncta per dominationem vestram reverendissimam, partim confecta sunt, partim vero iis proximis diebus divino auxilio conficientur, utputa: domus conductio, hortus, insula, negotium Spalatense
et similia; nam quae agenda erant Venetiis, ex itinere peregi, et eam certiorem inde de omnibus feci per litteras; quod autem in hanc diem distulerim, in causa fuerunt vindemiae, nam appuli recte in ipso furore vindemiarum. Porro hic viget nunc extrema omnium rerum charistia, vini mira exiguitas, fruges autem vix etiam reperiuntur,
Salutem et felicitatem.
Receptae Agriae 21. Februarii 1559.
Salutem et felicitatem. Quod paulo tardius scribam ad dominationem vestram reverendissimam, quam par fuerat et ego promiseram, in causa est quod raro certi homines hinc Venetias proficiscuntur, quibus tuto litterae paulo ponderosiores credi possint; quamvis etiam negotia mihi commissa nonnihil temporis subtraxerint. Ne autem longior justo sim in hoc praeambulo et excusationis, breviter rem aggredior.
Spaletum profectus egi rem diligenter
imperatorem in delirium cecidisse, et vocasse majorem filium ad praefecturam adrianapolitanam, qui metu insidiarum venire noluit, et ob id incidisse in indignationem patris; quamobrem certo affirmatur, nunc utrumque filium esse in armis. Haec eadem retulit etiam baylus, qui nuper hac re versus est Venetias; licet tamen quotidie fiant apparatus bellici Constantinopoli in apparentiam futurae expeditionis. Hinc Malchoch beg ferme quotidie infestat miseram Croatiam, unde nuper defecerunt ad ipsum ad 70 domus colonorum, ut quiete vivere possint, cum nemo pro eorum defensione advigilet. Tamen cum
autem praecipua cura habenda est rectae valetudinis et nullus thesaurus est pretiosior sanitate corporis, mihi esset consultum, ut mecum adducerem dominationi vestrae reverendissimae unum physicum bonum, qui semper et sano et aegroto adesset, hominem juvenem et peregrinationis cupidum. Reperi Venetiis unum satis aptum huic negotio, nostrae gentis, natione Pharensem, nomine dominum Gabrielem Leporinum, virum doctum, expertum, comem, facundum; laetum congerronem, praesentiae virilis et gravis; eo magis, quod marchionis Sfortiae medicus fuerit, credo per biennium, non ignaro nostro
transgressi nil sibi non credi volunt, ut taceam de eorum hominum curiositate, deliciis, astutiis ac insatiabilitate, ut triduo ditescere cupiant. Is noster etiam fide potior ac lingua aptior ac moribus commodior; experientia autem ejus nuper in cura Joannis Ferro Venetiis mirabilis apparuit, qui cum gravissimam aegritudinem contraxisset, eo die eum in pedes sistit, quo praedixerat; fecit hoc idem in aliis non paucis et nostris ibidem, erat enim Venetiis cum suis fratribus in defensione litis cujusdam. Tamen si aliter visum fuerit dominationi vestrae
etiam fide potior ac lingua aptior ac moribus commodior; experientia autem ejus nuper in cura Joannis Ferro Venetiis mirabilis apparuit, qui cum gravissimam aegritudinem contraxisset, eo die eum in pedes sistit, quo praedixerat; fecit hoc idem in aliis non paucis et nostris ibidem, erat enim Venetiis cum suis fratribus in defensione litis cujusdam. Tamen si aliter visum fuerit dominationi vestrae reverendissimae, edoceat me, quid in hoc mihi faciendum fuerit, antequam hinc moveam.
Non mirabitur, quod res ita in hac epistola misceo; scribo enim, ut mihi
1559.
Post illas dominationis vestrae reverendissimae litteras per Belgramonium missas nullas alias in hanc diem habui. Signum est eam longius a Vienna, uti scripserat, recessisse; ad quas tamen litteras ego
prope trinis responsum dedi via veneta. An eas acceperit, omnino ignoro. Sed quoniam opera domini Zachariae Scaramelli missae sint, in eam opinionem venio, non periisse, et ideo eadem toties repetere superfluum arbitror. Ex praesentibus autem haec habebit: Nos omnes incolumi frui valetudine, ipsum vero parentem etiam athletice.
domibus. Aliud nihil est tale scitu dignum, nisi si hoc: quod Franciscus Semiunich Civuleta mortem obierit, desponsata in mortis articulo Dragna concubina ejus, et turpiter et indigne ad damnum filiae suae unicae.
Noster autem consanguineus dominus Michael Lucich ex Venetiis satis honorifice rediit. Auctum enim est illi stipendium duobus ducatis plus; praeterea creatus est capitaneus super viginti equites croatos, primos qui in hac provincia vacaverint, tempore vero belli super quinquaginta. Christophorus vero frater ejus cogitat mecum venire ad dominationem
historia iudicium.
Andrea Duditio Pannonio interprete,
ad illustrissimum et reverendissimum archiepiscopum Strigoniensem
maximam, cui
adiecit centum pontones ad traiiciendos equos mirae magnitudinis.
Eam ob rem multis oborta est sollicitudo et pavor, et eorum quisque timet, ne
tam gravis tempestas in suam perniciem evolvatur. Quae res praecipue Venetos
maxime urget, eosque timere, ne Cyprus illis adimatur, insula praedives et paene
contigua litoribus Asiae, propterea magnis viribus conantur huic occurrere. Alii
existimant, Thurcum alias provincias tanto apparatu invasurum esse.
precor deducito.
Selimus, perfidus Turcarum Tyrannus, Othomanicae fraudis prepravljeno iz "grandis“ , non ut Solimanus pater
dissimulator, sed ex professo haeres, et alumnus faedifrago bello Venetis Cyprum pene
totam *** totam *** Famagustam Z: totam praeter
Famagustam D Famagustam jam anno ante ademerat, rebusque secundis
elatus classem innumerabilem ex Helesponto, et aliis tam Aphricae,
triremibus praesidioque cum
anona Leucosiae dimisso, ad Calendas Iunii rediens, pene trecentas alias levioris
pernicitatis naves praeter onerarias sub altero ductore Pertavú nominato optime
munitus offendit, easque in Christianorum damna praesertim Venetorum educit. Fama apud
nostros de hujusmodi classe crebrescebat, trepidabaturque passim a nostris. Turcae
vero in confinibus in dies graviora minabantur. minabantur. Tamen Z: minabantur. Res Veneta in maximum
damna praesertim Venetorum educit. Fama apud
nostros de hujusmodi classe crebrescebat, trepidabaturque passim a nostris. Turcae
vero in confinibus in dies graviora minabantur. minabantur. Tamen Z: minabantur. Res Veneta in maximum discrimen deducta erat.
Tamen...D Tamen Summus Pontifex Pius V. opera Marci Antonii Columnae
nutantes Venetos confirmavit, et ad confoederationem suam una cum Hispaniarum Rege
Philippo II contra Turcas optimis conditionibus
confinibus in dies graviora minabantur. minabantur. Tamen Z: minabantur. Res Veneta in maximum discrimen deducta erat.
Tamen...D Tamen Summus Pontifex Pius V. opera Marci Antonii Columnae
nutantes Venetos confirmavit, et ad confoederationem suam una cum Hispaniarum Rege
Philippo II contra Turcas optimis conditionibus vix post Idus Maii protraxit protraxit Z: pertraxit D . Segniter
quidem ea
cum ab anno praeterito de ea captum fuerit
tractari in causa fuerant suspitiones seditionum captum fuerit....seditionum Z: captum facit tractari. In causa fuerant
suspiciones conditionum. . Classis Veneta erat copiosa, sed dissipata
pars in Creta sub Marco Quirino, et Antonio Canali insulam custodiebat, altera major
Imperatorem rerum maritimarum Sebastianum Venerium, et Augustinum Barbadicum ejus
legatum secuta se receperat in Sciciliam, Messanae
operiens D: aperiens Z experiar (ut solet dici) quid fortuna
ferat. Arbitror enim classem hostilem nequaquam ultra sinum Rizonicum sive Epidaurum
progressuram, cum a tergo reliquerit copias Venetorum innumerabiles in navibus,
triremibusque levioribus, et gravioribus prope diem simul cum Philippea, et Pontificia
classe suorum subsidio affuturas. Fateor quidem posse contingere, sub umbra hostili
latrones Narentanos vel Novienses, aut Cracosiam,
deturbare, alii capsas ad portas instruem congerere alii aliis impedimento esse;
miserabile erat spectaculum; ita ut in ipso actu senior quidam collacrymans
diceret: Haec facies Trojae cum caperetur erat. Praetor autem quamvis familia Venetis
dimissa non multam suppelectilem secum aduxisset, tamen et ipse famulam cum universis
rebus super navigium in
maximus, et trecentos armatos strenuos vel uno sibillo consuevit unire, sed tunc pars
eorum in
partiri aliquot
cum duobus tantum Jacobo *** Jacobo *** et Marino Z: Jacobo scilicet, et Marino
D et Marino suis intimis, et avectus celoce Perastina in habitu vili
nautico primo Pharum deinde Jadram, et tandem Venetias, sive Ferariam pervenit. Nos
invicem cohortati alter alterum, et in bonam spem evecti foramen turris Praetoriae
extruximus. Vigiliis dispositis totam urbem circum circa *** circum circa *** et Z: circum
Z: densusque D
hinc inde viarum
Ordo cingatur Corzula picta manet. manet. Et
quidem Z: manet, /Corcula, Dalmatiae non ultima gloria surgit,/ quaeque praemit
Venetos, sedula Cura, Patres./ Et quidem D
Et quidem eo tempore locus satis munitus reperiebatur praesertim tormentis. Nam
paucis diebus ante bellum motum Raphael Gabrielius a Petro Bragadeno loci rectore
optimo missus in legationem
Venetos, sedula Cura, Patres./ Et quidem D
Et quidem eo tempore locus satis munitus reperiebatur praesertim tormentis. Nam
paucis diebus ante bellum motum Raphael Gabrielius a Petro Bragadeno loci rectore
optimo missus in legationem Venetiis reportaverat numerum non parvum sclopetorum
lancearum, arcuum, sagittarum, et sex colombrinas aeneas emittentes pilas ferreas
librarum duodecim. Deinde post bellum jam motum Philippus Roseneus, et ipse orator
missus attulerat quatuor petrerias, et
O subsidium opportunum! Liceat hic mihi dicere quod non tam bene ad suam rem
discit Poetae, quam modo ad nostram ego dicere possum de nostra hac Urbe= Felix
cui militat Aether, Et coniurati ueniunt ad Classica
Veneti. Terrestres D Tandem terrestres terestres copiae Z: terestres hostium copiae D
copiae, cum viderent suam classem classem in
responderunt se ab illis
civibus hostium loco haberi, neque admitti intra maenia [ad] scriba ipse delevit in urbem jam a multo tempore.
Deinde quaesivit an Triremes Venetae fuerint sub eo oppido a quindecim diebus citra,
qui responderunt fuisse. Subjunxit ille praesidium fuit dimissum dimissum Z: admissum D , verumtamen majores, et
munitiores urbes in Hispania ego
numerum et robur, et hostium gesta exploraret. Nos
quaesitis eius satisfacientes tertia die eum a nobis dimisimus cum literis
Archidiaconi tum ad Serenissimum Imperatorem Imperatorem Z: Principem D Venetiarum ex Apulia ubicunque primum
applicuisset applicuisset Z: applicavisset
D terra transmittendis, tum etiam ad Excelentissimum Classis
Imperatorem eidem consignando transfugam illum
proponere, gemmas?
rabiem Selini
fere, annum agens circiter tertium et vigesimum levioribus legationibus ab ipso rege, et avunculo suo intra regni limites exercitatus est. Postea vero ad Sigismundum regem Poloniae cum justa legatione est prosectus. Ter in Boznam ad Husztrephum, et Mechmetum Michaelem ejus provinciae praesides. Ad Venetos duce tunc eorum Andrea Gritto bis, semel ad Clementem Septimum ejus nominis pontificem maximum anno Domini 1531. secundo post Caroli V. imperatoris coronationem.
Reversus ex urbe denuo ad Sigismundum regem ter est missus, post has Polonicas legationes alia Romae
consultum fuisset pene (!) is solus fuit, qui nisi majori principum christianorum consensu, et auxiliis tantum hostem nequaquam esse lacessendum censuit, verum majore parte in contrariam sententiam eunte, quam male consultum fuerit, ipse eventus demonstravit.
Idem cum nuper Veneti belli duces Turcicam classem profligassent, magnamque fere omnes spem de Turcarum potentia funditus evertenda concepissent, ridendam eorum hominum opinionem esse dicebat, qui una vel altera clade, maritima praesertim
id fieri posse
cum Rebecca ante desponsationem vocatur Alma, item Maria soror Moysis puella sex annorum. Verum etymologia huius vocis est ad inquisitionem verae eius significationis cumprimis necessaria ac utilis: venit enim ab occultatione. Solebant autem olim Graeci ac Iudaei, et adhuc solent Itali, ut et Venetiis fit, occultare summo studio suas virgines, putantes aliquid de earum castitate ac pudore decerpi, si ab aliis conspiciantur: sic he Phocylides praecipit iuventutem utriusque sexus occultari. A tali ergo sollicita virginitatis custodia ac occultatione, vocantur ab Hebraeis virgines Alma.
comparare sponsae, et Christum aut Deum ipsum sponso aut marito: quare etiam falsam religionem vocat scortationem. Rationes plures sunt. Deus probat coniugium: Satan scortationem: Falsa religio est formosum scortum. Fuerunt autem olim famosissima scorta, et etiamnum sunt, praesertim Romae, Venetiis, Parisiis, et in similibus longe frequentissimis ac celeberrimis civitatibus, quo undique opulenti mercatores et satrapae, praesertim autem hoc tempore praelati confluentes cum illis scelestis data ingenti mercede sese contaminant. Constat olim Corinthios aperuisse celeberrimum prostibulum
ei, aut moliri exitium, 1. Sam. 24. Ezek. 13. [?: Q--- ] fratrem suum venatur reti: Mich. 7. id est, instar [?: ve--- ] ris struit exitium suis artibus. Venari gressus alicuius, Thren. 4 id est, actionibus alicuius insidiari. Sic Psalm. 140, Virum violentum venetur malum. id est, sit ei exitio. [?: Ven--- ] venati sunt me veluti avem: Thren. 3, Venationem [?: ] rere, est praeda frui. Proverb. 12, Non aduret fraus venationem. Sic Genesis vigesimoquinto, Dilexit Isaac ipsum Esau, quia venatio in ore eius. id est, quia
sedes et ducem rege Philemone ad Troiam amisso, quaerebant: venisse in intimum maris Adriatici sinum: Euganeisque, qui inter mare alpesque incolebant, pulsis, Henetos Troianosque eas tenuisse terras: et in quem primûm egressi sunt locum, Troia vocatur: pagoque inde Troia nomen est, gens universa Veneti appellata: Aeneam ab simili clade domo profugum, sed ad maiora rerum initia ducentibus fatis, primo in Macedoniam venisse, inde in Siciliam quaerentem sedes, delatum: ab Sicilia classe Laurentem agrum tenuisse, Troia et huic loco nomen est: ibi egressi Troiani, ut quibus ab immenso prope
aliquoties scribit Moyses, se illa dixisse ultra Iordanem, cum ipse nunquam Iordanem transmiserit: sed servit ea scriptione non sibi, verum Israolitis ultra Iordanem eum librum lecturis. Alieno ergo, non suo respectu illa dicit, perinde ac si nunc Galli aut Germani consuetudine sermonis Romanorum Venetiam nominent Galliam cisalpinam, cum eis sit transalpina. Sic igitur sacri scriptores alias sui rationem habent, alias eorum, de quibus scribunt.
Isaiae 14 accusatur rex Assyrius, quod dixerit se velle ascendere in montem testimonii, et in lateribus Aquilonis: id nimirum de colle
eiusque Antichristo continget. Testis non est Dominus rei testatae, sed minister: sic et Ecclesia Scripturae aut verbi Dei.
Haec sententia dicti Augustini ut verissima mihi semper placuit: sed reperi nunc primum eandem in Michaelis Medinae regis Hispaniarum theologi volumine Venetiis impresso, cuius verba adscribere operaeprecium censui.
Quanquam mihi, dum Sanctarum scripturarum dignitatem expendo, nunquam haec Scripturarum et Ecclesiae comparatio probari potuit, tantum abest, ut hic duabus postremis sententiis, quae Ecclesiam eisdem scripturis canonicis
caput Papisticae missae est, longe post Apostolos, annis amplius 500, a quodam ignobili scholastico (teste D. Gregorio Papa) compositus est.
Tanta etiam varietas Missarum subinde in authenticis libris reperitur, ac ab ipsismet Pontificiis non ita dudum Coloniae, Antuerpiae, Parisiis ac Venetiis editur ac edita est, ut vel ex hoc solo liquidssime appareat, tum illum centonem mere humanum figmentum esse ac temere pro libitu arbitrioque sacrificiorum modo auctum, modo diminutum, modo sic, modo aliter formatum et reformatum fuisse. Quod et ipsorum divus Gregorius magnus Papa abunde
52 Tristissimus exitus eorum, qui contra conscientiam vel abnegarunt agnitam huius Religionis veritatem, vel etiam persequuti sunt, satis indicat, divinam hanc esse et veram doctrinam, ut Spierae nostra aetate, ut Iuliani Apostatae, aliorumque multorum. Francisci Spierae, qui Evangelium Christi Venetiis abnegavit, horrendus casus in celeberrima Patavii urbe a plurimis spectatus, et plurimorum ac fide dignorum linguis et scriptis celebratus, aeternum monumentum est omnipotentiae Christi et veritatis Evangelii.
53 Quaecunque in Scriptura sunt, quae cum ratione pugnare videntur,
annos,
et ditione merentum,
invigilas cunctis ex ordine rebus,
furor vexatus desinit artus
egit
ventis, histi, saloque carinę
"Ioannis vero diam ceu penitis ulnam
furore,
adprime necessarium.
deducitur.
Lampetram.
ut Ursinae gentis generosa propago
rosam sedes, et lilia verna tulisset,
Porro Henricus hic merito Romani nominis
hostis adpellatur. Postquam enim cum Germanis de religione sentire coepit. omnes fere
populos ad septentrionem positos a Romana amicitia avertit. Iagellonis Lithvani familia
in Sigismundo, qui in fine eius belli, quod Veneti cum Otthomano Selimo gessere diem
suum obiit, penitus extincta est. Post cladem Mohaczicam, in qua
Ludovicus rex cum omni pene Pannonica nobilitate extinctus est, Solymannus victor Ioannem
Sepusium Hungariae regem declaravit, et ea
erat cultis Nicia iugeribus.
Surium insulam Spalatensis ditionis profecturum, ubi in ecclesia Sanctę
Mariae, apud villam maiorem, Marcum Marulum quosdam libros in quibusdam
muris reposuisse (ut scripta eiusdem, quae penes se retinere dicebat testabantur)
affirmabat. Cleocem propterea quae Venetias proficiscibatur (me presente)
ingressus, quod diceret extra portum huius ciuitatis cymbam, quae illum erat Surium
ductura expectare, illi dictos sex libros reliqui, ut secum corrigendos (ut dixit)
asportaret, qui tamen Venetias profectus, haud amplius a
Cleocem propterea quae Venetias proficiscibatur (me presente)
ingressus, quod diceret extra portum huius ciuitatis cymbam, quae illum erat Surium
ductura expectare, illi dictos sex libros reliqui, ut secum corrigendos (ut dixit)
asportaret, qui tamen Venetias profectus, haud amplius a me visus est. Unde illusus
ab illo, timens, ne meos partus ac labores alii sibi adiudicarent, ad nova studia me
contuli et primum librum erroribus respersum, novum copiosiorem et priore
veriorem totum reformavi. Reliquos, qui novem fuerant,
Hinc utero ablato generosae munera dextrae
in Collegio pro Alumno, sed scribendum est ad Illustrissimum Primatem Dominum Losý, Archiepiscopum Strigonensem, ueluti ex litteris Domini Matkouich fusius habebit, cui eandem Prouinciam scribendam reliqui.
Fertur hic fama indubia Turcarum Tyrannum in Christianos moturum, et prasertim in Uenetos, qui parant bellica omni cum celeritate. Sanctissimus eisdem aliquot Triremes bene instructas promittit. Dux Florentiae similiter, et Ianuenses.
Princeps Thomas a Sabaudia cum fratre Cardinali Taurinum
minus, dirigere conabor aliqua uia
Мarinus Statilius codicis possessor in suo proposito hujus scripti occulte habendi perseveraret, sed Romae conspici et judicari pateretur:
donec summorum virorum interventus Antonii Priuli Dalmatiaae Praesidis, et Antonii Grimani Veneti apud Vrbem Legati confecta res est. eoque facultas summa fuit codicis per otium legendi, et pertractandi; agnitaque est ab amicis meiis in hoc codice cum Amstelodamensi, quem dixi, collatio; et sicubi ab illo discrepabat, aut cum illo congruebat adnotatio ductis lineis et appositis
adhuc illa veteris Romani morís, et lingua, et institutorum, veterisque item erga Imperatores obsequii retinens. Perrexit inde res Ragusina proferri, atque valescere; et senescente paulatim Slauorum potentia agri quoque adiectione non mediocriter augeri; maxime postquam formato ad exemplar Venetae Aristocratiae statu Ciuitatis, populoque ad ferenda legum imperia, moresque ad seueritatem disciplinae accomodandos adacto, in iustum Reipublicae corpus execreuit. Quippe natura ita comparatum est, ut ciuitates legibus, moribusque, et vitae cultu recte institutae, ex
Phrygio votis gratatur Abydo
sermone suo, sed inepta susurri
festa vaporat
Elis amica Iovi latè sua fata remotas
sit certa fides, modò visa furenti
secura veneni.
est: scilicet Daemonis suggestiones internas, quibus Sanctitas ab Orco impetitur.
Episodia et digressiones non ineptas, plures et moderatas exhibeo: in una tamen, fateor,
me aliquantulum excessisse: ea est lib. 4. ubi occasione accepta a precibus a S.
Caietano Venetiis institutis: eo quod capta tunc Rhodo, Turcarum arma Venetae ditiones
in se convertenda timerent: excurro non importune in descriptione Othomanici Imperii, et
praesenti rerum conversione me dilato. Sed condonandum est, si vehementior impetus
Apollineas moveat
Sanctitas ab Orco impetitur.
Episodia et digressiones non ineptas, plures et moderatas exhibeo: in una tamen, fateor,
me aliquantulum excessisse: ea est lib. 4. ubi occasione accepta a precibus a S.
Caietano Venetiis institutis: eo quod capta tunc Rhodo, Turcarum arma Venetae ditiones
in se convertenda timerent: excurro non importune in descriptione Othomanici Imperii, et
praesenti rerum conversione me dilato. Sed condonandum est, si vehementior impetus
Apollineas moveat lauros, dum ea Christianorum Principum gloriosas exultant ad
THIENEIDOS LIBER PRIMUS.
nunquam non culta iuventae:
6
cuncta domestica plebi
En nova permenso Tyberi, divina Thienem
Ambigui primum pressere incerta sodales
dispendia vitae.
superas portenta loquentia curas.
Utitur, Authori quas vult concurrere causis.
Bulgariae ac totius Maritimae, de Culfo Adriae a Mari, usque ad flumen Danubii magni. Crescebant namque indies Croatorum vires, (inquit
(inquit
qui et Venetos intra suas paludes, molestasse, ab eorum Chronistis et vulgatis scriptoribus memorantur.
Hinc est quod Veneti per multos annos, ut tuto oram Dalmaticam sui negotiatores navigarent, tributum Chroatis
mittebant; ut Dandulus et Sabellicus Veneti
nominasse;
qui etiam
Vuk, Vuksan, Vukac: ac quem Regem Dobroslavum Diocleas, Cedrenus Graeco more Stephanum, Curopalata Vladislavum vocavit. Eodem
etiam modo Veneti Scriptores in Slavicorum nominum proprietate discrepant;
Ducem enim sive Regem Mislaum, Veneti Mium vocant, ab Archidiacono Tamislavum
coloniam esse manifesto habetur, Slavo sive Croato idiomate,
sibi nativo, loquentem. Sed et ipsi Contravertenti,
ait; Cuius generis census fuerit, quem Croati, et Narentani a navigantibus extorquebant, ex relatis Danduli verbis distingui non potest: ita ex iis, quae suo loco dicentur de Almisanis, qui loca Narentanorum tenuerunt, et Segniensium Croatorum, qui nostris temporibus non minores molestias, Venetis longe maioribus viribus pollentibus, inferre ausi sunt, coniectari poterunt ea, quae ab auctoribus non traduntur. Ex
quibus duo in Lucium animadvertenda sunt. Primum; quod censum a navigantibus extortum
dicat; quem tamen ipsi Veneti Scriptores
non minores molestias, Venetis longe maioribus viribus pollentibus, inferre ausi sunt, coniectari poterunt ea, quae ab auctoribus non traduntur. Ex
quibus duo in Lucium animadvertenda sunt. Primum; quod censum a navigantibus extortum
dicat; quem tamen ipsi Veneti Scriptores tributum vocant; ut
in Lucium animadvertenda sunt. Primum; quod censum a navigantibus extortum
dicat; quem tamen ipsi Veneti Scriptores tributum vocant; ut
ubi Comitum et Protectorum Civitatis Traguriensis deducta serie, ab Anno Christi 1000,
usque ad Annum 1420 et ulterius, meri Croatiae, Regiique Comites illi praefuere. quam totam seriem 36. tantum annis (id est
a 1322, ad 1358) Veneti Praesides interruperunt. Quod vero
piu Italiana che Dalmatina puo
dirsi: id a nullo Dalmatarum, sed
nec ab Italo linguae et regionis gnaro facile quis audiverit aut legerit. Dalmatae namque
ipsi (servato hoc veteri Provinciae Romanorum in Illyrico institutae nomine) licet etiam
Ducali Venetorum a Regali Croatorum iurisdictione separati, raro se Dalmatas (taceo Italos
aut Romanos) sed Slavos et Croatos proprie, vernaculamque Slavam, Slovinicam, Croaticam,
vocant. Nec ullus est inter innumeros gentis huius, genio ad Musas aeque aptissimae ac
huius excellentiam comparat; qui omnes, Romanis Dalmatae, sui opera Croatica
vocant. Ita et
Romani dilatarunt: nec Dalmatiae Regni titulo alios quam Croatiae
Reges usos comperimos. Iadram vero Ptolomaeus ut coeteri Geographi, in Liburnia statuit,
/Libro 2. capite 17./ imo inter Liburnicas Insulas etiam Traguriam numerat, quas omnes
Liburnicas Dandulus Venetus /Ad Annum 874./ appellat, Croatiamque, inter Macedones et
Istros, in Albam et Rubeam dividit.
In Tabulis etiam Geographicis, /De Regno Dalmatiae et Croatiae/ nomini Latino affectatur
Lucius; nam, ut in Prima nullius Dalmatiae
esse patet, ut B. Quod et instrumento Trimetalis Confinii comprobatum est; ut in Croatia super Montis Debello Bërdo dicti supremo cacumine Confinia concurrant: Abrahamo Effendi, Capigi Bassa, et Osmane Aga Portae Otomanicae, nec non Ioanne Grimani Savio, Reipublicae Venetae, Legatis Commissariis praesentibus et consentientibus conclusum est. Quod non parvum ad validum Fidei testimonium, valorem facit; ubi ultimi Partium earum Acquisitores, quo Terrae Gentisque nomine Provinciam occuparunt, eodem etiam cesserunt; videlicet Croatiae.
Sic et ab amnis
Quantum orae maritimae fines, et ultra Cetinae provinciam versus Orientem Croatiae modernae limitum extensionem, attinet; Arcem ad Ostia Naronae positam, Matthias Ungariae Rex, ad annum 1487. tenebat et providebat; ut pateret ex eiusdem Regis litteris, per Advocatum Venetorum in Conventu Foroiuliensi, inter Ferdinandum Imperatorem et Rempublicam Venetorum instituto, allegatis, sub H.
Regnum vero Dalmatiae quibus terminis circumscribi deberet, nusquam invenio; quod in solo nomine Provinciae a Romanis ita appellatae contentum, a
Orientem Croatiae modernae limitum extensionem, attinet; Arcem ad Ostia Naronae positam, Matthias Ungariae Rex, ad annum 1487. tenebat et providebat; ut pateret ex eiusdem Regis litteris, per Advocatum Venetorum in Conventu Foroiuliensi, inter Ferdinandum Imperatorem et Rempublicam Venetorum instituto, allegatis, sub H.
Regnum vero Dalmatiae quibus terminis circumscribi deberet, nusquam invenio; quod in solo nomine Provinciae a Romanis ita appellatae contentum, a Croatiae Ungariaeque Regibus honoris gratia Regni Croatiae titulo (uti etiam Ramae et
nomine Provinciae a Romanis ita appellatae contentum, a Croatiae Ungariaeque Regibus honoris gratia Regni Croatiae titulo (uti etiam Ramae et Serbiae) adiunctum est. In nullis namque vel Rex, vel Banus praecise Dalmatiae, memoriis hactenus repertus nominatur: Slavonicorum proprie et proprie Maritimorum abundante Banorum memoria.
Quare, in defectu meliorum de finibus Regni Dalmatiae probarum, Venetis (quibus, uti pro eodem praetenso Regno proba incumbit) solo eatenus Dalmatiae nomine contentos esse, opus est.
vidisset in arcibus olim
Bellisarius Mallaspalius Spalatensis, professione navicularius, orationem Vincentii Pribaevii
praeditus, idemque literis Latinis eruditus et omni digna homine nobili doctrina excultus; verum autem poeticae facultatis laude floruit multaque reliquit carmina, quorum pleraque apud me reperiuntur. In his legitur nobilissimum epigramma Angelae Phaletrae, castissimae ornatissimaeque virgini Venetae inscriptum.
Alberti filius, patritius Spalatensis, ingenio et militaris disciplinae laude admodum clarus. Sepultus est Spalati in ecclesia cathedrali sancti Domnii, in cujus sepulcro est ejus effigies cum gentilitio stemmate et sequenti inscriptione:
juris peritiam adjunxit neque humaniores literas ignoravit. Multos annos praestantis advocati munus in foro obivit, postremo ad alchimiae studium se transferens summam perniciem sibi peperit.
fideles magno devotionis affectu crebro solent accedere. Vitam ejus admirabilem virtutibus et signis refertam non solum Farlati tomo 4. in Episcopis Macarensibus conscripsit Latine, verum etiam vir eruditus Joannes Josephus Pavlovich Lucich, juris utriusque doctor, canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam anno 1800. typis item Venetiis [ex Venetis]
Lucich, juris utriusque doctor, canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam anno 1800. typis item Venetiis [ex Venetis] edidit.
Nicolaus de Albertis Spalatensis ab adolescentia liberalibus artibus instructus praestantissimum ingenium ad
canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam anno 1800. typis item Venetiis [ex Venetis] edidit.
Nicolaus de Albertis Spalatensis ab adolescentia liberalibus artibus instructus praestantissimum ingenium ad poesim Latinam contulit, in qua
te
quidem carminis fuit summus artifex. Obiit anno 1496. florenti adhuc aetate; reliquit tamen multa carmina, et cum optimis aliorum poetarum comparanda, ex quibus plura extant apud me, duo maxime, uno quorum Vitum Ruschium, episcopum Dumnensem, patria Pharensem laudat, quorum altero Venetos ex Sibylla
Ex Sybilla. Erythraea orbis dominos vaticinatus est.
Turca ferox, alium pia cura nepotis
Gregorius de Spalato, ordinis praedicatorum Dalmaticae provinciae auctor et fundator, qui publicis ac privatis colloquiis et concionibus populum in tenebris insipientiae et umbra mortis in viam pacis aeternae vitae dirigendo oppido illuminavit. Hic enim utriusque legis doctor in saeculo Venetiis anno 1217. e manibus sancti patriarchae Dominici habitum suscepit, a quo in Dalmatiam missus Spalati eodem anno conventum extruxit titulo sanctae Catharinae virginis et martyris (connumerabatur siquidem sextus in tota religione ex tunc erectis) ibique multis ad ordinem receptis Romam
una simul et provincialis Terrae Sanctae creatur. Dum autem Justinianus cardinalis esset renuntiatus, Quintii fidelitate haud oblitus illum secretarium ascivit, quo et in officio diu Augustinus permansit. Cognita ergo per famam tanti viri dexteritate excellens Jacobus Foscarenus, supremus in mari Veneto imperator, eum sedulo flagitavit, quem et a confessione et a secretis esse decernit. Ipsum etiam Gregorius XIII. praecepto obstrinxit ut episcopatum Curzulensem reciperet, quod accidit anno 1573, praecepto, inquam, obstrinxit, quia quondam alterius episcopatus dignitatem acceptare renuit. A
sancti Pauli donavit pater frater Vincentius Dudan de Spalato ordinis praedicatorum, Dalmatiae provinciae moderator, sacrae theologiae magister. Vir utique fuit magno ingenio pollens, theologus non ignotus, concionator non vulgaris, poeta nomine clarus. Immatura et satis praepropera morte decessit Venetiis, pro secunda vice exprovincialis, anno 1703, sepultus in ecclesia sancti Joannis et Pauli. Ex relatione.
Frater Jacobus de Spalato.
Ex Spaleto. Anno Domini
Matthaeus Gelich olim Draxoevich Dalmata, in oppido Almisii dioecesis Spalatensis honestis parentibus natus, a patribus societatis Jesu Laureti in collegio Illyrico optimis moribus et disciplinis institutus, sanctae Justinae Venetiarum parochus, doctrinae laude ac vitae integritate et innocentia fuit conspicuus. Multa composuit tum soluta oratione tum versibus, ex quibus elegiam qua continentur Cretae regni querelae edidit Venetiis anno 1666, typis Zachariae Conzatti; de bello Batavo et pace Noviomasi composita carmen
Jesu Laureti in collegio Illyrico optimis moribus et disciplinis institutus, sanctae Justinae Venetiarum parochus, doctrinae laude ac vitae integritate et innocentia fuit conspicuus. Multa composuit tum soluta oratione tum versibus, ex quibus elegiam qua continentur Cretae regni querelae edidit Venetiis anno 1666, typis Zachariae Conzatti; de bello Batavo et pace Noviomasi composita carmen ibidem anno 1680, typis Francisci Tramontini; in natali Leopoldi Jacobi Archiducis, Leopoldi Caesaris filii, idulium ibidem apud eumdem impressorem, anno 1682; de Vienna Turcarum obsidione liberata
tota Illyrica natione benemerito, rescripta res praeclare gestas continentia destinavit. Raphael Croata.
Carolus de Rossi Spalatensis habuit orationem seu panegyrim in laudem Andreae Cornelii, praefecti generalis Dalmatiae et Epyri, impressam Venetiis anno 1659, item duo epigrammata vulgata et duas elegias in laudem ipsius.
Gregorius Drasich Spalatensis, Petri filius, mutata vita parentum correctione in melius, religionem fratrum de observantia ingressus est. Doctrina et eloquentia
1544; Roterodamus epist. 2. m. 125.
Hieronymus Patricius fuit sacerdos Spalatensis, vir admodum doctus ac eruditus atque in patriae ac nationis suae rebus admodum versatus optimeque de ea meritus. De eo meminit Robertus Papafava, patricius Venetus, in historia de situ Carniolae et Carintiae, pag. 63.
Franciscus Patricius natus est Andetrii seu Clissii
Ex Clisii. in Dalmatia, dioecesis
versùs impendere svaserat hostem,
hostis:
de Jure Maris persolvere Turcos,
in terra, praeda sat grande potitur.
Accessit praeiens, Venetum erudiendo Thalassum
meas,
hanc Daniçic': patria dum nactus ab Urbe
justam victor praedam conducit in urbem.
veniet, veniet tempus: quo Turcus
justis Deus est, semper clementior armis.
rei secum referebat honorem.
nudis certamina pugnis.
qui non minus indole Romam,
feruntur?
rates ave; flatibus, oro,
habere,
dignasque probroso
„Cur fera Neupacti
1 naualia milite feruent,
A scribendo quidem varia me revocant scribendique opportunitatem fere omnem impediunt. Verum quia amor superat cuncta, idcirco tum ut officio meo satisfaciam, tum amorem, quo semper eram in cordialissimum dominum fratrem, contester, primum vehementer lectis litteris ad me Venetiis datis commotus sum de tot casibus atque periculis, quae subiere per viam, facile conjectura assequor Omnia. Equidem non defuisse reor et sociorum discordias et maris periculum et viarum incommoda, quae omnia procul dubio nos edocebit uberius cum otii quidquam nactus fuerit...
impoliti carminis tenuitatem argumenti majestas, novitasque compensabit.
nobis transacta, sodales
quam
proprietatem et candorem inter classicos linguae Illyricae authores ab Ardelio Dellabella Societatis Iesu in suo Lexico Illyrico numeratur. Florebat initio seculi XVI.
Florebat initio seculi XVI.
etc. etc. ad Carolostadium.
Memoriae virorum illustrium summariae
ab anno 1748. inclusive ad 1764.
Romanus papa.
Benedictus XIV. e domo Lambertini Bononiensis, ab anno 1740. 16. Augusti ad 1758. 3. Maji. Clemens XIII. e domo Rezzenico Veneta, ab anno 1758. 6. Julii papa.
Imperatores.
Franciscus I. Lotharingus imperator occidentis.
Josephus II. ab anno 1765. 18. Augusti.
Reges Europae.
Hungariae.
Maria Theresia rex Hungariae ab anno 1740. 20. Octobris post mortem patris sui Caroli VI.
Quoddam etiam mandatum regium multum disputatum. Vide etiam infra.
(Goritiae novus archiepiscopatus.) Hoc anno Goritiae erectus est vicariatus apostolicus, eique partes omnes illae subjectae, quas hactenus patriarcha Aquilejensis, qui Venetae subest jurisdictioni, in terris Austriacis ut episcopus habuit, respective ad Dravum in Stiria et ad fines Carnioliae cum Croatia. Parebant partes istae nominetenus patriarchae, ipse autem nec per se nec per suos ullam in his jurisdictionem exercuit, nisi si quempiam ad se venientem
testamento domum et centum ut referunt milia legavit, ut ex censu horum harum partium superior vivere possit. Quibus adjunctum a regina Maria Theresia, dein Romae actum, ut partibus his provideretur. Et licet patriarcha ipse Aquilejensis tanquam cardinalis multum obsisteret, respublica etiam Veneta ita adversaretur (ratione juris, quod hac ratione in has terras se habere putabat), ut apertum cum Venetis bellum ideo futurum crederetur et passim metueretur, Benedictus tamen XIV. Romanus pontifex, ut spiritualibus morbis, qui ex harum partium neglectu fuere quam plurimi, Goritiae sub
possit. Quibus adjunctum a regina Maria Theresia, dein Romae actum, ut partibus his provideretur. Et licet patriarcha ipse Aquilejensis tanquam cardinalis multum obsisteret, respublica etiam Veneta ita adversaretur (ratione juris, quod hac ratione in has terras se habere putabat), ut apertum cum Venetis bellum ideo futurum crederetur et passim metueretur, Benedictus tamen XIV. Romanus pontifex, ut spiritualibus morbis, qui ex harum partium neglectu fuere quam plurimi, Goritiae sub specioso vicariatus, apostolici titulo episcopatum in se erigendum voluit, eique partes omnes
in Preszeka, cujusdam Baniek. Metuebat sibi Domjanich, atque illico cum patribus Paulinis conventus Crisiensis, nescio qualiter, transigit, qui primo eum in conventu illo detinebant, tum veste ordinis donatum et in monachum rasum ad Kamenszko promovent ibidemque detinent, sparso in vulgus rumore, Venetias profugisse, dein in Istriae provincia Paulinum effectum. Rei hujus fuere tantum conscii Paulini, frater suus Ignatius fratruelisque Christophorus. Citatur ad praefixum terminum Stephanus metuuntque ex contumacia convincendum. Scribit ille ad Naisichium ac Jursichium, quorum uterque
Batthyan in ea, qua erat fratruelis suus locumtenens Viennae crisi ut Kleffeldius aperto ore sit, voluit. Attamen ad extremum nec Serbellonius Julianam obtinuit. Sed haec fuit imaginaria ex parte. Kleffeldii causa, vera autem illa, quam infra describemus occasione commissionis tractatus Veneti cum Austria. Fol. 332. et 333. descriptum.
(Tumultus VI. ecclesiasticorum sive capitularium contra canonicum Kercselich.) Sextus tumultus, scandalosissimus, ecclesiasticorum. Die 19. Junii obiit praepositus major ecclesiae Zagrabiensis,
patrem item actualem provincialem Georgium.... Pisac ostavio mjesto neispisano. Hi uti intra se de praedominio certabant, sic suae quivis factionis monachos habuit. Ivanovich in Venetam plane concessit provinciam. Jankovich sequenti anno 1756.
ad generale profectus capitulum, Romae obiit. Duxerat secum, patrem Philippum Penich, quem confusionis reliquit haeredem. Post absolutam a Penich commissarii in hac provincia potestatem |
et instituendorum commerciorum erat Zagrabiae apud sororem meam Annam Hadrovich hospitatus, qui locumtenentem plane adivit visitavitque. Et plurimi alii.
(Commissionis Goritiensis enarratio.) Hoc quoque anno celebris commissio intra Venetos et Austriam quoad limites intra utrosque, hoc demum anno absoluta terminataque in effectu est. Fuit haec ab annis prope 12 anterioribus ab una quaestione et parte ad aliam tracta, et negligentius, vel, potius dicam, ex parte Venetorum astutius protracta. Quam hic nos in tantum notamus, in
enarratio.) Hoc quoque anno celebris commissio intra Venetos et Austriam quoad limites intra utrosque, hoc demum anno absoluta terminataque in effectu est. Fuit haec ab annis prope 12 anterioribus ab una quaestione et parte ad aliam tracta, et negligentius, vel, potius dicam, ex parte Venetorum astutius protracta. Quam hic nos in tantum notamus, in quantum de illa a diversis personis religiosis et aliis audivimus, consequenter aliud notare non possumus, quam quae
referri nobis audivimus. Ut autem cognosci valeat fundatius, rem altius accipere oportuit. Proinde
crearive eo facilius procuravit, quod flagrasset id temporis diuturnum schisma in ecclesia ob trium capitulorum defensionem, et Fori Julii clerus una cum Joanne electo defensioni huic insisterent, e contra Gradensis ecclesiae antistites ex horrore Longobardici dominatus subacta a Graecis maritima Venetiae et Istriae parte, prouti etiam ne possesso diu honore spoliari ecclesiam suam paterentur, in concordiam cum Romana ecclesia rediverunt, et Candianum seu Candidianum in patriarcham Gradensis ecclesiae elegerunt circa 610., Bonifacio IV. electionem probante et pallio donante. Ab hoc tempore
ne possesso diu honore spoliari ecclesiam suam paterentur, in concordiam cum Romana ecclesia rediverunt, et Candianum seu Candidianum in patriarcham Gradensis ecclesiae elegerunt circa 610., Bonifacio IV. electionem probante et pallio donante. Ab hoc tempore secuta est ecclesiae hujus divisio, dum Venetae Gradensem, Longobardi Aquilejensem sequerentur. Et quia Aquilejensis Romanam sedem pro universali episcopo agnoscere noluisset, pallio Roma misso caruit ad annum usque 759., quo Gregorius II. papa sive sponte, ut nempe opera Sereni
paparum insigni providentia destructo eversoque Longobardorum regno et occidentis imperio in Francones et Germanos remotius translato, orientis autem aliunde remoto et vacillanti, postquam intra Nicephorum orientis et Carolum occidentis imperatores reliquas inter conditiones conclusum fuisset, ut Venetiae portus utriusque imperii liber sint habeanturque, Romana curia cum republica hac Veneta indissolubile arripuerunt vinculum et semet mutuo adjuvantes ad destructi Longobardici regni rehabitionem ac intra se divisionem perpetuo intenderunt, non sine votorum suorum majori ex parte implemento,
in Francones et Germanos remotius translato, orientis autem aliunde remoto et vacillanti, postquam intra Nicephorum orientis et Carolum occidentis imperatores reliquas inter conditiones conclusum fuisset, ut Venetiae portus utriusque imperii liber sint habeanturque, Romana curia cum republica hac Veneta indissolubile arripuerunt vinculum et semet mutuo adjuvantes ad destructi Longobardici regni rehabitionem ac intra se divisionem perpetuo intenderunt, non sine votorum suorum majori ex parte implemento, ut consideranti patebit et in historiis versato clarum. Ravenna, Ferraria, Commachium
adjuvantes ad destructi Longobardici regni rehabitionem ac intra se divisionem perpetuo intenderunt, non sine votorum suorum majori ex parte implemento, ut consideranti patebit et in historiis versato clarum. Ravenna, Ferraria, Commachium pontificia sunt etiam hodie, Verona, Belunum, Udina, Istria Venetorum, Venetique totum Forojulium, Carniam, Carinthiam ad se pertinere asserunt et, ut his potiantur laborant. Foedus autem istud inter Romanam curiam et Venetos tam arctum est, ut quamvis ad illudendum potentiis aliis dissensiones persaepe habuerint, hae tamen fuere semper ad speciem, in re
ad destructi Longobardici regni rehabitionem ac intra se divisionem perpetuo intenderunt, non sine votorum suorum majori ex parte implemento, ut consideranti patebit et in historiis versato clarum. Ravenna, Ferraria, Commachium pontificia sunt etiam hodie, Verona, Belunum, Udina, Istria Venetorum, Venetique totum Forojulium, Carniam, Carinthiam ad se pertinere asserunt et, ut his potiantur laborant. Foedus autem istud inter Romanam curiam et Venetos tam arctum est, ut quamvis ad illudendum potentiis aliis dissensiones persaepe habuerint, hae tamen fuere semper ad speciem, in re autem nunquam
patebit et in historiis versato clarum. Ravenna, Ferraria, Commachium pontificia sunt etiam hodie, Verona, Belunum, Udina, Istria Venetorum, Venetique totum Forojulium, Carniam, Carinthiam ad se pertinere asserunt et, ut his potiantur laborant. Foedus autem istud inter Romanam curiam et Venetos tam arctum est, ut quamvis ad illudendum potentiis aliis dissensiones persaepe habuerint, hae tamen fuere semper ad speciem, in re autem nunquam semet deseruerunt, ut hujus loci non est deducere. Et in veritate ad servandam Italici nominis et Italiae majestatem salubrius nil cogitari
erat, sic de Sclavonia et Pannonia, quae Longobardis tributi annui loco certam summam pendere solebat, ut propterea ex Italico Sciavo regiones has Sclavoniam accepisse nomen existimem, quia nempe ut sclavi sive mancipia tributarent, ideo hi, neutri imperio semet applicatos videntes, instar Venetorum libertatem se obtinuisse suspicati, et fors etiam a Venetis instigati, tributare et dependere sive a duce Forojulii sive Dalmatiae renuerunt, |
armisque hanc libertatem duce Liudevito sustentarunt. Pivssi quidem 811., item a Ludovico I. Pio 822., ast
annui loco certam summam pendere solebat, ut propterea ex Italico Sciavo regiones has Sclavoniam accepisse nomen existimem, quia nempe ut sclavi sive mancipia tributarent, ideo hi, neutri imperio semet applicatos videntes, instar Venetorum libertatem se obtinuisse suspicati, et fors etiam a Venetis instigati, tributare et dependere sive a duce Forojulii sive Dalmatiae renuerunt, |
armisque hanc libertatem duce Liudevito sustentarunt. Pivssi quidem 811., item a Ludovico I. Pio 822., ast constantes et protecti modo ab orientis imperio, modo accessione
armisque hanc libertatem duce Liudevito sustentarunt. Pivssi quidem 811., item a Ludovico I. Pio 822., ast constantes et protecti modo ab orientis imperio, modo accessione aliarum ad eos provinciarum, uti hodie dictarum Serviae, Dalmatiae, Croatiae, eo creverunt, ut semet, Venetorum existimo opera, Romanis pontificibus subdentes successive proprios etiam reges acceperint, semperque occidentalis imperatoris, utpote eos ad tributa compellere intentis, vel nomen horruerint, maluerintque demum subdi Hungaris quam occidentis imperio. Sed et postquam Hungari ad tributa eos
illam provinciam currit, terminus ambarum dioecesium esset, et a ripa australi ad Aquilejensis ecclesiae rectorem, ab aquilonari ripa ad Juvavensis ecclesiae praesulem pars ipsius provinciae pertineret etc. Sane enatis successive tot vicissitudinibus et dominantium metamorphosibus, Veneta quoque potentia per has mutationes aucta existente, post quam reges illi Serviae et Dalmatiae, Croatiae item, desiissent; postquam Hungariae regum dominatus in his maris et Dalmatiae oris cessaret; postquam demum imperium ad Austriacos devolutum fuisset, Veneti, in tantis aliorum ruinis
et dominantium metamorphosibus, Veneta quoque potentia per has mutationes aucta existente, post quam reges illi Serviae et Dalmatiae, Croatiae item, desiissent; postquam Hungariae regum dominatus in his maris et Dalmatiae oris cessaret; postquam demum imperium ad Austriacos devolutum fuisset, Veneti, in tantis aliorum ruinis praetextu illo libertatis ludere scientes, dominatum suum ampliare sciverunt et ampliarunt. Et quod ipsis firmum stabileque non fuit, occidentis imperatoribus remotius existentibus id fecere firmissimum,
dum vicinari sibi imperatores viderunt, et dum
id fecere firmissimum,
dum vicinari sibi imperatores viderunt, et dum in metu esse amittendorum universorum debebant, in talium perpetuitate sunt confirmati. Nescio, quis aut quo anno et quali ex circumstantia Aquilejensium illorum patriarcharum Udinam se recepit, subditusque Venetorum effectus est. Re hac Venetae praetendentes et supradescripta veteri illa Paulini episcopi historia et successorum ejus, rem ad apparentiam obumbrantes, sicuti episcopum ab olim ad rempublicam spectasse, sic etiam ea, quae illius erant jurisdictionis. Et quamvis hac de re graves persaepe
dum vicinari sibi imperatores viderunt, et dum in metu esse amittendorum universorum debebant, in talium perpetuitate sunt confirmati. Nescio, quis aut quo anno et quali ex circumstantia Aquilejensium illorum patriarcharum Udinam se recepit, subditusque Venetorum effectus est. Re hac Venetae praetendentes et supradescripta veteri illa Paulini episcopi historia et successorum ejus, rem ad apparentiam obumbrantes, sicuti episcopum ab olim ad rempublicam spectasse, sic etiam ea, quae illius erant jurisdictionis. Et quamvis hac de re graves persaepe habuerint cum imperatoribus
imperium, nec illud tam facile semet obtinere posse providens, de augendis haereditariis sibi provinciis, consequenter subjuganda Hungaria,quae pars imperii occidentalis non esset, fuit semper magis solicita, ut ratione hac facilius et imperii habenas teneret, Adriatici maris imperium cessum Venetis. Immo quia Venetae, partes has occidentalis imperii non esse, docerent, Austria ad has sibi asserendas privativo haereditario jure fuit semper sollicita, et praecipue sub Maximiliano, Ferdinando etc. Sub quibus Venetae et insulis potiti sunt, et dominatum suum extenderunt per
illud tam facile semet obtinere posse providens, de augendis haereditariis sibi provinciis, consequenter subjuganda Hungaria,quae pars imperii occidentalis non esset, fuit semper magis solicita, ut ratione hac facilius et imperii habenas teneret, Adriatici maris imperium cessum Venetis. Immo quia Venetae, partes has occidentalis imperii non esse, docerent, Austria ad has sibi asserendas privativo haereditario jure fuit semper sollicita, et praecipue sub Maximiliano, Ferdinando etc. Sub quibus Venetae et insulis potiti sunt, et dominatum suum extenderunt per Istriam et Croatiae
et imperii habenas teneret, Adriatici maris imperium cessum Venetis. Immo quia Venetae, partes has occidentalis imperii non esse, docerent, Austria ad has sibi asserendas privativo haereditario jure fuit semper sollicita, et praecipue sub Maximiliano, Ferdinando etc. Sub quibus Venetae et insulis potiti sunt, et dominatum suum extenderunt per Istriam et Croatiae partes. Mortuo Carolo VI. cum ei Carolus VII., Bavariae elector, successor in imperatoria dignitate datus fuisset, et haeres Caroli VI. Maria Theresia tot bellis fuisset implicita, Venetae occasione hac plus quam
etc. Sub quibus Venetae et insulis potiti sunt, et dominatum suum extenderunt per Istriam et Croatiae partes. Mortuo Carolo VI. cum ei Carolus VII., Bavariae elector, successor in imperatoria dignitate datus fuisset, et haeres Caroli VI. Maria Theresia tot bellis fuisset implicita, Venetae occasione hac plus quam in mari piscati sunt. Equidem metu armorum Carolo VII. alleatorum, quae ad Viennam usque excurrerant, vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII.
in imperatoria dignitate datus fuisset, et haeres Caroli VI. Maria Theresia tot bellis fuisset implicita, Venetae occasione hac plus quam in mari piscati sunt. Equidem metu armorum Carolo VII. alleatorum, quae ad Viennam usque excurrerant, vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet
Caroli VI. Maria Theresia tot bellis fuisset implicita, Venetae occasione hac plus quam in mari piscati sunt. Equidem metu armorum Carolo VII. alleatorum, quae ad Viennam usque excurrerant, vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet insinuare et promittere incepit, quod res eas
sunt. Equidem metu armorum Carolo VII. alleatorum, quae ad Viennam usque excurrerant, vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet insinuare et promittere incepit, quod res eas accomodatura foret. Venetae etiam observantes res Caroli VII. inclinari et post secutam ejusdem mortem,
vetus totum Bojoariae regnum restaurandum, et insinuabant Venetae et Austria metuebat, et vel maxime, si Venetae semet alleatis illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet insinuare et promittere incepit, quod res eas accomodatura foret. Venetae etiam observantes res Caroli VII. inclinari et post secutam ejusdem mortem, datumque imperium Francisco I. Lotharingiae, marito Mariae Theresiae, oportunitatem
illis adjungerent, aut Carolus VII. ea, quae antiqui erant Longobardici regni, Venetis adjiceret. Qua re Austria ipsa, tam metu rei hujus quam et necessitatis pecuniae, Venetis, quoad limites difficultates insinuantibus, semet insinuare et promittere incepit, quod res eas accomodatura foret. Venetae etiam observantes res Caroli VII. inclinari et post secutam ejusdem mortem, datumque imperium Francisco I. Lotharingiae, marito Mariae Theresiae, oportunitatem videntes augendarum suarum rerum, re cum Romana curia praevie
lamentandi occasio, commissio ista religionis praetextu palliata exstitit defectuum videlicet tantorum, quas in ecclesiasticis rebus paterentur, cum hae partes, quae dominium quidem Austriacum venerarentur, sub patriarcha nihilominus Aquilejensi forent, qui, taiiquam Udiuae, consequenter in statu Veneto existens partes has ovesque suas respectu ex politico visitare non posset; consequenter suit praetextu accomodandorum talium defectuum et quasi unice de his tractandum foret, praetextui praebente occasionem legato quodam domini
olim Codelli Goritiensi, qui centum, uti
quodam domini
olim Codelli Goritiensi, qui centum, uti intellexi, milia legaverat pro fundatione episcopi Goritiensis futuri, commissio Goritiae ordinata institutaque est. Ex parte aulae Austriacae commissionis praeses fuit primo dictus comes Corbinianus Saurer, ex parte autem Veneta dominus de Dona senatorii ordinis. Comparuere Goritiam Venetae non solum oppulente, sed cum omni libertatis specie, videlicet cantatricibus pulcherrimis, |
saltatricibus item, tam ex statu Veneto quam et papali electis musicis quoque, aliisque ad latus
centum, uti intellexi, milia legaverat pro fundatione episcopi Goritiensis futuri, commissio Goritiae ordinata institutaque est. Ex parte aulae Austriacae commissionis praeses fuit primo dictus comes Corbinianus Saurer, ex parte autem Veneta dominus de Dona senatorii ordinis. Comparuere Goritiam Venetae non solum oppulente, sed cum omni libertatis specie, videlicet cantatricibus pulcherrimis, |
saltatricibus item, tam ex statu Veneto quam et papali electis musicis quoque, aliisque ad latus idoneis, tanquam oportunis ad movendum resciendumque omnia
praeses fuit primo dictus comes Corbinianus Saurer, ex parte autem Veneta dominus de Dona senatorii ordinis. Comparuere Goritiam Venetae non solum oppulente, sed cum omni libertatis specie, videlicet cantatricibus pulcherrimis, |
saltatricibus item, tam ex statu Veneto quam et papali electis musicis quoque, aliisque ad latus idoneis, tanquam oportunis ad movendum resciendumque omnia instrumentis. Quod eis tam bene cessit, ut felicitatem hanc Goritiae invideret Vienna, plurimasque saltatricum et cantatricum illarum, applaudentibus Venetis, Viennam vocaret
item, tam ex statu Veneto quam et papali electis musicis quoque, aliisque ad latus idoneis, tanquam oportunis ad movendum resciendumque omnia instrumentis. Quod eis tam bene cessit, ut felicitatem hanc Goritiae invideret Vienna, plurimasque saltatricum et cantatricum illarum, applaudentibus Venetis, Viennam vocaret 1748. et 1749., theatrum plane novum erigendo, uti et saltatoriam in ipsa aula, operantibus omnia Italis. Sub talibus meditationibus actum omnino primo est de ecclesiasticis illis rebus et tantis defectibus, quibus ut mederetur, erectio episcopatus Goritiensis proposita.
et 1749., theatrum plane novum erigendo, uti et saltatoriam in ipsa aula, operantibus omnia Italis. Sub talibus meditationibus actum omnino primo est de ecclesiasticis illis rebus et tantis defectibus, quibus ut mederetur, erectio episcopatus Goritiensis proposita. Sed huic restitêre non solum Venetae, (poscentes, episcopi sui Aquilejensis juxta Vetera tot imperatorum, quin ipsius Caroli Magni diplomata, inique hactenus impeditam jurisdictionem restitui, idque tam exemplis a Polensi episcopo, qui Flumen cum venia aulae visitaret et sub sua haberet jurisdictione, quam et caeteris
jurisdictionem restitui, idque tam exemplis a Polensi episcopo, qui Flumen cum venia aulae visitaret et sub sua haberet jurisdictione, quam et caeteris firmabant exemplis et rationibus), verum etiam vicini Austriae episcopi, ut Tergestinus et Labacensis. Quorum Tergestinus, dioecesim suam et per Venetum extendi dominium, allegabat, Labacensis, sibi concredi posse Aquilejenses has partes, dicebat. Re hac per plures annos disputata, cum aulae Viennensis ea esset constans opinio, ut Goritiae episcopatus erigatur, solicitantibus et petentibus ad augendam amplificandamque civitatem suam
Re hac per plures annos disputata, cum aulae Viennensis ea esset constans opinio, ut Goritiae episcopatus erigatur, solicitantibus et petentibus ad augendam amplificandamque civitatem suam Goritiensibus, demium per Romanum pontificem, Benedictum quippe XIV., ut assentiretur Viennensi aulae, Venetis Romae et coram papa in contrarium nil habentibus, vicarium Goritiae apostolicum, et sub hoc praetextu qui in partibus foret episcopus, ad quasvis quaestiones amovendas constituendum invenit, talique titulo comes ab Attemiis 1751. fuit Goritiae positus et subintravit episcopus. Venetae,
aulae, Venetis Romae et coram papa in contrarium nil habentibus, vicarium Goritiae apostolicum, et sub hoc praetextu qui in partibus foret episcopus, ad quasvis quaestiones amovendas constituendum invenit, talique titulo comes ab Attemiis 1751. fuit Goritiae positus et subintravit episcopus. Venetae, quasi re hac disgustati et offensi, ad speciem cum pontifice apertas fovere videntur inimicitias, et Aquilejam sibi resignari et patriarchae Gradensi sive Veneto subjici postulant, praeterea limites omnes circa circum poni designarique. Quia vero comes Corbinianus Saurer longiori cum
quaestiones amovendas constituendum invenit, talique titulo comes ab Attemiis 1751. fuit Goritiae positus et subintravit episcopus. Venetae, quasi re hac disgustati et offensi, ad speciem cum pontifice apertas fovere videntur inimicitias, et Aquilejam sibi resignari et patriarchae Gradensi sive Veneto subjici postulant, praeterea limites omnes circa circum poni designarique. Quia vero comes Corbinianus Saurer longiori cum Venetis tractatu ideas illorum animadvertisset, modos item observasset, ideo obtenta venia Viennam petiit, et reginam, quid sibi velint cantatrices et saltatrices illae
Venetae, quasi re hac disgustati et offensi, ad speciem cum pontifice apertas fovere videntur inimicitias, et Aquilejam sibi resignari et patriarchae Gradensi sive Veneto subjici postulant, praeterea limites omnes circa circum poni designarique. Quia vero comes Corbinianus Saurer longiori cum Venetis tractatu ideas illorum animadvertisset, modos item observasset, ideo obtenta venia Viennam petiit, et reginam, quid sibi velint cantatrices et saltatrices illae Venetae, edocuit, quod in iis subversetur periculum. Ideo illae Vienna relegatae, et quaedam plane, quae magis fuere suspectae,
subjici postulant, praeterea limites omnes circa circum poni designarique. Quia vero comes Corbinianus Saurer longiori cum Venetis tractatu ideas illorum animadvertisset, modos item observasset, ideo obtenta venia Viennam petiit, et reginam, quid sibi velint cantatrices et saltatrices illae Venetae, edocuit, quod in iis subversetur periculum. Ideo illae Vienna relegatae, et quaedam plane, quae magis fuere suspectae, per diversa monasteria monialium positae cum instructionibus eatenus. Re hac indignati contra Saurer fuere Veneti, et domino Cornero, legato Viennae Veneto, summa fuit
et reginam, quid sibi velint cantatrices et saltatrices illae Venetae, edocuit, quod in iis subversetur periculum. Ideo illae Vienna relegatae, et quaedam plane, quae magis fuere suspectae, per diversa monasteria monialium positae cum instructionibus eatenus. Re hac indignati contra Saurer fuere Veneti, et domino Cornero, legato Viennae Veneto, summa fuit cura comitem Saurer denigrare, morositatis arguere tantorumque sumptuum reum facere, neque eo praeside rem unquam terminandam. Haec successere Cornero eo facilius, quod pro relegatis illis deabus et earum offensi fuissent patroni et ipsae
et saltatrices illae Venetae, edocuit, quod in iis subversetur periculum. Ideo illae Vienna relegatae, et quaedam plane, quae magis fuere suspectae, per diversa monasteria monialium positae cum instructionibus eatenus. Re hac indignati contra Saurer fuere Veneti, et domino Cornero, legato Viennae Veneto, summa fuit cura comitem Saurer denigrare, morositatis arguere tantorumque sumptuum reum facere, neque eo praeside rem unquam terminandam. Haec successere Cornero eo facilius, quod pro relegatis illis deabus et earum offensi fuissent patroni et ipsae injuriam sibi factam ejularent. Quare
terminandam. Haec successere Cornero eo facilius, quod pro relegatis illis deabus et earum offensi fuissent patroni et ipsae injuriam sibi factam ejularent. Quare 1752. comes Corbinianus Saurer deponitur, et ei generalis Harsch substituitur. Qui, militari modo ab unis relationibus pendens, ad Venetorum vota non fuit difficilis, negotiaque absolvere festinabat et complacere Venetis, potissimum
, ut arbitramur, ob belli praesentis Borussici, quod cudebatur, circumstantias; aulae enim nostrae minus tutum videbatur, si res hae ante belli ortum nоn componerentur. Itaque,
et earum offensi fuissent patroni et ipsae injuriam sibi factam ejularent. Quare 1752. comes Corbinianus Saurer deponitur, et ei generalis Harsch substituitur. Qui, militari modo ab unis relationibus pendens, ad Venetorum vota non fuit difficilis, negotiaque absolvere festinabat et complacere Venetis, potissimum
, ut arbitramur, ob belli praesentis Borussici, quod cudebatur, circumstantias; aulae enim nostrae minus tutum videbatur, si res hae ante belli ortum nоn componerentur. Itaque, generali Woon ad faciendas delineationes per partes illas submisso, et geographis
circumstantias; aulae enim nostrae minus tutum videbatur, si res hae ante belli ortum nоn componerentur. Itaque, generali Woon ad faciendas delineationes per partes illas submisso, et geographis undique illuc vocatis et submissis, dum hi in mapparum delineationibus et fabricis desudarent, Venetis eisdem adstantibus et auro suo immolantibus, Harschio autem et Woonio aliter Goritiae distractis, et tum intuitu fabricarum Fluminensium, quam et Tergestini portus reparandi occupatis, a geographis illis undique adferuntur mappae, quae primo Goritiae visae, dein Viennae examinatae et
illis undique adferuntur mappae, quae primo Goritiae visae, dein Viennae examinatae et approbatae sunt, atque, ut secundum illas ducerentur lineae, demandatum. In geographicis illis carthis damnum magnum Vienna nеc vidit nеc sensit, bene autem post ductas lineas constitutosque limites et factam Venetis tantorum tenutorum resignationem, ut in Carnia populus totum ferme terrenum et beneficia singula a Venetis habere debeat.
Ex parte Tyrolis ducti per cacumina montium, ut omnium singulorumque obversari possint oculis, inter has potentias limites sunt, ubi Veneti dorsum rupium et
ut secundum illas ducerentur lineae, demandatum. In geographicis illis carthis damnum magnum Vienna nеc vidit nеc sensit, bene autem post ductas lineas constitutosque limites et factam Venetis tantorum tenutorum resignationem, ut in Carnia populus totum ferme terrenum et beneficia singula a Venetis habere debeat.
Ex parte Tyrolis ducti per cacumina montium, ut omnium singulorumque obversari possint oculis, inter has potentias limites sunt, ubi Veneti dorsum rupium et lapidum amisisse referuntur; antea enim totum montem ad vallem usque possidebant, nunc dorsum aquilonare venit
limites et factam Venetis tantorum tenutorum resignationem, ut in Carnia populus totum ferme terrenum et beneficia singula a Venetis habere debeat.
Ex parte Tyrolis ducti per cacumina montium, ut omnium singulorumque obversari possint oculis, inter has potentias limites sunt, ubi Veneti dorsum rupium et lapidum amisisse referuntur; antea enim totum montem ad vallem usque possidebant, nunc dorsum aquilonare venit Austriacis, australe Venetis. In Forojulio et Carnia prata, agri, silvae et |
pagi integri ad Goritiam prope data sunt Venetis.
Ex parte Tyrolis ducti per cacumina montium, ut omnium singulorumque obversari possint oculis, inter has potentias limites sunt, ubi Veneti dorsum rupium et lapidum amisisse referuntur; antea enim totum montem ad vallem usque possidebant, nunc dorsum aquilonare venit Austriacis, australe Venetis. In Forojulio et Carnia prata, agri, silvae et |
pagi integri ad Goritiam prope data sunt Venetis. Ex parte demum Croatiae, sive Licae et Corbaviae, districtus totus, Sztari grad vocatus, datus resignatusque est Venetis, et ducti aeque per cacumina montium
sunt, ubi Veneti dorsum rupium et lapidum amisisse referuntur; antea enim totum montem ad vallem usque possidebant, nunc dorsum aquilonare venit Austriacis, australe Venetis. In Forojulio et Carnia prata, agri, silvae et |
pagi integri ad Goritiam prope data sunt Venetis. Ex parte demum Croatiae, sive Licae et Corbaviae, districtus totus, Sztari grad vocatus, datus resignatusque est Venetis, et ducti aeque per cacumina montium ibidem metales. Quae res tumultui illi Carolostadiensi in Lica supradescripto occasionem praebuit, quia miser ille populus occasione
aquilonare venit Austriacis, australe Venetis. In Forojulio et Carnia prata, agri, silvae et |
pagi integri ad Goritiam prope data sunt Venetis. Ex parte demum Croatiae, sive Licae et Corbaviae, districtus totus, Sztari grad vocatus, datus resignatusque est Venetis, et ducti aeque per cacumina montium ibidem metales. Quae res tumultui illi Carolostadiensi in Lica supradescripto occasionem praebuit, quia miser ille populus occasione intertenendarum ovium privatus est. Pars enim illa meridionalis, quae Venetis insulis obtigit, pascua habuit et ferebat,
Sztari grad vocatus, datus resignatusque est Venetis, et ducti aeque per cacumina montium ibidem metales. Quae res tumultui illi Carolostadiensi in Lica supradescripto occasionem praebuit, quia miser ille populus occasione intertenendarum ovium privatus est. Pars enim illa meridionalis, quae Venetis insulis obtigit, pascua habuit et ferebat, ut nunc ista a Venetis emere oporteat. Processit hinc etiam illa Kleffeldiana contra generalem olim Scherzzer, quod aulam decepisset, lamentatio, et regimine uno fuisset praemiatus. Aula demum ipsa, licet tardius, edocta est ex lamentis et
aeque per cacumina montium ibidem metales. Quae res tumultui illi Carolostadiensi in Lica supradescripto occasionem praebuit, quia miser ille populus occasione intertenendarum ovium privatus est. Pars enim illa meridionalis, quae Venetis insulis obtigit, pascua habuit et ferebat, ut nunc ista a Venetis emere oporteat. Processit hinc etiam illa Kleffeldiana contra generalem olim Scherzzer, quod aulam decepisset, lamentatio, et regimine uno fuisset praemiatus. Aula demum ipsa, licet tardius, edocta est ex lamentis et repraesentationibus subditorum, qui sua amiserunt, aliud esse et longe
quod sit per Adriaticum navium caesaris exmissio, sed et illarum, quae canas pro saccharo, terram item carbonariam aliaque fabricis Fluminensibus necessaria conducerent. De Aquileja quoque et illis Lombardiae partibus, quae antea ab Aquilejensi patriarcha dependebant, cum magna fuisset quaestio, Venetis nulla ratione admittere volentibus, ut a Goritiensi dependeant et
conducerent. De Aquileja quoque et illis Lombardiae partibus, quae antea ab Aquilejensi patriarcha dependebant, cum magna fuisset quaestio, Venetis nulla ratione admittere volentibus, ut a Goritiensi dependeant et
immediate subdantur, Benedictus XIV. Romanus pontifex tandem sic constituit, ut Goritiae sit archiepiscopatus ejusque sint suffraganei Labacensis et Tergestinus
. Aquilejae autem vicarius resident apostolicus, et ille sub hoc titulo et illi praesit ecclesiae et aliis Lombardicis Venetae ditionis. Et quamvis haec res, ut successive prodiit, ex mutuo inter Venetos et Romanam curiam tractatu facta fuerit, ut videlicet res aliae, cum Austriacis actae. firmae remanerent, neque ob hanc difficultatem impedirentur, discordiam tamen inter Ventos et Romam apparentem publico peperit.
ut Goritiae sit archiepiscopatus ejusque sint suffraganei Labacensis et Tergestinus
. Aquilejae autem vicarius resident apostolicus, et ille sub hoc titulo et illi praesit ecclesiae et aliis Lombardicis Venetae ditionis. Et quamvis haec res, ut successive prodiit, ex mutuo inter Venetos et Romanam curiam tractatu facta fuerit, ut videlicet res aliae, cum Austriacis actae. firmae remanerent, neque ob hanc difficultatem impedirentur, discordiam tamen inter Ventos et Romam apparentem publico peperit. Papam enim nil disponere posse, etiam in rebus ecclesiasticis, in ditionibus
curiam tractatu facta fuerit, ut videlicet res aliae, cum Austriacis actae. firmae remanerent, neque ob hanc difficultatem impedirentur, discordiam tamen inter Ventos et Romam apparentem publico peperit. Papam enim nil disponere posse, etiam in rebus ecclesiasticis, in ditionibus rei publicae Venetae, allegabant Veneti, consequenter neque episcopum Veronensem aliosque vicario illi apostolico Aquilejae futuro subjicere, quia hinc facile jurisdictio papae in reliquas reipublicae ecclesiae peti posset. Papa е contra hanc in disponendis gubernandisque ecclesiis arrogatam autoritatem nullam
facta fuerit, ut videlicet res aliae, cum Austriacis actae. firmae remanerent, neque ob hanc difficultatem impedirentur, discordiam tamen inter Ventos et Romam apparentem publico peperit. Papam enim nil disponere posse, etiam in rebus ecclesiasticis, in ditionibus rei publicae Venetae, allegabant Veneti, consequenter neque episcopum Veronensem aliosque vicario illi apostolico Aquilejae futuro subjicere, quia hinc facile jurisdictio papae in reliquas reipublicae ecclesiae peti posset. Papa е contra hanc in disponendis gubernandisque ecclesiis arrogatam autoritatem nullam esse dicebat,
Aquilejae futuro subjicere, quia hinc facile jurisdictio papae in reliquas reipublicae ecclesiae peti posset. Papa е contra hanc in disponendis gubernandisque ecclesiis arrogatam autoritatem nullam esse dicebat, petebatque hanc sibi probare jure. Eoque res ad apparentiam ibat, ut bellum intra Venetos et Romam futurum praedicaretur, quod nihilominus non evenit. Principes tamen ipsi Europae ad conciliandos hos apparentes inimicos suum offerebant studium. Resque ad mortem papae Benedicti, 1758. secutam, ita sine bello emansit.
Ultima quaestio, quae
futurum praedicaretur, quod nihilominus non evenit. Principes tamen ipsi Europae ad conciliandos hos apparentes inimicos suum offerebant studium. Resque ad mortem papae Benedicti, 1758. secutam, ita sine bello emansit.
Ultima quaestio, quae intra Austriam et Venetos fuit, erat de viis ipsis publicis, quas Austriae subjectus populus, si non integras, adminus medias esse Austriae, voluit. Verum facilitate generalis Harsch et respectu alleviandi aerarii regii ipsiusque populi, sub obligatione intertenendarum talium publicarum viarum, integraliter Venetis
et Venetos fuit, erat de viis ipsis publicis, quas Austriae subjectus populus, si non integras, adminus medias esse Austriae, voluit. Verum facilitate generalis Harsch et respectu alleviandi aerarii regii ipsiusque populi, sub obligatione intertenendarum talium publicarum viarum, integraliter Venetis datae resignataeque sunt, uti cum Venetorum gaudio, sic subditorum Austriae, qui penes illas emanserunt, dolore. Caeterum, ut in similibus fieri assolet, rumores suspicionesque fuere variae sparsi eatenus large auri Veneti, de quo tanquam ignoto praescindimus. Certum autem,
quas Austriae subjectus populus, si non integras, adminus medias esse Austriae, voluit. Verum facilitate generalis Harsch et respectu alleviandi aerarii regii ipsiusque populi, sub obligatione intertenendarum talium publicarum viarum, integraliter Venetis datae resignataeque sunt, uti cum Venetorum gaudio, sic subditorum Austriae, qui penes illas emanserunt, dolore. Caeterum, ut in similibus fieri assolet, rumores suspicionesque fuere variae sparsi eatenus large auri Veneti, de quo tanquam ignoto praescindimus. Certum autem, plenipotentiarium Venetum Dona, ad speciem atque
sub obligatione intertenendarum talium publicarum viarum, integraliter Venetis datae resignataeque sunt, uti cum Venetorum gaudio, sic subditorum Austriae, qui penes illas emanserunt, dolore. Caeterum, ut in similibus fieri assolet, rumores suspicionesque fuere variae sparsi eatenus large auri Veneti, de quo tanquam ignoto praescindimus. Certum autem, plenipotentiarium Venetum Dona, ad speciem atque placandos populi rumores ob subscriptionem praejudiciosam Venetorum commerciis, Fluminensis illius fabricae atque navigationis admissae, Paduam relegatum a senatu sic fuisse, ac in illo
datae resignataeque sunt, uti cum Venetorum gaudio, sic subditorum Austriae, qui penes illas emanserunt, dolore. Caeterum, ut in similibus fieri assolet, rumores suspicionesque fuere variae sparsi eatenus large auri Veneti, de quo tanquam ignoto praescindimus. Certum autem, plenipotentiarium Venetum Dona, ad speciem atque placandos populi rumores ob subscriptionem praejudiciosam Venetorum commerciis, Fluminensis illius fabricae atque navigationis admissae, Paduam relegatum a senatu sic fuisse, ac in illo etiamnum versari exilio, quod frater illius Constantinopolim pro legato
illas emanserunt, dolore. Caeterum, ut in similibus fieri assolet, rumores suspicionesque fuere variae sparsi eatenus large auri Veneti, de quo tanquam ignoto praescindimus. Certum autem, plenipotentiarium Venetum Dona, ad speciem atque placandos populi rumores ob subscriptionem praejudiciosam Venetorum commerciis, Fluminensis illius fabricae atque navigationis admissae, Paduam relegatum a senatu sic fuisse, ac in illo etiamnum versari exilio, quod frater illius Constantinopolim pro legato reipublicae submissus fuerit ipsique relegato bona et notabilis annua pensio, ab haeredibus etiam
Aula Viennensis dicebat
Lombardiae terra profiueret.
felicitate matrimonium illud inter archiducem Petrum Leopoldum et ducis Mutinensis filii filiam meditati proponentes et effectuantes cum attributa totius Lombardiae duci Mutinensi gubernatione. Quae res, uti futura respicit tempora, sic ut benevertat meo principi, voveo.
Venetae quoque in sui favorem dicebant
quoque in sui favorem dicebant
num in effectu tot tantaque illata sint damna, uti populus repraesentare non cessabat et regina sibi cordi sumpsisse videbatur. Profecto sive in veritate sive ad populi dolorem leniendum (uti patres Capucini mihi retulerunt) rumor ibi publicus fuit, loca illa Sztari grad ad Licam et Corbaviam, Venetis tradita, reginam revindicaturam annis plane. Hinc etiam fuisse demandatum Petazzio, ut violentias a popopulo inferri Venetis toleraret, et in effectu cum caedibus patratae sunt. Porro uti constituta fuit voluntas reginae imperatorisque partes has invisere, sic ministerii Viennensis maximum
Profecto sive in veritate sive ad populi dolorem leniendum (uti patres Capucini mihi retulerunt) rumor ibi publicus fuit, loca illa Sztari grad ad Licam et Corbaviam, Venetis tradita, reginam revindicaturam annis plane. Hinc etiam fuisse demandatum Petazzio, ut violentias a popopulo inferri Venetis toleraret, et in effectu cum caedibus patratae sunt. Porro uti constituta fuit voluntas reginae imperatorisque partes has invisere, sic ministerii Viennensis maximum studium visitationem hanc impedire. Proinde primo viarum objiciebatur incommoditas, et superiore anno 1754. cursores
familia et pecoribus per Zagrabiam hinc abirent et concederent, immo plane in Moscoviam, et eo magis, quo jam de reginae eorsum adventu desperarent, Viennense ministerium, metuens de partium illarum tumultu, reginae repraesentare non cessans, in emersuris infallibiliter belli circumstantiis Venetorum amicitiam et adminus neutralitatem necessariam esse, proinde ratione nulla irritandos, commissionem demum ad partes illas maritimas pro sedandis et accomodandis quaerellis populi submittendam esse, quae in effectu etiam mense Junio anni hujus 1755. illac ordinata exstitit. Fuereque
praeses bancalitatis Codeck, generalis Serbelloni, et consiliarius ex cancellaria Hungarica Franciscus Koller, ad vota ministerii et ab eodem instructi. Isti Labacum, Goritiam, Flumen, Buccari, demum Carolostadium pervolarunt potius quam lustrarunt, atque
ad vota ministerii et Venetorum fecerunt omnia. Fluminense illud, adeo depraedicatum commercium, a tempore commissionis hujus ecclipsis suae accepit initia. Rasciani schismatici Tergestum illasque oras introducti statim cum suo schismatico episcopo, tanquam futuri commercii promotores et ob Moscoviae respectum tanquam
scio inimicos fuisse, sed ex necessitate tum consequendae promotionis, cum etiam accusationum, quas in Kanisiensi commissione coram Neuperg Mikassinovich aliique contra eum deponerent. Quare vota ministerii Viennensis et rem totam (medio secretarii gabinetti Kooh, qui in negotio hoc et tractatu Veneto multum fuit implicitus) intelligens, omnia haec probare et sustinere cepit, nihilque salutarius aulae Viennensi accidere potuisse, quam tractatum illum sustinuit. Cujus sententia, utpote viri in illis partibus nati, educati, a teneris servientis et sine cujuspiam controversia, singulorum
et cum illo certaret. Ipse baro dictus et consiliarius bancalitatis ac commissionis invalidorum.
Exspectabantur Serbelloni, Codeck et Koller Zagrabiam mense Julio, nescirem tamen, qua ex causa non venerunt, sed per Labacum et Graecium Viennam reversi sunt. Hactenus de tractatu illo Veneto, hoc anno completo.
(Terrae motus Ulisipponae.) Terrae motus hoc anno apparuere horrendi et terribiles, ut urbs Portugalliae Ulisippona, vulgo Lisbona, die 1. Novembris tota prope corruerit, magno non solum incolarum et regni illius
sigillum regium, cera, aliaque hunc in finem necessaria. Quae ejusdem exsecutor, parochus nempe vici Latinorum Josephus Vitnich, ad episcopium detulit, ubi res hae supprimebantur quidem, sed in fine factae sunt publicae, complicibus ultro citroque dispersis. Ignatius enim pictor accepta pecunia Venetias profugisse dicebatur. Sunecz latitabat apud parochum sanctae Clarae. Jurjevich loca mutabat. Lukinich autem a domino Busan Quinque Ecclesias fuit expeditus, ac medio cujusdam Franciscani a Busanio accipiebat, quibus visit, pecunias. Cum ego 1755. in negotiis meis Viennam fuissem profectus,
erat, utpote cujus avus Limam pro praefecto olim advenerat ibique sedem fixit. Ex quo Nicolaus descendit et pro nativo Paraquariae est habitus. Rex iste sive reipsa, uti orbis voluit, sive suppositicie, uti asserebant Jesuitae, monetas distribuit erantque per Europam visae, praecipue Romae, Venetiis, Genuae etc. In parte una fuit insigne Jesuitarum, in altera Nicolaus rex Paraquariae. Re per Europam vulgata, varii, ut fieri assolet, erant sermones variaeque mortalium crises. Jesuitae nostrates negabant coram pluribus et minus intelligentibus factum et Angliae dicebant
bellum religionis esse.
At ab anno jam 1748. sollicita fuit pro augendo perficiendoque milite suo Austria, neque unquam tantum habuit, ut his annis, exercitum. Utve res tegeretur, regimen singulum 2200 continebat milites. Accommodandis rebus suis omne adhibuit studium, uti et cum vicinis Venetis aliisque. Immo foedus praecessit Gallicum, Moscoviae item ad tale accessio, biniqui exercitus, in Bohemiam nempe et Moraviam collocati sunt antea, quam in Saxoniam irruisset Borussus, neque irrupturus vel praevidebatur; qua ergo ratione, praemissis tribus, Borussi in Saxoniam irruptio
mariaque haberi, et per mutua commercia obtineri omnia, scilicet populorum affectum, notitias rerum, necessitates cujuslibet, perspicique omnia et omnibus consuli, id quod a Romanis, plurima cum Carthaginensibus bella gerentibus atque his superatis orbi imperantibus, confirmaretur, republica item Veneta, quae firmitatem hac arte obtinuit, Hollandia Angliaque ipsis,- immo mirere, lector, Moscoviam, quae post Petrum Alexievich aetatis hujus principem, quo gloriae potentiaeque evecta est ilia, quam Petrus docuit, navigatione, et, antea obscura et incognita, nunc clarissima et metuenda effecta
tum artium mechanicarum et tantarum fabricarum panni, tellae, figulinae etc. promotione, ut tantam habeamus rerum, quas antea ab Anglis emimus, copiam, quod hanc et aliis provinciis dare valeamus; commerciorum promotione, et ad haec promovenda subditorum cultu; tum supradescripto cum Venetis tractatu, quo non solum fabricae publicae sachari et aquavitae Flumine erectae sunt, sed per Adriaticum Austriae subditis admissa navigatio, cum Algerinis intuitu hujus navigationis transactum, atque sub imperatoris occidentis vexillis libertas navigationis et commercii pactata, maximoque
haec primo et ruditer objectasse, ut sic catholicos principes conciliaret et conjungeret. Quae dein in gabinettis aularum examinata suos progressus obtinuerunt. Quod ista credam, argumento est Benedicti XlV. in portubus papalibus provisio, procurata Austriacis per mare Adriaticum navigatio et cum Venetis eo mediatore accommodatio, supra 331. et sequentibus insinuata, augendi papalis aerarii summum, quod habuit, studium, quia nec nepotismum
servavit, nec suos facultatibus auxit. Beneficia ecclesiastica diu vacare permisit et ad suam cameram proventus accepit. Cardinalatus
vendidit, sua promovit vel maxime commercia et res, quae ad haec faciunt. Quia eo vivente aularum, et praecipue Austriae, qui Romae fuissent ministri, in aulas transferebantur alias, sic Migazzi |
Madritum, dein et in Gallias; sic Rosemberg in Portugalliam, Venetias, ac demum Madritum; sic Staremberg in Gallias. Quae res ipsa magnam suspicionem fundat, foedus hoc Romano projecto surrexisse aut saltem promotum esse. Immo mortuo Benedicto XIV. quia consensione Europae principum Carolus Rezzonico Venetus e Patavino episcopo in papam electus fuisset, fors
dein et in Gallias; sic Rosemberg in Portugalliam, Venetias, ac demum Madritum; sic Staremberg in Gallias. Quae res ipsa magnam suspicionem fundat, foedus hoc Romano projecto surrexisse aut saltem promotum esse. Immo mortuo Benedicto XIV. quia consensione Europae principum Carolus Rezzonico Venetus e Patavino episcopo in papam electus fuisset, fors rempublicam Venetam in his belli circumstantiis conservare sciturus, svadent omnia, Romanum projectum hanc conjunctionem esse potuisse. Interim quisquis autor primus est, videtur fundamentum religionis Protestantium tetigisse, ut bellum hoc
demum Madritum; sic Staremberg in Gallias. Quae res ipsa magnam suspicionem fundat, foedus hoc Romano projecto surrexisse aut saltem promotum esse. Immo mortuo Benedicto XIV. quia consensione Europae principum Carolus Rezzonico Venetus e Patavino episcopo in papam electus fuisset, fors rempublicam Venetam in his belli circumstantiis conservare sciturus, svadent omnia, Romanum projectum hanc conjunctionem esse potuisse. Interim quisquis autor primus est, videtur fundamentum religionis Protestantium tetigisse, ut bellum hoc bellum esse religionis ejularent et crederent et status imperii
hoc et salutare systema. Ministri eligantur tales, qui negotium hoc sic agant et promoveant, ut arbores hominesque excoli solent, qui perfecti non nascuntur illico, sed formantur per tempora et evadunt. Conjunctio major ferme servanda est cum Hispania, a Gallia non recedendum. Caute tractandi Venetae ac papa, cautissime autem Turca, ut rebus per annos aliquot maturatis tandem sese intueatur
Austria, quae subditorum suorum exculto ingenio, reparatis hactenus neglectis positoque prudenti rebus suis modo, in tanta rerum abundantia eo pertingere poterit, ut penes ipsam
et frigoris.
Sub medium decembris anni prioris atrox incepit cum nivibus copiosis hyems, quae sic aucta est, ut ad summum praecipue sub januarii initia, ac 6ta et 7ma die januarii borea impellente pervenerit. Et quod inauditum hactenus, mare adriaticum fuit congellatum, ut Venetiis ligna resque omnis ad extremum creverint praetium, copiosusque populus rerum inopia ad extrema laboraverit ob hanc maris congellationem.
Josephus Galliuff novus assesor tabulae banalis. Tabulae ejusdem cursus Varasdini. Mandato regio
ne sententiae quoque subscriberet. Quae nihilominus an ita sint, non assero, Deo haec occulta relinquens. Sed et approbatio operum patris Concinae Jesuitis gravis est ac exstitit, ut hinc etiam contra papam lamentari non cessent.
Carolus Rezzonico Venetus papa eligitur sub nomine Clementis XIII. Post papae mortem pro more conclave ingressi cardinales, in cardinalem Cavalchini consenserant. Sed huic formalem, ut ajunt, exclusivam nomine Galliae cardinalis Prosper Colonna dedit, ac, uti vulgabatur, ob mancipatum Jesuitarum, quorum
Cavalchini foret mancipium, ut eorundem generalem p. Laurentium Rizzi pro confessario et suarum rerum arbitro haberet. Gallia approbante factum cardinalis Colonna eundemque pro suo plenipotentiario cum pensione 24 milium declarante, die sexta Julii episcopus Patavinus, natione Venetus, Carolus cardinalis Rezzonico in papam Romanum electus est, assumpto promotoris sui ad cardinalitium collegium nomine, dementis videlicet XIII., et pro more est consecratus.
Nicolaus Palffi cancellarius. Comes Leopoldus de Nadasd moritur.
ab episcopo, ut eas, quas reginae dedit, resarciret.
Cardinales novi. Papa Clemens XIII. fratruelem suum Carolum Rezzonico cardinalem mense Septembri, simul et nepotem ac nepotismi Romae abusibus declaravit, episcopum item Vincentinum Prioli Venetum et sororium presbytheros cardinales, diaconum vero cardinalem, abbatem Bernis. A pluribus anni hujus victoriis Austriacis, Borussicis, Gallicis, Moscoviticis ample per alios descriptis, harumque causis, circumstantiis et accessoriis ego, qua ab his remotus, scribere supersedeo, ex publicis
quae me ad cubiculum deducens ibi tum praesentem baronem esse Heiden significat, ego, quasi non advertens, ingredior assideoque prandentibus. At is, quamvis, ut referebant caeteri, antea audax et loquacissimus aliasque ex aliis ignorantibus ignorans ipse, evomens stultitias, uti: a rege Venetorum sibi offeri consiliariatum, a bano sui directionem, milleque talia, me tamen praesente eumque alloquente, nec verbum fatus est; quin mutato persaepe colore semet metuere omnibus prodidit. Vix surreximus a tabula, ille clam, salutato nemine, in vicinam sylvam se recepit abiitque pedester,
Domazetovich familiaritate, testatisque erga illam quibusdam distinctionibus in ecelesia plane, ut huic uni sanctissimam communionem ipse praeberet, alias cujusvis conditionis matronas per presbytheros communicandas relinqueret, nescio, in quam suspicionem venit. Et postquam illam Vegliam, insulam Venetis subjectam, sub respectu
tradita pro absolvendis legantium intentionibus; jesuiticarum artium, sive, ut sententia ferebat, dolo, fraude, deceptionibus aquisita, fisco regio cesserunt.
Quot quantique Iibri hac occasione contra Jesuitas prodierint, quis describet. Ego ipse vidi legique catalogum Venetum similium scriptorum et 70 autorum typis datorum. Contra hos sub anonymis nominibus, foeminarum plane, scripsere Jesuitae, et, ut ferebat rumor, p. Zacharia cumprimis, neque quidpiam emebatur gustuosius ac libri similes. Prodiit quidam sub nomine Lupi smascherati contra
Septembris Clemens Papa XIII. cardinales 20 constituit, videlicet Ferdinandum Rossi Cortonensem, Ignatium Crivelli Mediolanensem et nuncium Viennae, Ludovicum Merlini da Forli, Philippum Acciajuoli Florentinum, Hieronymum Spinola Genuensem, Antonium Erba Odescalchi Mediolanensem, Xantum Veronesi Venetum et episcopum Paduae, Ludovicum Valenti da Trevi, Josephum Castelli Mediolanensem, Petrum Franciscum Bussi Romanum, Cajetanum Fantuzzi Ferariensem, Petrum Hieronimum Guglielmi da Fesi, Josephum Furietti da Bergamo, Petrum Conti da Camerino, Antonium Antonelli da Sinigaglia, fr. Laurentium
videret banus, quo praeside ob impotentiam regni deprecati sunt status decem millionum mutuo levandorum preces principis, qua nunc ratione atque intra anni decursum duos milliones numeraturi sunt, atque hos ubi accepturi vel mutuaturi atque ad quem fundum pro erigendis optatis praesidiis. A Venetis mutuari posse, responderat; at interrogatus, num praesidia ipsa adeoque confinia banalia cum generalatu Carolostadiensi possint sine aulae consensu inhypothecari Venetis, neque ad ista respondens pro eo die sessionem dissolvit. Positisque motibus privatim rectius informatus, die altero Ded
duos milliones numeraturi sunt, atque hos ubi accepturi vel mutuaturi atque ad quem fundum pro erigendis optatis praesidiis. A Venetis mutuari posse, responderat; at interrogatus, num praesidia ipsa adeoque confinia banalia cum generalatu Carolostadiensi possint sine aulae consensu inhypothecari Venetis, neque ad ista respondens pro eo die sessionem dissolvit. Positisque motibus privatim rectius informatus, die altero Ded tantumodo reparandum atque Pedely more patrio voluit, taliterque se apud reginam excusaturum atque sub hoc intellectu excogitatum. Itaque immanes ordinati laboratores,
mense Martio, ac ut fama retulit suusque narrabat actuarius, plenis marsupiis aureorum redivit. Post captam quietem abiit cum actis et relatione Viennam ad nuncium, a Majestate ipsa reprehensum se dicebat narrabatque de tot circumstantiis levissimis contra episcopum complici faventibus. Respublica Veneta, dum Vegliam ad moniales examinandas parabat iter, vetuit, ne praesumeret, alias se ad carceres ducendum. Quare neque eo progredi ausus est. Iste igitur, cum Viennae fuisset, duo sibi imponi a capitulo vidi: primo, ut auctionem illam politicorum enervet, responditque, se omne possibile
parte cleri Balthasar Petkovich, civitatum Ladislaus Szalle, qui opus futura regni congregatione referent.
(De insulis Dalmatiae quaestio.) Item de insulis Dalmaticis Cherso et Veglia petebatur a statibus informatio, qualiter et qua ratione ad Venetos sunt devolutae. Quo in merito sciendum, imperatorem Franciscum I. ratione commerciorum, de rehabendo maris Adriatici si non dominio, saltem cousu cogitavisse, ac hunc in finem naves majores in portu Kralievicza et Bucari fabricandas ordinavisse; quae etiam fabricabantur. Informari voluit de
qua veterum monumentorum custodem. Ista, ut semet eliberet, |
bano statibusque commendat negotium. Res plane ridicula prodiit, et haec sollicitudo aulae facta est publica, ut a me plane Ragusei de his aulae intentionibus petierint informari, curaque tenuit Venetos. In regni congregatione propositnm negotium. Dominus colonellus Nicolaus Fridericus Gerlechich, semet audivisse, retulit: insulas has a Frangepaniis olim fuisse Venetis venditas; Jesuitarum collegii Zagrabiensis rector Petrus Pertholt etiam de auditu, quod quidam Frangepaniorum uxorem
et haec sollicitudo aulae facta est publica, ut a me plane Ragusei de his aulae intentionibus petierint informari, curaque tenuit Venetos. In regni congregatione propositnm negotium. Dominus colonellus Nicolaus Fridericus Gerlechich, semet audivisse, retulit: insulas has a Frangepaniis olim fuisse Venetis venditas; Jesuitarum collegii Zagrabiensis rector Petrus Pertholt etiam de auditu, quod quidam Frangepaniorum uxorem Venetam habuerit, cui praefatae insulae a marito fuissent inscriptae, hinc cum illi aes illa exsoluta nunquam fuerit, haec a morte mariti Venetias transiens, Venetis illas
Venetos. In regni congregatione propositnm negotium. Dominus colonellus Nicolaus Fridericus Gerlechich, semet audivisse, retulit: insulas has a Frangepaniis olim fuisse Venetis venditas; Jesuitarum collegii Zagrabiensis rector Petrus Pertholt etiam de auditu, quod quidam Frangepaniorum uxorem Venetam habuerit, cui praefatae insulae a marito fuissent inscriptae, hinc cum illi aes illa exsoluta nunquam fuerit, haec a morte mariti Venetias transiens, Venetis illas legaverit. Status videntes, praemissa infirma esse, responderunt: solidas desiderari notitias abalienationis, erui autem ex
has a Frangepaniis olim fuisse Venetis venditas; Jesuitarum collegii Zagrabiensis rector Petrus Pertholt etiam de auditu, quod quidam Frangepaniorum uxorem Venetam habuerit, cui praefatae insulae a marito fuissent inscriptae, hinc cum illi aes illa exsoluta nunquam fuerit, haec a morte mariti Venetias transiens, Venetis illas legaverit. Status videntes, praemissa infirma esse, responderunt: solidas desiderari notitias abalienationis, erui autem ex diversis litteris, insulas illas olim Frangepaniorum fuisse. Posoniensis camera committit post haec fiscali hic regio domino Sigismundo
olim fuisse Venetis venditas; Jesuitarum collegii Zagrabiensis rector Petrus Pertholt etiam de auditu, quod quidam Frangepaniorum uxorem Venetam habuerit, cui praefatae insulae a marito fuissent inscriptae, hinc cum illi aes illa exsoluta nunquam fuerit, haec a morte mariti Venetias transiens, Venetis illas legaverit. Status videntes, praemissa infirma esse, responderunt: solidas desiderari notitias abalienationis, erui autem ex diversis litteris, insulas illas olim Frangepaniorum fuisse. Posoniensis camera committit post haec fiscali hic regio domino Sigismundo Komaromi, ut, mandatis
abalienatio autem, cum publicorum esset foederum, ad quae status Croatiae non influerent, neque tractarent talia, hic quaeri non posset, neque his ex partibus praestolari posse notitias alias, quam 1630. articulum 23., ad quem etiam camera inviaretur; tum ad foedus nobis ignotum, quod 1618. intra Venetos et Ferdinandum II. pactum est. Meam hanc ad folium unum deductam opinionem memoratus fiscalis camerae misit, postquam de insulis illis altum silentium contentique fuere camerales, ipsis suppeditatum fuisse modum, ut ad perquirendum ultro non stringerentur. Caeterum sparso rumore, ejusmodi
Venetos et Ferdinandum II. pactum est. Meam hanc ad folium unum deductam opinionem memoratus fiscalis camerae misit, postquam de insulis illis altum silentium contentique fuere camerales, ipsis suppeditatum fuisse modum, ut ad perquirendum ultro non stringerentur. Caeterum sparso rumore, ejusmodi Venetos fuisse attentos, fide digne intellexi, Dalmatasque partim novis gratiis, partim terrore regiminis austriaci, media vitae subditorum ad se trahentis; (id quod Veglienses aliique commetanei ex dispositionibus generalis Beck factis ad mare Adriaticum viderunt) sibi in fide confirmavere, ut
assessoris Georgii Jellachich 361.
Usurae arguitur 361.
Instantes pro assessoratu 362.
Mandatum aulae ad tabulam 363.
Bichy fiscalis moritur 363.
Benedictus XIV. papa moritur 364.
Carolus Rezzonico Venetus papa eligitur sub nomine Clementis XIII. 365.
Nicolaus Palffy cancellarius. Comes Leopoldus de Nadasd moritur 365.
Nova facies cancellariae 366.
Narratio bellicarum rerum 367.
Reclutae ducti ad regimina 367.
Nicolai
exoticum articulum deposcat. Verum in tali etiam casu semper invenietur alter
iterum articulus in quo favor ejusmodi reciproce possit compensari.
§ 71.
Inductio vini Veneto-Dalmatici in confinium Carolostadiense aut simpliciter prohibeatur,
aut 50 pro 100 portorio aggravetur.
Motiva.
Adjacens immediate confinio Carolostadiensi Croaticum Provinciale nullum ferme habet vini
sui, cujus copia
aut 50 pro 100 portorio aggravetur.
Motiva.
Adjacens immediate confinio Carolostadiensi Croaticum Provinciale nullum ferme habet vini
sui, cujus copia laborat, distracionis canalem: et tamen ad idem confinium de vino
Veneto-Dalmatico pro sexaginta amplius millibus quotannis infertur, quin
titulo aliorum articulorum vel quinque millia vicissim e Statu Veneto refluant. Exstans
eotum Consilium Croaticum de avertendo hoc totius Monarchiae damno diuturnam cum
praefectura confinii
Provinciale nullum ferme habet vini
sui, cujus copia laborat, distracionis canalem: et tamen ad idem confinium de vino
Veneto-Dalmatico pro sexaginta amplius millibus quotannis infertur, quin
titulo aliorum articulorum vel quinque millia vicissim e Statu Veneto refluant. Exstans
eotum Consilium Croaticum de avertendo hoc totius Monarchiae damno diuturnam cum
praefectura confinii hujus habuit concertationem: res tamen in eo demum adhaesit, quod
propter sumtus transportus vinum Croaticum confiniis nimis
incolis iidem favores per vectigal Hungaricum attribui, qui
militaribus concedentur.
Caeterum ostendimus etiam in provocato Elaborato §-pho 56. quod occasione
incorporati littoralis pars illa, quae post Novi usque Venetum
Obrovacz protenditur, militari confinii Carlostadiensis jurisdictioni addicta
fuerit; quod Bancalis Deputatio Viennensis retenta tricesimarum illarum directionem vetus
Trentesimo, idest generale
ciendi;
arbitror. Regis autem munificentia ad
eas binas expeditiones 1600 Anglicanas libras persolvit. Erit fortasse aliquis in
Pacifico mari, quod esset optandum maxime. Et ego qui tum de Septentrionali
America cogitabam, spero me futurum satis mature Constantinopoli, quo nimirum
brevi iturus sum in Veneti legati comitatu, et ibidem observationem eandem initurum, ad quam ea urbs est satis idonea. (Dans le tems du passage de Vénus nous
étions encore à Venice, où le ciel fut couvert de nuages jusqu'à quelques minutes
après la fin du phénomene. La Société Royale de Londres m'avoit
carmina Petri fratris, quem
anno 22 aetatis suae amisimus, incredibilis juvenem spei. Inter quae versiones plures
et Ovidii ex Latino et Molierii ex Gallico Illyricis versibus conscriptae celebrantur.
Impressa sunt ante hosce duos annos Annae sororis adhuc viventis Illyrica carmina Venetiis, quae itidem satis bene excepta sunt a nostrae linguae cultoribus.
Ac inter poemata P. Caroli Rotii, Societatis nostrae scriptoris sane non vulgaris,
impressa Patavii nitidissimis Comini typis habentur binae Latinae elegiae P. Bartholomei Boscovichii, mei et natura fratris et religioso
ad unicam legem virium in natura existentium, P.
effusa stipe vos adjuvit egentes,
a Londinensi Regia Academia amplissimis conditionibus ac verbis honorificentissimis fuisset invitatus, ut cum aliis Academiae sociis in Americam navigaret, e California transitum Veneris sub solari disco anno 1769. observaturus, fausta omnia adprecatur; felicioremque optat exitum, quam anno 1761. Venetiis habuerit, ubi omnino male, tenebricosi caeli vitio, res illi cesserat. Quam quidem in rem non minus vere quam eleganter in quadam Elegia lusit Cunichius, quum eundem a longis itineribus revocaret: ait enim Ejus desiderio torqueri sodales unanimos, qui eum nocte vocant atque die
atque die
Pastor vel durus viderit agricola etc.
Bosphorus vero, seu potius Bosporus, graece enim
absit.
hoc vulgaris traditio viget quod propter evulsam ab evangelicis in
comitiis 1625-ti, dum in negotio religionis fervidius peroraret, barbam sessionem inter
praelatos per articulum 61. obtinuerit; verum id se secus habere diplomatice constat.
evaderit omnis de inducendo inter ipsos status aequilibrio
disceptatio, licet nostram hac quoque de re sententiam paucis exponere.
stupenda universo orbi Nicolai Zrinii virtute tam diu ad Szigethum fuisset detentus
donec fato suo secutam Zrinii mortem abunde compensavit.
multos ab eo
avertit, Transylvania tantum scutum Ungaricae libertatis adversus caesarem hactenus fuit,
Budam, Albam Regalem, multasque alias urbes Turca possidebat; cum tandem captus religionis
hamo Apafius Transylvanus ac in foedus sanctum appellatum, quod Leopoldus, papa, Venetique
adversus Turcam pepigerant, traductus est ea lege, uti salva Transylvanis permaneret electio,
bellum communibus viribus gereretur, ac Apafius victualia, caesar aes militi suo in
Transylvania bellanti praestaret, Apafius tamen semper supremam in eos obtineret
adde alteram editionem praetermissam ab eo et Nicolai de Valle (Brixiae 1499), et Bonini Mombritii (Lugduni 1550). Alter horum Opera et Dies, alter Theogoniam vertit; exstantque Venetiis in Bibl.
Apost. Zeni eaedem editiones.
fama stet atque laus: nihil a me cuiquam celebritatis, quam consequuti sunt,
ita, ut
(i) Dignus est praeter ceteros Comes Carlius, qui inter recentiores hac de re legatur
in epistola data ad March. Gravisium eruditissimum virum, et ad suam italicam Theogoniam praefixa, in Veneta Recurtii
editione.
innumerabilis quaedam atque incredibilis simul cum Iove deorum turba vulgo coleretur.
arte geographiaque corrigenda iis, quae in opus de expeditione per Pontificis Maximi
provincias diligenter atque erudite congessit? Plena sunt ejus scriptis Vide
artificium. Quae res statim atque fama ac
rumore percrebuit, tantos clamores tantosque plausus excitavit, quantos et rei novitas
eflagitabat, et ipsa magnitudo; Hujus operis praeclarissimi tres
jam habentur editiones: Viennensis prima, altera Veneta, tertia Gallica. Poematis item
paullo superius nominati tres editiones sunt Londinensis nimirum, Veneta, ac Parisiensis
multo ceteris locupletior ac emendatior. eaque coepit et doceri et propugnari in
florentissimis Europae academiis cum Boscovichiani
quantos et rei novitas
eflagitabat, et ipsa magnitudo; Hujus operis praeclarissimi tres
jam habentur editiones: Viennensis prima, altera Veneta, tertia Gallica. Poematis item
paullo superius nominati tres editiones sunt Londinensis nimirum, Veneta, ac Parisiensis
multo ceteris locupletior ac emendatior. eaque coepit et doceri et propugnari in
florentissimis Europae academiis cum Boscovichiani ac Rhacusini nominis laude singulari.
Jam vero ab eo tot tantisque editis ingenii monumentis,
Collegio, monumentum Uraniae perenne ac urbis ornamentum, summa quondam cura, labore, ac
aere etiam suo non exiguo collato construxerat, astronomorum speculam absolveret
perficeretque, novis additis molitionibus, omnium commodissimam ac magnificentissimam.
Jamque e Venetorum finibus eque Etruria Latioque redux Mediolani constiterat,
moliebaturque cum alia multa, tum Hujus doctissimi
elegantissimique operis duo tomi jamdiu lucem publicam viderant; reliquorum duorum
editionem tum adornabat Rogerius, ut
sit amoena situ, quam splendida civibus amplis,
(****) Didacus
Pyrrhus, vel ut alii malunt Flavius Jacobus Lusitanus, Eborensis, humanitatis
atque eloquentiae Rhacusae publicus professor; floruit Sec. XVI. Plurima ejus
latina opera habentur impressa Venetiis an 1596 apud Felicem Valgrisium;
quaedam adhuc sunt inedita; ex omnibus
aperte colligitur, quam eximius fuerit poeta: sed praecipue id apparet ex tribus
elegiarum libris ad Dominicum
civitatem nobilitatemque
assecuti sunt, iisdem etiam perpetuo colant!
(i) Primum Cracoviae
edita fuit haec Pyrrhi Elegia per Thomam Natalis anno 1582. deinde Venetiis
per Felicem Valgrisium anno 1596. ad calcem ejus Carminum. Est et tertia
editio ista prior item Veneta sub signo Leonis anno 1592. ubi haec Pyrrhi
Elegia non legitur. Omnes hae editiones modo rarissimae sunt; verum
(i) Primum Cracoviae
edita fuit haec Pyrrhi Elegia per Thomam Natalis anno 1582. deinde Venetiis
per Felicem Valgrisium anno 1596. ad calcem ejus Carminum. Est et tertia
editio ista prior item Veneta sub signo Leonis anno 1592. ubi haec Pyrrhi
Elegia non legitur. Omnes hae editiones modo rarissimae sunt; verum
Cracoviensi tantum praefixa fuit sequens Elegia in obitum Mauri Vetrani,
homines ad sui admirationem excitarunt; unde postea grammatici utile, sed
aliquando permolestum ac perniciosum hominum genus, accuratissime regulas
suas omnes traxere. Sed sicuti neque Neapolitani, nec Bononienses, neque
Veneti elementa eorum dialecti, pro Italicae linguae elementis obtrudere
cuiquam possent, sic neque nos, neque septem alii populi, qui, ut antea
dictum est, peculiari Illyrica dialecto utuntur, satis auctoritatis aut
virium
vir Clemens de Comitibus Grubiscich,
qui non illotis, ut ajunt, manibus ad haec sacra tractanda accessisset, et
cujus habetur insignis disquisitio in originem et historiam alphabeti
Slavonici glagolitici vulgo Hieronymiani Venetiis apud Pasquali impressa
anno 1766. Sed quum nulla sint studiis praemia proposita, nullae pene
laudes, nisi quae ab ignotis et toto, ut ita dicam, orbe divisis sperari
possunt, ardor ille se totum quibusdam studiis
unum cogi potuerunt quo hostibus regni communibus viribus
resisti potuisset.
Austriam tam facile
recipere et totam ferme Transdanubianam Hungariam nemine obsistente 1491. occupare pronum
fuerit; ut Moldavia ad Polonos, Dalmatia ad Venetos impune defecerit, imo ut pulcherrimam,
quam generalis ferme principum Europae Cameracensi foedere contra Venetos inita conspiratio
ejus recuperandae praebuit occasionem, hi aere, ut mox dicemus, redimere potuerint.
subivisse communis sui temporis fama ferebat.
Savo illabitur. Ac Vuna quidem usque Kostaniczam in Confinito Banali, Colapis usque Carolostadium est navigabilis sicque omnis communicatio Hungariae versus Adriaticum per aquam in his demum duobus locis desinit.
§XIX.
communicatio Hungariae versus Adriaticum per aquam in his demum duobus locis desinit.
§XIX.
per aquam in his demum duobus locis desinit.
§XIX.
Regiminis Licani puncto usque Obrovacz, ubi Croaticum solum iam mare attingit, Dalmatia Veneta Regimen Licanum ambit. Cum Venetis nullus exstat commercialis tractatus, sed is quidem hac parte ne obiectum quidem aliquod habere potest. Facto ipso Generalatus Carolostadiensis eam cum Venetis habet relationem, quod e Dalmatia Veneta triginta circiter millia Dalmatici vini quotannis in illum inferantur quodve viciniores Licani in hyeme animalia sua ex alpibus Croatiae in adiacentes Dalmatarum Veneticorum planities erga stipulatum censum pro pascuo depellant ea ferme
ubi Croaticum solum iam mare attingit, Dalmatia Veneta Regimen Licanum ambit. Cum Venetis nullus exstat commercialis tractatus, sed is quidem hac parte ne obiectum quidem aliquod habere potest. Facto ipso Generalatus Carolostadiensis eam cum Venetis habet relationem, quod e Dalmatia Veneta triginta circiter millia Dalmatici vini quotannis in illum inferantur quodve viciniores Licani in hyeme animalia sua ex alpibus Croatiae in adiacentes Dalmatarum Veneticorum planities erga stipulatum censum pro pascuo depellant ea ferme ratione, qua id Transylvani in pascuis
aliquod habere potest. Facto ipso Generalatus Carolostadiensis eam cum Venetis habet relationem, quod e Dalmatia Veneta triginta circiter millia Dalmatici vini quotannis in illum inferantur quodve viciniores Licani in hyeme animalia sua ex alpibus Croatiae in adiacentes Dalmatarum Veneticorum planities erga stipulatum censum pro pascuo depellant ea ferme ratione, qua id Transylvani in pascuis Moldavorum et Valachorum factitare solent.
§ XX.
planities erga stipulatum censum pro pascuo depellant ea ferme ratione, qua id Transylvani in pascuis Moldavorum et Valachorum factitare solent.
§ XX.
ad portus Mediterranei et Oceani.
Ab
relictum fuit, legislatio per extensas nimium iuxta principium systematis feudalis nobilitatis praerogativas, privata vero cupiditas per excessivas exactiones variasque quaestorum vexationes, continua potius eidem impedimenta posuerunt; reperta a Venetis per isthmum Suetz ad Indias orientales via prolatisque ea ratione commercii et finibus et obiectis, primi hi, tum aliae quoque hinc inde per Europam dispersae parvae res publicae, quarum industriam seu angustia seu sterilitas soli suapte exacuere debuit, commercium pro scopo legislationis
tractatum, ut § 16. vidimus, portorio regatur; cum tamen provinciae hae, iisdem quibus Hungaria, productis abundant, et aditus ad eas per montosam Transylvaniam sit impeditus, per lineam hanc nullum notabile commercium possit exerceri.
Quod licet Zemlino usque Dalmatiam Venetam, Turcicae provinciae Sclavoniam et Croatiam, ut § 18. apparuit, immediate contingant; quod tamen limitaneae illae provinciae pauperes sint, cum nullam habeant per collaterales vias facilem communicationem. Denique cum et hae a Provinciali per Statum Militarem Confiniarium, cuius systema
Denique cum et hae a Provinciali per Statum Militarem Confiniarium, cuius systema ipsum libertati commercii repugnat et qui maxima in parte distincto vectigali regitur, intercludantur; hac quoque linea vix exiguum commercium vigere posset.
Quod inter Dalmatiam Venetam et Generalatum Carolostadiensem ex iisdem causis nec modus nec obiectum commercii activi (ut § 19.) existat.
Quod ipsum, exiguum licet, litorale Croaticum, diversis in praesens iurisdictionibus Carlobagum, nempe et Segnia, militari,
si ad domesticum alimentationis statum ponantur, haud satis abunde praestant. Sed his ii, quorum id interest, Helveticam speciem facile substituere possunt. Olim Hungaria tanta habebat boum armenta, ut non modo Haereditarias Germanicas provincias, sed magnam insuper Germanici Imperii partem et Venetias bobus propriae procreationis providere potuerit. Postquam magna praediorum pars impopulata est, ut regiones hae bubulis provideantur, iam multa boum millia etiam e Gallicia, Moldavia et Valachia educi debent.
§ CXXXIX.
§.13. Cum quibus Provinciis maiorem cum quibus vero minorem Hungaria
habeat Politico-Commercialem relationem.
Hungaria si Littorale, et exiguam, quae Dalmatiam Venetam contingit
particulam excipias, tantum Haereditario-Germanicis et Turcicis Provinciis
concluditur; cum inter Transylvaniam et Hungariam nullae sint Tricesimae,
Moldavia et Valachia Hungariam
eorum in Imperium depulsionem
morabatur tantum ut illa seu pro usu proprio, seu pro ulteriori quaestu
leviori habere possit. Styria vero et Carniolia
cum metuerent ne proprii quos in ditionem Venetam vendere solebant Boves, si
Hungarici per Portum Buccari directe educantur, horum Concurrentiam
sustinere non possint, id effecerunt, ut Hungarici Boves nonnisi per has
Provincias in Ditionem Venetam, aliaque Italiae
ne proprii quos in ditionem Venetam vendere solebant Boves, si
Hungarici per Portum Buccari directe educantur, horum Concurrentiam
sustinere non possint, id effecerunt, ut Hungarici Boves nonnisi per has
Provincias in Ditionem Venetam, aliaque Italiae Emporia depelli potuerint,
sicque Germanico Portorio subiacere debuerint.
Quare urgebant Status Hungarici iam 1715. articulo 13. ne vini, Anno vero
1723. articulo 119. ne Boum in et per Germanicas
adminus exteris Provinciis ad favorabilem Politico
Commercialem Relationem ponatur, in quas superflua sua Producta commodissime
devehere potest.
§.19. Uti nec cum Dalmatia Veneta.
Dalmatiam Venetam confinium Carlostadiense aliqua, sed exigua parte
contingit, vigetque ea inter utriusque Status Incolas Physica
communicatio ut e Dalmatia Veneta 60 circiter millia Urnarum Vini
Commercialem Relationem ponatur, in quas superflua sua Producta commodissime
devehere potest.
§.19. Uti nec cum Dalmatia Veneta.
Dalmatiam Venetam confinium Carlostadiense aliqua, sed exigua parte
contingit, vigetque ea inter utriusque Status Incolas Physica
communicatio ut e Dalmatia Veneta 60 circiter millia Urnarum Vini
Dalmatici in
§.19. Uti nec cum Dalmatia Veneta.
Dalmatiam Venetam confinium Carlostadiense aliqua, sed exigua parte
contingit, vigetque ea inter utriusque Status Incolas Physica
communicatio ut e Dalmatia Veneta 60 circiter millia Urnarum Vini
Dalmatici in Carlostadiensem Generalatum quotannis inferantur, e converso
confiniarii Regiminis Licani Animalia e suis Alpibus in Dalmatarum Venetorum
planities in hyeme erga stipulatum
communicatio ut e Dalmatia Veneta 60 circiter millia Urnarum Vini
Dalmatici in Carlostadiensem Generalatum quotannis inferantur, e converso
confiniarii Regiminis Licani Animalia e suis Alpibus in Dalmatarum Venetorum
planities in hyeme erga stipulatum censum ad pascua depellant, ea ferme
ratione, qua et Transylvani in pascuis Valachiae et Moldaviae factitare
soleat. Caterum nulla inter Hungariam et Venetos Politico Commercialis
e suis Alpibus in Dalmatarum Venetorum
planities in hyeme erga stipulatum censum ad pascua depellant, ea ferme
ratione, qua et Transylvani in pascuis Valachiae et Moldaviae factitare
soleat. Caterum nulla inter Hungariam et Venetos Politico Commercialis
relatio existit, neque hac parte aliquod vel obiectum habet.
§.20. Hungariae Relatio ad Portus Adriatici et Mediteranei
Ab
Nunc ante omnia impeditum
fuit, ne totum Littorale Croaticum Politico Commerciali Hungaricae
Iurisdictioni restituatur, sed pars tantum illa, quae Flumine usque
Novi extenditur; reliqua, quae inde usque Venetum
Obrovacz se extendit, confinio quidem Carlostadiensi
incorporata fuit, Directio tamen rei Tricesimalis per Districtum hunc, ad
Bancalem Deputationem recidit. Ita divisa biffariam hac
In illam, quae Hungariae vicinior est Transylvaniae partem etiam
aliqua Vini Hungarici quantitas infertur, ulterior Valachio et Moldavico
vino providetur. Ipse Generalatus Carlostadiensis non Croatico sed
Veneto-Dalmatico Vino utitur.
Educendi per Danubium et Mare Nigrum in Moscoviticas Provincias
Vini nullum adhuc periculum factum est, quanquam fortia, praesertim Croatica
vina, Septentrionali huic Populo maxime
Gallicia ac
praesertim Valachia et Moldavia notabilem Commercio Hungarico Cornutorum
peccorum Copiam [Hungariae] subministrat.
Olim Hungaria praeter advicinantes Germanicas Provincias insuper Statum
Venetum imo ipsum Imperium Germanicum Animalibus his providebat. Nunc totum
hoc Commercium ad Germanicas Provincias restrictum est, non quasi
necessarius etiam pro Imperio providendo Numerus deesset, nam hodiedum adhuc
circiter
idem tempus occurrit occasio Ferdinando magnam partem Navarrae
acquirendi.
12 rex Franciae possedit eo tempore ducatum
Mediolanensem; hic ducatus conterminus est ditionibus Venetis; Ludovicus hic voluit extendere
potestatem suam in Italiam, proin ex Venetis decerpere voluit quidpiam provincias; parabat ergo
bellum contra Venetos, sed necesse fuit fautores Venetorum in partem suam attrahere; hinc cum
Ferdinando Catolico, cum Iulio 2‑o Pontifice et Maximiliano Imperatore
Venetorum in partem suam attrahere; hinc cum
Ferdinando Catolico, cum Iulio 2‑o Pontifice et Maximiliano Imperatore
fracta undequaque fuit armis; tandem ne ipsas Venetias expugnet Ludovicus, studuit ab
hac Liga avertere pontificem et Ferdinandum, quod opibus suis et vi auri etiam effecerunt;
Ferdinando scilicet remiserunt debita, quae praedecessores eius reges Neapolitani contraxerunt a
Venetis; sicque nova Liga contra Ludovicum 12 inita est cum Venetis, Gallique exstirpati sunt ex
Italia per Ligam Sanctam, a capite pontifice sic dictam.
expugnet Ludovicus, studuit ab
hac Liga avertere pontificem et Ferdinandum, quod opibus suis et vi auri etiam effecerunt;
Ferdinando scilicet remiserunt debita, quae praedecessores eius reges Neapolitani contraxerunt a
Venetis; sicque nova Liga contra Ludovicum 12 inita est cum Venetis, Gallique exstirpati sunt ex
Italia per Ligam Sanctam, a capite pontifice sic dictam.
Clemente 7. absolutus est Franciscus; nam ipse pontifex fuit promotor belli huius
contra Carolum; nam ipse imperator potens in Italia effectus metum incussit Italis; hinc ipse
pontifex foedus inivit cum Francisco pluribusque Italiae respublicis
procellis, destructa classe, sua re infecta
redire coactus sit.
quam habuit Philippus contra
Turcas, qui potentissimi jam erant his temporibus etiam in Europa; subegerunt enim insulam
Cyprum, per quam toti Italiae formidabiles effecti sunt; Pius ergo 5‑us pontifex vigebat omni
modo ut unitis viribus agatur contra Turcas; Phylippus ergo cum Venetis et pontifice huic
expeditioni praefecit fratrem suum naturalem Iohanem (Don Juan d'Austrie); sub initium optatos
effectus habuit, in specie anno 1571. ad Lepanto, non procul Corintho 24.1 non...
Corintho additum in MS-to , eximiam victoriam retulerunt
est a rege; anno '502. suscepit secundam expeditionem cum pluribus navibus et
militibus, ultusque est perfidiam Chalecutienseum, qui aliquot suorum trucidarunt, quos ibi
reliquit; tardius praesidiis se firmarunt Portugalli, et varias occupationes fecerunt; cum
Aegyptiis tamen et Venetis tardius multos habebant tricas; hinc pertinet id, quod ante detectum
hoc iter in duas orientales
patuerit per continentem, nempe per
mare Mediterraneum, dein per Aegyptum, Persiam etc; cum ergo commercium valde molestum fuisset
hinc mercatores non ibant ipsi ad orientales Indias, sed promovebantur aromata per nationes
barbaras usque ad Aegyptios, hi dein vendebant Venetis, qui monopolium exercebant per totam
Europam cum aromatis; detecta vero per Portugallos via commodissima ad orientales Indias, merces
aliam viam susceperunt, Portugalli enim leniori sumptui
Venetis, qui monopolium exercebant per totam
Europam cum aromatis; detecta vero per Portugallos via commodissima ad orientales Indias, merces
aliam viam susceperunt, Portugalli enim leniori sumptui
proin longe leniori pretio poterant dare quam Venetae; ipsi Chalecutenses et alii populi
Indiarum lubentis merces suas dabant Portugallis, qui ipsis ad fores venerunt pro mercibus, ubi
prius ipsi debebant obviam ire emptoribus; et sic factum est ut Venetorum
commercium corrueret; Veneti ergo omni modo egerunt ut Portugallos exturbent ex usu commercii;
conspirarunt ergo cum Aegyptiis, Persis, qui omnes detrimentum habebant ex hoc commercio; hinc
ergo bellum ingens paratum est contra Portugallos non obstantibus tamen his
dare quam Venetae; ipsi Chalecutenses et alii populi
Indiarum lubentis merces suas dabant Portugallis, qui ipsis ad fores venerunt pro mercibus, ubi
prius ipsi debebant obviam ire emptoribus; et sic factum est ut Venetorum
commercium corrueret; Veneti ergo omni modo egerunt ut Portugallos exturbent ex usu commercii;
conspirarunt ergo cum Aegyptiis, Persis, qui omnes detrimentum habebant ex hoc commercio; hinc
ergo bellum ingens paratum est contra Portugallos non obstantibus tamen his molestiis, devictis
multis, seque
Hispanorum
dejecissent collo suo Portugalli; vigilantia tamen Phylippi factum est, ut omnes caperentur,
depraehensi enim duos fuisse eremitas et unum pistorem.
ipsis
ordinarius titulus Celsi ac Potentes; imperator primus fuit Iosephus 1. qui anno 10. huius
saeculi dedit Belgis competentem titulum, vocula tamen Domini emanet semper; in contextu Euer
Hochmögende, Vestra Potentia; Belgium vindicat sibi locum post reges et rempublicam Venetam,
proin ante electores Imperii; hi tamen contrarii fuerunt, et obtinuerunt tacito consensu hanc
praecedentiam.
Si adipisci possem, insuper
aliquid dialecto Slavonica scriptum, res esset mihi gratissima. Quaeso extantne
libri Slavonici? Quonam charactere impressi? Ubi prostant venales? Vellem itidem
de Dalmatinis (habeo Dalmatica nonnulla, quae Venetiis impressa sunt, loquor
vero de iis, quae ditioni Austriaca subsunt), Bosnensibus, Bulgaris etc.
Unum est, quod tibi narrabo, post dormitum ibo.
magis, atque magis tua laus viget; esse fereris
etenim haec causa est laetandi, vestra futura
pectore vates,
Tempora, quae vitae possunt Primavera vocari.
vestes hîc foemina, quam queis
Hoc fuit paulo post initium Saeculi XIV.
hos inter spatio haud temnendus,ubi ingens
bellis operam navalibus acrem
pag. 193.
pag. 196. et quinque sequentibus.
17 invisaque tyrannide vexat:
externos tolerare, jugumque
vultu
esse, frequentant
Urbs obsidione cincta a rege
VACCINATIO. CARMEN ELEGIACUM.
ALOYSIO CARENO
est, temere nullo delectu imitari
qui scribit, multis, quod
scribit, minus probatur, aliis utrumque. Verum illa, quae Patriam
eminenter attinent, commemorans, ex argumento suo commendationem
sibi tutellamque pollicetur: laude alioqui semper dubia, nulla gratitudinis ambitione.
Venetiis anno superiore commoratus bibliothecas perscrutabar
solicite, Illyrica volumina requirens. Eventus spem vicit: Codicem
MS. Osmanidos J. Gondolae nostri sors inter varia obtulit. Gaudium
tenui, cursimque paginis aliquot inspectis,
jam purgat aqua, qui foeda Naronae
tantum conspicitur, a quo potest dignosci ejusdem nobilitas. Lapides ibi adhaerent adnexione et conjunctione mirabili.
7.
Porta orientalis funditus eversa, et alia a Venetis aedificata. Occidentalis lateris nullum superest vestigium.
8.
Amphitheatrum vel Theatrum quadratum ad belluarum certamina. Hoc exsistit adhuc maxima ex parte occasum versus. Conspiciuntur
PATRICII RAGUSINI
Cui melius, aequiusque, quam tibi, Ragusa,
vulgo
Nemo alius, quatenus
cohaeret, idque licet plures historicos comparando sit cuique facile habere persuasum, monebo dumtaxat Dionysii Petavii Rationarium temporum Venetiis anno 1722 apud Laurentium Basilium editum, nec non Imperii, et Sacerdotii annales pro saeculo decimo septimo consulere, quod Marcus Battaglini Venetiis anno 1701 typis Andreae Peletti vulgavit.
Nemo alius, quatenus mihi constat, tentavit usque adhuc Osmanidem in latinum vertere, teneor nihilominus fateri, quod clarissimus vir Bernardus Zamagna, meus conterraneus,
Galopa, Antonije (c. 1265) [1265], Carmen in libro statutorum Curzolae, versio electronica (, Dubrovnik; Korčula), Versus 24, verborum 171, Ed. Jaromir J. Hanel [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [galopaac].
Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].
Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem].
Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].
Madijev de Barbazanis, Miha (c. 1280 - post 1358) [1358], De gestis Romanorum imperatorum atque pontificum, caput XV, versio electronica (), 471 verborum, Ed. Ivan Lučić [genre: prosa oratio - historia] [word count] [madijevmdgrip].
Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].
Hranković, Dujam (m. 1422) [1405], Braciae Insulae Descriptio, versio electronica (, Nerezi Braciae), Verborum 899, Ed. Vedran Gligo ; Hrvoje Morović ; Karlo Kadlec [genre: prosa oratio - descriptio] [word count] [hrankdbracia].
Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistulae V ad Mapheum Vallaressum, versio electronica. (, Trogir), Verborum 672, Ed. Arnaldo Segarizzi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepistvallar5].
Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistula ad Mapheum Vallaressum (Tragurii, 1438), versio electronica. (, Trogir), Verborum 255, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14380715].
Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].
Grad Šibenik (1449) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1210, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia] [word count] [documentaecclsibenic].
Biličić, Stjepan (floruit 1450) [1450], Scripta varia, versio electronica (, Šibenik), Verborum 887, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - fabula; prosa oratio - chronica] [word count] [bilicicscronica].
Rastić, Nikola (c. 1418.–1454.) [1451], Clarissimo Equiti D. Francisco Barbaro S., versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 532, Ed. Angelo Maria Quirini [genre: prosa oratio - epistola] [word count] [rasticnepist].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1451], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi (Venetiis, 1451-06-28), versio electronica (, Venecija), Verborum 616, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14510628].
Mihetić, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458], Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica (), Verborum 2289, Ed. Antonija Vlahov [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [michetaoratio].
Kotruljević, Benedikt (oko 1416. - 1469?) [1464], Prohemium in librum de navigatione, versio electronica (), Verborum 740, Ed. Damir Salopek [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - praefatio; prosa oratio - prooemium] [word count] [kotruljevicbnavig].
Lipavić, Ivan (floruit 1465) [1465], Joannes Lipauich post pestem Tragurium rediens composuit, versio electronica (), 70 versus, verborum 465, Ed. Šime Jurić [genre: poesis - elegia] [word count] [lipaviceleg].
Jan Panonije (1434-1472) [1465], Oratio legatorum Matthiae regis ad pontificem, in publica audientia, versio electronica (, Roma), 1091 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - oratio] [word count] [ianpanoratio].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1469], Prosopopeya, versio electronica (), 98 versus, verborum 1000, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].
Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].
Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].
Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].
Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].
Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].
Mihetić, Ambroz; Cassandra Fedele (c. 1420-post 1487; c. 1465-1558) [1487], Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis epistulae, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Iac. Philippus Tomasinus [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [michetacassand].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].
Šižgorić, Juraj; Azzo Phorestus; Georgius Priolus; Petrus Barocius (c. 1445-1509?) [1487], Epigrammata minora, versio electronica (), 77 versus, verborum 589, Ed. Paolo Tremoli Olga Perić [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [sisgorgepigrm].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].
Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].
Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1492], Villae renovatae inscriptio, versio electronica (, Trogir), Verborum 18, Ed. Vid Vuletić-Vukasović [genre: prosa oratio – inscriptio] [word count] [cipikokinscr].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].
Anonymus (floruit 1493) [1493], Janci Alberti epitaphium, versio electronica (), Verborum 30, versus 4, Ed. Cvito Fisković [genre: poesis - inscriptio; poesis - epitaphium] [word count] [nnianciepitaph].
Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].
Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].
Marulić, Marko (1450-1524) [1502], Reuerendo in Christo pręsbitero Iacobo Grasolario, versio electronica (, Split), Verborum 792, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15020303].
Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].
Marulić, Marko (1450-1524) [1502], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 155, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist1502x].
Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], Epistula ad Marinum Bonum (1506), versio electronica (, Dubrovnik), versus 6, 432 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula; poesis - versus intertexti] [word count] [crijeviepist1506].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 328, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15070404].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1510], Epistula ad Stephanum Ponchierium, versio electronica. (, Augsburg), Verborum 143, Ed. Alexander Apponyi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepisthel].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1511], Epistula ad Alouisium Brengier (1511-04-29), versio electronica. (, Tübingen), Verborum 336, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist15110429].
Niger, Toma [1512], Doctissimo et integerrimo Marco Marulo nobili Spalatensi epistula, versio electronica (), verborum 720, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio; prosa - paratextus] [word count] [nigertepistmarul].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1515], Epistula ad Margaretam Archiducissam (1515-01-17), versio electronica. (, Innsbruck), Verborum 280, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist15150117].
Marulić, Marko (1450-1524) [1515], Iacobo Grassolario, iuris pontificii consulto, versio electronica (, Split), Verborum 274, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15150426].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica (, Leipzig), Verborum 4822, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfeloq].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
Posedarski, Stjepan; Stephanus Possidarski (floruit 1520.) [1519], Oratio habita apud Leonem Decimum, Pontificem Maximum, pro Domino Joanne Torquato Comite Corbaviae defensore Crovaciae (1519), versio electronica (, Rim), 6 versus, verborum 766, Ed. William Roscoe Thomas Roscoe [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma] [word count] [posedarskisoratio].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1520], Commentariolus de origine et incremento urbis Rhacusanae, versio electronica (), Verborum 5404, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio – historia] [word count] [tuberocommrhac].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Epistola ad Adrianum VI Pontificem Maximum, versio electronica (), Verborum 2644, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepistadr].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].
Bučinjelić, Miho (1479 - c. 1550) [1524], Epistula ad Gerardum Planiam, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 2445, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [bucinjelicmepist].
Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 568, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260326].
Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1531], Epistula ad Francescum di Nobili dictum Cheream, versio electronica. (, Buda), Verborum 523, Ed. Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15310125].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].
Niger, Toma [1532], Epistula ad Clementem VII, versio electronica (, Venecija), verborum 279, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula] [word count] [nigertepistclem1532].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epistulae ad principes, versio electronica (, Dubrovnik), , 1867 verborum, Ed. Vlado Rezar [genre: prosa - epistula] [word count] [benesadepistulae].
Grangya, Petar (fl. 1535) [1535], Epistolae duae, versio electronica (), Verborum 445, Ed. Vincze Bunyitay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [grangyapepist].
Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1543], Magdalenae Millaversiae, versio electronica (, Alba Iulia), Verborum 523, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15430720].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545], Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica (, Cracovia; Polonia), Verborum 8436, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfpolonos].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].
Martinčić, Jerolim; Alberti, Nikola; Paskvalić, Donat [1549], Ad clarissimum uirum dominum Benedictum de Mulla, praetorem praefectum Spalatensem dignissimum, epigrammata IV, versio electronica (), 22 versus, verborum 180, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - encomium] [word count] [aavvepigrmulla].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].
Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Vienna), verborum 209, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580429].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Vienna), verborum 282, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580525].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Venezia), verborum 699, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580822].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 500, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581001].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1559], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 651, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15590209].
Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1570], Reverendissimo et observandissimo d. Domino meo Antonio Verantio Archiepiscopo Strigoniensi etc. in Hungaria, versio electronica (, Tragurii), Verborum 1755, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15700202].
Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].
Vrančić, Faust (1551-1617) [1575], Vita Antonii Werantii, versio electronica (), 51 versus, verborum 606, Ed. Martinus Georgius Kovachich [genre: prosa oratio - vita] [word count] [vrancicfvitaant].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].
Mužić, Frano [1586], Carmina VI e codice Variorum Dalmaticorum, versio electronica (), 113 versus, verborum 764, Ed. Teo Radić [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [muzicfvd].
Mladinić, Sebastijan (c. 1561 - c. 1621) [1590], Vita beati Ioannis episcopi Traguriensis, versio electronica (), Verborum 4659, versus 746, Ed. Mladen Ivanišević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - ode; prosa - epistula - praefatio] [word count] [mladinicsvita].
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].
Zavorović, Dinko; Suričević, Toma (1540-1608; floruit 1602) [1602], Praefatio et epistulae in libris de rebus Dalmaticis, versio electronica (), Verborum 876, Ed. Iva Kurelac [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [aavvpraefepistrebusdalm].
Nardin, Petar (c. 1551) [1605], Elegia de laudibus Sibenici, versio electronica (, Šibenik), 267 verborum, 42 versus, Ed. Tamara Tvrtković [genre: poesis - elegia] [word count] [nardinpelegia].
Levaković, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639], Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica (), Verborum 6550, Ed. Šime Demo [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [levakovrepist].
Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].
Lučić, Ivan (1604-1679) [1668], Epistola ad fratres Blaeu (14. 11. 1668), versio electronica (), Verborum 626, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [luciusiepist].
Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1670], De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica (), 3196 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - vita] [word count] [gradicspalmottaevita].
Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686], In Budae a Turcarum tyrannide libertatem, versio electronica (), 234 versus, verborum 1555, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [word count] [matiasevcaramaninbudae].
Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686], Naupliâ... vindicatâ, oestrum, versio electronica (), 243 versus, verborum 1647, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [word count] [matiasevcaramannauplia].
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].
Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].
Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].
Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss].
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].
Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].
Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].
Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].
Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1712], Carmen ad v. c. Iacobum Candidum, versio electronica (), 351 versus, verborum 2196, Ed. W. H. Allison H. C. Schnur [genre: poesis - carmen] [word count] [matiasevcaramancarmen].
Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1716], Ferocia Turcarum per Christianos Compressa, versio electronica (), 262 versus, verborum 1629, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica] [word count] [matiasevcaramanferocia].
Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1734], Elegiae II et carmen, versio electronica (), 456 versus, verborum 3103, Ed. Tomislav Đurić [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [boskovicrel2carm].
Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1735], Epistolae ad amicum Matthiam Nicolaum Mesich (1735-1737), versio electronica (, San Vitale apud Bononiam; Bononia), Verborum 3852, Ed. Teodora Shek [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [krcelicbepist1735].
Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1738], Sanctae Margaritae Cortonensis... conversio, versio electronica (), versus 437, verborum 2735, Ed. Martin Muhek [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [djurdjevimargarita].
Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].
Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].
Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].
Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].
Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1772], Epigrammata, versio electronica (), 82 versus, 539 verborum, Ed. Giuseppe Gelcich [genre: poesis - epigramma] [word count] [boskovicrdsld].
Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1780], Eclogae, versio electronica (), Verborum 2018, Ed. Olga Perić [genre: poesis - ecloga] [word count] [baricevaaeclog].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].
Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1787], Oratio in funere Rogerii Josephi Boscovichii, versio electronica (), Verborum 4192, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [zamagnabboscovichoratio].
Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus].
Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].
Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1800], Carnovalis Ragusini Descriptio Macaronica et Descriptio Cucagnae, versio electronica (, Dubrovnik), 335 versus, 2183 verborum, Ed. Šime Demo [genre: poesis - satura; poesis - macaronica] [word count] [fericdcarnovalis].
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].
Stulli, Luko (1772-1828) [1804], Vaccinatio carmen elegiacum, versio electronica (), 254 versus, verborum 1548, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [stullilvaccin].
Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].
Mihanović, Antun (1796-1861) [1818], Literarum patriique sermonis amicis, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [mihanovicaosman].
Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].
Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
268. Rastić, Nikola. Clarissimo Equiti D. Francisco... [page 197 |
Paragraph |
Section]
269. Sobota, Ivan. Johannes Sobotae Mapheo... [Paragraph |
Section]
270. Sobota, Ivan. Johannes Sobotae Mapheo... [Paragraph |
Section]
271. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 1 |
Paragraph |
Section]
272. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 3 |
Paragraph |
Section]
273. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 5 |
Paragraph |
Section]
274. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 7 |
Paragraph |
Section]
275. Mihetić, Ambroz. Ad Pasqualem Maripetrum... [page 8 |
Paragraph |
Section]
276. Kotruljević,... . Prohemium in librum de... [Paragraph |
Section]
277. Kotruljević,... . Prohemium in librum de... [Paragraph |
Section]
278. Kotruljević,... . Prohemium in librum de... [Paragraph |
Section]
279. Kotruljević,... . Prohemium in librum de... [Paragraph |
Section]
280. Kotruljević,... . Prohemium in librum de... [Paragraph |
Section]
281. Lipavić, Ivan. Joannes Lipauich post pestem... [Paragraph |
Section]
crudeli morbo languida facta sedes
Salue iterum quoniam pestis demissa periclo es
et quia concessa est iam tibi grata quies,
Salue etiam quod nec metuit te nec fugit hospes
securus iam te quisquis adire potest.
Pulcra prius fueras Veneta vel pulcrior urbe
quae velut in celo candida luna nitet,
magnifica et quamvis stet lucida marmore et auro
non est illa tamen te mihi cara magis.
Tu mihi sola decens, tu cara et pulcra videris,
judice me nulla est anteponenda tibi.
Tu mihi te referas
282. Lipavić, Ivan. Joannes Lipauich post pestem... [Paragraph |
Section]
presertim domini qui tibi jura dabit.
Hic Uincislaus de Rippa quem loquor hic est
cuius in aeternum fama perhennis erit,
Justicia populo miseris pietate uir iste
nam placet et superis religione deis.
Gaude igitur postquam Veneti decreta senatus
hunc tibi pretorem constituere uirum.
Hic est ille quidem fatis promissus ab aeuo
aurea qui reducet secula prisca tibi.
Plebs ammissa cito reparetur germine prolis,
quae tibi felices afferat usque dies.
Progeniem Lucina nouam iam
283. Jan Panonije. Oratio legatorum Matthiae regis ad... [Paragraph |
Section]
284. Jan Panonije. Oratio legatorum Matthiae regis ad... [Paragraph |
Section]
285. Šižgorić, Juraj. Prosopopeya, versio electronica [page 264 |
Paragraph |
Section]
Quem solet in matris funere nata dare.
Ferre decet talem nunc te, mea nuncia, cultum;
Sed tibi qui cursus, quęue tenenda uia est?
Vt primum Euganeam sollers exiueris urbem
Limite qui piceas monstrat adire rates,
Ad Venetum claras transmittunt qui quoque terras
Inuenies illic, nuncia clauda, uiros.
Protinus ut Venetum ripas attigeris altas,
Inuenies patrias, nostra Elegia, rates.
Ibis puppe tua Zephiro spirante per ęquor,
Ibis et Illyricos ne uereare sinus.
286. Šižgorić, Juraj. Prosopopeya, versio electronica [page 264 |
Paragraph |
Section]
Sed tibi qui cursus, quęue tenenda uia est?
Vt primum Euganeam sollers exiueris urbem
Limite qui piceas monstrat adire rates,
Ad Venetum claras transmittunt qui quoque terras
Inuenies illic, nuncia clauda, uiros.
Protinus ut Venetum ripas attigeris altas,
Inuenies patrias, nostra Elegia, rates.
Ibis puppe tua Zephiro spirante per ęquor,
Ibis et Illyricos ne uereare sinus.
Audax Illyricas postquam superaueris undas
Ipse docebo libens quo tibi
287. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph |
Section]
288. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
SubSect | Section]
289. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
SubSect | Section]
290. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
291. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
292. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
293. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
294. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
295. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
296. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
297. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
298. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
299. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
300. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
301. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
302. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
303. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
304. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
305. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
306. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
307. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
308. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
309. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
310. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
311. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
312. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
313. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
314. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
315. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
316. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
317. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
318. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
319. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
320. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
321. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
322. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
323. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
324. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
325. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
326. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
327. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
328. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
329. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
330. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
331. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
332. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
333. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
334. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
335. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
336. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
337. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
338. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
339. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
340. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
341. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
342. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
343. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
344. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
345. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
346. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
347. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
348. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
349. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
350. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
351. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
352. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
353. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
354. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
355. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
356. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
357. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
358. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
359. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
360. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
361. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
362. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
363. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
364. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
365. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
366. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
367. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
368. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
369. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
370. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
371. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
372. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
373. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
374. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
375. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
376. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
377. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
378. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
379. Cipiko, Koriolan. Petri Mocenici imperatoris... [Paragraph |
Section]
380. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
Pisa, Fluentinę quę multo tempore genti
Seruisti indignum ferre coacta iugum,
Gaude! Nam Venetum tibi parta potentibus armis
381. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
Pisa, Fluentinę quę multo tempore genti
Seruisti indignum ferre coacta iugum,
Gaude! Nam Venetum tibi parta potentibus armis
Libertas ueteri sorte rediit melior,
5 Libertas auro, gemmis quoque charior Indis
Et uitę cunctis anteferenda bonis.
Hanc tibi dum rursum conatur ut auferat
382. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Quo, Cęsar Germane, ruis?
Cęsar:
Peto regna Latina.
Autor:
Vade, sed in Venetos arma mouere caue.
Cęsar:
Cur mi hoc suades?
Autor:
Toracis tegmen
383. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
5 Ast mecum est pręsul Tiberinę Iulius urbis.
Autor:
Huic fidis, Venetis qui dedit ipse togam?
Cęsar:
Cui ergo fidam?
Autor:
Illis.
384. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Consortem cęli participemque fore.
Tale bonum capiet, cum terram liquerit olim,
Sed iuuat et terras ut colat ipse diu.
Ad inclytum uirum Andream Grittum Venetorum principem bene meritum nuperrime
creatum
Placatis animis et uerso numina fato
Subsidium nobis auxiliumque ferunt.
Nanque deum nutu lectus mihi, Gritte, uideris,
Vt pręsis Venetę
385. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Placatis animis et uerso numina fato
Subsidium nobis auxiliumque ferunt.
Nanque deum nutu lectus mihi, Gritte, uideris,
Vt pręsis Venetę prospiciasque rei.
5 Quis te nobilior? Quis te formosior uno?
Quis quoque te notus Marte togaque magis?
Certas cum magno fama uirtutis Achille,
Cęsar es officiis Attiliusque fide.
386. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Formosus, prudens, animosus, Marte probatus,
10 Largus opum, dulci nobilis eloquio.
In dubiis usus fortunę munere rebus
Totque bonis fultus culmen honoris adit.
Nam Veneti imperii summa est in sede locatus
Cunctorum uotis consilioque patrum.
15 Quis non iam tandem speret sub principe tali
Stamine Parcarum prosperiore frui?
387. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
15 Quis non iam tandem speret sub principe tali
Stamine Parcarum prosperiore frui?
Quod omnia prospera sperare liceat Andrea Gritto Venetorum principe
Spirabit faciles Venetis pater Eolus auras
Neptunusque fauens ęquora tuta dabit;
Flaua Ceres fruges et dulces Bromius uuas
Incipient larga suppeditare manu;
388. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Stamine Parcarum prosperiore frui?
Quod omnia prospera sperare liceat Andrea Gritto Venetorum principe
Spirabit faciles Venetis pater Eolus auras
Neptunusque fauens ęquora tuta dabit;
Flaua Ceres fruges et dulces Bromius uuas
Incipient larga suppeditare manu;
5 Ditabit merces quęstu Mercurius amplo:
389. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Incipient larga suppeditare manu;
5 Ditabit merces quęstu Mercurius amplo:
Hic etenim lucris fertur adesse deus;
Pręstabit claros uicto Mars hoste triumphos
Et Venetum domitus uiribus orbis erit.
Annuet his magni magnus regnator Olympi
10 Et rata, quę fieri uiderit, esse uolet.
Nil non sperandum est Andrea principe Gritto,
Omnes quem pariter diique hominesque
390. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Ottomanum paruus nunc tegit ecce lapis.
5 Pręcipitat celeres humana potentia cursus
Et cito dilapsis corruit illa rotis.
Epitaphium Leonardi Lauredani, inclyti Venetorum principis
Hic sunt ossa ducis Leonardi condita, cuius
Virtus sub uaria sorte probata fuit.
Nam cum forte prius nunquam maiora pericla
Contigerint, nunquam prospera fata magis,
391. Šižgorić, Juraj;... . Elegiarum et carminum libri tres,... [Paragraph |
SubSect | Section]
2.28.32 In tua uota.
2.28.33 Pontifex huius benedicat urbis,
2.28.34 Zeno Iacobus Venetis ab oris,
2.28.35 Qui micat totam Patauam per urbem
2.28.36 Sicut Apollo.
2.28.37 Praesides ambo faueant,
392. Šižgorić, Juraj;... . Elegiarum et carminum libri tres,... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.5.1 Magnum, Marce, decus Veneti, Bollane, senatus,
3.5.2 Quem sortita uirum patria nostra fuit.
3.5.3 Nam tua laetitiam nobis pretura gerebat,
393. Šižgorić, Juraj;... . Elegiarum et carminum libri tres,... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.5.13 Spes nimium fallax, cupidos spes fallit amantes,
3.5.14 Fallit et agricolas, fallit et illa feras.
3.5.15 Iuncta tibi fuerat Venetorum prole bonorum
3.5.16 Moribus et forma Penthesilea decens.
3.5.17 Non sic cara uiro fuerat Lucretia casta,
394. Šižgorić, Juraj;... . Elegiarum et carminum libri tres,... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.10.2 Principium cuius Mantua clara fuit.
3.10.3 Rippa domus fuerat dominans tibi, Mantua foelix,
3.10.4 Est modo sed Venete gloria facta toge.
3.10.5 Rippaque perpetuis uirtutibus ipsa nocebit,
3.10.6 Quas paris officio, Paule serene, tuo.
395. Šižgorić, Juraj;... . Elegiarum et carminum libri tres,... [Paragraph |
SubSect | Section]
3.10.5 Rippaque perpetuis uirtutibus ipsa nocebit,
3.10.6 Quas paris officio, Paule serene, tuo.
3.10.7 Magnanimus Veneta tu dux in classe fuisti
3.10.8 Et tua cum magna laude triremis erat.
3.10.9 Miles erat fortis, qui remo pelleret undas
396. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_333 |
Paragraph |
SubSect | Section]
397. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 331 |
Paragraph |
Section]
398. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 331 |
Paragraph |
Section]
399. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 333 |
Paragraph |
Section]
1.1 Vive diu felix et longum cresce per aevum,
1.2 o sedes dilecta deo, nec gentibus ullis
1.3 iustitia sancti nec maiestate senatus
1.4 inferior,
400. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 334 |
Paragraph |
Section]
1.52 accumulant sceleri scelus atque in crimina iungunt
1.53 maius adhuc crimen. Cunctis tanti esse tumultus
1.54 ductorem placet Alciden, et poscitur ultro
1.55 in Venetos qui quod regnet teneatque potenti
1.56 sceptra manu, atque ipsam ducat quod denique vitam
1.57 debet Venetis. O numquam magna deorum
1.58 supplicia ingratis hominum quaecumque
401. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 334 |
Paragraph |
Section]
1.54 ductorem placet Alciden, et poscitur ultro
1.55 in Venetos qui quod regnet teneatque potenti
1.56 sceptra manu, atque ipsam ducat quod denique vitam
1.57 debet Venetis. O numquam magna deorum
1.58 supplicia ingratis hominum quaecumque parantur
1.59 ingeniis illis ut triplex Cerberus instet,
1.60 ut Titii subdantur aves, Ixionis orbes
402. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 335 |
Paragraph |
Section]
1.73 pascit equos? Et tot iurati in foedera reges
1.74 tranquillum urgebant stimulis pacemque negabant.
1.75 Non Venetum latuere doli nec conscia fugit
1.76 tanti fama mali, sed protinus omnia complet
1.77 et falsum ingeminat velox per inertia vulgi
1.78 corda metum. Stant attonitae rumoribus
403. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 336 |
Paragraph |
Section]
1.149 Tu licet opponas coelum hostibus altaque pernix.
1.150 sidera conscendas et te tuteris Olympi
1.151 obice. Vincetur scelus et succumbet honesto.
1.152 Et Venetus iam signa palam structasque cohortes
1.153 finibus Herculeis non parte admoverat una:
1.154 illinc longa phalanx tractus insederat omnes,
1.155 implebant hinc classe Padum.
404. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 337 |
Paragraph |
Section]
1.182 non Umbri virtus equitis, non tanta potentum
1.183 arma ducum, totis et regna Insubra maniplis
1.184 defendere, vagus ripa tutabit amnis?
1.185 Nec minus et Venetus coeptum felicibus astris
1.186 urget opus. Non tristis hiems aut frigidus horror
1.187 tardat iter. Longas movet in certamina turmas,
1.188 parte vacat nulla, totusque fugacibus
405. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 338 |
Paragraph |
Section]
1.234 ille furor, non tot Geticaeque Hunnaeque phalanges
1.235 nil vetitum quamvis inconcessumque putarent.
1.236 Heu, solis humiles Venetis et gurgite vili
1.237 manamus, solis iungendi ponte videmur!
1.238 Cui pater aetherius placido sic ore profatur:
1.239 Mitte queri, non haec Venetus
406. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 339 |
Paragraph |
Section]
1.237 manamus, solis iungendi ponte videmur!
1.238 Cui pater aetherius placido sic ore profatur:
1.239 Mitte queri, non haec Venetus sine numine nostro
1.240 miles agit, nostris tam iusta in bella movetur 240
1.241 auspiciis, ipse et vires et tela ministro
1.242 siderea genti tantosque in proelia sumptus
407. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 339 |
Paragraph |
Section]
1.240 miles agit, nostris tam iusta in bella movetur 240
1.241 auspiciis, ipse et vires et tela ministro
1.242 siderea genti tantosque in proelia sumptus
1.243 sufficio. Non pro Veneto (sic venerit usus)
1.244 hoc iam triste manu fulmen torquere negabo
1.245 aeternosque armare deos et tota movere
1.246 agmina coelicolum. Quis enim hos aut legibus aequat
408. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 339 |
Paragraph |
Section]
1.251 promittunt et regnum novis crescentia regnis
1.252 accessura canunt. Illi et Tagus impiger olim
1.253 serviet et fulvas volvet Pactolus harenas.
1.254 Tu quoque iam ripa Venetus laberis utraque,
1.255 Eridane, et placidus terno laetabere ponte.
1.256 sic ait, assensu superi plausuque sequuntur,
1.257 verba Iovis sumpto Lachesis notat omnia freno.
409. Cipiko, Alviz. Panegyricus in senatum Venetiarum,... [page 339 |
Paragraph |
Section]
2.1 Quod pereant Latii tot eodem tempore reges
2.2 orbaque sint ducibus Itala regna suis.
2.3 Non astris casuve obeunt certissima divum
2.4 fata volunt Veneto nomine cuncta regi.
2.5 Regnum armis quod Roma suis in iura pararat
2.6 publica res iterum publica possideat.
410. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 18v |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.3.102 Dependet nutu terra fretumque tuo.
4. Ad Traianum Bullanum urbs Veneta
1.4.1 Qualis Apellaeam commendat forma Dionen
1.4.2 Stringentem madidas aequoris imbre comas,
1.4.3 Talis uera quidem facies et imago figurat
411. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 18v |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.4.2 Stringentem madidas aequoris imbre comas,
1.4.3 Talis uera quidem facies et imago figurat
1.4.4 Pube tenus Venetam semiretecta deam.
1.4.5 Vtraque rorantes humeros exerta superne
1.4.6 Ostentat medium conspicienda latus,
1.4.7 Parte sui
412. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 19 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.4.27 Sic nullum discrimen habent eademque gemellas
1.4.28 Discerni Veneres forma decorque uetant.
1.4.29 Nec Veneri aut Venetę nomen disconuenit impar:
1.4.30 Continuat geminas syllaba prima deas.
1.4.31 Continuat sensus pariter: sic omnia lustrant,
413. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 64v |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.12.8 Quae regina fuit, nunc Leonora dea est.
13.
3.13.1 Quam bene sumpserunt Venetae noua signa triremes
3.13.2 Seque ope bellandi nobiliore tegunt!
3.13.3 Nam modo Dux Venetus, custodia publica rerum,
414. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 64v |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.13.1 Quam bene sumpserunt Venetae noua signa triremes
3.13.2 Seque ope bellandi nobiliore tegunt!
3.13.3 Nam modo Dux Venetus, custodia publica rerum,
3.13.4 Mutat adoratae Marcica signa cruci
3.13.5 Toruaque deposuit fului simulacra Leonis
415. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 65 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.13.16 Digne hoc uexillo, uindice digne Deo?
3.13.17 Vt uincas quem nunc sustentas comminus hostem:
3.13.18 Dignior est Venetis laurea nulla tuis.
14.
3.14.1 Sanguine quod surgis Romano, hinc, Barbe, tuorum
416. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 65 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.14.2 Ostentare potes pontificale genus,
3.14.3 Gloria, ni fallor, magna est; noua gloria maior
3.14.4 Quod Venetae pars est conspicienda togae.
3.14.5 Nam meruisse omnes simul et uicisse uideris
3.14.6 Quos decorat proauos aenea barba tuos.
417. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 65 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.14.5 Nam meruisse omnes simul et uicisse uideris
3.14.6 Quos decorat proauos aenea barba tuos.
3.14.7 Nec minus et Veneto rerum iam stante senatu
3.14.8 Principe Romanos stare putamus auos.
3.14.9 Adde quod in uobis augescit Romula pubes,
418. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 66v |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.15.46 Dedecori uobis laurea uatis erit.
16.
3.16.1 Quos Veneti misit prudentia magna senatus
3.16.2 Iuraque patritiae conspicienda togae,
3.16.3 Hos tua nunc dapibus, Princeps, ueneratur opimis
419. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 66v |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.16.9 Nil tectis uulgare tuis: conuiuia sunt haec
3.16.10 Regia, sunt magno fercula digna Ioue.
3.16.11 Quid mirum? Veneti maiestas tanta senatus
3.16.12 Cum superis digna est accubuisse deis.
3.16.13 Ambrosias haec mensa dapes, haec maxima caeli
420. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 73 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.25.6 Totque superstitibus mittor in astra meis.
26. In maledicum poetam pro Venetis
3.26.1 Cornicem, fateor, pennis deplumat ademptis
3.26.2 Imbellemque cohors densa fatigat auem.
3.26.3
Magnanimi contra
421. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 73v |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.26.8 Huic quoque mastrucas, Roma secunda, dabis.
27. In Inuidiam pro Venetis
3.27.1 Pectora quod thorax, humeros toga, uitta capillos,
3.27.2 Crista tegit Veneto conspicienda caput,
3.27.3 Carperis et iusti quaesitum sanguine
422. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 73v |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.27.1 Pectora quod thorax, humeros toga, uitta capillos,
3.27.2 Crista tegit Veneto conspicienda caput,
3.27.3 Carperis et iusti quaesitum sanguine belli
3.27.4 Imperium praedam, Liuor acerbe, uocas.
3.27.5 Non
423. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 73v |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.27.7 Hispanus thoraca gemit trabeamque Quirinus:
3.27.8 Quilibet ornatu splendet, ut ante, suo.
3.27.9 Verum habet in toto Venetus commercia mundo:
3.27.10 Impiger hinc unus uendicat omne decus.
3.27.11 Quod si te nitor et maiestas discolor urrit,
424. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 121v |
Paragraph |
SubSect | Section]
5.4.411 Piscosis una meruit quem Mincius undis,
5.4.412 In bellum coiere duces, nec foedere iuncto
5.4.413 Vrbs Venetum, Adriaci dominatrix maxima ponti,
5.4.414 Esse tuis praesto cessauit, Hetruria, rebus.
5.4.415 Tunc tibi bellandi quantus flammauerat ardor
425. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 150 |
Paragraph |
SubSect | Section]
6.37.4 Seu biberem magicis gramina cocta focis, 37,4 focis in
margine: modis
6.37.5 Vt Veneti femoris iuuenili pube tenerer
6.37.6 Si tua legissem tempore dicta suo;
6.37.7 Vnde, reor, tetricae possent prurire Sabinae
426. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 150v |
Paragraph |
SubSect | Section]
6.37.19 Ergo ego quod patrias remeaui sanus ad oras,
6.37.20 Quod matrem atque meos unanimes uideo,
6.37.21 Gratia magna tibi, Veneta quod in urbe moranti
6.37.22 Es mutus fieri passus et Arpocrates.
6.37.23 Officeret tunc illa recens lasciuia nobis;
427. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 208v |
Paragraph |
SubSect | Section]
7.32.12 Praeco alter Christi, Paulle, secunda tuba.
33. Epitaphium Iulii II. Pontificis
7.33.1 Iulius hic situs est, Galli Venetique fatentur
7.33.2 Quem uixisse deum, Turca perisse putat.
34. In eundem
428. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 209 |
Paragraph |
SubSect | Section]
7.34.2 Iulius hinc tristis, publica spes, perii.
35. In eundem
7.35.1 Milite qui Gallo Venetos Gallumque fugaui
7.35.2 Militibus Venetis, Iulius hic iaceo.
36. In eundem
429. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 209 |
Paragraph |
SubSect | Section]
7.35.1 Milite qui Gallo Venetos Gallumque fugaui
7.35.2 Militibus Venetis, Iulius hic iaceo.
36. In eundem
7.36.1 Iulius hic situs est, qui pontificalibus armis
430. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 209 |
Paragraph |
SubSect | Section]
7.39.1 Inuidet, o Iuli, Mors immortalia facta,
7.39.2 Inuidet et uotis obstat acerba tuis,
7.39.3 Post Gallum et Venetos ne non tua fata doleres,
7.39.4 Turca quod intactus palma fuit melior.
431. Mihetić, Ambroz;... . Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis... [Paragraph |
Section]
432. Mihetić, Ambroz;... . Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis... [Paragraph |
Section]
433. Šižgorić, Juraj. Odae de apostolis, versio... [page 196 |
Paragraph |
Section]
434. Šižgorić, Juraj. Odae de apostolis, versio... [page 197 |
Paragraph |
Section]
Praetor Antoni, generosa proles
Calva, perfelix Veneti senatus
Gemma, qua fulget Sibenica tellus
Syderis instar,
5 Solvimus grates Superum
435. Šižgorić, Juraj. Odae de apostolis, versio... [page 197 |
Paragraph |
Section]
Praetor Antoni, generosa proles
Calva, perfelix Veneti senatus
Gemma, qua fulget Sibenica tellus
Syderis instar,
5 Solvimus grates Superum parenti,
Ad magistratum modo qui vocavit
Urbis in nostrae laribus paternis
436. Šižgorić, Juraj. Odae de apostolis, versio... [page 198 |
Paragraph |
Section]
Optime censor.
Caesaris pectus grave, sed benignum
Possides, nomen rigidi Catonis
Temperas, captas, Numa qua vigebat,
20 Religionem.
Tu togae lampas Venetae videris.
Tu tuae sydus domui nitescis,
Praesidet nobis tua rite virtus
Erygonea.
25 Tu sacerdotum venerandus ipse
Cultor, illustris procerumque amator,
437. Šižgorić, Juraj;... . Epigrammata minora, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Edite nobilium Venetorum sanguine, Gorgi,
Quo se nunc iactat tota Priola domus,
Me tibi commissum facio, me prebeo totum:
Suscipe tu donum, Gorgi benigne, clarum.
5 Obtulit Eschines sic se tibi, prisca
438. Šižgorić, Juraj;... . Epigrammata minora, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
15 Vive diu, sed vive felix
Petre, decus Venetum, Barocie gloria gentis,
Lux vatum, quos haec tempora nostra ferunt,
Aspectu primo mirabar verba loquentis,
439. Šižgorić, Juraj;... . Epigrammata minora, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Petre, decus Venetum, Barocie gloria gentis,
Lux vatum, quos haec tempora nostra ferunt,
Aspectu primo mirabar verba loquentis,
Mirabar tanti dulcia gesta viri.
5 Credo tuo, doctor, latitabant
440. Šižgorić, Juraj;... . Epigrammata minora, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
10 Persolvo grates, carmina si qua valent.
Me cunctis notus voluisti reddere notum.
Novit sic paucos Scipio: notus erat.
Hic mihi Mecenas et clarus Pollio fuit,
Annue tu Veneti gloria magna chori.
Magna quidem sentis, utinam tam vera, Georgi.
441. Šižgorić, Juraj. De situ Illyriae et civitate... [Paragraph |
SubSect | Section]
442. Šižgorić, Juraj. De situ Illyriae et civitate... [Paragraph |
SubSect | Section]
443. Šižgorić, Juraj. De situ Illyriae et civitate... [Paragraph |
SubSect | Section]
444. Šižgorić, Juraj. De situ Illyriae et civitate... [Paragraph |
SubSect | Section]
445. Šižgorić, Juraj. De situ Illyriae et civitate... [Paragraph |
SubSect | Section]
446. Gundulić, Fran... . Baptistinus, versio electronica [Paragraph |
Section]
447. Cipiko, Koriolan. Villae renovatae inscriptio,... [Paragraph |
Section]
448. Nimira Rabljanin,... . Epistula Ludovico Valentiae... [page 253v |
Paragraph |
Section]
449. Anonymus. Janci Alberti epitaphium, versio... [Paragraph |
Section]
JANCIVS HIC SITVS EST VENETVS CVI CLARA SENATVS
DETVLIT AVRATAE MVNERA MILITIAE
VT SVA QVANTA FORET PARITER VIRTVSQVE FIDESQVE
TESTARETVR HONOS TALIS ET VLTRO DATVS
450. Divnić, Juraj. Epistula ad Alexandrum VI Georgii... [Paragraph |
Section]
451. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 14r |
Paragraph |
SubSect | Section]
9.33 Mille per
9.34 Desine cur
9.35 Sanguineis
452. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
18.36 Haec domina humanis casibus imperitat.
19. ad Angelum, Dominici Manlipetri, classis Venetae prouisoris, logothecam
fidissimum
19.1 Non si Corycii pateret antri,
19.2
Secesus, foribus mihi reclusis
453. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
19.66 De tanta referente mole rerum,
19.67 Seu fors barbaricos mouet tumultus,
19.68 Quo maior Venetis fauor triumphis
19.69 Accedat, Latio corona regno;
19.70 Aestus quo Rhodani Padus furentis
454. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
19.140 Phoebus nigriferas prius quadrigas
19.141 Et Nox chrysocomas mouebit atra;
19.142 Excellens Veneti prius leonis
19.143 Voluent imperium solo ruinae:
19.144 Quam nostro tenebrosa corde Lethe
455. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
20.3 Senserunt, oculis nec ista uidit
20.4 Nostrorum generatio parentum,
20.5 Decreto Veneti uolat senatus
20.6 Vrbes per medias sinumque totum,
20.7 Saeuis Adria qua tumet procellis,
456. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
21.36 Dalmata felix.
21.37 Ille per totum celebrandus orbem
21.38 Praepotens ordo Veneti senatus
21.39 Fungitur uotis iubilans et ambas
21.40 Dormit in aures.
457. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
22.3 Dalmatiam innumeris turbatam litibus, urbes
22.4 Illyriae totas Adriacumque sinum.
22.5 Dixit et: "O Veneti, sociis consulite, patres:
22.6 Est opus addictis uelle iuuare pium".
22.7 Protinus elegit patrum sententia concors
458. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
25.2 Gesta; rigent si quae, mollia Mulla facit.
26. ad illustrissimum principem Venetiarum
Augustinum Barbadicum pro Dominico Manlipetro,
classis eiusdem prouisore, elegia
26.1 Littera, barbarico fundata palatia saxo,
26.2 Ibis ad augusti tecta superba ducis,
459. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
26.50 Conspicui mores tergeminumque sophos;
26.51 Quam facies, ueluti rutilanti Phosphorus igne
26.52 Irradiat Latium qua Venetumque solum;
26.53 Qua fert Hesperii confinia clarus Hiberi,
26.54 Vltima Gangetici qua ferit arua poli;
460. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
26.107 Finis habet totum, finem patientia cuius
26.108 Iam tetigit, meritis praemia digna feret.
26.109 Iam ferat, o Veneti celeberrima cura leonis,
26.110 O decus excelsi spesque salusque throni.
26.111 Sic tua barbaricis reuirescant arua
461. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
26.122 Eueniat miseris saepe petita salus.
27. ad Dominicum Manlipetrum
Venetae classis prouisorem celeberrimum
sapphicum
27.1 Herculis sudor, decus et perenne
27.2 Nomen extensum uolitat per aeuum;
462. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
27.67 Tu famem Pisis releuas molestam,
27.68 Hoste seratis.
27.69 Quid facis tandem? Venetos reformas
27.70 Latius fines, patriae trecentas
27.71 Exigis uitas, tolerando uincis
463. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
28.4 Enumerans meriti, Domnice, facta tui.
28.5 Qualiter Hesperii seruaueris aequoris oras
28.6 Conspicua Venetae non sine laude togae.
28.7 Qualiter imperium praecelsi nominis auges
28.8 Non ope mille ratum tot numeroque uirum:
464. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
28.9 Pectore belligero, sapienti corde, benignis
28.10 Moribus, eximia sed grauitate, fide.
28.11 Audiit haec Veneti postquam reuerenda senatus
28.12 Curia, teque tuas uexit ad astra rates.
28.13 Per freta longa simul celeri uectarier aluo
465. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
28.20 Nomen ad Eoas Hesperiasque plagas.
29. de eodem
29.1 Classibus immodicis Veneti cur saepe senatus
29.2 Iussa tot Eoos composuere locos;
29.3 Cur iuuat Hesperios modo, tanta negotia, fines
466. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
29.7 Qua fluit Indus aquis, Ganges, qua Bosphorus alget
29.8 Thracius, Herculeae qua tetigere rotae.
29.9 Gloria quod Venetum felix non marmore constat
29.10 Aerisono, grauidae non in honore manus:
29.11 Sed grauitate uirum tantorum, Domnice,
467. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
30.8 Vnde tot heu gelidi signa pauoris erant.
30.9 Publica sollicitus peragebat uota senatus,
30.10 Mirabar ueneta cur erat urbe metus.
30.11 Vndique Marcicolas mirabar feruere Pisas
30.12 Vrere et in sacris thurea dona focis:
468. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
30.19 En fauor Illyriae mutat regionis honorus,
30.20 Dalmata quo felix, quo duce tutus erat.
30.21 Imminet en grauis Veneto iactura leoni,
30.22 Infirma est Venetae uita salusque togae.
30.23 Nobilis ille tui seruator, Pisa, fauoris
469. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
30.20 Dalmata quo felix, quo duce tutus erat.
30.21 Imminet en grauis Veneto iactura leoni,
30.22 Infirma est Venetae uita salusque togae.
30.23 Nobilis ille tui seruator, Pisa, fauoris
30.24 In dubio uitae membra grauata fouet.
470. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
30.50 Et quicquid larga de pietate fluit.
30.51 Di, quibus est cordi pietas, quorum insidet aure
30.52 Excelsum Veneti nominis imperium:
30.53 Instituam Libycis solemnia templa columnis
30.54 Et cadet ad uestros uictima grata focos:
471. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
30.58 Applaudet, frater sic mihi saluus erit.
31. ad augustissimum dominii Veneti decemuiratum
de laudibus Ioannis Antonii Danduli,
Spalatinae urbis prouisoris dignissimi
31.1 Curia sancta uirum bis quinque, tremenda potestas,
31.2 Cuius in arbitrio stat dicionis
472. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
31.1 Curia sancta uirum bis quinque, tremenda potestas,
31.2 Cuius in arbitrio stat dicionis apex,
31.3 Illud et imperium Venetorum nobile patrum,
31.4 Quo nihil in toto clarius orbe uiget,
31.5 Quod super Hesperios fines protenditur et quod
473. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
31.122 Forsan et Illyrici littoris omne solum.
31.123 Dandulus hanc dulci leniuit uoce, quietam
31.124 Restituit Veneta sub dicione plagam.
31.125 Eualuit populos e duro robore natos
31.126 Dandulus alloquio conciliare suo.
474. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
31.150 Scitis ut attendunt a sapiente regi.
31.151 Hoc tibi longa dedit summi experientia regni,
31.152 O decus, o Venetae firma columna togae.
31.153 Quare age, consensu mundi, quo sceptra gubernas
31.154 Et facis addictam Solis utramque domum,
475. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
32.1 Dandulus iste quis est? Veneti generosa senatus
32.2 Curia quem iactat. Dandulus iste quis est?
32.3 Dandulus iste quis est? Clarum Choruatia cuius
476. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
33.1 Parcite caelestes, non solum curia diuos
33.2 Vestra tenet: Veneta sunt et in urbe dei.
33.3 Credimus ex diuis Venetum constare senatum,
33.4 Credibile est Venetum numen habere decus.
477. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
33.1 Parcite caelestes, non solum curia diuos
33.2 Vestra tenet: Veneta sunt et in urbe dei.
33.3 Credimus ex diuis Venetum constare senatum,
33.4 Credibile est Venetum numen habere decus.
33.5 Iustitiam si quaeris, habet; pietate meretur
478. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
33.2 Vestra tenet: Veneta sunt et in urbe dei.
33.3 Credimus ex diuis Venetum constare senatum,
33.4 Credibile est Venetum numen habere decus.
33.5 Iustitiam si quaeris, habet; pietate meretur
33.6 A dominis mundi principibusque coli.
479. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
33.12 Quod sumus, o nullo tempore notus amor.
33.13 Cura sumus quarum subter molimina rerum,
33.14 Nostra uident Veneti commoda cuncta patres.
33.15 Gaudeat o felix Spalatum Spalatinaque turba:
33.16 Caesaribus nostris maxima cura sumus.
480. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
37.51 Saeua iubes nostri retegam monumenta doloris,
37.52 Haec gemebunda mei signa doloris habe:
37.53 Ramnerius Veneta praetor modo missus ab urbe,
37.54 Sedibus e superis uenerat immo deus.
37.55 Traxerat hic secum comites, moderamina clari
481. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
37.118 Vir erat ingenua quis probitate neget?
37.119 Viuit at et dulces uiuunt sua pignora, nati,
37.120 Praesidio Venetae saepe futura togae.
37.121 Viuit amor patriae, pietatis forma supernae,
37.122 Viuit natorum maximus ille pater.
482. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
37.128 Monstrat auum simili iam ore suus nepos.
37.129 Inclita pennigeri uolitant uexilla leonis,
37.130 Vndique iam Venetum transilit astra decus.
37.131 Indica purpureus Titan qua regna colorat
37.132 Et nitidum rutilo fundit ab ore iubar;
483. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
37.140 Fama uolat, uolitet sed sine fine precor."
38. Francisco Raynerio, patricio Venetiarum
38.1 Fama decusque domus patriae uenerabile sidus,
38.2 Vnica Pierii gloria, docte, chori:
484. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
38.53 Tu tua celsus habes Capitolia celsa Tonantis:
38.54 Quis neget aetherios regna subire polos?
38.55 Qua Venetis praelustre nitet regionibus aurum,
38.56 Qua micat albus onyx Synnadicusue lapis.
38.57 Tu comitum, numero, felix ostroque
485. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
38.64 Comparat, in Libycis quicquid aratur agris:
38.65 Dat tibi terra potens, Venetae celeberrima gentis
38.66 Gloria, dat grauidae sarcina structa ratis.
38.67 Tu modo sidereos spectas, Francisce, ministros,
486. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
38.72 Perdocet, egregiae munera militiae.
38.73 Cypriacas dilecta domos et moenia nati
38.74 Deseruit, Venetum quod petat hospitium.
38.75 Scribe age, materiam tibi dat longissima rerum
38.76 Copia, Phoebeam docta Thalia lyram.
487. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r |
Paragraph |
SubSect | Section]
42.17 Turcus ut armigero bellum terraque marique
42.18 Suscitat in miseros milite christicolas,
42.19 Enumerent alii, Venetorum mille carinas,
42.20 Venit ab occiduis quantaque classis aquis.
42.21 Belliger, aduersus Turcas Vngaria quantis
488. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
46.20 Iustitia, meruit qua super astra locum.
46.21 Cuius erunt donec uiuet praeconia mundus,
46.22 Imperium Venetae dum dicionis erit.
46.23 Tertia messis adest forsan uel quarta quod ad te
46.24 Scripsit inornatis nil mea Musa iocis.
489. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
46.34 Oblitus non est quem pius urit amor.
46.35 Desinet insiliens aurata palatia circum
46.36 Vnda prius Venetae nobilitatis agi.
46.37 Saxea montanos ponet Dalmatia colles
46.38 Illyris in Latium uertet et ora solum.
490. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
46.111 Cuius honoratae propter gestamina famae
46.112 Haec placuit nobis scribere, amice, tibi.
46.113 Quo celebris Veneta magis exornetur in urbe,
46.114 Quo suus in Spalatum clarior extet amor.
46.115 Nam quoties praetor, digno se gessit honore
491. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
46.117 Est mihi mos patrius, quis possum laudibus, illum
46.118 Ferre, nefas tamquam sit reticere decus.
46.119 Vrbe licet Veneta probitas cognoscitur omnis,
46.120 Accipe, nam dubitas forsitan iste quis est:
46.121 Fulgida lux patriae, regit hanc Aloysius
492. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
46.196 Conditio, Clysium sub iuga nostra fugit.
46.197 Effera Choruatiae populorum nomina toruae
46.198 Hoc duce iam Venetos in sua regna uocat.
46.199 Et uocitet sine fine precor, quia digna triumphis
46.200 Efficit hic, populos qui pietate
493. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
46.215 Qua perhibent roseis pronum Titana quadrigis
46.216 In mare purpureas abdere nocte rotas;
46.217 Proferat imperium Veneti reuerenda senatus
46.218 Curia, Romuleis fascibus egregior.
46.219 O, utinam uideam Veneti uolitare leonis
494. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
46.217 Proferat imperium Veneti reuerenda senatus
46.218 Curia, Romuleis fascibus egregior.
46.219 O, utinam uideam Veneti uolitare leonis
46.220 Signa, fouent populos nam pietate suos.
495. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
47.15 Subdidit mundum sibi quod triumphans
47.16 Martia Roma.
47.17 Et tibi surgit Veneto leoni
47.18 Gloria, ad seros remeans nepotes,
47.19 Quas queas partes alias tuis iam
496. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
49.16 Et congesserunt mella Platonis apes.
50. de fide Modonei populi erga dominium Venetum
50.1 Non tot in Actiaco numerauit rostra tumultu
50.2 Nereus, ex imis sollicitatus aquis:
50.3 Non
497. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
50.31 Tempus adest fidam quo te non sola Saguntos
50.32 Iactabis: meritum tale duabus erit.
50.33 Stat dare pro Venetis diuo duce et auspice Marco
50.34 Vxores, uitam, pignora, tecta, solum."
50.35 Dixit et exustis cara cum coniuge natis
498. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r |
Paragraph |
SubSect | Section]
50.56 Vela feret donec Graecia, semper eris.
50.57 Dicet, ad Aegaeas si quis rate tenderit undas:
50.58 Haec nimium Venetis terra fidelis erat."
51. de aduentu Petri Cyppici, patricii Spalatensis, hecatonstichon
499. Crijević, Ilija. Oratio funebris in Joannem Gotium... [page 352 |
Paragraph |
Section]
500. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
Section]
1 Laurus olet,
501. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
Section]
6 Grata rosis croceus ceruleusque color.
7 Caesar fronde tua uictoribus atque poetis
8 Et solet hac sacras cingere fronde comas.
9 Grata uiris, dilecta deis uel Apolline teste,
10 Gratior at Venetis qui tua serta gerunt.
11 Tantum annosa cadis, tamen haec numerosa Quiritum
12 Lauretana cohors mox pia damna leuat.
13 Mox etenim totidem fecunda repullulat arbor
14 Frondibus, Herculeus ut
502. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
16 Quem tegit umbriferis Laurus amoena comis.
Panegyris. P. Thomae Nigri Delmatae archipraesbyteri ac uicarii Spalatensis in
creatione fausta Serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani.
1 Fluctuat assiduis fidei dum cymba procellis
2 Totus et infestis naufragat orbis aquis.
3 Ille fuit Veneti cui semper cura senatus
4 Spiritus omnipotens
503. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
1 Fluctuat assiduis fidei dum cymba procellis
2 Totus et infestis naufragat orbis aquis.
3 Ille fuit Veneti cui semper cura senatus
4 Spiritus omnipotens trinus et unus idem.
5 Suscitat Euganeis Palinurum laetus in oris
6 Huius ut imperio uentus et unda cadant
7 Qui regere auspitio et
504. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
5 Suscitat Euganeis Palinurum laetus in oris
6 Huius ut imperio uentus et unda cadant
7 Qui regere auspitio et uentis dare sciret habenas
8 Quique foret Venetae portus et aura rati
9 Mox ubi corda uirum sacro hoc tepuere calore,
10 Flamineque insolito concaluere patres,
11 Nemo Leonardo tantae ad moderamina molis
12 Aptior est tota uisus in urbe legi.
505. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
15 Sed genus armipotens, sed auorum uiuida uirtus
16 Quis fatale datum signa referre mari.
17 Protinus ergo fauor uenerandaque turba Quiritum
18 Detulit huic Veneti scaeptra superba fori:
19 Nec minus unanimes toto plaudente senatu
20 Hunc dixere patres mox uoluere ducem.
21 Quanta uiri ut uirtus fuerit pietasque fidesque
22 Is fauor unanimis
506. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
32 Ut tandem redeant quae prisca absumpserat aetas
33 Saecula, divino sceptra tenente duce,
34 Cui iubet Italiae vicinaque montibus altis
35 Subdi regna deus et sua iussa pati.
36 Marcus enim, Veneti spes et tutela senatus,
37 Principe sub roseo laurea serta geret.
38 Altius ergo canam. Sua lux est reddita mundo,
39 Purpureus Veneta fulsit in urbe dies.
40 Non semper validis agitabitur
507. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
35 Subdi regna deus et sua iussa pati.
36 Marcus enim, Veneti spes et tutela senatus,
37 Principe sub roseo laurea serta geret.
38 Altius ergo canam. Sua lux est reddita mundo,
39 Purpureus Veneta fulsit in urbe dies.
40 Non semper validis agitabitur aequor ab undis
41 Turbida nec caelo nubila semper erunt,
42 Nec semper superis Astraea morabitur oris
43 Transfuga cum sacro candida diva
508. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
91 Laurigeris ducibus cedere iure velit.
92 Curtius immensos ruptae telluris hiatus
93 Non timuit, patriae captus amore pio;
94 Lauretanus herus piceos non horruit ignes,
95 Androgeus, Veneti gloria magna fori.
96 Quantum igitur differt penetrabilis orbis ab Urbe,
97 Inferior tantum Curtius Androgeo.
98 Quem tibi caeruleo, generose Jacobe, Gradivo
99 Roma parem meritis ingenioque
509. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
99 Roma parem meritis ingenioque daret?
100 Scipiades, Fabios, Decios, Antonius Urbis
101 Lumina Romuleo iudice vincit herus.
102 Romulus ille pater, divinae conditor Urbis,
103 Romuleis Venetos praeposuisse cupit.
104 Iure igitur tantae stirpis generosa propago
105 Imperii Veneti Laurea sceptra gerit.
106 Iure pater patriae Leonardus ut imperet orbi
107 Turba rogat superos
510. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
101 Lumina Romuleo iudice vincit herus.
102 Romulus ille pater, divinae conditor Urbis,
103 Romuleis Venetos praeposuisse cupit.
104 Iure igitur tantae stirpis generosa propago
105 Imperii Veneti Laurea sceptra gerit.
106 Iure pater patriae Leonardus ut imperet orbi
107 Turba rogat superos sollicitatque deos.
108 Maior Alexandro, totus cui paruit orbis,
109 Hic erit, iniciat ni fera
511. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
114 Spiritus in nobis, spirante reponimus illo,
115 Credite, nam vates turba verenda sumus.
SERENISSIMO PRINCIPI VENETO LEONARDO LAURETANO THOMAS NIGER DELMATA ARCHIPRESBYTER ET VICARIUS SPALATENSIS SALUTEM.
1 Vir sacer et nostro princeps memorabilis aevo,
2 Astrigera Venetis missus ab arce poli,
3 Quem deus ipse suo
512. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
1 Vir sacer et nostro princeps memorabilis aevo,
2 Astrigera Venetis missus ab arce poli,
3 Quem deus ipse suo praefecit super ovili
4 Ne foret hoc rabidis praeda cibusve lupis,
5 Ne regale genus Christique cruore redemptum
6 Subderet immani libera colla iugo.
513. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
9 Qui tibi laurigeros proavorum iure triumphos
10 Et maris imperium fata parare canit.
11 Vix bene victrices, afflatus numine, lauros
12 Iam propiore dei vaticinatus eram,
13 Ecce subit Venetum, proh sors, pia fama senatum
14 Quae magnum a gelido nuntiat axe bonum,
15 Quod genus armipotens, quod Avarae gentis Amilcar,
16 Scander, ab Histricola milite caesus erat,
17 Qui tibi devinctus
514. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
17 Qui tibi devinctus numeroso militat aere,
18 Nam meret in castris sumptibus ille tuis.
19 Nec minus interea Mytilenem nuntius affert
20 Milite sub Veneto vix superesse solo,
21 Aequoreumque simul Cacum cognomine Richi
22 Supplicium veteris persolvisse doli.
23 Et ni forte suis ventos furibundus ab antris
24 Aeolus insanis praecipitasset aquis,
515. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
21 Aequoreumque simul Cacum cognomine Richi
22 Supplicium veteris persolvisse doli.
23 Et ni forte suis ventos furibundus ab antris
24 Aeolus insanis praecipitasset aquis,
25 Insula tota focis Venetis cessisset et armis
26 Subderet occiduo colla proterva iugo,
27 Chalcidicosque sinus Venetus penetrasset et omnes
28 Hellespontiacas diripuisset opes.
29 Sed, quos fata premunt, hos ad maiora
516. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
24 Aeolus insanis praecipitasset aquis,
25 Insula tota focis Venetis cessisset et armis
26 Subderet occiduo colla proterva iugo,
27 Chalcidicosque sinus Venetus penetrasset et omnes
28 Hellespontiacas diripuisset opes.
29 Sed, quos fata premunt, hos ad maiora reservant.
30 Ardua difficili semper in arce manent.
31 Sic pater Aeneas ventis agitatus et
517. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
74 Sacrilegum subeat letiferumque iugum,
75 Consulite in medium vestrasque adiungite vires
76 Nec pigeat tanti principis arma sequi,
77 Qui fuerat Venetis primo promissus ab ortu,
78 Quo duce sola dei fiet in orbe fides.
79 Nonne pudet quod Turca ferox tot regna, tot urbes
80 Straverit et solus victor in orbe furit?
81 Nonne videtis atrox quae
518. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
116 Qui toties Latiis intulit arma focis.
117 Faucibus ecce subit Latii portisque propinquat
118 Italiae validas iam populatur opes.
119 Aere merens Veneto rex invictissimus acres
120 Pannonas assiduo Marte fatigat equis,
121 Inclyta Pannoniae generosaque turba Boaemi
122 Arcet ab Illyricis hostica tela focis.
123 Gallus et Hispanus, duo lucida
519. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
122 Arcet ab Illyricis hostica tela focis.
123 Gallus et Hispanus, duo lucida sidera mundi,
124 Regia progenies Martigenumque genus,
125 Classibus aeratis Venetum muniere leonem,
126 Auxiliatrices nec tenuere manus.
127 Evigilent reliqui, paries nam proximus ardet,
128 Nam vigilat rugiens ut leo Turca ferox.
129 En sequimur vates quoscumque vocamur in
520. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
138 Ut ruit attonitis Amphiaraus equis.
139 Tu modo caeruleo properes, Benedicte, Gradivo,
140 Nomen ab effectu cui dedit alma parens,
141 Qui vehis innumeras Veneto sub nomine classes,
142 Quem iuvat occidua belliger axis ope.
143 Tu Marcellus eris, seu dux, Pensaure, Camillus,
144 Restituit patrio qui sua signa foro.
145 En, Leonarde, tibi prostratus
521. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
144 Restituit patrio qui sua signa foro.
145 En, Leonarde, tibi prostratus supplicat orbis
146 Victor ut excipias seque suosque simul,
147 Quos tamen excipies hos ut tueare precatur
148 Ut Veneta liceat his ditione frui.
149 Auspicio, Leonarde, tuo iam nulla veremur
150 Bella nec hostiles te vigilante minas.
151 Te duce Pannonius maculatur sanguine Nilus,
152 Hister et hostili turbidus
522. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
150 Bella nec hostiles te vigilante minas.
151 Te duce Pannonius maculatur sanguine Nilus,
152 Hister et hostili turbidus amne fluit;
153 Te duce Turca ferox Venetis iam colla catenis
154 Cogitur aut turpi iam dare terga fugae;
155 Te duce iam triplicem victricia signa per orbem
156 Laurigerumque genus ferre sub astra licet.
157 Ergo tuis pedibus cum totus
523. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
166 Dii quibus eripient teque tuosque simul;
167 Nec metuas Getici tot prospera bella tyranni,
168 Quem Bellona simul, Mars et Enyo fugit,
169 Quem modo Pannonius Venetusque coercuit acer:
170 Hic terra clades intulit, ille mari.
171 Quem faciles dare summa viris eademque tueri,
172 Difficiles iam iam destituere dei.
173 Victor eris, fateor, victriciaque arma
524. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
184 Gloria perpetuo plectra sonora movet,
185 Maiestasque premens rugoso saecula fastu
186 Tempora praeteritis nexa futura notat,
187 Assidet bis proprium Venetum clementia numen
188 Parcere quae miseris Caesare teste solet.
189 Nam dare subiectis veniam, expugnare rebelles,
190 Sola solent Veneti signa tremenda fori.
191 Has inter locuples, sed barbara
525. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
187 Assidet bis proprium Venetum clementia numen
188 Parcere quae miseris Caesare teste solet.
189 Nam dare subiectis veniam, expugnare rebelles,
190 Sola solent Veneti signa tremenda fori.
191 Has inter locuples, sed barbara moribus astat
192 Pacifica reliquis oscula fronte ferens,
193 Fomentum vitii genitrixque pecunia luxus,
194 Humano generi perniciosa
526. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
219 Ille pater rerum, totum qui condidit orbem,
220 Veridicum sine quo credimus esse nihil.
221 Plura quidem dixit, sed non licet omnia fari
222 Donec erit Venetus victor in orbe leo.
ILLUSTRISSIMO PRINCIPI AC EXCELLENTISSIMO DOMINO DOMINO LEONARDO LAURETANO P. THOMAS NIGER ARCHIPRESBYTER ET VICARIUS SPALATENSIS.
527. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph |
SubSect | Section]
70 Seu dare pacato convenit hoste fidem,
71 Nam Paphiae Charites et virtus Pallados almae
72 Corpore se pariter constituere tuo.
73 Hinc sophiae, Leonarde, parens, hinc nobile sidus
74 Diceris, et patria nomen in urbe frequens,
75 Quam bene consuluit Veneto fortuna senatu
76 Quae Lauretanum praebuit aequa ducem.
528. Marulić, Marko. Reuerendo in Christo pręsbitero... [Paragraph |
Section]
529. Andreis, Matej. Epithalamium in nuptias Vladislai... [Paragraph |
SubSect | Section]
530. Marulić, Marko. Reuerendo in Christo Domino Iacobo... [Paragraph |
Section]
531. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 57 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
532. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 57v |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
533. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 50 |
Paragraph |
Section]
534. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 89 |
Paragraph |
Section]
535. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 89 |
Paragraph |
Section]
536. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 91 |
Paragraph |
Section]
537. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 91 |
Paragraph |
Section]
538. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 114 |
Paragraph |
Section]
539. Crijević, Ilija. Epistula ad Marinum Bonum (1506),... [Paragraph |
Section]
540. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Nec nitidis aurum cedit iaspidibus.
Sic iuvenes superat cunctos probitate, lepore,
Doctrina, ingenio, robore, Chrysonus.
Matthaei Bini Veneti in libri laudem
Hoc speculo speculemur; habet speculator hic, unde
Perspicias quicquid mens generosa potest.
Marci Antonii Cyprii in eundem
Vivere teque deis statuit seiungere
541. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Chrysogonum quisquis binis audierit horis
Exuvias hominis ponet eritque deus.
Finis.
Impressum Venetiis per Lazarum de Soardis
Anno Domini MCCCCCVII die XXIX novembris.
Cum privilegio.
Excusatio Lazari
Si quid forte tuos offendet lector ocellos.
Quod mihi mendoso grammate versus eat
542. Marulić, Marko. Reuerendo in Christo Domino Iacobo... [Paragraph |
Section]
543. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph |
Section]
Nam quicumque Moscum interjacet ultimum
544. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r |
Paragraph |
Section]
3.228 Continuis curis, vita
3.229
Bellum Iulii in Venetos.
Hoc opus
3.230 Quom citharam plectro pulsaret flavus Apollo, 230
3.231
545. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r |
Paragraph |
Section]
3.230 Quom citharam plectro pulsaret flavus Apollo, 230
3.231
3.232
546. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph |
Section]
Impressum Venetiis per Ioannem
Franciscum et fratrem eius filios
quondam Georgii de Rusconi
bus. Anno Domini M. D.
XXII. Die V. Augusti.
Regnante Inclito Prin
cipe Antonio Gri
547. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph |
Section]
Impressum Venetiis per Ioannem
Franciscum et fratrem eius filios
quondam Georgii de Rusconi
bus. Anno Domini M. D.
XXII. Die V. Augusti.
Regnante Inclito Prin
cipe Antonio Gri
mano Duce
Venetia
rum.
+
548. Baničević, Jakov. Epistula ad Stephanum Ponchierium,... [Paragraph |
Section]
549. Baničević, Jakov. Epistula ad Alouisium Brengier... [page 202 |
Paragraph |
Section]
550. Baničević, Jakov. Epistula ad Alouisium Brengier... [page 202 |
Paragraph |
Section]
551. Baničević, Jakov. Epistula ad Alouisium Brengier... [page 202 |
Paragraph |
Section]
552. Baničević, Jakov. Epistula ad Alouisium Brengier... [page 202 |
Paragraph |
Section]
553. Baničević, Jakov. Epistula ad Alouisium Brengier... [page 203 |
Paragraph |
Section]
554. Niger, Toma. Doctissimo et integerrimo Marco... [page 4r |
Paragraph |
Section]
555. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 45 |
Paragraph |
Section]
556. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 45 |
Paragraph |
Section]
557. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 151 |
Paragraph |
Section]
558. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 152 |
Paragraph |
Section]
559. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 152 |
Paragraph |
Section]
560. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 |
Paragraph |
Section]
561. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 |
Paragraph |
Section]
562. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 |
Paragraph |
Section]
563. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 |
Paragraph |
Section]
564. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 |
Paragraph |
Section]
565. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 |
Paragraph |
Section]
566. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 113 |
Paragraph |
Section]
567. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 113 |
Paragraph |
Section]
568. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 113 |
Paragraph |
Section]
569. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 113 |
Paragraph |
Section]
570. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 114 |
Paragraph |
Section]
571. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 114 |
Paragraph |
Section]
572. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 114 |
Paragraph |
Section]
573. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
574. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
575. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
576. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
577. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
578. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
579. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
580. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
581. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 |
Paragraph |
Section]
582. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 105 |
Paragraph |
Section]
583. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 105 |
Paragraph |
Section]
584. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 105 |
Paragraph |
Section]
585. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 105 |
Paragraph |
Section]
586. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 215 |
Paragraph |
Section]
587. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 215 |
Paragraph |
Section]
588. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 215 |
Paragraph |
Section]
589. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 215 |
Paragraph |
Section]
590. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 216 |
Paragraph |
Section]
591. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 51 |
Paragraph |
Section]
592. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 58 |
Paragraph |
Section]
593. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 109 |
Paragraph |
Section]
594. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 110 |
Paragraph |
Section]
595. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 99 |
Paragraph |
Section]
596. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 100 |
Paragraph |
Section]
597. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 144 |
Paragraph |
Section]
598. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 145 |
Paragraph |
Section]
599. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 145 |
Paragraph |
Section]
600. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 145 |
Paragraph |
Section]
601. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 33 |
Paragraph |
Section]
602. Baničević, Jakov. Epistula ad Margaretam... [page 235 |
Paragraph |
Section]
603. Baničević, Jakov. Epistula ad Margaretam... [page 236 |
Paragraph |
Section]
604. Baničević, Jakov. Epistula ad Margaretam... [page 236 |
Paragraph |
Section]
605. Marulić, Marko. Iacobo Grassolario, iuris... [Paragraph |
Section]
606. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
607. Andreis, Franjo... . Oratio Tranquilli Parthenii... [Paragraph |
Section]
608. Andreis, Franjo... . Oratio Tranquilli Parthenii... [Paragraph |
Section]
609. Andreis, Franjo... . Oratio Tranquilli Parthenii... [Paragraph |
Section]
610. Andreis, Franjo... . Oratio de laudibus eloquentiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
611. Andreis, Franjo... . Ad Deum Contra Thurcas Oratio... [Paragraph |
SubSect | Section]
612. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
613. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
614. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 697 |
Paragraph |
SubSect | Section]
615. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 697 |
Paragraph |
SubSect | Section]
616. Posedarski,... . Oratio habita apud Leonem Decimum,... [page 105 |
Paragraph |
Section]
617. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
618. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
619. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
620. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
621. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
622. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
623. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
624. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
625. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
626. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
627. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
628. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
629. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
630. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
631. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
632. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
633. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
634. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
635. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
636. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
637. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
638. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
639. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
640. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
641. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
642. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
643. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
644. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
645. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
646. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
647. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
648. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
649. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
650. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
651. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
652. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
653. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
654. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
655. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
656. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
657. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
658. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
659. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
660. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
661. Crijević Tuberon,... . Commentariolus de origine et... [Paragraph |
Section]
662. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 71 |
Paragraph |
SubSect | Section]
663. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 91 |
Paragraph |
SubSect | Section]
664. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 91 |
Paragraph |
SubSect | Section]
665. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
666. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
667. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
668. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
669. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
670. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
671. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
672. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
673. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
674. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
675. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
676. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
677. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
678. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
679. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
680. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
681. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
682. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
683. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
684. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
685. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
686. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
687. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
688. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
689. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
690. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
691. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
692. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
693. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
694. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
695. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 95 |
Paragraph |
SubSect | Section]
696. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 95 |
Paragraph |
SubSect | Section]
697. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 95 |
Paragraph |
SubSect | Section]
698. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 96 |
Paragraph |
SubSect | Section]
699. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 102 |
Paragraph |
SubSect | Section]
700. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 116 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Vendit Alexander claues, altaria, Christum:
Emerat ista prius, uendere iure potest.
Vnde omnibus persuasum est ipsum pontificem, qui uerius carnificis nomen obtinere
debuit, Venetis quoque non solum consciis, sed etiam internuntiis, propter simultatem,
quam cum rege Carolo habebant, ingentis pecuniae pactione ad hoc scelus a Bazethe esse
inductum, qui quidem in securitatem suam, ut dictum est, fratrem e medio tolli
magnopere optabat. Atque in hunc maxime
701. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 124 |
Paragraph |
SubSect | Section]
702. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 124 |
Paragraph |
SubSect | Section]
703. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 125 |
Paragraph |
SubSect | Section]
704. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 125 |
Paragraph |
SubSect | Section]
705. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 137 |
Paragraph |
Section]
706. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 137 |
Paragraph |
Section]
707. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 137 |
Paragraph |
Section]
708. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 137 |
Paragraph |
Section]
709. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 137 |
Paragraph |
Section]
710. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 137 |
Paragraph |
Section]
711. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 137 |
Paragraph |
Section]
712. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 137 |
Paragraph |
Section]
713. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
714. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
715. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
716. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
717. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
718. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
719. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
720. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
Section]
721. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
SubSect | Section]
722. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
SubSect | Section]
723. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
SubSect | Section]
724. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
SubSect | Section]
725. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
SubSect | Section]
726. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
SubSect | Section]
727. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
SubSect | Section]
728. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 138 |
Paragraph |
SubSect | Section]
729. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
730. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
731. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
732. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
733. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
734. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
735. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
736. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
737. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
738. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 139 |
Paragraph |
SubSect | Section]
739. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 140 |
Paragraph |
SubSect | Section]
740. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 140 |
Paragraph |
SubSect | Section]
741. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 140 |
Paragraph |
SubSect | Section]
742. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 140 |
Paragraph |
SubSect | Section]
743. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 140 |
Paragraph |
SubSect | Section]
744. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 140 |
Paragraph |
SubSect | Section]
745. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 140 |
Paragraph |
SubSect | Section]
746. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 141 |
Paragraph |
SubSect | Section]
747. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 141 |
Paragraph |
SubSect | Section]
748. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 141 |
Paragraph |
SubSect | Section]
749. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 141 |
Paragraph |
SubSect | Section]
750. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 141 |
Paragraph |
SubSect | Section]
751. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 142 |
Paragraph |
SubSect | Section]
752. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 142 |
Paragraph |
SubSect | Section]
753. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 142 |
Paragraph |
SubSect | Section]
754. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 142 |
Paragraph |
SubSect | Section]
755. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 142 |
Paragraph |
SubSect | Section]
756. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 142 |
Paragraph |
SubSect | Section]
757. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 143 |
Paragraph |
SubSect | Section]
758. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 143 |
Paragraph |
SubSect | Section]
759. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 143 |
Paragraph |
SubSect | Section]
760. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 143 |
Paragraph |
SubSect | Section]
761. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 143 |
Paragraph |
SubSect | Section]
762. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 143 |
Paragraph |
SubSect | Section]
763. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 144 |
Paragraph |
SubSect | Section]
764. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 144 |
Paragraph |
SubSect | Section]
765. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 144 |
Paragraph |
SubSect | Section]
766. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 144 |
Paragraph |
SubSect | Section]
767. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 144 |
Paragraph |
SubSect | Section]
768. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 144 |
Paragraph |
SubSect | Section]
769. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
770. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
771. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
772. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
773. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
774. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
775. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
776. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
777. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 145 |
Paragraph |
SubSect | Section]
778. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 146 |
Paragraph |
SubSect | Section]
779. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 146 |
Paragraph |
SubSect | Section]
780. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 146 |
Paragraph |
SubSect | Section]
781. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 146 |
Paragraph |
SubSect | Section]
782. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 146 |
Paragraph |
SubSect | Section]
783. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 146 |
Paragraph |
SubSect | Section]
784. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 146 |
Paragraph |
SubSect | Section]
785. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 147 |
Paragraph |
SubSect | Section]
786. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 147 |
Paragraph |
SubSect | Section]
787. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 147 |
Paragraph |
SubSect | Section]
788. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 147 |
Paragraph |
SubSect | Section]
789. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 148 |
Paragraph |
SubSect | Section]
790. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 148 |
Paragraph |
SubSect | Section]
791. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 149 |
Paragraph |
SubSect | Section]
792. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 149 |
Paragraph |
SubSect | Section]
793. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 149 |
Paragraph |
SubSect | Section]
794. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 149 |
Paragraph |
SubSect | Section]
795. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 149 |
Paragraph |
SubSect | Section]
796. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 149 |
Paragraph |
SubSect | Section]
797. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 149 |
Paragraph |
SubSect | Section]
798. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 150 |
Paragraph |
SubSect | Section]
799. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 150 |
Paragraph |
SubSect | Section]
800. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 150 |
Paragraph |
SubSect | Section]
801. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
802. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
803. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
804. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
805. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
806. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
807. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
808. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
809. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
810. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 154 |
Paragraph |
SubSect | Section]
811. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
812. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
813. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
814. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
815. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
816. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
817. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
818. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
819. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
820. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
821. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 155 |
Paragraph |
SubSect | Section]
822. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 156 |
Paragraph |
SubSect | Section]
823. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 156 |
Paragraph |
SubSect | Section]
824. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 156 |
Paragraph |
SubSect | Section]
825. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 156 |
Paragraph |
SubSect | Section]
826. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 156 |
Paragraph |
SubSect | Section]
827. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 156 |
Paragraph |
SubSect | Section]
828. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 156 |
Paragraph |
SubSect | Section]
829. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 157 |
Paragraph |
SubSect | Section]
830. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 158 |
Paragraph |
SubSect | Section]
831. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 158 |
Paragraph |
SubSect | Section]
832. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 158 |
Paragraph |
SubSect | Section]
833. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 158 |
Paragraph |
SubSect | Section]
834. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 158 |
Paragraph |
SubSect | Section]
835. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 158 |
Paragraph |
SubSect | Section]
836. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 159 |
Paragraph |
SubSect | Section]
837. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 159 |
Paragraph |
SubSect | Section]
838. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 159 |
Paragraph |
SubSect | Section]
839. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 159 |
Paragraph |
SubSect | Section]
840. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 160 |
Paragraph |
SubSect | Section]
841. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 160 |
Paragraph |
SubSect | Section]
842. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
843. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
844. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
845. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
846. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
847. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
848. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
849. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
850. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
851. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
852. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
853. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 162 |
Paragraph |
SubSect | Section]
854. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 162 |
Paragraph |
SubSect | Section]
855. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 162 |
Paragraph |
SubSect | Section]
856. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 162 |
Paragraph |
SubSect | Section]
857. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 162 |
Paragraph |
SubSect | Section]
858. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 162 |
Paragraph |
SubSect | Section]
859. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
860. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
861. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
862. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
863. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
864. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
865. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
866. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
867. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
868. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
869. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 163 |
Paragraph |
SubSect | Section]
870. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 164 |
Paragraph |
SubSect | Section]
871. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 164 |
Paragraph |
SubSect | Section]
872. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 164 |
Paragraph |
SubSect | Section]
873. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 164 |
Paragraph |
SubSect | Section]
874. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
875. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
876. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
877. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
878. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
879. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
880. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
881. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
882. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
883. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
884. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 165 |
Paragraph |
Section]
885. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 166 |
Paragraph |
Section]
886. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 166 |
Paragraph |
Section]
887. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 166 |
Paragraph |
Section]
888. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 166 |
Paragraph |
Section]
889. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 166 |
Paragraph |
Section]
890. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 166 |
Paragraph |
Section]
891. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 166 |
Paragraph |
SubSect | Section]
892. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 166 |
Paragraph |
SubSect | Section]
893. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 167 |
Paragraph |
SubSect | Section]
894. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 167 |
Paragraph |
SubSect | Section]
895. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 167 |
Paragraph |
SubSect | Section]
896. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 167 |
Paragraph |
SubSect | Section]
897. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 168 |
Paragraph |
SubSect | Section]
898. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 168 |
Paragraph |
SubSect | Section]
899. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 168 |
Paragraph |
SubSect | Section]
900. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 168 |
Paragraph |
SubSect | Section]
901. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 170 |
Paragraph |
SubSect | Section]
902. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 170 |
Paragraph |
SubSect | Section]
903. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 170 |
Paragraph |
SubSect | Section]
904. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 170 |
Paragraph |
SubSect | Section]
905. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 171 |
Paragraph |
SubSect | Section]
906. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 171 |
Paragraph |
SubSect | Section]
907. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 171 |
Paragraph |
SubSect | Section]
908. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 172 |
Paragraph |
SubSect | Section]
909. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 173 |
Paragraph |
SubSect | Section]
910. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 173 |
Paragraph |
SubSect | Section]
911. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 174 |
Paragraph |
SubSect | Section]
912. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 175 |
Paragraph |
SubSect | Section]
913. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 175 |
Paragraph |
SubSect | Section]
914. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 175 |
Paragraph |
SubSect | Section]
915. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 175 |
Paragraph |
SubSect | Section]
916. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 175 |
Paragraph |
SubSect | Section]
917. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 175 |
Paragraph |
SubSect | Section]
918. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 175 |
Paragraph |
SubSect | Section]
919. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 175 |
Paragraph |
SubSect | Section]
920. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
921. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
922. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
923. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
924. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
925. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
926. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
927. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
928. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
929. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
930. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 177 |
Paragraph |
SubSect | Section]
931. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 177 |
Paragraph |
SubSect | Section]
932. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 178 |
Paragraph |
SubSect | Section]
933. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 178 |
Paragraph |
SubSect | Section]
934. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 178 |
Paragraph |
SubSect | Section]
935. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 178 |
Paragraph |
SubSect | Section]
936. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 179 |
Paragraph |
SubSect | Section]
937. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 179 |
Paragraph |
SubSect | Section]
938. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 179 |
Paragraph |
SubSect | Section]
939. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 180 |
Paragraph |
SubSect | Section]
940. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 180 |
Paragraph |
SubSect | Section]
941. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 180 |
Paragraph |
SubSect | Section]
942. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 180 |
Paragraph |
SubSect | Section]
943. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 180 |
Paragraph |
SubSect | Section]
944. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 180 |
Paragraph |
SubSect | Section]
945. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 181 |
Paragraph |
SubSect | Section]
946. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 181 |
Paragraph |
SubSect | Section]
947. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 182 |
Paragraph |
SubSect | Section]
948. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 182 |
Paragraph |
SubSect | Section]
949. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 182 |
Paragraph |
SubSect | Section]
950. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 183 |
Paragraph |
SubSect | Section]
951. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 183 |
Paragraph |
SubSect | Section]
952. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 184 |
Paragraph |
SubSect | Section]
953. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 184 |
Paragraph |
SubSect | Section]
954. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 184 |
Paragraph |
SubSect | Section]
955. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 184 |
Paragraph |
SubSect | Section]
956. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 184 |
Paragraph |
SubSect | Section]
957. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 184 |
Paragraph |
SubSect | Section]
958. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 185 |
Paragraph |
SubSect | Section]
959. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 185 |
Paragraph |
SubSect | Section]
960. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 185 |
Paragraph |
SubSect | Section]
961. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 185 |
Paragraph |
SubSect | Section]
962. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 188 |
Paragraph |
SubSect | Section]
963. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 188 |
Paragraph |
SubSect | Section]
964. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 188 |
Paragraph |
SubSect | Section]
965. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 |
Paragraph |
SubSect | Section]
966. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 |
Paragraph |
SubSect | Section]
967. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 |
Paragraph |
SubSect | Section]
968. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 |
Paragraph |
SubSect | Section]
969. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 |
Paragraph |
SubSect | Section]
970. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 |
Paragraph |
SubSect | Section]
971. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 |
Paragraph |
SubSect | Section]
972. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 189 |
Paragraph |
SubSect | Section]
973. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
974. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
975. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
976. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
977. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
978. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
979. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
980. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
981. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
982. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
983. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 190 |
Paragraph |
SubSect | Section]
984. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
985. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
986. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
987. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
988. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
989. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
990. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
991. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
992. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
993. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
994. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
995. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
996. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
997. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
998. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
999. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1000. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1001. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1002. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1003. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1004. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1005. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1006. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1007. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 192 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1008. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1009. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1010. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1011. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1012. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1013. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1014. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1015. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1016. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1017. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 193 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1018. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 194 |
Paragraph |
Section]
1019. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 194 |
Paragraph |
Section]
1020. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 194 |
Paragraph |
Section]
1021. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 194 |
Paragraph |
Section]
1022. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 194 |
Paragraph |
Section]
1023. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 194 |
Paragraph |
Section]
1024. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 194 |
Paragraph |
Section]
1025. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 195 |
Paragraph |
Section]
1026. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 195 |
Paragraph |
Section]
1027. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 195 |
Paragraph |
Section]
1028. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 195 |
Paragraph |
Section]
1029. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 195 |
Paragraph |
Section]
1030. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
Section]
1031. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
Section]
1032. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
Section]
1033. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
Section]
1034. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
Section]
1035. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
Section]
1036. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1037. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1038. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 196 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1039. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 197 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1040. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 197 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1041. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 197 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1042. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 197 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1043. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 197 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1044. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 197 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1045. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 197 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1046. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 197 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1047. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1048. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1049. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1050. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1051. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1052. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1053. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1054. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1055. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1056. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1057. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1058. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1059. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1060. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1061. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1062. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1063. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1064. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1065. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1066. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1067. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1068. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1069. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1070. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1071. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1072. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1073. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 199 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1074. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1075. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1076. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1077. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1078. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1079. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1080. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1081. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1082. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1083. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1084. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 200 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1085. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1086. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1087. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1088. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1089. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1090. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1091. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1092. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1093. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1094. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1095. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1096. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 201 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1097. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 202 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1098. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 202 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1099. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 203 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1100. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 203 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1101. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1102. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1103. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1104. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1105. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1106. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1107. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1108. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1109. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1110. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 204 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1111. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 205 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1112. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 205 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1113. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 205 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1114. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 205 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1115. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 205 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1116. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 206 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1117. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 207 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1118. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 207 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1119. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 208 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1120. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 208 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1121. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 208 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1122. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 208 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1123. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 216 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1124. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 231 |
Paragraph |
Section]
1125. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
Section]
1126. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
Section]
1127. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
Section]
1128. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
Section]
1129. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
Section]
1130. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1131. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1132. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1133. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1134. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1135. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 232 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1136. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1137. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1138. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1139. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1140. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1141. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1142. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1143. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1144. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1145. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 275 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1146. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 285 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1147. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 285 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1148. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1149. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1150. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1151. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1152. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1153. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1154. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1155. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1156. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1157. Marulić, Marko. Epistola ad Adrianum VI Pontificem... [Paragraph |
Section]
1158. Severitan, Ivan... . Feretreidos libri tres, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1159. Severitan, Ivan... . Feretreidos libri tres, versio... [Paragraph |
Section]
b7.1 Qui uult Feretriae bene noscere stemata gentis
b7.2 Hic Policarpus adest, Musarum gloria uates.
Impressum Venetiis per Magistrum Ioannem Franciscum et Ioannem Antonium fratres de Rusconibus. MCCCCCXXII. die XXIIII. Iulii.
Errores ex primo libello:
1160. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
1161. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
1162. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
1163. Bučinjelić, Miho. Epistula ad Gerardum Planiam,... [Paragraph |
Section]
1164. Bučinjelić, Miho. Epistula ad Gerardum Planiam,... [Paragraph |
Section]
1165. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
Section]
1166. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
Section]
1167. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
Section]
1168. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1169. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1170. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1171. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1172. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1173. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1174. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1175. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1176. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1177. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1178. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1179. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1180. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1181. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1182. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1183. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1184. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1185. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
1186. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
Section]
Qualia erunt magnis inuidiosa deis.
1187. Brodarić, Stjepan. Stephanus Brodericus cancellarius... [Paragraph |
Section]
1188. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1862 |
Paragraph |
Section]
1189. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1862 |
Paragraph |
Section]
1190. Štafilić, Ivan;... . Oratio ad Rotae auditores excidii... [page 1863 |
Paragraph |
Section]
1191. Brodarić, Stjepan. Epistula ad Francescum di Nobili... [page 177 |
Paragraph |
Section]
1192. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1193. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1194. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1195. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1196. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1197. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1198. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1199. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1200. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1201. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1202. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1203. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1204. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1205. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1206. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1207. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1208. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1209. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1210. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1211. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1212. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1213. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [Paragraph |
Section]
1214. Andreis, Franjo... . Epistolae ad Thomam Nadasdinum,... [page 49 |
Paragraph |
Section]
1215. Vrančić, Antun. Memoriale Antonii Verantii de... [Paragraph |
Section]
1216. Niger, Toma. Epistula ad Clementem VII, versio... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1217. Niger, Toma. Epistula ad Clementem VII, versio... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1218. Beneša, Damjan. Epistulae ad principes, versio... [page 211 |
Paragraph |
Section]
1219. Grangya, Petar. Epistolae duae, versio electronica [Paragraph |
Section]
1220. Bolica, Ivan. Descriptio Ascriviensis urbis,... [Paragraph |
Section]
Illyriis strages dedit, Hispanaeque cohorti!
Vel cum Xerzegum propriis Mahumetus ab oris
Expulit hinc, longo vel cum post tempore 7) a. d. 1538. Turcam
30 Clauigeri arma patris, Caesar, Venetique fugarunt.
Aut mox Hispanas dum Barbarussa 8) Ariadenus aenobardus recte Hair-Eddin Barbarossa, summus turicae classis imperator a. 1539. phalanges
Ejicit, atque vrbi vexilla Othomanna reponit.
1221. Bolica, Ivan. Descriptio Ascriviensis urbis,... [Paragraph |
Section]
Sub curam aligeri fouet otia grata Leonis.
235 Inde hic in medio plateae stat celsa columna 47) Columna Publica, etiam et hasta et carrus dicta.
Qua Veneti vexilla Ducis, magnique Senatus
Erigimus, laetique illis applaudimus omnes.
Aspicis hic longas iuuenum, laetasque cateruas,
Multorumque hominum caetum. Hic commercia iungit
1222. Vrančić, Antun. Epistulae anni 1538, versio... [page 37 |
Paragraph |
Section]
1223. Andreis, Franjo... . Commentarius rerum actarum... [page 25 |
Paragraph |
Section]
1224. Andreis, Franjo... . Commentarius rerum actarum... [page 29 |
Paragraph |
Section]
1225. Andreis, Franjo... . Commentarius rerum actarum... [page 29 |
Paragraph |
Section]
1226. Vrančić, Antun. Magdalenae Millaversiae, versio... [page 213 |
Paragraph |
Section]
1227. Vrančić, Antun. Magdalenae Millaversiae, versio... [page 214 |
Paragraph |
Section]
1228. Andreis, Franjo... . Ad optimates Polonos admonitio,... [page 33 |
Paragraph |
Section]
1229. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
1230. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
1231. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph |
SubSect | Section]
1232. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
1233. Martinčić,... . Ad clarissimum uirum dominum... [Paragraph |
Section]
Reddentem quotiens populo te iura uidere
Contigit, o Venetae gloria rara togae,
Iustitiam mirans, sensum, cor nobile, iuro
reddere non aliter iura solere Iouem.
1234. Andreis, Franjo... . Carmina in manuscripto... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Vt nemo ad fratrum extinguenda incendia currat,
Et saluum imprudens sese arbitratur et amens,
Quum uicina ruunt diroque uruntur ab igne,
Quocunque attonito et communi algente ruina.
40 Nunc petit instructus Venetos terraque marique
Perdere, qui soli infandis conatibus obstant,
Ne tandem subigat totum insaciabilis orbem:
Qui faueat Venetis summo discrimine, nusquam est.
Tu, caesar, fratresque tui- nam occasio fluxa est-
45 Arripite hoc tempus, communes iungite
1235. Andreis, Franjo... . Carmina in manuscripto... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Quum uicina ruunt diroque uruntur ab igne,
Quocunque attonito et communi algente ruina.
40 Nunc petit instructus Venetos terraque marique
Perdere, qui soli infandis conatibus obstant,
Ne tandem subigat totum insaciabilis orbem:
Qui faueat Venetis summo discrimine, nusquam est.
Tu, caesar, fratresque tui- nam occasio fluxa est-
45 Arripite hoc tempus, communes iungite uires
Vnanimes Venetis: regno patriaque furentis
Faucibus erepta terram expurgabitis Orco.
Non dicam
1236. Andreis, Franjo... . Carmina in manuscripto... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Perdere, qui soli infandis conatibus obstant,
Ne tandem subigat totum insaciabilis orbem:
Qui faueat Venetis summo discrimine, nusquam est.
Tu, caesar, fratresque tui- nam occasio fluxa est-
45 Arripite hoc tempus, communes iungite uires
Vnanimes Venetis: regno patriaque furentis
Faucibus erepta terram expurgabitis Orco.
Non dicam excidat Venetos: uerum Illyris ipsa,
Portubus atque uiris multo clarissima, nobis
50 Si forte adimitur sine defensoribus aequis,
Nescio quid sperare
1237. Andreis, Franjo... . Carmina in manuscripto... [page 47v |
Paragraph |
SubSect | Section]
Tu, caesar, fratresque tui- nam occasio fluxa est-
45 Arripite hoc tempus, communes iungite uires
Vnanimes Venetis: regno patriaque furentis
Faucibus erepta terram expurgabitis Orco.
Non dicam excidat Venetos: uerum Illyris ipsa,
Portubus atque uiris multo clarissima, nobis
50 Si forte adimitur sine defensoribus aequis,
Nescio quid sperare queant tua proxima regna.
Altera Picenos clades Apulosque sequetur.
Non uictrix olim populorum Roma nec Arnus,
1238. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
Section]
Marchionem Auriae
BERNARDINUM BONIFATIUM
1239. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.4.156 Latius imperii proferat ille sui.
2.4.157 Sat putat esse sibi sua iura antiqua tueri,
2.4.158 Obviaque hostili stringere tela dolo.
2.4.159 Hic decus Italiae Venetae coiere carinae:
2.4.160 Clarius his toto Sol videt orbe nihil.
2.4.161 Hic impaccata deducti e stirpe Liburni,
2.4.162 Hic sunt Dalmatici (Martia corda) Duces.
1240. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.4.179 Infestosque procul nostris a finibus hostes
2.4.180 Submovet, hostiles nec timet ille minas.
2.4.181 Salve invicte Leo, Venetique perenne Senatus
2.4.182 Lumen, et immensi sydus, et aura maris.
2.4.183 Per te parta quies, nostris Mars exulat oris,
2.4.184 Et procul a terris stant mala cuncta
1241. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.5.70 Qui coeli errantes ad iuga ducis oves.
2.5.71 Notescet pietas per me tua magna per orbem,
2.5.72 Et tibi commisi plurima cura gregis;
2.5.73 Hinc referam Venetae praeconia debita gentis,
2.5.74 Qua nihil in terris iustius esse potest:
2.5.75 Illius innumeras percurram carmine laudes,
2.5.76 Et mihi sub Veneto nomine surget
1242. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.5.73 Hinc referam Venetae praeconia debita gentis,
2.5.74 Qua nihil in terris iustius esse potest:
2.5.75 Illius innumeras percurram carmine laudes,
2.5.76 Et mihi sub Veneto nomine surget opus;
2.5.77 Quod repleat ventura novo, nova gloria bello,
2.5.78 Quaeque fuit veterum parta labore Ducum.
2.5.79 At vos qui tantae veritatis molis
1243. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.5.90 Cinctaque temporibus infula sacra tuis;
2.5.91 Quodque tuae tenuit series clarissima gentis
2.5.92 Praecipuum Veneta semper in urbe locum:
2.5.93 Quam, quod te tanto dignum cognovit honore,
2.5.94 Qui tenet in nostra relligione caput.
2.5.95 Sed quid plura moror? iam carbasa poscit in
1244. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.5.101 Et tandem celeri veniet victoria passu,
2.5.102 Cuius in aeternum fama superstes eat.
AD VENETAE CLASSIS PRAEFECTUM VINCENTIUM CAPELLUM.
2.6.1 Dic agedum nostri solatrix Musa laboris,
2.6.2 Curarum atque animi conscia sola mei.
2.6.3 Cur modo tot varios emittunt arva
1245. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.6.52 Distinguunt pictis frigida prata comis;
2.6.53 Illius hoc nostro sic virtus floruit aevo,
2.6.54 Deterius certe quo nihil esse potest.
2.6.55 Hoc duce erunt Veneti victricia signa Leonis
2.6.56 Fixa per eoas, occiduasque domos;
2.6.57 Et Venetum cunctas implebit gloria gentes,
2.6.58 Quas celer aereis Cynthius ambit equis.
1246. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
2.6.54 Deterius certe quo nihil esse potest.
2.6.55 Hoc duce erunt Veneti victricia signa Leonis
2.6.56 Fixa per eoas, occiduasque domos;
2.6.57 Et Venetum cunctas implebit gloria gentes,
2.6.58 Quas celer aereis Cynthius ambit equis.
2.6.59 Sic ubi disseruit motis per inania pennis,
2.6.60 Aonium petiit Calliopaea
1247. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
Section]
4.1.150 Discordes tu iunge animos, et pectora Regum
4.1.151 Evacuata odiis fraterno foedere necte.
4.1.152 At tu sancte Leo, Veneti quo praeside gaudent
4.1.153 Terrarum, coelique decus; qui cuncta tueris
4.1.154 Littora, sollicita quae circuit Hadria cura;
4.1.155 Quae maris Ionii, Quaeque impetus
1248. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
4.2.2.182 Quos inter te, meque etiam, non ultima sedes
4.2.2.183 Aemiliane manet: nam tu foelicibus usus
4.2.2.184 Auspicis Venetae res prima ab origine gentis
4.2.2.185 Orsus ad haec cultis narrasti tempora libris,
4.2.2.186 Quae non indignum tanto te munere reddunt.
4.2.2.187 Ast ego (si pia
1249. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.3.86 Barbarus, haud fidei memor, et rectumque piumque
4.3.87 Spernit; et incautos neglecto foedere pacis
4.3.88 Aggreditur Venetos, Phaeacumque obsidet arces,
4.3.89 Et late ferro populatur et ignibus agros,
4.3.90 Quodque potest genus omne mali Phaeacibus infert.
4.3.91 At contra Veneti, quum se
1250. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.3.89 Et late ferro populatur et ignibus agros,
4.3.90 Quodque potest genus omne mali Phaeacibus infert.
4.3.91 At contra Veneti, quum se videre nephando
4.3.92 Marte peti, toto extemplo conamine nixi
4.3.93 Instruxere suas quotquot potuere Carinas.
4.3.94 Illic Euganei convenit turba Timavi
1251. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.4.51 Quocumque auditum fuerit, praeconia mille,
4.4.52 Mille trahit partas permulta pericula laudes.
4.4.53 Nec minus et Veneti spes non extrema Senatus,
4.4.54 Ipse sui faustum faciens sibi nominis omen,
4.4.55 Cui commissa sacri sunt aurea frena Leonis;
4.4.56 Totque alii Proceres, quos utraque
1252. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph |
Section]
3.1 Ecquid, sepositis dum te iuvat optime veris
3.2 Hadriacis vitam ducere littoribus:
3.3 Et Venetos spectas cives, ausamque superbis
3.4 Stare urbem aeternum fluctibus arte notas;
3.5 Impositam septem suspiras collibus arcem,
3.6 Et quae te ereptum moenia celsa gemunt
1253. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 217 |
Paragraph |
Section]
1254. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 217 |
Paragraph |
Section]
1255. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 223 |
Paragraph |
Section]
1256. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 223 |
Paragraph |
Section]
1257. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 223 |
Paragraph |
Section]
1258. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 224 |
Paragraph |
Section]
1259. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 226 |
Paragraph |
Section]
1260. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 244 |
Paragraph |
Section]
1261. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 290 |
Paragraph |
Section]
1262. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 293 |
Paragraph |
Section]
1263. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 294 |
Paragraph |
Section]
1264. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 295 |
Paragraph |
Section]
1265. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 295 |
Paragraph |
Section]
1266. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 334 |
Paragraph |
Section]
1267. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 335 |
Paragraph |
Section]
1268. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [Paragraph |
Section]
1269. Andreis, Franjo... . Reverendissimo et observandissimo... [page 47 |
Paragraph |
Section]
1270. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1271. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1272. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1273. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1274. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1275. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1276. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1277. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1278. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1279. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1280. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1281. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1282. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1283. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1284. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
1285. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
Nos commune malum communi pellere sorte
Nitimur, hinc armis, hinc pietate precum,
Militiae robur Veneti Pius, atque Philippus,
Miscere Miscere Z: misere D in
pugnam classe vehente viros.
Undique bella tument, noster tibi militat ensis,
Et cruce securus miles in arma ruit,
Imbelles,
1286. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
Ecce confracta est penitus adempto
Limite ponti Limite ponti Z: Iam sibi ponto
P
Tu gregis pastor Pie quinte verus
Tu decus Christi fidei Philippe
Vos Mocenico Veneti coronis
cum duce digni
Foedus inter vos initum salutem Foedus inter
vos initum salutem Z: foederis nexus initi salutem P
Attulit mundo prope jam ruenti
et ministrorum peperit
1287. Vrančić, Faust. Vita Antonii Werantii, versio... [page 195 |
Paragraph |
Section]
1288. Vrančić, Faust. Vita Antonii Werantii, versio... [page 198 |
Paragraph |
Section]
1289. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 266 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1290. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 356 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1291. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 632 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1292. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1051 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1293. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1101 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1294. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1170 |
Paragraph |
Section]
1295. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1199 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
1296. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 1207 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
1297. Mužić, Frano. Carmina VI e codice Variorum... [page 46r |
Paragraph |
Section]
Patria grata tuum nomen celebrabit in aeuum.
De Ioannis Lascari nobilissimi / atque honoratissimi uiri optime de / Veneta
Republica meriti obitu / Francisci Musaei Sicensis carmen
Lascara gens merito latum memorata per orbem,
Historiis celebrata nouis, celebrata uetustis,
Caesareo splendore nitens ac stemmate pulchro;
1298. Mužić, Frano. Carmina VI e codice Variorum... [page 53v |
Paragraph |
Section]
Nomine qui clari semper memorantur in orbe
5 Et perpulchra sui praebent exempla uigoris;
Praeterea stimulos laudum mortalibus addunt.
Nunc floret uirtute patrum magis, optime praetor,
Rem Venetam uarie decorantum stemmate digno;
Et decus antiquum confert cum laude recenti,
10 Protinus aethereo genti aspirante fauore.
Te quoque iure quidem tali laetatur alumno
Auctoremque sui te comprobat illa nitoris.
1299. Mužić, Frano. Carmina VI e codice Variorum... [page 54r |
Paragraph |
Section]
Ad uerae spectant quae relligionis honorem,
Et columen patriae, terrarum sceptra tenentis
Ac pelagi, aeternoque caput tollentis Olympo.
25 Caelicolum dono Veneta tu missus ab urbe,
Regia corda gerens, semper moderamine iusto
Hunc populum regis atque foues curaque paterna
Haec pro parte leuas tristissima tempora rerum.
Talia quis taceat? Superi quis ad aurea regni
1300. Mladinić,... . Vita beati Ioannis episcopi... [page 9 |
Paragraph |
Section]
1.11 Cęlitus inspira Christiano carmina vati
1.12 Qui tibi perpetuo promittit dicere laudes.
1.13 Non dum erat imperio Veneti subiecta Leonis,
1.14 Caesaribus, nec adhuc parebat regibus ullis
1.15 15 Gens Tragurina, sibi condebat libera leges,
1.16 Libera vivebat placitis et more priorum,
1301. Mladinić,... . Vita beati Ioannis episcopi... [page 17 |
Paragraph |
SubSect | Section]
4.161 Atque ita fervebat sanctum sub marmore numen
4.162 Ocia dum lentis ridebant grata colonis.
4.163 Sed quando Veneti navali Marte volebant
4.164
Expugnare Chium, Latiis memoratur in arvis,
4.165 165 Acta per Adriacas auctis violentibus undas
1302. Mladinić,... . Vita beati Ioannis episcopi... [page 17 |
Paragraph |
SubSect | Section]
4.175 175 Vel dedit in predam
latiis, vel corpora peste
4.176 Consumpsit: multique Adrię moriuntur in undis.
4.177 Sex e triginta Venetos remeare canales
4.178
Crepte ventis, histi, saloque carinę
4.179 Ioannis quę forte manum nexere verendam
4.180 180
1303. Mladinić,... . Vita beati Ioannis episcopi... [page 17 |
Paragraph |
SubSect | Section]
4.179 Ioannis quę forte manum nexere verendam
4.180 180 Auricomque tulere Duci venerabile donum.
4.181 Mox oratores Venetas mittuntur ad arces
4.182 Res abiuratas Divi dextramque petitum.
4.183 Atque ubi delati submissa voce precantur:
4.184 "Christiani o splendor generis, nitidissime Princeps,
1304. Mladinić,... . Vita beati Ioannis episcopi... [page 18 |
Paragraph |
SubSect | Section]
4.196 Ad loca Dalmatię numquam Tragurique feretis."
4.197 Irrita respondit iactatis verba pręcantes:
4.198 "Nos Veneti satius veneramur numina Divum."
4.199 Męsti Oratores redeunt, ac triste recensent
4.200 200 Responsum, et valde gemuit Tragurina propago
4.201 Sed memoro qualis gemitum
1305. Mladinić,... . Vita beati Ioannis episcopi... [page 18 |
Paragraph |
SubSect | Section]
4.203 Nocturnęque preci populus de more vacabat
4.204 Nec non pontificis rutilam vigilabat ad aram.
4.205 205 Cernitur interea lucenti crine cometas
4.206 Finibus ab Venetis
4.207 Acriumque procul rutilo flagrare per orbem
4.208 Lumine: Dalmatia atque Croatica terra repulsit
1306. Mladinić,... . Vita beati Ioannis episcopi... [page 19 |
Paragraph |
SubSect | Section]
4.260
260 Sed iubeo castam deferri pręsulis ulnam;
4.261 Mox nigra expulsus rediit sub Tartara dęmon.
4.262 Freycius Veneto cum Principe bella Tyrannus
4.263 Gessit et armigeri dubio in certamine Divum
4.264
Inspecie Senis expugnantem videmus hostes
4.265 265
1307. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [Paragraph |
Section]
Moralium distichorum Libri
1308. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 63 |
Paragraph |
SubSect | Section]
3.174.1 Lampetram me turba vocant. quia lambere petras
3.174.2 Dicor, et id Venetus credidit Hermoleos.
Trotta.
3.175.1 Heus tu, Graece novisti, quique Latine;
3.175.2 Dic age, quo priscis
1309. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 121 |
Paragraph |
SubSect | Section]
11.19.12 In virtute situm iudicat omne bonum.
Quid agendum famae immortalitatem quaerentibus ad Hemum Venetum patritium. *
11.20.1 Aequa cole, vives iucunde et suaviter Heme,
11.20.2 Et tua post cineres fama superstes erit,
11.20.3 Hoc Academia, et variis distincta figuris
1310. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 176 |
Paragraph |
SubSect | Section]
14.3.7 Huc illuc agita, ut feret libido,
14.3.8 Nam tentigine pruriunt puellae,
14.3.9 Atque ut sunt pathicae, volunt videri.
14.3.10 Verum nec Venetos patres, nec arma,
14.3.11 Nec tentes volo Martium Leonem.
14.3.12 Trux est bellua, unguibus minatur.
14.3.13 Discerpet (mihi crede) si lacesses,
1311. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 218 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
16.2.30.8 Illa daret, quos fert Sicelis Hybla, crocos,
16.2.30.9 Invidere Dei. nec fors tulit impia rerum.
16.2.30.10 Tu patrio, Veneto conditur ille solo.
16.2.30.11 Quod si certa fides vati, si conscia veri
16.2.30.12 Laurus in emerita fronte virere solet,
16.2.30.13 Qua surgens Aurora diem vehit
1312. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 223 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
16.2.47.6 Sic dum fata fugis, fata subinde petis.
Marco Marullo homini Graeco, et magni nominis Poetae, Genethliaci fatalem aquam
praedixerant. Mare itaque de industria vitabat, et cum Florentiae Graecas doceret, ut Venetias
iret, ne paludes illas navigaret, adduci non poterat. Demum Caecinnae Volaterrani fluvioli undae extinctus, sortem adimplevit.
Marci Basilli
1313. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 230 |
Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
1314. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
16.3.165 Nil adeo in terris proprium, novus occupat haeres
16.3.166 Iugera, pallentes innatat ille lacus.
16.3.167 Qui Venetos contra patres interritus ore
16.3.168 Et stetit, et dixit libera verba senex.
16.3.169 Lucharus hic sane est, Larissae pinguis alumnus, Luchari.
1315. Zavorović, Dinko;... . Praefatio et epistulae in libris... [Paragraph |
Section]
1316. Zavorović, Dinko;... . Praefatio et epistulae in libris... [Paragraph |
Section]
1317. Nardin, Petar. Elegia de laudibus Sibenici,... [Paragraph |
Section]
28 Vivit adhuc mulier fortiter arma gerens.
29 Haec fidei comissa tuae, fidelissima nempe
30 Sice, Duci Veneto, moenia tuta manent;
31
32 Civis in hac sceptrum nobilis urbe tenet.
33 Hic prius ostenso celebrat nova nupta
1318. Levaković, Rafael. Ad Benedictum Uinkouich episcopum... [Paragraph |
Section]
1319. Levaković, Rafael. Ad Benedictum Uinkouich episcopum... [Paragraph |
Section]
1320. Levaković, Rafael. Ad Benedictum Uinkouich episcopum... [Paragraph |
Section]
1321. Palmotić, Junije. Carmina Latina, versio electronica [page 14 |
Paragraph |
Section]
1.29 Ah! cerne, quantis asper hiatibus
1.30 Venena spirat foeda, quot igneis
1.31 Cinctus cerastarum catervis
1.32 32 Bella movet Veneto Leoni:
1.33 Quot rauca Graji per maris aequora
1.34 Ducit cohortes dirus, ut occupet
1.35 Regnata Minoi severo
1.36 36 Arva, sagittiferasque
1322. Lučić, Ivan. Epistola ad fratres Blaeu (14. 11.... [Paragraph |
Section]
1323. Gradić, Stjepan. De vita, ingenio, et studiis Junii... [page n22 |
Paragraph |
Section]
1324. Matijašević... . In Budae a Turcarum tyrannide... [page f9 |
Paragraph |
Section]
1325. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f15 |
Paragraph |
Section]
1326. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f16 |
Paragraph |
Section]
1 Ergo integrati me Phoebe tumore caloris
2 Rursus agis? nec Buda satis? nisi carmine nostro
3 Per bellum VENETIS accederet ardua fastis
4 NAVPLIA, et invictae caderet sub jura securis?
5 Sit procul iste furor, properaeque insania Musae,
6 Hanc mecum siluisse velis, nec carminis atrum
7 Incompti nubes mala per
1327. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f16v |
Paragraph |
Section]
35 Sextos herae, nec amat sortem invidisse sodalis,
36 Ad quem Nympha pedum sociae commixta catervae
37 Adsilit anfractu laetas ductura choreas.
38 Iam ratus ordo deis VENETAS victore carinas
39 Per famuli properare vadi spumantia rostro
40 Caerula, quâ circum resonam Proconesson anhelis
41 Fluctibus unda furit, streperisque Propontida Nereus
42 Torvet aquis, quâque alta
1328. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f17v |
Paragraph |
Section]
83 Vox salit, et notam non percipit Hybla loquelam.
84 Vivat io! favet alma piis Victoria fato
85 Conciliata suo, dubitataque moenia vidit
86 NAVPLIAE, obarmatam VENETI doctura Senatûs
87 Signa pati Creten, Asiaeque potentis in urbes
88 Immissura togam, Hadriacasque per arma secures.
89 Haec sortis momenta dabit, majoraque longè
90 Spe
1329. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f17v |
Paragraph |
Section]
90 Spe tacitâ, pejore suos de more lapillo
91 Signabit lapsura dies in singula Thrace
92 Tempora, nec terrâ, pelagoque potentis amicâ
93 Fortunae statura rotâ, sed ab orbe voluto
94 Lapsa suas VENETIS submittet fascibus urbes.
95 HAEC asserta recens tumet incrementa futuris
96 Se multâ sibi devictâ dare turre triumphis.
97 Qualis in aestivas primo stridore favillae
98 Ignis ubi messes abit, in
1330. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f18 |
Paragraph |
Section]
106 Thure dies Superis, et pasta decenter honoro
107 Cera micare tumet meritis altaribus igne.
108 Vlterius ne rapta dole tibi jura per urbes
109 Fraudibus armatis Venetvm Respvblica Patrvm,
110 Hac Deus arte probat dilectare arbitria gentis,
111 Vt lapsu fautore levet, majusque sequatur
112 Tentatae post damna decus, nec ut ordine primo
113 Stet,
1331. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f19 |
Paragraph |
Section]
158 Apparat Ismariis in apertas fascibus urbes
159 Commisisse feri velut aspera semina belli.
160 Has tandem Scythicis tribuere minacia fastis
161 Fata vices, VENETIS ut succrescente sub armis
162 Morte virum, rabie pectus disrumpat anhelum
163 Ductor atrox, domitas viduari civibus urbes,
164 Atque fremens famulis patrium stagnare cruorem
165 Finibus, et lapsas
1332. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f19v |
Paragraph |
Section]
188 Dependere colum, patitur siluisse voluptas,
189 Et simul hoc ipsum moto deus ursit in oestro.
190 Et quis ab eventu, nullo nisi Apolline fretus,
191 Non fureret VENETIS bona per praesagia carmen
192 Classibus, et multae non spargeret agmina lauri
193 Augurio? quam crista DVCIS, quam militis hasta,
194 Et simul HADRIACAE gestent in pace secures.
195 Cesset in
1333. Matijašević... . Naupliâ... vindicatâ, oestrum,... [page f19v |
Paragraph |
Section]
206 Quin etiam Odrysii circumolua fella Draconis
207 Detumuere minas, victores terga per ictus
208 Saucius, obsessas jamdudum lethifer oras
209 Deserit, Hebre, tuum VENETO casurus ad amnem
210 Vulnere, Saturni posituro in saecula Mundum.
211 Adde quod infestae per idonea praelia Lunae
212 Iam cecidit cornutus apex, quem nulla capessat
1334. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 11 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1335. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 11 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1336. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 8 |
Paragraph |
Section]
1.1
1.2 Pectora, victuro liceat mihi carmine, diva
1.3 Promere Calliope. Venetis hic natus in oris,
1.4 Dives opum, clarasque trahens a Stemmate laudes;
1.5 Unde toga et dignos proceres, et martia fortes
1.6 Assumpsit fortuna
1337. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 20 |
Paragraph |
Section]
1.202 Laudis, Avernales trusuro in tartara larvas.
1.203 Nunc opus est plena Heroem describere penna.
1.204
1.205 Exultans pingui circum pulcherrima gleba,
1.206 Qua flagrante graves gignit Ceres aurea spicas,
1.207 Multiloquumque premit celebris vindemia
1338. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 29 |
Paragraph |
Section]
1.481 Non magis hae Phrygio cantatae Antenore sedes
1.482 Dedaleae quam sede Deae; quam Troicus olim
1.483 Hostem habuit sanguis; Veneto nunc cuncta Leone
1.484 Pacificante, ipso Troiae pro sanguine pugnat.
1.485
1.486 Iustinianei
1339. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 43 |
Paragraph |
Section]
2.104 Naviter impensi curis insuavibus anni,
2.105 Non sperato iterum patriam, charosque reliquit
2.106 Discessu socios, Venetamque immigrat in urbem.
2.107 Sed quali patriam, veteresque reliquerit aedes
2.108 Consilio, Venetosque adiit quo Numine, pandam.
2.109 Virtutis stadium multarum errore viarum,
1340. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 43 |
Paragraph |
Section]
2.105 Non sperato iterum patriam, charosque reliquit
2.106 Discessu socios, Venetamque immigrat in urbem.
2.107 Sed quali patriam, veteresque reliquerit aedes
2.108 Consilio, Venetosque adiit quo Numine, pandam.
2.109 Virtutis stadium multarum errore viarum,
2.110 Infestare solet Stygius, qui nostra procurat
2.111 Damna canis;
1341. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 44 |
Paragraph |
Section]
2.138 Quam capiat natale solum: Vicentia tantis
2.139 Aequam materiem non est potis addere flammis.
2.140 Atque suis maior dum quaeritur area palmis,
2.141 Occurrunt Veneta extremis exercita semper
2.142 Tecta malis, celebres spondis fatalibus aedes;
2.143 Digna palaestritis insignibus area, quales
2.144 Terrenis nudos
1342. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 45 |
Paragraph |
Section]
2.155 Auxilia indulgens, propriis res usibus aptas,
2.156 Egregium turbae spolium dispersit egenae.
2.157
2.158 Quam tali fervore petit, cui Nereus ipse
2.159 Cedat, et aethereis cedat Thetis aemula flammis.
2.160 Nereides Venetae quibus est ea Regia curae,
1343. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 45 |
Paragraph |
Section]
2.158 Quam tali fervore petit, cui Nereus ipse
2.159 Cedat, et aethereis cedat Thetis aemula flammis.
2.160 Nereides Venetae quibus est ea Regia curae,
2.161 Quam vitreis fundavit aquis, tutoque locavit
2.162 Gurgite pax, et honor, sapientia, copia rerum,
2.163 Nobilitas, robur, procerum tranquilla
1344. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 45 |
Paragraph |
Section]
2.164 Maiestas, populique fides, industria, candor,
2.165 Et pietas regni tutrix fidissima vestri;
2.166 En vera Adriacas pietatis imago per undas
2.167 Fertur, et in Venetis figi petit aedibus hospes,
2.168 Ut patriae, Thracem fortasse timentis Erinnym,
2.169 Promoveat veteres, populi pietate triumphos.
2.170 Excipite hoc patriae sydus, radiosque
1345. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 47 |
Paragraph |
Section]
2.205 Agmina, luce sua; cum vos hostilibus idem
2.206 Ditaret spoliis: contra bis millia quinque
2.207 Bistonidum, cum nec vestrum bis mille fuissent,
2.208 Praeclaram Venetis laurum dedit annuus armis.
2.209 Vester id agnovit grandi pietate Senatus,
2.210 Decrevitque diem; totius solemnibus Urbis
2.211 Auspiciis, quo Bistoniae spolia ampla Dianae
1346. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 57 |
Paragraph |
Section]
2.533 Advenit auspiciis: et tu Tyrrhena suorum
2.534 Gaudebis fieri decorum, laudisque theatrum
2.535 Parthenope, aequoreas inter pulcherrima nymphas.
2.536 Quam Veneta excipiet vim luminis Amphytrite!
2.537
2.538 Monstrorum Alcides domitor, cui Cerberus olim
1347. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 106 |
Paragraph |
Section]
4.284 Excepit pietas. Romani horrore Gradivi,
4.285 Venerius patrias reditum celerabat in oras:
4.286 (Hospite gavisus fuit hoc, Venetoque Latinus
4.287 Oratore Tybris) cuius stipulata saluti
4.288 Carbasa, dispositam pelago committere puppim,
4.289 Antennis appensa, Notoque petita monebant,
1348. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 106 |
Paragraph |
Section]
4.288 Carbasa, dispositam pelago committere puppim,
4.289 Antennis appensa, Notoque petita monebant,
4.290 Et gravidam Latio portu migrare carinam;
4.291 Securum Veneto quae littore sisteret urbi
4.292 Primae Oratorem. Puppimque Orator, et urbem
4.293 Insinuat, sociumque viae rogat ire Thienem.
4.294 Ambigui primum pressere incerta sodales
1349. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 106 |
Paragraph |
Section]
4.295 Vota; sed haerentes animos, occasio Coelo
4.296 Missa rapit, monitisque regunt caelestibus anceps
4.297 Iudicium, qui fata sequi, Venetamque subire
4.298 Decernunt, dignam hospitibus coelestibus Urbem
4.299
1350. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 107 |
Paragraph |
Section]
4.312 Marmora conficiunt aedes: quod nesciit, impar
4.313 Obstupuit natura decus; mirata quod inter
4.314 Adriacas Aegea undas translata Carystos,
4.315 Aut Venetae Phariam trudant imitantia lymphae
4.316 Saxa Paron; vel fortasis glaciata sub Axe
4.317 Aequora brumali, sacras sustollat in aedes,
4.318 Atquae nova pius arte labor durare
1351. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 107 |
Paragraph |
Section]
4.323 Accendit studium, coelestes commoda fructus,
4.324 Apta Theatinae ostendit cultura palaestrae.
4.325 Firmatis igitur votis se devovet urbis
4.326 Praesidio Venetae, Romae male tuta Thienis
4.327 Relligio: sic natali faecunda recedit
4.328 Planta solo, pomoque alia tellure sepultae
4.329 Radices meliore placent: perpessa furorem
1352. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 108 |
Paragraph |
Section]
4.334 Post tormenta, novis decoratae frondibus ulmi,
4.335 Nativae laxare calor compendia flammae;
4.336 Territus immiti, triplici sic grandis arista,
4.337 Ordo Noto, Veneti postquam hunc suavissima veris
4.338 Excepit facies, pietatis nomina mille,
4.339 Mille nova sapidos Coeli producere coepit
4.340 Temperie fructus, pressumque efflare vigorem
1353. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 108 |
Paragraph |
Section]
4.349 Numinis aut maior sic gloria, certaque poscunt
4.350 Communis praecepta boni: suprema Thiene
4.351 Romae fata pati valuit; quod fata subisset
4.352 Nullo operis fructu, Venetae se maluit urbi
4.353 Servatum, divinus ubi sibi plurima mortis
4.354 Fata pararet amor, multis illustria palmis.
4.355
1354. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 110 |
Paragraph |
Section]
4.412 Posthabita fati petit imperterritus ingens
4.413 Morborum pelagus, vivaeque fimeta mephitis,
4.414 Quo tunc impavidus fraterni accessit amoris
4.415 Prodigio, sat adhuc Veneti vis illa flagelli
4.416
4.417 Imposuit nomen; variorum hic Lerna malorum,
4.418 Morborum hic
1355. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 111 |
Paragraph |
Section]
4.439
4.440 Solveret obsequio, promptum peregrina levamen
4.441 Percipit improbitas, Venetas grassata per oras.
4.442 Christiadum mentes quidam bonus imbuit ignis;
4.443 Aeterni sperata boni quos una propinquos
4.444 Meta facit, qua quisque suos face diligit artus,
1356. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 112 |
Paragraph |
Section]
4.454 Caucasei soboles, adversae ubi frigore brumae,
4.455 Infaecunda dapes nescit, Cereremque perenni,
4.456 Proscribit sterilis tellus tumulata pruina.
4.457 Sed Venetas quod monstrum istud pervaserit oras,
4.458 Cultus ubi plenis ager inturgescit aristis;
4.459 Et promptum Aeoliis, faciles mare flatibus escas
4.460 Advehit; infelix fuerat
1357. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 113 |
Paragraph |
Section]
4.509 Supplicia: his gaudet primis Rhamnusia poenis:
4.510 Exposui quantum geminae formidine cladis,
4.511 Et famis et dirae pestis, celebrata Thienis
4.512 Sudavit Venetis pietas; nunc tertia, laeso
4.513 Intentata quidem solum monet ultio Coelo,
4.514 Pierios astus; sed quam saevire minaci
4.515 In Venetos flamma, precibus concessa Thienis
1358. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 113 |
Paragraph |
Section]
4.512 Sudavit Venetis pietas; nunc tertia, laeso
4.513 Intentata quidem solum monet ultio Coelo,
4.514 Pierios astus; sed quam saevire minaci
4.515 In Venetos flamma, precibus concessa Thienis
4.516 Palma simul vetuit, simul et servavit amicae
4.517 Urbis vicino pacis solatia bello.
4.518
1359. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 118 |
Paragraph |
Section]
4.660 Sarmatiae Princeps, et maior Achille Ioannes,
4.661 Quaere tuos Rex magne hostes, quas Lechicus ensis
4.662 Dissipet, et Scythicam fax opprimat Arctica Lunam.
4.663 Ite modo Veneti, feliciter ite Leones,
4.664 Vestraque Bistoniae quae spectant carbasa maestae,
4.665 Excipiant domitae vexilla volantia turres.
4.666 (Providus o rerum, et fati mirabilis
1360. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 120 |
Paragraph |
Section]
4.684 Insula lunato Phebea asserta tyranno,
4.685 Visa metu Adriacum fuerat turbasse Leonem,
4.686 Sollicitum; ne post tantae praeludia palmae,
4.687 Immissos Venetis Thraces ditionibus enses
4.688 Lugeat, et Rhodio nutet sua purpura fato.
4.689 Quis metus hic habuit populos, cum plena trophaeis
4.690 Regnorum, et nostri crevisse stupore veterni
1361. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 120 |
Paragraph |
Section]
4.693 Urbibus excidium, sacris circumfluus aris
4.694 Ostendit pavor: afflictos ubi certa recepit
4.695 Spes animos, precibus pietas armata Thienem
4.696 Repperit authorem, Venetam bene providus urbem
4.697 Instruxit pugnare piae qui robore vitae,
4.698 Et votis placare Deum, quo vindice nostri,
4.699 A Luna faciles nutant Othomannide reges.
1362. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 121 |
Paragraph |
Section]
4.727 Laetitia voluit Numen, face quando Gradivi
4.728 Pannonibus versa, se mox vetuisse probavit,
4.729 Grassari Hesperio Rhodopaeum sanguine Martem.
4.730 Hanc igitur Venetus pacis tibi debet olivam
4.731 Caietane Leo, quod non fallentibus armis,
4.732 Hellespontiacum procul exsufflaveris hostem.
4.733 Nec solum Ismario fuit urbs ea libera bello,
1363. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 121 |
Paragraph |
Section]
4.732 Hellespontiacum procul exsufflaveris hostem.
4.733 Nec solum Ismario fuit urbs ea libera bello,
4.734 Sed tota immiti circumfrendente Gradivo
4.735 Italia, Venetas dira face Martius oras,
4.736 Non tetigit turbo; quas praeservavit eodem
4.737 Praesidio, docuitque precum constare beatam
4.738 Suffragiis pacem: verum est: decreta
1364. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 128 |
Paragraph |
Section]
4.935 Stipat; odorato quo flore, et lumine, Patris
4.936 Splendor, maternique uteri purissimus iste
4.937 Flos, minus ignotus populis venientibus esset.
4.938 Hoc Caietanus Venetum servasse Leonem
4.939 Praesidio memoratur; adhuc decorantibus urbem
4.940 Exemplis: passimque aliae, quae prima Thienis
4.941 Instituit pietas, gentes inventa sequuntur.
1365. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 130 |
Paragraph |
Section]
4.992 Nolo plura loqui: de multis immoror uni
4.993 Prodigio, quod vivus adhuc celare nec ipsis
4.994 Nocturnis potuit, Veneta factum urbe, tenebris.
4.995
4.996 Cura fuit sociis, capta quidam inter alumnos
1366. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 132 |
Paragraph |
Section]
5.7 Te quibus Adriaca velocius urbe moventem
5.8 Exciperet gratis Syren pulcherrima tectis.
5.9 Nilque reluctantem quo te mandata Quirinae
5.10 Cum raperent Sedis, Venetae fortissimus urbis
5.11 Non te flexit amor, quae charum abscedere patrem
5.12 Maesta tulit: non aestivi violenta caloris
5.13 Terruit Herculeo feritas armata Leone;
1367. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 134 |
Paragraph |
Section]
5.48 Has removens, audax proprii levitate talenti
5.49 Cogitat immoti seriem convellere fati.
5.50 Obiicias Venetos hac si ratione sodales
5.51 Vivere; nec certas frugalibus addere mensis
5.52 Te Doctore dapes; sed pure incerta piorum
5.53 Subsidia admitti dubiis es legibus author;
1368. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 134 |
Paragraph |
Section]
5.52 Te Doctore dapes; sed pure incerta piorum
5.53 Subsidia admitti dubiis es legibus author;
5.54 Vivendum hic aliter: nihil hic tibi proderit urbis
5.55 Exemplum Venetae: non est opulentia nostrae
5.56 Urbi eadem: nobis tenui quod praedita censu
5.57 Rura ferunt; vix explendum pro more decentem
5.58 Sufficit ad fastum; procul est, ut sponte
1369. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 134 |
Paragraph |
Section]
5.56 Urbi eadem: nobis tenui quod praedita censu
5.57 Rura ferunt; vix explendum pro more decentem
5.58 Sufficit ad fastum; procul est, ut sponte queamus
5.59 Munifici fieri: Venetis est copia maior,
5.60 Et minor in pompa legum probitate ligata
5.61 Nobilitas, vestra unde fides, ultronea vitae
5.62 Adiumenta trahat: crebris Mars insuper armis
1370. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 134 |
Paragraph |
Section]
5.61 Nobilitas, vestra unde fides, ultronea vitae
5.62 Adiumenta trahat: crebris Mars insuper armis
5.63 Campanas exhaurit opes, belli inscia frugum
5.64 Contigit ubertas Venetis; ibi vivere vestra
5.65 Pauperies et muta potest; hic indiga victus
5.66 Indubii, mendica etiam male coenat egestas.
5.67
1371. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 136 |
Paragraph |
Section]
5.127 Prodigio firmata fides? ingrata parenti
5.128 Aethereo fieret soboles, si tutius illa
5.129 Duceret, ambiguos in victum admittere census.
5.130 Nuper apud Venetos crudelis saeviit urbe
5.131 Regnatrice fames; nullo hic numeravimus aere
5.132 Lustra duo; tamen elingui nec congruus ori
5.133 Victus, et ornandis cultus non defuit aris.
1372. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 138 |
Paragraph |
Section]
5.181 Tecta Thienae fidei, quibus aeris habendi
5.182 Saeviit improbitas, vultu constante remissis
5.183 Clavibus abiurat, vestigaturus, ubique
5.184 An fortasse idem Venetis qui prospicit oris
5.185 Sit Deus, aut aliud timidam Syrena gubernans
5.186 Assideat Coelo cura si dispare Numen.
5.187
1373. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 159 |
Paragraph |
Section]
5.804 Terrigenae pavidas nocti subducere mentes.
THIENEIDOS LIBER SEXTUS.
6.1
6.2 Exceptum quondam non molli ardore Thienem,
6.3 Parthenope: sed perfuncti trieteride lapsa
6.4 Officii, caetusque sui quem rexit, habenis
1374. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 159 |
Paragraph |
Section]
6.9 Dite tulit: Stygiis pelago submergere mentem
6.10 Invisam Furiis, inito promisit adulter
6.11 Neptunus pacto: nam cum rabiosa notaret
6.12 Tysiphone, Venetam dubiis exponere navim
6.13 Vela notis; viditque fretum sulcante Thienem
6.14 Puppe vehi, et vitreis dudum felicia campis
6.15 Innocuo spectat turgescere suppara vento;
1375. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 192 |
Paragraph |
Section]
6.1025 Civilis moriente furor: vivente recepit
6.1026 Hoc Authore vetus vitae nova lumina Clerus.
6.1027 Italiae Thracem monstrantem cornua Martem
6.1028 Avertit precibus: Venetae contagia pestis.
6.1029 Aegrorum obsequio pressit: vim perdidit illo
6.1030 Provisore fames: isto sectaria cessit
6.1031 Excubitore fides: puerum donante MARIA
1376. Rogačić, Benedikt. Proseucticon de terraemotu [page 10 |
Paragraph |
Section]
204 Praecessere quidem auxiliis Regnator Iberus
205 Et geminus, caelo majestas aemula, Clemens, 205
206 Lucaque non propria[e] tantum, sed quicquid ubique,
207 Libertatis amans, Venetique, potentia corda
208
209 Sed supremum operi nimirum accedere culmen
210 Te sine fata vetant. Velut
1377. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1378. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1379. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1380. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1381. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1382. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1383. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1384. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1385. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1386. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1387. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1388. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
Eccoti un Nuovo Apollo
Travestito in humano;
Con Caratteri d’Oro
Merita Honor Soprano:
Con accenti Soavi,
1389. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph |
Section]
1390. Ritter Vitezović,... . Dissertatio regni Croatiae, versio... [page 129_r |
Paragraph |
Section]
1391. Ritter Vitezović,... . Dissertatio regni Croatiae, versio... [page 130_v |
Paragraph |
Section]
1392. Ritter Vitezović,... . Dissertatio regni Croatiae, versio... [page 130_v |
Paragraph |
Section]
1393. Ritter Vitezović,... . Dissertatio regni Croatiae, versio... [page 130_v |
Paragraph |
Section]
1394. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
Section]
Ille ego, qui Veneto solitâ stagnare Timavo
Euganeâ cecini Phrygii positoris in urbe
Vota fidemque Viri, nec non Venusina coëgi
Barbita Dircaeum carmen resonare patronis
Gratum Caelicolis, Tuscum nunc missus ad Arnum,
1395. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Plura per hoc montis, liquidam spectantia Thetim
Visuntur castella latus: videt altior artum
Intrantis lymphae plebs Moschenicia guttur;
Sed propior rupes ipsi est Bersecia collo,
Attingens Venetum scabra tellure Leonem.
At medium stat nacta sinum Laurana, fidelis
Arbore spinosus germen cui vestit echinus.
Hanc sequitur tumidas pelagi frangentibus undas
Stantibus ad ripam saxis scabrosa
1396. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Hanc sequitur tumidas pelagi frangentibus undas
Stantibus ad ripam saxis scabrosa Volosca,
Tuta ubi velivolis statio est Praeluca carinis.
Hunc ovium fecunda sinum premit insula, mollis
Velleribus, Venetos venerans Cercyria fasces,
Litoreis quae dura petris, quod cernere possint
Flumigenae, ponti spatium definit et aestus
Maioris frenat rabiem. Sed mitis utraque
Parte subintranti fluxum non praepedit
1397. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
33 Bellipotens Regina Padi, quae gaudia Nereo
34 Plaudenti vexisset aqua quantosque superbus
35 Eridanus Venetum vomuisset in ora pavores!
36 Sed quid ago? Dominae venerandum luce tiarae
37 Aspicio Stephanum et tota Sidone rubentem,
38 Si
1398. Đurđević, Ignjat. Poetici lusus varii, versio... [Paragraph |
Section]
2 Et variat molles sectilis umbra genas.
3 Crede mihi, his maculis auges tua probra, Lycori,
4 Et sequitur similes consona fama notas.
5 Nec satis est, Veneta quod pixide forma trahatur
6 Vernet et Hispano murice picta cutis,
7 Ni discant rigidae tibi luxuriare tenebrae,
8 Et fuscae in picto Cyclades ore natent.
1399. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1400. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
Nunc quoque cum fertur
1401. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
Hieronyme, Aoniae quamvis novus incola silvae,
Judice me potis es dicier esse vetus:
Nam tua jam redolent Phoebeam carmina laurum
Et serta ex
1402. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
Jancius hic situs est, Venetus cui clara senatus
Detulit auratae munera militiae,
Ut sua quanta foret pariter virtusque fidesque
Testaretur honos talis et ultro datus.
Joannes Andreas Thomaseus,
1403. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1404. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1405. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1406. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1407. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
Aetas nostra simul posteriorque leget!
1408. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
Vidit Erythraeo quondam responsa sub antro,
1409. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
Abstulit; amborum sit pia cura Deo.
Xarcus, eques aureatus ac optimus dux, sepultus in ecclesia cathedrali sancti Domnii est. Post memoranda adversus Turcas gesta pro Republica Veneta tandem illorum insidiis occubuit, de quo extat hoc epitaphium in sepulcrali lapide:
Xarco Draxoevio Catherina Martinusia marito cariss. P. Hic aureis militiae insignibus
1410. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1411. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1412. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1413. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1414. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1415. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1416. Dumanić, Marko;... . Synopsis virorum illustrium... [Paragraph |
Section]
1417. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 2 |
Paragraph |
Section]
1.50 Spem non exiguam prima mihi fronte spopondit
1.51 Sedenum saeclum Christi nascentis ab ortu
1.52 Quod pia connumero; Vladislavi namque regentis
1.53 Pannonias, contra Venetos quas moverat, iras
1.54 Praesul Alexander sanctè placavit,
1.55 Threicium versùs impendere svaserat hostem,
1.56 Praeside Corvino,
1418. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 3 |
Paragraph |
Section]
1.56 Praeside Corvino, nostro Prorege, Joanne,
1.57 Matthiae Regis nato; belloque parabat
1.58 Subsidium Praesul, Venetosque ligarat ad illud
1.59 Duplo praestandum majus. jàmque arma parabam
1.60 Exitio Turcis. Sed sors inversa meorum
1.61 Frustravit pia vota Ducum, pia vota juventae;
1419. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 14 |
Paragraph |
Section]
1.410 Ast ubì vicino vicinia fida tulisse
1.411 Unanimem debebat opem; commune periclum
1.412 Qua tolli quiret; Venetus sua tella reponit,
1.413 Cum Turcis iniens, multo quam munere solvit,
1.414 Pacem. Ita quisque suae privatim prospicit aedi:
1.415 Nemo vicinum, nemo jam publica curat.
1420. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 31 |
Paragraph |
Section]
1.925 Vel conjurato, cuj non est fidere tutum;
1.926 Ad mala nostra etenim semper vigil excubat hostis.
1574.
1.927 Jam pax cum Turco Venetos delectat. Iberos
1.928 Ex Africis turbat crudelis Barbarus oris:
1.929 Corcyram flammis vastat ferroque; Ducatum
1.930 Moldaviae Valahosque suo per sangvinis amnes
1421. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 33 |
Paragraph |
Section]
1.987 Hebraeos, Graecos; reliquos mea Seña sinebat
1.988 Christicolas commune aequor sulcare quietos;
1.989 Quamquàm etiam reliqui quondam, Venetique potentes,
1.990 Regibus assuetum Crovatis solvere censum
1.991 Debuerint, pelagi Seña custodc Liburni.
1.992 Cuj, sese postquam vidit, nil posse nocere
1422. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 33 |
Paragraph |
Section]
1.990 Regibus assuetum Crovatis solvere censum
1.991 Debuerint, pelagi Seña custodc Liburni.
1.992 Cuj, sese postquam vidit, nil posse nocere
1.993 Thrax, Venetos socios vocat, ut terraque marique
1.994 Sic gemino Mavorte priùs cadat obruta Seña:
1.995 Nec se fortunis opponat jam unica Turcis.
1577.
1423. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 42 |
Paragraph |
Section]
1.1278 Debuerat, Señae florebat Martia pubes,
1.1279 Continuò Turcas quae sola lacessere vires
1.1280 Ausa fuit: sed Thrax ut fortior impetat urbem
1.1281 Señoniam, Venetos socia exhortatur ad arma.
1.1282 Ut tamen Hassani cedat sine sanguine praeda,
1.1283 Señonios scripto pro deditione requirit,
1.1284 Nève probent extrema pati, graviora
1424. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1.1301 Sed vix contiguum Scrissae pervenit ad aequor
1.1302 Custodis ratium, cùm Turca, in proximo agentem
1.1303 Accessit praeiens, Venetum erudiendo Thalassum
1.1304 De casu, atque illo ducenda littore praeda:
1.1305 Obsecrat occursum, qui tanta incommoda sistat.
1.1306 Appellunt septem Venetae ad mea littora naves,
1425. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1.1304 De casu, atque illo ducenda littore praeda:
1.1305 Obsecrat occursum, qui tanta incommoda sistat.
1.1306 Appellunt septem Venetae ad mea littora naves,
1.1307 Captivantque meas,
1.1308 Denegat hanc Daniçic': patria dum nactus ab Urbe
1.1309 Succursum paulò post,
1426. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1.1308 Denegat hanc Daniçic': patria dum nactus ab Urbe
1.1309 Succursum paulò post, navibus injicit ignem,
1.1310 Cum Venetisque suas comburit: ne mare tandem
1.1311 Alterutri faveat. Venetasque in littore turmas,
1.1312 De praeda simul ac vita certare coëgit,
1.1313 Et quos ense nequit fugientes,
1427. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1.1309 Succursum paulò post, navibus injicit ignem,
1.1310 Cum Venetisque suas comburit: ne mare tandem
1.1311 Alterutri faveat. Venetasque in littore turmas,
1.1312 De praeda simul ac vita certare coëgit,
1.1313 Et quos ense nequit fugientes, consecrat undis,
1.1314 Sic justam victor praedam conducit in
1428. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1.1312 De praeda simul ac vita certare coëgit,
1.1313 Et quos ense nequit fugientes, consecrat undis,
1.1314 Sic justam victor praedam conducit in urbem.
1.1315 Hinc inter Venetos Senonesque offensio major
1.1316 Incrementa capit; licèt his mens nulla nocendi
1.1317 Christicolis fuit: at Venetis suspecta veniret
1.1318 Plùs semper Senonum virtus; ne
1429. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 43 |
Paragraph |
Section]
1.1315 Hinc inter Venetos Senonesque offensio major
1.1316 Incrementa capit; licèt his mens nulla nocendi
1.1317 Christicolis fuit: at Venetis suspecta veniret
1.1318 Plùs semper Senonum virtus; ne forsitan olim
1.1319 In maris imperium redeant de jure Liburni;
1.1320 Quisque amissa dolet, sua quisque ùt parta
1430. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 54 |
Paragraph |
Section]
2.53 Sustulerant: omnes gladio lacerante peremptos
2.54 Projicit in pelagum, cetoque canique vorandos,
2.55 Et rediit victrix praedis ditata latronum.
2.56 Ista ferens aegrè Venetus, qui jura Liburna
2.57 Atque Croata dein Adrium praetendit in aequor:
2.58 Tum quòd erat contra Señam stimulatus ab hoste
2.59 Ulcisci nequiente secùs millena suorum
1431. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 56 |
Paragraph |
Section]
2.123 Relligione colat. verè simulatio pacis
2.124 Ipsis saepè fuit longè damnosior armis.
2.125 Bella gerente alibi, modicùm requievimus, hoste:
2.126 Seña tamen Venetos necdum cognovit amicos;
2.127 Hinc ea sola fuit bellis implexa duobus,
2.128 Nec tamen infelix ideò: nam cedere nulli
2.129 Seña coacta fuit: reparabat damna suorum
1432. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 56 |
Paragraph |
Section]
2.129 Seña coacta fuit: reparabat damna suorum
2.130 Partibus adversis damna,
2.131 Aere merens Veneto gens Epirota triremi
2.132 Vecta meam ceu fur nocturno tempore ad oram
2.133 Appulit, insidiata viris, qui visere sacram
2.134 Tyrsactensis eò veherentur Virginis aedem,
1433. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 57 |
Paragraph |
Section]
2.151 Succedens ira, binos armata celoces
2.152 Ad Mucarum excurrit (nostri dixere Makarskam)
2.153 Neglectumque jubet Turcos praestare tributum:
2.154 Fors Epirotam aut Venetam nactura carinam.
2.155 In Suc'-jurjensem portum dum ferre tributa
2.156 Promittit Turcus, Venetis sociatus, ab alto
2.157 Aggreditur saevo nostros certamine Cives.
1434. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 57 |
Paragraph |
Section]
2.153 Neglectumque jubet Turcos praestare tributum:
2.154 Fors Epirotam aut Venetam nactura carinam.
2.155 In Suc'-jurjensem portum dum ferre tributa
2.156 Promittit Turcus, Venetis sociatus, ab alto
2.157 Aggreditur saevo nostros certamine Cives.
2.158 At velut auxiliô semper pia numina justis
2.159 Succurrunt: sic ipsa meis bino hoste gravatis
1435. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 57 |
Paragraph |
Section]
2.162 Ast ut Volari ad portum perpessa suorum
2.163 Letha pient, nec plùs scelus hoc impune relinquant
2.164 Hostibus: Arbensem proras vertere sub urbem,
2.165 Affiliunt Venetam, quae custodiverat aequor
2.166 Contra Señonios armis instructa, triremem:
2.167 Captivam ducunt occiso milite,
2.168 Nudatam,
1436. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 58 |
Paragraph |
Section]
2.189 Immanis de fauce lupi: debebat amicos,
2.190 Religione sibi conjunctos, Seña timere?
2.191 Sed veniet, veniet tempus: quo Turcus
2.192 Evadet Venetis nimiùm gravis atque molestus:
2.193 Cujus amicitiae non est quod fidat amicus.
2.194 Paulò pòst Venetam Portae Legatus ad urbem
2.195 Venit, conquestus quamplurima damna per
1437. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 58 |
Paragraph |
Section]
2.192 Evadet Venetis nimiùm gravis atque molestus:
2.193 Cujus amicitiae non est quod fidat amicus.
2.194 Paulò pòst Venetam Portae Legatus ad urbem
2.195 Venit, conquestus quamplurima damna per aequor
2.196 Facta à Señoniis Otomannis navibus: orat,
2.197 Viribus unitis delerent funditus urbem
1438. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 59 |
Paragraph |
Section]
2.197 Viribus unitis delerent funditus urbem
2.198 Tantum Threïciis infestam sortibus. unde
2.199 Naviget Illyricum pelagus securus uterque.
2.200 Huc Venetis breve prostat iter: desertaque tellus
2.201 Thracibus haud durum praebebit; nec metuendum,
2.202 Ut quis succurat tam dissitae ab omnibus urbi:
2.203 Nec poterit pauco jam sola
1439. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 59 |
Paragraph |
Section]
2.202 Ut quis succurat tam dissitae ab omnibus urbi:
2.203 Nec poterit pauco jam sola resistere Cive;
2.204 Ad bellum fortuna valet, sed viribus aucta.
2.205 Arma levant Veneti, quibus Hyllis prima petita est,
2.206 In mare telluris pars exporrecta, coheręns
2.207 Japydibus: vulgo
2.208 Ad quam Jasonium
1440. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 59 |
Paragraph |
Section]
2.223 Villanas cremat igne domos, spectante dolenter
2.224 Carlopoli. tanta Thrax relligione tenetur.
1616.
2.225 Ut nil Señonibus poterant Veneta arma nocere:
2.226 Magna utramque tamen patrant mihi damna per oram:
2.227 Oppida multa cremant, pagos, villasque ruinant:
2.228 Byrseçum, Vranam, Viti quoque Flumen, in isto
1441. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 63 |
Paragraph |
Section]
2.339 Ingentes pagos populatur: mille fideles
2.340 Ac bis centenos redimens, cum laude redivit.
2.341 Hinc Turcae solidant Kremen arcem, Carlopolimque
2.342 Nostri. Sed Veneti, Regum sedile meorum,
2.343 Ninum urbem veterem, Turcos metuendo furores,
2.344 Denudant muris. Sic rebus in orbe rotundo
2.345 Successus varii, finisque impendet in omnes.
1442. Ritter Vitezović,... . Plorantis Croatiae saecula duo,... [page 77 |
Paragraph |
Section]
2.778 Tum, postquam Joseph Comes Herberstajnius armis
2.779 Aequoreis Praeses fudisset saepius hostem
2.780 In pelago, in campo victor, Venetisque dedisset
2.781 Captivum castrum, Tvyrtkone à Rege locatum
2.782 Rizonio sinui, Castelli quod bene nomen
2.783 Servat adusque Novi, viridi stans nempe vetusta,
1443. Matijašević... . Carmen ad v. c. Iacobum Candidum,... [Paragraph |
Section]
Utque forum plausu longe maiore sonaret,
Et populus magis atque magis repleret ovatu
Aereas crescente domos, hoc factio pacto
160 Est pugilum producta duplex, quae ludicra turbae
Aequaret Venetae nudis certamina pugnis.
E regione loci fuit huius maxima moles
In plenae plausu diversa parte plateae
Iussa fabre fieri multa compage frequentis
165 Asseris atque trabis, pontem quae visa referret
Impositum
1444. Matijašević... . Carmen ad v. c. Iacobum Candidum,... [Paragraph |
Section]
E regione loci fuit huius maxima moles
In plenae plausu diversa parte plateae
Iussa fabre fieri multa compage frequentis
165 Asseris atque trabis, pontem quae visa referret
Impositum fluvio Venetaeve meatibus undae.
Illius in medio late porrecta iacebat
Ampla superficies modico curvata tumore,
Ut magis apta foret rebus iam iamque gerendis
170 A coetu pugnae specimen praesigne daturo.
Ascensu facili procedebatur ad
1445. Matijašević... . Ferocia Turcarum per Christianos... [page f85 |
Paragraph |
Section]
Fraudibus, atque manu debellatura vetustam
Corcyrae celebris spatiosis moenibus urbem.
Hanc nisi summe Deus caeco terrore fugasses,
Vix poterat toto nostrae molimine classis,
Et Ducis ad pugnam Veneti virtute cieri,
Sit licet illa frequens, licet ille sit inclytus ausis.
Namque fuit defensa locis, confisaque vastis
Corporibus; cuius vix pondere sustinet aequor:
Quam vix Aeolio, vehemens nisi missus ab
1446. Matijašević... . Ferocia Turcarum per Christianos... [page f85v |
Paragraph |
Section]
Trux sua constituit tandem prope moenia castra.
Sed stetit accessus multorum sanguine stirpi,
Vulneribusque, ferae: crebroque furentibus armis,
Mortibus innumeris illud decreverat agmen.
Nam subitò Veneti solertia prompta Senatus,
Bellaci veterem qui non minus indole Romam,
Ingenti quam mente refert; ut inaudiit hostes
Phaeacum tenuisse solum, submisit abundè
Subsidium tantae propugnatoribus urbis.
1447. Matijašević... . Ferocia Turcarum per Christianos... [page f85v |
Paragraph |
Section]
Ingenti quam mente refert; ut inaudiit hostes
Phaeacum tenuisse solum, submisit abundè
Subsidium tantae propugnatoribus urbis.
At Deus interea toties in vota vocatus
A Venetis, populisque piis, excivit ab omni
Adiumenta plaga, Thracas pulsura, vel ipso
Appulsu, cum visa fovent: et iussa deinde
Fama fuit Scythicas replere timore catervas.
Protinus extremo Rex Lusitanus in orbe,
1448. Matijašević... . Ferocia Turcarum per Christianos... [page f86v |
Paragraph |
Section]
Mansurae, suprema suis post funera gestis.
Dein Corcyreis irrupit proxima muris
Castra, graves ipsis ducibus, turbaeque minori
Incutiens hinc inde metus: dixitque futurum,
Vt pereant rabidave fame, Venetisve subacti
Morte luant poenas; ut quos Thetis undique claudit
In cincta tellure mari: quia classe suorum
Devicta, regressus eis omnino negatur.
Hispanas primo referebat Iapyga naves
Affore,
1449. Matijašević... . Ferocia Turcarum per Christianos... [page f86v |
Paragraph |
Section]
Excepit pavidos Thracas non dispare classis
Acta metu; solvitque suos festina rudentes:
Insessisque diu, vehementis flamine venti
Per fluctus propulsa maris, diffugit ab oris:
Visa sibi Venetas iam iamque venire carinas;
Et coniuratas in mutua foedera puppes.
Qui longo nobis hucusque fuere timori,
Nostrorum iam tela timent, querulique dolere
Flando suam didicere vicem, qui
1450. Matijašević... . Ferocia Turcarum per Christianos... [page f87 |
Paragraph |
Section]
Vt rabidis sulcetis aquas: vos fulmen adurat
Incestas veluti puppes Aiacis Oilei;
Sive procellosi pereatis ab igne Capharei
Qualem Graiugenis ostendit Nauplius ultor:
Adversus Venetos, quae consensistis in arma,
Inducias pactas non exivisse sinentes:
Quaeque per insidias urbes studuistis habere,
Quas illi didicere sibi virtute parare.
Expandis, gens diva, scelus: dignasque probroso
1451. Matijašević... . Ferocia Turcarum per Christianos... [page f87 |
Paragraph |
Section]
Quas illi didicere sibi virtute parare.
Expandis, gens diva, scelus: dignasque probroso
Vltori poenas violatae crimine pacis
Persolvis iam clade Deo: quam defore nullo
Tempore fautorem Venetis confidimus armis.
Ossa per Alcinoi campos dispersa tuorum,
Impigra quos Veneti straverunt militis arma,
Omnes divinum sunt testatura per annos
Auxilium, probrumque tui deforme furoris:
Qui
1452. Matijašević... . Ferocia Turcarum per Christianos... [page f87 |
Paragraph |
Section]
Vltori poenas violatae crimine pacis
Persolvis iam clade Deo: quam defore nullo
Tempore fautorem Venetis confidimus armis.
Ossa per Alcinoi campos dispersa tuorum,
Impigra quos Veneti straverunt militis arma,
Omnes divinum sunt testatura per annos
Auxilium, probrumque tui deforme furoris:
Qui numero, foedisque dolis, non robore pugnat,
Sed virtus, ope freta Dei, quem nostra moratur.
1453. Đurđević, Ignjat. Eugenii a Sabaudia... epinicium,... [page 14 |
Paragraph |
Section]
263 „Spreta fides, exul pietas, lex spernere legem:
264 „Euganeos fasces caudae praelator equinae
265 265 „Expulit,
266 „Austria, Roma taces? Superique o fertis inultum,
267 „ Spectatisque nefas? Ni forte sedendo futuras
1454. Đurđević, Ignjat. Eugenii a Sabaudia... epinicium,... [page 15 |
Paragraph |
Section]
281 „Saecula, felices proauos, cum Romula primum
261. Hancinne A, hanccine B et C. — 278. Mahume A.
282 „Virtus, mox Veneti domuit me gloria sceptri. 1
283 „Olim quin etiam si caelo undante perissem
284 „Deucalioneo non surrectura sub imbre;
1455. Đurđević, Ignjat. Eugenii a Sabaudia... epinicium,... [page 16 |
Paragraph |
Section]
325 325 „Ambracij portus 2 , sinuataque claustra Corinthi?
326 „Si nec sors Venetum, percussaque foedera quondam,
327 „ Nec uos Ismarij tangunt periuria pacti;
328 „Vestra salus moueat, moueant miseranda meorum
1456. Bošković, Ruđer. Elegiae II et carmen, versio... [Paragraph |
Section]
1.154 Irruet et raptis coget abire plagis.
1.155 Arma feret pubesque ducis generosa Sabaudi, 155
1.156 Dives et aurato quos rigat amne Tagus.
1.157 Adiungent Venetique suamque Hetruria classem,
1.158 Romanusque suam relligione potens.
1.159 Graecia prima, altis evulsis ut mille carinis,
1.160 Aequora de celso vertice prospiciet. 160
1457. Krčelić, Baltazar... . Epistolae ad amicum Matthiam... [page 47 |
Paragraph |
Section]
1458. Đurđević, Ignjat. Sanctae Margaritae Cortonensis...... [Paragraph |
Section]
1 Qua Deus humani cordis venetur amores,
2 Et curis homines ab inanibus avocet arte,
3 Et quibus errantes vitiorum in tramite curvo
4 Ad rectum virtutis iter, moresque pudicos
1459. Crijević, Serafin... . Bibliotheca Ragusina, loci... [page 23 |
Paragraph |
Section]
Ex quo segnities detinet una duos.
Nascimbenium quoque, quem vix Nascimbenum Nascimbenium Ferrariensem esse crediderim, qui Ragusii olim rhetoricae praeceptor fuerat scripsitque in libros Tullii De inventione commentarios typis Venetiis editos apud Bologninum Zalterium anno MDLXIII et ab authore ipso Ragusino senatui dicatos; aetas enim vix constare videtur. Ad eum porro scribens haec habet:
Si nunc Cimmeriis agam tenebris,
Aut ultra Scythiam vagus nivalem,
Et monstra Oceani reciprocantis
1460. Crijević, Serafin... . Bibliotheca Ragusina, loci... [page 70 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1461. Crijević, Serafin... . Bibliotheca Ragusina, loci... [page 70 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1462. Crijević, Serafin... . Bibliotheca Ragusina, loci... [page 70 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1463. Krčelić, Baltazar... . Additamenta ad Annuas, versio... [page 555 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1464. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 52 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1465. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 52 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1466. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 52 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1467. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 173 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1468. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 198 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1469. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 220 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1470. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1471. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 233 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1472. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1473. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1474. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1475. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1476. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1477. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1478. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1479. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1480. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1481. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1482. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1483. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 234 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1484. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1485. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1486. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1487. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1488. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1489. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1490. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1491. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1492. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1493. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1494. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1495. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 236 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1496. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1497. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1498. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1499. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1500. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1501. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1502. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1503. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1504. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1505. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1506. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1507. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1508. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1509. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1510. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 237 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1511. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1512. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1513. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1514. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1515. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1516. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1517. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1518. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1519. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1520. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1521. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 238 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1522. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1523. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1524. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1525. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1526. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1527. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1528. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1529. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1530. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1531. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1532. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1533. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1534. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 239 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1535. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 240 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1536. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 240 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1537. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 240 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1538. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 240 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1539. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 241 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1540. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 241 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1541. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 241 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1542. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 241 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1543. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 288 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1544. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 294 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1545. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 304 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1546. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 309 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1547. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 311 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1548. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 313 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1549. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 314 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1550. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 314 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1551. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 314 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1552. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 314 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1553. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 334 |
Paragraph |
Section]
1554. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 365 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1555. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 365 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1556. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 370 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1557. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 374 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1558. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 389 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1559. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 390 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1560. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 392 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1561. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 439 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1562. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 439 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1563. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 451 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1564. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 490 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1565. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 490 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1566. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 490 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1567. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 490 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1568. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 490 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1569. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 490 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1570. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 490 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1571. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 490 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1572. Krčelić, Baltazar... . Annuae 1748-1767,versio electronica [page 608 |
Paragraph |
Section]
1573. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1574. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1575. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1174 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1576. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus I, versio... [page 1220 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1577. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
Section]
491 Quas mens ipsa quidem per sese, experta nisi esset,
492 Efficere haud ullo pacto, et formare valeret;
493 Nam neque cyanei qui sint, rufique colores,
494 Et veneti, seu vecta procul quo mala sapore,
495 Novimus, aut ullo mentis pertingere quimus
496 Conatu, nisi viderimus, quae corpora fucis
497 Illita sint illis, vel nostro admota palato
1578. Stay, Benedikt. Philosophiae recentioris versibus... [Paragraph |
SubSect | Section]
2302 Insula quaque fuit terris, velut insula Circes,
2303 Insula nunc non est, sed tellus addita terrae,
2304 Qua brevia, apparent scopuli nunc, atque coluntur
2305 Olim altis magis est Venetam Neptunus in undis
2306 Urbem admiratus; miracula nunc es certe
2307 Decrescunt; urbs jam fundo propiore habitatur.
2308 Amplior est Batavum regio modo, quam fuit olim,
1579. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
1580. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
1581. Zamanja, Bernard. Echo libri duo, versio electronica [page 27 |
Paragraph |
Section]
1.669 Principiis, sint illa licet parva atque minuta,
1.670 Partibus et nullis, et nulla praedita forma.
1582. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
Section]
3.1.5 Numine opus vestro. Toto nam gurgite tybris
3.1.6 Dum vocat Hippolyten, dum laeto murmure colles
3.1.7 Romulei, laudesque sonant et nomen Abundi,
3.1.8 Quem generum venetaeque omnes omnesque latinae
3.1.9 Optavere sibi matres, an pectore vota
3.1.10 Solus clausa tegam, nec quid mea carmina possint
3.1.11 Experiar, nec dona feram parnassa
1583. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
Section]
3.1.91 Quum malesuada fames, quum fata adversa premebant?
3.1.92 Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.93 Testes et Venetae, testes Antenoris arces,
3.1.94 Quae toties sensere manus CLEMENTIS, et una
3.1.95 Indoluere, alio quum talem abscedere longe
3.1.96 Imperium in magnum viderunt, nec sua
1584. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
Section]
1585. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
Section]
Irati quondam Gallis ac deinde Britannis;
Isti nunc Veneri, quae mala te dubios
Per casus pelagi, bellique pericla tumentis
Abripit: (ah nostri si miseret, Veneti,
Quum nondum fessus longarum ambage viarum
Adveniens vestra ponat in urbe pedem,
Vos illum, Veneti, si qua ratione teneri
Est potis, injecta vel retinete manu,
1586. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
Section]
Per casus pelagi, bellique pericla tumentis
Abripit: (ah nostri si miseret, Veneti,
Quum nondum fessus longarum ambage viarum
Adveniens vestra ponat in urbe pedem,
Vos illum, Veneti, si qua ratione teneri
Est potis, injecta vel retinete manu,
Vel cupidae ardorem mentis restinguite, ne quo
Discedat dulci rursus ab ausonia;)
Per casus pelagi quae te bellique
1587. Zamanja, Bernard;... . Navis aeria et elegiarum... [Paragraph |
Section]
1588. Bošković, Ruđer. Epigrammata, versio electronica [page 287 |
Paragraph |
Section]
Ore miser namque est, veste animoque niger.
Quae nova tam vario surgunt viridaria cultu,
Exemplo haec Venetis, qui parat, ille parat.
Angelico, Nazarre, sono dum pectora mulces,
Concedat palmam Phoebus et ipse tibi.
1589. Baričević, Adam... . Eclogae, versio electronica [Paragraph |
Section]
Lux fuit! Heu tristi lux infensissima clade;
25 Nubila, lurida, squallida, tetrica, terribilis lux!
Ecloga nautico-piscatoria in aduentum Pii VI. Pontificis M. Venetias
Celadon,
Mopsus
et Lycidas
Viderat Adriacis Celadon firmantis in undis
Et socios Lycidae et Mopsum per saxa phaselos
1590. Baričević, Adam... . Eclogae, versio electronica [Paragraph |
Section]
Mi sat erit breuibusque vadis et littora propter
45 Cymbam agere et certo (neque enim iuvat ire per omnes
Portus) consistamque loco. Tu visa notato.
Haud mora prosiliens contendit currere remis,
Non illum impediunt Venetus nec nauta Liburnus.
Non adeo volucris neruo stridente sagitta
50 Missa fugit, celeresque volans praeuertitur Euros,
Ut pelago praeceps committitur ipse vel ipsis
Ventorum rapidis et fulminis ocyor alis.
1591. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus II, versio... [Paragraph |
Section]
1592. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus II, versio... [Paragraph |
Section]
1593. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus II, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1594. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus II, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1595. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page ra1_pr2 |
Paragraph |
Section]
1596. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page pr30 |
Paragraph |
Section]
1597. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph |
Section]
1598. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph |
Section]
1599. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph |
Section]
1600. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph |
Section]
1601. Sorkočević, Miho;... . De illustribus familiis quae hodie... [Paragraph |
Section]
2 Quamque potens armis, quamque Rhacusa toga;
3 Egregio vates hic monstrat carmine Pyrrhus,
4 Pyrrhus Apollineae gloria magna lyrae.
5 Haec Veneto nuper vulgata encomia praelo,
6 Natalis Craci nunc dat in urbe legi.
7 Prima igitur Pyrrho debetur gratia, Thomae
8 Altera, pars hinc est laudis utrique sua.
1602. Sorkočević, Miho;... . De illustribus familiis quae hodie... [ Note]
1603. Sorkočević, Miho;... . De illustribus familiis quae hodie... [ Note]
1604. Sorkočević, Miho;... . De illustribus familiis quae hodie... [ Note]
1605. Sorkočević, Miho;... . De illustribus familiis quae hodie... [ Note]
Pulchramque libertatem avorum
Perpetua serie retentam,
Interque Turcas, et Venetum asperum,
Et inquietae regna Neapolis,
Vix qualis aetneo profundo
Unda freti natat aestuosi.
1606. Sorkočević, Miho;... . De illustribus familiis quae hodie... [ Note]
1607. Sorkočević, Miho;... . De illustribus familiis quae hodie... [ Note]
1608. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3622 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1609. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3622 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1610. Škrlec Lomnički,... . Operum omnium tomus III, versio... [page 3622 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1611. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1612. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1613. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1614. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1615. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1616. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1617. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1618. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1619. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1620. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1621. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1622. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1623. Škrlec Lomnički,... . Descriptio physico-politicae... [Paragraph |
Section]
1624. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1625. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1626. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1627. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1628. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1629. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1630. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1631. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1632. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1633. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1634. Škrlec Lomnički,... . Status actualis oeconomiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
1635. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1636. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1637. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1638. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1639. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1640. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1641. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1642. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1643. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1644. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1645. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1646. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1647. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1648. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1649. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1650. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Section]
1651. Barić, Adam... . Statistica Europae, versio... [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
1652. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph |
Section]
1653. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.86.5 Sed magis, atque magis tua laus viget; esse fereris
4.86.6 Quod semper Tusci patria Moeonidae.
87. [85.] De Venetiis.
4.87.1 Dum Venetam se se jactat Neptunus ob urbem,
4.87.2 Reddidit haec fratri Jupiter: Ista tuam
4.87.3 Quam dicis, Neptune, urbem, tua dicier ipsa
1654. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.86.6 Quod semper Tusci patria Moeonidae.
87. [85.] De Venetiis.
4.87.1 Dum Venetam se se jactat Neptunus ob urbem,
4.87.2 Reddidit haec fratri Jupiter: Ista tuam
4.87.3 Quam dicis, Neptune, urbem, tua dicier ipsa
4.87.4 Nolit, te victo, quae tua regna
1655. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.87.11 Jupiter haec; doluit Neptunus; verba tonantis
4.87.12 Laudarunt laeto caelicolae fremitu.
88. [86.] In nuptiis Joannis Vidman nobilis Veneti.
4.88.1 O praestans juvenis, cum te, diamque puellam
4.88.2 Candidus aeterno foedere junxit Hymen,
4.88.3 Urbs maris Adriaci regnatrix laeta favoris
1656. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.88.8 Ingens et decus et praesidium patriae,
4.88.9 Conjugio ex isto nil parvum sperat, ituram
4.88.10 Sed, qua clara patrum gloria praegreditur,
4.88.11 Progeniem, Venetam quae rem servetque, superque
4.88.12 Astra manu fortis consilioque ferat.
89. [87.] Octaviae Odescalchiae.
In
1657. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.127.6 Quod proles vobis creditur assimilis.
128. [126.] Viro amplissimo Hyeronimo Juliano, oratori Veneto, ab Urbe discedente.
4.128.1 Urbis deliciae, moesta discedis ab Urbe,
4.128.2 Quae memor haud unquam desinet esse tui,
4.128.3 Tu quoque sis, facito, memor illius ac tibi semper
1658. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
4.170.6 Privatus patrium dum repetis Tiberim.
171. [169.] Ad nobilem adolescentem Pisanum.
Ad nobilem Venetum juvenem cognomento Pisanum.
Krša
4.171.1 Tam juvenem ad tantos quod patria tollit honores,
4.171.2 Pisane, id pulchrum quis neget esse tibi?
1659. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
8.63.5 Quaque omnes large perfundet visa sodales,
8.63.6 Laetitiae voluit mi dare primitias.
64. De imagine oratoris Veneti Hieronymi Juliani in domo Pizzelliana relicta.
8.64.1 Orator Venetus Romana clarus in aula,
8.64.2 Carus et eximie dotibus eximiis,
8.64.3 Hoc desiderii lenimen dulce reliquit
1660. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
8.63.6 Laetitiae voluit mi dare primitias.
64. De imagine oratoris Veneti Hieronymi Juliani in domo Pizzelliana relicta.
8.64.1 Orator Venetus Romana clarus in aula,
8.64.2 Carus et eximie dotibus eximiis,
8.64.3 Hoc desiderii lenimen dulce reliquit
8.64.4 Huic, vocat absentem quae memor usque domus.
1661. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph |
Section]
8.68 Divitias Indi nempe affluxisse beati,
8.69 Pactolique aurum? Tantis quaesita renidet
8.70 Forma opibus, mutatque novati munera cultus,
8.71 Et Venetum, et Ligurum potis exaturare rapinas,
8.72 Non cupidum exhaurire animum. Redimicula, mitras,
8.73 Velaque, et illusos flores, et serica texta
8.74 Miramur passim volitare. Haud ulla
1662. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph |
Section]
13.95 Et fumosus adhuc tibi sanguis ferveat intus
13.96 In venis, nullam Circen, nullamque Calypso
13.97 Suspicor illectum potuisse tenere vel oris
13.98 In Venetis, vel Vindobonae prius; unde profectum
13.99 Non sine lacrymulis mendax te lingua ferebat,
13.100 Quo curis accensa magis tabesceret uxor.
13.101 Quis dubitat? Tenuere imbres,
1663. Ferić Gvozdenica,... . Carnovalis Ragusini Descriptio... [page 123 |
Paragraph |
Section]
28 Quis fuit ille annus, quo non recitata frequenti
29 Fabula erat Populo? Quo non danzaverit ingens
30 In Platea Juvenorum agmen? Num forte Senator
31 Portare erubuit Veneto tunc more bautham,
32 Et conosciutus Populo girare per Urbem,
33 Confettos spargens Pueris patiensque balottas
34 Intus aqua plenas de cera projici adornum?
35 Nò certè; at criticam si quis Mysantropus illis
1664. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Exiguis ex argento, in formamque venustam
Dispositis ornare solet: nova nupta tiarae
Hanc speciem assumit, mox deserit: haud
1665. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
Section]
Mitia gens animis olim imprudentibus ausa
Discidii causas primùm molitur inanes,
Mox turbas movet, et
Quaerit; at armato compressa licentia tandem est
Milite, et insano qui primi arsere tumultu
Eliso meritas solventur gutture poenas.
Arx quoque, cui sontes fidebant,diruta,
1666. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
Section]
Sylva viret.
Litibus in longum nos
Hoc maris in tractu ramosa corallia caecis
Rupibus increscunt, lucri fons maximus olim,
Nunc ars
1667. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Illo in secessu degentibus accumularent,
Magnificam portus sibi in interiore recessu
Extruxere domum, cujus pars multa superstes
Stet licet, illa tamen vel nunc penè integra cerni
Posset, ni Veneti, quoties hîc anchora naves
Belligeras tenuit, stimulis livoris iniqui
Illa vetustatis monumenta illustria saevi
Sulphureo igne pilis contortis saepe petentes
Perpluere ex alto fecissent culmine
1668. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Praestitit, atque metum conjunctis viribus unà
Hadriacam Tethyn sulcantibus incutiebant.
Verùm ubi ab his populis se se
Dux
Atterit, aligeroque jubet servire
1669. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Ne me iterum impeterent, Mauros cum classibus unà
Vis magis angebat
Perpetuò studere suis, plus arte dolisque,
Quam bello, atque armis usi: vitasse timendo
At laqueos licuit, magnique ut nominis umbra
Protegerer, me Caesaribus non
1670. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Dumque mea cervice jugum depellere tentant,
Nec cives inter bene convenit, utile visum
A Veneta urbe virum (pollens tunc arte regendi
Longè alias haec inter erat) sibi poscere, ut ipse
Dux esset populi, verùm inviolabile staret
Jus urbi, legesque suae: venit advena, qui se
Nil mutaturum jurans
1671. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Nil mutaturum jurans clavo adsidet unus
Imperii, et justè rerum moderatur habenas.
Tum mihi collectae leges, ritusque vetusti 18 Animadvertendum hoc loco, duabus vicibus apud nos Rectores Venetos fuisse, et in his versibus de secundis, non verò de primis nos loqui, qui et breviori
Ordine descripti certo, in classesque redacta
1672. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Excussisse velim, sed ineluctabile lorum
Detinet: hoc nobis,
Subque tua
1673. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Saeviit irrequieta fames, nunc lurida pestis,
Quae bis dena semel populi mihi millia ademit:
Arsi 20 Hoc incendium contigit
1674. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Quin et bella sequi belli exsors ipsa coacta 21 Anno 1379. juxta
Tum fui, et in Venetos Liguri, quia causa tueri
Visa mihi hunc potior, rostratas tradere puppes.
At non hi immunem post praelia me quoque damnis
Esse volunt; fines armato milite vastant,
Invaduntque meas inopino
1675. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Qui jussit, facti ambages ut comperit omnes.
Tunc ego permultis lustrabam navibus aequor,
Nota quibus
Unde vehebantur merces
1676. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Qui mercaturae studio sua regna, fuissent
Ac si orti in
Jura mihi haec auget longus dein ordo sequentum.
Fortunae Venetus tantae invidet, et sua casus,
Prodat ut hostiles animos, sic vota secundat.
Haud una Eridani è nostris circum ostia puppis
Stabat, Atestino intulerat quo tempore bellum
Magna Hadriae regina Duci:
1677. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Prodat ut hostiles animos, sic vota secundat.
Haud una Eridani è nostris circum ostia puppis
Stabat, Atestino intulerat quo tempore bellum
Magna Hadriae regina Duci: pugnare jubentur
Hae Venetas contra, queis damna illata, carinas.
Edicta ex illo nos contra immitia ferri,
Vexarique rates: tum nostri
Cum Venetis, tectique simul magna aegide Thracis
(Qui jam
1678. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
Magna Hadriae regina Duci: pugnare jubentur
Hae Venetas contra, queis damna illata, carinas.
Edicta ex illo nos contra immitia ferri,
Vexarique rates: tum nostri
Cum Venetis, tectique simul magna aegide Thracis
(Qui jam solus opes valet infregisse superbis)
Majores struxere rates, quibus aequoris unda
Aegei, Oceanusque infinditur Atlanteus.
Principiò utilitas hinc ingens
1679. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1680. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
1681. Stulli, Luko. Vaccinatio carmen elegiacum,... [Paragraph |
Section]
MED. ET PHIL. DOCT.
REG. IMP. ACAD.
MANTUANAE, SOCIET. PATRIOT. MEDIOLANENS.
REG. TAURIN. MEDICO-CHIRURG.
IN HELVETIA,
SENEN. VENET. VINDOBON. MONACH. MADRIT. SOCIO
VINDOBONENSI MEDICO CLINICO
DOCTRINA ET VIRTUTIBUS CLARISSIMO
DE
JENNERIANO INVENTO OPTIME MERITO
CARMEN HOC ELEGIACUM
L. S.
RAGUSANUS PH. ET MED. D.
D.
1682. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 11 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.2.62 Fallendi sic mille modos callere mariti,
1.2.63 Mille patris, nimium fastu tumefacta fatetur.
1.2.64 Hoc doctrinarum correpta Lycoris amore
1.2.65 Magnum iter ad Venetos Patavîque peregit ad urbem,
1.2.66 Illa quidem nullis mimos visura theatris,
1.2.67 Nec citharis aures oblectatura canoris,
1.2.68 Sed semel alloquio vel bis fruitura
1683. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 86 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1.12.115 Quodlibet exemplar, quod fors objecerit. Ecquis
1.12.116 Vestrum est, qui mecum effuse non rideat, aut qui
1.12.117 Insanisse neget, Venetorum si quis in urbe
1.12.118 Frena et equos emat, aurigas paret, esseda, currus,
1.12.119 Nempe ideo, quia camporum lato aequore Parthis
1.12.120 Et currus agitare, et equos
1684. Mihanović, Antun. Literarum patriique sermonis... [page 130 |
Paragraph |
Section]
1685. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 61 |
Paragraph |
SubSect | Section]
657 Arva colunt. Primas decoratur honore Joannes 30
658 Dalmaticos ultra fines. Incedere vidit
659 Victrices Venetum naves prope littora Petrus 31 ;
660 Mores informat Laurentius 32 . Hostis honorum
661 En silvas inter vitam Crescentius 33 egit,
1686. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page 64 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1687. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [Paragraph |
Section]
1688. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page xvi |
Paragraph |
SubSect | Section]
1689. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page xvi |
Paragraph |
SubSect | Section]
Bibliographia locorum inventorum
Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.