Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].
Previous section

Next section

AD MICHAELEM L.F. BONAM PATR. RH.
Quod causam justis, praecisa lite, probasti
Judicibus tibi tute cliens idemque patronus
Gratulor, o Michael, et laetor. Pulsus opima
Vulturius cessit de praeda, et lusus inanem
Spem doluit. Tu nil metuebas; quippe disertus
Eloquio magni polles, genitoris et arte,
Sanctarum et gnarus legum es, jurisque peritus.
Contra ego, quod pavidus natura, quodque pusillus
Praetores raucumque forum ac civilia vincla,
Mi vitanda magis duco, quam retia turdis,
Quam laqueos merulis, aut tectos piscibus hamos.
Quid nunc? Incipient longae procedere luces,
Acrior et flavas aestu sol uret aristas,
Et calor urbe furet, curarum hac parte levatus,
Cur non, quo vacuum te invitat cumque voluptas,
Promptior excurras? Cur non et pulcra Gravosae
Villa, colis multo quam sumptu atque arte nitentem,
Inque dies augere studes ornareque, molli
Hospitio accipiat tutae inter praemia vitae?
Ille mihi ante alios ridet locus, ille peraeque
Jure tibi est multo gratissimus. Haud patet amplis
Porrectus spatiis, nec prata virentia servat;
Sed cultu laetus Pomonae, atque undique clausus
Tranquillo residet portu, varioque tuentum
Lumina prospectu pascit; defensus ab austro
Nimbiferoque noto, Zephyrorum mollibus auris
Perflatur late, et puro simul aere gaudet
Inter inaequales frondoso vertice clivos,
Atque renidentes curvati more theatri
Aedibus eductis niveo de marmore ripas;
Quas placidae referunt oculis spectantibus undae,
Ut vitreo e speculo reflexae in imagine lucis,
Nereïsin, credo, spectaclum dulce vel ipsis.
Nautica se circum fundit navalia pubes,
Et vehitur pictis freta per pacata phaselis
Assiduo insistens operi. Pars prima carinis
Fundamenta locat, costas et robore secto
Texit, et ingentem curvat compagibus alvum:
Pars tollit malos, et veliferas antennas
Suspendit, tortosque aptat per aplustra rudentes
Cantu incomposito longum solata laborem.
Jamque illa egreditur portu ratis, ostia plenis
Illa subit velis, coelumque fragoribus implet,
Icta repercusso reboant dum littora plausu.
Nec piscatorum cessat labor: ille tridenti
Stans alta in puppi praedam ferit, omnia crudo
Assimilis Glauco, Nereoque; ast ille madentes
Aut nassas, aut lina trahit, captosque canistris
Vimineis imponit hianti gutture pisces
Rombosque, auratasque, et rubor tergore mullos,
Pictaque muraenae sinuosa volumina, ditis
Apta vel ingentem Luculli explere catinum.
Quid memorem festosque dies, populumque frequentem
Undique per ripas ultro citroque meantem,
Atque coronatas pagi ornamenta puellas?
Non his praetulerim Miseni culmina, non his
Pausilipum, Bajasque locis: sunt omnia plena
Deliciis, faciuntque animum quae visa beatum
Ambitione relegata, strepituque forensi,
Curarumque alia turba. Quo te simul atque
Cum gnatis veniens et pulcra conjuge confers,
Grandia deponens urbani taedia luxus
Phaeacum in morem non deficiente crumena
Instituis facile sine curis ducere vitam
Nec tibi contractus, nec caris parcus amicis.
Inter ruris opes, Neptuni et munera laetos
Continuas sine nube dies, et inania rides
Vota ducum, regumque, procul discordibus armis,
Alpibus effractis dum fulminat hostis ad altum
Eridanum, victorque Italas male territat urbes.
Et nunc vectus equo vicinae moenia ad urbis
Adproperas, celeri nunc cymba impostus et Umblam
Et Malphin lustras, cognataque pectora visis
Dulcibus aut epulis aut ludis otia ducens
Longa per insomnes aestivo tempore noctes
Ingenuos inter risus, et mutua mensae
Gaudia, quae laetam gliscunt hilarantia mentem
Colloquia? Alterno quo fervet lingua lepore?
Saepe etiam intersum simul ipse: oblitus et annos,
Rugosam et frontem, et sectae praecepta severae,
Rursus in Aonidum, ceu stet vis integra primae
Aetatis juvenumque ardor, subrepere lauros,
Antraque Cyrrhaeo videor florentia musco,
Aut thiaso immixtus nympharum Maenala adire,
Thessala vel tempe, juga vel bacchata Dianae
Virginibus; quin et nunc ista in mente revolvens.
Nescio qua incendi experior dulcedine, ut ipsa
Haec non invitis scribatur epistola Musis
Praescriptos egressa modos, numerosque, stilumque
Quamvis aeger adhuc tenear, curisque gravatus
Solliciter: tam cara tui mihi gratia ruris,
Tam volupe est memorare jocos, tecumque morari.
Previous section

Next section


Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.