De fidelitate laudabili Ragusinorum sacrae maiestati regali Ungariae. Cap. V.

Fidelitatis Ragusinorum constantiam, quam sacrae maiestati regali Ungariae continuo servarunt, quis non ennarabit? Etenim postquam illi ultro se recommisserunt Venetis eos deserentibus, nunquam quovis turbine alterum caput, aut dominum vel optaverunt, vel quaesiverunt, cum tamen a multis aliis principibus molestati fuerint, qui eis pollicebantur, quaeque pacta facturos, quin immo ab omnibus se, et fidelitatem suam propriis (...)[ERROR: no reftable 1:] et praestanti animo viriliter defensarunt, prout seriosius ego ipse notavi in ea oratione, quam de ellectione, et coronatione serenissimi 117 olim regis Alberti composui, sed tam uno verbo laudem maximam complectar, universa siquidem Dalmatia membrum pulchrum regni Ungariae vel vi superata, aut etiam voluntarie ab obedientia regni extirpata est, nisi sola civitas Raguseorum, quę adversum cunctos inimicos regni illius potentissime se ipsam conservavit. O quam laudabilis et perpetua memoria digne est eius modi fidelitatis servandae consuetudo, qua urbs in honore, et statu, et divitiis augetur.