Your search found 254 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

Joan. de Zredna. Script. Rer. Hung. Tom. II. epistola I. – Dedit has ad Eugenium IV. PP. litteras e Comitiis Pestini celebratis, in quibus Ladislaus Posthumus, technis Laurentii de Hederwara, Palatini, haud obstantibus, communi voto Rex agnitus, postulatusque fuit; legatis ad Fridericum Imperatorem destinatis. Aeneas Sylvius epistola LXXXI. – Ex iisdem scripserat etiam ad Carolum, Francorum regem, suppetiarum gratia, ut huius responsoriae docent. –

1.178.9  Talia Virromari tergo detracta ferocis
1.178.10  Obtulit Iliadae Claudius arma patri. 179. AD AENEAM SYLVIUM
1.179.1  Si Bilbitani tibi sunt epigrammata vatis,
1.179.2  Protinus huc ad nos, fac precor, illa volent,
1.179.3   Nonne vides quantos moveat Fortuna tumultus?

1.180.16  Sic tamen, ut redeat, cum revocabit herus. 181. EIUSDEM AD EUNDEM
1.181.1  Desine, quaeso, meas, Aenea, poscere Musas
1.181.2  Auribus et dignas esse putare tuis.
1.181.3  Non radios Phoebus Lunari sumit ab umbra,
1.181.4  Nec petit a rivis maxima Tethys aquas.

innumeris en! Pergama sacra coluntur,
1.272.4  Haud tibimet paribus, sed tamen egregiis,
1.272.5  Thessalia at nulla est; accede, et dicito Achilli,
1.272.6  Legibus Aeneadum Thessala regna premi. 273. COMPARATIO TROIAE ET PHOENICIS EXUSTI
1.273.1  Non secus e Phrygiis surrexit Roma ruinis,

311. IN GRAECIAM
1.311.1  Improba deleta, gavisa est Graecia, Troia,
1.311.2  Postmodo sed dominos pertulit Aeneadas. 312. EPITAPHIUM ANDREOLAE, MATRIS NICOLAI V. PONTIFICIS ROMANI
1.312.1  Matronale decus, et moribus inclyta sanctis,

facit.
2.4.9   Quodsi pugnantem, rapiat sors ulla, poetam,
2.4.10  Quis vestras mortes, funera vestra, canet? 366. DE AENEA PIO SUMMO PONTIFICE
2.5.1  Qui fuit Aeneas, mutato nominis usu,
2.5.2  Nil aliud certe, quam Pius, esse potest.

rapiat sors ulla, poetam,
2.4.10  Quis vestras mortes, funera vestra, canet? 366. DE AENEA PIO SUMMO PONTIFICE
2.5.1  Qui fuit Aeneas, mutato nominis usu,
2.5.2  Nil aliud certe, quam Pius, esse potest. 367. EPITAPHIUM GUARINI
2.6.1  Guarinus

3.19.26  Nec Diomedeus cum Polynice parens.
3.19.27  Euryalum veniens extollere desinet aetas,
3.19.28  Et tuus in tenebris, Nyse, iacebit honos.
3.19.29  Vilis et Aeneas, et vilis fiet Achates,
3.19.30  Nec feret his ullam Musa Maronis opem.
3.19.31  Sordebit Strophio genitus, sordebit Orestes,
3.19.32  Utpote quos vatum fabula falsa canit.

tibi transmisimus. Scriptis litteris supervenerunt novitates de concilio Ratisponensi. Imperator ibi non adfuit, sed sua legatio: dux Burgundiae in persona illuc accesserat. Quid actum sit ibi et quae confecerint, proximis litteris tuam humanitatem certiorem faciam et orationem, quam dominus Aeneas episcopus Senarum, ac capitula ibidem confecta tibi transmittam. Hoc tantum habeas: imperator ex tota Alemania ducenta milia armatorum conficere proposuit. Fit autem electus per totam Alemaniam, ut XXX. homines duos pedites bene armatos, alii XXX. unum equitem armatum hanc ad militiam

medio vere nascentibus, et primo autumno defluxuris arborum foliis quam simillimam esse cogitaverint; ac nonnulla insuper adnotanda, quae legens tu ipse animadvertes. Sed ut omnia liquidius clarescant, contextum tibi poematis breviter intimabo. Praevalentibus adversum Trojanos in campo Graecis, Aeneam et Hectorem Helenus admonet vates, uti restituta quam primum acie, alter eorum, videlicet Hector, urbem petat, ac Minervam supplicationibus et donis propitiandam curet, cujus favore Diomedes et reliqui Graecorum principes, magnam stragem ediderant. Igitur Hector, cum

triaeteria Baccho
orgia nocturnusque uocat clamore Cithaeron. Et post, ubi ostendit ei ademptam omnem spem Aeneae retinendi, adiecit:
His medium dictis sermonem abrupit et auras
aegra fugit, seque ex oculis auertit et aufert,
linquens multa metu cunctantem et multa parantem

ait: Sicut lutum in manu figuli, sic homo in manu eius qui creauit se; nec debet lutum figulo dicere: quare me ita formasti? Ex hac ratione Creusa Aeneam apud egregium poetam consolasse uidetur: Non haec sine numine diuum eueniunt; nec te comitem hinc asportare Creusam fas, haud ille sinit superi regnator Olympi.

quod uitare non possis, et Hieronymus ad Tyrasium: Non tam grauiter eos casus feramus quos nullo modo euitare possimus. Ex hac ratione apud Vergilium uxor Aeneam increpat frustra lacrimantem: Quid tantum iuuat insano indulgere amori, o dulcis coniunx? Ex hoc genere et illud Terentianum est:

aut effeminatissimus luxit aut lamentis est prosecutus, sed potius honoribus laudibusque immensis. Hinc illud Pallantis est: Aut spoliis ego iam raptis laudabor opimis, aut leto insigni, et illud Aeneae ad Lausum: Hoc tamen infelix miseram solabere mortem: Aeneae magni dextra cadis. et illud: At non, Euandre, pudendis uulneribus pulsum aspicies nec sospite dirum

immensis. Hinc illud Pallantis est: Aut spoliis ego iam raptis laudabor opimis, aut leto insigni, et illud Aeneae ad Lausum: Hoc tamen infelix miseram solabere mortem: Aeneae magni dextra cadis. et illud: At non, Euandre, pudendis uulneribus pulsum aspicies nec sospite dirum optabis nato funus patri.

aut detrimentis aut laboribus ex quibus non dubitat magnam se emolumentum consecuturum? Suauis enim omnis quaestuosus labor et, quicquid amaritudinis opus habet, temperat spes lucri; quod intelligens apud apud nobilissimum poetam Aeneas ad socios ait: Per uarios casus, per tot discrimina rerum tendimus in Latium, sedes ubi fata quietas ostendunt; illic fas regna resurgere Troiae. et addit: Durate et uosmet rebus

existimas quoniam, quae tunc laeta uidebantur, abierunt, non est quod te miserum putes quoniam, quae nunc creduntur maesta, cito praeteribunt. – et apud Vergilium Aeneas: O socii, neque enim ignari sumus ante malorum; o passi grauiora, dabit deus his quoque finem. – Ciceroque ad Figulum: Ego quod

Alanus, Hunni, Vandali, Marcomanni uastant, trahunt, rapiunt. Quot matronae, quot uirgines Dei et ingenua nobiliaque corpora his bellis fuere ludibrio; capti episcopi, interfecti presbyteri et diuersorum officia clericorum; subuersae ecclesiae, aenea altaria Christi stabulati equi, martyrum effossae reliquiae, ubique luctus, ubique gemitus et plurima mortis imago. Romanus orbis ruit et tamen ceruix nostra erecta non flectitur. Quid putas nunc

intelligeres illum non emori sed migrare, et mutare amicos, non relinquere. – quod egregie et Vergilius ex persona uxoris Aeneae illo carmine attigit:
lacrimas dilectae pelle Creusae;
non ego Mirmidonum sedes Dolopumue superbas
aspiciam aut Grais seruitum matribus ibo,
Dardanis et diuae Veneris

et diuae Veneris nurus;
sed me magna deum genitrix his detinet oris. – idem et in alio loco fecit, ubi per insomnium inducit umbram Anchisae Aeneae ex obitu patris maesto haec solacia referentem:
Non me impia namque
Tartara habent, tristes umbrae, sed amoena piorum
concilia Elysiumque colo.

aeternitatis per propagationem sobolis sit consecutus. Ex hoc genere solacii erat quod Dido optabat illo carmine: Si qua mihi de te saltem suscepta fuisset ante fugam soboles, si quis mihi paruulus aula luderet Aeneas qui te tantum ore referret, non equidem omnino capta aut deserta uiderer. Istorsumque spectant egregia facinora aut alia digna monumenta quae quis

transportare prius quam sedibus ossa quierunt. Centum errant annos uolitantque haec litora circum; tum demum admissi stagna exoptata reuisunt. – hinc et Aeneas Palinurum inhumatum questus est: Nudus in ignota iacebis, Palinurus, arena. Mater quoque Euryali apud eundem poetam apte ex eadem ratione inducitur

accipiunt et praecipue domi et in lectulo suo inter amicos propinquos cognatos fratresque suos et quibus ista contingunt, morientes felices appellant. Contra uero, quibus aut omnia aut plura defuerint, infortunatos et miseros. Vnde Aeneas: O terque quaterque beati quis ante ora patrum Troiae sub moenibus altis contigit oppetere! – beatos appellat quod in patria et in

ut semper aliquam molem meditabar mali, ut si qua diritas iniecta casu foret, ne me imparatum cura laceraret repens. Simile est et illud Aeneae apud Vergilium Non ulla laborum, o uirgo, mi facies inopinaue surgit; omnia percepi atque animo mecum ante peregi. Ac si

Et illi qui querebatur amicum perdidisse: "Alium", inquit, "quaere." Atque iterum lamentanti, quod non esset potens, respondit: "Gaude quia impotens non eris." Aeneam quoque fessum ac multis aegrum curis illud Ascanii facetum consolatum fuisse scribit Mantuanus: "Heus! etiam mensas consumitis", inquit Iulus.

Bibliographia locorum inventorum

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].

Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report