Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: eUm Your search found 4896 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 201-300:201. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
202. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quid altitudo animi, quid acta tua uita, quid studia, quid artes, quibus a pueritia floruisti, a te flagitent, tu uides. Vide, quaeso, quam prudenter eum admonuit et obliqua oratione insolentiam simul atque arrogantiam euitauit, et quod propter suam modestiam ac amici auctoritatem grauitatemque, cui tantum tribuit ut eum monere non audeat, se facturum negauit, tamen sapientissime effecit.
203. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Vide, quaeso, quam prudenter eum admonuit et obliqua oratione insolentiam simul atque arrogantiam euitauit, et quod propter suam modestiam ac amici auctoritatem grauitatemque, cui tantum tribuit ut eum monere non audeat, se facturum negauit, tamen sapientissime effecit. Induxit eum pulcherrime omneque ipsius studium accendit ad tuendam honoris existimationisque suae rationem
204. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] obliqua oratione insolentiam simul atque arrogantiam euitauit, et quod propter suam modestiam ac amici auctoritatem grauitatemque, cui tantum tribuit ut eum monere non audeat, se facturum negauit, tamen sapientissime effecit. Induxit eum pulcherrime omneque ipsius studium accendit ad tuendam honoris existimationisque suae rationem ad curandumque diligentius ne opinionem praeclaram, quam homines de sapientia et
205. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] abiecisset, misso Samum caduceatore uoluit ius cum eo hospitii soluere. Quod ideo fecit ne in tristem aliquem grauemque casum incidente Polycrate animi dolorem, ueluti de hospite, ipse contraheret. Neque eum profecto fefellit opinio. Nam post aliquot annos Polycrates ab Oroete quodam Persa Asiae praefecto dolo captus miserrimoque patibulo extinctus est. Hic illius sapientissimae Demetrii sententiae ueritatem intueri licet, qua
206. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] (ut egregie etiam sentit Seneca) probat, illisque fortunam, qua eos exerceat, assignat, at imbecilles et effeminatos respuit, nec dignos ducit a quibus fortuna aliquando uincatur. Hanc sententiam primus Plato posuit, quam cum apud eum legisset Callimachus adeo pudore simul et dolore accensus est, quod ei nihil aduersi accidisset, ut se e muro in mare praecipitem daret. Furorem non laudo, laudo tamen singularem uirtutis aemulationem.
207. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] contumelia aut iniuria affectum; Cyrenaici lugentem censent admonendum conditionis humanae prudentisque esse officium uniuersas, prius quam accidant, praemeditasse calamitates seque ita comparasse ut nihil eum inparatum offendat. At Cicero haec omnia consolationis medicamina complexus est, et recte quidem. Neque enim omnes similiter mouentur, uerum alius alio et unus quidem grauius quam alter, neque satis exploratum habes quid cui magis
208. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] medelis experitur nec eorum, quae conducere putat, intentatum quicquam relinquit. Nititurque praecipue scitus medicus morbum tollere funditus, aut, si id nequit, dolorem sedare laborat, aut saltem minuere, et si neque id datur, comprimere eum curat, ne in amplius manans sana membra ualeat uitiare. Diuertere quoque minus noxiis itineribus conatur. His rationibus omnis medicorum ars procedit, quarum et medico animae nulla prorsus omittenda est. Verum
209. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] esse; sedatur uero si iuste eos uel
utiliter afflictos declarabimus. Minuitur cum paruum esse persuadetur; cum autem
non nouum aut insperatum agnoscitur, comprimitur haud mediocriter; sed diuertitur
cum animum ad aliam curam traducimus aut eum noua uoluptate demulcemus.
210. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] laborabis . Ista prudentia Seneca, in consolando Lucilio scilicet, accommodatissime usus est, quem cum accepisset uehementius morte Flacci amici sui commotum, principio eum dolere non prohibuit, ceterum ut id modestius faceret, diligenter admonuit: "Moleste" inquit "fers discessisse Flaccum amicum tuum; plus tamen aequo dolere te nolo. Illud ut non doleas uix audebo exigere a te; et esse melius scio. Sed cui
211. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quia carnem magis rebellem animo facit, quod nulli bono optandum esse debet, immo praecipue abhominandum. Sic apostolus non in sanitate, sed in infirmitatibus gloriabatur: "Cum enim", inquit, "infirmor, fortior sum." Et Dominus ad eum: "Paule, uirtus in infirmitate perficitur." Quibus rebus languores corporis boni potius comprobantur quam mali ualitudinemque magis homini esse noxiam.
212. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] inuoluto sperare post mortem licebat, quanto magis Christiano et uerae religionis cultori, pro cuius salute pater et omnium Dominus filium unigenitum morti tradere non dubitauit; cui certa repromissio facta est ut, quicumque crediderit in eum, uiuet in aeternum. Ad quam uitam unicum atque solum iter mors ipsa est; quis non ergo istud iter, quod ad tanta tamque incredibilia bona ducit, non libens amplectetur, quo emenso nulla reliqua cura, nulla sollicitudo, nulla
213. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] tyrannis oblatam laetus hausit epotoque ueneno pateram excussit atque illam subridens publico tradidit seruo dicens: "Defer hanc ad Critiam, cui eam propinaui." Erat autem hic Critias ex omnibus tyrannis crudelissimus, qui diuino iudicio breui eum consecutus est. Et Lacedaemonius ille qui auiditate ad mortem properabat, cui dictum ab inimico est cum duceretur ad supplicium: "Legesne Lycurgi contemnis?" quod hilaris
214. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
Quod institutum superiores Daciae populos diligentissime seruasse
scribit Herodotus. Nam ortum cuiusque paruuli domestici amici ac parentes magnis
excipiebant lamentis ac lacrimis querentes eum ad tantas miserias huius uitae
natum, funus uero choreis cantu diuersisque harmoniis magna cum laetitia
producebant, optime dicentes cum
215. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] acerbitate laqueo uitam finisse. Narrant quoque fide digni historiarum scriptores, quod etiam Vergilius attigit, Pigmalionem Sychaeum auunculum suum eundemque generum sine respectu pietatis occidisse cupientem ei thesauros, quos eum reconditos tenere acceperat, auferre, a Polymnestore autem rege Traciae Polydorum regis Priami filium cupidine auri, quod ei Priamus una cum filio crediderat, impiissime necatum.
216. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] duas uxores haberet, Aristomachem ciuem suam, Doridem aut Locrensem, sic noctu ad eas uentitabat ut omnia specularetur et perscrutaretur ante. Et cum fossa lata lectum circumdedisset, eiusque fossae transitum ponticulo ligneo coniunxisset, eum ipsum, cum fores cubiculi clauserat, detorquebat. Idem cum in communibus suggestis consistere non auderet, contionari e turri alta solebat. Atque is cum pila ludere uellet, (studiose enim id factitabat) tunicamque poneret, adolescentulo,
217. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quia carnem magis rebellem animo facit, quod nulli bono optandum esse debet, immo praecipue abhominandum. Sic apostolus non in sanitate, sed in infirmitatibus gloriabatur: "Cum enim", inquit, "infirmor, fortior sum." Et Dominus ad eum: "Paule, uirtus in infirmitate perficitur." Quibus rebus languores corporis boni potius comprobantur quam mali ualitudinemque magis homini esse noxiam.
218. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quia carnem magis rebellem animo facit, quod nulli bono optandum esse debet, immo praecipue abhominandum. Sic apostolus non in sanitate, sed in infirmitatibus gloriabatur: "Cum enim", inquit, "infirmor, fortior sum." Et Dominus ad eum: "Paule, uirtus in infirmitate perficitur." Quibus rebus languores corporis boni potius comprobantur quam mali ualitudinemque magis homini esse noxiam.
219. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quia carnem magis rebellem animo facit, quod nulli bono optandum esse debet, immo praecipue abhominandum. Sic apostolus non in sanitate, sed in infirmitatibus gloriabatur: "Cum enim", inquit, "infirmor, fortior sum." Et Dominus ad eum: "Paule, uirtus in infirmitate perficitur." Quibus rebus languores corporis boni potius comprobantur quam mali ualitudinemque magis homini esse noxiam.
220. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] inuoluto sperare post mortem licebat, quanto magis Christiano et uerae religionis cultori, pro cuius salute pater et omnium Dominus filium unigenitum morti tradere non dubitauit; cui certa repromissio facta est ut, quicumque crediderit in eum, uiuet in aeternum. Ad quam uitam unicum atque solum iter mors ipsa est; quis non ergo istud iter, quod ad tanta tamque incredibilia bona ducit, non libens amplectetur, quo emenso nulla reliqua cura, nulla sollicitudo, nulla
221. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] inuoluto sperare post mortem licebat, quanto magis Christiano et uerae religionis cultori, pro cuius salute pater et omnium Dominus filium unigenitum morti tradere non dubitauit; cui certa repromissio facta est ut, quicumque crediderit in eum, uiuet in aeternum. Ad quam uitam unicum atque solum iter mors ipsa est; quis non ergo istud iter, quod ad tanta tamque incredibilia bona ducit, non libens amplectetur, quo emenso nulla reliqua cura, nulla sollicitudo, nulla
222. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] inuoluto sperare post mortem licebat, quanto magis Christiano et uerae religionis cultori, pro cuius salute pater et omnium Dominus filium unigenitum morti tradere non dubitauit; cui certa repromissio facta est ut, quicumque crediderit in eum, uiuet in aeternum. Ad quam uitam unicum atque solum iter mors ipsa est; quis non ergo istud iter, quod ad tanta tamque incredibilia bona ducit, non libens amplectetur, quo emenso nulla reliqua cura, nulla sollicitudo, nulla
223. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] tyrannis oblatam laetus hausit epotoque ueneno pateram excussit atque illam subridens publico tradidit seruo dicens: "Defer hanc ad Critiam, cui eam propinaui." Erat autem hic Critias ex omnibus tyrannis crudelissimus, qui diuino iudicio breui eum consecutus est. Et Lacedaemonius ille qui auiditate ad mortem properabat, cui dictum ab inimico est cum duceretur ad supplicium: "Legesne Lycurgi contemnis?" quod hilaris
224. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] tyrannis oblatam laetus hausit epotoque ueneno pateram excussit atque illam subridens publico tradidit seruo dicens: "Defer hanc ad Critiam, cui eam propinaui." Erat autem hic Critias ex omnibus tyrannis crudelissimus, qui diuino iudicio breui eum consecutus est. Et Lacedaemonius ille qui auiditate ad mortem properabat, cui dictum ab inimico est cum duceretur ad supplicium: "Legesne Lycurgi contemnis?" quod hilaris
225. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
Quod institutum superiores Daciae populos diligentissime seruasse
scribit Herodotus. Nam ortum cuiusque paruuli domestici amici ac parentes magnis
excipiebant lamentis ac lacrimis querentes eum ad tantas miserias huius uitae
natum, funus uero choreis cantu diuersisque harmoniis magna cum laetitia
producebant, optime dicentes cum
226. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] acerbitate laqueo uitam finisse. Narrant quoque fide digni historiarum scriptores, quod etiam Vergilius attigit, Pigmalionem Sychaeum auunculum suum eundemque generum sine respectu pietatis occidisse cupientem ei thesauros, quos eum reconditos tenere acceperat, auferre, a Polymnestore autem rege Traciae Polydorum regis Priami filium cupidine auri, quod ei Priamus una cum filio crediderat, impiissime necatum.
227. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] duas uxores haberet, Aristomachem ciuem suam, Doridem aut Locrensem, sic noctu ad eas uentitabat ut omnia specularetur et perscrutaretur ante. Et cum fossa lata lectum circumdedisset, eiusque fossae transitum ponticulo ligneo coniunxisset, eum ipsum, cum fores cubiculi clauserat, detorquebat. Idem cum in communibus suggestis consistere non auderet, contionari e turri alta solebat. Atque is cum pila ludere uellet, (studiose enim id factitabat) tunicamque poneret, adolescentulo,
228. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
Quod institutum superiores Daciae populos diligentissime seruasse
scribit Herodotus. Nam ortum cuiusque paruuli domestici amici ac parentes magnis
excipiebant lamentis ac lacrimis querentes eum ad tantas miserias huius uitae
natum, funus uero choreis cantu diuersisque harmoniis magna cum laetitia
producebant, optime dicentes cum
229. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
Quod institutum superiores Daciae populos diligentissime seruasse
scribit Herodotus. Nam ortum cuiusque paruuli domestici amici ac parentes magnis
excipiebant lamentis ac lacrimis querentes eum ad tantas miserias huius uitae
natum, funus uero choreis cantu diuersisque harmoniis magna cum laetitia
producebant, optime dicentes cum
230. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] acerbitate laqueo uitam finisse. Narrant quoque fide digni historiarum scriptores, quod etiam Vergilius attigit, Pigmalionem Sychaeum auunculum suum eundemque generum sine respectu pietatis occidisse cupientem ei thesauros, quos eum reconditos tenere acceperat, auferre, a Polymnestore autem rege Traciae Polydorum regis Priami filium cupidine auri, quod ei Priamus una cum filio crediderat, impiissime necatum.
231. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] acerbitate laqueo uitam finisse. Narrant quoque fide digni historiarum scriptores, quod etiam Vergilius attigit, Pigmalionem Sychaeum auunculum suum eundemque generum sine respectu pietatis occidisse cupientem ei thesauros, quos eum reconditos tenere acceperat, auferre, a Polymnestore autem rege Traciae Polydorum regis Priami filium cupidine auri, quod ei Priamus una cum filio crediderat, impiissime necatum.
232. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] duas uxores haberet, Aristomachem ciuem suam, Doridem aut Locrensem, sic noctu ad eas uentitabat ut omnia specularetur et perscrutaretur ante. Et cum fossa lata lectum circumdedisset, eiusque fossae transitum ponticulo ligneo coniunxisset, eum ipsum, cum fores cubiculi clauserat, detorquebat. Idem cum in communibus suggestis consistere non auderet, contionari e turri alta solebat. Atque is cum pila ludere uellet, (studiose enim id factitabat) tunicamque poneret, adolescentulo,
233. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] duas uxores haberet, Aristomachem ciuem suam, Doridem aut Locrensem, sic noctu ad eas uentitabat ut omnia specularetur et perscrutaretur ante. Et cum fossa lata lectum circumdedisset, eiusque fossae transitum ponticulo ligneo coniunxisset, eum ipsum, cum fores cubiculi clauserat, detorquebat. Idem cum in communibus suggestis consistere non auderet, contionari e turri alta solebat. Atque is cum pila ludere uellet, (studiose enim id factitabat) tunicamque poneret, adolescentulo,
234. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Iustus es Domine, et omnia iudicia tua iusta sunt, et omnes uiae tuae misericordia et ueritas. Sic et Dauid et se et socios suos consolatus est cum in eum Semei male dicta congeretur postularetque Abisai supplicium ab eo sumere cui ait rex: Quid mihi et tibi filii Saruiae dimitte eum ut maledicat! Dominus enim praecepit ei ut malediceret Dauid. Quis est qui audeat dicere quare sic
235. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Sic et Dauid et se et socios suos consolatus est cum in eum Semei male dicta congeretur postularetque Abisai supplicium ab eo sumere cui ait rex: Quid mihi et tibi filii Saruiae dimitte eum ut maledicat! Dominus enim praecepit ei ut malediceret Dauid. Quis est qui audeat dicere quare sic fecit? Posteriore uero ratione utebantur fratres Ioseph quando
236. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] At si bellator aliquis dolorem uulneris aut contemnat aut nesciat, dum omnibus uiuacitatis sensibus solam uidetur cogitare uictoriam. Nam et qui tempore hiemis uadit ad balneas prius asperitatem frigoris nudus patienter excipit quia eum secutura calefactio consolatur; ita certa spes rem uincit instantem, ut illud quodammodo esse incipiat quod futurum est, et desinat esse quod praesens est. "Vt in me", inquit Dominus "pacem habeatis", hoc est dicere: firmius uobis sit quod
237. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quod, uelimus nolimus, longius abesse non potest. Nam si nongentos uitae extenderemus annos, ut ante diluuium uiuebat genus humanum, et Mathusalem nobis tempora donarentur, tamen nihil esset praeterita longitudo quae esse desisset. Etenim inter eum qui decem uixit annos et illum qui mille, postquam idem uitae finis aduenerit et irrecusabilis mortis necessitas, transactum omne tantundem est nisi quod magis senex onustus peccatorum fasce proficiscitur. Optima quaeque dies miseris
238. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] inexspectatusque exstinxit casus. Ista autem homines idcirco molestius ferunt quod in aliis se ac suos iniuria uel saltem ignominia affectos putant, in aliis infortunia immerita pati queruntur. Quibus quoniam casus naturae liber est, eum tolerant leuius; idcirco hi facilius leuantur, illi difficillime; uix enim etiam a doctissimis sapientissimisque uiris aliquid ad hunc locum accommodatum idoneumue inueniri potest. Quod quidem uel ex illis Senecae dictis intelligi potest ubi
239. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Nec mirum esse debet si mortales in pompa funerum tantam curam suscipiant cum huiusmodi opus ipse quoque Saluator inter pietatis munera annumerauerit commendaueritque illam quae in sepulturam suam unguento eum perunxerat. Vel Abrahae quanta cura sepulturae et suae et uxoris fuit? Similiter et Iacob qui iussit tot dierum itinere corpus suum ab Aegypto ad sepulchrum suorum referre; Ioseph moriens mandauit, cum ab Aegypto exirent, ossa sua
240. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] aegrotantis diminuere atque id quo pacto consequi ualeat iam his, quae tradidimus, instructus esse potest. Verum non minus proposito suo conducere ualebit si rectam assequatur rationem, qua maerorem omnem queat comprimere, et non permittere eum licentiosius permanare. Hanc uero Cyrenaici, ut ab initio docuimus, praecipuam et unicam esse posuerunt cunctorum casuum humanorum diligentem praemeditationem. Nihil enim,
241. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] tibi scribo, is qui amicum Serenum carissimum tam immodice fleui ut (quod minime uelim) inter exempla sim eorum quos dolor uicit. Hodie tamen factum meum damno et intelligo ut maximam mihi causam sic lugendi fuisse quod numquam cogitaueram mori eum ante me posse. Hoc unum mihi occurrebat minorem esse et multo minorem, tamquam ordinem fata seruarent. Itaque assidue cogitemus tam de nostra quam omnium, quos diligimus, mortalitate. Tunc ego debui dicere: 'Minor est Serenus meus; quid ad
242. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] se ostendat et suo se uelit iudicio condemnare, ut qui aliis simili in causa opem saepius egregiam nauauerit, sibi ipsi illam non deneget. Quo pacto Seruius Sulpicius Tullium compellat: noli te obliuisci Ciceronem esse et eum qui aliis consueueris praecipere et dare consilium neque imiteris malos medicos, qui in alienis morbis profitentur se tenere medicinae scientiam, ipsi se curare non possunt; sed potius, quae tute praecipere soles, tute tibi subice atque apud
243. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] existimans idque ueritus me ipse collegi et ea, quae
didiceram legeram acceperam, grauiora duxi tua auctoritate addita.
Quibus uerbis nihil aliud egit quam ipsum admonere eum se sibi praestet
quem se exhibuit aliis, ac talem se ipsum reddat quales alios esse uolebat.
244. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Cicero Brutum est consolatus: Nunc populo et scaenae, ut dicitur, tibi seruiendum est. Nam cum in te non solum exercitus tui, sed omnium ciuium ac paene gentium coniecti oculi sint, minime decet, propter quem fortiores ceteri sumus, eum ipsum animo debilitatum uideri. Haud minus scite hoc ipsum et ille diuus ecclesiae fecit orator cum consolaretur Heliodorum episcopum a congrua poetae
245. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Simili ratione Ioab a luctu Dauid regem reuocauit, quo ob necem Absalom filii sui uehementius cruciabatur. Cum enim rex capite uelato resideret et filii casum ingemisceret, introiuit ad eum Ioab hisque uerbis allocutus est: "O rex, aperte demonstras ex his, quae geris, te odio habere et abhorrere eos qui te diligunt et pro te pericula sustinent, immo et te ipsum tuamque generationem uniuersam aspernaris, inimicos autem tuos
246. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] suos uidentes tribulationem eius gaudio inpartiatur. Multi enim hac ratione se cohibere consueuerunt ac dolorem dissimulare. Vnde et Ouidius audiens quendam aemulum suum laetari infortunio suo scribit ad eum: Non adeo cecidi, quamuis abiectus, ut infra te quoque sim, inferius quo nihil esse potest. Vbi se longo carmine consolatur ostenditque inimico
247. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] sollicitum perscripsit: doleo te sapientia prope singulari non tuis bonis delectari potius quam alienis malis laborare. Inuitat eum ad bene actorum contemplationem, et merito quidem, quia, ut sapientissime idem alio in loco ait, acta aetas honeste ac splendide tantam affert consolationem ut eos, qui ita uixerunt, aut non attingat aegritudo aut perleuiter pungat.
248. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Idem fecit et Hieronymus ad Theodoram: Carissima filia, hanc epistulam meam amoris mei illum habeto epithaphium et quicquid posse me scieris in opere spirituali, audacter impera, ut sciant saecula post futura eum, qui dicit in Isaia Posuit me ut sagittam electam in pharetra sua abscondit me, duos uiros tanti maris atque terrarum inter se spatiis seperatos suo acumine uulnerasse.
249. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Placita enim erat Domino anima illius. Aut forsan, si superuixisset, acerbos dolores, uel ex eius prauis moribus uel ex miserabiliori casu suscepisses. Quanto enim satius fuerat Priamo si Paridem e cunabulis ad tumulum transtulisset quam quod eum adultum uidit cum illa nobili et exitiali praeda ad domum ouantem reuerti? Vel Clytaemnestrae nonne fuisset melius si numquam Orestem genuisset? Brutum quoque, qui primus Romanae conditor fuit libertatis, putasne multo fuisse fortunatiorem
250. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ac calumniatoribus suis. Cuius rei honestatem etiam falsae religionis cultores uiderunt atque comprobauerunt. Vnde cum Demosthenes saeuientem in Athenienses Alexandrum mitigare cuperet, non habuit maiorem laudem ad quam eum adhortaretur aut quod ei pro clementia ipsius dignum pretium polliceretur quam quod ait: "Nihil habet fortuna tua maius quam ut possis, nec nostra melius quam ut uelis conseruare quam plurimos." Quam sententiam propter praestantiam et
251. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] malitiasque, ac perfidias humanas intorquere ac iaculari consueuerunt. Ex quorum numero est illud Iob: Pereat dies in qua natus sum et nox in qua dictum est conceptus est homo. Dies illa uertatur in tenebras non requirat eum Dominus desuper et non sit in recordatione nec illustretur in lumine. Ceterum haec atque eiusmodi uix et raro salua Dei reuerentia ac ipsius hominis
252. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] puta cum
conatur magna mala inferre aut uniuersis exspoliare bonis, nec tamen potest
efficere; ex hoc se consolantur homines tamquam quandam ultionem ex hoste
sumpsissent, sed uident eum non omnino uoti sui
compotem factum. Istorsum spectat quod Ouidius ait:
253. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] domitum Martia Roma, legar. Ista eadem ratione et complures Dominici sanguinis testes, dum ab impiis tortoribus uariis cruciatibus eum negare compellerentur, se ipsos consolati sunt illudendo hostibus suis ac dicendo: Frustra laboratis, nec quod cupitis ullo poenarum genere a nobis extorquebitis; etsi in corpus potestatem
254. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] qui lugent quoniam consolabuntur. Hinc et apostolus in nullo gloriabatur nisi in tribulationibus suis; beatum quippe non dubitabat esse eum, qui in tribulationibus suffert, quoniam, quem probatus fuerit, accipiet coronam quam repromisit deus diligenti se. Idcirco et ipse dicebat: Si contolerabimus, et corregnabimus.
255. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] II.13.2
256. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] II.13.2 Aug. de civ. 22,21,32-22,7 II.13.3 cf. Cic. Tusc. I 34 (84) | ne...sublatus est pro legere eum librum prohibitum dicitur (quae itidem in V1) II.14.1 tamen addidit | ualuerunt ] potuerunt V1
257. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] II.13.2 Aug. de civ. 22,21,32-22,7 II.13.3 cf. Cic. Tusc. I 34 (84) | ne...sublatus est pro legere eum librum prohibitum dicitur (quae itidem in V1) II.14.1 tamen addidit | ualuerunt ] potuerunt V1
258. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] IV.4.2 Boeth. Cons. phil. 2P4,18, ubi in om. Boeth. IV.4.3 Cic. fam. 5,16,5-6, ubi eum semper te pro cum te semper; possimus IV.4.4 Sen. ep. 63,12-13 IV.4.4 tormento ] dolore V1 | Sen. ep. 63,3-4,
259. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] IV.19.9
260. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] strenuus minister ad futurum sedis apostolicae mittitur antistitem. Quem ubi
conspexisset Franciscus iam religionis
261. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] praestolaretur aetatem, quae pati
melius iugum Christi posset. Sed cum pueri constantiam nullis blanditiis, nullis
persuasionibus, nullis denique minis euincere posset, diuinum, ut erat, in eo aliquod
munus arbitratus, hortantibus fratribus diui eum Francisci sacris
262. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] ut nemo dubitaret et prudentiam illi et uires ante aetatem non nisi diuinitus subministrari. Quas ob res omnibus carus, omnibus dilectus esse coepit, praecipue autem ipsi auunculo suo, qui diuina eius indole mirifice delectatus piissimo sanctissimoque eum amplectebatur affectu. Vnde sibi curandum statuit ut tam excellens ingenium per bonas artes excoleretur. Itaque docto cuidam grammatico Latinis eum litteris Vicheriae imbuendum tradidit, quibus mira celeritate perceptis mox Ticinium, deinde Patauiuum,
263. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] coepit,
praecipue autem ipsi auunculo suo, qui diuina eius indole mirifice delectatus piissimo
sanctissimoque eum amplectebatur affectu. Vnde sibi curandum statuit ut tam excellens
ingenium per bonas artes excoleretur. Itaque docto cuidam grammatico Latinis eum
litteris Vicheriae imbuendum tradidit, quibus mira celeritate perceptis mox Ticinium,
deinde Patauiuum, subinde Venetias, Bononiam, Perusium, Senam, Ferariamque misit ut,
quaecumque in tam celeberrimis Italiae
264. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] potuisse. Habeo hic testes
complures, familiares eius,
265. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] suum hortari, coepit importunius compellere Romam peteret atque in ea urbe uersari uellet, in qua a maximo omnium rectore deo futurus summus pontifex erat designatus; ubi et seipsum accepturum ab eo cardinalatus decus et alios uniuersos honores, quibus eum functum uidimus, mira asseueratione praedicebat. Cerno hic nonnullos praelatos et ex aliis ordinibus uiros praestantes a quibus magna cum attestatione audiui singula haec, quae gessit, multis ante annis ab ipso praedicta fuisse. Itaque repugnantem
266. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] suum per uaria bonorum incrementa ad summum
apostolatus culmen conscendisse uideret, pro quibus laboribus et pro tam diligenti
nauata opera eadem ipsa diuina prouidentia, quae semper infirma mundi eligere consueuit
ut fortia quaeque confundat, cardinalis eum dignitatis splendore uoluit illustrare
omnibusque mundi principibus ostendere quo ministro et ex quam humili loco accepto
267. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] eorum accepisset qui nuper in
hunc sacrosanctum senatum apostolicum lecti noscuntur, seque ab
inuidis atque malignis impie ac
268. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] . Itaque, ut propositus ordo postulat, nunc ipsius prudentiam contemplemur, quamuis eius excellentia iam per ea, quae narrauimus, magna ex parte potuit esse manifesta. Quamobrem tantum eam partem attingam qua ita sese inter principes christianos gessit ut, cum unius erga eum beniuolentiam consideres, credas ab aliis minime dilectum. Lex quippe amicitiae ita habet ut amicos inimicorum minime diligamus; hic tamen sua prudentia consecutus est ut aeque carus omnibus haberetur, nec ullus esset qui eius amicitiam
269. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] ullus esset qui eius amicitiam ultro non
expeteret, et adeptam studiis omnibus non coleret atque foueret.
Ostendit id nouissima haec ipsius legatio in qua omnes Italiae populi
singulique ipsorum principes summis decertarunt studiis quisnam eum
amplioribus honoribus exciperet et
270. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] haec ipsius legatio in qua omnes Italiae populi
singulique ipsorum principes summis decertarunt studiis quisnam eum
amplioribus honoribus exciperet et
271. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] exciperet et
272. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] tacitus secum computabat; totas
enim animi uires, postquam a legatione redierat, in pacem Italiae et
perfidi hostis Christiani
273. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] uictus perpetuo suppetere posset. Insuper et bibliothecam
his proximis diebus adiecturus erat praestantissimis omnium scientiarum
libris egregiae refertam. Sed dei uoluntate nobis tam repente ademptus
est, non quod tam piis operibus non delectaretur deus, uerum (quod
ualde pertimesco) ut eum calamitatibus, quibus forsan in nostra crimina
274. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] deus, uerum (quod
ualde pertimesco) ut eum calamitatibus, quibus forsan in nostra crimina
275. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] fortuna capere potuit, abunde consecutus est. Nobis forsan
amplius uiuere poterat, et nimirum magno et ornamento et utilitati. Sed non
est amicorum officium sua commoda ex amici spectare
copias ad resumendas uires atque animi laxandi gratia exponunt. Milites ac turba omnis uenationi incumbit: per saltusque ac ferarum latibula discurrunt.
Dum uariae ferae capiuntur, adolescens quidam,
Coriolani Cepionis Petri Mocenici imperatoris gestorum liber secundus
Dum imperator operi instat,
coit, duo munitissima castella ex utraque parte inuicem opposita aedificauit, ad quae multas bombardas mirae magnitudinis constituit, praefectisque castellorum mandauit, si qua nauis illis inuitis transire uellet, bombardis fractam submergerent. Igitur imperator collaudato adolescente promissis eum onerat, si ea quae animo conceperat exequeretur. Deinde ab eo quaesita mature expedit.
fluitantia, deinde nauiculam submersam offendissent, animaduerterunt mercatorem illum hesternum poma uendentem tale facinus patrasse. Igitur
armati ad persequendum
oppido adnauigans omnia prius circumspicit, deinde sublimis ac eminens in puppi cursum manu magistro ostendit, qui inter frequentes bombardas et ingruentia tela primus portum subiit. Subsequitur regius dux, deinde legati ac tota classis. Imperator expositis copiis ad praefectum mittit, qui eum monerent, ut oppidum dedat: quod nisi dediderit, quicquid uictoribus in uictos licet esse passurum. Mos est
ditionem uenerat) ne tempus amitteret,
adhuc intacta erat, petere statuit. Caeterum,
quia
ad maiora tendens,
tamen leuatis oculis gratias imperatori agit, se et regnum supplici oratione ei commendans. Imperator, leuato aliquantulum animo reginae, eam relinquens
trecenta et uiginti milia expleuerat. Ex regiis ad decem milia, ex
delituerat. Quem quidam
cum eo duos legatos,
poterant: nam omnia saxa bombardarum mollis materia in se recipiens nihil detrimenti sentiebat.
ruunt, desiderataque multis diebus aqua se satiant. Hic multi aqua repleti stupidi rigentibus membris statim mortui conciderunt.
Imperator audito hostis discessu, cum neque medici neque
intercessere, quibus te frustra
insudasse videretur, si tam inmaturo tempore decessisses. Neque postremo amicorum
vota tibi defuere, qui te sanum ac incolumem fore vehementer optavere. Inter quos et
eum poteris ponere, cuius nomen tuis chartis voluisti inserere. Et cum a me exigeres
bidentem, non gravabor offerre pro tua sospitate nec vitulum aut magnam et pinguem
iuvencam.
Amicus tantum nomine. O pręsumptio nequissima etc. 148 .
Non obliuiscaris amici tui in animo tuo. Dauid contristatus est scelere Ammon filii cum
uiolasset Thamar, nec tamen intulit illi molestiam. Absalon autem interfecit eum; hoc illi
attulit nimia patris indulgentia 52 .
Amici contemptor 127 .
Caritas 128 .
Funiculus triplex difficile rumpitur 133 .
Quare appenditis argentum non in panibus, et laborem uestrum non in
saturitate 163 .
Cum clamaueris, liberent te congregati tui, omnes eos auferet uentus, tollet aura.
Propter iniquitatem auaritię eius iratus sum, et percussi eum. Item de auaritia sacerdotum
164 .
A minore usque ad maiorem auaritię student 168 .
Idem 169 .
Populus Israel persuasi a Sedechia seruuos manumiserunt, mox cogente
aliis. Dominus dedit, Dominus abstulit 101 .
Eliphaz ait aduersa contingere propter peccatum 101 .
Beatus homo qui corripitur a Domino. Ipse uulnerat et medetur. Auferat a me uirgam suam;
loquar, et non timebo eum 102 .
Si impius fuero, ue mihi est, et si iustus, non leuabo caput saturatus afflictione et
miseria. Si subuerterit omnia uel in unum coarctauerit, quis contradicet ei, uel dicere
poterit, cur ita facis
in aduersis. Vniuersa ęque eueniunt bono et malo. Bene malis, male bonis
aliquando 134 .
Fortis in aduersis 137 .
Aduersa super Ęgyptios 139 .
Iuste Dominus eum quoque qui non debet puniri condemnat 139 .
In die malorum memento bonorum 144 .
Vasa figuli probat fornax, et homines iustos tentatio tribulationis 147 .
Qui diligit
Quęrela Hierusalem contra delicta populi 183 .
Danielis accusatores talione perierunt 198 .
Accusatores Ionatę noluit rex audire, sed induens illum purpura edixit, nequis quicquam
in eum diceret 221 .
Menelaus nocens liberatur, accusatores innocentes ad mortem damnantur 226 .
Menelaus accusatus e turri iussu regis pręcipitatur 228 .
Nicanor, cum diligeret
Menelaus nocens liberatur, accusatores innocentes ad mortem damnantur 226 .
Menelaus accusatus e turri iussu regis pręcipitatur 228 .
Nicanor, cum diligeret Iudam, suspectus regi iubetur eum comprehendere; accusatus enim
erat apud regem.
Alchimus sacerdos accusat Iudeos seditionis coram rege 229 .
eos quasi aurum et quasi argentum, et erunt Domino
offerentes sacrificia in iustitia 216 .
Iudas ex apostolo fit Domini proditor XXVI.
Dat eis potestatem curandi, ligandi et soluendi XVIII.
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].
Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].
Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].
Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.