Your search found 222 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 101-200:

ogritudinum causę 40 . Ętas cito pede labitur 62 . Florum ętas 64 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Ęger. Ęgrotatio corporis, ęgritudo animi 121 . Quomodo tulit Antipater cęcitatem. Item Appius Cęcus, Caius Drusus, Cnęus Aufidius, Diodorus Stoicus, Asclepiades, Democritus. Item

Rumor res sine teste, sine iudice 80 . Fames et pudor non habitant una 56 . Fames nihil relinquit intentatum 58 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Fortunę non esse uirtutem subiectam 142 . Theophrastus accusatur, quod in Calistene suo laudarit illam sententiam: Vitam regit fortuna, non sapientia 146 .

Ebrietas excusat peccatum. Ebrietati parcitum 20. Ebrietas mulctata 16. Chiis permittitur lasciuire 80. VALERIVS MAXIMVS Gloria. De se ipso in neutram partem loquaris 66. TVLLIVS IN TVSCVLANIS Gloria. Ęterna moliri non glorię cupiditate, sed uirtutis 102. Philosophi qui de contemnenda gloria scripserunt sua nomina libris inscripserunt 94. Gloria nihil in se habet, quod expetatur 105. Gloria solida est consentiens laus bonorum 117.

Ingratus. Qui obliuiscitur pręteriti beneficii, quoniam non cumuletur nouo 23. Inimicus. Qui inimicos etiam adiuuarunt 46. Semper honeste odium finitur. Odium inter consanguineos 77. TVLLIVS IN TVSCVLANIS Inuidiam inter et inuidentiam 119. Inuidentię est inuidere secundis alterius, quę nihil nocent 131. Emulatio bona et mala. Obtrectatio siue zelotipia est ęgritudo ex eo quod alter quoque potiatur eo quod ipse concupieris. Emulationem et

15. Meretricis uita 67. Meretricis mores. Libidinosi amoris uis 70. Amor turpis 71. Labor. Stulta cura est quę spem non habet 31. Apum labor assiduus 65. Lex. Priuilegium non datur inuito 34. TVLLIVS IN TVSCVLANIS Lis. Stoicorum est breuiter astringere argumenta 118. Libido. Mulierositas quę Gręce ilognei sic! dicitur 132. Amor libidinosus 139. Ennius: Flagicii principium est nudare inter ciues corpora. Amor insanus 140.

denique uetat 63. Mendacium. Falsi delatores 53. Auidius nefanda finguntur 80. Non habent incredibilia uocem 85. Malus. Foeminę ad malum proniores 8. Peruersi nullo placantur obsequio 78. TVLLIVS IN TVSCVLANIS Matrimonium. Indorum mulieres uiuę se iaciunt in rogum mariti unaque ultro comburuntur 153. Mores. Socrates diserere solitus: Qualis cuiusque animi affectus esset , talem esse hominem; qualis autem ipse homo esset,

PLINIVS DE VIRIS ILLVSTRIBVS Nobilis. Marcus Emilius Scaurus ex infimo nobilis euasit 28. FABIVS QVINTILIANVS IN DECLAMATIONIBVS Nauta. Tempestas maris 8. TVLLIVS IN TVSCVLANIS Nobilis. Conuiuę apud Romanos canere soliti de clarorum hominum uirtutibus 89. Idem 129. Nobilitas et fama popularis non habenda in bonis 149. Socrates, cuias esset, interrogatus: Mundanus, inquit 157. Natura optima uitę dux

203. Germani itidem 272. FABIVS QVINTILIANVS IN DECLAMATIONIBVS Ocium in grande facinus quandoque prorupturum 85. TVLLIVS IN TVSCVLANIS Oratio. In eos qui, cum docti sint, negligunt sermonis nitorem 89. Effectus eloquentię audientium approbatio 107. In philosophos qui ornatum orationis non admittunt 108. Oratorem irasci minime decet, simulare non dedecet 137.

imputatur 14 . Crimen defendi potest mendacio 59 . In omni crimine duo spectanda: animus et euentus 65 . MARCVS TVLLIVS CICERO IN TVSCVLANIS
Poetę. Philosophia ad rectam uiuendi uiam pertinens 89 . Poetarum genus e doctis antiquissimum. Philosophia Latina latuit usque ad Ciceronis tempora. Philosophia perfecta

pręcipere 14 .
Reus. Qui confessum defendit, non absolutionem sceleris petit, sed licentiam 63 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Religio. Deum esse probat 93 . Quomodo a nobis Deus intelligitur 98 . Quod ex operibus agnoscimus Deum. Ęgyptiorum religio

illicitas trahunt 9 . Suspiciones incertorum pessimę 81 . Similitudo. Nemo alteri ex omni parte similis 39 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Sapiens. Nosce te ipsum, id est animum tuum 96 . Qui supremodum sapere uolunt, obcęcantur tanquem qui deficientem solem intente spectarunt 99 . Sapiens

98 . Idem. Et iterum 99 . Desertor fratris increpatus a matre. Aut morere aut timidi famam uirtute dilue. Idem. Et rursum idem. TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Temperantia non sinit immoderate facere quicquam 112 . Temperans, moderatus, modestus, frugi idem 119 . Temperantia nihil fieri turpe patitur

euenerit 20 . Vulgus. Persuadentium uires sunt quicquid ciuitas facit 53 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Vaticinium. Caldeorum promissa 103 . Veritas elicitur disputando 90 . Ratio duplex ueri reperiendi 125 . Vulgi iudicium

internitione delendas, liber VII, caput II. Quintus Metellus Trebiam deimprouiso aggressus compressit, alioqui ad ultimam ei senectutem apud moenia Trebię sedendum erat, caput IIII. Vindicta. De ultione, liber IX, caput X. Humilitas. Tusculani, cum eos euersum Furius Camillus uenisset, togati obuiam processerunt, commeatus et munera benignissime pręstiterunt; armatum etiam menia intrare passi sunt, quo facto non solum seruati sunt, sed etiam ciuitate donati, ut inter Romano s censerentur, liber VII, caput

precari,
1.5.58   Nanque illa irrepsit moenia nostra libens.
1.5.59  Quis uero inuitam templis auelleret, aut quis
1.5.60   Nolentem Thuscos cogeret ire lares?
1.5.61  Seu migrare uelit, spatio quocunque teneri
1.5.62   Num poterit, quouis obice, sancta manus?

4.20.23  Censetur tibi pluris. Ergo uisus
4.20.24  Vix exples patriam meam tuendo
4.20.25  Nec desiderio teneris ullo
4.20.26  Thuscos cernere cespites; propinqui
4.20.27  Sed quod littore contigit Traguri
4.20.28  Maternum genus, hinc libenter omnis

Vrsine, uel armis,
5.4.359  Hostiles nouere manus, nanque agmine iuncto
5.4.360  Regia Pontificisque simul conflata potestas
5.4.361  Cum Thuscas uastaret opes ac uiribus aequis
5.4.362  Territa Tyrrhenae nutarent moenia gentis
5.4.363  Et coniuratas tremeret Florentia uires,

5.4.423  Saepe per hostiles egressus castra uolabas
5.4.424  Te nullo stipante manus atque obuia stricto
5.4.425  Ense petens, cursu tentoria Thusca secabas
5.4.426  Fulmineo: neque enim patiens perferre periclis
5.4.427  Ocia nec uitam metuis pro laude pacisci.
5.4.428  Nec tua

armis?
5.4.440  Antiquos nostrosque duces hac laude uideris
5.4.441  Militiae atque ipsum regem superare Molossum.
5.4.442  Vos, Thusci, sensistis, agri, uos, Lydia culta,
5.4.443  Vos testes, fluuii hostiles innabilis Arni,
5.4.444  Turbine quo fertur medios animatus in hostes,

ac deturbatus insuper fullonis fuste cęderetur, orasse accepimus illis ignosci postulantem, a quibus iniuste necabatur Sęuiendo impii efficere nequiuerunt, ut pius in sęuientibus bene optare desisteret. Venustianus, Tuscię pręses, Sabinum, Assisii episcopum, cum duobus diaconis Exuperantio et Marcello ob Christianitatem comprehendi fecerat et in carcerem trudi. Hos ambos diuersis poenis excruciatos interfecit, illi utranque abscidit

48  Te sine nec Phoebus, Musa nec ulla iuvat.
49  Vergilius culicem rudibus vix versibus olim
50  Fleverat et raptas pauper et aeger oves.
51  Accipe divitias et vatum maximus esto,
52  Dixit Tuscus eques ingeniumque dedit.
53  Caesaris arbitrio fugit et manet inclyta virtus
54  Et cadit ingenium statque favore suo.
55  Quantum ego Vergilio minor, hoc tu Caesare maior,
56  Qui quocumque pio

82v/2; cf. CIL VI 505 Ad S. Sebastianum L. CORNELIVS SCIPIO OREITVS. V. C. AVGVR TAVROBOLIVM SI- VE CRIOBOLIVM FECIT. DIE. IIII. KAL. MAR. TVSCO ET ANVLINO .COSS. 15.1. Integrandum ita: Lucius Cornelius Scipio Oreitus, uir consularis, Recte clarissimus augur, taurobolium siue criobolium fecit

15.1. Integrandum ita: Lucius Cornelius Scipio Oreitus, uir consularis, Recte clarissimus augur, taurobolium siue criobolium fecit die quarto Kalendas Martias, Tusco et Anulino consulibus. 15.2. (Consularis) VIR consularis dicitur qui consul fuit. (Augur) Augur autem sacerdotalis dignitas erat, cuius officium fuit ex auium uolatu coniicere

17. A 72/2; cf. CIL VI 1702 (= 31904) Ad S. Paulum BETITIO PEREPETVO ARZV- TIO. V. C. CONSVLARI THVSCI- AE ET VMB. OB SINGVLARIA EIVS ERGA PROVINCIALES BENEFICIA ET OB MODERA- TIONEM PRO DOCVMENTO ETIAM POSTERIS RELINQVEN- DAM AETERNVM STATVAE MONVMENTVM THVSCI ET

V. C. CONSVLARI THVSCI- AE ET VMB. OB SINGVLARIA EIVS ERGA PROVINCIALES BENEFICIA ET OB MODERA- TIONEM PRO DOCVMENTO ETIAM POSTERIS RELINQVEN- DAM AETERNVM STATVAE MONVMENTVM THVSCI ET VMBRI PATRONO PRAESTAN- TISSIMO CONLOCAVERVNT. 17.1. V. C. Hoc est uiro claro. Consulari Thuscię et Vmbrię: id est qui fuit consul Thuscię et Vmbrię. 17.2.

ETIAM POSTERIS RELINQVEN- DAM AETERNVM STATVAE MONVMENTVM THVSCI ET VMBRI PATRONO PRAESTAN- TISSIMO CONLOCAVERVNT. 17.1. V. C. Hoc est uiro claro. Consulari Thuscię et Vmbrię: id est qui fuit consul Thuscię et Vmbrię. 17.2. (Thuscia) Thuscia autem Tyrenia et mare quo alluitur Tyrenum dictum. Thuscia a thure appellata, quia ea gens sacrificiis dedita

DAM AETERNVM STATVAE MONVMENTVM THVSCI ET VMBRI PATRONO PRAESTAN- TISSIMO CONLOCAVERVNT. 17.1. V. C. Hoc est uiro claro. Consulari Thuscię et Vmbrię: id est qui fuit consul Thuscię et Vmbrię. 17.2. (Thuscia) Thuscia autem Tyrenia et mare quo alluitur Tyrenum dictum. Thuscia a thure appellata, quia ea gens sacrificiis dedita erat, uel quia Gręci θ υειν sacrificare

PATRONO PRAESTAN- TISSIMO CONLOCAVERVNT. 17.1. V. C. Hoc est uiro claro. Consulari Thuscię et Vmbrię: id est qui fuit consul Thuscię et Vmbrię. 17.2. (Thuscia) Thuscia autem Tyrenia et mare quo alluitur Tyrenum dictum. Thuscia a thure appellata, quia ea gens sacrificiis dedita erat, uel quia Gręci θ υειν sacrificare dicunt. Cf. Per. 6,181,4-7; 6,182,1-3

TISSIMO CONLOCAVERVNT. 17.1. V. C. Hoc est uiro claro. Consulari Thuscię et Vmbrię: id est qui fuit consul Thuscię et Vmbrię. 17.2. (Thuscia) Thuscia autem Tyrenia et mare quo alluitur Tyrenum dictum. Thuscia a thure appellata, quia ea gens sacrificiis dedita erat, uel quia Gręci θ υειν sacrificare dicunt. Cf. Per. 6,181,4-7; 6,182,1-3

V. C. Hoc est uiro claro. Consulari Thuscię et Vmbrię: id est qui fuit consul Thuscię et Vmbrię. 17.2. (Thuscia) Thuscia autem Tyrenia et mare quo alluitur Tyrenum dictum. Thuscia a thure appellata, quia ea gens sacrificiis dedita erat, uel quia Gręci θ υειν sacrificare dicunt. Cf. Per. 6,181,4-7; 6,182,1-3 (Vmbria) Thuscię Vmbria

Thuscia a thure appellata, quia ea gens sacrificiis dedita erat, uel quia Gręci θ υειν sacrificare dicunt. Cf. Per. 6,181,4-7; 6,182,1-3 (Vmbria) Thuscię Vmbria iungitur, loca iuxta Spoletum iugo Apenino exposita. Vmbria quod imbribus superfuerit dicta quando alia loca ei uicina imbrium inundatione cladem passa fuere. ομβροσι Pro ὄμβρος

traxerunt, nouitate grata Romanorum oculos permulsit. Et quia ludius apud eos istrio appellabatur, scenico nomen istrionis inditum est. Val. Max. 2,4,4, ubi uerbis pro obsequiis; Tusci pro Hethrusci; ister pro istrio; histrionis pro istrionis In ludio ergo cyphi hic dicitur quasi in quadam istrionica gesticulatione ac ludo. Ludium Liuius ludionem nuncupat: Acciti, inquit,

In ludio ergo cyphi hic dicitur quasi in quadam istrionica gesticulatione ac ludo. Ludium Liuius ludionem nuncupat: Acciti, inquit, ex Hetruria ludiones qui ad tibicinis modum saltabant. Idem ait: Et quia ister Thusco uerbo ludio uocabatur, huiusmodi Correxi ex hiusmodi artifices istriones uocati. Marcianus mulierem etiam ludiam dixit: Ludiam quandam, inquit, Gaditanam

Phaedon. tum in aliis dialogis nitore ac foelicissima quadam ubertate illustrauit? Atque a Cicerone Cicero. maximae res et difficiles pulcherrime explicantur in Officiis, Paradoxis, Tusculanis disputationibus, Topicis, Academicis, Finibus, Fato, Uniuersitate, Diuinatione, Natura deorum. In similibus studiis excelluere Lactantius, Lactantius. Tertulianus,

prouexisti, ut olim gubernandae Ciuitati praefuerit, atque coronam maximis uitibus Aeschine Aeschines. reclamante adeptus sit. Tu M. Catonem M. Cato. ignotum Thusculi uirum eo laudis extulisti, ut eius incrementa publicis uotis expetenda fuerint. Te duce M. Tullius M. Tullius. ex illo humili municipio Arpinate id consequutus est, quod nemini unquam mortalium

his ipsis, qui paucis ante mensibus, dum genero fauent, pene expulerant. Fama est satis constans hunc regem, dum in Hispaniam reuertitur, inter nauigandum Ostiam (ita uocant oppidum ab Anco rege Romano conditum, qua Tyberis in Tuscum mare influit) primum diuertisse, atque cum Iulio Secundo, Romano pontifice, collocutum esse; deinde Sauonae (urbs est in Ligustico litore sita) cum rege Gallo congressum, cum utroque autem de bello Venetis inferendo sermonem contulisse. Per idem enim tempus Francorum rex Genuam

gerere constituunt. Itaque decem et septem triremes nautis ac remigibus magis quam militibus instructae ostium Padi, qua is haud procul Atria, nobili olim Tuscorum colonia, mare influit, petunt, atque aduerso flumine subeuntes Ferrariensem agrum inuadunt. Quod ubi duci Ferrariensium Alfonso nunciatum est, confestim armat suos ― et erant id temporis Ferrariae quidam etiam Galli milites ― atque hanc manum trifariam diuisam

hanc turpem praeripuisse fugam,
2.4.135  Caesaris occiduis properabat Classis ab oris,
2.4.136  Iamque per Ionios dat sua vela sinus,
2.4.137  Hispani hic aderant Proceres; hic Thusca iuventus,
2.4.138   Hic maris Ausonii quos habet ora duces;
2.4.139  Quosque Rhodos Siculo misit praetenta Pachyno
2.4.140  Incola Carpathii quae fuit ante maris.

Gregorius in Homiliis eam sic describit: Acedia est, de virtutum laudabili exercitio utriusque hominis languida deiectio. Bernhardus vero in Epist. ita: Acedia est animi quidam languor, cum legere non libet, orare non delectat, meditationes sollicitae non sentiuntur. Tale vitium vocat Cicero in Tusculana pigritiam, inquiens: Pigritia est animi inertia, vel fatigatio, qua quis bonum inchoatum consummare fastidit. Adoritur saepe hoc malum etiam pios, praesertim cum orandum est: sed repellendum est lectione, meditatione malorum impendentium, et precatione. ACERVUS, cumulus

nihil contulerunt. Graeca scholia non male exponunt, Nihil addiderunt aut ademerunt. Sed de hoc loco etiam in Regulis universalibus. Conferre simpliciter, aut Conferre sermones, significat diligentius colloqui, ac mutua dicta expendere. CONFIDERE verbum, teste Cicerone Tuscal. 3, in bonam: Confidens vero, et Confidentia, plerunque in malam accipitur. Ferme prorsus idem de harum vocum usu etiam in Sacris literis dicere possemus. Toties enim iteratur, Confidite Christo. et, Beati omnes qui confidunt: ubi semper de fiducia in Deo accipitur.

miserorum ac oppressorum iniurias, inquit enim Psal. 9: Quoniam inquirens sanguines ipsorum recordatus est, non est oblitus clamoris pauperum. Verum de hoc verbo, eiusque phrasibus, forte etiam aliquid infra in verbo Quaero dicetur. INSANIAE nomen, dicit Cicero Thusc. 3, significare mentis aegrotationem et morbum. Insanus הולל Holal, in Sacris literis non tantum dicitur is qui vulgo sic vocatur, ac etiam in ista communi carnalique vita furit (ut cum David in Get coram rege Achis insaniam simulat, impingens capite,

vel ferre ut alii nostram inspiciant. Hinc Graecum ἑγκαλύπτεσθαι, quia in tristissimo luctu aut confusione sua caput pallio involvebant. LABOR est, teste Aristotele, actio aut opus cum molestia coniunctum: seu (ut Cicero definit in Tusculanis) functio gravior et difficilior corporis et animi. Complectitur ergo tum utilem actionem, tum et eius molestiam. Deuter. 1. Quomodo feram solus omnes labores vestros. i. functionem difficillimam regendi et iudicandi vos? laborem Israelitarum vocat suas molestias, ex ipsorum negociis

suos [?: ci- ] vel in patriam, vel in totum genus hominum fama [?: ] torum. Quapropter huic tam splendidae rei ac [?: no- ] recte addit Cicero, quod sit solida ac expressa [?: quae- ] res, non adumbrata. Contra autem, inanem gloriam idem Cicero in Tusculanis, hisce verbis delineat: quod sit imitatrix verae gloriae, et sit temeraria et [?: incon- ] rata, ac plerunque peccatorum vitiorumque laudatrix, [?: ] ma popularis, simulatione honestatis formam eius [?: p- ] chritudinemque corrumpens. Recte ergo

sed plerunque per cogitationes ac ratiocinationes suas evanuisse: ut D. Paulus, et ipsa viva experientia omnium temporum evidentissime testata est. Verissime sane illis accidit, quod de seipso Simonides pronunciarat, quod quanto diutius ac diligentius de Deo cogitet, tanto minus sciat. Cicero Tusc. 1. dicit, nostram rationem hebescere contemplando mentem, sicut oculi solem. 31 Neque tamen carent Sacrae literae suis multo potioribus ac evidentioribus demonstrationibus, quam possint ab omnibus Philosophis excogitari. Nam si ullum principium, ullave certa noticia in rerum

At contra sacrum volumen plures materias quasi simul eodemque tempore tractare cogitur. Nam et docet, quod ferme est ei primarium, idque multa simul, quia res gravissimae et difficilimae ita in religione coniunctae sunt, ut aliae sine aliis intelligi nequeant, sicut Cicero de Philosophia in Tusculanis pronunciat, quod nec pauca quidem in ea sine multis cognosci possint: et redarguunt adversarium, et hortantur, consolantur, obiurgant, celebrant aut invocant Deum. Dum ergo iam docere, iam movere, idque varie conantur, et modo Deum, modo auditorem, modo adversarios multiplices, modo res

Christus discipulis Ioannis quaerentibus, an sit Meschias, magis rebus factis, ibi statim multis miraculis, quam verbis respondet. Talis quaedam species realis locutionis videri potest illa legati Rom. initio secundi belli Punici Carthaginensi senatui bellum ac pacem in sinu togae ostentantis. Sic Tuscus tristia responsa legatis daturus, atrox aliquod cruentumque exemplum caedis alicuius eis proponit ante oculos, aliquando etiam capita cruenta in mensam edentibus mittit. Talia sunt etiam tum visiones ac imagines rerum futurarum, promissionumque ac minarum Dei propositae, aut

consistere donec velit, rursus cum nolit totam collabi. V Principium. Animam hominis divinum quid esse, hoc est (ut nos vocamus) spirituale, longe videlicet a corporalibus et humanis rebus ac creaturis diversum, sana ratio sentit, ut et Cic. in prima Tusc. erudite ratiocinatur. Quod si igitur quaedam in nostris sacris Literis dicuntur de ea, quae a corporalibus his abhorreant, statuendum est tantum abesse, ut cum natura vel ratione pugnent, ut etiam omnino consentire rationi videantur: quae videt corporis et animae qualitates plurimas inter se

Francisci Musaei de Petri Difnici / uiri illustris obitu carmen tit. illustris: illustri
Te quoque lanificae nobis rapuere sorores,
Candide Petre, tuae decus indelebile gentis
Illyrides Tuscaeque deae tua fata queruntur;
Atque Latina gemit lacrimasque Minerua profundit.
5  Quae tibi Nestoreos optabat iugiter annos,
Patria grata tuum nomen celebrabit in aeuum.

flammis, dives et ara calet.
1.5.15  Hic Dea, quae septem fauces compescuit hydrae,
1.5.16  Aviaque inventu est, et iuga summa tenet.
1.5.17  Auspiciis magni colitur Ducis, hic sua Tuscis
1.5.18  Illibata viget gloria Semideis.
1.5.19  Et quod pacis opus, quid honos quaesitus in armis,
1.5.20  Quod vetus externis regibus hospitum,

habet nummos, et vestem. exercuit artem,
1.7.125.2  Nudus, inops errat Fulvius. arte caret.
1.7.126.1  Arceat hanc templi de limine Tusca sacerdos,
1.7.126.2  Polluit absentis si qua cubile viri.
1.7.127.1  Fertur thesaurus linguae

1.11.3  Quem cyathum vappae sitienti Andrea dedisti,
1.11.4  Aureus hic cyathus Nectare plenus erat.
1.11.5  Nudus inops hyemis patitur mala frigora Rhallus.
1.11.6  Tuscus adest Tatius, vestiet ille virum.
1.11.7  Aeger eram (o Divi vos dignas solvite grates),
1.11.8  Attulit Hippocrates alter Alonsus opem.
1.11.9  Hac pro Rege meo iaceo

eram (o Divi vos dignas solvite grates),
1.11.8  Attulit Hippocrates alter Alonsus opem.
1.11.9  Hac pro Rege meo iaceo neglectus arena
1.11.10  Tu tumulum, et lachrymas Tusce Ruberte dabis.
1.11.11  Captus eram bello, succurrit Medus, et inquit,
1.11.12  Esto forti animo, liber, et aere meo.
1.11.13  Excipit hospitio peregrinos Dalmata Francus.

ab agro,
3.135.2  Si prius igne tepet, gratior esse solet. Caseoli Rhaugioli ex agro Senensi.
3.136.1  Optabit Tuscis sedem sibi figere Senis,
3.136.2  Qui pyra gustabit mixta rhavagiolis. Caseus Parmensis.
3.137.1  Si dederis

ex auro Divum (monumenta peracta
6.6.16  Militiae) proceres iussit habere suos. De origine ordinis Divi Stephani apud Tuscos.
6.7.1  Antoni pius ille senex, cui sanguinis ergo
6.7.2  Largius effusi prima corona datur.
6.7.3  Quique modo Alphaeas sublimis respicit arces,

ego, regnat, ait. Terra aeternum permanet.
10.5.1  Has Gradii nuper terras; haec iugera campi
10.5.2  Iam novus e Tusca gente colonus arat.
10.5.3  Scilicet aeternos tellus quae stabit in annos,
10.5.4  Nunc hunc, nunc illum tempore mutat herum.

10.25.1  Suspensum clypeum vidi Ioannis ad aedem.
10.25.2  Et clypeo affixus Persicus ensis erat.
10.25.3  Litteraque inscripta est. Direpta ex hoste perempto
10.25.4  Tuscus eques patrio dedicat arma Deo. E sacris litteris.
10.26.1  Sic sapiens secum. prodivi nudus in auras,

10.57.3  Me virides hederae, me myrti e fronde corollae,
10.57.4  Me de Permessi fonte morentur aquae. E Ciceronis Tusculanis.
10.58.1  Quam me delectat Critiae qui dira propinat
10.58.2  Pocula magnanimo pectore Theramenes.
10.58.3  Nempe metu vacuus qui dura in morte iecatur,

*
11.27.2.1  Qui dedit alfa meo, dabit ω simul ille libello.
11.27.2.2  Spero equidem, et mecum Rhamnia Tuscus eques.
11.27.2.3  Et dabit genium, nomenque in saecla futurum.
11.27.2.4  Interea pueris utile crescat opus.

11.27.3.14  Rem gerit, et Moschum sub ditione premit. De Alfonso Ferrariae Duce.
11.27.4.1  Nec Lernaea palus, Tusci neque pugna latronis
11.27.4.2  Nec fera, nec volucris, nec tria colla canis,
11.27.4.3  Alcidem fecere Deum, nec Victor ab Indis
11.27.4.4  Agmen agens Liber venit in

In avarum simulatorem.
13.37.1  Mutua mittebant, et erat certamen honoris.
13.37.2  Carmina Virgilius, munera Tuscus eques.
13.37.3  At nunc bellus homo. nolo quem dicere versu,
13.37.4  Quamvis ipse satis notus in urbe sua est.
13.37.5  Carmine dum natum titulos

eodem
13.49.10  Carmine Thersites, alter Adonis erit. Vulgi circa virtutem imperitia ad Antonium Medicen.
13.50.1  Tusce puer vulgus virtutem ut nomen inane
13.50.2  Ridet. et hic pernox ludit, et ille bibit.
13.50.3  Mentis inops vulgus. Tu vero enitere in altum,

Ad Hugonem.
13.69.1  Si fas Hugo mihi, quae sentio dicere, dicam.
13.69.2  Nil benefacta valent, et nocet esse pium.
13.69.3  Nam qui fida diu pro Tuscis induit arma,
13.69.4  Fraude iacet Tusca Graecus Aristomenes. Ad Petrum Velliam e Mysiae regibus oriundum de grue quae illius insignia

Si fas Hugo mihi, quae sentio dicere, dicam.
13.69.2  Nil benefacta valent, et nocet esse pium.
13.69.3  Nam qui fida diu pro Tuscis induit arma,
13.69.4  Fraude iacet Tusca Graecus Aristomenes. Ad Petrum Velliam e Mysiae regibus oriundum de grue quae illius insignia superstat.
13.70.1  Velliae magnanimae

Aut cur donabimus illam
13.90.4  Laevam, quae nobis dextera semper erit?
13.90.5  Quod vero argentum promittis, et aurum
13.90.6  Tu tibi habe, aut Tuscam perge referre domum.
13.90.7  Nos neque relliquias Divum, neque vendimus aras.
13.90.8  Talis ab Illyrica sit procul urbe furor.
13.90.9  Quod si bella moves, accingit Blasius

sinum expuis. o severe censor,
14.30.9  Aut versus facit, aut bibit poeta. AD ALDUM MANNUCCIUM Tuscarum rerum Scriptorem.
14.31.1  Cui dono teneram meam puellam
14.31.2  Abductam medo de sinu parentis
14.31.3  Mannuccii? tibi. Namque tu pudice

Si licet exemplis uti, sic vindice Bruto
16.3.92  Pulsus Aventino colle, Superbus abit.
16.3.93  Insignes auro phaleras, et lucida fraena
16.3.94  Attulerat nuper Ragnia Tuscus eques. Ragnis.
16.3.95  Ragnia solenneis Stephani iuratus ad aras,
16.3.96  Devotam Cosmo sub Duce militiam,
16.3.97  Ille quoque

sentis,
1.411  Perpetuos fructus, mansuraque gaudia ducas.
1.412  Haud malè Spartanus, vulgi clamore secundo (a) (2) Plut. Apopht. Lacon. Cic. 5. Tuscul.
1.413  Diuitis Oenopij cum nomen ad aethera ferri
1.414  Acciperet: cur nimirum tot carbasa ventos
1.415  Lassarent: tot deueheret Neptunus onustas

1.613  21. Talis erat (veteri Sophiae producere talem
1.614  Si licuit) Cynicus versatilis incola tecti: (a) (a) Laert. lib. 6. Cic. 5. Tusc.
1.615  Cui nudo atque inopi nou inuidiosa fuisse
1.616  Fertur Alexandri sors: qui captiuus ab ipsa,
1.617  Mancipium prostabat vbi venale, catastà

orbus erat Cyclops, fraudatus eodem
2.116  Munere Tiresias. Par vulnus vtrique, sed idem
2.117  Non vtrique animus. Lucis securus ademptae (c) Vide Cic. 5. Tuscul.
2.118  Colloquijs Parcarum. Alter, fatisque vacabat:
2.119  Vaticinamque ferens vltra sua tempora noctem,
2.120  Inuia praesagis Arcana legebat in vmbris.

sese mens prouida fatis
2.903  Quod, genio indulgens, nimiùmque operatus inerti
2.904  Desidiae, cecinit blandis Epicurus in hortis. (a) (a) Cic. 3. Tuscul.
2.905  Curarum nullas inter, nimiasque sequestris
2.906  Tertius it limes spatijs. Bruta inde vagantur;
2.907  Hinc hominum vulgus Brutis dementius errat.

rationem euertere, casus
2.974  Qua dubios reputare vetat Gargettius author.
2.975  Nempe quòd inuisos haec tantùm cura dolores (a) (a) Vide Cic. 3. Tuscul.
2.976  Anticipet, vanâque animos formidine verset.
2.977  Pallitur. Inuisos quin veriùs illa dolores
2.978  Ars minuit, vanâque animos formidine soluit.

arcana mouentem.
3.50  Primus ab immensâ longarum ambage viarum
3.51  Sophronisciades mediae in commercia vitae (a) Cic. pr. Academ. Quaest. et 5. Tuscul. et Laert. in Vita Socratis.
3.52  Deduxit Sophiam, propioraque dicere tandem,
3.53  Et magis humanas ad res facientia iussit:
3.54  Ingenium formamque Boni: quis

3.1341   42. Nec mihi displiceat, qui, vulnere fixus acerbo,
3.1342  Dum nouus in cursu dolor est, dum cruda cicatrix,
3.1343  Seu doctis animum studijs inuoluit; opaci
3.1344  Seu virides ruris latebras per Tuscula Tempe,
3.1345  Perque tuas Anio sequitur placidissime ripas:
3.1346  Quà tepidi soles, et caeli purior haustus,
3.1347  Syluarumque placens horror, muscosaque saxa,
3.1348  Et Volucrum dulci resonant

in aulâ.
4.247  At Cynicus moriens haud tantûm quaerere spreuit,
4.248  Fortiter ignarus, cuinam versatile tectum [a] Vide Laert. in vita Diog. et Cicer. in I. Tusc.
4.249  Linqueret: aut quosnam, senij deductor, in vsus
4.250   Mittendusa post se baculus foret: ignibus esca
4.251  Cederet; an viduae exciperet connubia

nullo referat virtus, ceu nescia, motu.
4.1270  Quanquam etiam tanti spectacula rara vigoris
4.1271  Plurimus Ausoniae exibuit gladiator arenae. [a] Vide Cicer. lib. 2. Tuscul.
4.1272  Voxque o, vos adeo plùs rara dedistis olympo,
4.1273  Aetherei pugiles, fortissima pectora, caeli
4.1274  Indigetes nunc, terrarum miracula quondam,

arundo.
24  24. Expertus nimiùm lanienam hanc efferus vrbis
5.598  Ille Syracosiae Plutro, sed pectoris Orcus [a] Cic. 5. Tuscul.
5.599  Saeuior ipse sui, et nullo se fine beatum
5.600  Iactanti, Superisque parem monstrauit Amico.
5.601  Nota satis coenae regalis munera, notus

statues, cum, composito certamine, tota
5.769  Mens aderit sibi. Nequitâ commotus inertis
5.770  Mancipij Archytas, Virgis iam terga caleres, [b] Cic. 4. Tuscul. et Plut. de Liberis educandis.
5.771  Improbe, ait, si non animi flagrantior essem.
5.772  Quae saeuire Alios iubet indignatio, poenas
5.773  Haec eadem, prohibet me

5.1225  Nescio quis verbis sese communibus offert
5.1226  Ardelio: et, Quid ab Vrbe noui, dignique relatu,
5.1227  O Bone? Mirari, stomacho erumpente, superbus
5.1228  Arpinas. Quid enim? Thusco tibi littore proram
5.1229  Nunc videor soluisse? Adeone ex omnibus vnum
5.1230  Praeterit, externas quàm pridem missus in oras:
5.1231  Vnde redux? Lepidus tum percontator, Vt, inquit,

Ille ego, qui Veneto solitâ stagnare Timavo
Euganeâ cecini Phrygii positoris in urbe
Vota fidemque Viri, nec non Venusina coëgi
Barbita Dircaeum carmen resonare patronis
Gratum Caelicolis, Tuscum nunc missus ad Arnum,
Laxat ubi patrias sanguis Mediceus habenas,
Fata Palaestinae plusquam communia Nymphae
Fallacesque thori Solymaeas dicere taedas,
Iessigenae nuptae titulos uterumque potentem

2.115  Seu terris dum te Mavortia Roma Latinis 115
2.116   Abstractum a dulci detinet Illyria,
2.117  Seu dum Turrigeris augusta Perusia muris
2.118   Te tenet ad Tuscae nobile murmur aquae.
2.119  Ipsa ego nunc etiam potero placuisse nec illis
2.120   Quas tum laudaras, sum sine deliciis. 120
2.121  Servat adhuc solitas et Montovierna volucres,

se ad pratum unum collocarunt continuo clamantes Che viva l'Imperadore. Tumultus hos ut sedaret mature sua sanctitas Barberini cardinalis accessit, sed a flente et suspirante discessit iterum. Rei eventus et exitus ignoratur. Galli etiam insequendo suos profugos in Tuschana in monasterio aliquo patrum Minoritarum plurimas insolentias fecerunt, nam rejectis omnibus religiosis quidquid in conventu fuit acceperunt, eosque in uno cubiculo occluserunt. Hoc autem factum ideo, quod in eodem conventu inventi sint duo eorum profugae. Intelleximus etiam a patre

Mandare quemquam litteris cogitationes tuas, qui eas nec disponere, nec illustrare possit, nec delectatione aliqua allicere lectorem, hominis est intemperanter abutentis et otio et litteris. Cic. Tuscul. Disp. lib. I. EMINENTISSIMO AC REVERENDISSIMO PRINCIPI SILVIO CARD. VALENTI S. R. E. CAMERARIO ET SECRETARIO STATUS. BENEDICTUS STAY

latebant:
716  Donec per vitreos tandem conspecta tuborum
717  Anfractus: vidit primum Vir gentis Hetruscae:
718  Inclitus ille novis finxit nomina stellis.
719  Haud ullo tantum se Tuscia tollit Alumno:
720  Namque hic multa bene et divinitus inveniendo
721  Rerum notitias praegrandibus incrementis
722  Auxit, quae aeternis monumentis insita florent.

nive turgidus Amnis,
467  Cumque suis late sexaginta amnibus Ister,
468  Quondam et Threiciis stupefactus versibus Hebrus,
469  Eridanusque pater Rhodanusque et dives Iberus
470  Et Thuscus Tibris septemque per ostia Nilus
471  unicus in terris Aegypti totius Amnis.
472  Expertes pluviis campos foecundat inundans
473   le per aestatem; quoniam ad caput ejus in

1323  Tunc aër, corpus grave sustentaret ibidem,
1324  Et retineret: aqua velut exagitante videmus,
1325   Vere renidentes vestros cum visimus hortos,
1326  Fornicibusque juvat frondosis, Tuscula Tempe,
1327  Saepe subire, jocos et Naiadum inspectare,
1328  Musarumque domum; namque hìc habitare Camoenas
1329  Monte volunt bifido super, audirique canentes;
1330  

f1.37  Ardescensque urensque sinus et corda legentum.
f1.38  Qualis Felsinei musa [a] senis, merito
f1.39  Cui Thusci assurgunt vates, vatesque Latini,
f1.40  Atque mera e labris effluit ambrosia,
f1.41  Dulcior et cycno et Pandionia philomela,
f1.42  Cantabat sanctis icta cupidinibus;

philosophus suo tempore ac mathematicus, qui praeter aeriam navigationem, etiam artem hujusmodi diserte docet in suo prodromo ad lib. mag. nat. et art. [e] Haec quidem de Pamphiliorum tusculano intelligenda; in quo nihil eorum desideres, quae vel ad amoenitatem spectant vel ad magnificentiam. Lusus vero illius pilae ab aere suspensae in eodem habetur, uti vocant, musarum cubiculo. [f] Quum sit

exitium collo pendebit in aura
Opperiens nutum, quo martia fulmina vertat.
Hinc Leopoldus agens Thuscae felicia gentis
Agmina fraterno laetus gaudebit amore,
Iuraque et augustas leges, queis temperat

Sed idem lib. xII Latini avum Solem vocat, quasi fuisset Circes filius. Ad quem locum vide Servium, qui Virgilium in varietate historiae fatetur dicta aliquando variare. Quidam etiam Telegonum Vlyssis dicunt e Circe filium Tusculi conditorem, quem Horatius in Ode xxix lib. III parricidam appellat, quod imprudens patrem occiderit, ut Vlyssi Tiresias vaticinatus erat lib XI Odyss. inquiens:

2.3  lecti Hyampeii, latices ad Istri
2.4  ite, racemi!
2.5  5 Ite, turgentes Apicae, propinqui
2.6  quas dedit colli veterana Graio
2.7  Tusculi vitis, tacito sub Ursi
2.8  pendula luco.
2.9  Ite, dulcentes Apianae, in ora
2.10  10 Sambori natae, veteri sub arce,
2.11  Naiadum sacra

rodi dase druga ima mnit. Nu pak kao ù kuchi ſcivemo....Rjec ſceni Tad on pisjekuchi, vech ne kaſci meni, 20 Recejoj, i sctosi davgljena, krivo daj Muſcju, ne prinosi tuscbe na Oghargljaj. Sred blaga, i svake raskosce vechkrati Duh muke opake nepokojan pati. Pripov. XI.

puer scribit digna placere viris. 6. De coma Rogerii Boscovichii a se Latinis versibus expressa ex Italicis Julii Caesaris Cordarae.
4.6.1  Ne coma Rotgeri, Tusco quam carmine laudat
4.6.2  Julius, in sola clareat Ausonia,
4.6.3  Sed, linguae quacumque patent regna ampla Latinae,
4.6.4   Cantetur gentes nota per innumeras,

4.6.9  Ipse Ipse] Krša : Saepe Radelja queat digne, credo, sua vertere solus,
4.6.10   Tusca cui quantum, ludere carminibus
4.6.11  Coepit ubi Tuscis, tantum, sermone Quiritum
4.6.12   Quum prisco ludit, Musa Latina favet.

: Saepe Radelja queat digne, credo, sua vertere solus,
4.6.10   Tusca cui quantum, ludere carminibus
4.6.11  Coepit ubi Tuscis, tantum, sermone Quiritum
4.6.12   Quum prisco ludit, Musa Latina favet. 7. Ad Bernardum Zamagnam.
4.7.1  Quae mihi dictarit

tantum quantum dedit. Illa dolentis
4.86.4   Credita non ulli vana querela jacet,
4.86.5  Sed magis, atque magis tua laus viget; esse fereris
4.86.6   Quod semper Tusci patria Moeonidae. 87. [85.] De Venetiis.
4.87.1  Dum Venetam se se jactat Neptunus ob urbem,
4.87.2   Reddidit haec fratri

Lumina, dant sacrae nomina militiae,
4.159.3  Ut magna ingenti se se domus efferat auctu
4.159.4   Altius, atque novis clara micet titulis;
4.159.5  Et tantum egregios mirentur Tusca nepotes
4.159.6   aequora, magnanimos Belgica quantum atavos
4.159.7  Mirata est quondam tellus, cum infesta moveret
4.159.8   Arma deum contra dira

4.173.2   Corpore praestantes, ingenio eximias,
4.173.3  Talem Romuleas ad sedes, dia puella,
4.173.4   Te patrio advectam cernimus a Tamesi;
4.173.5  Et Grajo et Latio, Tusco et sermone loquentem,
4.173.6   Promentemque alto pectoris ex adyto
4.173.7  Doctrinae oracla attoniti miramur, at aevo
4.173.8   In viridi tantam suspicimus sophiam,

4.181.7  Haec, dum vela dabat magni gens arbitra ponti,
4.181.8  Nereides laeto concinuere choro. 182. [180.] Ad Bozzolum Tusco carmine Homerum vertentem.
4.182.1  Bozzole, Moeonidem sic vertis, Tusca videri
4.182.2   Possit ut ipse istaec scribere Moeonides.

4.181.8  Nereides laeto concinuere choro. 182. [180.] Ad Bozzolum Tusco carmine Homerum vertentem.
4.182.1  Bozzole, Moeonidem sic vertis, Tusca videri
4.182.2   Possit ut ipse istaec scribere Moeonides. 183. [181.] De Phyllidis dotibus.
4.183.1  Olim quae miro juvenes

deae pulchro non satis apta pedi.
4.204.5  Sic quicumque tuam, Victori magne, poesim
4.204.6   Carpere vult, ipsam carpere putidulus
4.204.7  Nec potis est: carpit verborum paucula Tusco
4.204.8   Sermoni haud suetis auribus apta parum. 205. [203.] Ad eumdem, de ejus carminibus.
4.205.1  Nempe tuum carmen

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica (, Leipzig), Verborum 4822, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfeloq].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Mužić, Frano [1586], Carmina VI e codice Variorum Dalmaticorum, versio electronica (), 113 versus, verborum 764, Ed. Teo Radić [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [muzicfvd].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1734], Elegiae II et carmen, versio electronica (), 456 versus, verborum 3103, Ed. Tomislav Đurić [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [boskovicrel2carm].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1735], Epistolae ad amicum Matthiam Nicolaum Mesich (1735-1737), versio electronica (, San Vitale apud Bononiam; Bononia), Verborum 3852, Ed. Teodora Shek [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [krcelicbepist1735].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report