Your search found 4572 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 301-400:

Petrus de Canali, capitaneus hostis seu exercitus sticati, intuens signum, quod eidem illi barones, illi regis, patefecerant, cepit suos hortari pugillatores. Et sic iussu capitanei grandis copia virorum ab ipso hostio sticati nimia festinatione est egressa et aliqui sponte per murum eiusdem, quia erat minime altitudinis, fere bini passus, in terram se precipitabant et versus Iadertinos se disponebant. Nullus coadiutor Iadrę eis obstare nititur. Lucide conspicit rex et tota eius turba, nemini imperat ex suis illis fidelibus Iadertinis guttam suffragii prestare, speculatur uniuersus

speculatur uniuersus exercitus armis fulgidis decoratus. Nemo properat ipsis succurrere, tanta siquidem fertilitas uirorum pugillatorum ab ipsa contra ciuitatem fuit egressa, quod numerum sex miliarium excedebat preter equittantes quorum erat numerus sexcenti equites. Inspecto hoc Iadertini talem dolum et proditionis conspirationem perfidorum athletarum necnon Stephani, Bosnensis bani, Belialis alumni, in multa stupefactione cordis commouentur, amittunt vires, nesciunt quo pergant, cruorem in se non sentiunt

fuerunt neci traditi. Ex illis certitudinem penitus ignoramus, sed existimandum est, quod pauci ex istis pergunt. Idem Iadertini infęlices lassati, sed plus merore occupati conspiciunt suos trabuchos igne cremari; non est qui manum adiiciat ab illis a quibus erat sperandum. Ingenti tristitia et inextimabili infortunio cinguntur, ascendunt menia vrbis, conspiciunt suos trabuchos pyro consummere, tueri ipsos nequeunt. Non tantum dolore mentis punguntur ex machinarum ammisione et cattorum destructione quam ex ingenti perpetrationis

distribui. Et similis dispensatio non extitit unica, sed plusquam bina et bina, numi vniuersitatis illis fuerunt dispenssati, sed aliquis profectus seu fructus operis ex hoc minime sequebatur, immo dementiorem capiebant audaciam. Nam qui parcit virge, inquit Sapiens in Prouerbiis, odit filium. Ubi erat quidem congeries plebeiatorum, totum eorum murmur et tumultus erat aduersus urbis pretores, concordiam per hostes eligendam illos nolle asserebat. Sed veritatis stilus ab eorum ore prosiliebat, cum generosi illud iugum, quod Ueneti affectabant,

bina, numi vniuersitatis illis fuerunt dispenssati, sed aliquis profectus seu fructus operis ex hoc minime sequebatur, immo dementiorem capiebant audaciam. Nam qui parcit virge, inquit Sapiens in Prouerbiis, odit filium. Ubi erat quidem congeries plebeiatorum, totum eorum murmur et tumultus erat aduersus urbis pretores, concordiam per hostes eligendam illos nolle asserebat. Sed veritatis stilus ab eorum ore prosiliebat, cum generosi illud iugum, quod Ueneti affectabant, possibilitas non denegaret, protinus abiiciebant.

quam ad tales conscendere uelle conditiones nec eorum patriam tali suppetere uelle imperio. Sed tum grex inflamatiori furore contra illos accenditur, ipsi obtemperare non student. Decuplat audatiam, feruet indignatione et nec saturari ualent, tanta siquidem ipsius dementis gregis geminata erat iniquitas et elatio ac in tanta seditione uniuersa ciuitas est corrupta, quod secundum libitum populi hostes remigantes iuxta littus vrbis condescendere de nauibus in terram sępius faciebat nec erat aliquis tanto uigore suffultus, qui eius poterat resistere uoluntati ac

et nec saturari ualent, tanta siquidem ipsius dementis gregis geminata erat iniquitas et elatio ac in tanta seditione uniuersa ciuitas est corrupta, quod secundum libitum populi hostes remigantes iuxta littus vrbis condescendere de nauibus in terram sępius faciebat nec erat aliquis tanto uigore suffultus, qui eius poterat resistere uoluntati ac oppositum eorum nutui aliquid retractare. Sed hi, qui hos ictus supportabant, nullum indignationis inditium propalare publice presumebant. Quodam vero decimonono Iulii hoc contigit: Vniuersa plebs armis latentibus

cephas quidam plebis de eorum conditione inter principalissimos et capitales et tam diri seminator facinoris suis relictis gazzis cum suis affinibus a ciuitate refugit factusque sue patrię publicus proditor et conspirator. De cuius saltu sublime hortamen generosi concives, contra quos erat facta borgella, sumpserunt, illud vulgus in senatum tamquam capite detruncato per uicos gradiebatur. Sed nemo pretorum seu oratorum in aliquem eorum manum extendere presumebant. Et dum idem dies penes vesperorum cantum appropinquasset, duos trabucellos in metis S. Mathei extra urbem

sumus Capitaneus quicquid iusserit, per nos erunt impletura, cum hi captiui non a nobis fiduciam acceperunt, forsitan ab aliis, qui hac carent auctoritate. His auditis episcopus in urbem accelerat cum obtento commeatu responsiuam pretoribus, pro quorum parte erat destinatus, legaliter indicauit. Illosque captiuos post aliquibus inde retroactis diebus cum reliquis ciuibus Venetis associarunt. Parant Veneti, qui in obsessum oppidi S. Michaelis conuenerant, ad pugnam, quam quinto Idus Sextilis ab ortu solis inchoant grauissimasque vibices

mensis quidam frater Michael, abbas monasterii Sanctorum Cosme et Damiani de monte diocesis Iadrę, extitit captiuatus pro eo, quia quandam paginam seriei epistolę capitaneo nouo classium per quendam cęnobitam suum collegam, hic etiam captiuatus, clam destinauerat. Cuius exemplum epistolę huius erat continentię: Exemplum epistolę Magnifico ac potenti viro et domino, domino suo, domino Andreę Maureceno, capitaneo generali, frater Michael, abbas Sanctorum Cosme et Damiani monasterii de monte diocesis

victum et ad sustentamentum fragilitatis humanę fulciunt ciues lares copia victualium ac vino inebriant stomacum. Denique die vicesimo tertio vltimi mensis memorati capitanei, qui vicem gerebant rectoris, grande consilium ad campanę sonum, ut moris erat, fecerunt, in quo omnes consiliarii tactis corporaliter Scripturis quam compromiserant, inuiolabiliter in perpetuum obseruabunt. Similique modo mane facto vniuersi plebeiati in logia maiori in foro sita firmauerunt sacramentaliter. Et cum sic per aliquot dies licet

suis sola spes, cur tam cito ruit?
Georgii comitis memorie bone
Natus atque dominus Almesi, Scardone
Probitatis titulus, morum et honoris
Vt flos vernans defuit vir tanti valoris
Croatorum clipeus fortis et ipse erat
Inter omnes fortior; volens scire querat:
Eius mortem impiam cerno pro peccatis
Slavonie gentium evenisse gratis.
Flete, Slavi, nobilem nepotem banorum,
Largam vestram copiam pacis et honorum.
Sic

alii milites Nobiles dictae Civitatis Salonae ad Insulas fugientes, et ibidem aliquo tempore permanentes, postea major pars Nobilium Salonae accesserunt prudenter ad aedificium, et Palatium Diocletiani Imperatoris Romani quod constructum erat pro Regia Aula prope Civitatis Salonae quod Spalatum appellare caeperunt, et ibi postmodum habitaverunt. Ex quibus Salonitanis Civibus nati sunt Nobiles Spalatini et ideo vere Nobiles sunt, quia ex generoso sanguine procreati ortum a

longas ferit unda Salonas
Et tepidum in molles Zephiros excurrit Iader. Et iste Iader, ut habetur in Chronicis antiquis, et in libro Poetarum vocabatur flumen Salonae, et quia erat delectissima aqua et serena ad bibendum circuibat totam Civitatem Salonae, et consolabatur omnes ibi stantes in ea. Et usque Spaletum per conductos discurrebat, fuit impositum ipsi nomen fluvii Iader. Licet igitur quod Civitas Spaleti

parte praedictum Thomam Dobruli invenientes, mox interfecerunt ipsum, nec suum scelus confiteri permittentes, quem Marinus vocatus Casciota ense proprio primus sauciavit, postmodum quidam familiares domini archiepiscopi et similiter omnes qui ibi venerant; quo interfecto, sustulerunt pecuniam quae erat apud eum, ut fertur ducatorum duo milia trecentum, et suum cadaver ad maius dedecus suum et suorum ad forum trahentes, quodam linteamini involutum, per totam noctem iacere dimiserunt, quod iam facta die sabbati per terram vehentes in quemdam puteum, quem ipse pro communi utilitate construxerat

Cyma, Bosichius de Saxis, Bernardus et Stephanus Barcich, Blasius Radoscevich, Antonius Stanich, Marinus Radosunich, Nicolaus et Georgius Derchevich, Franciscus et Nicolaus Pocoavancich, Georgius Prodassich, Nicolaus Gavranich et Nicolaus Supernich: Duymus Zaneri, qui huius sceleris primus auctor erat, poenitens eum tot malorum fuisset causa, fugit Sibenicum et ibi mortuus est. Principales ergo huius facinoris ut dicitur hi fuere et esse: Marcolus Slovides, quattuor nati Gardelcichi et quintus autem non impedivit se in istis duo marcuadis, Franciscus Siburni et Dessa Jacobi.

super altare Sancti Simeonis, ascendes galeam, recessit a portu. Die dominico 22. mensis decembris applicuit ad portum Iadrae una chocha et introivit illum de licentia regiminis. (Patronus eius erat) Spinarich, cum 70 hominibus super eam, quae (chocha) dicebatur capacitatis 1200 vascellorum, cuius longitudo erat, ut egomet mensuravi, vargorum meorum 52, praeterea corridorum quod excedebat proram per quattuor vargos, vel longitudo eius erat cum ipso corridorio, quantum est

dominico 22. mensis decembris applicuit ad portum Iadrae una chocha et introivit illum de licentia regiminis. (Patronus eius erat) Spinarich, cum 70 hominibus super eam, quae (chocha) dicebatur capacitatis 1200 vascellorum, cuius longitudo erat, ut egomet mensuravi, vargorum meorum 52, praeterea corridorum quod excedebat proram per quattuor vargos, vel longitudo eius erat cum ipso corridorio, quantum est ab angulo domus ser Ioannis et ser Blasii fratrum, filiorum quondam ser Georgii de Soppe, procedendo usque portas bechariae et

regiminis. (Patronus eius erat) Spinarich, cum 70 hominibus super eam, quae (chocha) dicebatur capacitatis 1200 vascellorum, cuius longitudo erat, ut egomet mensuravi, vargorum meorum 52, praeterea corridorum quod excedebat proram per quattuor vargos, vel longitudo eius erat cum ipso corridorio, quantum est ab angulo domus ser Ioannis et ser Blasii fratrum, filiorum quondam ser Georgii de Soppe, procedendo usque portas bechariae et usque ad finem domus domini Pauli militis de Georgiis, vel quantum distat ab angulo domus alterae, quae est in platea

bechariae et usque ad finem domus domini Pauli militis de Georgiis, vel quantum distat ab angulo domus alterae, quae est in platea haeredum domini Iacobi de Cesanis militis, procedendo usque logiam magnam Iadrae et usque ad secundam columnam ipsius logiae et latitudo ipsius chochae erat vargorum meorum 13 et arbor eius desuper coopertoria circundat palmis 12. Chabia autem eius per crucem erat palmorum 12 1/2, ad quodque latus ita, quod 14 homines stantes in ea praeliando defendant ipsam; habebant 27 cellulas pro dormiendo, praeterea alia parva cubicularia, inter

alterae, quae est in platea haeredum domini Iacobi de Cesanis militis, procedendo usque logiam magnam Iadrae et usque ad secundam columnam ipsius logiae et latitudo ipsius chochae erat vargorum meorum 13 et arbor eius desuper coopertoria circundat palmis 12. Chabia autem eius per crucem erat palmorum 12 1/2, ad quodque latus ita, quod 14 homines stantes in ea praeliando defendant ipsam; habebant 27 cellulas pro dormiendo, praeterea alia parva cubicularia, inter quae erant 8 camerae satis spatiosae, habebat etiam furnos pro coquendo pane 3.

et per ser Thomasium de Petrizo, praesentibus nobis rectoribus. Die veneris 6. eiusdem mensis iunii expedivimus eundem cursorem nostrum ad dominum nostrum regem, ac ad dominum Zoilum, notificantes quomodo dicta pecunia erat parata et quod transmittere volebamus eam Segniam, rogantes dominum (nostrum regem) Ungariae, ut ibidem ipsam accipere dignaretur, vel providere de secura transportatione eius usque Sagrabiam. Die lunae 9. eiusdem

Sibenici, ad locum ubi debet esse iactus ultra scriptus, et misimus signaculos in mari, inter quos iactari debent lapides et proiectus. Die veneris 7. mensis madii, applicuerunt Sibenicum cum una galeotta iadrensi, in qua erat patronus ser Marcus de Pomo, ser Damianus de Nassis et ser Andreas Nicolai de Grisogonis, ambasciatores communis Iadrae ad tractandum unionem inter communitatem Iadrae et communitatem Sibenici et alias civitates Dalmatiae.- Eodem die in consilio generali dictae civitatis captum fuit per omnes

iulii vidi quoddam animal parvulum, non bene poterat discerni an gatta fuisset, quod habebat pedes octo caput unum et caudas duas et quasi videbantur duo corpora coniuncta iuxta pectus; caput magnum ostendebat aurem, sed et cetera membrorum gatta; quod animal mortuum, proiectum erat prope ecclesiam Sancti Platonis de Iadrai. Die martis 20. mensis octobris, adhuc unus Pagensis ad furcas suspensus fuit in puncta Michae. 1406.

Andreae de Serz, proinde, quod dicto ser Andrea de Grisogonis consanguineo meo et ser Veturino de Calzina, quia ipse iustabat ut solverent impraestitum ducati unius pro quolibet non abstante quod unius eorum filius et nepos et alterius frater erat in exercitu sub castro Novigradi. Die 9. mensis iunii Carlucius de Turi de Neapoli, regius homo, introduxit nos in possessionem Novagliae. Die dominicali

Braciae insula remansit deserta, et illi de Salona et de Epetio contendebant super dominatu eius propter magnam multitudinem animalium, quae tenebant in illa. Sed alia gens Gotthica ex partibus septentrionis et sclavonicis peior priore, nullo indicto bello, de repente adorta est Dalmatiam, quae erat inermis, quia malum hoc non suspicabatur, et inter caeteras civitates invasit ferro, igne et destructione Epetium et magnam perpulcram Salonam. Illi miseri cives, qui potuerunt evadere eorum atrocitatem cum naviculis, receperunt se in proximas insulas, et magna pars in hac Braciensi, in qua

cinxerunt. Braciani per multos dies se et civitatem defenderunt, sed non potentes amplius se defendere ultro dederunt se et civitatem Narentanis, qui ut facilius Bracianos in sua potestate retinerent, illorum civitatem destruxerunt et sic Braciae civitas secunda vice destructa fuit. Haec civitas erat fortis et bene munita, et in praesenti extant reliquiae moenium, turrium ris inscriptiones et alia signa eius magnificentiae. Usque ad haec tempora hi nobiles eam deplorant et ob id et alia damna Narentanos freguenter latrones et maledictos vocant. At illi nobiles cives post

lectis tamen tuis suauissimis litteris non parum ex illo merore me vendicavim. Quod autem scribis te magna lętitia affectum quod Tragurium diis continue secundis venerim: id crede mihi ob singularem tuam in me humanitatem etiam te tacente mihi persuasum erat. Ego vero et tibi abscenti congratulor et mihi ipsi gaudeo ac serio triumpho, quum intellexi te ab illis turbulentissimis Patavinis rebus abesse nec salutem tuam illis gravissimis periculis obiectare. Scis enim me sępenumero crebro sermone usurpare te non solum tibi natum esse, verum et

patrię, parentibus et amicis. Pluribus verbis te hortarer ut in hac sententia persisteres, nisi pro tua innata prudentia confiderem te ita facturum ut fortem virum decet. Scribis etiam rem nostram totumque litterarum ordinem dirruptum ac prostratum esse, qui superiori tempore adeo florentissimus erat ut ad eius maiestatem, gloriam ac dignitatem nihil addi posse videbatur. Dabit Deus his quoque finem! Scribis etiam plures ex nostra disciplina viros illo execrando morbo esse consumptos, sed eos non nominas; qua ex re perlubens nomina eorum scire vellem. Reliquum est ut mihi significes quo in

῎Ενθα δὲ Σίσυφος ἔσκεν, ὁ κέρδιστος γένετ' ἀνδρῶν et verti posset hoc modo:
Sisyphus hic alios erat ante vaferrimus omnes. A. K.
37  Sisyphus Aeolides, quo Glaucus patre creatur,
38  At Glauci magnus de semine

60  Si qua sibi a genero portetur epistola Proeto. 60
61  Ergo notas postquam generi percepit iniquas,
62  Indomitam primum jubet expugnare Chimaeram.
63  Bellua non hominum, sed erat genus illa Deorum,
64  Ante leo, capra in medio, pone horridus angvis,
65  Turbida flagrantis spirans incendia flammae; 65
66  Sed tamen hanc stravit Divūm portenta secutus.

1.1.6  Lavit in Aonio, flava Thalia, lacu. 2. SE IPSE COMMENDAT
1.2.1  Si mihi sit quisquam, quod erat tibi, Fulvius, Enni,
1.2.2  Aut qui periurum contudit Hannibalem;
1.2.3  Bellator molli vel erat Messala Tibullo,
1.2.4  Quod Flacco Tuscis regibus ortus eques;

2. SE IPSE COMMENDAT
1.2.1  Si mihi sit quisquam, quod erat tibi, Fulvius, Enni,
1.2.2  Aut qui periurum contudit Hannibalem;
1.2.3  Bellator molli vel erat Messala Tibullo,
1.2.4  Quod Flacco Tuscis regibus ortus eques;
1.2.5  Huic ego sim contra, quod erat tibi maxime Caesar,
1.2.6  Qui silvas et agros dixit et arma virum.

qui periurum contudit Hannibalem;
1.2.3  Bellator molli vel erat Messala Tibullo,
1.2.4  Quod Flacco Tuscis regibus ortus eques;
1.2.5  Huic ego sim contra, quod erat tibi maxime Caesar,
1.2.6  Qui silvas et agros dixit et arma virum.
1.2.7  Aut hoc si nequeam, Stilichoni quod fuit olim,
1.2.8  Qui cecinit raptus, Persephonea, tuos.

7. LAUS GUARINI
1.7.1  Multum Roma suo debet reparata Camillo,
1.7.2  Sed plus Guarino lingua Latina suo.
1.7.3  Illa truci non prorsus erat calcata ruina;
1.7.4  Haec cum servata est, barbara prorsus erat. 8. DE EODEM
1.8.1  Priscae lingua Latina dignitati

Roma suo debet reparata Camillo,
1.7.2  Sed plus Guarino lingua Latina suo.
1.7.3  Illa truci non prorsus erat calcata ruina;
1.7.4  Haec cum servata est, barbara prorsus erat. 8. DE EODEM
1.8.1  Priscae lingua Latina dignitati
1.8.2   Guarino faciente restituta est.

miser es, mihi tunc, Matthia, Stoicus esto,
1.81.8  Nunc impune tibi fortia verba volant. 82. DE NASO CYRI ET GRYLLI
1.82.1  Cyrus erat Persis naso gratissimus unco;
1.82.2  Invisus tota est Gryllus in Ausonia. 83. IN UGONEM
1.83.1  In re vis omni, sapiens nimis,

1.109.2  Unum cuncta aetas Μητροδίδακτον habet. 110. DE THEATRO VERONENSI
1.110.1  Est tibi prostibulum, quod erat, Verona, theatrum;
1.110.2  Assidue Floram nunc colit ille locus. 111. IN BERTUM
1.111.1  Tollis femellas, occidis, Berte,

1.144.4  Tecum deliciae disperiere patris.
1.144.5  Si probitas, si forma, Deos, si lingua moveret,
1.144.6  Nestoris aetatem vivere dignus eras.
1.144.7  Mota erat his Clotho, Lachesis non ipsa negabat,
1.144.8  Tertia sed rupit stamina pulla soror. 145. DE SIGNO AMPHITRYONIS

soror. 145. DE SIGNO AMPHITRYONIS
1.145.1  Phoebus quadriiugo surgit cum lampade curru,
1.145.2  Bellantis signum hoc Amphitryonis erat. 146. IN LUCIAM
1.146.1  Hunc cum, Lucia, mentulatiorem,
1.146.2  Qui nasatior est, inepta credas,

non paedicet si, Line, vera refers? 166. DE EODEM
1.166.1  Orabam frustra, frustra ieiunus agebam,
1.166.2  Nil opis in donis, nil erat in crucibus;
1.166.3  Nam tanto diris gravius tentabar ab umbris.
1.166.4  Sed nunc paedico: daemones aufugiunt.

Anelle, tibi solus portabat asellus
1.213.2  Flava volubilibus farra terenda molis,
1.213.3   Nunquam iusta domum misero mensura redibat,
1.213.4  Aut erat externo semine mixta ceres. Hoc et
1.213.5   Praetori longo narrare libello,
1.213.6  Vicino et memini te mihi saepe queri.
1.213.7   Sed nunc egregiam vafer invenisse

1.267.2  Nuper habens aras, nunc caret et tumulo. 268. DE POMPEIO MAGNO
1.268.1  Quod nuper Magni, quod erat simul orbis et urbis,
1.268.2  Obtulit ut socero perfida dextra, caput;
1.268.3  Ingemuit Caesar; sed nec Fortuna videndo
1.268.4   Laeta fuit,

fortuna duellum?
1.275.2  Cur mea nunc gravius quam modo corda pavent?
1.275.3  Haerebam duris, fateor, minus anxia saxis;
1.275.4  Propugnator adhuc cum mihi nullus erat.
1.275.5  Ipsis cum vinclis utinam fera monstra vorassent
1.275.6  Me prius, huc volucrem, quam tulit iste, gradum!
1.275.7  Indefensa quidem, sed

tibi, cumulo en maiore refundunt.
1.298.8  Ingenti pensant et tua damna lucro.
1.298.9  Felix, qui tanto rediit cum foenore, iactus;
1.298.10  Quae sic convaluit plaga, salubris erat. 299. DE BILBILI
1.299.1  Bilbilis et ferrum pariter producit et aurum,
1.299.2  Perdere mortales ista metalla solent.

318. EPITAPHIUM IN HECTOREM SACRATUM
1.318.1  Sacratae hoc tumulo gentis decus occubat Hector,
1.318.2  Cui virtus claro sanguine maior erat.
1.318.3   Hunc pietas Superis, probitas mortalibus, olim
1.318.4  Principibus gratum fecerat alma fides.
1.318.5   Tunc etiam aethereis, animam cum redderet, astris,

flectis tua lumina, saxum,
1.319.2  Perlege flebilibus, carmina scripta,
1.319.3   notis. Andreas parva, iacet hac Marionus, in urna,
1.319.4  Qui doctor Logicae maximus artis erat.
1.319.5   Vincere sed duram, nequiere sophismata, mortem,
1.319.6  Quis fertur reliquos exsuperasse viros.
1.319.7   Nil tibi, quin caderes, iuvenilis profuit aetas,

1.327.2  Ingenium clades adiuvat ista magis.
1.327.3   Testis Democritus, qui, quo sapientior esset,
1.327.4  Luminibus tenebras intulit ipse suis.
1.327.5   Caecus erat Cyclops, calamis cum dulce creparet,
1.327.6  Cum caneret Troiam, caecus Homerus erat.
1.327.7   Caecus et ille senex, Pyrrho qui pace negata,
1.327.8  Reppulit a Latio dedecus

qui, quo sapientior esset,
1.327.4  Luminibus tenebras intulit ipse suis.
1.327.5   Caecus erat Cyclops, calamis cum dulce creparet,
1.327.6  Cum caneret Troiam, caecus Homerus erat.
1.327.7   Caecus et ille senex, Pyrrho qui pace negata,
1.327.8  Reppulit a Latio dedecus imperio.
1.327.9   Stesichorus sonuit melius, cum lucis egebat;

1.337.3  Desit currere non tamen volucris,
1.337.4  Dum deesset caput. Unde vis peremtae
1.337.5  Cum sic curreret, unde iners eunti?
1.337.6  An pars mortua, pars erat superstes?
1.337.7  Nec, quamvis posito procul cerebro,
1.337.8  Cor disperdiderat suum vigorem?
1.337.9  An casus levis hoc repente lusit,

342. QUANDO PRIMUM ROMAE MUSIS SIT HONOR HABITUS?
1.342.1  Cum sola antiqui tractarent bella Quirites,
1.342.2  Aonidum studiis non erat ullus honos.
1.342.3  Nec nisi quas nuper contexerat aerea cassis,
1.342.4  Postmodo cingebant laurea serta comas.
1.342.5  Mox ubi paulatim fratris surrepsit in urbem

viridis primaevo in flore iuventae
1.355.4  Mortis inaudito procubuit genere.
1.355.5  Cum famulo nitidis sese exercebat in armis,
1.355.6  Nec galea, ut famulus, tempora tectus erat;
1.355.7  Curritur, et falsum pugnae certamen initur:
1.355.8  Corruit inflictis unus et alter equis; P
1.355.9  ars galeae anterior iugulum perrupit herilem,

Clio, Polyhymnia, flete; Guarinus
2.7.2  Ecce iacet, vestri gloria, vester honos.
2.7.3   Occiderit licet ille senex, absolvere nemo
2.7.4  Fata potest, semper vivere dignus erat. 369. AD GALEOTTUM
2.8.1  Candida seu vultu ridet fortuna sereno,
2.8.2  Seu praefert tristes nubila fronte minas,

2.16.4  Inclyte rex, meriti, quis neget esse tui?
2.16.5  Talis cornigeris Diana iugalibus alte,
2.16.6  Frondosi vehitur per iuga Taÿgeti.
2.16.7  Talis erat nondum famulorum praeda suorum,
2.16.8  Compos adhuc mentis, versus Agenorides.
2.16.9  Quis iam adeo ferus est, tibi qui servire recuset,
2.16.10  Accipiant ipsae cum tua

per populos immensi transeat orbis,
2.26.6  Vox haec a terris sidera summa petat.
2.26.7  Cedat Strigonio Varadinum, Chrysius Histro,
2.26.8  Sit patrum primus, qui modo quartus erat. 388. DE TECTIS PER IOANNEM ARCHIEPISCOPUM STRIGONIENSEM INSTAURATIS
2.27.1  In cathedra Petri, Paulo residente Secundo,

elementa doces, rutilare capillum
2.56.2  Si doceas, facias plus, Galeotte, lucri. 418. AD EUNDEM
2.57.1  Unde tibi, ut, nuper quod erat pice nigrius atra,
2.57.2  Tam subito rutilum sit, Galeotte, caput?
2.57.3  Non magis intonsi, radiat coma torta, Sicambri,
2.57.4  Nec si quam Crathis perluit aut Sybaris.

animam dum quaero Platonis,
2.62.2  Marsilio hanc Samius dixit inesse senex. 424. DE FORTUNA AULICORUM
2.63.1  Qui modo summus erat, nunc tota est imus in aula,
2.63.2  Est hodie summus, qui fuit imus heri.
2.63.3   Tene juvat rebus, Fortuna, ita ludere nostris?
2.63.4  Regia vel potius

mihi, Vite, cano. 429. FRAGMENTUM ALICUIUS EPIGRAMMATIS SINE LEMMATE
2.68.1  Invia saxa prius, Matthias pervia fecit,
2.68.2  Haec erat Herculea, gloria digna, manu. 430. VEL ALITER
2.69.1  Invia quae fuerat pediti nunc pervia plaustro

432. AD PHILELPHUM
2.71.1  Tu scribis Graio, scribis sermone Latino,
2.71.2  At tibi nos contra, barbara dicta damus.
2.71.3   Tempus erat cum me Musarum plectra tenebant,
2.71.4  Dulcis et Aonio potus ab amne liquor.
2.71.5  Nunc Marti miles, non Phoebo servio vates,
2.71.6  Obstrepit et molli, buccina rauca,

436. ROMAE
2.75.1  Roma vetus, veteres dum te rexere Quirites,
2.75.2  Nec bonus inmunis, nec malus ullus erat.
2.75.3   Defunctis patribus successit prava iuventus,
2.75.4  Quorum consilio precipitata ruis.

crudelis et impia tellus,
2.77.2  Quid dominum contra, perfida colla levas?
2.77.3   Oblita es famulam, saltem te agnosce parentem.
2.77.4  Hic tibi, ni Princeps esset, alumnus erat.
2.77.5   Divitiisne tumes? cecidit Campania dives.
2.77.6  An populo? Marathon milia quanta premit?
2.77.7  Sed tibi forte animos periurus proditor auget,

440. DE SIGNO IOANNIS VITÉZII ARCHIEPISCOPI
2.79.1  Dum fera Matthiae premitur Moldavia regi,
2.79.2  Ioannis signum praesulis istud erat.
2.79.3  Rettulit hoc domino, fusis, sua turma, Valachis,
2.79.4  Devota templis obtulit ille manu. 441. DE SIGNIS,

referam, salvo quod iure sacratae
3.2.10  Iustitiae, pergas non tamen esse ferox?
3.2.11  Sed persaepe reo poenae de parte relaxes,
3.2.12  Et caedas virgis, qui cruce dignus erat?
3.2.13  Quam doleas cum te cogunt scelera esse ferocem?
3.2.14  Parcere quam properes, laedere sero velis?
3.2.15   Quanta tuumne canam decoret prudentia pectus?

3.2.19  Et me qua reliquos, regum placidissime, fronte
3.2.20  Excipis, et dulces fundis ab ore sonos.
3.2.21  Quando loqui volui, pro voto cuncta loquebar,
3.2.22  Et tua erat verbis, auris aperta, meis.
3.2.23  Obtuleram quae sunt a paupere dona ferenda,
3.2.24  Quantula erant, vidi grata suisque tamen.
3.2.25  Verum quae tandem

3.3.56  Causa fuit mortis Deianira malae.
3.3.57  At non esse tuam tam prava mente puellam,
3.3.58  Et bene te mores nosse, loquere, probos.
3.3.59  Non erat Aeolidae coniux suspecta marito,
3.3.60  Induit arma tamen proditione sua.
3.3.61  Nec te securum tanto in discrimine praesta,
3.3.62  Nec nimium dominae credulus esse velis.

3.3.82  Tardabit iustas, fax inhonesta, faces.
3.3.83  At nec Sisyphiden Circe, nec Ïasona Colchis,
3.3.84  Carminibus potuit detinuisse suis;
3.3.85  Sic erat in fatis, tenuisset Ïasona Colchis,
3.3.86  Sisyphiden Circe; tres vetuere Deae.
3.3.87  Tu bene per magicas, in amore tenearis, herbas,
3.3.88  Nec tu Parcarum flamine tutus

3.3.222  Et quae sunt alio bella canenda pede.
3.3.223  Sit finis ludo, valeat lasciva Dione,
3.3.224  Sume gravem, plectro cum graviore, lyram.
3.3.225  Nox erat, irriguo dederam mea lumina somno,
3.3.226  Est Deus ante oculos visus adesse meos;
3.3.227  Phoebus erat certe, Phoebum chelys ipsa probabat,
3.3.228  Et pharetra, et lauro

3.3.224  Sume gravem, plectro cum graviore, lyram.
3.3.225  Nox erat, irriguo dederam mea lumina somno,
3.3.226  Est Deus ante oculos visus adesse meos;
3.3.227  Phoebus erat certe, Phoebum chelys ipsa probabat,
3.3.228  Et pharetra, et lauro nexa virente coma.
3.3.229  Hos ad te incomtos monuit me scribere versus,
3.3.230  Excipe tu

fuit virtutibus inclyta summis,
3.7.16  Haec fuit aeterna clara pudicitia.
3.7.17  Haec gravis, haec prudens, haec integritatis amatrix,
3.7.18  Haec sanctae cultrix religionis erat.
3.7.19  Sed licet implerit magnis virtutibus orbem,
3.7.20  Plus tamen est natis nobilitata suis.
3.7.21   Nara peperit dextro Nicolaum sidere

quam roseos nondum sua purpura visus
3.8.30  Liquerit! et vivus spiret in ore decor!
3.8.31  Hanc faciem feretro Pallas extentus habebat,
3.8.32  Talis et ante rogos Parthenopaeus erat.
3.8.33  Quae iam spes hominum? quae iam fiducia vitae?
3.8.34  Quo se momento quis putet esse suum?
3.8.35  Quam cito bullatae, pluvius tumor interit, undae,

Paridem sed iungit Achilli,
3.8.58  Troilus et tremulum mittitur ante patrem.
3.8.59  Hic, hic funereos qui nunc effertur ad ignes,
3.8.60  Quam modo robustus, quam modo sanus erat!
3.8.61  Non illo duras quisquam insertare palaestras
3.8.62  Aptior, aut agili ducere frena manu.
3.8.63  Hoc sibi Tyndarides dederat, Cyllenius

3.8.91  Non vigil Hesperidum serpens, non bellua ponti,
3.8.92  Nec quicquid saevum, terra fretumve creat.
3.8.93  Dicite, qua culpa meruit tam funus acerbum?
3.8.94  Cuius erat tanti criminis ille reus?
3.8.95  Scilicet hic Delphos, Triviaeve incenderat aedem!
3.8.96  Mactaratve boves, Sol venerande, tuas!
3.8.97  Poenigenaeve sacrum mento deraserat

3.8.125  Haec ego iactabam; sed te, tua fata, pericli
3.8.126  Urgebant causas semper amare, tui.
3.8.127  Semper tu phaleras, semper tu lora volebas,
3.8.128  Semper erat tergo dulce sedere tibi.
3.8.129  Nec tergo pigrioris equi; sed naribus ignem
3.8.130  Qui vomat, et summam vix pede signet humum.
3.8.131  Nec te insuccussi

et nunc flavos, vidi si pone capillos,
3.8.154  Protinus a flavo, tu mihi, crine subis.
3.8.155  Alterius validos conspexi sorte lacertos;
3.8.156  Illius talis, dico, lacertus erat.
3.8.157   Ante igitur gelidae, mea fient ossa, favillae,
3.8.158  Quam tua, de nostro pectore, cura cadat.
3.8.159   Nec tibi, credo equidem, venient oblivia nostri,

prohibet plures cera me iungere pennas,
3.9.24  Et iunctas humeris applicuisse meis?
3.9.25  Hoc tuus, ut memorant, certe pater, Icare, fecit,
3.9.26  Et cur plus nobis ingeniosus erat?
3.9.27  Atlantis facunde nepos, sate Pliade pulchra,
3.9.28  Aliger aligero qui pede carpis iter;
3.9.29  Oro tuas nobis pennas concede parumper,

3.11.46  Pectora dans doctis erudienda viris.
3.11.47  Demum Ferrariam felici es forte profectus,
3.11.48  Et Phaëthontei, flumina clara, Padi.
3.11.49  Hic erat eloquio praestans undante Guarinus,
3.11.50  Pieridum Latio summus in orbe parens.
3.11.51  Hunc tu per geminos audis cum sedulus annos,
3.11.52  Luce cibi parcus, nocte

Deus fertur lectum statuisse iugalem,
3.12.8  Cum lutulenta hominem composuisset humo.
3.12.9  Neve aliquis seros caelebs remaneret in annos,
3.12.10  Romanae cautum legibus urbis erat.
3.12.11   Ergo et Romulidis sacratae vincula taedae,
3.12.12  Constat et aeterno complacuisse Deo.
3.12.13  Iure tua est igitur cuivis laudanda voluntas,

vir, nobilitate parentum
3.15.18  Pollet, et antiquis inclytus extat avis.
3.15.19  Patria non eadem est; Ferraria protulit illam,
3.15.20  Anguigerae pater huic urbis alumnus erat.
3.15.21  Una puellarum formas supereminet omnes,
3.15.22  Postquam in virgineo, constitit apta, choro.
3.15.23  Non aliter totum cum plena receperit orbem

4.4.3  Tantum nostra suem fudit pagana iuventus,
4.4.4  Vix capiunt vastam, stridula plaustra, feram.
4.4.5  Haec Meleagreo poterat procumbere ferro,
4.4.6  Haec erat Herculea, bellua digna, manu.
4.4.7  Asspice curvatos alte, duo fulmina, dentes,
4.4.8  Asspice, setosae, spicula densa iubae!
4.4.9  Abrupit quam saepe plagas! quam saepe

illi solae, praebebant pabula, silvae,
4.4.12  Nec quae de patulis, glans cadit ilicibus,
4.4.13  Arva diu miseri flebant populata coloni,
4.4.14  Saevior haec omni grandine pestis erat.
4.4.15  Sed iam securos resonet pastoria cantus
4.4.16  Fistula, respirant, pascua, rura, greges.
4.4.17  Nunc etiam timuisse iuvat cessante periclo,

Vos simul agricolae memores, victoris ephebi
4.4.22  Populea meritum, cingite fronde, caput.
4.4.23  Ecce sed ingentem, pubes fert altera, cervum!
4.4.24  Silvia, qualis erat, vel, Cyparisse, tuus.
4.4.25  Ardua bis denis, assurgunt cornua, ramis,
4.4.26  Suspendenda tuo, Cynthia Diva, tholo.
4.4.27  Iam foecunda fovet centesima femina,

ingratam properabat vincere Romam,
4.5.62  Victa ad maternas languit ira preces.
4.5.63  Fugerat Hesperium Sertorius exul in orbem.
4.5.64  Plurima sed profugo cura parentis erat.
4.5.65  Sancta humeris Siculi portarunt pondera fratres,
4.5.66  Aetnaeus flammas dum vomit ore gigas.
4.5.67  Nec plus Tyndaridas Sparte, quam praedicat Argos

ingenuas docilem transmittis ad artes,
4.5.100  Otia nec pateris ducere lenta domi.
4.5.101  Quicquid lana tibi, quicquid tibi tela lucelli
4.5.102  Attulerat, merces erudientis erat.
4.5.103  Imbiberam tenerae vix prima elementa Minervae,
4.5.104  Nec mala venturi iam documenta dabam,
4.5.105  Cum tuus Ausonias tradit me frater ad oras,

vacuas discedens spiritus auras,
4.5.132  Destituit tepido, frigida membra, toro.
4.5.133  Mater io cur me rerum inter prospera linquis?
4.5.134  Hoc tibi vivendum tempore, mater, erat.
4.5.135  Cum me florentem, cum me spectare beatum,
4.5.136  Cum poteras omni commoditate frui.
4.5.137  Pupillae et certe nondum nupsere, sorores,

4.6.8  Contingat vobis sic aliquando quies;
4.6.9  Uni debueram, cunctis convicia feci,
4.6.10  Omnes damnavi cum foret una nocens.
4.6.11  Privatum quod crimen erat, commune putabam.
4.6.12  Non bene mens verum, caeca dolore videt.
4.6.13  At nunc deprensus numeris innotuit auctor,
4.6.14  Causa fuit cladis, Cynthia sola,

4.7.60  Principis et miseri dempserat ense caput.
4.7.61  Huc feror, et regni confestim sede potitus,
4.7.62  Cetera partitis viribus aggredior.
4.7.63  Arx erat impendens captae modo moenibus urbis,
4.7.64  Praesidio et positu non adeunda loci.
4.7.65  Admoveo illius tormenta tonantia muris,
4.7.66  Sed tamen obsessos machina nulla

generi humano tantorum causa malorum,
4.8.8  Abs te feralis gentibus orta lues.
4.8.9  Ante nec insani vexabant corpora morbi,
4.8.10  Lurida nec macies nec dolor ullus erat.
4.8.11  Avia tunc nemorum mortalis turba colebat,
4.8.12  Inter montanas inviolata feras.
4.8.13  Quippe cibos rami praebebant, pocula rivi,

Ulcus et artifici persecuisse manu.
4.8.19  Necdum etiam pressae redolenti merce carinae,
4.8.20  Portabant rubri, quod creat ora, maris.
4.8.21  Vita rudis, sed sospes erat, nec tabida pestis,
4.8.22  Angustum fati praecipitabat iter.
4.8.23  Sera sed annosae, cum venerat hora, senectae,
4.8.24  Solvebat placidus, languida membra, sopor.

4.8.38  Hic Furor, et vultu, Mors violenta, truci.
4.8.39  Nec dubito, quin sol, quin aura, et pulvis et imber,
4.8.40  Laeserit insuetum, talia ferre, latus.
4.8.41  Quanto erat o melius densave sub ilice fusum
4.8.42  Aut ubi rauca levi murmure lympha sonat,
4.8.43  Nunc his, nunc illis mentem oblectare libellis,
4.8.44  Pomave curvatis demere ab

avibus laevis regalia signa sequenti,
4.9.12  Funestae tantum non sonuere tubae.
4.9.13  Sic gravis, heu! miserum flammaverat hemitritaeos,
4.9.14  Tantus in accensis ossibus ardor erat.
4.9.15  Saevior en rursus capiti Fortuna minatur,
4.9.16  Incolumi tanquam faverit illa diu.
4.9.17  Quippe velut telis, costae punguntur, acutis,

ut in duro volvimus aegra toro.
4.10.13  Multum equidem morbus, sed plus insomnia torquet,
4.10.14  Ante diem vires, obruit illa, meas.
4.10.15  Quod modo corpus erat, nunc est cutis ossibus haerens,
4.10.16  Nunc tantum larva est, qui modo vultus erat.
4.10.17  Comprimo saepe genas, et lentum invito soporem,
4.10.18  Nec tamen in pressas,

plus insomnia torquet,
4.10.14  Ante diem vires, obruit illa, meas.
4.10.15  Quod modo corpus erat, nunc est cutis ossibus haerens,
4.10.16  Nunc tantum larva est, qui modo vultus erat.
4.10.17  Comprimo saepe genas, et lentum invito soporem,
4.10.18  Nec tamen in pressas, labitur ille, genas.
4.10.19  Tantum dira meis monstra obversantur ocellis,

pecudum vobis, maior quam, cura virorum,
4.10.26  At genus hoc vestrae semina stirpis habet.
4.10.27  Si tamen Endymion triginta dormiit annos,
4.10.28  Causa erat, ut Lunae gaudia longa forent.
4.10.29  Huc ades, o hominum, simul et rex, Somne, Deorum.
4.10.30  Huc ades, et placidus languida membra leva!
4.10.31   Quod fuit humanae,

Nunc gerit, alituum, qui tulit ante locus.
4.12.43  Ludimus. Innumeros hominum nova fata paventes,
4.12.44  Cum grege, cum stabulis, corripit uda lues.
4.12.45  Pagus erat, subito palus est, et mersa profundo,
4.12.46  Quaerunt montivagi culmina ruricolae.
4.12.47  Nec res ulla magis miseros, spe perdit inani,
4.12.48  Dum mala crementum non

possis, ubi rus, ubi collis, ubi arbor,
4.12.60  Omnia sic facies aequoris una tegit.
4.12.61  Haud secus Emathiam Penei stagna tenebant,
4.12.62  Unus cum vertex Ossa et Olympus erat.
4.12.63  Passa sub Ogygio est aliud nec Graecia regno,
4.12.64  Inachiae si quid credimus historiae.
4.12.65  Tale fuit Latium tunc, cum superantibus Umbris,

passim ruptis ingruit obicibus,
4.12.135  Non qualis refluo, Cimbros aut Santonas, aestu
4.12.136  Territat, ad motus, menstrua luna, tuos,
4.12.137  Verum quantus erat, cum sidera celsa petentes,
4.12.138  Obruit impulsis montibus anguipedes.
4.12.139  Ille et frondosos saltus iam mersit Eoae
4.12.140  Taprobanes, ipso cum grege dentifero.

compeditorum nundinas, quotannis religionis nostrae ludibrio ire. Satis inquam, erit pia credulitate et coelesti flagello super tot miserandas terras christiani nominis, busto insignes, exsatiari, in quibus, si quae sunt, tantorum naufragiorum reliquiae, gemunt magis, quam vivunt. Impedimento erat hactenus haec nova vis morbi, intestinae dissensionis, quae nimirum plurimum nostri laboris florem depasta, in eam conditionem propulerat, ut, nec incommoda nostra, nec remedia pati posse videremur; valentes populi huius vires se ipsae conficiebant, nihil amplius, quam suum militem, sua arma

oportet coram te, recte in infirmitatibus, passionibusque nostris gloriabimur, hostilem pressuram, captivitatem et caeteras fortunas abunde experti, sed iuvat inter haec, quod non ignavo quaestu passi sumus, sed in eo negocio, utpote fidei, in quo nec armis, sed nec morti cedere destinatum erat, ubi cum adhuc idem exstet animus, poterit habere et ipsa fortuna regressum. Ex Turcorum deinde manibus erepti, apud Despotum Rasciae ad hos usque dies restitimus, tanto videlicet tempore, ut in vigilia festi nativitatis Domini ad hunc locum in medium Dominorum Praelatorum et

plurimum honestarent (vix, ut opinio mea fert, sibi maiora tribui poterant), praeerat summa cum potestate splendidissimo equitatui; omnium peritorum huiusce disciplinae bellicae opinione nulla gens in tota Italia suae genti conferenda erat. Sed tam immoderata cupiditas dominandi, tantave ambitio animum eius invasere, ut omnia divina et humana iura facile perversurus videretur. Patribus quibus cura est, ne quid res publica

compulsus more maiorum in Colionum tamquam in improbum et audacem animadvertere statuit, Nicolao Canalio, qui hac tempestate decreto Senatus una cum magnanimo Gentile in castris erat mandat omni studio quam diligentissime curaret, ut Bartolomeus cum omnibus suae factionis militibus in praedam ac dirreptionem traderetur. Susceptis litteris, nulla interiecta mora, Gentilem

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1020) [1348], Inscriptio sepulcri comitis Mladini, versio electronica (, Trogir), 126 verborum, 22 versus, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - inscriptio; poesis - epitaphium] [word count] [nnmladini].

Madijev de Barbazanis, Miha (c. 1280 - post 1358) [1358], De gestis Romanorum imperatorum atque pontificum, caput XV, versio electronica (), 471 verborum, Ed. Ivan Lučić [genre: prosa oratio - historia] [word count] [madijevmdgrip].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Hranković, Dujam (m. 1422) [1405], Braciae Insulae Descriptio, versio electronica (, Nerezi Braciae), Verborum 899, Ed. Vedran Gligo ; Hrvoje Morović ; Karlo Kadlec [genre: prosa oratio - descriptio] [word count] [hrankdbracia].

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistula ad Mapheum Vallaressum (Tragurii, 1438), versio electronica. (, Trogir), Verborum 255, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14380715].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1448], Epistolae duo a. 1448, versio electronica (, Servia; Segedinum), Verborum 1682, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1448].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1451], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi (Venetiis, 1451-06-28), versio electronica (, Venecija), Verborum 616, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14510628].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report