Your search found 523 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 26-44:

De se inquiri amicos uetat, cum infelix sit 20 . Quam acerbum sit exilium 22 .
Accusatio. Delatum ad se crimen aduersus amicum noluit credere, sed eum, ut suspicionem caueat, admonet 33 . ORATIVS IN EPISTVLIS
Appetitus. Velle suum cuique est 2.

ridens se in rogum coniecit 275 . Fides. Fideiussorem non fefellit lupus 87 . Contra fallentem non est actio, ut qui credit, discat credere cautius 269 . Frugalitas Massiliensium 75 . Hermodorum eiecerunt Ephesii, quod uir frugi esset et ipsis dissimilis 248 . Euthydamus opibus hęreditario acceptis dicendi

incredulus est Filio, non uidebit uitam, sed ira Dei manet super eum III. Mulier, crede mihi etc. Vbique opus est nobis fide etc. Fidei gradus in regulo: initium, incrementum et perfectio IIII. Descendere in aquam turbatam est humiliter credere in Domini passionem; ibi sanabatur unus significans Ecclesię unitatem. Amen, amen dico uobis, quia, qui uerbum meum audit et credit ei qui misit me, habet uitam ęternam, et in iudicium non uenit, sed transiet a morte ad uitam V. Hoc est opus Dei, ut credatis in eum

ibi sanabatur unus significans Ecclesię unitatem. Amen, amen dico uobis, quia, qui uerbum meum audit et credit ei qui misit me, habet uitam ęternam, et in iudicium non uenit, sed transiet a morte ad uitam V. Hoc est opus Dei, ut credatis in eum quem misit ille. Inter credere ei et credere in eum. Ego sum panis uitę; qui uenit ad me non esuriet; et qui credit in me, non sitiet in ęternum. Hęc est autem uoluntas Patris mei, qui misit me, ut omnis qui uidet Filium, et credit in eum, habeat uitam ęternam, et ego resuscitem eum in

unus significans Ecclesię unitatem. Amen, amen dico uobis, quia, qui uerbum meum audit et credit ei qui misit me, habet uitam ęternam, et in iudicium non uenit, sed transiet a morte ad uitam V. Hoc est opus Dei, ut credatis in eum quem misit ille. Inter credere ei et credere in eum. Ego sum panis uitę; qui uenit ad me non esuriet; et qui credit in me, non sitiet in ęternum. Hęc est autem uoluntas Patris mei, qui misit me, ut omnis qui uidet Filium, et credit in eum, habeat uitam ęternam, et ego resuscitem eum in nouissimo die. Nemo

in me, habet uitam ęternam VI. Qui credit in me, sicut dicit Scriptura, flumina de uentre eius fluent aquę uiuę etc. VII. Si uos manseritis in sermone meo, uere discipuli mei eritis, et cognoscetis ueritatem, et ueritas liberabit uos VIII. Quid est fides nisi credere quod non uides etc. Si filii Abrahę estis, opera Abrahę facite VIII. Oues pastorem sequuntur, quia sciunt uocem eius. Alienum autem non sequuntur, sed effugiunt ab eo, quia non nouerunt uocem alienorum. Ego sum ostium. Per me siquis introierit,

Est autem fides sperandarum substantia rerum, argumentum non apparentium. Fide intelligimus aptata esse sęcula uerbo Dei, ut ex inuisibilibus uisibilia fierent. Item fidei exempla. Abel iustus, Ennoch translatus etc. Sine fide autem impossibile est placere Deo; credere enim oportet accedentem ad Deum quia est, et inquirentibus se remunerator sit etc. Per fidem uicerunt regna etc. pati uoluerunt etc. Quibus dignus non erat mundus. Et hi omnes testimonio fidei probati XI. ACTVVM: Credebant

II. PETRI I: Qui crediderit in eum, non confundetur II. IOANNIS I: Vos unctionem habetis a Sancto, et nostis omnia II. Hoc est mandatum eius, ut credamus in nomine Filii eius Iesu Christi, et diligamus alterutrum III. Nolite omni spiritui credere, sed probate spiritus, si ex Deo sint etc. Quisquis confessus fuerit, quoniam Iesus est Filius Dei, Deus in eo manet, et ipse in Deo IIII. Omnis qui credit quoniam Iesus est Christus, ex Deo natus est. Omne quod natum est ex Deo, uincit mundum; et hęc est

nisi fidelis uidebit Christum 173 . Regnum Patris fides credentium 177 . Centurio 181 . Cathecumini, id est instructi 183 . Corde credere, ore confiteri. Confessa implere, impleta docere 185 . Qui habet, dabitur ei 185 . Fidei argumentum in conuersione Pauli 193 . Qui ex fide sunt, hi filii sunt

sufficit humanum propositum absque diuino subsidio. Petrus enim, quamuis feruens esset, derelictus tamen a Deo supplantatus fuit ab hoste XXII. IOANNES Gloria. Contra uanam gloriam Chrisostomus III. Quomodo uos potestis credere qui gloriam ab inuicem accipitis et gloriam, quę a solo Deo est, non quęritis? Magnum igitur uitium est iactantia etc. V. Discipuli adhuę terrena sapientes dicunt Domino: Manifesta te ipsum mundo etc. suadentes inanem gloriam VII. Ego autem non quęro gloriam

85. Gratia. Aristotelles rogatus, quid nam cito consenesceret, gratia inquit 46. QVINTVS CVRTIVS
Gloria. Sed fortuna, quos uni sibi credere coegit, magna ex parte auidos glorię magis quam capaces facit. Alexander Iouis filium non solum appellari / passus, sed et iussit 13 . Nauigia, quę modum excedunt, regi nequeunt

352. Mola, lucerna 367. Nouum Testamentum sucressit Veteri. Inter pactum et testamentum 378. Lętitia. Lusus spiritalis, Dauid ante arcam 375. Liberum arbitrium. Si uolueritis, si nolueritis 191. Dei uocare est, nostrum credere 286. Incuruare, ut transeamus 293. Non potest arbor bona facere fructus malos: ad mentis refertur arbitrium 302. Voluit Deus saluare eos, sed ipsi credere noluerunt 319. Non in nostra positum est uoluntate omni carere peccato 344. Qui

ante arcam 375. Liberum arbitrium. Si uolueritis, si nolueritis 191. Dei uocare est, nostrum credere 286. Incuruare, ut transeamus 293. Non potest arbor bona facere fructus malos: ad mentis refertur arbitrium 302. Voluit Deus saluare eos, sed ipsi credere noluerunt 319. Non in nostra positum est uoluntate omni carere peccato 344. Qui gloriatur, in Domino glorietur 346. Non est hominis uia eius 347. Quicquid discitur, non naturę est, sed studii 351. Delyrant qui aiunt posse hominem

Nolite pręcogitare, quid loquamini etc. Qui autem sustinuerit in finem, hic saluus erit XIII.
Perfidia. Sanato demoniaco, id est credente gentium populo demones intrant in porcos, id est in eos qui credere noluerunt V. Iesus despicitur in patria, id est in populo Iudeorum VI. Pharisei increduli quęrunt signum de cęlo tentantes. Videte et cauete a fermento phariseorum et Herodis VIII. Quis quis scandalizauerit unum ex his pusillis credentibus in me IX. Iesu egresso

in nomine Patris mei, hęc testimonium perhibent de me. Sed uos non creditis, quia non estis de ouibus meis. Sustulerunt lapides Iudei etc. tollunt heretici uerborum lapides iactantes in eum, ut, si possent, de throno eum suo in crucem detraherent. Si mihi non uultis credere, operibus credite X. De cęcitate et perfidia Iudeorum Isaias XII. Qui manducat mecum panem, leuabit contra me calcaneum suum XIII. Siquis in me non manserit, mittetur foras sicut palmes et arescet, et colligent eum et in ignem mittent, et ardet. Si non

Colentes idola 45 . Prophetis mandabatis: Ne prophetetis 50 . Christiani iudaizantes 63 . Qui non sunt 81 . Qui de gentibus credere nouerunt 105 . Quare impii pręualent 120 . Quid est quod uia impiorum prosperatur 121 . Statua

pręualidi exercitus ferre nequiret, detrectauit pugnam abiitque in Hierusalem 219 . Alchimas assideis iurat pacem; receptus occidit eos. Nicanor quoque simulans pacem uoluit Iudam comprehendere, sed Iudas noluit et se credere. Post obitum Iude iniqui leuauerunt cornua, amicos Iude persecuti sunt, facta est tribulatio magna in Israel 220 . Tubis sacris insonuerunt, et aduersarii conuersi sunt in fugam 224 . Tempus.

propter auguriorum obseruationem 152 . Ariolorum uanitas 161 . Falsi prophetę consumentur 171 . De falsis prop hetis 173 . Nolite credere pseudoprophetis, ne pereatis. Ananias pseudopropheta tulit cathenam de collo Hieremię atque confregit, et dicitur ei: Quia prophetasti et non misit te Dominus, hoc anno morieris. Et mortuus est 174 . Achab et Sedechiam, qui mendaciter

De prodigiis, caput IIII. Spurina Iulio Cęsari necem suam prędixit certissimo euentu, liber VIII, caput II. Hannibal regi Prusię, cum pręlium committere suaderet, et ille exta id non portendere diceret: An tu, inquit, uitulinę carunculę quam imperatori ueteri mauis credere? Liber III, c aput VII. Victoria. De iure triumphandi, liber II, caput III. Hanno post Cannensem uictoriam legatos de pace mittendos censuit, cum audisset neminem sociorum post tantam cladem a Romanis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report