Your search found 94 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-94:

sempiterna saecula. Amen. v. Ora pro nobis B. Domni, R. Ut digni efficiamur promissionibus Christi. Antiph. ad Magnificat: O quam sancta dies et c. ut in ejus festo natali. Oratio Omnipotens sempiterne Deus, qui in hac translatione anniversaria B. Domnium Apostolicum virum innumeris virtutibus decoratum, pium Pontificem, et magnum Patronum populo tuo ordinari voluisti; concede propitius, ut apud misericordiam paternae pietatis

ut apud misericordiam paternae pietatis tuae, meritis ejus et intercessionibus adjuvemur. Per Dominum nostrum et c. Ad Matut. Invit. Hym. Antiph. Psal. de Com. un. Mart. Lect. I. Noct. Ex lib. Sap. Laudemus Viros gloriosos et c. ut in die festo Natali. Lect. 4. Ex hist. Translationis, 5. et 6. Ex Serm. S. Augustini: Triumphalis et c. In 3. Noct. Homilia S. Gregorii in Evang. Si quis venit ad me. Ad Laud. Antiph. Qui me confessus fuerit et c. ut in Com. un. Martyr. Ad Benedictus

Ex Serm. S. Augustini: Triumphalis et c. In 3. Noct. Homilia S. Gregorii in Evang. Si quis venit ad me. Ad Laud. Antiph. Qui me confessus fuerit et c. ut in Com. un. Martyr. Ad Benedictus Antiph. Pontificum norma, et c. ut in die festo Natali. In 2. Vesp. Hymn. Dies refulget et c. ut supra. Versic. Ora pro nobis et c. Antiphona ad Magnif. O quam sancta dies, ut supra et c. in 1. Vesp. Missa ut in Com. un. Martyr. et Pontificis Statuit exceptis orationibus,

Quamuis enim esset de genere Dioclitiani cesaris, non tamen pacem christianis optinere potuit, quin immo persecutionis turbo cum ceteris eum inuoluit martiribus. XII fere annis apostolice presidens ecclesie cum triumpho martirii perexit ad Dominum. V. De Clicerio et Natali Salonitanis presulibus 1Ea tempestate Salona optimo statu pollebat, magna ciuium et extraneorum populositate florebat. Persecutionis uero iam cessante procella ecclesia suum paulatim resumpsit uigorem. Multitudo cleri, que ibi erat, ecclesiasticis cepit

thesauros ecclesie et uasa ministerii dando suis contribulibus et complicibus sacrilega dilapidatione uastabat. Et erat eo tempore archidiaconus quidam, Honoratus nomine, qui Deum habens pre occulis zelo nimio mouebatur, dolens de sui presulis insolentia. Hic quantum licebat, conabatur se opponere Natali archiepiscopo maxime, quia uidebat bona eccelesie tam indecenter distrahi. Qua ex re archiepiscopus ualde ipsum exosum habebat. Multas ergo machinationes et dolos contra archidiaconum cepit exquirere, ut eum ab archidiaconatus officio deicere posset. Sed cum causam opportunam minime

eum ab officio et beneficio suspendit. Tunc Honoratus ad papam Pelagium missa supplicatione postulauit, ut archiepiscopo preciperet, ne ipsum super hac re indebite molestaret. Insuper etiam prauam conuersationem archiepiscopi pape denuntiauit. Quam ob rem dominus papa zelo Dei commotus eidem Natali precepit districte, ut super promotione huiusmodi archidiaconum inquietare ammodo non presumeret, sed ad certam diem super suis excessibus responsurus apostolico se conspectui presentaret. Natalis ergo suscepto pape precepto contempsit et in sua pertinatia perdurauit.

ministerio deseruire . Moxque alium moribus et uita sibi concordem in locum eius asciuit. 5Honoratus uero uidens sibi tam nequiter fore delusum ad papam se contulit proponens omnia, que archiepiscopus fraudulenter egerat contra eum. Tunc beatus Gregorius iterato scripsit Natali, ut Honoratum in honore pristino restitueret et nichilominus pro his, que insinuatio proclamabat infamie contra eum, ad sedem apostolicam accederet responsurus. Sed Natalis papalia mandata contempnens, utpote male conscius, in sue mentis peruersitate contumaciter persistebat. Dolens ergo

auctoritate fultus apostolica illuc accedens, cepit prius lenibus uerbis admonere pontificem, ut Honoratum in sui honoris locum reciperet et ab ipsius tam peruersa molestatione cessaret. Sed cum Natalis multa contra archidiaconum confingeret uias multiplices reluctandi exquirens, Antonius eidem Natali usum pallii interdixit interminans ut, si nec sic acquiesceret, excommunicationis in eum sententiam promulgaret. Hoc facto Natalis suas litteras ad papam direxit contra Honoratum. Honoratus nichilominus suas accusatorias contra archiepiscopum destinauit. Beatus uero Gregorius Natali

Antonius eidem Natali usum pallii interdixit interminans ut, si nec sic acquiesceret, excommunicationis in eum sententiam promulgaret. Hoc facto Natalis suas litteras ad papam direxit contra Honoratum. Honoratus nichilominus suas accusatorias contra archiepiscopum destinauit. Beatus uero Gregorius Natali rescripsit de multis excessibus redarguens ipsum et precipue de dolosa promotione Honorati dicens: Quod ualde iniquum fuit, ut uno eodemque tempore una persona nolens ad ordinem sacerdotii promoueatur, que tamquam immerita a diaconatus officio remouetur et sicut iustum est, ut nemo

Anastasii inter alios sanctos. 4Per idem fere tempus quidam aduene, ut ferunt, Romana urbe depulsi, non longe ab Epitauro ratibus applicuerunt. Erat autem Epitauros episcopalis ciuitas, Salonitane ecclesie suffraganea. Quod ex epistola beati Gregorii pape conicimus, quam misit Natali archiepiscopo Salonitano, arguens ipsum, quia absque auctoritate synodali quendam Florentium Epitauritane ecclesie episcopum pro quibusdam iniectis criminibus, sed non probatis, deposuerat. Cuius causam comisit predictus papa suo subdiacono Antonio, quem in Salonam fuisse missum superius

eorum malicijs et erroribus conpescantur et boni iustique homines uiuere ualeant pacifice et quiete. Scriptum est enim: Ante Dei uultum nihil pertransit inultum . Lex enim non fuit necessaria propter bonos, quum sibi est lex quilibet probus homo et si a nemine puniretur, tum ex sua industria natali propter Deum male agere propensius euitaret. Scriptum est enim: Oderunt peccare boni uirtutis amore. Oderunt peccare mali formidine pęnę. Cum igitur quod quisque populus sibi legem constituit, sapienter hoc pro lege debeat obseruare, ac nobilis ciuitas Spalatina, quę a famosa ciuitate

Et Spalatini etiam debent esse naturaliter sapientes et iusti, quum Salon primus leges Atheniensibus tradidit, ut probatur in decretis, prima, distinctione vij, Moyses. et fit etiam mentio de Salona et legibus eius instituta de iure natali gentium et ciuili paragrapho: sed ius quidem ciuile. Valerius autem recitat de Salone philosopho, quum in senectute sua et ętate decrepita scienciam discere non cessabat et in ultimo die suae uitę euntibus amicis ad Salonem philosophum et conferentibus coram eo de quadam quęstione, quę

409. EPITAPHIUM CHRISTOPHORI GALLI, MEDICI
2.48.1  Nomine Christophorus fuerat, cognomine Gallus,
2.48.2  Cuius in hoc tumulo condita membra iacent.
2.48.3  Heu quantum distat natali a sede sepulcrum!
2.48.4  Pannonia extinxit, Brixia progenuit.
2.48.5   Saepe colos medica fatales arte morantem;
2.48.6  Tres indignatae praeripuere Deae.

stulte, tuum! POSLANICE I ELEGIJE Francisco Natali Marci Maruli in Valle surda commorantis responsio
Grata salutatrix a te mihi littera uenit
O Francisce, meę cultor amicicię!
Hęc docuit quanto est absentia nostra dolori
His quibus extiteram

Ante salutetur Barbarus usque meus;
Ille licet Musis et sanguine pręstet auorum,
Non tamen inuitus carmina nostra legit. Francisco Natali Marci Maruli responsio
Angebant, Francisce, mei me funera fratris,
Nulla quies lacrimis nec modus ullus erat.
Omnibus ex illis fuit hic charissimus unus
Quę quandoque animo grata fuere meo.

puer!"
2.26.5   Assiduo sonitu reboabant aurea templa,
2.26.6   Plurimus ascendens sydera adusque sonus.
2.26.7   Hoc pro natali ueluti rhedarius axis
2.26.8   De Cereris grano melleque factus erat.
2.26.9   Et piper hunc condit, mandentia labra quod urit,

3.12.9.3   Tercia post Nonas, sacratus uirginis ortus,
3.12.9.4   Cantabit toto carmen in orbe nouum.
3.12.9.5   Idibus ad laudem nostrum natale Tonantis
3.12.9.6   Surgit et ad magni gaudia sacra dei.
3.12.9.7   Post Idus octaua dies preclara nitebit,

Nihil in bello contemnendum 18 . Qui ornatissimum et exercitatissimum habuit exercitum 36 . Quia peditatu superabat semper locis iniquis manum conseruit. Maxima pręlia casu quodam natali die confecit 45 . PLINIVS DE VIRIS ILLVSTRIVS
Bonus scipio Nasica iudicatus 18 .

De Dauide dicitur: Christu s purgauit peccata ipsius et exaltauit in ęternum cornu eius etc. 152 . Si abluerit Dominus sordem filiarum Syon etc. 152 . Hieremias maledixit natali suo et scribendum curauit, ne de uenia desper emus, siquid eiusmodi protulerimus ex subita mentis perturbatione 172 . Vestis. Pelliceis induti Adam et Eua 1 . Populo Israel dicitur: Nec tibi

regalia dona ferentes,
1.1.218   Hoc regi, tumulo hanc, illa dedere Deo;
1.1.219  Quique perexiguas tegetes, non atria regum,
1.1.220   Natali uoluit nobilitare suo,
1.1.221  Fecit adorari praesepe, crepundia, pannos,
1.1.222   Prostratis teneros regibus ante pedes.

3.19.9  Confessa est nox illa diem meliore sereno:
3.19.10   Nox mihi perpetuo est una futura situ.
3.19.11  Mystica stella Deo et sidus natale refulsit:
3.19.12   Interdicta meis sidera sunt oculis.
3.19.13  Pastoresque pium cantabant numinis ortum:
3.19.14   Tota domus

3.21.83  Quid mihi depositum non promis et unguibus uncis
3.21.84   Furta nec extorques exuuiasque graues,
3.21.85  Infamasque solum diris natale rapinis
3.21.86   Et patriam soluis relligione tuam?
3.21.87  Hypponactaeos quod si contemnis iambos,
3.21.88   Nec famae aut cura

sic dona poetica tradas,
6.3.240   Teque diu noster principe collis ouet,
6.3.241  Sic te Nestoreos dare laurea serta per annos
6.3.242   Natali uideat Martia Roma suo!
6.3.243  Te si quid mea Musa mouet, te digna precanti
6.3.244   Carmine si phas est demeruisse meo,

Romanorum pueri nucibus et viri alea ludebant xeniaque xenia ferebant et apophoreta apophoreta referebant, sic moris est in civitate Sibenici celeberrimo Natalis domini festo, eo quidem mense, quo illi inter Saturnalia, nostri intra Christi Natalia, dempto errore gentilitatis, servare. Quocirca Seneca Seneca ad Lucilium h) corr. ex: Lucillum scribit: (22) December, inquit, mensis, cum maxime civitas sudat. Ingenti apparatu sonant omnia. Die namque Natalis

Narniensis episcopus, quotidie missam celebrans, eucharistiam sumpturus, crebrio in fletum prorumpebat. Et Dominus cuidam presbytero per uisum apparens: I — ait — nuncia Cassio, uti operi solito constanter incumbat, natali Petri et Pauli apostolorum die accepturus laboris mercedem. Perseuerauit Cassius, et anno demum septimo post, sed ea, qua prędictum fuerat, die uita defunctus pro modicis lachrymis gaudia percepit ęterna. Sed quid

in suppliciis constantiam credere coepit et se Christianum profitens inter damnatorum nomina suum ascribi petiit. Itaque Maximiani iussu in carcerem ducitur et reis per tormenda consumendis computatur. Id ubi resciuit Natalia, uxor eius (quia Christiana erat), lęta ad carcerem cucurrit, uirum ad patientiam hortatur: mox enim fore, ut pro temporali poena ęternis fruatur bonis. His et aliis huiusmodi uerbis animatum relinquens abiit.

qui miserebitur et stipem porriget. Incurabiles morbi doloris interualla habent, et post uehementem accessionem uel festina remissio expectatur uel protinus exitus. Perpetuum exilium non adimit patriam, sed mutat, et plerisque natale solum reliquisse usui fuit. Qui in latomiis uinculisque coartantur, aut perfractis claustris aut pręsidis miseratione euadere sperant. Qui cęditur, mutilatur, uritur, in equuleo suspenditur, ungulis raditur, uirgis

imperare: usque adeo coeperat eum et amoenitas loci et tranquillum in secessu ocium. IV.4. Extat ędificium eius Salonis proximum, quod maiores nostri post urbis euersionem incolere coepere: (Spalatum) nunc nostrum natale solum est, quod Spalatum appellant, sed et ipsum semirutum quidem atque in parte deintegratum, murorum tamen ac turrium pulchritudine portarumque affabre structarum decore ostendens qualia etiam illa fuerint quę uel uetustate uel inimicorum

istis,
Quem ducis Abneri fugientis dextra peremit,
Ante alios celerem et fraterno sanguine Abisę
Coniunctum notoque simul uirtute Ioabo.
7.175   Hunc illo extinctum bello studuere gementes
Ad natale solum Bethlemaque tecta referre
Et positum patrio digne decorare sepulchro.
Nocte autem tota uictor ductorque Ioabus
Quum fecisset iter, coepisset et aurea uultus Mane

Ioabus ad Absalonem
Aggreditur iuuenem dictis: "Tibi fidus ut essem,
Me meus egit amor. Placaui irata parentis
Corda tibi, externis duce me translatus ab oris,
10.360   Natali gaudes terra. Quo crimine tandem,
Absalon, hoc merui, segetes ut iusseris igni
Deuastare meas? Nec me mea damna fatigant,
Sed furor iste tuus." Subridens Absalon inquit: Absalon

Ethei
Iesseides Dauid, iussit transire cohortes
Vltra Cedronis torrentes fluminis undas.
10.485   Ibant demisso non lentis passibus ore,
Profusis moesti lachrymis et lumina retro
Flectentes, natale solum dum linquere lugent
Et dulces pariter chara cum coniuge natos.
His iter ingressis iuxta iuga consita oliuis Sadoch Abiathar
10.490   Desertum uersus, Sadochus et

esto, inquit, ero iterum tecum citius quam putas. Putabat autem illa non ante triennium reditum eius fore, cum et regio, quam peteret, non parum longinqua esset, et negocium, cuius causa discederet, non tam breui posset expediri. Caeterum anno nondum elapso casu contigit, ut illa inimicorum ui natali solo pulsa eo abiret, quo filium praemiserat. Atque ipsum arctius amplexa nihilominus ferre coepit. Tunc ad eam filius: Indigna res est, o mater, ut, quo absente tristabare, eo praesente gaudere uel saltem non dolere nolle.

»Vmbra uenis, succurre, precor, succurre cadenti!«
»Corpus et umbra fui, sed tantum corporis umbram
Nunc me cernis«, ait. »Latia de gente parentes
Ambo fuere mihi. Quę moenia condidit Ocnus,
His natale solum. Rexit quum Iulius orbem,
D70  Natus ego. Vixi Romę quum sęcla redisse
Aurea Saturni plebis uox una patrumque
Augusto rectore fuit. Nec cesserat error
Gentis adhuc coluisse deos. Mihi serta ferebant

patrii-que soli miserabilem desolationem pertulistis, quoties tamen uos Deum uestrum offendisse poenituit, toties de malis omnibus liberati fuistis. Longissima illa apud Babylonem seruitus (ut scriptores uestri testantur) septuagesimum annum non excessit. rursum natali solo restituti, rursum in omnibus reparati instaurati-que regnastis. Quęnam quęso causa est, quod post Christum a uobis condemnatum, semel a Romanis uicti, euersi, dispersi, nullam unquam pristini status faciem, nullam amissę dignitatis umbram recepistis? Iam mille

IOHEL IOHEL, filius Fatuel, denunciauit Iudeorum terram ab inimicis uastandam atque consumendam, et hoc sub metaphora erucę, bruci, locustę, rubiginis. Prędixit populi a captiuitate dimissi ad suum natale solum reuersionem. Vidit Spiritum Sanctum super Dei seruos effundendum. Prophetauit iisdem regibus quibus Osee eademque tempore. AMOS

Vbi patria non vti religione / non quiescere / non loqui pro arbitrio datur: atque vt praeteream innumera mancipiorum apud Thurcas et grauissima incommoda / illud maxime facit inuisum omnem viuendi modum / quod iumentorum vicem subire cogantur / seipsos execrantes / quod semel pro libertate in natali solo fortissime non occubuerint: nunc eos quum quotidie moriantur / mori non posse. Num ridebitis hanc stragem humani generis / fideique catholicae detrimenta? Sed porro / vt est procax multorum natura in alienis malis / ridebitis. Sic graeci Asiae / Illirii graecorum malis laetabantur /

Arabs / cui thure Sabaens
95  Insignis / simul et septemplicis ostia Nili
96  Deflexere caput: manibus tua sacra prophanis
97  Sunt monumenta Pater / quae polluit improbus hostis /
98  Et natale solum / et quas tu legeris vrbes.
99  Haud Asia contentus erat / Lybiamque parauit
100  Atque Europaeae seruit sibi frigida terrae
101  Taurica / et Euxini resonantia littora Ponti.
102  Armiferam Thracem / Lete

quam ipsi Moschouiam uocant, ad Rha sitam habent. Flumen autem Rha aquarum spatio caeteros Scythiae amnes uincens in mare Hyrcanum euehitur. Slaueni autem Rhaxanorum ac Gothorum, ut dictum est, progenies anno a Christi natali die circiter sexingentesimo Illyricum inuasere, atque, ut fit, una cum iugo linguam quoque uictos accipere coegerunt. Itaque bona pars eorum in nomen Sclauenorum abiit, quod profecto ipsius linguae, qua nunc Illirici

cognoscebat, maiestateque, imperio, ac potentia secundus a rege habebatur. Reges igitur Aegypti, quos Machomethani solidanos uocant, pulsis e Syria Christianis, quibuscum ad annum salutis humanae circiter trecentesimum supra millesimum bellum acerrime gesserunt, Christianis natale Christi solum sibi iure suo uendicantibus, uictoriam socordia mutantes luxui se ac desidiae, ubi hostilis metus animo decessit, corrumpendos dedere. Nempe Aegyptus locorum amoenitate, coeterisque uoluptatum illecebris facile homines in ocio emolliuerat. Caliphes, ut

quidem oppidum olim a Thracibus conditum, mox ab Vcris, de qua gente alio loco diximus, deletum, Stephanus Nemannius, Moesorum rex, quos aetas nostra a Rha, maximo in Sarmatia Asiatica flumine, Rhascianos, Bulgaris affines, uocat (inde enim utraque gens septingentesimo fere a Christi natali die anno in Moesias aduenit), abhinc centum et quadraginta annos aduersus Hungaros propugnaculum instaurarat, et pro antiquo Tauruno Belgradum, tametsi Hungari eandem urbem Nanderalbam uocent, appellarat; deinde

fidissimus seruus et tu illis splendorem afferes et illa tibi ornamento essent. Alii enim uasa aurea, alii argentea, allii diuersa fortune bona tibi offerre conantur, ipse autem pauper uates non nisi carmina. Tres uidelicet libellos de tuo natalico die uariis sententiarum floridus ornatos tibi offero. Que tanto diuitiis nobiliora sunt, quanto ille fluxe et fragiles. Virtus eterna Laus uirtutis. claraque habetur. Ex his heroico carmine conscriptis cognosces

et sepe suum mutabat in ethere numen
3.388  Congaudens puero, splendescunt sydera cuncta
3.389  Vrbinum ueniunt, omnis tonat undique turba, Totus mundus letatur die natalico principis.
3.390  Carmine dulciloquo reges tollebat ad astra
3.391  Atque ducem clarum cecinit crinitus Apollo. Cantilena Apollinis in laudem ducis.

ipsius secundis honoribus minime contentus, Nicolaus et Antonius Alberti, fratres nobilles ac in litteris admodum consummati. Hii omnes post obitum quoque illius Marci carminibus et elegantibus et innumeris amicitiam testati sunt.

Mortuus est autem nonis Ianuariis a Natali Christi anno MDXXIIII, non difficulter (ut alii solent) aut diutina aegritudinae consternatus, sed laudans Dominum, creatorem suum. Integer uitae scelerisque purus spiritum efflauit, bonum certamen certauit, cursum consumauit, fidem seruauit. Sepultus est honorrifice in ecclesia diui

Germanorum asperitas, deuicta Hispanorum dexteritas, prostrata Gallorum ferocitas, inclinata Romanorum sublimitas, deleta Penorum caliditas. Feci pro uirili nostra quae potui, sed non quanta Slauorum dignitas ipsa efflagitabat, longe enim inferior subsedi. Ad Dalmatiam igitur, natale solum nostrum, sicut pollicitus sum, properans pauca e multis (deo fauente) breui compendio sum narraturus. TRIBVS Secundum agendum. ex causis unamquanque regionem maxime comendari uobis, Tria

Ragusini nulli parent. conspicuum, summam omnium negotiorum per senatum decernendo, nihil ommittentes, quod ad rem diuinam humanamque recte disponendam utile fore conspiciunt. Spalatum (213) Spalatum. uel (ut quidam dicunt) Spaletum, natale Marci Maruli solum, a Dioclitiano in agro Salonitano exstructum. Quo in loco priuatam degens uitam tanta animi uoluptate ob loci amoenitatem afficiebatur, quod reuocantibus eum per literas ad reassumendum, quod sponte deposuerat, imperium (quemadmodum Sabellicus

Deo paria ipse sacrarat.
2.35  Quanquam animo stabili Venerem exhorreret uterque,
2.36  Conscius alterius uoti, neutrumque iugalis
2.37  Intentaret amor, tamen ambo rite maritam
2.38  Legem affirmarunt animis parere paratis.
2.39  Postquam autem natale solum, patriosque petiuit
2.40  Coniugio desponsa lares, qua mente uacabat ❦
2.41  Officiis assueta piis? qua uoce legebat
2.42  Carmina? fatidici praesaga Oracula Vatis,
2.43  Concipiet Virgo coelestem foemina partum,

iam pace quieuerat orbis,
2.418  Armaque conflarant mites in aratra coloni,
2.419  Imperat edicto describere regna togatis
2.420  Subdita Romulidis, quae sol metitur utroque
2.421  Oceano, geminoque uidet sub cardine mundi.
2.422  Quisque solum natale petunt, patriamque reuisunt
2.423  Mandatis Auguste tuis, Romana professi
2.424  Imperia, et qua non peregrinus ab urbe recessit?
2.425  Iussaiussu Caesareo genti adscribendus auitae.
2.426  Iam tropicus longae

Post. . . 188 petebant] Mt 2, 19-21 obitum regis surgunt inuisere tandem
7.168  Extorres natale solum, promissaque uotis
7.169  Arua patrum; senior cursu dux pręuius anteit,
7.170  Pondus

111  Principibus: tendit, Romanam invisit et aulam.
112  Ast aversatus mores (proh dedecus!) urbis
113  Pendentis turpe et pulchrum discrimine nullo,
114  Inde solum natale petit, Patriamque requirit.
115  Enituit posthac ubi demum cognita virtus,
116  Et res commissa est fungenti publica porro.
117  Ad Reges toties dum iam Legatus obiret.

vt fama sapientiae Socratis totum orbem impleuerit. Porro nimium sumus euagati in vindicanda animae dignitate ab Astrologorum Tyrannide: Iam redeamus ad pensum nostrum. Illud praeterea non minus euidens ad demonstrandum diuisam esse penitus rationem a sensibus: quippe hominibus quibusdam vel a die natali, vel in cursu aetatis mente captis, sensus tamen integros manere non ignoramus. Libet autem quaerere, quo tum ratio abiit? vbi exulat intellectus? an peregrinantur apud Anthipodas? Anima, igitur quum excesserit e corpore, nihil commune habet cum corruptione, vtpote quae existat separata

peracturum, atque ita discedit: mox simulans, quasi omissum aliquid esset, quod ad praeparationem attinet, ex improuiso praepucium abscindit, uulneri parum salis, et mali cotonei apponens, iam uocabitur MVTSLVMAN, id est, circuncisus. Et die circuncisionis non induntur illis nomina, sed ipso die natali, quo in lucem eduntur, quae talia sunt, er primo Regum, ut TSVLEIMAN, Solomon interpretatus. TSVLTAN, TSCELIM, id est, princeps pacis. MVRATH BEGH, id est, desideratus dominator. MVTSTAFA et similia. Ducum, PIRIN, HAIRADVN, HADER, EBRAIM. Dominorum humilioris

Caucaseumque iugum longas protendit habenas
Imperii, cui diues Arabs, cui thure Sabeus
95  Insignis simul et septemplicis ostia Nili
Deflexere caput: manibus tua sacra prophanis
Sunt monumenta, pater, quae polluit improbus hostis,
Et natale solum, et, quas tu legeris, urbes.
Haud Asia contentus erat, Lybiamque parauit,
100  Atque Europaeae seruit sibi frigida terrae
Taurica, et Euxini resonantia littora Ponti,
Armiferam Thracem, ditis populosaque regna
Aemoniae, Pellamque ducum

1.3.65  Et tua foelices comitentur carbasa venti,
1.3.66   Incolumis Patrio dum referare solo. DE NATALI DIE
1.4.1  Iamque meae quintum vitae claudentia lustrum
1.4.2   Natalis redeunt annua sacra mei.
1.4.3  Salve sancta dies multos mihi culta per annos,

debeam. pertentet etiam istum, quid animi habeat. Nunc venio ad litteras dominationis vestrae reverendissimae Octobri mense scriptas. Quae de molesta solitudine illa scribit, facile credo, nec aliter fieri potest, si ejus naturam quis perpendat; certo ego quamprimum hoc natale solum attingo et conspectu dominationis vestrae reverendissimae carere incipiam quasi orbatus ea, novo desiderio videndi incendor. Quare in hoc donec vixero, et suo et meo desiderio satisfacere decrevi, eo magis quod et res Agrienses, ut scribit, id expetant,

esse eripere suos, et castigare malos putemus: vel etiam irritas fore eius promissiones ac minas, si non mox quae praedicit aut minatur, eveniunt. Sicut Iudaei dicebant apud Ezechielem duodecimo: minas ac poenas Dei in longum proferri, et plane in fumum evanuisse. Regis dies, Hoseae 7, pro natali, aut certe inaugurationis die. Annorum dies, Genesis 41 et 47, pro tempore credo accipi: quasi dicat, tempus annorum. Malitia diei, Matth. 5. Sufficit sua diei malitia, seu afflictio: pro, patienter feramus praesentis temporis molestias, nec eas nobis metu aut cura futurorum nimium

meas in utre tuo. id est, memor esto lachrymarum et calamitatum mearum, sicut qui in utre aut lagena aliquem bonum liquorem vini aut olei reponunt, vel etiam secum circumferunt. Mox sequitur, Certe in libro annotas. Oseae 7, Dies regis nostri aegrotare fecerunt principes utre vini. id est, natalicia regis [?: o-unt ] principes crapula et helluatione, unde morbus est consequutus. UTERUS. Ab utero aliquem aliquid esse, significat semper inde a nativitate. Psalmo quinquagesimooctavo Abalienati sunt impii a vulva, erraverunt ab utero. id est, inde a

lutum illud (ut sic dicam) ex quo vasculum fingi coepit, damnabile est. Quid vis amplius, talis sum ego, tales sunt omnes homines: ipsa conceptio, ipsa augmentatio foetus in utero, antequam nascimur, et homines esse incipimus, est peccatum. Item: Alterum est peccatum essentiale, natale, originale, alienum. de quo Psalmo quinquagesimoprimo. Ecce in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea. de quo Christus: Non potest arbor mala bonos fructus facere. En audis, peccatum originale esse ipsam malam arborem, et esse quiddam essentiale. Item:

Corinthiorum episcopum, perhibet: Hoc solum modo respondere ad talia, et dicere sufficit, quod ista non sunt catholicae Ecclesiae, neque ista Patres nostri senserunt, et ante hos sanctissimus Lugdunensis episcopus Irenaeus, qui fuit secundo Christianae religionis seculo, Anno scilicet a Christi natali die centesimo quinquagesimo: Si qua, inquit, disceptatio oriatur, oportet ad antiquissimas recurrere Ecclesias, in quibus Apostoli conversati sunt. et ab eis de praesenti quaestione statuere, quod certum est. (Aliud est de alia recenti memoria dicere, aliud de hac tanta vetustate.) Quid

ut nihil cappi possit. Intra triduum hoc rigido tempore timemus ne Colapis coeat. Profecto si coierit, habebimus sat negocii quamvis habeamus ad manum Pozavianos: omnes tamen non tam tepidi, quam frigidi ut hosti resistant. Vix ad excubias domibus pelli possint. Media pars hodie Natalia celebranda domi sollicitabat. Habuerunt responsum se dignum. Si plures mitti possent, bene esset. At, ut intelligimus, etiam Iwanichensibus erunt necessarii. Cum his reverendas dominationes vestras foelicissime valere optamus cum perdicibus.

quod sis, vel Roma natus in urbe,
10.55.2  Idcirco obscurus, vel mage clarus eris.
10.55.3  Virtus, et tua dextra tibi tua stemmata sunto.
10.55.4  Et natale solum nomen inane puta. Veritatis laus.
10.56.1  Quaerit Varro meus, quid fons, et origo bonorum

2.135  Protinus agnovit, se subicientis alumni
2.136  Virtutes hic mysta sui; cui maior in imis
2.137  Qui latuit, mentis, patuit, penetralibus ignis,
2.138  Quam capiat natale solum: Vicentia tantis
2.139  Aequam materiem non est potis addere flammis.
2.140  Atque suis maior dum quaeritur area palmis,
2.141  Occurrunt Veneta extremis exercita semper

2.147  Mirantur secum invicta confligere lucta.
2.148  Quod spectata etiam lucro maiore probari
2.149  Posset ibi populis pietas, migrare Thienem
2.150  Natali tellure monet, patriaeque penates
2.151  Mutare Adriacis, cordis iubet arbiter undis.
2.152  Nil contra opponit: summi ceu iussa Tonantis
2.153  Amplectens, animae electus quae

magis est reliqua, Christus quo vagiit infans,
3.709  Bethlemii Praesepe specus; quod luce Quiritum,
3.710  Et fortunatae cultu pretiosius Urbis,
3.711  Frigora adorati faciunt natalia Verbi.
3.712   20 Has etiam doctus, Mariano Dalmata templo,
3.713  Progenitus Stridone, sacras translatus adorat
3.714  Vicinas tumulo cunas, quas

4.324  Apta Theatinae ostendit cultura palaestrae.
4.325  Firmatis igitur votis se devovet urbis
4.326  Praesidio Venetae, Romae male tuta Thienis
4.327  Relligio: sic natali faecunda recedit
4.328  Planta solo, pomoque alia tellure sepultae
4.329  Radices meliore placent: perpessa furorem
4.330  Barbonicum, tenius ceu turbine

5.297  A stabulo Virgo: non me latet unde Thieni
5.298  Haec stabuli pietas: veteris monumenta favoris
5.299  Virgineo voluisse reor formare Sacello;
5.300  Quo Nataliciae noctis mysteria, Romae
5.301  Culta olim, manibusque sacrum donante MARIA
5.302  Acceptum pignus, stabuli sub nomine, menti
5.303  Fervidus obiiceret cultor; iunctaque

5.745  O sapiens ignis, qui ne terrestribus erret
5.746  Quisquiliis, puram Coeli toto impete lucem
5.747  Appetit; et vobis divo se propalat ortam
5.748  Semine, natali cupiens convivere sphaerae.
5.749   26 Si tamen indigne fertis, confinibus Orbi
5.750  Quod vestro spatiis accedat flammeus iste

locorum, extra veram hominis Patriam sumus, adeoque exilij locum potiùs mutare, quàm in exilium eijci, possumus. Secundo, quia, si nihil demum est exulare, nisi à natali solo abesse; magna pars hominum sponte sibi exilium consciscit: cum, non modò plurimi à suis procul cunabulis vitae sibi deligant sedem; verùm et populi ipsi, natiuis valere sedibus iussis, in externas procul emigrarint colonias. Tertiò, quia indecorum

inquit:
“Florida sidereis Urbs collibus aemula salve,
Integer alterius merito Paradise parentis,
Serpentum secure dolo: gratissime salve
Virginis Aurorae Phoebique sequentis horizon.
O natale solum mihi nubis imagine visae
Augustae matris! Purae vos tecta puellae
Parva quidem salvete, Dei sed grande theatrum
Carnem assumpturi!” Nequit gravis ista loquentem
Ecstasis Eliam: immoto qui corpore

qui vertice surgunt
Non humili colles; alia regione feracem
Graminis et roris guttis Hermona madentem
Obtutu 760 obtutu: obtunc propiore tenet: queis montibus amplam
Natali Mariae tecto natura coronam
Aposuit, dignam gaudent cui cingere frontem
Lumina Caesareum radiis fuscantibus aurum. 30.
Fausta Zabulonis

Haec fuit illa dies veterem quae vidit Adamum
Surgere de lento ducentem viscera caeno,
Divinaque animam sorbentem authoris ab aura
Et dantem primae lateris fecunda maritae
Ossa, soporati munus natale parentis.
Haec eadem lux est, hominem superinduit alter,
Qua melior veterisque novus reparator Adamus,
Virgineae telluris honos, quem viscera matris
Intactae, superi flatu fudere favoni.

“Custodes ovium, turbatas ponite mentes!
Laeta fero, totum oblectent quae nuntia Iudam.
Huic promissa olim partu prognata recenti
Est soboles. Urbs vero huius Davidica Bethlem
Hospitium natale Ducis: properate volentes,
Ite citi, bona turba, viri, vicinaque Bethlem
Festinate hilares ad moenia. Proxima regem
Hic vobis spelunca dabit tenerumque maritae
Virginis ostendent vobis praesepia natum,

Pastorum vero prudens sub corde volutat
Obsequium Genetrix et nescia profluat unde
Credulitas peregrina, stupet fideique requirit
Rure satae authorem. Verum testantibus astris
Una omnes didicisse ferunt, natale puelli
Principium: pannos humiles, praesepe, locumque
Desertosque lares subitoque volantia iussos
Ad notam vertisse, aiunt, vestigia Bethlem.

Arabs, dictante recenti
Sidere mortales Verbi deprenderet ortus. 27.
Chaldaei, cui mula loquax oracula vatis,
Memnoniis celebrata plagis, natale ferebant
Principis Hebraei signum, cui tota subesse
Debeat Isacidûm tellus, illustre futurum
Sidus, Iesseum designans luce monarcham.
Memnonidae aspecta radiante per aëra stella,

et innocentia fuit conspicuus. Multa composuit tum soluta oratione tum versibus, ex quibus elegiam qua continentur Cretae regni querelae edidit Venetiis anno 1666, typis Zachariae Conzatti; de bello Batavo et pace Noviomasi composita carmen ibidem anno 1680, typis Francisci Tramontini; in natali Leopoldi Jacobi Archiducis, Leopoldi Caesaris filii, idulium ibidem apud eumdem impressorem, anno 1682; de Vienna Turcarum obsidione liberata carmen, quo continetur Sarmaticus de Turcis ad Viennam Austriae triumphus, ibidem apud eundem impressorem, anno 1687.

iam relatis Fuscum scripsisse tunc, cum Cervinus iam poeta ad summam nominis amplitudinem pervenerat et in omnium ore versabatur, quod ante initium XVI, vel finem XV seculi contingere haud poterat, uti ex die eius natali rerumque gestarum serie mox describenda satis clarum est et manifestum. Id etiam imprudenti excidit, Ioannem nempe Lucium notis illustrasse Palladii opusculum; verum enim est Lucio curante typis illud editum, sed nullas plane illi Lucius adnotationes addidit.

alio item Illyrico carmine laudavit. Sor. NICOLEA RESTIA ORD. PRAED. Romani eloquii dignitas, iam olim cum imperio amissa, non modo in Latio, natali nempe solo, verum etiam in Urbe ipsa, ubi adolevit perfectionemque, elegantiam, venustatem accepit, ad hanc diem desideratur. Irruentes enim barbari et omnia circum late vastantes, exactis bonarum artium studiis, antiquam simul illam loquendi rationem,

Pater Petrus Martinovich Paulinus.
Scriptores. Pater Nicolaus Benger ex instituto Paulinorum, 4-ter provincialis, scripsit historiam sui ordinis et edidit. Pater Josephus Bedekovich ejusdem instituti scripsit et edidit Natale solum sancti Hieronymi. Pater Franciscus Kovachich ejusdem instituti Thomam a Kempis: De Christi imitatione vulgari croatica edidit. Pater Georgius Mulih Jesuita catechismos varios, cantilenas pias, libros precum varios edidit. Pater

pedem reponeret, universitatemque ad obfirmandam Regni Hungariae constitutionem cohortaretur. Die 15ta Aprilis 1790. Quod e longa peregrinatione ad natale solum, ad proprios Lares, ad amicorum propinquorumque consortium redeunti evenire solet, ut quo acerbius diuturnam a tam caris obiectis separationem toleravit, eo maius deinde ex iis sibi redditis solacium persentiscat, id mihi hodierna die usu venire debeo ingenue

suis, divini et clara Aeneide vatis
5.854  Mantua quem genuit. Sed libertate perenni,
5.855  Grandibus ingeniis et nobilitate vetusta
5.856  Atque opibus totum pariter celebrata per orbem,
5.857  Dulce mihi natale solum Ragusa, superbos
5.858  Jactat avos atavosque. Viri jam olim tibi tanti
5.859  Mens patuit te digna et rebus grande gerendis
5.860  Ingenium ac placidi mores, quo nempe ministro
5.861  Securus

praetulit, dummodo in iis nati sint aut educati, maximis celebrare laudibus atque extollere non desinunt. Quod non ideo solum, quod incredibilem in hominum animis habeat charitatem patria, faciunt, sed ne etiam de eorum patria, quemadmodum de Homeri natali solo, ambigatur. Qua in re non modo patriae, verum suae quoque ipsorum laudi serviunt. Sed horum plerosque, si id reticuissent, facile pateretur respublica. At revertamur ad Hesiodum: sane male sentiebat de patria, quaecumque fuerit illi caussa.

Fast. lib. 11I suspicatur Ovidius: » Parva licet videas Capitae delubra Minervae,
» Quae dea natali coepit habere suo. » Nominis in dubio caussa est: capitale vocamus
» Ingenium sollers,

faeminae eximia morum innocentia vitaeque integritate praeditae, quae sola nunc ex hac familia est superstes; reliquis ejus fratribus, Bartholomaeo, qui Rogerium, utpote natu major, in Societatem Jesu anteiverat, Joanne, qui Praedicatorum regulam professus erat, Natali ac Petro jamdudum vita functis. Omnes praestantissimo ingenio ac singulari virtute ornati fuere. De illis vide Rogerium ipsum De Solis ac Lunae defectibus lib. 4. in not. 48. sub. fin. lectissimae amicorumque sinum sic aegrum atque

Deducenda nunc est historia Scotiae ad haec usque tempora. 22.1 Scotia partem septemtrionalem insulae M. Brittaniae occupat; historia obscura Scotiae extenditur usque 838. annum; Sceltae ! antiquissimi erant incolae Scotiae, quos natali nomine Scotae Gails appelant, Romani vero Caledonios eos dicebant, tardius vero etiam Albaniam dicebant; Celticus his populus abivit procedente tempore in duos populos, in Pictos et Scotos (seu nigros); tardius commemoratur Picti qui Germanicae erant originis; Scotae vero

1.26.9  Salve, o spes mundi, salve Orci terror et ipso
1.26.10   Jam nunc digna, olim es quem paritura, Deo. 27. De die natali Beatae Mariae Virginis
1.27.1  Nascitur Isacidum clara de gente puella,
1.27.2   Illa ingens magni numinis illa parens;
1.27.3  Illa oriens Aurora, diem quae proferet almum,

Et vehor hinc alias forsitan ad lacrymas,
9.202.11  Bellorum ad casus alios quoscumque dabit fors,
9.202.12   At quocumque ferar, quae loca cumque colam,
9.202.13  Quidquid ero, natale solum, sedesque paterna,
9.202.14   Nunquam erit, ut memori defluat ex animo. 203. [200.] Poeta rusticaturus Romae valedicit.

8.5  Visa tibi reduci patria est, quam liquimus ambo
8.6  Diversis animis studia et diversa sequuti
8.7  Imberbes? Suave est noto requiescere nido,
8.8  Et natale solum post longum visere tempus,
8.9  Amplectique suos. Felix non vita tumultus
8.10  Inter, et ingentes fortunae mobilis aestus
8.11  Degitur; ast animus turbarum nescius, et

11.40  Idalii pueri, teneros et dicet amores,
11.41  Myrtea si ludens nympharum tecta frequentes.
11.42  Atque utinam non ipse olim vernante juventa
11.43  Liquissem natale solum, fors robur Achillei,
11.44  Et virtus Laertiadae generosa sonaret
11.45  Cantibus Illyricis, circumque haec littora Grajum,
11.46  Trojugenumque forent procerum mage cognita

Utitur haud frustra Princeps, cum aut justa coloni
Frena pati renuunt, gravior vel sicubi motus
Fervet, quem solitae nequeant compescere vires:
Felices, tali qui milite regna tuentur!
Hîc natale solum mihi dulce, urbs alma Rhacusae
Ipsa foret dicenda, sed aptius ultima de se
Ipsa loquens, prima quae gesta ab origine nobis,
Atque vices varias referet, casusque suorum.

optant.
Mulorum hîc ingens (homines acquirere nostri
A Turcis hos ante solent, ut vendere rursum
Cum lucro valeant) certa fit luce quotannis 5 hae nundinae fiunt die natali S. Joannis Baptistae, aliae die Assumptionis B. M. Virginis, In aliis verò locis statis pariter diebus multae per annum celebrantur. 5
Mercatus: quidam aere parant, aliique vicissim

Che cielo è questo, in cui vapor non sale
Tetro, maligno; e in cui su lievi piume
Trascorre dolcemente aura vitale?
Quante grazie ti rendo, amico nume,
Che pietoso segnasti al mio natale
Questo ciel, questa gente, e questo fiume.
O Flumen pulchris ornatum collibus, arcu
Cui pons

1.5.166  Nos missos facimus, quia gentis taedet ineptae. SATYRA VI. COENA
1.6.1  Nostro, si sapies, natali, (cras venit ille)
1.6.2  Maecenas, coenabis apud me. Lauta paratur
1.6.3  Coena tibi, quiq ego deliria Stoica nondum
1.6.4  Admisi circa patinas, nitideque

usque ad laudati Imperatoris thronum perventurum esse. Utrum vero id evenerit nec ne, incertum manet; cum poetae de optatis et invocatis acceptionibus numquam quidquam innotuerit. Tantummodo quum praeclarum ejus carmen: Die Natali Suae Majestatis FRANCISCI JOSEPHI I. typis Pichleriis, Vindobonae, anno 1849 vulgatum esset, Ephemerides tum temporis: Wiener Zuschauer, numero 215, diei 19. Septembris anni 1849, de Viro nostro

haec quae sequuntur aurea verba protulere: Aus der Pichler'schen Buchdruckerei ist aus Veranlassung des Geburtstages unsers geliebten Kaisers ein Gelegenheitsgedicht in lateinischer Sprache, unter den Titel: Die Natali Suae Majestatis FRANCISCI JOSEPHI I. Imperatoris et Regis aus der Feder des leider (in Wien) zu wenig gekannten und gewürdigten Schriftstellers Joseph Ciobarnich, Propstes in Macarska, der Öffentlichkeit übergeben worden. Es gehört

Ritteri, Rogerii Iosephi Boskovich, Titi Brezovatsky, Pauli Stoosz, Francisci Millashinovich, Josephi Georgii Strossmayer, plurimorum ceterorum. Anonymus Dalmata ( Cyllenius Dalmaticus e civitate Macarensi ) circa annum 1840. ore Pauli Stoosz Latine canit:
Me natale solum retinet, me patria cara
Dulce ligat, vinctumque fovet mihi pectus in ulnis
Mater amata suis, et non nisi moesta cupressus
Dum superincumbens tumulo mea fata dolebit,
A se divulsum me natio cara videbit. 1

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].

Marulić, Marko; Dante Alighieri (1450-1524; 1265-1321) [1510], Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum, versio electronica (, Split), 138 versus, verborum 974, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [marulmardante].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].

Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Auctores varii (1590) [1590], Epistolae Siscienses, versio electronica (), Verborum 11.224 (pro tem), Ed. Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [aavvsisakepist].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1787], Oratio in funere Rogerii Josephi Boscovichii, versio electronica (), Verborum 4192, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [zamagnabboscovichoratio].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Click here for a KWIC Report