Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: domInUm Your search found 1652 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 301-400:301. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_187 | Paragraph | SubSect | Section] credimus, quia simul etiam uiuemus cum illo.
Exhibete membra uestra seruire iustitię in sanctificatione VI. Exhibeatis corpora uestra
hostiam uiuentem, sanctam, Deo placentem, rationabile obsequium uestrum. Et nolite conformari
huic sęculo etc. XII. Induimini Dominum Iesum Christum, et carnis curam ne feceritis in
desideriis XIII.
302. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Deus qui inhabitare facit unius moris in domo 369 . Elegi abiectus esse in domo Dei mei 389 . Tollite hostias et introite in atria eius 394 . Lętetur cor quęrentium Dominum 399 . Paratum cor meum, Deus; paratum cor meum partim ad contemplandum, partim ad operandum. Cęli, cęlestium studiosi 403 . Qui timent, ne habeant, unde uiuant 404 .
303. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_209 | Paragraph | SubSect | Section] 103 . Ratio atque mensura 104 . Signatum est super nos lumen uultus tui, Domine 321 . Benedicam Dominum qui mihi tribuit intellectum 329 . Venter intellectus 330 . Lucerna 332 . Intellectum da mihi et uiuifica me 418 .
304. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Sapientiam quęrit derisor, et non inuenit. Prudens. Sapiens sanus. Prudentia. Sapientia 128 . Qui dominatur animo suo. Seruus sapiens. Prudens. Scientia animę. Intellectus. Sapiens dominatur. Obediens rationi. Non est sapientia contra Dominum. Cautus in periculis. Scientia duplex: sana et peruersa. Noli uendere sapientiam. Sapiens et doctus. Doctrina sapientum. Prudens deprehendit corda sapientum 131 . Sapiens. Sapientes. Scientia infusa. Quattuor minima et
305. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] commiserit, peribit de populo suo. Insurrexerunt in Moysen filii Leui uolentes et ipsi fungi sacerdotio. Multitudo murmurat contra Moysen et Aaron; ipsi confugiunt ad tabernaculum 22 . Filii Israel propriis uiribus confidentes offenderant Dominum, et dum obsiderent Gabaa, prima die cecidit ex eis XXII milia, secunda XVIII milia 39 . Canticum Annę contra superbos 41 . Iesboseth, dum supramodum increpat Abner, principem militię, cuius ope
306. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_225 | Paragraph | SubSect | Section] percussit Malachiam prophetam in maxilla 61 . Superba Michol despexit Dauid ludentem coram archa Dei, et sterilis efficitur 72 . Ozias superbia elatus ob multitudinem exercitus et gloriam potentię neglexit Dominum, et orta est lepra in fronte eius 60 . Senacherib minatus est se euersurum Hierusalem et scripsit blasfemias in Dominu Deum Israel 81 . Eleuatum est cor Ezechię, et iratus est
307. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_229 | Paragraph | SubSect | Section] et Ioab cum seruis super faciem terrę 51 . Dominus apparuit Salomoni per somnium 56, 57 . Somnium Mardochei: fons mutatus in ę fluuium, duo dracones, gens ad cędem parata, gens clamans ad Dominum, uoces, tonitrua, terremotus 99 . Deus per somnium erudit 107 . Dormiens 127 . Somnus 130 . Dulcis est somnus oper anti
308. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Spes in Domino liberat a periculis.
309. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_233 | Paragraph | SubSect | Section] promouebuntur ad regimen Ecclesię 149 . Erruis sustinentes te, Domine, et liberas eos de manibus gentium 151 . Afflictio regni Israel, quia minus confisi in Domino externis auxiliis se munierant. Expectabo Dominum qui abscondit faciem suam a domo Iacob, et pręstolabor eum 153 . Vastatio Israel, quia confisi sunt magis in auxilio hominum quam Dei 155 . Factus es fortitudo pauperi 156 .
310. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_235 | Paragraph | SubSect | Section] 81 .
Item Iosias 82 .
Electi de sacerdotio, quorum non fuit scriptura inuenta in censu 86, 89 .
Ad presbiteros pertinet, ut errigant corda populi, ne tentati deserant
Dominum 95 .
Sacerdos male administrans. Psalmus XLVIIII 112 .
Sacerdotes eius induam salutari.
311. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_235 | Paragraph | SubSect | Section] Mundamini qui fertis uasa Domini 163 . De malis sacerdotibus. Speculatores eius cęci nescierunt. Vniuersi canes muti non ualentes latrare 164 . Quia stulte egerunt pastores et Dominum non quęsierunt, propterea non intellexerunt et omnis grex eorum dispersus est. Pastores multi demoliti sunt uineam meam, conculcauerunt partem meam etc. 170 . Ve pastoribus qui dispergunt et dilacerant gregem pascuę meę
312. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] MARCVS
313. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Sinite paruulos uenire ad me XVIII. Sollicitus. Pastores, quia festinantes uenerunt, inuenerunt Mariam cum Iesu. Nemo enim cum desidia Christum inuenit II. Neminem per uiam salutaueritis. Martha satagebat circa frequens ministerium X. Similes expectantibus Dominum suum. Beati quos Dominus inuenerit uigilantes. Estote parati, quia, qua hora non putatis, Filius hominis ueniet XII. Sacerdos. Quia olim sacerdotalis ex stirpe Aaron successio quęrebatur, necessario tempus substituendę soboli procurabatur. At quia nunc non
314. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_243 | Paragraph | SubSect | Section] Iesum apprehendere, et exiuit de manibus eorum X. Facies Lazari sudario tecta signat, quod in hac uita plenam cognitionem habere non possumus. Quod autem dicit: Soluite eum et sinite abire, hoc est quod post hanc uitam auferuntur ualamina, ut facie ad faciem uideamus Dominum XI. Discipulus recumbit in sinu Iesu, cui reuelantur archana sapientię Dei XIII. Ioseph discipulus Iesu occultus propter metum Iudeorum. Nicodemus quoque, qui uenit ad eum nocte XVIII. Suspitio. Maria Iesum existimauit quod hortulanus esset XX.
315. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_255 | Paragraph | SubSect | Section] Spes beatitudinis eorum qui uirtutibus uacarint 185 . Spes bonorum. Maiorum timor 190 . Seruus. Quomodo cum seruis conuersandum 292 . Si seruus ira concitus dominum occiderit, cognati interempti hominis, quomodo uelint, illum interrimant 306 . Siquem liberum occiderit, detur cognatis occisi, et ipsis in eum idem faciendi ius sit 306 . Sacerdos. Pastorem
316. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_277 | Paragraph | SubSect | Section] Babylonis superbia ad terram detracta 219 . Audiuimus superbiam Moab; superbus est ualde 220, 221 . Assyrii uictorię laudem sibi arrogarunt 225 . Nihil sic offendit Dominum quam post peccata errecta ceruix 227 . Superbia diaboli 229 . Mitescere faciam superbiam infidelium 230 . Incuruabit habitantes in excelso
317. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_283 | Paragraph | SubSect | Section] matris meę 335 . Deus meus, in te confido. Qui te expectant, non confundentur 337 . Ipse euellet de laqueo pedes meos. Et in Domino sperans non infirmabor 338 . Expecta Dominum et uiriliter age 339 . In te, Domine, speraui; non confundar in ęternum. Firmamentum meum et refugium meum es tu 341 . Misericordię spes. Peccatores sperant in Deum et non timent
318. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_283 | Paragraph | SubSect | Section] Filii autem hominum sperabunt 347 . Spera in Domino et fac bonitatem. Reuela Domino uiam tuam et spera in eo 348 . Non uidi iustum derelictum 349 . Expecta Dominum et custodi uias eius. Saluos faciet eos, quoniam sperauerunt in eum 349 . Et nunc quę est expectatio mea? Non ne Dominus? Expectans expectaui Dominum, et intendit mihi. Beatus uir cuius est nomen Domini spes eius
319. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_283 | Paragraph | SubSect | Section] Non uidi iustum derelictum 349 . Expecta Dominum et custodi uias eius. Saluos faciet eos, quoniam sperauerunt in eum 349 . Et nunc quę est expectatio mea? Non ne Dominus? Expectans expectaui Dominum, et intendit mihi. Beatus uir cuius est nomen Domini spes eius 351 . Spera in Domino, quoniam adhuc confitebor illi. Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non saluabit me 354 . Deus
320. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_283 | Paragraph | SubSect | Section] Exultabunt ossa humiliata 359 . Speraui in misericordia Dei in ęternum 360 . Dominus susceptor est animę meę. Quis dabit mihi pennas sicut columbę 361 . Iacta in Dominum curam tuam. Ego autem sperabo in te. In Deo sperabo. Non timebo quid faciat mihi homo 362 . Et in umbra alarum tuarum sperabo 363 . Moab olla spei meę. Vana salus hominis. Deduxisti me, quia factus
321. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Spes in homine. Spes in Deo. Spes eius in Domi no, Deo ipsius. Dominus soluet compeditos, Dominus erigit elisos 431 . Et in eis qui sperant in misericordia eius 433 . Laudate Dominum, dracones et abyssi 435 . Seruus. Puer 242 . Serui dominis subditi sint 247 . Seruorum uitium 248 . Seruus sapiens
322. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_285 | Paragraph | SubSect | Section] Oues 291 . Qui recto sunt corde, id est non duplici 348 . Nihil sic placet Domi no ut simplicitas et innocentia 397 . Laudate, pueri, Dominum 408 . Quęcunque facitis, in nomine Christi facite 424 . Salutatio. Gręce chere, Latine aue, Hebraico Syroque sermone salomalach 152 . Sacrilegium. Qui pecuniam
323. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] est in Samariam 66 . Litteras Sennacherib minaces Ezechias expandens coram Domino orauit pro salute populi, et exauditus est 68 . Iosaphat insurgentibus contra se inimicis indixit ieiunium et orauit ad Dominum 78 . Custodia munitum inimici derelinquunt, quia uincere desperant 86 . Thobias nudus ausfugit, sed mortuo Sennacherib, id est superato diabolo,
324. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 135 . Dominus inuenitur ab iis qui non tentant illum 137 . Prepara animam tuam ad tentationem 141 . Insidię diaboli 147 . Inuocat Dominum contra aduersarium 148 . A tentationibus liberatus gratias agit Deo 151 . Clamabunt ad Dominum a facie tribulantis 155 . Domine Deus noster, possederunt nos domini
325. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 141 . Insidię diaboli 147 . Inuocat Dominum contra aduersarium 148 . A tentationibus liberatus gratias agit Deo 151 . Clamabunt ad Dominum a facie tribulantis 155 . Domine Deus noster, possederunt nos domini absque te 156 . Liberator Hierusalem ab obsidione Sennacherib 158 . Vrgens ad deditionem
326. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Iesus in deserto tentatur a diabolo IIII. Superatis tentationibus reliquit eum diabolus, et accesserunt angeli IIII. Et ne nos inducas in tentationem, id est induci permittas, ut consentiamus ei, sed libera nos a malo VI. Motus magnus factus est in mari; excitant Dominum; imperat uentis et mari. Et fit tranquillitas magna VIII. Regnum cęlorum uim patitur. Quomodo quis potest intrare in domum fortis et uasa eius diripere, nisi alligauerit fortem? XII. Inimicus homo superseminauit zizania in medio tritici XIII. Nauicula iactabatur
327. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Inimicus homo superseminauit zizania in medio tritici XIII. Nauicula iactabatur fluctibus absente Domino. Ascendente autem in nauicuiam cessauit uentus. Liberati a periculo adorant eum et confitentur. Petrus uidens uentum ualidum timuit, et cum coepisset mergi, clamauit ad Dominum. Tunc Iesus extendit manum et apprehendit cum XIIII. Si duo consenserint, id est spiritus et corpus, quodcunque petierint etc. XVIII. Si sciret paterfamilias, qua hora fur ueniret, uigilaret XXIIII. Vigilate et
328. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] XIIII. Timor. Timore exterriti in transfiguratione Domini. Turbę uiso Iesu stupefactę timuerunt. Discipuli non timuerunt, quia non est timor in charitate. Timor est seruorum, stupescere stultorum est IX. Petrus dicit se nunquam negaturum Dominum, et omnes dicunt similiter. Mox timore perculsi ii relicto illo fugiunt, Petrus negat se eum nosse XIIII. Mulieres exeuntes de monumento fugerunt. Inuaserat enim eas tremor et pauor XVI. Tentatio. Paralitico turba obstat, ne intrare possit ad Iesum, id est
329. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Gratia Dei per Iesum Christum etc. VII.
Christi. Et stetit
super arenam maris, id est super infructuosos moram fecit XX.
Tempus.
de qua sermo est 218 .
Fundamenta terrę intelligitur uoluntas et potestas Dei, qua terra continetur 230 .
Fundamenta aliter 232 .
Testes duo contra Susanam; duo contra Dominum, et tamen non stetit uerbum
in ore eorum. Contra Naboth tota pene ciuitas dixit testimonium consensusque testium
pessimorum non firmitatem habuit ueritatis, sed sceleris coniurationem 143 .
Qui sine timore Dei sunt. Qui aliud pręter Deum timent 328 .
Timor sanctus 329, 333 .
Firmamentum est Domi nus timentibus eum 338 .
Timeat Dominum omnis terra. Ecce oculi Domini super timentes eum 344 .
Timete Dominum omnes sancti eius. Timorem Domini docebo uos 345 .
Illic trepidauerunt timore, ubi non erat timor 361 .
Timor sanctus 329, 333 .
Firmamentum est Domi nus timentibus eum 338 .
Timeat Dominum omnis terra. Ecce oculi Domini super timentes eum 344 .
Timete Dominum omnes sancti eius. Timorem Domini docebo uos 345 .
Illic trepidauerunt timore, ubi non erat timor 361 .
Ab altitudine diei timebunt 362 .
Timor sanctus 415 .
Qui timent te, uidebunt me et lętabuntur 416 .
Confige timore tuo carnes meas 418 .
Timor Domini. Beati omnes qui timent Dominum. Ecce sic benedicetur omnis homo qui timet
Dominum 421 .
Qui timetis Dominum, benedicite Domino 425 .
Voluntatem timentium se faciet 430 .
Beneplacitum est
Qui timent te, uidebunt me et lętabuntur 416 .
Confige timore tuo carnes meas 418 .
Timor Domini. Beati omnes qui timent Dominum. Ecce sic benedicetur omnis homo qui timet
Dominum 421 .
Qui timetis Dominum, benedicite Domino 425 .
Voluntatem timentium se faciet 430 .
Beneplacitum est Deo super timentes eum 433 .
416 .
Confige timore tuo carnes meas 418 .
Timor Domini. Beati omnes qui timent Dominum. Ecce sic benedicetur omnis homo qui timet
Dominum 421 .
Qui timetis Dominum, benedicite Domino 425 .
Voluntatem timentium se faciet 430 .
Beneplacitum est Deo super timentes eum 433 .
Terra Iudeę fertilis 57 .
Pater cogitatio, filius peccati conceptio, nepos operatio, pronepos de peccato
gloriatio 53 .
A diebus Ioannis Baptistę regnum cęlorum uim patitur 55 .
Anima oppressa uariis perturbationibus, ad Dominum si conuertitur, liberatur 126 .
Deus meus misit angelum suum et conclusit ora [ora] leonum, et non nocuerunt
mihi 130 .
Tentatus
Gazam sibi portas claudentem deprędatus est. Apud Genesar superauit alienigenas et
reuersus est Hierusalem. Arabas Zabadeos percussit 222 .
Iudas ciuitates ui captas incendebat, hostes interficiebat inuocans Dominum, ut suis
misereretur. Cum VII milibus commisit cum Nicanore habente XX milia; uictos cecidit VIIII
milia. Iterum commisit cum Thimoteo et Bachide, et cecidit ex eis XX milia munitionesque
obtinuit 227 .
Iudas uictor cum Antiocho
inuenta in labiis eius 216 .
Vigilia. Memor fui nocte nominis tui.
inuenitur ab iis qui de luce uigilant ad illam etc. 138 .
Vigilia honestatis. Vigilia uiro guloso 147 .
Vigilia 148 .
Cor suum tradet ad uigilandum diluculo ad Dominum 149 .
Anima mea desiderauit te in nocte. De mane uigilabo ad te 156 .
Consurge, lauda in nocte, in principio uigiliarum effunde sicut aquam cor tuum in
conspectu Domini. Leua ad eum manus tuas pro
meos 166 .
Iustus est Dominus, quia os eius ad iracundiam prouocaui 181 .
Amos: Non sum propheta nec prophetę filius, sed armentarius uellicans sycomoros 206 .
Quęrite Dominum omnes mansueti terrę, quia iudicium eius estis operati 211 .
Conuertam manum meam ad paruulos 215 .
Vsus. Assyrii, Samarię coloni, colebant quidem Dominum, sed idola, quibus assueti erant,
non
206 .
Quęrite Dominum omnes mansueti terrę, quia iudicium eius estis operati 211 .
Conuertam manum meam ad paruulos 215 .
Vsus. Assyrii, Samarię coloni, colebant quidem Dominum, sed idola, quibus assueti erant,
non relinquebant 67 .
Adolescens iuxta uiam suam, et cum senuerit, non recedet ab ea 131 .
Vitium usitatum cum labore emendatur 134 .
tunica talaris. Cydaris, Hebraice saniph, quę
mytra a plerisque dicitur 155 .
Trichaptę et byssinę 177 .
Humilitatis uirtus 94 .
Quęrite Dominum omnes mansueti terrę 138 .
Abrahę humilitas: se terram et cinerem dixit, dum cum Deo loquitur 187 .
Ego sum minimus apostolorum 196 .
Pauperes spirit u, qui iugo
laboras
Castora Pollux;
videret
DE DIVO MATTHIA
inuestigandi causa diligentius
proficisceretur: presertim quod petrum milatum redisse nuntiatum interim fuerat:
cumque nihil attulisset Ragusium eum propter
creditores uenire non ausisse: sed corcurram recta dominum conueniendi causa
quod ibi morant enim stagni audiuerat petiisse. Quo conuenientes cum hospitio
ibi in episcopi atrio honorifice susceptum inuenisset: reuertentiam illi
ampliorem solito exibuere: ne rumori quem de se suscitari ipse
ipse, cum sit omnis materie
expers, oculis humanis peruideri non potest); at uero si tales aliquas suscepisset
formas, unde illi ex igne humana uox, aut unde uerba ex nube suppetere potuissent?
Sed esto, do etiam uocem, concedo uerba, cum et
docetur uirtutis
uia, cum
que exuperat omnem sensum:
custodias, foueas, conserues, protegasque. Respice quesumus domine in faciem Christi
tui: dirige quesumus illum secundum clementiam tuam: Da ei quesumus uerbo et exemplo
quibus preest proficere: ut ad uitam una cum commisso sibi grege perueniat
sempiternam: per dominum nostrum Jesum Christum filium tuum dilectissimum: qui tecum
uiuit et regnat per infinita secula Amen.
malignorum hominum inuidiam uitare queat et ędificantibus muros Hierusalem
deesse non possit Sanaballath subsannator, satis mihi erit hęc, quę, a me
conscripta sunt, tibi tuique simillimis non displicuisse. Interim Deum et
Dominum nostrum Iesum Christum deprecabor, ut, sicut sanctis ad sequendum se
opitulatus est, ita ad ipsos imitandos adsit nobis, quo tandem exantlatis uitę
huius laboribus cum iisdem in illo ineffabili diuinitatis eius recepti sinu
argumentum fuit, quod, cum a patre, ut in Pannoniam rediret, missis
nunciis plurimum solicitaretur, nunquam acquieuit malens alienigenarum
opprimi iniuriis quam suorum illectationibus blandimentisue deliniri.
Denique orasse Dominum dicitur, ut contemptis omnibus, liberorum etiam, quos
propinquis commendarat, abiecta cura ei soli toto corde totisque uiribus
famularetur ac deseruiret; et responsum accepisse preces suas, ut petierat,
exauditas. Adeo
sororem, uti se adiuuet secumque
collaboraret, citat. Itaque, quali cura quantoque affectu hospes honorandus
sit, documento nobis est. Nec ideo nos negligentiores esse debemus aduenam
aliquem suscipientes, quia seruum, non Dominum suscipimus, cum ipse
protestetur ac dicat: Qui susceperit unum paruulum talem in nomine meo,
me suscipit. Et iterum: Quod uni ex minimis meis fecistis,
mihi fecistis. Nec quenquam moueat, quod
testis est Apollonius abbas. Qui cum annos quadraginta in
deserto solitarius uixisset, iussus uoce sibi e cęlo delata iam tandem ad
frequentem locum pergere, coenobium construere, discipulos comparare tam
constanter Dominum rogasse dicitur, nequa se deinde inter homines uersantem
iactantię aura perstringi sineret, ut non
aliud olim magis ueritus ad eremi latebram confugisse uideatur, non ante uitę
finem inde discessurus, nisi iussio
postea
humilitatis. Operęprecium erat uidere pauperum lauantem pedes, monachorum
manibus aquas dantem, mensas concinantem, pauimenta uerrentem et reliqua id
genus exercentem paulo ante tot clientium patronum, tot seruorum dominum,
tot militum ductorem, quot conuenire potuit principi uiro, Cęsaris genero,
Romani exercitus pręfecto, sępe uictoria potito, nunquam
uicto. Tantam status mutationem nequisset efficere fortuna, quantam
dum adhuc stipendia faceret nec tamen tam cęsari quam Christo
militaret, pręter illud celebratissimum pietatis opus haud minus celebre
pręstitit humilitatis exemplum. Vno seruulo contentus, eundem ut fratrem
dilexit, ut dominum coluit, coenanti ministrabat, cubitum eunti calciamenta
detrahebat cęteraque pene omnia mutata cum illo officii uice exercebat,
seruus seruo factus, ut Christo se seruire probaret, non mundo. Miles erat,
necdum
Qui a rege Sigiberto ad Treuerensem
episcopatum uocatus, postquam recusando nihil se proficere uideret, triginta
dierum manendi in monasterio moram, quasi res suas expediturus, petiit.
Interim in cęllula sua se includens Dominum precatus est: paratum se ad
omnia dura pro illius amore sustinenda, tantum hoc episcopalis officii onere
ne se grauari sineret. Mox ergo febri correptus reliquum uitę in lectulo
ęger peregit, ne sanus ad pręsulatum
quam ille coluit, et ipse colat.
Pontificali dignitate fulges, non est, cur Christi uitam imitari non debeas,
qui Christi in terra uicem tenes. Non est, inquit, discipulus
super magistrum, nec seruus super dominum suum. Sufficit discipulo, ut
sit sicut magister eius, et seruo, sicut dominus eius. Attende
itaque, cuius magistri discipulus es, cuius domini seruus. Nempe illius,
quem etiam prophetę non nisi pauperem
Babylonem, Memphim uersus annos decem, postea ad
Canopum Alexandrię annos tres, rursum in Troen * corr. ex Troe
annos duos. Sicque peracto uitę cursu nonagenarius
terram reliquit et ad Dominum migrauit, bonis cęlestibus semper fruiturus.
Idem, cum Theophilus, Alexandrię archiepiscopus quodam nobili Alexandrino
ciue comitatus ad eum non multo procul a Canopo habitantem uenisset, rogatus
ab eis sermonem
diuinę gratię donum aut optent tantum aut simul et possint. Maria Magdalena
omnia peccata sibi dimissa esse iam pridem audierat, optimam partem, quę non
auferetur ab ea, Domino attestante se elegisse cognouerat, resurgentem
Dominum prima uidere meruerat, pro amore illius omnia contempserat. Denique
apud Massiliam, Gallię urbem, inanium deorum simulachra Christi prędicatione
iam prostrauerat salutiferęque crucis uexillum errexerat, necdum tamen se
erat, ubi per desertum uaganti nox occurrisset. Sed et ipsa quoque nox
peruigilio magis quam dormitione peragebatur, ut illud seruaret a Propheta
dictum: In noctibus extollite ma nus uestras in sancta, et benedicite
Dominum!
Arsenius tam breui quidem somno naturę satisfecit ut etiam dicere solitus sit
monacho satis esse, si horam unam dormierit. Surrepenti somno obnixe
repugnans, illum improbum seruum
exemplo
admonemur, qui in Psalmis ait: Memor fui nocte nominis tui, Domine, et
custodiui legem tuam... Media nocte surgebam ad confitendum tibi... In
noctibus extollite manus uestras in sancta, et benedicite Dominum!
Esaias quoque: Anima mea, inquit, desyderauit te in nocte. Et item
Hieremias: Consurge, lauda in nocte in principio uigiliarum; effunde
sicut aquam cor tuum in conspectu Domini; leua ad eum manus pro anima
quantoue mentis affectu orauerit, testatur dicens: Deprecatus
sum faciem tuam ex toto corde meo. *add. Et item:
Clamaui in toto corde meo: *add. exaudi me, Domine!
In corde ad Dominum clamant, qui ardenter orant, non qui tantum uocibus
obstrepunt et, quod labiis uolutant, mente non concipiunt.
Post illum Salomon, omnium Iudeę regum sapientissimus, in eo libro (si modo
illius liber est) qui
obstrepunt et, quod labiis uolutant, mente non concipiunt.
Post illum Salomon, omnium Iudeę regum sapientissimus, in eo libro (si modo
illius liber est) qui Sapientię inscribitur: Adii, inquit,
Dominum, et deprecatus sum illum, et dixi ex totis pręcordiis
meis. Ex toto quippe corde rogandus est, qui ex toto corde pręcipitur
diligendus. Negligenter autem orantes, et eum, a quo aliquid petunt, parum
reuereri, et
Pręualui aduersus eos.
Nunc, ut alter etiam sexus sua habeat exempla, foeminarum in orando studia
breuiter explicemus.
Anna, Helcanę uxor, ita ardenter orauit ad Dominum, ut temulenta putaretur.
Heli sacerdoti sibi ebrietatem exprobranti nihil turbata respondit: Vinum
et omne, quod inebriare potest, non bibi, sed effudi animam meam in
conspectu Domini. Et tunc quidem homo
orationis ui ac potentia dicemus.
Abraham orante Abimelech, Gerrarę regis, uxor atque ancillę, cum ante
steriles essent, prolem diu optatam susceperunt et matrum nomine lętatę
sunt. Et nos, si digne deprecati fuerimus Dominum, gratia eius repleti
exhuberabimus prole uirtutum.
Plagę Aegypti Moyse intercedente cessabant, multiplicabantur autem et
ingrauescebant, quoties Pharao ad cordis sui duritiam peruersitatemque
Porro, de inimicorum potestate atque iniuria oratione liberari posse Ioachan
quoque, regis Israhel, exemplo apparet. Qui cum suos, eo quod se idolorum
cultura polluerant, in ditionem Syrorum redactos uidisset, ad Dominum
conuersus pro ipsis deprecatus est et a seruitutis iugo misericorditer
erreptos recepit.
Ezechia, rege Iuda, deprecante, cum in extremo rerum periculo esset
constitutus, nocte una angelus
Iudę
belli euentus ostendit. Cum exigua enim manu obuiam procedens Zarę,
Aethiopum regi, cuius exercitus decies centum milium hominum armatorum et
trecentorum curruum erat, inuocauit Dominum. Et repente lymphatico quodam
pauore conterriti Aethiopes terga uerterunt persequenteque eos Asa a Maresa
usque Gerrara ad internitionem cęsi sunt. Quia Domino cędentę, sicut
in secundo Paralipomenon libro
fuere mysteria, Danieli uero
etiam annorum numerus, usque in diem ipsum, quo nasci debuit, indicatus est;
fortasse, quia solicitior cęteris ac submissior ad orandum processerat.
Posui, inquit, faciem meam ad Dominum, Deum meum, rogare et
deprecari in ieiuniis, sacco
Ab exordio
precum tuarum, inquit, egressus est sermo; ego autem ueni, ut
indicarem tibi. Is igitur gratiam recipiet, qui deuotius
rogarit.
Ionam prophetam de uentre cęti ad Dominum, Deum suum, clamasse legimus, et
die tertia Domini iussu a pisce in aridam uomitu effusum. Grande profecto
miraculum, tum quod deglutitus tandiu intra aluum
uixerit, tum quod eiectus nusquam, ut
pauitare atque horrore concuti animaduertisset, causam rogauit. Et ille
respondens duos ibi lupos adesse dixit rabida toruitate terribiles
minaciterque ringentes et inde se timere, ne dilanietur ab eis. Tunc
episcopus pro ipso Dominum orauit ac post orationem eodem fratre referente
audiuit feras illas bestias discessisse, fugatas flamma ex ore orantis in
fulguris morem promicante. Hoc demum remedio frater pauoris molestia
liberatus, ac securior
orauit ac post orationem eodem fratre referente
audiuit feras illas bestias discessisse, fugatas flamma ex ore orantis in
fulguris morem promicante. Hoc demum remedio frater pauoris molestia
liberatus, ac securior factus, ad Dominum migrauit. Quę res documento est
tunc maxime nobis opus esse precibus sanctorum, cum e uita discedimus, nullo
tempore acrius in nos insurgente demonum pugna.
Nec solum demones, sed quandoque etiam homines cum
una Iudit liberauit. Nunquam tantum facinus perpetrare potuisset, nisi prius
perpetrandi facultatem a Domino precibus obtinuisset.
Quid de Susanna dicam? Quę iudicum sententia morti iam addicta exclamauit ad
Dominum, et Dominus exaudiuit uocem ipsius. Spiritum quippe Danielis
pueri suscitauit, qui malignos accusatores falsitatis conuictos talionem
subire compulit, plebe illos iisdem ipsis lapidibus obruente, quos in
Susannam
fuisset.
Et in Barbara quidem uirgine, ut constans Sanctę Trinitatis confessio, ita
efficax fuit pro necessitate deprecatio. Dum enim infidelem et iratum
fugeret patrem et fugam pręrupti montis crepido inhiberet, orauit Dominum.
Ac protinus illo, in quo heserat, saxo in aduersam paris altitudinis partem
se inclinante euasit. Neque tamen tanto miraculo inclinatus est impius
pater. Ut uel sic elapsam quęrere cessaret. Proh nefas! Pater
errore Sisinius Christianitatem accepit et
uir infidelis per mulierem fidelem saluatus fuit. Non illum suasionibus, non
argumentis est aggressa, ne peruicacis animi hominem, dum lenire nititur,
grauius irritaret. Tacita Dominum rogauit, et lupus in agnum mutatus est
factaque sunt praua in directa et aspera in uias planas.
Quid mirum autem tantum uirium inesse orationibus sanctorum, cum hę usque ad
illius solium auresque perueniant, qui,
deridiculi gratia in tenebris derelinqui, qui orando seruiebat luci.
Quoniam Deus lux est, et tenebrę in eo non sunt ullę. Quid tunc solacii,
quid gaudii cepisse Launomarum dixerim, cum pro se contra nequitię spiritum
stare Dominum uideret? Potuit lętus concinere Dauidicum illud: Quoniam tu
illuminas lucernam meam, Domine; Deus meus, illumina tenebras meas. In
te erripiar a tentatione, et in Deo meo transgrediar murum.
intellexit non soporis fuisse, sed punitionis.
Augustinus, dum inter dialecticorum sophismata Christum quęreret, heresi se
implicaverat Manicheorum. Tandem Pauli apostoli epistolas euoluens reperit
scriptum: Induimini Dominum Iesum Christum! Ac statim discussis erroris
tenebris aspicere coepit lucem ueritatis consuluitque Ambrosium episcopum,
quid primum de Scripturis legere deberet, quo iam confidentius catholicę
fidei posset adherere. Et
silentium
imperauit. Cumque ille ueluti elinguis ne uerbum quidem proloqui potuisset,
manum Alexandro dedit uictum se confitens. Reliqui miraculo conuersi
sepositis altercationibus uolentes fidem receperunt, ac si et ipsi Dominum
audissent dicentem: Si mihi non creditis, operibus credite!
Maxentius quoque imperator, cum esset Alexandrię et Christianos ad
sacrificandum diis cogeret, Catharinam uirginem, ne eximium
doctrinę inducere.
Alexander, episcopus Constantinopolitanus, Constantini Augusti temporibus,
cum Arrium heresiarcham publice argueret ac proinde orta plurimorum
utriusque partis contentione sedari tumultus non posset, Dominum orauit, ne
Ecclesię suę catholicę fidem impiis ludibrio esse pateretur. Vix ipse preces
finierat, cum Arrius dysenterię morbo laborare coepit. Et dum citam
torminibus aluum exonerare uellet, intestinis profluentibus
eius poenitentię quam contulerat innocentię, pristinis beneficiis
cumulum faciens tam excellentis prępositurę honorem.
At contra Iudas de culmine ipso apostolatus in baratrum inferni infeliciter
corruit; non utique quia Dominum uendidit, sed quia eo uendito magis de
flagitio doluit quam de uenia sperauit. Peccaui, inquit, tradens
sanguinem iustum. Conueniens poenitentię, si sibi humiliter ignosci
postulasset et non sceleri
magis de
flagitio doluit quam de uenia sperauit. Peccaui, inquit, tradens
sanguinem iustum. Conueniens poenitentię, si sibi humiliter ignosci
postulasset et non sceleri scelus addens ad laqueum prius quam ad Dominum
confugisset. Nunquid proditori suo non dimisisset, qui dimitti
crucifixoribus suis rogauit? Nunquid se uendenti non pepercisset, qui lancea
latus suum fodienti sic pepercit, ut coronam indulgeret martyrii?
aditu etiam ecclesię
indignam se diuinitus eo prohibita cognouisset, post lachrymas eremique
labores ad tantam uitę perfectionem deuenit, ut orans in terra terram non
tangeret et Iordanem transiens super aquas ambularet. Ad Dominum migratura a
sanctissimo uiro Zozima sacrosanctam communionem accepit, a leonibus
sepulturam, cum scrobem in terra carptim unguibus excauassent, sanctę
corpusculi capacem. Vsque adeo Dominus conuersam exaltauit, quam
Quia apud te propiciatio est, et propter
legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima in uerbo eius; sperauit
anima mea in Domino. A custodia matutina usque ad noctem speret Israhel
in Domino; quia apud Dominum misericordia et copiosa apud eum redemptio.
Et ipse redimet Israhel ex omnibus iniquitatibus eius. Philo etiam,
sapientię spiritu plenus: Misereris omnium, inquit, quia omnia
potes; et dissimulas
allectus est, ut, quem modo exire a se uolebat, mox exeuntem sequi
maturaret, et quidem relictis omnibus, ut palam esset nihil se pręter
Christum appetere, nihil habere uelle.
Iterum, cum nauigantes Discipuli Dominum super mare gradientem conspexissent
et, an ipse esset, ambigerent, Petrus reliquis feruentior, Domine,
inquit, si tu es, iube me uenire super aquas. Non ambulare super
aquas petiit, sed uenire, quam primum
et
ipsi abire uellent, pro omnibus respondit: Domine, ad quem ibimus? Verba
uitę ęternę habes. Et nos credimus et cognouimus, quia tu es Christus,
Filius Dei. Sic consyderabat etiamtum Petrus Dominum, ut
nihil eum sine ratione dicere, nihil facere arbitraretur. Sic eidem
adheserat, ut, si etiam reliqui omnes dilapsi fuissent, ipse solus non
recessisset. Cęterum et se et illos non modo nusquam recessuros, uerum
ueritus, ne quam
ob causam consuetudine eius, qua sibi nihil dulcius neque suauius erat,
carere cogeretur.
Quid illud? Cum audisset, quod unus ex Discipulis conspiraturus esset
aduersus Dominum suum et a Ioanne quęreret, quis ille esset, quo eum animo
quęsisse crederemus? Nonne in ipsum protinus irruendi, ipsum membratim
discerpendi et in frusta concidendi laniandique, si cognouisset? Quando
quidem nec
decertat, plures inuasurus, nisi Dominus inhibuisset. Tunc gladium uaginę
reddidit cum is, cui etiam ligato parendum erat, iussit.
Illud etiam obiter consyderemus, quantę pietatis quantęque teneritudinis
fuit, cum Dominum audisset dicentem: Quo ego uado, uos non potestis
uenire, solus percontatur et interrogat: Domine, quo
uadis? Et: Quare non possum te modo sequi? Animam meam pro te
ponam. Omnia quidem
Rursum se ille
colligens, cum in ipsum respexisset Iesus, usque adeo timuisse doluit, ut
dolore mors leuior fuisset. Haud igitur minoris dilectionis testimonium
prębuit uiuus, dum crimen luget, quam prębuisset mortuus, si Dominum omnino
non negasset. Proinde etiam post reatum his quoque, qui nihil
tale commiserant, pręferri meruit, omnium princeps constitutus, quia omnibus
plus dilexit.
Persequamur et
quia omnibus
plus dilexit.
Persequamur et illa intimi amoris signa, quę post resurrectionem Saluatoris
in eo apparuisse Euangelica ueritas docet. Cum igitur singulari cultu atque
obseruantia Dominum usque ad crucem prosecutus fuisset, mortuum quoque ac
sepultum quęrere non cessauit. Cucurrit una cum Ioanne ad monumentum, ut
citius cęteris uideret illum, quem cęteris ardentius amabat. Pręcurrit
quidem Ioannes,
citius cęteris uideret illum, quem cęteris ardentius amabat. Pręcurrit
quidem Ioannes, sed ante introiuit in monumentum Petrus, corpore tardior,
sed amore aliquanto feruentior.
Ita et, cum piscationem facerent, Dominum ipsos de littore alloquentem prior
agnouit Ioannes, sed ad eum prior uenit Petrus. Sic quippe traditum est :
Simon Petrus, cum audisset, quia Dominus est, tunica succinxit se (erat
nudus) et misit se in mare.
Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].
Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].
Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].
Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.