6. R. P. Sebastiano, promotori Hungaricorum carminum suo, IV Non. April. 1
Si nervos citharae saepius increpo
et laudes aliorum acrius occino,
cur te, care Pater, non celebrem cheli,
cur non gratum animum canam?
5 Dum tango tremulam seu Latiae lyrae
seu plectri patrii quandoque chordulam,
haec te auctore valet, tu metra promoves,
carmen te placet arbitro.
Et te non lituis, o Pater, efferam?
10 Te non suaviloquo pectine concinam?
Da dulcis citharae, Musa, piissimo
dulcem, cara, Patri sonum!
Ut, quando ille meas coram aliis movet
chordas, ipse meum concinam ei melos,
15 id gratos, reputo, multum animo decet.
Da caro sonitum Patri,

-- 270/365 --

Musa, et Pieriis iuncta Sororibus [10] 10
mixtum carminibus redde melos pio, 2
ut, qui fila lyrae 3 diligit, is novo
20 faustus Paschate iubilet. 1 U В je natpis: Ode VII. P. Sebastiano. 2 April. — 2 F: pio, В: Patri. — 3 F: lyrae, B: chelys.